| τό τε πρᾶγμα , ὁ φόνος λέγω , χρόνῳ οὐκ ἐπισημαινόμενον , ἀνεξέταστον : ὁμοίως καὶ τὸ ἀποκηρύσσει τις τὸν | ||
| ἀηδὲς διὰ τοῦ προσώπου καὶ σχήματος . . . . ἐπισημαινόμενον δέ φησιν ἀντὶ τοῦ ἐπαινοῦντα . . . ἐπαινοῦντα |
| ἐν τῷ παρόντι , ἢ τὴν γνώμην ἀσύμφορον ἢ τὸν συμβουλεύοντα οὐδενὸς ἄξιον ἡγοῦνται . ἐγὼ μὲν γὰρ οἴομαι ἑκάτερα | ||
| ἴσως δέ τινα αὐτῶν καὶ δημοτικὰ λέγοιτ ' ἄν , συμβουλεύοντα καὶ παραινοῦντα τοῖς πολλοῖς καὶ ἰδιώταις , καθάπερ οἶμαι |
| οἷον πέρδιξ πέρδικος , Φοῖνιξ Φοίνικος , Κίλιξ Κίλικος , ἧλιξ ἥλικος , πλὴν τοῦ τέττιξ τέττιγος : τοῦτο γὰρ | ||
| μὴ ἧλιξ μηδὲ νεώτερος ᾖ τῶν μαχομένων . ἐὰν μὲν ἧλιξ ἢ νεώτερος ᾖ τῶν μαχομένων : ἀπ ' ὀρθώσεως |
| , ἐν ταῖς Φιλοκτήτου ναυσὶ δεδήλωκεν : τοξότας γὰρ πάντας πεποίηκε τοὺς προσκώπους . περίνεως δὲ οὐκ εἰκὸς πολλοὺς ξυμπλεῖν | ||
| ἐποιχομένη χρυσείῃ κερκίδ ' ὕφαινε , καὶ καλὸν ἀοιδιάει . πεποίηκε καὶ ἄλλο παράγωγον διὰ τοῦ ιμος τὸ ἀοίδιμος . |
| ἀίδιον εἶναι σύνθετόν τε ἐκ πολλῶν καὶ μὴ τῇ καλλίστῃ κεχρημένον συνθέσει , ὡς νῦν ἡμῖν ἐφάνη ἡ ψυχή . | ||
| καρτερὸν τῇ ψυχῇ , τὰ δὲ ἄλλα οὐχ ὁμοίᾳ τύχῃ κεχρημένον , ἡλικίας τε καὶ ὄψεως οὐκ ἴσης καὶ γονέων |
| ὁ τὰ Ἰδιοφυῆ ποιήσας , ἄλλος τεχνογράφος ῥήτωρ . Σωκράτης Σωφρονίσκου μὲν ἦν υἱὸς λιθουργοῦ καὶ Φαιναρέτης μαίας , ὡς | ||
| τὸ λέγεσθαι ἀρσενικῶς , ἡγοῦνται οἱ σοφισταὶ ὅτι καὶ ὁ Σωφρονίσκου υἱός , οὗ σύμβολον τὸ Σωκράτης ὄνομα , ὁ |
| γὰρ “ ἁλιτήριος ” πυκνὸν πάνυ ἔλεγεν “ τοιοῦτον ἔργον ἐξειργασμένος αὐτὸς γεγονώς τε παιδίου νόθου πατὴρ οὐκ ἔσχον οὐδ | ||
| Σκώλου : Δήμητρος δὲ καὶ Κόρης ἐν τοῖς ἐρειπίοις οὐκ ἐξειργασμένος ὁ ναός , ἡμίεργα δὲ καὶ ταῖς θεαῖς ἐστι |
| ἐκ τῶν παρόντων : ἀντὶ τοῦ ἤπερ εἰκὸς μὲν καὶ ξυγγνώμη . . . : εἰκὸς ἡμᾶς ἐν τοιούτῳ καθεστῶτας | ||
| ' ἐπὶ τοῦτο , λέγοιμεν ἄν . Εἰκὸς μὲν καὶ ξυγγνώμη ἐν τῷ τοιῷδε καθεστῶτας ἐπὶ πολλὰ καὶ λέγοντας καὶ |
| ὡς υἱὸς ἀνθρώπου μετανοεῖ καὶ ἅπαξ εἰπὼν οὐκ ἐμμένει . φθέγξεται τὸ παράπαν οὐδέν , ὃ μὴ τελειωθήσεται βεβαίως , | ||
| μ ' ἀναιρήσετε ; τὰ τοιαῦτα πολλάκις οἶδ ' ὅτι φθέγξεται , βουλόμενος φθόνον τιν ' ἐμοὶ διὰ τούτων τῶν |
| Εὐριπίδης τὴν τοῦ Ὀδυσσέως πλάνην περὶ τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν ὑπειληφὼς γεγονέναι : ὅτι δοκεῖ τὸν στίχον τοῦτον εἰπὼν Εὐριπίδης | ||
| . καὶ νῦν τοὺς Μεσσηνίους καὶ τοὺς Ἀργείους ταὔθ ' ὑπειληφὼς εὖ ποιεῖ . ὃ καὶ μέγιστόν ἐστι καθ ' |
| ὡς δὲ ἀκροβολισμῶι ? ? ? ? τινὶ τραυματίαι ? γενομένωι ? τῶι Ἄρχωνι οὐ πολλῶι ὕστερον ξυνέβη τελευτῆσαι ἐκ | ||
| ' ἄλλας [ ] πράξεις [ ] [ χρησίμωι ] γενομένωι [ ] μηδ ' ἰδιολογησάμενος [ ] [ - |
| . τὰ κατὰ τὰς ὀργὰς καὶ τὰ μεθ ' καὶ ἐντυγχάνοντα τῶν οἰκείων διαθέσεων οὐκ ἔξωθεν ἀλλ ' ἐν ἔχομεν | ||
| ἀλλήλους ὅτι Τὰ πνεύματα καὶ αἱ ψυχαὶ τῶν ἀνθρώπων στενάζουσιν ἐντυγχάνοντα καὶ λέγοντα ὅτι Εἰσαγάγετε τὴν κρίσιν ἡμῶν πρὸς τὸν |
| κινῆσαι : τοῦτο γὰρ Ἀρχιμήδους μὲν εὕρημα [ λέγεται ] μηχανικόν , ἐφ ' ᾧ λέγεται εἰρηκέναι : δός μοί | ||
| μηχανικόν , ἄνθρωπος , οὐκ εἴ τι δὲ ἄνθρωπος , μηχανικόν . τότε οὖν ἀντιστρέφουσιν , ὅτε μήτε ἐλλείπωσι μήτε |
