δύναμις , πολὺ κρείττων οὖσα τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως , οὐκ ἐᾷ τὴν τῶν σωμάτων ἀρετὴν ἐξετάζεσθαι , πολλάκις δὲ πρὸς | ||
τρισὶ συγγράμμασι τοῖς προειρημένοις φέρεται Πυθαγόρου τάδε καθολικῶς . οὐκ ἐᾷ εὔχεσθαι ὑπὲρ αὑτῶν διὰ τὸ μὴ εἰδέναι τὸ συμφέρον |
δέδωκε γάρ . τῶν λοιπῶν δὲ εἰ μή τις αὐτὸν ἐάσει κύριον , σκόπει , τί τοῦτο ἤδη γίγνεται . | ||
Τοὺς δὲ κατὰ τῆς δυναστείας αὐτοῦ πεφυκότας ἔχων καιρὸν οὐκ ἐάσει δύναμιν λαβεῖν . Ἐκείνων γὰρ τῶν ἀνδρῶν ἐστε ἀπόγονοι |
ἐν ἀρχῇ λέξεως τὴν οι δίφθογγον πλὴν τινῶν λέξεων οὐκ ἀνέχεται : σχέδον γὰρ τὰ πάντα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ | ||
αἰσθητῶν εἴδη οἷον ἀναστρέφοντα πρὸς αὐτὴν καὶ προσιόντα ὁρῶσα οὐκ ἀνέχεται μετὰ πλήθους δέχεσθαι , ἀλλ ' ἀποθέμενα τὸν ὄγκον |
ὀπτὸν ἀλλ ' ἑφθὸν ποιεῖ : μήτ ' ὀξύ , κατακάει γὰρ ὅς ' ἂν ἔξω λάβῃ τοῦτο πάλιν , | ||
ὀπτὸν ἀλλ ' ἑφθὸν ποιεῖ : μήτ ' ὀξύ , κατακάει γὰρ ὅς ' ἂν ἔξω λάβῃ τοῦτο πάλιν , |
ἐπὶ τῷ προπετεῖ καὶ περιέργῳ τῆς γλώσσης αὐτοῦ . [ εἶα λέγ ' , εἴ τι λέγεις ] τὸν ξένον | ||
πὰρ Εὐρώταν ψιάδδοντι . Εἶα μάλ ' ἔμβη , ὢ εἶα κοῦφα πᾶλον , ὡς Σπάρταν ὑμνίωμες , τᾷ σιῶν |
τοῦτό ἐστι μὲν ἐν τῇ ὀσφύϊ καὶ τῷ σκέλεϊ , βιάζεται δὲ οὐχ οὕτως ὥστε κατακέεσθαι , ξυστρέμματα σκέπτεσθαι μὲν | ||
εὐκολώτερον δύναται πείθειν . οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἐν αὐτῷ βιάζεται τὴν ἀθεΐαν . φησὶ γὰρ ἐοικέναι τοὺς μὲν χρησαμένους |
, σωφροσύνῃ δὲ οὐδὲ εἰς δευτερεῖον γυναικὶ μεθ ' ἑαυτὴν ἐώσης τόπον . ὡς ἐκπέπληγας καὶ πανταχόθεν ἀπέγνωκας σεαυτοῦ , | ||
Πάτροκλος , ἐλεύθερον ὑποψίας παρ ' Ἀχιλλεῖ τῆς ἑταιρίας οὐδὲν ἐώσης δοκεῖν ὕπουλον ἔχειν . οὐ μὴν τῇ φιλίᾳ τὸ |
ᾧ τὸ πραγματικὸν ἐγκρύπτεται περιλαμπόμενον . καὶ τοῦτ ' οὐκ ἀπεικότως πάσχομεν : δυεῖν γὰρ συνταττομένων ὑφ ' ἕν , | ||
δ ' ἀραιὸν καὶ τὸ χαλαρὸν θερμόν . ὅθεν οὐκ ἀπεικότως λέγεσθαι τὸ καὶ θερμὰ τὸν ἄνθρωπον ἐκ τοῦ στόματος |
αὐτὸν καὶ πεμπομένους ὑπ ' ἐμέο κτείνει , ὕβριν οὐκ ἀνασχετὸν φαίνων . Πρίν τι ὦν μέζον ἐξεργάσασθαί μιν Πέρσας | ||
ἐμπύρευμα , καὶ τὸ μυσαρὸν καὶ ὠμὸν τῆς πράξεως οὐκ ἀνασχετὸν ποιούμενος , στεγανώτατα μὲν τὴν αὑτοῦ κατεῖχεν ἔνδον γνώμην |
καθολικὴν κένωσιν τὰ μὲν θερμὰ τῶν ῥευμάτων ψύχεσθαι διὰ παντὸς ἐθέλει , τὰ δὲ ψυχρὰ θερμαίνεσθαι , καὶ τὰ μὲν | ||
δῆμος , οὐκ ὀλιγαρχία , οὐ τύραννος , οὐ πόλις ἐθέλει δέξασθαι διὰ τέλους , ἀλλὰ πάντα τὸν χρόνον , |
ἐπιστήμῃ οὐκ ἐμπειρίᾳ προγιγνώσκει τῶν ἀνθρώπων τὰ πάθη καὶ οὐκ ἀναμένει πάντα γενέσθαι : δικαστοῦ γὰρ ἤδη τοῦτό γε : | ||
; ἐβασάνισε τῇ πρεσβείᾳ τοῦ δήμου τὴν γνώμην καὶ μαθεῖν ἀναμένει , πῶς ἔχει πρὸς ἀπειλάς . κἂν ἴδῃ μὴ |
τὴν διάφορον ἑκατέρου φύσιν εἰς μάχην παροξύνας . Πρότερον μὲν εἴκοντα τὸν ἥλιον Ποσειδῶνι παρεισάγει , νῦν δὲ τὴν ὑγρὰν | ||
. μᾶλλον δὲ αὐτὸς πρὸ τῶν ἄλλων οἶδά σε ἀμείνοσιν εἴκοντα , καὶ διαφερόντως τὴν ἀρετήν τε καὶ φιλοσοφίαν τιμῶντα |
θρήνῳ , ἤως τὸν ἄκαυστον . προΐησιν : προδίδωσιν , ἀφίησιν . ὁμῶς : ὁμοῦ . ἕλκεται : σύρεται . | ||
