| , εἰδέναι χρὴ τοσοῦδε δέουσαν τῷ κάμνοντι ἔχειν καὶ τῷ ἰητρῷ μεταχειρίζεσθαι : ἢν δὲ ὀλίγα ἔχῃ τούτων τῶν σημηΐων | ||
| μὲν οὐχ ὡς ὁμολογίην τρέπεται τὸ ποιηθὲν , τῷ δὲ ἰητρῷ τὴν αἰτίην προσῆψαν . Ἐσκέφθαι δὲ χρὴ καὶ τὰ |
| ἀκούσῃς ὅτι τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν , ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς . Οὔτοι , ἀλλ ' ἀποκριτέον : | ||
| , σοφώτατος ἀνήρ , εἴ γε πιστευτέον τοῦτο περὶ αὐτοῦ λέγοντι τῷ Πυθίῳ , οὐ μόνον ἐπῄνει τὴν ὀρχηστικὴν ἀλλὰ |
| τὰ αὐτὰ δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ ἡ γνώμη τῷ φρονίμῳ εἰσὶ καὶ περὶ τούτων ποιοῦντι τὰς κρίσεις , διότι | ||
| μέμνηται . ὥστ ' ἔμφρονι δεῖξαι : ὥστε παραστῆσαι τῷ φρονίμῳ ᾗ ἐκέχρητο ἀνδρείᾳ ὁ Πάτροκλος . ὥστε γνῶναι τὸν |
| πάντες οἱ μετὰ τὴν Ἀλεξάνδρου τελευτὴν ἀξιολογώτατοι τῶν ἡγεμόνων ταύτην ἐμνήστευον : ἕκαστος γὰρ τούτῳ τῷ γάμῳ συνακολουθήσειν Μακεδόνας ἐλπίζων | ||
| Πανέλληνας , τὸν μὲν περὶ τῶν Προιτίδων λέγοντα ὡς Πανέλληνες ἐμνήστευον αὐτάς , τὸν δὲ „ ὡς Πανελλήνων ὀιζὺς ἐς |
| ἑταίροις , καθάπερ δάνειον τῷ χρήσαντι μᾶλλον δοτέον ἢ τῷ ἑταίρῳ . ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ δὲ λέγω , ὅτι | ||
| αὐτὸν ἐπιτρέψαι Λυσιθείδῃ , αὑτοῦ μὲν καὶ Ἰσοκράτους καὶ Ἀφαρέως ἑταίρῳ , γνωρίμῳ δὲ τοῦ πατρός . ἐπιτρέψαντος δὲ τοῦ |
| Ἔστιν ἄρα , ἔφη ὁ Σωκράτης , τὴν τέχνην ταύτην ἐπισταμένῳ , καὶ εἰ μὴ αὐτὸς τύχοι χρήματα ἔχων , | ||
| ὅσα εἷς ἕκαστος οἶδεν , οὐδὲν ὅτι οὐχὶ ἀκριβέστερον ὁτουοῦν ἐπισταμένῳ , ὑπολαμβάνειν δεῖ τῷ τοιούτῳ ὅτι εὐήθης τις ἄνθρωπος |
| ἔγωγετὰ γὰρ κακὰ αἰσχρὰ καλῶἐπειδὴ δεῖ σοι ἀποκρίνασθαι ὡς ἤδη εἰδότι ἃ ἐγὼ λέγω . Μὰ τὸν Δία , ὦ | ||
| καὶ μετὰ τὴν συλλογὴν ἐφ ' ἡμῖν ἐστὶ , τῷ εἰδότι μᾶλλον τὸ ἐπιτυγχάνειν . Ἡ μὲν οὖν γένεσις καὶ |
| ἀποδείξεων , ἢ καὶ ὥς φησιν Ἀριστοτέλης ἐν τῷ Προτρεπτικῷ ἐπιγεγραμμένῳ , ἐν ᾧ προτρέπει τοὺς νέους πρὸς φιλοσοφίαν : | ||
| ἀναιρῶν τὰς περὶ θεῶν δόξας : καὶ αὐτοῦ περιετύχομεν βιβλίῳ ἐπιγεγραμμένῳ Περὶ θεῶν , οὐκ εὐκαταφρονήτῳ : ἐξ οὗ φασιν |
| , ἀλωπέκων δὲ μέζω : εἰσὶ γὰρ αὐτῶν καὶ παρὰ βασιλέϊ τῷ Περσέων ἐνθεῦτεν θηρευθέντες . Οὗτοι ὦν οἱ μύρμηκες | ||
| τὰς ἄλλας πλὴν Σαλαμῖνος , ταύτην δὲ Γόργῳ τῷ προτέρῳ βασιλέϊ τοὺς Σαλαμινίους παραδόντας , αὐτίκα μαθόντες οἱ Ἴωνες ταῦτα |
| κόλακι τάλαντα πέντε , συμβούλῳ καπνόν , πόρνῃ τάλαντον , φιλοσόφῳ τριώβολον . ἔρωτα παύει λιμός , εἰ δὲ μή | ||
| τῆς τούτου διδασκαλίας ἀναγκαῖον εἰπεῖν τί φιλόψογοί τινες ἐγκαλοῦσι τῷ φιλοσόφῳ , καὶ ὕστερον ἐπ ' αὐτὴν βαδίσωμεν . ἐγκαλοῦσι |
| καὶ τεθηπέναι . ἀμήχανον οὖν βλάπτεσθαί τινα οἰόμενον χαίρειν τῷ δοκοῦντι βλάπτειν , ὥσπερ καὶ τὸ αὐτῇ τῇ βλάβῃ χαίρειν | ||
| οὐκ ἐν τούτῳ ζεῖ τε καὶ χαλεπαίνει καὶ συμμαχεῖ τῷ δοκοῦντι δικαίῳ καί , διὰ τὸ πεινῆν καὶ διὰ τὸ |
| ἄστρων ἔλεγον . Ἄγουσι δὲ τοσῷδε σοφώτερον Ἑλλήνων , ἐμοὶ δοκέειν , ὅσῳ Ἕλληνες μὲν διὰ τρίτου ἔτεος ἐμβόλιμον μῆνα | ||
| εἶχε τὸ ἔπος εἰρημένον ἐόντως , οὐκ ἂν οὕτω μιν δοκέειν ἠπίως χρησθῆναι , ἀλλὰ ὧδε Ὦ σχετλίη Σαλαμίς ἀντὶ |
