| . Οὐ γὰρ ἔστι λέγειν μὴ τοῦτο πάντη ἄπειρον καὶ ἀνεννόητον ὄντα τούτου . Τάχα δὲ καὶ τὸ ὑπὲρ νοῦν | ||
| ἑτέρῳ παρέχον : καὶ γὰρ καὶ περὶ τούτου διαφωνήσαντες ἀνεπικρίτως ἀνεννόητον ἡμῖν πεποιήκασι τὸ μακάριον , διὰ δὲ τοῦτο καὶ |
| τὸ νοεῖν ὑφιστὰς τὸ ὄν , τὸ δὲ ὂν τῷ νοεῖσθαι τῷ νῷ διδὸν τὸ νοεῖν καὶ τὸ εἶναι . | ||
| τῶν τῆς τάσεως αἰτίων . υπʹ . Ἀνάτασις κατὰ μετάληψιν νοεῖσθαι δύναται ἀπὸ τῶν ἐπὶ τῆς καταστάσεως εἰρημένων . υπαʹ |
| μῖγμα τούτων τὸν κόσμον . καὶ † προστ ἀναλυθήσεται τὸ μονοειδές καὶ θείας μὲν οἴεται τὰς ψυχάς , θείους δὲ | ||
| ἄλυτον , ἀνώλεθρον , ἀίδιον , ἄφθαρτον , θεῖον , μονοειδές , ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , |
| ' ἑαυτοῦ μένον , διότι μὴ ἦν πρῶτον τὸ ἕκαστον αὐτοκίνητον . Καὶ ἄλλως ἡ διάκρισις πρὸ τῆς αὐτοκινήτου ὑπάρξει | ||
| εἶναι : τὸ γὰρ ἀκίνητον τοσαῦτά ἐστιν ἀκινήτως ὅσα τὸ αὐτοκίνητον αὐτοκινήτως : οὐδὲν γὰρ αὐτοκίνητον δύναται πρῶτον εἶναι διὰ |
| περὶ ψυχὴν ἀσχολούμενος , καὶ ἑαυτὸν γινώσκων καὶ ταὐτὸν ἔχων γινῶσκον καὶ γνωστόν : ὁ δὲ ἰατρὸς ἄλλο ἔχει τὸ | ||
| γινῶσκον καὶ γνωστόν : ὁ δὲ ἰατρὸς ἄλλο ἔχει τὸ γινῶσκον καὶ ἄλλο τὸ γινωσκόμενον . ὡσαύτως δὲ οὕτως . |
| , μεμίχθαι , συνηρτῆσθαι , συνδεδέσθαι , ἐξηρτῆσθαι ἀλλήλων , εἰλῆφθαι , ἔχεσθαι , μίαν γνώμην ἔχειν , ἴσα βαίνειν | ||
| τρόπος τῆς ἀπάτης τοιοῦτος . συνέβη δὲ διὰ τὸ κακῶς εἰλῆφθαι τὸ Ζ ἀπόφασιν εἶναι τοῦ τε Α καὶ τοῦ |
| καὶ ὁρώμενον τοῦτο , οὔτε γενόμενόν ποτε οὔτ ' αὖθις φθαρησόμενον , ἀγένητον δὲ καὶ ἄφθαρτον , ἀνεπιτρόπευτον , ἀκυβέρνητον | ||
| ἐν Τιμαίῳ περὶ τοῦ τὸν κόσμον ἄνοσον εἶναι καὶ μὴ φθαρησόμενον τάδε : ” τῶν δὲ δὴ τεττάρων ἓν ὅλον |
| ἀρχὴ τῶν ὄντων καὶ μέτρον καὶ ἀσύνθετον καὶ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ μόνον καὶ εἰλικρινές , ὃ χωρὶς τῶν ἄλλων | ||
| . Πλάτων λόγον ἀίδιον τὴν οὐσίαν τῆς εἱμαρμένης καὶ νόμον ἀίδιον τῆς τοῦ παντὸς φύσεως . Χρύσιππος δύναμιν πνευματικὴν τὴν |
| τὸ δὲ ἑνὸς εἴδους . καὶ πολλῶν μὲν ὡς τὸ κινητικόν : τὸ γὰρ κινητικὸν ἴδιόν ἐστι τοῦ ζῴου : | ||
| τοῦ ἀγρίου ϲπέρμα τελέωϲ ἐϲτὶν ἄφυϲον καὶ οὐρητικὸν καὶ καταμηνίων κινητικόν , ὡϲαύτωϲ δὲ καὶ ἡ πόα . Δάφνηϲ τοῦ |
| . Θ . φησιν : εἰ τὸ ὁρατὸν καὶ τὸ ἁπτὸν ἐκ γῆς καὶ πυρός ἐστι , τὰ ἄστρα καὶ | ||
| ὅσα ἔχει γένεσιν πᾶσιν , αὐτὸ δὲ μετ ' ἀναισθησίας ἁπτὸν λογισμῷ τινι νόθῳ , μόγις πιστόν , πρὸς ὃ |
| σῶμα : καὶ ἄπειρον μὲν οὐκ ἐνδέχεται : λείπεται δὲ πεπερασμένον . εἰ δὲ πεπερασμένον , ἤτοι πεπερασμένην ἢ ἄπειρον | ||
| ἐκεῖ τὸ ὑπάλληλον εἶδός φησιν . οὐκέτι δὲ διὰ τὸ πεπερασμένον καὶ ἄπειρον πρόσκειται τὸ ὁμογενῶν , ἀλλὰ μᾶλλον διὰ |
| ὅτι καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις , εἴπερ σῶμά ἐστι τὸ μεταλαμβάνον , ἀνάγκη οὕτω μερίζεσθαι , ἔλαττον δὲ ἢ ἐν | ||
| ἐνδιῆκον δι ' ὅλου τοῦ κόσμου , τὰς δὲ προσηγορίας μεταλαμβάνον * διὰ ὅλης τῆς ὕλης , δι ' ἧς |
| αὐτὸ ἴσχει πάθος καὶ τὴν κρίσιν τὴν ἐπ ' αὐτῷ ἀναλλοίωτον . Τούτων οὕτω διωρισμένων ἀνάγκη , εἴπερ ἐκλείποι τις | ||
| . Ἐδόκει δ ' αὐτῷ τὸ πᾶν ἄπειρον εἶναι καὶ ἀναλλοίωτον καὶ ἀκίνητον καὶ ἓν ὅμοιον ἑαυτῷ καὶ πλῆρες : |
