| ἐγώ ς ' ἀλείψω . καὶ ταινίη δὲ μασθῶι καὶ μάργαρον τραχήλωι καὶ σάνδαλον γενοίμην : μόνον ποσὶν πάτει με | ||
| σε τῶν σοφῶν λόγων πλέον , Οὐ χρυσὸν , οὐ μάργαρον , οὐ λαμπροὺς λίθους , Οὐ βασιλείας ὕψος , |
| ὑπὲρ αἴης ἢ δρυὸς ἢ πεύκης , τὸ μὲν οὐ καταπύθεται ὄμβρῳ : λᾶε δὲ τοῦ ἑκάτερθεν ἐρηρέδαται δύο λευκώ | ||
| ὁ Θάσιος τὸ δίδομεν δέ οἱ καὶ τὸ μὲν οὗ καταπύθεται ὄμβρωι . . . . παρὰ δὲ τὴν προσωιδίαν |
| , ἐν τοῖς τρισίν γε , καὶ τὸ μακαριώτατον , ἄστικτον . λουτρόν , θεραπαίνας , στρώματ ' , ἀργυρώματα | ||
| ὑφαίνειν σύνταγμα τῆς ἀρχῆς ἄγριον κυβευτήν ἀκούσας ἥκειν Ἀλέας Ἀθηνᾶς ἄστικτον χωρίον δικάσιμοι ἡμέραι ἐπιχειμάζεις σεαυτόν ἐς κόρακας καυνάκας πορφυροῦς |
| ὅρα δὴ νῦν πάλιν ἐξ ἀρχῆς , πάντα τὰ πρόσθεν ἐξαλείψας , εἴ τι μᾶλλον καθορᾷς , ἐπειδὴ ἐνταῦθα προελήλυθας | ||
| : οἱ μὲν ἀντὶ τοῦ τὸ τυχὸν 〚 τῆς πορνείας ἐξαλείψας , 〛 παρὰ τὸν ἐν τοῖς ὄνυξι ῥύπον , |
| ἐπίμικτόν τε καὶ δυϲερμήνευτον οὐχ ἁπλῶϲ ψυχρὸν ἀποφήναϲθαι τὸ ὄξοϲ ϲυγχωρεῖ : αἰϲθανόμεθα γάρ τινοϲ ἐν αὐτῷ πυρώδουϲ δριμύτητοϲ θάλψιν | ||
| ϲφοδρῶϲ ἐμψύχει . καὶ προϲεναλειφόμενον τὸ ἐλαιῶδεϲ τοῖϲ ϲώμαϲιν οὐ ϲυγχωρεῖ αὐτὰ βλαβῆναι ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ . ἅμα τε καὶ |
| , ἣ ἐκείνου πᾶσαν τὴν οἰκίαν ἐλυμήνατο καὶ χρήματα πολλὰ διώλεσε καὶ αὐτὸν τοῖς οἰκειοτάτοις εἰς διαφορὰν κατέστησεν . Ὅθεν | ||
| ὄλεθρον ἕρδει . καὶ συνεκλύσθη πόρος Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης καὶ στρατὸν διώλεσε . * * κράτιστε Μωσῆ , πρόσσχες , οἷον |
| δίκῃ , τοσοῦτον αὐτοῖς ἐπιμηνίσαντες , ὅσον ἐτόλμησαν καὶ ἱερὰ ἐσφοιτᾶν μὴ καθαροὶ ὄντες . ” καὶ ἅμα ἐς τὸν | ||
| τοῦ φίλου . Ἀληθῆ λέγεις : οὐδὲ γὰρ θηρίῳ συγχωρεῖ ἐσφοιτᾶν οὐδενί , οὐδὲ ὄφις ἐνταῦθα , οὐδὲ φαλάγγιον , |
| ἐπαύξεται σῇ βασιλείᾳ καὶ διαμένει . νῦν δ ' εἰ σπανίζεις μὲν ἀνδρῶν εἰς πόλεμον , ἁρπάζεις δὲ χρημάτων οἷς | ||
| μηδὲν οἶσθα τῶν μετεώρων πραγμάτων ; ἀλλ ' εἰ † σπανίζεις τἀργυρίου μοι τὸν τόκον ἀπόδοτε † . τοῦτο δ |
| γοργῶπες αἵδε προσφερεῖς ὀμμάτων αὐγαί , τὸ δὲ κακοτυχὲς οὐ λέλοιπεν ἐκ τέκνων οὐδ ' ἀποίχεται χάρις . Ἑλλὰς ὦ | ||
| καὶ ὄζους φύσει , ἐπεὶ δὴ πρῶτα τομὴν ἐν ὄρεσσι λέλοιπεν , οὐδ ' ἀναθηλήσει : περὶ γάρ ῥά ἑ |
| ἐλέφαντι περὶ Τάξιλα μεγίστην τῶν ἐν Ἰνδοῖς πόλιν , ὃν μυρίζειν τε οἱ ἐπιχώριοι καὶ ταινιοῦν : εἶναι γὰρ δὴ | ||
| δὲ κεισόμεσθα κόνις ὀστέων λυθέντων . τί σε δεῖ λίθον μυρίζειν ; τί δὲ γῆι χέειν μάταια ; ἐμὲ μᾶλλον |
| ἐρήμους καὶ ἀτριβεῖς ὁδοὺς ἀλωμένῳ τῷ μὴ θεοπροπίοις καί τισι θεσφάτοις πεπιστευκότι βαρὺς ἦν πόλεμος . ἀλλ ' ἔδει γὰρ | ||
| καὶ σπεύδων καταλαβεῖν , ἵνα τίσηται τῆς ἐξόδου , ἣν θεσφάτοις ἀριδήλοις ἐπέτρεψε ποιήσασθαι . ἀλλ ' ὡς ἔοικεν ἀβέβαιος |
| φύσει : καὶ ἀτεχνῶς , ὃ ἔφη Ὅμηρος , μένος ἐμπνεῦσαι ἐνίοις τῶν ἡρώων τὸν θεόν , τοῦτο ὁ Ἔρως | ||
| δὲ καὶ τὸν Πᾶνα θεὸν τοῦτον τὸν νόμιον , μεῖζον ἐμπνεῦσαι τῇ σύριγγι , ὅτε τὴν Ἀριάδνην Διόνυσος ἐν Κρητικοῖς |
| παρὰ τοῖς Λαμψακηνοῖς , ἔχειν ἐν ἑαυτῆι μῦς ὁμοίους τοῖς κατοικιδίοις : ἱστορεῖν δὲ ταῦτα Θεόπομπον . : Θεόπομπον δέ | ||
