| καὶ ὁρώμενον τοῦτο , οὔτε γενόμενόν ποτε οὔτ ' αὖθις φθαρησόμενον , ἀγένητον δὲ καὶ ἄφθαρτον , ἀνεπιτρόπευτον , ἀκυβέρνητον | ||
| ἐν Τιμαίῳ περὶ τοῦ τὸν κόσμον ἄνοσον εἶναι καὶ μὴ φθαρησόμενον τάδε : ” τῶν δὲ δὴ τεττάρων ἓν ὅλον |
| “ Λυδοπαθεῖς ” τινὲς ἀντὶ τοῦ ἡδυπαθεῖς . καὶ τὸ περιφερόμενον Μήτε μοι Λυδῶν καρύκας μήτε μαστίγων ψόφους . καὶ | ||
| καὶ αὐτοὶ ἐν τῇ Ἀριστοφάνους κωμῳδίᾳ , Σωκράτη τινὰ ἐκεῖ περιφερόμενον , φάσκοντά τε ἀεροβατεῖν καὶ ἄλλην πολλὴν φλυαρίαν φλυαροῦντα |
| δ ' οἳ παρ ' ἑκατέρων ἐκλαβόντες , τὸ μὲν γενητὸν παρὰ τῶν ὑστέρων παρὰ δὲ τῶν προτέρων τὸ ἄφθαρτον | ||
| ἡμᾶς ἀναδιδάξῃ , ὅτι οὐ κατὰ τὸ παντελὲς ἐστέρηται τὸ γενητὸν χαρᾶς , ἀλλ ' ἔστιν ἡ μὲν ἀμιγὴς καὶ |
| αὐτὸ ἴσχει πάθος καὶ τὴν κρίσιν τὴν ἐπ ' αὐτῷ ἀναλλοίωτον . Τούτων οὕτω διωρισμένων ἀνάγκη , εἴπερ ἐκλείποι τις | ||
| . Ἐδόκει δ ' αὐτῷ τὸ πᾶν ἄπειρον εἶναι καὶ ἀναλλοίωτον καὶ ἀκίνητον καὶ ἓν ὅμοιον ἑαυτῷ καὶ πλῆρες : |
| οὐχ ὁμοίως περὶ τοῦ τέλους κεκρίκασιν . ἀλλὰ Πλάτων μὲν ἀνώλεθρον εἶναι νομίζει καὶ ἀθάνατον διὰ τὴν εὐτεχνίαν τοῦ πεποιηκότος | ||
| . ὄφεις δὲ οὔτε ἐπὶ συμφορᾷ τῇ ἀνθρώπων οὔτε ὅσον ἀνώλεθρον αὐτῶν , οὐδὲ οἱ λύκοι τρέφεσθαι πεφύκασιν . οἱ |
| ἡ δύναμίς ἐστιν τῆς ῥητορικῆς . δαιμονία γάρ τις ἔμοιγε καταφαίνεται τὸ μέγεθος οὕτω σκοποῦντι . Εἰ πάντα γε εἰδείης | ||
| ὅταν φῇ : ἦ γὰρ ἐγὼν ἐρέω , ὥς μοι καταφαίνεται εἶναι , μῦθον ἀληθείης ὀρθὸν ἔχων κανόνα , ὡς |
| πῦρ Ζεύς ἐστι , τὸ δ ' ἐν χρήσει καὶ ἀερομιγὲς Ἥφαιστος , ἀπὸ τοῦ ἧφθαι ὠνομασμένος , ὅθεν καὶ | ||
| αὐτῆς ὄντα . Καὶ μὴν καὶ τὸ οἰκεῖον αὐτῆς σῶμα ἀερομιγὲς καὶ ζοφωδέστερόν ἐστι διὰ τὸ μὴ εἶναι ἐν τῷ |
| καὶ ὠχρόν . οὕτω μέντοι διαγνώσῃ τοὺς ἐπὶ ψύξει καὶ πυκνώσει τὴν κεφαλὴν ὀδυνωμένους . λοιπὸν δὲ καὶ ἡ δίαιτα | ||
| ὑπάρχει , καὶ τούτων μάλιστα τῶν ἐπὶ χολώδεσι χυμοῖς ἢ πυκνώσει δέρματος συνισταμένων . πυρετῶν οὖν , οἵων εἶπον , |
| τῷ αὐτῷ λόγῳ διενήνοχεν ἡ ἀλήθεια τοῦ ἀληθοῦς , καὶ ὡμοίωται ἡ μὲν ἀλήθεια τῷ δήμῳ , τὸ δὲ ἀληθὲς | ||
| καὶ δεῖ θαυμάζειν τὸν τοιοῦτον δικαίως καὶ θαυμασίως , ὅτι ὡμοίωται τῷ θεῷ ὁ ἰατρὸς κατὰ τὸ δυνατὸν ἀνθρώποις κατὰ |
| ἐμφέρεται τηλαυγεστάτῳ φωτί , μᾶλλον δ ' αὐτὸ φῶς ἐστιν εἱλικρινέστατον καὶ καθαρώτατον . εἰ γοῦν βουληθείη διακύπτειν εἴσω τις | ||
| ποτὲ χρὴ καλεῖν τουτὶ τὸ σύνθετον ζῷον , ἀλλὰ νοῦν εἱλικρινέστατον καὶ καθαρώτατον , ὃς ἐν μὲν τῇ πόλει τοῦ |
| γένος , εἰ μὲν αἰσθητὸν εἴη , μιᾷ τῶν αἰσθήσεων συζυγεῖ , ὡς τὰ χρώματα τῇ ὄψει καὶ οἱ χυμοὶ | ||
| οὐ γὰρ εἰ τὰ αἰσθητὰ αἰτίας ἔχει προϋπαρχούσας , ἤδη συζυγεῖ ταῖς αἰτίαις τῶν αἰσθητῶν ἡ αἴσθησις , οὐδ ' |
| ἢ ἄλλῳ . δίελε καὶ μέρισον τὸ ὑποκείμενον εἰς τὸ αἰτιῶδες καὶ ὑλικόν . ἐννόησον τὴν ἐσχάτην ὥραν . τὸ | ||
| ὁ σύνδεσμος οὗτος τὸ ἕτερον τῶν ἀξιωμάτων ψεῦδος εἶναι . αἰτιῶδες δέ ἐστιν ἀξίωμα τὸ συντασσόμενον διὰ τοῦ ” διότι |
| μέν τινα παρ ' αὐτοῖς εἶναι τὸν παθητικὸν νοῦν καὶ φθαρτόν , ὃν καὶ κοινὸν ὀνομάζουσι καὶ ἀχώριστον τοῦ σώματος | ||
