| σκότῳ συντεθέντων . καίτοι χαμαιλέων ἀναφανείς , οὐκ οἶδ ' ὁπόθεν , ἐν τῷ τῶν λόγων χορῷ , πολὺς μὲν | ||
| τοῦ αὐτοῦ κλήρου δεκάτην , οὐκ ἐμοί , ἀλλ ' ὁπόθεν ἔσται ἀναλοῦν εἴς τε θυσίας δημοτελεῖς καὶ εἴ τι |
| τὸν Λικύμνιον , φεύγων τὸ μύσος εἰς Δελφοὺς ἐλθὼν ἐμαντεύσατο ὅποι χρὴ τραπέσθαι . ὁ τοίνυν Ἀπόλλων ἔχρησεν αὐτῷ ὥστε | ||
| ⌈ ⌉ τοῦ ἐνιαυτοῦ πυρῶν ἀποστέλλονται , τῷ οὐδ ' ὅποι καταφύγῃ αὐτίκα φήσοντι εἶναι ; ἢ τὸ γράψαι Ταυροσθένην |
| σαυτοῦ ἡγεμονικῷ : σκέψαι τί ποτ ' ἔχεις τοῦτο καὶ πόθεν ἐληλυθός , τὸ πᾶσιν τοῖς ἄλλοις χρώμενον , πάντα | ||
| πρὸς τοῦτο παρεχομένων , διότι πειστικόν ἐστι τὸ γινώσκειν , πόθεν ἥκει τὸ συμφέρον . ἄνευ γὰρ τῆς περὶ τούτου |
| ποδαλιουχίας , καταπραῧναι μὲν τὰ τῶν ἐπερχομένων κορυφούμενα κύματα , ἰθῦναι δὲ πρὸς γαλήνην καὶ σωτηρίαν χαρίσασθαι καὶ δοῦναι πρύμναν | ||
| ἕνα σκοπὸν ἅπαντα φθέγγεται , πρὸς ὃν ἐξ ἀρχῆς ἔκρινεν ἰθῦναι τὸν βίον . ὅθεν αἱρετωτέραν ἡγεῖται τὴν εὐποροῦσαν ἴσως |
| Ἥλιον . στίξεις ἐμέ ; ἤδη γε . ἀπόλωλα . ποῖ σύ , ποῖ , μαστιγία ; λάβ ' αὐτόν | ||
| ? [ σπονδή : δίδου σὺ σπλάγχν ' ἀκολουθῶν . ποῖ βλέπεις ; σπονδή . φέρ ' ὦ παῖ Σωσία |
| ἥ γε μὴν καλουμένη ὑπὸ τῶν ποιητῶν κεμὰς δραμεῖν μὲν ὠκίστη θυέλλης δίκην , ἰδεῖν δὲ ἄρα πυρρόθριξ καὶ λασιωτάτη | ||
| οἱ κομισθῆναί ποι θᾶττον ἐκόμιζεν αὕτη , καὶ ἦν ἀγγέλων ὠκίστη , καὶ ἀκούσασα ᾔδει ἔνθα ἰθῦναι χρὴ τὸ πτερόν |
| προσκληρώσας ἑαυτῷ , τῆς τῶν πρεσβείων ἠξίωσε μερίδος : ὥστε ἐνθένδε δῆλον εἶναι , ὅτι ὁ μὲν Ῥουβὴν τοῦ Ἰακώβ | ||
| δεξαμένων τὸν λόγον . λέγουσι γὰρ οἱ παῖδες Οὐρβικίου τῶν ἐνθένδε παρ ' ὑμᾶς ἡκόντων γραμμάτων τὰ πρὸς σὲ μάλιστα |
| Ἑρμῆν ἧκεν εἰς τὸ προάστειον οἰωνόν τινα περὶ τῆς κλοπῆς σκεψόμενος καὶ τούτῳ παρῄνει λέγειν , ὅ τι ἂν θεάσηται | ||
| τίς ἐστιν , ὡς ἔοικεν . ἀκούσας ὁ νεανίσκος ᾤχετο σκεψόμενος τίς εἴη : καὶ εὑρίσκει τὸν Φεραύλαν γῆς τε |
| , οὐδὲ χρὴ μαρτύρια τοιαῦτα παρ ' οὐδενὸς ἀπαιτεῖν . ὅπου γὰρ οὐδὲ τῶν στοιχείων τῶν πρώτων , ἐξ ὧν | ||
| ὑπονόητον καὶ ὁπωσοῦν , τί πρὸ αὐτοῦ πλείω ἐπιζητοῦμεν ; ὅπου οὐδὲ τὰ πλείω , οὐδὲ τὸ ἕν : ἐπὶ |
| τοῦ πολέμου , καὶ τἆλλα τὰ ἐν τῇ Σικελίᾳ πρᾶξαι ὅπῃ ἂν γιγνώσκωσιν ἄριστα Ἀθηναίοις . μετὰ δὲ τοῦτο ἡμέρᾳ | ||
| τριήρεις ἐνέβη σὺν τοῖς παροῦσιν : οὐδενί τε ἐκφήνας , ὅπῃ τὸν πλοῦν ποιήσεται , περὶ ἑσπέραν ἀνήγετο , ἐπαγγείλας |
| καθαρώτερον γὰρ τὸν κέραμον εἰργαζόμην ἢ Θηρικλῆς τὰς κύλικας , ἡνίκ ' ἦν νέος . πρὸς φθεῖρα κείρασθαι κτίζε Βοιωτῶν | ||
| τοὺς ἐξ ἄστεως ἥκοντας , ὅσοι πρὸ τοῦ μέν , ἡνίκ ' ἔδει λαβεῖν ἐλθόντ ' ὀβολὸν μόνον , καθῆντο |
| ὁ ὕμνος οὗτος δύναται καὶ πέραν τοῦ πόντου διαπερᾶν : Ὅπως ἠράσθη πηλέως ἡ τοῦ ἀκάστου γυνή : Ὡς ἄρα | ||
| συκῇ βουλόμενοι πιέζεσθαι καὶ ὥσπερ ἀντιταττόμενοι πρὸς τὰς φύσεις . Ὅπως δὲ καὶ τῶν ὑδάτων τοῦ χειμῶνος ἀπολαύωσι καὶ τοῦ |
| μάλιστα πρὸς τὰς ὑπὸ γλίσχρων καὶ παχέων γενομένας ἐμφράξεις . ὅπως δέ ἐστι καὶ δυνατὸν συντιθέναι φάρμακον , οἷον βούλεται | ||
| Τάβων ἐρικυδὲς ἐλεύθερον οἰκίζεσθαι . Καὶ Ἀπολλώνιος ἐννάτῳ : Ἐδεήθησαν ὅπως αὐτοὺς εἰς Τάβας καταγάγωσι . . . Ἐκλήθη δὲ |