| τις νοῦν ἔχων , φημὶ δὲ τὸ μηδὲ ἑαυτοῦ δύνασθαι ἐνδεικτικὸν εἶναι τὸ αἰσθητόν . τῶν γὰρ περὶ τούτου σκεψαμένων | ||
| καὶ διαφθορᾶς διαφόρων δέονται , τὸ δ ' αὐτὸ διαφόρων ἐνδεικτικὸν οὐ γίνεται , οὐχ ὑποδείκνυσιν ἡ στέγνωσις τὸ συμφέρον |
| τὸ ἀγένητον , εἰς τί φθαρήσεται ; ἢ γὰρ εἰς ἀγένητον ἢ εἰς γενητόν . εἰ μὲν γὰρ εἰς ἀγένητον | ||
| τοιαῦτα , μὴ πρὸς ἀρχέτυπον τὸ πρὸς ἀλήθειαν καλὸν τὸ ἀγένητον καὶ μακάριον καὶ ἄφθαρτον ἀπεικονισθέντα . καὶ διὰ τοῦτο |
| σόφισμα ἀπὸ τοῦ δεόντως δοκοῦντος ἐρωτᾶσθαι λόγου , εἴγε χρὴ δογματικῶς αὐτοὺς ἐπικρῖναι , καὶ ὅτι συνακτικόν ἐστι τὸ σχῆμα | ||
| λόγῳ λόγον ἴσον ἀντικεῖσθαι , ἀξιοῦντες παραγγελματικῶς τοῦτο παντὶ λόγῳ δογματικῶς τι κατασκευάζοντι λόγον δογματικῶς ζητοῦντα , ἴσον κατὰ πίστιν |
| τῆς ἀσωμάτου καὶ νοητῆς οὐσίας ἤγαγεν εἰς ἔννοιαν ἡμᾶς τριχῆ διαστατοῦ σώματος τοῦ φύσει πρῶτον αἰσθητοῦ . ὁ δὲ μὴ | ||
| τῆς μαθηματικῆς οὐσίας γνῶσις . διόπερ οὔτε ἰδέαν τοῦ πάντῃ διαστατοῦ οὔτε ἀριθμὸν αὐτοκίνητον οὔτε ἁρμονίαν ἐν λόγοις ὑφεστῶσαν οὔτε |
| , τῶν δὲ ἀριθμητῶν τὸ ἕν , τοῦτο δὲ σῶμα τεμνόμενον εἰς ἄπειρον : ὥστε τὰ ἀριθμητὰ τῶν ἀριθμῶν ταύτῃ | ||
| ἄτομον καὶ τὸ δυσχερῶς τεμνόμενον καὶ τὸ μηδ ' ὅλως τεμνόμενον ὡς τὸ σημεῖον καὶ τὸ εἰδικώτατον εἶδος . ἐνταῦθα |
| : οὐ γὰρ ἓν τῇ ἀληθείᾳ σημαίνειν εἰλήφασιν , ἀλλὰ φαινόμενον καὶ παρὰ τοῦδε . Οἱ μὲν οὖν ψευδεῖς ἔλεγχοι | ||
| ἔχειν τι κριτήριον αἱρέσεως ἅμα καὶ φυγῆς , τουτέστι τὸ φαινόμενον , καθὼς καὶ ὁ Τίμων μεμαρτύρηκεν εἰπὼν ἀλλὰ τὸ |
| καὶ αὖθις ζῴου καὶ φυτοῦ στάντων ἡ οὐσία , ὅπερ ἀμερές ἐστι καὶ κοινὸν καὶ ταὐτὸν ἐν πᾶσιν τοῖς ὑπ | ||
| , στάσιμον , ἀμετάστατον ἑστηκός , ἀμετακίνητον , ἀγέννητον , ἀμερές , ἀναφές , ἀθάνατον , ἄληπτον , ἄλυτον , |
| ἅμα καὶ νοητόν . ἤτοι γὰρ πᾶν αἰσθητὸν καὶ πᾶν νοητὸν ἀληθές ἐστιν ἢ τὶ αἰσθητὸν καὶ τὶ νοητόν . | ||
| οὐ τὰ συναμφότερα , ἢ νόησιν ἄνευ νοητοῦ ἢ τὸ νοητὸν ἄνευ νοήσεως , ὃ ταὐτὸν τῷ νοῦν ἀνόητον μιμεῖσθαι |
| τὸ μὲν διὰ πέντε τοῦ διὰ πέντε καὶ διὰ πασῶν ἁπλούστερόν τέ ἐστι καὶ ἀσυνθετώτερον καὶ οἱονεὶ ἀκρατοτέρου συμφωνίας , | ||
| τὸ μὲν ὡς εἶδος ἐπιγιγνόμενον , ὃ καὶ τῷ ὄντι ἁπλούστερόν τε καὶ κρεῖττον , τὸ δὲ ὡς μίγμα καὶ |
| εἰπεῖν λίθος ἢ ξύλον , ἔστι δὲ καὶ τὸ λόγῳ θεωρούμενον σῶμα οἷον τὸ μαθηματικόν . ἐν οὖν τῇ οὐσίᾳ | ||
| καὶ τὸ ὑλικὸν αἴτιον , ὃ κατὰ μὲν τὸ προσεχὲς θεωρούμενον οὐ κωλύεται εἶναι γενητόν , ἀναλυόμενον δὲ εἰς ἔσχατον |
| ἑωραμένῳ ὀφείλει ὅμοιον ὑπάρχειν : ἐπεὶ οὖν οὐδὲν ἔχομεν ἐναργὲς ὑποπίπτον μῆκος χωρὶς πλάτους , οὐδ ' ὅμοιόν τι αὐτοῦ | ||
| τοῖς σκεπτικοῖς ἀλλὰ καὶ τοῖς ἄλλοις φιλοσόφοις καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ὑποπίπτον : οὐδεὶς γοῦν τολμήσαι ἂν εἰπεῖν ὅτι τὸ μέλι |
| ' εἰ μηδετέρως , οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο εἶναι τὸν ἀριθμὸν χωριστόν . , Ἔτι δὲ τὸ διαφωνεῖν τοὺς τρόπους περὶ | ||
| τὰς μὲν αἰσθήσεις οὐκ ἄνευ σώματος , τὸν δὲ νοῦν χωριστόν . ἁψάμενος δὲ καὶ τῶν περὶ τοῦ ποιητικοῦ νοῦ |