| : τέττα , σιωπῇ ἧσο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ : ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων , βραδέες δέ | ||
| κυρίως ἐπὶ τῶν κυνῶν . : οὐ παράμυθον ] Οὐ μύθῳ παραγόμενον καὶ πειθόμενον . : Παρὰ τὸ ὅ τοι |
| μαθόντες , δικάζεσθαι μὲν τοῖς γείτοσι πολλοῖς οὖσιν ἢ τῷ ξένῳ οὐκ ἐδοκιμάζομεν , δεδιότες μὴ συκοφάνται δόξωμεν τοῖς πολλοῖς | ||
| , καταλείπει δὲ ἔχουσαν ἐν τῇ γαστρὶ παρὰ Λυκόρτᾳ , ξένῳ μὲν ὄντι αὐτοῦ , παροικοῦντι δὲ ἐν πόλει Φηγίᾳ |
| , καὶ ἔχουσι τὸ παιδοποιὸν σῶμα ἐς τοὐπίσω μετεστραμμένον , ἀντίως τοῖς ἄλλοις καὶ ἔμπαλιν . Πάρδαλις Καρικὴ καὶ Λυκιακὴ | ||
| δὲ καὶ τὸ ναμερτὲς τῷ ψεύδει φαμέν , οὐδὲ ναμερτέας ἀντίως δύο λόγως λέγεσθαι ἢ δύο ψευδέας , ἀλλὰ τὸν |
| δὲ καὶ αἱ ταφαὶ τοῦ οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι ἐξαγορεύειν τοὔνομα ἐν Σάϊ , ἐν τῷ ἱρῷ τῆς | ||
| γενόμενα , ὥσπερ τῆς ἡμέρης ἐπρήχθη ἢ ἐβουλεύθη ἐν δικαίῳ πρήγματι , ταῦτα τῷ ἀνθρώπῳ ἀγαθά : ὑγείην γὰρ σημαίνει |
| . Ἀναγράφει δ ' αὐτοῦ καὶ Διοκλῆς ταυτί . τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ ' ἄπορον . ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός | ||
| ἔστι πρὸς τὰ ἔγγονα φιλοστοργία ; διὰ τί ἀποσυμβουλεύεις τῷ σοφῷ τεκνοτροφεῖν ; τί φοβῇ μὴ διὰ ταῦτα εἰς λύπας |
| τὴν ἀτυχίαν , ἅτε καὶ φιλοσοφίας ἐπὶ πλεῖον μετεσχηκὼς παρὰ Σωκράτει , τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος ἠλέει δυστυχοῦντα τὸν Θηραμένη | ||
| , οἷον τοῦ συνθέτου . βούλομαι ὁρίσασθαι τὸ σύνθετον τῷ Σωκράτει ὡς μουσικόν , καὶ λέγω ὅτι ζῷον λογικὸν θνητὸν |
| ὅταν ξυνειδῆι μητρὸς ἢ πατρὸς κακά . μόνον δὲ τοῦτό φας ' ἁμιλλᾶσθαι βίωι , γνώμην δικαίαν κἀγαθὴν ὅτωι παρῆι | ||
| ἐνέταξέ τις αὐτόν . δεῖ δὲ τῷ θνητὸν δέ ἕ φας ' ἄνθρωποι προσυπακούειν τὸ εἶναι . καὶ ὅτι ἐπιφερόμενον |
| λόγων ἐπὶ τὴν θέαν ὥσπερ ὁδὸν δεικνύντες τῷ τι θεάσασθαι βουλομένῳ . Μέχρι γὰρ τῆς ὁδοῦ καὶ τῆς πορείας ἡ | ||
| ὅτι ὁ νομοθέτης κατανοήσας , ποῖα παρέπεται τῷ τύραννον ἀνελεῖν βουλομένῳ , καθάπερ τι παραμύθιον τὸ γέρας ὡρίσατο : κατὰ |
| ἀνδρὸς ἐξέστω μαρτυρῆσαι μόνον . δούλῃ δὲ καὶ δούλῳ καὶ παιδὶ φόνου μόνον ἐξέστω μαρτυρεῖν καὶ συνηγορεῖν , ἐὰν ἐγγυητὴν | ||
| τότε παρ ' αὐτὴν τοῦ παιδὸς τὴν ἀποκήρυξιν ἀνατιθεὶς τῷ παιδὶ τὰ γιγνόμενα καὶ ὡς ἄκων , παρ ' ὧν |
| ὑπ ' ὧν καὶ αὐτὴ ἐπρήθη . Πελειάδες δέ μοι δοκέουσι κληθῆναι πρὸς Δωδωναίων ἐπὶ τοῦδε αἱ γυναῖκες , διότι | ||
| γλίχονται , καὶ πάντα διαστρέφουσιν ἐς ἰδίην ἐπιθυμίην . Καὶ δοκέουσι μὲν ἐν πολέμῳ ἀνδρείην ἐπαινέεσθαι , νικῶνται δὲ καθ |
| οὐκ ἔστιν ὅ τι ὕστερον αὐτῷ ἡμάρτηται [ , τῷ ἐμῷ πατρί ] , οὐδ ' ὅ τι οὐ πεποίηται | ||
| ἔσθ ' ὑπάλυξις , ἄφαρ δέ σε Παλλὰς Ἀθήνη ἔγχει ἐμῷ δαμάᾳ : νῦν δ ' ἀθρόα πάντ ' ἀποτίσεις |
| βοηθήσειν [ ἥτις ] παρὰ τὴν προαίρεσιν λόγους προσήνεγκε τῷ νεανίσκῳ . τραχυνόμενον δὲ αὐτὸν ἡ Φαίδρα καταμαθοῦσα τῇ μὲν | ||
| παιδὸς ἐλεγχθέντος ἐπανίστασθαι διὰ τὴν πρὸς Κωνστάντιον φιλίαν , τῷ νεανίσκῳ τὴν δίκην ἐπέθηκε , τὸν δὲ Μάρκελλον καὶ διαφερόντως |
| τῆς πρώτης καὶ τελευταίας συλλαβῆς , οἷον κάλλιον κάλιον , ὤφελλες ὤφελες [ θᾶττον θᾶτον ] . Παρέμπτωσίς ἐστι προσθήκη | ||
