| εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας τείνοντα . οὐκ ὀδυρεῖται δὴ τούτων στερούμενος , ἀλλ ' οἴσει μετρίως : ὅθεν οὐ δεήσεται | ||
| πᾶν , ὅ τι ἂν ἐπὶ τοῦ κρείττονος κατηγορῆται , στερούμενος δὲ τῆς οἰκείας δυνάμεως , ἐφ ' ὧν τοῦτο |
| μὲν τῶν λογισμοῦ μεμοιραμένων κήδεται , προμηθεῖται δὲ καὶ τῶν ὑπαιτίως ζώντων , ἅμα μὲν καιρὸν εἰς ἐπανόρθωσιν αὐτοῖς διδούς | ||
| , εὐφραίνεται : εἰ μὴ νομίζεις , ὅτι οἱ μὲν ὑπαιτίως ζῶντες παραπικραίνειν καὶ παροργίζειν ἐνδίκως λέγοιντ ' ἂν θεόν |
| τῆς πολλῆς ἀγνωμοσύνης . μηδέποτε , ὦ τέκνον Τάτ , ἀποστερήσῃς τοῦ δημιουργοῦ τὰ δημιουργήματα . . . . . | ||
| ἐμέλησε τῶν σῶν ἀκοῦσαι . ὥστ ' , ἢν τούτων ἀποστερήσῃς , κἀκεῖνα μάτην ἔσῃ πεπονηκώς . ἀλλὰ πρὸς Ἑρμοῦ |
| ἐν ἐμοί . τοιαύτη τίς ἐστιν ἡ τοῦ μοι δύναμις σήμηνον ] εἰπέ ἐν φάραγγι ] ἐν τῷ κρημνώδει τούτῳ | ||
| ἔοικας , ὦ γύναι . ἢ Ἀργείοις , φησὶ , σήμηνον , ἀντὶ τοῦ στρατηγοῖς , εἴργειν τὸν ὄχλον : |
| ἐπίστασαι τὸν σαῦρον ὡς δεῖ σκευάσαι ; ἀλλ ' ἂν διδάσκῃς . ἐξελὼν τὰ βραγχία , πλύνας , περικόψας τὰς | ||
| ἔχουσιν , ὃ συμβαίνει τοῖς μεγάλα εὐτυχήσασιν . ἐὰν δὲ διδάσκῃς αὐτούς , ὅτι πᾶσα μὲν εἰρήνη παντός ἐστι πολέμου |
| τὴν προπετῆ ἐάν τε τὴν ἀσθενῆ ἔχῃ ἀκρασίαν . ἡ μεταμέλεια δὲ διὰ τὸ παρὰ προαίρεσιν πράττειν : διό φησιν | ||
| ἤθους καὶ τὸ εὐμετάβολον καὶ ἡ μικρολογία [ καὶ ἡ μεταμέλεια ] καὶ τὸ ἐπὶ μικροῖς λυπεῖσθαι [ καὶ ἥδεσθαι |
| ταῖς ψυχαῖς οὕτω παρέστησαν πρὸς τὸν κίνδυνον ὥστε τοῦ θανάτου καταφρονῆσαι . τῶν γὰρ Μακεδόνων προσαγόντων πύργους ὑψηλοὺς ἴσους τοῖς | ||
| ἱκέτην ὁρκίζων αὐτὸν κατὰ τοῦ μεγίστου Διὸς ἦ μὴν μὴ καταφρονῆσαι τῆς μικρότητος αὐτοῦ . ὁ δὲ μετ ' ὀργῆς |
| λεγομένων τὸ πιστὸν συνακολουθεῖν ἐννοούμενος εὐχαῖς ἡμᾶς ἀμείψασθαι τῆσδε τῆς ἐγχειρήσεως προθυμήθητι , τὸν κοινὸν δεσπότην ἐξιλεούμενος ἢ παρενεγκεῖν ἡμῖν | ||
| εἰς ταυτὸν συνθῇ τις , οὐδ ' ἐγγὺς τῆς νῦν ἐγχειρήσεως . τὸ γὰρ Λακεδαιμονίους ἀνελεῖν ἐθέλοντας φανῆναι τίς ἂν |
| Ϛ οὐ κοινωνεῖς ἄρτι τῷ πράγματι ζ ἐὰν στρατεύσῃ , μετανοήσεις η μετὰ φόβου ἐρώτησον καὶ ἀκούεις ἀλήθειαν θ ἐὰν | ||
| ἀπολαύσεις τῆς ἡδονῆς , καὶ καθ ' ὃν ἀπολαύσας ὕστερον μετανοήσεις καὶ αὐτὸς σεαυτῷ λοιδορήσῃ : καὶ τούτοις ἀντίθες ὅπως |
| . Ἑδώλοισιν . ὑποστρώμασι νηός , ζυγαῖς , καθέδραις . Ὄρθιον νόμον Θαμύρα . ὁ κιθαρῳδικὸς τρόπος τῆς μελῳδίας , | ||
| Ταϋγέτου πόδ ' ] Σκοπῶν . Ἔμβαλον ] Προσέῤῥηξαν . Ὄρθιον ] Ἐξάκουστον . Μεταλαμβάνειν ] Κοινωνεῖν . Περιστέλλων ] |
| . πλησίον μὲν ἡμῖν ἡ Κιλικία , πλησίον δὲ ὁ φιλανθρωπότατος θεός , καὶ ῥᾷστον ἀλγοῦντι καὶ πέμψαι καὶ ἀφικέσθαι | ||
| καὶ Σαράπιδος μνησθεὶς ἀνὴρ εὐθυμίας ἅμα καὶ δέους ἐμπίπλαται . φιλανθρωπότατος γὰρ θεῶν καὶ φοβερώτατος αὐτὸς , τὸν λυσιτελῆ φόβον |
| ] ταῖς ναυμαχίαις . ἀτεκμαρτοτάτης ] κακοτελευτήτου . κἀμέ ] ὑπομιμνησκόμενος γὰρ τῶν παίδων αὐτῶν αἰσχύνῃ καὶ ἐλέῳ πιέζομαι . | ||
| ὡς ἐπιθαλάμιον . τούτου γὰρ , φασὶν , ὁ Φρὺξ ὑπομιμνησκόμενος στε - νάζει τὸν Ἑλένης γάμον καὶ ὑμέναιον . |
