| ὁ ὕμνος οὗτος δύναται καὶ πέραν τοῦ πόντου διαπερᾶν : Ὅπως ἠράσθη πηλέως ἡ τοῦ ἀκάστου γυνή : Ὡς ἄρα | ||
| συκῇ βουλόμενοι πιέζεσθαι καὶ ὥσπερ ἀντιταττόμενοι πρὸς τὰς φύσεις . Ὅπως δὲ καὶ τῶν ὑδάτων τοῦ χειμῶνος ἀπολαύωσι καὶ τοῦ |
| πρὸς ἀλλήλους . Ὁπότε τοίνυν σοι δοκεῖ καλῶς ἔχειν , πρόσιθι πρὸς αὐτόν : καὶ πρῶτον μὲν οὕτω ποίει ὅπως | ||
| ἄν . Ἔσται ταῦτα , ὦ Φιλιάδη . πλὴν ἀλλὰ πρόσιθι , ὡς καὶ σὲ φιλοφρονήσωμαι τῇ δικέλλῃ . Ἄνθρωποι |
| Ἰταλίᾳ ποταμόν , ἦν δὲ ἕτερον : προσδοθέντος γὰρ αὐτῷ πινακιδίου κεκηρωμένου , τοῦτο ἀναγινώσκων ἐδολοφονήθη . κατὰ δὲ γλῶτταν | ||
| ἕκτῳ , ὀγδόῳ . αʹ . Τὰ ἐκ τοῦ μικροῦ πινακιδίου σκεπτέον , δίαιτα γίνεται πλησμονῇ , κενώσει , βρωμάτων |
| τὸν θεὸν τάττωμεν ; πότερα ἐν τῷ ἀθροίσματι ; ἀλλὰ εὐφημεῖν ἄξιον . Λείπεται δὴ ὥσπερ εἰς ἀκρόπολιν ἀναβιβασαμένους τῷ | ||
| οἷον εἰ ἀπὸ λόγων εἴη , ὅτι ἀκόλουθον τοῖς λόγοις εὐφημεῖν αὐτόν : ἢ εἴπερ ἐπὶ ἑτέροις αὐτός τι τοιοῦτον |
| ἐν ἐμοί . τοιαύτη τίς ἐστιν ἡ τοῦ μοι δύναμις σήμηνον ] εἰπέ ἐν φάραγγι ] ἐν τῷ κρημνώδει τούτῳ | ||
| ἔοικας , ὦ γύναι . ἢ Ἀργείοις , φησὶ , σήμηνον , ἀντὶ τοῦ στρατηγοῖς , εἴργειν τὸν ὄχλον : |
| ὅταν θύῃς τι , καλεῖν με . μή μοι Ἀθηναίους αἰνεῖτ ' , ἢ μολγοὶ ἔσονται : μολγόν σε ποῐήσω | ||
| ἀσπίδα ἐπίθημα τῷ φρέατι παράθες εὐθέως . Μή μοι Ἀθηναίους αἰνεῖτ ' , ἢ μολγοὶ ἔσονται . Ἰὼ Λακεδαίμων , |
| ὁποῖα δήξεται αὐτούς . Ἴθι , ἐγὼ ἔφην , ὦ Ἰσχόμαχε , καὶ τόδε μοι παρατραπόμενος τοῦ λόγου περὶ τῶν | ||
| διατάξαι . Καὶ πῶς δή , ἔφην ἐγώ , ὦ Ἰσχόμαχε , διέταξας αὐτῇ ; Τί δ ' , εἰ |
| λέγουσι δέ τινες : ἀπὸ τότε τὸ πῦρ ἔκρυψε . δισσῶς οὖν ἀπατηθεὶς ὁ Ζεὺς ἀντὶ ἐπιτιμίου τὴν γυναῖκα ἔδωκε | ||
| τὸν θεὸν ἐγνωκότες καὶ τὰ μεγαλεῖα αὐτοῦ ἑωρακότες καὶ πονηρευόμενοι δισσῶς κολασθήσονται καὶ ἀποθανοῦνται εἰς τὸν αἰῶνα . οὕτως οὖν |
| πνεύματος εἶσι χειμών . παῖδες , φρονεῖν χρή : ξὺν φρονοῦντι δ ' ἥκετε πιστῷ γέροντι τῷδε ναυκλήρῳ πατρί . | ||
| πάντα τις ἔχοι , διεφθαρμένος δὲ εἴη καὶ νοσῶν τῷ φρονοῦντι , οὐχ αἱρετὸς ὁ βίος : οὐδὲν γὰρ ὄφελος |
| πωλῆσαι τὰ σά β οὐ προσγραφήσεται τὰ σά . μὴ φρόντιζε γ οὐ κερδανεῖς ἀπὸ τοῦ πράγματος τὸ σύνολον δ | ||
| τὸ μὴ τεθνάναι . Ἕως ἡσυχάζειν ἔστι σοι , γῆς φρόντιζε καὶ οἰκοδόμου , ὅπως , ἐπειδὰν αὖθις εἰς τὸ |
| εἰς ἐπίδοσιν , ὥστ ' ἂν μή τις νόμος ἡμᾶς ἀπεῖργε βραχυλογίας , ἐπεθήκαμεν ἂν τῷ λόγῳ καὶ ἕτερον τὸ | ||
| χρήσιμον κατέστη . θεῶν δὲ φόβος ἢ ἀνθρώπων νόμος οὐδεὶς ἀπεῖργε , τὸ μὲν κρίνοντες ἐν ὁμοίῳ καὶ σέβειν καὶ |
| καὶ πολίταις θεοῦ . μᾶλλον τοῖς μὴ δυναμένοις σε ἀμείβεσθαι χαρίζου . οὐδεὶς ἂν γένοιτο εὔλογος , ὅπου λογισμὸς τοῦ | ||
| . Θεράπευε τὸν δυνάμενον , ἄνπερ νοῦν ἔχῃς . Θυμῷ χαρίζου μηδέν , ἄνπερ νοῦν ἔχῃς . Θυσία μεγίστη τῷ |
| : οὕτω γάρ , οἶδα , Ἀττικοῦ τρόπου λόγος , θαρσοῦντες ἰέναι ἀντὶ τοῦ ἴτε γράφειν . τὰς συγγραφὰς κρίνειν | ||
| , ὡς ἐπικρατήσαντι καὶ τῶν Ἀθηναίων οὐκέτι ἐθελησάντων μάχεσθαι , θαρσοῦντες μᾶλλον ἀνοίγουσί τε τὰς πύλας καὶ δεξάμενοι καταπεπληγμένων ἤδη |