| αὐτὸν πρὸς Εὐθύφρονα τὸν Πλάτωνος , εἴπερ ἐπόει τοῦτο , καταμέμφεται ? [ - ] τί ὅσιόν ? [ ἐςτι | ||
| ὡς ὁ ἐν περιστάσει τινὰ προσονειδίζων ἀκαίρως αὐτοῦ καὶ ἀπρεπῶς καταμέμφεται . ἀετός τις τῇ ἀλώπεκι φιλιωθεὶς τοὺς αὐτῆς μετὰ |
| γενέσθαι , σοί τε οὕτως ἀκοῦσαι ὡς μὴ λυπηθῆναι τὸν εἰπόντα . Ἄγε δή , καθάρας σαυτὸν ἀπὸ πάντων τῶν | ||
| τῶν ὑμετέρων ἀνδρείᾳ ὅπλων τε καὶ σωμάτων . ” τοιαῦτα εἰπόντα τὸν Σεβῆρον εὐφημήσαντες οἱ στρατιῶται , καλοῦντες Σεβαστὸν καὶ |
| εἶχεν . ἀεὶ δ ' ἂν εὗρες αὐτὸν ἢ βιβλίον μεταχειριζόμενον , ἢ λόγους ποιοῦντα , ἢ τὴν μητέρα εὐφραίνοντα | ||
| καὶ μηδὲν χρώμενος τῇ ἀρετῇ . Ἀνάγκη δὲ τὸν ταύτην μεταχειριζόμενον , ἀνθρωπίνοις συμπτώμασιν παραβαλλόμενον , πολλάκις βοᾶν , τέτλαθι |
| τε τῶν ἀμφημερινῶν καὶ τῶν τεταρταίων , ὡς πρὸς τριταῖον παραβαλλόμενος . ἀλλὰ πολλῷ μὲν μᾶλλόν ἐστιν ἀραιότερος ὁ τῶν | ||
| ὅπου φυγάδες ἄλλοι δι ' ἀνανδρίαν ἀποδιδράσκουσιν , ἐνταῦθα καταβαίνει παραβαλλόμενος , ἐνθ ' ἀρετὴ διαείδεται ἀνδρῶν κατὰ τὸν ποιητήν |
| , ὦ πᾶσα πόλι , τὸν φρόνιμον ἄνδρα , τὸν ὑπέρσοφον , οἷ ' ἔχει σπεισάμενος ἐμπορικὰ χρήματα διεμπολᾶν , | ||
| : ἐπὶ τῶν κοσμίων καὶ σοφῶν : οἱ γὰρ Ἀττικοὶ ὑπέρσοφον καὶ ἔννουν εἶχον τὸ βλέμμα . Ἀτενὲς ὁρᾷς : |
| οἱ ῥήτορες πρὸ τῶν ἐκκλησιῶν βουλευόμενοι κρίνονται . καὶ πάντα ῥήτορα νικῶντα γράφει τις ἐλαύνειν . λυποῦσι δὲ καὶ συστάσεις | ||
| ἀστοχεῖ . Μιμεῖταί που καὶ φαρμακοπώλης ἰατρόν , καὶ συκοφάντης ῥήτορα , καὶ σοφιστὴς φιλόσοφον . Καὶ πανταχοῦ εὕροις ἂν |
| 〚 ἐγώ σοι τοῦτ ' ἀπὸ σμικροῦ : Ὡς πρὸς εὑρηκότα ἡ διάλεξις . χρῆται δὲ τῇ πηλικότητι ἀντὶ ποσότητος | ||
| γὰρ εὑρηκέναι τι χρήσιμον τιμιώτερόν τε καὶ κρεῖττον ἢ ἄλλον εὑρηκότα ζηλῶσαι . Τί οὖν , ἄνθρωπε , κατοκνεῖς , |
| ἐπίνοιαν διδόντος . Θαρσύνας δὲ τοῦτον ἕτερον ἐπηρώτα : Τί διαφυλάσσει χάριτα καὶ τιμήν ; Ὁ δὲ εἶπεν : Ἀρετή | ||
| ἀλογίστως ἔτι τε τῶν ὄντων στερηθέντες ἡδονὴν πολλὴν ἀπεργάζονται . διαφυλάσσει γάρ τινας τῶν ἀνθρώπων καίπερ ἄκοντας μέχρι εἰς ὃ |
| ταῦτα ληρεῖς , φληναφῶν ἄνω κάτω Λύκειον , Ἀκαδήμειαν , Ὠιδείου πύλας , λήρους σοφιστῶν ; οὐδὲ ἓν τούτων καλόν | ||
| τί ταῦτα ληρεῖς φληναφῶν ἄνω κάτω Λύκειον , Ἀκαδημίαν , Ὠιδείου πύλας , λήρους σοφιστῶν ; οὐδὲ ἓν τούτων καλόν |
| ; μὴ φοβοῦ , ἀλλ ' ὅπερ ἔμελλες ἄρτι τὸν Γέταν λαβὼν ἐπάνηκ ' , ἐκείνωι πᾶν τὸ πρᾶγμ ' | ||
| μὲν οὖσα τέως , ἀτυχήματι δὲ τὸ ἀτύχημα ἰωμένη . Γέταν δὲ ὁ υἱὸς ἐν εὐρυχώρῳ τῆς οἰκίας ἔδοξε καίειν |
| τὰς ἀρχάς , οὐκ ἄδηλον οἶμαι καὶ τοῖς τυχοῦσι . σοφὸν δὲ ἐνταῦθα τὸν θεολόγον φησί , τὸν περὶ τὰ | ||
| ἀλεύρων ποίησις ἅμα καὶ τροφὴ καλὴ μὲν καὶ ἀγαθή , σοφὸν δὲ ἄνδρα τελέως οὐκ ἐθελήσει ποτὲ ἀπεργάσασθαι : τοῦτο |
| ' Ἀθηναίων , διαβάλλοντος αὐτὸν τοῦ Κλέωνος : διὸ καὶ ἀπεχθάνεται τῷ Κλέωνι καὶ ὡς μεμηνότα αὐτὸν εἰσάγει πανταχοῦ καὶ | ||
| οἶνον . ᾠὰ γὰρ τῆς γλαυκὸς εἰ φάγοι παιδίον , ἀπεχθάνεται τῷ οἴνῳ πᾶσαν τὴν ἡλικίαν καὶ οὔτ ' ἂν |
| καθήμενον ἐπὶ τούτου τὸν Ἀλέξανδρον , μετὰ χεῖρας ἔχοντα σκῆπτρον διαπρεπές : περὶ δὲ τὸν βασιλέα μία μὲν ὑπῆρχε θεραπεία | ||
