. οὗτος ἤκουσε Παρμενίδου : ἀλλὰ καὶ εἰς λόγους ἦλθεν Ἡρακλείτῳ : ὅτε καὶ συνέστησεν αὐτὸν τοῖς Ἐφεσίοις ἀγνοοῦσι , | ||
Πυθαγορείοις ἀρέσκει , ἢ τῷ ἀνομοίῳ τὸ ἀνόμοιον , ὡς Ἡρακλείτῳ τῷ φυσικῷ . Ὅταν δὲ εἴπῃ γενητὸν εἶναι τὸν |
ὃς δοκεῖ ἔχειν πλεονέκτημα , ἀρετῆς ὑγιῶς ἔχει . Πλάτων Φαίδωνι [ . , ] τελευτῶν δὴ θαμὰ προσκρούων μισεῖ | ||
ἀντὶ τοῦ ὑπισχνοῦμαι , ἀεὶ πρὸς μέλλοντα . Πλάτων ἐν Φαίδωνι : „ τῷ οὖν Ἀπόλλωνι εὔξαντο , ὡς λέγεται |
Δαναίσιν : ἤδη παροινεῖς ἐς ἐμὲ πρὶν δεδειπνάναι , καὶ Πλάτων Σοφισταῖς καὶ Ἐπικράτης ὁ Ἀμβρακιώτηςμέσης δ ' ἐστὶ κωμῳδίας | ||
ἔξω : οὕτω καὶ τὰ τοῦ ἀνθρώπου , οἷον λέγει Πλάτων τὸν εἴσω ἄνθρωπον . Ἔστι τοίνυν καὶ ἡ ἡμετέρα |
καὶ τηλικούτοις ἀνδράσι παραδείγμασι χρώμενος καὶ παρὰ πάντας τῷ μεγίστῳ Πλάτωνι οὐδὲν ἡγούμην τῆς φιλοσόφου ῥητορικῆς ποιεῖν ἀλλότριον ἀγαθοὺς ἀγαθοῖς | ||
, ψευδής . Ἂν γὰρ ἔχων τις μνήμην Σωκράτους ἐντυχὼν Πλάτωνι οἰηθῇ κατά τινα ὁμοιότητα Σωκράτει πάλιν ἐντυγχάνειν , ἔπειτα |
τὴν ἀτυχίαν , ἅτε καὶ φιλοσοφίας ἐπὶ πλεῖον μετεσχηκὼς παρὰ Σωκράτει , τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος ἠλέει δυστυχοῦντα τὸν Θηραμένη | ||
, οἷον τοῦ συνθέτου . βούλομαι ὁρίσασθαι τὸ σύνθετον τῷ Σωκράτει ὡς μουσικόν , καὶ λέγω ὅτι ζῷον λογικὸν θνητὸν |
, καὶ ἔχουσι τὸ παιδοποιὸν σῶμα ἐς τοὐπίσω μετεστραμμένον , ἀντίως τοῖς ἄλλοις καὶ ἔμπαλιν . Πάρδαλις Καρικὴ καὶ Λυκιακὴ | ||
δὲ καὶ τὸ ναμερτὲς τῷ ψεύδει φαμέν , οὐδὲ ναμερτέας ἀντίως δύο λόγως λέγεσθαι ἢ δύο ψευδέας , ἀλλὰ τὸν |
μοι φοιτῶν τὸ αὐτὸ ἐνύπνιον . „ καὶ πάλιν ἐν Γοργίᾳ : ” ἐάν τις εἰς παλαίστραν φοιτήσας εὖ ἔχων | ||
τὸν φιλόσοφον : καὶ γὰρ ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ Γοργίᾳ ἔστι γνῶναι ὅτι τῷ αὐτὰ εἶναι χαρακτηρίζει : φησὶ |
τρόπον συνδιαιτᾶσθαι τοῖς πέλας . εἰ καὶ ἐναντίον εἴη τῷ φαινομένῳ τὸ ἀληθινὸν ἀγαθὸν , μηδέποτε ἐκεῖνο τούτου ἐπίπροσθεν ἄγειν | ||
ἀστέρ ' ὀπωρινῷ τῷ κυνὶ λέγει τῷ κατὰ τὴν ὀπώραν φαινομένῳ . ἄσκοπος ἀνόητος , τὸ δέον μὴ σκοπῶν . |
ἔστιν δὲ καὶ ἐρωτικὴ ἀνάλυσις , ᾗ κέχρηται ἐν τῷ Συμποσίῳ ἀπὸ τοῦ ἐν τοῖς αἰσθητοῖς κάλλους ἀνατρέχων ἐπὶ τὸ | ||
αὐτόθι εἶναι πίνειν . ψυγεὺς ἢ ψυκτήρ . Πλάτων ἐν Συμποσίῳ : ἀλλὰ φέρε , παῖ , φάναι τὸν ψυκτῆρα |
κόλακι τάλαντα πέντε , συμβούλῳ καπνόν , πόρνῃ τάλαντον , φιλοσόφῳ τριώβολον . ἔρωτα παύει λιμός , εἰ δὲ μή | ||
τῆς τούτου διδασκαλίας ἀναγκαῖον εἰπεῖν τί φιλόψογοί τινες ἐγκαλοῦσι τῷ φιλοσόφῳ , καὶ ὕστερον ἐπ ' αὐτὴν βαδίσωμεν . ἐγκαλοῦσι |
ἀκούσῃς ὅτι τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν , ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς . Οὔτοι , ἀλλ ' ἀποκριτέον : | ||
, σοφώτατος ἀνήρ , εἴ γε πιστευτέον τοῦτο περὶ αὐτοῦ λέγοντι τῷ Πυθίῳ , οὐ μόνον ἐπῄνει τὴν ὀρχηστικὴν ἀλλὰ |
ἀπὸ τῶν σωμάτων σύμμετρα μόρια ἔχουσαν πρὸς τὴν ὄψιν . Ζήνων ὁ Στωικὸς τὰ χρώματα πρώτους εἶναι σχηματισμοὺς τῆς ὕλης | ||
ἀλλ ' ἑτέρου ἐστὶ περιεκτικόν . ” ̈ , . Ζήνων πύρινον εἶναι τὸν οὐρανόν . ̈ . . . |
πᾶσαν φιλοσοφίαν . ἄλλως τε καὶ εἰς τὴν τῶν παρὰ Ἀριστοτέλει εἶπεν , ἐπειδὴ συμβάλλεται οὐ μόνον εἰς τὸ βιβλίον | ||