| πῖλον ἔχει , ὁποίους οἱ τοξόται Πέρσαι φοροῦσιν : τοῖς κατοικιδίοις ὀρνέοις ἴσος εἰς μέγεθος , πλὴν ὅτι χρῆται σκέλεσι |
| . Τὰ δὲ Μουσῶν καὶ Ἀπόλλωνος διδάγματα οὐδὲ τὴν ἀρχὴν θέμις ἄλλό τι ὑπολαβεῖν , ἢ ἀφ ' ὧν ψυχὴ | ||
| ὅτι ἀπέθνησκεν , ἡ δὲ τῇ θυγατρί : οὐ γὰρ θέμις ἐν μουσοπόλων οἰκίᾳ θρῆνον εἶναι οὐκ ἄμμι πρέποι τάδε |
| ἐπὶ τὸν ὑπερήφανον ἔβαλεν : ὁ δὲ ὄφις τοῖς κόλποις περισφίγξας αὐτὸν ἀνεῖλεν Ἀστερίου ποιμαίνοντα ἐν ταῖς ἀκρωρείαις . Κατὰ | ||
| χνοῶδες τὸ ξηρίον γενέσθαι εἰς ῥάκος λινοῦν ἐνέβαλον αὐτὸ καὶ περισφίγξας αὐτὸ πάντοθεν ἀκριβῶς ἀφῆκα κρεμασθῆναι ἐν ποτηρίῳ μικρὸν ἔχοντι |
| : ταῦρον γὰρ οὐκ ἔσφαξεν ? [ ὅν γ ' ἐπηύξατο ] ἐλθόντα θύσειν φάσμα [ ποντίωι ] [ θεῶι | ||
| μὴ τῆς μηρίνθου , καὶ ταύτην διακόψαι , ἐπειδὴ μὴ ἐπηύξατο τῷ Ἀπόλλωνι : Μηριόνην δέ , ἄνδρα οὐ τοξικόν |
| ; τοιγαροῦν φεύγους ' ἀεί . Τούτῳ δ ' ὁπόταν ναέται χώρας ἰχθύν τιν ' ἕλως ' οὐχ ἡμέριον , | ||
| . καὶ συναγώγιμον συμπόσιον ἐπιπληροῦσιν . τούτῳ δ ' ὁπόταν ναέται χώρας ἰχθύν τιν ' ἕλως ' οὐχ ἡμέριον , |
| περιφερῆ ὥσπερ κυκλαμίνου , ἔγχλοα : ἄνθος ῥοδοειδές : καυλὸν τρίπηχυν : ῥίζαν γλίσχραν , λευκὴν ἔνδοθεν . Ἄλκμαρ φύλλα | ||
| καὶ ἐχίδνας μεγάλας καὶ ὄφιν πηχῶν δέκα καὶ χελώνην ποταμίαν τρίπηχυν πέρδικά τε μείζω γυπός . συνῆν δέ , ὥς |
| , οἷς ἔφατο δίκην ἀκολουθεῖν παρὰ τῶν θεῶν , ἄλλα συναριθμεῖ δι ' ἔργων ἁμαρτήματα ἀπὸ ἀνοσίου γινόμενα ζωῆς . | ||
| , διὰ τί Πλάτων μὲν ἐν τούτοις κίνησιν καὶ στάσιν συναριθμεῖ , παρῆκε δὲ τούτων Ἀριστοτέλης τὴν μνήμην , ἴστω |
| οὐ μόνος δέ ε μὴ λέγε τὴν δίκην ἄρτι : ἡττηθήσῃ γάρ Ϛ παραμενεῖ σοι τὰ ὑπάρχοντα πάντα ζ οὐ | ||
| : προτελευτήσεις γάρ δ μὴ λέγε τὴν δίκην ἄρτι : ἡττηθήσῃ γάρ ε οὐ παραμενεῖ σοι πάντα τὰ ὑπάρχοντα Ϛ |
| ' ἣν ὥραν καὶ ὁ δρυτόμος ἀριστοποιεῖται , ἤγουν ὁ ὑλοτόμος , ὁ ξυλοτόμος : δρῦν γὰρ ἐκάλουν οἱ παλαιοὶ | ||
| καὶ τὸ μετάφρενον ἐμὲ καὶ ἐμοῦ ὅπως καὶ ὥσπερ τις ὑλοτόμος ἐργάτηςἀπὸ κοινοῦ τὸ ῥήσσει καὶ κόπτειπεύκης πρέμνον ἢ στύπος |
| οἷός πέρ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν : οὐ γὰρ σῖτον ἔδους ' , οὐ πίνους ' αἴθοπα οἶνον , τοὔνεκ | ||
| . ἀνέδην . ἐκκεχυμένως , καὶ τὸ κατὰ στέρησιν τοῦ ἔδους . στλεγγίδα καὶ λήκυθον . στλεγγὶς ἡ ξύστρα , |
| ἀποδημίας κατάσχωσι , μᾶλλον μὲν οὖν καὶ ἀνωφελῆ φόρτον αὐτοὺς ἐπισύρεσθαι , ἔδοξεν ἐπαφεῖναι τῇ πόλει , οὐδὲ τοῦτο φειδοῦς | ||
| : οὐ γάρ ἐστιν ἄτοπον τὰς καθολικὰς μεθόδους τῶν ἰάσεων ἐπισύρεσθαι καὶ πρὸς τὰ μέρη : συγγενῆ γὰρ ἀλλήλων τυγχάνει |
| γὰρ ἄν τις ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἕνα καλῇ , πάρεισιν ὀκτωκαίδεκ ' ἄλλοι , καὶ δέκα ἅρματα συνωρίδες τε πεντεκαίδεκα | ||
| τὸν Ἄλεξιν , ἂν ἐπὶ δεῖπνον ἕνα καλῇ , πάρεισιν ὀκτωκαίδεκ ' ἄλλοι καὶ δέκα ἅρματα καὶ συνωρίδες πεντεκαίδεκα : |
| γε οὐδὲ [ σπουδάζοντα ] . τὸν γοῦν Κᾶρα τὸν χρυσῷ καλλωπιζόμενον εἰς τὸν πόλεμον μάλα ὑβριστικῶς ἐλοιδόρησεν , εἰπών | ||
| κιννάβαρι ἐκλάμπειν : εὑρίσκεσθαι δὲ ὑπὸ τῶν Ἰβήρων ὁμοῦ τῷ χρυσῷ λέγεται . Φιγαλεῦσι δὲ ἀνδριάς ἐστιν ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς |
