| προκεκλήσομαι . Μηδαμῶς : ἀλλὰ σύ γε πάντως τὸ τραῦμα ἴασαι μικρὸν ἐπιπάσας τοῦ χρυσίου : δεινῶς γὰρ ἴσχαιμόν ἐστι | ||
| καὶ ἀξιώμασι σὺ καταπύκνωσον ἡμῖν τὴν γερουσίαν καὶ τὴν ἔνδειαν ἴασαι ταύτην οὐχ ἧττον ἀνιῶσαν ἡμᾶς ἢ πρότερον ἡ τῶν |
| ἐὰν γὰρ αὐτῶν τοὺς διδύμους ὡς εἴρηται περιάψῃς , πάραυτα ἐντείνει . τινὲς δὲ αὐτοὺς βάλλουσιν εἰς τὰ ἰσχία τοῦ | ||
| : ἄκρατον γὰρ τυγχάνων πῦρ ὁ τοῦ Ἄρεως ταῖς ἐπαναφοραῖς ἐντείνει τὸν Ἥλιον θερμὸν ὄντα εἰς ἀναίρεσιν , ὁ δὲ |
| νέον πολλή ' στ ' ἀνάγκη καὶ τὸν ἄνδρ ' ἀποζέσαι πρώτιστον ἀφυβρίσαι τ ' , ἀπανθήσαντα δὲ σκληρὸν γενέσθαι | ||
| νέον πολλή ' στ ' ἀνάγκη καὶ τὸν ἄνδρ ' ἀποζέσαι πρώτιστον ἀφυβρίσαι τ ' , ἀπανθήσαντα δέ σκληρὸν γενέσθαι |
| τὰ κεράμεια . . ὡς ἐπὶ τῶν ἀνθῶν εἶπε τὸ ἀπανθήσαντα . ἀντὶ τοῦ ξηρανθέντα . εὐφρανεῖ τὰ ἀμφορείδια . | ||
| γὰρ ἐμμένει πολὺν χρόνον , τὰ δ ' ἄλλ ' ἀπανθήσαντα πάντ ' ἀπέπτατο , ὥστ ' ἐστὶ πολὺ βέλτιστα |
| κομίσαι : ὃς δ ' ἂν μὴ κομίσῃ , θάνατον ἀπείλεε . Κομισθῆναί τε δὴ χρῆμα πολλὸν ἀρδίων καί οἱ | ||
| : οὐ βουλομένου δὲ τὰ πρῶτα τοῦ φυλάκου διδόναι , ἀπείλεε τά μιν λυθεὶς ποιήσει , ἐς ὃ δείσας τὰς |
| οὐκ ἦν δεινὸν τρίβειν τὴν μητέρα . καὶ εἰ μὲν ἀσθενοῦσαν ἕτερόν τι μέρος τοῦ σώματος τρίψας ταῖς χερσὶν ὠφέλει | ||
| δεῦρ ' ὡς ἐμέ ; Τί δῆτά μ ' ἕλκεις ἀσθενοῦσαν ; Εἰπέ μοι , τίς ἐστ ' ἀνήρ σοι |
| : παρὰ γὰρ τοῦ Γάμου καὶ τοῦτο ἡμῖν , ὃς ἐκέρασε τὰ γένη . τὰ μὲν οὖν Δόμνου πρὸς τοῦτο | ||
| , τὴν πήραν , τὸ δέρμα , τοὺς γαυλούς : ἐκέρασε δὲ καὶ τὴν πηγὴν οἴνῳ τὴν ἐν τῷ ἄντρῳ |
| θερμόν , ὀσμὴ δὲ ἀπ ' αὐτῆς βαρεῖα καὶ χαλεπὴ ἀποπνεῖ , καὶ οὔτε ζῷον πίνει ἐξ αὐτῆς οὔτε ὄρνεον | ||
| , ὀξέα . ὄζει τὰ ἴχνη , ἀπόζει , πνεῖ ἀποπνεῖ , ἀποφέρεται ἀπ ' αὐτῶν τὸ πνεῦμα . ἄνοσμα |
| δι ' αὐτοῦ καὶ ἡ θάλασσα ὑποστρέφει καὶ ὁ κοσμὸς εὐλογεῖ σε , καὶ πᾶν ὃ ἔχει πνοὴν τὸ σὸν | ||
| ἑρμηνεύων ὑφηγεῖται , προσαγορεύεται Μωυσῆς : ὁπότε δ ' εὐχόμενος εὐλογεῖ τὸν λεών , ἄνθρωπος θεοῦ : ἡνίκα δὲ Αἴγυπτος |
| , κατασκεδῶ , νὴ τὴν φίλην Δήμητρα , τὴν μεγίστην ἀρύταιναν ὑμῶν ἐκ μέσου βάψασα τοῦ λέβητος ζέοντος ὕδατος : | ||
| , κατασκεδῶ , νὴ τὴν φίλην Δήμητρα , τὴν μεγίστην ἀρύταιναν ὑμῶν ἐκ μέσου βάψασα τοῦ λέβητος ζέοντος ὕδατος : |
| κενὴ μὲν οὖσα θερμή ἐστιν , ἡ δὲ πλήρωσις αὐτῆς καταψύχει , οὕτω καὶ αἱ φλέβες καὶ οἱ ἐν τῇ | ||
| εἰς ἓν καὶ ἰσχυρότατον γινόμενον διὰ τὴν εἰς ἓν ἄθροισιν καταψύχει καὶ τὸ κατὰ φύσιν ἐκεῖσε ἀναχθὲν ὑγρὸν καὶ θερμὸν |
| δ ' ἐπὶ τοῦ Ἡφαίστου ἡ λέξις : τὸ γὰρ φυσώμενον μέγα γίνεται . τὸ δὲ αἰετηδόν παρὰ τὸν ἀετόν | ||
| , πάτερ , πῦρ τ ' ὀξὺ καὶ μὴ πολλάκις φυσώμενον ἐποίουν : ἀπὸ τούτου πᾶν τὸ δεῖπνον εὐτρεπές . |
| ] καὶ ὁ τριπτὴρ εἶδος ὑλιστῆρος , ὁ τὰ τριβόμενα διηθῶν ἢν δέ τις ἀζαλέῃ : ἐὰν δέ τις , | ||
| κείμενος , καὶ τὸ ἀπορρέον τοῦ σώματος ὑγρὸν εἰς κύστιν διηθῶν . ἥ γε μὴν κύστις κατὰ τὴν εὐρυχωρίαν τῶν |
| ἀφῆκα τοῦ κινδύνου τούτου μετέχειν , ἱππέας δὲ τῶν σῶν συμπέμψαι μοι ἐδεόμην σου : εἰ γὰρ καὶ τοῦτο αἰτῶν | ||