τοῦ οὐρανοῦ , ὡς ἀρέσκει καὶ τῷ Πλάτωνι καὶ τῷ Ἀριστοτέλει , καὶ πολλοὺς λόγους τέθεικεν ἐν τῇ Φυσικῇ ἀκροάσει |
αἱ δὲ ἄλλαι αἰσθήσεις χρόνου δέονται . Ἀναλογεῖ δὲ καὶ νῷ ἡ ὄψις : ὥσπερ γὰρ ἐν ἀμερεῖ τὰ πάντα | ||
καὶ ἀρχαὶ πάντων τῶν γενητῶν , ὡς ὄντως ὄντα καὶ νῷ μόνῳ ληπτά , καὶ διὰ τοῦτο καὶ τιμιώ - |
τῶν ὑπαρκτῶν . οἵ γέ τοι περὶ τὸν Δημόκριτον καὶ Πλάτωνα πᾶν αἰσθητὸν ἀναιροῦντες συναναιροῦσι καὶ τὴν φωνήν , αἰσθητόν | ||
καὶ ἐν ἄλλοις δέ . Λέγεται τὴν διαφορὰν Ἀριστοτέλους πρὸς Πλάτωνα τὴν πρώτην ἐκ τούτων γενέσθαι . οὐκ ἠρέσκετο τῷ |
: Τοῦ δὲ Ἀπολλοδώρου ἐν τῷ εἰκοστῷ περὶ τῶν Θεῶν συγγράμματι , ὅ ἐστι περὶ τοῦ Ἅδου | , τάδε | ||
ὁπωσοῦν νενο - μοθετημένα σημεῖα ἐν τῷ Κατ ' ἰητρεῖον συγγράμματι ἐν τῷ προσώπῳ συνίστασθαι . Ῥὶς ὀξεῖα , ὀφθαλμοὶ |
. . ̈ . . φησὶ δὲ περὶ τοῦ κενοῦ Χρύσιππος μὲν ἐν τῷ περὶ κενοῦ καὶ ἐν τῇ πρώτῃ | ||
καλούμενοι τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς δόγμασιν . ὥστ ' ἐπεὶ Χρύσιππος αὐτοὺς εἴθισεν ἀμφισβητεῖν περὶ τῶν κατὰ τὴν φιλοσοφίαν ὀνομάτων |
ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
εἴκοσιν ἔτη διήκουσε Σωκράτους : ἐκείνου δ ' ἀπελθόντος προσεῖχε Κρατύλῳ τε τῷ Ἡρακλειτείῳ καὶ Ἑρμογένει τῷ τὰ Παρμενίδου φιλοσοφοῦντι | ||
Οἰνέως δ ' ἐγένετο Αἰτωλός . Πλάτων δ ' ἐν Κρατύλῳ ἐτυμολογῶν τὸν οἶνον οἰόνουν αὐτόν φησιν εἶναι διὰ τὸ |
εἶπεν , % ” ὅτι μὲν ἀληθές ἐστιν # τὸ Ἐπικούρῳ περὶ ἀπειρίας κόσμων κα - [ ταβεβλημένον δόγμα ] | ||
πρὸς ἡμᾶς εἴρηται μὲν ἴσως τῷ Σώφρονι , ἀποδέδεικται δὲ Ἐπικούρῳ , καὶ ἔστιν οὐ τὸ εἰπεῖν ἀλλὰ τὸ ἀποδεῖξαι |
γνώριμος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ποσειδωνείων σχολῶν . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί , διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν | ||
' ἐννοήματά εἰσι παρ ' αὐτοῖς αἱ ἰδέαι , ὡς Κλεάνθης ὕστερον εἴρηκεν , οὐδ ' , ὡς Ἀντωνῖνος μιγνὺς |
. Ἔφορος δὲ τὴν Ἁρμονίαν Ἠλέκτρας καὶ Διός φησιν . Ἐπίκουρος Ἡροδότῳ χαίρειν . Τοῖς μὴ δυναμένοις , ὦ Ἡρόδοτε | ||
τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν : ἐπί τε Φιλίππου πρὸς αὐτὸν [ ] |
, ἔφην , περιιτέον τῷ τοιούτῳ , καὶ οὐχ ἧττον μανθάνοντι πονητέον ἢ γυμναζομένῳ : ἤ , ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν | ||
μανθάνοντα οὐκ ἀποτεμνομένη ἡ δίδαξις τοῦ διδάσκοντος γίνεται ἐν τῷ μανθάνοντι , ὥστε τὸν μὲν ἀνενέργητον εἶναι , τὸν μανθάνοντα |
πρὸς βορέην ἐστὶ τῆς ἠπείρου ταύτης . Τὰ ὦν πτερὰ εἰκάζοντας τὴν χιόνα τοὺς Σκύθας τε καὶ τοὺς περιοίκους δοκέω | ||
τούτων . οὐ γὰρ οἶμαι δεῖν ὑμᾶς ὑπὲρ τηλικούτων ἀδικημάτων εἰκάζοντας , ἀλλὰ τὴν ἀλήθειαν εἰδότας ψηφίζεσθαι , καὶ τοὺς |
Πυθαγόρας ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα . ξυνεφώνησε δὲ τῷ λόγῳ καὶ Ξενοκράτης . . . . Πυθαγόρας δὲ ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα | ||
ὡς τὸ εἰκὸς τὸν Ξενοκράτην φιλανθρώπως καὶ αὖ πάλιν ὁ Ξενοκράτης ἐκεῖνον ὁμοίως . διαλυθείσης δὲ τῆς συνουσίας οὐδὲν οὔτε |