| ἐρωτῶμεν , ἄνωθεν ἄρξαι , πάντα ἡμῖν λέγε , μηδὲν παραλίπῃς . “ ὤκνει Χαιρέας , ὡς ἂν ἐπὶ πολλοῖς | ||
| συχνά γε ἀπολείπω . Μηδὲ σμικρὸν τοίνυν , ἔφη , παραλίπῃς . Οἶμαι μέν , ἦν δ ' ἐγώ , |
| οὔ ; τίς μοι φύλαξ ἦν , εἰ σὺ συμφορᾶς τύχοις ; ἀλλὰ πῶς ἠλευθερώθης , ἀνδρὸς ἀνοσίου τυχών ; | ||
| συνόντων ἐπὶ τὸ προσῆκον . εἰ δὲ ἐν ἀλλοφύλοις ἀποληφθεὶς τύχοις , σιώπα . γέλως μὴ πολὺς ἔστω μηδὲ ἐπὶ |
| ” , ἐπειδὴ τῆς ἀκαθάρτου φθορᾶς αἴτιον ἡ διάλυσις . μηδέποτ ' οὖν ἰδών τινα τῶν φαύλων οἷς ἂν ἐπιθῆται | ||
| ἐν ὀρέξει ἀναπότευκτον , ἐν δ ' ἐκκλίσει ἀπερίπτωτον , μηδέποτ ' ἀτυχοῦντα , μηδέποτε δυστυχοῦντα , ἐλεύθερον , ἀκώλυτον |
| τῷ τοιούτῳ λόγῳ ὁτὲ μὲν εἰπών : ἀλλὰ τάδ ' ἐκτελέειν , ἅ σε μὴ μετέπειτ ' ἀνιήσῃ , ὁτὲ | ||
| ἀίουσα γήθεεν ἐν φρεσὶ πάμπαν : ὀίσατο γὰρ μέγα ἔργον ἐκτελέειν αὐτῆμαρ ἀνὰ μόθον ὀκρυόεντα , νηπίη , ἥ ῥ |
| λέγειν . Πικρόν ἐστι θρέμμ ' ἐν οἰκίᾳ γέρων . Οὐδεὶς πονηρὸν πρᾶγμα χρηστὸς ὢν ποιεῖ . Ὡς ἡδὺ συνέσει | ||
| † ἐργάζεται . Οὐκ ἔστιν οὐδὲν κτῆμα κάλλιον φίλου . Οὐδεὶς ὃ νοεῖς μὲν οἶδεν , ὃ δὲ ποιεῖς βλέπει |
| τῶν πολεμίων τείνει καὶ τείνεται ἀλκὴ καὶ βοήθεια ἡμῶν καὶ ἀποσόβησις τῶν πολεμίων δι ' ὀλίγου : τίς δέ ἐστιν | ||
| φθόνου , καταλειφθήσονται τοῖς θνητοῖς ἀνθρώποις : τοῦ κακοῦ δὲ ἀποσόβησις οὐκ ἔσται . ΙΤΟΝ , ἀντὶ τοῦ ἐλεύσονται . |
| ἂν ἐπὶ καιρῶν , εἰ μόνον ἀνυπέρθετον φθορὰν ἐργάσοιτο : χρονίζοντα δὲ καὶ τήκοντα ψυχήν τε καὶ σῶμα τῶν τετραγῳδημένων | ||
| ἅτινα ἐπιξέειν πρὸϲ λεπίδοϲ ἀπόϲταϲιν οὐκ ἐπιδέχεται . τὰ δὲ χρονίζοντα ἐν τῷ πνεύμονι ἕλκη κἂν θεραπευθῇ ποτε , καταλείπει |
| ἀνάλγητος καὶ ἀναλγὴς διαφέρει . ἀνάλγητος μὲν γάρ ἐστιν ὁ ἀνεπίστρεπτος τοῦ καθήκοντος , ἀναλγὴς δὲ ὁ μὴ ἀλγῶν . | ||
| ἄνεσις . . ἀναλγὴς ὁ μὴ ἀλγῶν , ἀνάλγητος ὁ ἀνεπίστρεπτος τοῦ καθήκοντος . . ἀνάμνησις μέν , ὅταν τις |
| πολύς . Ἀλλ ' , ὦ Ἑρμότιμε , πολὺ ἔλαττον ἀνιάσῃ , ἢν ἐννοήσῃς ὅτι οὐ μόνος ἔξω μένεις τῶν | ||
| ' οὐ σύ γε ἂν τοῦτο πώποτε πάθοις , οὐδὲ ἀνιάσῃ ὅτι οἴχεται ὁ καιρὸς εἰς ἀνθρώπων εὐεργεσίαν ἀνεθεὶς φροῦδος |
| . ἢ ἢ ] ἐπίρρημα ἐπιτιμητικόν , ἐπιπληκτικόν , ἐπίρρημα ἐφεκτικόν , ἐπίρρημά ἐστιν ὥσπερ καὶ τὸ ἆ . ἦ | ||
| , ἆ : Ἐπιφώνημα , ἐπίρρημα ἐκπλήξεως . . ἐπίρρημα ἐφεκτικόν . μή μοι πρόσφερε Μηδαμῶς πλησίον ἐμοῦ φέρε . |
| ἐγχανεῖν παρ ' Ἀριστοφάνει . ἐκ τούτου δὲ καὶ ὁ κατάγελως καταχήνη εἴρηται παρὰ τοῖς κωμικοῖς . καὶ χάνος δὲ | ||
| μεγάλου γράφονται , οἷον φιλόγελως , κλαυσίγελως , ἀκρατόγελως , κατάγελως : κατάγελος δὲ ὁ τόπος ὁ ἔχων ἀγέλας διὰ |
| λαβὼν τῶν γινομένων καὶ προαναπεφωνημένων οὐκ ἀπιστῶ , ἀλλὰ πιστεύω πειθαρχῶν θεῷ : ᾧ , εἰ βούλει , καὶ σὺ | ||
| γυμνός : προσιὼν δὲ ῥοπάλοις τὴν τελευτὴν ἀντηλλάσσετο . ἐχθροῖς πειθαρχῶν ὑποστήσῃ τὸν κίνδυνον . γῆρας ἐλύπει τὸν λέοντα καὶ |
| κατὰ μὲν τὸ εἶναι ἄτεκνος δυστυχεῖ , κατὰ δὲ τὸ ἀπολελύσθαι τῆς τῶν παίδων φροντίδος εὐδαιμονεῖ : ἠλέησα : ἀλλότριος | ||
| , ποῖ ἔτι ἐλθόντα δεῖ ἢ πόθεν ἀποδείξαντα τῆς αἰτίας ἀπολελύσθαι ; Ἡγοῦμαι μὲν οὖν καὶ ἐκ τῶν εἰρημένων καὶ |
