| μὲν ἀρχὴν οἱ κυνοτρόφοι θεραπεύουσιν , ἐγχρονίσασα δὲ καὶ αὐτὴ δυσέφικτον . λέγεται δὲ ὡς ἑλμινθιάσασα , σῖτον φαγοῦσα ἐκτινάσσει | ||
| τῶν γενεαλογουμένων ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων καὶ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν δυσέφικτον ἔχει τὴν ἀπαγγελίαν : τὸ δὲ μέγιστον καὶ πάντων |
| . Οὐ γὰρ ἔστι λέγειν μὴ τοῦτο πάντη ἄπειρον καὶ ἀνεννόητον ὄντα τούτου . Τάχα δὲ καὶ τὸ ὑπὲρ νοῦν | ||
| ἑτέρῳ παρέχον : καὶ γὰρ καὶ περὶ τούτου διαφωνήσαντες ἀνεπικρίτως ἀνεννόητον ἡμῖν πεποιήκασι τὸ μακάριον , διὰ δὲ τοῦτο καὶ |
| ποιητὴς ἐκφεύγει τὴν συνήθη γραφήν , πρός τι τερατωδέστερον καὶ ξενίζον ἐναποβλέπων . δή . ἐνταῦθα γὰρ ὁ Ὀλυμπιακὸς ἀγών | ||
| ἢ καὶ ἐξ ἀλληλογονίας ἐκφύει καὶ εἰς φῶς προελήλυθε τέρας ξενίζον καὶ ἀλλότοκον μήτε προμνηστευσαμένου μηδενὸς τὴν συζυγίαν , μήτε |
| ἀρχὴ τῶν ὄντων καὶ μέτρον καὶ ἀσύνθετον καὶ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ μόνον καὶ εἰλικρινές , ὃ χωρὶς τῶν ἄλλων | ||
| . Πλάτων λόγον ἀίδιον τὴν οὐσίαν τῆς εἱμαρμένης καὶ νόμον ἀίδιον τῆς τοῦ παντὸς φύσεως . Χρύσιππος δύναμιν πνευματικὴν τὴν |
| ἵνα κινήσῃ καὶ τὸ ὄργανον : νῦν δὲ τῷ ὑποκειμένῳ συνυφέστηκεν , καὶ οὐδεμίαν ἔχει χωριστὴν ἐνέργειαν . Τὸ δὴ | ||
| τοῖς μαθηματικῶς οὖσι , συντρέχει δὲ ἅμα πρὸς αὐτὰ καὶ συνυφέστηκεν ἀσύνθετον καὶ ἀμέριστον ἔχουσα τὴν ἐν ὅλοις καὶ ἀφ |
| ὄντα καὶ πεπραγμένα , αὐτῷ δὲ πάλιν ἡ πηλικότης τὴν καθολικὴν ἔχει δύναμιν : αἱ γὰρ αὐξήσεις πρὸς σύγκρισιν οὖσαι | ||
| δὲ κακοχύμουϲ καθαίρονταϲ καταλλήλῳ φαρμάκῳ . ἔπειτα δὲ μετὰ τὴν καθολικὴν κένωϲιν ἀποφλεγματιϲμοῖϲ χρῆϲθαι καὶ διὰ ῥινῶν καθαίρειν καὶ πταρμοὺϲ |
| εἶναι : τοιοῦτον δ ' εἶναι τὸν σπουδαῖον καὶ τὴν σπουδαίαν . πλείστους δ ' αὐτοῖς εἶναι λόγους περὶ τοῦ | ||
| , καθάπερ Ξενοκράτης φησὶν εὐδαίμονα εἶναι τὸν τὴν ψυχὴν ἔχοντα σπουδαίαν : ταύτην γὰρ ἑκάστου εἶναι δαίμονα . ὁ γὰρ |
| τ ' εἰσὶν οἱ πολλοὶ οὐ τὰ σμικρότατα τῶν κακῶν ἐξεργάζεσθαι ἀλλὰ τὰ μέγιστα σχεδόν , ἐάν τις ἐν αὐτοῖς | ||
| πατρῴαν οἰκίαν καὶ διαιτώμενον παρὰ Μισγόλᾳ , πρᾶγμα οἶμαι χαλεπὸν ἐξεργάζεσθαι ἐπιχειρῶν : οὔτε γὰρ ἐμὲ δεῖ τοὺς ἐμαυτοῦ φίλους |
| τὸ λογικὸν διεῖλον , οἱ δὲ εἰς τὸ φυσικὸν καὶ ἠθικόν , οἱ δὲ εἰς τὸ λογικὸν καὶ ἠθικόν : | ||
| Σωτίων μεμαρτύρηκεν , εἰς τοὺς ἀπὸ τῆς Κυρήνης ὡς λέγοντας ἠθικόν τι καὶ λογικὸν φιλοσοφίας εἶναι μέρος . πλὴν οὗτοι |
| καθαρότητα καὶ λεπτότητα μεταβάλλεται : ὃ καὶ αὐτὸ σημεῖόν ἐστιν ἐναργὲς τοῦ ἐναντίου ἢ οὗ σὺ λέγεις . Ἀπαθεῖς τε | ||
| τὸ πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸ αἰτιατὸν τοῦ αἰτίου σαφέστερον , ἐναργὲς ὂν ἐκ τῶν πραττομένων καθ ' ἕκαστα . τὸ |
| οὐ συγχωρῶν αὐτοῖς , τὴν αἰτίαν τὴν ἐπαναβεβηκυῖαν καὶ καθολικὴν ἄληπτον ἐπὶ τῇ νόσῳ ὑπάρχειν : τῇ τε περὶ αἰτιῶν | ||
| . περιληπτά , περὶ δὲ τοῦ μὴ εἰς τὸ παντελὲς ἄληπτον εἶναι τὴν ἀλήθειαν , ἀλλ ' ἐφ ' ὅσον |
| περιττωμάτων ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ τὴν ὅλην διάθεσιν ἐπαύξεσθαι μᾶλλον καὶ δυσδιαφόρητον γενέσθαι . πολλοὶ γοῦν ἐκ δευτέρου καὶ τρίτου δεδωκότες | ||