| μοι † εἴθ ' ἥσσω μ ' † αἰῶνα βίοιο ὤφελλες δοῦναι καὶ ἴσα φρεσὶ μήδεα ἴδμεν θνητοῖς ἀνθρώποις : |
| οἳ ξυνέχουσι τὰς τῆς παρόδου κλεῖδας , ἐχώρει ὑποχθόνιος αὐτῷ τρίβωνι , καθάπερ ἐς διάλεξιν ἑαυτὸν στείλας , οὕτω τι | ||
| Ἦν δὲ καρτερικώτατος καὶ λιτότατος , ἀπύρῳ τροφῇ χρώμενος καὶ τρίβωνι λεπτῷ , ὥστε λέγεσθαι ἐπ ' αὐτοῦ : τὸν |
| ' ἀκαμάτοισιν ἐτεκτήναντο Κύκλωπες , δώσω ἐελδομένῃ : σὺ δὲ σῷ κρατερόφρονι θυμῷ αὐτὴ χεῖμ ' ἀλεγεινὸν ἐπ ' Ἀργείοισιν | ||
| , ἀτὰρ δόρυ Μηριόνῃ ἥρωϊ πόρωμεν , εἰ σύ γε σῷ θυμῷ ἐθέλοις : κέλομαι γὰρ ἔγωγε . Ὣς ἔφατ |
| Αἰολίδην Φρίξον τιν ' ἀφ ' Ἑλλάδος Αἶαν ἱκέσθαι ἀτρεκέως δοκέω που ἀκούετε καὶ πάρος αὐτοί , Φρίξον ὅτις πτολίεθρον | ||
| νυν ταῦτά ἐστι οὕτω . Ἵνα δὲ μὴ ἰδιοβουλέειν ὑμῖν δοκέω , τίθημι τὸ πρῆγμα ἐς μέσον , γνώμην κελεύων |
| οὔτε παρὰ νεκροῦ λαβεῖν ἀγαθόν : ἢ γὰρ αὐτῷ τῷ ἰδόντι ἤ τινι τῶν τοῦ ἰδόντος ὀλέθρια γίνεται . τῶν | ||
| ἔτι γοῦν καὶ νῦν τὰ μένοντα αὐτοῦ ἐρείπια καὶ λείψανα ἰδόντι θαυμάζειν ἔστι καὶ τὴν τέχνην τῶν τὴν ἀρχὴν κατασκευασάντων |
| ᾗπερ ἐγὼ τέχνῃ . Τριῶν ἔοικα πατέρων παῖδα τὸν Γάϊον δεδέχθαι , τοῦ τε γεγεννηκότος καὶ σοῦ τοῦ θείου τε | ||
| γλυκύτητα δεδέχθαι λέγεται γλυκὺ καὶ τὸ σῶμα λευκὸν τῷ λευκότητα δεδέχθαι : ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων . παθητικαὶ |
| . . . Η Ρ . ὡς δ ' ἐν ὀνείρῳ οὐ δύναται φεύγοντα διώκειν : οὔτ ' ἄρ ' | ||
| λαβὼν ἢ βίᾳ κατ ' Εὐριπίδην πέμπτος Ἀχιλεὺς πρὸ Δηιφόβου ὀνείρῳ ταύτῃ μιγείς , ὡς ληροῦσιν . θυάδος βάκχης παρὰ |
| ὦ Σώκρατες , τὸν ἄνδρα εἶναι , ἔφη . Ὡς σοφιστῇ ἄρα ἐρχόμεθα τελοῦντες τὰ χρήματα ; Μάλιστα . Εἰ | ||
| ἔχουσαι δύναμιν αἰχμάλωτοι τῷ βασιλεῖ τῶν Ἀμορραίων , τουτέστι τῷ σοφιστῇ λαλούντων : οἱ γὰρ Ἀμορραῖοι ἑρμηνεύονται λαλοῦντες , τοῦ |
| αὐτοῖς προεῖπεν ἡ βουλὴ δικάζεσθαι τὰ ἄλλα πλὴν ψυχῆς ἐν συνεδρίῳ τῷ Ἀχαιῶν . ἡ μὲν δὴ ταῦτα ἀπεκρίνατο : | ||
| οἱ Συρακούσιοι τοῦ Μαρκέλλου κατηγορῆσαι , καὶ ἐδικάσθησαν ἐν τῷ συνεδρίῳ ” . πολλαχοῦ δὲ οὕτω κέχρηται τῇ λέξει ταύτῃ |
| ὁ κόσμος τάδε τινὰ φέρει ὧν ἐστι φορός : καὶ ἰατρῷ δὲ καὶ κυβερνήτῃ αἰσχρὸν ξενίζεσθαι , εἰ πεπύρεχεν οὗτος | ||
| εἰδέναι , εἰς ἅπερ συντελεῖ τὸ εἰδέναι ; τίς χρεία ἰατρῷ τῆς τέχνης , μὴ ὑγιάζοντι κατὰ τὴν τέχνην ; |
| ' ἀπερύκει πινόμενος λευκοῖο μετὰ γλάγεος : κεράσας δὲ ἰχῶρι σφετέρῳ γλυκερὸν μέλι , τὴν δὲ δαμάσσας ἐκ βλεφάρων ἀπὸ | ||
| μετ ' ἐπιμελείας τρεφόμενος καὶ ὡς ἂν νηπιάζων ἐν τῷ σφετέρῳ οἴκῳ . . ΜΕΓΑ ΝΗΠΙΟΣ . Ἤγουν μεγάλως ἀμαθὴς |
| , τὸ δὲ Ἀχιλλέως , καὶ ἑορτὴν κατὰ ἔτος ἄγουσιν Ἀχιλλεῖ . ἄκρα δέ ἐστιν ἐν ταῖς Βρασιαῖς μικρά , | ||
| ὑποκριθείς , δεδιὼς μὴ Ἀχιλλεῖ πεφωρᾶσθαι ἂν ἀπῆλθε παρ ' Ἀχιλλεῖ ἰάσεως εἵνεκα , ὑπὸ Χείρωνος πάλαι πεπαιδευμένῳ καὶ ταύτην |
| Καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσι : τὸ δικανικὸν ἀποδιδοὺς τῷ Ὀδυσσεῖ , δεικνὺς ὡς τοὺς ἀγωνιστὰς δεῖ πολλῶν εὐπορεῖν δικαιωμάτων | ||
| . τούτων δ ' εὐτελέστερος ὁ δίφρος : τῷ γοῦν Ὀδυσσεῖ ἐπαίτῃ δοκοῦντι δίφρος ἀεικέλιος παρατίθεται ὀλίγη τε τραπέζα . |