| Ξενοφῶν ὅτι νεώτερός ἐστιν αἱρεῖται πορεύεσθαι , κελεύει δέ οἱ συμπέμψαι ἀπὸ τοῦ στόματος ἄνδρας : μακρὸν γὰρ ἦν ἀπὸ |
| . σὸν ἔργον ὦ ' χελῶε : Τὸ ὕδωρ ἅμα καταχέουσι . ταῖς κάλπισι δὲ παρακελεύονται . μῶν θερμὸν ἦν | ||
| μνήματος λίθος ἐστὶν οὐ μέγας : τούτου καὶ ἔλαιον ὁσημέραι καταχέουσι καὶ κατὰ ἑορτὴν ἑκάστην ἔρια ἐπιτιθέασι τὰ ἀργά : |
| ἀντὶ ταινίας : περὶ γὰρ τὴν κοιλίαν οἱ μεμυημένοι ταινίας ἅπτουσι πορφυρᾶς . καὶ Ἀγαμέμνονα δέ φασι μεμυημένον ἐν ταραχῇ | ||
| δωμάτων ἴδε προκηρύσσει θοάζων ὅδ ' αἰθέρος ἄνω καπνός . ἅπτουσι πεύκας ὡς πυρώσοντες δόμους τοὺς Τανταλείους οὐδ ' ἀφίστανται |
| καὶ ἐναρέτως ζήσας πρὸς τοὺς θεοὺς καὶ τὸν βίον εὖ διάξας οὐκ ὀνομασθήσῃ φαῦλος , οὐδὲ ἡ τὴν φοβερὰν καὶ | ||
| εἶναι τῶν ἐκτός , ἵνα δηλονότι [ ὁ προταθεὶς ] διάξας τυχοῦσαν τὴν ΑΔ καὶ θεὶς τῇ ΑΒ ἴσην τὴν |
| , αὐτὸς δὲ σῴζῃ τόνδε τιμήσας λόγον . καὶ μὴν ἀμεμφῆ τόνδ ' ἐτείνατον λόγον , τίμημα τύμβου τῆς ἀνοιμώκτου | ||
| εὔδρομον ὁρμήν , εἰρήνην , ὑγίειαν ἄγων ἠδ ' ὄλβον ἀμεμφῆ . Ὦ τὸν ὑποχθόνιον ναίων δόμον , ὀμβριμόθυμε , |
| κόρον οὐδ ' ἂν τοῦ βραχίστου τὸ λοιπὸν ἀπογεύσαιτο : παρατείνεται μὲν γὰρ ἡ γαστὴρ τῷδε , οἰδάνει δὲ ἡ | ||
| γε μὲν ἶφι πεποιθώς , πάντα φέρων Ποταμόν , κέραος παρατείνεται ἄλλου . Ἐρχομένῳ δὲ Λέοντι τὰ μὲν κατὰ πάντα |
| γὰρ οὔσης φυλλὰς ἵκετ ' ἐς δόμους , σκιὰν ὑπερτείνασα σειρίου κυνός . καὶ σοῦ μολόντος δωματῖτιν ἑστίαν , θάλπος | ||
| ἐγκεφάλῳ λίθους , οἵπερ οὖν ἐοίκασι μύλαις τὸ σχῆμα . σειρίου δὲ ἐπιτολῇ φωλεύει μόνος , τῶν ἄλλων ἐν ταῖς |
| , μὴ ἀπαγορευόντων τῶν νόμων , τὴν παρὰ ταύτης ἀηδίαν μυσαχθεὶς καὶ ἥν φησι κεφάλαιον τῶν πόνων τὴν εὐδαιμονίαν παραγίγνεσθαι | ||
| συμμίξαντες παρέθεντο τῆι τραπέζηι . τοῦτο δὲ Ζεὺς ἐγνωκὼς καὶ μυσαχθεὶς τὴν μὲν τράπεζαν ἀνέτρεψεν , ὅθεν ἐκεῖνος ὁ τόπος |
| τούτῳ χρῆσαι : πρῶτον δὲ κατὰ λόγον , ὡς ἅμμα σφίγγε , εἶτα ἀνακλάσας ἔμβαλε καὶ σύνεχε καὶ μὴ δίδου | ||
| κατάπλαττε τοὺς τιτθοὺς , εἶτα ἔξωθεν ἐπιθεὶς σπόγγον ἀπὸ ὀξυκράτου σφίγγε τὸ στῆθος δεσμίδι : μετὰ δὲ τρεῖς ἡμέρας τὸ |
| χυλῷ τῆς πτισάνης δίδου καὶ ἰχθύν τινα τῶν εὐπέπτων ἁπλῶς ἠρτυμένον . δίδου δ ' ὁμοίως εἰς ἑσπέραν τοῦ διὰ | ||
| χρηστὸν ἐπὶ τούτου . χρηστὸν γὰρ ἔδεσμα καλοῦμεν τὸ εὖ ἠρτυμένον . καὶ Ὅμηρος “ οὐ χρηστὸν μελίτωμα , τὸ |
| τοῖς λόγοις ποίησον αὐτοὺς , εἰ κατὰ τὸν ἀληθῆ λόγον ἐκφεύγομεν τὸ ὄνειδος τῶν Βοιωτῶν καὶ τὴν παροιμίαν τὴν λεγομένην | ||
| , τὸ στοχάζεσθαι καὶ προσομιλεῖν τὰς φύσεις τηροῦντα , οὐκ ἐκφεύγομεν τὰς αἰτίας , πάντες ἐροῦσιν οἱ ῥήτορες . εἰ |
| ἀλλ ' ἐπειδὰν ξυντήξιες ὠμῶν γένωνται , καὶ τὰ ἀντέχοντα ἀποβάλλῃ , ἀνθέξει οὐδέν . Πέπονα δέ ἐστι τὰ μὲν | ||
| ' ἂν δύνοντος ἐν οὐρανῷ Ὠρίωνος μήτηρ οἰνοφόρου βότρυος χαίτην ἀποβάλλῃ , τῆμος ἔχειν ὀπτὸν σαργὸν τυρῷ κατάπαστον , εὐμεγέθη |
| ὠχράν , μετρίως θερμόν . καί τινων ταύρων ἐθεασάμην χολὴν κυανῆν , ὑπεροπτηθείσης τῆς ξανθῆς , ἣν οὐκ ἠξίωσα βαλεῖν | ||
| μὲν γὰρ οἰδαίνεται , μετὰ δὲ οὐ πολὺ τὴν χροιὰν κυανῆν δείκνυσιν , ὀδυνᾶται περὶ τὴν καρδίαν , ὠγκωμένην ἔχει |