| καθαρότητα καὶ λεπτότητα μεταβάλλεται : ὃ καὶ αὐτὸ σημεῖόν ἐστιν ἐναργὲς τοῦ ἐναντίου ἢ οὗ σὺ λέγεις . Ἀπαθεῖς τε | ||
| τὸ πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸ αἰτιατὸν τοῦ αἰτίου σαφέστερον , ἐναργὲς ὂν ἐκ τῶν πραττομένων καθ ' ἕκαστα . τὸ |
| ὁ τόπος ἐστίν , ἀποδεῖξαι . διάστημα δὲ τὸ μεταξὺ νοούμενον τῶν περάτων τοῦ περιέχοντος , οἷον τὸ μεταξὺ τῆς | ||
| κόσμῳ καὶ ἐν τῷ ἐπιπέδῳ τοῦ διὰ μέσου τῶν ζῳδίων νοούμενον κύκλον , ὡς ἀδιαφορεῖν πρὸς τὸ κέντρον αὐτοῦ τὴν |
| ποσὸν καταγίνεται , τὸ δὲ ποσόν , ὡς εἴρηται , διττόν ἐστιν , ἑκάτερον δὲ τούτων διττόν ἐστιν , τούτου | ||
| δόκει σοὶ μηδέπω ' ν προοιμίοις . ἔστι δὲ τοῦτο διττόν . ἢ ἃ εἶπον ἀληθῆ νόμιζε καὶ μηδὲ ψευδῆ |
| ἀποδείξεις διὰ τοῦ τοιούτου μέσου , ὃ πάντως ὑπόκειται τῷ δεικνυμένῳ : τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἐλάττονα εἶναι . διὸ | ||
| αὐτὸ ὃ δεῖ δεῖξαι ἢ ὃ τὸ αὐτό ἐστι τῷ δεικνυμένῳ ἢ ἀντιστρέφει αὐτῷ . ὁ γὰρ τοιοῦτόν τι λαμβάνων |
| τοῦ βίου ἑκάστην πρᾶξιν ἐνεργῇς , ἀπηλλαγμένος πάσης εἰκαιότητος καὶ ἐμπαθοῦς ἀποστροφῆς ἀπὸ τοῦ αἱροῦντος λόγου καὶ ὑποκρίσεως καὶ φιλαυτίας | ||
| τὸ μέλαν ὁ σίδηρος εἰκόνα φέρει τῷ ποιητῇ πρέπουσαν τῆς ἐμπαθοῦς ζωῆς τῶν ψυχῶν , δι ' ἧς σκότιον μὲν |
| ἄλλου κατηγοροῖ : ὁ δὲ αὐτὸ νοῶν ὅτι ἀγαθὸν πάντως νοήσει τὸ ἐγώ εἰμι τὸ ἀγαθόν : εἰ δὲ μή | ||
| , οὐδὲ τὸ μὴ πεφυκὸς νοεῖσθαι τῇ οὐσιώδει καὶ πολλῇ νοήσει , ὡς ἐπὶ τοῦ ἑνός , ἀλλὰ τὸ μηδεμίαν |
| τὸ δεῖν εἶναί τι αὐθυπόστατον , ἀλλὰ μὴ μόνον ἑτέρωθεν ὑφιστάμενον . Ἢ γὰρ ἐπ ' ἄπειρον , εἰ μηδὲν | ||
| καὶ τὸ μὴ πᾶσαν φαντασίαν εἶναι ἀληθῆ , κατὰ φαντασίαν ὑφιστάμενον , ἔσται ἀληθές , καὶ οὕτω τὸ πᾶσαν φαντασίαν |
| ' Αἴγυπτον „ , ὃς οὐδὲ τὸ πανύστατον καὶ νεώτατον αἰσθητὸν ἀγαθὸν ” ᾔδει τὸν Ἰωσήφ ” , ὅστις οὐ | ||
| ἐστι φωνή ; φωνή ἐστιν ἀὴρ πεπληγμένος ἢ τὸ ἴδιον αἰσθητὸν ἀκοῆς . Ἀλλ ' ἐπειδὴ ὁ ἀὴρ σῶμά ἐστιν |
| τὰς αἰσθήσεις ὡς ἐπίπαν διηκριβωμένας ἔχουσι καὶ πᾶν ἁπαξαπλῶς φυσικὸν ἐνέργημα . τοῖς δὲ θερμολούταις πλαδαρά τε ἔχειν συμβέβηκε καὶ | ||
| γεγενημένον , ἢ τὸν πολὺν κάματον παρέχοντα . πόνος τὸ ἐνέργημα . πολύαινε Ἀρίσταρχος πολλοῦ ἐπαίνου ἄξιε . οἱ δὲ |
| δ ' ἀναγκαῖον ἴσως μικρὰ καὶ σύντομα περὶ τῆς ἀλληγορίας τεχνολογῆσαι : σχεδὸν γὰρ αὐτὸ τοὔνομα καὶ λίαν ἐτύμως εἰρημένον | ||
| ἐσόμεθα ἀλλοτρίων δογμάτων . ἄρτι γὰρ τίς ἡμῶν οὐ δύναται τεχνολογῆσαι περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν ; ὅτι τῶν ὄντων τὰ |
| ἐν τοῖς προειρημένοις τὸ δυνατὸν ἐπλεόναζε καὶ αὐτοῦ ἦν ὡς προηγούμενον , οὑτωσὶ καὶ ἐν τοῖς ἐφεξῆς τὸ μὲν συμφέρον | ||
| ἀλλ ' οὐ προηγούμενα οὐδὲ μέρη θεῶν . σὺ δὲ προηγούμενον εἶ , σὺ ἀπόσπασμα εἶ τοῦ θεοῦ : ἔχεις |
| οἶδας [ ] γὰρ οἷόν ἐστιν ἐραστοῦ τοιούτου καὶ βραχὺν ἐστερῆσθαι χρόνον : ἀποτρέπειν δ ' οὐκ ἐνῆν μὴ πολλάκις | ||
| θυμόν , τὴν δὲ ἀναισθήτως διακεῖσθαι , τὴν δ ' ἐστερῆσθαι Χαρίτων , τὴν δὲ ἀργῶς ἔχειν , τὴν δὲ |
| ἥλιος ἀπὸ μεσημβρίας τῷ γνώμονι προσπίπτῃ τῷ ὀρθῷ πρὸς τὸ ὑποκείμενον ἐπίπεδον , τοτὲ δ ' εἰς τοὐναντίον , ὅταν | ||
