τι καὶ ἔργον , εἰ τῆς σῆς ἀπολαύοι ῥοπῆς : ἀπολαύσεται δ ' , εὖ τοῦτο ἐπίσταμαι , σοῦ τὰ | ||
ἕξει , εἰ μὴ τοῦ ὁρατοῦ καὶ κατὰ τὴν ἁφὴν ἀπολαύσεται , ἑτέρου τέλους παρὰ τὴν ὅρασιν ὀρεγόμενος καὶ ἀρχὴν |
Οὐδεὶς ὑμῶν διὰ τὰς ἐμὰς ἡδονὰς κάκιον οἰκεῖ , οὐδὲ ἐστέρηται τῆς πατρίδος κατηγόρου τυχὼν ὅτ ' ἦσαν αἱ διαψηφίσεις | ||
καὶ γνώσεσθε δὲ αὐτίκα , ὡς οὐδὲ τῆς οἴκοθεν κινήσεως ἐστέρηται τὸ εἰς θεωρίαν προκείμενον ἄγαλμα , ἀλλὰ καὶ ὁμοῦ |
ὃς καὶ ἐν Παρμενίδῃ μνήμης ἠξίωται Ἀντιφῶντι τῆς συνουσίας ἐκείνης μεταδούς , παρ ' οὗ Κέφαλος ὁ Κλαζομένιος μαθὼν διδάσκαλος | ||
μείζων τε καὶ ὑπερβεβηκυῖα ἦν τὴν προφοιτήσασαν ἤδη δόξαν , μεταδούς τε ὅσων ἠδύνατο μαθημάτων , τὸ γῆράς τε τὸ |
δ ' οὕτω τὸ πρᾶγμα ἀνέστραπται , ὥσθ ' ἧς ἀπέλαυεν ἀσφαλείας τῶν ἧττον ἀγαθῶν ἀρχόντων , ταύτης ἐκπεσεῖν κινδυνεύει | ||
Φιλιππίδης ἀμέλει , ἡνίκα ἧκεν Ἀθήναζε , μικρᾶς μεταξὺ ῥᾳστώνης ἀπέλαυεν . ὕπνος δὲ ἦν ἡ ἀνάπαυλα καὶ ὄναρ λυσιτελές |
, ὦναξ , παῖδα τὸν σόν , εἰ νέας τροφῆς στερηθεὶς σοῦ διοίσεται μόνος ὑπ ' ὀρφανιστῶν μὴ φίλων , | ||
πάντων ἐνδεοῦς οὔσης , πατρίδος δὲ τοιαύτης ἐπ ' αἰσχίσταις στερηθεὶς αἰτίαις , πολλὰς μὲν ναυμαχίας ὑπὲρ αὐτῆς νεναυμαχηκώς , |
ἡδονῶν , πῶς ἂν μαχέσαιτο βοηθείας γεγυμνωμένη τῆς μὲν αἰσχύνης ἀνῃρημένης , εἰ δεξόμεθα τὴν Φρύνην , τῆς δὲ τιμωρίας | ||
θυγατρὸς δ ' Ἑρμοκράτους , κατὰ τὴν ἀπόστασιν τῶν ἱππέων ἀνῃρημένης , ἔσπευδε τεκνοποιήσασθαι , διαλαμβάνων τῇ τῶν γεννηθέντων εὐνοίᾳ |
ὅτι ὁ κατασχεθεὶς ἐκείνῃ τῇ θέᾳ τοῦ καλοῦ καὶ ἐκείνων ὀρεγόμενος , καὶ παίδων καὶ χρημάτων καὶ πάντων τῶν ἀνθρωπίνων | ||
καθάπερ τινὰς ποίμνας καὶ ἀγέλας , ὁ μὲν τῶν ἐκτὸς ὀρεγόμενος ἄργυρον , χρυσόν , ἐσθῆτας , πάντα ὅσα τοῦ |
πρὸς ἀφροδισίων ἄτοπον , ἤτοι ἢ ἐπιθυμῶν συνουσιασθῆναι αὐτῷ , κρατήσει δὲ τῆς ἐπιθυμίας καὶ μὴ ἡττηθῇ , οὗτος ἐγκρατὴς | ||
τοῖς θνητοῖς τὸ ἀθάνατον , ὃ καὶ βλαστήσει ποτὲ καὶ κρατήσει καὶ τὸ ἔλαττον ἐκτρίψει καὶ πρὸς ἑαυτὸ μετασκευάσει καὶ |
εἴπῃς , ἄπαγε . ἀποκλείσω Λυσίαν ; εἴθε μὴ αὐτὸς ἀποσταίη φθάσας . Ἀλλ ' ἐπανέρχεται αὖθις . Ἀπολώλεκας ἡμᾶς | ||
οὖν μὴ † τῆς εὐλόγου προφάσεως καὶ εὐλαβείᾳ τοῦ θείου ἀποσταίη τοῦ τὰς φιάλας αἰτεῖν , ἐκπέμπειν τὸ ὑπὲρ αὐτῶν |
ἀφίεται . μεθεῖται ] ὑπὸ τῶν στρατηγῶν . μεθεῖται ] ἀφεῖται . μεθεῖται ] πέμπεται . μεθεῖται ] ἔρχεται . | ||
τέ ἐστι καὶ οὐδὲ εἰσέρχεται τὴν γνώμην , ἀλλ ' ἀφεῖται πάντα φέρεσθαι : τῶν κοινῶν δὲ εἴ τι φέρων |
θεοῦ γεγονότος πρότερον : ὁ μὲν γὰρ διαπλασθεὶς αἰσθητὸς ἤδη μετέχων ποιότητος , ἐκ σώματος καὶ ψυχῆς συνεστώς , ἀνὴρ | ||
μορίου . ἀντὶ τοῦ ὁ Ζεὺς ὁ τῆς ἀμμορίης ὁ μετέχων τῶν δύο ὅρων ὁμοῦ τῶν τῆς Χερρονήσου καὶ τῆς |
ἔφη , ὦ ταξίαρχε , ὅτι ἄνδρα ἡμῖν τὸν σπουδαιότατον διαφθείρεις γελᾶν ἀναπείθων , καὶ ταῦτα , ἔφη , οὕτω | ||
πάνυ τοῦτο δρᾶν εἰς ἀπελθοῦσαν . εἰ γὰρ ὅπως σαυτὸν διαφθείρεις , αἴσθοιτο , μέγα ἂν στενάξαι τοσούτῳ κακῷ διδοῦσα |
ἡ τοῦ ἀνδρὸς Σελήνη ἀνάπαλιν γίνεται , τουτέστιν ὁ ἀνὴρ ἄρξει τῆς γυναικός . αἱ δὲ τῶν ἄλλων καταρχαὶ ἐν | ||
πρὸς δήλωσιν τοῦ παντελοῦς . Καὶ τοῦτο οὖν τῆς μιᾶς ἄρξει συστοιχίας τῆς ἑνοειδοῦς , καθάπερ τὸ πλῆθος τῆς ἀντικειμένης |
