| τῆς Ἀκαμαντίδος φυλῆς . πῶς διανοεῖται τὰς ἐμπίδας πνεῖν . ὁπότερα : ἀντὶ τοῦ “ πῶς διανοεῖται καὶ διαλογίζεται περὶ | ||
| γῆν πριάμενον ἐκ τῶν προσιόντων τοὺς παῖδας τρέφειν , καὶ ὁπότερα τούτων ἐποίησεν , οὐδενὸς ἂν ἧττον Ἀθηναίων πλούσιοι ἦσαν |
| ; πόντου πλάνητες Λευκοθέαν ἐπώνυμον , σεμνὸς Παλαίμων ναυτίλοις κεκλήσεται τάχ ' ὡς ἔοικεν ἡ φρενῶν ἐναλλαγή τοῖς εὐποροῦσι κἂν | ||
| ἐγὼ οὐκ ἀφήσω . Ἀλλ ' οὐ μὰ τὼ θεὼ τάχ ' οὐ χαίρων ἴσως ἐνυβριεῖς λόγους τε λέξεις ἀνοσίους |
| σφαδᾴζεις : εἰ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἔμαθες , ὅτι οὐχ ἅττ ' ἂν ἐπιτηδεύῃς ἀγαθῶν μετουσίας ἢ κακῶν ἐστιν αἴτια | ||
| δειπνήσομεν . Διονυσίου δὲ δράματ ' ἐκμαθεῖν δέοι καὶ Δημοφῶντος ἅττ ' ἐποίησεν εἰς Κότυν , ῥήσεις τε κατὰ δεῖπνον |
| Σιμμίας , εἰπεῖν : δῆλον δ ' ὅτι τοιαῦτ ' ἄττ ' ἂν λέγοι ὁ ἐκεῖνο ὑποθέμενος . Ἀλλὰ προωμολόγηται | ||
| τοιόνδ ' ἔτι περὶ αὐτά . ἀσφαλέστατον καθάπερ ἐκμαγεῖ ' ἄττ ' αὐτοῖσιν πρῶτον πλάσασθαι τῷ λόγῳ , λέγω δὲ |
| κατακλῖναι ὕπτιον , τὸν δὲ ἐμβάλλοντα χαμαὶ ἵζεσθαι ἐφ ' ὁκότερα ἂν τὸ ἄρθρον ἐκπεπτώκῃ : ἔπειτα λαβόμενον τῇσι χερσὶ | ||
| τῆς Ἑλλάδος οὐκ ἂν ἁμαρτάνοι τἀληθέος : οὗτοι γὰρ ἐπὶ ὁκότερα τῶν πρηγμάτων ἐτράποντο , ταῦτα ῥέψειν ἔμελλε : ἑλόμενοι |
| φάλαγξ : λοξὴ δὲ ἡ τὸ μὲν ἕτερον κέρας , ὁπότερον ἂν προῄρηται , πλησίον τῶν πολεμίων ἔχουσα καὶ ἐν | ||
| ἀγαθὸν μήτε αὖ κακόν ἐστι τί ᾔδει , ἀλλ ' ὁπότερον εἰς τὰς ψυχὰς πέσοι τοῦτο εἰπὼν αὖθις μεταβαλὼν ἀνέτρεπεν |
| αὖ πυρρά τε καὶ ξανθά , ἐφ ' οἷς καρδιαλγίαι γένοιντ ' ἂν καὶ δίψαι καὶ χολῆς ἐνίοτε λεπτῆς τε | ||
| προκρίνασα ; τρίτον ἐστὶ τὸ πευστικόν , πρὸς ὃ δύο γένοιντ ' ἂν ἀποκρίσεις : μία μὲν πυνθανομένῳ „ ποῦ |
| : ⌈ ὅπως ἤγουν πῶς καὶ τίνι τρόπῳ ἀποστρέψαις ἤτοι ἐκφύγοις ἂν δίκην ἀντιδικῶν ἤγουν ⌈ ἀντιλέγων τοῖς δικαίοις [ | ||
| ' αὐτάδελφον αἷμα δρέψασθαι θέλεις ; θεῶν διδόντων οὐκ ἂν ἐκφύγοις κακά . πέφρικα τὰν ὠλεσίοικον θεόν , οὐ θεοῖς |
| : ἱκανὸς γὰρ καὶ ἀμφότερα , ὥστ ' ἐξαρκέσει αὐτῷ ὁπότερ ' ἂν ποιῶμεν . ἐπειδὴ οὖν μοι δοκεῖ οὐδεὶς | ||
| ὁμοίως ἂν ἐγίνετο ἢ οὐκ ἐγίνετο : τοῦτο γὰρ λέγομεν ὁπότερ ' ἔτυχεν ἢ εἶναι ἢ γίνεσθαι , ὅπερ οὐδὲν |
| ἐστιν : ὀψιανθὲς δὲ σφόδρα καὶ ὀψιβλαστὲς ἢ πρωϊανθές , ὁποτέρως τις λαμβάνοι τὴν ὥραν : μετὰ Πλειάδα γὰρ ἀνθεῖ | ||
| ὡς λέγει Ἀριστόβουλος , ὡς δὲ Πτολεμαῖος , Γλαῦσαι . ὁποτέρως δὲ ἔχει τὸ ὄνομα οὔ μοι μέλει . ἐπῄει |
| ἢ τῆς πόλεως ὅλης εὐόπλου σοι οὔσης ; προσόδους δὲ ποτέρως ἂν δοκεῖς πλείονας γίγνεσθαι , εἰ τὰ σὰ ἴδια | ||
| καὶ ψεύδομαι . καὶ διὰ τὸ μὴ εἶναι εὐθεώρητον , ποτέρως ἄν τις ἀποδοίη τὸ ἁπλῶς ἀληθεύειν ἢ ψεύδεσθαι , |
| ἁμαρτήσῃ , μίαν μετάνοιαν ἔχει : ἐὰν δὲ ὑπὸ χεῖρα ἁμαρτάνῃ καὶ μετανοήσῃ , ἀσύμφορόν ἐστι τῷ ἀνθρώπῳ τῷ τοιούτῳ | ||
| , ἐξ ὑπερβολῆς ἐφ ' ἑκάτερα , ὡς ἀμφοῖν μὴ ἁμαρτάνῃ , σημαινόμενος ταῖς βλάβαις ἢ οὐκ ὠφελείαις , οἷον |
| κάθαρσιν δεῖ ποιέεσθαι τοῦ σώματος , ἐφ ' ὁκότερα ἂν ξυμφέρῃ τῷ ἕλκεϊ , εἴτε ἄνω , εἴτε κάτω . | ||