| ταῦτα καὶ ἀληθῶς καὶ ὠφελίμως . ἐκεῖνο δέ μοι ἔτι διασάφησον . ἔλεγες γὰρ τὸν νοῦν ἐν τοῖς ἀλόγοις ζῴοις | ||
| φησιν “ Αἴσωπε , ἠπόρησα , σὺ δὲ τὸ ζήτημα διασάφησον . ” ὁ δὲ πρὸς αὐτόν : “ δέσποτα |
| καὶ τὴν τοῦ πάνυ ψυχροῦ πόσιν . Ἄλεξις γοῦν ἐν Παρασίτῳ φησί : καὶ γὰρ βούλομαι ὕδατός σε γεῦσαι : | ||
| πολλά , τυρὸς ἐν μέλιτι , μερὶς κρεῶν . Ἀντιφάνης Παρασίτῳ : χοιρίων σκέλη καπύρ ' . ἀστεῖόν γε , |
| ὧν ἱμείρεις : οὐ γὰρ μεγάλων ἐπιθυμεῖς . ἀλλὰ σεαυτὸν παράδος θαρρῶν τοῖς ἡμετέροις προπόλοισιν . δράσω ταῦθ ' ὑμῖν | ||
| δ ' ἴσχῃ Κρονίωνα Σεληναίη ἅμα δίῃ ἐν γενέθλῃ , παράδος μιν ἐπ ' ἠγάθεον Φαέθοντα εἰ δὲ Νεμειήταο μέσην |
| Πάλιν εἰς τὸν αὐτὸν ἥκομεν λόγον . παρὰ τοῦ ; φράζε κἀμοί . Παρὰ τῶν πολλῶν . Οὐκ εἰς σπουδαίους | ||
| ἤγουν νοεῖς . λόγον ] τὸν παρ ' ἐμοῦ . φράζε ] δήλου . καρβάνωι ] βαρβάρωι . ἔοικεν ] |
| ἀληπτοτέρους ἔχειν . εἰ γὰρ ἀπαράσκευοι τοῖς τῶν ξυμμάχων ἐγκλήμασιν ἐπειχθέντες τεμοῦμεν αὐτήν , ὁρᾶτε ὅπως μὴ αἴσχιον καὶ ἀπορώτερον | ||
| καὶ ἄριστον προοίμιον ἂν εἴη . μηδὲν οὖν δυσχεράναντες μηδὲ ἐπειχθέντες , ἥντινά ποτε ἔχομεν δύναμιν εἰς πειθὼ τῶν τοιούτων |
| δέ ἐϲτι λέγειν , ὅπωϲ χρὴ πρὸϲ ἑκάϲτην διάθεϲιν ἰδίᾳ ἐνίϲταϲθαι . πρότερον δὲ ῥητέον περὶ τῶν ἐκ τῶν ἔξωθεν | ||
| ὅϲον ἄν τιϲ μαθὼν ἱκανὸϲ ἂν εἴη τοῖϲ ἐξαίφνηϲ προϲπίπτουϲιν ἐνίϲταϲθαι παροξυϲμοῖϲ . διαφέρει δὲ λειποθυμία ϲυγκοπῆϲ , ὅτι ἡ |
| , μηδ ' ὅτι πολέμῳ λαβόντες ἔχουσι τὰ Οὐολούσκων , περιμένειν , ἕως πολέμῳ πάλιν αὐτὰ ὑπὸ τούτων ἀφαιρεθῶσιν . | ||
| Γενομένου δὲ αὐτοῦ ἐν τῇ Ἱμέρᾳ , πέμψας ἐκέλευσεν αὐτὸν περιμένειν , μέχρις ἂν αὐτὸς μεταπέμψηται . Πόλεως δ ' |
| προσκατατάξῃ ἑαυτόν , διελεύσεται ἀσφαλῶς . Πῶς λέγεις προσκατατάξαι ; Ἵν ' , ὃ ἂν ἐκεῖνος θέλῃ , καὶ αὐτὸς | ||
| ἐκεῖθεν καὶ κεχηνέναι περὶ τὴν ὕλην , τὸ αἴτιον . Ἵν ' οὖν μὴ εἰς μακρὸν τὸν λόγον ἀποτείνων ἐκβεβηκέναι |
| μὴ ἄγαν ξηρὸν χρίεσθαι τὸ σῶμα . ἀναγκαῖον δ ' ἐσκέφθαι , εἴτε ἱδρώσαντι τῷ λουομένῳ περιχέειν προσήκει τὸ ἔλαιον | ||
| τε καὶ πολιτικῆς , ἐπιστήμων ἐστίν ; οἶμαι γάρ σε ἐσκέφθαι διὰ τὴν τῶν ὑέων κτῆσιν . ἔστιν τις , |
| φίλος σου κατὰ φίλου μέλλῃ λέγειν , μὴ τῷ λόγῳ πίστευε , ἀλλ ' αὐτὸν σκόπει . ὁ γὰρ προχείρως | ||
| τὸν ἄνθρωπον τὸν λέγοντα ἑαυτὸν πνευματοφόρον εἶναι . σὺ δὲ πίστευε τῷ πνεύματι τῷ ἐρχομένῳ ἀπὸ τοῦ θεοῦ καὶ ἔχοντι |
| Σὺ τοίνυν , ὦ Σώκρατες , εἰ βούλει πυνθάνεσθαι , πυνθάνου : ἐγὼ δ ' ἴσως ἱκανῶς πέπυσμαι . Ἀλλ | ||
| Ἀχαρνέας . Τῇδε πᾶς ἕπου , δίωκε καὶ τὸν ἄνδρα πυνθάνου τῶν ὁδοιπόρων ἁπάντων : τῇ πόλει γὰρ ἄξιον ξυλλαβεῖν |
| τούτων ἕκαστα ποιοῦντας πονηροτέρους ἢ τοὺς ἑκόντας . σὺ οὖν χάρισαι καὶ μὴ φθονήσῃς ἰάσασθαι τὴν ψυχήν μου : πολὺ | ||
| τῷ κόσμῳ καὶ τοῦ βίου τὸ ἄγριον μύησον εἰρήνῃ : χάρισαι νόμους τῷ βίῳ , χάρισαι νυκτὶ χρησμούς : πλήρωσον |