γιγνόμενον ἐς ἅπαντα . “ Ὧν ἴσως ὑμεῖς οὐκ ἀκριβῶς ᾐσθάνεσθε , ἀλλὰ μόνην αὐτοῦ τὴν ἐν τοῖς πολέμοις ἀρετὴν | ||
τοῦ πατρὸς ἑαυτοῦ προθυμίας καὶ βοηθείας , ἧς ἐπιγιγνομένης καλῶς ᾐσθάνεσθε , αἰσχρὸν δὲ παρελθούσης ἐπιλαθέσθαι . προφέρει δὲ συνθήκας |
ἐγκαλῶ μὲν οὐδέν , ὁ δὲ εἰ πέπεικεν αὑτὸν ὡς ἠδίκηκεν , ἐπειδὰν συνέλθωμεν , ὁμολογήσεται . ταυτὶ μὲν ἐκεῖνος | ||
δίκην ; τίς ἐλάττω τὴν πόλιν ἀγαθὰ πεποίηκεν ἢ πλείω ἠδίκηκεν ; ὃς καὶ τῶν ὁσίων καὶ τῶν ἱερῶν ἀναγραφεὺς |
θέαν . πῶς οὖν οἴσεις γιγνόμενον , ὃ γεγραμμένον οὐ καρτερεῖ ; ἆρ ' οὖν ἐπάνιμεν ἐκείνῳ τὸ γύναιον καταλείψαντες | ||
ἕκαστος οἴεται θᾶττον λαβεῖν , τούτου τὴν μέλλησιν εἰκότως οὐ καρτερεῖ . πλὴν ἀφίημι ταῦτα λέγειν ἑτέρῳ μὴ φέρειν ἐπιθυμίαν |
Πομπηίου . Ζήλου δὲ αὐτῷ γέμοντι ἐπὶ τούτοις τὸ δαιμόνιον ἐνεμέσησε τοῦ ζήλου , καὶ ὁ στρατὸς ἐστασίασεν , ὁ | ||
, οὗ μόνου τῶν ἡγεμόνων διασωθέντος ἐκ τοῦ Θηβαικοῦ πολέμου ἐνεμέσησε τὸ θεῖον . ἐν δὲ τοῖς ἐπιγόνοις τῶν ἐν |
ἢ τῷ κοινῷ , οὗ μάλιστα προνοοῦνται , ἐκ τούτου περιεγένετο ; εἰ δὲ μὴ ἐβουλεύσαντο κατ ' ἰδίαν περὶ | ||
[ ! ] ! ! ! ες ! ! ! περιεγένετο ? ? ? ? ? . “ ” τὰ |
πένης οὐχ ὁ μηδὲν κεκτημένος , ἀλλ ' ὁ πολλῶν ἐφιέμενος : καὶ πλούσιος οὐχ ὁ πολλὰ περιβεβλημένος , ἀλλ | ||
μήποτ ' οὖν ἐστι τοιοῦτον , εἰ δύναταί | τις ἐφιέμενος τῆς ἐναίμου ζωῆς καὶ μεταποιούμενος ἔτι τῶν κατ ' |
τοῦ μαγείρου πυθόμενος τὸν ἑστιῶντα , τῆς θύρας χασμωμένης ἂν ἐπιλάβηται , πρῶτος εἰσελήλυθεν . Ὃς τοῖς τετραδισταῖς μὲν παρέθηκεν | ||
γὰρ ὕλην ἔχει , καθάπερ τὸ πῦρ , ἧς # ἐπιλάβηται . % πρὸς ταῦτα [ οὖν ] Ἐπίκουρος ἀπιδὼν |
οὐδὲ μεγαλεῖον : εἰ δὲ τὸ φιλοσοφίαν τιμᾶν καὶ ἀρετὴν ἐπίπροσθεν ἄγειν φανεροὶ γινόμεθα ἐσπουδακότες , τότε οὐ ψευσόμεθα τὴν | ||
δὲ ἄρα τοιόσδε τις ὁ Εὔαιφνος , κέρδη τε ἄδικα ἐπίπροσθεν ἢ πιστὸς εἶναι ποιούμενος καὶ ἄλλως αἱμύλος : ὃς |
τοῖς αὐτοῖς χρήσαιτο . καὶ μηδεὶς μήτε ἀγροικίαν μήτε ψυχρότητα καταγνῷ τοῦ λόγου . μάλιστα μὲν γὰρ οὐ δή που | ||
, ἐνθυμηθεὶς ἡλίκον ἐστὶ κακὸν πολεμίῳ θυγάτριον ἐγγυᾶν μηδεμίαν μου καταγνῷ μικροψυχίαν τοσαύτην ποιουμένου πρόνοιαν τῆς παιδός , ὅσην ἂν |
εἴ ] τις ἄπειρος ὢν δίψους τοῦ πιεῖν οὐκ ἂν ἀπολαύοι , οὕτω καὶ ὁ ἄπειρος ὢν ἔρωτος ἄπειρός ἐστι | ||
εὐθὺς λυομένας τῇ γειτονήσει . ὥσπερ εἴ τις σοφῷ γειτονῶν ἀπολαύοι τῆς τοῦ σοφοῦ γειτνιάσεως ἢ ὅμοιος γενόμενος ἢ αἰδούμενος |
αἰτιατικὴ , τὸ ἔχω , ἢ τὸ λαμβάνω . . μετάσχῃ : Κοινωνήσῃ . . καὶ δή : Ἤδη . | ||
μήπω τυχὸν αἰσθήσεως καὶ κινήσεως . ὅταν δὲ ἤδη τούτων μετάσχῃ , γίνεται ἐνεργείᾳ ζῷον . ὅταν δὲ ἐκκριθῇ καὶ |
οἶδας ἐνὶ φρεσὶ λευγαλέῃσιν οὔθ ' ὅ τις ἀργαλέος καὶ ἐπάξιος ἄλγεα πάσχειν , οὔθ ' ὅ τις ἀθανάτοισι τετιμένος | ||
ὁ κλῆρος , μείζων ἴσως τῆς δυνάμεως τοῦ λαμβάνοντος , ἐπάξιος δὲ τοῦ μεγέθους τοῦ διδόντος . Ἀλλ ' οὐκ |
γὰρ πλαττέσθω γλώσσῃ καλὰ ἔργα , πράξεως καὶ διανοίας ἀγαθῆς στερόμενος . Χρὴ δὲ καὶ πρὸς τοὺς ἄρχοντας εὔνοιαν διαφυλάττειν | ||
; πῶς δὲ ταῖς ἡδοναῖς χρήσεται γαστρὸς καὶ τῶν αἰσθητηρίων στερόμενος ; δεόντως οὖν ἑνὶ μὲν τῷ λογισμῷ διαλέγεται περὶ |