| . οὐκ ἦν ἐκφορὰ Λύκῳ κρεῶν τότ ' οὐδὲ τῷ διδασκάλῳ . ἑτέρους πορίσασθαι δύ ' ἐρίφους ἠνάγκασας : τὸ | ||
| , πρῶτος τῶν Σωκρατικῶν μισθοὺς εἰσεπράξατο καὶ ἀπέστειλε χρήματα τῷ διδασκάλῳ . καί ποτε πέμψας αὐτῷ μνᾶς εἴκοσι παλινδρόμους ἔλαβεν |
| εἰσιν , ἔργῳ δ ' οὔ : τὸ ἑξῆς : γέροντι ποδὶ βαδίζει ἐνταῦθα : Τυνδάρεως μελάμπεπλος : Οἰβάλου τοῦ | ||
| , . , . : Αἰσχύλου : καλὸν δὲ καὶ γέροντι μανθάνειν σοφά . , . , . : Αἰσχύλου |
| ῥαφεύς . τρίτον γὰρ ὄντα μ ' ἔλιπε , κἀθλίῳ πατρὶ συνεξελαύνει τυτθὸν ὄντ ' ἐν σπαργάνοις : τραφέντα δ | ||
| ὑμεῖς γεγόνατεδεύτερον δὲ δὴ ποιεῖσθε βασιλέα τὸν τῷ μὲν ἐμῷ πατρὶ ταὐτὸν κεκτημένον ὄνομα , ὑὸν δὲ Διονυσίου , χάριν |
| σύμφωνα , διὰ καθαροῦ τοῦ ω , καὶ ἐν τῷ μέλλοντι διὰ τοῦ ς ἐκφέρεται : πολλὰ γὰρ εἰς ς | ||
| : τὸ γὰρ νῦν ἀμερὲς ὂν συνάπτει τὸ παρεληλυθὸς τῷ μέλλοντι : ὃ γάρ ἐστι σημεῖον ἐν γραμμῇ , τοῦτο |
| τιμῶσα τὸν Ἔρωτα : μάτην θύομεν Διῒ Ὀλυμπίῳ καὶ Ἀπόλλωνι Πυθίῳ , μὴ τιμῶντες τὸν Ἔρωτα , τὸν ὄντα τύραννον | ||
| . Εἰ δ ' αὖ φήσειέ τις κολακείαν εἶναι τῷ Πυθίῳ παραβάλλειν τὸν βασιλέα , Χρύσιππος μὲν ὑμῖν καὶ Κλεάνθης |
| οὕνεκ ' ἄρ ' αὐτὴν κεῖνος ἐνὶ Τρώεσσιν ἑῷ πάρος υἱέι δίῳ Εὐρυμάχῳ ἀτίταλλεν ἐνὶ μεγάροισιν ἄκοιτιν . Ὃς δ | ||
| πεφραδέτην , ὅσα περ πέπρωτο γενέσθαι ἀμφὶ Κρόνῳ βασιλῆι καὶ υἱέι καρτεροθύμῳ : πέμψαν δ ' ἐς Λύκτον , Κρήτης |
| δίκαιον ἀπὸ τοῦ συμφέροντος καταρᾶσθαι , ὡς ἀσεβές τι πρᾶγμα δεδρακότι : ἀσεβεῖς γὰρ τῷ ὄντι οἱ τὸ συμφέρον ἀπὸ | ||
| τῷ γε πεπονθότι ? [ - ] καὶ τῷ [ δεδρακότι - ] ἐγίγνετο ? ? [ ] γὰρ ν |
| δέος ἔνθα καὶ αἰδώς . ἐγὼ οὖν τούτῳ διαφέρομαι τῷ ποιητῇ . εἴπω σοι ὅπῃ ; Πάνυ γε . Οὐ | ||
| ἀλαλύκτημαι συσταλέντος τοῦ η εἰς α : ἔθος δὲ τῷ ποιητῇ ποιεῖσθαι ἐπὶ τοῦ ῥήματος τούτου Ἀττικώτερον ὡς τὸ ἀλαλῆσθαι |
| ἐπιπολαίως , ἦρεν ἄχθος μέγα : αὐτίκα μὲν ψοφῆσαί τι ἐδόκεε κατὰ τὸ στῆθος : τῇ δ ' ὑστεραίῃ , | ||
| θεὸς ἐβούλετο γενέσθαι . Ταῦτα λέγων πιστά τε καὶ οἰκότα ἐδόκεε Σπαρτιήτῃσι λέγειν καὶ διέφυγε πολλὸν τοὺς διώκοντας . Ἄργος |
| τέτμῃ ἀταρτηροῖο γενέθλης , ζώει ἐνὶ στήθεσσιν ἔχων ἀλίαστον ἀνίην θυμῷ καὶ κραδίῃ , καὶ ἀνήκεστον κακόν ἐστιν . ὣς | ||
| δεσμώτης ἔτρωγε κριθὰς χόρτον , ὥσπερ εἰώθει . δηχθεὶς δὲ θυμῷ καὶ περισσὸν οἰμώξας , σκύμνον θεωρῶν ἁβρότητι σὺν πάσῃ |
| ἐν κόρυθι βριαρῇ : ὃ δ ' ἄρα πρηνὴς ἐπὶ νεκρῷ κάππεσεν , ἀμφὶ δέ μιν θάνατος χύτο θυμοραϊστής . | ||
| ἀλλήλων ἀποθανεῖν , ἔργασαι τοῦτο , μεῖναί με σωφρονοῦσαν τῷ νεκρῷ . Ταῦτα ηὔχετο , καὶ προῄεσαν τῆς ὁδοῦ , |
| ἐνεκάλει ἀνθρώπων τινὶ ὅτι αὐτῷ ἀργύριον χρῆσαι οὐκ ἠθέλησεν οὐδὲ πιστεῦσαι . κἀκεῖνος μὲν ᾧ ἐνεκάλει , ἀπελογεῖτο : ἄλλος | ||
| . περὶ δὲ τῶν οὕτω δοκιμασθέντων οὐ ῥᾴδιον τὰ χείρω πιστεῦσαι τὸν δοκιμάσαντα . ἐν ταύτῃ δέ ἐστι τῇ φιλίᾳ |
| τὰς θηλὰς “ τέκνον ” φησί , “ τάδ ' αἴδεο καί μ ' ἐλέησον αὐτήν , εἴ ποτέ τοι | ||
| μοι περὶ Κῆρες ἔμαρψαν Ἀργείων παλάμῃσι κατὰ στόμα δηιοτῆτος : αἴδεο δ ' , ἕως ἔτι παῦροι ἀφ ' αἵματός |
| ξυναγωγὸν λήθαργοϲ καὶ ἐν τῇϲι κοιλίῃϲι καὶ ἐν τῷ ὅλῳ ϲκήνεϊ ἀργίῃ καὶ νωθείῃ καὶ ἀψυχίῃ : διαπνευϲτικὸν δὲ κίνηϲιϲ | ||