| τοῖς παρηγοροῦσι καὶ ψύχουσι μέν , οὐκέτι δὲ στύφουσιν : δυσδιαφόρητον γὰρ ἡ στῦψις ἐργάζεται τὸν ὄγκον , ἐπὶ πολὺ |
| δέκα λέγεσθαι κατηγορίας : ἐν ὁμωνυμίᾳ γὰρ ἐκφέ - ρεσθαι τἀγαθόν , τά τε τοιαῦτα πάντα ὄνομα κοινὸν ἔχειν μόνον | ||
| ἐν ἀνθρώπων ψυχαῖς τὸ κακόν , ἐσταλμένον δὲ καὶ σπάνιον τἀγαθόν . παραίνεσις οὖν ὠφελιμωτάτη μὴ τοῖς πολλοῖς , μεθ |
| χρόνον ἂν γενομένῃ , δοξάσαι περὶ αὐτῶν εἰς αὖθις τὸ ἀληθέστατον . Τὰς ἄλλας τοίνυν ὅσαι ἐπιστῆμαι μέν εἰσιν λεγόμεναι | ||
| ἐνηνοχέναι μᾶλλον Θήρωνος ἄλλον τινά . ἄλλως : ὄμνυμι ὅρκον ἀληθέστατον , μήτε εὐεργέτην ἀπὸ ἑκατὸν ἐτῶν γενέσθαι μήτε μεγαλόψυχον |
| μάζας ποιήσαντες ξηράς , ἐντιθέασιν εἰς τὰ ἄλευρα . Τὸν ἄφθαρτον σῖτον ἐπιμελῶς καθαρίσας καὶ σήσας στάθμισον , καὶ εἰ | ||
| τὸ ἀθάνατον ἀληθὲς λέγειν , εἴπερ δεῖ τὸ ἀθάνατον καὶ ἄφθαρτον ἀπαθὲς εἶναι , ἄλλῳ ἑαυτοῦ πως διδόν , αὐτὸ |
| τὸ ἀγένητον , εἰς τί φθαρήσεται ; ἢ γὰρ εἰς ἀγένητον ἢ εἰς γενητόν . εἰ μὲν γὰρ εἰς ἀγένητον | ||
| τοιαῦτα , μὴ πρὸς ἀρχέτυπον τὸ πρὸς ἀλήθειαν καλὸν τὸ ἀγένητον καὶ μακάριον καὶ ἄφθαρτον ἀπεικονισθέντα . καὶ διὰ τοῦτο |
| ῥητορικῆς τὸ μὲν εἰ ἔστι ζητεῖσθαι οὐκ εὔλογον ἅτε δὴ ὁμολογουμένην καὶ ἀναμφίλεκτον λαχούσης τὴν ὕπαρξιν , τὰ δὲ λοιπὰ | ||
| τοσοῦτον ἀγαθὸν εὖ βουλευομένοις εὑρίσκεται : τὴν δὲ ὑπὸ πάντων ὁμολογουμένην ἄριστον εἶναι εἰρήνην πῶς οὐ χρὴ καὶ ἐν ἡμῖν |
| τῶν δὲ ἐκτός , τὰ περὶ ψυχὴν μάλιστα ἀγαθὰ καὶ κυριώτατα ἀγαθὰ πάντες ὁμολογήσουσιν . αἱ δέ γε πράξεις καὶ | ||
| φησι μάλιστα τοῦτο ὑπάρχειν ὁ Εὔδημος , οὐδὲ τούτοις δὲ κυριώτατα : δύο γὰρ σώματα οὐχ οἷόν τε εἶναι ἅμα |
| . ἀπέκοψε δὲ τὰ αἰδοῖα τοῦ οὐρανοῦ , ἤγουν τὴν ἄτακτον ἐκείνην τῶν ὑδάτων φοράν . . πάλιν δ ' | ||
| τὸ ἀμείβειν . . . . , . ἀάλιον : ἄτακτον , ἀκρατές : ἀπὸ τοῦ ἁλῶ , τὸ κρατῶ |
| καὶ αὐτὸ κατὰ μέν τι παρασκευαστικὸν , κατὰ δέ τι συνεκτικόν : ὡς βουβώνων ἕλκος καὶ βουβώνων πυρετὸς , καὶ | ||
| ὑπέθεντο τέσσαρα : προκαταρκτικόν , ὃ πεποιηκὸς παραμεμένηκεν , καὶ συνεκτικόν , οὗ παρόντος τὸ ἀποτέλεσμα πάρεστι καὶ πεπαυμένου παρενήλλακται |
| ὑγιάζειν ἅπαντας τοὺς ἀσθενοῦντας ἀδύνατον : τοῦτο γὰρ καὶ τοῦ προγινώσκειν τὰ μέλλοντα ἀποβήσεσθαι κρεῖσσον ἂν εἴη . τουτέστιν ὅτι | ||
| φύσιν καὶ ῥᾴδιον ἐπ ' ἴσης τῷ τὰ μὴ γενόμενα προγινώσκειν τὸ καὶ διαλυθέντα γινώσκειν . Καὶ μὴν καὶ τὴν |
| γὰρ καὶ περὶ τούτου ὁ λόγος ἄπορος φανεῖται τοῖς τε αἰώνιον ὑποτιθεμένοις εἶναι τὸν κόσμον φυσικοῖς καὶ τοῖς ἀπό τινος | ||
| μητέρα . αἰωνίως καὶ αὐτὴν μισῶν ὡς καὶ τὸ πένθος αἰώνιον ἔχω : σὺ δ ' ἀντιδοῦσα : δοῦσα ὑπὲρ |
| δέ σου δι ' ἐμοῦ πᾶν ὅσον ἐν ὑπηρέταις , τηρῆσαι τὸ μέχρι μέσων νυκτῶν ἡσυχίᾳ . προστιθέναι γάρ σε | ||
| τὸ ὠφέλιμον εἰς τὸ ἀνασκευάσαι πάθος τοῦτο καὶ εἰς τὸ τηρῆσαι τὴν ὑγείαν εὔχρηστον . ἡ γοῦν φλεβοτομία λύουσα τὴν |
| ὁ τόπος ἐστίν , ἀποδεῖξαι . διάστημα δὲ τὸ μεταξὺ νοούμενον τῶν περάτων τοῦ περιέχοντος , οἷον τὸ μεταξὺ τῆς | ||
| κόσμῳ καὶ ἐν τῷ ἐπιπέδῳ τοῦ διὰ μέσου τῶν ζῳδίων νοούμενον κύκλον , ὡς ἀδιαφορεῖν πρὸς τὸ κέντρον αὐτοῦ τὴν |
| τῶν ὀνομάτων οἷόν τέ ἐστι παραδέξασθαί τινα τῶν ἐπιθετικῶν δυνάμενα συντείνειν ἐπὶ πάντα τὰ ὀνόματα , τινὰ δὲ πάλιν μερικωτέραν | ||