| θρηνήσῃ τὴν τύχην , ἂν οἰκείοις σχολάσῃ τοῖς πάθεσιν , ὀδυρεῖται τότε τὰς ἑαυτοῦ συμφορὰς , δακρύσει τὰ δυστυχήματα : | ||
| καὶ ἐκ τῶν χρεῶν ὡς ἀπορῶν καὶ πάντ ' ἀπολωλεκὼς ὀδυρεῖται , βραχέ ' ἡμῶν ἀκούσατε . οὗτος γὰρ ἐκ |
| τῆς ψυχῆς ἢ εἴδη τρία : λογιζόμενον , θυμούμενον , ἐπιθυμοῦν . ἀναγκαῖον οὖν καὶ τριττὴ πολιτεία ἐγένετο , ἔχουσα | ||
| ' ἂν οὕτως ἀσφαλῶς ἐκπλεῦσαι : οἱ δὲ τὸ μὲν ἐπιθυμοῦν τοῦ πλοῦ οὐκ ἐξῃρέθησαν ὑπὸ τοῦ ὀχλώδους τῆς παρασκευῆς |
| οἱ γὰρ σφῆκες ἀναίσχυντοί εἰσιν . Ἄλλως : τάχα ὅτι γυμνωθείσης τῆς σαρκὸς ὑπὸ τῶν λύκων ἐσθιόντων , αὐτὰ τότε | ||
| οὕτω πολλάκις τὸ ἀποσυρὲν δέρμα , κἂν μελανθῆναι φθάσῃ : γυμνωθείσης δὲ τῆς σαρκὸς τοῦ δέρματος , δύσκολος ἡ ἐπούλωσις |
| ὑποκλύσαι . Πρὸ δὲ τοῦ φαρμάκου τῆς πόσιος , ἢν πυρεταίνῃ , ἕωθεν μὲν διδόναι μελίκρητον ὑδαρές : τὴν δὲ | ||
| φλέγματος , ἀλλ ' ἢ ἀπὸ κόπου , ἢ ἄλλως πυρεταίνῃ , ὕδωρ θερμῆναι πολλὸν , ἔπειτα ὑπερχέων τὴν κεφαλὴν |
| ταῖς τῶν σπουδαίων εὐτυχίαις ἐγκωμιάζοιτο . ταύτης μὲν οὖν ἀεὶ τυγχάνοις φίλης : τὸν Ἀλέξανδρον δὲ ἡμῖν ἀγαθὸν ὄντα καὶ | ||
| ἂν μαλακώτατα καθεύδοις , καὶ πῶς ἂν ἀπονώτατα τούτων πάντων τυγχάνοις . ἐὰν δέ ποτε γένηταί τις ὑποψία σπάνεως ἀφ |
| τε καὶ τοῦ λεγομένου τότε εὐνούχου , καταφρονήσαντος τῆς Καμβύσου μωρίας . Λέγεται δὴ ταῦτά γε , καὶ ἔοικεν σχεδὸν | ||
| ἤ τι τοιοῦτο . τὸ δ ' ἐμὲ : Οὐ μωρίας πλέων . . 〛 ἀποσποδῆσαι : Ἀντὶ τοῦ ἀφανίσαι |
| μὴ εἶναι κακὸν μηδὲ ἀνόσιον ἀληθῆ μὲν λέγει οὐ μὴν ἐπάξια αὐτοῦ , ὥσπερ ὁ λέγων αὐτὸν ἀγαθὸν καὶ ἐπιστήμονα | ||
| σοφοῦ ψυχῇ ἀμίαντα . καὶ καθαρά , ταύτῃ καὶ τιμῆς ἐπάξια εὑρίσκεται , ἐν δὲ ἄφρονος ἀκάθαρτα καὶ μεμιασμένα καὶ |
| οὔτε θέομεν οὔτ ' ἐλαύνομεν . καὶ πῶς γυναικῶν θηλύφρων ξυνουσία δημηγορήσει ; πολὺ μὲν οὖν ἄριστά που . λέγουσι | ||
| . αὕτη , ξένε , ἡ Ὀδυσσέως τε καὶ Ὁμήρου ξυνουσία , καὶ οὕτως Ὅμηρος τὰ ἀληθῆ μὲν ἔμαθε , |
| , . . α . . Ἀνιαρός : παρὰ τὴν ἀνίαν ἀνιαρός : ἐξ οὗ καὶ ἀνιῶ ῥῆμα . οὕτως | ||
| ἀνίαζον ἐυκνήμιδας Ἀχαιούς : ἡ διπλῆ ὅτι ἀντὶ τοῦ εἰς ἀνίαν ἦγον καὶ ἐχρόνιζον . τοῦτο δὲ μὴ νοήσαντες μετέγραψαν |
| γενόμενος εὔφρανεν . ἦν δὲ καὶ ὅσα ἐλύπει τὸ δίκαιον τιμῶντος : διδασκάλῳ γὰρ βοηθῶν ἐν ὅπλοις ἦν . ἐπεὶ | ||
| καὶ Εὐμαθίου τοῦ φενακίζειν οὐκ εἰδότος καὶ ἐμοῦ τοῦ τἀληθῆ τιμῶντος ; ὡς ἔγωγε οὐδεπώποτε πρὸς πατέρας περὶ παίδων ἀμβλυτέρων |
| δεῖ . ” Ὀφθέντος σου μόνον , ὦ Σώκρατες , ῥαΐσει : καὶ γὰρ ἤδη πολλάκις αὐτῷ γέγονεν συμπτώματος ἀνασφῆλαι | ||
| . . ἢ καὶ δίχα τοῦ ἰατροῦ αὐτομάτως ἡ νόσος ῥαΐσει . ἐὰν δὲ κακοποιὸς μὲν ὡροσκοπῇ , ἀγαθοποιὸς δὲ |
| ἄφαρ βέβακε , τῷ δ ' ἐπέρχεται χαίρειν τε καὶ στέρεσθαι . Ἃ καὶ σὲ τὰν ἄνασσαν ἐλπίσιν λέγω τάδ | ||
| . οὕτω Φιλόξενος : ὁ δὲ Εὐδαίμων , παρὰ τὸ στέρεσθαι τοῦ τίκτειν . Σπείρω , παράγωγον τοῦ σπῶ . |
| βίος μελλησμῷ παραπόλλυται καὶ εἷς ἕκαστος ἡμῶν ἀσχολούμενος ἀποθνῄσκει . Ἤθη ὥσπερ τὰ ἡμῶν αὐτῶν ἴδια τιμῶμεν , ἄν τε | ||
| . Δικαίως κτῶ . Πλήθει ἄρεσκε . Σοφίᾳ χρῶ . Ἤθη δοκίμαζε . Ὑφορῶ μηδέν . Μίσει διαβολάς . Μὴ |