| ἐστι καὶ καλεῖ τὴν ἄρκτον ἄρτον , τὴν δὲ Τυρὼ τροφαλίδα , τὸ δ ' ἄστυ σῦκα . Ἕξιππα καὶ | ||
| ἐστι καὶ καλεῖ τὴν ἄρκτον ἄρτον , τὴν δὲ Τυρὼ τροφαλίδα , τὸ δ ' ἄστυ σῦκα . . . |
| τὸν παραλογισμὸν πεποίηκεν , ὥσπερ ἂν εἰ καὶ λεγόντων ἡμῶν ὄτι ὁ δεῖνα τεθνεὼς [ τεθνηὼς ] ἄνθρωπός ἐστιν , | ||
| ἴσου τοῦ χυλοῦ πιών , ἀμέθυστος ἔσται ὡς μὴ γινώσκων ὄτι πίνει . ἐὰν δὲ καὶ τὸν λίθον τὸν ἐν |
| ὅτι τὰ ἀπομείναντα ξηρά : καὶ ταῦτα ἀποδιαιρῶν ἐπιφέρει σίνωπιν ποντικὴν , μεταβὰς ἀπὸ τῶν ξηρῶν ἐπὶ τὰ ὑγρὰ , | ||
| καὶ ξηραίνει ῥέον τὸ ποντικόν : παραλαμβάνειν δὲ χρὴ τὴν ποντικὴν ταύτην ῥίζαν πρὸϲ τὰϲ προϲφάτουϲ καὶ χρονίουϲ ἀναγωγὰϲ τοῦ |
| εὐεξαπάτητον γὰρ ἄνθρωπος δυστυχῶν . καταρρηξάμενος οὖν τὴν ἐσθῆτα καὶ σπαράξας τὰς τρίχας , τὸ στέρνον ἅμα παίων ἔλεγεν “ | ||
| ἦν ἀκατάσχετος . Λαβὼν δὴ τὴν κόμην ὁ Ἁβροκόμης καὶ σπαράξας τὴν ἐσθῆτα φεῦ μοι τῶν κακῶν εἶπε , τί |
| οἳ δὲ ὀνίσκον . Ἀρχέστρατος δέ φησιν ὅτι ὁ ὄνος σομφὴν τρέφει τινὰ σάρκα καλῶς οὐχ ἡδεῖαν ἐμοί γε , | ||
| ' ὄνον Ἀνθηδών , τὸν καλλαρίην καλέουσιν ἐκτρέφει εὐμεγέθη , σομφὴν δὲ φορεῖ τινα σάρκα , κἄλλως οὐχ ἡδεῖαν ἔμοιγ |
| ὁ Καλλισθένης ἔφη που λέγων τὰς τραγῳδίας ἐν οἴνῳ γράφειν ἐξορμῶντα καὶ ἀναθερμαίνοντα τὴν ψυχήν , οὐχ οὕτως ὁ Δημοσθένης | ||
| : ἔδωκε δὲ καὶ τῆς ἐνδείας τὴν αἴσθησιν . ἵνα ἐξορμῶντα τὰ ζῷα πρός τε τὴν ἐδωδὴν καὶ τὴν πόσιν |
| : κινεῖσθαι γὰρ ταῖς ἐξ αὑτοῦ κινήσεσιν ἄρχεται καὶ τὰ φωσφόρα ὄμματα τείνει διὰ παντὸς τὴν ἡλίου καὶ σελήνης μιμούμενα | ||
| καὶ ὠφθαλμίασε τὸ ἐπεθύμησεν Ὑπερείδης . ὁ δὲ Πλάτων εἴρηκε φωσφόρα ὄμματα : λέγοιντο δ ' ἂν ὀφθαλμοὶ λάμποντες , |
| πάθουϲ τὴν αἴϲθηϲιν : εἰ δὲ τὴν ϲτύψιν κατανοῆϲαι ϲαφῶϲ ἐθέλοιϲ , ἐπὶ κικίδοϲ τε καὶ ῥοῦ καὶ τῶν ὁμοίων | ||
| κατὰ τοῦ μετώπου : ὁπόταν μέντοι πολὺ τῆϲ μύξηϲ αὐτῶν ἐθέλοιϲ λαμβάνειν , κατακέντηϲον αὐτῶν τὴν ϲάρκα γραφίῳ : προίαϲι |
| τοῖς ἰατροῖς , εἴ τις δύναται τὰ ἔντερα πιέσας ὑγρὸν ἐξεράσαι ; ἀπειπόντων δὲ , θεῖναι αὑτὸν εἰς τὸν ἥλιον | ||
| ποθὲν μετὰ παρακοπῆς καὶ σπασμοῦ . Δεῖ δὲ μετὰ τὸ ἐξεράσαι αὐτοὺς ποτίζειν οἴνον ἀψινθίτην , σὺν κινναμώμῳ , ἢ |
| : τότε γὰρ ὁ θεὸς ἥλιος ὡς ἀπὸ κέντρου πάντα καταυγάζει : ἔπειτα δὲ καὶ ἀναγωγόν ἐστι τὸ θερμὸν καὶ | ||
| τὴν Αἰθιοπίαν μέρη , θάλπει δὲ τὰ πρὸς ἡμᾶς , καταυγάζει δὲ μόνον τοὺς Ὑπερβορέους , καὶ πήττει μὲν τὸν |
| τῶν Ἀχαιῶν καὶ ἔφασκεν οὐ τῇ Σπάρτῃ , τοῖς δὲ ταράσσουσιν αὐτὴν πολεμήσων ἀφίξεσθαι . ἐρομένων δὲ τῶν γερόντων ὁπόσους | ||
| τὴν Μαιώτιδα λίμνην . ἐπιῤῥήσσουσιν : ῥηγνύουσι , διασχίζουσι , ταράσσουσιν . ὑπερφίαλοι : μεγάλοι , ἄδικοι , βίαιοι , |
| αὐτῇ ἐστιν ἐπιφανέστατον ἱερὸν Ἄρεως . Λίστροισι : ξύστροισι , πτύοις . ἀπὸ τοῦ λίαν στορεννύειν δι ' αὐτῶν τὴν | ||
| ὄρνιθος : σιτουμένην δύστηνον ἀθλίαν φάβα , μέσακτα πλευρὰ πρὸς πτύοις πεπλεγμένην . κἀν Φιλοκτήτῃ δὲ κατὰ γενικὴν κλίσιν φαβῶν |
| ἄρα ᾔδη ἰφθίμην ἄλοχον Σθενέλου Περσηϊάδαο . ἣ δ ' ἐκύει φίλον υἱόν , ὃ δ ' ἕβδομος ἑστήκει μείς | ||
| κόλπον καρπὸς μὲν ἐκεῖνος ἦν αὐτίκα ἀφανής , αὐτὴ δὲ ἐκύει : τεκούσης δὲ τράγος περιεῖπε τὸν παῖδα ἐκκείμενον . |
