ἐπάνελθε αὐτά , ἵνα βεβαιωθῇ μᾶλλον παρ ' ἡμῖν . Ταῦτ ' ἔσται . χθές που τῶν ὑπ ' ἐμοῦ | ||
σοῦ , σὺ δ ' ἐκείνῳ τὰ θεῖα . „ Ταῦτ ' ἀκούσαςοὐ γὰρ ἦν εἰς ἅπαν ἀντιλέγειν ἀσφαλὲς οὐδ |
τῷ θ ' ἡλίῳ τὴν κύλικα δείξας συντόμως πιὼν καθεῦδε ταῦτ ' ἐπιτρέψας τῇ τύχῃ . ἐπὶ κῶμον ἐλθόντων δὲ | ||
καὶ τὸ δουλεύειν δίχα . σύ θην ἃ χρῄζεις , ταῦτ ' ἐπιγλωσσᾷ Διός . ἅπερ τελεῖται , πρὸς δ |
: τοῦ ἀγαθοῦ : πάντα γὰρ τοῦ ἀγαθοῦ ἐφίεται . Ταῦτα δὴ οὖν τὰ δύο μόρια τῆς ψυχῆς , ὅ | ||
εὐθὺς τὼ χεῖρ ' ὡδὶ συγκρούσας εἶπεν : Ἰαυοῖ . Ταῦτα γὰρ ἄνδρας χρὴ ποιητὰς ἀσκεῖν . Σκέψαι γὰρ ἀπ |
κατὰ παιδίων προυνικῶν ἕτοιμον ὠνήσω μορμολύκιον . “ ὁ δὲ γελάσας λέγει ” Αἴσωπε , εἴσελθε εἰς τὸν ἐνδότερον τρίκλινον | ||
λαβὼν καὶ τοὺς τῶν ἀδικησάντων σε ὁμήρους προσλαβὼν ἄπιθι . γελάσας ὁ Ξενοφῶν εἶπεν : Ἢν οὖν μὴ ἐξικνῆται ταῦτ |
τι ἐγκαλέσεις , ἀλλ ' ὅ τι ἀπολογήσει πρότερον : τοσαῦτ ' ἐστὶ καὶ τὰ σά . καίτοι σὺ καὶ | ||
ὢν καὶ τὸν οὐρανὸν εἰς συμμετρίαν ἄγειν . οὐ τοίνυν τοσαῦτ ' ἄν τις ἔχοι μόνον εἰπεῖν περὶ τοῦ θεοῦ |
οὖν ποτὲ , ᾔτησε καὶ ἔτυχεν . Ἐφ ' οἷς περιχαρὴς ἦν τῷ αὑτοῦ φίλῳ τὸν ἀδελφὸν ἀνασεσωκώς : ἐπῃνεῖτο | ||
προδέκτορα , σελήνην δὲ σφέων . Ταῦτα πυθόμενος ὁ Ξέρξης περιχαρὴς ἐὼν ἐποιέετο τὴν ἔλασιν . Ὡς δ ' ἐξήλαυνε |
τὰ πρόβατα καὶ αἱ αἶγες αἰχμάλωτοι μετὰ σοῦ γενόμεναι ; Τοιαῦτα λέγοντα αὐτὸν ἐκ τῶν δακρύων καὶ τῆς λύπης ὕπνος | ||
εὑρίσκει , στόλους ἀποπέμπει , συντάττει δυνάμεις , ἀντιμεθίσταται . Τοιαῦτα καὶ τότε καὶ πολλάκις πρός με Φίλιππος περὶ τἀνδρὸς |
τῶν ὑπαρχόντων αὐτοὺς ἔχειν . ὥστ ' ἔγωγε νομίζω πρὸς ταῦθ ' ὁρῶν καὶ τούτοις τεκμαιρόμενος , εἰ ἐπεβίω Περικλῆς | ||
οἱ Φωκεῖς τοὺς ὕστερον , ἡ δὲ τούτου ψευδολογία μετὰ ταῦθ ' ὕστερον αὐτοὺς ἀπώ - λεσεν , ἐξαπατήσας ' |
ἐντὸς περιλαμβάνειν τὸ σῶμα . οἷον σκεπαστήριά τινα ὄντα . Ἕως . ἐτυμολογεῖται Ἀττικῶς ἀντὶ τοῦ ἠὼς διὰ τοῦ ε | ||
ἦν Μιλυάς , οἱ δὲ Μιλύαι τότε Σόλυμοι ἐκαλέοντο . Ἕως μὲν δὴ αὐτῶν Σαρπηδὼν ἦρχε , οἱ δὲ ἐκαλέοντο |
σου ἰέναι ἐπὶ τὸ βῆμα λαβόμενος ἐροίμην : ” Ὦ Ἀλκιβιάδη , ἐπειδὴ περὶ τίνος Ἀθηναῖοι διανοοῦνται βουλεύεσθαι , ἀνίστασαι | ||
παρεκάλουν , κέρδος δὲ ὅμως καὶ νῦν , ὦ φίλε Ἀλκιβιάδη , ταῦτά σοί τε καὶ ἐμοί . ὥστε καὶ |
δὲ ἄρα τὸ σύνηθες ξενιζούσης εὐδαιμονίας τερπνότερόν ἐστιν , ὥστε ἐδάκρυεν ἐφ ' ἑκάστῳ τούτων ἀπαλλαττόμενος : καὶ οὔτε τοὺς | ||
οἱ οἰκεῖοι ἀνευφήμησαν τὸν ὑμέναιον : ἡ δὲ ἀνωδύρετο καὶ ἐδάκρυεν οὕτως ἐγὼ λέγουσα πρότερον ἠγόμην Ἁβροκόμῃ νυμφίῳ , καὶ |
πεπορισμένος πάρεστιν : ὡς εἰσῆλθε γάρ εὐθύς μ ' ἐπηρώτησε προσβλέψας μέγα , „ πόσους κέκληκας μέροπας ἐπὶ δεῖπνον ; | ||
ὁ διὰ σὲ θρῆνος προοίμιον ; πῶς τοὺς σοὺς ἡλικιώτας προσβλέψας ἐπαρκέσω τῷ πάθει ; πῶς τὴν ἐμὴν νεολαίαν ἰδὼν |
, καὶ τὸν σχέδιον ὅσος ἐστὶν ἐξάρας λόγον , ἀνέστη θαρραλέως ἐπὶ τὸν ἀγῶνα . ἐνταῦθα ὁ μὲν ἀνθύπατος ὅρον | ||
περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων , ἀλλὰ μάλα μέγα καὶ θαρραλέως λέγοντος περὶ ὅτου τύχοις τῶν παίδων ὡς πονηρός τε |
