| Πρόκρις , δοῦσα τὴν Κιρκαίαν πιεῖν ῥίζαν πρὸς τὸ μηδὲν βλάψαι , συνευνάζεται . δείσασα δὲ αὖθις τὴν Μίνωος γυναῖκα | ||
| τοὺς πολεμίους , ἤν τι δύνηται , ἀπ ' αὐτῶν βλάψαι . ὁ δὲ ἔς τε τὴν Τάναγραν ἀπεβίβασεν αὐτοὺς |
| θυσίας τε καὶ ἀπαρχάς , πρὶν ἢ τῶν ἄλλων τι διαπράξασθαι βουλὴν ἐποιεῖτο περὶ τῶν κρατηθεισῶν πόλεων , ὅντινα χρηστέον | ||
| ᾑρημένος . ἔστι γὰρ τὸ ἑξῆς : τὴν δόξαν τοῦ διαπράξασθαι . Κατὰ παρένθεσιν δέ , ὡς ἐν τῷ κατ |
| μὴ εἰκῆ με ἀποκτείνῃς : οὔτε γὰρ δυνατός εἰμί τινα ἀδικῆσαι , ἐν εὐτελείᾳ δὲ σώματος χρηστὰ φθέγγομαι βίους μερόπων | ||
| Βουλήσεταί τις μᾶλλον ἢ δυνήσεται : ἐπὶ τῶν προαιρουμένων μὲν ἀδικῆσαι , οὐ δυναμένων δέ . Βορβόρῳ θ ' ὕδωρ |
| οὐκ ἂν ἡγοῦνται μὴ μέλλοντάς τι ἄξιον τοῦ παρὰ πολὺ πράξειν ἀνθίστασθαι ὑμᾶς . ἀντίπαλοι μὲν γὰρ οἱ πλείους , | ||
| ἐπαγγελλόμενοι . οἱ δὲ ταῖς ὄχθαις ἐπιτεταγμένοι Ῥωμαίων οὐδὲν ἔφασαν πράξειν ἄνευ βασιλέως γνώμης . ἐντεῦθεν ἀναφέρεται μὲν ἐπὶ τὸν |
| ὄντα εὖ ποιεῖν , τὸν δ ' ἐχθρὸν κακὸν ὄντα βλάπτειν ; Πάνυ μὲν οὖν , ἔφη , οὕτως ἄν | ||
| τινὰ δύνασθαι ἀδικεῖσθαι . ἐπεὶ γὰρ ἑκουσίως ἐστὶν ἀδικεῖν τὸ βλάπτειν ἀδίκως τινά , εἰδότα καὶ τὴν βλάβην καὶ τὸν |
| παρὰ τὴν ἡμετέραν ἀμέλειαν καὶ ἀνεπίστατον τῆς διαφορᾶς , βουληθέντες κωλῦσαι τὴν βλάπτουσαν αὐτοὺς τοὺς πλησίον ῥᾳθυμίαν , οὐκ ἀθῷον | ||
| παρ ' ὑμῶν ἄνευ Φωκέων : τὴν δὲ βοήθειαν ἔδει κωλῦσαι τὴν εἰς τὰς Πύλας , ἐφ ' ἣν αἱ |
| δεινοῖς εὐέλπιδες , τὸ δὲ ἡμέτερον τῆς τε δυνάμεως ἐνδεᾶ πρᾶξαι καὶ τῆς γνώμης μηδὲ τοῖς βεβαίοις πιστεῦσαι τῶν τε | ||
| οὐκ ἔφη , πολλὰ μὲν γὰρ ὑπὲρ τοῦ ἀφικέσθαι αὐτὸν πρᾶξαι „ ὁ δ ' ἀπειλεῖ κρημνοὺς καὶ βάραθρα καὶ |
| τὸ ἠνδραπόδισται τό τε παθεῖν ὑφ ' ἑτέρου καὶ τὸ δρᾶσαι εἰς ἕτερον . ἔτι πέντε ταῦτα ἐπὶ τῶν ὁμωνύμων | ||
| , δεινά μ ' Οἰδίπους , ὁ σὸς πόσις , δρᾶσαι δικαιοῖ , δυοῖν ἀποκρίνας κακοῖν , ἢ γῆς ἀπῶσαι |
| διὰ μιμήσεως ναυτικῆς αὐτοὶ ναῦται γενόμενοι εὐθὺς τότε τοὺς πολεμίους ἀμύνασθαι . ἔτι γὰρ ἂν πλεονάκις ἑπτὰ ἀπολέσαι παῖδας αὐτοῖς | ||
| τῆς ἐπιθυμίας . οὐ γὰρ χρὴ τὸ παθεῖν ἀναμείναντας οὕτως ἀμύνασθαι ζητεῖν τοὺς ἐξ ὧν ἔπαθον δρᾶσαι δυνηθέντας ἀλλὰ πρίν |
| ἐμὲ ἀποδείκνυμι , σὺ δέ με ἐν ἀφανεῖ λόγῳ ζητεῖς ἀπολέσαι . Ταῦτα μὲν ὑμῖν λέγω , ὡς αὐτῷ μοι | ||
| ἢ δειπνεῖν παρ ' ἑαυτῷ ἢ πίνειν ἢ συντείνειν ἢ ἀπολέσαι τι : ταῦτα γὰρ καὶ ὅσα τούτοις ὅμοια πῇ |
| Ἔλεγεν Ἐτεοκλῆς ὁ Λάκων δύο Λυσάνδρους τὴν Σπάρτην μὴ ἂν ὑπομεῖναι . καὶ Ἀρχέστρατος ὁ Ἀθηναῖος ἔλεγε δύο Ἀλκιβιάδας τὴν | ||
| ἀναμιμνῄσκου δὲ καὶ δι ' οἵων διελήλυθας καὶ οἷα ἤρκεσας ὑπομεῖναι καὶ ὅτι πλήρης ἤδη σοι ἡ ἱστορία τοῦ βίου |
| ἀπαθοῦϲ μενούϲηϲ τῆϲ ἀρτηρίαϲ εὔλογον χρῆϲθαι τῇ φαρυγγοτομίᾳ πρὸϲ τὸ ἐκφυγεῖν τὸν τοῦ πνιγμοῦ κίνδυνον . ἔπειτα , ὅταν ἐνεργῶμεν | ||
| ἄλλων τὴν ἐπιστήμην διαφέροι , μὴ δυνάμενος κατὰ τὸ παντελὲς ἐκφυγεῖν τὴν συγγενῆ τῶν θνητῶν πλάνην , ἀπατῷτο ἂν ἴσως |
| εἶναι : ἐγὼ γάρ , ἔφη , οὔτε διενοήθην πώποτε ἀποστερῆσαι ἀποδώσω τε . ἐντεῦθεν πάλιν εἶπεν ὁ Ξενοφῶν : | ||
| τὰ γενόμενα . Ἐδόκει οὖν μοι κρεῖττον εἶναι τέτταρας ἄνδρας ἀποστερῆσαι τῆς πατρίδος δικαίως , οἳ νῦν ζῶσι καὶ κατεληλύθασι |