| ἄλλα καὶ τὰ πολέμια , ἔχειν δὲ παιδικὰ μειράκιον ὥρᾳ διαπρεπές . μάχης δὲ γενομένης , καὶ ἀθρόας ὠθουμένης εἰς |
| ὡς αἰσχροποιοῦντος . Τιμαῖος δὲ ὁ Ταυρομενίτης καὶ Ἀριστοτέλη τὸν φιλόσοφον ὀψοφάγον φησὶ γεγονέναι . καὶ Μάτρων δ ' ὁ | ||
| ἤδη περὶ τὰ βασίλεια , στολήν τε ἁβροτέραν ἢ κατὰ φιλόσοφον περιχεόμενος , καὶ πρὸς τὰς ἐντεύξεις ὢν χαλεπώτερος καὶ |
| ἔτι ἀποδήμου αὐτοῦ ὄντος ἐθεάσατο αὐτὸν ἐν ὕπνοις ἐλθόντα καὶ λέγοντα τρισχίλια ὀκτακόσια νομίσματα ἤνεγκα . καὶ ἀναθέμενός τινι τῶν | ||
| τινὸς συμπερανθῆναί τε καὶ ἀποδειχθῆναι , εὔλογόν ἐστιν ἐρωτηθῆναι τὸν λέγοντα διὰ τί ἐστι τοῦτο ὃ λέγει , ἤγουν διὰ |
| πρὸς τὸ φρέαρ τὰς κοιλίας πλύνειν κελεύεται . τὸ θύριον φθεγγόμενον ἄλλως κλαυσιᾷ : ἐπειδὴ μηδὲν τῇδε τοῖς σχολιογράφοις ἐρρέθη | ||
| αὐτῶν πρὸς δύο ποιουμένους τὴν ἀναφοράν , πρός τε τὸ φθεγγόμενον καὶ τὸ κρῖνον : ταῦτα δ ' ἐστὶν ἥ |
| εἰπεῖν : Ὦ Ζεῦ , ἐκγενέσθαι μοι Ἀθηναίους τείσασθαι , εἴπαντα δὲ ταῦτα προστάξαι ἑνὶ τῶν θεραπόντων δείπνου προκειμένου αὐτῷ | ||
| Ἀκαρνῆνα , λεγόμενον εἶναι τἀνέκαθεν ἀπὸ Μελάμποδος , τοῦτον τὸν εἴπαντα ἐκ τῶν ἱρῶν τὰ μέλλοντά σφι ἐκβαίνειν , φανερός |
| γενοῦ . Ἴσον τὸ ἑκατὸν ἔτεσι καὶ τὸ τρισὶ ταῦτα ἱστορῆσαι . Εἰ μὲν ἥμαρτεν , ἐκεῖ τὸ κακόν . | ||
| τῆς οὐρανίου θεωρίας πιστὴν ἀκρίβειαν ἔμελλον βουλομένης τῆς πάντων βασιλίδος ἱστορῆσαι προνοίας . Ἑρμῆς μὲν οὖν ἀπελογεῖτο τῷ περιέχοντι ὡς |
| τε καὶ σύ , ὑπ ' ἀγροικίας ῥῆμά τι εἰπεῖν ἀπαίδευτον εἰς τοὺς ταῦτα γεγραφότας τε καὶ διδάσκοντας ὡς ῥητορικὴν | ||
| εἶπε καταχρηστικῶς . φλαῦρον ] φλύαρον , κακόν . , ἀπαίδευτον , ἀνόητον . , αἰσχρόν , ἄσχημον , ἀπρεπές |
| δὲ ὡϲ ὑπὸ ϲκόλοποϲ ἐμπεπαρμένου ἢ ὡϲ ὑπὸ τρυπάνου τιτρᾶϲθαι νομίζει , τοῦ παχέοϲ ἐντέρου , ὃ δὴ κῶλον ὀνομάζομεν | ||
| δὲ κακόν , ἢ ὁ αὐτὸς ἄνθρωπος τὰ ἐναντία ἀγαθὰ νομίζει πολλάκις , καὶ οὕτως οὐδὲν ἔσται βουλητὸν φύσει καὶ |
| ἀπηξίου καὶ τῶν παίδων τῶν ἀρσένων τὸν πρεσβύτερον Φυλέα ἐξέβαλεν ἀντειπόντα ὡς οὐ δίκαια ποιοῖτο πρὸς ἄνδρα εὐεργέτην . αὐτὸς | ||
| τἀναντία συμβουλεύσαντα ἢ ἔδει , καὶ τῇ μὲν τῶν συμμάχων ἀντειπόντα εἰρήνῃ τῇ δὲ Φιλοκράτους συναγορεύσαντα , τοὺς χρόνους κατατρίψαντα |
| ὀνείρῳ ὅραμά τε καὶ χρηματισμός . ἡμεῖς δ ' ἑκόντες παρήκαμεν τὴν περὶ αὐτῶν εἰς λεπτὸν ἐξήγησιν , ἐπεὶ ᾧ | ||
| τῆς χρείας τὴν προτεθεῖσαν ἀρκεῖν ἡγησάμενοι ἔφοδον τὰ πλείω σχολαζούσαις παρήκαμεν ὥραις . ] † † Μή τις δὲ οἰέσθω |
| , ὑπομειδιάσας ἔφη : ἐγὼ δὲ καθυλίσαι προσέταξα ἀνθρώπῳ μηδὲν ἑωρακότι ἀγαθὸν ὥσπερ οὐδ ' ἐγώ . ἀνάστηθι οὖν σύ | ||
| , ὑπομειδιάσας ἔφη : ἐγὼ δὲ καθυλίσαι προσέταξα ἀνθρώπῳ μηδὲν ἑωρακότι ἀγαθὸν ὥσπερ οὐδ ' ἐγώ . ἀνάστηθι οὖν σύ |
| , ἤγουν ὁ μετὰ ταῦτα χρόνος καὶ ὁ ἐφεξῆς καιρὸς δεικνύει τὸ πρᾶγμα , ἐλέγχει , ἀπογυμνοῖ ἐκεῖνο καὶ φανεροῖ | ||
| ἀληθὲς τὸ καθόλου . ὅτι δὲ οὐδ ' ἡ ἐπαγωγὴ δεικνύει τὸν ὁρισμόν , δῆλον , ὅτι ἄλλο μὲν τὸ |
| , καὶ τῶν δώρων τιμιώτατα αὐτοῖς εἶναι τὰ ὅπλα . Λέγεσθαι δ ' ὑπό τινων ὡς Λακωνικὰ εἴη τὰ πολλὰ | ||
| „ ἀνδρείων παρὰ δαιτυμόνεσσι πρέπει παιᾶνα ” κατάρχειν . „ Λέγεσθαι δ ' ὑπὸ τῶν Κρητῶν ὡς καὶ παρ ' |
