, ὑπομειδιάσας ἔφη : ἐγὼ δὲ καθυλίσαι προσέταξα ἀνθρώπῳ μηδὲν ἑωρακότι ἀγαθὸν ὥσπερ οὐδ ' ἐγώ . ἀνάστηθι οὖν σύ | ||
, ὑπομειδιάσας ἔφη : ἐγὼ δὲ καθυλίσαι προσέταξα ἀνθρώπῳ μηδὲν ἑωρακότι ἀγαθὸν ὥσπερ οὐδ ' ἐγώ . ἀνάστηθι οὖν σύ |
ἡ κεφαλὴ τῶν ἐν αὐτῇ τριχῶν ῥυεισῶν , ὥστε μηδὲν ἀπεοικέναι δοκεῖν μαρανθεῖσι τῷ γήρᾳ ἀκανθῶν ἄνθεσιν , ἀλλὰ μὴν | ||
λόγῳ ἄρνησιν τοῖς ῥήμασιν προστιθείς : ῥῆμα δὲ μόνον τὸ ἀπεοικέναι , ἀφ ' οὗ οὐκ ἔστι πρᾶγμα , ὥσπερ |
τῶν Βισαλτέων βασιλεὺς γῆς τε τῆς Κρηστωνικῆς Θρῆιξ ἔργον ὑπερφυὲς ἐργάσατο : ὃς οὔτε αὐτὸς ἔφη τῷ Ξέρξῃ ἑκὼν εἶναι | ||
ἢ αὐτὸς ἢ τῶν ἐμῶν τις [ σε ] προγόνων ἐργάσατο , ἢ σὲ ἢ τῶν σῶν τινα , ὅτι |
καὶ ὅμως διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἀτυχῆ , οὐδὲν αὐτὸν ὠφέλησεν ἡ τῶν φρενῶν πληθύς . Καὶ ἡ μὲν ἱστορία | ||
τοῦ Ἀλκιβιάδου γράμματα οὐδὲν ἔβλαψε τὸν Φρύνιχον , ἀλλὰ μᾶλλον ὠφέλησεν . ᾠήθησαν γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι τὸν Ἀλκιβιάδην παρὰ μὲν |
φεῦ . τόδε ] τὸ ὤμοι . . ἀλλ ' ἐκδιδάσκει πάνθ ' ] ὁ μακρὸς καὶ πολὺς χρόνος διδάσκει | ||
τὸ ἄρρεν ἢ θῆλυ , μετὰ ταῦτα περὶ τῶν ἀκολούθων ἐκδιδάσκει . σαφῶς γὰρ εἰδὼς ὅτι δίχα πόνου καὶ ἐπιμελείας |
εἰς ἑαυτὸ μεθίστη , ἐν τοῖς προπυλαίοις τοῦ νεὼ ἱδρυμένον θεῶμαι κένταυρον οὐκ ἀνδρὶ κατὰ τὴν Ὁμήρειον εἰκόνα , ἀλλὰ | ||
ταῦτα εἰπεῖν : “ νῦν γὰρ ἐγὼ Κλεινίαν ἥδιον μὲν θεῶμαι ἢ τἄλλα πάντα ἐν ἀνθρώποις καλά : τυφλὸς δὲ |
νῦν ἐν ταῖς πόλεσιν ἡ τοιαύτη χορεία καὶ ἀγωνία σχεδὸν οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἐστιν , εἰ μὴ πάνυ τι σμικρά ; | ||
, ὀργιζομένης , φθονούσης , ζηλούσης , ἐπιθυμούσης , ὅλως οὐδαμῇ ἡσυχίαν ἀγούσης , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκάστῳ τῶν |
: οὕτως ὡς ἴση καὶ ὁμοία γενέσθαι τὸ ὅλον σῶμα δαγῦδι . ἐπάγην δαγῦδι καλὸν χρόα : κρυστάλλῳ ὁμοία ἢ | ||
ἴση καὶ ὁμοία γενέσθαι τὸ ὅλον σῶμα δαγῦδι . ἐπάγην δαγῦδι καλὸν χρόα : κρυστάλλῳ ὁμοία ἢ στήλῃ . ὅμοιον |
δὲ τὰς ἐκπυρώσιας καὶ τὴν τοῦ ὅλου συμφορήν : ταῦτα ὀδύρομαι καὶ ὅτι ἔμπεδον οὐδέν , ἀλλ ' ὅκως ἐς | ||
τὴν εὔνοιαν ἐνδεδειγμένους , ἐπήνεγκεν : τῶν πάντων οὐ τόσσον ὀδύρομαι ἀχνύμενός περ , ὡς ἑνὸς ὅστε μοι ὕπνον ἀπεχθαίρει |
κύριος αὐτῷ ἐπιτάττῃ , διαφεύγει τε τὰ πλείω καὶ ἄλλα δρᾷ ἀντ ' ἄλλων , ἅτε πάσχων τὸ αἰσθητήριον . | ||
τε τὸ πρὸς ἑαυτὸν καὶ κατὰ τὸ πρὸς ἐκεῖνο : δρᾷ γὰρ οὐδὲν οὐδετέρωθι , καθὸ γιγνώσκει . Εἰ γὰρ |
Ῥωμαίων βασιλεὺς εἰς ἐκκλησίαν καὶ πολλὰ παραμυθησάμενος , ὡς οὔτε ἄσχημον ἐπιτάξων αὐτοῖς οὐθὲν οὔτε χαλεπὸν οὔθ ' ὃ μὴ | ||
τὴν ἀπὸ τοῦ πλήθους : τιμητέον οὖν αὐτὰς καὶ οὐδὲν ἄσχημον πρακτέον . * μηδ ' αἰδοῖα γονῇ πεπαλαγμένος : |
μετεχόντων τῆς φύσεως τοῦ ὑποκειμένου ἢ καταφάσκει τὸ κατηγορούμενον ἢ ἀποφάσκει ὁ καθόλου ἀποφαινόμενος . διακρινομένων οὖν κατὰ μόνα ταῦτα | ||
αὕτη μερική ἐστιν ἀποφατική : μέρους γάρ τινος τῶν ἀνθρώπων ἀποφάσκει τὸ δίκαιον . τοῦτο οὖν σημαίνει , διὰ μὲν |