ὁ Ἄκαστος γυμνὸν ὅπλων παντοίων καὶ ἱματίων τοῦτον τῷ ὄρει ἀφίησιν : ὁ δὲ ἔλαβε τὴν παρὰ τῶν θεῶν μάχαιραν |
ἡ κάμπτουσα τῶν κολαζομένων τοὺς πόδας καὶ συμποδίζουσα καὶ μὴ ἐῶσα φυγεῖν , ἢ ἡ τοὺς ἑαυτῆς πόδας ἐπικλίνουσα καὶ | ||
ἡ κάμπτουσα τῶν κολαζομένων τοὺς πόδας καὶ συμποδίζουσα καὶ μὴ ἐῶσα φυγεῖν . ἢ τοὺς ἑαυτῆς πόδας ἐπικλίνουσα καὶ πρὸς |
οὐ τὴν τυχοῦσαν . Αἰλιανοῦ . Ἐχῖνον τὸν χερσαῖον οὐκ ἄσοφον οὐδ ' ἀμαθῆ ταμείας τῆς ἐς τὴν χρείαν ἡ | ||
ὄψιν τηνικαῦτα τὴν γλαῦκα ἀσθενῆ . Ἐχῖνον τὸν χερσαῖον οὐκ ἄσοφον οὐδ ' ἀμαθῆ ταμιείας τῆς ἐς τὴν χρείαν ἡ |
τοῦ βίου , βουλεύειν δὲ ἀντὶ τοῦ παι - δεύειν ἀναγκάζεται παρά τε τὰ τῇ βουλῇ δόξαντα καὶ τὰ τῷ | ||
ἀτυχέστερον , ὃς καὶ πρὸς τὸν τῶν ὄνων καιρὸν ζῆν ἀναγκάζεται . ὁ δὲ καθ ' ἡμᾶς χρόνος ἐκινδύνευσεν ὄντως |
. Ἀϲτράγαλοϲ θαμνίϲκοϲ ἐϲτὶ μικρὸϲ ἔχων ῥίζαϲ ϲτυπτικὰϲ ξηραίνων οὐκ ἀγεννῶϲ : ἕλκη γοῦν ἀπουλοῖ παλαιὰ καὶ κοιλίαν ἵϲτηϲιν ἡ | ||
οὐρητικόν τε καὶ ἄφυϲον . Κυνοϲβάτου ὁ μὲν καρπὸϲ οὐκ ἀγεννῶϲ ϲτυπτικόϲ ἐϲτι , τὰ δὲ φύλλα μετρίωϲ ϲτύφει : |
ἰδών , ἡμᾶς δὲ οὐκ εἰδὼς ὅ τι πράττομεν , ὀκνεῖ περί τε ἡμῶν καὶ περὶ αὑτοῦ : ἐπειδὰν δὲ | ||
] ἕνεκα . Ἀπολοφυρομένη λέγει τοῦτο ἐν τῶι εἰσιέναι : ὀκνεῖ γὰρ εἰσελθεῖν ὥς τι δεινὸν ὁρῶσα . Διὰ τί |
τῆς φύσεως πρὸς τὴν τοῦ παιδίου διαμονήν : καὶ τὸ ἀναπνεῖν δὲ ὂν ἔργον τῆς ψυχῆς παρεχόμενα τὰ ἔμβρυα δῆλα | ||
ἀέρα δ ' ἀντηχεῖν . ὀσφραίνεσθαι δὲ ῥισὶν ἅμα τῶι ἀναπνεῖν ἀνάγοντα τὸ πνεῦμα πρὸς τὸν ἐγκέφαλον . γλώττηι δὲ |
πάλλευκον κάρα . ἔα : τίς οὗτος σῶμα τοὐμὸν οὐκ ἐᾶι κεῖσθαι ; τί κινεῖς μ ' , ὅστις εἶ | ||
] ! οϲοϲτιϲε [ Χῖοϲ παραϲτὰϲ ⌋ Κῶιον ⌊ οὐκ ἐᾶι λέγειν ] ν ? τοιοῖϲδε ϲυν ! [ ] |
ὁμιλίας ἀποτέλεσμα . θ καρπὸς ] τὸ ἀποτέλεσμα αὐτοῦ . κομιστέος ] ὠφέλιμος . κομιστέος ] ἄξιος κομίσασθαί τινα αὐτόν | ||
. ὄρνιθος ] τῆς τύχης καταχρηστικῶς . . καρπὸς οὐ κομιστέος ] οὐκ ἄξιος κομίζεσθαι ὁ καρπὸς τῆς τῶν πονηρῶν |
οὐδὲ δυνατόν . . ὀρθιάζοντες ] ἠχοῦντες . . οὐκ εὐέξοδον ] ἀλλὰ δυσέξοδον , ἤγουν ὅθεν οὐ δυνατὸν ταχέως | ||
ταχέως ἐξιέναι . ἀπολογεῖται δὲ ὡς βραδύνας . . οὐκ εὐέξοδον ] τὸ πρὸς ἡμᾶς ἐλθεῖν . ἤγουν οὐκ ἔστιν |
τὴν ῥίζαν ἔχειν στερεωτάτην αὐτόν τ ' ἠνεκέεσσι : περιπάτοις ἀναγκάζει αὐτὸν χρῆσθαι μακροῖς , μήτε βρωτὸν μήτε ποτὸν προσφέροντα | ||
δεῖ αὐτὴν παντὶ τρόπῳ ἰδεῖν . οὐκοῦν εἰ μὲν οὐσίαν ἀναγκάζει θεάσασθαι , προσήκει : εἰ δὲ γένεσιν , οὐ |
ἰκτίνου κόπρος . μιγέντα μετὰ στύρακος , καὶ θυμιώμενα , ἀπελαύνει τὰ ἑρπετά . τοὺς ἐχιοδήκτους προπότιζε χυλῷ φύλλων μελίας | ||
κόπρον καὶ βόρβορον , ἀλλὰ μᾶλλον ἀμφότερα ψύγει , καὶ ἀπελαύνει τὴν δυσωδίαν , οὕτω καὶ ὁ καθαρὸς νοῦς ἐν |
ἄν . καὶ ὁ λόγος δὲ ὡσαύτως : οὐδὲν γὰρ ὑπομένει τῶν μορίων αὐτοῦ , ἀλλ ' εἴρηταί γε καὶ | ||
: ὁ μὲν γὰρ ἄνθρωπος μουσικὸς γενόμενος ἄνθρωπός ἐστι καὶ ὑπομένει , τὸ δὲ ἄμουσον οὐχ ὑπομένει : οὔτ ' |
δῶρα δεχόμενον ἐπὶ τοῖς τῆς πατρίδος συμφέρουσιν , οἳ τὸν ἀλλότριον καὶ τῷ γένει καὶ τῇ φύσει τῆς Ἑλλάδος ἄνθρωπον | ||