περὶ ἑκάστην αἴσθησιν θεωρίας , ὃν δεῖ μάλιστα ἐκ τῶν Ἰαμβλίχῳ ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς πεφιλοσοφημένων ἀναλαμβάνειν , ἐξ ὧν | ||
Πλάτωνι καὶ τοῖς ὕστερον τὴν ἐκείνων θεωρίαν ἐξηπλωκόσιν Πλωτίνῳ καὶ Ἰαμβλίχῳ καὶ Πορφυρίῳ . ὅτι μέντοι τὰς ἀνάλογον καὶ ἐν |
Ἀμύντᾳ τῷ Μακεδόνων βασιλεῖ ἰατροῦ καὶ φίλου χρείᾳ . οὗτος γνησιώτατος τῶν Πλάτωνος μαθητῶν , τραυλὸς τὴν φωνήν , ὥς | ||
διέβαλον αὐτοῦ τινες καὶ τοὺς λόγους ἐμέμψαντο πρῶτον μὲν ὁ γνησιώτατος αὐτοῦ μαθητὴς Ἀριστοτέλης , ἔπειτα οἱ περὶ Κηφισόδωρόν τε |
ὅτι ἔστιν ἀκαταληψία . τοὺς δὲ Πρωταγορείους ἐλέγχει ἐν τῷ Πρωταγόρᾳ διαλόγῳ λέγων οὕτως : ὅτι ἡμεῖς , ὦ Πρωταγόρα | ||
τὸν ἕτερον . Καὶ ἐγὼ εἶπον : Ἐπιτρέπω μὲν ἔγωγε Πρωταγόρᾳ ὁπότερον αὐτῷ ἥδιον : εἰ δὲ βούλεται , περὶ |
ἐντυχὼν γόητί τινι καὶ μιμητῇ ἐξηπατήθη , ὥστε ἔδοξεν αὐτῷ πάσσοφος εἶναι , διὰ τὸ αὐτὸς μὴ οἷός τ ' | ||
λάσιόν του τὸ κέαρ ᾖ , ὃ δὴ ἐπῄνεσεν ὁ πάσσοφος ποιητής , ἢ ὅταν κοπρῶδες καὶ μὴ καθαροῦ τοῦ |
, εἰδέναι χρὴ τοσοῦδε δέουσαν τῷ κάμνοντι ἔχειν καὶ τῷ ἰητρῷ μεταχειρίζεσθαι : ἢν δὲ ὀλίγα ἔχῃ τούτων τῶν σημηΐων | ||
μὲν οὐχ ὡς ὁμολογίην τρέπεται τὸ ποιηθὲν , τῷ δὲ ἰητρῷ τὴν αἰτίην προσῆψαν . Ἐσκέφθαι δὲ χρὴ καὶ τὰ |
ἔστιν ἀκαταληψία . τοὺς δὲ Πρωταγορείους ἐλέγχει ἐν τῷ Πρωταγόρᾳ διαλόγῳ λέγων οὕτως : ὅτι ἡμεῖς , ὦ Πρωταγόρα , | ||
προβατοκαπήλῳκαὶ τὸν Λυσικλέα ῥήτορα δεινότατον παρεσκευάσατοὡς Αἰσχίνης ὁ Σωκρατικὸς ἐν διαλόγῳ Ἀσπασίᾳ . οὐ τοίνυν οὐδὲ Σωκράτης ἄλλως ἐχρῆτο τοῖς |
ὁρίζεται αὐτὴν οὕτως : διήγησίς ἐστιν ἔκθεσις καὶ παράδοσις τῷ ἀκροατῇ τοῦ πράγματος οὗ κοινούμεθα αὐτῷ . Διττῆς δὲ τῆς | ||
μάλιστα κρύψαι θέλωσιν , οὐ προτιθέμενοι λέγουσιν οὐδὲ προσέχοντι τῷ ἀκροατῇ , οὐδ ' ἐν τῇ αὑτοῦ χώρᾳ τιθέντες , |
τὴν ἑτέραν ἐπεφύκει δέχεσθαι . μαρτύρια δὲ καὶ τὰ ἐν Τιμαίῳ περὶ τοῦ τὸν κόσμον ἄνοσον εἶναι καὶ μὴ φθαρησόμενον | ||
πλοῦτος , ἰσχύς . ἴδωμεν δὲ καὶ ἃ ἐν τῷ Τιμαίῳ περὶ τῆς τοῦ παντὸς ὁ αὐτὸς φυσιολογεῖ ψυχῆς : |
μηδὲν πρότερον ποιεῖσθαι τῆς ἀληθείας , ἀλλὰ καὶ ὀλίγῳ τῷ παραδείγματι . εἰ γὰρ ἐκεῖνος Ὁμήρῳ τῷ τοσοῦτον πρὸ αὐτοῦ | ||
οὐ γὰρ ἀνῃρῆσθαι τὸν τύραννον : πλατύνεται δὲ ὁ ὅρος παραδείγματι τῷ ἐκ περιτροπῆς , τοῖς λείπουσιν , ὡς ἐπὶ |
πατρῴαν οὐσίαν : οὕτως ἰταμῶς ἅπαντα κατεμασήσατο . ἐν δὲ Φαίδρῳ φησί : σχολῇ γε , νὴ τὸν ἥλιον , | ||
διαφορὰν δευτέροις καὶ τρίτοις διδούς . Τὸ δὲ ἐν τῷ Φαίδρῳ ψυχὴ πᾶσα παντὸς ἐπιμελεῖται τοῦ ἀψύχου ; Τί γὰρ |
. οὐκ ἦν ἐκφορὰ Λύκῳ κρεῶν τότ ' οὐδὲ τῷ διδασκάλῳ . ἑτέρους πορίσασθαι δύ ' ἐρίφους ἠνάγκασας : τὸ | ||
, πρῶτος τῶν Σωκρατικῶν μισθοὺς εἰσεπράξατο καὶ ἀπέστειλε χρήματα τῷ διδασκάλῳ . καί ποτε πέμψας αὐτῷ μνᾶς εἴκοσι παλινδρόμους ἔλαβεν |
τοῖς χείροσι πεισθέντες , ὥσπερ ἐπὶ τῆς αἰσθήσεως πρὶν τῷ διανοητικῷ ἐπικρῖναι ψευδῆ ὁρᾶν συμβαίνει τῇ κοινῇ αἰσθήσει . Ὁ | ||
ψυχὴ καὶ ἐν τούτοις ὥρισται , θρεπτικῷ , αἰσθητικῷ , διανοητικῷ , κινήσει . ὃ δὲ πρότερον ἠπορήσαμεν οὐδὲν κωλύει |
δὲ περὶ καταγμάτων πρόκειται τῷ Ἱπποκράτει λέγειν , τῷ δὲ Γαληνῷ τὸν τούτου ἐξηγήσασθαι λόγον , ἡμῖν δὲ ὥσπερ εἰσαγωγήν | ||
πρὸς τὰ ὑπερκείμενά τε καὶ ὑποκείμενα . ὡς δὲ τῷ Γαληνῷ δοκεῖ , ἐν τούτοις τοῖς κενεῶσι περιέχεται ἡ νῆστις |