δ ' οὗτος λέοντος , ἑκατὸν μνῶν ἐωνημένος , καὶ ἀποθανόντι αὐτῷ πόλιν φησὶ Θεόπομπος Ἀλέξανδρον ἐποικίσαι . λέγουσι δὲ | ||
! ] ! η ? [ ! ! ! ] ἀποθανόντι δὲ συμπαραμένει [ ] ? [ ] τὸν αἰῶνα |
Χειμῶνι χρῆσθαι συμφέρει πολλοῖς κόποις , Τροφαῖς τε πολλαῖς καὶ γινωσκούσαις κόρον . Σῶμα κενοῦν ἔαρος ἐχρῆν , ὡς θέλεις | ||
ἑκάστῳ . ἀλλὰ ταῦτα μὲν σιωπῶ , φησίν : ἐν γινωσκούσαις γὰρ ὑμῖν λέγειν τοιαῦτα περισσόν : τὰς ἐν ἀνθρώποις |
ὁπόταν ὀργιζώμεθα . Μηδὲν λογίζου , πάντα καιρῷ γίνεται . Μίσει τὸν ἐχθρόν , τὴν δ ' ἀλήθειαν λέγε . | ||
. Σοφίᾳ χρῶ . Ἤθη δοκίμαζε . Ὑφορῶ μηδέν . Μίσει διαβολάς . Μὴ ᾖς ἐπαχθής . Θεὸν σέβου . |
πρὸς ὄψιν πολε - μίου δράκοντος ὁράματι προσείκασεν , οὐκ ὀκνήσας οὐδ ' ἀπὸ τῶν ἑρπετῶν παραδείγματα λαβεῖν ὡς δ | ||
ἔδωκα ἐμαυτὸν εἰς τὰ πᾶσι δοκοῦντα συμφέρειν , οὐδένα κίνδυνον ὀκνήσας ἴδιον οὐδ ' ὑπολογισάμενος : σὺ δὲ οὐδ ' |
βραχείας οὔσης , καὶ διὰ τοῦτο μὴ δυναμένης αἰσθητὴν διαφορὰν περιποιῆσαι τοῖς προαποδεδειγμένοις : πρὸς ἃ καὶ τὰ φαινόμενα σύμφωνα | ||
πολίτευμα , οὔτε Πόπλιον ἐξ ἐνυπνίων ὁρμώμενον καὶ κληδόνων τηλικαύτην περιποιῆσαι τῆι πατρίδι δυναστείαν : ἀλλ ' . . . |
πλεῖστα ὀψοφαγῆσαι , καὶ ἡ πολυφαγία αὕτη ἐς οὐδὲν αὐτῷ ἀποσκῆψαι . ἐτελεύτα γοῦν ὑπὲρ τὰ ὀγδοήκοντα ἔτη ἄρτιος τὸ | ||
διδάξαντας τὰ φαῦλα καὶ τὴν βλάβην καὶ τὴν τιμωρίαν ἀξιῶν ἀποσκῆψαι . ταῦτα δ ' ἔπραττεν ἅμα μὲν εἰς δεισιδαιμονίαν |
αὑτοῦ , τοῦτο δὲ ἐφ ' οὕτως ὑψηλῆς , καὶ προσῆν τὸ πλίνθον ὀπτὴν πρὸς ἑαυτὴν ἀσφάλτῳ δεδέσθαι . ἡ | ||
ὁ βίος πείθων , ἐν ἅπασιν ἐξητασμένος ἔργοις ἀγαθοῖς . προσῆν δὲ τούτοις , ὃ πλεῖστον ἐκίνησεν οἶκτον , ὄψεως |
ἔκ τε τῶν ἀδόξων καὶ τῶν ἐνδόξων λεγόμενος οὐ ταυτὸν ἰσχύει καὶ δύναται , ἀντὶ τοῦ : δυνατὸς γίνεται , | ||
τοῦ Διὸς καταφέρῃ , ὥσπερ οὐκ εἰδὼς ὅτι σου μείζων ἰσχύει . ἐπίστασαι ] γινώσκεις . . σὲ γὰρ ] |
, τοῦ πατρὸς αὐτοῦ , κατ ' ὄναρ ἑωρακότος ἀμφοτέρας ἀποβεβληκότα τὰς χεῖρας . Παραγενόμενος δὲ εἰς τοὺς βαρβάρους ἐν | ||
τὸν πατέρα , θεωρήσαντα πάντα δι ' ὧν ἦν φοβερὸς ἀποβεβληκότα , τύπτοντα τῷ ξύλῳ ῥᾳδίως ἀποκτεῖναι . τὸ παραπλήσιον |
τὸ αὐτὸ ὄν , ἀλλοιότερον μὲν φαίνεται τῷ ἀριστεῖ , ἀλλοιότερον δὲ τῷ δημίῳ : καὶ τὴν μὲν Πενελόπην ἀλλοίως | ||
. “ Ἔστι ταῦτα . Τί οὖν ; δοκεῖ σοι ἀλλοιότερον Ἡρακλείτου νοεῖν ὁ τιθέμενος τοῖς τῶν ἄλλων θεῶν προγόνοις |
τῷ μικρῷ , ὃ αὐτὸς λέγεται ἐκφυτεῦσαι . κδʹ . Οὐδὲ τὸν Βυζάντιον σοφιστὴν παραλείψω Μάρκον , ὑπὲρ οὗ κἂν | ||
φόνιον , παφλάζων τῷ θυμῷ καὶ ὡς πῦρ ὁρώμενος . Οὐδὲ Γάγγῃ τῷ παρ ' Ἰνδοῖς ποταμῷ τοσοῦτον βρύχημα , |
ἐπιχωρίων εἶναί τις , τί σοι φαῦλον ἢ τί χρηστὸν εἴργασται , λέξον , ὡς τῶν μὲν λύσις παρ ' | ||
πῶς καίοι εἴ τις θεῶν νῶϊ αἰειγενετάων . ” ἔοργεν εἴργασται . ἐοῖο τοῦ ἑαυτοῦ : “ πατρὸς ἐοῖο φίλοιο |
αὐτὸν καὶ πεμπομένους ὑπ ' ἐμέο κτείνει , ὕβριν οὐκ ἀνασχετὸν φαίνων . Πρίν τι ὦν μέζον ἐξεργάσασθαί μιν Πέρσας | ||
ἐμπύρευμα , καὶ τὸ μυσαρὸν καὶ ὠμὸν τῆς πράξεως οὐκ ἀνασχετὸν ποιούμενος , στεγανώτατα μὲν τὴν αὑτοῦ κατεῖχεν ἔνδον γνώμην |