γίνονται γὰρ κατὰ τούτους φιλίαι καὶ ἔχθραι μερικαὶ διακρατοῦσαι χρόνον ὀλιγοστὸν μὲν τὸν μέχρι τῆς διαλύσεως αὐτῆς , πλεῖστον δὲ | ||
τε πόλιν μὲν ἢ οἶκον μὴ δύνασθαι διαμένειν μηδ ' ὀλιγοστὸν χρόνον δίχα τοῦ διοικοῦντος καὶ ἐπιμελομένου , τὸ δ |
χαίρειν καὶ τοὺς ἀρχομένους , ἀλλ ' ὁ μὲν δόξης ἐπιθυμεῖ καὶ τοῦτ ' ἐζήλωκε , καὶ προῄρηται πράττων καὶ | ||
; Πάνυ γε , φάναι . Πότερον ἔχων αὐτὸ οὗ ἐπιθυμεῖ τε καὶ ἐρᾷ , εἶτα ἐπιθυμεῖ τε καὶ ἐρᾷ |
' ἀνεὶς σταίη ὁ ἥλιος , νὴ Δία , ἢ ἀνέχοιντο οἱ ὀφθαλμοὶ ἀϋπνίας , οὐκ εὐχῆς ἔργον ἡ πρὸς | ||
τὴν τιμωρίαν : ἀλλ ' οἱ μὲν τῆς αὐτῶν προπετείας ἀνέχοιντο : οἱ δὲ παθόντες κουφίζοιντο τῇ τιμωρίᾳ τὴν συμφοράν |
εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας τείνοντα . οὐκ ὀδυρεῖται δὴ τούτων στερούμενος , ἀλλ ' οἴσει μετρίως : ὅθεν οὐ δεήσεται | ||
πᾶν , ὅ τι ἂν ἐπὶ τοῦ κρείττονος κατηγορῆται , στερούμενος δὲ τῆς οἰκείας δυνάμεως , ἐφ ' ὧν τοῦτο |
τῆς γνώμης προαισθάνονταί τινες ; ὁ μέλλων τὰ ἐπίχειρα καρποῦσθαι γινωσκέτω πρῶτος ἐξ ὧν ἂν πάθῃ . παύομαι λέγων , | ||
βούλοιτο . εἰ δὲ μέγα φησὶ τοῦτό τις γράφειν , γινωσκέτω , ὅτι ἀττικῇ ἐκτάσει τοῦτο γέγονε καὶ μὴ κτηνωδῶς |
ποιήσει τὰ παιδία ; εἰ μὲν εἰς Θετταλίαν ἀπῄειν , ἐπεμελήθητε αὐτῶν : εἰς Ἅιδου δέ μου ἀποδημήσαντος οὐδεὶς ἔσται | ||
φάσκοντες ὑμῖν τὸν ἀδελφιδοῦν ἐπιμελεῖσθαι τούτου τοῦ παιδίου , οὕτως ἐπεμελήθητε ὥστ ' ἐᾶσαι ὡς ἐξ ἑταίρας οὖσαν αὐτὴν ἐγγυᾶσθαι |
πυρὸς ἀναφυσήματα . ἀλλὰ μὴν οὐδ ' ἐν ἐρημίᾳ φασι βιώσεται ὁ σπουδαῖος : κοινωνικὸς γὰρ φύσει καὶ πρακτικός . | ||
τὸν ἄπειρον αἰῶνα καὶ λογισάμενος , ὅτι αὐτὸς μὲν ἀεὶ βιώσεται , ὁ δὲ ἀδελφὸς ἀεὶ τεθνήξεται , καὶ μετὰ |
, οἷς τὰ πολλὰ κατειργάζετο . τῶν δὲ ἐκείνου τόξων ἀπέλαυσεν εἰς νίκην καὶ ὁ μετ ' ἐκεῖνον ἐπὶ Ἴλιον | ||
καὶ τῶν ἐμῶν νυμφευμάτων καὶ τῶν Οἰδίποδος κακῶν ὁ Κρέων ἀπέλαυσεν : ἀπολαύειν μετέχειν : λυπηρῶς : ἀλλ ' εἰς |
καὶ ὅλα φασὶ μέλη βρύκων ἂν καταπίοι . τούτων οὖν πεπληρωμένος καὶ τριῶν ἡμερῶν οὐκ ἐσθίει πολλάκις , ἔστ ' | ||
ὄντος . κεκονιμένος : οἷον σπουδάζων πάνυ καὶ σχεδὸν κόνεως πεπληρωμένος . . ὑπότριμμα : Ἀντὶ τοῦ δριμύ . οἱ |
, ὅτι ἀμήχανον τὸν συνανατριβόμενον τῷ ἠσβολωμένῳ μὴ καὶ αὐτὸν ἀπολαῦσαι τῆς ἀσβόλης : τί γὰρ ποιήσεις , ἂν περὶ | ||
καὶ ἐς μέσον κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον . ἄξιον γὰρ ἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆς Ἀδειμάντου τρυφῆς . Ἀπελείφθην |
ἀδικοῦμεν εὐποροῦντες , μενέτω βέβαια τὰ τῆς Τύχης , καὶ στῆθι μετὰ φίλων καὶ νόμων . Ἐγώ σε οἶδα μεγάλων | ||
δὲ κόσμος τοῦτ ' ἐστί μοι . Χρυσοῦς ἐν Ὀλυμπίοις στῆθι : ἤγουν ἐν ταῖς πανηγύρεσι λευχειμόνει . Χύτραις λημᾶν |
ἐς τὴν Ἀσίαν ἐκπέμπεται ἀνθύπατος : τὴν δὲ βασιλικὴν γλῶτταν ἐπεπίστευτο . πέμπεται δὲ ὅμως τὸν ποιητικὸν καὶ μυθώδη Ἔχετον | ||
ἐκ τῆς Κορίνθου , πατραλοίας γὰρ οὗτος καὶ ἐδόκει καὶ ἐπεπίστευτο , σοφίαν δὲ ἑαυτοῦ κατεψεύδετο καὶ χαλινὸς οὐκ ἦν |
ἐν μεσημβρίᾳ ἀκμάζοντος τοῦ ἡλίου θερμαινόμενος εὐκίνητός ἐστι καὶ συριγμοῖς προσέχει . δράκων ] ὄφις . θείνει ] τύπτει . | ||