| , πολλῶν δεόμενος σκευαρίων , νῦν δὴ γενοῦ γλίσχρος , προσαιτῶν , λιπαρῶν . Εὐριπίδη , δός μοι σπυρίδιον διακεκαυμένον | ||
| τῶν ἐφημέρων ἀπορῶν , πτωχός , πτωχεύων , ἀγείρων , προσαιτῶν , μισθωτός , μισθαρνῶν , πελάτης , θής , |
| , σὺ δ ' , ὦ τάλαινα , διπτύχους νεκροὺς στείχουσα θάπτε : δεσποτῶν δ ' ὑμᾶς χρεὼν σκηναῖς πελάζειν | ||
| ἐν Ἑρμῇ ἡ χερνῆτις ἔριθος ἐφ ' ὑψηλοῦ πυλεῶνος δανδαῖτις στείχουσα καλὰς ἤειδεν ἰούλους . ἴουλος τὸ πολύπουν ζῶον ὅθεν |
| ἄφελε τὰς ἐγχέλεις . Περὶ τῶν Ἀθηνῶν δ ' οὐκ ἐπιγλωττήσομαι τοιοῦτον οὐδέν , ἀλλ ' ὑπονόησον σύ μοι . | ||
| οἷον λοιδορουμένω , καὶ παλίγγλωσσον τὸν δύσφημον , καὶ οὐκ ἐπιγλωττήσομαι ἤγουν οὐ λοιδορήσομαι . γλώττας δὲ τὰς τῶν ὑποδημάτων |
| ' εὐθὺς οὕτω τὰς τραπέζας αἴρετε , μύρα , στεφάνους ἑτοίμασον , σπονδὰς ποίει . ἡδὺ τὸ μύρον , παιδίον | ||
| : σπεῦσον καὶ εὐτρέπισον τὴν οἰκίαν μου καὶ δεῖπνον μέγαν ἑτοίμασον , διότι Ἰωσὴφ ὁ δυνατὸς τοῦ θεοῦ ἔρχεται πρὸς |
| αὐτῷ λόγον ἐπιχειρῶμεν κομίζειν , οἷον κύων παρὰ ποταμόν τινα φέρων κρέας , καὶ κατὰ τοῦ ὕδατος τὴν αὐτοῦ σκιὰν | ||
| ' ἕκαστον δὲ τῶν ἱππέων τῶνδε ὑπηρέτης ἦν πολλὰ ἀκόντια φέρων , οἷς ἐπενόει τὰ θηρία ἀμύνεσθαι . οὕτω μὲν |
| καλὰ Ποσειδάωνι ἄνακτι , ἀρνειὸν ταῦρόν τε συῶν τ ' ἐπιβήτορα κάπρον , οἴκαδ ' ἀποστείχειν ἕρδειν θ ' ἱερὰς | ||
| θύειν κελεύει ὁ Τειρεσίας ἀρνειὸν ταῦρόν τε συῶν τ ' ἐπιβήτορα κάπρον . ὁ δὲ Ἀχιλλεὺς τῷ Πατρόκλῳ ἐναγίζει πάντα |
| καὶ τὸ ἱππομάραθρον καὶ τὸ ἱπποσέλινον συνεψόμενα . Ἢν γάλα ἀποσβεσθῇ , πράσα τρίψας , διεὶς ὕδατι , δοῦναι πιεῖν | ||
| ἐπιχέας ὅσον ἔλαιον , ἅψαι τὸν λύχνον , καὶ ἐὰν ἀποσβεσθῇ , πρὸς τὰς ῥῖνας πρόσαγε : ἢ βόρβορον ὡς |
| ἢ δυνάστην ἢ τύραννον στέργειν ἢ θεραπεύειν τοῖς λόγοις ἐγὼ δύναμαι , μὴ παρ ' ἐμαυτῷ πρότερον αὐτὸν ἐπαινέσας καὶ | ||
| καὶ ἐπισκώψαντος : ” ὁρᾷς , ὦ Πλάτων , ὅτι δύναμαι ἀτιμοῦν ” ἔφη : „ ἀλλ ' οὐχ ὁ |
| Ἀγαμέμνονα ποιήσας δειπνίζοντα τοὺς ἀρίστους : καὶ οὐ θρῖα καὶ κάνδυλον καὶ ἄμητας μελίπηκτά τε τοῖς βασιλεῦσιν ἐξαίρετα παρατίθησιν Ὅμηρος | ||
| ? [ ] [ ἰδών ] ? γέ ? πως κάνδυλον ? ? ὡς ? οὕτως † εἰπών ? ? |
| καὶ θαμὰ κινῶν ὕσσωπον παράθες τρίψας , κἂν ἄλλο τι χρῄζῃς , δριμὺ διεὶς ὄξος : κᾆτ ' ἔμβαπτ ' | ||
| καὶ θαμὰ κινῶν ὕσσωπον παράθες τρίψας , κἂν ἄλλο τι χρῄζῃς . δριμὺ διεὶς ὄξος : κᾆτ ' ἔμβαπτε καὶ |
| , Ποστουμίῳ τῷ τῆς πρεσβείας ἡγουμένῳ προσελθὼν ἀπεστράφη τε καὶ ἐπικύψας τὴν ἐσθῆτα ἀνεσύρατο τὴν ἑαυτοῦ καὶ τοῦ πρεσβευτοῦ κατησχημόνησεν | ||
| πάντα τὰ πράγματα ἡμερῶν πέντε καὶ πεντήκοντα . Ἔδοξέ τις ἐπικύψας πονηρὸν ὄζοντας τοὺς περὶ τὸν [ ἀρχαῖον ] ὀμφαλὸν |
| ὑπὲρ τούτων εὐνοίας ἐμαυτὸν ἀφῃρούμην : εἰπέμοι : οὐχ ὑπεῖχον Κλειτάρχῳ τὴν δεξιὰν τόσα διδόντι καὶ τόσα , ἵνα μένῃ | ||
| εἶπεν Αἰσχίνην εἶναι τὸν τύραννον , οὐδ ' ἄλλον ὅτι Κλειτάρχῳ παρίστατο : τῷ χρώματι λύσεις πάλιν , τὰ κατὰ |
| ' Ἀθηναίοις . εἰς τὸν καλαμίσκον : τὸν χαλκοῦν ἢ ἀργυροῦν , οἵους ἔχουσιν οἱ ἰατροί . Γ οὐδ ' | ||
| . Ὅτι Βρέννος ὁ τῶν Γαλατῶν βασιλεὺς εἰς ναὸν ἐλθὼν ἀργυροῦν μὲν ἢ χρυσοῦν οὐδὲν εὗρεν ἀνάθημα , ἀγάλματα δὲ |
| καὶ ἐξάγων τὸ φῶς τὸ γλυκὺ καὶ τὸ ποθεινὸν καὶ ἐπιτερπὲς ἐκ θησαυρῶν αὐτοῦ , ἀνάγων νεφέλας ἐξ ἐσχάτου τῆς | ||