| . Ἀριστοτέλης δὲ τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην μέρος παθητὸν καὶ φθαρτόν , ἐν ᾧ καὶ περίγεια . Ἀριστοτέλης : εἰ |
| ' ἀληθές τε καὶ ἀναγκαῖον , εἴπερ νοητὰ τὰ κυρίως νοοῖμεν καὶ ἐνεργείᾳ , ταῦτα δὲ τὰ παντελῶς ἄυλα καὶ | ||
| εὐλόγως ἂν αἵρεσιν τὴν Σκεπτικὴν καλοῖμεν . εἰ δὲ αἵρεσιν νοοῖμεν πρόσκλισιν δόγμασιν ἀκολουθίαν ἔχουσιν , οὐκέτ ' ἂν προσαγορεύοιτο |
| , εὐσεβείας , ἐντροπῆς , σεμνότητος . ἄγαλμ ' ] ὁμοίωμα . , τύπωμα , τίμια , ἔνδοξα ἀναπλήσσειν ) | ||
| ἡ αἴσθησις , τὸ ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ πρὸς τὰ αἰσθητὰ ὁμοίωμα , πάθημα ὂν μᾶλλον ἢ ἐνέργημα , καὶ σωματοειδὲς |
| θάνατον τὸ οἰκεῖον πάθος ἀναχέοντος ἐπὶ φθορᾷ πάντων ὅσα ψυχῆς μεμοίραται ; τί χρὴ μακρηγορεῖν περὶ πυρός ; ἀτροφῆσαν γὰρ | ||
| ἐπιδοῦναι θαλάττῃ καὶ κύμασι . ζῆν μὲν γὰρ καὶ τεθνάναι μεμοίραται πᾶσιν ἡμῖν , καὶ οὐκ ἔστι τὸ χρεὼν φυγεῖν |
| τὸ λοιπὸν ἦν , ἐν βαθεῖ τούτῳ τῷ πώγωνι καὶ πολιᾷ τῇ κόμῃ καθῆσθαι μέσον ἐν τοῖς γυναίοις καὶ τοῖς | ||
| λέληθεν . εἶτ ' ἐννόησον ἄνδρα ἐν βαθεῖ πώγωνι καὶ πολιᾷ τῇ κόμῃ ἐξεταζόμενον εἴ τι οἶδεν ὠφέλιμον , καὶ |
| πυρετόϲ ἐϲτι θερμότηϲ παρὰ φύϲιν καρδίαϲ καὶ ἀρτηριῶν βλάπτουϲα τὸν ζωτικὸν τόνον , ἀναφερομένη τε ἐκ βάθουϲ καὶ δριμεῖα καὶ | ||
| πήρωσις αὐτῷ ἐπακολουθήσῃ . τοῦτο δὲ τοὐνυπάρχον ἐστὶ τὸ λεγόμενον ζωτικὸν θερμόν , ὃ πῦρ μὲν οὐκ ἔστιν : οὐ |
| δύο ὄντα τοῦτο τὸ ἓν ὁμοῦ νοῦς καὶ ὂν καὶ νοοῦν καὶ νοούμενον , ὁ μὲν νοῦς κατὰ τὸ νοεῖν | ||
| δὴ τὸ μὲν πρώτως νοοῦν , τὸ δὲ ἤδη ἄλλως νοοῦν , τὸ ἐπέκεινα τοῦ πρώτως νοοῦντος οὐκ ἂν ἔτι |
| περὶ ψυχὴν ἀσχολούμενος , καὶ ἑαυτὸν γινώσκων καὶ ταὐτὸν ἔχων γινῶσκον καὶ γνωστόν : ὁ δὲ ἰατρὸς ἄλλο ἔχει τὸ | ||
| γινῶσκον καὶ γνωστόν : ὁ δὲ ἰατρὸς ἄλλο ἔχει τὸ γινῶσκον καὶ ἄλλο τὸ γινωσκόμενον . ὡσαύτως δὲ οὕτως . |
| ἴσως ἀπορεῖ τις λέγων ὅτι καὶ πῶς οὐ φθείρονται τῇ ἀεννάῳ κινήσει καὶ ἐνεργείᾳ ; καὶ λέγομεν ὅτι οὐκ ἔστι | ||
| ἄλλως τε δὲ καὶ διὰ τῶν συρίγγων αὐτῶν , τῇ ἀεννάῳ φορᾷ τῆς ὕλης καὶ τῇ ἀεὶ κενώσει , ἀποκενοῦται |
| ἐπέγραφεν : “ ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω ” . τὸ δὲ φυσιολογικόν , φασίν , ἀνατέτραπται διὰ τοῦ δευτέρου ἐπιχειρήματος τοῦ | ||
| τούτου χάριν καὶ τὸ θεωρητικὸν εἰς τρία διαιρεῖται , εἰς φυσιολογικόν , μαθηματικόν , θεολογικόν . καὶ ἰστέον ὅτι τὸ |
| εἰς χωριστὰ καὶ ἀχώριστα , ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ εἰς χωριστὰ καὶ ἀχώριστα , τὰ ἀχώριστα δὲ εἰς συμβεβηκότα καὶ | ||
| , ὥσπερ τὰ χωριστὰ τῆς ὕλης τὰ μέν ἐστιν ὄντως χωριστὰ ὡς τὰ ἄυλα , τὰ δὲ κατ ' ἐπίνοιαν |
| δὲ πῶς οὐχ ἁμαρτία ; Ἀλλ ' εἰ ἡ νεῦσις ἔλλαμψις πρὸς τὸ κάτω , οὐχ ἁμαρτία , ὥσπερ οὐδ | ||
| θεὸν ἐπιστροφὴν ἐξευρίσκειν . οὕτω γὰρ ἡ παρὰ τοῦ θεοῦ ἔλλαμψις τῆς παρ ' ἡμῶν ὁράσεως αὐτῇ συντρεχούσης δεῖξις γίνεται |
| ἀσεβείας , ἀποτρέποντες καὶ τοὺς ἄλλους θύειν καὶ εὔχεσθαι ὡς εἰκαῖον ὄν : ἡμᾶς γὰρ οὔτ ' ἐπιμελεῖσθαι τῶν πραττομένων | ||
| ὅλον ἐν μέρεσιντὰ δὲ πρός τι ἅμα τῇ φύσει , εἰκαῖον ἐπὶ μερῶν ζητεῖν πρῶτον καὶ δεύτερον . Πρὸς οὓς |