| ὑπηρέται τοὺς μὲν ἄλλους ἱππέας αὐτοῦ κατέλιπον , τὸν δὲ Γωβρύαν ἄγουσι πρὸς τὸν Κῦρον . ὁ δ ' ὡς | ||
| Κῦρος ἀκούσας ταῦτα ἀπήγαγε τὸ στράτευμα : καὶ καλέσας τὸν Γωβρύαν Εἰπέ μοι , ἔφη , οὐκ ἔλεγες μέντοι σὺ |
| ναυτικοί : ἡμεῖϲ δ ' ἄρ ' οἴκαδ [ ' ἄπιμεν ] : ὁ τῶν πλουϲίων λέγει χορόϲ ⸐ καὶ | ||
| ἐφθόνησας ἡμῖν ὁλοκλήρου τοῦ τῆς φιλανθρωπίας σου δράματος . ” ἄπιμεν οὖν εἰς τὸ στρατόπεδον κοινῇ καὶ τῆς σκηνῆς εἴσω |
| οὕστινας δεῖ καὶ ὁπότε ἕκαστα τούτων ποιεῖν , καὶ μέχρι ὁπόσου ; Εἰ οὖν εἴποι ὅτι ” Οὐδαμῶς : ἀλλ | ||
| γε , ὁπόσον τι Πλάτων ἀεὶ τῶν σοφιστῶν καταγελᾷ καὶ ὁπόσου τινὸς ἀξίους αὐτοὺς ἡγεῖται . ὅτε τοίνυν κρείττων μὲν |
| , καὶ „ τί παθών „ , ἔφη ” ὦ Δάμι , διασπᾷς τὰ ἐρωτώμενα ; οὐ γὰρ ναυτιῶν γε | ||
| ἐπεὶ μηδὲ αὑτὸν ἔτι οἶδεν . ἐπισχὼν οὖν ” ὦ Δάμι , ” ἔφη „ λευκὸς ὁ κύων λάσιος προβατευτικὸς |
| Ἕλλησι καὶ ἐν βαρβάροις , πῶς οὐκ οἴει αὐτόν , ὅντιν ' ἡγοῖτο εἰς ταῦτα συνεργὸν εἶναι κράτιστον , τοῦτον | ||
| ἀνδρῶν καὶ τῶν πλείστων νόμων ἦρχεν , κολάζων καὶ ἀποκτεινὺς ὅντιν ' ἐθελήσειεν : ἡ δὲ ἐν ἀλλήλοις ἀρχὴ καὶ |
| κυβιστήσας ἕλκεται καὶ ὑπὸ τοῦ μολύβδου πρὸς τὸν βυθόν , καταβάς τε καὶ τὸ ἔλαιον ἀποπτύσας ὁρᾷ διὰ τοσαύτης αὐγῆς | ||
| ἀνδρῶν τε θεῶν τε Ἴδης ἐν κορυφῇσι καθέζετο πιδηέσσης οὐρανόθεν καταβάς : ἔχε δ ' ἀστεροπὴν μετὰ χερσίν . Ἶριν |
| ἀλλὰ διὰ μέσου αὐτοῦ . ἔστιν οὖν καὶ ἐπὶ τούτου ἐρωτῆσαι τὸ διὰ τί . ἢ ὥς φησιν ὁ Ἀλέξανδρος | ||
| ὥστε ἄδειαν εἶναι τῷ προσδιαλεγομένῳ ὃ βούλεται προελέσθαι , ἢ ἐρωτῆσαι τὸ διὰ τί ἢ δοῦναι εἶναι κατὰ συγχώρησιν , |
| πράτ - τειν καθ ' ὑμῶν , οἷα Μάρκιος ἐτόλμησεν ἐνθάδε εἰπεῖν , ποῖόν ποτ ' ἂν ὑμῖν παρέστη πρὸς | ||
| ἡμῶν ὄντων ἐνθάδε ; ὃ πολλάκις ἔδρασας ἡμῶν οὐκ ὄντων ἐνθάδε : οἴει καθήμενος ἀπολήψεσθαί με καί που καὶ χρόνον |
| δὲ ἀντειπεῖν . εἰσὶ δὲ οἳ τάδε πάντα ὑπερελθόντες οὐ ναύτην ὅλως φασίν , ἀλλὰ Σέλευκον ἐπὶ τὸ διάδημα τοῦ | ||
| ὑγρόφοιτος ἐκλοχεύεται , κελυφάνου στρόβιλον ὠστρακωμένην . Καὶ δή σε ναύτην Ἁχερουσία τρίβος καταιβάτις πύγαργον οὐ πατρὸς κόπρους στείβοντα ῥακτῶν |
| μήτρῃ τὸ παιδίον ἕλκει καὶ μύζει , τάδε αὐτῷ ἔστιν ἀποκρίνασθαι : κόπρον ἔχον ἐν τοῖσιν ἐντέροισι γίνεται , καὶ | ||
| τις ἡμῖν ἀφῖξαι περὶ λόγους , καὶ οἶσθα ὅτε δεῖ ἀποκρίνασθαι καὶ ὅτε μή ; καὶ νῦν οὐδ ' ἂν |
| τὴν γυναῖκα ταύτην : οὐκ ἂν θίγοιμι : ἔξεστιν αὐτῇ εἰσελθεῖν , οὐ μέντοι δι ' ἐμοῦ : καὶ δὴ | ||
| εἴπῃς : ἐγὼ γὰρ ἑτοίμη εἰς τὸ τῆς σύριγγος σπήλαιον εἰσελθεῖν καὶ χωρὶς κλήσεως κατακεκλεῖσθαι . ” “ Ἀγαθὰ λέγεις |
| ἦν κατὰ τύχην ἱδρυμένον , ἰδών τ ' ἐπιθύοντα τὸν νεωκόρον , πρὸς τῆς Ἀθηνᾶς καὶ θεῶν , τίνος , | ||
| ] ὄτευ ? ζώεις . Κύδιλλ ' , ἰοῦσα τὸν νεωκόρον ? ? ? ? βῶσον . οὐ σοὶ λέγω |
| ; πόντου πλάνητες Λευκοθέαν ἐπώνυμον , σεμνὸς Παλαίμων ναυτίλοις κεκλήσεται τάχ ' ὡς ἔοικεν ἡ φρενῶν ἐναλλαγή τοῖς εὐποροῦσι κἂν | ||
| ἐγὼ οὐκ ἀφήσω . Ἀλλ ' οὐ μὰ τὼ θεὼ τάχ ' οὐ χαίρων ἴσως ἐνυβριεῖς λόγους τε λέξεις ἀνοσίους |
