| λόγος . Εἰσηγησαμένου δέ τινος τὴν γνώμην , τὸν θεὸν ἐπέρεσθαι εἰ αὐτῷ φίλον ἀνθρώπων δεκάτας ἀπολαμβάνειν , πέμπουσι τὸ | ||
| ὁσημέραι πάντοτε : καθ ' ἡμέραν οἰδαίνειν , θυμοῦσθαι : ἐπέρεσθαι φύσασθαι . ὀφρυάζοντα , ὀφρυάζειν λέγεται , τὸ τοὺς |
| τῶν δὲ δυνατωτέρων αἱ πράξεις . εἰ μὲν οὖν κακὸν εὗρες ἐπὶ τῆς ἀρχῆς τὸν ἄνδρα καὶ μεμφομένους αὐτῷ τοὺς | ||
| ἀπόδος , Β βασιλεῖ , Δ Διονυσίῳ , Ο ὃν εὗρες , Ε ἐνθάδε , Θ θησαυρόν , Χ χρυσίου |
| τὴν Ἀσίαν καὶ τῷ μὲν Κρατερῷ τὴν τῆς Ἀσίας ἡγεμονίαν περιτιθέναι , τῷ δ ' Ἀντιπάτρῳ τὴν τῆς Εὐρώπης , | ||
| , καὶ κεφαλὴν ὑποξυρῶν , καὶ κήρωμα κεφαλῇ καὶ τραχήλῳ περιτιθέναι , καὶ εἰρίοισι περιελίσσειν , καὶ σπόγγοισι μαλθακοῖσιν , |
| , ἐπειπὼν τὰς συλλαβάς , ἐκέλευσα ὑδροφορεῖν . ἐπεὶ δὲ ἐμπλησάμενον τὸν ἀμφορέα ἐκόμισε , Πέπαυσο , ἔφην , καὶ | ||
| ἰδόντα αὐτὸν πλέον ἢ ὀκτὼ κοτύλας χωροῦντα . τοῦτον οὖν ἐμπλησάμενον πρῶτον μὲν αὐτὸν ἐκπιεῖν , ἔπειτα τῷ Σωκράτει κελεύειν |
| : καὶ τὰς ἑαυτῆς τύχας οἰκτείρασα καὶ τὸ τοῦ παιδὸς τετυφωμένον ἐλέγξασα . Ξενοκράτης ὁ Χαλκηδόνιος , ὁ ἑταῖρος Πλάτωνος | ||
| . Ἔπειτα δὲ κἀκεῖνο πῶς οὐκ ἄγνωμον αὐτῶν καὶ παντελῶς τετυφωμένον τὸ περὶ τῶν οὕτως ἀδήλων λέγοντας μηδὲν ὡς εἰκάζοντας |
| ! [ τοῦτο πονηρὸν τοίνυν [ ἀλλὰ ] δίκαιον τοῦτο νομιζ [ ] ? [ ϲκεύη ] ? δ ' | ||
| καὶ πρότερον : . ν ἕνεκα εκ . κεν ὅτι νομιζ [ ] . Περικλέα καὶ αμ . τῷ ἄγει |
| , ἵνα μὴ πάλιν στάσεις καὶ ταραχὰς κατὰ τὴν πόλιν ἐργάσηται , πολέμους εἰςηγησάμενος , καὶ μὴ συγχωρῶν τὸν δῆμον | ||
| μὴ ἐμπεσὼν εἰς τυραννίδας καὶ ἄλλας τοιαύτας πράξεις πολλὰ μὲν ἐργάσηται καὶ ἀνήκεστα κακά , ἔτι δὲ αὐτὸς μείζω πάθῃ |
| ἀνὴρ ἦν εἴτε ἐραστὴς τῆς προειρημένης , ὥσπερ οὖν ἀτιμασθέντα ἀγανακτῆσαι : θυμῷ γὰρ βιαίῳ ἐξαφθεὶς ὥρμησε μέν , ἐλθὼν | ||
| ἢ πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς διακείμενοι ; ἄξιον δὲ μάλιστ ' ἀγανακτῆσαι ὅτι οὕτως ἤδη οἱ τὰ τῆς πόλεως πράττοντες διάκεινται |
| διδάσκεσθαι ὁμιλουσῶν τὰ παιδία . ἔπειτα μετὰ τριετῆ χρόνον ἐκέλευσε σιωπῶντά τινα ἄνδρα εἰσελθεῖν πρὸς αὐτά . εἰσελθόντος δὲ αὐτοῦ | ||
| διδάσκεσθαι ὁμιλουσῶν τὰ παιδία . ἔπειτα μετὰ τριετῆ χρόνον ἐκέλευσε σιωπῶντά τινα ἄνδρα εἰσελθεῖν πρὸς αὐτά . εἰσελθόντος δὲ αὐτοῦ |
| ἂν ἀφίκοιντό σοι πρὸ τοσούτων ἐτῶν ἀποθανόντες ; Ῥᾳδίως , ἤνπερ σὺ μὴ ὀκνήσῃς ἀποκρίνασθαί τί μοι . Ἐρώτα μόνον | ||
| ἀργυρίου , μηδὲ τοῦτο ἔτι ἔχοντας , ἢ αὐτοὺς λαμβάνειν ἤνπερ κρατῶμεν , μέτρῳ χρωμένους ὁπόσῳ ἂν ἕκαστος βούληται . |
| καὶ ἡ Σελήνη κεκακωμένοι καὶ ὁ χρονοκράτωρ κεκακωμένος καὶ ἐν ἀνοικείῳ τόπῳ , θάνατον δηλοῖ . ὅτε δέ ἐστιν ὁ | ||
| κακοποιοῦ : ὑπάρχει δὲ ὁ ἐπιμερισμὸς κατὰ πῆξιν ἐν τόπῳ ἀνοικείῳ καὶ ἐν αὐτῷ κακοποιὸς ἢ ἀκτὶς κακοποιοῦ ἐξ οἱουδήποτε |
| καὶ τῷ μᾶλλον . Οὐδέ γ ' ἄν , ὦ Φίληβε , λύπη πᾶν κακόν : ὥστ ' ἄλλο τι | ||
| καὶ ἐσομένοις . μῶν οὐχ οὕτω πως λέγομεν , ὦ Φίληβε , ἑκάτεροι ; Πάντων μὲν οὖν μάλιστα , ὦ |
| μῆνα , τὸν δὲ Ἡρώδην οὐχ ὑπὲρ μεγάλων Ἀλκιμέδοντι ἀπελευθέρῳ προστάξαι τυπτῆσαι αὐτήν , πληγεῖσαν δὲ ἐς τὴν γαστέρα τὴν | ||