| φιλοσοφία οὐ καταγίνεται περὶ τὰ μερικά , ἅτινά εἰσιν ἐν ῥοῇ καὶ ἀπορροῇ , ἀλλὰ περὶ τὰ καθόλου , ἅτινα | ||
| φαίνεται ταῦτα ὅμοια ὄντα , ἃ νῦν ἡμεῖς λέγομεν , ῥοῇ οὐδὲν οὐδὲ φορᾷ . ταῦτ ' οὖν πότερόν ποτε |
| σταθερᾷ φύσει , εἰδῶν καθαρᾷ μετουσίᾳ , τῇ ἀσωμάτῳ καὶ ἀύλῳ φύσει , καὶ συλλήβδην φάναι , πᾶσι τοῖς βελτίοσιν | ||
| ἢ καὶ δι ' ἄμφω ταῦτα , κρείττων μὲν ἡ ἀύλῳ χρωμένη τῷ ὑποκειμένῳ τῆς ὑλικῷ , καὶ τῆς φθαρτῷ |
| τὴν ἀεὶ καὶ ὡσαύτως ἔχουσαν ἐνέργειαν τοῦ θεοῦ , τὴν ἀϊδίως καὶ ἀτρέπτως τὰ πάντα πρὸς τὸ εὖ εἶναι παράγουσαν | ||
| : ὃ δηλοῖ τὸ χωρὶς ἀλλήλων εἶναι καὶ ἄμικτα ἀλλήλοις ἀϊδίως . τούτου δὲ παῖδας τὰς Πλειάδας ἐμυθολόγησαν ἑπτὰ οὔσας |
| καὶ ἐν τοῖς συνθέτοις καὶ ὡρισμένοις , καὶ ἐν τῷ ἀιδίῳ δὲ τῷ ἄνω σώματι ἡ τοῦ διαφανοῦς φύσις ἐφήπλωται | ||
| πρὸς ταὐτὰ καὶ καθ ' ἕνα λόγον καὶ μίαν τάξιν ἀιδίῳ κινήσει , καὶ τὴν θείαν ζωὴν τῇ συμφύτῳ τοῖς |
| γὰρ τῶν τῇ φαντασίᾳ τὰ πράγματα κανονιζόντων οἱ μὲν τῇ καταληπτικῇ προσέσχον οἱ δὲ τῇ πιθανῇ , τὸ κοινὸν ἀμφοτέρων | ||
| γοῦν τέχνην εἶναί φασι σύστημα ἐκ καταλήψεων , κατάληψιν δὲ καταληπτικῇ φαντασίᾳ συγκατάθεσιν . ἀνεύρετος δέ ἐστιν ἡ καταληπτικὴ φαντασία |
| ' ἑτέρου ἀνάγκη γίνεσθαι : τοῦ δὲ ποιοῦντος ἄνευ τὸ γεννητὸν οὔτε γίνεται οὔτε ἔστι . τὸ γὰρ ἕτερον τοῦ | ||
| δυνάμεως ἐπινοῆσαι οὔτε τὸ γενόμενον ἄφθαρτον οὔτε τὸ μὴ φθαρησόμενον γεννητὸν ὄν . Ὅταν δὲ τὴν ἀρίστην τις αἰτίαν ἐπιστήσῃ |
| , περιττὴ καὶ ἐμπόδιος ἡ τῆς αἰσθητικῆς καὶ δοξαστικῆς δυνάμεως εἴσκρισις , ὅπου γε καὶ νῦν , εἰ μὲν ἡ | ||
| λέγουσιν εἶναι , ὅτι ἄδηλον τὸ ἀφ ' οὗ ἡ εἴσκρισις , ἡ δὲ ἐκ τοῦ ἀσωμάτου εἰς ὁτιοῦν σῶμα |
| . Οὐ γὰρ ἔστι λέγειν μὴ τοῦτο πάντη ἄπειρον καὶ ἀνεννόητον ὄντα τούτου . Τάχα δὲ καὶ τὸ ὑπὲρ νοῦν | ||
| ἑτέρῳ παρέχον : καὶ γὰρ καὶ περὶ τούτου διαφωνήσαντες ἀνεπικρίτως ἀνεννόητον ἡμῖν πεποιήκασι τὸ μακάριον , διὰ δὲ τοῦτο καὶ |
| ἀρχὴ τῶν ὄντων καὶ μέτρον καὶ ἀσύνθετον καὶ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ μόνον καὶ εἰλικρινές , ὃ χωρὶς τῶν ἄλλων | ||
| . Πλάτων λόγον ἀίδιον τὴν οὐσίαν τῆς εἱμαρμένης καὶ νόμον ἀίδιον τῆς τοῦ παντὸς φύσεως . Χρύσιππος δύναμιν πνευματικὴν τὴν |
| αἰθήρ : διακονικὸν δέ , αὐτὸ τὸ πρὸς ὑπηρεσίαν ἡμετέραν χρησιμεῦον , ὅπερ φλογωπὸν ὁ Αἰσχύλος φησὶ παρὰ τὸ ὑποκεῖσθαι | ||
| ἐμπειρικοὶ λέγουσι , πρᾶγμα φαινόμενον καὶ γινωσκόμενον ἐκ προπαρατηρήσεως , χρησιμεῦον εἰς ὑπόμνησιν γινωσκομένου πράγματος . ροζʹ . Παρόντων τῶν |
| φακῷ : ἔξωθεν δὲ περικέχυται τούτῳ τὸ ὠοειδὲϲ ὑγρόν : προϲέοικε γὰρ τῇ χρόᾳ καὶ τῇ ϲυϲτάϲει τῷ ἐν τοῖϲ | ||
| κρυϲταλλοειδὲϲ ὑγρόν , ὃ καὶ διϲκοειδὲϲ καὶ φακοειδὲϲ καλεῖται : προϲέοικε γὰρ τῇ μὲν χρόᾳ κρυϲτάλλῳ , τῷ δὲ ϲχήματι |
| καὶ ἐν τῇ πάσῃ μακαριότητι . ὡς εἰ τοῦτο μὴ πραχθήσεται ἅπασα ἡ τῶν μετεώρων αἰτιολογία ματαία ἔσται , καθάπερ | ||
| . . πεπράξεται : Πραχθήσεται . . μετ ' ὀλίγον πραχθήσεται . . ἀναγκάσαι : Βιάσασθαι , διεγεῖραι . . |