| τῆς παρὰ φύσιν διαθέσεως , οὕτως ὁ μήπω κτησάμενος ἐπιστήμην συντείνειν ἑαυτόν ἐστι δίκαιος πρὸς τὴν κτῆσιν αὐτῆς , ἵνα |
| ταῦτ ' οὐκ ἐδυσχέραινεν ὁ μιαρὸς οὑτοσί , μέλλων ἑαυτὸν καταισχύνειν πρὸς ἄνθρωπον δημόσιον οἰκέτην τῆς πόλεως : ἀλλ ' | ||
| , ἀνδρῶν μαρναμένων ἵνα τε κρίνονται ἄριστοι , μή τι καταισχύνειν πατέρων γένος , οἳ τὸ πάρος περ ἀλκῇ τ |
| οὖσι πιστεύει , πῶς ἂν ἐν καιρῷ ταύτην δέχοιτο τὴν συγκατάθεσιν ; οὔτε οὖν τὸ ὂν τὸ Παρμενίδειον λαμβάνομεν οὔτε | ||
| ὥστε ἀφελέσθαι με τὰ ὅπλα . ἡ γὰρ οὐ ἄρνησις συγκατάθεσιν δηλοῖ . οὐ τάχ ' ἀλλ ' ἤδη ποῶ |
| Ἔτι εἰ ἔστι τὸ αἴτιον , ἤτοι μίαν ἔχει τὴν δραστήριον δύναμιν ἢ πολλάς : οὔτε δὲ μίαν ἔχειν δύναται | ||
| δύο ποιότησι , τῇ τε δριμείᾳ καὶ τῇ πικρᾷ , δραστήριον γίνεται τὸ φάρμακον . ὁ δὲ καρπὸς ἰσχυρότερος οὐ |
| ἀποδοῦναί φησιν τὸ χρυσίον τῷ Λάμπιδι , οὔτε τὸν παῖδα παραλαβόντα τὸν ἐμὸν οὔτε τὸν κοινωνὸν ἐπιδημοῦντα ἐν Βοσπόρῳ . | ||
| ἀξιῶ μὴ εὕρημα ἡγεῖσθαι τὴν ἡλικίαν τὴν ἐμήν , ἀλλὰ παραλαβόντα τοὺς ἐμοὺς φίλους καὶ τοὺς σαυτοῦ διηγήσασθαι περὶ τοῦ |
| δὲ , καθὸ ἐν μὲν τῷ ῥητῷ καὶ τῇ διανοίᾳ ὁμολογούμενόν ἐστι τὸ ῥητὸν καὶ ἰσχυρόν : καὶ ζητοῦμεν τὸν | ||
| οὖν , ὅτι ἐν μὲν τῷ ῥητῷ καὶ τῇ διανοίᾳ ὁμολογούμενόν ἐστι τὸ ῥητὸν καὶ κρατοῦν καὶ ἰσχύον : τὸν |
| δεῦρο κἀκεῖσε ἐπίκοινον , ὥστε τὴν παραβολὴν καὶ τοῦ Ἀριστογείτονος ἐναργῆ παρέσχε τὴν ὄψιν τοῦ ὁρωμένου . καὶ πάλιν : | ||
| γύναι . τάδ ' ἀντίπρῳρα δή σοι βλέπειν πάρεστ ' ἐναργῆ . Ὁρῶ , φίλαι γυναῖκες , οὐδέ μ ' |
| εἶδος τὸ τῆς κώπης ἀναδεδεγμένῳ . καὶ μὴν τῷ γε τἀληθὲς σκοπουμένῳ ἔτι φανεῖται ἄχρι τοκετῶν τὸ ἔμβρυον : ἦν | ||
| ἡδονῆς ὄργανα καὶ μουσικὴ τοὔνομα τῇ τέχνῃ , λόγος δὲ τἀληθὲς εὑρίσκει . τοῦτό σοι πρακτέον , τοῦτό σοι ῥητέον |
| , . καὶ μὴν οὐδ ' ὁ ἄφρων διδάξει τὸν φρόνιμον : οὐδὲ γὰρ ὁ τυφλὸς μηνυτικὸς γίνεται τῷ βλέποντι | ||
| ὅτι ἄνευ οἰκονομίας ἢ ἄνευ πολιτείας οὐ δυνατὸν εἰδέναι τὸν φρόνιμον τὸ ἑαυτοῦ ἀγαθόν . Πιστοῦται τὸ λεγόμενον καὶ ἀπὸ |
| Χαλεπὰ τὰ καλά : Πιττακὸν ἀποτιθέμενον τὴν ἀρχὴν πρὸς τοὺς θαυμάζοντας εἰπεῖν , Χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι : Σόλωνα δὲ μαλακίαν | ||
| πολλούς , ἀγνοοῦντας μὲν τὴν τῶν ἄστρων αἰώνιον τάξιν , θαυμάζοντας δὲ τὰ γινόμενα κατὰ τὰς προρρήσεις , ὑπολαβεῖν τὸν |
| ἥμισυ τοῦ παντὸς ἡ ἀρχή : εἰ δὲ τὸ πᾶν κυριώτερον ἡ ἀρχή , τὰ δὲ ἀπ ' αὐτῆς , | ||
| οὐδὲ τὸν παρόντα καιρόν , ὃν οὗτος ἐξεπίτηδες πλάττεται , κυριώτερον οὐδὲ πιστότερον τοῦ παντός , ὃν αὐτοὶ σύνιστε , |
| τὴν προειρημένην τιθέναι στάσιν καὶ Ἀσκληπιάδην τὸν ἰατρὸν αἰνίττεσθαι , ἀναιροῦντα μὲν τὸ ἡγεμονικόν , κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον | ||
| καὶ τὰ μικρὰ τῶν δακέτων θηρίων τὰ μάλιστα τοὺς ἀνθρώπους ἀναιροῦντα . ἔνιοι δὲ λέγουσι τιμᾶσθαι τὸ ζῷον τοῦτο διὰ |
| δή φημι πᾶσαν εἶναι λέξιν ἄμετρον , ἥτις ἐμφαίνει τὸ ποιητικὸν καὶ μελικόν : ᾗ δὴ καὶ τὸν Δημοσθένην κεχρῆσθαι | ||
| τις ἐθέλει , μῦθος ἀλληγορικός ἐστιν : ὃ πρῶτον τυγχάνει ποιητικὸν χαρακτήρισμα : τὴν γὰρ ἰδίαν γνῶσιν , καὶ οὐχ |