| ἐπεβούλευον ἀτιμῶσαι καὶ τὰ ἔσχατα πρᾶξαι , οἰκέτῃ με ταῦτα προστάξαι γεγραφέναι , ἃ οὐδὲ πολίτης πολίτην δύναιτ ' ἂν |
| χαλκόκρατον , καὶ χαλκοῦς νομίσματος εἶδος , καὶ χαλκοτύπος καὶ χαλκουργὸς καὶ χαλκουργία , καὶ χαλκεὺς καὶ χαλκεύειν καὶ χαλκεῖα | ||
| ὁ ῥύπος τῷ σώματι . ἀλλ ' οὔτε ἰὸν ὁ χαλκουργὸς ἐποίησεν , οὔτε τὸν ῥύπον οἱ γεννήσαντες , οὔτε |
| : ὕπτιον δὲ κεῖσθαι , τὰ σκέλεα ἐκτεταμένον , οὐκ ἀστεῖον : εἰ δὲ καὶ καταῤῥέοι προπετὴς ἐπὶ πόδας , | ||
| . πλέον ἢ ἐνιαυτῷ πρεσβύτερος ὑπὸ τῆς ἀηδίας γίνομαι : ἀστεῖον . τὸ γὰρ ὑπὸ τῆς ἀηδίας οὕτω διατίθεσθαι , |
| γὰρ μὴ εἰδείησαν τὴν ὁδόν , οὐδέποτε τὸ ζητούμενον τέλος εὑρήσουσιν . ὁ γὰρ τὴν ὁδὸν ἀγνοῶν καὶ τὸ τέλος | ||
| πρῶτοι βωμὸν ἐλέου καθιδρυσάμενοι τοῦτον ἐν τῇ πόλει τῶν Συρακοσίων εὑρήσουσιν . ἐξ ὧν πᾶσιν ἔσται φανερόν , ὡς ἐκεῖνοι |
| τοῖς μὲν βασκανία τις πρὸς ἐκείνους ἔσται καὶ φθόνος καὶ δυσμεναίνειν ἀεὶ καὶ πάντα τρόπον μισεῖν : τῇ πόλει δὲ | ||
| δ ' ἢ λέγειν τι χρηστὸν ἢ λέγουσιν εὖ μὴ δυσμεναίνειν τῷ φθόνῳ νικώμενον . σὺ δ ' ἐγγενὴς ὢν |
| ἄνθρωπος , ὡς ἔοικεν , ἀνθρώπου τοσούτῳ διαφέρει , τί νομίσομεν τὸν σύμπαντα οὐρανὸν πρὸς τὰς ἡμετέρας δυνάμεις φανῆναι ἂν | ||
| τὸν δίκην ὕλης τὸν λόγον αὐτὸν κοσμοῦντα λόγον τέχνην εἶναι νομίσομεν ; Τούτοις ἅπασι κἀκεῖνο προσεπιφέρουσιν : ἦν , φασί |
| δέδωκεν ἐκεῖνος φθάσας τὴν ἐμὴν ἐπιστολήν , καὶ οὐκ ἔμελλες ἀγνοήσειν ἄνδρα τε χρηστὸν καὶ ῥήτορα δεξιόν , τὰ γράμματα | ||
| παρὰ τῆς σῆς ψυχῆς εἰς Εὐάγριον γεγονέναι , οὔτε γὰρ ἀγνοήσειν ἔμελλες τηλικαύτην συμφορὰν οὔτ ' ἀμελήσειν τοῦ παθόντος ἥ |
| ἔχειν καὶ τὸ πάσχειν δυσθεωρητέρας ἔχουσι διαφοράς : τὸ γὰρ πυρέττειν ἢ ῥιγᾶν ἢ ἀγάλλεσθαι ἀμφιβολίαν [ ἂν ] τινὰ | ||
| ἢ ῥῖγος ἢ ἀγαλλίασις τὰν ποότητα ἐσαμάναμεν : ἂν δὲ πυρέττειν ἢ ῥιγᾶν ἢ ἀγάλλεσθαι τὸ ἔχειν . διαφέρει δὲ |
| εἴη : παραδείγματα δὲ αὐτῶν τάδε νόμος τὸν καινὸν ὅπλον ἐπιδείξαντα γέρας λαμβάνειν , ἄνθρωπόν τις πολεμιστὴν δείξας ἀξιοῖ τοῦ | ||
| αὐτὸ ἐπαινέσαιτε καὶ τοῦ ἀντιδίκου προτιμήσαιτε , ὡς καὶ αὐτὸν ἐπιδείξαντα καὶ διπλασιάσαντα ὑμῖν τὴν ἡδονήν . τὸ χαλεπὸν δὲ |
| κριτηρίου δὲ ἀποδείξεως κεκριμένης . εἰ δὲ ἀεὶ τὸ κριτήριον κριτηρίῳ κρίνειν καὶ τὴν ἀπόδειξιν ἀποδείξει ἀποδεικνύναι βούλοιτό τις , | ||
| καθόλου καὶ τῶν ἐπὶ μέρους ἑνὶ καὶ τῷ αὐτῷ ἐπικρίνονται κριτηρίῳ , καὶ τὸ κριτήριον ἀναγράφεσθαι δύναται . οἱ δὲ |
| : παροιμία , Ὑπὸ παντὶ λίθῳ σκορπίος καθεύδει . Ὕλαν κραυγάζειν : ἐπὶ τῶν μάτην βοώντων ἡ παροιμία εἴρηται . | ||
| ' ὧν βοᾶν , φωνεῖν , λαλεῖν , φθέγγεσθαι , κραυγάζειν , κεκραγέναι , λέγειν . καὶ τὰ μὲν ἀπὸ |
| : ἐγώ εἰμι ἡ ἐν τῷ ἄστρῳ τῷ ἐν τῷ κυνὶ ἐπιτέλλουσα : ἐμοὶ Βούβαστος ἡ πόλις ᾠκοδομήθη . χαῖρε | ||
| τῶν Διογένη καὶ Ἀντισθένη καὶ Κράτητα ἐπιγραφομένων καὶ ὑπὸ τῷ κυνὶ ταττομένων , οἳ τὸ μὲν χρήσιμον ὁπόσον ἔνεστι τῇ |
| ἐπειδὴ ὁ προστάσσων ἐξ ἀνάγκης ἀεί ποτε περὶ μέλλοντός τινος προστάσσει : τῷ γὰρ μήπω γράψαντί φησι : γράψον : | ||
| . ἀντὶ μὲν ἐχθρᾶς . . . ἐχθρὰ ] τοῦτο προστάσσει ἡ δίκη : ἀντὶ λοιδορίας γὰρ λοιδορίαν , ἀντὶ |