| νουμηνίᾳ τοῦ Ἑκατομβαιῶνος μηνός . Διαλῦσαι . Τὸ ἀπαλλάξαι καὶ καταβαλεῖν χρέος . Βδελυροί . Οἱ ἀναιδεῖς . Χλανίδας καὶ | ||
| τὸν Εὐφράτην μέγαν γενόμενον κατακλύσαι μέρος τῆς πόλεως , καὶ καταβαλεῖν τὸ τεῖχος ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν . ἐνταῦθα ὁ βασιλεὺς |
| πομπεύειν ἀντὶ τοῦ κατηγορεῖν εἵλετο . οὐ μὴν οὐδ ' ἐνταῦθ ' ἔλαττον ἔχων δίκαιός ἐστιν ἀπελθεῖν . ἤδη δ | ||
| σύναγκες συνάπτεται τῇ ἐννοίᾳ . εἰπὼν γὰρ ἀνωτάτω τὸ “ ἐνταῦθ ' ἐγὼ τὰ λῷστα βουλεύων ” τὴν μὲν σύνταξιν |
| ' ἔχων καὶ ἄλλ ' ἐπιδεῖξαι , ἃ τούτοις ἐστὶν διαπεπραγμένα καὶ ἅ εἰσιν ἐψευσμένοι , ἡδέως μὲν ἂν ὑμῖν | ||
| σὺ δὲ τὸ ξενικὸν ἔχων ἐὰν ἀκολουθῇς , ἴσως μὲν διαπεπραγμένα σοι καταλήψῃ , ἴσως δὲ ἐπιφανεὶς σὺ τροπήν , |
| ἀρχομένης νυκτός , προστάξαντές σφισι κατοπτεῦσαί τε τὰ τῶν Θεσσαλῶν ὅντινα ἀφανέστατον δύναιντο τρόπον καὶ αὖθις ἐς τὸ στράτευμα ἐπανήκειν | ||
| δὴ παρεσκευασμένοι πίνειν τρόπον ἐστὲ νυνί , λέγεθ ' . ὅντινα τρόπον ἡμεῖς ; τοιοῦτον οἷον ἂν καὶ σοὶ δοκῇ |
| Κῦρι , κῦρι , τὸν ὀρχηστὴν ἐβίνησα , καὶ ἡ κυρὰ ἦν ἔσωθεν . Ἀτυχὴς εὐνοῦχος κήλην ἐποίησεν . Σχολαστικὸς | ||
| Κῦρι , κῦρι , τὸν ὀρχηστὴν ἐβίνησα , καὶ ἡ κυρὰ ἦν ἔσωθεν . Ἀτυχὴς εὐνοῦχος κήλην ἐποίησεν . Σχολαστικὸς |
| τῆς Ἀκαμαντίδος φυλῆς . πῶς διανοεῖται τὰς ἐμπίδας πνεῖν . ὁπότερα : ἀντὶ τοῦ “ πῶς διανοεῖται καὶ διαλογίζεται περὶ | ||
| γῆν πριάμενον ἐκ τῶν προσιόντων τοὺς παῖδας τρέφειν , καὶ ὁπότερα τούτων ἐποίησεν , οὐδενὸς ἂν ἧττον Ἀθηναίων πλούσιοι ἦσαν |
| ταῦτα , ἠώς τε διέφαινε καὶ διαλλάσσοντο τὰς τάξις . Γνόντες δὲ οἱ Βοιωτοὶ τὸ ποιεύμενον ἐξαγορεύουσι Μαρδονίῳ : ὁ | ||
| εἰσελθόντες ὁρῶσι χαμαὶ νεκρὸν κείμενον , κεφαλὴν οὐκ ἔχοντα . Γνόντες δὴ τὸ γεγονὸς ἡσυχίαν ἦγον , ἐπιχαίροντες αὐτῷ : |
| τοῦτο ποιῆσαι τὴν μητέρα . τὸν δὲ Πυθαγόραν μετὰ χρόνον ἀνελθεῖν ἰσχνὸν καὶ κατεσκελετευμένον , εἰσελθόντα τ ' εἰς τὴν | ||
| γὰρ τὸν δορυφόρον ἀνελών φησιν , ὅτι τυραννοκτονία ἐστὶ τὸ ἀνελθεῖν εἰς τὴν ἀκρόπολιν , τὸ μάχεσθαι τοῖς δορυφόροις , |
| ὑπὲρ ἀσφαλείας τε τῆς αὐτὸς αὐτοῦ καὶ τοῦ μηδένα Οὐολούσκων μαθεῖν , ὅστις ἦν ὁ τὴν μήνυσιν κατ ' αὐτῶν | ||
| λόγον ἑαυτοῖς δόντες ἡγήσασθαι πᾶσαν ἀκούσιον ἀμαθίαν εἶναι , καὶ μαθεῖν οὐδέν ποτ ' ἂν ἐθέλειν τὸν οἰόμενον εἶναι σοφὸν |
| μαντήια πρώτας ἐν τοῖσι εἰρημένοισι ἔθνεσι . Εἰρομένου δέ μεο ὁκόθεν οὕτω ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι λέγουσι , ἔφασαν πρὸς ταῦτα ζήτησιν | ||
| ἢ τῆς γυναικὸς , κεῖνο κάλλιον ἔοικε τῷ πατρί : ὁκόθεν ἂν δὲ πλέον ἔλθῃ ἀπὸ τῆς γυναικὸς τοῦ σώματος |
| ἐκτὸς δὲ ὄντες κινδύνων καὶ ἀγώνων καρποῦσθαι τὴν σοφίαν . Τί οὖν ; δοκοῦσί σοί τι , ὦ Σώκρατες , | ||
| ; Τὸ ποῖον ; Ὅτι ἐμὲ φῂς ταῦτα λέγειν . Τί δέ ; οὐ σὺ λέγεις ὡς ἐγὼ οὐδὲν ἐπίσταμαι |
| τοῦτον ἀποσείειν τοῦ πόρου , καθὼς ἐπὶ λιθιάσεως προείρηται . Εἰ δὲ πάχος χυμῶν αἴτιον γέγονε , ταῖς ἐπιβροχαῖς καὶ | ||
| καὶ μὴ δοῦναι καιρὸν ἐλθεῖν καὶ διαταράξαι τὴν παράταξιν . Εἰ δὲ μὴ ἐγχειρεῖται , ὥστε αὐτοὺς διὰ τοῦ μέρους |