ὀνομάζων , ἐς δὲ ξενίαν τῆς πόλεως ἰγκουϊλῖνον , ᾧ ῥήματι καλοῦσι τοὺς ἐνοικοῦντας ἐν ἀλλοτρίαις οἰκίαις . αὐτὸς δὲ | ||
ῥήματος οὐ τοῦτο . εἶτα προστίθησι καὶ τὰ παρεπόμενα τῷ ῥήματι , ὅτι τὸ ῥῆμα σύμβολόν ἐστιν καὶ σημαντικὸν τῶν |
τὸν ἀντίδικον τῷ πεπλασμένῳ τούτῳ φθέγματι , οἰκείῳ τῶν εὑρηκότων ὄντι τὴν ἀλήθειαν . ἐπικλάζειν γοῦν φιλοῦσι καὶ θέλγουσι καὶ | ||
, μηδενὸς ἀντισπῶντος ἔτι καὶ μεθέλκοντος ἐλευθέροις καὶ εὐγενέσι τῷ ὄντι χρήσηται πρὸς τὰ καλὰ πάντα ὁρμαῖς . οὕτως γὰρ |
τοὺς συνδέσμους μὴ μάλα ἀνταποδίδοσθαι ἀκριβῶς , οἷον τῷ μὲν συνδέσμῳ τὸν δέ , ἀλλὰ καὶ ἀτακτοτέρως πως χρῆσθαι , | ||
. τῶν δὲ ἐπίκτητον ἐχόντων τὴν ἑνότητα οἱ μὲν συναπτικῷ συνδέσμῳ , οἱ δὲ διαζευκτικῷ , οἱ δὲ συμπλεκτικῷ , |
τὸ ἦθος . * Ζεὺς ὑψιβρεμέτης : καταπλήττει αὐτὸν τῷ ἐπιθέτῳ τῆς ἀξιοπίστου οἰκήσεως διὰ τοῦ εἰπεῖν : Ζεὺς ὑψιβρεμέτης | ||
σὺν δυστυχίᾳ πολλῇ : ἄλλως : κακομοιρίᾳ : τῷ γὰρ ἐπιθέτῳ διέστειλε τὸ τῆς μοίρας ὄνομα ὂν τῶν μέσων : |
χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
ἡμῖν κατὰ τὸν πολιτικὸν λόγον ἔν τε τῷ συμβουλευτικῷ καὶ δικανικῷ καὶ ὁ Πλάτων ἐν τῷ πεζῷ πανηγυρικῷ , τοῦτ | ||
ἀπολογικὸν καὶ τὸ ἐξεταστικόν . ταῦτα πάλιν ὡς ἐν τῷ δικανικῷ γένει συνθήσομεν καὶ τάξομεν , διέλθωμεν . πρῶτον μὲν |
σου Τρόμης ἐδούλευε παρ ' Ἐλπίᾳ τῷ πρὸς τῷ Θησείῳ διδάσκοντι γράμματα , χοίνικας παχείας ἔχων καὶ ξύλον ; ἢ | ||
διαφθείροντι ἐμέ τε καὶ τὸν αὑτοῦ πατέρα , ἐμὲ μὲν διδάσκοντι , ἐκεῖνον δὲ νουθετοῦντί τε καὶ κολάζοντι ” καὶ |
ὦ Σώκρατες , τὸν ἄνδρα εἶναι , ἔφη . Ὡς σοφιστῇ ἄρα ἐρχόμεθα τελοῦντες τὰ χρήματα ; Μάλιστα . Εἰ | ||
ἔχουσαι δύναμιν αἰχμάλωτοι τῷ βασιλεῖ τῶν Ἀμορραίων , τουτέστι τῷ σοφιστῇ λαλούντων : οἱ γὰρ Ἀμορραῖοι ἑρμηνεύονται λαλοῦντες , τοῦ |
ὁ κόσμος τάδε τινὰ φέρει ὧν ἐστι φορός : καὶ ἰατρῷ δὲ καὶ κυβερνήτῃ αἰσχρὸν ξενίζεσθαι , εἰ πεπύρεχεν οὗτος | ||
εἰδέναι , εἰς ἅπερ συντελεῖ τὸ εἰδέναι ; τίς χρεία ἰατρῷ τῆς τέχνης , μὴ ὑγιάζοντι κατὰ τὴν τέχνην ; |
. Εἰ δέ φησι καὶ τὸ γένος ἀποδιδόντες τοῦ εἴδους ἐμεμνήμεθα εἰπόντες τὸ κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων τῷ εἴδει ἐν | ||
δεῖ παραδειγμάτων ἑτέρων ἀλλ ' οὗ μικρῷ πρόσθεν ἡμεῖς τε ἐμεμνήμεθα καὶ Πλάτωνα σύμψηφον ἐδείκνυμεν ; οἱ νόμοι σωτηρίας δή |
σαφέστερον . σὺ δὲ παράπεμπε τῷ νῷ τὰς θεωρίας τῷ ῥητορικῷ σου κοσμῶν λόγῳ τὴν τέχνην . ἴσθι μέντοι , | ||
. ὁ δὲ τοῦτο εἰπὼν ἔπεισεν ὅτι ἔασον αὐτοὺς Ἀθήνησι ῥητορικῷ θανάτῳ ἀποθανεῖν . . π . ἑρμην . § |
δρᾷ καὶ ἐν Ἀχαρνεῦσι καὶ Λυσιστράτῃ κἀν τῆς Εἰρήνης τῷ δράματι . οὗ καὶ τὴν δοκοῦσαν αἰσχρορρημοσύνην τῶν λέξεων ὡς | ||
Ἀλθαία , τοῦτον τὸν λόγον Φρύνιχος ὁ Πολυφράδμονος πρῶτος ἐν δράματι ἔδειξε Πλευρωνίαις : κρυερὸν γὰρ οὐκ ἤλυξεν μόρον , |
καὶ τίνας τοῖς ἐναντίοις λειπτέον ῥυθμούς . οἶμαι δέ με ἀκηκοέναι οὐ σαφῶς ἐνόπλιόν τέ τινα ὀνομάζοντος αὐτοῦ ξύνθετον καὶ | ||
τε καὶ λέγῃ . Ὁ δὲ Φαῖδρος οὔ φησιν οὕτως ἀκηκοέναι , ἀλλὰ ἐκείνως , ὅτι οὐδὲν δεῖ τὴν ἀλήθειαν |