| ὅσιον καὶ τὸ ἀνόσιον , οὐκ ἔστιν ὅπως ἄν ποτε ἐπεχείρησας ὑπὲρ ἀνδρὸς θητὸς ἄνδρα πρεσβύτην πατέρα διωκάθειν φόνου , | ||
| καὶ πείθομαι : οὐδὲν μεντἂν ἧττον ἀκούοιμι νῦν πῇ σὺ ἐπεχείρησας λέγειν . Τῇδ ' ἔγωγε , ἦ δ ' |
| αὐτὸς ἐπὶ τοῦ δεσπότου , πρὶν αὐτὸς τοῦτ ' αὐτὸ δράσῃ , καί με ὁ δεσπότης τῆς ἐπιτροπῆς παραλύσῃ . | ||
| οἴκοι ] , γράψας ταὔτ ' ὀφείλειν ἅπερ ἂν οἴκοι δράσῃ . εἰ δή τις ἔροιτ ' Ἀριστοκράτην τουτονί πρῶτον |
| νῦν εὐπρεπεστέρᾳ κλήσει ἑταῖραι προσαγορεύονται . ἀγνοοῦντας δέ τινας αὐτὸ πλάσαι τὸν περὶ τῆς λυκαίνης μῦθον , ἐπειδὴ κατὰ τὴν | ||
| ; σοὶ δὲ τῆς τέχνης ὁ νόμος ἐδίδου κάλλος ἀκέραιον πλάσαι καὶ πρόσφορον τῇ θεῷ . ἡνίκα γὰρ θνητὴν ἰδέαν |
| εἶεν εἴτε εἰς κτος , τὴν ὁμοίαν ἐπιδέχεσθαι κλίσιν , ἀρκεσθεὶς μόνῳ τῷ θώρακι καὶ τὰ λοιπὰ ὡς παραδείγματα θέμενος | ||
| ὅτι Ζηνόδοτος ἠθέτηκεν ἀπὸ τούτου τοῦ στίχου τὰ λοιπά , ἀρκεσθεὶς τῇ κεφαλαιώδει προεκθέσει . Ὅμηρος δὲ οὐκ ἂν προετραγῴδησεν |
| καιρῷ βραχυτάτῳ δηλονότι γνῷ μὴ περιεσομένη : ἀντὶ τοῦ μὴ ἀπελπίσαι τοῦ περιεῖναι καὶ σωθῆναι . ὁ δὲ νοῦς τοιοῦτος | ||
| τί κατὰ πατροκτόνου νόμον οὐκ ἔθηκε , “ διὰ τὸ ἀπελπίσαι , ” εἶπεν . πῶς τε ἥκιστ ' ἂν |
| καὶ ὁ νυμφίος ἠκολούθει τῇ κλίνῃ βοῶν ὁπόσα ἐπ ' ἀτελεῖ γάμῳ , ξυνωλοφύρετο δὲ καὶ ἡ Ῥώμη , καὶ | ||
| καίτοι ἀπείρους οὔσας καὶ ἀορίστους καὶ πολλῷ τῷ αἰσχρῷ καὶ ἀτελεῖ συμμεμιγμένας : ὅμοιον γὰρ τὰς ἀλόγους ἐνεργείας φάναι τῆς |
| καὶ φύλακας , τοὺς δ ' ἰδιώτας ἰδίως τοῖς εὖ παθοῦσιν ὑπ ' αὐτῶν . τῶν δὲ πρὸς τῇ διακεκαυμένῃ | ||
| : τοῦ δὲ φήσαντος τὸ πατρὶ καὶ μητρὶ τιμωρεῖν κακῶς παθοῦσιν , δεύτερον ἐρέσθαι τί χρησιμώτατον οἴεται ζῷον εἰς μάχην |
| σταφίδας ἐκγιγαρτίσας τρῖψον καὶ μῖξον ἁλὸς λείου ἴσον , καὶ καταμίξας ῥητίνην ἐπιτίθει . Σέλινον μετ ' ἀλφίτου κατάπλασσε . | ||
| ἐπίλεκτον λαβεῖν . ὁ δὲ οὐκ εὐθὺς εἵλετο , ἀλλὰ καταμίξας ἑαυτὸν εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ Πολύχαρμον κελεύσας τὸ αὐτό |
| ἀλαζονοχαυνοφλύαροι , ὡς ἥδιστος ἔφυ πάντων Φοινίκιος οἶνος , οὐ προσέχω τὸν νοῦν αὐτοῖς ἔστι δὲ καὶ Θάσιος πίνειν γενναῖος | ||
| ἀλαζονοχαυνοφλύαροι , ὡς ἅδιστος ἔφυ πάντων Φοινίκιος οἶνος , οὐ προσέχω τὸν νοῦν αὐτοῖς . . . . ἐστὶ δὲ |
| “ οἱ δέ φασιν ” ἐὰν οὐ δύνῃ , μηδὲν ἄρῃς . “ Αἴσωπος λέγει ” ἀπόπληκτόν ἐστι πάντων κοπιώντων | ||
| ἐὰν πηγάνου χυλὸν ἐπιβρέξῃς . Ἀείζωον ἐὰν ἐν αὐξηθείσῃ σελήνῃ ἄρῃς ἐκ τῆς γῆς καὶ μετὰ μολύβδου κρύψῃς εἰς ἑστίαν |
| ἐς τὸ μέσον ἀναστᾶσαν ὀρχήσασθαι αὐτοῦ διακωλύοντος καὶ μετὰ ταῦτα φιλῆσαι Λαμπρίαν τὸν ἑταῖρον αὐτοῦ , καὶ ἐπεὶ ἐχαλέπηνέ σοι | ||
| ' Ἔρως ἔχ ' αὐτό φησιν . Χαλεπὸν τὸ μὴ φιλῆσαι , χαλεπὸν δὲ καὶ φιλῆσαι : χαλεπώτερον δὲ πάντων |
| δ ' ἀμφότερα ἀδύνατα , εἴπερ μὴ ἔστιν ἕν . Ἀδύνατα . Ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἔστι τοῖς ἄλλοις ἴσον , | ||
| ῥᾷστα δὲ καὶ παρ ' ἐλπίδα τὰ πράγματα κατορθούντων . Ἀδύνατα θηρᾷς : ἐπὶ τοῦ ἐγχειροῦντος μείζοσιν ἢ καθ ' |
| σημαίνουσιν ὥραν . καὶ συμβουλεύειν μηδὲν παρὰ τὸ βέλτιστον τῷ συμβουλευομένῳ : ἱερὸν γὰρ συμβουλή . ἀγαθὸν οἱ πόνοι , | ||