| οὐχ ὑπεξελθεῖν ἐκείνοις , τοῦτον δ ' οὐχὶ κωλύειν ἔχειν ὅσαπερ ἐμισθώσατο , εἰ ποιοίη τὰ συγκείμενα . τούτων μὲν | ||
| τῶν σίτων τε καὶ ποτῶν . ταῦτά τε οὖν , ὅσαπερ αὐτὸς ποιῶν οἶμαι πιθανωτέροις ἀνθρώποις χρῆσθαι , διδάσκω οὓς |
| τάχιστα ᾐσθόμην τῆς νυκτὸς περιτρέχειν , οὐκ εἰδὼς ὅντινα οἴκοι καταλήψομαι καὶ ὅντινα ἔξω ; καὶ ὡς Ἁρμόδιον μὲν καὶ | ||
| δὲ καὶ ταύτην κατασβέσῃς σωφροσύνῃ τὴν φλόγα , αὐτῷ σε καταλήψομαι τῷ πτερῷ . ” Ταῦτα διαλεγόμενος ἔλαθον ἐπιστὰς ἀπροοράτως |
| τῳ παραινέσαι λαβεῖν . Δίδαξον , εἰ διδακτόν , ἐξ ὅτου φοβῇ . Τοιοῦτον ἐκβέβηκεν οἷον , ἢν φράσω , | ||
| μήτε ἔλαττον ἐνιδών . Ὧι μάλιστα πιστεύεις καὶ δι ' ὅτου σοι τὰ πολλὰ τῶν σῶν πέπρακται , περί τε |
| ἂν αὐτὸς καταφάγω τὰ σιτία , τούτοισι τοῖς αὐτοῖσι τοῦτον χορτάσω . Τί δ ' , ἢν ἐς ὑγρὸν πόντιον | ||
| τι πνεῦμα περὶ τὸν ὀμφαλόν , κεἰ μὴ φυλάξεις , χορτάσω τὸν κάνθαρον . Ἀτὰρ ἐγγὺς εἶναι τῶν θεῶν ἐμοὶ |
| τεταρταίης πῆμα βραδὺ μήποτε λήγειν βουλομένης , ἀλλ ' αἰὲν ὅπη πελάσῃσι μενούσης , τόνδε σύ γ ' ἰᾶσθαι δι | ||
| ὥς γ ' ἐμοὶ δοκεῖ , δηλῶν , ὅτι τἀνθρώπεια ὅπη βούλεται στρέφει , καὶ οὐ πάντη τῶν προεχόντων τὰ |
| δὲ βάρβαροι παροξυνθέντες ἐπὶ τοῖς συμβεβηκόσι , καὶ βουλόμενοι τοὺς Ἀβδηρίτας τιμωρήσασθαι , πάλιν ἐνέβαλον αὐτῶν εἰς τὴν χώραν . | ||
| Χαβρίας ὁ Ἀθηναῖος ἐπιφανεὶς μετὰ δυνάμεως ἐξείλατο τῶν κινδύνων τοὺς Ἀβδηρίτας , καὶ τοὺς μὲν βαρβάρους ἐξήλασεν ἐκ τῆς χώρας |
| ἐφιεμένους , καὶ τὰ μὲν πρόχειρα ταῦτα καὶ δημόσια καὶ ὁπόσα παντὶ μιμεῖσθαι ῥᾴδιον εὖ μάλα ἐοικότας ἀγαθοῖς ἀνδράσι , | ||
| κατὰ ταῦτα οὕτω γεγεννηκέναι τόν τε οὐρανὸν ὅλον καὶ πάντα ὁπόσα κατ ' οὐρανόν , καὶ ζῶια αὖ καὶ φυτὰ |
| ἐντὸς περιλαμβάνειν τὸ σῶμα . οἷον σκεπαστήριά τινα ὄντα . Ἕως . ἐτυμολογεῖται Ἀττικῶς ἀντὶ τοῦ ἠὼς διὰ τοῦ ε | ||
| ἦν Μιλυάς , οἱ δὲ Μιλύαι τότε Σόλυμοι ἐκαλέοντο . Ἕως μὲν δὴ αὐτῶν Σαρπηδὼν ἦρχε , οἱ δὲ ἐκαλέοντο |
| τὴν πρὸς τὸν Ἰάρχαν ἐπιστολὴν γεγραμμένην ὧδε : „ Βασιλεὺς Φραώτης Ἰάρχᾳ διδασκάλῳ καὶ τοῖς περὶ αὐτὸν χαίρειν . Ἀπολλώνιος | ||
| ὄγκου μεστός . ἀχθεσθεὶς οὖν ὁ Ἰάρχας „ εἰ δὲ Φραώτης „ ἔφη ” καταλύων ἐτύγχανεν , εἶδες ἂν ὥσπερ |
| πολὺν χρόνον διατρίβων , εἰς ὁποίαν δ ' ἂν πόλιν ἀφίκῃ , τῶν πολιτῶν πάντων ἥττων ὤν , καὶ τοιοῦτος | ||
| δευτέρῳ τοῦ ἀπὸ τέλους δευτέρου , ἕως ἐπὶ τὰ μέσα ἀφίκῃ . ἐξήγησις τοῦ Πελέκεως . γέγραπται μὲν εἰς τὸν |
| τοῖς μνήμασιν ἔγραφον . ἔγωγε νὴ Δία : Βούλομαί σε ἀπιέναι ἐπὶ θάνατον . πρὸς γὰρ τοῦτο παίζει . μὰ | ||
| τὴν θυγατέρα , ἐν Ἄργει ἔφη γηράσειν μετὰ οὗ : ἀπιέναι δ ' ἐκέλευεν καὶ μὴ ἐρεθίζειν , ἵνα σῶς |
| τούτων οὐδὲν φαυλότερα τἀν τῇ Κωνσταντινουπόλει πολλῶν ἁπανταχόθεν παιδείᾳ διαφερόντων ἐκεῖσε μετοικούντων , οἳ ἐπῄνουν τε ἡμᾶς καὶ ἐπῃνοῦντο . | ||
| ἐνταῦθα λεγόμενα ὅμοιά ἐστι τοῖς ἐν τῇ Ἀποδεικτικῇ εἰρημένοις : ἐκεῖσε γὰρ περὶ τῶν κατηγοριῶν τὸν λόγον ἐποιεῖτο δεικνὺς ὅτι |
| αἴρεσθαι , καὶ οὕτως ὑπηκόους τοῖς παισὶν εἶναι , ὡς ὅποιπερ ἂν ἐκεῖνοι βούλοιντο ἵπτασθαι ἄν τε εἰς ὕψος , | ||