| αὐτὰς τοὺς ἵππους οἱ στρατιῶται συνάγοντες συνήθεις ἐποίουν τοῦ μὴ φοβεῖσθαι τὴν ἀγριότητα τῶν θηρίων . τὸ παραπλήσιον δὲ πολλοῖς | ||
| παρὰ τὸ α στερητικὸν καὶ τὸ τρεῖν τὸ σημαῖνον τὸ φοβεῖσθαι , οἱονεὶ ὁ ἐστερημένος τοῦ φοβεῖσθαι . Πρόσκειται μὴ |
| ἐστιν , ὅτι ἡ δικαιοπραγία με - σότης ἐστὶ τοῦ ἀδικεῖν καὶ ἀδικεῖσθαι : τὸ μὲν γὰρ πλέον ἐστί , | ||
| μὲν ἀγνοῶν ἔκρινεν . εἰπὼν ὅτι πολλαχῶς τὸ ποιεῖν καὶ ἀδικεῖν λέγεται νῦν διαιρεῖ καὶ ὃν τότε κατὰ συμβέβηκος ἔλαττον |
| τὴν παρασκευὴν οἱ Κορίνθιοι ἐδέξαντο . ἄνευ οὖν πόνων συνέβη κατορθῶσαι αὐτοὺς τοῦτο τὸ πρᾶγμα . Μεγαρέας ] τὴν ἱερὰν | ||
| Νίγρου πράγματα , μετὰ τὸ ἀποχρήσασθαι αὐτῶν τῇ ὑπηρεσίᾳ καὶ κατορθῶσαι πάντα ἃ ἐβούλετο ἀνεῖλεν αὐτούς τε καὶ τοὺς παῖδας |
| τις εἴποι μάχεσθαι τοῦτο τῷ πεπιστευκέναι : τὸ μὲν γὰρ ἀπορεῖν ἐνδοιάζοντος , τὸ δὲ μηκέτι ζητεῖν ἔργον εἶναι πεπιστευκότος | ||
| ἡ χρυσῆ διαφεύγουσα τὰς χεῖρας δηλοῖ τὴν Ἀμυμώνην ἐκπεπλῆχθαι καὶ ἀπορεῖν , τί βουλόμενος ὁ Ποσειδῶν ἐκλείπει πανσυδὶ τὴν θάλασσαν |
| ἔχοι τῇ πονηρίᾳ τοῦ Φιλίππου χρησαμένους ὃ πρόσεστι ζημίας αὐτῇ φυλάξασθαι . οὐδεὶς ἀντιλέγει τὸ μὴ οὐ δικαίως Φωκέας ἀπολωλέναι | ||
| , ἃ λέγεται κενά : ἔπειτα ἐκ τῆς ἐμπειρίας καὶ φυλάξασθαι καὶ πατάξαι δύνανται ὥσπερ οἱ ἀγαθοὶ πύκται , καὶ |
| μεγέθει τῆς πόλεως νομίζησθε καὶ τῷ πολλὰ τῶν ὄντων ἀπολαβεῖν δυνήσεσθαι : πῶς οὐχὶ διὰ ταῦτα ἐπιμελοῦς καὶ περιεσκεμμένης γνώμης | ||
| κατὰ τὴν Ἑλλάδα . ἤλπιζεν οὖν τούτου προσγενομένου τοῖς Ἀθηναίοις δυνήσεσθαι τὴν πόλιν ἀντιποιήσασθαι τῆς κατὰ θάλατταν ἡγεμονίας : τριήρεις |
| ἐμὴν συμφοράν , ἣν οὐκ ἀπεικὸς εἶναι καὶ τοὺς ἐχθροὺς ἐλεεῖν ὑπελάμβανον , ἔπειτα δὲ εἰς τὸ τοῦ προσώπου σου | ||
| : τίς γὰρ μεθ ' ἡμᾶς ὑποδέξεται ξένον , τίς ἐλεεῖν δυστυχοῦντας ἀνέξεται , πρόδηλον ἔχων ἐκ τῆς εὐσεβείας τὸν |
| μυστήριον τὸ ζητούμενον , καὶ δυνάμενον πενίαν νικῆσαι καὶ ἐχθροὺς ἀπώσασθαι : εἶεν αὖθις . ΕΤΕΡΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑ . Λαβὼν σανδαράχη | ||
| πράξεις εὐτελέστεραι φαίνονται καὶ ἥσσονος σπουδῆς ἄξιαι . Ὡς εὔκολον ἀπώσασθαι καὶ ἀπαλεῖψαι πᾶσαν φαντασίαν [ τὴν ] ὀχληρὰν ἢ |
| τὸν δὲ μοχθηρὸν οὐκέτι . φιλῶν γὰρ καὶ χαριζόμενος ἑαυτῷ βλάψει καὶ ἑαυτὸν καὶ τοὺς πέλας , πάθεσιν ἑπόμενος φαύλοις | ||
| θʹ καλανδῶν Ἀπριλλίων . ἐὰν δὲ συμβῇ πυκνότερον σπαρῆναι , βλάψει . τὸ γὰρ πλέθρον πλέον χειροπλήθους οὐκ ἂν δέξηται |
| νομοθέτῃμηδεὶς τοῦτ ' εὖ φρονῶν ὑπονοήσειεν , ἀλλὰ πραγμάτων ψυχὴν ὠφελῆσαι δυναμέ - νων διὰ συμβόλων ἀνάπτυξις . τὰ δ | ||
| εὔχεσθαι μὲν ταῦτα τὰ ἁπλῶς ἀγαθὰ καὶ αὐτοὺς ἀγαθῦναι καὶ ὠφελῆσαι καὶ μὴ χείρους ποιῆσαι , αἱρέσεως δὲ προκει - |
| τοῦ Ἱεροκλέους καὶ μετέχοντος τῶν εὐωχιῶν . Γ μὴ νῦν δρᾶν δοκῶμεν Γ : μὴ προσποιησώμεθα αὐτὸν ἑωρακέναι , μηδ | ||
| ὃ ζῆν βούλεται : ἡ γὰρ σπάνις πρόχειρος εἰς τὸ δρᾶν κακά . τοιοῦτος ὁ βίος ἐστὶν ἀνθρώπου , γύναι |
| λέγει , ὅτι οὐδείς ἐστιν ἐν νεότητι ἕτερος ἔπαινος ἢ θρασύνεσθαί τε καὶ κατατολμᾶν τοὺς πολέμους . πολλοὶ γὰρ νέοι | ||
| λέγει , ὅτι οὐδείς ἐστιν ἐν νεότητι ἕτερος ἔπαινος ἢ θρασύνεσθαί τε καὶ κατατολμᾶν τοὺς πολέμους . Πολλοὶ γὰρ νέοι |
| δὲ τῶν ὀλίγων καθίστησιν . εἰ μὲν οὖν ἀναγκαῖον ἦν παθεῖν τι τοὺς παῖδας , οὐ θαυμαστὸν ἦν λέξαι : | ||