| καὶ ἐμοὶ μὲν αὕτη συμβουλεύει τοῦτο , ἐγὼ δὲ τῷ συμβουλευομένῳ μοι : καὶ οὐκ ἐῶ πράττειν , ἑπόμενος τῇ |
| κοτταβίζειν ἐφ ' οὗ νῦν , ἀλλ ' ἐμεῖν ἢ ἀποβλύζειν , πλὴν εἴ τις παίζων βούλοιτο οὕτως ὑποπτεύειν τὸ | ||
| φησι στάζουσιν ὡσπερεὶ τροπηίον σάκκος . Καὶ μὴν ὅτῳ φίλον ἀποβλύζειν πιόντι καὶ ἐξεμεῖν , ὅπερ οἱ πολλοὶ ἀποκοτταβίζειν καλοῦσιν |
| : εἰ δέ κε ποιήσῃς , μή μιν πρότερος κακὸν ἔρξαι μηδὲ ψεύδεσθαι γλώσσης χάριν : εἰ δέ σέ γ | ||
| σημαίνει γὰρ ἑκάτερον ἡ λέξις : τὸ δὲ ὧδ ' ἔρξαι ἀντὶ τοῦ οὕτως ἔρδε , ἀπαρέμφατον ἀντὶ προστακτικοῦ . |
| καλόν . λέγω δὴ αὐτὸ εἶναιἀλλὰ γὰρ ἐπισκόπει μοι πάνυ προσέχων τὸν νοῦν μὴ παραληρήσωτοῦτο γὰρ δὴ ἔστω ἡμῖν καλόν | ||
| ἐρεῖ γὰρ ἐκ τῶν προσώπων τῇ πλατύτητι χρώμενος ὅτι φιλοσοφίᾳ προσέχων ἄνθρωπος τὴν τυραννίδα καθεῖλον λόγοις οὐ φόνῳ τὸν τύραννον |
| μετώπω ἱδρώς μευ κοχύδεσκεν ἴσον νοτίαισιν ἐέρσαις , οὐδέ τι φωνῆσαι δυνάμαν , οὐδ ' ὅσσον ἐν ὕπνῳ κνυζεῦνται φωνεῦντα | ||
| τὰ πορνεῖα παρὰ Λυκόφρονι : καὶ βοῆσαι μὲν τὸ τρανῶς φωνῆσαι , βρῶσαι δὲ τὸ εἰς βοῦν μεταποιῆσαι : καὶ |
| αὐτοὺς πρὸς ἑαυτόν : ὤφθη γὰρ αὐτῷ , ὅτι μέλλει ἀποθνήσκειν . Καὶ ὅτε συνήχθησαν , εἶπε πρὸς αὐτούς : | ||
| τριήρων φεύγειν ἐπιόντος μὲν Φιλίππου , νόμον δὲ Αἰσχίνου κεκυρωκότος ἀποθνήσκειν τὸν πολέμου μνημονεύσαντα . ἐν γὰρ ταύταις μάλιστα τῶν |
| . συμβαίνει γὰρ τῷ αἰδουμένῳ παραπλήσιον τῷ περὶ τὰ δεινὰ φοβουμένῳ : ἐρυθραίνεται γάρ , ὥσπερ ὠχριᾷ ὁ φοβούμενος τὸν | ||
| βασιλεύσει . ἀετὸν νεκρὸν ἰδεῖν δούλῳ μόνῳ συμφέρει καὶ τῷ φοβουμένῳ τινά : τῷ γὰρ ἀπειλοῦντι καὶ τῷ δεσπότῃ θάνατον |
| ἅπαξ , οὐ δεύτερον ἐκεῖνος μὲν ὕβρισεν , ἐγὼ δὲ ἐκαρτέρησα : ὡς δὲ εἶδεν , ὅτι οὐδὲν πλέον ἐμαυτῷ | ||
| τὸν τρόπον πῶς ἠδυνάμην εἰπεῖν ; πῶς δ ' ἂν ἐκαρτέρησα τὸν χρησμὸν ἐννοῶν , ἀνατροφὴν τοῦ παιδὸς , παίδευσιν |
| τῶν πρός τι εἶναι τὴν ἀλήθειαν διὰ τὸ πᾶν τὸ φανὲν ἢ δόξαν τινὶ εὐθέως πρὸς ἐκεῖνον ὑπάρχειν . ἐναρχόμενος | ||
| φρούριον εἶδον ἐν χερρονήσῳ τοῦ ποταμοῦ κείμενον , πρῶτον καὶ φανὲν καὶ ληφθὲν οὐχ ὅπλοις , ἀλλὰ φόβῳ . ὡς |
| τῶν λόγων ” . ὅστις ἐκείνοις τέρπεται τοῖς ἐμοῖς μὴ προσίτω . εὖ φρονεῖν δοκήσετε : παρ ' ὑπόνοιαν : | ||
| “ κεχήνατε ” , ἐξαπατᾶσθε καὶ ἐνεοί ἐστε . Γ προσίτω Θέωρος : οὗτος ἐπὶ κολακείᾳ κωμῳδεῖται . ὁ κῆρυξ |
| , σπόγγισον . τοῦτο φοβῇ , μὴ οὐ δύνῃ ζῆν ἀρρώστου βίον , ἐπεί τοι τὸν τῶν ὑγιαινόντων μάθε , | ||
| ] αταπ [ ! ] ? [ ] χικαταντ [ ἀρρώστου ] ον [ ] οις κατ [ μγων [ |
| . Ἀλλ ' , ὦ Σώκρατες , ἔφη , οὐ φθονήσω : ἀλλὰ πότερον ὑμῖν , ὡς πρεσβύτερος νεωτέροις , | ||
| ἀριστεῦσαι : εἰ μὴ δύναμαι κατορθῶσαί τι αὐτός , οὐ φθονήσω ἄλλῳ τοῦ ποιῆσαί τι γενναῖον : ἔστω ταῦτα ὑπὲρ |
| Ἀπόλλωνος ἱερῷ τὸν Τρωικὸν μῦθον , ἐν ᾧ ὁ Ἐπειὸς ὑδροφορεῖ τοῖς Ἀτρείδαις , ὡς καὶ Στησίχορός φησιν : ᾤκτιρε | ||
| Ἀπόλλωνος ἱερῷ τὸν Τρωικὸν μῦθον , ἐν ᾧ ὁ Ἐπειὸς ὑδροφορεῖ τοῖς Ἀτρείδαις , ὡς καὶ Στησίχορός φησιν : ᾤκτειρε |
| ἰδών , ἡμᾶς δὲ οὐκ εἰδὼς ὅ τι πράττομεν , ὀκνεῖ περί τε ἡμῶν καὶ περὶ αὑτοῦ : ἐπειδὰν δὲ | ||
| ] ἕνεκα . Ἀπολοφυρομένη λέγει τοῦτο ἐν τῶι εἰσιέναι : ὀκνεῖ γὰρ εἰσελθεῖν ὥς τι δεινὸν ὁρῶσα . Διὰ τί |