| , γέγονας δὲ καὶ αὐτὸς ἐν μακρᾷ καὶ συνεχεῖ κινῶν Ἀρισταίνετον ἐπὶ μείζονα λόγων ἔρωτα δεικνὺς φλυαρίαν ἅπαντα πλοῦτον πρὸς | ||
| ἔρωτος . ὁ μέντοι Δρόμων ἔφασκε παιδεραστήν τινα εἶναι τὸν Ἀρισταίνετον καὶ ἐπὶ προφάσει τῶν μαθημάτων συνεῖναι τοῖς ὡραιοτάτοις τῶν |
| τοῖς ὁμοίοις τὰ ὅμοια γιγνώσκεσθαι , ὅπερ ἀπὸ Πυθαγόρου δοκοῦν κατεληλυθέναι κεῖται μὲν καὶ παρὰ Πλάτωνι ἐν τῷ Τιμαίῳ , | ||
| τὴν Ἀχιλλέως ἀξίαν . ἡ δὲ Ἥρα φησὶ τοὺς θεοὺς κατεληλυθέναι , ὅπως μὴ πάθῃ τι ὑπὸ τῶν Τρώων ὁ |
| μικρᾶς ἀρχῆς τοῦ φθόγγου τὴν ἅπασαν ἁρμονίαν συμβαίνει μεθίστασθαι , οὑτωσὶ δὲ κἀν ταῖς πράξεσιν ἐκ μετρίας ἐπιβολῆς ὁ σύμπας | ||
| τῆς οὔσης ἡμῖν πρὸς ἀλλήλους φιλίας ἄξιον . ἁπλῶς δὲ οὑτωσὶ γράφειν : πραχθήτω τὸ καὶ τό , καὶ τῷ |
| Εὐβούλου ⌊ τόδε ⌋ δούλου σῆμα ? κενὸν ⌊ ⌋ κενόφρων ⌊ θῆκεν Ἀριστοτέλης - ⌋ : ὃς ⌊ γαστρὸς | ||
| : Ἑρμίου εὐνούχου ἠδ ' Εὐβούλου ἅμα δούλου σῆμα κενὸν κενόφρων τεῦξεν Ἀριστοτέλης , ὃς διὰ τὴν ἀκρατῆ γαστρὸς φύσιν |
| αἰνῶ , νῦν ἀποιμώζω παρών , πατροκτόνον θ ' ὕφασμα προσφωνῶν τόδε ἀλγῶ μὲν ἔργα καὶ πάθος γένος τε πᾶν | ||
| χρησμωιδὲ μέγιστε : ἡσυχίαι γὰρ ὕπνου γλυκεροῦ σιγηλὸς ἐπελθών , προσφωνῶν ψυχαῖς θνητῶν νόον αὐτὸς ἐγείρεις , καὶ γνώμας μακάρων |
| καταμανθάνοντος αὐτοῦ τὸν βόλον εἶπε : Τί τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ καταμανθάνεις ; εἴθε ὡς τρώγει , οὕτως καὶ περιεπάτει . | ||
| , τὸ σῶμα : ἐν δὲ τούτῳ ψυχήν , ᾗ καταμανθάνεις καὶ ὡς ἂν ἐμβλέπουσα χαρίζοιο καὶ ὅ τι ἂν |
| κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐμβιβάζει τὸν ἄνθρωπον εἰς παγίδα , ἤτοι εἰσάγει αὐτὸν εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ὑπεκδραμόντα | ||
| κολοβώσας . . . . Σοφοκλῆς δὲ ἐν ταῖς Κολχίσιν εἰσάγει τὴν Μήδειαν ὑποτιθεμένην τῷ Ἰάσονι περὶ τοῦ ἄθλου δι |
| Ξενόφιλον τὸν Πυθαγορικόν , ἐρωτηθέντα πῶς ἂν μάλιστα τὸν υἱὸν παιδεύσειεν , εἰπεῖν , εἰ πόλεως εὐνομουμένης γενηθείη . ἄλλους | ||
| τοῦτον δὲ αὐτὸν αὖ πῶς ἂν ἡμῖν ὁ νόμος αὐτὸς παιδεύσειεν ἱκανῶς ; νῦν μὲν γὰρ δὴ εἴρηκεν οὐδέν πω |
| . καὶ τὸν μὲν κατήγορον ὑποβλέπεται πᾶς δικαστὴς ὡς ὀλίγα φροντίζοντα τῆς ἀληθείας ἕνεκα τοῦ περιγενέσθαι , διὸ καὶ προοιμίων | ||
| τούτων τῶν ὄφεων καὶ συντακῶσιν , ἐπιμελῶς ἐξαιρεῖν μὲν χρὴ φροντίζοντα καὶ ἀποχωρίζειν σφῶν τὰς ἀκάνθας : εἶναι γὰρ ἰόν |
| : λέγει δὲ Φανίας ἐν τῶ πρὸς Διόδωρον Πολύξενον τὸν σοφιστὴν τὸν τρίτον ἄνθρωπον εἰσάγειν λέγοντα : „ εἰ κατὰ | ||
| καὶ αὐλητοῦ φασιν Ἀραβίου . ἀλλ ' εἰδὼς ὅτι καὶ σοφιστὴν οὐδὲν ἂν οὕτω λαμπρύνειεν ὡς εἰ πολλοῖς περιρρέοιτο φοιτηταῖς |
| πάσχειν , ἀνάγκη δέ τι καὶ τῷ στρατῷ γενέσθαι παραμύθιον ὑβρισμένῳ τε καὶ παρωξυμμένῳ καὶ πολεμίῳ πρὸς τῶν κοινῶν ἐχθρῶν | ||
| ταύτην τὴν ὑπερβολὴν τῆς τιμωρίας τῷ γε τὸ σῶμ ' ὑβρισμένῳ δεδωκέναι . τί οὖν ; ἐμοὶ τῷ τοσαύτῃ κεχρημένῳ |
| , ἅπαντα τὰ μὲν ἁμάξῃ προστέτακται παρέχειν , τὰ δὲ ὑποζυγίῳ : οὕτω γὰρ ἥκιστ ' ἂν τὸ ἐλλεῖπον διαλάθοι | ||
| . Οὐκοῦν , ἔφη , τοῦτο μὲν οἶσθα , ὅτι ὑποζυγίῳ ἁλοῶσι τὸν σῖτον . Τί δ ' οὐκ , |
| , . καὶ μὴν οὐδ ' ὁ ἄφρων διδάξει τὸν φρόνιμον : οὐδὲ γὰρ ὁ τυφλὸς μηνυτικὸς γίνεται τῷ βλέποντι | ||
