| , ἀνατραπεῖς . Ξ πικρὰς μοναρχίας : τουτέστι δυαρχεῖν οὐκ ἠθέλετε καὶ γέγονεν ἡμῖν πικρὰ ἡ τῆς μοναρχίας ἔφεσις . | ||
| : εἰ δὲ σωφρονεῖν ἔγνωθ ' , ὅτ ' οὐκ ἠθέλετε , τὸν Διὸς γόνον ηὐδαιμονεῖτ ' ἂν σύμμαχον κεκτημένοι |
| ληπτόν . καὶ ὑπὸ τίνος ; καὶ γὰρ οὐδὲ τοῦτο εὔπορον . καὶ ἐπεὶ ἅπας ἀριθμὸς ὅ τε φυσικὸς ὅ | ||
| τάλαντα ἑκάστῳ ζεύγει τὸ ἀγώγιον . ὡς δ ' ἔγνω εὔπορον οὖσαν τὴν ἀγωγήν , παρεσκευάζετο ὡς ἄξων τοὺς πύργους |
| ὅσα ἵππῳ , καὶ συμμετρεῖται μὲν τὸν δρόμον εἰς τὸ ἀνεκτὸν τῷ παιδί , καγχάζοντι δὲ αὐτῷ ὑπὸ τοῦ ἥδεσθαι | ||
| . καταισχυντῆρσι ] ἤγουν τοῖς αἰσχύνουσι τοὺς δόμους ἄρχουσιν . ἀνεκτὸν ] ὑπομονητόν . πεπαιτέρα ] ὡριμωτέρα , γλυκυτέρα . |
| τῇ ψυχρᾷ ἐλπίδι ἐπαίρεσθε , ὡς διαφθαρέντων τῶν πατρικίων ὑμᾶς ἐάσουσιν οἱ πολέμιοι ταύτην ὑπολογιζόμενοι τὴν εὐεργεσίαν , καὶ συγχωρήσουσιν | ||
| ἐπί τι προκείμενον μεταθέσθαι ; ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ οὐκ ἐάσουσιν ἐμοὶ δόμεναι ὁμολογεῖ τὸν ὀρθὸν τόνον διὰ τῆς τοῦ |
| βουλὴ καὶ συγκατάθεσις , ἐκ τοῦ νοῦ τοῦ πατρὸς αὑτῶν ἐθέλουσι παιδοποιεῖσθαι , μαχόμεναι τῷ λέγοντι : ” ἐξανέστησέ μοι | ||
| , καὶ ἔχειν τροφὴν ζωῆς τὸ ἐξ αὐτοῦ πνεῦμα . ἐθέλουσι δὲ ἄρα ἐν τοῖσδε τοῖς μικροῖς μήτε ἀχαρίστους εἶναι |
| εἰ δὲ ὕποπτος ἢ ἄπιστος ἐχθροῦ πᾶσα συμβουλή , οὐκ ὀκνῶ καὶ παρακαλεῖν σε μὴ τοὺς φιλοὺς τίνυσθαι τῆς ἐμῆς | ||
| : οὐ γὰρ εὐσεβές . κόπτειν δὲ μέλλων τὴν θύραν ὀκνῶ πάλαι : οὐκ οἶδα γὰρ τὸν ἀδελφὸν εἰ νῦν |
| μὲν δύο οὓς ἐγὼ προὐβαλόμην , Διότιμος καὶ Μελάνωπος , ἤθελον καὶ ἀνώμοτοι καὶ ὀμόσαντες ἀποφήνασθαι ἃ ἐγίγνωσκον ἀληθέστατα ἐκ | ||
| γὰρ ἄνευ μακάρων τάδ ' ἐρέξαμεν , ἀλλά που αὐτοὶ ἤθελον ἀθάνατοι νῶιν κακὰ πολλὰ βαλέσθαι σεῦ ἀπὸ νόσφιν ἐόντος |
| ἐμμανής , ὅμως διὰ τὴν ἀλήθειαν ἔξω μανίας καὶ βακχευμάτων δόξω εἶναι , ἐπειδὴ τὸ τὴν ἀλήθειαν λέγειν οὐκ ἔστι | ||
| δή . θαυμάσητε δὲ μηδὲν ἐὰν ὑμῖν ἄνωθέν ποθεν ἐπιχειρεῖν δόξω : σχολῆς γὰρ ἀπολαύομεν καὶ οὐδὲν ἡμᾶς ἐστὶ τὸ |
| ἰδών , ἡμᾶς δὲ οὐκ εἰδὼς ὅ τι πράττομεν , ὀκνεῖ περί τε ἡμῶν καὶ περὶ αὑτοῦ : ἐπειδὰν δὲ | ||
| ] ἕνεκα . Ἀπολοφυρομένη λέγει τοῦτο ἐν τῶι εἰσιέναι : ὀκνεῖ γὰρ εἰσελθεῖν ὥς τι δεινὸν ὁρῶσα . Διὰ τί |
| ἄδικον συνεκρότεις . ἢ οὕτως : [ εὐτυχῶν ] οὐκ ἔμελλες ἕξειν τοὺς ὑπὲρ σοῦ φίλους , εἰ συμβαίη σε | ||
| σῶν ἥκειν αὐτὸν γραμμάτων . καὶ οὐκ ἄρα παρόντας ἡμᾶς ἔμελλες τιμήσειν μόνον , ἀλλ ' ἤδη καὶ ἀπόντας . |
| . εἰ ταῦτα παρ ' ὑμῶν ἐγίγνετο , πολλοὺς ἂν εἴχετε τοὺς βοῶντας , τοὺς λέγοντας , τοὺς διδάσκοντας , | ||
| ὑμεῖς μέν , ὦ Ἀθηναῖοι , τὰς ἐλπίδας τῆς σωτηρίας εἴχετε ἐν τῷ τὸν στρατηγὸν ὑμῶν ἐκπλεύσαντα ταχέως τῶν ἐπικαίρων |
| ἵνα μὴ κλάῃς . Ἀκροῶ δή , καὶ τὰς χεῖρας πειρῶ κατέχειν . Ἀλλ ' οὐ δύναμαι : χαλεπὸν γὰρ | ||
| θεοῦ . Γλώσσης μάλιστα πανταχῆ πειρῶ κρατεῖν . Γαστρὸς δὲ πειρῶ πᾶσαν ἡνίαν κρατεῖν . Γίγνωσκε σαυτὸν νουθετεῖν ὅπου τρέχεις |
| μὲν ἱκανόν : ἄνευ γὰρ τούτου οὔτε μάχεσθαι οὔτε ζῆν δυναίμεθ ' ἄν : οἶνον δὲ τοσοῦτον ἕκαστον ἔχειν χρὴ | ||
| : οὐδ ' ἂν εἰ πλεύσαιμεν ἵνα μαντείαν λάβοιμεν , δυναίμεθ ' αὐτῇ βοηθεῖν : ἄλλως : οὐδὲ ἔστιν ὅποι |
