δὲ ἄνευ ἀλκῆς οὐδὲν ὠφελεῖ . πρὸς μὲν οὖν τὸ ἐμπειρότερον αὐτῶν τὸ τολμηρότερον ἀντιτάξασθε , πρὸς δὲ τὸ διὰ | ||
: εἴποι δ ' ἂν ἀκριβῶς ἐκεῖνα τὰ ἔργα καὶ ἐμπειρότερον ἐκεῖνος ὁ μεμαθηκὼς καὶ τῇ πείρᾳ τὴν διδασκαλίαν ἀκριβώσας |
τὸ καθεύδειν : πῶς ἂν οὖν λαμβάνοιτο ; εἰ τὸν ἰδιώτην οὐδὲν δεινὸν δι ' ὅλης νυκτὸς καθεύδειν , εὔδηλον | ||
, Ἀλκιβιάδου γὰρ ἤρας καὶ Χαρμίδου , πενιχρὸν ἔρωτα καὶ ἰδιώτην , ὁ δὲ ἐμὸς ἔρως δυοῖν βασιλέοιν ἐστίν , |
δὲ μετὰ τὴν κατάλυσιν τῶν Περσῶν ἐπιστολὴν καταπέμψαι φιλάνθρωπον , ὑπισχνούμενον πόλιν τε ποιῆσαι μεγάλην καὶ ἱερὸν ἐπισημότατον καὶ ἀγῶνα | ||
καὶ πονηρὸν ἀποπνεῖ . τί καὶ Ἀντιφῶντα τὸν Μενεκράτους μνᾶν ὑπισχνούμενον οὐδὲ τοῦτον ἐδέξω ; οὐ καλὸς ἦν καὶ ἀστικὸς |
οἱ ῥήτορες πρὸ τῶν ἐκκλησιῶν βουλευόμενοι κρίνονται . καὶ πάντα ῥήτορα νικῶντα γράφει τις ἐλαύνειν . λυποῦσι δὲ καὶ συστάσεις | ||
ἀστοχεῖ . Μιμεῖταί που καὶ φαρμακοπώλης ἰατρόν , καὶ συκοφάντης ῥήτορα , καὶ σοφιστὴς φιλόσοφον . Καὶ πανταχοῦ εὕροις ἂν |
ὁμολογεῖ καλῶς λέγειν ἢ πράττειν , ἔτι πειρᾶσθαι δεικνύναι τὸν προσδιαλεγόμενον ἐναντία τιθέμενον πρὸς τοὺς δοκοῦντας τοιούτους καὶ περὶ ἕκαστα | ||
τι καταφαίνεταί μοι καὶ ἄγριον . ἐπεὶ Θεαίτητόν γε τὸν προσδιαλεγόμενον εἶναι δέχομαι παντάπασιν ἐξ ὧν αὐτός τε πρότερον διείλεγμαι |
ἀρχαίων Ἀναξαγόραν , καίτοι ἔν τισιν ἀντειρηκὼς αὐτῶι , καὶ Ἀρχέλαον τὸν Σωκράτους διδάσκαλον . . . Γ . [ | ||
καὶ Θεόπομπος ἐν τῶι α τῶν Φιλιππικῶν λέγει : τὸν Ἀρχέλαον καλοῦσι καὶ Ἀργαῖον καὶ Παυσανίαν . . . . |
ἔχει πρὸς εὐδαιμονίαν τὸ φιλοσοφεῖν , οὕτω καὶ πρὸς τὸ σπουδαῖον ἡμῖν ἢ φαῦλον εἶναι αὐτὸ διακεῖσθαι . πάντα γὰρ | ||
, ἂν μὴ κατ ' ἀρετὴν ὑπερέχηται καὶ ὑπὸ τὸν σπουδαῖον ἑαυτὸν τάττῃ καὶ κρείττονα ἑαυτοῦ ἡγῆται . οὕτω γὰρ |
ὅπως ἂν ᾖ πάντα ἀγνοῶν καὶ πάντα ἀποβλέπων εἰς τὸν ἐραστήν , οἷος ὢν τῷ μὲν ἥδιστος , ἑαυτῷ δὲ | ||
ἰδεῖν γυναῖκας ἀνασχομένη . σώφρων γέγονας σὺ καὶ φιλεῖς τὸν ἐραστήν , μακαρία τῆς εὐφημίας : ἡμεῖς δὲ πόρναι καὶ |
Τιρύνθιον πλίνθευμα , κυκλώπων ἕδος τραπεζίτην Πάριν φοινικελίκτην καὶ λόγων ἀλαζόνα χαλκόδοντας στόλους χθονίαν λώβαν χθονίους Ἰναχίδας . . χρωματισθεὶς | ||
ἴσως καὶ αὐθαδίζομαι , καὶ ἐπεστόμισεν ἄν με Σωκράτης ὡς ἀλαζόνα ὄντα , διότι μηδὲ εἶναι σοφὸς ᾤετο καὶ ὡμολόγει |