| τοῦ πεποιηκότος ζητοῦμεν τὸ ὄνομα , ὁ γὰρ πεποιηκὼς ἔχει ὁτιδήποτε ὄνομα , ἀλλ ' αὐτὸ τὸ πρᾶγμα τί κληθήσεται | ||
| αὖ τῶν ὀρεγομένων τε καὶ ἐπιθυμούντων καὶ ὁρμώντων ἐφ ' ὁτιδήποτε τοῖς μὲν ἀκολουθεῖν καιρόν , τοῖς δ ' ἀκαιρίαν |
| Ἀχιλλέως ὅπλων κατασκευή . Τοῦ δὲ διηγήματος τὸ μέν ἐστι δραματικόν , τὸ δὲ ἱστορικόν , τὸ δὲ πολιτικόν : | ||
| λέγοντες παντελῶς εἰσιν ἀμαθεῖς . ὅτι τὸ πρῶτον τοῦτο εἰδύλλιον δραματικόν ἐστιν : οὐ γὰρ δείκνυται τὸ πρόσωπον τοῦ ποιητοῦ |
| , καὶ τοῦτο προωμολογημένον : οὐκ ἔχομεν δέ γε σύμφωνον κριτήριον , ζητεῖται δέ : οὐκ ἄρα δυνατόν ἐστιν εὑρεῖν | ||
| οὖν [ οὕτως ] [ ἐχόντων ] , δεῖ ? κριτήριον [ λέγειν ] ? ἐξ [ ἀρχῆς - ] |
| ἀκριβής , ὑπ ' αὐτὴν τὴν ὄψιν τῶν θεῶν τὰ ἀνθρώπινα πράγματα ὑποθείς , εἴασεν ἀτημέλητα καὶ ἀφρόντιστα , φύσει | ||
| εἰπὼν θεῖα , τὰ δὲ ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ εἰπὼν ἀνθρώπινα . οὗτος οὖν ὁ ὁρισμὸς καὶ ὁ πρῶτος ἐκ |
| δὲ τοῖος . ιεʹ Πῇ δὴ οὖν θνητόν τε καὶ ἀθάνατον Εἰπὼν περὶ τῆς οὐσίας τῆς ψυχῆς ἐν τῷ περὶ | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τὸ ὅτι ἐστίν , ἤγουν ἐὰν τὸ ἀθάνατον ὑπάρχῃ τῇ ψυχῇ . γινώσκομεν δὲ τὸ τί ἐστιν |
| οὐδετέρου . . καλὸν δ ' ἐστὶ ] τοῦτο καλεῖται ἐπιδιόρθωσις . . . . φοβηθεὶς γὰρ τὸ εἰπεῖν ἀλλ | ||
| λέγων . Πλεονασμῶν δὲ ἕξ ἐστι σχήματα , προδιόρθωσις , ἐπιδιόρθωσις , προκατάληψις , παράλειψις ἤτοι ὑποσιώπησις , διατύπωσις , |
| αὐτὰς συλλαβὰς ἕκαστος ὁ νομοθέτης τίθησιν , οὐδὲν δεῖ τοῦτο ἀμφιγνοεῖν : οὐδὲ γὰρ εἰς τὸν αὐτὸν σίδηρον ἅπας χαλκεὺς | ||
| ἐφικνεῖσθαι : ἕτερα γάρ ἐστι τὸ εἰκάζειν , τεκμαίρεσθαι , ἀμφιγνοεῖν , ὑποτεκμαίρεσθαι , στοχάζεσθαι , ὑποπτεύειν , ὑπονοεῖν , |
| μύθου ἤδη ἐναγωνιώτερον , τῶν δὲ ἄλλων ἁπάντων ἁπλούστερον . διήγημα δέ ἐστιν , ὡς εἴρηται καὶ μικρὸν ἔμπροσθεν , | ||
| εἰ ἀφέλῃς τὸ ἐπιμύθιον : τότε γὰρ μυθικὸν γίνεται τὸ διήγημα : καὶ πρὸς τοὺς ἀγῶνας δέ : ἔστι γὰρ |
| καὶ γηρᾶν τοῦ γηράσκειν διαφέρει . γράμμα στοιχείου διαφέρει . στοιχεῖον μὲν γάρ ἐστιν αὐτὴ ἡ ἐκφώνησις καὶ ὁ φθόγγος | ||
| πορείαν . ὥστε αἴτιόν τί ἐστι τὸ εἶδος καὶ οὐ στοιχεῖον , καὶ αἴτιον τοῦ εἶναι τοδὶ μὲν σάρκα , |
| τοῦ καλοῦ τέτταρα , δίκαιον , ἀνδρεῖον , κόσμιον , ἐπιστημονικόν : ἐν γὰρ τοῖσδε τὰς καλὰς πράξεις συντελεῖσθαι . | ||
| λόγον ἐπὶ τὰς ἀρχὰς , φιλόσοφον ποιούμενος τὸ σκέμμα καὶ ἐπιστημονικόν : ἡ γὰρ ἐπιστήμη τῶν καθόλου οὖσα καὶ τὰ |
| καὶ ὁμιλήσει βασιλεῦσι καὶ ἄρχουσι καὶ ἐν εὐεξίᾳ ἔσται καὶ οἴησιν ἕξει περὶ αὐτοῦ καὶ τῷ οἰκείῳ λογισμῷ ἀρκεσθήσεται μὴ | ||
| ἐστίν . Τί πρῶτόν ἐστιν ἔργον τοῦ φιλοσοφοῦντος ; ἀποβαλεῖν οἴησιν : ἀμήχανον γάρ , ἅ τις εἰδέναι οἴεται , |
| τότε ὄντας χρόνῳ . κοινῇ δὲ διαλαμβάνοντες ἅπαντες πειρασόμεθα τὸ πρέπον εἰς δύναμιν οἷς ἐπέταξας ἀποδοῦναι . σκοπεῖν οὖν δὴ | ||
| τοῖς Ἀθηναίοις , ὁ στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων . δέον ] πρέπον . . ἀπώλεσα ] ἔφαγον . , ἠνάλωσα , |
| καθαρῷ δὲ σώ - ματι πάντων ἐσθημάτων , ὁπόσα θνησειδίων ξύγκειται , γλῶττάν τε ὡς πρῶτος ἀνθρώπων ξυνέσχε βοῦν ἐπ | ||
| αὐγὴν ἐκδιδοὺς ἐοικυῖαν ἀκτῖνι . τὸ δὲ ἕδος αὐτὸ μαργαρίτιδος ξύγκειται ξυμβολικὸν τρόπον , ᾧ βάρβαροι πάντες ἐς τὰ ἱερὰ |