. οὐκοῦν ἡ ἐπίφυσις τοῦ νέου κέρατος τὸ πρεσβύτερον ὡς ἀλλότριον ἐξωθεῖ θλίβοντος τοῦ ἔνδοθεν καὶ ἀνωθεῖν τοῦτο ἐθέλοντος καὶ |
καὶ προκοπαῖς καὶ φιλίαις ἐπισήμοις καὶ συνήθειαν καὶ ἐπιπλοκὰς γυναικῶν παρέχει : ἐπικερδῆ καὶ ἱλαρὸν ἕξει καιρόν : ἀγάμοις γάμον | ||
ἄνω θαλάττης καὶ ποταμῶν πρόσω κορμασθεῖσα κατὰ μέρη κώπας τε παρέχει καὶ κοντοὺς καὶ ὅπλα παντοῖα καὶ σκεύη τὰ κατοικίδια |
τοὺς ὁρῶντας κατηφιᾶν ἀναγκάζεις . Συγκέχυται γάρ σοι κόσμος ὁ περικείμενος ἅπας , καὶ τὸ κάλλος , ᾧ σαυτὴν κοσμεῖν | ||
ἔλεγχον ἀμαθίας , ἀλλ ' ὥσπερ τραγικὸν ἢ κωμικὸν πρόσωπον περικείμενος σκηνοβατεῖ , πλάνης μᾶλλον ἢ ἀληθείας τρόπον κεκτημένος . |
ἕνεκα , ἡ μὲν ἀρετὴ σῴζει , ἡ δὲ μοχθηρία φθείρει . καὶ γὰρ διὰ μὲν τῆς ἀρετῆς ἀφικνούμεθα εἰς | ||
, τὰ δ ' ἄλλα τῶν κακώσεων ἐλαττοῖ τε καὶ φθείρει : μετὰ δὲ Ἄρη Κρόνου τε ἡ Σελήνη προσοῦσα |
δεσπότῃ , ὁ δὲ λούεται τάχα Πραμνείους ἢ Θασίους βλέπων ἐνὸν τῆς γλυκείας τρυγὸς ἐπὶ τῇ τραπέζῃ πιεῖν , ὡς | ||
ἴδοι οὐ μόνον οὐχὶ λαβόντα , ἀλλ ' οὐδ ' ἐνὸν αὐτῷ λαβεῖν . ἦν μὲν γὰρ τὸ χρέως ἐν |
. διὸ ὁ κύων ἐὰν τυπτηθῇ διά τι πρᾶγμα , δέδιεν ἔστιν ὅτε πάλιν τὸ αὐτὸ ποιῆσαι : καὶ ἄλλα | ||
οὖσα , διὰ τὸ λεπτῶς καὶ πυκνῶς πάντ ' ἐξετάζειν δέδιεν ἐπὶ τὰ πράγματα ὁρμᾶν προχείρως , ἡ δὲ διὰ |
τε καὶ ὅτι αἰτιῶνται αὐτὸν μόνον τῶν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἀργὸν ἐσθίειν . καὶ ὁ Σωκράτης ἔφη : Εἶτα οὐ | ||
ἐς ψιλὴν μετετίθεντο , οἱ δ ' ἐξ ἐνεργῶν ἐς ἀργὸν ἢ λίμνας ἢ τέλματα , οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ὡς |
ὕδατος ἐπιφάνεια , ἠρεμοῦντος μέν , σφαιρικὴ δείκνυται οὕτως . πέφυκε γὰρ ἀπὸ τῶν ὑψηλοτέρων ἀεὶ εἰσρεῖν τὸ ὕδωρ ἐπὶ | ||
καὶ ἀπειθεῖν δηλοῖ ὅτι ἕτερόν ἐστιν . καὶ μὴν ὅτι πέφυκε πείθεσθαι φανερόν : αἰτιώμεθα γὰρ αὐτὸ τὸ παθητικόν , |
ἀνακρούων : ἀνασείων . γενύεσσι : στόμασιν . Ἀσχαλόωντα : λυπούμενον . ἀσπαίροντα : ψυχοῤῥαγοῦντα . Ἐνίπαπε : ἐνέπληξεν , | ||
καὶ συνεχοῦς ἡμέραις τε καὶ νυξίν , ὁρῶν ἐπὶ τούτοις λυπούμενον βασιλέα ” μὴ λυποῦ “ φησίν , ” ὦ |
. εὔπιστον ἀτυχῶν ἐστιν ἄνθρωπος φύσει . τὸν πλησίον γὰρ οἴεται μᾶλλον φρονεῖν ὁ τοῖς λογισμοῖς τοῖς ἰδίοις πταίων ἀεί | ||
ἂν ἦι , ἐπαινέσω . εἴ τις ] εἴ τις οἴεται τὸ πρᾶγμα τόδε βροτὸς δικάζειν , μεῖζον ἢ κατ |
καὶ τῇ παρ ' ἑαυτοῦ λύπῃ κολάσαι τὸν πλημμελήσαντα , αἰσθανόμενον ἐξ ὧν εὖ ἔπασχεν οἷον ἠδίκει . οὕτως οὐκ | ||
μέρος , εἰ δὲ τὸ ζῷον , ὥσπερ καὶ τὸ αἰσθανόμενον ἔδοξέ τισι , τίς ὁ τρόπος , καὶ τί |
ληπτόν . καὶ ὑπὸ τίνος ; καὶ γὰρ οὐδὲ τοῦτο εὔπορον . καὶ ἐπεὶ ἅπας ἀριθμὸς ὅ τε φυσικὸς ὅ | ||
τάλαντα ἑκάστῳ ζεύγει τὸ ἀγώγιον . ὡς δ ' ἔγνω εὔπορον οὖσαν τὴν ἀγωγήν , παρεσκευάζετο ὡς ἄξων τοὺς πύργους |
ὅταν ὁρῶσι τοὺς καρποὺς ἐν τῇ γῇ , ὅμως οὐκ ὀκνοῦσιν ἀποφαίνεσθαι περὶ τῆς γῆς ὁποία τε ἀγαθή ἐστι καὶ | ||
δὲ κἂν αἴσθωνται ἐξηπατημένοι ὀψέ ποτε γέροντες ἤδη γενόμενοι , ὀκνοῦσιν ἀναστρέφειν αἰδούμενοι εἰ δεήσει τηλικούτους αὐτοὺς ὄντας ἐξομολογήσασ - |