| δὲ κατασκευὴ τὸ ” ὅπερ οἱ προτένθαι γὰρ δοκοῦσί μοι παθεῖν “ . προυτένθευσαν ] προεθέσμευσαν . , οἱ κριταί |
| δὲ πλείοσιν κοινῇ . μή ποτε οὖν καὶ τοῦτο ἀνάγκη προσλαβεῖν τὸν μέλλοντα ἐν λόγῳ συνετῶς ἀναστραφήσεσθαι καὶ αὐτόν τ | ||
| τῶν παίδων . καὶ ἐδόκει αὐτοῖς σκοποῦσιν οὐ χεῖρον εἶναι προσλαβεῖν τοὺς ἐκ τῆς Ἀσίας βασιλέας . τὴν μὲν γὰρ |
| εἰ μὲν ἠξίους αὐτὸν ἀμείνω γενέσθαι Διονυσίου περὶ σὲ καὶ βουλεύσασθαί τι βέλτιον , ὁ δὲ οὐ προσεῖχέ σοι τὸν | ||
| δὲ ἕτερος τῶν λόγων τοὺς Μενελάου χάριτι στρατεύσαντας ἐπὶ Ἴλιον βουλεύσασθαί φησιν ἐνταῦθα ὅπως ἀναπλεῦσαί τε ἐς Τροίαν καὶ δίκας |
| προκείμενον , καὶ κηρύξαι μᾶλλον τὰς ἀριστείας ἢ τὸν ἄνθρωπον τιμωρήσασθαι : ἰστέον δὲ ὅτι τῶν ἀντιλήψεων αἱ μέν εἰσιν | ||
| , ὅτι δεῖ τιμωρήσασθαι αὐτόν , ὁ θυμὸς ὥσπερ προσταχθεὶς τιμωρήσασθαι , ᾄττει ἐπὶ τοῦτο . συλλογίζεται μὲν οὐδέν , |
| , δεκάτηι γενεᾶι μετὰ τὰ Τρωικά : τοὺς γὰρ πρότερον δεδιέναι τὰ ληιστήρια τῶν Τυρρηνῶν καὶ τὴν ὠμότητα τῶν ταύτηι | ||
| , ὥσπερ ἄγκυραν , καὶ μήτε τὴν ὄψιν τοῦ θηρίου δεδιέναι μήτε τὸ ὕψος μήτε τὴν ῥώμην τοσαύτην οὖσαν , |
| γεῖν ἀναγκάζεται καὶ ἐπιβάλλεσθαι δι ' ἐπιθυμίην τοῦ τι πρήσσειν ἀνήκεστον ὧν νόμοι κωλύουσιν . διόπερ τὰ μὲν μὴ δίζεσθαι | ||
| λέγεται ἡ μετὰ τὰς νόσους πολυφαγία , φαγέδαινα δὲ φῦμα ἀνήκεστον . φεύγει καὶ ἀποφεύγει διαφέρει . φεύγει μὲν γὰρ |
| τὴν ἐν τῷ πάσχειν συναίσθησιν καὶ τὸ παρακολουθεῖν καὶ μὴ λανθάνειν ἑαυτὸ ἀλλοιούμενον καὶ τρεπόμενον , ὡς ἐπὶ τῆς λογικῆς | ||
| , ἦ δ ' ὅς . Πῇ δ ' ἀδικοῦντα λανθάνειν καὶ μὴ διδόναι δίκην λυσιτελεῖν ; ἢ οὐχὶ ὁ |
| , οὐδ ' οὕτω παρεσκεύασται , ἀλλὰ τὴν ὑμετέραν ὀργὴν ἐκκαλέσασθαι βεβούληται . Καὶ κατηγόρηκε δωροδοκίας , ἀπίθανος ὢν πρὸς | ||
| . ἄκουε δή . τοῦτο παροιμιῶδές ἐστιν ἐφ ' ὧν ἐκκαλέσασθαι βουλόμεθα τὸν ἀκούοντα , ἴσον ὂν τῷ δέχου δὴ |
| ' Ἀπολλωνίδην ἐκβαλόντων . μωρία καὶ κακία τὰ τοιαῦτ ' ἐλπίζειν , καὶ κακῶς βουλευομένους καὶ μηδὲν ὧν προσήκει ποιεῖν | ||
| , ἀπερρᾳθύμηκας δέ ; καὶ δεῖ τι προσδοκᾶν ἢ μηδὲ ἐλπίζειν ἔτι ; καὶ ταύτην οἶδ ' ὅτι τὴν ἐπιστολὴν |
| καὶ τοσαύτην . καὶ ἡ δύναμις ὅτι οὐκ ἂν ἠδυνήθην προδοῦναι , καὶ πρῶτον μὲν ἀπὸ τοῦ πράγματος ὅτι προδοσία | ||
| ἐλευθέραν οἰκεῖν δοκήσω γαῖαν , Ἀργείων δ ' ὄκνωι ἱκέτας προδοῦναι : καὶ τάδ ' ἀγχόνης πέλας . ἀλλ ' |
| προσέρχεσθαι δηλονότι ἡμῖν . κακούμενοι : ὑφ ' ἡμῶν . διωθεῖσθαι : ἡμᾶς δηλονότι . προσαναγκάζειν : ἐλευθεροῦσθαι δηλονότι . | ||
| ἐπὶ τούτῳ , οἱ δὲ πλησίον ἐβόων δέχεσθαι καὶ μὴ διωθεῖσθαι τὴν τοῦ δήμου χάριν . Ἄλλοι γὰρ ἄλλην γνώμην |
| τοῦ μειρακίου ὁπόσα τοὺς ἐν ἀπογνώσει βίου κειμένους ἡ τοῦ σωθήσεσθαι ἐλπὶς τοῖς κυρίοις τούτου λέγειν καὶ ὑπισχνεῖσθαι ἐπαίρει , | ||
| ὁτιοῦν ἀδικῶν τις ἔδεισε , διὰ ταῦθ ' οὗτος οἴεται σωθήσεσθαι : ἐν γὰρ τῇ τῆς πονηρίας ὑπερβολῇ τὴν ἐλπίδα |
| ἐνέχοιο μείζοσιν . ἐγὼ δὲ τοῦτο οὐ ποιήσω φιλίαν ἰσχυρὰν ὑβρίζειν οὐκ ἀξιῶν συκοφαντίᾳ . ἀλλ ' ὅταν τι γένηται | ||
| οὐκέτ ' ὄντας αἰκίζειν νεκρούς ; τί τὴν ἄναυδον γαῖαν ὑβρίζειν πλέον ; ἐπὰν γὰρ ἡ κρίνουσα καὶ θἠδίονα καὶ |
| καὶ οἱ προστάντες αὐτῶν ἐγιγνώσκοντο , καλῶς εἶχε ταῦτ ' ὀνειδίζειν : εἰ δ ' ἔσθ ' ἕτερα ἀμείνω καὶ | ||