| μὲν πεντεκαιδέκατον λαβόντες ἕξομεν , ὅσων ἐστὶν ὡρῶν ἰσημερινῶν τὸ ὑποκείμενον διάστημα , τὸ δὲ δωδέκατον λαβόντες ἕξομεν , ὅσων |
| τὸ δίκην ὑπέχειν ἀγώγιμον εὐθὺς ἐποίησεν , καὶ παραβὰς τὸ διωρισμένον ἐκ τοῦ νόμου δικαστήριον , ἄκριτον τοῖς ἐπαιτιασαμένοις παρέδωκεν | ||
| τοῖς οὖσι συμβεβηκότα . ἀντὶ τοῦ τὸ συνεχὲς καὶ τὸ διωρισμένον : ταῦτα γὰρ αὐτοῖς συμβέβηκεν . ὅπερ ἐστὶ νοητῶν |
| ὦ . Πᾶν μονοσύλλαβον οὐδέτερον ἔχον φύσει μακρὰν , εἴτε ἀπαθὲς εἴη , εἴτε πεπονθὸς , περισπᾶται : πᾶν ἀπὸ | ||
| ' ἕτερα συμβαίνει . ἄτοπον δὲ καὶ τὸ φάναι μὲν ἀπαθὲς εἶναι ὑπὸ τοῦ ὁμοίου τὸ ὅμοιον αἰσθάνεσθαι δὲ τοῦ |
| ἐγγυτάτω ἐκείνου , δι ' ἐκεῖνό τε ἁπλῶς γέγονε κἀκείνου ἀμέσως ἀπολαύει : τοῦτο δέ ἐστιν ὁ θεός , ἐξ | ||
| μὲν διὰ μέσου θατέρου ὑπάρχον τῷ ὁριστῷ , τὸ δὲ ἀμέσως . ἐκεῖνο μὲν οὖν ἀποδεικτὸν διὰ μέσου τούτου συμπεραινόμενον |
| , σχολῇ γ ' ἂν ἢ αἰσθήσει τοῦτο ἢ φαντασίᾳ ληπτόν , ἀτόμων οὔσαις καὶ μερικῶν γνωστικαῖς . ἢ οὐκ | ||
| ὁρατὰ σώματα τῶν λόγων : δι ' ἑτέρου γὰρ ὀργάνου ληπτόν ἐστι τὸ ὁρατὸν καὶ δι ' ἄλλου ὁ λόγος |
| , καὶ τοῦτο προωμολογημένον : οὐκ ἔχομεν δέ γε σύμφωνον κριτήριον , ζητεῖται δέ : οὐκ ἄρα δυνατόν ἐστιν εὑρεῖν | ||
| οὖν [ οὕτως ] [ ἐχόντων ] , δεῖ ? κριτήριον [ λέγειν ] ? ἐξ [ ἀρχῆς - ] |
| δ ' οἳ παρ ' ἑκατέρων ἐκλαβόντες , τὸ μὲν γενητὸν παρὰ τῶν ὑστέρων παρὰ δὲ τῶν προτέρων τὸ ἄφθαρτον | ||
| ἡμᾶς ἀναδιδάξῃ , ὅτι οὐ κατὰ τὸ παντελὲς ἐστέρηται τὸ γενητὸν χαρᾶς , ἀλλ ' ἔστιν ἡ μὲν ἀμιγὴς καὶ |
| . Μία δὲ κίνησις λέγεται πλεοναχῶς : τὸ γὰρ ἓν πολλαχῶς λέγομεν . γένει μὲν οὖν μία κίνησις καὶ τῇ | ||
| συμβεβηκός . Ἐπειδὴ ἡ σοφία διαλέγεται περὶ τοῦ ὄντος , πολλαχῶς δὲ τὸ ὂν λέγεται , φησὶν ὁ Ἀριστοτέλης ὅτι |
| εἰς τὸν ὅλον κόσμον : οἷον εἰ τὸ μὲν εἴη νοερόν , τὸ δ ' ὅλον ἄψυχον ἢ φυσικόν , | ||
| Ὁ μὲν οὖν παντεπόπτης Ἥλιος , πυρώδης ὑπάρχων καὶ φῶς νοερόν , ψυχικῆς αἰσθήσεως ὄργανον , σημαίνει μὲν ἐπὶ γενέσεως |
| Ταῦτα εἰπὼν καὶ λύσας τὴν δοκοῦσαν ἐπιφέρεσθαι ἀπορίαν κειμένου τοῦ συνυπάρχειν τῷ αἰτιατῷ τὸ αἴτιον , ἔδειξεν ἐξ ἑτοίμου εἰληφέναι | ||
| οὖν ἀκριβέστερον τοῦ εἰρημένου ἐξακούειν δεῖ : οὐ γὰρ ἀλλήλοις συνυπάρχειν τὰ πρός τι ἐλέγετο , ὡς τὸ φῶς καὶ |
| ' αὐτοῦ κατορθοῦν καὶ καθ ' ἑαυτὸ καὶ χωρὶς τούτου ἐνεργοῦν τὰ τελεώτερα . διὸ καὶ χωριζόμενον ἀπὸ τοῦ ἐλάσσονος | ||
| . Ἀγαρικὸν παραπληϲίαν κολοκυνθίδι τὴν δύναμιν ἔχει , βραδέωϲ μὲν ἐνεργοῦν , οὐ πάνυ δὲ κακοϲτόμαχον . δίδοται δὲ λεῖον |
| ' ἑαυτοῦ νομίζειν μηδενὸς ἑτέρου τῶν εἰς τὸ δοκεῖν ὠφελεῖν συνεργοῦντος , μὴ γῆς ὡς καρποτόκου , μὴ ὑετῶν ὡς | ||
| τόπον ἐλέγχεται τότε τὸ θνητὸν σῶμα . Ὅθεν τοῦ θεοῦ συνεργοῦντος ἀνεῦρον ταῦτα ἐν σκότει τεθησαυρισμένα : καί μοι κατ |
| προηγουμένης . Ὅτι δὲ τὸ ἄποιον σῶμα πρώτῃ ποιοῦται τῇ οὐσιώδει ποιότητι , δῆλον : τῶν γὰρ συμβεβηκότων ἐπιγιγνομένων , | ||
| κινήσεις ἀρρωστίας γνωρίζεις . Ὅταν ἄμετρος ζέσις ἐπιγένηται τῇ ἐνούσῃ οὐσιώδει ὑγρότητι ἐν τοῖς στερεοῖς σώμασι , μὴ μέντοι γε |
| πεφυκέναι κατὰ τοῦτο πάσχειν ἢ ἐνεργεῖν . ὅταν δὲ τὸ ὀρεκτικὸν ὑπὸ τοῦ ὀρεκτοῦ ὡς ἐφετοῦ κινηθῇ , τότε ἡ | ||