ὁ καιρός : τούτοις γὰρ καὶ τοὺς ἄλλους φίλους τέρπειν ἔνεστι καὶ Πλάτωνα σοφίζεσθαι ἀδωροδόκητον ὄντα . χρημάτων δὲ οὐδὲ | ||
οὕτω καὶ ἡ φιλία . ἥκιστα δὲ ἐν τῇ χειρίστῃ ἔνεστι φιλία , λέγω δὴ τῇ τυραννίδι . καὶ γὰρ |
: ” εἰ πρὸ ὀφθαλμῶν ἔχοι οὓς μάλιστα τιμᾷ καὶ αἰσχύνεται ” . Ζάλευκος ὁ τῶν Λοκρῶν νομοθέτης ἐρωτηθεὶς [ | ||
νῦν περὶ τῆς ἀναιδείας λέγει τοῦ λόγου , ὅτι οὐκ αἰσχύνεται τοὺς γενναίους τῶν ἀνθρώπων . Γεννάδας δὲ λέγει τοὺς |
κυπτόντων κουφοτέραν τῇ ὄψει πλασάμενος ἀλγηδόνα καὶ βιασάμενος , ὡς ἐνῆν , τὰς ὀδύνας καὶ τοιοῦτον σχηματισάμενος ἦθος τοῦ μὴ | ||
παιδός , οὓς Ἡρακλέης Ἀμαζόνων σκυλεύματ ' ἤνεγκεν θεῶι . ἐνῆν δ ' ὑφανταὶ γράμμασιν τοιαίδ ' ὑφαί : Οὐρανὸς |
ψυχρὰς αὐτὰς νεανικὰς ὑπάρχειν : τουτὶ γὰρ εἶναι τὸ τὴν εὐτονίαν ποιοῦν . κροτεῖσθαι μέντοι μὴ μεγάλαις σφύραις μήτε ἰσχυραῖς | ||
μὲν οὖν σῶμα διὰ τῆς γυμναστικῆς καὶ ἀλειπτικῆς ὠφέλησαν εἰς εὐτονίαν τε καὶ εὐεξίαν σχέσεις τε καὶ κινήσεις εὐμαρεῖς , |
γίγνει μετὰ τῶν βαρβάρων καὶ τοὺς μὲν ἐκ τοῦ ἄστεος ἐᾷς προσελαύνειν , αὐτὸς δὲ ἀπὸ τοῦ Σιγείου προσβαλὼν ἐν | ||
, οὐδ ' ἐνθυμηθῆναι περὶ τῶν πονηρῶν λημμάτων τὸ νῦν ἐᾷς , πρόσαγε μέντοι ταῖς διαβολαῖς , ὦ βασιλεῦ , |
καταφρονῶν οὐ πάνυ ἄχθεται ἀδικούμενος καὶ ζημιούμενος . μᾶλλον γὰρ ἄχθεται εἴ τι προσῆκον ἀναλῶσαι οὐκ ἀνάλωσεν ἢ εἴ τι | ||
οὐχ ὑποπίνεις ; οὐχ ὑπολύσεις σαυτόν ; ὁ δ ' ἄχθεται αὐτὸς ὁ θύων τῷ κατακωλύοντι καὶ εὐθὺς ἔλεξ ' |
καὶ οἴεται κολοιὸν βλέπειν ἄλλον , καὶ κατελθεῖν πρὸς αὐτὸν σπεύδει . κάτεισί τε οὖν καὶ πτερύσσεται καὶ περιβάλλει τὸ | ||
γεωργίας ἐργάζεσθαι : ὁ γὰρ σπουδαῖος κἂν ᾖ ἀσθενὴς , σπεύδει τὸ ἐργάζεσθαι . . Ἡ ΤΕ ΚΑΙ ΑΠΑΛΑΜΝΟΝ ΠΕΡ |
ἠδυνήθη τοῦ μαθεῖν ταύτην ὅλως : χρεμετίζων γὰρ ὅμως οὐκ ἐδυνήθη τὴν φωνὴν τὴν τοῦ ἵππου καταλαβέσθαι , καὶ τῆς | ||
δίκαιον εἶναι διὰ τοῦτο ἔλαττον ἔχειν , εἴ τις μὴ ἐδυνήθη ἢ κατημέλησεν οὐ γὰρ τοῦτό ἐστι σκεπτέον , ἀλλὰ |
αἰῶνος ἁρμονίαν , μεθ ' ὅσης εὐγνωμοσύνης καὶ μετριότητος διαμένειν πέφυκεν αὐτά τε σῳζόμενα καὶ σῴζοντα τὸν ἅπαντα κόσμον ; | ||
τὸν ἰὸν ἐπιφέρεται τοῖς ὀδοῦσιν , ᾧ τοὺς δηχθέντας ἀναιρεῖν πέφυκεν . οὐδενὸς δὲ τῶν λεχθέντων ὁ φιλήδονος ἀμοιρεῖ : |
ἄλλως τε κἢν ἀγρυπνέωσιν . Ἐπὶ μελάνων ἐμέτων κώφωσις οὐ βλάπτει . Οἱ κατὰ μικρὰ ταχεῖς , χολώδεες , ἄκρητοι | ||
ὑπὸ τοῦ στόματος λεαίνεται : τὴν δὲ λοιπὴν τροφὴν οὐ βλάπτει : οὐδεμίαν γοῦν αὐτοῖς ὁρῶμεν ἀπεψίαν γινομένην . τὰ |
παρασχόντα τοῖς ἴσοις ἐνέχεσθαι . μηνύειν δὲ ἕκαστα τούτων τὸν ἐθέλοντα ἐπὶ τοῖς ἴσοις κέρδεσι . Καὶ εἶχεν οὕτως ἡ | ||
. Ζεὺς ἐμέ γ ' ἠνώγει δεῦρ ' ἐλθέμεν οὐκ ἐθέλοντα : τίς δ ' ἂν ἑκὼν τοσσόνδε διαδράμοι ἁλμυρὸν |
Ὡς δὲ ἐκαθέσθη καὶ ἐφίλησε καὶ κατεκλίθη , μαθοῦσα ἐνεργεῖν δυνάμενον καὶ σφριγῶντα , ἀπὸ μὲν τῆς ἐπὶ πλευρὰν κατακλίσεως | ||
, ἔστιν ὅτι τούτου ψεῦδος λυσιτελέστερον ἂν ἐψεύσατό ποτε καὶ δυνάμενον μᾶλλον ποιεῖν μὴ βίᾳ ἀλλ ' ἑκόντας πάντας πάντα |
αὐτὸν συρίττοντα τὸν Πᾶνα . Ὁ δὲ ἀκούσας ἀναπηδᾷ καὶ διώκει κατὰ τῶν ὀρῶν , οὐκ ἐρῶν τυχεῖν ἀλλ ' | ||