| ποῖόν ἐστι τὸ κατηγορούμενον ζῷον τοῦ ἀνθρώπου , αὐτὸ τὸ ἐγκατατεταγμένον ἢ ἄλλο καθολικώτερον ; εἰ μὲν γὰρ τὸ ἐγκατατεταγμένον | ||
| . εἰ γὰρ εἴπω ὁ Σωκράτης ἄνθρωπος , δηλῶ τὸν ἐγκατατεταγμένον καὶ θεωρούμενον ἐν τῷ Σωκράτει : εἰ δὲ εἴπω |
| ἀνίστανται . καὶ ὁ τετρωμένος οὐδὲν ἧσσον ἔχει τὸ θάρσος παραμένον , ὥς πού φησι νῦν δέ μ ' ἐπιγράψας | ||
| τὸ δὲ πονηρῶς ἀνυσθὲν ἐπίψογον πεφυκὸς καὶ τὸ μὲν βεβαίως παραμένον τῷ κεκτημένῳ , τὸ δὲ σφαλερὸν καὶ ταχὺ μεταπῖπτον |
| κατὰ φύσιν , πᾶν τὸ κατὰ φύσιν ἀγαθόν δεικνύοιεν τὴν εἰλημμένην πρότασιν τὴν πᾶν τὸ οἰκεῖον ἀγαθόν . [ βʹ | ||
| : Ἀννίβας δ ' ἐπειγόμενος ἐς αὐτήν , ὡς ἔμαθεν εἰλημμένην , παρῆλθεν ἀχθόμενος ἐς Θουρίους κἀκεῖθεν ἐς Βενουσίαν , |
| ἐπὶ μὲν τὸ ὀμόσαι οὐκ ἀπήντα , ὡς δὲ δίκῃ λύσων τὸν ὅρκον προσκαλεῖται τὸν Παρμένοντα . ἐνεστηκυιῶν δ ' | ||
| πόλεως αἰτίαν οὐδ ' ἄν , εἴ τι μηχανήσαιτο , λύσων . Βέρροιαν γὰρ ἰδὼν ἐπελάθετο τῆς μείζονος . καὶ |
| πλεῖστον χρόνον : ἢν δὲ μὴ ἀνέχηται , ἀλλ ' ἐξεμέσαι βούληται , ἐξεμεέτω : ἢν δὲ μὴ ἔμετος ἔχῃ | ||
| μηδὲν εἰδότα . Ὅτι τὰ θεωρήματα ἀναλαβόντες ψιλὰ εὐθὺς αὐτὰ ἐξεμέσαι θέλουσιν ὡς οἱ στομαχικοὶ τὴν τροφήν . πρῶτον αὐτὸ |
| εἴποις καὶ μωρόν , ἔμπληκτον , παραπλῆγα , ἐμβρόντητον , ἀπόπληκτον , ἐνεόν , ἔκφρονα ἄφρονα , ἀσύνετον , ληρώδη | ||
| Προσθετὸν δυνάμενον χορίον ἐξαγαγεῖν , καὶ ἐπιμήνια κατασπάσαι καὶ ἔμβρυον ἀπόπληκτον : κανθαρίδας πέντε ἀποτίλας τὰ πτερὰ καὶ τὰ σκέλεα |
| μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
| οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
| ἔχοι τῇ πονηρίᾳ τοῦ Φιλίππου χρησαμένους ὃ πρόσεστι ζημίας αὐτῇ φυλάξασθαι . οὐδεὶς ἀντιλέγει τὸ μὴ οὐ δικαίως Φωκέας ἀπολωλέναι | ||
| , ἃ λέγεται κενά : ἔπειτα ἐκ τῆς ἐμπειρίας καὶ φυλάξασθαι καὶ πατάξαι δύνανται ὥσπερ οἱ ἀγαθοὶ πύκται , καὶ |
| ἔχειν : Τὸ αὐτὸ δέ , φησί , καὶ ἓν σόφισμα ἐνδέχεται πολλὰς κακίας ἔχειν , πλὴν οὐχὶ ἡ ἐμφάνισις | ||
| διὰ τόδε , ὅτι ἀδύνατόν ἐστι καθεστηκός τι ἐν αὐτῇ σόφισμα γενέσθαι , οἷον ὁ τὸ γράφειν ἕνα τρόπον μαθὼν |
| Πύθια καὶ Δήλια ποιήσαντα ἅμα ἐν Δήλῳ πέμψαι εἰς θεοῦ χρησόμενον , εἰ τὰ τῆς θυσίας ἄγει κατὰ τὸ ὡρισμένον | ||
| πᾶν καὶ πάθος καὶ νόσημα τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς τὸν πατρίδι χρησόμενον καλῶς . δεῖ δὲ καὶ τοὺς νόμους τῆς πατρίδος |
| τοῖς ἄλλοις καὶ τὸ ἡ χεὶρ ἐπηκολούθησεν : ἀπροαιρέτῳ γὰρ προαιρετικὸν περιθεὶς τῇ ἡδονῇ τὸ πάθος ηὔξησε . ποῦ δὲ | ||
| ὁ Πλάτων λέγει ὡς δεῖ μελετᾶν τὸν θάνατον , τὸν προαιρετικὸν θάνατον δεῖ νοεῖν , τοῦτ ' ἔστι τὸν κατ |
| καμεῖν ἡμέρας τινὰς , θαυμαστῶς ὡς ὁ θεὸς καὶ ἅμα εἰωθότως ἰάσατο . βορέας μὲν γὰρ ὀπωρινὸς ἦν , εἶχον | ||
| τὴν ἄρκτον καὶ ὑπαικάλλοντα καὶ ἐρεσχελοῦντα , τὴν δὲ οὐκ εἰωθότως ἐκθηριωθῆναι καὶ ἐμπεσεῖν τῷ κυνί , καὶ λαφύξαι τοῖς |
| οὕτως οὖν , ὃς ἄλλῳ τις κίνδυνον κινεῖ , ἑαυτὸν ἀπολεῖ . ὄνον ἄρρωστον λύκος ἐπεσκέπτετο καὶ ἤρξατο τὸ σῶμα | ||
| ; τἀναντία . ὁ σπλήν ; σεσάχθω . νῆστις ; ἀπολεῖ μ ' οὑτοσί . Στακτὴ δυοῖν μναῖν οὐκ ἀρέσκει |