| τὸν υἱόν τε τοῦ Πτώου πατρὸς ἤτοι τοῦ Ἀπόλλωνος . Πτῴου τε : Πτῷος ὁ Ἀπόλλων , ἐπειδὴ μυθεύονται τῇ | ||
| Μῦν , περιστρωφώμενον πάντα τὰ χρηστήρια , καὶ ἐς τοῦ Πτῴου Ἀπόλλωνος τὸ τέμενος . Τοῦτο δὲ τὸ ἱρὸν καλέεται |
| δὲ νόσον εἰσπηδήσασαν ἔνδον καὶ τὰ σώματα δίκην φλογὸς νεμομένην ἀποσβέσαι πειρώμενος πολλοὺς μὲν ἴσως δυνήσεται τοῦ πυρὸς ἐξελέσθαι , | ||
| δὲ ὁ πελεκὰν τὸν καπνόν , τοῖς ἰδίοις πτεροῖς βουλόμενος ἀποσβέσαι τὸ πῦρ , ἐκ τῶν ἐναντίων κατὰ τὴν κίνησιν |
| ῥοώδει οὐκ ἐπιφέρων ἐκκρίσεις , τοὺς σφυγμοὺς μεγάλους διαφυλάττων , ἰσχναίνων βραδύτερον κατὰ τὸν χρόνον τὸ σῶμα . ρϞγʹ . | ||
| τοὺς νεωτάτους ὑμῶν διαφθείρει τέμνων τε καὶ κάων , καὶ ἰσχναίνων καὶ πνίγων ἀπορεῖν ποιεῖ , πικρότατα πώματα διδοὺς καὶ |
| τις ὁρᾶν μιᾷ προσβολῇ δύναιτο , οὐδ ' ἐπὶ τοσοῦτον χυθῆναι ἡ ὄψις μέχρις αὐτοῦ ἐκτεινομένη . Ἀλλ ' εἴ | ||
| ἐπάγεται καὶ οὔτε τῶι ἀέρι ῥυῆναι συγχωρεῖ οὔτε τῶι ὕδατι χυθῆναι , ἀλλ ' ἕκαστον μόνιμον τοῦ τόπου τηρεῖν τὴν |
| . ἐπεὶ τὸ κλεινὸν ἤλθομεν Φοίβου πέδον , τρεῖς μὲν φαεννὰς ἡλίου διεξόδους θέαι διδόντες ὄμματ ' ἐξεπίμπλαμεν . καὶ | ||
| ἀφῖγμαι κἀπὶ κινδύνου βάθρα . σύ τ ' , ὦ φαεννὰς ἀστέρων οἰκῶν ἕδρας Ζεῦ ξένι ' , ὅρα τάδ |
| ἔχων τι τοιοῦτον ὄργανον οἷον οἱ σκυτοτόμοι περὶ τὸν καλάποδα λεαίνοντες τὰς τῶν σκυτῶν ῥυτίδας : ὀλίγας δὲ κατέλιπε , | ||
| εὑρόντες ἡμέρης ὁδῷ προέχοντες ἐστρατοπεδεύοντο τὰ ἐκ τῆς γῆς φυόμενα λεαίνοντες . Οἱ δὲ Πέρσαι ὡς εἶδον ἐπιφανεῖσαν τῶν Σκυθέων |
| νοσήματι οὐκ ἔστιν εὑρεῖν τοσαύτην παχεῖαν ὕλην ὥστε ποιῆσαι πλατεῖαν ἕλμινθα ἢ ἀσκαρίδας , ἀλλ ' ἐπ ' ὀλίγον ἐστὶν | ||
| χαμαιλέοντοϲ ῥίζα πινομένη μετ ' οἴνου αὐϲτηροῦ ὀξυβάφου πλῆθοϲ πλατεῖαν ἕλμινθα ἐκτινάϲϲει . διαδιδόαϲι δὲ αὐτὴν καὶ τοῖϲ ὑδερικοῖϲ . |
| πολύπυροι ἕλικες τῆς στεροπῆς : οἱ στρόμβοι δὲ καὶ αἱ ἑλίξεις τῶν ἀνέμων ἑλίσσουσι καὶ συστρέφουσι τὴν κόνιν : σκιρτᾷ | ||
| τῷ δηχθέντι μέρει τοῦ σώματος ἀνατεμὼν ἐπίβαλλε . τὸ δὲ ἑλίξεις γράφεται καὶ ἑλίσσεις , ἀντὶ τοῦ ἕλισσε , δέσμει |
| τὴν καρδίαν ἐκπυρώσει τὸ ἐν αὐτῇ ἐνεὸν ἔμφυτον θερμὸν καὶ ἐξάψει πυρετόν . Διὰ δὲ κίνησιν διχῶς : ἢ γὰρ | ||
| , ἐκπυρώσει τὸ ἐν αὐτῇ ἐνεὸν ἔμφυτον θερμὸν , καὶ ἐξάψει πυρετόν ; Τί ἐστι κίνησις ; ἐξάλλαξις τοῦ προϋπάρχοντος |
| ἐσπείσατο καὶ προϊὼν ὁμοῦ τῇ στρατιᾷ τὴν γῆν ἔφθειρεν : ἔσεισέ τε δὴ ὁ θεὸς καὶ ὁ Ἀγησίπολις οὐδ ' | ||
| , ὃς καὶ χιὼν ἐλέγετο . Γ πῶς τοῦτ ' ἔσεισέ μου : εὔσειστον οὖσαν 〚 τῇ 〛 φύσει μᾶλλον |
| τὸ εʹ ἄρα ἑῷον δύνει : τὴν θγʹ ἄρα περιφέρειαν διερχομένου τοῦ ἡλίου τὸ εʹ ἄστρον ἀνατέλλον ὁρᾶται , τὴν | ||
| τῶν στοιχείων μεταβολῇ σώματος ὅλου δι ' ὅλου τινὸς ἑτέρου διερχομένου . Κλεάνθης δὲ οὕτω πώς φησιν : ἐκφλογισθέντος τοῦ |
| καὶ τοῖς ἐναντίοις κοσμεῖσθαι προσώποις τὰ πράγματα . οὕτως ἡγούμεθα φαιδροτέραν εἶναι πανήγυριν , ὅταν ἐρεθίσῃ τὴν σεμνότητα παίζειν . | ||
| ταχὺ δὲ καὶ ἀποσβεσθείς : ὦ πασῶν μὲν δείξας ἐμοὶ φαιδροτέραν ἡμέραν , ὅτε σε εἶδε τὸ πρῶτον ἥλιος , |