, καὶ τὰ μικρὰ μεγάλα ποιεῖ , τὸ σκότος φῶς προσέχει , τὸ γλυκὺ πικρὸν λέγει , καὶ συκοφαντίαν ἐκδιδάσκει |
κάμνοντας ἀνθρώπους εἰσιὼν τῆς μὲν σωτηρίας αὐτῶν καὶ τῆς θεραπείας ἀμελήσειε , στεφάνους δὲ καὶ ἑταίρας καὶ μύρον αὐτοῖς εἰσφέροι | ||
τοῖς φυσικοῖς ἡ κατὰ τόπον , οὐδὲ κατὰ τοῦτο ἂν ἀμελήσειε τοῦ σκέμματος . ἔστι μὲν οὖν χαλεπὸς ὁ λόγος |
: οὐ γὰρ ἐκείνην τὴν λύρην ἔβλεπεν οὐδέ οἱ ἄλλης ἔμελε μουσουργίης , ἀλλ ' αὕτη Ὀρφέος ἡ μεγάλη λύρη | ||
τὸ πένεσθαι διδάσκοντες ἃ ἠπίσταντο πολλοὺς κατεσκευάσαν ἄνδρας ἐλλογίμους . ἔμελε δὲ τοῖς πάλαι πᾶσι μουσικῆς διὸ καὶ ἡ αὐλητικὴ |
εἰσῆλθον εἰς τὸν οἶκόν μου καὶ τὰς θύρας μου ἀσφαλισάμενος ἐνετειλάμην τοῖς προθύροις μου ὅτι Εἴ τις σήμερον ζητήσῃ με | ||
ἐχθρότατος Ἕλληνες . εὔθυνα τρόπος κρίσεως ἀρξάντων ἢ πρεσβευσάντων . ἐνετειλάμην παρ ' οὐδενί , πλὴν ἀντὶ τοῦ ν τὸ |
μέρει τινὶ ἔβλαψαν τὴν πόλιν , ἐγὼ δὲ τοῖς ἅπασι φανοῦμαι , εἶτα ἡ ἀντίθεσις ἐν τοῖς πράγμασιν . Ἄλλο | ||
τε χρήιζους ' : εἰ δὲ μὴ βουλήσομαι , κακὴ φανοῦμαι καὶ φιλόψυχος γυνή . τί γάρ με δεῖ ζῆν |
μελλόντων εἰς τὸ ξ τρέπει , οἷον ἁρπάξω ἀντὶ τοῦ ἁρπάσω . Πάντας τοὺς ὁριστικοὺς μέλλοντας περισπᾷ : τυψῶ λέγουσι | ||
σαλπίγξω ποιητικῶς : ὁμοίως βαστάζω βαστάσω καὶ βαστάξω , ἁρπάζω ἁρπάσω καὶ ἁρπάξω , νυστάζω νυστάσω καὶ νυστάξω : τὸ |
μόχθου τέρμα μή τι προσδόκα , πρὶν ἂν θεῶν τις διάδοχος τῶν σῶν πόνων φανῇ , θελήσῃ τ ' εἰς | ||
. Ἀποπλέοντι δὲ Ἀναξιβίῳ ἐκ Βυζαντίου συναντᾷ Ἀρίσταρχος ἐν Κυζίκῳ διάδοχος Κλεάνδρῳ Βυζαντίου ἁρμοστής : ἐλέγετο δὲ ὅτι καὶ ναύαρχος |
, ἀδοξεῖ τήμερον χωρισθεῖσα ἐμοῦ , χθὲς δὲ πασῶν ἦν ἐνδοξοτάτη δι ' ἡμᾶς . Αὕτη δὲ τήμερον καὶ ἔνδοξος | ||
, ὅμως δὲ ἄκουσον , ἔξελθε : γράφεται κυδρή : ἐνδοξοτάτη γύναι : ἆρά που : οὗ παρ ' ἀσπίδα |
οὔθ ' ἑκὼν οὔτε ἄκων ἐξαπατήσει τιμῶν τε τἀληθὲς καὶ γέμων ῥητορικῆς . Ἀλλ ' οὐδὲν τῶν παρὰ σοῦ μικρόν | ||
καθαρείως παρὰ Ξενοφῶντι εἴρηταιδιηκριβωμένος , εὐδίαιτος , μεγαλόφρων , φιλοφροσύνης γέμων , εὐάρμοστος , φιλοπροσήγορος , πανηγυρικὸς τὸ ἦθος , |
οὗ τὴν ἀπουσίαν καὶ παρουσίαν ὁ † βίος τὴν αὐτὴν ἡγήσεται . Ἀλλὰ μὴν καὶ τῶν τοιούτων ἥψατο Πυθαγόρας : | ||
βλάβη περὶ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ καὶ τὰ χρηματικά . οὐχ ἡγήσεται δὲ βλάβην τὴν βλάβην ὡς δευτέρου ταύτην θεραπευσόμενος διὰ |
ὁ τρυφῶν , ὁ ἐν ἀδείᾳ ζῶν , ὁ κακῶν ἀπείρατος μέχρι τῆς ἑσπέρας ἐκείνης , ὃν σὺ παρὰ τῶν | ||
θέαν , εἰς νόσον πίπτει , οἷα νέος καὶ πόνων ἀπείρατος . Χαλεπῶς δὲ διακειμένου , πάντες μὲν ἐν φόβῳ |
τὸν υἱόν , ἐμοὶ δὲ τὸν πατέρα , ἐμοὶ δὲ ἐκένωσε τὴν παστάδα . δεῖ δέ σε , ὦ πάτερ | ||
μὲν ἐρήμων ἥξεις ἀγρῶν , οὓς τὸ πιέζεσθαι ταῖς εἰσπράξεσιν ἐκένωσε προστεθέντος ἑτέρου κακοῦ μείζονος , τῶν τὰ ἄντρα σφῶν |
: ἐπεὶ δὲ ἑκάτερος βοῦν αὐτῶν ἐν ἴσῳ τῷ καιρῷ κατέσφαξε καὶ εὐτρέπισεν ἐς τὸ δεῖπνον , καὶ ἦν ὥσπερ | ||
κατέφυγε , Πελίας δὲ ἐπ ' αὐτῶν τῶν βωμῶν αὐτὴν κατέσφαξε , καὶ καθόλου διετέλει τὴν Ἥραν ἀτιμάζων . ἐστασίασαν |
τὸ δὲ βραχὺ δι ' ἐμοῦ . εἰ μὲν οὖν ἄμοιρος ἔτι παίδων ἐστὶν ὁ διαβάλλων τὴν αἴτησιν , εἰκότως | ||