γεννηθέντες τῶν Ἑλλήνων δοῦλοι καθεστήκατε . ” ταῦτα εἰπὼν ὁ Αἴσωπος περὶ ἐκδημίαν ἐγένετο . οἱ δὲ Δελφοί , λογισάμενοι | ||
. ὁ δὲ Ξάνθος λέγει “ λύσατε αὐτόν . ” Αἴσωπος λέγει “ οὐ βούλομαι λυθῆναι . ” Ξάνθος : |
τῆς νόσου ἐπικληθείς . καὶ ῥᾷον ἐδόκει ἤδη ἔχειν ὁ Εὐκράτης καὶ τὸ νόσημα τῶν συντρόφων ἦν : τὸ ῥεῦμα | ||
. ὅτι μὲν οὐκ οἰκόσιτος ἦν χθές , οἶσθα : Εὐκράτης γάρ με ὁ πλούσιος ἐντυχὼν ἐν ἀγορᾷ λουσάμενον ἥκειν |
λατομίας . τότε μὲν οὖν διὰ τὴν εὐτραπελίαν τῶν λόγων μειδιάσας ὁ Διονύσιος ἤνεγκε τὴν παρρησίαν , τοῦ γέλωτος τὴν | ||
αἴλουρος ἀπ ' Αἰγύπτου ἦλθεν εἰς Βαβυλῶνα ” ; κἀκεῖνος μειδιάσας φησί : „ καὶ πῶς , ὦ βασιλεῦ , |
† πολλὴν γὰρ ἀβλάβειαν ἡ σιγὴ φέρει . } † Εὖ ἔχειν σπούδαζε μὴ τῷ σχήματι : τὸ σῶμα μᾶλλον | ||
ὄφρ ' ἐῢ εἴδω . . . . α : Εὖ εἰδῶ : τὸ εἰδῶ Τυραννίων μὲν βαρύνει , Ἀρίσταρχος |
καταράτους οὕτως εὖ τὰ παρ ' αὑτοῖς σεμνύνειν ὥσθ ' Ἕρμωνα τὸν κυβερνήτην , τὸν μετὰ Λυσάνδρου λαβόντα τριήρεις διακοσίας | ||
τῆς φωνῆς ἀποπειρώμενος , τῶν δὲ πρὸ αὐτοῦ πάντων ἐκπεσόντων Ἕρμωνα μὲν ὁ κῆρυξ ἀνεκαλεῖτο , ὁ δ ' οὐχ |
τὴν θύραν ἐμήνυσε τὴν σπουδήν . ὡς δὲ στρατηγὸς ἀγαθὸς Χαιρέας ” κάλει “ φησί : ” πόλεμος γὰρ ἀναβολὴν | ||
παραδοθήσῃ γὰρ ἀντεραστῇ τυράννῳ , καὶ τάχα μὲν οὐδὲ πιστευθήσῃ Χαιρέας εἶναι , κινδυνεύσεις δὲ μᾶλλον , κἂν ἀληθῶς εἶναί |
. . . ἀφίκου : ἥκω ἵκομαι ἱκόμην ἵκου καὶ ἀφίκου . ἔστι δὲ τὸ ἱκόμην δεύτερος ἀόριστος : ἥκω | ||
ὦ θεοῖς ἐχθρά , σὺ δεῦρ ' ὕδωρ ἔχους ' ἀφίκου ; Τί δ ' αὖ σὺ πῦρ , ὦ |
πολλὰ τῶν ἱερῶν ἀνεπαύοντο ἐν τοῖς θάκοις , ὁ δὲ Ἰάρχας πρὸς τὸ μειράκιον ” ἔκφερε ” εἶπε „ τῷ | ||
ἀποθάνοιεν δὲ ὁμοῦ τῷ ἄρξασθαι οἶνον πίνειν ὑπολαβὼν εἶπεν ὁ Ἰάρχας ” καὶ βελτίους ἀποθανόντες ἐγένοντο , οὐ γὰρ ἂν |
οὐδέποτε . ἠγάσθη τε δὴ τῆς μεγαλοφροσύνης τοὺς ἄνδρας ὁ Μάρκιος καὶ τὴν πολιορκίαν ἔλυσε . . Τῶν Κελτῶν ἐπιστρατευσάντων | ||
ἤδη πᾶσα ἡ δύναμις , ἐβουλεύετο μετὰ τοῦ συνάρχοντος ὁ Μάρκιος , ὅπως χρηστέον τοῖς λοιποῖς πράγμασιν . ἔφη δ |
, , . . . . . . ” οὐκ ἐκόμισας , ἔφη , τὸ προσταχθέν - | ” καὶ | ||
. βέρβεια πολυτίμητε . κᾆτα τρεῖς μόνας καὶ τάσδ ' ἐκόμισας ; οὐ γὰρ εἶχον πλείονας . Ὠιὰ λευκά γε |
, καὶ „ τί παθών „ , ἔφη ” ὦ Δάμι , διασπᾷς τὰ ἐρωτώμενα ; οὐ γὰρ ναυτιῶν γε | ||
ἐπεὶ μηδὲ αὑτὸν ἔτι οἶδεν . ἐπισχὼν οὖν ” ὦ Δάμι , ” ἔφη „ λευκὸς ὁ κύων λάσιος προβατευτικὸς |
δῆμος ἀπὸ μιᾶς γλώττης πρὸς τὸν Ξάνθον ἐβόων : „ ἐλευθέρωσον Αἴσωπον , ὑπάκουσον Σαμίοις . χάρισαι τὴν ἐλευ - | ||
ἐλευθέρου . ἐπιρρύου ] φύλαττε . Ξ ἐπιρρύου ] + ἐλευθέρωσον τοῦ κινδύνου . στροφὴ ἑτέρα κώλων ηʹ . ἡμέτερον |
ἄλλων ἕνεκα τοιούτους εἶναι , γιγνώσκοντας ὅτι , ἐάν τις πρόθυμος εἰς ὑμᾶς ᾖ , οὐ μόνον ἡμᾶς ὠφελήσετε : | ||
προδοσίαν , ὅτι τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον ἐκφέρειν οὐκ ἦν πρόθυμος , ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ κοινῷ μόνος ἀντέλεγε τοῖς |