| καὶ τακέντος αὐτοῦ , ἄρας ἀπὸ τοῦ πυρὸς ἐπίπασσε τὴν βοτάνην σεσησμένην , καὶ ἑνώσας κατάχεε ἐν θυίᾳ ψυχρὸν ὕδωρ | ||
| ὕδρας ὁ Ἴφικλος , καὶ ὁ Ἀσλκηπιὸς αὐτόθεν λαβὼν τὴν βοτάνην ἐπαμύνει αὐτῷ βεβλημένῳ , καὶ οὕτως ἰᾶται . . |
| εἰ δέ μοι τιμὴν παρέχων τὴν γυναῖκα τὴν ἑαυτοῦ ἠνάγκασεν νίψαι μου τοὺς πόδας , ἐμαυτῷ ἀτιμίαν οὐ περιβάλλω , | ||
| ἔργωι χέρνιβες ξίφος τε σόν ; ἁγνοῖς καθαρμοῖς πρῶτά νιν νίψαι θέλω . πηγαῖσιν ὑδάτων ἢ θαλασσίαι δρόσωι ; θάλασσα |
| . “ αἱ Μοῦσαι ποτὶ Κύπριν : ” Ἄρει τὰ στωμύλα ταῦτα : ἡμῖν οὐ πέτεται τοῦτο τὸ παιδάριον . | ||
| : ἔγωγ ' οὖν ἐθεασάμην πολλάκις εὔμορφα παιδισκάρια καὶ φύσει στωμύλα δυσὶν ὁρμητηρίοις , ὄψεως κάλλει καὶ τῇ περὶ λόγους |
| ψυκτικόν τε ἅμα καὶ τονωτικὸν πλαδῶντός ἐστι στομάχου διάθεσιν ἔχοντος ὑγρὰν καὶ θερμήν . Ἄλλο : ῥόδων χλωρῶν τῶν φύλλων | ||
| δ ' ἡ τοῦ φθινοπώρου . χρὴ τοίνυν τὴν δίαιταν ὑγρὰν καὶ θερμὴν παρέχειν : εἴη δ ' ἂν πόνων |
| ὡς ἡμᾶς κάτω , τὰς δὲ πτέρυγας ἃς εἶχε τῇ Νίκῃ φορεῖν ἔδοσαν , περιφανὲς σκῦλον ἀπὸ τῶν πολεμίων . | ||
| ὡς ἡμᾶς κάτω , τὰς δὲ πτέρυγας ἃς εἶχε τῇ Νίκῃ φορεῖν ἔδοσαν , περιφανὲς σκῦλον ἀπὸ τῶν πολεμίων . |
| ταῦτα τοῖς ὅσοι Διὸς ἑταιρείου καὶ φιλίου τοῦ αὐτοῦ θεσμὸν πατήσαντες εἶτα μέντοι ζῶντας προύδοσαν τοὺς φίλους καὶ ἀποθανόντας : | ||
| ' ἐξοπτήσαντες τὰς ἀκάνθας μὲν σωρεύουσι , τὴν δὲ σάρκα πατήσαντες μάζας ποιοῦνται , πάλιν δὲ ταύτας ἡλιάζοντες σιτοῦνται : |
| πλάτανον φυτεῦσαι λέγοντες : ἐφ ' ἡμῶν δὲ καὶ τὴν πηγὴν κατὰ ταὐτὰ τῇ πλατάνῳ καλοῦσι Μενελαΐδα . εἰ δὲ | ||
| καὶ ἔργοις καινοῖς κατακοσμεῖν τὴν πόλιν . Ὁ Κλαύδιος γοῦν πηγὴν ὠχέτευσεν εἰς τὴν Ῥώμην , ἥτις αὐτῷ μέχρι νῦν |
| διηθήσας μῖξον οἴνῳ βραχεῖ καὶ ἐλαίῳ τετραπλασίονι καὶ ἐρίοις οἰσυπηροῖς ἀναταράξας ἱκανῶς θέρμαινέ τε καὶ σύγχριε τοὺς λουομένους καὶ τοὺς | ||
| ἕνωσον δύο τὰ λευκὰ καὶ δύο τὰ ξανθά : καὶ ἀναταράξας , ἀνάσπα διὰ τοῦ ὀργάνου : καὶ τοῦ μὲν |
| ἀλείφειν ἢ καθαίρειν ἢ σαροῦν τὰ πρὸ τῶν ἀγαλμάτων καὶ ῥαίνειν τὰ περὶ τοὺς ναοὺς ἡμαρτηκέναι τι εἰς αὐτοὺς ἐκείνους | ||
| ἀνόσιον . ἐπεὶ γὰρ αὐτοῖς οὐκέτ ' ἔστ ' ἐξουσία ῥαίνειν , εἷς τις θεοῖσιν ἐχθρὸς ἄνθρωπος πάνυ ξηραινομένους ὡς |
| , κἂν ἀπέριττον ᾖ τὸ ϲύμπαν ϲῶμα . χρὴ τοίνυν ἐνδεέϲτερον αὐτὸ ποιεῖν τηνικαῦτα κενοῦντα κένωϲιν , ἥτιϲ ἁρμόττειν φαίνεται | ||
| τῶν περὶ ἐμπνευματώϲεωϲ ὑϲτέραϲ ληπτέον : θεραπεύειν δὲ πρῶτον μὲν ἐνδεέϲτερον αὐτὴν διαιτῶντα , προϲφέροντα δὲ κύμινόν τε καὶ ἄνηθον |
| Σιλῆνον καὶ Σάτυρον ἐπιφανεῖς τῆς Ἡρακλείας ἄνδρας , καὶ οὐκ ἀνῆκεν ἕως ἂν ἔπεισε λαβεῖν πέντε τριήρεις συμμαχίδας εἰς τὸν | ||
| : τὰ μὲν γὰρ ἄλλα πάντα τῶν ἐγκωμιαστικῶν εἰς ἑτέρους ἀνῆκεν : αἱ δὲ πράξεις καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα τοῦ πράξαντος |
| σκίμψατο καὶ βόας , οἳ φλόγ ' ἀπὸ ξανθᾶν γενύων πνέον καιομένοιο πυρός , χαλκέαις δ ' ὁπˈλαῖς ἀράσσεσκον χθόν | ||
| περὶ δ ' ἐμῷ κάρᾳ κατάγνυται τὸ τεῦχος οὐ μύρου πνέον . ἐδειματούμην δ ' οὐ φίλης ὀσμῆς ὕπο . |
| γλῆναι γένει ' ἔτεγγον , οὐδ ' ἀνίεσαν φόνου μυδώσας σταγόνας , ἀλλ ' ὁμοῦ μέλας ὄμβρος χαλάζης αἵματός τ | ||