ἀριστοτέχνης , οὐδ ' ὅσον ἀνθρωπίνου τεχνίτου δυνάμεως μεθέξει , ἄμοιρος δ ' ἡμῖν πάσης ἔσται γενέσεως , οὔκ , |
Μαύσωλος δὲ Καρίας δυναστεύων καὶ πολλῶν ἐρυμάτων καὶ πόλεων ἀξιολόγων κυριεύων , ὧν ἑστίαν καὶ μητρόπολιν συνέβαινεν εἶναι τὴν Ἁλικαρνασσόν | ||
καλοῦσι Κλεάνθης καὶ Ἀρχέδημος . . . , . ὁ κυριεύων λόγος ἀπὸ τοιούτων τινῶν ἀφορμῶν ἠρωτῆσθαι φαίνεται : κοινῆς |
εἶπε : τὴν γὰρ περιφερομένην ὡς Τηλαύγους ἐπιστολὴν ὅτι τε μετέσχεν Ἱππάσου καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . ὁ | ||
τοὺς πόθους Κυθήρης ἵνα καὶ ῥόδου κρατήσῃς . Ἀρετῆς πόσης μετέσχεν , ὅτ ' ἂν εἰς ῥόδον μετῆλθεν τὸ φυτὸν |
, ὃν οὔτε εἰπεῖν ῥᾴδιον , οὔτε ἀκούσας τις ἴσως πιστεύσει πρὶν αὐτόπτης γενέσθαι τοῦ θεάματος . εἰς γὰρ τὸν | ||
ἔργα . Ἀλλὰ ἐσθὴς ἐνέκειτο καὶ ἄργυρος : καὶ τίς πιστεύσει νοῦν ἔχων ὅτι τοσαῦτα φέρουσα ναῦς πεῖσμα εἶχε λύγον |
αὐτὸς Φιλώτας πεπύσθαι μὲν ἐπιβουλήν τινα Ἀλεξάνδρῳ παρασκευαζομένην συνέφη , ἐξηλέγχετο δὲ κατασιωπήσας ταύτην πρὸς Ἀλέξανδρον , καίτοι δὶς ἐπὶ | ||
βεβούλευται πάνυ : ἐν ἀγρῷ γὰρ οἰκῶν οὐ σφόδρ ' ἐξηλέγχετο τῆς μερίδος ὢν τῆς οὐδαμοῦ τεταγμένης , εἶχεν δὲ |
κόσμου τούτου ποτέρα πότερον λήψεται : καὶ διακληρουμένων ἡ μὲν σκυθρωπὴ οὖσα κατὰ τὸν βίον καὶ σεμνότητος πλήρης τὸν Ἐριφύλης | ||
καταφρονοῦντας , ὅτι ἐν χρῷ κέκαρμαι καὶ ἀρρενωπὸν βλέπω καὶ σκυθρωπὴ δοκῶ . ὅμως δέ , ἢν ἐθελήσητε ἀκοῦσαί μου |
οὔ ; τίς μοι φύλαξ ἦν , εἰ σὺ συμφορᾶς τύχοις ; ἀλλὰ πῶς ἠλευθερώθης , ἀνδρὸς ἀνοσίου τυχών ; | ||
συνόντων ἐπὶ τὸ προσῆκον . εἰ δὲ ἐν ἀλλοφύλοις ἀποληφθεὶς τύχοις , σιώπα . γέλως μὴ πολὺς ἔστω μηδὲ ἐπὶ |
ἀλλὰ λέγειν νῦν ὅτι οὐκ ἔστιν κληρονόμος , ἀλλ ' ἀφίσταται τῶν ἐκείνου . ἡ μὲν τουτουὶ Λακρίτου πονηρία τοιαύτη | ||
οὐ γὰρ κεντέειν δεῖ , καὶ προσκείσθω δύο ἡμέρας : ἀφίσταται δὲ οἷον λοπὸς καὶ δέρμα παχύ : διαλιπὼν δὲ |
ὑμῖν καὶ ἀμείνω ἀγάλματα ἀνίστησι τῶν Μουσῶν . Ἆρα ἀγνοεῖτε ὁπόσῳ ὑμῖν σεμνότερος καὶ βασιλικώτερος ὅδε ὁ κόσμος τῶν περιστύλων | ||
χρὴ τὸν ἀριθμὸν ἡμῖν τῶν φιλικῶν τούτων πράξεων , ἢ ὁπόσῳ ἄν τις πλείους ἔχῃ λέγειν , τοσούτῳ εὐπορώτερος ἂν |
, ἐν τετραπλασίαις περιόδοις χρόνου καθαιρόμενον , τεταρταίους πυρετοὺς ποιῆσαν ἀπαλλάττεται μόλις . Καὶ τὰ μὲν περὶ τὸ σῶμα νοσήματα | ||
τὸν μὲν ἀποστέλλει παρὰ τὸν φύσαντα , αὐτὸς δὲ φυγὰς ἀπαλλάττεται , ὡς ἂν μὴ ἐνοχλοῖεν θαυμάζοντες ἄνθρωποι . Οὕτω |
ἐκ τούτων δὴ τὰ πολλὰ καὶ μεγάλα ὀνείδη πάλαι τε ἀπέλαυσε φιλοσοφία καὶ νῦν ἀπολαύει , ὅταν δή τινες ἐνίοτε | ||
διδοῦσα πρόφασιν μνησικακεῖν . τοιγαροῦν ἀντὶ ταύτης τῆς διανοίας τοιαύτης ἀπέλαυσε τῆς τῶν ἡγεμόνων προνοίας , ὥστε γένει μόνον ἔδοξε |
βίου κατασκευάζειν . βραχύ μοι στόμα πάντ ' ἀναγήσασθαι : ἥττηταί μοι , φησί , τῶν Ἀργείων ἀνδραγαθημάτων ὁ λόγος | ||
βίου κατασκευάζειν . βραχύ μοι στόμα πάντ ' ἀναγήσασθαι : ἥττηταί μοι , φησί , τῶν Ἀργείων ἀνδραγαθημάτων ὁ λόγος |
γε οὐκ ἐλάττους ἦσαν αὐτὸν οἱ θεραπεύοντες , ἀλλ ' ἔμενεν ὅμως ἀκίνητος , οὐχ ὑπὸ τῆς βασιλείας ἐπαιρόμενος , | ||