| ὡς φθαρτικὴν ἢ διώκει ὡς σωστικήν . καὶ ἔστι τὸ ὀρεκτικὸν ταὐτὸ τῇ αἰσθητικῇ δυνάμει κατὰ τὸ ὑποκείμενον , τῷ |
| οὖσι πιστεύει , πῶς ἂν ἐν καιρῷ ταύτην δέχοιτο τὴν συγκατάθεσιν ; οὔτε οὖν τὸ ὂν τὸ Παρμενίδειον λαμβάνομεν οὔτε | ||
| ὥστε ἀφελέσθαι με τὰ ὅπλα . ἡ γὰρ οὐ ἄρνησις συγκατάθεσιν δηλοῖ . οὐ τάχ ' ἀλλ ' ἤδη ποῶ |
| πάγιον , ἀσφαλές , ἀμετάβλητον , ἀμετάγνωστον , ἄλυτον , ἀμετάστατον , ἀνεξάλειπτον , ἄτρεπτον , ἀραρός , ἑστός , | ||
| φερούσας : τοῦ δὲ τὴν καρτερίαν καὶ τὸ ἄκαμπτον καὶ ἀμετάστατον ἐθαύμαζον ἅπαντες . καὶ κατῄεσάν γε παρ ' αὐτὸν |
| μὲν γὰρ ἀληθῶς τι καὶ τοῦ μὴ ὄντος ὡς μὴ ὑπάρχον αὐτῷ μηδὲ πεφυκὸς ὑπάρχειν οὐδὲν κωλύει , οἷον ὅταν | ||
| καὶ ὑποδεεστέρῳ , ὃν καλοῦσιν οὐαστήν , παρεγκλίναντες τοὔνομα Ἑλληνικὸν ὑπάρχον εἰς τἀσαφές . τὸ γὰρ πρῶτον εὐαστὴς [ οὕτως |
| σοφιστὴς τὶ μὴ ὄν ἐστιν , καθολικώτερον δὲ τὸ μὴ ὂν ἁπλῶς τοῦ τὶ μὴ ὄντος : εἰ δὲ καθολικώτερον | ||
| , καὶ ὂν ὡς ἕν , ἢ τὸ συναμφότερον ἓν ὂν κατὰ τὴν οἷον κρᾶσιν τὴν πρὸ τῶν κιρναμένων ἐκ |
| τῶν ἑξῆς ῥηθησομένων . καθάπερ γὰρ εἴπομεν Φίλιππον τὸν Ἀμύντου διανοηθῆναι καὶ προθέσθαι συντελεῖν τὸν πρὸς τοὺς Πέρσας πόλεμον , | ||
| καὶ πάρεδρος , οὗ χωρὶς οὐδὲν ἐκείναις πρᾶξαι θέμις οὐδὲ διανοηθῆναι . ταῦτα μὲν οὖν ἀκούων καὶ ὁρῶν ἐτέρπετο καὶ |
| τινὶ παρηλλαγμένῃ χρῶνται οὔτε βίον παράσημον ἀσκοῦσιν . Οὐ μὴν ἐπινοίᾳ τινὶ καὶ φροντίδι πολυπραγμόνων ἀνθρώπων μάθημα τοῦτ ' αὐτοῖς | ||
| καὶ ἐπὶ τοῦ δευτέρου : ἔχει γὰρ τὸ ἐνεργείᾳ ἢ ἐπινοίᾳ . περὶ δὲ τοῦ τρίτου ὡς κακῶς ἔχει ἐν |
| οὐσιωδῶς ὑπάρχειν ἐν αὐτῇ τὸν νοῦν τίθεται , ἀλλά γε κτητὸν καὶ ὡς ἕξιν ἐπιγινόμενον , καθὰ καὶ πρότερον εἴρηται | ||
| οὐκ ἔνεστιν αὐτῷ , δεῖται δέ , τὸ δὲ οὐ κτητὸν μὴ δουλεύσαντι τῇ κτήσει αὐτοῦ , ἆρ ' εὐπετὲς |
| κινητικὸν φύσει τὸ ἐνεργείᾳ θερμὸν τοῦ δυνάμει θερμοῦ , οὕτω κινητὸν φύσει τὸ δυνάμει θερμὸν ὑπὸ τοῦ ἐνεργείᾳ θερμοῦ : | ||
| γὰρ αὐτὸ ἐξ ἐνεργείας μεταβάλλειν καὶ οὕτως ἐνεργῆσαι πρὸς τὸ κινητὸν ὑπ ' αὐτοῦ . διὰ τοῦτο οὖν ἀντικινεῖται . |
| καὶ αὐτὸ κατὰ μέν τι παρασκευαστικὸν , κατὰ δέ τι συνεκτικόν : ὡς βουβώνων ἕλκος καὶ βουβώνων πυρετὸς , καὶ | ||
| ὑπέθεντο τέσσαρα : προκαταρκτικόν , ὃ πεποιηκὸς παραμεμένηκεν , καὶ συνεκτικόν , οὗ παρόντος τὸ ἀποτέλεσμα πάρεστι καὶ πεπαυμένου παρενήλλακται |
| . ἦν μοι ἡ Θουκυδίδου συγγραφή , γράμματα μὲν ἐν μικρότητι χαρίεντα , τὸ δὲ σύμπαν οὕτω ῥᾴδιον φέρειν , | ||
| καὶ μὴν ἀμερές γε λέγεται καὶ ἀμέριστον τὸ μὲν σῶμα μικρότητι , τὸ δ ' ἀσώματον καὶ νοητὸν ὡς ἁπλοῦν |
| περὶ αὐτόν , ἐπαινῶ : βουλοίμην δ ' ἂν λαμπρότερον δειχθῆναι τὴν εὔνοιαν , ὅπως τι καὶ τῶν γραμμάτων ἔργον | ||
| αὐτὸ συμπέρασμα ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ὅροις διὰ τῶν τριῶν σχημάτων δειχθῆναι οὕτως . οἷον ἔστω προκείμενον δειχθῆναι , ὅτι τις |
| γὰρ τὴν ἄλλου φθορὰν ἄλλου γένεσιν εἶναι τοῦ παντὸς ὄντος πεπερασμένου : ὁ δὲ τὸ πεπερασμένον πρός τι περαίνειν οἰόμενος | ||
| χύσιν τῆς ἀπειρίας τῷ περατοειδεῖ δεσμῷ καταπηγνύντες εἰς τὴν τοῦ πεπερασμένου μίαν ἄλλην ἰδιότητα , ἐν ᾧ καὶ πέρας καὶ |