| ἀνορεξίας , κάκισται δὲ καὶ αἱ πρασοειδεῖς καὶ μέλαιναι καὶ κατακορεῖς καὶ ποικίλαι καὶ δυσώδεις , καὶ ὑμενώδη ἀποπλύματα μεγάλα | ||
| δέχονται , οὐδ ' οἱ ἔκλευκοι , οὐδ ' οἱ κατακορεῖς παντάπασιν , οὐδ ' οἱ φοβεροὶ καὶ ἄθυμοι : |
| βούληται θήσειν τὸν νόμον . καὶ πάλιν , ἐγγυώμεθα , ὑπισχνούμεθα , οἱ θεσμοθέται ταῦτα γραφόντων , ἐπὶ τούτοις τὸ | ||
| πεισόμεθα ; οὐχ οὕς , εἰ πολεμήσαιεν , ἑτοίμως σώσειν ὑπισχνούμεθα , οὗτοι νῦν πολεμοῦσιν ; οὐκ ἐχθρός ; οὐκ |
| οἱ καλοὶ καὶ τὸν οὐρανὸν οἰκεῖτε ὡς πόλιν . μὴ φθονήσῃς ἐραστοῦ σεαυτῷ δοῦναι μὲν ἀθανασίαν οὐκ ἔχοντος , τὴν | ||
| εἰπέ μοι : πόθεν ἔχεις ἐμοῦ παιδίου γνωρίσματα ; Μὴ φθονήσῃς μετὰ Δάφνιν εὑρεῖν τι κἀμέ . Κελεύσαντος δὲ τοῦ |
| ὤμνυτε μὴ μνησικακήσειν , τοῖς μεγίστων κακῶν αἰτίοις , εἰ διδοῖεν εὐθύνας , ἦ που σχολῇ τῶν γε ἄλλων πολιτῶν | ||
| ἀλλ ' ὅ γε σιγῇ δῶρα θεῶν ἔχοι , ὅττι διδοῖεν . οἷ ' ὁρόω μνηστῆρας ἀτάσθαλα μηχανόωντας , κτήματα |
| καὶ ἃ νῦν πεποίηκας ἐνθυμηθεὶς καὶ νομίσας δεῖν ἀκολουθεῖν σαυτῷ γίγνου τοιοῦτος εἰς αὐτόν , οἷος ἂν αὐτὸς ἐγενόμην , | ||
| γὰρ οἴκου παῖδές εἰσιν ἄρρενες . Σύμβουλος ἐσθλὸς μὴ κακὸς γίγνου φίλοις . Σύμβουλος ἴσθι τῶν ἀγαθῶν , μὴ τῶν |
| καὶ ἅμα ἐγιγνόμην τε ἐν τῷ θερμῷ καὶ ἀπεδυόμην , ἐλουσάμην καὶ μάλα ἡδέως . ὀγδόῃ ἔμετος εἰς ἑσπέραν κατὰ | ||
| ὁ πεμφθεὶς ἀγγέλλων ἀμφότερα , τὸ μὲν ὡς ἀηδέστατά τε ἐλουσάμην δειπνῆσαί τε οὐκ ἐδυνήθην ἔν τε ὀνεί - ρασι |
| ἔτι πολλὰ λέγειν περὶ μουσικῆς αὐλῶν ἀκούων βόμβου καταπαύσω τὸ πολυλογεῖν , τὰ ἐκ Φιλαύλου Φιλεταίρου ἐπειπών : ὦ Ζεῦ | ||
| λέγειν . χρὴ ] ὑμᾶς . χρὴ ] λέγειν ἤγουν πολυλογεῖν . θ μακράν ] περαιτέρω . μακράν ] λέγειν |
| δὲ τοιούτοιν , οὐδὲν ἔτι , ὡς ἐγᾦμαι , χαλεπὸν ἐπεξελθεῖν τῷ λόγῳ οἷος ἑκάτερον βίος ἐπιμένει . λεκτέον οὖν | ||
| ταῦτα : φιλόπολίς τε καὶ χρημάτων κρείσσων : ἐδεδίει γὰρ ἐπεξελθεῖν τῷ παραγραφικῷ , μὴ δόξῃ τὸν ὀρθὸν ἠγνοηκέναι : |
| ἀλλὰ καὶ διδόναι , ἵνα σοι πιστεύσω , ὅτι ἀληθῶς ἐπαγγέλλῃ μοι αὐτὰ διδόναι . εἰς τὸν Ἡρακλειοξανθίαν : Αὐτὸς | ||
| μὲν ἔπαυσας : ὡς δὲ μὴ κελεύων ἔργου ἔχεσθαι , ἐπαγγέλλῃ τὴν ἀποφυγήν . Τοῦτο δὲ σὺ τὸ λώϊον εἶναι |
| . πειρήσομαι : εἰσελθεῖν , ἐκβαλεῖν σε καὶ πεῖραν καὶ δοκιμὴν ποιήσομαι . Σπιλάς : πέτρα . ἥδε : αὕτη | ||
| ἐμβάσει τοῦ θερμοῦ . Εἰ δὲ βούλει , φησὶ , δοκιμὴν λαβεῖν τοῦ φαρμάκου , βάλε ἐξ αὐτοῦ εἰς οἶνον |
| καθεὶς τὸ ἄγκιστρον . ἐκεῖνο μέντοι : ὅρα , ὦ Παρρησιάδη , μὴ καμπτόμενός σοι ὁ κάλαμος ἀποκλασθῇ . Θάρρει | ||
| τειχίου καθῆκεν εἰς τὴν πόλιν . τί ταῦτα , ὦ Παρρησιάδη , ποιεῖς ; ἦ που τοὺς λίθους ἁλιεύσειν διέγνωκας |
| τὴν ῥητορικήν , ὥστε λέγειν αὐτῷ δηλονότι . κόλαζε ] παίδευε αὐτόν , τύπτε . , σχετλίαζε , δέρε . | ||
| ἰάμβους τριμέτρους ἀκαταλήκτους ηʹ . κόλαζε : ἀντὶ τοῦ ” παίδευε “ ; οἱ γὰρ παιδευόμενοι κολάζονται . εὖ μοι |
| : εἰ δὲ οἴει δεῖν ἅ φαμεν ποιεῖν , μὴ μέλλε πειθόμενος Αἰσχύλωι καὶ ἔτι πρότερον Ἡσιόδωι . . . | ||
| γὰρ ὅγε στήλην Ἀφαρηίου ἐξανέχουσαν τύμβου ἀναρρήξας ταχέως Μεσσήνιος Ἴδας μέλλε κασιγνήτοιο βαλεῖν σφετέροιο φονῆα : ἀλλὰ Ζεὺς ἐπάμυνε , |