| ὡς ὑπερπέτονταί σου καὶ βομβοῦσιν ἡδύ τι καὶ θεῖον ἐπιλείβουσαι σταγόνας ἀπορρήτους τῆς οἰκείας δρόσου : τουτὶ γὰρ καὶ τῆς |
| τοῦ δήγματος ὄντος , σικύαν προσβάλλειν τῷ δήγματι σὺν πολλῇ φλογί , καὶ κατασχάζειν τοὺς πέριξ τόπους . συνεπισπασθήσεται γὰρ | ||
| θερμόν , ἢ φλόξ τιϲ ἢ φύϲιϲ οὖϲα παραπλήϲιοϲ τῇ φλογί , καὶ ἐνδείᾳ καὶ περιουϲίᾳ καὶ κακίᾳ τροφῆϲ διαφθείρεται |
| ἄνακτος , οὗ ποτ ' Οἰκουρὸς δόρυ γνάμψει Θέοινος γυῖα συνδήσας λύγοις , Τάρχων τε καὶ Τυρσηνός , αἴθωνες λύκοι | ||
| ἐπειδὴ τοῦδ ' ἐλώφησεν φόνου , τοὺς ζῶντας αὖ δεσμοῖσι συνδήσας βοῶν ποίμνας τε πάσας εἰς δόμους κομίζεται , ὡς |
| τὰ πολεμικὰ διαφέρων , ἀποτυχὼν τῶν ἀριστείων ἐπανελθὼν οἴκαδε ἑαυτὸν διαχρήσηται : ὃς τοσοῦτον καταγελᾷ τῆς πρὸς ὑμᾶς φιλοτιμίας ὥστε | ||
| ἕως οὗ καὶ τὴν ἑστίαν αὐτὴν καὶ τὸ γένος αὐτὸ διαχρήσηται : οὕτως ἀείμνηστον ἔχει τὸν πόλεμον : εἶτα ἀπόδοσις |
| κολοκυνθίδα ἀγρίαν τρυπήσας κάθαρον τὰ ἔσω εὖ μάλα . εἶτα πλήρωσον αὐτὴν ἐλαίου δαφνίνου καὶ πρόβαλλε ὑοσκυάμου λευκοῦ σπέρματος μὴ | ||
| βάθους καὶ πλάτους τοῦ αὐτοῦ , ἢ καὶ πλέον , πλήρωσον χώματος μετὰ κόπρου μεμιγμένου ἀπὸ αἰγῶν , ἀπολιπὼν ἡμιπηχυαῖον |
| δέοιτο καὶ τούτων , οὐδὲ πρὸς ταῦτα τὴν ἀρχῆς ἀξίαν διατηρήσει : ἔστω τοίνυν σῶμα πεποιωμένον . Τοῦτο γάρ ἐστι | ||
| καθ ' ἥν ἐστιν , οἷον εἰ πῦρ εἴη , διατηρήσει τὴν θερμότητα ἐν τοῖς ἐναντίοις , ὅπερ ἀδύνατον , |
| Αἰγεσταῖοι δὲ τοῖς πολιορκοῦσι νυκτὸς ἀπροσδοκήτως ἐπιθέμενοι , καὶ πῦρ ἐνέντες ταῖς κατὰ τὴν παρεμβολὴν σκηναῖς , εἰς πολλὴν ταραχὴν | ||
| ἀκροστόλια περιέσπασαν , ὕλην δὲ ξηρὰν καὶ δᾷδας ταῖς ναυσὶν ἐνέντες ἐνέπρησαν . τούτων δὲ περὶ ταῦτ ' ὄντων οἱ |
| , Ἄν γ ' ἐλᾳδίου ταρτημόριά μοί , φησι , προσενέγκῃς τρία κόμισαι : τὸ κωλῦον γάρ ἐστι τοῦτό με | ||
| : ἄν γ ' ἐλᾳδίου ταρτημόριά μοι , φησί , προσενέγκῃς τρία , κόμισαι . τὸ κωλῦον γάρ ἐστι τοῦτό |
| κουφισθήσῃ καὶ ἡμᾶς ὠφελήσεις . ” διαλεγομένου ποτὲ αὐτοῦ τάριχος προτείνας περιέσπασε τοὺς ἀκροατάς : ἀγανακτοῦντος δέ , “ τὴν | ||
| μὴ βουλόμενος λαβεῖν διύπνισε . καμμύσας οὖν καὶ τὴν χεῖρα προτείνας εἶπε : Δὸς κἂν τὰ πεντήκοντα . Ἀβδηρίτου στρουθίον |
| ἀνὰ δακτύλων δʹ , καὶ γυψώσας τὰ χείλη , ἵνα στερεώτερον γένηται , ἐπίθες πῶμα ἔχον ἀναφύσητον τὸ ἐπάνω : | ||
| τίθημι . Τοῦτο , ἦν δ ' ἐγώ , ἤδη στερεώτερον , ὦ ἑταῖρε , καὶ οὐκέτι ῥᾴδιον ἔχειν ὅτι |
| τὸ πρόσωπον ὡραῖος , ἐρυθρός , οἱ ὀφθαλμοὶ μεγάλοι , εὔρινος , αἱ κνῆμαι λεπταί , πόνος ἔσται περὶ τὸν | ||
| ἐπήδησε καὶ αὐτὴ κατ ' αὐτόν : ἰχνευτικὴ γὰρ καὶ εὔρινος ἐκείνη γε ἡ κύων ἦν . Μασσαγέται μέν , |
| αὔξει τροπάς , ὅτε ὁ ἥλιος ἀνύων πορείαν τὴν βόρειον ἀναψύχει τὸ τῆς θερμότητος λάβρον Αἰθίοψι . καὶ θαυμάσειεν ἄν | ||
| ὃ δὲ μηρία λούει , ὃς δ ' ὄπιθεν πτερύγεσσιν ἀναψύχει τὸν Ἄδωνιν . αἰαῖ τὰν Κυθέρειαν , ἐπαιάζουσιν Ἔρωτες |
| κακῶς , τακτῆς τροφῆς δὲ τῆς καθ ' ἡμέραν πάλιν γλιχόμεθα μὲν τὴν μᾶζαν ἵνα λευκὴ παρῇ , ζωμὸν δὲ | ||
| κακῶς . τακτῆς τροφῆς δὲ τῆς καθ ' ἡμέραν πάλιν γλιχόμεθα : τὴν μὲν μᾶζαν ἵνα λευκὴ παρῇ , ζωμὸν |