| ἀκροατῶν ἀμαθίᾳ τὸν τῆς γνώμης ἀναπαῦσαι θόρυβον , ἀλλ ' ὅποιπερ ἂν ἴδῃς , ἀκριβὴς εὔθυνος ἵδρυται . ἄνευ γὰρ |
| πόλιν εἰσαφίκηαι , καρῖδ ' εὐμεγέθη λήψει , σπανίαν δὲ πρίασθαι : ἐν δὲ Μακηδονίῃ τε καὶ Ἀμβρακίῃ μάλα πολλαί | ||
| ἡδέως προσορμίσαιτο . τὸ μέντοι τὰ τέλη παραλαβεῖν εἴποις ἂν πρίασθαι καὶ μισθώσασθαι , καὶ τοὺς ἄρχοντας ἐκδιδόναι τὰ τέλη |
| , τῆς ἀλλοιωτικῆς καὶ πεπτικῆς ἤδη τόνον λαβούσης δυνάμεως . Ἐπεὶ τοίνυν , ὡς πολλάκις εἴρηται , τοῦ χολώδους ἠτυχηκότος | ||
| ' οὗ φέρεται τὸ Υ σημεῖον , ὁ ΥΦ . Ἐπεὶ ὁ ἥλιος δύνας κατὰ τὸ Υ τὴν μετὰ τὴν |
| ὕλη ἐξ ἀναλογίας . δεῖ οὖν ἡμᾶς τὴν τρίτην οὐσίαν ἐπισκέψασθαι , τουτέστι τὴν νοητήν : αὕτη γὰρ ἀπορωτάτη ἴσως | ||
| αὐτὸς μαλθακίζομαι , καὶ ἐκεῖνα μὲν ἐπιθυμῶ ἀναβαλέσθαι καὶ ὕστερον ἐπισκέψασθαι , ᾗ δυνατά , νῦν δὲ ὡς δυνατῶν ὄντων |
| γεννηθέντες τῶν Ἑλλήνων δοῦλοι καθεστήκατε . ” ταῦτα εἰπὼν ὁ Αἴσωπος περὶ ἐκδημίαν ἐγένετο . οἱ δὲ Δελφοί , λογισάμενοι | ||
| . ὁ δὲ Ξάνθος λέγει “ λύσατε αὐτόν . ” Αἴσωπος λέγει “ οὐ βούλομαι λυθῆναι . ” Ξάνθος : |
| τὰ δὲ εὖ . ἐκ τούτου δὴ ἐπεὶ ὑπέπινον , ἤρετο ὁ Ὑστάσπας τὸν Κῦρον : Ἆρ ' ἄν , | ||
| τι μὲν δέοιτο οὐκ εἰπούσης , ἐκλιπαρούσης δὲ ἀφικέσθαι , ἤρετο τὸν πρεσβευτήν , ὅ τι αὐτοῦ δέοιντο , ὁ |
| τίνος χάριν ἢ τὰς διαλέκτους ἀπεγράφετο , ἢ τὸ ἀκρόπρῳρον ἐπυνθάνετο τῆς ἁλιάδος πόθεν ἐκπέσοι ; τὸ γὰρ μαθεῖν ὅτι | ||
| παραχρῆμα τὸν λίθον ἐκεῖνος ἰδὼν ἀναστὰς προσεκύνησε καὶ ἔκθαμβος γενόμενος ἐπυνθάνετο : ποῦ τὸν πολύτιμον καὶ θεῖον λίθον τοῦτον εὗρες |
| ἐπάνελθε αὐτά , ἵνα βεβαιωθῇ μᾶλλον παρ ' ἡμῖν . Ταῦτ ' ἔσται . χθές που τῶν ὑπ ' ἐμοῦ | ||
| σοῦ , σὺ δ ' ἐκείνῳ τὰ θεῖα . „ Ταῦτ ' ἀκούσαςοὐ γὰρ ἦν εἰς ἅπαν ἀντιλέγειν ἀσφαλὲς οὐδ |
| . πῶς δ ' οὐ δέδρακας ; οὐ κτανόντε ναυστάθμων κατάσκοπον Δόλωνα σώιζομεν τάδε σκυλεύματ ' ; ἢ πᾶν στρατόπεδον | ||
| ἄλλους αὐτοῦ καταλιπεῖν , μόνον δὲ αὐτόν , ὡς Ἴωνα κατάσκοπον εἰς τὴν Μίλητον πορευθῆναι : εἶτ ' ἐπειδὰν μάθῃ |
| σιτίῳ πλείονι καὶ ποτῷ ἐλάσσονι . καὶ πυρὰν δέ τις ἀνακαίων πολλὰ δύναιτο ἂν μεταβαλεῖν ἐπὶ τὸ θερμὸν καὶ ξηρὸν | ||
| ϲιτίῳ πλείονι καί ποτε ἐλάϲϲονι . καὶ πυρὰν δέ τιϲ ἀνακαίων πολλὰ δύναιτο ἂν μεταβάλλειν ἐπὶ τὸ θερμὸν καὶ ξηρὸν |
| Κροῖσον πρὸ τοῦ πρὸς Κῦρον πολέμου πέμψαι θεωροὺς εἰς Δελφοὺς ἐπερωτήσοντας , πῶς ἂν ὁ υἱὸς αὐτοῦ δύναιτο φωνὴν προέσθαι | ||
| τῆς ταφῆς τῶν παίδων . διόπερ ἀποστειλάντων αὐτῶν Πυθῶδε τοὺς ἐπερωτήσοντας τὸν θεὸν ὅπως χρηστέον ἐστὶ τοῖς σώμασι τῶν παίδων |
| ἔξεστι λέγειν οὐδὲ γράφειν τούτῳ , ταὐτὰ δίκαια λέγειν ἂν ἔχοιτ ' εἰκότως , ἐὰν φῇ δεῖν ἡμᾶς ἐνδεικνύναι . | ||
| τε Θηβῶν θ ' , ὡς ἀνημμένοι κάλωις πρυμνησίοισι βίον ἔχοιτ ' εὐδαίμονα . καὶ ταῦτα φροῦδα : μεταβαλοῦσα δ |
| καὶ πόντος φέρβει , τοιαῦτα καὶ γυναικὸς ἆθλα . ” Πῶς τις ἄνευ θανάτου σε φύγοι , βίε ; μυρία | ||
| ἀπὸ μιᾶς ὑσπλαγίδος ἀπήλαἁν τὼς ἄνδρας ἀπὸ τῶν ὑσσάκων . Πῶς οὖν ἔχετε ; Μογίομες : ἂν γὰρ τὰν πόλιν |
| Καρχηδόνιοι τῷ Μασσανάσσῃ τὴν μὲν περὶ τὸ Ἐμπόριον γῆν ἔλεγον μεθήσειν καὶ ἀργυρίου τάλαντα δώσειν διακόσια αὐτίκα καὶ ὀκτακόσια σὺν | ||