| δ ' ἡ θνητὴ καπνός καὶ φλήναφος . πείσθητε κοὐ μέμψεσθέ με : πάνθ ' ὅσα νοοῦμεν ἢ λέγομεν ἢ | ||
| δ ' ἡ θνητὴ καπνὸς καὶ φλήναφος . πείσθητε κοὐ μέμψεσθέ με : πάνθ ' ὅσα νοοῦμεν ἢ λέγομεν ἢ |
| , τοῦτο δ ' εἰ βούλεταί τις καλεῖν ἔθος , καλείτω . ἀλλὰ τό γε κυρίως ἔθος ἐστὶ τὸ ἐθίζεσθαι | ||
| διὰ τὰς τούτων ἑταιρείας , ἐκείνως δῆλον ὑμῖν ἔσται . καλείτω ὁ κῆρυξ οὗτος τὸν Δημοσθένην : οὐκ ἀναβήσεται . |
| ποῦ τῶν Ἀχαιῶν ἐνθάδ ' ὁ στρατηλάτης ; τίς ἂν φράσειε προσπόλων τὸν Πηλέως ζητοῦντά νιν παῖδ ' ἐν πύλαις | ||
| καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν δὲ ) ὡσαύτως . τίς ἂν φράσειε : ὁ τοῦ ἐν ἄστει τιμωμένου σωτῆρος Διὸς ἱερεύς |
| ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων : ἐπίταττε οὖν ὅτι βούλει . Ἄκουσον δή , εἰπεῖν τὸν Ἐρυξίμαχον . ἡμῖν πρὶν σὲ | ||
| δὲ σῶμα καὶ δόμων περιπτυχὰς καταιθαλώσῃ σου Λικυμνίαις βολαῖς . Ἄκουσον , αὕτη : παῦε τῶν παφλασμάτων : ἔχ ' |
| . . . ξη ∠ ʹ να γʹ . Ῥομβίτου Μικροῦ ποταμοῦ ἐκβολαί . . . . . . . | ||
| ἀρετὴν ἱερέως καὶ τεμένους εὐπρέπειαν , ἑκατέρῳ δικαίως μερίζεται . Μικροῦ μὲν ἀπεῖπον πρὸς τὴν ὀξύτητά σου τῶν ἔργων ἀθρόως |
| ἂν αὐτὸς καταφάγω τὰ σιτία , τούτοισι τοῖς αὐτοῖσι τοῦτον χορτάσω . Τί δ ' , ἢν ἐς ὑγρὸν πόντιον | ||
| τι πνεῦμα περὶ τὸν ὀμφαλόν , κεἰ μὴ φυλάξεις , χορτάσω τὸν κάνθαρον . Ἀτὰρ ἐγγὺς εἶναι τῶν θεῶν ἐμοὶ |
| ἕκαστον ζῷόν τε καὶ εἶδος . ταῦτα δή , ὦ Θεαίτητε , ἆρ ' ἡδέα δοκεῖ σοι εἶναι , καὶ | ||
| ῥάβδοις καὶ καλάμοις ἀνασπώμενον : οὗ τί φήσομεν , ὦ Θεαίτητε , δεῖν τοὔνομα λέγεσθαι ; Δοκῶ μέν , ὅπερ |
| ἐρᾶν , καὶ βουλόμενος αὐτὸν ἀποστῆσαι τῶν ἄλλων ἐραστῶν , κακούργως καὶ παμπονήρως γράφει λόγον , ὡς δέον τῷ μὴ | ||
| τραχύ . τὰ δ ' ἐπιρρήματα γοητευτικῶς , πανούργως , κακούργως , δολερῶς , ἀπατητικῶς , ποικίλως , ἐπιβούλως , |
| λόγωι θεωρητοῖς : , . Ὁ γὰρ Βίων τὸν θεὸν κολάζοντα τοὺς παῖδας τῶν πονηρῶν γελοιότερον εἶναί φησιν ἰατροῦ διὰ | ||
| ἐντυγχάνοντα οἷς λέγομεν καὶ μὴ κολάζοντα δέον κολάζειν , ἢ κολάζοντα μὴ κατὰ τρόπον , βλέπων δὲ ἡμῖν ὀξὺ καὶ |
| . ἀνενδοιάστως : ἀπὸ τοῦ ἀνενδοιάζω , τοῦ σημαίνοντος τὸ ἀμφιβάλλω , συναυλίζομαι : καὶ οὐ μὴ συνδυάσω μετὰ τῶν | ||
| . . . Ἀνενδοιάστως : ἀπὸ τοῦ ἀνενδοιάζω , τὸ ἀμφιβάλλω καὶ δοκῶ : γράφεται διὰ τῆς οι διφθόγγου πρὸς |
| τὰς τῶν πλοίων ἐπιμελείας . ὧδ ' ἔρδειν : οὕτως πράττε . ἔργον ἐπ ' ἔργῳ : ἀδιαλείπτως . * | ||
| Εὖ εἰπεῖν θάλατταν : ἐπὶ τῶν μάτην εὐεργετούντων . Εὖ πράττε : τὰ φίλων δ ' οὐδὲν , ἢν σὺ |
| , ἢ Τυνδάριχος ὁ Σικυώνιος , ἢ Ζωπυρῖνος . αὐτὸς εὕρηκας δὲ τί ; τὰ μέγιστα . ποῖα ταῦτα ; | ||
| Χῖος ἢ Τυνδάριχος ὁ Σικυώνιος , ἢ Ζωπυρῖνος . αὐτὸς εὕρηκας δὲ τί ; τὰ μέγιστα . ποῖα ταῦτα ; |
| ταγμάτων ὑμῶν : Κόδδαροι , Ξυρισίταυροι . ταῦτα τοῖς τέκνοις τίθεσθε τὰ πρῶτα , καὶ εὐτυχεῖτε γίνεσθαι τούτων ἄξιοι . | ||