μὴ τὰ αὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν διατάττεσθαι , καὶ ἔτι ἀτοπώτερον τὰς ἀρχηγικωτάτας δυνάμεις ὑστερογενεῖς ποιεῖν , ὥσπερ ζωὴν καὶ | ||
δεινῆς ἀβιώτῳ βίῳ χρήσεται : οὗ τί γένοιτ ' ἂν ἀτοπώτερον ; ὀκνῶ λέγειν , ὃ μηδὲ θέμις εἰπεῖν , |
τό τε πρᾶγμα , ὁ φόνος λέγω , χρόνῳ οὐκ ἐπισημαινόμενον , ἀνεξέταστον : ὁμοίως καὶ τὸ ἀποκηρύσσει τις τὸν | ||
ἀηδὲς διὰ τοῦ προσώπου καὶ σχήματος . . . . ἐπισημαινόμενον δέ φησιν ἀντὶ τοῦ ἐπαινοῦντα . . . ἐπαινοῦντα |
οὕτω καὶ ὁ τὸ μέσον ἀμφοῖν ἀναπληρῶν πλάτος , ὁ πολυτίμητος νοῦς , ἐπιστήμην καὶ ἐπιστητὸν παράγει καὶ εἰς ταὐτὸν | ||
νοῦ θεάματα . καὶ πῶς οὐκ ἔσται τῆς αἰσθήσεως ὁ πολυτίμητος ἡμῖν νοῦς ἀτυχέστερος , εἴπερ ἐκείνη μὲν πρὸς ὄντα |
δὲ ὡϲ ὑπὸ ϲκόλοποϲ ἐμπεπαρμένου ἢ ὡϲ ὑπὸ τρυπάνου τιτρᾶϲθαι νομίζει , τοῦ παχέοϲ ἐντέρου , ὃ δὴ κῶλον ὀνομάζομεν | ||
δὲ κακόν , ἢ ὁ αὐτὸς ἄνθρωπος τὰ ἐναντία ἀγαθὰ νομίζει πολλάκις , καὶ οὕτως οὐδὲν ἔσται βουλητὸν φύσει καὶ |
τεκμαίρεσθαι , καὶ ἀπὸ τῆς ἀνατομῆς τῶν ζῴων τὰ ὅμοια ἐννοεῖν . σχίζοντες γὰρ μέσον τὰ ἱερεῖα ἔβλεπον τὴν θέσιν | ||
καθίσταται πρὸς τὸ σύμμετρον , οὔτε τὴν δύναμιν ἐρρῶσθαι δίδωσιν ἐννοεῖν καὶ τὴν τοῦ νοσήματος ἠρέμα πως ἐμφαίνει κινεῖσθαι κίνησιν |
' ἐξέχει , καὶ πολὺ θολώτερος ἐφαίνετο ὁ οἶνος , ὑπομειδιάσας ἔφη : ἐγὼ δὲ καθυλίσαι προσέταξα ἀνθρώπῳ μηδὲν ἑωρακότι | ||
, ἵνα τι καὶ αὐτοῦ ἀπολαύσωμεν . ὃ δὲ ἠρέμα ὑπομειδιάσας , ὥσπερ οὖν καὶ εἰώθει , ἀλλ ' ἐγὼ |
δ ' ἂν ἀτρεμήσῃ ὁ ἐγκέφαλος χρόνον , τοσοῦτον καὶ φρονέει ὁ ἄνθρωπος . Γίνεται δὲ ἡ διαφθορὴ τοῦ ἐγκεφάλου | ||
οἷος δ ' ἐν βήσσῃς ὄρεος χαλεπὸς προϊδέσθαι κάπρος χαυλιόδων φρονέει [ δὲ ] θυμῷ μαχέσασθαι ἀνδράσι θηρευτῇς , θήγει |
ἐκφέρουσιν ὑμᾶς εἰς βάραθρα καὶ κρημνούς . ἴστε δ ' οὐδαμῶς πρὶν πεσεῖν ὅτι πείσεσθαι μέλλετε . ὁ δὲ τρίβων | ||
: τὰ γοῦν ὁριστικὰ καὶ ἀπαρέμφατα : τὰ δὲ ὑποτακτικὰ οὐδαμῶς : σολοικισμὸς γὰρ τὸ ἐὰν θεριῶ καὶ ἐὰν κομιῶ |
εἰς τὴν τούτων ἀπόνιψιν . Τίς ἂν εἰδὼς πάθεσι θρήνους ἐξισοῦν τὴν Θεσσαλονικέων ἀξίως πόλιν ὠδύρετο ; πόλις γὰρ αὕτη | ||
πιστότατος τοῖς φίλοις , τὰς τιμάς τε ἀφθονώτατα παρεῖχεν ὡς ἐξισοῦν ἐθέλειν ἑαυτῷ τοὺς τούτων ἀξίους . Ἤνθησε γοῦν τὰ |
γιγνώσκων καὶ παραστάτην ἔχων τὸν ἑαυτοῦ νοῦν μήτ ' ἂν πτῆξαί τι ὧν οἱ πολλοί , μήτ ' ἂν θαρσῆσαί | ||
γιγνώσκων καὶ παραστάτην ἔχων τὸν ἑαυτοῦ νοῦν μήτ ' ἂν πτῆξαί τι ὧν οἱ πολλοί , μήτ ' ἂν θαρσῆσαί |
τοῦτο ἐπαινεῖν Ἀγριππῖνον δίκαιον , ὅτι πλείστου ἄξιος ἀνὴρ γενόμενος οὐδεπώποτε ἐπῄνεσεν ἑαυτόν , ἀλλ ' εἰ καὶ ἄλλος τις | ||
εὖ γὰρ εἴσεσθε ὅτι , ἃ μὲν οὗτοι συμβουλεύουσιν , οὐδεπώποτε ὑμῖν ἐλυσιτέλησεν , ἃ δ ' ἐγὼ παραινῶ , |
κοίας στρογγύλος : κοινοδήμιον δημόσιον : κοινομήτωρ ἀδελφός : κοικύλλει παρατρέπει : κοισοιροῦται κοσμεῖται : κοιλοριζὼν πάναξ : κοῖτος ὕπνος | ||
λήθης ἀτέκμαρτον , τουτέστιν ἀπροσδόκητον , καὶ παρέλκει , ἤγουν παρατρέπει , ἐκκρούει , τὴν ὀρθὴν μέθοδον τῶν πραγμάτων ἔξω |
νόμος , πηροῖ μὲν ὀφθαλμοὺς βλέποντας , τὰ δὲ δίκαια λυμαίνεται , τὴν δὲ διάνοιαν οὐκ ἐᾷ διὰ λεωφόρου βαίνειν | ||