| ? νὺξ εἴθ ' ἡμέρα καθειστήκει ? [ ] σκότους ὁμοιότητι [ ] : συνεπληρούμεθα ? ? [ δ ' | ||
| ἐπὶ δὲ τῶν ἀριθμῶν ἀύλων καθεστώτων πάντως τὸ γενόμενον τῇ ὁμοιότητι τὸν τοῦ ἄρρενος ἀποδείκνυσι λόγον . ἐπεὶ οὖν κατὰ |
| οὐ περιπατεῖ . καὶ τὸ μὲν καθ ' ἕκαστα ὑποκείμενον ἀδιαίρετον μένει τὸ δὲ καθόλου διαιρεῖται εἴς τε τὸ ἀπροσδιόριστον | ||
| ' ἐκείνων ναστὰ καὶ ἀδιαίρετα δὴ κληθέντα ἄτομα προσηγόρευσεν . ἀδιαίρετον δὲ καὶ ἄτομον καὶ ναστὸν οἱ μὲν διὰ τὸ |
| μαθεῖν . εἰσί τινες οἱ τὴν ἄποιον καὶ ἀνείδεον καὶ ἀσχημάτιστον οὐσίαν θεοπλαστοῦντες , τὸ κινοῦν αἴτιον οὔτε εἰδότες οὔτε | ||
| : τὸ μὲν γὰρ μέλος ἀνενέργητόν τ ' ἐστὶ καὶ ἀσχημάτιστον , ὕλης ἐπέχον λόγον διὰ τὴν πρὸς τοὐναντίον ἐπιτηδειότητα |
| καὶ μεριστῆς οὐσίας : ἀμέριστον μὲν γὰρ εἶναι τὸ ἓν μεριστὸν δὲ τὸ πλῆθος ἐκ δὲ τούτων γίγνεσθαι τὸν ἀριθμὸν | ||
| λέγεται τῶν ποσῶν οὐ τὸ τυχόν , ἀλλὰ δεῖ αὐτὸ μεριστὸν εἶναι . ἄνευ γὰρ τοῦ ποσοῦ οὐ θεωρεῖται τὸ |
| εἰ τὰ μὲν κινεῖται τὰ δὲ ἠρεμεῖ , πάλιν τοῦτο τριχῶς ἂν συμβαίνοι : ἢ γὰρ τὰ μὲν κινούμενα ἀεὶ | ||
| , μάτην , φανερῶς , ἐξ ἐναντίας , διχῶς , τριχῶς , τετραχῶς , πολλαχῶς , φανερῶς , προπετῶς ἄλλως |
| τὰ καλὰ πάντα ὥςπερ καὶ τὰ ἡδέα ὄντα ἐν τῇ ταὐτότητι , ποικιλλόμενα δὲ ταῖς μεταβολαῖς ἀεὶ καινὰ μένει . | ||
| . Τῶν δὴ τοῦ ἐκκειμένου διαγράμματος ἀναλογιῶν αἱ μὲν ἀριθμητικαὶ ταὐτότητι τῶν ὑπεροχῶν θεωρούμεναι τὸ τῆς ψυχῆς ὁμοιομερὲς ἐπιφαίνουσιν : |
| διὰ τὴν ἀσθένειαν οὐ κατέχεται ὥςτε ἀλλοιωθῆναι ἢ πεμφθῆναι καὶ ἐξομοιωθῆναι , ὅπερ μὴ κατεχόμενον κενοῦται ἱδροτοειδῶς , δίκην ἀψύχου | ||
| ἢ εἰς συμπόσια ἢ ἁπλῶς εἰς συμβίωσιν ἢ αὐτὸν ἐκείνοις ἐξομοιωθῆναι ἢ ἐκείνους μεταθεῖναι ἐπὶ τὰ αὑτοῦ . καὶ γὰρ |
| ὄντως μὲν οὐθέν ἐστιν , ὀνομάζεται δὲ ὑφ ' ὑμῶν ἀναφὲς καὶ κενὸν καὶ ἀσώματον . [ ] [ ! | ||
| καὶ παντελῶς ἐγρηγορότων αἱ φωναὶ ἀκούονται . Καὶ ποτὲ μὲν ἀναφὲς καὶ ἀσώματον πνεῦμα περιέχει κύκλῳ τοὺς κατακειμένους , ὡς |
| τοῦ πεποιηκότος ζητοῦμεν τὸ ὄνομα , ὁ γὰρ πεποιηκὼς ἔχει ὁτιδήποτε ὄνομα , ἀλλ ' αὐτὸ τὸ πρᾶγμα τί κληθήσεται | ||
| αὖ τῶν ὀρεγομένων τε καὶ ἐπιθυμούντων καὶ ὁρμώντων ἐφ ' ὁτιδήποτε τοῖς μὲν ἀκολουθεῖν καιρόν , τοῖς δ ' ἀκαιρίαν |
| ῥητορεία : δεῖ γὰρ πρῶτον νοῆσαι , εἶτα ἑρμηνεῦσαι τὸ νοηθέν : ὅπερ ἐστὶ λοιπὸν ἔργον τοῦ τῆς ἐξηγήσεως λόγου | ||
| περιττῶς καὶ περιέργως περιτείνεσθαι διὰ λόγων καὶ δύνασθαι ἑρμηνεύειν τὸ νοηθέν , ὅπερ ἐστὶν λοιπὸν ἔργον τῆς ἐξηγήσεως τοῦ λόγου |
| δύο ὄντα τοῦτο τὸ ἓν ὁμοῦ νοῦς καὶ ὂν καὶ νοοῦν καὶ νοούμενον , ὁ μὲν νοῦς κατὰ τὸ νοεῖν | ||
| δὴ τὸ μὲν πρώτως νοοῦν , τὸ δὲ ἤδη ἄλλως νοοῦν , τὸ ἐπέκεινα τοῦ πρώτως νοοῦντος οὐκ ἂν ἔτι |
| τῆσδε χθονὸς λαβόντε Κάδμου σκῆπτρα : τὴν γὰρ ἀξίαν σφῶιν προστίθησιν Ζεὺς ἐγώ τε σὺν Διί . Ἑρμῆι [ ! | ||
| ” μὲ κύριος τοῦ μὴ τίκτειν ” , καὶ οὐκέτι προστίθησιν „ ὑμῖν „ , ἵνα μὴ προφέρειν ἀτυχίαν καὶ |
| εἴ τις ἐμπέσοι λόγος , τὸ τεχνίον ἀεὶ τοῦτό μοι κατεπίνετο , καὶ παιδομαθὴς πρὸς αὐτὸ τὴν διάνοιαν ἦν . | ||
| εἴ τις ἐμπέσοι λόγος , τὸ τεχνίον ἀεὶ τοῦτό μοι κατεπίνετο , καὶ παιδομαθὴς πρὸς αὐτὸ τὴν διάνοιαν ἦν . |