] στρουθίων . ὡς ] καθὰ περιστερά . ὡς ] διώκει ὁ ἀετὸς δῆλον . δράκοντα ] ὄφιν . δύσχιμον |
ἤδη κρατούμενος ὑπὸ τοῦ πάθους . ὡς δ ' οὐκ ἠδύνατο πρὸς γάμον αὐτὴν λαβεῖν ἐκείνην τε ὁρῶν ἐγγεγυημένην ἑτέρῳ | ||
λόγου : οὐ μὴν ἔτι τὸ ἐν τῇ ἐπισταλτικῇ συντάξει ἠδύνατο τοιοῦτον παραδέξασθαι . ἔχει γὰρ ὁ λόγος οὕτως . |
' ἰδιώτης μήτ ' ἄρχων δεδοικὼς τὸν νόμον , ὃς ἀφαιρεῖται καὶ τὸν λόγον ἡμῶν ἅμα τοῖς ἔργοις θάνατον ἐπιτιθεὶς | ||
' ἀμβροσίην Διὶ πατρὶ φέρουσιν . ἀλλὰ καὶ τῶν αἰεὶ ἀφαιρεῖται λὶς πέτρη . ἀλλ ' ἄλλην ἐνίησι πατὴρ ἐναρίθμιον |
. καίπερ οὖν , φησι , φοβούμενος τοῦτο , οὐκ ἀποτρέψομαι εἰπεῖν τῷ φόβῳ τῷ πρὸς ὑμᾶς . γράφεται δὲ | ||
: ἃ δὲ ἐς πάντας ὅσιον γράφειν , ἐς ταῦτα ἀποτρέψομαι . πρὸ τοῦ ναοῦ τοῦδε , ἔνθα καὶ τοῦ |
παρ ' Ἕρμον Φεύγει , οὐδὲ μένει , οὐδ ' αἰδεῖται κακὸς εἶναι . Οὐ γὰρ ἄν , ἔφη , | ||
δέχθαι , ἐπεὶ πάντη καὶ ὅτις μάλα κύντατος ἀνδρῶν Ξεινίου αἰδεῖται Ζηνὸς θέμιν ἠδ ' ἀλεγίζει . ” Ὧς φάτ |
, τοῖς δέ γε παρὰ φύσιν λεγομένοις ὅρον καὶ τάξιν ἐπιτίθησι . οὐ γὰρ εὐφορίαι μόνον , ἀλλὰ καὶ ἀφορίαι | ||
περισκέψεως ἀνεζητημένα , ἡνίκα ἐνθουσιῶν ὁ σοφὸς ἀντικρὺς παρεστηκότων οὐκ ἐπιτίθησι ταῖς κεφαλαῖς ἐξ ἐναντίας καὶ κατ ' εὐθὺ τὰς |
εἰπε ! ! ! ! ! ! ! ! ! δεηθείη τοῦ βαλανείου ! ! ! ! ! ! ! | ||
φύσει φράζει , προνοουμένη τι τῶν ἀνθρωπίνων , εἴ ποτε δεηθείη βοηθείας τινός , ὁρῶσα τοῦτον ὄντ ' ἀναγκαῖον μόνον |
ὀχληρὸν αὐτὸν εἶναι τοῖς ἀνθρώποις νύκτωρ κεκραγότα μηδὲ ὕπνου τυχεῖν ἐῶντα . τοῦ δὲ εἰπόντος ἐπ ' ὠφελείᾳ αὐτῶν τοῦτο | ||
βοηθός : βοήθεια γὰρ τῶν ἀγαθῶν ἔργων τὰ ἔπη οὐκ ἐῶντα τοῦ λοιποῦ λήθην αὐτῶν κατακαυχήσασθαι : * * βοηθός |
ἐνδείας οὐχ ὁρῶ : στάσιμος γὰρ αὕτη , καὶ μηδένα ἀνεχομένη δρόμον μήτε εἰς φυγὴν μήτε εἰς δίωξιν : ὅταν | ||
καπνόν . ἡ μὲν οὖν μήτηρ ἐδάκρυεν οὐδὲ τὸν λόγον ἀνεχομένη τοῦ ἔργου , τοῖν θείοιν δὲ ὁ πρεσβύτερος τῇ |
καὶ ἡ δόξα οὐκ οἶδεν καθ ' αὑτὴν οὖσα ἅπερ οἶδεν μετὰ τῆς διανοίας . πάλιν ὅταν εἴπῃ ὅτι ἡ | ||
οἰκιστὴν αὐτῆς γεγονέναι „ . καὶ Ἀρτεμίδωρος Δῶρα τὴν πόλιν οἶδεν ἐν ἐπιτομῇ τῶν ιαʹ ” συνεχῶς δ ' ἐστὶ |
λόγῳ καὶ ὁ περὶ τῆς μαντικῆς ἀπολογισμός . Οὐ γὰρ καθέλκει οὐδὲ οὗτος ἐπὶ τὰ τῇδε καὶ πρὸς ἡμᾶς τὸν | ||
ὅτε θυμῷ θαρσήσῃ , δίναις μὲν ἐνήλατο , τὸν δὲ καθέλκει ἱέμενον πολιοῦ μολίβου βεβριθότος ὁρμή . αὐτὰρ ὅ γ |
ἐπίχειρα τῆς φιλανθρωπίας ταῦτά σοι ἐγένετο . ἀνθ ' ὧν ἀτερπῆ : Τοῦτό φησιν , ὅτι ἀνθ ' ὧν ἔπραξας | ||
ἔπραξας τολμηρῶς , φρουρήσεις καὶ φυλάξεις καὶ τηρήσεις ταύτην τὴν ἀτερπῆ πέτραν , ὀρθὸς ἱστάμενος ἄϋπνος , οὐδέποτε καθήμενος : |
ποδαλγής . τάχα δ ' ἂν τοῖς ἰατρικοῖς προσήκοι τὸ ἀλγεῖν , ἀλγεινόν ἐπαλγές , ὀδυνᾶσθαι ὀδυνηρόν ἐπώδυνον , ἀφ | ||
τόπῳ , πῶ δὲ τὴν ἐκ τόπου . πονεῖν καὶ ἀλγεῖν διαφέρει . πονεῖν μὲν γάρ ἐστι τὸ ἐνεργεῖν , |
μεμνημένοι τῶν ἐπιλελησμένων εἰσὶν ἀθλιώτεροι . εἰ δὲ καθελεῖν ἡμῖν ἐπιτρέψεις , ἔλαττον μὲν ἡ καθαίρεσις χρόνου προϊόντος λυπεῖ , | ||
νενευκυῖα . ※ οὐκ αὖ μ ' ἐάσεις : οὐκ ἐπιτρέψεις , οὐ συγχωρήσεις μοι . ὁ δὲ Κλέων ἐστὶν |