| αὐτῶν . κέρατα δὲ τὰ ἑαυτοῦ ὁ κάραβος ἀνεγείρας καὶ θυμωθεὶς ἐς αὐτά , προκαλεῖται μύραιναν . οὐκοῦν ἣ μὲν | ||
| ἐκ τῶν ἴσων ἐκλέξασθαι τούτους προὐτρέπετο . καὶ ὁ λέων θυμωθεὶς τὸν ὄνον κατέφαγεν . εἶτα τῇ ἀλώπεκι μερίζειν ἐκέλευσεν |
| τινῶν ἕτερόν τι τῶν τεθέντων κατ ' ἀνάγκην συνάγεται πρότερον ἀγνοούμενον . κʹ . Ἐπιλογισμός ἐστι λόγος τὸ παρεκφαινόμενον τῆς | ||
| ὡς ἔτυχε κατὰ τὴν χώραν μετὰ τῆς ἄλλης βοτάνης , ἀγνοούμενον δ ' ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων , τοῦ δὲ Ὀσίριδος |
| . ἐφ ' ἱδρῶσι δὲ παραλαμβάνει . . . . Στράττιν ἐν † Κυνηγοῖς λέγοντα : . . . Διόδωρος | ||
| οὐκ ἐχρῆν τὰς ἅπαξ εἰρημένας λέξεις ἁρπάζειν . Γελάσιμον : Στράττιν μέν φασι τὸν κωμῳδοποιὸν εἰρηκέναι τοὔνομα : ἀλλ ' |
| Θηβαῖον τὸν νενικηκότα ταύτην τὴν ὀλυμπιάδα λέγεται πρὸς ἵππον ἀθλητὴν δραμόντα νικῆσαι : τὸν δὲ δρόμον ἀπὸ τῆς Κορωνείας μέχρι | ||
| ἔφη , Ἱπποκράτης ; τί δ ' ἄλλο γε ἢ δραμόντα δέκα σταδίους ἐπὶ θάλατταν οὕτως ῥῖψαι ; Ταῦτα μὲν |
| βίου τὴν καταστροφήν . διετῆ γὰρ χρόνον φιλοψυχήσας , καὶ προσκόψας τοῖς φυλάττουσι βαρβάροις , κωλυόμενος ὑπ ' ἐκείνων ὕπνου | ||
| γὰρ ἀθυμῶν κάτθανεν ἂν διά τι σφόδρα μικρόν . Χαλκῇ προσκόψας λεκάνῃ ποτὲ καὶ τὸ μέτωπον πλήξας ἴαχεν „ Ὤ |
| γὰρ ἄλλους νενόμικα ἀνθρωποφάγους ἰχθῦς . τὸ δεῖνα δ ' ἐσθίεις ; τουτι κακόνωτα πλοῖα Κωπᾷδας λέγεις ; ἀγρίως γε | ||
| γε μὴν χυλὸν αὐτῶν εἰ παραμιγνύων ἐπτισμένῃ καὶ ἡψημένῃ κρίθῃ ἐσθίεις , ἤ τινι τοιούτῳ ἐδέσματι , μάλιστα δὲ τῷ |
| ἐπιστήμῃ οὐκ ἐμπειρίᾳ προγιγνώσκει τῶν ἀνθρώπων τὰ πάθη καὶ οὐκ ἀναμένει πάντα γενέσθαι : δικαστοῦ γὰρ ἤδη τοῦτό γε : | ||
| ; ἐβασάνισε τῇ πρεσβείᾳ τοῦ δήμου τὴν γνώμην καὶ μαθεῖν ἀναμένει , πῶς ἔχει πρὸς ἀπειλάς . κἂν ἴδῃ μὴ |
| ἑλάνη . Σέλευκος δὲ γράβιόν φησι λέγεσθαι τὸ πρίνινον ἢ δρύινον ξύλον , ὃ ἐθλασμένον καὶ κατεσχισμένον ἐξάπτεσθαι καὶ φαίνειν | ||
| ἐδάφεος , ὅπως ἂν μετρίως ἔχῃ : ἔπειτα οἷον στύλον δρύινον , τετράγωνον , πλάγιον παραβάλλειν ἀπολιπόντα ἀπὸ τοῦ τοίχου |
| ἑτερότης καὶ ἡ ὁμοιότης καὶ ἡ ἀνομοιότης καὶ ὅσα νυνὶ προὔτεινεν οὐκ ἐν τοῖσδε μὲν ἐνορῶνται τῶν ὄντων ἄλλων δέ | ||
| , ὡς οὐδὲ τούτῳ μαχούμενος : καὶ ὃς τὸ βιβλίον προὔτεινεν , ὡς προσλάβοι ταυτησὶ τῆς χειρὸς γράμματα , καὶ |
| λειποθυμῆϲαι τὸν ἄνθρωπον , τὸ δὲ δεύτερον οὐδὲ τὴν λειποθυμίαν φοβεῖϲθαι προϲήκει : μὴ φλεβοτομηθέντεϲ δὲ οἱ οὕτωϲ διακείμενοι τύχηϲ | ||
| τοὺϲ μὲν ἐπιθυμεῖν τοῦ θανάτου , τοὺϲ δ ' αὖ φοβεῖϲθαι τὸ ἀποθανεῖν , καὶ τοὺϲ μὲν ἀεὶ γελᾶν , |
| φθερῶ . . ΠΑΓΑΣΑΙΟΥ . Παγασαῖος ὁ Ἀπόλλων ὁ ἐν Παγασαῖς τόπῳ τιμώμενος . . . ΠΑΓΑΣΑΙΟΥ . Πάγασος , | ||
| Ἡρακλείδης δὲ ὁ Ποντικὸς ἐν τῷ περὶ Χρηστηρίων τὸν ἐν Παγασαῖς Ἀπόλλωνα ὑπὸ Τροφωνίου ἱδρῦσθαί φησι . . ΕΤΛΗ . |
| θεαμάτων ἰδεῖν τὸν λαγὼν ἐξανιστάμενον , φεύγοντα , μεταδιωκόμενον , ἁλισκόμενον . Ἀλλὰ περὶ μὲν ἐννοιῶν γλυκύτητος καὶ ἡδονῆς τοσαῦτα | ||
| καὶ ὁ Κῦρος ἐφέρετο , μόνον ὁρῶν τὸ παίειν τὸν ἁλισκόμενον , ἄλλο δ ' οὐδὲν προνοῶν . οἱ δὲ |