| , ὦ Σώκρατες , Σιμωνίδην ἄλλο ἢ τοῦτο , καὶ ὀνειδίζειν τῷ Πιττακῷ ὅτι τὰ ὀνόματα οὐκ ἠπίστατο ὀρθῶς διαιρεῖν |
| εἰλήφαμεν καὶ πλεῖστα ἀγαθὰ πεπόνθαμεν , εἰς τούτους μὴ ὅτι ἁμαρτεῖν , ἀλλὰ μὴ εὐεργετοῦντας τὸν αὑτῶν βίον καταναλῶσαι μέγιστον | ||
| ἀνταμείψασθ ' : οὐ γὰρ εἰκὸς οὔτ ' ἐμὲ ὑμῶν ἁμαρτεῖν τοῦτό γ ' οὔθ ' ὑμᾶς ἐμοῦ . Ἀλλ |
| πρὸς τὸ μὴ εἰς ταύτην ἁμαρτάνοντες τὰ ἐναντία τῆς γνώμης δυστυχεῖν : ἑκατέρωθεν δὲ αὐτῆς δύο Ἔρωτας ἱστῶσιν , τὸν | ||
| ' ἐζήλωσα πολυτελῆ νεκρόν . Οἴμοι , τὸ γὰρ ἄφνω δυστυχεῖν μανίαν ποιεῖ . Ὁ συκοφάντης ἐστὶν ἐν πόλει λύκος |
| ἡ τῶν λόγων αἰκία : καὶ γὰρ ἐθάρρουν τῷ λόγῳ περιέσεσθαι μὴ μοιχὸς εἶναι , γῆμαι δὲ ἐμφανῶς . δέος | ||
| καὶ ἐπήλπιζεν ἐν τῷ πορθμῷ διὰ τὸν ῥοῦν κουφοτέρους ὄντας περιέσεσθαι καὶ αὐτὸς ἔφη τι προσθήσειν ἐς τὸ τῶν νεῶν |
| . καὶ αὐτὸς δὲ ὁ χρυσὸς δαμασίφρων , ἐπεὶ ἱκανὸς ἀπατῆσαι . ἐνυπνίῳ δ ' ᾇ τάχιστα πείθεσθαι : τοῦ | ||
| τυραννοῦντα τὴν καθ ' ἑαυτὸν ἐλαύνειν , τὸ τοὺς δορυφόρους ἀπατῆσαι , τὸ σῶσαι τοὺς νόμους , τὸ δοῦλον ἐλεύθερον |
| τὰς βασιλείας αὐτῶν ἔχειν , ἀλλὰ καὶ φίλους αὐτοὺς εἶναι συγχωρῆσαι : ἐφ ' οἷς ἑαυτοὺς Μακεδόνες ἀγνωμονήσαντες ἀναξίους ἐδόκουν | ||
| ἕξουσιν ὅ τι χρήσονται , πείθει τοὺς Ἀθηναίους ὑφίεσθαι καὶ συγχωρῆσαι τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐν τῷ τότε τὴν ἡγεμονίαν ὑποσχόμενος παρ |
| μεγάλ ' ἐψευσμένου πρὸς ὑμᾶς Ἀφόβου , τοῦτ ' αὐτὸν ἐλέγξαι πειράσομαι πρῶτον , ἐφ ' ᾧ μάλιστ ' ἠγανάκτησα | ||
| μάντεώς ἐστιν ἢ προφητῶν τινων . ὁ οὖν Ἱπποκράτης θέλων ἐλέγξαι τοὺς Μεθοδικοὺς καὶ ἀναγκαίαν ἀποδεῖξαι τὴν πρόγνωσιν τῷ προοιμίῳ |
| τῶν παρόντων τῇ γυναικὶ κακῶν αἴτιον γέγονε φάρμακον . οὐκ ἀκίνδυνον δὲ ἐπιφαρμάσσειν τὰ σπλάγχνα ἤδη πεφαρμαγμένα . φέρε εἴπατε | ||
| οἷον καὶ τὸ πᾶν , τέλεον καὶ ἱκανὸν σῶμα καὶ ἀκίνδυνον παθεῖν , καὶ παρεῖναι λεγομένη ψυχὴ οὐκ ἂν παρῆν |
| τὴν περὶ τῶν διαλύσεων τῇ ὀγδόῃ φθίνοντος τοῦ βοηδρομιῶνος μηνὸς ὁμολογῆσαι ποιήσασθαι , τὴν δὲ ἀπόφασιν τῆς οὐσίας τῇ ἕκτῃ | ||
| ἐλέγχοις , ὥστ ' αὐτὸν τοῦτον τὸ μὴ ἔχειν ἀντειπεῖν ὁμολογῆσαι τῇ σιωπῇ . εἰ μὲν οὖν ἅπας ὅστις εἰς |
| ὄντος πονηροῦ δίδωσιν ἡ πᾶσα πόλις δίκην , ὡς ἐξὸν κωλύειν μὴ κωλύουσα τὴν τοῦ ἑνὸς πονηρίαν . οὕτω καὶ | ||
| ὃν ἄν τις βούληται ξένον ἀγωνιζόμενον , οὐκ ἐξὸν ἐπιχειρήσαντα κωλύειν , ἐναντίον ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τῶν θεωρούντων |
| σὺν ἀμφιπόλοισιν ἕπεσθαι , ἀλλ ' ἐγὼ οὐκ ἔθελον δείσας αἰσχυνόμενός τε , μή πως καὶ σοὶ θυμὸς ἐπισκύσσαιτο ἰδόντι | ||
| ἀμείβεσθαι τὴν ἀρετήν , ἕτοιμός ἐστιν ἐμμένειν ταῖς συνθήκαις , αἰσχυνόμενός τι παραβῆναι . τῷ δὲ ἑτοιμότερος προσυπακουστέον τὸ ἐκείνου |
| χαλεπὸν δὲ καὶ τὸ φλεγμαίνοντα κατὰ συμπάθειαν τὸν στόμαχον ποτήμασιν κακοῦν φαρμακώδεσι καὶ δριμέσιν . ἡ δὲ ὑπὸ τῆς χαλκευτικῆς | ||
| δ ' αὐθαδέστεροι καὶ ὀλιγαρχικώτεροι πάσῃ προθυμίᾳ τε καὶ μηχανῇ κακοῦν ᾤοντο δεῖν τοὺς δημοτικοὺς καὶ συνεβούλευον τιμίας ὡς ἔνι |
| Ἀρτεμισίης ἐδιώκετο ὑπὸ νεὸς Ἀττικῆς : καὶ ἣ οὐκ ἔχουσα διαφυγεῖν , ἔδοξέ οἱ τόδε ποιῆσαι , τὸ καὶ συνήνεικε | ||