τῶν μελῶν γένεσιν . Καὶ εἴδησις ἔσται τῶν διαφορῶν . Οὐκέτι γὰρ ἔσονται διαφοραὶ παρὰ τὰ πλήθη ἀλλὰ παρὰ τὴν | ||
τοῦ δὲ δευτέρου ἀκόνητος ἀκονητί , παμμαχί , πανθοινί . Οὐκέτι οὕτως οὖν ἔχον καὶ τὸ ἀέκητι διὰ τὰ προειρημένα |
καὶ τῆς Ἀλκμήνης ἐστὶν ἔτι ὁ θάλαμος ἐν τοῖς ἐρειπίοις δῆλος . οἰκοδομῆσαι δὲ αὐτὸν τῷ Ἀμφιτρύωνι Τροφώνιόν φασι καὶ | ||
ἕτοιμα καὶ ἀρκοῦντα τὰ Ἀντωνίου , ἑτέρας ἀσχολίας προύφερε καὶ δῆλος ἦν ἢ αὖθις ἐπιμεμφόμενός τι τῷ Ἀντωνίῳ ἢ τῆς |
| ! ! ! σκοπεῖσθε | ! ! ἐπειδὴ ] Θηραμένης | ] , ὃς ἐμοῦ | κατηγόρησεν ] | | ||
τὰ προσταχθέντα ἐχειροτόνησαν . παρηγγέλλετο γὰρ αὐτοῖς δέκα μὲν οὓς Θηραμένης ἀπέδειξε χειροτονῆσαι , δέκα δὲ οὓς οἱ καθεστηκότες ἔφοροι |
ἀγωνιζοίμεθα ; οἵ τέ γέ που καλοὶ ἄνθρωποι , ὦ Ἱππία , καὶ τὰ ποικίλματα πάντα καὶ τὰ ζωγραφήματα καὶ | ||
ἐφ ' ἡμῶν ἐκομίσθη μὲν ἐκ δήμου τοῦ Μανθουρέων , Ἱππία δὲ παρὰ τοῖς Μανθουρεῦσιν εἶχεν ἐπίκλησιν , ὅτι τῷ |
. . . . . ἀλλ ' οἶσθ ' ὃ δρᾶσον ] ἀλλ ' οἶσθ ' ὃ δράσεις . Γ | ||
δεσπότης : ἐτάγη , ἐχειροτονήθη : τὰ καλὰ τῶν ἀντιγράφων δρᾶσον ἔχει : οἶδας οὖν τί δρᾶσαι ὀφείλεις : μὴ |
στεφανῶσαι ἢ τὸν Θεμιστοκλέα καλεῖν Ὀλύμπιον : ταῦτα γὰρ πρὶν ψηφισθῆναι ἀδιάφορα ἦν , ψηφισθέντα δὲ δίκαια δοκεῖ . τινὲς | ||
λαμπρῶν οὕτως ἔργων τῶν πρόσθεν εἰρημένων , ἐπήγγειλε δεύτερον αὐτῷ ψηφισθῆναι τὴν ἀρχὴν , σφόδρα πεπεισμένος , ὡς οὐδεὶς ἐναντιώσεται |
ἤτε κλεπίαν [ ] | ἀτῶντι . | οὐκ ἐτὸς ἁγὼ μέτρα χέω [ Λίνον ] οὐκ ἐξίκει [ : | ||
αὐτῆς θέλω τόνδ ' , ἐκβαλοῦσα λέκτρα τἀκείνης βίαι : ἁγὼ τὸ πρῶτον οὐχ ἑκοῦς ' ἐδεξάμην , νῦν δ |
ἀγορεύεις : αὐτίκα γάρ τοι ἔπειτα μεθ ' Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος . Τὴν δ ' αὖτε προσέειπε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς | ||
ἅπαντά μοι διελθεῖν . Θεανδρίδαισι δ ' ἀεξιγυίων ἀέθλων κάρυξ ἑτοῖμος ἔβαν Οὐλυμπίᾳ τε καὶ Ἰσθμοῖ Νεμέᾳ τε συνθέμενος , |
. τούτων ἀναγνωσθέντων βασιλεῖ τῶν γραμμάτων , ὡς ὑπεξῆλθεν ὁ Ἐδέκων σὺν τῷ Βιγίλᾳ ἑρμηνεύσαντι ὅσαπερ ὁ βάρβαρος ἀπὸ στόματος | ||
† ταττομένοις ἀνδράσιν . προδεδομένος δὲ ἐλελήθει . ὁ γὰρ Ἐδέκων , εἴτε δόλῳ ὑποσχόμενος εἴτε καὶ τὸν Ὀρέστην εὐλαβηθείς |
, τὸν φιλοῦντα ἐκείνω καὶ ὑπ ' ἐμοῦ φιλεῖσθαι . Ταυτὶ μὲν εὐπότμου , δυστυχοῦς δὲ τὰ ῥηθησόμενα . τὴν | ||
ἐξεληλυθότα χρυσὸν θεραπεύειν πειρωμένων τοῖς παρὰ σφῶν τὴν βλάβην . Ταυτὶ μὲν ἀφείσθω τὴν ζημίαν ἔχοντα ἐν χρήμασιν , ἃ |
δὲ καὶ Αἰγινῆται καὶ Μεγαρέες αὐτοῦ μένοντας ἀμύνεσθαι . Ἐνθαῦτα Θεμιστοκλέης ὡς ἑσσοῦτο τῇ γνώμῃ ὑπὸ τῶν Πελοποννησίων , λαθὼν | ||
καταμείναντες πρὸ τῆς Εὐβοίης ποιήσονται τὴν ναυμαχίην . Ὁ δὲ Θεμιστοκλέης τοὺς Ἕλληνας ἐπισχεῖν ὧδε ποιέει . Εὐρυβιάδῃ τούτων τῶν |
δὲ ὁ Ἑρμείας φίλος ἐς τὰ μάλιστα Αἰγύπτῳ , ἀδελφῷ Θεοδότης , μητρὸς Ἰσιδώρου φιλοσόφου . ὁ δὲ Αἴγυπτος ἦν | ||
Εὐρύβιος καὶ Θεοδότης προσηλθέτην μοι σπουδῇ τεθορυβημένω θαυμαστῶς , καὶ Θεοδότης λέγει , “ Πλάτων , ” ἔφη , “ |