| προσχρῆται αὐτῶι ἐν τῆι γενέσει . ἀλλ ' ὅτι μὲν προσχρῆται , δῆλον , εἴπερ τὴν γένεσιν οὐδὲν ἄλλο ἢ | ||
| δύναμιν , εἴη μὲν ἂν αὕτη περὶ σώματα μεριστή : προσχρῆται γὰρ οὐ τῇ ὕλη τῇ ἀμόρφῳ παντελῶς , ἀλλὰ |
| . Θ . φησιν : εἰ τὸ ὁρατὸν καὶ τὸ ἁπτὸν ἐκ γῆς καὶ πυρός ἐστι , τὰ ἄστρα καὶ | ||
| ὅσα ἔχει γένεσιν πᾶσιν , αὐτὸ δὲ μετ ' ἀναισθησίας ἁπτὸν λογισμῷ τινι νόθῳ , μόγις πιστόν , πρὸς ὃ |
| καὶ τοὺς κινδύνους ἐγκαταλείπῃ τὸν δῆμον . Τὸν δ ' ὀλιγαρχικὸν πάντα τἀναντία τούτων ἔχειν : τί γὰρ δεῖ πάλιν | ||
| οὖν , ἔφη . Ἆρ ' οὖν ὧδε μάλιστα εἰς ὀλιγαρχικὸν ἐκ τοῦ τιμοκρατικοῦ ἐκείνου μεταβάλλει ; Πῶς ; Ὅταν |
| καὶ τοῖς τοιούτοις . οἱ δὲ ἔμπυοι , εἰ μὲν ἀνενεχθῇ τὸ πύον καὶ ἀνακαθαρθῶσι , περισώζονται : εἰ δὲ | ||
| βῆχα κινῆσαι δυνάμενον , ἵνα διὰ τῆς ὁμοιότητος τοῦ συμπτώματος ἀνενεχθῇ τὸ πύον . ὁ γοῦν ἀναλογισμὸς γίνεται ἐπὶ τῇ |
| ὦ . Πᾶν μονοσύλλαβον οὐδέτερον ἔχον φύσει μακρὰν , εἴτε ἀπαθὲς εἴη , εἴτε πεπονθὸς , περισπᾶται : πᾶν ἀπὸ | ||
| ' ἕτερα συμβαίνει . ἄτοπον δὲ καὶ τὸ φάναι μὲν ἀπαθὲς εἶναι ὑπὸ τοῦ ὁμοίου τὸ ὅμοιον αἰσθάνεσθαι δὲ τοῦ |
| καὶ μεριστῆς οὐσίας : ἀμέριστον μὲν γὰρ εἶναι τὸ ἓν μεριστὸν δὲ τὸ πλῆθος ἐκ δὲ τούτων γίγνεσθαι τὸν ἀριθμὸν | ||
| λέγεται τῶν ποσῶν οὐ τὸ τυχόν , ἀλλὰ δεῖ αὐτὸ μεριστὸν εἶναι . ἄνευ γὰρ τοῦ ποσοῦ οὐ θεωρεῖται τὸ |
| , νόον δὲ ἁγεμόνα τᾶς τε ἄλλας ψυχᾶς καὶ τῶ σκάνεος αὐτᾶς , τὰν δ ' ἐς τἆλλα εὐτυχίαν φυσικὰν | ||
| εἴη κα σύνσοον καὶ ἓν τὸ ζῶον , διαιρωμένω τῶ σκάνεος ὑπὸ τῶ κενῶ . ἁ δ ' ὁμοία ὀργανοποιία |
| λήξεις εὑρισκόμενοι καὶ τὰς συγγενεῖς οἰκήσεις λαμβάνοντες : τὸ μὲν γηγενές τε καὶ γεῶδες φῦλον τὴν γῆν , τὸ δὲ | ||
| ἢ διὰ τὸ αὐτόχθονες εἶναι : καὶ γὰρ τὸ ζῶον γηγενές ἐστιν ἐνέρσει κρωβύλον : ἢ ἐν εἰσέρσει ἢ ἐν |
| , καὶ πλείονες τῶν ἐν τῇ τάξει ἑστώτων τῷ ὀφθαλμῷ ὑποπίπτουσιν . Εἰ δὲ καὶ ἐν πλαγίῳ τόπῳ καὶ ὑψηλοτέρῳ | ||
| οὕτως οὐδὲ περὶ τῶν πραγμάτων ἐκείνων , ἐν οἷς οὐχ ὑποπίπτουσιν ἡμῖν ἀνωμαλίαι , δια - βεβαιοῦσθαι προσήκει μὴ εἶναι |
| τίνος , ἀπεφοίβασε δι ' ἑξαμέτρου τόνδε τὸν τρόπον : ἄγνωστόν μ ' ἔρεαι γενεὴν καὶ πατρίδα γαῖαν ἀμβροσίου σειρῆνος | ||
| . ἐγὼ δ ' ἱστορίαν οὐ παρ ' ἄλλων παραδεξάμενος ἄγνωστόν τε καὶ ἀμάρτυρον , ὑπὸ νεαρᾷ δὲ τῇ τῶν |
| φησὶν , ὁ κατὰ τὴν πόλιν πῆ μὲν εἰς καλὸν ἐκβέβηκεν αὐτῇ : ἐσώθη γὰρ καὶ οὐκ ἀνηρπάσθη ὑπὸ τῶν | ||
| Δίδαξον , εἰ διδακτόν , ἐξ ὅτου φοβῇ . Τοιοῦτον ἐκβέβηκεν οἷον , ἢν φράσω , γυναῖκες , ὑμῖν , |
| ἐνίδοιμέν τινα φύσιν τοιαύτην οὐδὲν ἔχουσαν τῶν ἄλλων , ὅσα συνήρτηται ἡμῖν , καθὰ πάσχειν ὅ τί περ ἂν συμβῇ | ||
| τοῖν δυεῖν στίχοιν , ἐν οἷς καὶ τὰ ἄλλα πάντα συνήρτηται , ἢ οἷς ὑποτέτακται . Ἀλλὰ πρῶτον μὲν ἄμεινον |
| τῶν κατὰ μέρος προνοεῖ ὁ θεός . Οὐδὲ ἐνταῦθα τοίνυν εὐκτέον ; Ὅμοιον ὡς εἰ καὶ ἰατρὸν ᾔτει ὁ κάμνων | ||
| Τοῦτο μὲν αὐτόν σε καλῶς ἔχει ἐσκέφθαι ὅ τι σοι εὐκτέον , εἰ μὴ καὶ μάντιν ἅμα ἐθέλεις εἶναι τὸν |
| μαθεῖν . εἰσί τινες οἱ τὴν ἄποιον καὶ ἀνείδεον καὶ ἀσχημάτιστον οὐσίαν θεοπλαστοῦντες , τὸ κινοῦν αἴτιον οὔτε εἰδότες οὔτε | ||