| σαφεστάτωι δικαίωι , διδάξαντα τἀληθές , οὐκ ἀπατήσαντά με δεῖ διαφυγεῖν τὴν αἰτίαν ταύτην . ὑμᾶς δὲ χρὴ μὴ τοῖς |
| τις ἐρῴη τῶν πάνυ καλῶν , παρεκάλει τε αὐτὸν μὴ περιορᾶν αὐτὴν περαιτέρω καταξαινομένην . ὁ δὲ τὸ μὲν πρῶτον | ||
| χώραν ἐμβεβληκέναι πολεμίους , εἶναι δὲ ἀνάγκην ἐπεξιέναι καὶ μὴ περιορᾶν ἔξω δῃουμένην τὴν γῆν , τὸν στρατηγὸν δὲ παραγγέλλειν |
| τὴν ἀντίληψιν : ἀλλ ' ἔξεστίν μοι , φησὶ , κατηγορεῖν , ὅτε καὶ βούλομαι . Ἡ Λύσις μεταληπτική : | ||
| : καὶ γὰρ τὸ κατάφασιν αὐτὴν εἶναι καὶ τοῦ ἀνθρώπου κατηγορεῖν τὸ οὐ δίκαιον . Καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτων |
| ὁμοίως ἀκίνδυνον ἡγοῦ τὸ λυπεῖν ἐμέ τε καὶ τὸν ἐπιστάμενον ἀμύνεσθαι καὶ λέουσιν ἐοικότα , τὸν ἀήττητον Ὀλύμπιον . Ἄλλῳ | ||
| μὴ αἰσθανομένων Πεισίστρατον τυραννησείοντα εἶναι ξυνετώτερος , τῶν δὲ ὀκνούντων ἀμύνεσθαι ἀλκιμώτερος . οἳ δὲ μανίαν Σόλωνος κατεγίνωσκον . τελευτῶν |
| ἦν ἀδικοῦντος . οὕτως ἔξεστί σοι τῆς οἰκίας ἀφανίσαι τὴν ἀδοξίαν ποιήσαντι τὰ τρίτα τοῖς πρώτοις παραπλήσια . τούτων γὰρ | ||
| ; δῆλον ὅτι οὐ περὶ πάντα : οὔτε γὰρ περὶ ἀδοξίαν ἢ πενίαν ἢ νόσον ἢ ἀφιλίαν ἀδεὴς ὁ ἀνδρεῖος |
| ὡς ἀποδρασόμενοι . ἐξ ὧν δὲ παρέστηκεν ἡμῖν ταῦθ ' ὑποπτεύειν , οὐ μαντεῖαί εἰσιν οὐδὲ στοχασμοί , ἀλλ ' | ||
| : ἀλλὰ σημαίνει παρὰ τοῖς ἀρχαίοις τὴν ὑφόρασιν καὶ τὸ ὑποπτεύειν . Ἐπεξελευσόμενος ὁ Φαβωρῖνός φησιν , σὺ δὲ ἐπεξιὼν |
| ξυνήγαγον ὑμᾶς ὡς δικαστάς μοι καθεδουμένους ὑπὲρ ὧν αἰτίαν ἔχω παρανομεῖν , ὑμεῖς δὲ τὸ εἰωθὸς ἀποδώσετε καὶ βοήσεσθε ἀναπηδῶντες | ||
| τοῖς μεθ ' ἑαυτὸν ὑπερβολήν . ὃς τῇ τόλμῃ τοῦ παρανομεῖν τὴν πίστιν τοῦ μὴ σφαλήσεσθαι προστίθησιν . ὃς οὐ |
| ' εἰδῆθ ' ὑφ ' οὗ φησὶ καὶ τὰ δεινὰ πεπονθέναι , θεάσασθε . οὗτός ἐστιν ὁ Πανταίνετον ἐκβαλών , | ||
| οὐδαμοῦ ἂν φαίνοιτο διὰ τὸ καὶ τἆλλα πάντα ταὐτὸν ἐκείνῳ πεπονθέναι , καθεύδειν . κἂν εἰ συγκρίνοιτο μὲν πάντα , |
| τοῦτο μὲν οὖν ἀποδιοπομπώμεθα , ἀντ ' αὐτοῦ δὲ λέγωμεν προπετῶς . Πηχῶν , πήχως : δεινῶς ἑκάτερον ἀνάττικον , | ||
| καὶ δυεῖν μεσοπυργίων ἐρριμμένων τῶν μὲν Περδίκκου στρατιωτῶν τινες μεθυσθέντες προπετῶς νυκτὸς προσέβαλλον τοῖς τῆς ἀκροπόλεως τείχεσιν : οἱ δὲ |
| , καὶ ὁπόθεν οὗτος ᾠήθη ἐμὲ μᾶλλον ἢ σὲ αὐτὸν ὠφελήσειν , τοῦτο πάνυ θαυμάζω . σὺ γὰρ πρῶτον μὲν | ||
| μετιέναι , οὐδ ' ᾐσχύνετο , εἰ μέλλοι τὴν πόλιν ὠφελήσειν , πρεσβευτὴς ἐκπορευόμενος ἀντὶ στρατηγοῦ . ὅμως δὲ καὶ |
| . τέφραν τὴν ἐκ τῶν κεκαυμένων ξύλων κόνιν . οὐ ματαίως δὲ τὸ “ λεπτὴν ” προσέθηκε πρὸς ταύτην , | ||
| Αὔτως : παρὰ τῷ ποιητῇ σημαίνει τὸ ὁμοίως καὶ τὸ ματαίως . τὸ ὁμοίως μὲν ὣς δ ' αὔτως Μενέλαος |
| φλυαρεῖν ἢ παρ ' ἃ νομίζω βέλτιστα προέσθαι τισὶν ὑμᾶς ἐξαπατῆσαι . Ἀξιόπιστον δὲ καὶ ὅ τι ἂν ἄλλος εἴποι | ||
| οὐ δικαίως τῶν Νικοστράτου ἐφίενται , ἀλλὰ βούλονται μὲν ὑμᾶς ἐξαπατῆσαι , τουτουσὶ δὲ συγγενεῖς ὄντας ἐκείνου , ἃ οἱ |
| πλεονεξίας τὴν φιλανθρωπίαν . περανεῖς δὲ οὐδέν , οὔτε γὰρ λαθεῖν δύναιο . ξʹ . Εὐφράτῃ . Ἦν Πραξιτέλης Χαλκιδεὺς | ||
| ὑπερβαλλόντων πέφυκεν , οἱ συνειδότες αὑτοῖς ἀσθένειαν κέρδος ἂν ἐποιοῦντο λαθεῖν . ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἔστιν οὐδενὶ τὴν ἧτταν διαφεύγειν |