| οἴδατε ἢ παντάπασιν ἀγνοεῖτε , τοῖς ἐπισταμένοις αὐτοὺς προσέχετε καὶ τίθεσθε τὴν ψῆφον κατὰ τοὺς μάρτυρας , ἄλλως τε ἂν |
| . Γ οἷον ὄψομαί ς ' ἐγώ : ἀντὶ τοῦ οἵως . Ὅμηρος “ οἷον ἀναΐξας ἄφαρ οἴχεται ” , | ||
| περὶ ταῦτα δεινοὶ λέγουσιν . 〛 ἑτέρᾳ φράσω : Διδάσκω οἵως ἐρῶ , ὑποβαλών σοι τὸν ἔρωτα τοῦ ἔτνους . |
| εἰ ϲωτήριόν ἐϲτι τὸ νόϲημα ἢ ὀλέθριον . δʹ . Πόθεν διαγινώϲκομεν ὀξὺ καὶ χρόνιον νόϲημα . εʹ . Πῶϲ | ||
| οὐκ ἔχει : ὑπόκειται δὲ ἔχειν : ὅπερ ἄτοπον . Πόθεν δῆλον , ὅτι περισσὸς ἀριθμὸς μετρήσει τὸν Α ; |
| . Οὐκοῦν τὰ δημόσιά που καὶ περιφανῆ ῥᾷστον συννοεῖν ; Ποῖα ; Πείνη μέν που λύσις καὶ λύπη ; Ναί | ||
| , φράζοις ἄν ; Λάβωμεν ἄττα τῶν νυνδὴ λόγων . Ποῖα ; Τὸν θεὸν ἐλέγομέν που τὸ μὲν ἄπειρον δεῖξαι |
| ποθέουσιν : ἀμφοῖν γὰρ φιλίας ἥδ ' ἀρχή , τῇδε καθέξεις αὐτόν , προσβάλλων ἀκοαῖς ὀπτήρια θυμοῦ . τίπτε δεδάκρυσαι | ||
| τὸ κεφάλαιόν ἐστι τὸ νικᾶν : καθέξεις οὖν ἢ οὐ καθέξεις , περὶ τοῦ νικᾶν σκόπησον : ἄλλως : οὐ |
| ὁλόκληρος ἀρετὴ φύεται . καὶ σὺ δ ' , ὦ Χαρίκλεις , μηδὲν ἀχθεσθῇς , εἰ ταῖς Ἀθήναις ἡ Κόρινθος | ||
| ἐκεχειροτόνησο καί σε χαλκῶν ἀνδριάντων ἐν ταῖς ἀγοραῖς , ὦ Χαρίκλεις , ἐτίμων . σχεδὸν γὰρ οὐδὲ αὐταὶ περὶ αὑτῶν |
| ] σε ? ? δεῖ ? ? ? [ μὴ ὑποστελλόμενον ] , | εἴ τί [ ] σοι : | ||
| εἰκὸς τοῦτο τὸ μέρος τρεπόμενον καταφεύγει εἰς τὴν δευτέραν καὶ ὑποστελλόμενον ἐν τῷ μέσῳ ὑποδέχονται αὐτῷ , κράζοντος τοῦ βανδοφόρου |
| . Τὸν ἰητρὸν δοκέει μοι ἄριστον εἶναι πρόνοιαν ἐπιτηδεύειν : προγιγνώσκων γὰρ καὶ προλέγων παρὰ τοῖσι νοσέουσι τά τε παρεόντα | ||
| τι βούλεσθε , τἀμὰ δέ , ἐπειδὴ Δάμις μὲν ὁ προγιγνώσκων αὐτά , προγιγνώσκει δ ' ὑπὲρ αὑτοῦ μόνου , |
| δὲ νῦν οὐδέν τι τῶν πρότερον γεγραμμένων ἐφαπτόμενος , μηδὲ ἀμελήσῃς τοῦ λόγου ὡς παλιλλογοῦντος . εἰ δέ σοι δόξει | ||
| ὁσάκις οὖν εὕρῃς , φέρε καὶ ἀπόθου αὐτὸ καὶ μὴ ἀμελήσῃς . λέγεται δὲ γύης ὅτι ἀεὶ παρὰ τὴν γῆν |
| ὁ πατήρ , φησίν , ὁ Ποσειδῶν ἰάσεται σε . Θάρρει , ὦ τέκνον : ἀμυνοῦμαι γὰρ αὐτόν , ὡς | ||
| ἤδη ἀκροάσασθαι αὐτοῦ , μὴ καὶ λάθω τελέως ἀπολειφθείς . Θάρρει , ὦγαθέ . τὸ τήμερον γὰρ ἐκεχειρία ἐπήγγελται . |
| ἔτι καὶ τοῦτο διέφθαρται . καίτοι λεγόντων τῶν ἀρχαίων φανερῶς ὑποτροπιάζειν . Προκόπτειν λέγουσιν , τὸ δὲ ὄνομα προκοπὴ οὐκ | ||
| Πυρέσσοντι ἢν μὴ ἐν περισσῇσιν ἡμέρῃσιν ἀφῇ ὁ πυρετὸς , ὑποτροπιάζειν εἴωθεν . Ὁκόσοισιν ἐν τοῖσι πυρετοῖσιν ἴκτεροι ἐπιγίνονται πρὸ |
| ξυλίνων καὶ περιηργυρωμένων σκευῶν ] . ὑποσακίζειν : ὑπεξαίρειν , ἀναλοῦν . * * : χρήμαθ ' ὑποσακιζόμενοι . καὶ | ||
| ' , ἠπείλουν , ἐσυκοφάντουν . εἰς τὰς τριήρεις δεῖν ἀναλοῦν ταῦτα καὶ τὰ τείχη , εἰς οἷ ' ἀνάλουν |
| τε ἀναίτιοι . Ὑμεῖς δ ' ἄν μοι τάδε ποιεῦντες χαρίζοισθε : ἐπεὰν ὑμῖν σημήνω τὸν χρόνον ἐς τὸν ἥκειν | ||
| τε ἀναίτιοι . ὑμεῖς δ ' ἄν μοι τάδε ποιοῦντες χαρίζοισθε : ἐπειδὰν ὑμῖν σημήνω τὸν χρόνον , εἰς ὃν |
| ἴσως οἱ ἔκλευκοι , καὶ τὰ χείλεα . κβʹ . Οἷος ὁ τρόπος , καὶ ὁ χρόνος . κγʹ . | ||