| αὐτή τε ἐϲ ἀνήκεϲτον τρέπεται , † ἐγκοτεῖ τε τῷ ϲκήνεϊ ἑτέρων νοϲημάτων τόκουϲ , μανίηϲ , ϲπαϲμοῦ , παραλύϲιοϲ |
| τάδε ἀναπίμπλαμεν ; οἵτινες παραφρονήσαντες καὶ ἐκπλώσαντες ἐκ τοῦ νόου ἀνδρὶ Φωκαιέϊ ἀλαζόνι , παρεχομένῳ νέας τρεῖς , ἐπιτρέψαντες ἡμέας | ||
| ἠβουλήθη τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος λέχος διαφυλάξαι καθαρὸν καὶ κατὰ νόμους ἀνδρὶ συνελθεῖν . Τὸ δὲ ἐλθεῖν τράπεζαν νυμφιδίαν οὕτω λέγε |
| ἐξελέγχοι : ὅταν γὰρ οἱ ἀδικούμενοι ἀρνῶνται , τί τῷ ἀδικοῦντι προσήκει ; ἀλλ ' ἐπειδὰν ἐφ ' ἡμᾶς αὐτοὺς | ||
| . εἰ δὴ δεῖ τῆς βλάβης τὴν ἀρχὴν ἐν τῷ ἀδικοῦντι εἶναι καὶ οὐκ ἐν τῷ ἀδικουμένῳ καὶ δὴ ἄλλον |
| ἀληθείην , φάμενος πρότερον μὲν κρύπτειν , ἐν δὲ τῷ παρεόντι ἀναγκαίην μιν καταλαμβάνειν φαίνειν : καὶ δὴ ἔλεγε τὸν | ||
| ἄσχημον δὲ , οὐδ ' ἤν τις ἰητρὸς στενοχωρέων τῷ παρεόντι ἐπί τινι νοσέοντι καὶ ἐπισκοτεόμενος τῇ ἀπειρίῃ κελεύῃ καὶ |
| δὲ καὶ τὰ κακώδεα : ἄχθονται τῷ βίῳ , θανατῶϲι ὥνθρωποι . αἰτίη δὲ τουτέων ξὺν ξηρότητι ψῦξιϲ . ἢν | ||
| ἄλλο φαϲὶ δοκέουϲι , τῇ ἀποβάϲει δὲ τῶν εἰρημένων θωμάζουϲι ὥνθρωποι . μετεξέτεροι δὲ καὶ προϲλαλέουϲι τῶν κατοιχομένων τιϲί , |
| χρησμῳδοῦσιν ; Ἐν Τροφωνίου τε μὴν ὁ δεόμενος συγγενέσθαι τῷ δαιμονίῳ , ἐνσκευασάμενος ὀθόνῃ ποδήρει καὶ φοινικίδι , μάζας τε | ||
| δοκεῖν τὰς παρ ' Αἰθίοψι θυσίας μάλιστ ' εἶναι τῷ δαιμονίῳ κεχαρισμένας . μάρτυρα δὲ τούτων παρέχονται τὸν πρεσβύτατον σχεδὸν |
| μὴ ξενίζου , κυρά , ἐπὶ τῷ ἐσκελίσθαι σε τῷ ἐνυπνίῳ : οὐ γὰρ πάντες ἀληθεῖς εἰσιν οἱ ὄνειροι . | ||
| ἐπίτηδες ψευδομένων ἐπιλεγόντων τοῦτο , καθ ' ὃ δηλοῦται ὅτι ἐνυπνίῳ ἔοικε τὸ λεγόμενον . οἱ δὲ τῷ Ἡρακλεῖ προσνέμουσι |
| τῷ Διὶ γνήσιοι υἱοὶ , Ἄρης καὶ Ἥφαιστος . ἀλλὰ ἐπαίνῳ τῆς Ἀθηνᾶς καὶ τῆς πόλεως τοῦτό φησιν , οὐ | ||
| τὰ γράμματά σου λόγοις . ὧν ἐν τοῖς παροῦσιν ἀναγινωσκομένων ἐπαίνῳ πολλῷ σύ τε ἐτιμῶ καὶ βασιλεὺς ὁ μέγας , |
| Οὐαλεντίνῳ τὸν μετὰ τὴν σύστασιν . Ὁ Νέστωρ ἀξιῶν αὑτῷ πείθεσθαι τόν τε βασιλέα τῶν Ἀχαιῶν καὶ τὸν τῆς Θέτιδος | ||
| ἐν Ματτιηνοῖς καὶ ἐν Φρυγίᾳ τῇ κάτω : ὧν ἕνεκα πείθεσθαι τὰ πεδία ποτὲ θάλατταν γενέσθαι . : Ἀκούειν δ |
| ψευδέσι ἴκελα περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου , τὰ δὲ μετεξέτερα ἀληθέα : περὶ μέντοι τούτου γνώμη μοι ἀποδεδέχθω πλοίῳ μιν | ||
| μὲν οἱ πολλοὶ λέγουσιν . ἐμοὶ δέ τις ἀνὴρ Βύβλιος ἀληθέα δοκέων λέγειν ἑτέρην ἀπηγέετο τοῦ πάθεος αἰτίην . ἔλεγεν |
| μὲν οὐδέν , τῶν δὲ κομιδῆ μικρά . Παλλαδίῳ τῷ χρηστῷ κέρδος μὲν ὁ τρόπος , μέγα δὲ καὶ τὸ | ||
| τοῖς οἰκείοις , ἐπειδὴ νοσεῖν ἀνάγκη . Παρὰ Ἀπελλίωνι τῷ χρηστῷ περὶ ὧν ἀδικεῖσθαι φῂς ἀγωνιῇ , τοῦτον γὰρ ἀπέδειξέ |
| μέρος οἴονται τὴν λογικὴν φιλοσοφίας : τοιγαροῦν ἀντιδιαιροῦσιν αὐτὴν τῷ θεωρητικῷ καὶ τῷ πρακτικῷ : οἱ δὲ Περιπατητικοὶ ὄργανον : | ||
| ἀλλὰ τοὺς ἐκ πρώτης | ἡλικίας ἐνηβήσαντας καὶ ἐνακμάσαντας τῷ θεωρητικῷ μέρει φιλοσοφίας , ὃ δὴ κάλλιστον καὶ θειότατόν ἐστι |
| καὶ Ἀθάμαντι Σατυρικῷ . τούτου δεύτερος Εὐριπίδης ἦν Ἀλεξάνδρῳ καὶ Παλαμήδει καὶ Τρωσὶ καὶ Σισύφῳ Σατυρικῷ . γελοῖον δὲ Ξενοκλέα | ||