| οὐδὲ Κρῆτας καὶ Λακεδαιμονίους αὐλὸν καὶ ῥυθμὸν ἀντὶ σάλπιγγος εἰκῇ νομιστέον εἰσαγαγεῖν , οὐδὲ τοὺς πρώτους Ἀρκάδας εἰς τὴν ὅλην | ||
| ὁ μουσικὸς ἐν Νόμῳ παιδευτικῷ . φησὶ γοῦν διαφορὰν τήνδε νομιστέον αἰδοῦς καὶ αἰσχύνης , ὅτι ἡ μὲν αἰδὼς πρὸς |
| τοῦ εἰπεῖν “ καὶ τῶν ἄλλων σημείων ” , τὸ στοχαστικὸν τῆς πείρας ἐδήλωσε . δεῖ οὖν τὸν ἰατρὸν καὶ | ||
| ἰατρικὴν , οἷον τὸ αἰτιολογικὸν καὶ φυσιολογικὸν , τὸ δὲ στοχαστικὸν , οἷον τὸ θεραπευτικὸν καὶ τὸ σημειωτικόν . οἱ |
| κάτω , ψευδῆ μεταμώνια . σύμβολον δέ , ἤγουν σημεῖον προγνωστικόν , ἀσφαλὲς οὔπω τις κατενόησεν ἀπὸ τοῦ θεοῦ περὶ | ||
| ἐστι τὸ κριτήριον τῶν μαθηματικῶν , ἑτέρου τε πράγματος ὑπάρχον προγνωστικόν , ἀλλ ' οὐχὶ τοῦ νοητοῦ , καὶ ἑτέρᾳ |
| πυρῶδες , στερεὸν , ἀμετάτρεπτον , θυμικὸν καὶ ὀργίλον , ἀρχικὸν , δυσυπότακτον , ἀσελγὲς καὶ τετράπουν : κόσμου μὲν | ||
| , αὐτὴ δὲ ἡ γραμμὴ ἕλιξ καλεῖται . καὶ τὸ ἀρχικὸν αὐτῆς ἐστι σύμπτωμα τοιοῦτον . Ἥτις γὰρ ἂν διαχθῇ |
| ὄντωνεἰς διδασκαλίαν τῆς διηγήσεως : καὶ γὰρ ἐν αὐτῷ τῷ πλάττειν μανθάνομεν , ὅπως δεῖ τὰ γινόμενα διηγεῖσθαι . Ἐπιμύθιον | ||
| ποιεῖ φησιν , οὐκ ἔστιν . Ποιεῖν γάρ ἐστι τὸ πλάττειν τὸ μὴ ὄν : ἀλλὰ λέγομεν , ὅτι τὸ |
| , κατὰ δὲ τὴν ἀκριβεστέραν ἐξέτασιν , ὅτι αὐτὸς ὁ Κάιν ὑφ ' ἑαυτοῦ : ὥσθ ' οὕτως ἀναγνωστέον : | ||
| . οὐ διὰ τοῦτο μέντοι δόξαντι θυσίας ἀμέμπτους ἀναγαγεῖν τῷ Κάιν λόγιον ἐξέπεσε μὴ θαρρεῖν ὡς κεκαλλιερηκότι ; μὴ γὰρ |
| ' εἰς ἑνὸς ἀνδρὸς δύναμιν καὶ λογισμὸν ἧκεν , οὐδὲν ἐλλειφθέν . εἰ δ ' ἢ δαίμονός τινος ἢ τύχης | ||
| καὶ οὐδεὶς μήποθ ' εὕρῃ κατ ' ἔμ ' οὐδὲν ἐλλειφθέν . εἰ τοίνυν τις ἔροιθ ' ὁντινοῦν τίσιν τὰ |
| πάγιον , ἀσφαλές , ἀμετάβλητον , ἀμετάγνωστον , ἄλυτον , ἀμετάστατον , ἀνεξάλειπτον , ἄτρεπτον , ἀραρός , ἑστός , | ||
| φερούσας : τοῦ δὲ τὴν καρτερίαν καὶ τὸ ἄκαμπτον καὶ ἀμετάστατον ἐθαύμαζον ἅπαντες . καὶ κατῄεσάν γε παρ ' αὐτὸν |
| τιμὰ πλοῦτος . παραπλησίως δὲ καὶ τὸ δι ' ἅτερον αἱρετόν : τὸ μὲν γάρ τι αὐτῶ τὰ ποιητικὰ τῶν | ||
| , τῇ δὲ συνθέσει πάντη ἄγνωστον : διὸ μηδὲ ἀποφάσει αἱρετόν . Καὶ ὅλως ᾗ τίθεται ἕν , ταύτῃ συντάττεταί |
| αἰΐ καὶ αἰέ καὶ ἀΐ , ἐξ οὗ καὶ τὸ ἀΐδιον , καὶ ἠΐ καὶ αἰή καὶ ἀέ καὶ ἀές | ||
| ὅτι οὐ διοίσουσιν ὡς ἀγαθά , ὅτι τὸ μὲν αὐτοάγαθον ἀΐδιον , τὸ δὲ οὔ , ὥσπερ οὐδὲ τὸ πολυχρόνιον |
| . τοῦ λαμβάνειν γὰρ πάντες ἡσσῶνται βροτοί . οὐκ ἔστιν ἐπιτήδευμα χρησιμώτερον τῆς πραότητος . εἴθ ' ὤφελεν τὸ κάλλος | ||
| ἡμῖν , ἐάν πως ἡμεῖς ἐκείνῳ ἐνδειξώμεθα ὅτι οὐδέν ἐστιν ἐπιτήδευμα ἴδιον γυναικὶ πρὸς διοίκησιν πόλεως ; Πάνυ γε . |
| δ ' ἀναγκαῖον ἴσως μικρὰ καὶ σύντομα περὶ τῆς ἀλληγορίας τεχνολογῆσαι : σχεδὸν γὰρ αὐτὸ τοὔνομα καὶ λίαν ἐτύμως εἰρημένον | ||
| ἐσόμεθα ἀλλοτρίων δογμάτων . ἄρτι γὰρ τίς ἡμῶν οὐ δύναται τεχνολογῆσαι περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν ; ὅτι τῶν ὄντων τὰ |
| καλουμένοις κεφαλαίοις : ἀλλὰ δεῖ κατὰ τὴν χρείαν τοῦ ἀγῶνος διακοσμεῖν τὰς πίστεις , ἔνια καὶ μετατιθέντα , καὶ τάξαι | ||
| προσομιλῶν τοῦ λόγου γίνομαι , προβαλλόμενος δὲ τὴν ἐμαυτοῦ φωνὴν διακοσμεῖν τὴν ἐν ὑμῖν ἀκόσμητον ὕλην προῄρημαι καὶ καθάπερ ὁ |