| ἢ ὥστε ἅπαξ περιικνέεσθαι , πλῆθος δὲ , ὁκόσους ἂν ξυμφέρῃ , ποιησάμενον , τούτους ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ βρέχοντα |
| τὰ ξυνομαρτέοντα τῇ νούϲῳ . ἢν γὰρ ἐπὶ τῇ ἐκκρίϲει εὐφόρωϲ φέρῃ , ἄπυροϲ γίγνηται εὖ τε πέϲϲῃ , εὔχρουϲ | ||
| πόϲιν ἀλλὰ θερμοῦ . μετὰ δὲ τὴν τρίτην , εἰ εὐφόρωϲ διάγοι ὁ κάμνων , ἐπιρραίνειν δεῖ τῷ ποτῷ καὶ |
| ἰδέαν αὐτὴν , ἐφ ' ἣν πάντα ἀνάγεις , ἐὰν δείξῃς ὡς ὅτῳ ταῦτα ὑπῆρχε , τῇ Θεαρίωνος καὶ Μιθαίκου | ||
| ἀποδοκιμάσαι τῷ τραπεζίτῃ οὐδὲ τῷ λαχανοπώλῃ , ἀλλ ' ἂν δείξῃς , θέλει οὐ θέλει , προέσθαι αὐτὸν δεῖ τὸ |
| ἐγιγνώσκετε ταὐτά , οὔτ ' ἄν , εἴ μοι τὰ δέοντ ' ἐδοκεῖτε προαιρεῖσθαι , παρῆλθον , περίεργον ἡγούμενος τοῖς | ||
| γέροντα , Γοργία , κομίσατε δεῦρ ' : ἕξει τὰ δέοντ ' ἐνταῦθ ' ἴσως μᾶλλον παρ ' ἡμῖν . |
| τὰ τμήματα κατ ' ἴσην διάστασιν ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ καὶ ὁποτέρου τῶν ἰσημερινῶν σημείων ἐσχηματισμένα : καὶ τὰ μὲν ἐν | ||
| τινί , τῷ χαλκίῳ προσέσται : καὶ οὐδὲ τοῦθ ' ὁποτέρου ἐστὶν οἱ πολλοὶ γνώσονται . οὐκοῦν ὁ μὲν ἑαυτόν |
| : ἐρεῖ δὲ μεθ ' ὑμᾶς , ἢ ὅπως ἂν βούλησθε , καὶ Προαιρέσιος . ” τῶν δὲ τὸ πρᾶγμα | ||
| περὶ αὐτοῦ εὖ ἔχων , ὃν ὑμῖν ἐπιδείξω , ἂν βούλησθε . Καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης , Ναί , ἔφη , |
| ρειες , ἔχειν τε οὐκ ἐξαρνούμενος καὶ ὁπηνίκα ἂν καὶ οἷστισιν ἂν προστάττοιμεν ἀποδώσειν ὑπισχνούμενος , τά τε περὶ τοῦ | ||
| συζυγίᾳ . ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ἐρεσσόντων τοῖς πλάτεσι τῆς ἀπήνης οἷστισιν ὅπλοις ὁ τοῦ Ἀχιλλέως παῖς στέφει τοὺς ναοὺς τῆς |
| οὐχ ἕως γ ' ἂν τοὺς περὶ τῶν δικαίων λόγους φυλάττωμεν . ἀφαιρεῖν γὰρ τοῖς χρηστοῖς τῶν συμφορῶν εἰκὸς ἦν | ||
| θεῷ πάςχειν | τε καὶ ποιεῖν , ἂν μὴ ταύτην φυλάττωμεν , | οὐχ ἡγησόμεθα ἄδικοί τε τὴν μεγίστην ἀδικίαν |
| τῷδε υἱέος ἀμφὶ τάφῳ περικαλλέα θεῖναι ἄεθλα , πὰρ νήεσσι μένωμεν ἐρυκανόωντε καὶ ἄλλους . Καὶ γὰρ δὴ μακάρεσσι θεοῖς | ||
| ὡς σάρκες κἂν ἔχωμεν , ἀλλ ' ὡς οὐράνιον πνεῦμα μένωμεν , ἢ συγκαταπίπτοντες τοῖς λοιποῖς χείρονα καὶ διὰ πυρὸς |
| ποιέουϲι . δῆλον μὲν οὖν τοιϲίδε μάλιϲτά ἐϲτιν , ὁκόταν ἐκπεπτώκῃ : προΐϲχει γὰρ ἡ κάτω γνάθοϲ ἐϲ τὸ ἔμπροϲθεν | ||
| ἐστιν : τὰ μὲν σημεῖα ταῦτα , οἷς ἂν ἔσω ἐκπεπτώκῃ . ἐὰν οὖν ἐκπεσὼν μὴ ἐμπέσῃ , ἀλλὰ καταπωρωθῇ |
| τῶν λιθιδίων κολωνός . Θεοὶ μάκαρες , ἱλήκοιτε καὶ εὐμενεῖς εἴητε . οἷον ἀπέφυγον κίνδυνον , τῶν τρισκαταράτων ἐρανιστῶν λέβητά | ||
| γεγόνεις γεγόνει γεγόνειμεν γεγόνειτε γεγόνεισαν : εἴην εἴης εἴη εἴημεν εἴητε εἴησαν : γενοίμην γένοιο γένοιτο γενοίμεθα γένοισθε γένοιντο . |
| καὶ κακὸς γένοιτοἡμεῖς δὲ οἱ ἰατρικῆς ἰδιῶται οὐκ ἄν ποτε γενοίμεθα κακῶς πράξαντες οὔτε ἰατροὶ οὔτε τέκτονες οὔτε ἄλλο οὐδὲν | ||
| πρῶτον μὲν τίς χρεία τοῦ περὶ τὴν παίδευσιν πόνου ; γενοίμεθα γὰρ ἂν καθεύδοντες σπουδαῖοι . ἢ διὰ τί μάλιστα |
| ἐχέτω , σὺ δὲ τῶν ὤμων σείων , ἀκροάζεσθαι ἐς ὁκότερον ἂν ψοφέῃ : βούλεσθαι δὲ ἐς τὸ ἀριστερὸν ταμέειν | ||
| ὁκόταν δὲ τὸ μὲν θῆλυ , τὸ δὲ ἄρσεν , ὁκότερον ἂν ἑκατέρου κρατήσῃ , τοιοῦτον ἐπαύξεται . Ὅμοια δὲ |