φίλοις εὔκαιρον ἀπόδος ἐμ μέρει . Ψευδὴς διαβολὴ τὸν βίον λυμαίνεται . Ὦ τῶν ἁπάντων χρημάτων πλείστη χάρις . Ὡς |
πρὸς τούτοισι πάντα τὰ αἰσχρὰ λοιδορέονται , ὅτι σφέας καίων ἐπιτρίβει , αὐτούς τε τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὴν χώρην αὐτῶν | ||
τὸν ῥύπον ἐπιξύσαι . μεταφορικῶς ἀπὸ τοῦ σμήχειν , οἷον ἐπιτρίβει : σφοδρὰν γάρ τινα τρίψιν καὶ τὴν σμῆξιν εἶναι |
Πρόκρις , δοῦσα τὴν Κιρκαίαν πιεῖν ῥίζαν πρὸς τὸ μηδὲν βλάψαι , συνευνάζεται . δείσασα δὲ αὖθις τὴν Μίνωος γυναῖκα | ||
τοὺς πολεμίους , ἤν τι δύνηται , ἀπ ' αὐτῶν βλάψαι . ὁ δὲ ἔς τε τὴν Τάναγραν ἀπεβίβασεν αὐτοὺς |
εἰ μόνον ἀντέχοιτο τῶν πραγμάτων ἡ πόλις καὶ τοὺς πρέσβεις πέμψειεν : ἐν οἷς ἔλαττον μὲν τὸ συμφέρον , πλέον | ||
εἰδέναι τὸν φέροντα , ταῦτ ' ἄν τις μάλιστα συγγράψας πέμψειεν . Ἔπειτα δὲ ὅ τι μὲν μακρὸν εἴη πρᾶγμα |
. “ ὁ Ξάνθος ἀκούσας φιλοσόφου μὲν ζήτημα , μὴ εὑρίσκων αὐτὸ δὲ ταχέως ἀναλῦσαι , [ τῷ Αἰσώπῳ ἑστῶτι | ||
. , λόγους ἐφευρίσκων εὑρίσκων καὶ ἀπολογίαν , καινοὺς λόγους εὑρίσκων . . περίτριμμα ] ἐντριβὴς . , ἄκρον . |
καὶ μηδεμίαν ἔχων ἐλπίδα τοῦ λοιποῦ τῆς ἀρχῆς ἔγνω θανατῶν δράσας τι τοὺς ἐχθροὺς κακῶς καὶ παθεῖν αὐτός . καὶ | ||
μ ' Ἰάσων οὐδὲν ἐξ ἐμοῦ παθών . τί χρῆμα δράσας ; φράζε μοι σαφέστερον . γυναῖκ ' ἐφ ' |
ὡς ἔτυχε διεκείμην , καὶ μικρόν τι ῥαΐσας τὸ πέρα προῄειν . μετὰ ταῦτα ὑετοὶ , πάγοι , κρύσταλλοι , | ||
? [ οὔσης πλήρης - ] τῆς θαλάσσης [ οὐ προῄειν - ] , εἶδέν με ? [ εἷς τῶν |
δὲ ὁ πολὺς πλοῦτος αὐτοῖς κέκρυπται , ἀντὶ τοῦ ἐν ἀφανείᾳ . ὑπὸ δὲ σώματι γᾶς : πολλὴ τῆς γῆς | ||
δυσμενῶν καὶ ἀπηνῶν ἀπαντήσασα κεφαλῇ , τὴν ἀλαζονείαν αὐτῶν ἐν ἀφανείᾳ τιθεῖς . ἔθος δὲ Πινδάρῳ ἀπὸ ἑνικοῦ εἰς πληθυντικὸν |
πρῶτος ἐν τρίτῳ , ὁ δὲ δεύτερος ἐν δευτέρῳ . οὐδαμοῦ μέντοι διὰ συλλογισμοῦ δέδεικται , ὅτι μή ἐστιν ἐπιστήμη | ||
δομεστίκου κατακύψαντας ἀναζητεῖν εἰ αὐτοῦ που κέκρυπται : ὡς δὲ οὐδαμοῦ παρῆν , τὰ ἐκεῖσε ἱστάμενα κιβώτια περιτραπῆναι ἐκέλευε : |
, “ ἤδη σοι δίδωσιν ὁ πατήρ ; τί γὰρ ἠδίκησας , ἵνα καὶ πεδηθῇς ; οὐκ ἀκούεις τοῦ Διὸς | ||
τῇ ἀρχῇ τηρήσαντός μου τοῦτον τὸν τρόπον τοὺς νόμους , ἠδίκησας , φησὶν , δημοσίᾳ τὴν πόλιν : προηγούμενον γὰρ |
γενόμενος , καὶ πρὸς θεῶν θεραπείαν διαρκέστατος , ἐς τοσόνδε διέφευγε τὸ ἀνθρώπινον , ὥστε ἄνθρωπος ὢν ἐκινδύνευεν ὅλος εἶναι | ||
, ἀλλ ' ἦν ἄρα περίγειος ὥσπερ ἡ μάχη καὶ διέφευγε τὰς ἐπιβουλὰς τῷ ἀσφαλεῖ τοῦ τείχους τὴν ἔφοδον ὑπεκκλίνασα |
δ ' ἀφλέγμαντον . αὐτὸ δὲ τὸ χορίον ποτὲ μὲν ἀπολέλυται τῆς πρὸς τὸν πυθμένα συνεχείας , ποτὲ δὲ συμπεφυκὸς | ||
οὐκ ἔστιν αὐτῶν τι τὸ μεταξὺ τοῦτο , ἀλλ ' ἀπολέλυται τῆς αἰσθήσεως . ἡ δὲ γεῦσις οὐχ οὕτως : |
: φωραθῆναι γὰρ νενοσφισμένον πολλά . τὸ δ ' ἀκρόπρῳρον προφέροντα εἰς τὸ ἐμπόριον δεικνύναι τοῖς ναυκλήροις , γνῶναι δὲ | ||
καὶ τὸ ὅμοιον ἀνόμοιον , καὶ χαίρειν οὕτω τἀναντία ἀεὶ προφέροντα ἐν τοῖς λόγοις , οὔτε τις ἔλεγχος οὗτος ἀληθινὸς |