| οἴμησε πρὸ τείχεος αἰπεινοῖο ἐμβεβαὼς ἵπποισιν ἑοῦ πατρὸς ἀθανάτοισιν . Οἷος δ ' ἐκ περάτων ἀναφαίνεται Ὠκεανοῖο Ἠέλιος θηητὸν ἐπὶ |
| Ἀγχιάλην καὶ Ταρσὸν ἔδειμεν ἡμέρῃ μιῇ . ἔσθιε πῖνε „ παῖζε , ὡς τἆλλα τούτου οὐκ ἄξια , „ τοῦ | ||
| καὶ ἄλλος δὲ τὰ ὅμοια ληρεῖ τις . πῖνε καὶ παῖζε : θνητὸς ὁ βίος , ὀλίγος οὑπὶ γῇ χρόνος |
| καὶ δικαίως πράττειν . ἀνθρώπων ἀπίστων βίος ὄνειδος . μήποτε λάθῃς σαυτὸν ἀγενεῖ φύσει μεταδιδοὺς λόγου θεοῦ . ψυχὴν ἀπὸ | ||
| αὐτὸν οὐ πάνυ περισπῶντα οὐδὲ ὀξέως νύττοντα , μέχρι ἂν λάθῃς τέλεον αὐτῷ συνήθης γενόμενος . Οἱ μὲν δὴ ἔξω |
| δ ' οὕτως ἀναγράφει . εἰπόντος τινὸς αὐτῷ , ” ἐπίταττε ἡμῖν , Διόγενες , “ ἀπαγαγὼν αὐτὸν ἡμιωβολίου τυρὸν | ||
| ἀλλὰ καὶ ψυχῆς ἰατρὸν κατέλιπεν τὰ γράμματα . Γυμνῷ φυλακὴν ἐπίταττε , παῖ , καὶ διὰ τριῶν ποτηρίων με ματτύης |
| πάρεστι λῆψις ὧν ἐρᾷ καθ ' ἡμέραν ἄπελθ ' , ἄπελθε , παῖ : τάδ ' οὐκ ἀκουστά σοι ἀνέκτημαι | ||
| λέγεται καὶ ἡ συμπλεκομένη φωνὴ τῷ διανοήματι , οἷον τὸ ἄπελθε : τοῦτο γὰρ καὶ λέξεις , ὃ τετύχηκεν , |
| ποταμοῦ ῥίπτειν ἐπιφωνούσας : ” ἀλλ ' ὑμεῖς γε οὐ δουλεύσετε , πρὶν δ ' ἄρξασθαι βίου βαρυδαίμονος , τὸ | ||
| ἐν τῇ τοῦ ποτέροις δεῖ συμπολεμεῖν αἱρέσει πείσεσθε καὶ πρότερον δουλεύσετε πρὶν πότεροι κρατήσουσι γιγνώσκειν ; δύο γὰρ δή που |
| κατὰ παρεμβολὴν κεῖται διὰ μέσου . Ποί τινος ] . Ποί τινος ἀντὶ ἔργων ] * Τί βούλεται τὸ ποί | ||
| χάρις μέχρι τοῦ ὀπιζομένα κατὰ παρεμβολὴν κεῖται διὰ μέσου . Ποί τινος ] . Ποί τινος ἀντὶ ἔργων ] * |
| μέντοι οὐδὲν λέγω . Τί δή , ὦ Σώκρατες ; Ὠγαθέ , ἐννενόηκά τι σμῆνος σοφίας . Ποῖον δὴ τοῦτο | ||
| τίνος σοι φῶμεν μάλιστ ' εἰρῆσθαι τοῦτον τὸν λόγον ; Ὠγαθέ , καὶ αὐτὸς ἐμαυτοῦ νυνδὴ κατεγέλασα . ἀποβλέψας γὰρ |
| καὶ ἀποκρίνου , ἐπειδὴ καὶ ὁμολογεῖς με σοφὸν εἶναι . Πειστέον τοίνυν , ἦν δ ' ἐγώ , καὶ ἀνάγκη | ||
| σοι περὶ τὸν ἀγωνιστὴν ἐξαμαρτάνοντες παρὰ μέλος φθεγξώμεθά τι . Πειστέον , ὦ Πρώταρχε : οὐδὲ γὰρ χαλεπὸν οὐδὲν ἐπιτάττεις |
| ἐστιν : προϋπάρχει ἄρα τούτου ἑκάστου τὸ ἕκαστον ἀκίνητον . Ἵνα δὲ σαφῶς εἴπω ἃ λέγω , τὰ ἄλλα παραλιπών | ||
| ] τῆς ὑπὸ οἴστρου κινουμένης ὃν αὐτῇ ἐμβάλλει ἡ Ἥρα Ἵνα δείξῃ ὅτι θεός ἐστι καὶ οἶδε πάντα , διὰ |
| δὴ τούτων πάντων τὸ δύσκολον εἰς πρόγνωσιν τῆς συντελείας τῶν βιωσίμων χρόνων τούτων ὑπονοεῖν δίδωσιν ὁ Πτολεμαῖος : πολλαὶ γὰρ | ||
| τῆς ἑξηκοντάδος , τοσοῦτον ἐκ τοῦ δωδεκαπλασιασθέντος ἀριθμοῦ ἡγησόμεθα πλῆθος βιωσίμων ἐτῶν . δεῖ μέντοι λογίζεσθαι τὸν παρακείμενον ἀριθμὸν καὶ |
| , οὕτως αὐτοῦ ἀποδεχώμεθα . Καί μοι εἰπέ , ὦ Θρασύμαχε : τοῦτο ἦν ὃ ἐβούλου λέγειν τὸ δίκαιον , | ||
| . Καὶ θεοῖς ἄρα ἐχθρὸς ἔσται ὁ ἄδικος , ὦ Θρασύμαχε , ὁ δὲ δίκαιος φίλος . Εὐωχοῦ τοῦ λόγου |
| αὐτὸ ἀδύνατον . τί γὰρ μᾶλλον ἄνω ἢ κάτω ; συγχωρείσθω γὰρ αὐτοῖς ἐν τῷ ἀπείρῳ καὶ ἄνω καὶ κάτω | ||
| ἔνθα ἂν εὑρεθείη , περιβολὴν ποιεῖ : ἀλλ ' οὖν συγχωρείσθω διά τε τὰ προειρημένα , τὸ τί ἐροῦμεν ; |
| ] ] ἀροτριᾶν . ἐν ὥρᾳ ] ἤγουν ἐγκαίρως . ὕσομεν ] βρέξομεν . ὑμῖν ] τοῖς κριταῖς . ἀμπέλους | ||