| ἀποχρώντως , καὶ μηδὲ τῆς νῦν τοῦτο ἀπαιτούσης πραγματείας . Εἰκότως ἄρα τε καὶ πλείω καὶ λεπτότερα καὶ προσέτι ἀχρούστερα | ||
| ἂν ὑγιαίνοιεν , ἀλλὰ ζητήσουσιν ἰατρὸν εἶναι τὸν σύμβουλον . Εἰκότως γε . Ὅταν οὖν περὶ τίνος σκοπῶνται , τότε |
| ὑμᾶς ἀποίκους ὄντας ἡμῶν καὶ μὴ περιμένειν ἕως ἡ μητρόπολις ἄρξῃ . ὅσης γὰρ ἀξιοῦσι τιμῆς τυγχάνειν οἱ πατέρες παρὰ | ||
| ἔνδοξά ἐστι καὶ ὅσα σεμνότητα φέρει καί ἐστιν εὐχαρῆ . ἄρξῃ δ ' οὕτω πως : τὴν μὲν παρασκευὴν τοῦ |
| τὸ ταπεινόν : τὸ γὰρ δίκαιον καὶ μακρόθυμον . ἡ ὑπομονὴ ὑπὲρ τὴν ὕβριν μετὰ πολὺ εὔθυμον καὶ ἀμέριμνον δείκνυσι | ||
| εὐταξία ψυχῆς λογιστικῆς πρὸς τὰ καλὰ καὶ αἰσχρά . Καρτερία ὑπομονὴ λύπης ἕνεκα τοῦ καλοῦ : ὑπομονὴ πόνων ἕνεκα τοῦ |
| ᾖ τὸ νόσημα κἄν τε ὀλέθριον , ἀναγκαία ἡ τούτου πρόγνωσις ὥστε , κἂν ἀποτυχία τις ἔσται , διὰ τοῦ | ||
| ὀνόματι τὸ τῆς τύχης . λέγεται δὲ πρόνοια καὶ ἡ πρόγνωσις ὡς ἡ ἐτυμολογία τοῦ ὀνόματος δείκνυσι : πρόνοια γὰρ |
| τὸ μόρσιμον ] τὸ πεπρωμένον . τὸ μόρσιμον ] τὸ μεμοιρασμένον . θΞ τοῦτ ' ἀντ ' ἐκείνων : εἰπόντος | ||
| * κατασκευάσειν . συμπράκτορα . τὴν Τροίαν . * † μεμοιρασμένον . ἐγειρομένων . ταῖς τὰς πόλεις πορθούσαις . . |
| τάφους λουτρά . Χύτραν ποικίλλειν : ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων . Χυτρεοῦς : ἤτοι ὀστράκινος , εὐτελής . Χρυσὸς Κολοφώνιος : | ||
| : ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων . Χυτρεοῦς θεός . καί : Χυτρεοῦς ἄνθρωπος : ὀστράκινος , εὐτελής . Χωρὶς τὰ Μυσῶν |
| ἁρπαγαί , ψευδομαρτυρίαι , ὑποκρίσεις , διπλοκαρδία , δόλος , ὑπερηφανία , κακία , αὐθάδεια , πλεονεξία , αἰσχρολογία , | ||
| , τὸ πληγῆναι πολλάκις , εἰς δὲ τὴν τύχην αὐτὴν ὑπερηφανία , βαρύτης , μικρολογία . ἀδικώτατά μοι δοκοῦσιν ἐγκαλεῖν |
| πανοῦργος γέγονεν . Θ . . . ὡς πολὺ : Λίαν καταπολύ . μεθέστηχ ' : Μετεβλήθη . εἶχε : | ||
| σοι αὐτὸν ἐν μιᾷ νυκτί . Καὶ ἔγνω Ἰακὼβ τὴν Λίαν , καὶ συλλαβοῦσά με ἔτεκε : καὶ διὰ τὸν |
| . ἀλλ ' ἔπιθι : ἐπίμενε καὶ ἐπίκεισο καὶ μὴ ἀνῇς . ταῦτα δὲ τῷ ἀλλαντοπώλῃ φησὶν ὁ χορός , | ||
| δ ' ἐγώ , ἀποκρίνασθαί σοι . οὐ γὰρ μὴ ἀνῇς ἐρωτῶν , σχεδόν τι ἐγὼ τοῦτ ' εὖ οἶδα |
| . Προστυχὴς ἐγενόμην ἀντὶ τοῦ ἐνέτυχον Πλάτων . Πρόσχημα . παρακάλυμμα τοῦ ἤθους ἢ πρόφασις . Προτέλεια . αἱ πρὸς | ||
| πατέρα ἀθετήσαντα , παρῃτήσατο ὁ Αἴσωπος εἰπὼν τεθνεῶτα μὲν ἔχειν παρακάλυμμα τοῦ βίου τῆς αἰσχύνης [ μετὰ ] τὸν θάνατον |
| δῶρον καὶ οὕτως ἐλάμβανον , ἡδονὴ δὲ οὐκ ἦν , ὅσηπερ ἂν ἦν , εἰ καὶ τὰ γράμματα προσῆν . | ||
| ἀγαγεῖν ἕως τοῦ Ε : τοσαύτη γὰρ εἶναι ὀφείλει , ὅσηπερ καὶ ἡ ΒΓ εὐθεῖα ἡ ἀκτίς , τοσαύτης δὲ |
| δὲ Κοραξοί „ . Χαρισίαι , πόλις Ἀρκαδίας , ἀπὸ Χαρισίου παιδὸς Λυκάονος . Παυσανίας ὀγδόῳ „ ὠνομάσθησαν δὲ [ | ||
| Ἑπτὰ γὰρ ταύτας παιδίσκας ἐκ μικρῶν παιδίων ἐκτήσατο Νικαρέτη , Χαρισίου μὲν οὖσα τοῦ Ἠλείου ἀπελευθέρα , Ἱππίου δὲ τοῦ |
| μορφήν . φανερὸν οὖν ἐγένετο πᾶσιν ὅτι δέκα ἡμέρας ἔτι καρτερῆσαι δύνανται οἱ πολιορκούμενοι διὰ τὸν λιμόν . συνέντες οὖν | ||
| ὃν οὐ θέλεις β οὐ νικήσεις ἄρτι . συμφέρει σοι καρτερῆσαι γ οὐ κληρονομήσεις ἄρτι . σιώπα δ μισθώσῃ καὶ |