ἐκδημοκοπήσῃ τοὺς δουλωθέντας , κἂν ἀναιρεθῇ ταχέως , πολλὰ ὅμως ἐγκαταλείπει τυραννίδος ἐν ἑκάστοις κακά , ὧν οἳ μὲν εὖ | ||
πίνειν ἀκρατέστερον . ταῦτα καὶ τὰς καθάρσεις κινεῖ καὶ οὐδὲν ἐγκαταλείπει περίττωμα τῷ αἵματι : προσπλέκειν δέ ποτε καὶ τοῖς |
. ὅτι δὲ ἀφ ' ἑνὸς λαγνεύματος δίδυμα γίνεται , ἱστόριον τόδε ἐστί : κύων καὶ ὗς καὶ ἄλλα ζῶια | ||
, ἐμφανέα παντὶ τῷ βουλομένῳ εἰδέναι τούτου πέρι , καὶ ἱστόριον παντὶ τῷ ἐμῷ λόγῳ , ὅτι ἐστὶν ἀληθὴς , |
συμβουλεύων ὁ πατὴρ οὐκ ἔπειθεν : εἶτα ἠπείλησε καὶ οὐδὲν ὤνησεν . εἶθ ' ὅτι νομίσας αὐτὸν σωφρονίζειν ἀπεκήρυξεν : | ||
τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἱερὸν αὐτοῦ ἀπέκτειναν , καὶ οὐδὲν αὐτὸν ὤνησεν οὔτε ὅτι γένους ἦν τῶν Ἡρακλειδῶν οὔτε ὅτι παῖδα |
ἁπλῆν καὶ βέβαιον ὑποδεῖξαι τοῦ βίου . Ταῦτα μὲν δὴ φρονῶν προσῄειν αὐτοῖς , ἐλελήθειν δ ' ἐμαυτὸν εἰς αὐτό | ||
τούτους λέγω , καὶ σφόδρα γε . Πολλάκις ἄρα εἷς φρονῶν μυρίων μὴ φρονούντων κρείττων ἐστὶν κατὰ τὸν σὸν λόγον |
πῶς ἂν χρηστόν τι βουλεῦσαι περὶ τῆς πολιτείας , ὃς οὐδὲ ἐλευθερῶσαι τὴν πατρίδα ἐβουλήθη ; ἢ ποῖα ἂν ἀπόρρητα | ||
ἔχειν : οὐδὲ ζῷα εἶναι ἀποκριθέντα ἀπὸ τοῦ ἀπείρου . οὐδὲ γὰρ ἂν ἀποδείξειεν οὐδείς , ὡς ἐν μὲν τῷ |
παρρησίᾳ ζῆν , ποιεῖ δὲ ταύτην οὐ τὰ αὐτῷ τινι βεβιωμένα μόνον , ἀλλὰ καὶ τὰ ' κείνοις ἐξ ὧν | ||
ἐνδιάθετον καὶ ὡς ἀληθῶς ἔμψυχον , οἷον καὶ τοιαῦτα συνειδὼς βεβιωμένα ἑαυτῷ ὁ ἀκάθαρτος οὑτοσὶ τολμήσει βλέπειν εἰς ὑμᾶς καὶ |
, ἄλλως δ ' οὔ . Καὶ μὲν δὴ τὸ φρονεῖν , τοῦτο δὴ συντετύχηκε μόνῳ τῷ πρώτῳ . Ὑφ | ||
κόσμον , τὰ δ ' ἤδη ζωήν , τὰ δὲ φρονεῖν καὶ ζῆν εὖ , τῷ δὲ νῷ τὸ ἀγαθόν |
τούτου λέγουσιν ἀλλὰ καταπυκνῶσαι βουλομένοις τὸ διάγραμμα , καθόλου δὲ οὐδενὶ σχεδὸν ἐν τοῖς ἔμπροσθεν φανερὸν γεγένηται τοῦθ ' ἡμῖν | ||
χερσὶν οὔτε ἄλλῳ τῶν ἐν γενέσει κεχρημένος μέρει τὸ παράπαν οὐδενὶ κατὰ τὸν ἀληθῆ λόγονοὐ ” γὰρ ὡς ἄνθρωπος ὁ |
φείδευ , λύκε , τᾶν τοκάδων μευ , μηδ ' ἀδίκει μ ' , ὅτι μικκὸς ἐὼν πολλαῖσιν ὁμαρτέω . | ||
τὴν ναῦν καὶ ἐμοὶ πείθου καὶ μήτε σαυτὸν μήτε ἡμᾶς ἀδίκει μηδὲ ἀγαθὰ πολλά τε καὶ μεγάλα προσιόντα φεῦγε μηδ |
, ὡς οὐδὲν ἔσται τοσοῦτον ἀπ ' οὐδενός , ὃ ταράξει τὴν πόλιν : ἂν δ ' ἀπογνῶμεν τὰ βελτίω | ||
μέγας : εἴπερ γὰρ ἥξει τὸν ἀλετρίβανον φέρων , τούτῳ ταράξει τὰς πόλεις καθήμενος . Ἀλλ ' ὦ Διόνυς ' |
ἀδικεῖ πολὺν ἤδη χρόνον , καὶ τοῦτ ' αὐτὸς ἄριστα σύνοιδεν αὑτῷ : οἷς γὰρ οὖσιν ὑμετέροις ἔχει , τούτοις | ||
. καίτοι τί αὐτὸν οἴεσθε πεποιηκέναι περὶ ὧν οὐδεὶς αὐτῷ σύνοιδεν ἀλλ ' αὐτὸς μόνος διεχείριζεν , ὃς ἃ δι |
μόνον τὸν φίλον δηλονότι , ἀλλὰ καὶ τὸν ἐχθρὸν καλὰ ῥέζοντα καὶ πράττοντα : ἐπαινεῖν δ ' οὐχ ἁπλῶς , | ||
οὐ μόνον τὸν φίλον δηλονότι ἀλλὰ καὶ τὸν ἐχθρὸν καλὰ ῥέζοντα καὶ πράττοντα . ἐπαινεῖν δὲ οὐχ ἁπλῶς , ἤτοι |
' αὑτὴν ἔπραξε τῶν ἰδίᾳ τισὶ πραχθέντων ὑπεραίρει οὐχ ὅσον ἀγνοῆσαι , ἅ τ ' ἐν ταὐτῷ γενομένων ὁμοῦ πάντες | ||
μήτε τῶν παρ ' ἡμῶν προστεθέντων ἢ διορθώσεως ἐπιμελοῦς ἀξιωθέντων ἀγνοῆσαι . Περὶ δὲ τῆς διαφωνίας τῶν σταδίων εἴρηται μέν |