| εἰκόνι χαλκῇ . Εὐριπίδης δὲ καὶ ὀνειδίζει αὐτοῖς ἐν τῷ Παλαμήδει λέγων , ἐκάνετ ' ἐκάνετε τὰν πάνσοφον , ὦ |
| ἄνευ μεγάλου φρονήματος , πρὸς ὃν εἰρηκέναι τὸν Ἀπόλλω φασὶ δίζω ἤ σε θεὸν μαντεύσομαι ἢ ἄνθρωπον , ἀλλ ' | ||
| καὶ ἄνδρα . καὶ μὴ νομίσῃς , ἐπειδὴ εἶπε “ δίζω , ” ὅτι ἠγνόει [ κατὰ τὰς Ἑλλήνων φημὶ |
| τοῦ συσπάστου βαλαντίου ἐν Ἀντιφάνους Αὑτοῦ ἐρῶντι καὶ ἐν Στησιχόρου Κερβέρῳ . γλωττοκομεῖον ἡ θήκη τῶν αὐλῶν : καὶ συβήνην | ||
| ῥιγῷεν δῆλον ὅτι παρὰ τὴν ὁδὸν μηδὲ γυμνοὶ βλέποιντο τῷ Κερβέρῳ . Οἰμωγαὶ δὲ ἐπὶ τούτοις καὶ κωκυτὸς γυναικῶν καὶ |
| βίαν [ ἐν τῶι ξύλωι ; ὅϲτιϲ οὖν ἄρχειν τοιούτουϲ ἄνδραϲ αἱρεῖταί ? [ ποτε μήτε πρόβατ ' αὐτῶι τεκνοῖτο | ||
| καὶ ἡδονῇ προχέεται τῇϲι ἡ θορή , ἀτὰρ καὶ πρὸϲ ἄνδραϲ ὁμιλίῃ ἀναιϲχύντῳ : ἄνδρεϲ δὲ οὐδ ' ὅλωϲ ὀδάξονται |
| γὰρ τόν γε διδάσκαλον οὐκ εἰς τὰ θέατρα βαδίζειν κἀκεῖ νουθετεῖν : ταῦτα μὲν γὰρ ταῖς ἡδοναῖς καὶ ταῖς ψυχαγωγίαις | ||
| πόδα ] τὸν αὑτοῦ . . παραινεῖν ] συμβουλεύειν . νουθετεῖν ] διδάσκειν . . ταῦθ ' ἅπαντα ] ἃ |
| κἀκεῖνα συμπερᾶναι λόγοις ἀληθείας πιστούμενα . Ἐπειδήπερ τῷ περί τινος αἱρουμένῳ γράφειν ζητήματος , οὔτ ' ἀναγκαῖα μόνον θέμις καταστρωννύειν | ||
| συνουσίᾳ σοι τῶν νέων καθημένῳ , τῶν δὲ οἴκαδε σῖτον αἱρουμένῳ πολλάκις . τὸ πολὺ δὲ ἐποίουν καὶ αἱ νιφάδες |
| : ἀτὰρ οὐδὲ ἄλλῳ τῳ ἴκελα , οὔτε τὸ πάθοϲ πάθεϊ , οὔτε τὸ ζῶον ζώῳ . ἐλέφαϲ μέν γε | ||
| , ἢν δὲ κενωθῇ , ξυνίζει . πάϲχει ὦν ἄρθρου πάθεϊ ἐν ἐκτάϲει τε καὶ κάμψει : ἄρθρῳ δὲ οὐκ |
| χρήσασθαι τῷ τοῦ θεοῦ μαντείῳ . τοῦ δὲ θεοῦ τῷ συμβάντι ἐπιτρέψαντος , ἀδιάφορον λοιπὸν νομίσαι τὸ γιγνόμενον . Αἶγα | ||
| δειλαίου τὴν γαστέρα καὶ διασπάσασθαι αὐτόν . ἀγανακτῆσαι δὲ τῷ συμβάντι τὸν λέοντα καὶ μισῆσαι τὴν ἄρκτον καὶ τὰ αὐτὰ |
| , ἀλλ ' ἐπῳδικόν ἐστι καὶ τοῦτο , ὡς τῷ σοφωτάτῳ Μοσχοπούλῳ ἐπενοήθη , τὸ ἆσμα , καὶ γʹ στροφῶν | ||
| ἐξ ἐμεῦ ὑποκειμένῳ ἀκέο . Βασιλεὺς Αἰγυπτίων Ἄμασις λέγει Βίαντι σοφωτάτῳ . Ἑλλήνων . Βασιλεὺς Αἰθιόπων ἔχει πρὸς ἐμὲ σοφίας |
| καὶ τὸ ἕτερον προτείνεται : κἂν γὰρ εὑρίσκωμεν παρὰ τῷ θειοτάτῳ Πλάτωνί τινας ἐρωτήσεις τὴν ὅλην ἀντίφασιν κατ ' ἐνέργειαν | ||
| , . , . . Ἀδύτῳ : τῷ ἐνδοτάτῳ καὶ θειοτάτῳ μέρει τοῦ ναοῦ : ἄδυτα γὰρ καλοῦνται οἱ τό |
| φίλος οὐδὲ ὁ δειλὸς τῷ θρασεῖ : οὔτε μὴν τῷ ἀνδρείῳ , ἐπειδὴ ἡ κακία ἀόριστός ἐστι καὶ ἄπειρος , | ||
| ἐμπρησμοί , ὥστε εἰ παντὶ ταῦτα φοβερά , καὶ τῷ ἀνδρείῳ , καθό ἐστιν ἄνθρωπος καὶ μὴ ἀναίσθητος . τὰ |
| ἐπίτηδες ἐπιλαθόμενος , σαθρότερον γὰρ ἦν αὐτῷ , τῷ δὲ δικαίῳ διὰ παντὸς τοῦ λόγου χρησάμενος καὶ συνεχῶς ὑπομιμνήσκων τοὺς | ||
| ὑγιῶν , ἐκεκίνητο μὲν ἐπὶ τὴν βουλὴν ὁ δῆμος οὐδενὶ δικαίῳ , οὐ γὰρ δὴ ὄμβρων ἡ βουλὴ κυρία , |
| ἄλλο , τὸ ἔργον εἰς καρτερίαν τε καὶ ἅμα στρατηγίαν ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου . Ξυνηνέχθη δέ τι καὶ τοιόνδε τῇ στρατιᾷ | ||
| πτερὰ καὶ ἐρεθίζειν . Οὐ μόνον δὲ πρὸς τὰς πλησμονὰς ἐπαινῶ τοὺς ἐμέτους , ἀλλά μοι δοκεῖ , εἰ τολμήσειέ |
| ! ! ! ! [ ! ] ! ! ων ἔπεα ἐπὶ ? [ ημε ! ! ! ! ! | ||
| ἐν νηῶν ἀγύρει μήτηρ τε καὶ υἱὸς πολλὰ πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντ ' ἀγόρευον . Ἶριν δ ' ὄτρυνε Κρονίδης |