λόγῳ ποικίλλοντές τε καὶ περιγράφοντες ὡς βάρβαρος βαρβάρῳ | καὶ μύστης μύστῃ παρέχων διαφυγὴν καὶ σωτηρίαν : ὁ δὲ Φράβιθος | ||
αὐτῆς γεννώμενος ἱεροφάντης ἐγένετο : ἱερὸς γὰρ ὁ δράκων καὶ μύστης [ καὶ πᾶσι μυστηρίοις παρών ] . ἦν δὲ |
τὸ ἀνέλπιστον τοῦ θεάματος καταπλαγέντος καὶ χάριν ὁμολογοῦντος , “ Παῦε , ” ἔφη ὁ Μακέντης , “ ἄλλον με | ||
τὸν κωμικὸν ὡς ἀληθῶς ἐγκατέλιπέν τι κέντρον τοῖς ἀκούουσιν . Παῦε , ὦ θαυμάσιε , μικρὸν ἀνακρουόμενος καὶ λέγε ἐξ |
, κρατῆρά τ ' αἴρου καὶ τὸν ἥδιστον κέρα . ἀπόλωλα : πέπλων μ ' ὤλεσαν περιπτυχαί . κακός σε | ||
ἐπὶ τῇ λίμνῃ ἑστώς ; Ὅτι , ὦ Μένιππε , ἀπόλωλα ὑπὸ τοῦ δίψους . Οὕτως ἀργὸς εἶ , ὡς |
Ψυχαγωγοῖς ἐμφαίνει , τὴν Περσεφόνην ἐκδεχόμενος Δαῖραν . ἀρεσσάμενος : φιλοφρονησάμενος . ἰκμαίνοιτο : ὑγράνειεν . ἀνέσχε : τὸ φάρμακον | ||
καὶ ὁ μὲν ἀπελύετο , πολλὰ ἐντειλάμενος Κύρῳ , καὶ φιλοφρονησάμενος ὡς ἂν υἱῷ . Ὁ δὲ παρεστὼς βασιλεῖ τήν |
τὴν πρὸς τὸν Ἰάρχαν ἐπιστολὴν γεγραμμένην ὧδε : „ Βασιλεὺς Φραώτης Ἰάρχᾳ διδασκάλῳ καὶ τοῖς περὶ αὐτὸν χαίρειν . Ἀπολλώνιος | ||
ὄγκου μεστός . ἀχθεσθεὶς οὖν ὁ Ἰάρχας „ εἰ δὲ Φραώτης „ ἔφη ” καταλύων ἐτύγχανεν , εἶδες ἂν ὥσπερ |
καθ ' ἑαυτά , κατὰ συμβεβηκὸς ἐν ὄγκῳ ποσοῦται . Οὕτως οὖν καὶ τῇ ψυχῇ καθ ' ἑαυτὴν μὲν πρόσεστι | ||
' αὐτῆς λέγοιτο ἄν , ὅταν ὑπ ' ἄλλου . Οὕτως οὖν συνέβη ; Ἢ οὐδὲ τὸ συνέβη ἀκτέον : |
' ἐγκαλεῖν ἀδικεῖ ς ' ἐκεῖνος , ἄν ποτ ' ἔλθηις εἰς λόγους . εἰ δ ' ἐκβιάσει , δίκην | ||
. ἢν δ ' ἀπολείψας σῶμα ἐς αἰθέρ ' ἐλεύθερον ἔλθηις , ἔσσεαι ἀθάνατος θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητός . |
τινὰ τῶν πιστοτάτων ἄγγαρον παρὰ τὸν Βαβυλώνιον . Ὁ δὲ Νάναρος ἀφικομένῳ τῷ ἀγγάρῳ , καὶ ἀπαιτοῦντι Παρσώνδην , ἔξαρνος | ||
, καὶ ἅμα ἐκέλευσε τῷ ἀνδρὶ , εἰ μὴ παραδῷ Νάναρος τὸν Παρσώνδην , λαβόμενον τῆς ζώνης ἄγειν αὐτὸν ἐπὶ |
ἀγασθῆναι λέγεται τούτους , κατὰ πύστιν τοῦ πατρὸς εἰς αὐτὸν ἀφιγμένος , ὥστ ' εἰπεῖν Πεισιστράτῳ τῷ Ζηνός που τοιήδε | ||
ἦν ἄξιον δεδωκέναι . καί μοι δοκεῖς διὰ πολλῶν σχημάτων ἀφιγμένος ἐπὶ τὸ καὶ βασιλεῦσι τετιμημένον προϊὼν ἥξειν , τὸν |
τε τὴν ἀπόστασιν καὶ μετὰ τὴν κάθοδον : τὰ δὲ συμβουλεύσων ἐπισχεῖν ἤδη ποτὲ καὶ συστεῖλαι τὰς ἀδίκους ἐπιθυμίας . | ||
: ἐγγὺς γὰρ ὁ τά τε ἐμὰ διδάξων καὶ σοὶ συμβουλεύσων ἃ ποιῶν ἀμείνων ἔσῃ . Καὶ πρότερον ἐπέσταλκά σοι |
τῶν πάντων ἡγεμὼν , καὶ τὸν τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχον τὸν Εὐρυβιάδην ὥσπερ παῖδα κοσμῶν καὶ περιστέλλων καὶ προδιδάσκων διεγένετο , | ||
τοῖς ἡγεμόσιν . ὁ δὲ Θεμιστοκλῆς ὁρῶν τὸν μὲν ναύαρχον Εὐρυβιάδην μὴ δυνάμενον περιγενέσθαι τῆς τοῦ πλήθους ὁρμῆς , τὰς |
τὰ πρὸς ταῦτα κατασκευάζειν ἅπαντα , ὡς ἔπος εἰπεῖν , ἱκανώτατος εἰς ὑπερβολήν . ἐμοί τε δοκεῖν τὴν ζωὴν μὲν | ||
Λάρκιος , ἀξιώσει τε προὔχειν δοκῶν καὶ φρονῆσαι τὰ δέοντα ἱκανώτατος , προελθὼν ἔλεξεν : Ἐμοί , ὦ βουλή , |