| καὶ ὁ τοῦ σώματος κλύδων , ἀλλὰ καὶ πᾶν τὸ περιέχον : ἥσυχος μὲν γῆ , ἥσυχος δὲ θάλασσα καὶ | ||
| λιγνὺς φλογώδης συνίσταται , οἵα πολλάκις πυρώδης ἔκλαμψις κατὰ τὸ περιέχον ἐμφαίνεται . ἐλάττονος δὲ καὶ ἧττον λεπτῆς ὑπαρχούσης ὑπόπυρός |
| δέκα λέγεσθαι κατηγορίας : ἐν ὁμωνυμίᾳ γὰρ ἐκφέ - ρεσθαι τἀγαθόν , τά τε τοιαῦτα πάντα ὄνομα κοινὸν ἔχειν μόνον | ||
| ἐν ἀνθρώπων ψυχαῖς τὸ κακόν , ἐσταλμένον δὲ καὶ σπάνιον τἀγαθόν . παραίνεσις οὖν ὠφελιμωτάτη μὴ τοῖς πολλοῖς , μεθ |
| φησιν ὅτι εἰ ὑποθώμεθα κυρίως ταύτην εἶναι οὐσίαν διὰ τὸ ὑποκεῖσθαι , τὴν ὕλην μάλιστα εἶναι οὐσίαν φήσομεν , ἐπειδὴ | ||
| , οἱ δὲ τὰ μὲν ὑποκεῖσθαι , τὰ δὲ μὴ ὑποκεῖσθαι , τίνι συγκαταθησόμεθα οὐχ ἕξομεν : οὔτε γὰρ τῇ |
| μὲν ἀληθεῖς τὰς δὲ ψευδεῖς : καὶ ἡ μὲν αἴσθησις μοναχῶς ψευδοποιεῖται [ τὰ ] κατὰ τὰ νοητά , ἡ | ||
| μετεώρων καὶ παντὸς τοῦ ἀδήλου , καταφρονοῦντας τῶν οὔτε τὸ μοναχῶς ἔχον ἢ γινόμενον γνωριζόντων οὔτε τὸ πλεοναχῶς συμβαῖνον , |
| κατὰ τὴν ἀρχαίαν φύσιν , ὁμοιώσαντα δὲ τέλος ἔχειν τοῦ προτεθέντος ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν ἀρίστου βίου πρός τε τὸν παρόντα | ||
| Ἡ δ ' οὖν μέθοδός ἐστιν ἥδε . Παντὸς οὑτινοσοῦν προτεθέντος ζητήματος , εἰ συνεστήκοι , ἐπισκοπεῖν δεῖ τὸ κρινόμενον |
| καὶ τὸ φυσιολογικὸν λέγεται θεωρητικὸν καὶ τὸ μαθηματικὸν καὶ τὸ θεολογικόν . ταῦτα μὲν περὶ τῆς διαιρέσεως τοῦ θεωρητικοῦ . | ||
| τοίνυν τοῦτο εἰς τρία , εἰς φυσικόν , μαθηματικόν , θεολογικόν . καὶ εἰκότως : ὁ γὰρ φιλόσοφος πάντα τὰ |
| ὁρμήν : σβέσαι ὄρεξιν : ἐφ ' ἑαυτῷ ἔχειν τὸ ἡγεμονικόν . Εἰς μὲν τὰ ἄλογα ζῷα μία ψυχὴ διῄρηται | ||
| αὐτὰ μυστηρίων καὶ τῇ Εὑρέσει τούτων τὸ κατὰ τούτων ἐχαρίσατο ἡγεμονικόν . αὐτὸς δ ' οὐκέτι βουλόμενος ἀργὸν τὸν ὑπεράνω |
| τὸ ὄργανον ἀντιϲτρέψαντεϲ τῷ κυαθίϲκῳ αὐτοῦ τὸ ὑποτετμημένον ϲαρκίον ἔξω κομιϲόμεθα . καὶ εἰ μὲν καθαρὸν τῆϲ ῥινὸϲ τὸν πόρον | ||
| καὶ κατεπάρη , διελόντεϲ τὰ ἀντικείμενα δι ' ἐκείνων αὐτὸ κομιϲόμεθα ἢ ἐξέλκοντεϲ , ὡϲ εἴρηται , ἢ καὶ διὰ |
| μὲν ἀρχὴν οἱ κυνοτρόφοι θεραπεύουσιν , ἐγχρονίσασα δὲ καὶ αὐτὴ δυσέφικτον . λέγεται δὲ ὡς ἑλμινθιάσασα , σῖτον φαγοῦσα ἐκτινάσσει | ||
| τῶν γενεαλογουμένων ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων καὶ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν δυσέφικτον ἔχει τὴν ἀπαγγελίαν : τὸ δὲ μέγιστον καὶ πάντων |
| τιθέναι τὰ νενοημένα ὑπ ' αὐτοῦ , καὶ ταῦτα εἰς ἀμετακίνητον , ὃ δὴ πάσχει τὰ γεγραμμένα τύποις . τοῦτο | ||
| καθῆσθαι τὸ παρὰ τῷ θεῷ τάξιν αὐτὴν καὶ ἕδραν ἔχειν ἀμετακίνητον : ὡς καὶ ἐκεῖνόν φησιν Ὅμηρος ἐν τῇ τοῦ |
| ἀμφοτέρων νοεῖσθαι σύνοδον . καὶ εἰ μὲν αὐτοτελῶς καὶ ἰδίᾳ προσχρώμενον δυνάμει ποιεῖν τι πέφυκεν , ὤφειλε διὰ παντὸς ἑαυτὸ | ||
| πάθους : τῇ μὲν ὕλῃ τοῦ πλάσματος πρὸς τὸ πάθος προσχρώμενον , τῇ δὲ τοῦ ἤθους ἀρετῇ ἀπό τε τῆς |
| τίνος , ἀπεφοίβασε δι ' ἑξαμέτρου τόνδε τὸν τρόπον : ἄγνωστόν μ ' ἔρεαι γενεὴν καὶ πατρίδα γαῖαν ἀμβροσίου σειρῆνος | ||
| . ἐγὼ δ ' ἱστορίαν οὐ παρ ' ἄλλων παραδεξάμενος ἄγνωστόν τε καὶ ἀμάρτυρον , ὑπὸ νεαρᾷ δὲ τῇ τῶν |