| οἱ λέγοντες . φασὶ γὰρ ἀνάγκην εἶναι πολλοὺς ἐν τῷ παρόντι τιμᾶν τῶν ἡγουμένων , οἷς ἅπασιν εἰκόνας εἰ δεήσει | ||
| παραινέσεις τῶν ξυναλλαγῶν ὠφέλιμοι . ὃ καὶ ἡμῖν ἐν τῷ παρόντι πειθομένοις πλείστου ἂν ἄξιον γένοιτο : τὰ γὰρ ἴδια |
| ' ἐν Παρασίτῳ : εὖ γ ' ὁ κατάχρυσος εἶπε πόλλ ' Εὐριπίδης , νικᾷ δὲ χρεία μ ' ἡ | ||
| . σῖτον δ ' αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα , εἴδατα πόλλ ' ἐπιθεῖσα , χαριζομένη παρεόντων . αὐτὰρ ὁ πῖνε |
| εἶτα πυνθάνεσθαι , τίνος ἕνεκεν παραγεγόνασιν οἱ ξένοι . ὦ ξεῖνοι , τίνες ἐστέ ; πόθεν πλεῖθ ' ὑγρὰ κέλευθα | ||
| Ἱκεσίου τε : Διὸς δ ' ἄμφω ἱκέται τε καὶ ξεῖνοι , ὁ δέ που καὶ ἐπόψιος ἄμμι τέτυκται . |
| ὑπερορῶν . Ἀλλ ' ὁμιλήσας τῇ κόρῃ , φησίν , ὅρκῳ σοφίζεται τὴν ἐγκράτειαν ἐν χρείᾳ μου γεγονὼς τῆς συμμαχίας | ||
| αὐτῆς ; Οὔκ , ὦ Πόσειδον : ἡ Ἥρα γὰρ ὅρκῳ μεγάλῳ κατέλαβε τὴν γῆν , μὴ παρασχεῖν τῇ Λητοῖ |
| ὁ Ζεύξιππος ὅτι πρὸς γραφικήν : κἂν εἰ Ὀρθαγόρᾳ τῷ Θηβαίῳ συγγενόμενος , ἀκούσας ἐκείνου ταὐτὰ ταῦτα ἅπερ σοῦ , | ||
| ὁ Ἡρακλέης ἥντινα ἐφόρεε , Μεγασθένης λέγει ὅτι ὁμοίην τῷ Θηβαίῳ Ἡρακλέϊ , ὡς αὐτοὶ Ἰνδοὶ ἀπηγέονται : καὶ τούτῳ |
| : ἐὰν δὲ ἀπολογώμεθα , τὸ μὲν προοίμιον ὁμοιοτρόπως τῷ κατηγοροῦντι συστήσομεν . τῶν δὲ κατηγορουμένων ἃ μὲν εἰδέναι τοὺς | ||
| ? ? ἡ ἀπολογία ? [ ] ὅσηπερ τῷ [ κατηγοροῦντι - ] [ ἡ ] κατηγορία [ , ἡ |
| παρ ' ὁτουοῦν καὶ ἐφ ' ὁτῳοῦν ἀχάριστον εἶναι ἀνδρὶ σπουδαίῳ καὶ ἐν Καρὸς μοίρᾳ ; καὶ οὐ μέμνημαι ἄρα | ||
| ἔτυχε , μάτην : τουτέστιν ἐπ ' οὐδενὶ ἀναγκαίῳ καὶ σπουδαίῳ πράγματι , φανερὰν καὶ ἐν τούτῳ ποιῶν τὴν ἑαυτοῦ |
| σημεῖον ἀμαθίας . ἀνδρὶ σοφῷ πᾶσα γῆ πατρίς . τῷ ψεύδει ὡς φαρμάκῳ χρῶ . ὁπότε δεῖ πράττειν , λόγῳ | ||
| ' ἕκαστον γυμνάσας ἡμῶν τὴν διάνοιαν παντοίοις θεωρήμασι καὶ τῷ ψεύδει τὸ ἀληθὲς παραθεὶς καὶ τῇ πείρᾳ τὸν ἔλεγχον τῆς |
| οἶκον πορθῆσαι . διαφυγόντες δὲ τὸν πόλεμον συναπῆραν μὲν τῷ Μενελάῳ , κατὰ δὲ τὴν πλάνην τοῦ Μενελάου εἰς Λιβύην | ||
| , ὅτε κεῖσε κατήλυθον ὑμέτερον δῶ ὀτρυνέων Ὀδυσῆα σὺν ἀντιθέῳ Μενελάῳ Ἴλιον εἰς ἅμ ' ἕπεσθαι ἐϋσσέλμων ἐπὶ νηῶν ; |
| κρέασι βοείοις χλωρὰ σῦκ ' ἐπήσθιεν ἄμους ' ὑλακτῶν ὥστε βαρβάρῳ μαθεῖν . τὸ μὴ γενέσθαι κρεῖσσον ἢ φῦναι βροτοῖς | ||
| σκόπει τοίνυν τί δεῖ ποιεῖν : τὸ γὰρ ἀντειπεῖν τῇ βαρβάρῳ σφαλερόν , τὸ δὲ ἀποζεῦξαι Ἁβροκόμην Ἀνθίας ἀδύνατον . |
| εἶναι : ἀλλ ' ἀκέουσα κάθησο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ , μή νύ τοι οὐ χραίσμωσιν ὅσοι θεοί | ||
| Διομήδης : τέττα , σιωπῇ ἧσο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ : οὐ γὰρ ἐγὼ νεμεσῶ Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν |
| ' ἔσλος οὐδὲ τίμιος . ἔνιοι δέ φασιν ὑπὸ Περιάνδρου Θρασυβούλῳ τῷ Μιλησίων τυράννῳ πλοῖον ἔμφορτον ἀποσταλῆναι : τοῦ δὲ | ||
| . οὗτος μὲν οὖν ἄρξας ἔτη ἕνδεκα κατέλιπε τὴν βασιλείαν Θρασυβούλῳ τῷ ἀδελφῷ , ὃς ἦρξε Συρακοσίων ἐνιαυτὸν ἕνα . |
| γεννήτορες , τὴν μὲν νεωτέραν Θεοδώραν ἐκ βρέφους αὐτὴν τῷ Θεῷ προσανέθεντο καὶ τῷ καθαρῷ δι ' ἀπαθείας νυμφίῳ προσήρμοσαν | ||