| δὲ Κομνηνὸς Ἀλέξιος κατὰ νώτου τῶν πολεμίων γενόμενος καὶ δοκῶν ξυνέπεσθαί οἱ τὴν φάλαγγα τὴν ἰδίαν γενναίως τε ἠγωνίζετο καὶ | ||
| τοῖς υἱέσιν ἕπεσθαι καὶ τὰ κελευσθέντα πληροῦν , τοῖς δὲ ξυνέπεσθαί οἱ καὶ ὁδηγῷ τούτῳ χπῆσθαι πρὸς τὴν μελετωμένην ἐγχείρησιν |
| αὑτῆς , οὐδενὸς πρὸς ἐκτόπου . Οἴμοι : πρὶν ὡς χρῆν σφ ' ἐξ ἐμῆς θανεῖν χερός ; Κἂν σοῦ | ||
| αὐτῷ τρόπῳ ὥς φησιν : πάντως δ ' οὖν ἀφέτην χρῆν μάρτυρα τῶνδε τετύχθαι . ἐπὶ δὲ νυκτερινῆς γενέσεως τὴν |
| δ ' ἁπλῶς , ἀκάκως , ἀπλάστως , ἐκφανῶς , ἐλευθέρως , εὐθυρρημόνως , εὐήθως . τάττοιτο δ ' ἂν | ||
| ἐστὶν ἐντιμότερος . ἐλευθέρως δὲ . . . : [ ἐλευθέρως ] φησὶν πολιτευόμεθα [ ] [ ἔν τε τοῖς |
| καὶ τοῦ μηδὲν παραλελεῖφθαί μοι τῶν γεγραμμένων ὑπὸ τοῦ Δάμιδος ἐβουλόμην ἂν καὶ τὰ διὰ τῶν βαρβάρων τούτων σπουδασθέντα εἰπεῖν | ||
| , τὰ δὲ ἀλλότρια πάνυ ἀκριβῶς θεῶνται . ἐγὼ δὲ ἐβουλόμην περιτετράφθαι μοι τὰς πήρας , ἵνα τὰ ἐμαυτοῦ μόνον |
| ἐν ἀνθρώποις ἐδείχθη ; Τοῦτο μὲν ὧδε ἐχέτω : οὐκ ἐνδεῶς δέ , οἶμαιὦ Θωμάσιε ἔδειξεν ὁ λόγος ὅπερ ἐβούλου | ||
| , ὡς ἂν ὁ καιρὸς διδῷ : ἐνταῦθα δείκνυσιν ἑαυτὸν ἐνδεῶς εἰπόντα τὴν τῶν προσώπων διαφοράν : κελεύων γὰρ ἰδίᾳ |
| Ἡμᾶς δέ γε εἰ ὑπολαμβάνοι ἰατρικοὺς εἶναι , κἂν εἰ βουλοίμεθα διανοίγοντες τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐμπάσαι τῆς τέφρας , οἶμαι οὐκ | ||
| αὐτοῦ γένος τοῦ ἑτέρου κρεῖττον ἀποφαίνειν . εἰ μὲν δὴ βουλοίμεθα προκρίνειν τὸ τῶν ἀρρένων γένος τοῦ θήλεος , οὕτω |
| εἰς ἀμετρίαν . Τί μήν ; Ἀλήθειαν δ ' ἀμετρίᾳ ἡγῇ συγγενῆ εἶναι ἢ ἐμμετρίᾳ ; Ἐμμετρίᾳ . Ἔμμετρον ἄρα | ||
| δὲ καὶ σὺ καὶ δύνασαι καὶ Προκόπιον ἕνα τῶν φίλων ἡγῇ καὶ φιλεῖν ὅλως οὐχ ἧττον ἢ ἄρχειν ἐπίστασαι . |
| με πολλὰ κατεφίλει . ἐγὼ δὲ τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ᾔδειν ὅστις ἦν , ἀλλ ' εἱστήκειν ἐκπεπληγμένος καὶ δεχόμενος | ||
| ὥστε μηδ ' εἰς ταῦτα ἀναχώρησιν εἶναι . οὐ γὰρ ᾔδειν , οὐ γὰρ ἠπιστάμην , ὅστις ἦν . οὐ |
| ἐνέχοιο μείζοσιν . ἐγὼ δὲ τοῦτο οὐ ποιήσω φιλίαν ἰσχυρὰν ὑβρίζειν οὐκ ἀξιῶν συκοφαντίᾳ . ἀλλ ' ὅταν τι γένηται | ||
| οὐκέτ ' ὄντας αἰκίζειν νεκρούς ; τί τὴν ἄναυδον γαῖαν ὑβρίζειν πλέον ; ἐπὰν γὰρ ἡ κρίνουσα καὶ θἠδίονα καὶ |
| Ἄπολλον , ἀλλὰ σκαιὸν οὐ μετρίως λέγεις , μετὰ μαρτύρων ἀτυχεῖν , παρὸν λεληθέναι . δυσπαρακολούθητόν τι πρᾶγμ ' ἐστὶν | ||
| ζῆν , οὐ βούλεται . . . τὸ δ ' ἀτυχεῖν ἢ τὸ μὴ θεὸς δίδωσιν , οὐ τρόπου δ |
| χρυσοῦν ἔξωθεν ; ἐν σαυτῷ φέρεις αὐτὸν καὶ μολύνων οὐκ αἰσθάνῃ ἀκαθάρτοις μὲν διανοήμασι , ῥυπαραῖς δὲ πράξεσι . καὶ | ||
| εἶναι τούτου τοῦ ἔρωτος καὶ τῆς ἐπιθυμίας ; ἢ οὐκ αἰσθάνῃ ὡς δεινῶς διατίθεται πάντα τὰ θηρία ἐπειδὰν γεννᾶν ἐπιθυμήσῃ |
| ; ὅτι τἀληθὲς ἰσχυρόν , καὶ τοὐναντίον ἀσθενὲς τὸ συνειδέναι πεπρακόσιν αὑτοῖς τὰ πράγματα . τοῦτο παραιρεῖται τὴν θρασύτητα τὴν | ||
| ἡγεῖτ ' εὐήθως λήψεσθαι : ἀσφάλειαν οὖν ἔσεσθαι τοῖς ἰδίᾳ πεπρακόσιν αὑτούς , εἰ καὶ κατὰ μικρὸν τοῦ λαβεῖν κοινῇ |
| ἤτοι τὴν ἄλογον ψυχὴν , ᾗ τερπομένους βιώσεσθαι τὸ ἑαυτῶν ἀγαπῶντας κακόν . Τῷ λόγῳ γὰρ ἡ ἀλογία κακὸν , | ||