| μήτ ' ἄλλος ἤν τις τῶν ἐμῶν ἐχθρῶν ἄγειν χρήιζηι μεθήσειν ζῶν ἑκουσίωι τρόπωι . ὄμνυμι Γαῖαν φῶς τε λαμπρὸν |
| τοῦ Καρκίνου παῖδας ὁ ποιητὴς ἕνα τούτων εἶναι λέγει τὸν δανειστήν . οὗτος ὁ Καρκῖνος ἔσχε τρεῖς υἱούς : Ξενοκλῆν | ||
| ἀντὶ ἐνεργητικοῦ , ζητοῦντος . , καὶ λέγοντος πρὸς τὸν δανειστήν . ὦ δαιμόνιε ] λέγοντος πρὸς τὸν δανειστήν . |
| νέφη μηδὲ τοὺς ἐτησίας ἀνάγειν τὸ ῥεῦμα , καὶ δὴ καταλύσω τὸν περὶ τούτου λόγον . ὧν ἓν μέν ἐστι | ||
| κάμνοντας εὖ , ἀπαλλαγήσομαι τοῖς θεοῖς τῆς ἐπιστήμης ἀπαλλαττόμενος , καταλύσω μέχρι τοῦ δικαστηρίου , ταμὰ διὰ τῆς τέχνης εὐεργετούμενα |
| ξηρὸν τὸν ἀέρα τέως ὑγρὸν ὄντα , καθάπερ ποιῆσαί φασιν Ἄκρωνα τὸν Ἀκραγαντῖνον . Πάντα ἂν γένοιτο ἐν λοιμῷ τὰ | ||
| ξηρὸν τὸν ἀέρα τέως ὑγρὸν ὄντα , καθάπερ ποιῆσαί φασιν Ἄκρωνα τὸν Ἀκραγαντῖνον . Οἱ μὲν πλείους τῶν πυρετοῖς ἁλισκομένων |
| , καὶ ἔστιν ἔνδον τρεφόμενον ὄπισθεν τῆς σκηνῆς γενναῖον . ἠρώτων οὖν αὐτόν , Ἀληθῶς ; ὁ δὲ ἔφη . | ||
| μητρὸς ἢ πατρόςἀλλ ' ὥσπερ ἂν εἰ αὐτὸ τοῦτο πατέρα ἠρώτων , ἆρα ὁ πατήρ ἐστι πατήρ τινος ἢ οὔ |
| πρὸς πέτραν τινὰ ὕφαλον ἢ σκόπελον ἀπόκρημνον περιρρήξαντες τὸ δύστηνον σκαφίδιον ἄθλιοι κακῶς ἐξενήξαντο γυμνοὶ καὶ πάντων ἐνδεεῖς τῶν ἀναγκαίωνἐν | ||
| ὑφορμοῦσιν ἐν δικώποις σκαφιδίοις πολλοῖς , δύο καθ ' ἕκαστον σκαφίδιον : καὶ ὁ μὲν ἐλαύνει , ὁ δ ' |
| παραλαμβάνεται δὲ καὶ τὸ πότε καὶ τὸ ὅμοιον καὶ τὸ πηνίκα . Δημοσθένης δὲ ἐν τῷ παραπρεσβείας ἐπὶ τοῦ ὅσα | ||
| δὲ καὶ τὸ πότε ἢ τὸ ἰσοδυναμοῦν τούτῳ καὶ τὸ πηνίκα . Χιωνίδης : πυθοῦ χελιδὼν πηνίκ ' ἄττα φαίνεται |
| καὶ καθαρώτερον ἐκ τῶν εἰκότων ἀνθρώπῳ προσφέροιτ ' ἂν ἢ ὅστις δύναιτο ὁποίους χρὴ καὶ ὁπόσους καὶ πρὸς ὁποίους καὶ | ||
| ' οἶσθα κάττυμ ' , οὐδ ' ἐγὼ χορδεύματα , ὅστις ὑποτέμνων ἐπώλεις δέρμα μοχθηροῦ βοὸς τοῖς ἀγροίκοισιν πανούργως , |
| μ ' , ἔφη , ἃ δεῖ : φαγεῖν δὲ σιτί ' οὐ δέδωκέ πω . Σικυώνιος δὲ ἢ Κορίνθιος | ||
| μ ' , ἔφη , ἃ δεῖ : φαγεῖν δὲ σιτί ' οὐ δέδωκέ πω . Λυγκεὺς δὲ ἐν δευτέρῳ |
| τίς ἡ Χαρρὰν καὶ διὰ τί ὁ ἀπὸ τοῦ φρέατος ἐξελθὼν εἰς αὐτὴν ἔρχεται . ἔστι τοίνυν , ὡς ἔμοιγε | ||
| τείχη , ἀπάγειν παρεσκευάσατο τὴν στρατιὰν ἀπὸ τῆς πόλεως : ἐξελθὼν δέ τις αὐτόμολος εἶπεν ὅτι ἐπιτίθεσθαι μέλλοιεν αὐτῷ , |
| . οἱ δὲ Ἀρκάδες , ὡς ἡ Θέμις αὐτοῖς ἐπιθειάζουσα ἔφραζεν , αἱροῦνται λόφον ὀλίγον ἀπέχοντα τοῦ Τεβέριος , ὅς | ||
| . Ἀλλὰ τόδε φράσσαι , πρὸ Πύλου Πύλον ἥν σοι ἔφραζεν : Ἔστι Πύλος πρὸ Πύλοιο Τί τοῦτο λέγει , |
| κατὰ παρεμβολὴν κεῖται διὰ μέσου . Ποί τινος ] . Ποί τινος ἀντὶ ἔργων ] * Τί βούλεται τὸ ποί | ||
| χάρις μέχρι τοῦ ὀπιζομένα κατὰ παρεμβολὴν κεῖται διὰ μέσου . Ποί τινος ] . Ποί τινος ἀντὶ ἔργων ] * |
| ἐπιβλασφημούμενον ὑπὸ τῶν ἰδίων ὡς αὐθέντην Σερτωρίου καὶ βοῶντα πολλὰ μηνύσειν τῷ Πομπηίῳ περὶ τῆς Ῥώμῃ στάσεως : ἔλεγε δὲ | ||
| ἀντεκήρυξεν ὁ πλούσιος δύο τῷ μηνύοντι , ἦλθέ τις ἐπαγγελλόμενος μηνύσειν , εἰ λάβοι τὰ δύο τάλαντα , εὑρέθη καὶ |
| πρὸ τῆς θύρας ἀνέκραγεν , Ὦ κοράσια , δοῦλον ὑμῖν ἐώνημαι καλὸν καὶ ἁδρὸν καὶ Καππαδόκην τὸ γένος . ἦσαν | ||