| ὅτι ἄνευ οἰκονομίας ἢ ἄνευ πολιτείας οὐ δυνατὸν εἰδέναι τὸν φρόνιμον τὸ ἑαυτοῦ ἀγαθόν . Πιστοῦται τὸ λεγόμενον καὶ ἀπὸ |
| συνεχώρησε . Τὸ γὰρ σαφῆ καὶ στρογγύλα καὶ ἀποτετορνευμένα αὐτὸν εἰρηκέναι συνεχώρησε , τὸ δὲ τὰ δέοντα εἰρηκέναι ἐξ ἀρχῆς | ||
| τοῦτο καὶ τοῖς ἄρχουσιν εὐτελέστεροι φαίνεσθε ; καὶ πρότερόν τινα εἰρηκέναι φασί : τὸ δὲ Ἀλεξανδρέων πλῆθος τί ἂν εἴποι |
| φύσει : καὶ ἀτεχνῶς , ὃ ἔφη Ὅμηρος , μένος ἐμπνεῦσαι ἐνίοις τῶν ἡρώων τὸν θεόν , τοῦτο ὁ Ἔρως | ||
| δὲ καὶ τὸν Πᾶνα θεὸν τοῦτον τὸν νόμιον , μεῖζον ἐμπνεῦσαι τῇ σύριγγι , ὅτε τὴν Ἀριάδνην Διόνυσος ἐν Κρητικοῖς |
| ἐπεὶ ἔδοξαν αὐτοὶ ἀδικεῖν τοῦτον Ἀθηναῖον ὄντα καὶ κυρίως πρῶτον ἐγγραφέντα ὕστερον ἐξαλείψαντες . ὅτι μὲν οὖν ἀδελφὸς ἡμῶν ἐστιν | ||
| γνήσιον τοῦ τετελευτηκότος ἔτη πολλά , τὸν πρῴην καὶ χθὲς ἐγγραφέντα . καὶ συμβαίνει ἀμφοτέρους αὐτοὺς τῆς κληρονομίας ἀμφισβητεῖν : |
| ἄλλους , ἐνταῦθα τὸ ἐναντίον προσλαβὼν οὕτως ἐπάγει τὸ ἀκόλουθον ἐχειροτονήσατε τοῦτον πρότερον τὸ τί μὴ ποιήσοντα , εἶτα τὸ | ||
| , καὶ τῆς ἀρχῆς ἠμφεσβήτει , ἣν ὑμεῖς ἔμ ' ἐχειροτονήσατε , καὶ πολλὰ καὶ δυσχερῆ διὰ τοὔνομα συμβέβηκεν ἡμῖν |
| : σημείωσαι ὅτι ἡ Θάσος Παρίων ἀποικία κελεύοντες : τὸν Θουκυδίδην . ἀφικνουμένου αὐτοῦ : τοῦ Θουκυδίδου . αὐτόν : | ||
| καὶ τοὺς λοιποὺς κωμικοὺς αἱ κωμῳδίαι , ἢ Ἡρόδοτον καὶ Θουκυδίδην αἱ ἱστορίαι αὐτῶν , ἢ Πυθαγόραν τὰ ἄδυτα καὶ |
| η εἰς τὴν ει δίφθογγον , ὡς ἥρωες εἵρωες . τέθεικας , τέθεικε . Δυϊκά . Τεθείκατον , τεθείκατον . | ||
| κωμικός φησι : τί τἀργύριον , ἄνθρωπε , τιμιώτερον σαυτοῦ τέθεικας ἢ πέφυκε τῇ φύσει ; ἀλυσιτελὴς εἶ τῇ πόλει |
| διὰ τοῦτο ὁ θεὸς αὐτὸν κατέπεμψεν , ὅτι ᾔδει αὐτὸν ἐλεήμονα καὶ εὖ ποιοῦντα τοὺς ἀνθρώπους . καὶ ὅταν εἴπῃς | ||
| ἤδη προεῖπον , εἰς τὴν τοῦ ἀνέμου ὀχείαν καταναλίσκει . ἐλεήμονα δέ , ὅπερ δοκεῖ παρά τισιν ἐναντιώτατον ὑπάρχειν , |
| ἦν δὲ σχολὴ φιλοσόφων Μεγαρικῶν λεγομένη , διαδεξαμένων Εὐκλείδην Μεγαρέα Σωκρατικόν , ὡς Στράβων ἐνάτῃ . τὸ θηλυκὸν ἐπὶ τῆς | ||
| Φαίδωνα μὲν τὸν Ἠλεῖον οἱ Ἠλειακοὶ διεδέξαντο , καὶ τοῦτον Σωκρατικόν , ὧν ἦν καὶ Πύρρων , Μενέδημον δὲ τὸν |
| κρήνῃ ὕδρον ἔφερε τοῦτον σὺν τῷ κρατῆρι , φάσκων αὐτὸν ἐκπίνειν καθ ' ἡμέραν τὸ γιγνόμενον ἐν τῇ κρήνῃ ὕδωρ | ||
| τῷ ῥήτορι τούτῳ τὸ πίνειν τοῦ ἐκπίνειν : εἶναι γὰρ ἐκπίνειν καὶ τὸ πάνυ πίνειν , ὃς καί φησι τοὺς |
| δουλοῖ τὰ φρονή - ματαοὐδὲν καθ ' ἡμῶν ἀφῆκεν ἐκεῖνον διαλογίσασθαι . εἰ δέ τις ἐν μέσῳ ἐγεγόνει χρόνος ὑφηγουμένου | ||
| θαυμάζειν , τὰ δ ' ἤδη ποτὲ καὶ αὐτὸς οὕτως διαλογίσασθαι . καὶ τὸ ὅλον δεινὸς τῷ τοιούτῳ τρόπῳ τοῦ |
| αἰχμάζεις ἔτος κοὐδὲν περαίνεις , ἡμέραν δ ' ἐξ ἡμέρας ῥίπτεις κυβεύων τὸν πρὸς Ἀργείους Ἄρη : ἐμοὶ δὲ φῶς | ||
| , τὸ παιδίον οὐκ ἐμόν : ἐκτιθεῖς ὃν ἔσπειρας , ῥίπτεις [ ἐκτιθεὶς ὃ ἐγέννησας ῥίπτεις ] τὸ παιδίον οὗ |
| τὰ ἄκρα ἐπιζευχθῇ τῶν δυοῖν κριῶν ξύλῳ , ὁμοῦ πολλοὺς ἀπώσεται προεστῶ - τας . Οἱ ἱστοὶ δὲ οὗτοι ἐκ | ||
| μόρσιμα δ ' οὔτι φυγεῖν θέμις , οὐ σοφίαι τις ἀπώσεται , ἀλλὰ μάταν ὁ πρόθυμος ἀεὶ πόνον ἕξει . |