| ποιεῖσθαι , ὅπως ἂν ἀνακληθείη πρὸς τὸ δέον , οὐκ ἀγαπῶντας τὴν ἀπόπτωσιν τοῦ φίλου οὐδὲ ὑπερφρονοῦντας τὸ καταδεὲς αὐτοῦ |
| κἂν ἑκατὸν ἔτη βιῷς ἀεί ὄψει παρόντα , κἂν ἐνιαυτοὺς σφόδρ ' ὀλίγους , σεμνότερα τούτων ἕτερα δ ' οὐκ | ||
| μεγάλοι ] βολβοί . οἵδε ] ἄλλοι οὗτοι . οἱ σφόδρ ' ἐγκεκυφότες : τοιαῦτα γὰρ τῶν ἄγαν φροντιζόντων καὶ |
| αὐτὸν τὴν κοινὴν τάξιν ; Ὦ Ἀθηναῖοι , παρὰ τί οἴεσθε τὰς πόλεις τοτὲ μὲν εὖ τοτὲ δὲ φαύλως πράττειν | ||
| τοὺς Ὀτρυνέας , ὄντα ἐξ ἑτέρου δήμου , τοῦτον οὐκ οἴεσθε τοῦ κλήρου παρὰ τοὺς νόμους ἀμφισβητεῖν ; ἢ τὸν |
| μάρτυς αὐτὸς γέγονας . ὅτε γὰρ τὰ μητρῷα πρὸς μέρος ἠξίους νέμεσθαι , ὄντων παίδων ἐκ τῆς γυναικὸς Φορμίωνι τουτῳί | ||
| ἐκείνης ἀναμνήσθητι , ἐν ᾗ πονηρούς τε ἐκάλεις καὶ σώζειν ἠξίους . ἥμαρτον μέν , ἀλλὰ τρεφέσθων : ἐλύπησαν μέν |
| , φιλολογεῖς : εἰ μέντοι γε τὴν πρός τινα σύγκρισιν ἐθέλοιμεν διασαφῆσαι , ἐπισπώμεθα τὴν ἀντωνυμίαν , ἴδιον ἔχουσαν τὴν | ||
| ἀλλ ' ἔχομεν ἐπὶ πολλῆς ἀδείας , ὁποτέρᾳ ἂν αὐτῶν ἐθέλοιμεν χρῆσθαι προτέρᾳ . Διαιρεῖται δέ φασί ταῦτα τὰ προγυμνάσματα |
| προσώπου σου κρυβήσομαι ” τοῦτ ' ἐστίν : εἰ μὴ παρέχεις μοι τὰ γῆς ἀγαθά , οὐδὲ τὰ οὐρανοῦ δέχομαι | ||
| δὲ καὶ πρὸς μισθὸν διδοὺς ἀνθρώποις τοῖς πονηροτάτοις τούτοις τε παρέχεις ἐξουσίαν μηδὲν ὑγιὲς πράττειν καὶ αὐτὸς ὅμοια τούτοις ἐγχειρεῖς |
| νόμους Ἑλληνικούς . εἰ γὰρ μὴ ἤρων , οὐκ ἂν εὐξάμην τοιούτου γάμου τυχεῖν . σὺ δ ' , ὡς | ||
| δὲ ἐπισχὼν αὐτὸν ἔτι λέγοντα εἶπεν : “ οὐκ ἂν εὐξάμην ἐπιποθῆσαί με Ῥωμαίους , εἰ τοιαύτην ἤλπισα τὴν ἐπιπόθησιν |
| τῶν παρόντων τῇ γυναικὶ κακῶν αἴτιον γέγονε φάρμακον . οὐκ ἀκίνδυνον δὲ ἐπιφαρμάσσειν τὰ σπλάγχνα ἤδη πεφαρμαγμένα . φέρε εἴπατε | ||
| οἷον καὶ τὸ πᾶν , τέλεον καὶ ἱκανὸν σῶμα καὶ ἀκίνδυνον παθεῖν , καὶ παρεῖναι λεγομένη ψυχὴ οὐκ ἂν παρῆν |
| ἀληθῶς ἄνδρα ἐατέον ἐστὶ καὶ οὐ φιλοψυχητέον , ἀλλ ' ἐπιτρέψαντα περὶ τούτων τῷ θεῷ καὶ πιστεύσαντα ταῖς γυναιξίν , | ||
| ὡς ἀληθῶς ἄνδρα ἐατέον ἐστὶν καὶ οὐ φιλοψυχητέον , ἀλλὰ ἐπιτρέψαντα περὶ τούτων τῷ θεῷ καὶ πιστεύσαντα ταῖς γυναιξὶν ὅτι |
| ' ἔτι πρόσθεν ἐλθόντες σὺν Εὐμόλπῳ καὶ Ἑλλήνων τοῖς τἀκείνων ἑλομένοις ἔγνωσαν παραπλήσια βουλεύσαντες ὥσπερ ἂν εἰ τὴν θάλατταν ἐνεχείρουν | ||
| πρὸς ταῖς αὐτοῦ ὑπαρχούσαις ἐξ Ἰταλίας καὶ Σικελίας τοῖς τἀκείνων ἑλομένοις ναῦς ἐπετάχθη ποιεῖσθαι κατὰ μέγεθος τῶν πόλεων , ὡς |
| τὸ κάλλος , οἱ δὲ δὴ ἄλλοι πάντες ἐρᾶν ἔμοιγε ἐδόκουν αὐτοῦ οὕτως ἐκπεπληγμένοι τε καὶ τεθορυβημένοι ἦσαν , ἡνίκ | ||
| ἑώρων παρ ' Ἰσοκράτει . τοῦ πιθανοῦ καὶ πρέποντος οὐδέτερον ἐδόκουν ἀπολείπεσθαι . ἐν τῇ συνθέσει τῶν ὀνομάτων Λυσίαν μὲν |
| ' εἰς ἄγνοιαν τῶν πραττομένων καταφεύξῃ , οὔτ ' εἰκότα δόξεις λέγειν τήν τε αἰτίαν οὐδὲν μᾶλ - λον ἀποφεύξῃ | ||
| ? ? χεῖρας ? ? ? , οὐχὶ Κέρδωνος , δόξεις . ἐγὼ [ ] μὲνδύο ? γὰρ ἦλθ ' |
| μὲν τοῖς ἔργοις τῶν ἄλλων , αὐτὸν δὲ μὴ σπεύδειν εὐφραίνειν οἷς ἔχει . ὑμῖν μὲν οὖν ἴσως τοῖς θεωμένοις | ||
| οὖν οἴει σύμφωνα ταῦτα ποιεῖν οἷς περὶ ζῶσαν ἔπραττες , εὐφραίνειν γὰρ δὴ καὶ νῦν ὥσπερ καὶ τότε : δοκεῖς |
| Ὁ δοῦλος εὐθὺς εὔχεται ἀφεθῆναι ἐλεύθερος . διὰ τί ; δοκεῖτε , ὅτι τοῖς εἰκοστώναις ἐπιθυμεῖ δοῦναι ἀργύριον ; οὔ | ||