| ὦ οὗτος ; ἐώνημαι σε ; Ἄδηλον . Μηδαμῶς : ἐώνημαι γὰρ καὶ τἀργύριον κατέβαλον . Ἐπέχω περὶ τούτου καὶ |
| ταύτας αὐτοῖς ἀνδράσιν τοὐναντίον αὐτὸς ἐποίει . ἐρωτήσας γοῦν ὅποι πλεῖτε , ἐπειδὴ ἔφασαν ὡς πρὸς Ἑλλάδα , καὶ ἡμεῖς | ||
| ἱεροί . ἀλλ ' ἐνὶ νηὶ πείρεθ ' : ἀλλὰ πλεῖτε , φησίν , ἕως ἂν εἰς τὸ μυχώτατον τῆς |
| ταῖς εἰκόσι ῥη - τόρων διήνεγκας . ἀλλ ' ἥκεις ἐωνημένος , ὅπερ ἂν καὶ σοῦ τις φαυλότερος , καὶ | ||
| . πρὸς τοῦτον συνεχὲς ἀφικνούμενος ὁ Ξενιάδης ὁ τὸν Διογένην ἐωνημένος τὴν ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ τῶν ἔργων καὶ τῶν λόγων |
| : τοῦ δ ' εἰπόντος , “ τοσούτου δύναμαι ἀνδράποδον ὠνήσασθαι , ” “ πρίω , ” ἔφη , “ | ||
| , τὸν γοῦν αἰσχρὸν τοῦτον οὐδεὶς νόμος ἐμποδὼν ἵσταται μὴ ὠνήσασθαι : τὴν αὐτὴν γὰρ καὶ οὗτος λειτουργίαν εἰσοίσει : |
| , ἀποκρίνεσθαι ὅτι ἂν βούλῃ . Φέρε δὴ σύ , πότερα νομίζεις τὰ δίκαια ἄδικα εἶναι καὶ τὰ ἄδικα δίκαια | ||
| ἤν ς ' ἔρωμαι δύο λόγω προθεῖς ' ἅμα , πότερα τυραννεῖν ἢ πόλιν σῶσαι θέλεις , ἐρεῖς τυραννεῖν ; |
| . στηρίζονται ἀναποδίζοντες ἐπὶ τὸν διὰ μέσου τὸν ἡλιακὸν κύκλον παριόντες πρός τε τὰ ἀρκτικὰ καὶ πρὸς μεσημβρίαν τι , | ||
| μέν , ὦ ἄνδρες , ἐν ἑτέρῳ τῳ πράγματι οἱ παριόντες μὴ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντες πάντες ἐφαίνοντο , οὐδὲν |
| ἐσώθη . πόσης οἴεσθε χαρᾶς ἐμπλήσομεν τὴν ὅλην Σικελίαν ; πόσας ληψόμεθα δωρεάς ; ἅμα δὲ καὶ πρὸς ἀνθρώπους δίκαια | ||
| αὐτῷ κύκλου διαίρεσιν γινομένης τοῦ ἐντὸς κύκλου τομῆς , καὶ πόσας αὐτοῦ μοίρας ἀφέστηκεν ἤτοι πρὸς ἄρκτους ἢ πρὸς μεσημβρίαν |
| καὶ ξενίας χάριν , δεξάμενον δὲ αὐτοὺς φιλοφρόνως τὸν βασιλέα ἐρέσθαι παρὰ πότον , τί μάλιστα εἴη ὃ φοβοῖντο , | ||
| ᾖ τὸ ἐκείνων μεμνῆσθαι * * τὸ δὲ ἰδίᾳ ἐθελῆσαι ἐρέσθαι σε , ὑπὲρ ὧν ὁ κατήγορος ξυντέθεικε , σόφισμα |
| προαιρούμενος εἶπε Σωκράτης κάθηται , ἀπόκρισιν δὲ οὐ δέδωκεν . Ἐπειδή , φησί , δῆλόν ἐστι τί ἐστι τὸ ἐν | ||
| οὖν τὰ καὶ πρὸς αὐτὸν ἀντειρημένα τυγχάνει , θεασώμεθα . Ἐπειδή ἐστι διττὴ γνῶσις , ἡ μὲν τῶν ἔξω πραγμάτων |
| Στενοῦ πρὸς τῇ θαλάσσῃ τέμενος τῇ Θεοτόκῳ ἱδρύσατο . Οὔπω συχνὸς παρερρύη καιρὸς καὶ δεύτερον κατ ' αὐτῆς δόγμα γίνεται | ||
| καὶ τῆς ἱστορίας ἕνεκα : ἐπεγένετο δὲ καὶ ἄλλος ὄχλος συχνὸς , καὶ γάρ τις καὶ διάδοσις ἔτυχεν ἔξω πυλῶν |
| ἀπατᾶν : ὄντως γὰρ οὐδὲν κερδαλεώτερον ἀπάτης ἐν πολέμῳ . ὁπότε γὰρ καὶ οἱ παῖδες , ὅταν παίζωσι ποσίνδα , | ||
| δὲ Λύσανδρον καὶ Πύρασον ἠδὲ Πυλάρτην . ὡς δ ' ὁπότε πλήθων ποταμὸς πεδίον δὲ κάτεισι χειμάρρους κατ ' ὄρεσφιν |
| ἐμοὶ δὲ οὐκ ἔχων εἰς ἄλλο τι χρήσασθαι πάντως με θύσει . ” οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οὐ μεμπτέοι εἰσίν | ||
| θύει τοῖς θεοῖς . Μὰ Δί ' , οὐδέ γε θύσει : κακῶς γὰρ ἐπεμελεῖσθ ' ἡμῶν τότε . Καὶ |
| καταλογάδην συγγράμματα , τὸν σχολῆς ἕνεκεν ἥκοντα καὶ ῥᾳθυμεῖν βουλόμενον ἐνοχλοῦντες : οὗτοι δὲ μάλιστα ἐοίκασι τοῖς μινυρίζουσι καὶ ᾄδουσιν | ||