| τῆς ὁράσεως γινόμενος . τοιοῖσδε πάσας εὐφρόνας ὀνείρασι : Τοιούτοις ὀνείροις συνειχόμην ἡ ἀθλία κατὰ πᾶσαν νύκτα , ἔστε ὑπέμεινα | ||
| ἴδῃ , χρὴ πιστεύειν οὐχ ὡς ἐνυπνίοις ἀλλ ' ὡς ὀνείροις . οἷον ὁ δυνάμενος διακρίνειν τὰ τοιαῦτα ἢ διὰ |
| ἀσφαλέστατά ἐστι προαγορεύεσθαι : τὴν δὲ ἴησιν χρὴ ποιέεσθαι αὐτὸν ἐναντιούμενον τῇ προφάσει τῆς νούσου : οὕτω γὰρ ἂν λύοιτο | ||
| μέχρις ἂν καταστῇ . Εἰ δὲ πυροειδὲς δοκοίη εἶναι τὸ ἐναντιούμενον καὶ θερμὸν , χολῆς ἀπόκρισιν σημαίνει : εἰ μὲν |
| πρώτῳ χρόνῳ , κἂν ἅλλεσθαι συμβῇ ποτε τὴν γυναῖκα καὶ καταπεσεῖν ὀλισθοῦσαν , ἤ πως ἄλλως σφοδρότερον ἢ κατὰ ψυχὴν | ||
| , οὐδὲ θέμις ἐστὶν εἰς ἀλόγου ζῴου σῶμα ψυχὴν ἀνθρωπίνην καταπεσεῖν . θεοῦ γὰρ νόμος οὗτος , φυλάσσειν ψυχὴν ἀνθρωπίνην |
| ἀνέχῃ , πειθόμενος Ἡσιόδῳ τῷ ποιητῇ , τὸν νοῦν δὲ ἀνεπίξεστον περιφέρειν πρᾶγμα οὐδὲν ὑπολαμβάνεις . ταῦτα γοῦν εἰ μὲν | ||
| ἄγραφον περιορᾷς ὥσπερ γραμματεῖον ἀληλιμμένον , καὶ τὸν μὲν ἀνδρῶνα ἀνεπίξεστον καταλιπεῖν οὐκ ἀνέχῃ , πειθόμενος Ἡσιόδῳ τῷ ποιητῇ , |
| χεῖρας ἐπεκρότησεν ἀλλήλαις , ἐπεὶ πόνος μάταιος ἐξανηλώθη . κἀκεῖνος ἐστέναξε τὸ στόμα βρύχων , πάλιν δὲ κερδὼ καθικέτευε φωνήσας | ||
| , δι ' ὅσων ἦλθε , καὶ οὐδεὶς ὅστις οὐκ ἐστέναξε : τὸ δὲ καὶ λῦσαί τι τῶν λυπούντων ὑμῶν |
| , εἷς μέν , ὃν νῦν ἐγὼ παρέχομαι , διαρρήδην ἀπαγορεύων τὸν ὑπὸ τοῦ δήμου στεφανούμενον μὴ κηρύττεσθαι ἔξω τῆς | ||
| μὴ προβουλεύονται ; εἰ ἔνεστιν καὶ ἐν τοῖς τοιούτοις λόγος ἀπαγορεύων ταῖς αἰσχραῖς ἐπιθυμίαις ἐνδιδόναι διὰ δὲ τὴν σφοδρότητα ἢ |
| διανιστάμενοι ἐκκρίνουσιν οὐδὲν ἄξιον λόγου . ὅταν ταῦτα τὰ συμπτώματα ὄψῃ παρόντα , ἀποδιόριζε τὴν ὀργανικὴν νόσον ἐκ τῆς ὁμοιομεροῦς | ||
| τὴν ἀδελφήν , ἀποκαλύψας δὲ τὸ μυθικὸν παραπέτασμα τὸ ἴσον ὄψῃ κληθὲν ἀδελφήν . ἐπεὶ δὲ Ἀχιλλέως ἐμνήσθην , εἰσῆλθέ |
| ἀπεσταλμένος ὑπὸ τῶν Ἰώνων ἠρώτησε , δι ' ἣν αἰτίαν ἀπιστεῖ αὐτοῖς ὁ Ἀρταφέρνης : τοῦ δὲ εἰπόντος , μήποτε | ||
| φαίνωμαι μεμνημένος . Σιμμίας μὲν γάρ , ὡς ἐγᾦμαι , ἀπιστεῖ τε καὶ φοβεῖται μὴ ἡ ψυχὴ ὅμως καὶ θειότερον |
| ὑμῶν ἔγωγ ' ἀκούω πάντων . τίν ' ἂν οὖν οἴεσθ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τοὺς προγόνους ὑμῶν | ||
| ἔτι δὲ τοῦτον , εἴ τι τούτων ἀληθὲς ἦν , οἴεσθ ' οὐκ ἂν αὐτὴν λαβεῖν δοθεῖσαν ὑπὸ τοῦ πατρός |
| λαρνακόγυιε χαίροις : τὸ μὲν οὖν χαίροις πρὸς τὸ ψυχὰν ἀποδοτέον : λαρνακόγυιον δὲ τὸν Πᾶνα , ἐπεὶ χηλόπους ἐστί | ||
| καὶ ἐπὶ τἄμεινον διοικητέον τὴν πᾶσαν δίαιταν , κἀκείνοις πρώτως ἀποδοτέον τὰ βοηθήματα , οἷς δηλονότι πρώτως ἐνέφυ τὸ πάθος |
| , ἀπὸ τῶν ἤδη κατατεταγμένων ἐπὶ τὰ μηδέπω τῆς χειρὸς ἐκλαμβανομένης . Τοῦτο δὲ γένοιτ ' ἂν , εἰ γράφοιτο | ||
| ὁπότε βούλοιτο διαπλεῦσαι , καὶ ταχέως πάλιν συνέκλειεν , εὐστόχως ἐκλαμβανομένης τῆς χρείας . ὁ δὲ διὰ τῆς διώρυχος ταύτης |
| βίβλοι , νομίσματα , τόμοι ἢ χρήσιμόν τι τοῖς ὁδοιποροῦσιν ἐκλάπη . Ἵνα δὲ βεβαιότερον δυνώμεθα περὶ τούτων καταστοχάζεσθαι δεῖ | ||
| βίβλοι , νομίσματα , τόμοι ἢ χρήσιμόν τι τοῖς ὁδοιποροῦσιν ἐκλάπη . Ἵνα δὲ βεβαιότερον δυνώμεθα περὶ τούτων καταστοχάζεσθαι δεῖ |
| φυσική τις καὶ λοιμώδης . Ὑπὸ κύνα γὰρ οἰστρᾷ καὶ ἐγγίνεταί τι σκωλήκιον ἐν τῇ κεφαλῇ καὶ φθείρεται : ἡ | ||