| καὶ τοῖϲ δεξιωτέροιϲ ⌊ ἐμεῦϲ [ . ὡϲ ⌋ ἐμὶν δοκεῖτε πάγχυ καὶ κατὰ τρόπον ⌊ ⌋ ⌊ καὶ ἐοικότωϲ |
| πορευθῶ ἐν αὐτοῖς καὶ δουλεύσω αὐτοῖς , ἵνα ἐργασάμενος αὐτὰ δυνηθῶ σωθῆναι . Ἄκουε , φησί , καὶ τῶν ἀγαθῶν | ||
| τὸ συνειδὸς ἐλλαμβανόμενον ὀρθοῖς ὄμμασιν οὐκ ἐάσει προσβλέπειν , κἂν δυνηθῶ λανθάνειν : λήσομαι δ ' οὐδαμῶς : εἰσὶ γὰρ |
| περὶ αὐτούς . σημεῖον δὲ τὸ πᾶν ὑπομένειν εἰδότας οἷα τολμῶσι . τὰ δὲ τῶν κολακευομένων ἐμφυσωμένων τῇ κολακείᾳ χαῦνα | ||
| ἐμοῦ πρᾶξαι . Καὶ αὐτοὶ μὲν οὗτοι οἱ ἄνδρες οὐ τολμῶσι σφᾶς αὐτοὺς εἰς τὸ μέσον καταστήσαντες διισχυρίζεσθαι περὶ τούτων |
| . εἶτ ' ὦ πρὸς Διὸς οἱ παρὰ τοιαύτην συμφορὰν εὐνοϊκῶς ἡμῖν ἔχοντες καὶ οἱ πρὶν ὅτου παρ ' ὑμῶν | ||
| οἶδ ' ὅτι ἐπίστασαι οὐ μόνον μαλακῶς , ἀλλὰ καὶ εὐνοϊκῶς : καὶ ὅτι ἀρεστοί σοί εἰσιν οἱ φίλοι , |
| τοὺς ὠμοὺς τῶν δανειζόντων , ἀλλ ' ἤν τις ἀποδιδῷ τἀκείνων , οὐκ ἂν αὐτὸν ἡδέως ἀγχόμενον ἴδοιεν . τὴν | ||
| ἀθλιώτεροι , ἢ εἰ τὰ σφέτερ ' αὐτῶν ἀπολωλεκότες δοκοῖεν τἀκείνων ἔχειν ; ὃ δὲ πάντων δεινότατον , τὴν ἀδελφὴν |
| εἰς παράδειγμα παραγαγὼν τόδε Τρῶεςὄφιν . εἰ δὲ μείουρον τοῦτον νομίζεις , ἄκουσον καὶ τῶν κατὰ τοῦ Μνημῆ τοῦ ζωγράφου | ||
| λογισμῷ ἐπ ' αὐτὰ στελλόμενος , ἀπόθου ταῦτα , ἃ νομίζεις σεμνὰ εἶναι , ἐν τοῖς δευτέροις , καὶ μήτε |
| παρρησίαις ἔχεις εὐχῶν . Εἰ καὶ ἄρχειν ἡμῶν ἐπὶ πλέον ὤκνησέ σου τὸ μέγεθος , ἀλλὰ τό γε φιλεῖν οὐκ | ||
| τούτῳ φασὶ καὶ Σιμωνίδης συνεβίωσε καὶ Πίνδαρος , καὶ οὐκ ὤκνησέ γε Σιμωνίδης βαρὺς ὢν ὑπὸ γήρως πρὸς αὐτὸν ἀφικέσθαι |
| ἀπὸ Ἡλίου : καταλήγει τὸ ἔτος Ἄρει . ἐπὰν οὖν ἐπιγνῷς τὸν κύριον τοῦ ἔτους , εὑρήσεις καὶ τὸν κύριον | ||
| δὲ θερμὸν τοὐναντίον . ὅταν οὖν τὴν διαφορὰν τοῦ πάθους ἐπιγνῷς , πρὸς μὲν τὸ θερμὸν μετὰ ῥοδίνου μεμιγμένον τὸν |
| οὐδ ' ὁ καιρὸς παιδευόντων , ἀλλὰ παιζόντων εἰ μὲν βούλεσθε ὁ τῶν Διονυσίων , εἰ δὲ βούλεσθε , ὁ | ||
| οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν ὑμῖν πολεμίους εἶναι . εἰ οὖν βούλεσθε , ἔξεστιν ὑμῖν ἡμᾶς λαβεῖν ξυμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι εἴ |
| ὅταν ὁρῶσι τοὺς καρποὺς ἐν τῇ γῇ , ὅμως οὐκ ὀκνοῦσιν ἀποφαίνεσθαι περὶ τῆς γῆς ὁποία τε ἀγαθή ἐστι καὶ | ||
| δὲ κἂν αἴσθωνται ἐξηπατημένοι ὀψέ ποτε γέροντες ἤδη γενόμενοι , ὀκνοῦσιν ἀναστρέφειν αἰδούμενοι εἰ δεήσει τηλικούτους αὐτοὺς ὄντας ἐξομολογήσασ - |
| διὰ τὰς εἰρημένας αἰτίας . τὸ δέ γε εὔχεσθαι καὶ εὐλογεῖν οὐκ ἔστι τοῦ τυχόντος , ἀλλ ' ἀνθρώπου τὴν | ||
| : βίαιον δὲ τὸ καλλιλογία καὶ εὐστομία : ἐπαινεῖν , εὐλογεῖν , εὐφημεῖν , ἐγκωμιάζειν , καλῶς λέγειν , εὐστομεῖν |
| τὸ δὲ οὐκ ἀγαθὸν εἰσφέρει καὶ τὸ κακὸν καὶ τὸ ἀνωφελὲς καὶ τὸ φευκτὸν καὶ ἄλλα μυρία . εὑρεθήσονται οὖν | ||
| , κεκτῆσθαι . Τὸ δὲ ἄξιον αὖ λέγεις κεκτῆσθαι τὸ ἀνωφελὲς ἢ τὸ ὠφέλιμον ; Τὸ ὠφέλιμον δήπου . Οὐκοῦν |
| παραβαίνειν τὰς σπονδὰς ὁμολογεῖ τοὺς προτέρους αἰτηθέντας δίκας καὶ μηδὲν ὑπομείναντας ποιεῖν τῶν ὁσίων . ὁμολογήσαντος δὲ τοῦ Κλοιλίου Μαρτύρομαι | ||
| καταχρωμένους ἐνοχλεῖν , πάντα δὲ μᾶλλον πράττειν , ἀλλ ' ὑπομείναντας νυνὶ τὸν ἐξετασμὸν ἢ καὶ τὸ λοιπὸν πειθομένους ὑμᾶς |