| ἐὰν αὐτὸν παίῃ κατὰ τοῦ προσώπου τῇ ζώνῃ , παραχρῆμα ἐξουρεῖν ἀθρόως καὶ τῆς ὀδύνης παύεσθαι . θήλειαν δὲ ἵππον | ||
| ! ! ! ! ! ! καὶ ὁ ὄνος τὸ ἐξουρεῖν τὴν γονήν . οὐκ ἀναβαίνει δ ' ὁ ἵππος |
| , πέμπειν δὲ Νόθιππον ἑκόντα . εἷς γὰρ μόνος ὢν κατεβρόχθισεν ἂν τὴν Πελοπόννησον ἅπασαν . ὅτι δὲ οὗτός ἐστιν | ||
| τὸν δάκτυλον τοῦ ζωμοῦ τι περιελιχμήσατο ἢ ὀπτωμένων ἀποσπάσας τι κατεβρόχθισεν , ἀλλὰ συγγνώμην ἀπονέμουσιν αὐτοῖς : εἰ δὲ καὶ |
| ἀφρογενής , ὑποκοριστικῶς ἐριδμαίνεσκε ] ἤριζεν χρόης ὕπερ ] χροιᾶς ἔνεκεν θρίοις : τοῖς φύλλοις ἀργαλέην ] χαλεπήν , δύσκολον | ||
| δύναμις συγκραθεῖσα καὶ μιγεῖσα ταῖς λοιπαῖς δυνάμεσι σώματος θνητοῦ θεραπείας ἔνεκεν , οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τέρψεως καὶ φύσεως , |
| πρὸς ἑαυτοὺς μαχομένους καὶ οὐ πρότερον ἀποστάντας πρὶν ἢ ἀλλήλους αἱμάξαι , ἔφη πρὸς ἑαυτόν : „ ἀλλ ' ἔγωγε | ||
| πῶς οὐχὶ τἀνάλωμα γίγνεται πικρόν , ἄνδρας γυναικῶν οὕνεχ ' αἱμάξαι πέδον ; ὅμως δ ' ἀνάγκη Ζηνὸς αἰδεῖσθαι κότον |
| δὲ λίβανον μὲν καὶ σμύρναν ἐκ δένδρων γίνεσθαί φασι , κασίαν δὲ καὶ ἐκ θάμνων : τινὲς δὲ τὴν πλείω | ||
| φαρμάκου καὶ προσέτι τὸ ἑλένιον καὶ τὸν ναρδόσταχυν καὶ τὴν κασίαν , ἔχειν δὲ ἐσκευασμένον ἕτοιμον διττόν , ὡς ἡμεῖς |
| ἕλκος καὶ ἐκκαθήρας , ἐπιδῆσαι ὥσπερ τὸ πρότερον , καὶ πιέσαι ὀλίγῳ μᾶλλον : τῇ δ ' ὑστεραίῃ , ὅπη | ||
| ἐπιδήσας , ταύτην τὴν ἐπίδεσιν χρὴ ὀλίγῳ μᾶλλον ἢ ἐκείνην πιέσαι . Βάλλεσθαι δὲ χρὴ τὰς ἀρχὰς κατὰ τὸ κάτηγμα |
| , δι ' ἃς καὶ τῆς τέχνης καὶ τῆς ἐπιστήμης διΐσταται . καὶ οὔτε ἐπιστήμη ἡ φρόνησις οὔτε τέχνη ἐστίν | ||
| παντάπασί τι παραδέχεσθαι : ἀπολυομένου δὲ τοῦ ἐμβρύου τῆς μήτρας διΐσταται ὁ πόρος οὗτος , ἔστι δὲ θαῦμα καὶ ἀκοῦσαι |
| ἀψύχως ἐπὶ θάνατον ἔσπευσας , ἵνα κρεμάμενος τὸ ἡδὺ ζῆν ἀπολέσῃς ; μετανόησον , δέσποτα . “ Ξάνθος : ” | ||
| χρήσῃ τῇ τέχνῃ , τὸν τῆς τέχνης καιρὸν δ ' ἀπολέσῃς , παραπόλωλεν ἡ τέχνη . ἄνθρωπε , μέγας εἶ |
| κολοκυνθίδα ἀγρίαν τρυπήϲαϲ κάθαρον τὸ ἔϲω εὖ μάλα , εἶτα πλήρωϲον αὐτὴν ἐλαίου δαφνίνου καὶ πρόϲβαλε ὑοϲκυάμου λευκοῦ ϲπέρματοϲ μὴ | ||
| μέλανα καὶ ϲανδαράκην ἴϲα λεάναϲ μετ ' ἐλαίου ἀναλαβὼν ἐρίῳ πλήρωϲον τὸν μυκτῆρα . Ἄλλο . χαλκοῦ ἄνθοϲ καὶ ἰὸν |
| εἶτα ἀκούει φωνῆς , καὶ ἔλεγεν αὕτη τῶν νεβρῶν μὴ ἅψαι . οὐκοῦν ἐπεὶ πολλὰ περιβλέψας οὐδὲν ἐθεάσατο , ἔδεισε | ||
| , τὰ γύναια καὶ τοὺς παῖδας ἀνελεῖν καὶ τὸ πῦρ ἅψαι καὶ ἑαυτοὺς ἐπικατασφάξαι . οἳ μὲν δὴ μάρτυρας τῶνδε |
| ἄρα οὐδεὶς ἀνθρώπων θύει , ὡς ἐόντι καὶ θολερῷ καὶ ἁλμυρῷ ποταμῷ . Τήν τε δὴ θάλασσαν ἐνετέλλετο τούτοισι ζημιοῦν | ||
| ἐπιχέειν τῶν δένδρων , καὶ τὰ κοπροθέσια γλυκεῖ καὶ οὐχ ἁλμυρῷ ὕδατι βρέχειν , δῆλόν ἐστιν , ὅτι τὴν ἁλμυρὰν |
| εἵλετο χαλκός . οἶνον δ ' ἐκ κρητῆρος ἀφυσσόμενοι δεπάεσσιν ἔκχεον , ἠδ ' εὔχοντο θεοῖς αἰειγενέτῃσιν . ὧδε δέ | ||
| , ἐν θερμῷ . Ἐὰν δὲ ἀμφότερα μὴ ἔχῃς , ἔκχεον εἰς τὴν κεφαλὴν τρὶς ὕδωρ εἰς ὄνομα πατρὸς καὶ |
| ἐϲ ἄκρουϲ πόδαϲ καὶ ἀνὰ ῥῖνα : τὸ δὲ πρόϲωπον εὔχροον : ϲφυγμοὶ ἐϲ μέγεθοϲ ἠρμένοι , ἄτρομοι , ϲφοδροί | ||