| ψάμμον εἰς τὸ στόμα ἢ περιπηδήσαντες , ὡς κατὰ νώτου γένησθε , περιπλέξητε αὐτοῖς τὰ σκέλη περὶ τὴν γαστέρα καὶ | ||
| τῇ νῦν δειλίᾳ , οἱ δ ' ἵνα μηδὲν ἐνδεέστεροι γένησθε τῶν πρεσβυτέρων ἐν ἐπιδείξει καλῶν ἔργων , ἴτε , |
| πῶς εἶπας ; οὐ πενθεῖν με σὴν ψυχὴν χρεών ; ἥκιστ ' , ἐπεί μοι τύμβος οὐ χωσθήσεται . † | ||
| τὸν δὲ στρυφνὸν ἐκ μεγάλων σχημάτων καὶ πολυγωνίων καὶ περιφερὲς ἥκιστ ' ἐχόντων : ταῦτα γὰρ ὅταν εἰς τὰ σώματα |
| φασίν , εὔνων ποιοῦσιν ἀνθρώπων . ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην αὐτούς τί δὴ τἄλλ ' ἐπαινοῦντες Λακεδαιμονίους , ὃ | ||
| ἔφη , ὦ Κῦρε , ἀχθεσθείης μοι , εἴ σε ἐροίμην ὃ βούλομαί σου πυθέσθαι ; Ἀλλὰ ναὶ μὰ τοὺς |
| ἐν ταῖς γεωμετρίαις ; Ἔγωγε καλῶ . Ἤδη τοίνυν ἂν μάθοις μου ἐκ τούτων σχῆμα ὃ λέγω . κατὰ γὰρ | ||
| πού ' στιν αἱ σοφαὶ ξυνουσίαι . Πόλλ ' ἂν μάθοις τοιαῦτα παρ ' ἐμοῦ . Πῶς ἂν οὖν πρὸς |
| ἐκ Γερονθρῶν ἐστιν ὁδὸς σταδίων εἴκοσι . τάδε μὲν ἀπὸ Ἀκριῶν ἄνω πρὸς ἤπειρον : τὰ δὲ πρὸς θαλάσσῃ , | ||
| ἀπὸ θαλάσσης δὲ ἄνω Γερόνθραι σταδίους ἀπέχουσιν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν Ἀκριῶν . ταύτας οἰκουμένας πρὶν Ἡρακλείδας ἐλθεῖν ἐς Πελοπόννησον , |
| μὴν ὑπὲρ καλοῦ χρώμενοι τῇ ῥητορικῇ , καλὸν ἄν τι πράττοιμεν ὑπ ' αὐτῆς . οὐκοῦν καλὸν ἡ ῥητορικὴ μετὰ | ||
| συνεργὸν ἡμῖν εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , |
| μεθυσθῆι , ἄγεται ὑπὸ παιδὸς ἀνήβου σφαλλόμενος , οὐκ ἐπαΐων ὅκη βαίνει , ὑγρὴν τὴν ψυχὴν ἔχων . αὐγὴ ξηρὴ | ||
| τὰ ἀκεστὰ μηχανάασθαι , ὅκως μὴ ἀνήκεστα ἔσται , ξυνιέντα ὅκη ἂν μάλιστα κωλυτέα ἐς τὸ ἀνήκεστον ἐλθεῖν : δεῖ |
| ἑκάτερος αὐτῶν ἀπειλήφῃ τὰ ὑπὸ τοῦ λόγου ὀφειλόμενα ἀκοῦσαι . Λέγοις ἄν , ἔφη , ὡς οὐ πολλὰ ἄλλ ' | ||
| , ὦ Σώκρατες , ἄρτι δοκῶ κατανενοηκέναι τοὺς ἄνδρας . Λέγοις ἄν : ἔοικας γὰρ ἄτοπόν τι καθορᾶν . Ναί |
| πολιτῶν , ἀπήγξατο ἂν ἔφη : ” ἐγὼ μὲν οὖν ἀπηγξάμην ἄν , εἰ ἐπίσης σοι ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἐφιλούμην | ||
| τεθνηκότες αἴσθησιν εἶχον , ἄνδρες , ὥς φασίν τινες , ἀπηγξάμην ἂν ὥστ ' ἰδεῖν Εὐριπίδην . ὁ φθόνος ἐν |
| τ ' ἐστὶν καὶ τίνες οἱ μῦθοι , τίνας ἂν φαῖμεν ; Καὶ ἐγὼ εἶπον : Ὦ Ἀδείμαντε , οὐκ | ||
| τε καὶ φρονήσεως εἰ ταύτην μάλιστα ἐκ τῶν εἰκότων ἐκτῆσθαι φαῖμεν ἂν ἤ τινα ἑτέραν ταύτης κυριωτέραν ἡμῖν ζητητέον . |
| οὖν , εἴ τις ἔροιτο , τὸ αἴτιον ; ἐγὼ φράσαιμ ' ἂν ὑμῖν τε καὶ Μούσαις : ἐβαρβαρώθην οὐ | ||
| Εὕρισκε νὴ Δί ' , εἴπερ ἀναδύσει πάλιν . Ἐκεῖ φράσαιμ ' ἄν , ἐνθαδὶ δ ' οὐ βούλομαι . |
| καὶ ἐφεξῆς ἡμέραις οἱ τοιοίδε ἀκροβολισμοὶ ἐγίγνοντο καὶ οὐδὲν οὐδὲ ὁποτέροις προὐχώρει τῶν ἐλπισθέντων : τοῖς τε γὰρ Ῥωμαίοις αἰσχρὸν | ||
| νόμον αὐτὸν ἐφ ' ἑαυτοῦ βουληθείη καταμαθεῖν , παρ ' ὁποτέροις ἄμεινον ἔχει , τοσούτῳ φρονιμώτερον εὑρήσει παρὰ τοῖσδε κείμενον |
| τετελευτηκότων ἀποσχέσθαι δι ' ὑπερβολὴν ὠμότητος , ἀλλὰ μὴ ἂν ὀκνῆσαι νεκροὺς ἐπισφάττειν , ἐπεὶ καὶ μέρεσι τοῖς τρόπον τινὰ | ||