ἔδει δεῖξαι . Ἐπὶ τῆς δοθείσης εὐθείας γράψαι τμῆμα κύκλου δεχόμενον γωνίαν ἴσην τῇ δοθείσῃ γωνίᾳ εὐθυγράμμῳ . Ἔστω ἡ | ||
τι ἡ ψυχή , ποῖον δέ τι τὸ σῶμα τὸ δεχόμενον αὐτὴν οὐκέτι προσδιορίζουσιν , ὥσπερ ἐνδεχόμενον κατὰ τοὺς Πυθαγορικοὺς |
, ἀλλ ' ὥσπερ καὶ τὸ παράδειγμα λέγει , οὐκ ἀπεικὸς ἡγεῖται τοιούτους ἐνεῖναί τινας οἷς τεθνάναι κρεῖττον ἢ ζῆν | ||
. εἰ δὲ καὶ κύριον εἴη τὸ Ἀγαθῖνος , οὐκ ἀπεικὸς σημαίνειν ἀμφότερα . Σχοινεύς γὰρ καὶ κύριον καὶ ποταμοῦ |
οὐδὲ τὰ ἑφθὰ τοῖς ὠμοῖς , οὐδὲ ῥίζα ὀπῷ πάνυ εὐκέραστον . κατά γε μὴν τὰ νοσήματα κρείσσων ἡ γνώμη | ||
προσηγορικῷ τὸ πέμπετε ῥηματικὸν ἐπικείμενον οὐκ ἔχει συνῳδὸν οὐδ ' εὐκέραστον τὸν ἦχον , ἀλλ ' ἀνάγκη στηριχθῆναι τὸ ν |
τοῦ ἀδελφοῦ θύων . Κασάνδρῳ δὲ γενόμενος φίλος , μέγα ἴσχυσε . Καὶ κατ ' ἀρχὰς μὲν ἦν αὐτοῦ τὸ | ||
, καὶ μηκέτι ἰσχύσαντος περαιτέρω ἀπελθεῖν , οὔτε γὰρ περάσαι ἴσχυσε τὸν Ὠκεανόν : τὰ γὰρ Γάδειρά ἐστιν ὥσπερ εἴσοδος |
: καὶ τὰς ἑαυτῆς τύχας οἰκτείρασα καὶ τὸ τοῦ παιδὸς τετυφωμένον ἐλέγξασα . Ξενοκράτης ὁ Χαλκηδόνιος , ὁ ἑταῖρος Πλάτωνος | ||
. Ἔπειτα δὲ κἀκεῖνο πῶς οὐκ ἄγνωμον αὐτῶν καὶ παντελῶς τετυφωμένον τὸ περὶ τῶν οὕτως ἀδήλων λέγοντας μηδὲν ὡς εἰκάζοντας |
τῶν σμηκτικῶν πέφυκεν οὐλὰς ἀποσμήχειν , ταῦτα καὶ τύλους ἀποσμήχειν οἶδε καὶ οὐλὰς παχείας . εἰσὶν οὖν πολλὰ τοῦτο ποιεῖν | ||
τοῦ ἀδικήματος γένηται , ἀπέθανεν ὑπ ' αὐτῶν , τίς οἶδε ; Τοὺς δὲ μὴ πολὺ ἧσσον ἐμοῦ μισοῦντας αὐτόνἦσαν |
κύριος αὐτῷ ἐπιτάττῃ , διαφεύγει τε τὰ πλείω καὶ ἄλλα δρᾷ ἀντ ' ἄλλων , ἅτε πάσχων τὸ αἰσθητήριον . | ||
τε τὸ πρὸς ἑαυτὸν καὶ κατὰ τὸ πρὸς ἐκεῖνο : δρᾷ γὰρ οὐδὲν οὐδετέρωθι , καθὸ γιγνώσκει . Εἰ γὰρ |
ἀπερισπάστως ἐπαινεῖ τὸν οἶνον , ὁ δὲ μετὰ ἄσθματος ἥκων ἀπωθεῖται : καὶ ἡ μὲν ἀξιοῖ σπείσαντα πιεῖν , ὁ | ||
ἱκέτιδας , τὸν δὲ ἐπισεισθέντα τῶν παθῶν Αἰγύπτιον σκηπτὸν ῥᾳδίως ἀπωθεῖται . Τῷ δὲ μὴ δεχομένῳ μετάνοιαν Κάιν δι ' |
καὶ γνώσῃ τὴν πολυσπλαγχνίαν αὐτοῦ , ὅτι οὐ μή σε ἐγκαταλίπῃ , ἀλλὰ τὸ αἴτημα τῆς ψυχῆς σου πληροφορήσει . | ||
καὶ φύσει ἐνίῃσι , καὶ ἢν ἕλκεα ἐγγενόμενα μεγάλας οὐλὰς ἐγκαταλίπῃ , καὶ ἢν λεῖαι ἔωσιν , οὐ λαμβάνει ἡ |
ὦσιν . ὅσα δὲ ξηραίνει , τὴν ἀρχὴν οὐδ ' ἐπιτρέπει γεννᾶσθαι τὸ σπέρμα , κἂν θερμὰ τὴν φύσιν ὑπάρχῃ | ||
γῇ τῷ σώματι , ἀλλὰ παροικεῖν ὡς ἐν ἀλλοδαπῇ μόνον ἐπιτρέπει χώρᾳ . „ γινώσκων „ γάρ φησι ” γνώσῃ |
, ἀνατραπεῖς . Ξ πικρὰς μοναρχίας : τουτέστι δυαρχεῖν οὐκ ἠθέλετε καὶ γέγονεν ἡμῖν πικρὰ ἡ τῆς μοναρχίας ἔφεσις . | ||
: εἰ δὲ σωφρονεῖν ἔγνωθ ' , ὅτ ' οὐκ ἠθέλετε , τὸν Διὸς γόνον ηὐδαιμονεῖτ ' ἂν σύμμαχον κεκτημένοι |
κατασκευῆς , οἰκείαν πρὸς ἀρετήν . Τὸν δὲ σπουδαῖον , ὁμιλητικὸν ὄντα , καὶ ἐπιδέξιον , καὶ προτρεπτικόν , καὶ | ||
μὴ γίνεσθαι μηδενὸς ὄντος μεταξὺ φανεροῦ , ἀνθρώπου δὲ τὸ ὁμιλητικὸν διὰ λόγου , ἢ ὄρθιον τῷ σχήματι ἤ τι |
σῆμα δέ τοι ἐρέω μάλ ' ἀριφραδές , οὐδέ σε λήσει : ὁππότε κεν δή τοι ξυμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης φήῃ | ||