| ἀνάγκη συμβαίνειν ; Ναί , τοῦτό γε οὕτως ἔχει . Τοὐναντίον δέ γε αὖ μεταβαλόντα , εἰ ἄρα δεῖ τινα | ||
| οὐ σωφρονοῦσιν οὕτω πράττοντες ; Συνδοκεῖ μοι , ἔφη . Τοὐναντίον ἄρα ἐστὶν τὸ ἀφρόνως πράττειν τῷ σωφρόνως ; Ἔφη |
| ὁρμὴ καὶ τῆς ψυχῆς ἡ ἄλογος καὶ παρὰ φύσιν κίνησις ὑπαίτιος : ἑκάτερον γὰρ τούτων τί ἐστιν ἕτερον ἢ παλαιὸν | ||
| ἡ ὑποψία εἰς ἐμὲ ἰοῦσα , ἐγὼ δὲ ὑπὲρ ἐκείνων ὑπαίτιος ἐσόμενος σαφῶς ᾔδη . Τοῦ δὲ ἀκολούθου ἡ μαρτυρία |
| ὁράᾳς οἷον Δόλοπος περὶ τεύχε ' ἕπουσιν ; ἀλλ ' ἕπευ : οὐ γὰρ ἔτ ' ἔστιν ἀποσταδὸν Ἀργείοισι μάρνασθαι | ||
| ἴκμενον οὖρον ἵει πλησίστιον . . . . ἀλλ ' ἕπευ , Ἀλκαθόῳ ἐπαμύνομεν : ἡ διπλῆ ὅτι ἐπαμύνομεν ἀντὶ |
| ὅτι ὁ κατασχεθεὶς ἐκείνῃ τῇ θέᾳ τοῦ καλοῦ καὶ ἐκείνων ὀρεγόμενος , καὶ παίδων καὶ χρημάτων καὶ πάντων τῶν ἀνθρωπίνων | ||
| καθάπερ τινὰς ποίμνας καὶ ἀγέλας , ὁ μὲν τῶν ἐκτὸς ὀρεγόμενος ἄργυρον , χρυσόν , ἐσθῆτας , πάντα ὅσα τοῦ |
| βούλοιτο , ἀνδροκοιτείτω , πρὶν δὲ μή : ἔστι δὲ ἀδιάπτωτον ἐκ τῆς πολλῆς πείρας . Πινόμενος δὲ κωλύει τὴν | ||
| ἀνθρώπινα . προσήκει δ ' ὅμως , ἐπειδὴ τὸ μὲν ἀδιάπτωτον ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τέχνης ἐστὶ κατόρθωμα , τὸ |
| φίλος σου κατὰ φίλου μέλλῃ λέγειν , μὴ τῷ λόγῳ πίστευε , ἀλλ ' αὐτὸν σκόπει . ὁ γὰρ προχείρως | ||
| τὸν ἄνθρωπον τὸν λέγοντα ἑαυτὸν πνευματοφόρον εἶναι . σὺ δὲ πίστευε τῷ πνεύματι τῷ ἐρχομένῳ ἀπὸ τοῦ θεοῦ καὶ ἔχοντι |
| καὶ τόδ ' αὐτίκα φόρμιγξ : ἐργάζου δὲ οὖν καὶ πλήρου τοῦτο τὸ ποικίλον μέλος , ὦ γλυ - κυτάτη | ||
| - μισθῆναι , σὺ δὲ ἔνευσας . ἥκει δὴ καὶ πλήρου τὰς ὑποσχέσεις παρόντα μὲν ἡδέως ὁρῶν , ἐκπέμπων δὲ |
| ἀλήθειαν σὺ μετὰ ] λέγεις τοῦτο υυ υυ ] ὡς ὀσφραινόμενος τοῦτό φησι . ὡς ὀσφραινόμενος τοῦτο ποιεῖ . ἐπίρρημα | ||
| οὐκ ἀνέχεται οὔτε τὴν ἰδέην αὐτῆς ὁρέων οὔτε τὴν ὀδμὴν ὀσφραινόμενος . Αὐτοῦ δὴ ὦν τούτου εἵνεκεν ἐσεσόφιστο , ἵνα |
| οὐκ ἔνι φίλον γενέσθαι : ἡ γὰρ συνήθεια καὶ τὸ συνδιάγειν τὰς φιλίας ποιεῖ . οἱ γὰρ ἀποδεχόμενοι ἀλλήλους , | ||
| οὗτοι δὲ μισοῦσιν ἑαυτούς : ὥστε καὶ συνεῖναι ἑαυτοῖς καὶ συνδιάγειν μεθ ' αὑτῶν οὐ βούλονται , ἀλλ ' οὐδὲ |
| τοῦτο πρὸς ἑαυτὸν ⌈ λέγει . ῥέγκωμεν ] ἀττικόν . ἐγκεκαλυμμένοι ] ἐσκεπασμένοι . τῆς φάτνης ] ἤγουν τῆς ἱπποτροφίας | ||
| “ οὐκ ἀκολουθεῖ . Καὶ ἄποροι δέ τινές εἰσι λόγοι ἐγκεκαλυμμένοι καὶ διαλεληθότες καὶ σωρῖται καὶ κερατίδες καὶ οὔτιδες . |
| . πολὺ γὰρ ηὔξηται ἐν αὐτοῖς ἡ ἀδικία τε καὶ αἰσχροκέρδεια . ὁ δὲ Οἰδίπους [ δι ' ἐκπώματα ] | ||
| μισθοφορία , μισθοδοσία , πρᾶσις , ἀπόδοσις ἀπεμπόλησις , φιλοκέρδεια αἰσχροκέρδεια . ὁ δ ' ἐναντίος ἄδωρος , ἀδωροδόκητος , |
| λιμὸν καὶ τὴν τῶν ἀναγκαίων ἐπιθυμίαν τε καὶ ἀπορίαν ἁμαρτάνων συγγνωστός , ὁ δὲ τοιᾶσδέ τινος ἐπιθυμίᾳ τροφῆς καὶ τοιοῦδέ | ||
| δύο μακρῶν καὶ βραχείας , – – ˘ , οἷον συγγνωστός : μολοττὸς , ὁ ἐκ τριῶν μακρῶν , – |
| φόβου ἐρώτησον καὶ ἀκούεις ἀλήθειαν θ ἐὰν πλεύσῃς ἄρτι , ναυαγήσεις ι ὁ ἀπόδημος ἀπέθανεν α οὐ πρεσβεύεις , οὐχ | ||