| μὴ ἐκ τοῦ ἐναντίου ἀπολιγωρεῖν τὸν πόλεμον μηδὲ τὸν συμβουλεύσαντα αἰτιᾶσθαι ἢ μηδὲ κατορθοῦντας : ἀντὶ τοῦ ἢ μηδὲ κατορθούντων | ||
| μοι μήτ ' ἀργίαν μηκέτι περὶ τἄλλα μήτ ' ἀγρυπνίαν αἰτιᾶσθαι τοῦ πράγματος , τὰς δὲ τῆς μουσικῆς μητέρας , |
| χρήματα . Δύναται τὸ πλουτεῖν καὶ φιλανθρώπους ποιεῖν . Δὶς ἐξαμαρτεῖν ταὐτὸν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ . Διάλυε , μὴ σύγκρουε | ||
| μὲν ἀδικεῖν εἶναι τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων ἴδιον , τὸ δὲ ἐξαμαρτεῖν καὶ περὶ τὰς πράξεις ἀτυχεῖν οὐ μόνου εἶναι ἑαυτοῦ |
| , “ ἤδη σοι δίδωσιν ὁ πατήρ ; τί γὰρ ἠδίκησας , ἵνα καὶ πεδηθῇς ; οὐκ ἀκούεις τοῦ Διὸς | ||
| τῇ ἀρχῇ τηρήσαντός μου τοῦτον τὸν τρόπον τοὺς νόμους , ἠδίκησας , φησὶν , δημοσίᾳ τὴν πόλιν : προηγούμενον γὰρ |
| ἄκλητος μυῖα , μὴ ' ξελθεῖν φρέαρ , ἄγχειν , φονεύειν , μαρτυρεῖν , ὅς ' ἂν μόνον τύχῃ τις | ||
| ἐξουσίαν παρέχειν τοῖς πονηροῖς ἀκρίτως , οὓς αὐτοῖς δοκεῖ , φονεύειν τῶν πολιτῶν : ἅμα μὲν γὰρ ἀξιωματικώτερος ὁ λόγος |
| , ἀλλὰ καὶ πάσης . τοῦτο δ ' οὐ παντάπασιν ἀνέλπιστον ἦν αὐτῷ , διὰ πλῆθος τῶν ἤδη δεδουλωμένων ἐθνῶν | ||
| τὰ γινόμενα ὑπ ' αὐτῶν ἦν ἐκ πολυχρονίου δουλείας εἰς ἀνέλπιστον ἀφιγμένοις ἐλευθερίαν , εὑρέθησαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ὅμως |
| καλῶν τούτων ἐγίγνωσκον , οὔτ ' ἂν τοὺς νομοθέτας τἀναντία παραινεῖν εἰ μὴ λυσιτελεῖν ὑπελάμβα - νον . ἐπεὶ δὲ | ||
| , τὸ μηδετέροις οἰκείως ἔχουσι τὰ ὑμέτερ ' αὐτῶν πράττειν παραινεῖν ὑμῖν : οὗ λυσιτελέστερον οὐδέν ἐστι τῇ πόλει , |
| τηλικούτοις τολμήμασιν : ὅ τε γὰρ Ἀγαθοκλῆς ἄνδρα φίλον μέλλων ἀναιρεῖν πρὸς οὐδὲν ἐπέβαλλε τὴν διάνοιαν τῶν παρὰ τοῖς πολεμίοις | ||
| , τὰ δ ' ἄλλα οἱ κεκριμένοι . ἐπὶ τοῦ ἀναιρεῖν κτεῖναι ἀποκτεῖναι , φονεῦσαι , ἀποσφάξαι , καθελεῖν , |
| τῆς ἰδίας ἕνεκα ῥᾳθυμίας τοὺς ἄλλους πάντας Ἕλληνας εἰς δουλείαν προέσθαι , καὶ ἔγωγ ' αὐτὸς μὲν τεθνάναι μᾶλλον ἂν | ||
| μήτε ὁσίαν μήτε σπονδὰς ἐθέλειν αἰσχυνθῆναι : καὶ τότε μὲν προέσθαι τὴν σαυτοῦ γνωρίμην , ἵνα σωθῇ τὰ τῶν Ἀχαιῶν |
| ἢ καῦσαι παρασχεῖν τῶι ἰατρῶι , οὐ δυναμένου τοῦ ἰατροῦ πεῖσαι , ἐγὼ ἔπεισα οὐκ ἄλληι τέχνηι ἢ τῆι ῥητορικῆι | ||
| . φιλόπατρις δ ' ἐστὶν ἰσχυρῶς καὶ ἱκανὴ ἅπαντά τινα πεῖσαι , πρὸς ἃ βούλεται . αὕτη με καὶ ἐκ |
| , ὃ ξυνῄδει , ἔφασαν χρῆναι ἀνοίγειν τὰς πύλας καὶ ἐπεξιέναι ἐς μάχην . ξυνέκειτο δὲ αὐτοῖς τῶν πυλῶν ἀνοιχθεισῶν | ||
| πρὸς τὸν ἔλεον , οὕτως ἐπακριβὲς [ ἐπὶ ] πάντα ἐπεξιέναι πειρᾶσθαι καὶ καταβάλλει τὸν ἔλεον : τὴν μέσην οὖν |
| ξένε , καὶ μόνιμον : ἔοικε μὴν οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον | ||
| αἰσχρόν , ἵνα οἶμαι μὴ πράγματ ' ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν τοὺς νέους , ἅτε ἀδύνατοι λέγειν : τῆς δὲ |
| ὑπερπετῆ γιγνόμενα τὰ βέλη τοὺς ὑπηρετοῦντάς τε καὶ τοὺς διαπορευομένους βλάπτῃ καὶ τιτρώσκῃ . Ἧι δὲ ἂν τοῦ τείχους χελώνη | ||
| ζ οὐκ ἀποκαθίστασαι εἰς τὸν τόπον σου η ἑτέρῳ συναλλάξας βλάπτῃ θ ἔχεις ὠφέλειαν ἀπὸ τοῦ φίλου ι οὐ πιπράσκῃ |
| τῶν οἰκείων , μᾶλλον εἵλετο πειθόμενός τι παθεῖν ἢ δοκῶν ἀπειθεῖν κουφοτέραν κρίνων τὴν παρὰ τῶν πολεμίων πληγὴν ἧς ἔμελλε | ||
| φεύγοιμεν τὴν λυγρὰν ἔριν τῇ ἀγαθῇ ἔριδι , οὐ φιλονεικοῦντες ἀπειθεῖν τῷ θεῷ , ἀλλὰ φιλονεικοῦντες ὅτι μάλιστα αὐτῷ πείθεσθαι |