εἷς , Ἀριστοτέλης ὁ Μῦθος ἐπικληθείς . Πάντων μέντοι τῶν Σωκρατικῶν διαλόγων Παναίτιος ἀληθεῖς εἶναι δοκεῖ τοὺς Πλάτωνος , Ξενοφῶντος | ||
φιλοσοφία ἐπικέκληται . Φαίδωνα δὲ τὸν Ἠλεῖον οὐδεὶς ἠγνόησε τῶν Σωκρατικῶν εἰς πρῶτα ἥκειν ὑπειλημμένον * * * Ἀριστοτέλης δὲ |
σημεῖον ἀμαθίας . ἀνδρὶ σοφῷ πᾶσα γῆ πατρίς . τῷ ψεύδει ὡς φαρμάκῳ χρῶ . ὁπότε δεῖ πράττειν , λόγῳ | ||
' ἕκαστον γυμνάσας ἡμῶν τὴν διάνοιαν παντοίοις θεωρήμασι καὶ τῷ ψεύδει τὸ ἀληθὲς παραθεὶς καὶ τῇ πείρᾳ τὸν ἔλεγχον τῆς |
τὸ δὲ λογικόν . οὕτω δὲ πρῶτος διεῖλε Ζήνων ὁ Κιτιεύς : καὶ Διογένης ὁ Βαβυλώνιος . . ̈ . | ||
οὐδὲ ὀφλισκάνουσι γέλωτα , οἷον ὦφλέ ποτε Ἀντιγόνῳ Περσαῖος ὁ Κιτιεύς : Ἀντιγόνῳ γὰρ τῷ βασιλεῖ συνδιῃτᾶτο Περσαῖος ὁ τοῦ |
πρὸς τὸν ἥλιον , παραπλησίαν ταῖς κατοπτρικαῖς ἐμφάσεσιν . Ἀναξαγόρας Δημόκριτος σύνοδον ἀστέρων δυεῖν ἢ καὶ πλειόνων κατὰ συναυγασμόν . | ||
τούτων . καὶ γὰρ Ἀναξαγόρας ἁπλῶς εἴρηκε περὶ αὐτῶν . Δημόκριτος δὲ καὶ Πλάτων ἐπὶ πλεῖστόν εἰσιν ἡμμένοι , καθ |
διὰ ταῦτα καὶ Θεόδωρος ὁ ἄθεος καὶ Διαγόρας ἐξεκηρύχθη καὶ Πρωταγόρας ἐφυγαδεύθη : ὅτε καὶ πλέων ναυαγίῳ ἐχρήσατο : Διότιμος | ||
' ; ἔφη , ὦ Σώκρατες , δίκαια δοκεῖ λέγειν Πρωταγόρας ἀξιῶν αὑτῷ τε ἐξεῖναι διαλέγεσθαι ὅπως βούλεται , καὶ |
αὐτῷ τελευτῶντι ἐγὼ καὶ Τερψίων καὶ Ἀπολλόδωρος καὶ Φαίδων καὶ Ἀντισθένης καὶ Ἑρμογένης καὶ Κτήσιππος , Πλάτων δὲ καὶ Κλέομβροτος | ||
τρισκαιδέκατος Μάγνης , Μιθραδατικὰ γεγραφώς : τεσσαρεσκαιδέκατος ἀστρολογούμενα συγγεγραφώς . Ἀντισθένης Ἀντισθένους Ἀθηναῖος . ἐλέγετο δ ' οὐκ εἶναι ἰθαγενής |
ἐπτοῆσθαι δὲ καὶ ἐνθουσιᾶν , καθάπερ τὰς βάκχας , ἐπὶ Ἀλκιβιάδῃ : ἐπεστρέφθαι δὲ ἐπ ' Αὐτόλυκον τὰ ὄμματα , | ||
εἴ τίς τινα ἔδησεν ἢ συνέσχεν ἀδίκως , οἷον πραχθῆναι Ἀλκιβιάδῃ φησὶν ἐν τῷ κατὰ Μειδίου Δημοσθένης : „ εἷρξεν |
ἐγὼ δέ , ἵνα τι γενναιότερον συναγο - ρήσω τῷ τεχνικῷ , καὶ τέσσαρας εἴποιμι ἂν τῶν εἰς ην ὀνομάτων | ||
ἐνταῦθα τοῖς λόγοις καταφορικώτερον ἐχρήσατο : ἡμαρτῆσθαι δὲ νομίζουσι τῷ τεχνικῷ εἰπόντι καὶ συμβουλευτικῶς τὸ συμβουλευτικόν : ὡς γὰρ πρὸς |
ὢν πατρὸς οὐ πατήρ ἐστιν , ὥστε σύ , ὦ Σώκρατες , ἀπάτωρ εἶ . Καὶ ὁ Κτήσιππος ἐκδεξάμενος , | ||
δέ ποτε ὁ Ἀντιφῶν διαλεγόμενος τῶι Σωκράτει εἶπεν : Ὦ Σώκρατες , ἐγώ τοί σε δίκαιον μὲν νομίζω , σοφὸν |
τε καὶ νοηθήσεται καὶ ἔστιν αὐτῷ νῷ τε εἶναι καὶ νοητῷ , ἢ κατ ' ἄλλο μὲν νοήσει , κατ | ||
, ἡ δέ γε δευτέρα , οἷς ἤδη ἐν τῷ νοητῷ γενομένοις καὶ οἷον ἴχνος θεῖσιν ἐκεῖ πορεύεσθαι ἀνάγκη , |
αὐτῶν ὡς λιποστρατούντων . διὰ τοῦτο εἰσάγει αὐτοὺς βοηθήσοντας τῷ ἀλλαντοπώλῃ . ὅστις ἐστὶ δεξιός : ἀγαθός , εὔνους ἡμῖν | ||
κατ ' αὐτῶν . οἱ δὲ περὶ τὸν Νικίαν τῷ ἀλλαντοπώλῃ παρακελεύονται γενναίως ἀντιστῆναι πρὸς αὐτόν . νῦν γάρ , |
νύμφαι τύχωσιν οὖσαι . εἶτα προιὼν ἐπάγει : καὶ ὁ θαυμασιώτατος δέ φησι Χρύσιππος τὴν ὀνομασίαν λαβεῖν τὰ μύρα ἀπὸ | ||
ἄξιοι τιμῆς ἀργαλεωτάτους καὶ βαρεῖς ἀνατρέψαντες καὶ καταβαλόντες ἐχθρούς . θαυμασιώτατος δὲ καὶ τούτων ὁ διενεγκών , ᾧ καὶ τὰ |
ὠνομάσθαι ἀγνοεῖσθαι εὐήθη φήσομεν τὸν λόγον : ὅπου γε οὐδὲ Μέλητα τὸν παρὰ τὴν Σμύρναν ῥέοντα ὠνόμακε ποταμόν , τὴν | ||