| καθαρὸν αἱ ἄμπελοι παριστᾶσι , μάλιστα δὲ τὸ ποικίλον καὶ ἐπιτερπὲς καὶ ῥαδίαν τὴν γένεσιν ποιούμενον οἱ κῆποι , τοιαύτην |
| ἡδίων γίνῃ γράμμασιν , ἔδεισε μὴ δίκην ἀπαιτηθῇ τοῦ μὴ κομίζειν . ἔδωκα τοίνυν ἀμφοτέρων εἵνεκα προθύμως σοί τε εὐφροσύνην | ||
| γὰρ ὄντος παρὰ τοῖς Πέρσαις τὸν ἄγοντα παλλακὴν τῷ βασιλεῖ κομίζειν ταύτην ἐπὶ ἀπήνης κεκρυμμένης , καὶ τῶν ἀπαντώντων μηδένα |
| τεταγμένης ἀφανοῦς , ἀπέστειλεν ὡς ἐμέ , τὰ σαφέστατα ἀπαγγεῖλαι προστάξασα . ἐμὲ δὲ ἐπεσπάσατο ἡ ῥύμη τοῦ λόγου πρὸς | ||
| τῷ ξίφει κατὰ τοῦ γήμαντος ἐπαφίησιν , οὐ πρότερον ἐπανήκειν προστάξασα , πρὶν ἂν ἐκεῖνον διαχρήσηται : ὁ δὲ ἀλητήριος |
| παρεστώσαιν ἐμοί . Ἐρείσατ ' , ὦ παῖ , πλευρὸν ἀμφιδέξιον ἐμφύντε τῷ φύσαντι , κἀναπαύσατον τοῦ πρόσθ ' ἐρήμου | ||
| βρόχοις ἠρτημένη . οὐ σπεύσετ ' ; οὐκ οἴσει τις ἀμφιδέξιον σίδηρον , ὧι τόδ ' ἅμμα λύσομεν δέρης ; |
| , ὅσον ἐν σκεύεσι χρυσοῖς , ἐν λίθοις , ἐν μαργάροις , κατὰ πυρᾶς ἠκόντισε πάντα τῆς πολυξύλου , καὶ | ||
| τὰ δὲ κοκκοβαφῆ πέδιλα , ἃ ἐκεῖνος βασιλειῶν ἐπεδύετο , μαργάροις ὄντα καὶ λίθοις κατάστικτα πρὸς τὸν κρατοῦντα ἐξέπεμπε , |
| . . . ] . ! ασταε ! ! ἵνα εὕρηι ? ? ? ωμαυνλεγε ! ! ! διὰ ? | ||
| λάθω δέδοικα καὶ τύραννον , ἡνίκ ' ἂν κενὰς κρηπῖδας εὕρηι λαΐνας ἀγάλματος . πῶς οὐ θανοῦμαι ; τίς δ |
| δὲ θυμὸς ἑκάστου νίκης ἱεμένων , κέκλοντο δὲ οἷσιν ἕκαστος ἵπποις . ἐνταῦθα τοὺς μὲν ἡνιόχους πεποίηκεν ἀγωνιστὰς καὶ φιλοτιμουμένους | ||
| ἐπὶ τῷ ἐσχάτῳ δρόμῳ συνέθεον [ οἱ ἀναβάται ] ταῖς ἵπποις εἰλημμένοι τῶν χαλινῶν , καθὰ καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι |
| μάλιστα : ἑψοῖς δ ' ἂν τὸ ὀξύβαφον ἐν δέκα ὀξυβάφοις ὕδατος : δεῖ δὲ τρίψαντα ἐν θυίᾳ παραχεῖν τοῦ | ||
| ὕλης , ὡς εἴ γε συνέβη τοιαύτην ἀναλογίαν ἀριθμῶν ἐν ὀξυβάφοις ἢ αὐλοῖς εἶναι , τὸ αὐτὸ ἂν μέλος ἀπετελεῖτο |
| καταπτάμενος δὲ ὄπισθεν αὐτοῦ ὁ Ζεὺς κούφως μάλα τοῖς ὄνυξι περιβαλὼν καὶ τῷ στόματι τὴν ἐπὶ τῇ κεφαλῇ τιάραν ἔχων | ||
| ' αὐτὰ τυρῷ χλωρῷ καὶ λεκίθοις ᾠῶν καὶ ἐγκεφάλοις , περιβαλὼν συκῆς φύλλῳ εὐώδει , ζωμῷ ὀρνιθείῳ ἢ ἐριφείῳ ἔνεψε |
| τοὺς ἐκ τοῦ δήμου πόῤῥωθεν προκατελάμβανον τὰς εὐθύνας ἐπαίνοις καὶ στεφάνοις καὶ κηρύγμασι . Κατιδὼν δή τις ταῦτα νομοθέτης τίθησι | ||
| πρὸς Χειρίσοφον , κατελάμβανον κἀκείνους σκηνοῦντας ἐστεφανωμένους τοῦ ξηροῦ χιλοῦ στεφάνοις , καὶ διακονοῦντας Ἀρμενίους παῖδας σὺν ταῖς βαρβαρικαῖς στολαῖς |
| τὰ πολεμικὰ διαφέρων , ἀποτυχὼν τῶν ἀριστείων ἐπανελθὼν οἴκαδε ἑαυτὸν διαχρήσηται : ὃς τοσοῦτον καταγελᾷ τῆς πρὸς ὑμᾶς φιλοτιμίας ὥστε | ||
| ἕως οὗ καὶ τὴν ἑστίαν αὐτὴν καὶ τὸ γένος αὐτὸ διαχρήσηται : οὕτως ἀείμνηστον ἔχει τὸν πόλεμον : εἶτα ἀπόδοσις |
| μαίνομαι . στείχει πολίταις ὄμμ ' ἔχων ἰδεῖν πικρόν . κραταιῷ περιβαλὼν βραχίονι εὕδει πιέζων χειρὶ δεξιᾷ ξύλον . ὅδ | ||
| καὶ πῆμ ' ἀπάλαλκεν ἐσσυμένως . Ὃ δ ' ἔπειτα κραταιῷ χώσατο φωτὶ ἥρως Εὐρύπυλος , μέγα δ ' ἀσχαλόων |
| τέκνοις τὴν δαῖτα ἐκόμισεν , ἀλλὰ ταῖς ἐκείνου σπείραις περιπεσὼν ἕρμασιν ἔμελλεν οὐ μὰ Δί ' ἀπολεῖν , ἀλλ ' | ||