| ἐποιήσαντο μάρτυρας , οὔτε τὸ δίκαιον αὐτὸ καὶ τὴν ἀνθρωπίνην νέμεσιν ἐντραπέντες , οὔτε τὸ τοῦ κινδύνου μέγεθος εἰ μὴ | ||
| οὔτε “ θεῶν ὄπιν εἰδότες ” οὔτ ' “ ἀνθρώπων νέμεσιν ” ἀναιροῦσι τὴν φιλόσοφον , ἄγος τοῦτο μέγιστον καὶ |
| μοιχείας : ὅτι βασανιζόμεναι αἱ θεράπαιναι εἰρήκασιν φαρμακείαν μὲν μὴ συνειδέναι τῇ μητρὶ τῆς κόρης , μοιχείαν δὲ πρὸς τὸν | ||
| οὐ τὸ τῆς δυνάμεως μόνον προσέσται , ἀλλὰ καὶ τὸ συνειδέναι πολλάκις αὑτοῖς κεκρατηκόσιν , οἱ δὲ ἐπανορθώσασθαι τὸ πρόσθεν |
| ἐν ἀνθρώποις ἀπάνθρωπον φῦναι ὥστε παρ ' οὗ τὰ ἔσχατα πείσεσθαι προσεδόκησε , τούτῳ χρηστῷ καὶ προσνείμαντί τι τιμῆς οὐκ | ||
| αὐτόν , ὥστε τὰ πιστὰ λαβόντα τοῦ μηδέν τι ἀνιαρὸν πείσεσθαι , ἐγχειρίζειν αὐτῷ καὶ ἑαυτὸν καὶ τὴν πόλιν . |
| τοῖσδε συνεστήξομεν . ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι δεῖν μέχρι τούτου τιμωρεῖσθαι Λακεδαιμονίους μέχρι οὗ μὴ τοὺς Θηβαίους ἀθώους παντάπασιν ἀφήσομεν | ||
| , τὸν δὲ μιαρὸν τῷ χρόνῳ ἀποδόντες φῆναι τοῖς ἔγγιστα τιμωρεῖσθαι ὑπολείπετε : οὕτω γὰρ ἂν δικαιότατα καὶ ὁσιώτατα πράξαιτ |
| ταραχήν , μή που λανθάνουσι κεκρυμμένοι σπινθῆρες : οὐ γὰρ ἡγήσω δεῖν ἀναπαύεσθαι τῆς φλογὸς οὐ δεχομένης ἀνακωχήν : τὸ | ||
| ἐχρῆν ὑπὲρ τῆς Φρύνης δεδοικέναι , εἰ μή που ταύτης ἡγήσω τὸ κάλλος ὑπερβαίνειν τὴν Ἀφροδίτης ἐπιβουλήν . Ἀλλὰ πρὸς |
| καὶ τῇ πόλει τῇ ὑμετέρᾳ χάριν καταθέσθαι , εἰ ἐπέδειξεν ἀδικοῦντα ἐκεῖνον , οὐκ ἠξίωσεν , ἀλλ ' οὐδ ' | ||
| ' οἱ χρηστοὶ τοὺς πονηροὺς μιμοῦνται , ἀλλ ' ἐὰν ἀδικοῦντα λάβωσί τιν ' αὑτῶν , τῇ βουλῇ καὶ τῷ |
| τῆς ἀσφαλείας τοῦ σχήματος . περιερχομένη γὰρ πάσας αἰτίας τοῦ σῶσαι τὰ παιδία λέγει : εἰ δὲ παρθένος φθαρεῖσα ἐξέθηκεν | ||
| Σωκράτης ἀκοῦσαι , ὅτι σφόδρα ἐρωτικῶς ἔχει θεοειδῶς ἐνεργῆσαι καὶ σῶσαι τὸν νέον . Ὁ δὲ Ἡρόδικος ὁ Σηλυμβριανὸς ἰατρὸς |
| ποιεῖν . τό τε γὰρ ἀπὸ τῶν μερῶν τοῦ τόπου θέλειν ἐπιλογίζεσθαι τὸ καὶ τόπον ὑπάρχειν τελέως ἐστὶ μειρακιῶδες : | ||
| τὸ μέγιστον ὡς ἔλαττον , καὶ τὸ μὴ παρὸν μὴ θέλειν : οὐδὲ γὰρ σόν ἐστιν . Ἀμφότερα μένειν οὐκ |
| οὐδὲ χαλκοῦν οὐδέπω καὶ τήμερον , ἀλλὰ δίκην ἐξούλης ὑπομένει φεύγειν . οὐκοῦν ὁ μὲν ἠτίμωται καὶ παραπόλωλεν , ὁ | ||
| ἡ λέγουσα , ὅτι οὐδενὸς γλυκέος ἀπογεύεσθαι δεῖ , κελεύει φεύγειν τόδε τὸ ἡδὺ καὶ μὴ ἀπογεύεσθαι τούτου , ἡ |
| ' ὑμῶν εὔνοιαν καὶ μηδέποτε μηδὲν ἐναντίον μήτε εἰπόντα μήτε πράξαντα , καὶ ὑμεῖς εὐθὺς ἐμὲ ἀφικόμενον ἐτιμήσατε δημοσίᾳ ψηφίσματι | ||
| , κἂν Διὶ μῆτιν ἀτάλαντον προσεῖπε τὸν ταῦτα συμβουλεύσαντα καὶ πράξαντα πολλῷ μᾶλλον ἐμοὶ δοκεῖν ἢ τὸν τῶν Κεφαλλήνων στρατηγὸν |
| ἀντὶ γλώττης ὅσα καὶ χειρὶ χρῆσθαι διέγνωκας καὶ ὥσπερ ἀλλοτρίαν ὑβρίζεις καὶ ἐπικλύζεις τοσούτοις κακοῖς . λαλεῖν μοι ἔργον ἐστὶ | ||
| ξύνει τῷ Διὶ καὶ συμβασιλεύεις αὐτῷ , καὶ διὰ τοῦτο ὑβρίζεις ἀδεῶς : πλὴν ἀλλ ' ὄψομαί σε μετ ' |
| τῇ πατρίδι κινδυνευούσῃ καθὰ καὶ περικτωμένῃ τὴν ἡγεμονίαν αἴσιος . θαρρεῖν δὲ χρὴ τοῖς τε θεοῖς καὶ αὐτῷ τῷ λογισμῷ | ||
| , οἶμαι , κἂν αὐτὸς ἐπαινέσαις : ἀλλὰ καὶ σοὶ θαρρεῖν ἔχω , τούτου δὲ αἴτιος ὁ σὸς τρόπος . |