καὶ Κλεάνθης τὸν πατέρα αὐτοῦ Μαίονα λέγουσιν , Εὐγαίων δὲ Μέλητα , Καλλικλῆς δὲ Δμασαγόραν , Δημόκριτος δὲ Τροιζήνιος Δαήμονα |
. Ἀναγράφει δ ' αὐτοῦ καὶ Διοκλῆς ταυτί . τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ ' ἄπορον . ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός | ||
ἔστι πρὸς τὰ ἔγγονα φιλοστοργία ; διὰ τί ἀποσυμβουλεύεις τῷ σοφῷ τεκνοτροφεῖν ; τί φοβῇ μὴ διὰ ταῦτα εἰς λύπας |
τοῖς ὠοῖς ἁλιέων παῖδες : ἐπειδὴ γὰρ δεῖπνον ἀφρὸς τῷ ὀρνέῳ γιγνόμενός ἐστι , καὶ ζωῆς αἴτιον τὸ αὐτὸ καὶ | ||
καὶ τότε κύκνος γέγονεν : οὕτω καὶ αὐτὸν ὁμοιωθέντα τῳ ὀρνέῳ τούτῳ καταπτῆναι εἰς Ῥαμνοῦντα τῆς Ἀττικῆς , κἀκεῖ τὴν |
δὲ καὶ τῶν νεωτέρων διελέχθησαν , σαφέστατα δὲ ὁ θεῖος Ἰάμβλιχος ἐν ἑβδόμῃ βίβλῳ τῆς τῶν Πυθαγορείων δογμάτων συναγωγῆς . | ||
τῶν μὲν παλαιῶν Ξενοκράτης καὶ Σπεύσιππος , τῶν δὲ νεωτέρων Ἰάμβλιχος καὶ Πλούταρχος : οἱ δὲ μέχρι μόνης τῆς λογικῆς |
τούς γε συγγενεῖς ἡμᾶς ἀεὶ προθύμως διὰ λόγων ἀναγνωρίζειν . Θεαιτήτῳ μὲν οὖν αὐτός τε συνέμειξα χθὲς διὰ λόγων καὶ | ||
δὲ τούτους εἴποι τις ἂν , ἃ καὶ Πλάτων ἐν Θεαιτήτῳ : πρῶτον μὲν , τί δήποτε τοιούτων γε δὴ |
δίκαιον ἀπὸ τοῦ συμφέροντος καταρᾶσθαι , ὡς ἀσεβές τι πρᾶγμα δεδρακότι : ἀσεβεῖς γὰρ τῷ ὄντι οἱ τὸ συμφέρον ἀπὸ | ||
τῷ γε πεπονθότι ? [ - ] καὶ τῷ [ δεδρακότι - ] ἐγίγνετο ? ? [ ] γὰρ ν |
ὑπὸ τῶν ἐπιστημῶν θεωρεῖσθαι . καὶ ἠβουλόμην ἐγὼ μᾶλλον οὕτως εἰρῆσθαι τῷ φιλοσόφῳ ὡς ὁ Ἀφροδισιεὺς ἐδοκίμασεν , ἵνα τά | ||
τοῦ λόγου τὴν ἐνάργειαν παρεχομένων ; Ταῦτα μὲν οὖν ἐξαρκεῖ εἰρῆσθαι περὶ τῆς καθ ' ὕπνον θείας μαντικῆς , τίς |
τὴν διαλεκτικὴν θριγκὸν τῶν ὄντων πάντων , ἐν δὲ τῷ Παρμενίδῃ ὄργανον , λέγων γύμνασαι σαυτὸν διὰ τῆς καλουμένης παρὰ | ||
αὐτῶν . Καὶ μὴν τὰς δέκα κατηγορίας ἔν τε τῷ Παρμενίδῃ καὶ ἐν ἄλλοις ὑπέδειξε , τὸν ἐτυμολογικόν τε τόπον |
. Τοῦτο δὴ τῇ αὑτοῦ φύσει νοητὸν ὂν ἐν τῷ νοοῦντι γενόμενον διὰ τοῦ νοηθῆναι νοῦς τέ ἐστι γεγενημένος ἐν | ||
. διὸ καὶ νοοῦντα ἔτι ἀμέριστα ὄντα ἀμερίστως καὶ τῷ νοοῦντι ἥνωται , καὶ ὅλα δι ' ὅλων ὄντα νοητὰ |
[ αὐτὸς ἐγεώργει καὶ ] ἐργατικώτατος ὑπῆρχε . τῷ οὖν Ἀκταίωνι ἀμελοῦντι τῶν οἰκείων , μᾶλλον δὲ κυνηγετοῦντι , διεφθάρη | ||
τοῦτο καὶ αὐτὸς δεδεμένον τὸ ἄγαλμα εἶδον : καὶ τῷ Ἀκταίωνι ἐναγίζουσιν ἀνὰ πᾶν ἔτος . σταδίους δὲ ἀφέστηκεν ἑπτὰ |
ἐμφαινόντων πάλιν διὰ τούτου τῶν παλαιῶν ὅτι καὶ τοὺς ἰσχυροτάτους ὑποτάττειν δεῖ ἑαυτοὺς τῷ λόγῳ καὶ τὰ ὑπὸ τούτου προσταττόμενα | ||
πρότερον ἐλέγομεν , τὴν ἁπλῆν ἀπόφασιν χρὴ ὡς ἑπομένην αὐτῇ ὑποτάττειν , τὴν οὐκ ἀναγκαῖον εἶναι , οὔτε τῶν καταφάσεων |
Καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσι : τὸ δικανικὸν ἀποδιδοὺς τῷ Ὀδυσσεῖ , δεικνὺς ὡς τοὺς ἀγωνιστὰς δεῖ πολλῶν εὐπορεῖν δικαιωμάτων | ||
. τούτων δ ' εὐτελέστερος ὁ δίφρος : τῷ γοῦν Ὀδυσσεῖ ἐπαίτῃ δοκοῦντι δίφρος ἀεικέλιος παρατίθεται ὀλίγη τε τραπέζα . |
ᾔδειν καὶ αὐτός , μηδὲ ἐξ ἡμῶν ἀγέραστοι γενέσθωσαν τῷ λόγῳ τῷδε . πεπεδημένων αὐτοῖς ὑπὸ κρυστάλλου τῶν ῥευμάτων ὅσοι | ||
ἀθρόοι ἀκόλουθοι . εἰ δὲ ἀναστρέψαιμεν τοὺς πρώτους ἐν διπλασίῳ λόγῳ τοὺς αʹ βʹ δʹ διὰ τῶν αὐτῶν προσταγμάτων ποιήσομεν |