| ἔσω περὶ ἀρτηρίην καὶ φάρυγγα , ὑπεσύριζε κερχναλέον : πρόσωπον εὔχροον , ἐπὶ γνάθοισιν ἐρύθημα , οὐ κατακορὲς , ἀλλ |
| ὁδοῖς , ἐν τούτῳ προσελάσας ἐφ ' ἵππου ὁ Λεοντιάδης ἀποστρέφει τε τὸν Φοιβίδαν καὶ ἡγεῖται εὐθὺς εἰς τὴν ἀκρόπολιν | ||
| . τί δ ' ἐστὶ χρῆμα ; τίς ς ' ἀποστρέφει φόβος ; φεῦ φεῦ . τί τοῦτ ' ἔφευξας |
| τινες θνητῶν ψαμμῖτιν ὀρυκτήν . ταύτης τὴν κεφαλὴν ἕψειν μηδὲν προσενεγκὼν ἥδυσμ ' , ἀλλ ' ἐς ὕδωρ μόνον ἐνθεὶς | ||
| θράσος κατὰ τῶν ἀμεινόνων . Ἑρμῆν τις ξύλινον κατασκευάσας καὶ προσενεγκὼν εἰς ἀγορὰν ἐπώλει . μηδενὸς δὲ ὠνητοῦ προσιόντος ἐκκαλέσασθαί |
| ἡ γῆ περὶ τὴν ὄχθην ἑκατέραν Πηνειὸν , οὔτε πηγὴν ἄβυσσον , οὔθ ' ὅ τι ἐρεῖς ἕτερον ὕδωρ παραβάλοιμ | ||
| , τὴν παμβόητον ἐν γυναιξὶν Εἰρήνην , τὴν πρὸς δόσεις ἄβυσσον ἀχανεστάτην , τὴν ἀρεταῖς στέψασαν αὐτὸ τὸ στέφος , |
| ὁ δὲ νοῦς : ὑπὸ τῆς λεπτῆς ἐκείνης διὰ τὴν σκότωσιν καταφορᾶς ἔκειτο ἄφωνος . κώματι δὲ ὕπνῳ , ἐκλύσει | ||
| πινόμενον ξηρόν , λάθρα , πᾶσαν ἐπιληψίαν καὶ μανίαν καὶ σκότωσιν καὶ πᾶν πάθος ἰᾶται . ὁμοίως καὶ τὸ ἧπαρ |
| ἐπεμβάλλειν χρὴ τῶν σκορόδων , καὶ τῆς φώκης τοῦ ἐλαίου ἐπιχέειν : δρῇν δὲ ταῦτα , ἄχρις ἂν δοκέωσιν αἱ | ||
| : ὅταν δὲ βούλῃ ἀφιστάναι τὸ φάρμακον , ὄξος θερμὸν ἐπιχέειν , ἕως ἂν ἀποστῇ , καὶ αὖθις τὰ αὐτὰ |
| ; ἐν τοῖς γάμοις τοῖς τοῦ πατρὸς τὸν μικρὸν οὐ θεραπεύετε ; ” εὐθὺς δ ' ἐκείνη “ δύσμορ ' | ||
| οὗτοι , τίνος χάριν ἀσχημονεῖτε ; ἢ τί βουλόμενοι τούτους θεραπεύετε , καὶ ταῦτα ἐνὸν ὑμῖν ἄλλως ἐπιμελεῖσθαι ; καὶ |
| πᾶν ὁμοιωθέντα . διελθόντος δὲ τοῦ κατὰ φύσιν χρόνου ταῖς ἐγκύοις , τὸν μὲν Δία πρὸς τὴν Ἡρακλέους γένεσιν ἐνεχθέντα | ||
| τοῦ δὲ θέρους ἡ ἀρχὴ ἔαρι ἔσται ὁμοία . ταῖς ἐγκύοις γυναιξὶν ἐπικίνδυνον ἔσται τὸ ἔτος . Δημόκριτος δέ φησιν |
| κυλινδούμενος , ἐξαγορεύει τινὰς ἁμαρτίας αὑτοῦ καὶ πλημμελείας ὡς τόδε φαγόντος ἢ πιόντος ἢ βαδίσαντος ὁδὸν ἣν οὐκ εἴα τὸ | ||
| δὲ θάνατον οὐδεὶς ἔχει τοιοῦτον εἰπεῖν , ἀλλὰ τὸν εὐδαιμονέστατον φαγόντος καὶ πιόντος . εἰ δέ τις καὶ δοκεῖ βιαίῳ |
| ταῖς θεαῖς , εἰς φρέαρ ἐξελιττόμεναι πίπτουσι . Γῆ δὲ ἐλεοῦσα τὸ πάθος φυτὰ εὐθαλῆ ὅμοια ταῖς κόραις ἀνῆκε , | ||
| ὁ μὲν Πλάτων φησίν . πραεῖα γὰρ ἡ θεὸς τὰς ἐλεοῦσα . κατὰ δέ τινας , Ληθώ : τὸ γὰρ |
| τριῶν . ὡς δὲ ἀνελόμενος τὸ ξίφος ὁ Μενέλαος ἔλαθε μεταστρέψας κατὰ τὸ τοῦ σιδήρου μέρος , τὸ μικρὸν ἐκεῖνο | ||
| ήραξε ] [ ] ιου ? [ δακτύλους ] ? μεταστρέψας : [ ] ος τε καὶ ῥύδην [ ] |
| εὕδων καὶ κεκρυμμένος νέκυς ψυχρός ποτ ' αὐτῶν θερμὸν αἷμα πίεται , εἰ Ζεὺς ἔτι Ζεὺς χὠ Διὸς Φοῖβος σαφής | ||
| , μεθύων τε ταῖς πόρναισι λοιδορήσεται , κἀκ τῶν βαλανείων πίεται τὸ λούτριον . Εὖ γ ' ἐπενόησας οὗπέρ ἐστιν |
| καρπόν , ὡς τελείων ἀγαθῶν ἀπολαύουσι τῶν τροφιμωτάτων ἐκ τῶν ζωογόνων δυνάμεων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς . διὰ γὰρ τοῦτο | ||
| , ὡς τελείων ἀγαθῶν ἀπολαύουσι τῶν τροφιμωτάτων , ἐκ τῶν ζωογόνων δυνάμεων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς . Διὰ γὰρ τοῦτο |