| ἐὰν πιστεύσῃς α πρεσβεύεις καὶ κινδυνεύεις β ἐὰν πλεύσῃς , ναυαγήσεις γ ὁ ἀσθενῶν σωθήσεται δ οὐ λαμβάνεις τὴν παραθήκην |
| γενναῖος ὤν . Μέτρῳ δὲ πάντα μανθάνων δίκῃ ποίει . Μηδέποτε καυχῶ πλοῦτον ἐν δόμοις ἔχων . Μήτηρ ἁπάντων γαῖα | ||
| πράγμασιν , εὐθὺς προσάπτει τῇ τύχῃ τὴν αἰτίαν . } Μηδέποτε μέμφου τὴν τύχην εἰδὼς ὅτι καιρῷ πονηρῷ καὶ τὰ |
| ; Μή σε λάθῃ μετέχουσα ἀνελευθερίας : ἐναντιώτατον γάρ που σμικρολογία ψυχῇ μελλούσῃ τοῦ ὅλου καὶ παντὸς ἀεὶ ἐπορέξεσθαι θείου | ||
| , μή σε λάθῃ μετέχουσα ἀνελευθερίας . ἐναντιώτατον γάρ που σμικρολογία ψυχῇ μελλούσῃ φιλίας ἀληθινῆς ἐπορέξεσθαι . ὁρῶμεν γάρ που |
| αʹ , Ἄλλη τέχνη αʹ βʹ , Μεθοδικὸν αʹ , Τέχνης τῆς Θεοδέκτου συναγωγὴ αʹ , Πραγματεία τέχνης ποιητικῆς αʹ | ||
| σημεῖον καὶ τεκμήριον διαφέρει . [ Ἀντιφῶν ] ἐν πρώτῳ Τέχνης : τὰ μὲν παροιχόμενα σημείοις [ ] πιστοῦσθαι , |
| καὶ αὐτῆς τῆς ἀληθείας ὁρᾶται τὰ θεάματα , ἀκριβῶς τε διαλάμπει καὶ διηρθρωμένα λαμπρῶς ἐκφαίνεται : τὰ δὲ τῶν ἀρχαγγέλων | ||
| ἄλλων διαφέρομεν ζῴων , ἐν μόνῳ δὴ τούτῳ τῷ βίῳ διαλάμπει , ᾧ οὐκ ἦν τι τυχὸν καὶ οὐ μεγάλην |
| Ἢν γὰρ ὁ Πλοῦτος νυνὶ βλέψῃ καὶ μὴ τυφλὸς ὢν περινοστῇ , ὡς τοὺς ἀγαθοὺς τῶν ἀνθρώπων βαδιεῖται κοὐκ ἀπολείψει | ||
| Αἰθιόπων στολή . μέχρι | δ ' ἂν τοῦτο ἐζωσμένος περινοστῇ , ἅπαντες | τοῦτον οἱ ἐντυγχάνοντες προσκυνοῦσίν | τε |
| Θούλης , ἐκτείνει πλέον ἢ δεῖ τὸ μῆκος , ἵνα ποιήσηι πλέον ἢ διπλάσιον τοῦ λεχθέντος πλάτους . φησὶ δ | ||
| ἐπιθυμίας ἐπίτασιν λαμβανούσης , φῆσαι δεῖν μὴ σπεύδειν πῶς ἄπορον ποιήσηι τὸν γείτονα , ἀλλὰ τοὐναντίον ὅπως πλούσιος ὑπάρχηι : |
| μῆλον Ἀφροδίτης ἐστὶν ἱερόν . ἀποθραυσθῇς : ἀντὶ τοῦ ” ἐκπέσῃς “ . μηδ ' Ἰαπετὸν καλέσαντα : λῆρον , | ||
| ] τὸ πλῆθος . κῦμα ] ταραχή . τουτέστι μὴ ἐκπέσῃς τοῦ δέοντος καιροῦ . καὶ τόνδε καιρὸν λαβέ : |
| : ὁ ἀσθενής , τοῦ δ καὶ καταβιβασμῷ τοῦ τόνου ἀκιδνός , ὁ μὴ κινούμενος . οὕτω Μεθόδιος . . | ||
| ἀκιδνὸς ὁ ἀσθενὴς , περὶ τὸ αἰκίζω . αἰκιδνὸς καὶ ἀκιδνός : ἀκτάζω , ἀντὶ τοῦ ἐξανιστάμενος : ἀπὸ τοῦ |
| , καὶ συνερῶνται ἀλλήλοις , ἵνα ταράξωσι τὸ διαβούλιον : ταρασσομένης δὲ τῆς ψυχῆς συνεχῶς , ἀφίσταται Κύριος ἀπ ' | ||
| , μηδέποτε τῆς διανοίας αὐτῶν εὐστόχως φερομένης , ἀλλὰ ἀεὶ ταρασσομένης . ταύτην δὲ τὴν ἀτυχίαν σύμφυτον εἶναι καὶ οὐκ |
| σαφέστερον ἐκ τῶν ἐπιφερομένων εἰπὼν ἀλλ ' εἰ δοκεῖ , ῥέγκωμεν ἐγκεκαλυμμένοι . ἐγκεκορδυλημένος : ἐντετυλιγμένος . ἰστέον , ὅτι | ||
| δύναται δὲ ἀφυπνῶσαι ταῖς μερίμναις τοῦ βίου χρέους δακνόμενος . ῥέγκωμεν ] καὶ ἡμεῖς . δείλαιος ] ὁ . δαπάνης |
| τὴν ἀσπίδ ' ἀποβέβληκεν οὗτος τοῦ βίου . πάλιν χρόνῳ τἀρχαῖα καινὰ γίνεται . . . . . . . | ||
| εἰ δὲ μὴ , τό γε δεύτερον , μὴ χείρω τἀρχαῖα ποιῆσαι : ὥσπερ οἶμαι καὶ τοὺς ἀγαθοὺς χρηματιστὰς ὁρῶμεν |
| δ ' οὕτω τὸ πρᾶγμα ἀνέστραπται , ὥσθ ' ἧς ἀπέλαυεν ἀσφαλείας τῶν ἧττον ἀγαθῶν ἀρχόντων , ταύτης ἐκπεσεῖν κινδυνεύει | ||
| Φιλιππίδης ἀμέλει , ἡνίκα ἧκεν Ἀθήναζε , μικρᾶς μεταξὺ ῥᾳστώνης ἀπέλαυεν . ὕπνος δὲ ἦν ἡ ἀνάπαυλα καὶ ὄναρ λυσιτελές |
| αὐτὸ δεῖ ἁπτικὸν εἶναι . ἡ γὰρ τροφὴ ἁπτομένη τοῦ τρεφομένου τρέφει , οὐ πόρρω κειμένη : εἰ γοῦν μὴ | ||