τεχνήσομαι ἠδὲ νοήσω στεινωπῷ ἐν ὁδῷ παραδύμεναι , οὐδέ με λήσει . Ὣς ἔφαθ ' , οἳ δὲ ἄνακτος ὑποδείσαντες |
ὅσα ἵππῳ , καὶ συμμετρεῖται μὲν τὸν δρόμον εἰς τὸ ἀνεκτὸν τῷ παιδί , καγχάζοντι δὲ αὐτῷ ὑπὸ τοῦ ἥδεσθαι | ||
. καταισχυντῆρσι ] ἤγουν τοῖς αἰσχύνουσι τοὺς δόμους ἄρχουσιν . ἀνεκτὸν ] ὑπομονητόν . πεπαιτέρα ] ὡριμωτέρα , γλυκυτέρα . |
πρὸς τὰ μέλλοντα πράσσεσθαι , καὶ τοῖς ἐγγόνοις παρακελευόμενος μὴ ἐκπλήττεσθαι τῇ δόξῃ μηδὲ τῷ πλούτῳ : θεὸν γὰρ εἶναι | ||
καταλείψομεν ; εἰ γὰρ τὸ συνειδὸς βιαζόμενοι προσποιησόμεθα τοῖς ὁρωμένοις ἐκπλήττεσθαι καὶ τὴν πρόφασιν ἀγνοεῖν , μείζω διὰ τῆς θέας |
ὁρμῇ ἀκατασχέτῳ φερόμενον οὐχ ὁ βουκόλος ἐπέχει , οὐ φόβος ἀναστέλλει , οὐκ ἄλλο τοιοῦτον , ἄνθρωπος δὲ ἵστησιν αὐτὸν | ||
ἀγανακτῶν δὲ πρὸς τοῦτον τὸν λόγον ὡς προσκρούοντα τοῖς θεοῖς ἀναστέλλει ἑαυτὸν μὴ λέγειν τοιαῦτα καί φησιν : ἀπόῤῥιψον , |
γε τοιούτῳ διὰ τὴν συντροφίαν ἐστὶν ἀναγκαῖον κάτω βλέπειν εἰς δουλικὰ ἄττα διακονήματα . τὸ γὰρ ἄνω αὐτῶν καὶ εὐθύ | ||
, ᾧ ἀνεμέσητον εὐήθει δοκεῖν καὶ οὐδενὶ εἶναι ὅταν εἰς δουλικὰ ἐμπέσῃ διακονήματα , οἷον στρωματόδεσμον μὴ ἐπισταμένου συσκευάσασθαι μηδὲ |
ἐν Φυγάδι : αἰεί γ ' ὁ Χαιρεφῶν τιν ' εὑρίσκει τέχνην καινὴν πορίζεται τε τὰ δεῖπν ' ἀσύμβολα . | ||
ἢ τὸν διὰ τῆς ῥινὸς εὑρισκόμενον : καὶ γὰρ ὀσφραινομένη εὑρίσκει τοὺς φωλεοὺς τῶν ὄφεων . ἴχνος : σημεῖον , |
' ὡς εἰπεῖν : ἰσχυρότερον δὲ τούτου τὸ ἅλιμον : ἀπόλλυσι γὰρ τὸν κύτισον . Ἔνια δὲ οὐ φθείρει μὲν | ||
ἀναγκαία ᾖ ἀποφατικὴ ἡ ἐλάττων , οὐ ποιεῖ συλλογισμόν : ἀπόλλυσι γὰρ τοῦ πρώτου σχήματος τὸ ἴδιον μὴ ἔχουσα τὴν |
Προγόνοις : τὸν τρόπον μὲν οἶσθά μου ὅτι τῦφος οὐκ ἔνεστιν , ἀλλὰ τοῖς φίλοις τοιοῦτός εἰμι δη τις τύπτεσθαι | ||
ἡλικίαν : τὸ μὲν γὰρ ὑγραῖνον ἀπὸ τοῦ γάλακτος οὐκ ἔνεστιν αὐτοῖς , τὸ δὲ λίπος τὸ φυσικὸν καὶ τὸ |
ἢ ἔνθα , καταλιπὸν τὴν βαθμίδα τοῦ πήχεως , ὀλιγάκις εἴωθε συμβαίνειν , οὐχ ὥσπερ τὰ πρόσθεν εἰρημένα πολλάκις , | ||
ἐπὶ τεταρταίων καὶ ἀμφημερινῶν . χαμαίδρυοϲ ἀφέψημα ϲυνεχῶϲ πινόμενον κωλύειν εἴωθε τεταρταῖον καὶ ἀμφημερινόν : καρώου ϲπέρμα νάρθηκοϲ ϲπέρμα φλόμου |
διαφθορὰν χυμῶν ἐκεῖθεν ἀποκρίνεσθαι , διουρητικὰ δὲ φάρμακα πλείω χωρεῖν παρασκευάζει τὰ οὖρα τῇ τε φυσικῇ λεπτομερείᾳ καὶ τῇ θερμότητι | ||
εἰς ἐπίῤῥωσιν : διαφέρει οὖν , ὅτι τὸ μὲν πάθος παρασκευάζει , ὁ δὲ ἐπίλογος αὔξει , ὁ δὲ φεύγων |
ἐμφορηθῆναι θέλουσιν οὐκ ὀλίγον μὲν τὸ θάμβος οὐδὲ τὴν ἔκπληξιν ἀγεννῆ τῶν θαυμασίων αὐτῆς ἁπτομένοις προθύρων ἐνεῖναι εἰκός : τῷ | ||
ὥσπέρ τι ὀξυωπὲς τῆς διανοίας φάρμακον , ῥώμην αὕτη οὐκ ἀγεννῆ παρασκευάζει πρὸς τὴν θέαν τῶν ὅλων : ἀθέατοι δὲ |
τῶν τεχνῶν τῆς πόλεως ἀπελαύνει , τὰς δὲ λυσιτελούσας οὐ συγχωρεῖ πάντας μανθάνειν ἢ μαθόντας ἀεὶ μεταχειρίζεσθαι . οὐ γὰρ | ||
ὑποθέσει ταύτῃ νυνὶ μετὰ ταῦτα ἐν τῷ δευτέρῳ ὑπομνήματι οὐ συγχωρεῖ , σκεπτέον καὶ τοῦτον τὸν λόγον . φησὶ τοίνυν |
γὰρ ἀκκισμὸς ὑποκνίζων τὰς ὁρμὰς ἐπεγείρει μᾶλλον καὶ τοὺς ἔρωτας ἀναφλέγει : τραχηλιζόμενοι δὲ ταῖς ἐπιθυμίαις πάνθ ' ὑπομενοῦσι δρᾶν | ||