τῶν ἐν Σάμῳ στρατηγῶν : Δίδυμος καὶ Κρατερός φασι ταῦτα αἰνίττεσθαι εἰς Φρύνιχον τὸν Στρα - τωνίδου . ἐκακοηθεύσατο γὰρ | ||
κακῶς ἐπισημαίνεσθαι [ ] Χαμαιλέοντα τοιοῦτόν τι τοὺς κωμικοὺς [ αἰνίττεσθαι ] περὶ τῶν † γισων † προσηγορίαις μὲν χρωμένους |
ἐν τόπῳ καὶ τῶν ἐν ἀγγείῳ . ἀλλ ' ὅμως Ζήνωνι μὲν ὑπολείπεταί τις ἀπολογία κεκρᾶσθαι ὅλην δι ' ὅλου | ||
, διὰ τί καὶ οὐκ εἴσεισι πάλινἀλλ ; ' ὅμως Ζήνωνι μὲν ὑπολείπεταί τις ἀπολογία , κεκρᾶσθαι ὅλην δι ' |
χρησμῳδοῦσιν ; Ἐν Τροφωνίου τε μὴν ὁ δεόμενος συγγενέσθαι τῷ δαιμονίῳ , ἐνσκευασάμενος ὀθόνῃ ποδήρει καὶ φοινικίδι , μάζας τε | ||
δοκεῖν τὰς παρ ' Αἰθίοψι θυσίας μάλιστ ' εἶναι τῷ δαιμονίῳ κεχαρισμένας . μάρτυρα δὲ τούτων παρέχονται τὸν πρεσβύτατον σχεδὸν |
οὕτως : στέρησίς ἐστιν ἀπουσία εἴδους φύσεως δεκτικῆς ἐν τῷ πεφυκότι δέχεσθαι καθ ' ὃν πέφυκε δέχεσθαι χρόνον . οὗτος | ||
ταῦτα ἐνεθυμούμεθα , οὕτως ἐγιγνώσκομεν περὶ αὐτῶν , ὡς ἀνθρώπῳ πεφυκότι πάντων τῶν ἄλλων ῥᾷον εἴη ζῴων ἢ ἀνθρώπων ἄρχειν |
οὐ κυρίως λέγοιτο , ἀλλὰ ληφθὲν εἰς δήλωσιν τοῦ ἀφθάρτου πλανῷ ἂν τὴν ψυχὴν εἰς ἔκτασιν τοῦ πλείονος καὶ ἔτι | ||
οὐ κυρίως λέγοιτο , ἀλλὰ ληφθὲν εἰς δήλωσιν τοῦ ἀφθάρτου πλανῷ ἂν τὴν ψυχὴν εἰς ἔκτασιν τοῦ πλείονος καὶ ἔτι |
διδασκάλου . . . , : ὅτι δὲ οἰκειότερον τῷ διαλεκτικῷ τὸ ἀνασκευάζειν τοῦ κατασκευάζειν , ἐν τῷ πρώτῳ τῶν | ||
, παντὶ συλλογισμῷ ὑπάρχει , καὶ τῷ ἀποδεικτικῷ καὶ τῷ διαλεκτικῷ καὶ τῷ σοφιστικῷ . Ἀλλὰ διὰ τί μὴ ἓν |
δὲ αὐτῷ προφάσεως . τίς οὖν ἡ πρόφασις ; φησὶν ἠγνοηκέναι τὸν Αἰσχίνην πεπρακότα αὑτὸν ἐν τῇ προτέρᾳ πρεσβείᾳ . | ||
δημοτέων , διὰ τοῦτο τὸ πρῆγμα : ἐδόκεον γὰρ αὐτοῖσιν ἠγνοηκέναι μοῦνος , οἱ δὲ ἄλλοι ἐγνωκέναι , καὶ οὐκ |
ὑπάρχων τοῦ παντὸς ἡ ὑπόστασις κατὰ μὲν τὴν μηδέπω γεγενημένην ποίησιν μόνος ἦν : καθὸ δὲ πᾶσα δύναμις ὁρατῶν τε | ||
Ῥόδῳ Σμινθείων , πρεσβύτερος καὶ εὐδαίμων ἄνθρωπος εὐφυής τε περὶ ποίησιν ὢν πάντα τὸν βίον ἐδιονυσίαζεν , ἐσθῆτά τε . |
παρειμένοι δ ' ὅμως ὑπὲρ τοῦ μὴ δοκεῖν ἁλισκόμενοι τῷ συνειδότι καθησυχάζειν ” πῶς ” ἔφασαν „ ἀπολογησόμεθα καὶ πρὸς | ||
μὲν ἐς τὸν Σύλλαν ὁμοίᾳ χρώμενοι , δέει δὲ καὶ συνειδότι ὧν ἔπραξαν πολὺ τῶν ἄλλων χείρονι , ἔκ τε |
ἀνάγκη . Παρὰ Ἀπελλίωνι τῷ χρηστῷ περὶ ὧν ἀδικεῖσθαι φῂς ἀγωνιῇ , τοῦτον γὰρ ἀπέδειξέ σοι δικαστὴν ὁ γενναῖος Στρατήγιος | ||
ὦ Σώκρατες , πρᾶγμα , ἀλλὰ σύ τε κατὰ νοῦν ἀγωνιῇ τὴν δίκην , οἶμαι δὲ καὶ ἐμὲ τὴν ἐμήν |
ἀποκρίνουσι τοῖς ἠθροισμένοις σπέρμασι . καὶ οὔτε Ἰσχόμαχος ἐνταῦθα οὔτε Σωκράτης ὑπὲρ τῆς ἀξιοζήλου οἰκονομίας σπουδάζοντες διδάσκουσιν αὐτά . οἱ | ||
τί δὲ προγέγραπται τὸ γνῶθι σαυτὸν μηδενὸς αὐτὸ νοοῦντος ; Σωκράτης πάντας ἔπειθε τοὺς προσιόντας ἐπιμελεῖσθαι ἑαυτῶν ; οὐδὲ τὸ |
τῆς προθέσεως : καθάπερ συνέβη Ἰσοκράτει τῷ ῥήτορι ἐν τῷ συμβουλευτικῷ ἐπιστολίῳ τῷ πρὸς Φίλιππον αὐτῷ γραφέντι : ἐλύθη γὰρ | ||
περὶ τοῦ στεφάνου Ἰσοκράτης δὲ ἐν πανηγυρικῷ ὁ μὲν τῷ συμβουλευτικῷ ὁ δὲ τῷ δικανικῷ τὴν πανηγυρικὴν ἀναμίξαντες ἰδέαν , |
τὸν δοκοῦντα ἔλεγχον , ὃν ἄρτι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κατὰ Πρωταγόρου , ὅτε τοῦ κυνοκεφάλου ἐμέμνητο , δημηγορίαν νῦν καλεῖ | ||