' ὁμο [ μεθ ' ὧν ς [ θυγατέρα [ ἀνάξι ' : ὑ [ μηδες ? [ καιπε ? | ||
δεινὰ τλᾶσα κοὐκ ἀνεκτὰ παρθένος , θαυμαστὰ δ ' ὡς ἀνάξι ' ἠτιμασμένη . ἐγὼ κάκιστος ἦν ἄρ ' Ἀργείων |
οὐ πελάθεις ἐπ ' ἀρωγάν ; Δύο σοι κόπω , Αἰσχύλε , τούτω . Κύδιστ ' Ἀχαιῶν , Ἀτρέως πολυκοίρανε | ||
τὰς τραγωδίας . διὸ Σοφοκλῆς αὐτῷ μεμφόμενος ἔλεγεν : ὦ Αἰσχύλε , εἰ καὶ τὰ δέοντα ποιεῖς , ἀλλ ' |
συνεκτῖσαι τάλαντα ὅσα δὴ σημεῖον τῆς πίστεως , ἀλλ ' ἀζήμιος ἡ σωφροσύνη πρόκειται τούτων τε ὧν εἶπον ἐνθυμουμένοις καὶ | ||
δὲ οὐδὲ ἁπάντων κατεγνωκέναι κακίαν . ἔσται δέ σοι πίστις ἀζήμιος , εἰ τοῖς μὲν προσέχοις , τοὺς δὲ φυλάττοιο |
? οὐ πρὸς ἔπος ? ? ἀπεκρείνατο [ ] . ἐπερωτηθεὶς ? [ ] [ ] γὰρ [ ! ! | ||
] ? [ ] λέγειν . Ἐπεὶ ὁ / Θεαίτητος ἐπερωτηθεὶς περὶ ἐπιστήμης , τί ἐστιν , εἶπεν Καὶ ὥς |
δρόμημα τῆς Σελήνης ἐστὶ μοιρῶν ιβʹ ∠ ʹ ιεʹ . εἰσέρχομαι εἰς τὸ σελίδιον τῆς τρίτης ὥρας , ἔνθα παράκειται | ||
, φράσον πρώτιστα ταῖς ὀρχηστρίσιν ταῖς ἔνδον οὔσαις αὐτὸς ὅτι εἰσέρχομαι . Ὁ παῖς , ἀκολούθει δεῦρο τὰ σκεύη φέρων |
πάρεστι λῆψις ὧν ἐρᾷ καθ ' ἡμέραν ἄπελθ ' , ἄπελθε , παῖ : τάδ ' οὐκ ἀκουστά σοι ἀνέκτημαι | ||
λέγεται καὶ ἡ συμπλεκομένη φωνὴ τῷ διανοήματι , οἷον τὸ ἄπελθε : τοῦτο γὰρ καὶ λέξεις , ὃ τετύχηκεν , |
μεταξὺ βασιλέα . Ἡ μὲν δὴ Οὐαλέριον Φλάκκον εἵλετο , ἐλπίσασα ὑπάτων προτεθήσεσθαι χειροτονίαν : ὁ δὲ Σύλλας ἐπέστελλε τῷ | ||
πέμπει δ ' ἔπειτα τάσδε κηδείους χοάς , ἄκος τομαῖον ἐλπίσασα πημάτων . ἀλλ ' εὔχομαι γῇ τῇδε καὶ πατρὸς |
ἴστε μὰ θεούς , μὰ θεάς , οὐδὲν περιττότερον καταδεδαρθηκὼς ἀνέστην μετὰ Σωκράτους , ἢ εἰ μετὰ πατρὸς καθηῦδον ἢ | ||
ἂν ὀσφραινόμενος , εἴπερ δειλὸς ἦν : ἐγὼ δ ' ἀνέστην καὶ προσέτ ' ἀπεψησάμην . Ἀνδρεῖά γ ' , |
με ἀποστερήσειν , πρὸς δὲ τούτοις εἰς ὅρκον καταφυγὼν ῥᾳδίως ἐπιορκήσειν , ὅπερ καὶ ἄλλοις πεποίηκεν . δεινὴ γὰρ ἡ | ||
, συνάγει τὸ τινὰ ἢ πῄ , ὀμόσας λέγων τὶς ἐπιορκήσειν , ἐπιώρκησεν , ὥστε καὶ εὐώρκησεν . Παρὰ πόσα |
, οὐ δράστας : οὐκ ἀποδιδράσκων , τὸν καιρὸν ὁ Δημόφιλος . ἀκολουθεῖ δὲ , φησὶν , αὐτῷ ὁ καιρὸς | ||
. καὶ μὰν κεῖνος Ἄτλας : καὶ μὴν καὶ ὁ Δημόφιλος τοσοῦτον ἔχει τὸ τῆς φυγῆς ἄχθος , ὅσον καὶ |
, ὡς ἀθάνατον εἶναι . ἓν δὲ μόνον φοβοῦμαι καὶ ἐπείγομαι μαθεῖν περὶ τῆς κόρης , εἰ τῷ ὄντι γυνὴ | ||
, ἠμέλημαι δέ , ὡς ἔοικεν , ὅσῳ καὶ γράφειν ἐπείγομαι : τίνα γὰρ ἂν ἔχοις αἰτίαν εὔλογον εἰπεῖν τῆς |
δημοσίᾳ ξὺν ἐπαίνοις ἔθαψαν , σοφίᾳ δὲ ὑπερβαλλούσῃ ξύγκειται : παροξύνων τε γὰρ τοὺς Ἀθηναίους ἐπὶ Μήδους τε καὶ Πέρσας | ||
' ἐν χερσὶν τῆς μάχης ἐς πάντα μετεπήδα παρακαλῶν καὶ παροξύνων . ἀκρίτου δ ' αὐτῆς ἐς δείλην ἑσπέραν ἔτι |
εἰς οὐρανὸν καὶ τὴν τοῦ ἀνδρὸς χώραν αὐχμῷ ἐκόλαζε . πέπομφε δὲ θεωροὺς εἰς Ἀπόλλω Ἀθάμας ἐρέσθαι περὶ τοῦ αὐχμοῦ | ||
πολλὰ Φίλιππος εἶχε τῆς πόλεως , καὶ νῦν εἰς Καρδίαν πέπομφε βοήθειαν , ἐνδεικνύμενος κἀνταῦθα ὁμοίως τὴν αἰτίαν τῆς ὑποθέσεως |
δὲ ὡς ἐπᾴδων προσβιβάζοι τῇ μουσικῇ , κατὰ πόδας εὐθὺς εἱπόμην . Καὶ τὸ μὲν πρῶτον εὐθὺς ἐλθοῦσαν οὔτε πάνυ | ||