| οὖν ἀκόλουθον τῷ γράψαι θαρρῆσαι τὸ μηδ ' ἐπαγγεῖλαι χάριν ὀκνῆσαι καὶ ταῦτα τῆς χάριτος πάλαι παρ ' ὑμῶν δοθείσης |
| λάβοιμεν τὰ μάλιστα γήινα γεννώμενα καὶ πλαττόμενα ἐν αὐτῇ , εὕροιμεν ἂν καὶ ἐνταῦθα τὴν γῆς φύσιν . Λίθων τοίνυν | ||
| δὲ σκαληνῶν , ἐν μὲν τοῖς ἰσοσκελέσιν οὐκ ἄν ποτε εὕροιμεν ἀριθμοὺς ἐφαρμόσαι ταῖς πλευραῖς : οὐ γάρ ἐστι τετράγωνος |
| καί ἐστιν τὸ τῆς καθόλου σεληνιακῆς ἀνωμαλίας κανόνιον τοιοῦτον : Ὁσάκις οὖν ἐὰν προαιρώμεθα τὴν διὰ τῆς ἐκθέσεως τοῦ κανονίου | ||
| δὲ μέσως τῶν Ἰχθύων τῆς α μοίρας ἑξηκοστὰ με . Ὁσάκις οὖν ἂν ἐθέλωμεν τὴν καθ ' ἕκαστον τῶν ἐπιζητουμένων |
| καὶ οὕτω λέγειν προσήκει . Πῶς δ ' ἂν ἑκάτερα ῥηθεῖεν ἄπεπτα , οὐ τοῦ νῦν ἐστι λόγου , εἴτ | ||
| ἀντωνυμίας . . . Δεόντως δ ' ἂν καὶ ἀντωνυμίαι ῥηθεῖεν κατὰ τοὺς μερισμούς , καθότι καὶ ἄλλα μέρη λόγου |
| γῆν : ἐναργῶς δὲ καὶ πάνυ ἐκθύμως ὁ νεανίας ἔοικεν ὁρμῶντι ἐς τὴν μάχην , καὶ εἶπες ἂν αὐτὸν ἐνθουσιᾶν | ||
| ἄπειρος καὶ μεγάλη ὑπάρχει ἰθύνοντί σοι καὶ ἐπ ' εὐθείας ὁρμῶντι ἐπὶ τὸν Κιμμέριον Βόσπορον , ἥτις δὴ ἔσωθεν τῆς |
| ἔτη ἕξ . ζῶσι δ ' οἱ πλεῖστοι καθάπερ ὁ μακροβιώτατος ἄνθρωπος , οἱ δὲ μάλιστα γηράσαντες ἔτη διακόσια . | ||
| ἔτη ἕξ . Ζῶσι δ ' οἱ πλεῖστοι καθάπερ ὁ μακροβιώτατος ἄνθρωπος , οἱ δὲ μάλιστα γηράσαντες ἔτη διακόσια . |
| τούτων γὰρ δὴ πολιτεία μὲν οὐδεμία , στασιωτεῖαι δὲ πᾶσαι λέγοιντ ' ἂν ὀρθότατα : ἑκόντων γὰρ ἑκοῦσα οὐδεμία , | ||
| διαστήματα παραπεμπόμενα ἐπιδηλούμενα ἐκμελείας αἴτιά ἐστιν : ἧς καὶ ἀρχαὶ λέγοιντ ' ἂν οὐχὶ τῆς ἐμμελοῦς φωνῆς . Οὔτ ' |
| ἀεὶ ἁμαρτάνῃ , καθεδεῖται , ὥσπερ φασὶν οἱ παῖδες οἱ σφαιρίζοντες , ὄνος : ὃς δ ' ἂν περιγένηται ἀναμάρτητος | ||
| Θεαιτήτῳ : ὁ δὲ ἁμαρτὼν καθεδεῖται , ὥσπερ φασὶν οἱ σφαιρίζοντες , ὄνος : ὃς δ ' ἂν περιγίνηται ἀναμάρτητος |
| τὸν Λικύμνιον , φεύγων τὸ μύσος εἰς Δελφοὺς ἐλθὼν ἐμαντεύσατο ὅποι χρὴ τραπέσθαι . ὁ τοίνυν Ἀπόλλων ἔχρησεν αὐτῷ ὥστε | ||
| ⌈ ⌉ τοῦ ἐνιαυτοῦ πυρῶν ἀποστέλλονται , τῷ οὐδ ' ὅποι καταφύγῃ αὐτίκα φήσοντι εἶναι ; ἢ τὸ γράψαι Ταυροσθένην |
| σοὶ λέγων ταῦτα ὁσημέραι κατάγοντι αὐτούς . οἶσθα οὖν εἰ δύναιντ ' ἂν ἔτι ἀνελθεῖν ἅπαξ ὑποχθόνιοι γενόμενοι . ἐπεί | ||
| πολεμοῦνται . ἐξελαυνέτωσαν οὖν ἀρετήν , ὑφ ' ἧς μόνης δύναιντ ' ἂν ἐρρῶσθαι καὶ τῶν νοσημάτων ἀπηλλάχθαι . Διογένης |
| καὶ τοῖς ἄλλοις φαίνοιτο ἂν κατορθοῦν : οἷον εἰ γεωργῶν ἐπιτυγχάνοι περὶ τοὺς καρποὺς ἢ ἱππεύειν ἐμπειρότερος εἴη ἢ τὰ | ||
| , ἀγαθὸς εἶναι βούλεται : οὕτως γὰρ ἂν τοῦ ἔρωτος ἐπιτυγχάνοι . πόσῳ δὲ οἰκειότερον , πρὸς Χαρίτων , φιλάνθρωπον |
| νοσῆσαι σημαίνει ἢ τῶν τοῦ νεκροῦ ἐκγόνων τινὶ ἢ κληρονόμων φιλονεικῆσαι . ἀεὶ δὲ ἄμεινον τὸ ῥήσσειν . Πυκτεύειν παντὶ | ||
| εἰκός , τετυφωμένον ταῖς τοσαύταις εὐτυχίαις . φησὶ γοῦν Νέαρχος φιλονεικῆσαι αὐτὸν διὰ τῆς Γεδρωσίας ἀγαγεῖν τὴν στρατιάν , πεπυσμένον |
| οὖν . Οὐκοῦν δὴ καὶ κατὰ τὸ τῆς ὑφαντικῆς παράδειγμα βουλοίμεθ ' ἂν ἐπεξελθεῖν αὐτὴν νῦν , ὅτε καὶ πάντα | ||
| δ ' ἐστὶν ἃ ὑμᾶς μένει , ἀλλ ' ἃ βουλοίμεθ ' ἂν ἡμῖν γενέσθαι ταῦτα πρὸς ὑμᾶς κοινούμεθα . |