| ὄντος τοῦ ὁμοίου . πάσχει δὲ τὸ τρέφον ὑπὸ τοῦ τρεφομένου πεττόμενον καὶ μεταβάλλει κινούμενον : πᾶσα σε μεταβολὴ ἢ |
| α οὐκ ἀγορανομήσεις β οὐ κληρονομήσεις τὸν φίλον . μὴ ἔλπιζε γ ἕξεις ἐσχάτην καλήν , ὀλίγην δέ δ οὐχ | ||
| , ἄρτι δὲ οὔ ε οὐ πρεσβεύσεις μόνος . μὴ ἔλπιζε Ϛ οὐ φυγαδευθήσῃ . μὴ φοβοῦ ζ οὐ γενήσῃ |
| νομίζοντες ὅπερ ἦν , ἀπό τε τῶν παρόντων πολὺ σφῶν καθυπέρτερα τὰ πράγματα εἶναι καί , εἰ δύναιντο κρατῆσαι Ἀθηναίων | ||
| μᾶλλον : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἐν παντὶ δὴ ἀθυμίας ἦσαν καθυπέρτερα : τῶν Ἀθηναίων . φόβου : ἀπὸ φ . |
| τῷ θήλει τῆς ψυχῆς τῷ ἀλόγῳ κατὰ τὸ τῆς φαντασίας εὐμήχανον καὶ ἀνατυπωτικὸν , ὃ δὴ καὶ αὐτὸ φαίης ἂν | ||
| τῷ θήλει τῆς ψυχῆς τῷ ἀλόγῳ κατὰ τὸ τῆς φαντασίας εὐμήχανον καὶ ἀνατυπωτικόν , ὃ δὴ καὶ αὐτὸ φαίης ἂν |
| διαφέρει . ὑποψία μὲν γάρ ἐστι κακοῦ τινος ὑπόνοια , ὑφόρασις δὲ δόξα ἐπὶ τὸ χεῖρον ταχθεῖσα . ὑπόσχεσις ἐπαγγελίας | ||
| διαφέρει . ὑποψία μὲν γάρ ἐστι κακοῦ τις ὑπόνοια , ὑφόρασις δὲ δόξα ἐπὶ τὸ χεῖρον . ὑπάρξαι τό τε |
| ] κολαζομένου καὶ καταβαλλομένου . . δαμαζομένου . . μακάρων πρύτανις ] ὁ θεῶν διοικητὴς καὶ ἄρχων Ζεύς . . | ||
| διοικῆσαι . προστατεῦσαι , φυλάξαι : βασιλεῦσαι , ταμιεῦσαι : πρύτανις κυρίως ὁ σιτοφύλαξ , οἷον πυρόταμις ὤν : προυγιαίτερον |
| θεοῦ . τί λέγω ; τί ποιῶ ; πῶς ἂν τύχοιμι τῆς ἐρωμένης ; οὐκ οἶδα γὰρ ἐγὼ τὰς ὁδούς | ||
| ἀξιοῦν τυγχάνειν . ὡς οὖν ἐμοῦ ἀποροῦντος ὅ τι ἂν τύχοιμι ποιῶν ὥστε καλῶς ἔχειν τά τε ἡμέτερα καὶ τὰ |
| οἷον φύσις καὶ ψυχή , οὐδὲν δὲ ὑπὸ τοῦ φύσει σῴζοντος φθείρε - ται : εἰ δὲ ὑπὸ σώματος , | ||
| : ἐξηπάτηκεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελον , ὅταν ὑπὸ τοῦ σῴζοντος ἀπατηθῇ τὸ σῳζόμενον . Χάρητος ὑποσχέσεις : Χάρης στρατηγὸς |
| δὲ γελάσας καὶ τάδε ἔφη δώσειν , καὶ ἄλλων οὐκ ἀτυχήσειν αὐτὸν μειζόνων . Κῦρος δὲ ὀλίγου χρόνου φίλον ἐπεποίητο | ||
| τὸ ἔτι τούτων μεῖζον νομοθέτην αὐτὸν ἐκάλουν . οὔκουν ἔμελλον ἀτυχήσειν τοῦ ἀνδρός : καὶ γὰρ ἥσθη ὁ τοῦ Ἀρίστωνος |
| ἕως ἀμολύντου . πρὸς πολλὰ ποιεῖ τὸ φάρμακον . μὴ καταφρονήσῃς τῆς εὐτελείας τῶν εἰδῶν . ποιεῖ δὲ καὶ τὸ | ||
| ἡ δὲ Ἑλένη καὶ ποιμέσι καὶ κιθαρῳδοῖς : μηδὲ δούλων καταφρονήσῃς , ἵνα κἂν διὰ σὲ δοκῶσιν ἐλεύθεροι , ἀλλὰ |
| εὔνοος καὶ τὸ συγκριτικὸν εὐνοώτερος , τὸ δὲ συνῃρημένον σχῆμα εὐνούστερος καὶ οὐχὶ εὐνούτερος . ῥητέον οὖν ὅτι ὅσα μὲν | ||
| δύναται πολλάκις ὁ ἕτερος παρασχόμενος μαρτυρίαν , ὡς περὶ αὐτὸν εὐνούστερος ἦν ὁ πατὴρ , διαφοράν τινα ἐμποιεῖν : ὁ |
| , ὦ φίλη παῖ , λῆγε μὲν κακῶν φρενῶν , λῆξον δ ' ὑβρίζους ' , οὐ γὰρ ἄλλο πλὴν | ||
| χειρός ἔκστηθι εἶπον , ὦ ἄθλιε , τῆς ταλαιπωρίας καὶ λῆξον τοῦ τύφου , ὅς σε Ὀλυμπίαζε ἀναβάντα ἀνεπίγνωστον τοῖς |
| παρακρούεσθαι , παράγειν , παρατρέπειν , ποικίλλειν , κακουργεῖν , φενακίζειν , πανουργεῖν , δολοῦν , τεχνάζειν , ψεύδεσθαι , | ||
| καὶ ἐστὶ φαινακίνδα , καὶ συγκοπῇ φαινίνδα . ἀπὸ τοῦ φενακίζειν , ὅ ἐστι ἀπατᾶν . οὕτω Βησαντῖνος . Φώρ |