| ναυσὶν , ἃς Ἀχιλλεὺς ἔχων ὅτε τὰς Τρωάδας ἐληίζετο πόλεις ἕρμασιν ὑφάλοις περιπεσούσας ἀπέβαλεν . ἐντυχὼν δὴ τοῖς εἰρημένοις Αἰνείας |
| ὁ μὲν γὰρ πάγκαλος καὶ τοξότης καὶ δύναμιν οὐ μικρὰν περιβεβλημένος ἁπάντων ἄρχων , ὁ δὲ θῆλυς καὶ ἡμίανδρος καὶ | ||
| ἐπιβουλευόντων αὐτῷ τῶν πατρικίων προῆλθεν εἰς τὴν ἀγορὰν ἐσθῆτα πιναρὰν περιβεβλημένος καὶ κατηφὴς συνούσης αὐτῷ καὶ τῆς μητρὸς Ὀκρισίας καὶ |
| εἰ δὲ ὅσον πήχεος ἡ ῥίζα ληφθῆι , ἕλκει καὶ ἄρνας καὶ ὄρνεα : ταύτηι γὰρ καὶ τὰ πλεῖστα τῶν | ||
| προγινώσκειν , ὁποῖον χρῶμα ἔχει τὸ ἔμβρυον . ζʹ . ἄρνας μὴ νοσεῖν . ηʹ . πότε δεῖ καὶ πῶς |
| τε . τὸ δὲ πῦρ μεθερμηνευόμενον Ἥφαιστον ὀνομάσαι , νομίσαντας μέγαν εἶναι θεὸν καὶ πολλὰ συμβάλλεσθαι πᾶσιν εἰς γένεσίν τε | ||
| τὸν θρόνον ἐκεῖνον τὸ ἐπιθυμητικόν τε καὶ φιλοχρήματον ἐγκαθίζειν καὶ μέγαν βασιλέα ποιεῖν ἐν ἑαυτῷ , τιάρας τε καὶ στρεπτοὺς |
| στάδιον , τοῖς ποσὶν ἐπαρκέσας καὶ τὴν νίκην ἀπενεγκάμενος . ἀκηράτους τὰς ἡνίας ἔφη ἀντὶ τοῦ ἀδιαφθόρους : οὐ γὰρ | ||
| ἢ ἐρευνᾶν τοὺς ἐν αὐτοῖσι μόνον Καρποὺς δρέπεσθαι , τοὺς ἀκηράτους ὅλως , Καὶ μᾶλλον αὐτῶν τῶν σοφῶν μαθημάτων , |
| εἶτα ἀκούει φωνῆς , καὶ ἔλεγεν αὕτη τῶν νεβρῶν μὴ ἅψαι . οὐκοῦν ἐπεὶ πολλὰ περιβλέψας οὐδὲν ἐθεάσατο , ἔδεισε | ||
| , τὰ γύναια καὶ τοὺς παῖδας ἀνελεῖν καὶ τὸ πῦρ ἅψαι καὶ ἑαυτοὺς ἐπικατασφάξαι . οἳ μὲν δὴ μάρτυρας τῶνδε |
| ? ἀνθολόφον ? ? ? ? ? ? τοὺς εὐμενεῖς νικηφόρους στρατηλάτας αἰὲν ἀγαλλε ? ? ? [ ! ! | ||
| , τοὺς δὲ τῶν μεγίστων καὶ ἀληθινῶν ἔργων ἀγωνιστὰς καὶ νικηφόρους ἐσομένους ὁπόσοις ἂν τύχῃ νικᾶν ὑπὲρ ἀρχῆς τοιαύτης , |
| μικρότητος αὐτοῦ . ὁ δὲ μετ ' ὀργῆς τῇ πτέρυγι ῥαπίσας τὸν κάνθαρον τὸν λαγωὸν ἁρπάσας κατέφαγεν . ὁ δὲ | ||
| καὶ τούτων ὑπομιμνῄσκουσαν καὶ ἀξιοῦσαν εὖ παθεῖν τὸ μὲν πρῶτον ῥαπίσας καὶ ἀπειλήσας ἀπέπεμψεν ἀπὸ τῆς οἰκίας , ὡς δ |
| τοῦ δικαίου καλουμένου , οἱ χρόνοι γὰρ οὐ συγχωροῦσιν , ἀλλὰ τοῦ τρίτου ἀπ ' ἐκείνου . εἰσὶ δὲ Καλλισθένης | ||
| Ναί . Ἀλλὰ μὴν μὴ ὄν γε οὐχ ἕν τι ἀλλὰ μηδὲν ὀρθότατ ' ἂν προσαγορεύοιτο ; Πάνυ γε . |
| πρύμναν : οὐ γὰρ ἐς καιρὸν τυπεὶς ἐτύγχαν ' : ἐξέλκει δὲ καὶ παραστάδος κρεμαστὰ τεύχη πασσάλων καθαρπάσας ἔστη ' | ||
| σὺν δὲ μελικράτῳ λεῖον , ἑφθὸν καταπλασσόμενον , ὀστᾶ κεκλασμένα ἐξέλκει . τὸ αὐτὸ δὲ σπέρμα καὶ σὺν μέλιτι καταχριόμενον |
| τῶν ὀρνέων φοβοῦντες : κορυδοῖς δ ' εἰσὶν οὗτοι καὶ χελιδόσι πολέμιοι , καὶ ταύτῃ γε αὐτοὺς συγγενεῖς ἄν τις | ||
| ἐφ ' ὕμνῳ θεῶν ἀναβάλλεσθαι . ἀφίημι δὲ καὶ ταῖς χελιδόσι ταῖς Ἀττικαῖς τὸν μῦθον ἐκεῖνον τὸν Θρᾴκιον , καὶ |
| , ὁμηλικίη δ ' ἐμοὶ αὐτῷ : τοὔνεκα σοὶ προτέρῳ δώσω χρύσειον ἄλεισον . ” ὣς εἰπὼν ἐν χερσὶ τίθει | ||
| τὰ φθόρια τὴν Ἱπποκράτους προσκαλούμενοι μαρτυρίαν λέγοντος : “ οὐ δώσω δὲ οὐδενὶ φθόριον ” , καὶ ὅτι τῆς ἰατρικῆς |
| λευκὸν , τοῦ Ὁμήρου εἰπόντος , ὅτι χρὴ θύειν „ ταύρους παμμέλανας ἐνοσίχθονι κυανοχαίτῃ „ . ἀλλὰ βοηθεῖται τὸ ἀργᾶντα | ||
| : τοὶ δ ' ἐπὶ θινὶ θαλάσσης ἱερὰ ῥέζον , ταύρους παμμέλανας , ἐνοσίχθονι κυανοχαίτῃ . ἐννέα δ ' ἕδραι |
| ἐς ὄρος τρεῖς ἄγαγον αὐταὶ ἐοῖσαι . χαἲ μὲν ἀμερξάμεναι λασίας δρυὸς ἄγρια φύλλα , κισσόν τε ζώοντα καὶ ἀσφόδελον | ||