| . „ ὑπερησθεὶς οὖν ὁ βασιλεὺς ” τούτους μὲν αὔριον ζηλωτοὺς ” ἔφη „ καὶ μεγάλων ἠξιωμένους ἀποδείξω σοι , | ||
| ὀρεγομένους , μισητοὺς δὲ ἐπιτυχόντας , ἐλεεινοὺς δὲ ἁμαρτάνοντας , ζηλωτοὺς δὲ οὐδέποτε . ἄνθρωπος ἐὼν μήποτε φάσῃς ὅ τι |
| ποιεῖν . τό τε γὰρ ἀπὸ τῶν μερῶν τοῦ τόπου θέλειν ἐπιλογίζεσθαι τὸ καὶ τόπον ὑπάρχειν τελέως ἐστὶ μειρακιῶδες : | ||
| τὸ μέγιστον ὡς ἔλαττον , καὶ τὸ μὴ παρὸν μὴ θέλειν : οὐδὲ γὰρ σόν ἐστιν . Ἀμφότερα μένειν οὐκ |
| ἢ δυνάστην ἢ τύραννον στέργειν ἢ θεραπεύειν τοῖς λόγοις ἐγὼ δύναμαι , μὴ παρ ' ἐμαυτῷ πρότερον αὐτὸν ἐπαινέσας καὶ | ||
| καὶ ἐπισκώψαντος : ” ὁρᾷς , ὦ Πλάτων , ὅτι δύναμαι ἀτιμοῦν ” ἔφη : „ ἀλλ ' οὐχ ὁ |
| ἀνθρώ - πους εὐχαρίστως διακεῖσθαι πρὸς πᾶν τὸ εὐεργετοῦν , νομίζοντας μεγίστην ἐπικουρίαν εἶναι τῷ βίῳ τὴν ἀμοιβὴν τῆς πρὸς | ||
| τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους εὐχαρίστως διακεῖσθαι πρὸς πᾶν τὸ εὐεργετοῦν , νομίζοντας μεγίστην ἐπικουρίαν εἶναι τῶι βίωι τὴν ἀμοιβὴν τῆς πρὸς |
| τὰς ἀπὸ τῶν βελτιόνων ὠφελείας σημαίνει , ἐὰν δὲ μὴ ἥδωνται , φόβους καὶ ταραχάς . Ἀρτέμιδι δὲ καὶ Ἀθηνᾷ | ||
| ᾄδωσιν , καὶ ᾄδοντες αὐτοί τε ἡδονὰς τὸ παραχρῆμα ἀσινεῖς ἥδωνται καὶ τοῖς νεωτέροις ἡγεμόνες ἠθῶν χρηστῶν ἀσπασμοῦ προσήκοντος γίγνωνται |
| κυπτόντων κουφοτέραν τῇ ὄψει πλασάμενος ἀλγηδόνα καὶ βιασάμενος , ὡς ἐνῆν , τὰς ὀδύνας καὶ τοιοῦτον σχηματισάμενος ἦθος τοῦ μὴ | ||
| παιδός , οὓς Ἡρακλέης Ἀμαζόνων σκυλεύματ ' ἤνεγκεν θεῶι . ἐνῆν δ ' ὑφανταὶ γράμμασιν τοιαίδ ' ὑφαί : Οὐρανὸς |
| πρόσκρουσμα , διαφορά , δυσμένεια , δύσνοια , κακόνοια , ἀλλοτρίωσις , ὑποψία . τῶν δ ' ἐπιρρημάτων τὰ πλεῖστα | ||
| οἰκείωσις ἡ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους εἰσάγει δικαιοσύνην , ἡ δὲ ἀλλοτρίωσις καὶ καταφρόνησις τοῦ κοινοῦ γένους ἀδικίαν ἐμποιεῖ . ταύτην |
| , ἡ δὲ ἠρεμία διανοίας , εἰ δὴ πέφυκέ ποτε ἡσυχάζειν , ἡ δὲ πασῶν ἀρίστη ἔνθεος κατοκωχή τε καὶ | ||
| τὴν φιλοπονίαν δείξῃ τοῦ Μακεδόνος καὶ τὸ μηδένα καιρὸν ἐθέλειν ἡσυχάζειν . Ἰλλυριοὺς ] Δυρραχηνούς . Ἰλλυριοὺς καὶ Παίονας ] |
| ὅ , τι μοι φαίνοιτο ἀγαθὸν ἢ κακόν : ὥστε ἠναγκαζόμην φροντίζειν ὑπὲρ τούτων , ἵνα ἔχοιμι ἀποκρίνεσθαι τοῖς ἐρωτῶσιν | ||
| γὰρ τοῦ πείθειν ἐκείνους περὶ ὧν ὁ ἡγεμὼν ἀπέστειλεν , ἠναγκαζόμην αὖθις ἐφιέναι παρ ' ἐκείνων εἰς τὸ τοῦ ἡγεμόνος |
| ᾄσσω , καὶ τὰ μὲν σημαίνομαι , τὰ δ ' ἐκπέπληγμαι κοὐκ ἔχω μαθεῖν ὅτου . Καιρὸν δ ' ἐφήκεις | ||
| μέν , Αἴγυπτε , καταγελᾷς : ἐγὼ δὲ τὸν Θεόφραστον ἐκπέπληγμαι , εἰ ταῦτα εἰδὼς ἔτι τοῖς Αἰγυπτίοις συμφύρεται . |
| πανώλεις ] παντελῶς ἠφανισμένοι . θ παγκάκως ] πανωλεθρίως . παγκάκως ] λίαν κακῶς . Ξ ὀλοίατο ] διαφθαρῶσι . | ||
| θεῶν , αὐτοῖς ἐκείνοις ἀνοσίοις κομπάσμασιν : ἦ τἂν πανώλεις παγκάκως τ ' ὀλοίατο . ἔστιν δὲ καὶ τῷδ ' |
| μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
| οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
| ἔρωτα ἐς αὐτὴν ᾄδοντες καὶ τάδε ἐπιλέγουσιν , Ἀπόλλωνα Λευκίππῳ νεμεσῆσαι τῆς ἐς τὸν ἔρωτα εὐδαιμονίας . αὐτίκα δὲ ἐπεθύμησεν | ||