αἰπόλων αἶγες καὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰ βουκόλια κατὰ χώραν ἔμενεν ἐν κοίλῃ νηΐ , καθάπερ αὐτὰ τοῦ μέλους μὴ |
ἐπιφανείας ἐν τοῖς ἡρωικοῖς χρόνοις φρονήματος ἦν πλήρης καὶ μεγάλων ὠρέγετο πραγμάτων . κατὰ μὲν οὖν τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν οἱ | ||
τὸ ἀγνοεῖν τὰ αὑτῷ προσήκοντα : εἰ γὰρ ᾔδει , ὠρέγετο ἄν , ἀγαθῶν ὄντων : ὁ τοιοῦτος δὲ ἠλίθιος |
ἕτερον δὲ τὸ ἐκ τοῦ ῥήματος . γενήσεται γὰρ ἕο κήδεται , ἐν δυσὶ προσώποις , αὐτοῦ κήδεται , δι | ||
ἀπὸ νευρῆς βεβλημένον . αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς ἐσθλὸς ἐὼν Δαναῶν οὐ κήδεται οὐδ ' ἐλεαίρει . ἦ μένει εἰς ὅ κε |
ἂν πτωχὸν ὑποκρίνασθαί σε θέλῃ , ἵνα καὶ τοῦτον εὐφυῶς ὑποκρίνῃ ἂν χωλόν , ἂν ἄρχοντα , ἂν ἰδιώτην . | ||
τῷ ἡγεμονικῷ λέγειν : τέθνηκας , ἔφθαρσαι , τεθηρίωσαι , ὑποκρίνῃ , συναγελάζῃ , βόσκῃ ; Ἤτοι οὐδὲν δύνανται οἱ |
ποτὲ διὰ νόσον ἢ τοιοῦτό τι δεήσεται , ἐπὶ μικρὸν δεήσεται . ἡδὺς γὰρ ὢν ὁ βίος αὐτοῦ , οὐδὲν | ||
ποιεῖ , οὐ στενάζει , οὐκ ἐρημίας , οὐ πολυπληθείας δεήσεται : τὸ μέγιστον , ζήσει μήτε διώκων μήτε φεύγων |
ὅ περ καὶ πάντες πεπόνθασιν . ἔτυχεν δὲ ὁ Ἀλκιβιάδης ἐρῶν τοῦ Ἀγάθωνος καὶ ἐβούλετο ὑπὸ μηδενὸς ἄλλου αὐτὸν ἐρᾶσθαι | ||
προσλογιζόμενον τὸν Ἐρασίστρατον κατὰ τὸ εἰκὸς ὡς οὐκ ἂν ἑτέρας ἐρῶν βασιλέως υἱὸς ἐνεκαρτέρει τῷ σιωπᾶν μέχρι θανάτου . χαλεπὸν |
ἡμῶν ὅ τι χρὴ λέγειν , καὶ Κίμωνος εἰπόντος ὅτι φοβοῖτο μὴ δικαιολογούμενος περιγένοιτο ἡμῶν ὁ Φίλιππος , πηγὰς δὴ | ||
εἴ τις τούτου ἐν τῇ πόλει πολὺ βελτίων εἴη , φοβοῖτο δήπου ἂν αὐτὸν ὁ τύραννος καὶ τούτῳ ἐξ ἅπαντος |
καὶ ἵππων καὶ ὄνων καὶ τῶν ἄλλων ζῴων τοσαῦτα ἀγαθὰ ἀπολαύει ὅσα ἄνθρωποι ; ἐμοὶ μὲν γὰρ δοκεῖ , πλείω | ||
δὲ καὶ ὁ ἐγκέ - φαλος τῆς ἀπ ' ἐκείνων ἀπολαύει τροφῆς . Ἐπεὶ δ ' οὐκ ἐπιλείπουσιν οἱ χυμοὶ |
μόνον πατρὶ ἐπεβούλευες , ἀλλὰ καὶ φιλοῦντι καὶ εὐεργετηκότι , κοινωνὸς τῆς βασιλείας ὢν τοῖς ἔργοις καὶ διάδοχος προφανθεὶς , | ||
ξυμμάχων ὑπερστατεῖ . εἴπερ γ ' ἀπ ' ἀρχῆς πραγμάτων κοινωνὸς ἦν . αἰδοῦ σὺ πρύμναν πόλεος ὧδ ' ἐστεμμένην |
ὁ Ἀλκιμέδων τριάκοντα νίκας ἔσχεν : ἀλλ ' ὁ Μελησίας γυμνάσας ἀθλητὰς νίκας αὐτῶν ἐδέξατο τριάκοντα . ὃς τύχᾳ μὲν | ||
καὶ ζηλωτὴς τῆς ἀρετῆς καθώπλισε τῶν νέων τοὺς κρατίστους : γυμνάσας δ ' αὐτοὺς πλείονα χρόνον συνήθεις ἐποίησε πάσῃ κακοπαθείᾳ |
τις ἔλεγε πιεζομένῳ χαλεπωτάτῃ νόσῳ , ὅτι ταύτην ἑτέρᾳ αὐτὸς ἐκβαλεῖ κουφοτάτῃ τε καὶ δεινὸν οὐδὲν ἐχούσῃ , τῶν ἀτοπωτάτων | ||
καὶ τοὺς ἄνδρας αὐτοὺς προσαπολεῖ καὶ πάσας εἰσάπαξ τὰς ἐλπίδας ἐκβαλεῖ , εἰ δὲ τὰς ναῦς προβάλοιτο αὐτῶν καὶ τόν |
διελύθη . Γίνεται δὲ χειμὼν Δάφνιδι καὶ Χλόῃ τοῦ πολέμου πικρότερος : ἐξαίφνης γὰρ περιπεσοῦσα πολλὴ χιὼν πάσας μὲν ἀπέκλεισε | ||
κατηγορίαν κινήσῃς . γίνεται δὲ ὁ φιλῶν ἀδικούμενος ἑτέρου κατηγόρου πικρότερος . ἵν ' οὖν μένωμεν ἐν τῷ περὶ σοῦ |
ὑμᾶς ἀποίκους ὄντας ἡμῶν καὶ μὴ περιμένειν ἕως ἡ μητρόπολις ἄρξῃ . ὅσης γὰρ ἀξιοῦσι τιμῆς τυγχάνειν οἱ πατέρες παρὰ | ||
ἔνδοξά ἐστι καὶ ὅσα σεμνότητα φέρει καί ἐστιν εὐχαρῆ . ἄρξῃ δ ' οὕτω πως : τὴν μὲν παρασκευὴν τοῦ |