| εἰπόντες , οὐ κατὰ ταὐτὰ πορεύονται αὐτοῖς ὡς οὐκ εἰδόσιν ὅπηι ἔρχονται , αὐτοὶ δὲ ἡγούμενοι οὐ δεῖν ἐναντία τῆι | ||
| τόν γε νοῦν κοσμοῦντα πάντα κοσμεῖν καὶ ἕκαστον τιθέναι ταύτηι ὅπηι ἂν βέλτιστα ἔχηι . . . εὑρηκέναι ὤιμην διδάσκαλον |
| ' ἐν τοῖς δένδροις ἐστὶν ὡς πλείονος δεομένων πέψεως . Τάχα δ ' ἀληθέστερον ἐκείνως ἀποδοῦναι καὶ μὴ ἐπετείοις καὶ | ||
| ἐνῆν τοῦ λιπαροῦ , ἐξεκαίετο ἂν ἐκ τοῦ θερμοῦ . Τάχα δὲ θαυμάσειεν ἄν τις ὅτι καὶ ἐν τῇσι μασχάλῃσι |
| γὰρ τὸν ἀέρα πάσχειν ὑπὸ τοῦ σχήματος καὶ τοῦ χρώματος μέχριπερ ἂν δύνηται εἷς μένειν , ὥσπερ ἐπὶ τῶν λείων | ||
| μεγάλα , καὶ τῆς ἀναγκαίας αὐτῶν χρείας ἐμπείρως ἴσχοντες , μέχριπερ ἂν πάντα ἱκανῶς δόξῃ κεῖσθαι : τότε δὲ ἀκίνητα |
| . ἄδοξα : τὰ παράδοξα , ἃ οὐκ ἄν τις δοξάσειεν . , . . , . ἀδόξαστον : ἀνέλπιστον | ||
| τῇ διανοίᾳ ἔχει , οὐκ ἄν ποτε περὶ αὐτῶν ταῦτα δοξάσειεν οὕτως . Τί οὖν ; οἴει τινὰ πώποτε αὐτὸν |
| εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , ὦ φίλε | ||
| ἂν καὶ εὖ πράττειν . Συνέφη . Ἆρ ' οὖν εὐδαιμονοῖμεν ἂν διὰ τὰ παρόντα ἀγαθά , εἰ μηδὲν ἡμᾶς |
| ὑπὲρ Φιλίππου καὶ οὐδ ' ὁτιοῦν ὑπὲρ ὑμῶν ἔπραξαν , εἴποιτ ' ἄν , καὶ ἀληθῆ καὶ δίκαια . εἶτ | ||
| αἰτίαν ἔχοιμι περὶ ὧν πρὸς τοῦτον διαφέρομαι ; ἀλλ ' εἴποιτ ' ἂν ὅτι ἔξεστι καὶ τὰ ὑμέτερα ἔχοντα παρὰ |
| ἔχουσι καὶ πρὸς τὴν πόλιν αὐτοὶ μάρτυρές ἐστε , ἐὰν θέλητε μεμνῆσθαι καὶ τῶν φιλούντων ὑμᾶς καὶ τῶν μισούντων . | ||
| θέλητε , χρήσεσθε , συκοφάντηι δ ' οὐδ ' ἂν θέλητε . , : οὐ μὴν ἀλλ ' ἐπεὶ Φίλιππος |
| ὅλοις ἀπειπόντες . ἀλλ ' ἐνταῦθα γὰρ ἤδη τῶν φόβων εἴημεν : ἐγὼ δὲ ἑτέρους ἐγγυτέρω τούτων ὁρῶ , τὸ | ||
| μὲν ὁρῷμεν ἔξω καρτεροῦντα , αὐτοὶ δ ' ἐν οἰκίαις εἴημεν καὶ σοῦ δοκοίημεν πλεονεκτεῖν ; ἐπεὶ δὲ Χρυσάντας ταῦτα |
| αἴρεσθαι , καὶ οὕτως ὑπηκόους τοῖς παισὶν εἶναι , ὡς ὅποιπερ ἂν ἐκεῖνοι βούλοιντο ἵπτασθαι ἄν τε εἰς ὕψος , | ||
| ἀκροατῶν ἀμαθίᾳ τὸν τῆς γνώμης ἀναπαῦσαι θόρυβον , ἀλλ ' ὅποιπερ ἂν ἴδῃς , ἀκριβὴς εὔθυνος ἵδρυται . ἄνευ γὰρ |
| τούτοιϲ δὲ καὶ τὰ ἐπὶ τῶν ἰϲχιαδικῶν εἰρημένα καλῶϲ ἂν ἁρμόϲοι : πολλοὶ γὰρ ἐπὶ τῶν οὕτω κατεψυγμένων ἐν παρ | ||
| καὶ πολυπόδων νάρκηϲ τε καὶ τῶν ϲελαχίων ἐδωδὴ καλῶϲ ἂν ἁρμόϲοι : ταρακτικὰ γάρ ἐϲτι ταῦτα τοῦ αἵματοϲ : καὶ |
| καθαρώτερον γὰρ τὸν κέραμον εἰργαζόμην ἢ Θηρικλῆς τὰς κύλικας , ἡνίκ ' ἦν νέος . πρὸς φθεῖρα κείρασθαι κτίζε Βοιωτῶν | ||
| τοὺς ἐξ ἄστεως ἥκοντας , ὅσοι πρὸ τοῦ μέν , ἡνίκ ' ἔδει λαβεῖν ἐλθόντ ' ὀβολὸν μόνον , καθῆντο |
| σχίνου ἢ βάτου ἢ σιδίων . τὰ δὲ μᾶλλον ἡλκωμένα καταπλάσσομεν ἀρνογλώσσῳ μετ ' ἄρτου ἢ σέριδι ἢ πάλῃ ἀλφίτων | ||
| λίθον γένηται , λιθοτομοῦμεν , ἂν δὲ διὰ φλεγμονὴν , καταπλάσσομεν , ἂν δὲ δι ' ὑπερδιάτασιν κύστεως , καθετῆρι |
| προτεινομένοις . οἷον , ἵνα ὁ λόγος ἔχῃ παράδειγμα , ἔροιτ ' ἂν εἰκότως ὁ Αἰσχίνης τὸν Δημοσθένην : Διὰ | ||
| τῆς πόλεως [ εἰσπράττειν εἰσφοράς ] ; καίτοι εἴ τις ἔροιτ ' αὐτὸν ἢ σέ , ὦ Τιμόκρατες , τὸν |
| Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ τούτων λόγος ἄλλοις ἂν μᾶλλον ἁρμόσειεν , ὅσοις δῆτα τὸ μετιέναι ταῦτα εὐκταῖον ἔργον καθέστηκεν | ||
| λυπούντων φάρμακον . καὶ βηξὶ δὲ ταῖς δυσαναγώγοις διὰ γλισχρότητα ἁρμόσειεν ἄν . Συκῆ ἀγρία καὶ τρίφυλλον , ἣ καὶ |
| δαπανᾷ καὶ κατ ' ἔλλειψιν , ὅταν ἐνδεέστερον τοῦ δέοντος ἀναλώσῃ , καὶ τὸ μέσον , ὅταν καὶ ὅσον δεῖ | ||
| κατατίθεσθαι τροφὴν εἰς τὰς θαλάμας , καὶ ὅταν τὰ χρήσιμα ἀναλώσῃ , τὰ ἀχρεῖα ἐκβάλλειν , καὶ τὰ συνερχόμενα τῶν |
| Ἕλλησι καὶ ἐν βαρβάροις , πῶς οὐκ οἴει αὐτόν , ὅντιν ' ἡγοῖτο εἰς ταῦτα συνεργὸν εἶναι κράτιστον , τοῦτον | ||
| ἀνδρῶν καὶ τῶν πλείστων νόμων ἦρχεν , κολάζων καὶ ἀποκτεινὺς ὅντιν ' ἐθελήσειεν : ἡ δὲ ἐν ἀλλήλοις ἀρχὴ καὶ |
| δὴ γὰρ οὔ ; Ὅτι κινούμενόν γε ἢ φέροιτο ἢ ἀλλοιοῖτο ἄν : αὗται γὰρ μόναι κινήσεις . Ναί . | ||
| μή , ὑπὸ τίνος ἂν πάσχοι τὰ ἄψυχα , εἰ ἀλλοιοῖτο ; πλὴν οὐχ ὡς αἰσθητὰ εἰς αἰσθητικά , ἀλλ |
| ταῖς τῶν σπουδαίων εὐτυχίαις ἐγκωμιάζοιτο . ταύτης μὲν οὖν ἀεὶ τυγχάνοις φίλης : τὸν Ἀλέξανδρον δὲ ἡμῖν ἀγαθὸν ὄντα καὶ | ||
| ἂν μαλακώτατα καθεύδοις , καὶ πῶς ἂν ἀπονώτατα τούτων πάντων τυγχάνοις . ἐὰν δέ ποτε γένηταί τις ὑποψία σπάνεως ἀφ |
| οὑτωσί πως ὑπειπόντα τὸ τοῦ Πιττακοῦ , ὥσπερ ἂν εἰ θεῖμεν αὐτὸν λέγοντα τὸν Πιττακὸν καὶ Σιμωνίδην ἀποκρινόμενον εἰπόντα : | ||
| συντεθέντα ἐν κεφαλαίῳ γένοιτ ' ἄν , εἰ δέκα μόνας θεῖμεν τὰς αἱρέσεις ἐν φιλοσοφίᾳ ; Ὑπὲρ διακόσια , ὦ |
| πρὸς τὸ πρόσφατον ὑποστίξεις , καὶ οὕτως ἐρεῖς : Καὶ μυθήσαιτο ἂν καὶ εἴποι , ὦ Ἀρκεσίλα , ποίαν πηγὴν | ||
| κρύπτει . ἀείδελα : ἀφανῆ ὄντα , ἄγνωστα ὄντα . μυθήσαιτο : εἴποι , ἐξ ὀνόματος καλέσῃ , ἐξ ὀνόματος |
| , συνελθόντες ἐβουλεύοντο πῶς ἂν τὴν μάχην συμφορώτατα σφίσιν αὐτοῖς ποιήσαιντο . Τιμόλαος μὲν δὴ Κορίνθιος ἔλεξεν : Ἀλλ ' | ||
| παθεῖν ὅ τι ἂν δικαιώσω , καὶ ὡς περὶ πολλοῦ ποιήσαιντο ἂν οἱ κομίσαντές σε δεῦρο , πολλὰ καὶ δεινὰ |
| ἐνθάδε μετὰ φθορᾶς παραγενόμενος . . . . ἄξομαι , ἅσς ' ἔλαχόν γε : ἡ διπλῆ ὅτι παραπλησίως καὶ | ||
| Ἀγάθων “ μονοῦ γὰρ αὐτοῦ καὶ θεὸς στερίσκεται ἀγένητα ποιεῖν ἅσς ' ἂν ᾖ πεπραγμένα ” τραγικὸς ποιητὴς ὁ Ἀγάθων |
| ἁμαρτήματα , ἀλλ ' εἰ καὶ πόλεμοι πάντες ἐξ ἀνθρώπων ἀπέλθοιεν , οὐκ ἄπορα τὰ πράγματα , οὐδὲ πέπτωκεν αὐτῆς | ||
| , ἐπηγγέλλοντο ἐς τὴν Χίον τοῖσι Παίοσι ὅκως ἂν ὀπίσω ἀπέλθοιεν . Οἱ δὲ Παίονες τοὺς λόγους οὐκ ἐνεδέκοντο , |
| τῷ ἔργῳ τούτῳ φίλους πεποίησαι , οἵ σοι , ἐὰν δυνώμεθα , πειρασόμεθα μὴ χείρους βοηθοὶ παραστῆναι ἢ εἰ παῖδας | ||
| καὶ τῷ δημοσίῳ ἀδικήματι , ἢ καὶ πικροτέραις , ἐὰν δυνώμεθα , ἀπολογουμένους δὲ συστέλλειν τὰ ὀνόματα καὶ κλοπὴν μὲν |
| δοκεῖ , χρὴ ταῦτα δρᾶν : εὐοδεῖν πορεύομαι . Αἱμασιολογεῖν ἄριστ ' ἠπίστατο . Ἄφωνος ἐγένετο , ἔπειτα μέντοι πάλιν | ||
| . τῷ οὖν ἀδικοῦντι καὶ ἀνόσια λέγοντι ἢ πράττοντι μακρῷ ἄριστ ' ἔχει τι τὸ μὴ συγχωρεῖν δεινῷ ὑπὸ πανουργίας |
| πρὸς ἄγραν τ ' εὐτυχῆ θείης [ μολεῖν ] ὅπως ἕλωμεν ] ἄνδρα δυσσεβέστατον . [ ὅδ ' αὐτός ] | ||
| ταύτην τὰ ἐφεξῆς ἅπαντα συνείρειν . ἵνα δὴ τοῦτο διηρθρωμένως ἕλωμεν , ἀναμνησθῆναι χρὴ τῶν εἰρημένων ἐν τοῖς προλαμβανομένοις τῆς |