| , ὅσον ἐπείγονται πρὸς τὰ πράγματα : ἐν οἷς σὺν Θεῷ τὸ ΤΕΛΟΣ . ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΚΑΙ ΙΑΤΡΟΥ ΕΞΗΓΗΣΙΣ |
| τῇ τυχούσῃ γενέσθαι , εἰ μηδὲ ἕνα ζῶντα ἀγάγοιεν τῷ πέμψαντι Διονυσίῳ , εἰς αὐτὸ μόνον τοῦτο προτρεψαμένῳ αὐτούς . | ||
| μετελθεῖν . ἐννόησον δὲ κἀκεῖνο , ὅση μὲν ἡδονὴ τῷ πέμψαντι ληφθέντων , ὅση δὲ λύπη μὴ ληφθέντων ἐπιγίγνεται . |
| ἀνασχετὸν εἶναι οὔτε τῷ Ἀχιλλεῖ τὴν σχολήν , οὔτε τῷ Νέστορι τὴν σιωπήν , οὔτε τῷ Ὀδυσσεῖ τὴν ἀσφάλειαν . | ||
| μονομαχίαν νώτοισι [ βοῶν ] γέραιρεν ὁ Ἀγαμέμνων : καὶ Νέστορι δ ' ἤδη ὄντι γηραιῷ καὶ Φοίνικι [ δὲ |
| ἔτι πρὸς τούτῳ συμβῆναι Τεισίαν τὸν Ἰφικράτους ἀδελφὸν ἀντιχορηγῆσαι τῷ Διοκλεῖ . ἀλλ ' ὅμως πολλοὺς μὲν ἔχων φίλους Ἰφικράτης | ||
| ἐξειργάζετο . Θεόκριτος δ ' ὁ Χῖος τελευτησάσης τῆς γυναικὸς Διοκλεῖ τῷ ὀψοφάγῳ , ἐπεὶ ποιῶν αὐτῇ τὸ περίδειπνον πάλιν |
| καὶ διὰ τὴν ἀσπίδα νοητέον τὴν ὥσπερ πτερὸν προσοῦσαν τῷ φέροντι . θ τὰ προβλήματα τῶν πέτρων . ἤτοι τὴν | ||
| γὰρ μέλιτι τὰϲ χεῖραϲ καὶ οὐ προϲεγγιοῦϲί ϲοι τὸν λίθον φέροντι μυῖαι . ὁ δὲ Ἰνδικὸϲ τὴν μὲν χρόαν ἐϲτὶν |
| . οὗτος ἤκουσε Παρμενίδου : ἀλλὰ καὶ εἰς λόγους ἦλθεν Ἡρακλείτῳ : ὅτε καὶ συνέστησεν αὐτὸν τοῖς Ἐφεσίοις ἀγνοοῦσι , | ||
| Πυθαγορείοις ἀρέσκει , ἢ τῷ ἀνομοίῳ τὸ ἀνόμοιον , ὡς Ἡρακλείτῳ τῷ φυσικῷ . Ὅταν δὲ εἴπῃ γενητὸν εἶναι τὸν |
| ἦρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ : “ παῖδες ἐμοί , ἄγε Τηλεμάχῳ καλλίτριχας ἵππους ζεύξαθ ' ὑφ ' ἅρματ ' ἄγοντες | ||
| ' , ᾧ μὴ ἄλλοι ἀοσσητῆρες ἔωσιν , ὡς νῦν Τηλεμάχῳ ὁ μὲν οἴχεται , οὐδέ οἱ ἄλλοι εἴς ' |
| παρειμένοι δ ' ὅμως ὑπὲρ τοῦ μὴ δοκεῖν ἁλισκόμενοι τῷ συνειδότι καθησυχάζειν ” πῶς ” ἔφασαν „ ἀπολογησόμεθα καὶ πρὸς | ||
| μὲν ἐς τὸν Σύλλαν ὁμοίᾳ χρώμενοι , δέει δὲ καὶ συνειδότι ὧν ἔπραξαν πολὺ τῶν ἄλλων χείρονι , ἔκ τε |
| ἦν . καὶ ἀλλήλους μὲν ἐφίλουν , οἱ δὲ τῷ μειρακίῳ προσήκοντες ὠρρώδουν τοῦ θηρίου τὸ μέγεθος : τὸ γάρ | ||
| ἂν πρέποι , ὦ ἄνδρες , τῇδε τῇ ἡλικίᾳ ὥσπερ μειρακίῳ πλάττοντι λόγους εἰς ὑμᾶς εἰσιέναι . ὥσπερ μειρακίῳ φησίν |
| , ἥ τε Ἥρη καὶ τὸν αὐτοὶ Δία ἐόντα ἑτέρῳ οὐνόματι κληίζουσιν . ἄμφω δὲ χρύσεοί τέ εἰσιν καὶ ἄμφω | ||
| ἐπεὰν δὲ συμμιχθέωσι τάχιστα , ἐνθεῦτεν ἤδη ὁ Πηνειὸς τῷ οὐνόματι κατακρατέων ἀνωνύμους τοὺς ἄλλους εἶναι ποιέει . Τὸ δὲ |
| τὸν ἐμὸν καὶ τυραννίδα τὴν ἐμήν : σοὶ γὰρ ἐγὼ μούνῳ ἐκ πάντων σκῆπτρα τὰ ἐμὰ ἐπιτρέπω . Ταῦτα εἴπας | ||
| ἔπι πολλήν ἀγλαΐην καὶ κῦδος ἔχον πάρος , ᾧ ἔπι μούνῳ μίτρην πρῶτον ἔλυσα καὶ ὕστατον , ἔξοχα γάρ μοι |
| δ ' ἐπ ' ἀγχίμολον θυγάτηρ Διὸς ἦλθεν Ἀθήνη , Μέντορι εἰδομένη ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν . τὴν μὲν | ||
| ἔργα γένοντο : οὐ γὰρ ἐμοὶ πείθεσθ ' , οὐ Μέντορι ποιμένι λαῶν , ὑμετέρους παῖδας καταπαυέμεν ἀφροσυνάων , οἳ |
| ἀσθενέοντες ἐκδιηγεύμενος , πιστεύοιτ ' ἂν μᾶλλον γιγνώσκειν τὰ τῶν νοσεόντων πρήγματα , ὥστε τολμᾷν ἐπιτρέπειν τοὺς ἀνθρώπους σφέας ἑωυτοὺς | ||
| εὐδοκέοντες , μεταλλάσσονται ἐς ὑγιείην . Εὖ δ ' ἔχει νοσεόντων μὲν ἐπιστατέειν , ἕνεκεν ὑγιείης : ὑγιαινόντων δὲ φροντίζειν |