| δ ' οἳ παρ ' ἑκατέρων ἐκλαβόντες , τὸ μὲν γενητὸν παρὰ τῶν ὑστέρων παρὰ δὲ τῶν προτέρων τὸ ἄφθαρτον | ||
| ἡμᾶς ἀναδιδάξῃ , ὅτι οὐ κατὰ τὸ παντελὲς ἐστέρηται τὸ γενητὸν χαρᾶς , ἀλλ ' ἔστιν ἡ μὲν ἀμιγὴς καὶ |
| φησι κατέβημεν εἰς Αἴγυπτον , ἀλλ ' ἐκεῖθεν ἐπανεσώθημεν . εἰκότως καὶ Ἰακὼβ τεθαύμακεν , εἰ ἔτι ὁ ἐν σώματι | ||
| ἐπὶ τὰς οἰκήσεις τὰς τῶν νομέων τὰς ὑπάντρους , καὶ εἰκότως : ταῖς γὰρ ὀρείοις ἔτι θήραις ἐπιθαρρεῖν ἀδύνατός ἐστι |
| καὶ πικρὸν καὶ κακόηθες φύσει κακία , ἥμερον δὲ καὶ κοινωνικὸν καὶ εὐμενὲς ἀρετή , πάντα τρόπον τοὺς εὐφυῶς ἔχοντας | ||
| ταῦτα ἀλλήλοις καὶ μιᾶς γνώμης φανεῖται καὶ διανοίας , τὸ κοινωνικὸν τῆς φύσεως καὶ φιλάνθρωπον καὶ ἀγαπᾶν καὶ ὑμνεῖν καὶ |
| τῶν μερῶν ἰδίᾳ γυμναζόμεθα . Καὶ φέρε πρῶτον τί ἐστι ῥητορικὴ μάθωμεν . τὴν γὰρ ῥητορικὴν ἄλλοι μὲν ἄλλως ὡρίσαντο | ||
| ἐπ ' ἴσης καὶ ποιεῖ τὴν διαλεκτικήν . Ἡ τοίνυν ῥητορικὴ διαιρεῖται εἰς εἴδη τρία , εἰς τὸ συμβουλευτικόν , |
| ? τινὰ εἶναι [ ] ἐγκύμονας [ ] κατὰ τὸ πρόχειρον [ . ] ἐν δὲ τῶι καθόλου [ ] | ||
| ἐᾶν μέγαν γίγνεσθαι : οὐ μὴν ἀλλ ' ὃ μάλιστα πρόχειρον ἔχω , τοῦτ ' ἐρῶ . ἴστε δήπου Φίλιππον |
| τὸν λογισμὸν τῷ θυμῷ μαχόμενον καὶ ἐν τῇ αὐτῇ ῥοπῇ διανοούμενον ἢ ἀμύνασθαι τὸν λελυπηκότα ἢ παῦσαι τὸν χόλον ἕως | ||
| κόσμῳ ποιῆσαι ζῴων γένη τέσσαρα . Δοκεῖ γε μὴν τὸ διανοούμενον ἐπικεκρυμμένως ἕτερον ἐκείνων τῶν δύο ποιεῖν . Ἄλλοις δὲ |
| πράγματι ἢ ψευδῆ ἀντιμαρτυρούμενον . ὅταν δὲ ἄδηλον καθεστήκῃ τὸ πρᾶγμα καὶ ἀποκεκρυμμένον ἡμῖν , τότε μηκέτι δυναμένης ἐπὶ τοῦτο | ||
| καὶ πρὸς τὸ γνῶναι τὴν περὶ τούτου ἀλήθειαν ἀναγκαιότατόν ἐστι πρᾶγμα . ζητεῖ οὖν , ὡς εἴρηται , εἴ γε |
| οἴκημα , εἰσελθὼν ἐμαντεύετο καὶ λιμαγχονηθεὶς ἀπέθανεν . ἐγκατοικῆσαν δὲ δαιμόνιόν τι τὰς μαντείας ἐτέλει . εἰσήρχοντο οὖν ἐντὸς οἱ | ||
| ἀφ ' ἑαυτῶν . Καὶ ἄλλο δή τί μοι δοκεῖ δαιμόνιόν τι θαῦμα ὁ θεὸς ἐν τούτοις διασημαίνει . Ὥσπερ |
| πόδα πάρεχε , εἰς δὲ ποδόνιπτρον τὸν εὐώνυμον εἰς τὴν πρακτικὴν φρόνησιν παρακαλεῖ , τὰς μὲν σπουδαίας πράξεις ὡς δεξιὰς | ||
| σύμμιξις : ἐν ταὐτῷ γὰρ παρορμᾶν ἐπιχειρεῖ εἴς τε τὴν πρακτικὴν καὶ θεωρητικὴν φιλοσοφίαν . τὸ μὲν γὰρ κτήσασθαι φρόνησιν |
| δὲ δὴ μετὰ τοῦτο σκόπει ἐν αὐτῇ , φῶς ποθὲν πορισάμενος ἱκανόν , αὐτός τε καὶ τὸν ἀδελφὸν παρακάλει καὶ | ||
| πλέον εὐφραίνει τῶν ἀπόνως συλλεγομένων καὶ μᾶλλον ἥδεταί τις αὐτὸς πορισάμενος ἢ παρ ' ἑτέρου παραλαβὼν καὶ τὸ μὲν δικαιοσύνῃ |
| : ἀγνοεῖται γὰρ τοῦ αἰπόλου τὸ ὄνομα . πῶς οὐχ ὑπεγράφη ἐν τῷ εἰδυλλίῳ τούτῳ τὸ τοῦ αἰπόλου ὄνομα , | ||
| καὶ μακάριον νομίζων , ὡς ἡ κοινὴ τοῦ θεοῦ νόησις ὑπεγράφη , μηθὲν μήτε τῆς ἀφθαρσίας ἀλλότριον μήτε τῆς μακαριότητος |
| , εἴ τι οἱ ἐνθάδε ἡμάρτανον , ἐκεῖνο δὲ ἴσως ἀγνοοῦντας , ὅτι , εἴπερ κατηρᾶσθε , οὐ τοῖς φιλοσόφοις | ||
| ἕν . οἱ τοίνυν τὴν τούτων ἐγκεχειρισμένοι κομιδὴν πρὸς τοὺς ἀγνοοῦντας λέγουσιν ἐν ταῖς νεοττιαῖς ἑκάστους τίκτειν : ὁμολογεῖσθαι δὲ |
| , ὧν ἐκαρποφόρησεν ἡ ψυχὴ καλῶν , ἐπιδεικνυμένους ἄντικρυς οὕτω ῥητορεύειν , τὰ εἰς τὸν τελεσφόρον θεὸν ἐγκώμια λέγοντας : | ||