Ἁλικαρνασεὺς ὠφέληται τούτου , νεώτερος ὤν . καὶ ἦν ἀκουστὴς Πρωταγόρου ὁ Ἑκαταῖος . πρῶτος δὲ ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , |
ἔγωγετὰ γὰρ κακὰ αἰσχρὰ καλῶἐπειδὴ δεῖ σοι ἀποκρίνασθαι ὡς ἤδη εἰδότι ἃ ἐγὼ λέγω . Μὰ τὸν Δία , ὦ | ||
καὶ μετὰ τὴν συλλογὴν ἐφ ' ἡμῖν ἐστὶ , τῷ εἰδότι μᾶλλον τὸ ἐπιτυγχάνειν . Ἡ μὲν οὖν γένεσις καὶ |
ἰσχυροτάτην εἶναί φησι . κρατεῖν γὰρ αὐτὴν τοῦ παντός . Πυθαγόρας δὲ καὶ περικεῖσθαι τῷ κόσμῳ τὴν ἀνάγκην ὑπολαμβάνει . | ||
ἐχρήσαντο . καὶ γὰρ δὴ τὸν κόσμον Θαλῆς μὲν καὶ Πυθαγόρας καὶ Ἀναξαγόρας καὶ Παρμενίδης καὶ Μέλισσος καὶ Ἡράκλειτος καὶ |
ὄντα ἐν κινήσει εἶναι καὶ στάσεως μηδεμιᾶς μετέχειν : πάλιν Παρμενίδης ἓν ἐδόκει εἶναι τὸ ὄν . λέγεται θέσις καὶ | ||
τὰς ἀρχάς , καὶ τῶν πεπερασμένας οἱ μὲν δύο ὡς Παρμενίδης ἐν τοῖς πρὸς δόξαν πῦρ καὶ γῆν , ἢ |
ὁμοίως , ὡς ὑπέδειξεν ἡμῖν ὁ Δημοσθένης εὐθὺς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Κατ ' Ἀνδρο - τίωνος : Διόδωρος γὰρ | ||
τῶν συμπερασμάτων ὑπακούειν . ὥσπερ καὶ ὁ Γαληνὸς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Περὶ στοιχείων εἰρηκὼς μόνας τὰς προτάσεις τὰ συμπεράσματα |
πάλιν : τοὺς Φρύγας οἶδα θεωρῶν , ὅτε τῷ Πριάμῳ συλλυσόμενοι τὸν παῖδ ' ἦλθον τεθνεῶτα πολλὰ τοιαυτὶ καὶ τοιαυτὶ | ||
. . τοὺς Φρύγας οἶδα θεωρῶν , ὅτε τῶι Πριάμωι συλλυσόμενοι τὸν παῖδ ' ἦλθον τεθνεῶτα , πολλὰ τοιαυτὶ καὶ |
καὶ τὸ ἕτερον προτείνεται : κἂν γὰρ εὑρίσκωμεν παρὰ τῷ θειοτάτῳ Πλάτωνί τινας ἐρωτήσεις τὴν ὅλην ἀντίφασιν κατ ' ἐνέργειαν | ||
, . , . . Ἀδύτῳ : τῷ ἐνδοτάτῳ καὶ θειοτάτῳ μέρει τοῦ ναοῦ : ἄδυτα γὰρ καλοῦνται οἱ τό |
νικᾶν . ἀσκωλιάζειν δ ' ἐκαλεῖτο καὶ τὸ ἐπιπηδᾶν ἀσκῷ κενῷ καὶ ὑπόπλεῳ πνεύματος , ἀληλιμμένῳ ἵνα περιολισθαίνοιεν περὶ τὴν | ||
ὁ χρόνος ἐν ἀμφοῖν τῆς κινήσεως ἔν τε τῷ σταδιαίῳ κενῷ καὶ ἡμισταδίῳ ἀέρι πρὸς τὸν χρόνον τῆς κινήσεως τὸν |
ἂν οἰκεία εἴη . τοῦτο δὲ καὶ καθ ' ἕκαστον θεωροῦντι γίνεται δῆλον . ἑτέρα γὰρ ἵππου ἡδονὴ καὶ κυνὸς | ||
τοῦ Ἕκτορος ἡμιθέῳ ἀνθρώπῳ ἔοικε καὶ πολλὰ ἤθη ἐπιφαίνει τῷ θεωροῦντι αὐτὸ ξὺν ὀρθῷ λόγῳ : καὶ γὰρ φρονηματῶδες δοκεῖ |
φασι , διαλεχθῶμεν . λεκτέον δὲ πρῶτον περὶ Ἡρακλείτου . Ἡράκλειτος Βλόσωνος ἤ , ὥς τινες , Ἡράκωντος Ἐφέσιος . | ||
, τὸν δὲ κακίας ζῇ μόνον . εὖ καὶ ὁ Ἡράκλειτος κατὰ τοῦτο Μωυσέως ἀκολουθήσας τῷ δόγματι , φησὶ γάρ |
τὸ ἁπλῶς καὶ ὡς ἔτυχεν κείμενον . ὁ μὲν οὖν Κράτυλος φύσει ἔλεγεν τὰ ὀνόματα κατὰ τὸ πρῶτον σημαινόμενον , | ||
τὸ ἁπλῶς καὶ ὡς ἔτυχεν κείμενον . ὁ μὲν οὖν Κράτυλος φύσει ἔλεγεν τὰ ὀνόματα κατὰ τὸ πρῶτον σημαινόμενον , |
γέγονε Πυθαγόρας τε καὶ Ἐπίκουρος , Δ . δὲ καὶ Ἀριστοτέλης τῆς Ἑρμογένους . . . . , διὰ δὲ | ||
κινούμενον περὶ τὸ μέσον ἐγκυκλίως . . . . . Ἀριστοτέλης ἐκ πέμπτης οὐσίας τὸν ἥλιον . πυροῦσθαι δὲ τὸν |
ὃ σημαινόμενον νῦν δεῖ ἀκοῦσαι τὸ ἄτομον . Ὑποσχόμενος ὁ Πορφύριος δύο παραδείγμασιν ὑποβάλλειν τὰ γενικώτατα καὶ ὑπάλληλα καὶ εἰδικώτατα | ||
δογμάτων , ἐς αὐτὰ κάμπτεται . τὸν βίον αὐτοῦ πάντα Πορφύριος ἐξήνεγκεν , ὡς οὐδένα οἷόν τε ἦν πλέον εἰσφέρειν |