| εἰδὼς Λαμπετίδης , ὃν Λάμπος ἐγείνατο φέρτατον υἱὸν Λαομεδοντιάδης εὖ εἰδότα θούριδος ἀλκῆς , ὃς τότε Φυλεΐδαο μέσον σάκος οὔτασε | ||
| οὐ γράφει μὴ εἰδὼς πῶς δεῖ γράφειν ἢ παραλαβὼν τὸν εἰδότα οὐδ ' ἐγγύην ἄλλως σφραγίζεται ἢ ἀσφάλειαν γράφει , |
| καὶ ἐν ἀπόροις πόρον εὑρεῖν , μεγαλοπράγμονα , βουλευτικόν , εὐθαρσῆ , γενναῖον , ἄριστον διὰ πάντων , ὡς ἔδειξαν | ||
| Πελασγῶν . πέμψον δὲ πρόφρων δεῦρ ' ἡμέτερον πατέρ ' εὐθαρσῆ Δαναόν , πρόνοον καὶ βούλαρχον . τοῦ γὰρ προτέρα |
| βραχείας οὔσης , καὶ διὰ τοῦτο μὴ δυναμένης αἰσθητὴν διαφορὰν περιποιῆσαι τοῖς προαποδεδειγμένοις : πρὸς ἃ καὶ τὰ φαινόμενα σύμφωνα | ||
| πολίτευμα , οὔτε Πόπλιον ἐξ ἐνυπνίων ὁρμώμενον καὶ κληδόνων τηλικαύτην περιποιῆσαι τῆι πατρίδι δυναστείαν : ἀλλ ' . . . |
| ἄλλοί τε πολλοὶ δηλοῦσι καὶ Ἀγάθυλλος Ἀρκὰς ὁ ποιητὴς ἐν ἐλεγείῳ λέγων ὧδε : ἵκετο δ ' Ἀρκαδίην , Νήσῳ | ||
| μεγίστῳ τεκμηρίῳ χρώμενοι πρὸς ἀπόδειξιν τῷ ἐπὶ τοῦ ἀνδριάντος ἐπιγεγραμμένῳ ἐλεγείῳ : ἔχει δ ' οὕτως : υἱὲ Μέλητος Ὅμηρε |
| εἰς ἑαυτὸ μεθίστη , ἐν τοῖς προπυλαίοις τοῦ νεὼ ἱδρυμένον θεῶμαι κένταυρον οὐκ ἀνδρὶ κατὰ τὴν Ὁμήρειον εἰκόνα , ἀλλὰ | ||
| ταῦτα εἰπεῖν : “ νῦν γὰρ ἐγὼ Κλεινίαν ἥδιον μὲν θεῶμαι ἢ τἄλλα πάντα ἐν ἀνθρώποις καλά : τυφλὸς δὲ |
| Ἑρκύνιος δρυμὸς καὶ τὰ τῶν Σοήβων ἔθνη , τὰ μὲν οἰκοῦντα ἐντὸς τοῦ δρυμοῦ , ἐν οἷς ἐστι καὶ τὸ | ||
| Πῶς δὲ τρία γένη τῶν Ἑλλήνων ἐστὶ τὰ τὴν χερρόνησον οἰκοῦντα ; εἰ γάρ , ὅτι τὸ παλαιὸν οἱ αὐτοὶ |
| ὣς ἄρα καὶ κείνη σφέτερον γένος εἰναλίη θὴρ ἐς πόντον προφέρει καὶ δείκνυται ἔργα θαλάσσης . Δαίμονες , οὐκ ἄρα | ||
| ἁμαρτήματα ποιεῖ , περὶ ὧν ἐπισκεψόμεθα , ἃ δὲ Ἵππαρχος προφέρει αὐτῷ , οὐ πάνυ . σκοπῶμεν δ ' ἃ |
| ] μείζονα ? . καὶ σπινθῆρι [ ] μεικρῷ πάνυ τηλικόνδε [ ] ? ? ἐπεξάπτεται ? [ πῦρ ] | ||
| , λόγος , οὕτω καὶ τὸ ποιοῦν τὸ τηλικόνδε οὐ τηλικόνδε , ἀλλ ' αὖ τὸ τί πηλίκον ἡ πηλικότης |
| ταῖς ἀφράστοις αὐτοῦ καὶ παντὸς ὑπερηπλωμέναις πέρατος ὑπεροχαῖς , ὁ δαιμόνιος οὗτος ἀνὴρ τὸ ἐλάχιστον ἐν ποσῷ καὶ τὸ διὰ | ||
| ἐν τοῖς γεωμετρουμένοις κατατάξειεν ; ἀλλὰ δῆλός ἐστιν αὐτὸς ὁ δαιμόνιος Ἀριστοτέλης μοχθηρὰν ὑπόθεσιν ἐλέγχειν πειρώμενος , ὁ δὲ ἡμέτερος |
| , εἶτα εἰς πῦρ ἐμβάλαι ἑαυτόν , εἶτα ἐν ἐρήμῳ διαιτηθῆναι καὶ ἀσιτῆσαι , καὶ ἄλλα τινὰ ἄχρις οὗ , | ||
| ἐπιρρευματισθῆναί τινα διὰ τὸ ἀφυλακτότερον αὐτὸν , οἷα εἰκὸς , διαιτηθῆναι , τοιαύτῃ ἀγωγῇ κεχρῆσθαι δεῖ καὶ μηδὲν τῶν θερμαινόντων |
| ἀετὸν οὖν τὸν Ξέρξην φησὶ , διὰ τὸ βασιλικὸν καὶ γενναῖον , ἱέρακα δὲ τὸ τῶν Ἀθηναίων στράτευμα , διὰ | ||
| “ καὶ κατακρώζεις ; ” Υἱὸν μονογενῆ δειλὸς εἶχε πρεσβύτης γενναῖον ἄλλως καὶ θέλοντα θηρεύειν . τοῦτον καθ ' ὕπνους |
| γονεῦσιν ἦν καὶ οὕτως εὐάρεστος , ὡς καὶ θεοῦ τυχεῖν ἐπαινέτου , ὁ δὲ μείζων ἀπειθής , [ ἐκ ] | ||
| τῶν Τρωάδων . καὶ οὐδὲ αὕτη , ξένε , Ὁμήρου ἐπαινέτου ἔτυχεν , ἀλλὰ Ἑλένῃ χαριζόμενος οὐκ ἐσηγάγετο ἐς τὰ |
| Φησὶν ὅτι εἰ ἔσχε τινὰ ὁ Ἐμπεδοκλῆς χεῖρα ὀρέγοντα καὶ δεικνύντα ὅτι πάντα κατὰ τὸ εἶδος χαρακτηρίζεται , ἠγάπησεν ἂν | ||
| ἐπίσκεψιν . εἶτα λοιπὸν καὶ συλλογισμὸν πλέκει ἐν δευτέρῳ σχήματι δεικνύντα ὅτι ταὐτόν ἐστι τὸ ψυχῇ εἶναι καὶ τὸ ψυχὴν |