| , ἢν νεᾶν βούλησθ ' ἐν ὥρᾳ τοὺς ἀγρούς , ὕσομεν πρώτοισιν ὑμῖν , τοῖσι δ ' ἄλλοις ὕστερον . |
| πράττομεν , τύχη ' στίν , ἡμεῖς δ ' ἐσμὲν ἐπιγεγραμμένοι . τὰ δεύτερ ' ἀεὶ τὴν γυναῖκα δεῖ λέγειν | ||
| ἢ πράττομεν τύχη ' στίν , ἡμεῖς δ ' ἐσμὲν ἐπιγεγραμμένοι . Τύχη κυβερνᾷ πάντα . ταύτην καὶ φρένας δεῖ |
| τοὺς χρησμοὺς ἐξηγοῦνται . ὦ μεγάλης ἀναισχυντίας καὶ γοητείας . Ἄνθρωπε , τί ποιεῖς ; αὐτὸς σεαυτὸν ἐξελέγχεις καθ ' | ||
| καθίζου μαλακῶς , ἵνα μὴ τρίβῃς τὴν ἐν Σαλαμῖνι . Ἄνθρωπε , τίς εἶ ; Μῶν ἔγγονος εἶ τῶν Ἁρμοδίου |
| διὰ τὸ εἶναι πτερωτάς . , , , : μηδὲν φοβηθῇς ] Ὁ ῥυθμὸς Ἀνακρεόντειός ἐστι κεκλασμένος πρὸς τὸ θρηνητικόν | ||
| τοῦ δοκοῦντος ἐνθάδε θανάτου καταφρονήσῃς , ὅταν τὸν ὄντως θάνατον φοβηθῇς , ὃς φυλάσσεται τοῖς κατακριθησομένοις εἰς τὸ πῦρ τὸ |
| τὰς ἐνδεχομένας συμπλοκὰς συνίστασθαι χρωμάτων τε καὶ συστάσεων καὶ παρυφισταμένων προσεπιθεῖναι τῷ λόγῳ . Ἐπειδὴ δὲ πρὸς τῷ πολυσχιδεῖ καὶ | ||
| γὰρ ὁ καιρὸς κατεκώλυσε , καὶ λαθεῖν ζητοῦντα τὸ ἔγκλημα προσεπιθεῖναι καὶ μαρτυρίαν αὐτῷ κατεφαίνετο : οὗτος ὁ φόβος αὐτῷ |
| Ἀνθρώπινα φρονεῖ . πόσου δέ ἐστιν ; Εἴκοσι μνῶν . Πολλοῦ λέγεις . Οὔκ , ὦ μακάριε : καὶ γὰρ | ||
| ὡρίσθαι καὶ ἀπραγμονέστερον . Ἄγκυραν ἐντειλαμένῳ ἐκόμισα πέντε δραχμῶν . Πολλοῦ λέγεις . Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα , τῶν πέντε ὠνησάμην |
| ' οὖν καὶ ἀδύνατον ἰάσασθαί τι τῶν κακῶν , ἀλλὰ φαίνου γε βουλόμενος : ὡς βέλτιον μὲν τὸ κατορθῶσαί τι | ||
| καιρὸν ἀπολέσῃς , παραπόλωλεν ἡ τέχνη . ἢ δρῶν τι φαίνου καινὸν παρὰ τοὺς ἔμπροσθεν ἢ μὴ κόπτε με , |
| μᾶλλον ἢ πτισάνη ; λάβε καὶ ὀσφράνθητι , λάβε καὶ γεῦσαι . πόθεν οὖν οἶδας , εἰ αἱ αἰσθήσεις ἡμᾶς | ||
| σαυτῷ προὔπιες ὥρα σοι λέγειν , Οὐλπιανέ . τὸ γὰρ γεῦσαι ἔχομεν ἐν Εὐπόλιδι ἐν Αἰξί : τοῦδε νῦν γεῦσαι |
| ἐδέρκετο δ ' Εὐρώπειαν αὐχέν ' ἐπιστρέψας καί οἱ πλατὺ δείκνυε νῶτον . ἣ δὲ βαθυπλοκάμοισι μετέννεπε παρθενικῇσι : δεῦθ | ||
| ἐμμελετᾶν παρέχειν οὐ πάνυ δέδοκται . ἀλλ ' ἴθι , δείκνυε . Παῦε . ἐκκέκρουκάς με ἐλπίδος , ὦ Σώκρατες |
| λιμὸν ἐκκαλουμένη . * * * * ὥστε γ ' εἴσιθι : μὴ μέλλε , χώρει : δεῖ γὰρ ἠριστηκότας | ||
| πᾶν ἀγάλλεται , δείπνου προφήτην λιμὸν ἐκκαλουμένη . ὥστ ' εἴσιθι : μὴ μέλλε , χώρει . δεῖ γὰρ ἠριστηκότας |
| ἐσοφίστευεν : ἐλθόντος οὖν ποτε τοῦ Δημοσθένους εἰς Ῥόδον καὶ ἀσπασαμένου αὐτὸν καὶ δραχμαῖς χιλίαις τιμήσαντος , δεξάμενος τὰ χρήματα | ||
| . ” φασὶ καὶ Ἀντιπάτρου ποτὲ ἐλθόντος εἰς Ἀθήνας καὶ ἀσπασαμένου αὐτόν , μὴ πρότερον ἀντιπροσαγορεῦσαι πρὶν ἢ τὸν λόγον |
| τὸ γάλα καθαίρει : καὶ τῷ θερμῷ λουέσθω , καὶ ἀπόθερμον πινέτω . Καὶ ἄγνου καρπὸν ἐν οἴνῳ διδόναι πίνειν | ||
| ὀμφακίνῳ ἐπίβαλλε . λάμβανε δὲ καὶ τῆς τήλης τὸ σπέρμα ἀπόθερμον δίεφθον , ἀρτυθὲν δὲ διὰ μέλιτος , στάχους καὶ |
| ἡ ὀμφὴ , ἐπὶ τῶν μάντεων παρ ' Ὁμήρῳ : σήμαινε . κροκάλοισιν : αἰγιαλοῖς : κροκάλη ἀπὸ τοῦ κρούω | ||