| : τὸ μὲν γὰρ μέλος ἀνενέργητόν τ ' ἐστὶ καὶ ἀσχημάτιστον , ὕλης ἐπέχον λόγον διὰ τὴν πρὸς τοὐναντίον ἐπιτηδειότητα |
| ἕποιτ ' ἀεί „ , κἀν τῇ Παρακαταθήκῃ : ” συνακολούθει μεθ ' ἡμῶν ” φησίν . ἀλοάσαντα : ἐν | ||
| . Ἴακχε πολυτίμητε , μέλος ἑορτῆς ἥδιστον εὑρών , δεῦρο συνακολούθει πρὸς τὴν θεὸν καὶ δεῖξον ὡς ἄνευ πόνου πολλὴν |
| ποσὸν καταγίνεται , τὸ δὲ ποσόν , ὡς εἴρηται , διττόν ἐστιν , ἑκάτερον δὲ τούτων διττόν ἐστιν , τούτου | ||
| δόκει σοὶ μηδέπω ' ν προοιμίοις . ἔστι δὲ τοῦτο διττόν . ἢ ἃ εἶπον ἀληθῆ νόμιζε καὶ μηδὲ ψευδῆ |
| ἐμὸν δαίμονα ἵλεων , τουτέστιν ἀρκούμενον , εἰ ἔχοι καὶ ἐνεργοίη κατὰ τὸ ἑξῆς τῇ ἰδίᾳ κατασκευῇ . Ἆρα τοῦτο | ||
| χρώμενος ἀπροσδεής ἐστι τῶν καλῶν . εἰ γὰρ αὐτός τι ἐνεργοίη , οὐκ ἔτι πολιτικὸς ὁ τοιοῦτος . ὡς ἐν |
| ψυχῆς νοερὸν καὶ λογικόν ἐστι , τὸ δὲ ἄλογον καὶ ἐμπαθές , καὶ διὰ τοῦτο μέσος θεοῦ καὶ θηρίου γέγονεν | ||
| ἀπαθὲς καὶ ἀθάνατον , δαίμονα δὲ κατὰ τὸ ἀθάνατον καὶ ἐμπαθές , ἄνθρωπον δὲ κατὰ τὸ ἐμπαθὲς καὶ θνητόν , |
| , ἵνα τῆς ἀσωμάτου καὶ ἀφθάρτου παρὰ τῷ ἀγενήτῳ καὶ ἀφθάρτῳ ζωῆς μεταλάχωσιν , αἱ δὲ καταποντωθεῖσαι τῶν ἄλλων ἀνθρώπων | ||
| πρωτογενῆ . ἐπειδὴ γὰρ πᾶν γένος ἄφθαρτον , δικαίως τῷ ἀφθάρτῳ προσνεμηθήσεται , καὶ εἴ τις καὶ συνόλως μήτραν διοιγνύειν |
| δὲ ἀμφισβητεῖται , καὶ ὅτι μὴ αὐτῷ ἀεὶ καὶ ὅτι χωριστός : χωριστὸς δὲ τῷ μὴ προσνεύειν αὐτόν , ἀλλ | ||
| τὸ μὲν γὰρ αἰσθητικὸν οὐκ ἄνευ σώματος , ὁ δὲ χωριστός . ταῦτα γὰρ ἄντικρυς περὶ τοῦ δυνάμει νοῦ διορίζεται |
| προηγουμένης . Ὅτι δὲ τὸ ἄποιον σῶμα πρώτῃ ποιοῦται τῇ οὐσιώδει ποιότητι , δῆλον : τῶν γὰρ συμβεβηκότων ἐπιγιγνομένων , | ||
| κινήσεις ἀρρωστίας γνωρίζεις . Ὅταν ἄμετρος ζέσις ἐπιγένηται τῇ ἐνούσῃ οὐσιώδει ὑγρότητι ἐν τοῖς στερεοῖς σώμασι , μὴ μέντοι γε |
| ὂν δὲ οὐδέποτε ; τὸ μὲν δὴ νοήσει μετὰ λόγου περιληπτόν , τὸ δ ' αὖ δόξῃ μετὰ αἰσθήσεως ἀλόγου | ||
| ὂν δὲ οὐδέποτε ; τὸ μὲν δὴ νοήσει μετὰ λόγου περιληπτόν , ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ὄν , τὸ δ ' |
| ' εἰ μηδετέρως , οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο εἶναι τὸν ἀριθμὸν χωριστόν . , Ἔτι δὲ τὸ διαφωνεῖν τοὺς τρόπους περὶ | ||
| τὰς μὲν αἰσθήσεις οὐκ ἄνευ σώματος , τὸν δὲ νοῦν χωριστόν . ἁψάμενος δὲ καὶ τῶν περὶ τοῦ ποιητικοῦ νοῦ |
| τὰ κατὰ γαστρός , ὄντα ἐπίσης ἀκίνητα πρὶν ὡς ζῷα ψυχοῦσθαι , ἐατέον . Ἀλλ ' ὁ Πλάτων , φασί | ||
| κόσμον κατὰ ἁρμονίαν λέγουσι διοικεῖσθαι , οὕτω καὶ τὸ ζῷον ψυχοῦσθαι . δοκεῖ δὲ ἡ τέλειος ἁρμονία ἐν τρισὶ συμφωνίαις |
| καὶ ὅσα περὶ τούτου προείρηται , ἐπεὶ οὐδὲ τῇ ἑνιαίᾳ γνώσει πάντη γνωστόν , ὅτι μηδὲ γνωστὸν ὃ μόνον ἕν | ||
| περὶ ὧν οὐκ οἶσθα : συγγενοῦ τρέχων Πλάτωνι , καὶ γνώσει λίτρον καὶ κρόμμυον . ἀπήντων τῷ ξένῳ , εἰς |
| γὰρ διπλᾶ οὐδέποτε προτάσσονται ἢ ὑποτάσσονται , εἰ μὴ ἐν καταλήξει μερῶν λόγου , οἷον Σφίγξ , σάρξ . Πᾶσα | ||
| σωτήρ ἢ μόρον εἴπω ; ποῖ δῆτα κρανεῖ , ποῖ καταλήξει μετακοιμισθὲν μένος ἄτης ; Πρῶτον μὲν εὐχῇ τῇδε πρεσβεύω |