καὶ ἡμέραν , καὶ ὕδατι μὲν οὐ σβέννυται , ἀλλὰ ἀναφλέγει , φορυτῶι δὲ σβέννυται . ὅτι ἐν μέσηι Ἰνδικῆι |
τὸ πρὸς βίαν πίνειν ἴσον [ κακὸν ] πέφυκε τῷ διψῆν βίᾳ . ὅθεν εἴρηται καὶ τὸ οἶνος ἄνωγε γέροντα | ||
ὑπὸ τῶν κατηναγκασμένων : καὶ γὰρ ῥιγοῦν ποτε ὁμολογοῦμεν καὶ διψῆν καὶ τοιουτότροπά τινα πάσχειν . ἀλλὰ καὶ ἐν τούτοις |
τε ὀνόμασι καὶ τοῖς ῥήμασι τὸν λόγον ἀποτετορνεῦσθαι καὶ οὐκ ἀγεννῶς εἰρῆσθαι τὸ ἐπιὸν τῷ ῥήτορι . ἀλλὰ περὶ μὲν | ||
πολέμου γὰρ ἡμῖν εἰρήνη βεβαιοῦται : εἰ δέ , μὴ ἀγεννῶς τὸν πόλεμον διενέγκοιμεν . ἀλλ ' οἷα δρᾶτε τοὺς |
ὡς ὑπερέχειν τοῦ στέατος , θὲς ἐπὶ κούφης ἀνθρακιᾶς καὶ κίνει σπάθῃ , ὅταν δὲ τακῇ , διηθήσας αὐτὸ δι | ||
τῷ ἀφεψήματι μῖϲγε πρῶτον τὴν ἄϲβεϲτον ἀρκοῦϲαν κατὰ ϲυνήθειαν καὶ κίνει , καὶ ὅταν διαλυθῇ , ἐπίπαϲϲε ἀρϲενικοῦ # α |
ἡμῖν τοῦτό ἐστι οὐ περιοπτέον , γένος τὸ Εὐρυσθένεος γενέσθαι ἐξίτηλον . Σύ νυν τὴν μὲν ἔχεις γυναῖκα , ἐπείτε | ||
ζῷα οὐ ψυχαὶ μόνον , ἀλλὰ ψυχῶν ἐλαττώσεις , οἷον ἐξίτηλον ἤδη προιόντων . Ὁ γὰρ τοῦ ζῴου λόγος , |
. Ὁ μὲν οὖν κλαυθμὸς , δηλοῖ τὸν ἔλεον τῆς μοχθηρᾶς προαιρέσεως : ἡ δὲ φορὰ τοῦ κακοῦ τὴν ἴασιν | ||
αἰτίας ἕκαστον αὐτῶν : καὶ γὰρ ὑπὸ πλήθους καὶ ὑπὸ μοχθηρᾶς καὶ δακνώδους ποιότητος . ἀλλὰ τὸ μὲν πλῆθος κινεῖ |
Μελίσσῳ , παγκρατίου στεφάνωμ ' ἐπάξιον , ἔρνεϊ Τελεσιάδα . τόλμᾳ γὰρ εἰκώς θυμὸν ἐριβˈρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ , | ||
δὲ ἐν τῷ ἔρνεϊ στίζουσι καὶ ἐπιφέρουσιν οὕτω : Τελεσιάδᾳ τόλμᾳ γὰρ εἰκώς , ὡς τοῦ Τελεσιάδου ἐναγωνίου προγόνου γενομένου |
δ ' ἐμφέρειαν μηδεὶς εἰκαζέτω σώματος χαρακτῆρι : οὔτε γὰρ ἀνθρωπόμορφος ὁ θεὸς οὔτε θεοειδὲς τὸ ἀνθρώπειον | σῶμα . | ||
, τὸ ὀσφρανθῆναι τιθεὶς ἐπὶ τοῦ συναινέσαι : οὐ γὰρ ἀνθρωπόμορφος οὐδὲ μυκτήρων ἤ τινων ἄλλων ὀργανικῶν μερῶν χρεῖος . |
Κλέωνα τοῦτ ' αἰνίσσεται , ὡς κεῖνος ἀναιδέως τὴν σπατίλην ἐσθίει . Ἀλλ ' εἰσιὼν τῷ κανθάρῳ δώσω πιεῖν . | ||
τὴν οὐρὰν αὐτῆς περιλαμβάνει , ἡ δὲ τοῖς ὀδοῦσιν αὐτὸν ἐσθίει , καὶ τὰ μὲν τῶν μελῶν ἐν τῇ γαστρὶ |
διὸ καὶ ἀντιδιασταλτικῶς λέγει , οὐδὲ μὴν οὐδὲ ὁ Ἕκτωρ εἴασε τοὺς Τρῶας εὕδειν . αὐτὰρ ὁ μοῦνος ἔην μετὰ | ||
γαμετὴ αὐτοῦ λαβοῦσα τὸ βιβλίον παρὰ τοῦ παιδὸς εἶτα οὐκ εἴασε διαναγνωσθῆναι τὸ πᾶν οὐκέτι , φήσασα πάνυ σφόδρα προσέχοντα |
τὸ δὲ ἐξιὸν καὶ ἀναχωροῦν ἀπ ' αὐτοῦ πρὸς τὸν σπείραντα καὶ καταπέμψαντα πατέρα . ὑπομίμνησκε σαυτὸν ὅτι πάντες ἄνθρωποι | ||
βραδύνοιτο ὁ πλοῦς , ἐνδιαχειμάσαι τῇ προεσκεμμένῃ νήσῳ , καὶ σπείραντα καὶ ἀνελόμενον τοὺς καρποὺς τελέσαι τὸν ἐγνωσμένον ἐξ ἀρχῆς |
λόγος . Εἰσηγησαμένου δέ τινος τὴν γνώμην , τὸν θεὸν ἐπέρεσθαι εἰ αὐτῷ φίλον ἀνθρώπων δεκάτας ἀπολαμβάνειν , πέμπουσι τὸ | ||
ὁσημέραι πάντοτε : καθ ' ἡμέραν οἰδαίνειν , θυμοῦσθαι : ἐπέρεσθαι φύσασθαι . ὀφρυάζοντα , ὀφρυάζειν λέγεται , τὸ τοὺς |
: οἵ τε ἀγαθοί , εἰ ἐξηγκωνισμένοι περιπατοῖεν , οὐκ ἐπιτρέψει τις αὐτοῖς , ἀλλὰ φήσει , Ὦ Χρύσιππέ τε | ||
ὀλίγον ἢ τῆς δεκάδος τὸ πολὺ οὐδενὶ τό γε ἡμέτερον ἐπιτρέψει : ὁ γὰρ μοναδικός ἐστιν ἀριθμός , ᾧ ταῦτα |