δὲ τὴν μὲν τόλμαν εἴργασται , τὸ δὲ ἔργον οὐχ ἑώρακεν , πλὴν ἐπὶ τῆς ἀσπίδος τῆς Γοργόνος τὴν εἰκόνα | ||
: ἀναίσχυντά ἐστιν , ἀλλὰ καὶ κρύπτειν οὐδὲν δυνάμενα ὧν ἑώρακεν ἅπαξ . οὐκ ἀφέστηκεν οὖν μου τῆς ψυχῆς λέγοντα |
, ὅτι πλεῖστον χρόνον καὶ πάνθ ' ἅμα μοι τὰ βρώμαθ ' ἡδονὴν ποιῇ . Στρατόνικος ἀπεδήμησεν εἰς Πέλλαν ποτέ | ||
' ἐστεφανώθην , ἡ τράπεζ ' εἰσήγετο τοσαῦτ ' ἔχουσα βρώμαθ ' ὅσα μὰ τοὺς θεοὺς καὶ τὰς θεὰς οὐδ |
τε τὴν παρὰ τοὺς πόνους ἀσκεῖν καὶ μηδὲν ὑπολαμβάνειν χρῆμα τιμιώτερον ἀρετῆς οὐ λόγων διδαχῇ παραγίνεσθαι τοῖς πολιτικοῖς πλήθεσι πέφυκεν | ||
Πλάτωνι . καὶ τὸ Οὐδέν ἐστι πρεσβύτερον ἀντὶ τοῦ οὐδὲν τιμιώτερον . Πρόβασις . ἡ τῶν βοσκημάτων κτῆσις . Προβολή |
τῶν χειρῶν , ἐπεὶ δὲ καὶ ἀριστᾶν ἔδει , χρυσὸν ἐποίει σῖτα καὶ ποτά , καὶ ἦν αὐτῷ λιμὸς ὁ | ||
τόπον πληροῦσα , πλὴν ᾗ τὸ χῶμα κατεσκεύαστο , θαυμαστὴν ἐποίει τὴν ὀχυρότητα . οὕτω δὲ καλῶς ὁ κτίσας αὐτὴν |
νυνδὴ ἐλέγομεν τὸ ῥῆμα , τὸ ὅτι τὸ ἐμὸν εὖ πράττει ἢ ὅτι τὸ ἐμὸν κακῶς . Ἀληθέστατα αὖ , | ||
καὶ γὰρ Ζεὺς ὅ , τι νεύσῃ : τοῦτο ἀναγκαστικώτατα πράττει . οἷον καὶ ὁ Ὁμηρικὸς Ζεὺς ὑπόκειται τῷ τῆς |
, πολλὴν δ ' αἰδῶ καὶ εὐκοσμίαν πρὸς ἀλλήλους . ἐπέγνως δ ' ἂν ἐκεῖ οὐδένα οὔτε ὀργιζόμενον κραυγῇ οὔτε | ||
ὁ Βυζάντιος . ” Ξάνθος : “ καὶ τοῦτο πόθεν ἐπέγνως ; ” Αἴσωπος : “ ἀπὸ τῶν γραμμάτων : |
σὺ ἐθελήσεις , οὔτε θέμις περὶ τὰ τοιαῦτα ἀνδρὶ σοφῷ ἐπιτάττοντι νεώτερον ἀπειθεῖν . ἀλλ ' εὖ καὶ γενναίως εἰπέ | ||
ἢ κακῶς τὸ πλαστὸν ἐπιφέροντες : οἷον οὐ δεῖ ἐχθρῷ ἐπιτάττοντι πείθεσθαι , τοῦτο τὸ ἐπιχείρημά ἐστιν : ἡ ἐργασία |
καὶ τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα ἀντευποιεῖν , ὅσα καὶ οἷα εὖ πέπονθε πρὸς πολλῶν : χαλεπὸν γάρ ἐστιν ἕνα πολλοῖς ἀνθυπηρετεῖν | ||
Πριαμίδαις . Ἦν δὲ κατ ' ἀλήθειαν οὕτως ἔχον ἢ πέπονθε κατεψευσμένος ; Πῶς δ ' ἂν δικαίως γένοιτο τῶν |
στέρνον , ὡς ἀναπετασθεισῶν γνώριμα γίγνεσθαι ἅπασιν ἃ βούλεται καὶ ἐπινοεῖ καὶ εἰ ψεύδεται ἢ ἀληθεύει . ἐκεῖνος μὲν οὖν | ||
τὸ χρηστήριον ἀφικνουμένων καὶ τὰ ἐπιτήδεια διαρκῆ μὴ ἐχούσης , ἐπινοεῖ τοὺς νυκτερινοὺς καλουμένους χρησμούς . λαμβάνων γὰρ τὰ βιβλία |
γάρ , ἔφη ὁ Ἱέρων , τὰ πολλὰ ταῦτα μηχανήματα κατανενόηκας ἃ παρατίθεται τοῖς τυράννοις , ὀξέα καὶ δριμέα καὶ | ||
. Τοῦτο δ ' , ἔφη , ὦ Περίκλεις , κατανενόηκας , ὅτι πρόκειται τῆς χώρας ἡμῶν ὄρη μεγάλα , |
ἐγὼ κομιδῇ τυγχάνων ἤγαγον τοὺς ἐξηγητὰς ἐπὶ τάφρον καὶ ὀρύττειν προσέταξα ἐκεῖ φήσας κατατεθεῖσθαι αὐτά . καὶ μήπω θαυμάσῃς τοὐμόν | ||
ὀνειδισμόν , ὑπέφερον . ἐκέλευς ' ] ὥρισα . , προσέταξα , εἶπεν . μυρρίνην ] μυρσίνην . λαβόντα ] |
ἔπραττε τὸν δημοτικὸν ὑποκρινόμενος καὶ σαφῶς εἰδὼς τοὺς πλείους τῶν ἐκκλησιαζόντων μετεσχηκότας τῶν ἀσεβημάτων καὶ διὰ τοῦτο μηδέποτ ' ἂν | ||
ὁ λόγος ὑπὸ τοῦ θορύβου τε καὶ τῆς ἀκοσμίας τῶν ἐκκλησιαζόντων . οἱ μὲν γὰρ ἐπεκέλευόν τε καὶ ἐπεθάρρυνον τοὺς |
φύγεν ἕρκος ὀδόντων , δεινόν τ ' ἀργαλέον τε , νεμεσσῶμαι δέ τ ' ἀκούων , εἰ δὴ τοῦτό γε | ||