| ἄμμιγα θέλξει Δάφνις κηροδέτῳ πνεύματι μελπόμενος . ἐγγὺς δὲ στάντες λασίας δρυὸς ἄντρου ὄπισθεν Πᾶνα τὸν αἰγιβάταν ὀρφανίσωμες ὕπνου . |
| ἀσεβήματα εὐσεβήματα , οἷον ὡς ὁ τὰς Νίκας τὰς χρυσᾶς χωνεύειν κελεύων καὶ καταχρῆσθαι τοῖς χρήμασιν εἰς τὸν πόλεμον οὐχ | ||
| τὸ ψῆγμα καὶ τοῦ τυχόντος τοῖς ἐμπόροις ἀργὸν διατίθενται , χωνεύειν οὐκ εἰδότες . Ἐπεὶ δ ' ἐν τῷ περὶ |
| τοῦ κατασκευάσματος ἀπομιμήματα γίνεσθαι τοὺς ἔτι καὶ νῦν κατασκευαζομένους χαλκοῦς τρίποδας . ὃν μὲν οὖν τρόπον εὑρέθη τὸ μαντεῖον καὶ | ||
| δὲ εἶπε θησαυρὸν τὸ Ἰσμήνιον διὰ τὸ αὐτόθι πολλοὺς ἀνακεῖσθαι τρίποδας : οἱ γὰρ Θηβαγενεῖς ἐτριποδοφόρουν ἐκεῖσε . ἡ δὲ |
| ' ἀνήρ . Ἐγὼ δὲ τὴν στήλην καθ ' ἣν ἐσπεισάμην μέτειμ ' , ἵνα στήσω φανερὰν ἐν τἀγορᾷ . | ||
| τῆς φιλίας τοῖς κειμένοις ἀπολογησάμενος , ὡς οὐκ εὐτυχῶς αὐτοῖς ἐσπεισάμην : ἂν συγχωρῇ τὸ δαιμόνιον , ἐπιδώσω τὸν τρίτον |
| καὶ καταλαβὼν δένδρον , ἐκάθισεν ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ τοῦ ἀναπαῆναι ὀλίγον . Καὶ κλίνας τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐπὶ τὸν | ||
| καὶ ἐλθὼν ἐπί τι δένδρον τῷ καύματι , ἐκάθισα τοῦ ἀναπαῆναι ὀλίγον , καὶ ἔκλινα τὴν κεφαλήν μου ἐπὶ τὸν |
| πέμπουσι τῆς στρατιᾶς τοὺς εὐρωστοτάτους ἅμα καὶ νεωτάτους , οὓς ἤιδεσαν οὐ μετασχόντας τῶν ὅρκων διὰ τὸ παῖδας ἔτι ὄντας | ||
| , καὶ ἐδόκουν αὐτὸν θυσίας ἐπιτελεῖν . ταῦτα δὲ μόνοι ἤιδεσαν οἱ εὐνούχοι . ὁ μὲν οὖν Σαρδανάπαλλος ἐκτόπως ἡδυπαθήσας |
| κωμῳδοῖς χορηγῶν . σύνηθες ἐν κωμῳδίᾳ παραπετάσματα δέρρεις ποιεῖν οὐ πορφυρίδας . Μυρτίλος ἐν Τιτανόπασι τὸ * * * “ | ||
| μεταξὺ ἐπαιδεύετο . τὴν δὲ ἐσθῆτα τὴν ποικίλην καὶ τὰς πορφυρίδας ἐκείνας ἀπέδυσαν αὐτὸν ἀστείως πάνυ τὸ ἀνθηρὸν ἐπισκώπτοντες τῶν |
| τοῦ ποτοῦ μηδὲν ἐπαγόμενοι , ἕπεται καὶ τὸ ἀσθμαίνειν τοῖς ἐπαγομένοις τι . ἀναπνοῆς . Φωκέων ] τῶν . ὅπου | ||
| γένους ἑκατέρου διαφορὰν λέγει : ἐξ ὧν δὲ ἐν τοῖς ἐπαγομένοις διακρίνει προσώπων τε διαφορὰν τιθεὶς καὶ ἰδίᾳ πραγμάτων , |
| εὐκοίλιοι , ἐάν , μετὰ τὸ βλαστῆσαι , τὰς ῥίζας περιορύξας τοῖς κλωνίοις ἐπιβάλῃς ἐλλεβόρου μέρος , καὶ προσχώσας ἐάσῃς | ||
| μεταφυτεύσας αὐτὰς πότιζε . ὅταν δὲ μέγεθος παλαιστιαῖον ἔχωσι , περιορύξας αὐτάς , ὥστε φαίνεσθαι τὰς ῥίζας , περίπλασσε κόπρῳ |
| τῇ κεφαλῇ τὸ κρίθινον ἄλευρον κομίζουσα , καθάπερ ἐλέχθη , παρίτω , ὁ δὲ ἱερεὺς [ ἀντικρὺ ] τὸ κεραμεοῦν | ||
| τὸν νεὼν κηρύσσει καθ ' ἡμέραν : Πίνδαρος ὁ μουσοποιὸς παρίτω πρὸς τὸ δεῖπνον τῷ θεῷ . καὶ γὰρ ἐν |
| καὶ ἀξιοῦν ἀποφαίνεσθαι περὶ τοῦ ἤθους : τὸν δὲ διαπορούμενον κελεῦσαι ἀπιέναι τὸν ἄνθρωπον . ὡς δ ' ἀπιὼν ἐκεῖνος | ||
| τε αὐτοῖς καταστῆναι ὑπὲρ τοῦ ἀνδρὸς ἐς Αὐλίδα τε ἕπεσθαι κελεῦσαι πάντας , ὡς ἐκεῖ ἀναδυσομένου θαυμασιώτατα ἀνθρώπων . ἀνέσχε |
| δ ' οὔ ” , καὶ ἅμα προσεπαπειλησάμενος ἐν τῷ χάρτῃ καὶ τοῦτο μετ ' εἰρωνείας : „ μὴ οὕτω | ||
| ἀσώματος οὖσα μιᾷ προσβολῇ κρίνει τὸ λευκὸν τὸ ἐν τῷ χάρτῃ καὶ τὸ μέλαν τὸ ἐν τοῖς γράμμασι , καὶ |
| δ ' Ὀρέστης , μητρὸς ἀνοσιωτάτης , ἣ πόσιν ἀπείρωι περιβαλοῦς ' ὑφάσματι ἔκτεινεν : ὧν δ ' ἕκατι , | ||