| . Εὐγενὴς εὐγενῆ δέχου καὶ ποίει φίλον σώφρων σεσωφρονηκότα , ῥητορεύειν εἰδὼς ῥητορεύειν εἰδότα , φιλούμενος ὑπὸ πάντων ἀγαπώμενον ὑπὸ |
| τοιοῦτοι . Οἷς ἀντιλέγοντες οἱ δογματικοί φασιν αὐτοὺς καταλαμβάνεσθαι καὶ δογματίζειν : ἐν ᾧ γὰρ δοκοῦσι διελέγχειν καταλαμβάνονται : καὶ | ||
| αὐτοῖς γίγνεται καὶ τὸ ζητεῖν περὶ τῶν ἀδήλων καὶ τὸ δογματίζειν , ἤν τε ἀπὸ τῆς καταλήψεως ἄρχεσθαι βούλωνταί τινες |
| ἀρχὴ τὸ ἀγαθόν . πάντα οὖν πρὸς τὸ ἀγαθὸν ὡς οἰκεῖον ἀγαθὸν ἀνατείνεται , καὶ τελειοῦται τῶν ὄντων ἕκαστον μετέχον | ||
| τυπείς . ἤγουν ἐν σφοδραῖς λύπαις τρωθείς , διὰ τὸν οἰκεῖον υἱόν . τούτου γὰρ ἕνεκα καὶ τὴν αἰτίαν προστίθησιν |
| γνώσει ἡμῶν ὥρισται τὰ ἄτομα . Ἐνταῦθα δηλοῖ τὸ πρῶτον διαιρετικὸν παράγγελμα τὸ λέγον δεῖν τὰς διαιρέσεις ἀπὸ τῶν γενικωτάτων | ||
| τὸ εἰδέναι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ ψεῦδος , εἶτα τὸ διαιρετικὸν , ἔπειτα τὸ ὁριστικὸν , εἶτα τὸ ὑποκείμενον , |
| περὶ ψυχὴν ἀσχολούμενος , καὶ ἑαυτὸν γινώσκων καὶ ταὐτὸν ἔχων γινῶσκον καὶ γνωστόν : ὁ δὲ ἰατρὸς ἄλλο ἔχει τὸ | ||
| γινῶσκον καὶ γνωστόν : ὁ δὲ ἰατρὸς ἄλλο ἔχει τὸ γινῶσκον καὶ ἄλλο τὸ γινωσκόμενον . ὡσαύτως δὲ οὕτως . |
| , λόγον τε προσειληφέναι τῇ ἀληθεῖ δόξῃ καὶ ἀντὶ δοξαστικοῦ τεχνικόν τε καὶ ἐπιστήμονα περὶ ἁμάξης οὐσίας γεγονέναι , διὰ | ||
| , θάτερον οὐκέτι δίδωμι , τὸ περὶ τὰς οἰκονομίας αὐτοῦ τεχνικόν , πλὴν ἐπ ' ὀλίγων πάνυ δημηγοριῶν . ὁρῶ |
| δὲ ἄνευ ἀλκῆς οὐδὲν ὠφελεῖ . πρὸς μὲν οὖν τὸ ἐμπειρότερον αὐτῶν τὸ τολμηρότερον ἀντιτάξασθε , πρὸς δὲ τὸ διὰ | ||
| : εἴποι δ ' ἂν ἀκριβῶς ἐκεῖνα τὰ ἔργα καὶ ἐμπειρότερον ἐκεῖνος ὁ μεμαθηκὼς καὶ τῇ πείρᾳ τὴν διδασκαλίαν ἀκριβώσας |
| ; Ἔφαμεν γάρ . Δεῖ ἄρα καὶ τοῦτο προσέχειν τὸ μάθημα ὃ ζητοῦμεν πρὸς ἐκείνῳ . Τὸ ποῖον ; Μὴ | ||
| ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους εὐπορίαν εἶναι , καὶ τοῦτο τὸ μάθημα σαφέστατα ἐκθήσομαι . ἐὰν μὲν τὸ πρᾶγμα παρ ' |
| αὐτοὺς , ἤγουν στερεούς . Ἐγὼ δέ φημι , ἡ Εἱμαρμένη ἐποίησεν τρίτον ἄλλο γένος , ποδαπόν ; ἐκ μελιᾶν | ||
| χόλος . . ΑΛΛΑ ΖΕΥΣ ΕΚΡΥΨΕ . Ἀλλ ' ἡ Εἱμαρμένη τὸν ἁπλοῦν καὶ ἀπέριττον ἐκεῖνον βίον , ἔκρυψεν ὀργισθεῖσα |
| φιλόθεος γὰρ ὁ Πίνδαρος . μὴ λαλάγει : ἀντὶ τοῦ θορύβει . μὴ τοίνυν τὰ τοιαῦτα φλυάρει , ἀλλ ' | ||
| ἐπήγαγε τὸ “ πλατυγίζεις ” . ΓΘ ] ταράττῃ καὶ θορύβει καὶ ἀλαζονεύῃ : τὴν χρῆσιν δὲ ἔσχε τῶν ῥημάτων |
| ἀλλ ' ὅπερ ἂν αὐτῷ δοκῇ τοῦτο καλὸν καὶ χρήσιμον ὑπολαμβάνων . Ὥστε ἂν ἀδικήσῃ μὲν τὸν ἀγαθὸν ὁ φαῦλος | ||
| ' οἴει τῷ πλήθει φαιδρότερον καταστήσειν τὸ Πλέθρον , κακῶς ὑπολαμβάνων . ὁρᾷς γοῦν , ὡς Ὀλυμπίων ἀρχομένων ἔλαττον ποιοῦμεν |
| φυσικῆς γενέσεως , τὸ δὲ πῦρ , ὡς εἴρηται , γεννητικὸν μὲν αὑτοῦ , φθαρτικὸν δὲ ὡς ἐπὶ πᾶν τῶν | ||
| αὐτό φασι καταφέρεσθαι οἱ περὶ τὸν Σφαῖρον , πάντων γοῦν γεννητικὸν εἶναι τῶν τοῦ σώματος μερῶν . τὸ δὲ τῆς |
| τινὰ Αἰγυπτίων ὅθεν βιοῦται : μὴ δὲ ποιεῦντα ταῦτα μηδὲ ἀποφαίνοντα δικαίην ζόην ἰθύνεσθαι θανάτῳ . Σόλων δὲ ὁ Ἀθηναῖος | ||
| ἔνιοι μέντοι φασὶ καὶ τὸν Ὅμηρον αἰνίττεσθαι τὸ τοιοῦτο πάντων ἀποφαίνοντα τὸν Ὠκεανὸν ἀρχήν , ὡς ἐν ῥύσει τῶν πραγμάτων |