καὶ προσεχέτω ὡς εἷς ἕκαστος τῶν προγενεστέρων πατέρων τὴν ἰδίαν ἀποκάλυψιν ἔδειξεν τῆι ἑαυτοῦ ἐκλογῆι , ἣν ἐξελέξατο καὶ συνήγαγεν | ||
ταῖς βίβλοις τοῦ πατρὸς ἡμῶν , αἳ δεικνύουσι τήν τε ἀποκάλυψιν αὐτοῦ καὶ ἁρπαγὴν τῆς αὐτοῦ ἀποστολῆς : μεγίστη [ |
ἔλεγεν αὐτὸς γελῶν : καὶ τῶν παρόντων δ ' ἅθρους ἐξεχύθη γέλως καὶ διαγωγὴ πλείων ἐνέπεσεν καὶ διατριβή , ὥστε | ||
, οὐκ ἂν τοσούτων συμφορῶν κῦμα ἐπέκλυσε καὶ δίκην κατακλυσμοῦ ἐξεχύθη καὶ ἐπλημμύρησε καὶ ἡμᾶς κατεπόντωσεν . τὸ δὲ δὴ |
υἱοῖς αὐτοῦ , κατὰ πάντα ἃ ποιήσουσι , καὶ ὅσα συναντήσει αὐτοῖς ἕως ἡμέρας κρίσεως : Ὑγιαίνων ἦν ὅτε ἐκάλεσεν | ||
ἥμερος , ἡσυχὴς , ἥσυχος , ἀβλαβής . ἀντήσειεν : συναντήσει , ἀπαντήσειε , ὁ ὄφις δῆλον . ἀντήσηται : |
. ὃ δὲ ἀγανακτήσας ὁ Ἡρακλῆς τῷ πλήκτρῳ τοῦ Λίνου καθίκετο καὶ ἀπέκτεινεν αὐτόν . Σάτυρος ὁ αὐλητὴς Ἀρίστωνος τοῦ | ||
χειμάζομαι , Σαρπηδόν ' , αἰχμὴ μὴ ' ξ Ἄρεως καθίκετο . κλέος ? γὰρ ἥκειν Ἑλλάδος λωτίσματα πάσης ? |
τὸ σῶμα περιττώματα δαψιλῆ : καὶ τοῦ δέρματος ἀφίσταται καὶ ἀποπίπτει καθάπερ τις λοπὸς ἡ ἐπιδερμὶς ὀνομαζομένη , καθ ' | ||
πρωτοτύπου : εἰ δὲ δίφθογγος εἴη , καθὼς πρόκειται , ἀποπίπτει τὸ ἐν τῷ τέλει φωνῆεν , ἀρχῆς ἀρχῆθεν , |
τὰ κρέα τοῦ παιδὸς παρατίθησι τῷ πατρί . καὶ ταῦτα δράσασα αὐτὴ μὲν εὐξαμένη θεοῖς ἐξ ἀνθρώπων ἀπαλλαγῆναι μεταβάλλει τὴν | ||
, πῶς ἂν ἐξ ἀρχῆς δόμους Ἀθάμαντος οἰκήσαιμι τῶν πεπραγμένων δράσασα μηδέν ; ὦ θνητὰ πράγματ ' , ὦ γυναικεῖαι |
ἐφ ' ἧς κυκλοτεροῦς οὔσης τῆς φθορᾶς τὸ μέσον ὀστέον ἔμεινε κατὰ φύσιν ἔχον , μετὰ τὴν τῶν σωμάτων ἀναστολήν | ||
ἐμέ . Καὶ πάλιν ἐξῆλθεν ἔξω τῆς πόλεως , καὶ ἔμεινε λυπούμενος , μὴ εἰδὼς ποῦ ἀπέλθῃ . Καὶ ἀπέθηκε |
σπείσασθαι , δυσπολέμητον ἤσκηται ῥώμην καὶ τοῖς Τρωσὶν ἐκ τούτου περιπόθητος γίνεται . πόθεν οὖν τινα μηχανὴν καὶ τέχνην εὑρήσομεν | ||
ἐξ ὑπαρχῆς καὶ ἀξιέραστον ; Οὔκ , ἀλλὰ τοιοῦτος ὢν περιπόθητος ἦν . Αἰνίγματα λέγεις . Καὶ μὴν πρόδηλός γε |
ἀνάθημα . λόγος ὀρθὸς ὅμοιος θεῷ , διὰ τοῦτο καὶ ἄπρατος . ὁ τοῖς πολλοῖς πειρώμενος ἀρέσκειν πολλοῖς ὅμοιος . | ||
δ ' ἂν λέγοιτο καὶ τὰ μὴ πιπρασκόμενα , ὡς ἄπρατος ἀνὴρ ὁ μὴ πιπράσκων ἑαυτόν . καὶ ὁ μὲν |
τὸ δυσαίνιγμα τῆς Σφιγγός : λόγιον γὰρ ἦν αὐτοῖς μὴ ἀπαλλαγήσεσθαι τῶν κακῶν πρὶν ἂν τοὺς τῆς Σφιγγὸς λύσειαν χρησμούς | ||
τούς τε θεωροὺς καὶ τὴν προειρημένην , ὥστ ' ἀνελεῖν ἀπαλλαγήσεσθαι τοῦ κακοῦ , εἰ ζῶν μὲν Ἡρακλείδης ὁ Εὐθύφρονος |
δὲ εἰσαγαγόντας με ἐμεμψάμην ὡς μεμηνότας , φαρμακείης γὰρ αὐτοὶ ἔχρῃζον . Ἐπειδὴ τοίνυν τὸ αὐτόματον ἡμέας εἰς τὸ αὐτὸ | ||
χῶρον ἐς οἰκοδομὴν οἴκων , τοῖς δὲ ἄλλο τι ὧν ἔχρῃζον , Νικορέζον δὲ τὸν τούτων ἡγεμόνα τότε μὲν καθεῖρξεν |
ταῖς ψυχαῖς οὕτω παρέστησαν πρὸς τὸν κίνδυνον ὥστε τοῦ θανάτου καταφρονῆσαι . τῶν γὰρ Μακεδόνων προσαγόντων πύργους ὑψηλοὺς ἴσους τοῖς | ||
ἱκέτην ὁρκίζων αὐτὸν κατὰ τοῦ μεγίστου Διὸς ἦ μὴν μὴ καταφρονῆσαι τῆς μικρότητος αὐτοῦ . ὁ δὲ μετ ' ὀργῆς |
καὶ κινήσεις , ψυχὴν δέ , εἰ θαρραλεότητος καὶ εὐτολμίας ἀνάπλεως , εἰ ἀκατάπληκτος καὶ μεστὴ φρονήσεως | εὐγενοῦς , | ||