| αὐχένος ὠθεῖ σίδηρον , ἐν δὲ τοῖσι φιλτάτοις θανοῦσα κεῖται περιβαλοῦς ' ἀμφοῖν χέρας . ἀνῆιξε δ ' ὀρθὸς λαὸς |
| ἄνδρα καὶ μεταδόσει χρημάτων εὐεργετικώτατον λέγει τὸν Θήρωνα . αὐδάσομαι ἐνόρκιον : λόγον ὄμνυμι ἔνορκον καὶ ἀληθέστατον : ἵνα δείξῃ | ||
| πρόχειρον ἢ πρὸς ἐπίδοσιν χρημάτων ἀφθονέστερον τοῦ Θήρωνος . αὐδάσομαι ἐνόρκιον : Ἀκράγας πεντηκοστῇ Ὀλυμπιάδι ἐκτίσθη , ὁ δὲ Θήρων |
| ἑταίρα , καὶ ὁ μὲν παροξυτόνως ἀναγινώσκων δημοσίαν αὐτὴν εἶναι κελεύει , οἱ δὲ συνηγοροῦντες ἐκείνῃ προπαροξυτόνως ἀναγινώσκοντες τὰ χρυσία | ||
| . Κἄν τι τοιοῦτον εὑρίσκωσιν , ἀναγεγραφότας ἐν σανίσιν ἐκτιθέναι κελεύει πρόσθεν τῶν ἐπωνύμων , τοὺς δὲ πρυτάνεις ποιεῖν ἐκκλησίαν |
| Καλλίστρατος υἷας Ἀχαιῶν , κέρμα φίλον διαδούς , ὅτε συμμαχίαν ἐρέεινεν : οἶον δ ' οὐ κήλησε δέμας λεπτὸν Ῥαδάμανθυν | ||
| τὴν δ ' ἀνιοῦσαν Χαλκιόπη , περὶ παισὶν ἀκηχεμένη , ἐρέεινεν : ἡ δὲ παλιντροπίῃσιν ἀμήχανος οὔτε τι μύθων ἔκλυεν |
| βατράχου συμβουλεύει ὁ σοφώτατος Ἀρχέστρατος ἐν ταῖς γνώμαις τάδε : βάτραχον ἔνθ ' ἂν ἴδῃς , ὀψώνει . . . | ||
| κινεῖσθαι , ὕστερον δὲ κινηθέντα τοῖς ποσὶ βουλόμενοι σημῆναι , βάτραχον ἔχοντα τοὺς ὀπισθίους πόδας ζωγραφοῦσιν : ἐκεῖνος γὰρ γεννᾶται |
| , ὡς ἐλάχιστον καὶ ὑδαρέστατον δίδου , καὶ περιπατέειν ὀλίγα κέλευε : ἢν δὲ δυνατὸς ᾖ , πλεῖστα . Ξυμφέρει | ||
| δεῖ : στεῖχ ' ἐπ ' Ἠλέκτρας ἰὼν πύλας : κέλευε πάντας ἀσπιδηφόρους ἵππων τ ' ἀπαντᾶν ταχυπόδων ἐπεμβάτας πέλτας |
| ἁπάντων τῆς χώρας ἐπέβην . Αἴατος αἰσθόμενος τῆς ἀπάτης οὐκ ἐχαλέπηνεν , τὸ δὲ φρόνημα τῆς κόρης ἀγάμενος αὐτὴν ἔγημε | ||
| καὶ ἀπειλαῖς , εἴ τις ἐπικρύπτοι . οὐδένα δὲ συλλαβὼν ἐχαλέπηνεν ὡς τοῦ στρατοῦ σφᾶς ἐπικρύπτοντος . ἀπαγγελλομένων δὲ καὶ |
| δ ' ὅτε πίνοιεν μελιηδέα οἶνον ἐρυθρόν , ἓν δέπας ἐμπλήσας ὕδατος ἀνὰ εἴκοσι μέτρα χεῦ ' , ὀδμὴ δ | ||
| ὅπως μεταδῶ τῶν ἑταίρων τοῖς δεομένοιςἱκανὸν εἰ ταυτηνὶ τὴν πήραν ἐμπλήσας παράσχοις οὐδὲ ὅλους δύο μεδίμνους χωροῦσαν Αἰγινητικούς . ὀλιγαρκῆ |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] λεον αων [ ! ! ] ἀεὶ | [ ! ! | ||
| ] ῶϲ [ ] ! λειϲ : ] ω ] αων ! ] φυγω βα ! [ ] ] α |
| ἀφαγνίζεσθαι „ , τὴν κάθαρσιν τῆς ψυχῆς αὐτὴν καθαίρεσθαι , παραχωροῦντας τῷ θεῷ τὸ φαιδρύνειν καὶ μηδέποτε νομίσαντας ἱκανοὺς εἶναι | ||
| τράπεζαν , παραστάντας δειπνεῖν [ καὶ ] καρτερίαν διδάσκειν , παραχωροῦντας εἴς τινα τόπον πλησίον , ὅπου τὸν μὲν πρεσβύτερον |
| τὸν νεώτατον τῶν παίδων εἰσιόντα καὶ παρεστῶτα εἷλκε τῆς παρειᾶς γαληνοῖς ἀποβλέπων ὄμμασι πρὸς αὐτόν . ἐμοῦ δὲ θαυμάζοντος , | ||
| . ὅταν γάρ τοι τὸ κῦμα ἐν τοῖς ὑπευδίοις καὶ γαληνοῖς πραϋνθῇ , τηνικαῦτα ἑαυτὸν ἐξοκέλλει , τοῦ κύματος ἐποχούμενος |
| λοιπὰ δῆλα . λ . Ὀκταδράχμους καὶ πενταδράχμους χοέας τις ἔμιξε τοῖς ὁμοπλοῖσι ποιεῖν χρήστ ' ἐπιταττόμενος , καὶ τιμὴν | ||
| , καὶ πρὸς χειμῶνα καὶ θέρος πῶς εἶχεν ; εἶτα ἔμιξε τὰ μεγάλα τοῖς μικροῖς , πῶς ἂν οὖν ἢ |
| Ἀργείους καὶ Αἰγινήτας Ἀττικὸν μηδὲν προσφέρειν εἰς τὰς θυσίας μηδὲ κέραμον , ἀλλ ' ἐκ χυτρίδων ἐπιχωρίων τὸ λοιπὸν αὐτόθι | ||
| συνῴκισε τὴν Κασάνδρειαν , φιλοδοξοῦντι καὶ βουλομένῳ ἴδιόν τινα εὑρέσθαι κέραμον διὰ τὸ πολὺν ἐξάγεσθαι τὸν Μενδαῖον οἶνον ἐκ τῆς |