| μὴ παρελθεῖν αὑτοῦ τὴν σκηνήν , ἀλλ ' ὡς πρέπον εἰσεληλυθότας ξενίων μετασχεῖν : οἱ δ ' οὐκ ἐκ τῶν | ||
| εἶδες , φησίν , τοὺς λίθους τοὺς διὰ τῆς πύλης εἰσεληλυθότας εἰς τὴν οἰκοδομὴν τοῦ πύργου βεβλημένους , τοὺς δὲ |
| τοῦτο ὡροσκοπήσει ἐν τῇ ἐκτέξει , ὅπου δὲ ἐν τῇ ἐκτέξει παροδεύει τοῦτο ὡροσκόπησεν ἐν τῇ σπορᾷ . περὶ δὲ | ||
| ἡ Σελήνη ἐν τοῖς προανηνεγμένοις ζῳδίοις τῆς ὥρας ἐν τῇ ἐκτέξει ἔμπαλιν ποίει . ἀρίθμει ἀπὸ τῆς Σελήνης ἐπὶ τὴν |
| γῆν τόπον , εἴπερ ἐστίν , ἐπειδὴ φρικώδη αὐτὸν καὶ φθαρτικὸν ᾄδουσιν , ἀποτάττωμεν τοῦ κόσμου . „ Ταῦτα τοῦ | ||
| , πῦρ δὲ εἰς τὸ χρειῶδεςἄπληστον δ ' ἐστὶ καὶ φθαρτικὸν τοῦτοκαὶ κατὰ τοὐναντίον εἰς τὸ σωτήριον , ὅπερ εἰς |
| νόμου ἰσχυρὸν κατεῖχεν | : ἄνθρωπος δέ , ᾧ | πολυκίνητον φύσιν ἔδωκεν ὁ θεός , “ ἐπὶ τραφερήν | | ||
| , καθεστηκός , τὸ δὲ θάτερον ἀβέβαιον , εὐμετακίνητον μετακινούμενον πολυκίνητον , πολύφορον , μετατρεπόμενον , φερόμενον , πλανώμενον πλανητόν |
| τε καὶ εὐφωνίας , θαρροῦντες , ὡς εἴ τι καὶ μυθῶδες λέγοιεν , τὸ μὲν ἡδὺ τῆς ἀκροάσεως αὐτοὶ καρπώσονται | ||
| ἔννοιαν περὶ θεοῦ κρατεῖν , καὶ μὴ ἐκπίπτειν εἰς τὸ μυθῶδες καὶ ἀνθρώπινον κατάστημα . πολλαχῶς γὰρ ὃ βούλεται λέγειν |
| τὰ καίρια μόνον προτάσσειν : οἷς μὲν οὖν ἂν μήπω τετελειωμένοις εἰς αὔξησιν ἐκπεσὸν μηδὲ ἐμπέσῃ , γυιοῦται καὶ ὁ | ||
| τοῦ ἔξω ἐκπεπτωκότος μηροῦ . οἷς μὲν οὖν ἂν ἤδη τετελειωμένοις ἐκπεσὸν τὸ ἄρθρον [ ἢ ] μὴ ἐμπέσῃ , |
| τῶν ἀρτηριῶν κινήϲεωϲ οὕτωϲ : μέγαϲ μὲν καὶ ϲφοδρὸϲ καὶ ταχὺϲ καὶ πυκνὸϲ ὁ ϲφυγμὸϲ ὀξείαϲ ἂν εἴη νόϲου δηλωτικόϲ | ||
| : ἔχει δέ τι καὶ κλονῶδεϲ ὁ ϲφυγμὸϲ οὗτοϲ καὶ ταχὺϲ μέν ἐϲτι καὶ πυκνόϲ , οὐκ ἀεὶ δὲ μέγαϲ |
| ἢ δεσπότου μοχθηροῦ ἢ τρόπου . ἴσως δέ σοι ἀκριβῶς σκεπτομένῳ οὐδ ' ἐνταῦθα ἡ διπλόη φανήσεται : οὐ γὰρ | ||
| . καὶ μὴν καὶ ἐν τοῖς σχήμασι κατ ' ἀριθμὸν σκεπτομένῳ ταὐτὸ συμβαίνει : πρῶτον γάρ ἐστι τρίγωνον τὸ ἰσόπλευρον |
| τρόπον τινὰ καὶ συλλέγεται καὶ θείου πληροῦται τόνου καὶ τῇ νοερᾷ τελειότητι τῆς ψυχῆς συνέπεται . τί οὖν ἡ ἐνίων | ||
| αὐτογόνῳ καὶ τῇ αὐτοκινήτῳ καὶ τῇ ἀνεχούσῃ πάντα καὶ τῇ νοερᾷ καὶ τῇ διακοσμητικῇ τῶν ὅλων καὶ τῇ πρὸς ἀλήθειαν |
| ὅτι μηδὲν τοιοῦτον κενὸν οἷόν τε ὑπάρχειν μήτε ἀθρόον μήτε ἐγκεκραμένον τοῖς σώμασιν , ὥσπερ τὰ λεπτομερέστερα σώματα παχυτέροις , | ||
| . Τοιγαροῦν καὶ μένει ἐν αὐτῷ τὸ τρίτον κατὰ τὸ ἐγκεκραμένον τῆς μονῆς ἰδίωμα , καὶ προϊὸν ἀφ ' ἑαυτοῦ |
| τοὺς ἔρωτι σοφίας θείῳ πεπιστευκότας καὶ μὴ μόνον λέγειν σὺν ἠρεμίᾳ , ἀλλὰ καὶ μετὰ κραυγῆς μείζονος ἐκβοᾶν , οὐ | ||
| ἁπλῶς ἄνευ προσθήκης ποιοῦνται τὸν ὁρισμόν , μὴ προστιθέντες τῇ ἠρεμίᾳ καὶ ἀπαθείᾳ τὸ ὡς δεῖ καὶ ὅτε δεῖ καὶ |
| ψυχαῖς πεσεῖν ἐνταῦθα καὶ αὐτὸς φυγὰς θεόθεν γενόμενος ἥκειν πίσυνος μαινομένωι Νείκει τοσοῦτον παρεγύμνου ὅσον καὶ Πυθαγόρας οἶμαι καὶ οἱ | ||
| τὴν τοῦ Νείκους διακόσμησιν : Νείκεϊ , γάρ φησι , μαινομένωι πίσυνος , νεῖκος μαινόμενον καὶ τεταραγμένον καὶ ἄστατον τὸν |
| εἰπεῖν λίθος ἢ ξύλον , ἔστι δὲ καὶ τὸ λόγῳ θεωρούμενον σῶμα οἷον τὸ μαθηματικόν . ἐν οὖν τῇ οὐσίᾳ | ||