| καὶ τὴν αἰτίαν δι ' ἥν , ἀποδώσει δὲ καὶ σύστοιχον αὐτοῖς καὶ ἐξ ἧς πρὸς τὰ πρὸ αὐτῶν ἔχουσι | ||
| προϊόντι μὲν ἀπὸ τούτων ἔξω δὲ ῥέοντι λόγῳ θεωρεῖται τὸ σύστοιχον αὐτοῖς μὴ ὄν , τοῦτ ' ἔστι τὸ ψεῦδος |
| ἐροῦμεν ὀνόματα ἁπλᾶ ἢ σύνθετα δισύλλαβα , οὗ μορφή τις ἐμφαίνεται τραγικὴ ἢ πάλιν ταπεινή , ἢ ἄθεα ὀνόματα , | ||
| ' ὑπονοιῶν τὸ σαφὲς διαγνώτω . μήποτ ' οὖν ὅπερ ἐμφαίνεται διὰ τοῦ ” εἰ ἐκβάλλεις με σήμερον ἀπὸ προσώπου |
| [ λέγω δὴ τὸ ἐν αὐτῷ ϲτρυφνόν , ὅπερ ἐϲτὶ γεῶδεϲ καὶ παχυμερὲϲ καὶ ψυχρόν , καὶ τὸ πικρόν , | ||
| φυτὸν ϲύγκειται οὐϲιῶν , ἐπικρατεῖ δὲ ἐν αὐτῇ ὅμωϲ τὸ γεῶδεϲ ψυχρόν : ἔχει δέ τι καὶ λεπτομερὲϲ θερμόν , |
| . Τὸ ἐλλεῖπον τούτῳ τῷ ὁρισμῷ , λέγω δὲ τὸ οὐσιωδῶς , μετὰ τὴν ἀπόδοσιν τοῦ ἑξῆς ὁρισμοῦ ἀποδίδοται . | ||
| καὶ τὸ δισύλλαβον κατηγορεῖται τοῦ ζῴου ὡς φωνῆς καὶ οὐχὶ οὐσιωδῶς . καὶ διὰ τοῦτο οὔτε τὸ δισύλλαβον οὔτε τὸ |
| αὐτὴν ἰᾶσθαι δεῖ πρὸς τὸ μέγεθος τῆς ποιούσης αἰτίας τὸ κατάλληλον ἐφαρμόζοντα . πρὸς μὲν οὖν τὰς μετρίας δυσκρασίας ἄριστα | ||
| κατάδηλον ἡμῖν τὸ ποθὲν γίνεται , παραχρῆμα χωρήϲωμεν ἐπὶ τὸ κατάλληλον βοήθημα , ὡϲ ἐν τῇ διεξόδῳ τούτων εἰρήϲεται : |
| ἀνάστασις γίνεται κατὰ πρῶτον λόγον , ἀλλὰ διὰ τὴν τοῦ δημιουργήσαντος γνώμην καὶ τὴν τῶν δημιουργηθέντων φύσιν . Ἀρκούσης δὲ | ||
| γνώσεως ζώπυρον , ὃ ἐκ τῆς οἰκείας φύσεως καὶ τοῦ δημιουργήσαντος ὑπάρχον αὐτῇ συγκέχυται τοῖς ἐκ τῆς γενέσεως πάθεσι , |
| ἀφεστηκυίας , καὶ ἐπεὶ διάφοροι πρὸς τὰ αὐτὰ σημεῖα τοῦ αἰσθητοῦ αἱ γωνίαι γίνονται , εἰκότως καὶ δύο αἱ κρίσεις | ||
| , ἀλλὰ διὰ τὸ ἐνυλότερον καὶ τοῦ αἰσθητηρίου καὶ τοῦ αἰσθητοῦ ἐν τούτοις εἴδους σφοδρότερον καὶ διὰ τοῦτο ἐναργέστερόν τε |
| ὥστ ' εἰπεῖν : καὶ νύ κεν ἢ παρέλασσεν . ἐνθύμημα γὰρ φέρει πειστικὸν καὶ σχῆμα παντοδαπόν , πιθανότητός γε | ||
| δὲ Βρούτῳ μεγάλην χάριν εἰδώς , ἐκείνου δοκῶν εἶναι τὸ ἐνθύμημα τοῦ νόμου . Μετὰ τοῦτο πολλαὶ καὶ περὶ πολλῶν |
| προσενηνεγμένοις , ὡς ἂν δὴ ἀποφορᾶς γεγενημένης κατὰ τὸ λόγωι θεωρητὸν ἀπὸ τῶν προσενηνεγμένων : εἰ δὲ ταῦτα ἐν τῆι | ||
| ? ? γίνονται [ ὄντως ] ἀποφοραὶ κατὰ τὸ λόγωι θεωρητὸν καὶ [ ] α ? [ ! ! ! |
| . ἀξιώτατος ] λίαν ἄξιος . Ἀπὸ κοινοῦ τὸ οὔτε ληπτέον καὶ εἰς τὸ Πάρις : συνυπακούεται γὰρ ἐκ τοῦ | ||
| καθάπερ ἐπὶ τῶν δένδρων ἐκ τῶν ὁμοίων ἢ τῶν χειρόνων ληπτέον ὅπως δὴ μη - δεμία μεταβολὴ , ἢ ἐπὶ |
| καὶ ὅσα περὶ τούτου προείρηται , ἐπεὶ οὐδὲ τῇ ἑνιαίᾳ γνώσει πάντη γνωστόν , ὅτι μηδὲ γνωστὸν ὃ μόνον ἕν | ||
| περὶ ὧν οὐκ οἶσθα : συγγενοῦ τρέχων Πλάτωνι , καὶ γνώσει λίτρον καὶ κρόμμυον . ἀπήντων τῷ ξένῳ , εἰς |
| ἐκτὸς ὑποκειμένων , οἱ δὲ Κυρηναϊκοὶ ἀποφαίνονται φύσιν αὐτὰ ἔχειν ἀκατάληπτον . Καὶ ὁ Πρωταγόρας δὲ βούλεται πάντων χρημάτων εἶναι | ||
| τύπον λαμβάνοντα τὴν ἐπίκρισιν : ἐξ ἑαυτοῦ μὲν γὰρ ἕκαστον ἀκατάληπτον , ἐκ δὲ τῆς πρὸς ἕτερον συγκρίσεως γνωρίζεσθαι δοκεῖ |
| , ἐπεὶ καὶ κινεῖται ἡ γῆ : ἀλλὰ κατὰ τὸ ἐπικρατοῦν ἕκαστον λέγεται : ἐπεὶ κἂν τὸ κέντρον αὐτὸ τῆς | ||
| νῦν , ἔστ ' ἂν γένος ἀνθρώπων καὶ τὸ χρεὼν ἐπικρατοῦν ᾖ . μέτιμεν οὖν αὐτοῖν ἑκάτερον τὸν τρόπον τοῦτον |