| ἐλέγχει καὶ ἁπλούστερον ἀντὶ ποικιλωτέρου ποιεῖ . Τὸ οὖν τὸν Σωκράτην ἀποστρέψαι τὸν λόγον καὶ ὡς πρὸς μὴ παρόντα διαλέγεσθαι | ||
| ταῦτα καὶ παντάπασι παρέλκοντα , εἴπερ ἐναργὲς ὅτι τόν τε Σωκράτην ἄνθρωπον εἶναι ἀνάγκη καὶ τὸν ἄνθρωπον δίποδα : εἰ |
| Πέρσας , ἐντειλάμενός οἱ ἀπὸ γλώσσης διδόντα τὸν λαγὸν Κύρῳ ἐπειπεῖν αὐτοχειρίῃ μιν διελεῖν καὶ μηδένα οἱ ταῦτα ποιεῦντι παρεῖναι | ||
| καὶ τῶν Ὁμήρου μὴ ἀπαίδευτον , ἡσθέντα τῇ ὄψει ταύτῃ ἐπειπεῖν τὰ ἐξ Ἰλιάδος ἐκεῖνα , παρατρέψαντα ὀλίγον μέγα δ |
| πολιτικῆς , εἴ γε ἡ μὲν προστάττει , ἡ δὲ προστάττεται . ἀλλὰ ταύτην γε λύει τὴν ἀπορίαν προϊών : | ||
| τελευταῖον γὰρ ὂν τῆς προτέρας , ἐν ᾗ τὰ ἱερώτατα προστάττεται , συνάπτει καὶ τῇ δευτέρᾳ περιεχούσῃ τὰ πρὸς ἀνθρώπους |
| : μετὰ γὰρ τὰ ῥητὰ καὶ τὰ ἔθη , τὰ συγχωροῦντα τόδε τι ποιεῖν ἢ τοὐναντίον λύοντα , ἐπὶ τὰς | ||
| ἔτι δὲ τοῦ πᾶν καλὸν ἐπαινετόν , πρὸς τὸν μὴ συγχωροῦντα πᾶσαν ἀρετὴν ἐπαινετὸν εἶναι ὁ δεικνὺς τοῦτο διὰ τῆς |
| πυνθάνεται ὁ πατὴρ τὸ ἀπόρρητον καὶ οὐ λέγοντα τὸν υἱὸν ἀποκηρύσσει , οἷον ἡμῖν ἐξενήνεκται καὶ περὶ τοῦδε προοίμιον δεύτερον | ||
| ἐρῶν ἀπήγξατο : ὁ δεύτερος τῆς αὐτῆς ἐρᾷ : οὐκ ἀποκηρύσσει αὐτὸν ὁ πατὴρ καὶ κρίνεται ὑπὸ τοῦ τρίτου παρανοίας |
| μάχης ἐλθεῖν τῷ Φαέθοντι . καὶ δὴ ἐφαίνοντο προσιόντες , θέαμα παραδοξότατον , ἐξ ἵππων πτερωτῶν καὶ ἀνθρώπων συγκείμενοι : | ||
| δυστυχίας ἀφῖξαι ] ἦλθες ξυνασχαλῶν ] συλλυπηθησόμενος δέρκου ] βλέπε θέαμα ] θεωρίαν τόνδε ] ἤγουν ἐμέ τὸν συγκαταστήσαντα ] |
| λῆμα , ἤτοι φρόνημα δραστήριον καὶ διάπυρον καὶ τὰ πολεμικὰ ἐμπειρότατον , Πολυφόντου βία ἤτοι περιφραστικῶς ὁ Πολυφόντης ὡς τὸ | ||
| ὑποστροφὰς γίγνεσθαι . τὸν δὲ Ἕκτορα ἐν τούτῳ παραφυλάττειν , ἐμπειρότατον ὄντα καιρὸν μάχης ξυνεῖναι , καὶ μέχρι μὲν ἤκμαζεν |
| δ ' οὗτος λέοντος , ἑκατὸν μνῶν ἐωνημένος , καὶ ἀποθανόντι αὐτῷ πόλιν φησὶ Θεόπομπος Ἀλέξανδρον ἐποικίσαι . λέγουσι δὲ | ||
| ! ] ! η ? [ ! ! ! ] ἀποθανόντι δὲ συμπαραμένει [ ] ? [ ] τὸν αἰῶνα |
| ὑπὸ γραὸς τρεφόμενον πλουσίας , Ὁ δεῖνα , παράδοξόν γε ποιεῖς πρᾶγμ ' ὅτι ἡ γραῦς ποιεῖ ς ' ἐν | ||
| τὰ δέοντα ποιεῖς , ἀλλ ' οὖν οὐκ εἰδώς γε ποιεῖς „ , ὡς ἱστορεῖ Χαμαιλέων ἐν τῷ περὶ Αἰσχύλου |
| λόγος . Εἰσηγησαμένου δέ τινος τὴν γνώμην , τὸν θεὸν ἐπέρεσθαι εἰ αὐτῷ φίλον ἀνθρώπων δεκάτας ἀπολαμβάνειν , πέμπουσι τὸ | ||
| ὁσημέραι πάντοτε : καθ ' ἡμέραν οἰδαίνειν , θυμοῦσθαι : ἐπέρεσθαι φύσασθαι . ὀφρυάζοντα , ὀφρυάζειν λέγεται , τὸ τοὺς |
| . αἷς τὰς θύρας κλείουσι ; θύννου μὲν οὖν . σεμνὸν τὸ βρῶμα . καὶ τρίτη Λακωνική . ἐν ἡμέραις | ||
| τροχηλατήσους ' ἐμμανῆ πλανώμενον . ἐλθὼν δ ' Ἀθήνας Παλλάδος σεμνὸν βρέτας πρόσπτυξον : εἴρξει γάρ νιν ἐπτοημένας δεινοῖς δράκουσιν |
| εὑρίσκεται , οἷον ὁ αὐτός ωὐτός , Ε εὖτέ μιν ωὐτὸς ἀνήρ , ἐμέο αὐτοῦ ἐμεωυτοῦ καὶ κατὰ κρᾶσιν τοῦ | ||
| ἐπισείῳ τρίχες πολλαὶ καὶ ἐν τῷ σώματι παντί εἰσιν : ωὐτὸς λόγος περὶ τουτέου : ὅπου τυγχάνει τοῦ σώματος τὸ |
| τῶν κητῶν φησιν ὁ Νέαρχος τριῶν καὶ εἴκοσιν ὀργυιῶν . πιστευθέν τι δὲ ἱκανῶς ὑπὸ τῶν ἐν τῷ στόλῳ φησὶν | ||