| καὶ τὸ ὑλικὸν αἴτιον , ὃ κατὰ μὲν τὸ προσεχὲς θεωρούμενον οὐ κωλύεται εἶναι γενητόν , ἀναλυόμενον δὲ εἰς ἔσχατον |
| , τὸν Νεῖλον τῇ ῥάβδῳ πατάξαι : τὸν δὲ ποταμὸν πολύχουν γενόμενον κατακλύζειν ὅλην τὴν Αἴγυπτον : ἀπὸ τότε δὲ | ||
| διδασκομένῳ συμβαίνει μετιόντι πρὸς ἐπιστήμην ἀπολιπεῖν ἀμαθίαν : ἀμαθία δὲ πολύχουν . διὰ τοῦτο ὁ πρῶτος λέγεται πολύπαις μέν , |
| ἐλήλυθεν εἰπεῖν ἔχεις ἔχων εἰπεῖν τὸ σῶμα ὅπου ἐστίν , ἄυλον δὲ εἴ τί ἐστι καὶ δεῖται οὐδὲν σώματος πρότερον | ||
| εἰσιν : οὐδὲ γάρ τις δύναται ξύλον ἢ λίθον ἐπινοῆσαι ἄυλον . ἢ καὶ τῇ ὑποστάσει καὶ τῇ ἐννοίᾳ ἄυλά |
| διὰ ϲώματοϲ ἰϲχνότητα , ὡϲ μετ ' ὀλίγον δείξομεν . αὐξάνεται δὲ τὸ θερμὸν ἢ διὰ τὰ κατὰ φύϲιν αἴτια | ||
| : καὶ ὅλως δὲ πλείω ἐν τοῖς προσβορείοις φύεται . αὐξάνεται δὲ καὶ ἐπιδίδωσι τὰ πυκνὰ μὲν ὄντα μᾶλλον εἰς |
| ἐνίοις πράγμασι , τὰς δ ' ἧττον ᾠκειῶσθαι . | νομοθετικῇ δ ' ἀδελφὰ καὶ συγγενῆ τέτταρα ταυτὶ διαφερόντως ἐστί | ||
| , ἥ τε ἰατρικὴ τῇ γυμναστικῇ καὶ ἡ δικαιοσύνη τῇ νομοθετικῇ : ὅμως δὲ διαφέρουσίν τι ἀλλήλων . τεττάρων δὴ |
| τοὺς μὲν νοητοὺς ἀριθμοὺς ἀιδίους ὑποθώμεθα , τοὺς δὲ αἰσθητοὺς φθαρτούς , ἤδη διὰ τὸ ἀίδιον οἱ νοητοὶ παρακτικοὶ ὑπάρχουσι | ||
| δοξάζεσθαι ] : ἀπείρους τε εἶναι κόσμους καὶ γενητοὺς καὶ φθαρτούς . μηδέν τε ἐκ τοῦ μὴ ὄντος γίνεσθαι μηδὲ |
| προγέγραπται δὲ περὶ ταύτης ἀκριβέστατα ἐν τῷ Δευτέρῳ Λόγῳ . Πνεῦμα φυσῶδες ἀθροιζόμενον ἔν τινι τῶν μορίων τὰ ἐμφυσήματα γεννᾷ | ||
| . Πάλαι γὰρ ἂν τὰ μέγιστα τῶν πελαγῶν ἐξανάλωτο . Πνεῦμα τοίνυν τὸ θεῖόν φησιν , ᾧ [ δὴ ] |
| μνημονικὸν τοῦ ἀναμιμνῃσκομένου πανταχοῦ κρεῖττον , ὅτι τὸ μὲν λήθῃ κέκραται , τὸ δὲ ἀμιγὲς καὶ ἄκρατον ἐξ ἀρχῆς ἄχρι | ||
| ψυχρῶν ἢ τῶν θερμῶν ἢ τῶν ἄλλων , ἐξ ὧν κέκραται τὸ σῶμα , ὅταν ὑπερβολὴν ἔχῃ , καὶ ὁ |
| , ὥσπερ τὰ στεατώματά ἐστι : ῥηθήσεται δὲ τί ἐστὶ στεάτωμα ὕστερον . Ἐποχὴ ἐμμήνων ἐστὶν , ὅταν μὴ κενοῖ | ||
| σκληραί : οὔτε γὰρ οὕτω μαλακή ἐστιν , ὡς τὸ στεάτωμα , οὔτε οὕτω σκληρά , ὡς ὁ σκίρρος , |
| ἀνέσει καὶ παρ ' οἶνον . . : κρύπτειν ἀμαθίην κρέσσον ἢ ἐς τὸ μέσον φέρειν . , . . | ||
| στόμα τοι καὶ ἐφίμερος , ὦ Δάφνι , φωνά : κρέσσον μελπομένω τευ ἀκουέμεν ἢ μέλι λείχειν . λάσδεο τὰς |
| τινὶ παρηλλαγμένῃ χρῶνται οὔτε βίον παράσημον ἀσκοῦσιν . Οὐ μὴν ἐπινοίᾳ τινὶ καὶ φροντίδι πολυπραγμόνων ἀνθρώπων μάθημα τοῦτ ' αὐτοῖς | ||
| καὶ ἐπὶ τοῦ δευτέρου : ἔχει γὰρ τὸ ἐνεργείᾳ ἢ ἐπινοίᾳ . περὶ δὲ τοῦ τρίτου ὡς κακῶς ἔχει ἐν |
| φθείρεσθαι . Καθ ' οὓς μὲν γενητὸς ὁ κόσμος , γενητὰ τὰ ζῷα καὶ φθαρτά εἰσιν . Οἱ περὶ Ἐπίκουρον | ||
| γένεσις ἔσται , εἰ δὲ μὴ γένεσις , οὐδὲ τὰ γενητὰ εἴδη , εἰ δὲ μὴ τὰ γενητά , οὐδὲ |
| εἶναι : οὐδὲ γὰρ ἐπὶ βαρῶν ἢ μέτρων ψιλῇ τῇ ἐμφάσει ἀρκούμεθα , ἀλλὰ κανόνα τινὰ ἐφ ' ἑκάστου εὕρομεν | ||
| , δι ' ἐκείνου τοῦτο σημαίνων , καὶ παρέοικε τῇ ἐμφάσει τοῦτο . βουλόμενος γὰρ πάλιν εἰπεῖν ἃ ὁ Μειδίας |
| ὁ παλαιὸς ιγ Τελευτᾷ δὲ ὁ ῥηθεὶς οὗτος Ἡσίοδος ἐν Λοκρίδι , τοιουτοτρόπως . Μετὰ τὴν νίκην , ἣν αὐτὸν | ||