| πᾶσαν μάχην , ὡς ἐπὶ πολὺ ἐκτεινομένης τῆς παρατάξεως , ἐγγίνεταί τισι τῶν βάνδων ἀφανῶς λειποτακτεῖν καὶ γίνεσθαι πρόφασιν ἀναχωρήσεως |
| ἠξίου τὸν υἱόν , [ εἰ καὶ εὔλογον , ὅμως ἀπαρέσκει τισί ] , διὰ τὸ μηδ ' ἂν τὸν | ||
| καθιέντες , ἐμβάλλουσι τὰ φυτά . ἐμοὶ δὲ σφόδρα τοῦτο ἀπαρέσκει , καλλίων γὰρ ἡ διὰ πανσκαφίας φυτεία τῆς διὰ |
| ' ἂν ἤδη καὶ περὶ παρυφισταμένων ἐρεῖν . Ἐπεὶ τοίνυν ὑγιᾶ καὶ κατὰ φύσιν ἔφαμεν τελεῖν τὴν λευκὴν καὶ λείαν | ||
| Δείξας ἐπὶ τῶν γινομένων ἐφ ' ὧν μὲν τὴν ἀκολουθίαν ὑγιᾶ ἐκ τῶν ὑστέρων ἀρχομένην , ἐφ ' ὧν δὲ |
| τε νόμους ἀνέγνω , καὶ τὸν χρόνον ἐπέδειξεν ὅτι οὐκ ἐγχωροίη ἀπογράψασθαι καὶ τὰς κλήσεις καλεῖσθαι ὅσας ἔδει , καὶ | ||
| τιϲ φθάϲαϲ ἀποχέῃ τοῦ αἵματοϲ : κάλλιον δέ , εἰ ἐγχωροίη , δὶϲ ἀφαιρεῖν ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ , τὸ μὲν |
| γὰρ ἡ θυσία εὐπρόσδεκτος , οὗτος ἔννομος καὶ θεῶν οὐ δέδιε κόλασιν . θ θεοὶ ] συνίζησις . + ἤγουν | ||
| ἐκ τῆς τῶν ἀνθρώπων γενέσεως , εἰ μὴ ἄρα τοῦτο δέδιε , μὴ καὶ οὗτοι ἐπανάστασιν ἐπ ' αὐτὸν βουλεύσωσι |
| ἕτερον δεῖπνον ἑτοιμάσω : σὺ δὲ πορευθεὶς κάλει μοι ἄνθρωπον ἀπερίεργον , ἵνα ὃ ἐὰν ἴδῃ ἢ ἀκούσῃ μὴ περιεργάσηται | ||
| ἠθῶν μάλιστα φροντίδα πεποιημένοι οἱ παλαιοί , τὸ σεμνὸν καὶ ἀπερίεργον τῆς ἀρχαίας μουσικῆς προετίμων . Ἀργείους μὲν γὰρ καὶ |
| . ὁ νοῦς οὗτος : ἆρα , ὦ Γλαύκων , ἡγεῖ οὐκ εἶναι μέγιστον κέρδος τὸ τοὺς μέλλοντας γενήσεσθαι παῖδας | ||
| ἄλλος δαίμων Ὁμηρικός ; Μή με οἴου πυνθάνεσθαι εἰ τοιαύτην ἡγεῖ τὴν Ἀθηνᾶν , οἵαν Φειδίας ἐδημιούργησεν , οὐδὲν τῶν |
| οὔτ ' ἂν τῷ ἀνθρώπῳ συμπλέκῃς τὸν ἄμουσον ἄνθρωπον γίνεσθαι μουσικόν , ὁ ἄμουσος ἄνθρωπος ὑπομένει : λέγω δὲ τὸ | ||
| οἷον τὸ δίκαιον μουσικὸν εἶναί φαμεν , καὶ τὸν ἄνθρωπον μουσικόν , τὴν κατὰ φύσιν κατηγορίαν , καὶ τὸν μουσικὸν |
| : θροεῖς νόμον ἄνομον ἀμφιθαλῆ κακοῖς στένουσα βίον . νόμον ἄνομον ] μέλος ἄμουσον . οἷα ] ὥσπερ . ξουθὰ | ||
| τῷ παντὶ ἄμεινον εἶναι , τότε ἀπέδωκεν , οὐ μόνον ἄνομον ἀλλὰ καὶ ἀνόσιον θεὶς τὸ πυθοχρήστοις νόμοις μὴ πείθεσθαι |
| . . , . Κακὸς δ ' ἀεὶ ἐπ ' ἀποῦσι μὲν καὶ μέλλουσι τοῖς κινδύνοις τῇ γλώττῃ θρασύνεται καὶ | ||
| ἐκπορεύονται ἐπὶ πρᾶξιν . Κακὸς δ ' ἀεὶ ἐπ ' ἀποῦσι μὲν καὶ μέλλουσι τοῖς κινδύνοις τῇ γλώττῃ θρασύνεται καὶ |
| κακὸν γυναῖκας ἐς φῶς ἡλίου κατώικισας ; εἰ γὰρ βρότειον ἤθελες σπεῖραι γένος , οὐκ ἐκ γυναικῶν χρῆν παρασχέσθαι τόδε | ||
| κατακοπῆναι . Καὶ εἰς αὐτὸν ἡμεῖς εἴπομεν οὕτως . : ἤθελες , ὦ Ζήνων , καλὸν ἤθελες ἄνδρα τύραννον κτείνας |
| μὲν ἡ πατρὶς τὴν ἐπὶ τὴν κόρην ἀκολασίαν ἀνοίγει τῷ πολεμίῳ , ἡ παῖς δὲ τῆς ἐμῆς ἔργον γινομένη χειρὸς | ||
| Μηνόδωρον ὑμέτερον πολίτην , ξένον καὶ φίλον Δολοβέλλᾳ τῷ ἡμετέρῳ πολεμίῳ , καὶ πρότερον ὑμᾶς μὴ εἴργειν αὐτὸν ἐν τῇ |
| εἴη τὴν ἀσθένειαν ὁμολογεῖν . Κλημάτιος γὰρ ὡς οὐ ψεύδομαι πείσει . ἴσθι τοίνυν ὡς οὔτε τὰ ἐμαυτοῦ βελτίω πεποίηκα | ||
| βρονταῖς ταραττέτω πάντα . οὐδὲν γὰρ ἀπὸ τούτων κάμψει καὶ πείσει ἵνα εἴπω πρὸς τίνος ἀπόκειται τὸν Δία ἐκβληθῆναι τῆς |