μαχεσσαίμην ὅς τις πολέμοιο μεθείη λυγρὸς ἐών : ὑμῖν δὲ νεμεσσῶμαι περὶ κῆρι . ὦ πέπονες τάχα δή τι κακὸν |
οὕτως ἀγαπῴην εἴ μοι ἀρετὴν εἴποις . Ἀλλὰ τοῦτό γε εὔηθες , ὦ Σώκρατες . Πῶς λέγεις ; Ὅτι σχῆμά | ||
ὄντας φυλάττειν τὰ τῆς μητροπόλεως ἔθη , ἐπεὶ ἄλλως γε εὔηθες εἶναι τὸ τοὺς βέλτιον συνεστῶτας καὶ πολιτευομένους τῶν χειρόνων |
τὰ ἔξωθεν ἀποτυγχάνοντας , ἕπεταί τι ἐντεῦθεν ἄτοπον τῷ μακαρίως βεβιωκότι . τὸ δὲ μέχρι γήρως εἴρηκεν οὐχ ὡς ἔτυχεν | ||
: ἡ διπλῆ , ὅτι οὐχ ἁρμόζει τῷ τρεῖς γενεὰς βεβιωκότι λέγειν : ἐμὸς ἂν παῖς εἴης . . : |
τῇ σηπίᾳ ἡ σὰρξ ἐρείδεται ; διότι τὸ σήπιον αὐτῇ πρόσεστι τὸ ἀναλογοῦν ὀστῷ καὶ ἀκάνθῃ . καὶ ἐπὶ τῶν | ||
τῇ ὥρᾳ , ἀλλὰ καὶ τῇ κράσει καὶ τῇ ἡλικίᾳ πρόσεστι . καὶ ἐν τῷ ἔαρι ταύτης ἔχεσθαι δεῖ σε |
. χάλαζα δὲ ταραχὰς καὶ δυσθυμίας δηλοῖ καὶ τὰ κρυπτὰ ἐλέγχει διὰ τὸ χρῶμα . βροντὴ δὲ χωρὶς ἀστραπῆς δόλους | ||
βιούντων . Ὁ Ἥλιος τὸν οὐκ ἀετιδέα : λείπει τὸ ἐλέγχει . Ἐπὶ δοκιμῆς . Ὁ δύο πτῶκας διώκων οὐδέτερον |
δὲ τῷ προκειμένῳ ζητήματι τοιοῦτον οὐδέν ἐστιν . οὐδὲ γὰρ ἠπίστησαν τοῖς κατορθώμασιν , οὔτε πρὸς τὸ παρὸν ἀπιστηθῆναι δυνατὸν | ||
ἢ τοῖς λόγοις παρηγορεῖν : λόγοις μὲν γὰρ πολλοὶ καὶ ἠπίστησαν ὡς τοῦ καιροῦ πεπλασμένοις εἵνεκεν , ὄψιν δὲ θαρσοῦσαν |
Μαραθῶνι τρόπαιον ἐγείρας , καὶ Ἀριστείδης ὁ δίκαιος ἐξωστρακίζετο . λυπεῖ δέ με οὐχ ἥκιστα πρὸς τοῖς ἄλλοις καὶ ἡ | ||
ἐπὶ τὸ βέλτιον [ ἢ ] μεταφέρηται , διὰ ξενοπάθειαν λυπεῖ τὸν ὄγκον : οὐκ ἐπιγινώσκεται γὰρ τὸ μὴ προμελετηθέν |
, ἢ κατὰ κρᾶσιν . οὐδέν . Ἀττικὸς ὁ τοῦ δεν πλεονασμός . Δαιδάλου . Δαιδάλου , ὡς ἔοικεν , | ||
πολυ [ . . . . . . [ ] δεν [ [ ] ! ! [ . . . |
μειράκια παλλάκια . αὐτὴ δ ' ἀμαυρὸϲ ἀϲθενήϲ τ ' ἐγιγνόμην . ἀφροδίϲιοϲ λόγοϲ . οἴμοι τάλαϲ , ἀπολεῖϲ μ | ||
ἢ πυθέσθαι Ἀθηναίους πάντα τὰ πραχθέντα : φονεὺς οὖν αὐτῶν ἐγιγνόμην ἐγὼ μὴ εἰπὼν ὑμῖν ἃ ἤκουσα . Ἔτι δὲ |
βαναύσους καὶ τοὺς ἐπ ' αὐτῶν ἀνδραποδώδεις εἶναι . οὐκοῦν ἄτοπον καὶ περιφανὴς συκοφαντία τοῖς μὲν ἃς εἶπον τέχνας εἰδόσι | ||
καὶ τῆς Μεδούσης ὁ Πήγασος ἵππος . τί δ ' ἄτοπον ἐκ Ποσειδῶνος τὸν ἄγριον τοῦτον γεγονέναι ; ὥσπερ καὶ |
ἢ τότε . πότερον γὰρ εὐπορώτερον ἂν δίκην ἔδωκε Φίλιππος ἐξαμαρτὼν εἰς αὐτὴν πρὶν τούτων τι τῆς πόλεως προλαβεῖν , | ||
, ] ὅ ἐστι χρήσιμόν τι εἰσηγούμενοι . ὦ μέγιστον ἐξαμαρτὼν : Ἐπεὶ ἀνθρώπους ἐδέξατο θηρευτὰς τῶν ὀρνίθων . Ἄλλως |
ὑπὸ γραὸς τρεφόμενον πλουσίας , Ὁ δεῖνα , παράδοξόν γε ποιεῖς πρᾶγμ ' ὅτι ἡ γραῦς ποιεῖ ς ' ἐν | ||
τὰ δέοντα ποιεῖς , ἀλλ ' οὖν οὐκ εἰδώς γε ποιεῖς „ , ὡς ἱστορεῖ Χαμαιλέων ἐν τῷ περὶ Αἰσχύλου |
περαίνεσθαι δοκεῖν , τοὺς δὲ ἀνθεστῶτας πολὺ μείζω ἔκπληξιν μὴ νικωμένους παρέχειν . ὠσαμένων δὲ τῶν Ἀργείων πρῶτον τὸ εὐώνυμον | ||
τις πρότερον ἐμπίπτῃ στρατῷ πορθεῖν ἃ μὴ χρή , κέρδεσιν νικωμένους . δεῖ γὰρ πρὸς οἴκους νοστίμου σωτηρίας κάμψαι διαύλου |
ἄλλοισι Θρήιξι ἐπιτελέουσι , κατὰ δὲ τὸν γινόμενον σφίσι καὶ ἀπογινόμενον ποιεῦσι τοιάδε : τὸν μὲν γενόμενον περιιζόμενοι οἱ προσήκοντες | ||