| ἐν Μουσείῳ σοφοῖς . Ἐγενόμην ἐν Ἄργει καὶ Φωκίδι καὶ Λοκρίδι καὶ ἐν Σικυῶνι καὶ ἐν Μεγάροις καὶ διαλεγόμενος τοῖς |
| ἢ καινὰ κεῖσθαι θέσμι ' ἀνθρώποις τὰ νῦν : ἐπεὶ σύνοισθά γ ' εἰς ἔμ ' οὐκ εὔορκος ὤν . | ||
| ἃ ἔλεγεν . Ἐφαίνετο γάρ , ὦ Σώκρατες : καὶ σύνοισθά που καὶ αὐτὸς ὅτι οἱ μέγιστον δυνάμενοί τε καὶ |
| . . ὁ δὲ Ἀπολλωνιάτης Διογένης ἐκ τοῦ ἀέρος ἔφη ξυστῆναι τὸ πᾶν . . Ἵππασος δὲ ὁ Μεταποντῖνος καὶ | ||
| καὶ τῆς ᾠδῆς , συνευχόμενος δὲ τῇ Ναυσικᾷ ὁμόφρονα αὐτῇ ξυστῆναι γάμον , εὐδαιμονίζων δ ' αὖ τῆς ἀθανασίας τὴν |
| ὄναρ τὸ περὶ τῆς μάχης οὕτως ἐξηπάτησεν αὐτόν , Νέστορι ἀπεικασθέν . οὐ μόνον δὲ τῷ Νέστορι ὑπήκουε δοκοῦντι φρονιμωτάτῳ | ||
| τὰς εἰκόνας ἐπανάγοντα , ἐπεὶ μηδὲ ἄλλως ἦν γνῶναι τὸ ἀπεικασθέν , εἰ μὴ τῇ πρὸς τὸ αἴτιον τὸ παραδειγματικώτερον |
| . φερόμενοι λόγοι βίαιοι . καὶ δῆλον ὅτι οὐκ ἐπὶ φθορᾷ παρθένων μόνον οὔτε τὸ ὄνομα οὔτε ἡ δίκη ἐλέγετο | ||
| πρόνοιαν . ἐπεὶ δὲ ἡ φύσις αὐτοῦ ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ συνεχεῖ καθέστηκε καὶ πλήρωσις καὶ κένωσις αὐτὸ τιθηνοῦσι , |
| κοινοῦ τὸ ὁρᾶτε τὸ μὲν : ἡ Ποτίδαια ἐπικαιρότατον : ἁρμοδιώτατον . ἀποχρῆσθαι : ἐνέργειαν ποιεῖν . ἡ δὲ ναυτικὸν | ||
| , σχῆμ ' ἔχοντα σφαιροειδές : πρὸς γὰρ τὴν κίνησιν ἁρμοδιώτατον τὸ τοιοῦτον , καθά φησι Ποσειδώνιος ἐν τῷ πέμπτῳ |
| οὖν εἰσιν οἱ θρυλούμενοι ἀναπόδεικτοι , πάντες δέ μοι δοκοῦσιν ἀσύνακτοι εἶναι κατὰ παρολκήν . αὐτίκα γοῦν , ἵνα ἀπὸ | ||
| πάντες οἱ ἀποδεικτικοὶ λόγοι τῶν τε Στωικῶν καὶ τῶν Περιπατητικῶν ἀσύνακτοι τυγχάνουσιν ὄντες . ἐξ ἐπιμέτρου δὲ οὐ χεῖρον ἴσως |
| δὲ παροιμία : δοῦλε δεσποτῶν ἄκουε καὶ δίκαια κἄδικα . πρέποντ ' ἀρχὰς βίου : πρέποντά μοί ἐστι καὶ ὀφειλόμενα | ||
| ] , Θησεῦ , τῆι τ ' Ἀθηναίων πόλει [ πρέποντ ' ἔλεξας : τοῖσι δυστυχοῦσι γὰρ ἀεί ποτ ' |
| . ἀλλ ' ἴσως ὁ Ἀριστοτέλης μετὰ τὸ ἐπισημήνασθαι τῇ ἀταξίᾳ τῆς ἐξ ἀρχῆς γενομένης ἐκθέσεως τῶν τοῦ ἀναγκαίου προτάσεων | ||
| ἐξηγησαμένους . ἐν τούτῳ δὴ τῷ θορύβῳ τε καὶ τῇ ἀταξίᾳ ἐπιθεμένους αὐτοῖς τοὺς βαρβάρους κατακόψαι πάντας , ὥστε ἱππέας |
| καὶ τὸ φυσιολογικὸν λέγεται θεωρητικὸν καὶ τὸ μαθηματικὸν καὶ τὸ θεολογικόν . ταῦτα μὲν περὶ τῆς διαιρέσεως τοῦ θεωρητικοῦ . | ||
| τοίνυν τοῦτο εἰς τρία , εἰς φυσικόν , μαθηματικόν , θεολογικόν . καὶ εἰκότως : ὁ γὰρ φιλόσοφος πάντα τὰ |
| τοὺς κακοὺς φεύγων ἀεί . Ὃ δεῖ παθεῖν σε μηδαμοῦ σκέψῃ φυγεῖν : οὐ γὰρ δυνήσῃ φεύγειν ὅ σε δεῖ | ||
| αἴροντες ὡς ἀβέλτεροι καὶ σκέψομαι λέγοντες . ἄνθρωπος γὰρ ὢν σκέψῃ σὺ περί του , δυστυχής , ὅταν τύχῃ ; |
| δὲ δύναμιν καταβεβλημένην ὑπὸ δυσκρασίας . δύναμις δὲ ῥωσθεῖσα ἢ ἔπεψεν ἢ ἀπεδίωξε τὴν ὕλην , καὶ ἐπαύσατο ἡ νεφρῖτις | ||
| τουτέῳ τῆς φύσεως : τῷ μὲν γὰρ χρώματι ὅ τι ἔπεψεν ὡς ῥᾴδιον ὄν : οὐκ ἔτι δὲ καὶ τῇ |
| , οἵους ᾄδουσι τοὺς Ἀλωάδας οἱ ποιηταί , οὓς ἡ τερατεία τοῦ σώματος εἰς ἄτοπα ἐξήνεγκε φαντάσματα καὶ ἀλλόκοτα , | ||
| , σεμνολογία , μεγαληγορία μεγαλορρημοσύνη , ὑπερφρόνησις , ὑπεροψία , τερατεία . ἡ δὲ ὑπερηφανία , τὸ μὲν πρᾶγμα ἔστι |