| ἐκκοπῇ , αἰτίαν αὑτῇ ἔσεσθαι θανάτου . ἀπιθήσαντος δὲ αὐτοῦ νεμεσῆσαι τὸ δαιμόνιον αὐτῷ τε καὶ τοῖς ἐγγόνοις καὶ κακῶν |
| ἢ λόγῳ . . . : τουτέστι , καὶ οὐχ ἡγεῖσθε τοῦτο , ὅτι , ἄν τε λόγῳ παραχθέντες ὑπ | ||
| ὑμᾶς , τόθ ' ὑμεῖς τοὺς νόμους ἔχοντά με πλησίον ἡγεῖσθε παρεστάναι [ καὶ τὸν ὅρκον ὃν ὀμωμόκατε ] , |
| κατασκευαστικὸν περὶ τοῦ μὴ συναληθεύειν τὴν ἀντίφασιν , καθάπερ τινὲς ὑπελάμβανον , καί φησιν οὕτως ὅτι εἰ ἡ κατάφασις ἀληθὴς | ||
| τοῦ μὴ ὄντος διχῶς λεγομένου κατὰ τὸν πρότερον τρόπον μόνως ὑπελάμβανον καὶ τοῦτο λέγεσθαι . φήσομεν οὖν πρὸς αὐτούς , |
| Καὶ γὰρ ταύτην τὸν ἑαυτῇ πρόσφορον τρόπον τῆς θρησκείας ἐκλέγεσθαι ἀξιῶ , ἄυλον μὲν τὴν ἀύλως συμμιγνυμένην καὶ ταῖς ἀσωμάτοις | ||
| μὲν καὶ αὐτός , ὦ Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες , ἀξιῶ ὑμᾶς συγχωρεῖν καὶ ἀλλήλοις περὶ τῶν λόγων ἀμφισβητεῖν μέν |
| λεπυχάνῳ . Εὐριπίδου τἄρ ' ἐστὶν οὐ κακῶς ἔχον , τἀλλότρια δειπνεῖν τὸν καλῶς εὐδαίμονα . ἵνα μὴ τὸ παλαιὸν | ||
| φίλε , τοῖς πολλοῖς γε αὐτῶν ἐνευρήσεις , ὅταν δέῃ τἀλλότρια ἀναλίσκειν , τὰς τοῦ κηφῆνος συγγενεῖς ἐνούσας ἐπιθυμίας . |
| τῷ κοπρολόγῳ , καὶ ταῦτα λοιδορούμενος : μῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν ; ποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγειν | ||
| μύθων , ψυχή : τί περισσὰ φρονεῖς ; εἰ μὴ μέλλεις σεμνύνεσθαι παρ ' ὁμοίοις . γλώσσῃ διαψαίρουσα μυκτήρων πόρους |
| ” ὅταν δὲ λέγῃ “ Σκύλλην δ ' οὐκέτ ' ἐμυθεόμην , ἄπρηκτον ἀνείην , ” πρὸς ἣν οὐδὲν ἔστι | ||
| . τί τοι τάδε μυθολογεύω ; ἤδη γάρ τοι χθιζὸς ἐμυθεόμην ἐνὶ οἴκῳ σοί τε καὶ ἰφθίμῃ ἀλόχῳ : ἐχθρὸν |
| ἄλφιτον κρεῖττόν ἐστι καὶ ἀφυσότερόν τι τοῦ κριθίνου . Τοῖς ἀσθενῶς κάρτα ἔχουσι καὶ μηκέτι δυναμένοις παχυτέραν ὕδατος προσδέχεσθαι τροφὴν | ||
| σχεδὸν ὁμολογῶν ὅτι οὐδὲν αὐτῷ μέλει ἀληθείας . πάνυ δὲ ἀσθενῶς καὶ ἀπιθάνως τὴν ἀριστείαν διελθών , ὁτὲ μὲν ποταμῷ |
| ἐπὶ πολὺν χρόνον θερμᾶναι βουλόμεθα ἢ ἀναξηρᾶναι καὶ στῆσαι ῥεῦμα προαιρούμεθα . μάλιστα μὲν οὖν συνεχέστατα χρώμεθα τοῖς ἀνύδροις ἐφ | ||
| δέ , ὅστις οὐχ ἧττον ἀπόλλυσιν ἢ σεισμός , αὐτοὶ προαιρούμεθα καὶ τοῖς αἰτίοις τούτων ἀνθρώποις οὐκ ἐγκαλοῦμεν οὐδέν , |
| ἄγοντας ἡμᾶς φίλους μὲν εἶναι ἀντὶ πολεμίων , ξυμμάχους δὲ μηδετέρων οὐκ ἂν δέξαισθε ; ἀποκρινόμενον ποιεῖ τὸν Ἀθηναῖον Οὐ | ||
| παραχρῆμα περιδεές : διὰ τὸ ἐν τῷ παραυτίκα περιδεεῖς εἶναι μηδετέρων : ἤγουν Ἀθηναίων καὶ Πελοποννησίων . αὐτῶν : ἤγουν |
| ὀβολὸν ἐμπεπολήκαμεν . εἶτα ὁ Πλούτων εὖ οἶδα ὅτι ἐμὲ ῥᾳθυμεῖν ἐν τούτοις ὑπολήψεται , καὶ ταῦτα παρ ' ἄλλῳ | ||
| ἢ περὶ καιροῦ μανθάνοις . διόπερ σοι τὴν ὡς ἐδόκουν ῥᾳθυμεῖν ἀπολογίαν ἀφίημι , κἂν ἐγκαλῇ τις , λύε . |
| , οἳ διὰ τοὺς κολασθέντας ὁμοδούλους ἐν τῷ παρελθόντι ἐνιαυτῷ δυσμενῶς καὶ ἐπιβούλως διακείμενοι πρὸς τοὺς δεσπότας , ἀπιστούμενοί τε | ||
| αὐτοὺς . . . : ἀκούσατε δὲ τῶν λόγων μήτε δυσμενῶς , ὡς πολεμίων ἀκούοντες , μήτε ἀσυνέτως : ἀλλ |
| εἰς τὴν ὑπὲρ τοῦ γένους ἡμῶν στελλομένῳ πρεσβείαν ἐπὶ τοὺς ὑπερβορείους Σκύθας , οὕτω δὴ τοῦ παντ ' ἀρίστου καὶ | ||