| τὴν βουλὴν , τὴν γνῶσιν . Φαῖνε : δείκνυε . σήμαινε : δείκνυε , λέγε , δήλου , ἃ προθέμην |
| ἐνάρετον καταστήσεσθαι τοῖς πόνοις προγεγυμνασμένον . ταῦτά σοι μόλις ἔγραψα ὑποκλέψας ἐμαυτόν . σὺ δέ μοι εὐτύχει καὶ μέμνησο Κλεινίου | ||
| , ὥς φησιν Ἡσίοδος ἐν τῇ Θεογονίᾳ * τὴν Ὀρφέως ὑποκλέψας καὶ παραφθείρας Θεογονίαν * . ταῦτα * δὲ ὅ |
| , χοροῖσι Κηΐων φρένα ἰανθεὶς ὄπαζε θεόπομπον ἐσθλῶν τύχαν . Βασιλεῦ τᾶν ἱερᾶν Ἀθανᾶν , τῶν ἁβροβιών ἄναξ Ἰώνων , | ||
| ' ὑστεραίᾳ προσαγαγόντος αὐτοῦ τῇ πέτρᾳ τῶν βαρβάρων τις ἀνεβόησεν Βασιλεῦ Δημήτριε , τί βουλόμενος ἢ τίνος ἀναγκάζοντος πολεμεῖς ἡμᾶς |
| δὲ δοκεῖ καὶ ταύτης τῆς διαστάσεως τὸ πρὸς ἀνατολὰς μέρος ἐκτετάσθαι πλέον ἢ δεῖ , συναιρέσεώς τε τῆς εὐλόγου κἀνταῦθα | ||
| παράλληλον οὖσαν τῷ ἰσημερινῷ διὰ τὸ τὴν μεταξὺ χώραν ἀντίαν ἐκτετάσθαι τῇ μεσημβρίᾳ : τὴν δ ' ἀπὸ Ζαβῶν ἐπὶ |
| ἀλλ ' ἀπὸ τῶν πρὸ αὐτῶν ἢ μετ ' αὐτὰς κρινουσῶν . καὶ αὗται ῥοπὴν δεξάμεναι ἀπὸ τῶν γινομένων κρίσεων | ||
| τι τοῖς ἀφελεστέροις κρίνειν , αὐτῶν καθ ' αὑτὰς μήποτε κρινουσῶν . ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ κρινουσῶν ἡμερῶν λόγος |
| Λακεδαιμονίοις δημηγορῶν καὶ τὴν οἴκοι τρυφὴν ἐπαινῶν ἤκουσε ταῦτα . Οἴκοι γενοίμην : ἐπὶ τῶν ἐκφυγεῖν τὰ δεινὰ εὐχομένων . | ||
| , ὑπολύεταί μου τὰ γόνατ ' , ὦ Λυσιστράτη . Οἴκοι δ ' ἀταυρώτη διάξω τὸν βίον Οἴκοι δ ' |
| ἀσφαλεῖ εἰσι τοῦ μηδὲν παθεῖν , ἐπειδάν τε μηδὲν ποιήσαντες ἀπίωμεν , πάλιν καθορῶντες ἡμῶν τὸ πλῆθος πολὺ ἐνδεέστερον τοῦ | ||
| εἰπεῖν συναγάγοιμι τῇ μνήμῃ ἐπελθών . τὸ δὲ νῦν ἔχον ἀπίωμεν ἐπὶ τούτοις : ἑσπέρα γὰρ ἤδη . Ὦ χαῖρε |
| κάρα , τί μ ' ἐξεπέμψω δεῦρο τῶνδε δωμάτων ; Ἄκουε τἀνδρὸς τοῦδε , καὶ σκόπει κλύων τὰ σέμν ' | ||
| ' ἀλώπηξ κἀετὸς ξυνωνίην Ἔμιξαν . ἀπὸ δὲ φυτῶν , Ἄκουε δὴ τὸν αἶνον : ἔγ κοτε Τμώλῳ Δάφνην ἐλαίῃ |
| . ἦλθον ἐγὼ παύσασα τὸ σὸν μένος , αἴ κε πίθηαι οὐρανόθεν : πρὸ δέ μ ' ἧκε θεὰ λευκώλενος | ||
| : ἦλθον ἐγὼ παύσουσα τὸ σὸν μένος , αἴ κε πίθηαι , οὐρανόθεν : πρὸ δέ μ ' ἧκε θεὰ |
| , ἀνάδυσις , ἀναχώρησις . καὶ τὰ ἀπαρέμφατα μετανοῆσαι , μεταμελῆσαι , μεταγνῶναι , γνωσιμαχῆσαι , ἀναλογίσασθαι , ἐπιθεάσασθαι , | ||
| καὶ τείχη ἡμῖν καὶ χώραν καὶ δύναμιν πειράσομαι ποιεῖν μὴ μεταμελῆσαι τῆς πρὸς ἐμὲ ὁδοῦ . καὶ τὸ μέγιστον δή |
| ' ἐγκρατῶς ἔνδειαν ὡς εἰδὼς ὅτι † ἀπόντος ἔργου τὸ ἐγκρατεύεσθαί σε δεῖ . † } Μισῶ πένητα πλουσίῳ δωρούμενον | ||
| ' ἐγκρατῶς ἔνδειαν ὡς εἰδὼς ὅτι † ἀπόντος ἔργου τὸ ἐγκρατεύεσθαί σε δεῖ . † } Μισῶ πένητα πλουσίῳ δωρούμενον |
| . Κἂν ἀπορῇς ἀνδρῶν , ἐπὶ τοὺς θεοὺς ἴθι . Ἔρου μὴ περὶ γῆς δῃουμένης , μήτε περὶ θαλάττης λῃστευομένης | ||
| , ἢ χρῆσιν πράξεως , οὐκ αὐθαίρετον τῷ ἔχοντι ; Ἔρου δὴ τὸν γεγαμηκότα : Τίνος εἵνεκεν γαμεῖς ; Παίδων |
| : ᾔδει γάρ , οἶμαι , μὴ δώσοντα τὸ θυγάτριον ἀλλοφύλῳ . εἶτα πάντες μὲν οὕτως , ἐγὼ δὲ τὸν | ||
| βαρβάρῳ στρατῷ . ἑτεροφώνῳ ] ἀλλογλώσσῳ . θ ἑτεροφώνῳ ] ἀλλοφύλῳ . κλύετε πανδίκως : κλύετε ἡμῶν δικαίως εἰς οὐρανὸν |