τῇ Ἑλλάδι ἐν τοῖς μάλιστά ἐστιν εὔγεως καὶ δένδρων ἡμέρων ἀνάπλεως : καὶ οἱ τῆς ἀνδράχνου θάμνοι παρέχονται τῶν πανταχοῦ |
πολύς . Ἀλλ ' , ὦ Ἑρμότιμε , πολὺ ἔλαττον ἀνιάσῃ , ἢν ἐννοήσῃς ὅτι οὐ μόνος ἔξω μένεις τῶν | ||
' οὐ σύ γε ἂν τοῦτο πώποτε πάθοις , οὐδὲ ἀνιάσῃ ὅτι οἴχεται ὁ καιρὸς εἰς ἀνθρώπων εὐεργεσίαν ἀνεθεὶς φροῦδος |
δῆλόν ἐστιν . Εἰ γὰρ ἔζη μὲν ὁ πάππος , ἐνδεὴς δὲ ἦν τῶν ἐπιτηδείων , οὐκ ἂν οὗτος ὑπόδικος | ||
ὁ ἀνὴρ χρήσιμος , μέγιστον δὲ οὗ καὶ σὺ νῦν ἐνδεὴς εἶ διά τε τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ τὸ μὴ |
. τὴν βοτάνην ταύτην πολυώνυμος εὕρετ ' Ὄσιρις Αἰγύπτου γαίης προκαθήμενος ἠδὲ Κανώπου , ἐξ ἀρετῆς ἕνα πρῶτον ἐφημερίων θεραπεύσας | ||
ἐκέλευσεν ἥκειν ἐς τὸ στρατόπεδον καὶ ἐλθοῦσιν ἐφ ' ὑψηλοῦ προκαθήμενος ἐχρημάτιζεν . οἳ δὲ μετ ' οἰμωγῆς ἑαυτοὺς ἐρρίπτουν |
παρεῖχε , καὶ ἐδέδισαν μή ποτε αὖθις ξυμφορά τις αὐτοῖς περιτύχῃ οἵα καὶ ἐν τῇ νήσῳ . ἀτολμότεροι δὲ δι | ||
ἐν ᾗ καὶ ἑτέρα ἠθοποιΐα : πότερον βαδίσει μή που περιτύχῃ τὴν κόρην : μᾶλλον δὲ , ὅτι ἡ φωνὴ |
τοῖς Ἀθηναίοις εἰς τὸν ἀνοικισμὸν πιπράσκειν τὰς ναῦς , ἐπείπερ ἥττητο ἀντιλέγων , ἑαυτὸν προσαγγέλλει : αὐτός τε γὰρ πάντα | ||
καὶ δὴ κατέλαβεν αὐτὸν ἐπὶ τῇ ἐρωμένῃ , ἧς αὐτὸς ἥττητο : καὶ τοῦτο ἦν , ὅπερ προηγόρευσεν αὐτῷ τὸ |
, ἀχώριστα , ἐρασμιώτατα , ὧν ἢ αὐτὸς ὁ θεὸς ἐρᾷ ἢ αὐτὰ τοῦ θεοῦ ἐρᾷ . εἰ δύνασαι νοῆσαι | ||
ἀναγινώσκει Ἀλκαῖον , Ὅμηρον , οὗτος φιλεῖ Διονύσιον , οὗτος ἐρᾷ Ἑλένης . ὁ αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ τοῦ τύπτειν |
τὴν χρῆσιν παρ ' Αἰσχύλῳ , οἷον ἐν Νεανίσκοις καὶ καρτερικὸς καὶ πολεμικός : ἀρείφατος : τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ | ||
ἐπεποίητο ἀπὸ χαλκοῦ . . Τοῦτον μὲν ἔπειτα ἀφῆκεν ὁ καρτερικὸς υἱὸς τοῦ Διὸς Ἡρακλῆς , ἐπιτηρήσας τὸν βροτολοιγὸν Ἄρην |
καὶ ἀθάνατον ἐποίησεν ἢ ἡ Ἡμέρα καὶ τὸ φῶς τοῦτον ἠγάπησε , διὰ τὸ ὑπέργηρον αὐτὸν , ὡς ἔφην , | ||
βρέφος Διὸς βουλῇ τρεφόμενον ὠνόμασαν Ἄδωνιν καὶ αὐτὸν Ἀφροδίτη πλεῖστον ἠγάπησε διὰ τὸ κάλλος . Λητὼ ἐπεὶ ἔτεκεν Ἀπόλλωνα καὶ |
. λάξας τράπεζαν λακτίσας ὡς ὄνος τὴν τράπεζαν Μενελάου τουτέστι καταφρονήσας - τῶν νόμων τῶν κειμένων καὶ τῶν ἐθῶν τῶν | ||
ἁπλῶς οὐδὲν εἰδέναι . καὶ πάνυ ἀθύμως ἔχων ἀπῆλθε καὶ καταφρονήσας ἑαυτοῦ καὶ νομίσας τῷ ὄντι ἀνδράποδον εἶναι . πολλοὶ |
ἂν ἐπώλουν . Κυμαῖον νοσοῦντα ἀπήλπισεν ἰατρός . ὁ δὲ ὑγιάνας περιέκαμπτε τὸν ἰατρόν . ἐρωτηθεὶς οὖν τὴν αἰτίαν ἀπεκρίνατο | ||
καὶ τὰς χέρνιβας , ὡς Θουκυδίδης . ῥαΐσας Ἀττικοί , ὑγιάνας Ἕλληνες . ῥικνοῦσθαι τὸ ἀσχημόνως κινεῖσθαι Ἀττικοί . ῥιγῶντος |
προελθεῖν δεῖ . φαίνεται δὴ κἀν τούτῳ Θουκυδίδου πολὺ Ἡρόδοτος φρονιμώτερος : ἄρχεταί τε ἀφ ' ἧς αἰτίας ἤρξαντο πρῶτον | ||
. Οὐκοῦν σὺ ἐρεῖς περὶ τίνων ὁ κρείττων τε καὶ φρονιμώτερος πλέον ἔχων δικαίως πλεονεκτεῖ ; ἢ οὔτε ἐμοῦ ὑποβάλλοντος |
' αὖ φιλοχρήματος καὶ φιλόπλουτος , ὁ δὲ τρίτος ἀμφοτέρων ἐπιφανέστερός τε καὶ μᾶλλον τεταραγμένος , ὁ φιλότιμος καὶ φιλόδοξος | ||
' αὖ φιλοχρήματος καὶ φιλόπλουτος , ὁ δὲ τρίτος ἀμφοτέρων ἐπιφανέστερός τε καὶ μᾶλλον τεταραγμένος , ὁ φιλότιμος καὶ φιλόδοξος |