τοὺς τὰ κηρύκεια ἔχοντας : ὡς δὴ καὶ τότε θαρρῶν εἱπόμην . ἦν δὲ σχεδόν τι περὶ τετταράκοντα στάδια πρὸς |
τινὸς τοιαύτην ἔσχε τὴν τελευτήν . Ἀτίμῳ τυπτομένῳ ὁ υἱὸς ἐπαμύνας , κρίνεται ὕβρεως ὁ παῖς . Ἡ συνεζευγμένη στάσις | ||
μὴ ὑπεραποθανόντος τοῦ φίλου ἀνδρὶ φίλῳ θνήσκοντι παρὼν πέλας οὐκ ἐπαμύνας , ἤλυθες οὐ καθαρός : περικαλλέος ἔξιθι νηοῦ . |
οἴκαδε ἀποσῴζει . Ἆρα οἴεσθέ με , ὦ ἄνδρες , ἐπιδεῶς ἔχοντα ἔτι κρότου τε καὶ ἐκβομβήσεων , ὧν δαψιλῶς | ||
τοῖς οὐχ ἡγουμένοις θεοὺς εἰρήκαμεν ὡς εἰσὶν θεοί , εἴτε ἐπιδεῶς . Ἥκιστά γε , ὦ ξένε , πάντων ἐπιδεῶς |
: οὐ γὰρ ἀλλὰ προβούλευμα βαστάζουσι τῆς πόλεως μέγα . ἀνόσια πάσχω ταῦτα ναὶ μὰ τὰς Νύμφας . πολλοῦ μὲν | ||
καλὸν τοιαῦτα συμπράττειν οὐδὲ μηχανὰς εὑρίσκειν ἐπὶ τὰ αἰσχρὰ καὶ ἀνόσια . οὐδὲ ὡς τὸν Ἴκαρον ἐπτέρωσεν , εἰ χρὴ |
ταυτὶ πάλιν : ἐγὼ δὲ δοίδυκ ' εἰσιὼν ποήσομαι . Νῦν , τοῦτ ' ἐκεῖν ' , ἥκει τὸ Δάτιδος | ||
ὁμαλὴ παρὰ πάντα τὸν χρόνον [ . . ] . Νῦν περὶ τῶν οὔρων διαλαμβάνει . τὸ δὲ οὖρον , |
ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , καλὰ καὶ τῆς πόλεως ἄξι ' ἐδημηγόρει . ἐπειδὴ δ ' ἀφίκετ ' εἰς Μακεδονίαν καὶ | ||
, οἷον καὶ πρότερόν ποτ ' Ἀριστόμαχος παρ ' ὑμῖν ἐδημηγόρει , ὡς οὐκ ἔστιν ὅπως ποτὲ Κερσοβλέπτης αἱρήσεται Χερρόνησον |
: καὶ γὰρ εἴ τι πάλαισμα θαύματος ἦν ἄξιον , σιγῇ τοῦτο ἐθαυμάζετο . τῆς βοῆς δὲ ἔδει τοὺς θεωμένους | ||
ἐγὼ φράσομαι καὶ εἴσομ ' ἑκάστην . ἀλλ ' ἔχε σιγῇ μῦθον , ἐπίτρεψον δὲ θεοῖσιν . ” ὣς ἄρ |
κράνιον : ἐπὶ τῶν εἰς οὐδὲν χρησιμευόντων . Ἄλλα μὲν Λεύκων , ἄλλα δὲ Λεύκωνος ὄνος [ φέρει ] : | ||
πλεῖστον τοῦτο γίγνεται , ἀλλὰ διὰ τὸ κύριον ὄντα τὸν Λεύκων ' αὐτοῦ τοῖς ἄγουσιν Ἀθήναζε ἀτέλειαν δεδωκέναι , καὶ |
? ? [ ] προσεφώνεε μειλιχίοισι : [ ] [ Θησεῦ Ἀθηναίων ] ? ? βουληφόρε θωρηκτάων ? ? , | ||
ἀμειβόμενος ? ? [ ] προσεφώνει μειλιχίοισι : [ ” Θησεῦ Ἀθηναίων ] ? ? βουληφόρε θωρηκτάων ? ? , |
ἀποδόμενος ἀντὶ τοῦ ὑποθείς . δίκαι δ ' ἦσαν καὶ καθυφέσεως , καὶ ἔστιν εἰπεῖν καθυφῆκε καθυφήκατο , προύδωκεν ἐνέδωκεν | ||
βαρύτητα , ὅτι καθυφῆκεν ἐπίτροπος : ἔχεις γὰρ ὅτι εἷλε καθυφέσεως τὸν ἐπίτροπον . καὶ ὅλος αὐτῷ διατεθήσεται ὁ λόγος |
' ἄρα κλέα ἀνδρῶν [ ἡρώων ] . καὶ τὸν Φήμιον δέ φησιν ὅτι πολλὰ βροτῶν θελκτήρια οἶδεν , ἔργ | ||
ἄριστα μιμούμενος καὶ ῥήτορας δημηγοροῦντας καὶ κιθαρῳδοὺς πανηγυρίζοντας ὥσπερ τὸν Φήμιον καὶ τὸν Δημόδοκον καὶ τὰ ἄλλα πρόσωπά τε καὶ |
κινδύνους περικλεισθεὶς καὶ τῶν στρατιωτῶν διὰ τὴν ἀθυμίαν καταλιπόντων αὐτὸν παραθαρσύνας τὸ πλῆθος μόγις ἐποίησεν αὐτοὺς εὐπειθεῖς . μετὰ δὲ | ||
ἅμα ἐν τῇ παρόδῳ καὶ ἐς τὰς Βρικιννίας ἐλθὼν καὶ παραθαρσύνας ἀπέπλει . ἐν δὲ τῇ παρακομιδῇ τῇ ἐς τὴν |
ἐκ τοῦ οὐρανοῦ , λέγουσαν : Ἑρμᾶ , χαῖρε . βλέψας δὲ εἰς αὐτὴν λέγω αὐτῇ : Κυρία , τί | ||
τὰ σίνη διὰ τομῶν καὶ καύσεων , τὴν δὲ Ἀφροδίτην βλέψας τούς τε θανάτους πυρεκτικοὺς ἀπεργάζεται καὶ πάθη τὰ δι |