| , οἵ γ ' ἐξηγούμενοι τὸ ὑγιὲς ἂν ἀκούσαιεν , ὑπερβορείους τοὺς βορειοτάτους λέγεσθαι . ὅρος δὲ τῶν μὲν βορείων |
| ἐρεῖ : καὶ μὴν εἰ ἠβουλόμην προδοῦναι , οὐκ ἂν εἴων τοὺς πολεμίους στῆσαί μου εἰκόνα , ἵνα μὴ κατάφωρος | ||
| ἐς Μακεδονίαν ἐβιάσαντο ἀποσταλῆναι , διδόναι δὲ αὐτοὺς ἐν Ἀμφικτύοσιν εἴων λόγον . τότε δὲ ἐκ τοῦ Ἀχαιῶν ἔθνους ὅντινα |
| μῆνας ἐκέκτηντο , παρὰ Αἰγυπτίων τοῦτο λαβόντες . ἀποδοίην ] μέλλοιμι ἀποδώσειν , ἵνα ἀποδώσω , ἀποδώσαιμι . τοὺς τόκους | ||
| ἔθος . ἔτι δ ' ἔγωγ ' , εἰ μὴ μέλλοιμι δόξειν παίζειν , φαίην ἂν δεῖν καὶ τὰς φερούσας |
| δωρεὰν αὐτῇ διδόντας , ἐξ ἧς οὐδὲν αὐτοὶ βλαπτόμενοι μεγάλην δόξουσι τιμὴν κατατίθεσθαι τῇ λαμβανούσῃ , ἀνθρώπους δ ' ὄντας | ||
| δ ' ἅπαξ εὑρεθέντες σκιαμάχων ἀλλ ' οὐκ ἀγωνιστῶν ἐπιδείκνυσθαι δόξουσι δύναμιν : καὶ γὰρ ἐκεῖνοι καθ ' ἑαυτοὺς μὲν |
| φλυαρεῖν ἢ παρ ' ἃ νομίζω βέλτιστα προέσθαι τισὶν ὑμᾶς ἐξαπατῆσαι . Ἀξιόπιστον δὲ καὶ ὅ τι ἂν ἄλλος εἴποι | ||
| οὐ δικαίως τῶν Νικοστράτου ἐφίενται , ἀλλὰ βούλονται μὲν ὑμᾶς ἐξαπατῆσαι , τουτουσὶ δὲ συγγενεῖς ὄντας ἐκείνου , ἃ οἱ |
| παρῄνει καὶ τὴν γῆν διένεμε , καὶ δωρεὰς αἰτεῖν τοῖς ἀξίοις ἐπέτρεπε καὶ τῶν οὐκ ἀξίων ἐνίοις ἐδίδου παρὰ γνώμην | ||
| τοῖς αἰτοῦσι τροφῶν καὶ τὰς ἑστιάσεις παρέχομεν καὶ οὐ τοῖς ἀξίοις . ιγʹ . ἴσως ἂν κτλ . κοινῇ εἰ |
| ἢ μή , κοινωνοὶ γένεσθε τῆς γνώμης . Φαίνεταί μοι αἴσχιστον εἶναι καὶ ἀλλότριον ἀνδρὸς ἐλευθέρου τὸ ψεύδεσθαι εἰς τὸ | ||
| κολάζειν ᾧ βιάζεσθαι παρῇ . Ἄφερπέ νυν : κἀμοὶ γὰρ αἴσχιστον κλύειν ἀνδρὸς ματαίου φλαῦρ ' ἔπη μυθουμένου . Ἔσται |
| καὶ κακόνοι τῇ ⌈ ⌉ πόλει ⌈ ⌉ ζῆν ἂν βούλοιντο , συμφορὰν ἡγούμενοι τῆς πόλεως εἶναι , ὅσοι δ | ||
| ξυνθήκαις δίοδον τοῖς πολεμίοις παρασχομένων καὶ ἐφέντων αὐτοῖς , οἷ βούλοιντο , κατ ' ἐξουσίαν ἰέναι ; καὶ ἐγὼ μὲν |
| κρύφα βοηθούντων , ἐλπίσαντες τοὺς δυνατοὺς ἅπαντας αὐτίκα εἰς ἔγκλημα ἐπίφθονον ὑπάξεσθαι καὶ δικάσειν μὲν αὐτοί , γενομένων δ ' | ||
| δ ' αὐτίκα . εὖ κεκόμψευσαι πονηρά : γλῶσς ' ἐπίφθονον σοφή . νοῦς δέ γ ' οὐ βέβαιος ἄδικον |
| μήτε νόμοις ἡμᾶς χρῆσθαι δικαίοις μήτε τὸν θεὸν εὐσεβεῖν ὡς προσῆκε , τὸ μὴ ἄρχειν , δουλεύειν δὲ μᾶλλον ἔθνεσι | ||
| σύμβολον εὐχαριστίας , ἣν ἕνεκα τῶν γινομένων ἀφ ' ἑκατέρου προσῆκε ποιεῖσθαι : τὸν γὰρ μέσον ταῦτα τοῦ κόσμου τόπον |
| ποιεῖν , ὡς αὐτοὶ ὑμεῖς ἐπίστασθε . ἦγον δὲ ὅθεν ᾠόμην τάχιστ ' ἂν ὑμᾶς εἰς τὴν Ἀσίαν διαβῆναι . | ||
| μὴ καταφρόνει ῥήτορος . . . πρὸ τούτου ς ' ᾠόμην κέρατ ' ἔχειν . . . ἐχίδνης καρδίαν ἐδήδοκεν |
| οὕτως ἀγαπῴην εἴ μοι ἀρετὴν εἴποις . Ἀλλὰ τοῦτό γε εὔηθες , ὦ Σώκρατες . Πῶς λέγεις ; Ὅτι σχῆμά | ||
| ὄντας φυλάττειν τὰ τῆς μητροπόλεως ἔθη , ἐπεὶ ἄλλως γε εὔηθες εἶναι τὸ τοὺς βέλτιον συνεστῶτας καὶ πολιτευομένους τῶν χειρόνων |
| Ὀνηγήσιον ἀπεκδέξασθαι τὰ δῶρα κομιούμενον , ἅπερ ἡμεῖς τε διδόναι ἐβουλόμεθα καὶ βασιλεὺς ἀπεστάλκει . συνέβαινε γὰρ αὐτὸν σὺν τῷ | ||
| ἦμεν ἄρτι ἐγώ τε καὶ σὺ τοιαῦτα στρέφεσθαι , εἰ ἐβουλόμεθα μὴ δοκεῖν ἐναντία ἡμῖν αὐτοῖς λέγειν . εἰ μὲν |
| ὑπ ' ἀνθρώπων ἀπιστοῦμαι χρηστότητος . Θαυμάζειν διὰ τῆς ἐπιστολῆς ἔοικας τὴν παρὰ πολύ μου μεταβολὴν τοῦ βίου , ὅτι | ||