| ἐμὲ νῦν ἐχόλωσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων . ἀλλὰ τὰ μὲν προτετύχθαι ἐάσομεν ἀχνύμενοί περ , θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι φίλον δαμάσαντες | ||
| τετληυῖα . ὁμοίως δὲ καὶ τὸ λυπούμενον ἀλλὰ τὰ μὲν προτετύχθαι ἐάσομεν ἀχνύμενοί περ , θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι φίλον δαμάσαντες |
| . . . . . ξε γʹ λε ∠ ʹγιβʹ Κρομμύων ἄκρα . . . . . . . . | ||
| , οἱ σώφρονες . Βούλομαί σε , γραῦ , κύσαι Κρομμύων τἄρ ' οὔ σε δεῖ . κἀνατείνας λακτίσαι . |
| τροχίσκους ἄγοντας ἀνὰ δραχ . αʹ καὶ δίδου στομαχικοῖς μετὰ προπόματος κυ . γʹ , χολερικοῖς καὶ τοῖς ἐμοῦσι τροφὴν | ||
| καὶ διουρητικόν . λαμβάνειν δὲ δεῖ τούτου διὰ θερμοῦ τινος προπόματος ἢ ἀψινθάτου ἢ κονδίτου : οὕτω γὰρ ἀβλαβὴς ἔσται |
| : ] καὶ τὰ πλεῖστα ἃ καὶ τῇ ἀκολασίᾳ . Ἀδικία δέ ἐστι κακία ψυχῆς καθ ' ἣν πλεονεκτικοὶ γίνονται | ||
| ἐν ἀκαρεῖ αὖθις ἀναλύεται . ἡ Ἀμαθία δὲ καὶ ἡ Ἀδικία ἐπιγελῶσιν , ὁρῶσαι ἀνεξέργαστον ἡμῖν τὸ ἔργον καὶ ἀνήνυτον |
| , εἰ τὴν οὕτω στεργομένην μὴ συνὼν γηροτροφοίην , ὁπότε ἀκούοιμι φθεγγομένου τοῦ φίλου , δεσμὸς τοῦτο ἦν , ὥστε | ||
| μοι : ὡς ἐγὼ ταῦτ ' ἂν ἥδιόν σου διηγουμένου ἀκούοιμι ἢ εἴ μοι γυμνικὸν ἢ ἱππικὸν ἀγῶνα τὸν κάλλιστον |
| μὲν ἐρωτῶντος τόπον ἐπέχει διαλεγόμενος , ἔργον ἐστὶν αὐτοῦ τὸ ἀψευδῶς ἐρωτᾶν ἐκ τοῦ λαμβάνειν προτάσεις κυρίας καὶ μὴ ἀμφιβόλους | ||
| τὸ δὲ δόγμα τοῦτ ' ἐστί : μόνος ὁ θεὸς ἀψευδῶς ἑορτάζει : καὶ γὰρ μόνος γήθει καὶ μόνος χαίρει |
| δ ' ἔχε θυμόν . ” ἁμαρτήσεσθαι διαμαρτεῖν : “ ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς . ” ἀμφιμέμυκεν περιήχει : “ δάπεδον δ | ||
| μοι ἔφη τάδε πάντα τελευτήσεσθαι ὀπίσσω , χειρῶν ἐξ Ὀδυσῆος ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς . ἀλλ ' αἰεί τινα φῶτα μέγαν καὶ |
| ὁ Περσεὺς τὴν ] κεφαλὴν καὶ οὕτως ἀπελιθώθησαν . [ βιαζομένης ] γὰρ τῆς Δανάης [ ὑπὸ τοῦ Πολυδέκτου ] | ||
| θαλάττιον βίον ὑπολισθάνει , τῆς διδασκαλίας μὲν προαγούσης αὐτά , βιαζομένης δὲ τῆς φύσεως τῶν μητρῴων καὶ ἠθῶν καὶ ἐθῶν |
| . τί τὸ κακόν ; ἀλλ ' ἦ κοκκύμηλ ' ἠκρατίσω ; τὸν Πειραιᾶ δὲ μὴ κεναγγίαν ἄγειν . ἥ | ||
| . τί τὸ κακόν ; ἀλλ ' ἦ κοκκύμηλ ' ἠκρατίσω ; τὸν Πειραῐᾶ δὲ μὴ κεναγγίαν ἄγειν ἥτις κυοῦς |
| ὁπόσον ἄρα περίεστιν ἡ τῆς ψυχῆς εὐφροσύνη τῆς τοῦ σώματος ἀδυναμίας : ποιεῖ γοῦν μοι καὶ τὴν νόσον ῥᾳστώνην καὶ | ||
| τὸ ἐπὶ τούτῳ συμβουλεύεις ; τίνα ἴασιν ποιήσασθαι τῆς Τιμοκλέους ἀδυναμίας ἐν τοῖς λόγοις ; Συνήγορον , ὦ Μῶμε , |
| τινι , προὐκαλεῖτο πάντας εἰς ἅμιλλαν δρόμου τοὺς θέλοντας αὐτὴν ἐγγυήσασθαι , θαῤῥῶν τῷ αὐτοῦ ἅρματι ταχυτάτῳ ὄντι καὶ μηδένα | ||
| , ἀλλὰ μάρτυρά μοί φημι τὸν νόμον εἶναι τοῦ μὴ ἐγγυήσασθαι καὶ αὐτὸν τοῦτον : ἐδεδίκαστο γὰρ ἄν μοι τῆς |
| ἀκάθαρτον καὶ δυσκόλως ἀπειργόμενον ἀπὸ τῶν καθαρείων καὶ τῶν ἀλλοτρίων μολυσμοῦ παντός . Ἀληθὲς δὲ καὶ τὸ Ἡροδότου καὶ ἔστιν | ||
| οὐκ ἐμφανίζεται , ἐὰν μὴ πρῶτον ἑαυτοὺς καθαρίσωσιν ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ . Καὶ σοὶ οὖν ἅπαντα ἐπισκοτεῖ , καθάπερ ὕλης |