| τι ὅσα εἴωθε τέρπειν , πῶς ἂν ἡμέτεροι λόγοι πυκνῶς ἐνοχλοῦντες τὰ θέατρα τοῖς ἀκούουσιν ἐράσμιοι γένοιντο ; τοῦ λόγου |
| χρονίζεται δὲ τὰ σιτία , διὰ τὸ πλῆθος οὐ δυνάμενα διελθεῖν : ἐμφραχθείσης δὲ τῆς κάτω κοιλίης , ἐς ὅλον | ||
| ἐπαίνου καὶ βουληθῆναι δοῦναι τοῖς γράφουσιν ἴσα καὶ περὶ σοῦ διελθεῖν . τοῦτό με πείθει λέγειν ὅ τι ἂν ἡγῶμαι |
| , μηδ ' ὅτι πολέμῳ λαβόντες ἔχουσι τὰ Οὐολούσκων , περιμένειν , ἕως πολέμῳ πάλιν αὐτὰ ὑπὸ τούτων ἀφαιρεθῶσιν . | ||
| Γενομένου δὲ αὐτοῦ ἐν τῇ Ἱμέρᾳ , πέμψας ἐκέλευσεν αὐτὸν περιμένειν , μέχρις ἂν αὐτὸς μεταπέμψηται . Πόλεως δ ' |
| ἔτλη κολακεῦσαι . ὥστε ποιοῦντες χρησμοὺς αὐτοὶ διδόας ' ᾄδειν Διοπείθει τῷ παραμαινομένῳ . κλιμακίδα καὶ σὺ μὲν . . | ||
| ἔτλη κολακεῦσαι . Ὥστε ποιοῦντες χρησμοὺς αὐτοὶ διδόας ' ᾄδειν Διοπείθει τῷ παραμαινομένῳ . Δίδοται μάλισθ ' ἱερώσυνα , κωλῆ |
| Γρίννῳ τῷ βασιλέϊ τῶν Θηραίων περὶ ἄλλων χρᾷ ἡ Πυθίη κτίζειν ἐν Λιβύῃ πόλιν . Ὁ δὲ ἀμείβετο λέγων : | ||
| ἀπιόντα τὸν θεὸν εἰ λῷον εἴη ταύτην ἀντ ' ἐκείνης κτίζειν , τὸν δὲ ἀνειπεῖν ” Μύσκελλε βραχύνωτε , παρὲκ |
| τῶν πεντήκοντα ταλάντων δαπανᾶν ἦν ἀνάγκη τὸν ἀνοῖξαι βουλόμενον ἢ κλεῖσαι τὸ προειρημένον κατασκεύασμα : διαμεμένηκε δ ' ἡ λίμνη | ||
| ἀριστερῶν καὶ τῶν δεξιῶν , ὡς συμπεσεῖν ἀλλήλοις ἀκριβῶς καὶ κλεῖσαι τὸν πόρον . εἰ δέ τι σμικρὸν ἄκλειστον ὑπολειφθείη |
| , τηθαλλαδοῦν δέ . Σίλφην : καὶ τοῦτο διεφθαρμένον : τίφην γὰρ οἱ παλαιοὶ λέγουσιν . Ψύα : οἱ μὲν | ||
| Ἀθήνας . Γ θρυαλλίδας ] ἐλλύχνια . ἐνθεὶς ἂν εἰς τίφην : τίφην οἱ Ἀθηναῖοι καλοῦσι τὴν καλουμένην σίλφην , |
| ' ἄν , ὃ διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς δημοσίας ἔμελλεν βαδιεῖσθαι φερόμενον , τούτῳ διὰ τῶν ἰδίων χωρίων χαράδραν ἐποίησέν | ||
| . τί οὖν οἴει οὐ ταχέως κἀκεῖνον ἐπὶ τὰ τοῦδε βαδιεῖσθαι οὐδὲ ἐγγράψειν αὑτὸν εἰς τοὺς ταῦτα οὐ πεισομένους ; |
| ἐσθίουσι . „ βραχέα λέγει καὶ ἐπὶ βραχύ . „ σιγῆσαι γάρ ἐστιν ἀδύνατος . ” σαρκῶν ἀπέχεται πασῶν καὶ | ||
| πειρωμένου , ὅτι οὐδὲν διαφέρει τοῦ διωρικέναι τὸν νομοθέτην τὸ σιγῆσαι παντάπασι , φανερὸν γὰρ ἦν . διὸ οὐ προσδιωρίσατο |
| οὐδέπω ; τοῦτον δέ γ ' οἶμ ' ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερον . οὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολος | ||
| θεὸν : Τὸν δυνατόν . . τὸν Πλοῦτον . . τήμερον : Ἀττικόν . Θ . σήμερον . δοῦναι δίκην |
| ὅτι τῷ ὄντι ἀληθινὸς ἄρχων οὐ πέφυκε τὸ αὑτῷ συμφέρον σκοπεῖσθαι ἀλλὰ τὸ τῷ ἀρχομένῳ : ὥστε πᾶς ἂν ὁ | ||
| ' ἐλλεβόρου . καὶ τὸ τοῦ νοσήματος δ ' εἶδος σκοπεῖσθαι προσῆκεν : ἐπὶ μὲν γὰρ τοῦ λευκοφλεγματίου ὑδέρου φλέγματος |
| δὴ μετὰ τὴν τύχην ἡ τέχνη . Καὶ τίς τέκτων εὔξεται περὶ κάλλους ἀρότρου , τὴν τέχνην ἔχων ; ἢ | ||
| Τίς ἔτι ποτ ' ἐν τοῖσδ ' ἀνὴρ θυμοῦ βέλη εὔξεται ψυχᾶς ἀμύνειν ; Εἰ γὰρ αἱ τοιαίδε πράξεις τίμιαι |
| ὁ φονεύσας . Συριανοῦ καὶ Σωπάτρου . Ἄνωθεν ἀναλα - βόντες τὸν ὁρισμὸν ἕκαστα αὐτοῦ τὰ μέρη διασαφήσομεν : πρόκειται | ||
| οὖν προκειμένων ἡμῖν τῶν ἀποριῶν , ἐξ ἀρχῆς ἀναλα - βόντες τὸν λόγον λέγωμεν , οἷον καὶ ἐνταῦθα σωτῆρα παρακαλέσαντες |