| μὴ ῥιγοῦν τοῦ ἀμπεχόνης εὐπορεῖν ; Φέρε τοίνυν , ἐπειδὴ ἔοικας ἀγνοεῖν , διδάξομαί σε θρηνεῖν ἀληθέστερον , καὶ δὴ |
| μουσικῆς λαλεῖν , ὅς γε ἔφη τὸ ἀμουσότατον τῶν ὀνομάτων εἵλου , εἰ σεαυτὸν ἀντ ' Ἀμφίονος Ζῆθον καλεῖς . | ||
| ἀπὸ μείζονος , εὖτέ γε παρὸν φρονῆσαι τοῦ λῴονος δαίμονος εἵλου τὸ κάκιον αἰνεῖν . Ὦ τλάμων τλάμων ἄρ ' |
| , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , χαλεπώτερον ἢ τοῖς αὐτοῖς ἔθεσιν ἐπιτιμᾶν τε καὶ χρῆσθαι τοὺς δημηγοροῦντας . τὸ γὰρ στασιάζειν | ||
| ἔφησε νουθεσίας ἕνεκ ' αὐτοὺς λέγεσθαι : τεθνεῶσι δ ' ἐπιτιμᾶν τίς ὁ καιρός ; ὅπου γὰρ εἰ καὶ ζῶντας |
| δίκην σποδοῦ ἤτοι κόνεως . ἐμπνέων ] ἤτοι ζῶν . ὀλωλότας ] φθαρέντας . τί μή ] διὰ τί γὰρ | ||
| νῦν ἐκείνων εἴ τις ἐστὶν ἐμπνέων , λέγουσιν ἡμᾶς ὡς ὀλωλότας , τί μήν ; ἡμεῖς τ ' ἐκείνους ταὔτ |
| ' εἰπὼν οὐκ ὀλίγους ἐποίησε ζηλῶσαι τὴν ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ προθυμοτέρους γενέσθαι πρὸς τὴν μάχην . καὶ Λακεδαιμόνιοι μὲν παρακαλοῦντες | ||
| τάγμασι μερίζειν εἰς τὸ πάντας κοινῶς τοῦ κόπου αὐτῶν ἀπολαύνοντας προθυμοτέρους γενέσθαι : εἰ δὲ οὐδενός εἰσιν ἄξια , κλήρῳ |
| , λόγους πρὸς αὐτοὺς τοιούσδε προσήνεγκε , λέγων ὡς εἰ θέλοιεν αὐτὸν δημοσίῃ τρέφειν ἐπικλεεστάτην αὐτῶν τὴν πόλιν ποιήσει . | ||
| , ἀλλὰ τὰς πόλεις ἐδήλωσαν ὑπηκόους εἶναι Ῥωμαίων , εἰ θέλοιεν : οἳ δ ' οὐκ ἐδέξαντο . Καρχηδόνιοι δὲ |
| σφόδρ ' εἶναι πάνθ ' ἕτοιμα , δεῖν δέ τι ἀγωνιᾶσαι καὶ ῥαπισθῆναί τε καὶ πληγὰς λαβεῖν ἁπαλαῖσι χερσίν : | ||
| σφόδρ ' εἶναι πάνθ ' ἕτοιμα , δεῖν δέ τι ἀγωνιᾶσαι καὶ ῥαπισθῆναί τε καὶ πληγὰς λαβεῖν ἁπαλαῖσι χερσίν . |
| χρηστοὺς ἄρχειν , τοὺς χείρους δ ' ἐάσας ζῆν ἄρχεσθαι ἑκόντας ποιήσειεν ; τρίτον δέ που δικαστὴν πρὸς ἀρετὴν εἴπωμεν | ||
| γε οὕτως , κακηγορίας ἄκοντας μὲν ἀκούειν οὐ τερπνὸν , ἑκόντας δὲ ἀνέχεσθαι μελέτη κακοηθίας : τοῦτο δὲ τῶν πρώτων |
| τίς ἥδε τέχνη ; τίς μετάστασις πόνων , οὓς πρόσθεν εἶχες δεσπότῃ χάριν φέρων , υινος ! ! ? αἰεὶ | ||
| ὅ τι παραινῶ [ ; εἰ μέν τι κακὸν ἀληθὲς εἶχες , Φειδία , ζητεῖν ἀληθὲς φάρμακον τούτου ς ' |
| ὄχθῳ νεφέλην ἰδεῖν φασιν , ἐν ᾗ τοὺς Ἰνδοὺς οἰκεῖν φανερούς τε καὶ ἀφανεῖς καὶ ὅ τι βούλονται . πύλας | ||
| : τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ ἀσήμους , ἀντὶ τοῦ οὐ φανερούς . τὸ δὲ ” δυσκρίτως εἰρημένους “ ἀντὶ τοῦ |
| ' ἐπεὶ περὶ τῶν Ἡρακλέους στηλῶν ἐμνήσθημεν , οἰκεῖον εἶναι νομίζομεν περὶ αὐτῶν διελθεῖν . Ἡρακλῆς γὰρ παραβαλὼν εἰς τὰς | ||
| μέλλοντα προθυμότερον ἐπὶ τὰς μάχας αὐτῶν ἐξιόντων , εἰ μὴ νομίζομεν τοὺς μὲν θηρευτικοὺς κύνας δελεάζειν ἀναγκαῖον εἶναι τοῖς κυνηγοῖς |
| πρὸς τὴν ἑαυτοῦ αἰτίαν συναφή : καὶ διὰ τοῦτο ἡμεῖς εὐχόμεθα συναφθῆναι Θεοῖς . Ἐπεὶ τοίνυν ζωὴ μὲν πρώτη ἡ | ||
| ῥέοι ὡς ὅδε οἶνος , καὶ εὐκτικά , ἅπερ λέγοντες εὐχόμεθα , ὁποῖόν ἐστι : Ζεῦ πάτερ , Ἴδηθεν μεδέων |
| , οὐδ ' εἰ πολέμιος εἴη , ἐπὶ τοῖς ἰδίοις ἀπιστοῦσιν . τὸ δ ' αἴτιον οἶμαι τούτου , διότι | ||
| πόλεμον καλεῖ . τὰ πράγματα ] ἔργα . τοσούτῳ μᾶλλον ἀπιστοῦσιν ] ἐπειδή , φησιν , εὐχερῶς καὶ ἑτοίμως ὑπισχνούμεθα |