μὴ κοινωνοῦν τοῖς εἰρημένοις καὶ αὐτὸ μόνον γινόμενόν τε καὶ ἀπογινόμενον χωρὶς τῆς τοῦ ὑποκειμένου φθορᾶς . Ζητῆσαι δὲ ἄξιον |
εἰώθεσαν λυσιτελεῖν ταῖς διαγνώσεσιν , ὥστε καὶ ταῦτα πειρᾶσθαι θέμις ἐκμελετᾶν τὸ ἔργον τὸ διαγνώσκειν ἀσφαλῶς ποιούμενον . Νυνὶ δ | ||
τὰ αὐτὰ γράμματα γράφειν , οὕτως οὐδὲ τοὺς αὐτοὺς λόγους ἐκμελετᾶν . νῦν δὲ τεκταίνεσθαι μὲν καὶ οἰκοδομεῖν καὶ ὑφαίνειν |
προϊεμένη , ἔπειτ ' ἀνιστάντος αὐτὴν τοῦ πατρὸς καὶ τί πέπονθεν ἀξιοῦντος λέγειν : Ἱκέτις ἔφη γίνομαί σου πάτερ δεινὴν | ||
τοῦ ἡλίου φῶς ἔχουσα ἀεί . Ὅπερ γὰρ ἡ γῆ πέπονθεν ἑστῶσα , τοῦτο [ καὶ ] ἡ σελήνη κινουμένη |
φιλικῶς : καὶ τῇ μὲν ἀριστερᾷ τὸ τοῦ μειρακίου τριχωμάτιον ἐπικοσμῶν , τῇ δεξιᾷ δὲ Φωκαικὸν ψῆγμά τι διακινῶν καὶ | ||
ἰόντας λόγους καὶ ὅσα τοιαῦτ ' ἄλλα ἄλλοθι ῥητορικὴν εἴρηκεν ἐπικοσμῶν . Εἰ δέ τις ἡμῖν περὶ Πλάτωνος ὑπολάβοι ὅτι |
οὔτε τὸ μέγεθος ἐπέγνω τῆς παιδός , τό τε κάλλος ἑτεροῖον αὐτὸ κατεφαίνετο : τὸν δὲ πατέρα σχεδόν τι καὶ | ||
, ὡς λουσάμενοι , ἢ περιπατήσαντες , ἢ φαγόντες τι ἑτεροῖον , ταῦτα δὲ πάντα βελτίω προσενηνεγμένα ἢ μὴ , |
ἔχουσαν . ὁρῶ τὸν ἄνδρα καὶ βραχυλογοῦντα ἱκανῶς καὶ δεινῶς καθαπτόμενον ἐν ἀπολογίας ἤθει , ἀττικίζοντά τε οὐκ ἀκρατῶς , | ||
ἔχουσαν . ὁρῶ τὸν ἄνδρα καὶ βραχυλογοῦντα ἱκανῶς καὶ δεινῶς καθαπτόμενον ἐν ἀπολογίας ἤθει , ἀττικίζοντά τε οὐκ ἀκρατῶς , |
ἡ γυνὴ αὐτοῦ ” τοιοῦτον εἶναι : οὔτε ὁ νοῦς ἐνόει οὔτε ἡ αἴσθησις ᾐσθάνετο , ἀλλ ' ἦν ὁ | ||
οὔσης αὐτῶν τῆς ἐποχῆς , οὐδὲν μὲν κατὰ ταὐτὰ ἑαυτῷ ἐνόει , ἡ δὲ τῶν παθημάτων αὐτὸν ἀνέστρεφεν ἐνάργειά τε |
: οἵ τε ἀγαθοί , εἰ ἐξηγκωνισμένοι περιπατοῖεν , οὐκ ἐπιτρέψει τις αὐτοῖς , ἀλλὰ φήσει , Ὦ Χρύσιππέ τε | ||
ὀλίγον ἢ τῆς δεκάδος τὸ πολὺ οὐδενὶ τό γε ἡμέτερον ἐπιτρέψει : ὁ γὰρ μοναδικός ἐστιν ἀριθμός , ᾧ ταῦτα |
ἢ ἀποκρούεσθαι προσήκει : διὸ καὶ σικύαι προκενωθέντων χρήσιμοι . πληθωρικῶν δ ' ὑπαρχόντων , οὐ χρώμεθα σικύαις ἐν ἀρχῇ | ||
ἐξώθησαν τὸν ἐσφηνωμένον ἐν αὐτοῖς λίθον : ἐπὶ δὲ τῶν πληθωρικῶν καὶ περιττωματικῶν σωμάτων , καὶ ἐπὶ ὧν σπλάγχνον ἀσθενὲς |
ὤπασας σαφῆ , ἀνδρῶν δ ' ὅτωι χρὴ τὸν κακὸν διειδέναι οὐδεὶς χαρακτὴρ ἐμπέφυκε σώματι ; δεινή τις ὀργὴ καὶ | ||
γε , ὦ ξένε , φαίνῃ μοι γεγυμνάσθαι πρὸς τὸ διειδέναι τὰ Κρητῶν νόμιμα . τόδε δέ μοι φράζε ἔτι |
ἀρετὴν κρίνων , ἀλλ ' ἐξ ἀρετῆς τὰ τῆς φιλίας σταθμώμενος . . . Σοφιστοῦ δὲ θύραν ἐκ μικροτέρας γλώττης | ||
τοῖσι ἐμοῖσι πρήγμασι , τοῖσί τε λεγομένοισι πρότερον ἐκ τούτου σταθμώμενος καὶ τῷ ἐόντι , ὅτι πολιήτης μὲν πολιήτῃ εὖ |
ἦν δ ' ἐγώ , κοινῇ ἂν εἴη σκεπτέον εἴτε κέκτησαι εἴτε μὴ ὃ πυνθάνομαι , ἵνα μήτε σὺ ἀναγκάζῃ | ||
, ὀδμή τε περίεργος : διὰ γὰρ ἱκανὴν ἀξυνηθείην διαβολὴν κέκτησαι , διὰ δὲ τὴν ὀλίγην , εὐσχημοσύνην : ἐν |
κἀκ τούτου μάλιστα πρὸς τοῖς ἄλλοις τῶν αἰσθήσεων συνιδόντες τὸ ἀβέβαιον ἀτρεκεῖ καταλήψει τῇ δι ' ἀριθμῶν ἕκαστον τῶν ἐν | ||
μεγάλην οὕτω κατάληψιν τὴν ἐπὶ τὸν μακρῷ πολλαπλασίονα χρόνον πρόρρησιν ἀβέβαιον παρασκευάζει , ἐπί τε τῆς τῶν ἀνωμαλιῶν ἐπισκέψεως οὐ |