| οἰκειότης καὶ ὅση πρὸς τυραννίδα ἀλλοτριότης . οὕτω γὰρ ῥᾷον μάθοιτε ἂν εἴτε ἐφύλαττον ἐγὼ τοὺς πατρίους ὅρους τὴν ἀρχὴν | ||
| γὰρ οὔτ ' εὖ ποιῶν τις οὔτε κακῶς ἐνίκησε . μάθοιτε δ ' ἂν τὸ τοιοῦτον , εἰ τὰ Μελιταίων |
| οὐδ ' εἰ βοῦς μοι τὸ δὴ λεγόμενον φθέγξαιτο , πεισθείην ἂν ὅτι βουλήσεταί μέ ποτε ἢ δυνήσεται Μένανδρος ἀπολιπὼν | ||
| μᾶλλον προχωροίη , καὶ τάχ ' ἂν ἴσως ἀπὸ τούτων πεισθείην μηδὲ ἐκείνων ἔτι καταγελᾶν , εἴ τινα ἴδοιμι σεμνυνόμενον |
| ὅσον ἐπὶ σοὶ γέγονε ; καὶ Μεγαροῖ μὲν εἰ κατοικοῦντες ἐτυγχάνομεν , ἦλθες ἂν δή πού μοι βοηθὸς ἐφ ' | ||
| . δι ' ὅν , εἰ Θεοκρίνῃ τουτῳὶ ὅμοιοι ὄντες ἐτυγχάνομεν , εἰκότως ἐσῴζετ ' ἂν ἡμᾶς , μὴ ὅτι |
| εὔκρατον , εὐόφθαλμον , εὔσαρκον , στρογγυλοπρόσωπον . Ἀκριβέστερον δὲ μαθήσῃ περὶ τῶν αὐτῶν οὐ μόνον τοὺς ἀστέρας σκοπῶν ἀλλὰ | ||
| αὐτῆς ποιοῦσι , ζήτησον εἰς τὸν ἰχθὺν τὸν γλαῦκα καὶ μαθήσῃ . ἡ δὲ τῆς χολῆς μίξις καταπλασσομένη χίμεθλα ἰᾶται |
| , ἡσυχαζέτω ὡς μάλιστα τῷ σώματι . Οὗτος οὕτω μελετώμενος ῥήϊστα ἂν διάγοι ἐν τῷ νουσήματι : ἡ δὲ νοῦσος | ||
| αἰεὶ ἁπαλῆς ἑψῶν διδόναι ἐσθίειν . Οὕτω γὰρ ἂν μελετώμενος ῥήϊστα διάγοι , καὶ ἡ νοῦσος ἐκλείποι ἂν ἐνιαυσιαίη : |
| ἀλλὰ τὸν μὲν ἀθῷον αἰτιᾶσθαι , τὸν δ ' ἄκριτον παραχρῆμ ' ἐκδίδοσθαι . ἂν δέ τις ἀνθρώπων ἢ καὶ | ||
| περὶ ὧν οὐδ ' ἂν ἤλπισεν αὑτοῦ κατηγορηθήσεσθαι , χαλεπὸν παραχρῆμ ' ἔχειν ἀπολύσασθαι τὴν διαβολήν : ἡ δ ' |
| ἐν τῇ Ἀργολίδι ἔθηκεν ὅρον τοῦτον , οὐκ ἂν ἔγωγε εἰδείην , ἐπεὶ μηδὲ ἑτέρωθι ἀναστάτου γενομένης χώρας τὸ σαφὲς | ||
| Εὐφίλητος . Οἱ δ ' αἰσθόμενοι δεινὰ ἐποίουν , ὅτι εἰδείην μὲν τὸ πρᾶγμα , πεποιηκὼς δὲ οὐκ εἴην . |
| βάρβαροι ἦσαν οὗτοι , καὶ αὐτὸ τὸ κοινωνῆσαι τοῖς Καρσὶ νομίζοιτ ' ἂν σημεῖον : ὅτι δὲ πλάνητες καὶ μετ | ||
| τοῦτ ' εἶναι νομίζεται τέρας . καὶ Λαὶς οὖν ὀρθῶς νομίζοιτ ' ἂν τέρας . αὕτη γὰρ ὁπότ ' ἦν |
| φίλει δίδασκε ἀναγίγνωσκε , εὐκτική , οἷον φιλοίην καὶ εἴθε φιλοίην διδάσκοιμι ἀναγιγνώσκοιμι , συνζευκτικός , οἷον ὅταν φιλῶ διδάσκω | ||
| προστακτικός , οἷον φίλει δίδασκε ἀναγίγνωσκε , εὐκτική , οἷον φιλοίην καὶ εἴθε φιλοίην διδάσκοιμι ἀναγιγνώσκοιμι , συνζευκτικός , οἷον |
| καὶ πόντος φέρβει , τοιαῦτα καὶ γυναικὸς ἆθλα . ” Πῶς τις ἄνευ θανάτου σε φύγοι , βίε ; μυρία | ||
| ἀπὸ μιᾶς ὑσπλαγίδος ἀπήλαἁν τὼς ἄνδρας ἀπὸ τῶν ὑσσάκων . Πῶς οὖν ἔχετε ; Μογίομες : ἂν γὰρ τὰν πόλιν |
| ἠπιστάμεθα , καὶ μηδὲν ὅλως κωλύειν τὸν μανθάνοντα , ὅταν μανθάνῃ , καὶ γνωρίζειν αὐτό , κατ ' ἄλλο μέντοι | ||
| . φανήσεται δέ , ἐὰν ὃ λέγομεν ὀρθῶς τις ἐμβλέπων μανθάνῃ : δεσμὸς γὰρ πεφυκὼς πάντων τούτων εἷς ἀναφανήσεται διανοουμένοις |
| : τὸν εὐθὺν ἐξειπόντας : ἐκ γὰρ τῆς συντόμου ὁμιλίας ἐλεήσειεν ἂν τὸ τῆς φύσεως αἰφνίδιον νόσημα καὶ οὐκ ἂν | ||
| , οὐκ ἔστιν ὅστις οὐκ ἂν τὴν τῶν πασχόντων τύχην ἐλεήσειεν . πᾶσαι μὲν γὰρ αἱ πύλαι τῆς πόλεως ἐκλείσθησαν |
| δὲ τῇ θυσίᾳ κάπρους ἠθάδας οἱ ἔφηβοι συμβάλλουσι μαχουμένους : ὁποτέρων δ ' ἂν ὁ κάπρος τύχῃ νικῶν , [ | ||