περὶ τῆς ὁδοῦ ἐπεθύμει δὲ ὥσπερ καὶ ὁ πατήρ . Σὺ δ ' αὐτῷ λέγεις , Νίκην σοι φαίνουσι θεοὶ | ||
πάσχουσιν , οἱ μὲν ἐπιπηδήσαντες , αἱ δὲ κατανωτισάμεναι ; Σὺ δέ με ἀξιοῖς συγκατακλινῆναι καὶ ταῦτα γυμνήν ; Καίτοιγε |
! ! ! ] ων [ μόνης τι λήψεων [ εὔδηλος ? εἶ ? . ψοφεῖν [ δὲ προϊὼν ] | ||
δὲ Πτολεμαίου τοῦ Σωτῆρος . αὕτη ἐν ταῖς σώφροσι γυναιξὶν εὔδηλος ἦν . τᾷ μὲν Κύπρον ἔχοισα : ἡ Ἀφροδίτη |
ἕτερα σημεῖα ἡμῖν παραδίδωσιν λέγων οὕτως : “ ἢν δὲ ῥικνὸν ἢ καμπύλον γένηται ἢ πέλιον βλέφαρον ἢ χεῖλος ἢ | ||
. ἡ δὲ λέξις παρὰ Καλλιμάχῳ : ναὶ μὰ τὸ ῥικνὸν σῦφαρ ἐμόν . διασκευάζει δὲ Ὁμηρικῶς τὴν γραῦν οὕτως |
οὕτως θερμὸν εὑρήσεις τὸ πῦρ . ” Ταῦτα ἀκούσας ὁ Θέρσανδρος παντοδαπὸς ἦν : ἤχθετο , ὠργίζετο , ἐβουλεύετο . | ||
Πολυνείκη καὶ Ἐτερόκλη δι ' ἀλληλοφονίας : ὑπελείφθη δὲ ὁ Θέρσανδρος ζώπυρον τοῦ Πολυνείκους , τιμώμενον ἐν μάχαις τοῦ καὶ |
δόκιμον , ὃς γένοιτ ' ἂν ἱκανὸς ἀμισῶς καὶ ἀνεπάφως εὐτρεπῆ τὰ λεχθέντα ποιεῖν μηδεμίαν αἴσθησιν τοῖς πλήθεσιν ἐνδιδοὺς περὶ | ||
, ἔνθα ἦν τὸ Ἱπποθόου λῃστήριον . Ἦν δὲ πάντα εὐτρεπῆ , κάμηλοί τε πολλαὶ καὶ ὄνοι καὶ ἵπποι σκευαγωγοί |
εἴκοσι Κερκυραίοις βοηθήσων διαφερομένοις πρὸς Κορινθίους . μετὰ δὲ ταῦτα αἰτιαθεὶς ἀσεβεῖν ὡς καὶ αὐτὸς τοὺς Ἑρμᾶς περικόψας καὶ εἰς | ||
μεγαλοφροσύνῃ , ὅς γε τὰ πατρῷα τοῖς οἰκείοις παρεχώρησε . αἰτιαθεὶς γὰρ ὑπ ' αὐτῶν ὡς ἀμελῶν , “ τί |
πανταχόθεν οἱ μὲν πολέμιοι διώκειν ἐκωλύοντο , οἱ δὲ ἀμφὶ Πελοπίδαν ἀσφαλῶς τὸν ποταμὸν διῆλθον . Θήβας ἐφύλασσε φρουρὰ Λακωνικὴ | ||
πόλεων , καταλύσει δὲ τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ Φεραίου τυραννίδος ἐξαπέστειλαν Πελοπίδαν μετὰ δυνάμεως εἰς Θετταλίαν , δόντες ἐντολὰς αὐτῷ εἰς |
τοῦ Ἔρωτος ἐσκέφθαι καλοῦντες αὐτὸν ἀνίκητον , ὅπου γε καὶ Στρατήγιος εὖ μάλα ἐνθένδε κινούμενος νῦν γυναῖκα ἀφεὶς καὶ τέκνα | ||
τῶν ἄλλων καὶ τὸ τῆς γαστρὸς κρατεῖν . ἧκεν ὁ Στρατήγιος , καὶ ἐδεξάμην τὸν ἄνδρα λόγῳ , μικρῷ μέν |
ᾤχετο ἀπιὼν ἐς τὴν ἔρημον , ἀναβὰς τὸν ἐλέ - φαντα . ἀγανακτεῖ ὁ βασιλεύς , καὶ πέμπει κατ ' | ||
ἀσπίδας , κράνη , δόρατα . οἱ μὲν δὴ πολέμιοι φαντα - σίαν εἶχον μενόντων , Ἰφικράτης δὲ μετὰ τοῦ |
ἢ ἄλλο γέ τι τῶν πάντων ἀγαθῶν αὐτῷ παρασκευάζοντες . Τότε δὴ οὖν οὐ δήπου νοερῶς καὶ ἀσωμάτως τὸ σῶμα | ||
μέν εἰσιν τῶν πεζῶν , ἰσόμετροι δὲ τοῖς ἐχθροῖς . Τότε δύο τάξεις καβαλλάριοι γίνονται , καὶ μετὰ πεζῶν : |
πλήττουσιν . πεποίηται ⌈ δὲ [ δ ' ] αὐτῷ χαριέντως . ἐδιδάχθη ἐπὶ ἄρχοντος Ἀμεινίου διὰ Φιλωνίδου ἐν τῇ | ||
οὐκ ἔστιν ὄνομα ἀλλ ' ἐπίρρημα , ἀντὶ γὰρ τοῦ χαριέντως 〚 . Πρόσκειται πᾶν ὄνομα 〛 οὐδέτερον διὰ τὴν |
ὁ πατὴρ ὁ ἡμέτερος τραπεζίτης ὢν ἐκτήσατ ' αὐτὸν καὶ γράμματ ' ἐπαίδευσεν καὶ τὴν τέχνην ἐδίδαξεν καὶ χρημάτων ἐποίησε | ||
, παλαιόν , ὦτα συντεθλασμένον σφόδρα , ἔχον κύκλῳ τὰ γράμματ ' . ἆρά γ ' ἕνδεκα χρυσᾶ Διὸς σωτῆρος |
. ” ἐχόμην ἐξειχόμην , κατεῖχον : “ τῷ προσφὺς εἰχόμην . ” ἐχώμεθα ἀπεχώμεθα . ἕψεαι ἀκολουθήσεις . ἑψιαάσθων | ||