| εἴθ ' ὑπ ' αὐτοῦ πεπλασμένον εἴτ ' ἄλλων πλασάντων πιστευθέν . τίς γὰρ ἡ πιθανότης πρῶτον μὲν τῆς κατὰ |
| καὶ ἀπράγμονα καὶ ἀκίνδυνον ὄντα , τὸν δὲ τῶν πολιτευομένων φιλαίτιον καὶ σφαλερὸν καὶ καθ ' ἑκάστην ἡμέραν ἀγώνων καὶ | ||
| Ἀθηναῖοι , πονηρὸν ὁ συκοφάντης ἀεὶ καὶ πανταχόθεν βάσκανον καὶ φιλαίτιον , τοῦτο δὲ καὶ φύσει κίναδος τἀνθρώπιόν ἐστιν : |
| . σατυρικὸν δὲ Πραττίναν οἶδα μόνον : ἄλλους δ ' ἐφευρών , εἰ θέλεις , τέκνον , γράφε . εἰ | ||
| . σατυρικὸν δὲ Πραττίναν οἶδα μόνον : ἄλλους δ ' ἐφευρών , εἰ θέλεις , τέκνον , γράφε . εἰ |
| τὰ δ ' ἐκφάνδην , τὰ δ ' ὡς θεῶν ἀκούσαντα , τὸ δὲ ἐμοὶ μὲν ἀπιθανώτατον , γιγνώσκω γάρ | ||
| ἐμήνυσαν ὅτι θηρία εἴη , τάχα δ ' ἀπαλλάττοιτο σάλπιγγος ἀκούσαντα καὶ κρότου , ἐκ τούτου Νέαρχος ταῖς ναυσὶν ἐπῆγε |
| ἐκκλησίᾳ . ἐγὼ δέ , οὗπερ ἀφίγμην ἕνεκα , τῷ Τειρεσίᾳ προσελθὼν ἱκέτευον αὐτὸν τὰ πάντα διηγησάμενος εἰπεῖν πρός με | ||
| ὅτι εἰς Δελφοὺς μὲν οὐκ ἦλθε μαντευσόμενος , τῷ δὲ Τειρεσίᾳ συμβαλὼν μεγάλα κακὰ ἀπέλαυσε τῆς ἐκείνου μαντικῆς διὰ τὴν |
| δηλονότι : εἰ γὰρ τοιαῦτα οὗτος ἐξειργασμένος λαλῶν καὶ δημηγορῶν ἀναπείσει τὸν πατέρα , ὡς ἀληθῆ πεποίηκε , τὸ δέρμα | ||
| μακρόν “ μονόμετρον : τὸ ιϘʹ ” καί ς ' ἀναπείσει “ ὅμοιον : τὸ ιζʹ ” τὸ μὲν αἰσχρὸν |
| οὔσης ἐπὶ μὲν τοῦ προτέρου ἡ τοῦ σχετλιασμοῦ μέθοδος σὺν ἐπαναλήψει προελθοῦσα πεποίηκε τὸ ὅλον δοκεῖν πως φαίνεσθαι σχετλιαστικόν , | ||
| , εἶτα πολλὰ ἐπεμβαλὼν καὶ μεστώσας τὸν λόγον ἀναγκαίως τῇ ἐπαναλήψει κέχρηται , ἵνα διευκρινήσῃ πρώτου μὲν οὖν τούτου καὶ |
| ἀναγκαῖον ἤδη πρεσβεύεσθαι , τὸ δύνασθαι τὸν Φίλιππον ἐξαπατῆσαι καὶ παρασπάσασθαί τι τῶν πραγμάτων σκήπτεται . οἰηθείη μὲν οὖν ἄν | ||
| τῶν θεῶν εὐμενοῦς ἐξηγουμένου κατὰ βραχὺ προσιὼν ἠρέμα ἂν αὐτῆς παρασπάσασθαί τι δυνηθείη . διὰ πάντα δὴ οὖν ταῦτα παρακαλέσαντες |
| καὶ ὅμως διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἀτυχῆ , οὐδὲν αὐτὸν ὠφέλησεν ἡ τῶν φρενῶν πληθύς . Καὶ ἡ μὲν ἱστορία | ||
| τοῦ Ἀλκιβιάδου γράμματα οὐδὲν ἔβλαψε τὸν Φρύνιχον , ἀλλὰ μᾶλλον ὠφέλησεν . ᾠήθησαν γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι τὸν Ἀλκιβιάδην παρὰ μὲν |
| μανίαν ὀνομάζει . πύλας . . . ἐπίθεσθε . ἐντεῦθεν παρῴδησεν Καλλίμαχος ἐν ὕμνῳ Δήμητρος καλάθου τὸ “ θύρας δ | ||
| , ὡς τοῦ Κλέωνος κατεγνωσμένου . ὅλον δὲ τὸ ἰαμβικὸν παρῴδησεν ἀπὸ Πηλέως Σοφοκλέους . ΓΘ ποριῶ ] μέλλω παρέξειν |
| μαθήσεται : τοὺς παρόντας τρεῖς στίχους τινές φασι πάντας τὸν Σωκράτη λέγειν . ἀμέλει καὶ τὸ ” μέμνησο “ ἐσχηματισμένον | ||
| , Ἐρυξιμάχους , Παυσανίας , Ἀριστοδήμους τε καὶ Ἀριστοφάνας : Σωκράτη δὲ αὐτὸν τί δεῖ λέγειν , καὶ ὅσοι ἄλλοι |
| , εἴη δ ' οὔ . ἐντεῦθεν οὖν τούτῳ τε ἀπηχθόμην καὶ πολλοῖς τῶν παρόντων : πρὸς ἐμαυτὸν δ ' | ||
| διὰ ταῦτα οὐκ ἦλθον , ἀλλὰ καὶ Δίωνι τότ ' ἀπηχθόμην : ᾤετο γὰρ εἶναι βέλτιον ἐλθεῖν ἐμὲ καὶ ὑπακοῦσαί |
| , οἷον καὶ τοιαῦτα συνειδὼς βεβιωμένα ἑαυτῷ ὁ ἀκάθαρτος οὑτοσὶ τολμήσει βλέπειν εἰς ὑμᾶς καὶ τὸν βεβιωμένον αὑτῷ βίον αὐτίκα | ||
| ἢ δεινότερον πρᾶγμα τούτου ἐν τῇ πόλει γένοιτο , εἰ τολμήσει ὁ μὲν ἄρχων ἐν ταῖς τῶν ἐπικλήρων δίκαις ἀντιβολεῖν |