| ἐπιθυμίαν ὡς ἀρχικὰ ὑπάρχοντα καὶ ἁπλᾶ . Ὅ τε γὰρ φοβούμενος οὐ παντελῶς ἐστέρηται ἡδονῆς : οὐδὲ γὰρ τὸν τυχόντα | ||
| ὁ ἱπποτέκτων καὶ Ἐπειὸς ὁ ποδαπός ; ὁ πεφρικὼς καὶ φοβούμενος τὸ ἔγχος καὶ τὴν φάλαγγα τὴν θουρίανδιὰ τί δὲ |
| παραβάλλωμεν , φήσομεν , ὅτι εἰ τὸν τὰ ἴσα ἡμαρτηκότα ἀθῷον οὐκ ἐῶμεν , οὐδὲ τοῦτον ἄξιον περιορᾶν . εἶτα | ||
| ἐμοῦ καταψευσάμενος τὴν γραφὴν , καὶ δεῖ μηδαμῶς τοῦτον ἀφεῖναι ἀθῷον τοῦ βήματος , μεμαθήκατε : ἐπεὶ δὲ πολλὴν πεποίηται |
| τῷ πένητι πεφονευμένῳ , τὴν ἔχθραν ἐρεῖς , καὶ τὸ μνησικακεῖν , ἐφ ' οἷς ἐπολιτεύσατο : καὶ τὸ δεδιέναι | ||
| τῇ πόλει βεβουλευμένον παρεκάλει μήτ ' αὐτῷ μήτε τῇ πατρίδι μνησικακεῖν : ἑτέραν δὲ μεταλαβόντα οἴκησιν τὴν καταλειπομένην πατρίδα ἡγεῖσθαι |
| ἄση . Ὀργὴ μὲν οὖν ἐστιν ἐπιθυμία τιμωρήσασθαι τὸν δοκοῦντα ἠδικηκέναι παρὰ τὸ προσῆκον : θυμὸς δὲ ὀργὴ ἐναρχομένη : | ||
| ' ἐγώ , κἄν μου διαφθείρας δοκῇ λόγους ὑποστὰς αὐτὸς ἠδικηκέναι : ἀλλ ' ἐξ ἐμοῦ γὰρ τἀμὰ νῦν μάθοις |
| . σημαίνει δὲ καὶ τὸ μετὰ παιγνίας . οὐδένα ἀνθρώπων ἕκοντα ἐξαμαρτάνειν . σημείωσαι ὅτι ἀκούσια τὰ ἁμαρτήματα . διόρισαι | ||
| . σημαίνει δὲ καὶ τὸ μετὰ παιγνίας . οὐδένα ἀνθρώπων ἕκοντα ἐξαμαρτάνειν . σημείωσαι ὅτι ἀκούσια τὰ ἁμαρτήματα . διόρισαι |
| ἀνεμποδίστως ἐνεργεῖν κατὰ τὰς ἀρετάς , ἀλλὰ καὶ ἄδικά τινα διαπράξεται , ὡς ἂν πλοῦτον συλλέξῃ ἢ ἄλλο τι τῶν | ||
| δυσχερέσταθ ' ἕκαστος εἴωθε λογίζεσθαι , ἀλλ ' ἃ κατορθώσας διαπράξεται . ἐγὼ δὴ δεῖν ὑμᾶς οἶμαι τοῦτον τὸν τρόπον |
| αὐτὸν καὶ πεμπομένους ὑπ ' ἐμέο κτείνει , ὕβριν οὐκ ἀνασχετὸν φαίνων . Πρίν τι ὦν μέζον ἐξεργάσασθαί μιν Πέρσας | ||
| ἐμπύρευμα , καὶ τὸ μυσαρὸν καὶ ὠμὸν τῆς πράξεως οὐκ ἀνασχετὸν ποιούμενος , στεγανώτατα μὲν τὴν αὑτοῦ κατεῖχεν ἔνδον γνώμην |
| , ἡ δὲ ἠρεμία διανοίας , εἰ δὴ πέφυκέ ποτε ἡσυχάζειν , ἡ δὲ πασῶν ἀρίστη ἔνθεος κατοκωχή τε καὶ | ||
| τὴν φιλοπονίαν δείξῃ τοῦ Μακεδόνος καὶ τὸ μηδένα καιρὸν ἐθέλειν ἡσυχάζειν . Ἰλλυριοὺς ] Δυρραχηνούς . Ἰλλυριοὺς καὶ Παίονας ] |
| ἂν ἄλλως ἔχοι , δεῖ δ ' ἐκ τῶν παρόντων ἐπαμῦναι τοῖς πράγμασιν , τοῦ μὲν κατηγορεῖν οὐδένα καιρὸν ὁρῶ | ||
| αὐτίκα τεθναίην , ἐπεὶ οὐκ ἄρ ' ἔμελλον ἑταίρῳ κτεινομένῳ ἐπαμῦναι , ὅ μοι πολὺ φίλτατος ἔσκεν . Ὁ τοίνυν |
| νομίζοντες , οἱ δὲ νεωτέρων ἀδικημάτων οὐκ ἔχοντες παραδείγματα , ἀφόρητον ἡγοῦνται τὴν συμφοράν , τῷ μὴ τῶν ὁμοίων εὐπορεῖν | ||
| καὶ τὰ κτήνη καὶ τοὺς ὄρνιθας κτείνει . ἄφερτον ] ἀφόρητον . Ἰδαία ] ἡ ἐν Ἴδηι γινόμενον . ἡμέτερον |
| . τοσοῦτον δὲ ἀντέστη γενναίως μαχόμενος ὡς καὶ τὸν Ξέρξην ἀποβῆναι τοῦ ἵππου καὶ πεζῇ μαχέσασθαι . τέλος συμπατήσαντες αὐτόν | ||
| ἐν Ἄβαις ἱερῷ συνεμπρησθέντα ἀπολέσθαι . ταῦτα γὰρ φιλονεικότατον λέγειν ἀποβῆναι κατὰ τύχην . εἰ μὲν γάρ τινες ἢ ἐν |
| στρατιώτας κενῶν χωρῶν αἰτῶν ἀργύριον : εἰώθασι γὰρ οἱ τριήραρχοι αἰτεῖν κατὰ τρῆμα μισθὸν τοῦ ναύτου : ὅταν οὖν λάβωσιν | ||
| “ ἄγαν θέειν ” περιπέττουσι ] λόγῳ ἑτέρῳ διὰ τὸ αἰτεῖν ἵππον . συγκρύπτουσιν τέχναι ] πανουργίαι καὶ αἱ κοινῶς |
| , ” ζῷα , ὑμεῖς τοῖς λοιποῖς ἔρια εἰς ἐσθῆτας παρέχετε , ἐμοῦ δὲ τρέφοντος ὑμᾶς καὶ τὸ ἱμάτιον ἀφείλεσθε | ||
| ' ἀξιῶν ὑμᾶς , ὥσπερ τούτοις ἑτοίμως καὶ συνεχῶς αὑτοὺς παρέχετε , οὕτω καὶ λόγου χρηστοῦ ποτε ἀκοῦσαι καὶ τὴν |