γραμμάτων ὑπὲρ τούτων ἐλπιζομένων , εἶτα οὐ φαινομένων ἀθυμίᾳ μὲν εἰχόμην , τοῦ δὲ εἰδέναι σοι χάριν οὐκ ἀφιστάμην . |
φαίνει ἀλήθεια , προδώσω δὲ οὐδὲ ἐμαυτόν , ἀλλ ' ἀγωνιοῦμαι πρὸς τὸν τύραννον , τὸ τοῦ γενναίου Ὁμήρου ἐπειπών | ||
τῷ δήμῳ μέλλετε , κἀγὼ μὴ ἀγνοῶ , περὶ τίνος ἀγωνιοῦμαι , κελεύσατε δὴ τοὺς δημάρχους εἰπεῖν ἐναντίον ὑμῶν , |
πλησιάζουσιν ; ἀπαιτῶν γὰρ παρά τινος τῶν μαθητῶν τὸν μισθὸν ἠγανάκτει , λέγων ὑπερήμερον εἶναι καὶ ἐκπρόθεσμον τοῦ ὀφλήματος , | ||
οὐκ ἠξίου τὰ δοθέντα μισθὸν εὐαγγελίων ἔχειν , ἀλλ ' ἠγανάκτει μαρτυρόμενος καὶ βοῶν , ὅτι Κῦρον οὐδεὶς ἕτερος ἀλλ |
πάντες . „ πάλιν οὖν ἤρετο ἑρμηνεύοντος τοῦ Ἰάρχα , πότερ ' αὐτὸς ἀποδιδράσκοι τοὺς αὑτοῦ δούλους ἢ οἱ δοῦλοι | ||
οὕτως , ἀλλ ' ἀγνοῶν οὕτως εἴρηκεν ὁ ποιητής ; πότερ ' οὐδ ' ἡ Αἴγυπτος , οὐδ ' οἱ |
τῆς καρδίας , γλυκύτατον , ὥσπερ ἀστρατείας καὶ μύρου . Μῶν οὖν ὅμοιον καὶ γυλιοῦ στρατιωτικοῦ ; Ἀπέπτυς ' ἐχθροῦ | ||
μοι τοῦ λόγου νῦν τε καὶ σμικρὸν ἔμπροσθεν ἐλλείπεται . Μῶν , ὦ Φίληβε , τὸ τί πρὸς ἔπος αὖ |
ἔτι : εἰς τὸ σπυρίδιον ἰσχνά μοι φυλλεῖα δός . Ἀπολεῖς μ ' . Ἰδού σοι . Φροῦδά μοι τὰ | ||
γὰρ εἰπάτω . Ζεύς , ὡς λέλεκται τῆς ἀληθείας ὕπο Ἀπολεῖς : ἐρεῖ γὰρ ληκύθιον ἀπώλεσεν . Τὸ ληκύθιον γὰρ |
. Αὐτίκα δέ γε , ἦ δ ' ὃς ὁ Διονυσόδωρος , ἄν μοι ἀποκρίνῃ , ὦ Κτήσιππε , ὁμολογήσεις | ||
ἐρέσθαι [ τὸν Εὐθύδημον ] εἰ καὶ ὀρχεῖσθαι ἐπίσταιτο ὁ Διονυσόδωρος : ὁ δέ , Πάνυ , ἔφη . Οὐ |
τι εἰπεῖν ἢ τῶν ἄλλων ἁπάντων . Οὐ πρὸς ἀλλότριον ἀναγνώσῃ , ὦ βέλτιστε , καὶ ἅμα οὐ τὴν ἑρμηνείαν | ||
ὁ πόλεμος ὅδε συνεστήκῃ . Μηδὲ ὑμέας Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν ἀναγνώσῃ , λεήνας τὸν Μαρδονίου λόγον . Τούτῳ μὲν γὰρ |
, εἰ Μιλησίους πρόσθοιντο συμμάχους : τὸν δὲ ἀποκρίνασθαι , Πάλαι ποτ ' ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι . Οὗτος δὲ ὁ | ||
, βλακικόν γε ἡμῶν τὸ πάθος . Τὸ ποῖον ; Πάλαι , ὦ μακάριε , φαίνεται πρὸ ποδῶν ἡμῖν ἐξ |
ἐσθ ' ἕδρα , ἐπείπερ ἐστὶ Θεσμοφορίων ἡ μέση . Τοῦτ ' αὐτὸ γάρ τοι κἀπολεῖν με προσδοκῶ . Αἱ | ||
ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα μυθολογῶ , οὐδέν τι μᾶλλον μεταθήσῃ ; Τοῦτ ' ἀληθέστερον εἴρηκας , ὦ Σώκρατες . Φέρε δή |
τουε ! ! [ ολβωι [ εσπερ [ κουρη [ λεκτρ ! [ αιγε ! ! [ πατρο ! [ | ||
τουε ! ! [ ολβωι [ εσπερ [ κουρη [ λεκτρ ! [ αιγε ! ! [ πατρο ! [ |
ὑπὸ τοῦ πάθους , μέλλων δακρύειν , ὡς μὴ γένοιτο καταφανής , ἀποστρέφεται καὶ προχέας θερμὰ καὶ ἐπάλληλα δάκρυα καὶ | ||
καθὰ κἀκεῖσε δεδηλώκαμεν . ἡ δὲ τάξις τῆς ἀναγνώσεως ὁμοίως καταφανής : ἡγουμένων γὰρ τῶν πραγμάτων δεῖ τηνικαῦτα καὶ τὸν |
αὑτὸν ἀξίωμα καὶ τὸ τῆς πατρίδος ἐπιεικὲς παρῄνεσε τῇ συγκλήτῳ σχετλιάζων , εἰ μὴ τὸν ἐξ ἀνθρώπων φόβον εὐλαβοῦνται , | ||
Χρεμύλον μετὰ τὸ ἐξελθεῖν τοῦ μαντείου τυφλῷ ἀνδρὶ ἑπόμενον , σχετλιάζων καὶ δυσφορῶν φησὶν τὸ ὡς ἀργαλέον ἤτοι τὴν ἀρχήν |