| γυναικῶν . καὶ μύροις ἐλούετο καὶ ἔφασκεν ὅτι : κἀν βακχεύμασιν οὖς ' ἥ γε σώφρων οὐ διαφθαρήσεται . κωμῳδῶν | ||
| ἀεί ] τοῦτο : σκοπεῖν χρή : καὶ γὰρ ἐν βακχεύμασιν οὖς ' ἥ γε σώφρων οὐ διαφθαρήσεται . ὁρᾶις |
| τὸν ἐπακτροκέλητα ἐμβιβάζει , ταῦτά ἐστιν ἑκάστῳ Ποινή , ταῦτα παρακελεύεται σφάττειν τοὺς πολίτας , ὑπηρετεῖν τοῖς τυράννοις , συγκαταλύειν | ||
| περιέλαβεν . τεσσαράκοντα γὰρ καὶ πέντε τοὺς πάντας κλήρους διανέμειν παρακελεύεται : τὴν δ ' αἰτίαν τοῦ τοσούτου ἀριθμοῦ γνωσόμεθα |
| ἔν τισι τούτων πρόσωπαὡς καὶ τὰ τοῦ Λουκιανοῦ ; οὐκ ἤθελεν ὁ ποιητὴς θεῖναι ἀλλοίας καὶ ἀλλοίας ὑπογραφάς , ἀλλὰ | ||
| ' ἔτικτε μητέρα , ] οὐχ ηὗρε πλὴν γυναικὸς ὅστις ἤθελεν θανὼν πρὸ κείνου μηκέτ ' εἰσορᾶν φάος : ἣν |
| τέρπετο κυδαλίμου θηεύμενος υἱέος ἔργα . / αὐτὰρ ὁ θεσπεσίην φορέων τετράζυγα μορφήν / ὀφθαλμοὺς [ κάμμυσε ] κεδαζομένης ? | ||
| θνητοῖς ἀνθρώποισιν ὀνείρατα καλὰ προφαίνει . πάντα γὰρ ἀλθήσαιο πόνον φορέων περὶ σῶμα , ὀφθαλμῶν δέ τε πᾶσαν ἐρητύσειας ἀνίην |
| τοὺς πλείονας ἀκράτου σπῶντας θορυβώδεις γίνεσθαι : οἶνός σε τρώει μελιηδής , ὅς τε καὶ ἄλλους βλάπτει , ὃς ἄν | ||
| ἡμετέρων μύθων ξεῖνος καὶ πτωχὸς ἀκούει . οἶνός σε τρώει μελιηδής , ὅς τε καὶ ἄλλους βλάπτει , ὃς ἄν |
| χρώμενοι ἐκεῖνοι εἶτα ἀνίασι γήρᾳ βαρεῖς ὄντες . ποῦ δὲ ἠλόησε πληγαῖς πατέρα ἐλέφας ; πῶς δὲ ἀπεκήρυξεν ὁ πατὴρ | ||
| τράπεζαν ἔθλας ' ἐς μέσον βάλλων ἅπαντα δ ' εὐθὺς ἠλόησε τὰ σκεύη : δειπνοῦντα δ ' ἰθὺς ἦλθε δεσπότην |
| Λύκει ' ἄναξ , εἰ μὲν πέφηνεν ἐσθλά , δὸς τελεσφόρα , εἰ δ ' ἐχθρά , τοῖς ἐχθροῖσιν ἔμπαλιν | ||
| ὅτου . ἡβήσωσι : αὐξήσωσι , στερεωθῶσι , λάβωσιν . τελεσφόρα : τέλεια , τὰ εἰς τελειώτατον φέροντα . Ῥυτῆρες |
| , ἐπὴν φλεγματώδεσι τροφῇσι καὶ σιτίοισι καὶ ποτοῖσι χρῆται μὴ καθαροῖσιν : ξυμβάλλεται γὰρ πάντα τὰ ἐς τὴν κοιλίην πίπτοντα | ||
| , ὡς τόν τ ' ἀπόντα δεσπότην Κύκλωπ ' ἐμὸν καθαροῖσιν ἄντροις μῆλά τ ' ἐσδεχώμεθα . ἤδη δὲ παῖδας |
| ἀδόλου , καὶ τοῦτο ἂν ἑλοίμην ὑπάρξαι μοι μᾶλλον ἢ Νισαῖον ἵππον καὶ κύνα Κελτὸν καὶ τὸ Δαρείου χρυσίον καὶ | ||
| τόπον Νισαῖον . Ὁ δὲ Πολέμων κακῶς φησι λευκὸν ἵππον Νισαῖον . . . . Χλαμὺς χλαμὺς καὶ χλαῖνα : |
| ἀρίζηλον θῆκεν θεὸς ὅς περ ἔφηνε : λᾶαν γάρ μιν ἔθηκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω : ἡμεῖς δ ' ἑσταότες θαυμάζομεν | ||
| ξίφος , ἀετὸς καταπτὰς ἥρπασε , καὶ ἐπὶ τῶν ἐμπύρων ἔθηκε ῥάβδον μικρὰν ἔχουσαν σφύραν , τὸ δὲ ξίφος ἐπέβαλε |
| κα [ ] ἄγε γὰρ [ ] γατερ [ ] ενθα [ ] γ ? [ ] ! [ ] | ||
| ] εὐσυμβ ? [ ] τητα ? δε [ ] ενθα ? ? ? ! ! [ ] θειον ? |
| πρὸς ἑαυτοὺς μαχομένους καὶ οὐ πρότερον ἀποστάντας πρὶν ἢ ἀλλήλους αἱμάξαι , ἔφη πρὸς ἑαυτόν : „ ἀλλ ' ἔγωγε | ||
| πῶς οὐχὶ τἀνάλωμα γίγνεται πικρόν , ἄνδρας γυναικῶν οὕνεχ ' αἱμάξαι πέδον ; ὅμως δ ' ἀνάγκη Ζηνὸς αἰδεῖσθαι κότον |
| μίκρ ' ὀβολοῦ . παρὰ δ ' ἡμετέροις προγόνοισιν ὅλους ὀπτῶσιν βοῦς , ἐλάφους , ἄρνας : τὸ τελευταῖον δ | ||
| : ἁρμοστὸν δ ' ἐπίθημα ποιήσαντες καὶ πηλῷ φιλοπόνως περιχρίσαντες ὀπτῶσιν ἐν καμίνῳ πέντε ἡμέρας καὶ νύκτας ἴσας ἀδιαλείπτως : |