| τὸ μέγεθος οὐδὲν μέγα ὠφελήσει : καὶ τοῦτο ἐγνώκει ὅτι ὁποτέρων ἂν οἱ ἐφεστῶτες τοῖς πράγμασι σπουδαιότεροι ἐν ἀρετῇ ἄνθρωποι |
| Δί ' οὐ πολλοί με φθάσουσιν , ἀλλὰ πρῶτος ἀναστὰς κελεύσω τοῖς Θηβαίοις ἀνταίρειν , ἂν μὴ πείθωνται λόγῳ μηδ | ||
| ἀποφήνω πάνυ ἀδικοῦντας αὐτούς , οὐ διὰ τοῦτο καὶ ἀποκτεῖναι κελεύσω , εἰ μὴ ξυμφέρον , ἤν τε καὶ ἔχοντάς |
| καὶ τῶν πόνων καὶ τῶν ἀτερπέων κακῶν . ἀτὰρ οὐδὲ ἰητρὸϲ παρεὼν ὁρέων οὔτε ἐϲ ζωὴν οὔτε ἐϲ ἀπονίην , | ||
| αὕτη μᾶλλον ἡ ἁμαρτὰϲ τῆϲ ἑτέρηϲ . εἰ γὰρ ἄλλοϲ ἰητρὸϲ ἢ καὶ ἰδιώτηϲ ἐλθὼν καὶ γνοὺϲ τὰ ϲυμβεβηκότα δοίη |
| κτήματ ' ἢ τὰ σώματ ' ὀφείλει , τὰ κτήματα φήσαιτ ' ἄν , εἴπερ ἀληθῆ λέγειν βούλοισθε : ἀπὸ | ||
| δόξης ἄξιον ἂν φανείη . χρὴ δὲ τοὺς ὄντας οἷοι φήσαιτ ' ἂν ὑμεῖς εἶναι , ἐν τοῖς δεινοῖς ἑτέρων |
| ὁ Ταρκύνιος εἰς τὴν πόλιν ἅμα τοῖς πρέσβεσι τῶν Λατίνων ἀνυπόπτους τινὰς ἄνδρας φέροντας χρυσίον , οἳ συνιόντες εἰς λόγους | ||
| , ὅτ ' ἂν ὑμῖν διὰ τῶν ὑμετέρων ὅπλων ἀντερείδων ἀνυπόπτους παρ ' ὑμῶν τοὺς ἐλέγχους λαμβάνω . περὶ γὰρ |
| κάτωθεν ἐκγόνους παῖδάς τε ἐκγόνων ; Ναί , καὶ ταῦτα εὐμνημόνευτα ᾗ λέγεις . Ὅπως δὲ δὴ κατὰ δύναμιν εὐθὺς | ||
| τρίτον δὲ τὸ ἀναμιμνῄσκειν τὰ εἰρημένα . οὔτε δὲ τὰ εὐμνημόνευτα οὔτε τὰ ἀπαθῆ κινητέον . Ἔστι δὲ ἀνακεφαλαίωσις ἔκθεσις |
| ἀποθανεῖν μήτε ζῆν θέλων ἐξ ἅπαντος ἀλλ ' ὡς ἂν διδῶται , προσέρχηται αὐτῷ , τί κωλύει μὴ δεδοικότα προσέρχεσθαι | ||
| τὰ πρόβατα : οὕτω καὶ ἐν τῷ βίῳ , ἐὰν διδῶται ἀντὶ βολβαρίου καὶ κοχλιδίου γυναικάριον καὶ παιδίον , οὐδὲν |
| ὃς ἐσφέρει νόσον καινὴν γυναιξὶ καὶ λέχη λυμαίνεται . κἄνπερ λάβητε , δέσμιον πορεύσατε δεῦρ ' αὐτόν , ὡς ἂν | ||
| ' ὁρᾷς ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων , ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτ ' αὐτήν . Εἰπέ μοι , ἡμᾶς δὲ |
| ὑπὸ ταῦτα πίπτει , καὶ πάντα ἂν τὰ οὕτως ἀντικείμενα θεωρήσειε : ταῦτα δέ ἐστι τὰ καθ ' αὑτὰ ὑπάρχοντα | ||
| πάντως ἂν ὑπ ' ἐκπλήξεως ἐπὶ τὴν ἠϊόνα δράμοι καὶ θεωρήσειε τὸ γιγνόμενον . Ὁ μὲν γὰρ τριαίνῃ , ὁ |
| ποιεῖν αὐτὸν ὁπότερον ἂν βούλοιτο , ἔφη , Τὸν πόλεμον ἐφίημι . τῶν δὲ Καρχηδονίων οἱ πλείους εὐθὺς ἀνεβόησαν δέχεσθαι | ||
| Ἑανόν . παρὰ τὸ ἕσσασθαι . Ἐφετμή . ἀπὸ τοῦ ἐφίημι , ἐφεσμή , καὶ κατὰ ἐναλλαγὴν τοῦ σ εἰς |
| σχῆμα , οἷον τούτου μὲν χάριν οὐδ ' ἂν αὐτὸς ἀντείποι . Ἀλλὰ σχήματα μὲν ταῦτα τοῦ ἐνδιαθέτου λόγου . | ||
| καὶ πάλαι κυρίων , οὓς οὐδ ' ἂν αὐτὸς οὗτος ἀντείποι μὴ οὐχὶ καλῶς ἔχειν , ἐνιαυτὸν διαλιπὼν ἕκαστος λῃτουργεῖ |
| μεταχειρίσασθαι τὸ χαλεπώτατον μειράκιον τοῦ μετριωτάτου δήμου τίς οὐκ ἂν φήσειεν ; ὅσῳ μέντοι προχωρεῖ τὸ τῆς δόξης ἐπὶ πλέον | ||
| σύλλεκτρος εἶναι τῷ Διί , καί που τάχα ἐρᾶν με φήσειεν αὐτοῦ , οἱ δὲ πιστεύσουσιν οὐκ εἰδότες ὡς νεφέλῃ |
| τοιούτων τετυχηκὼς οἵων εἶπον ἀρτίως , συμβούλους δ ' ἔχων Ἀρχῖνον καὶ Κέφαλον τὸν Κολλυτέα . μία γὰρ αὕτη σωτηρία | ||
| τοῖς χοροῖς κυκλίοις ἤγουν λυρικοῖς ποιήμασιν . . τοῦτο εἰς Ἀρχῖνον . μήποτε δὲ καὶ εἰς Ἀγύρριον . μέμνηται δὲ |