| ἐκ τῶν ἐναντίων πάντα βλαβερὰ καὶ δύσχρηστα καὶ ἀσύμφορα καὶ ἀλυσιτελῆ , καὶ φαῦλα καὶ ἀνοίκεια καὶ ἀπρεπῆ καὶ αἰσχρά | ||
| ἄξιον τοῖς ἡμετέροις πολίταις διὰ τοὺς σοὺς πολεμίους μέχρι συμφορᾶς ἀλυσιτελῆ εἶναι τὴν παρ ' ἡμῶν , ἐὰν πεισθῶμεν , |
| [ ] παρακαλεῖν ἐπιχειροῦμεν [ ] καὶ παροξύνειν ἐπὶ τὰ κριτήρια [ ] ἄγοντες [ ] ἤδη † πενηγει † | ||
| ἄνθρωπον μέτρον εἶναι διεξιόντες τοῖς τὰ αἰσθήσεως καὶ τὰ διανοίας κριτήρια συγχέουσι , καὶ συνόλως οἱ πάντα ἀκατάληπτα εἰσηγούμενοι τοῖς |
| ὁ τοῖσδέ σου τοῖς σπουδάσμασι προστυχών , τὰ τὴν αὐτοῦ συνιστῶντα ζωὴν ἀκριβῶς κατοπτεύσειε , καὶ τὰ χρειώδη καὶ ἀναγκαῖα | ||
| κόσμος ἐστὶν καὶ ὁ κόσμος διάλογος , ὅσα εἰσὶν τὰ συνιστῶντα τὸν κόσμον , τοσαῦτα καὶ τοὺς διαλόγους εὑρήσομεν . |
| περιέχει γὰρ τὸ εἶδος τὴν ὕλην καὶ τὰ στοιχεῖα τὸ ἄποιον σῶμα . ταῦτα ἔχει ἡ πρᾶξις . Ἕκτον ἦν | ||
| καὶ μέλιτοϲ , ἔτι δὲ πρὸϲ τούτοιϲ εἴ τε οὖν ἄποιον ἐθέλοιϲ εἴ τε μέϲον ἐν ποιότητι τῇ πρὸϲ τὴν |
| συνεχῶς τὴν γυναῖκα εἰς ἄστυ κατιοῦσαν ἀποπέμπεται , καὶ εἰ πειρώμεθα αὐτὸ ἀποδεικνύναι ὡς ἔγκλημα τὸ εἰς ἄστυ κατιέναι ἀπερίστατον | ||
| ; σκοπῶμεν οὖν δὴ καὶ τὰ νῦν ἡμεῖς πότερα ταύτῃ πειρώμεθα λέγειν διανοηθέντες περὶ νόμων , εἴτ ' οὖν δυνάμεθα |
| ἢ χωρίον . ἐλέγετο δὲ ὁ μὲν δοὺς τὸ ἀποτίμημα ἐνεργητικῶς ἀποτιμᾶν , ὁ δὲ λαβὼν ἀποτιμᾶσθαι . ὁ δ | ||
| ὥς φησιν Ἐρατοσθένης . τὸ δὲ ἀντέλλειν τὸ φύειν ἐνταῦθα ἐνεργητικῶς σημαίνει . πῆλε δὲ χεῖρας : οἷον : προσεπάλλετο |
| , τὸ δ ' ὕλης ἐν βαθυξύλωι φόβηι , οὐ ῥάιδιον ζήτημα : κρᾶτα δ ' ἄθλιον , ὅπερ λαβοῦσα | ||
| ἐπαλλάττειν ; οὐδὲ τὴν ἀπορροὴν ἀπὸ τοῦ κενοῦ πως γίνεσθαι ῥάιδιον ὑπολαβεῖν : ὥστε λεκτέον τούτου τὴν αἰτίαν . ἔοικε |
| ἅπαντα , ὅ τι ἂν δοκῇ ἐμοὶ καὶ σοὶ βουλευομένοις βέλτιστον εἶναι . ὥστε ὑπεραβέλτεροί εἰσιν αἱ προφάσεις καὶ αἰτίαι | ||
| ἐν αὐτοῖς ὥσπερ ἐν πόλει πολιτείαν καταστήσωμεν , καὶ τὸ βέλτιστον θεραπεύσαντες τῶν παρ ' ἡμῖν , τούτῳ ἀντικαταστήσωμεν φύλακα |
| μίξεως ἕνεκα τῶν ἰδεῶν , ὡς ἓν ἀνθ ' ἑνὸς ἀποφαίνεσθαι πολιτικῶν τε ἄριστον τὸν Δημοσθενικὸν καὶ αὖθις τὸν Δημοσθενικὸν | ||
| [ ταῦτα ] ἕκαστον [ ] [ ἱκανὸν ] εἶναι ἀποφαίνεσθαι ? , ἅπερ καὶ [ ] ἔμπειρός ? ? |
| τροφὴ καὶ ἀναθήματα ἱεροσύλοις χορηγία , τὸ δὲ ἔνθεον φρόνημα διαρκῶς ἡδρασμένον συνάπτει θεῷ : χωρεῖν γὰρ ἀνάγκη τὸ ὅμοιον | ||
| λόγου τὰ καίρια . περὶ ποιητῶν πολλάκις ὑμῖν ἐδιδάξαμεν καὶ διαρκῶς ἕκαστα ἐξεπίστασθε , εἴδη τε τούτων καὶ τὰ γνωρίσματα |
| τιμᾶται ἢ τοὐναντίον ἐπευωνίζεται : τρίτου δ ' ὃ καὶ ἀναγκαιότατον , ὅτι παρὰ μὲν ἡμῖν ἀνισότης , ἰσότης δὲ | ||
| ποιησάμενοι καὶ τὰς ἀπὸ τούτου τιμάς , μέγιστον δὲ καὶ ἀναγκαιότατον τὸ δίκαιον , καὶ τούτῳ δὴ ὑπηρετοῦντές τε καὶ |
| μὲν οὖν τὸ χεῖρον ἐν ταῖς ἐκκλησίαις ἐπεκράτει μακρῷ θατέρου προὔχον , ἔπειτα ἰσόρροπον ἐγένετο προσνειμάντων ἑαυτοὺς τῶν δημάρχων τῇ | ||
| τὸ γὰρ αἴτιον τῶν δι ' ἑαυτοῦ γινομένων , τοῦτο προὔχον τῶν ἄλλων . ἔνιοι δὲ καὶ τοῦτο προστιθέασι λέγοντες |
| . Διφρυγὲϲ μικτῆϲ ἐϲτι δυνάμεωϲ : ἔχει γάρ τι καὶ ϲτῦφον καὶ δριμὺ μετρίωϲ : δι ' ὃ καὶ τῶν | ||
| τὴν δύναμιν , ὁ δὲ χερ - ϲαῖοϲ ἔχει καὶ ϲτῦφον : ὅθεν ἕλκη τε κολλᾷ , τινὲϲ δὲ καὶ |