παρασύροιμεν ὀλέθριον μόρον καὶ οὐ προθυμίᾳ πρὸς τοῦτον χρώμεθα ὡς εὐεργέτην καὶ τῶν κακῶν ἀπαλλαγήν , εἰ καὶ ὀλέθριος δοκεῖ | ||
ἐν ἅπαντι τῷ ἑαυτοῦ βίῳ . τοῦτον οὖν τὸν τοσοῦτον εὐεργέτην ἐν τρισὶ καὶ τεσσαράκοντα ἐνιαυτοῖς , οὓς ἐπεκράτησεν Αἰγύπτου |
ὃ δὲ οὐκ ἐπέστειλε μέν , Ἀρίστωνα δ ' , ἔμπορον Τύριον , ἐπὶ προφάσει τῆς ἐμπορίας ἔπεμπε πρὸς τοὺς | ||
τῇ πόλει πίνων ὕδωρ : τὸν γὰρ γεωργὸν καὶ τὸν ἔμπορον κακοῖς . ἐγὼ δὲ τὰς προσόδους μεθύων καλὰς ποιῶ |
εἰς τὴν Ἀσίαν στρατηγός , ἐπιλεξάμενος τὸν ἄριστον τῶν φίλων σύμβουλον Κόιντον Ῥοτίλιον μετ ' αὐτοῦ συνήδρευε βουλευόμενος καὶ πάντα | ||
μέχρι τούτου χρόνῳ διαφέρεσθαι ; ἐγὼ δ ' οὔτε τὸν σύμβουλον οὔτε τοὺς χρωμένους ἡγοῦμαι τοῦτο δεῖν σκοπεῖν , τὸν |
προνοητικός , ὑπὸ φιλανθρωπίας ἀναπυνθανόμενος τὰ παρ ' ἑκάστοις ἐξέπεμπε τουτονὶ τὸν οἰκέτην αὑτοῦ , ἐργατικὸν ἄνθρωπον καὶ πρόθυμον εἰς | ||
αἰσχρόν ἐστι νῦν . ἐγὼ μὲν οὖν τὸν νόμον ἐμαυτῷ τουτονὶ τίθεμαι δοκιμάζων , ὥσπερ εἴρηται ποιεῖν : κρεῖττον γάρ |
ὅτε μὴ δεῖ . εἰπὼν δὲ ὁτὲ μὲν τὸν φιλότιμον ἐπαινούμενον , ὁτὲ δὲ τὸν ἀφιλότιμον , ἀποδίδωσι τούτου τὴν | ||
λόγου κάλλος ἢ αἶσχος , πῶς οὐκ ἐπαινῶν τόν γε ἐπαινούμενον μέγαν ποιεῖς καὶ λαμπρὸν ἐν Ἑλλήνων χοροῖς ; ἡμεῖς |
πᾶσαν τὴν ἡμετέραν ῥητορικὴν ἔοικεν ἐλέγχειν . τοῦτον δὲ τὸν ἔλεγχον τὸν τοῦ μὴ ἐπίστασθαι τὴν ἀναγκαίαν ἀκολουθίαν μόνος Δημοσθένης | ||
πολλοὶ συνῆλθον ἐπὶ ταύτην τὴν σπουδήν , εἰ μὴ τὸν ἔλεγχον ἐδεδίεσαν . ἔπειτα κρείττους ἀποφαίνει καὶ ἰσχυροτέρους τοὺς δικάζοντας |
Ποντικὸν ἐν διαλόγῳ ποιεῖν ἀφιγμένον παρὰ Γέλωνι μάγον τινὰ περιπλεῦσαι φάσκοντα . ἀμάρτυρα δὲ ταῦτ ' εἶναι φήσας καὶ Εὔδοξόν | ||
μάθοι τις ἄν , ὅταν ἀνθρώπῳ σωφρονοῦντι παιδάρια ἀκολουθῇ , φάσκοντα μαίνεσθαι . τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἄπεισιν ἀγανακτῶν καθ |
δεῖταί τινος θεραπείας , ὥστε μὴ χαλεπῶς αὐτὸ προσδέξασθαι τὸν ἀκροατήν , καὶ προθεραπεύωμεν αὐτόν , ὡς ἔχει τὸ Δημοσθενικόν | ||
περιστατικά . σκοπὸς δὲ τοῦ προοιμίου τὸ τοιόνδε παρασκευάσαι τὸν ἀκροατήν : τέλος δὲ τὸ προσοχὴν καὶ εὐμάθειαν καὶ εὔνοιαν |
υἱὸν Ἀγαθοκλῆ , πρῶτον μὲν ἐν ταῖς Συρακούσαις συνέστησε τὸν νεανίσκον , ἀποφαινόμενος διάδοχον ἀπολείψειν τῆς ἀρχῆς : μετὰ δὲ | ||
τοῖς Θηβαίοις . οὗτοι δὲ τῷ Ἐπαμεινώνδου πατρὶ παρέθεντο τὸν νεανίσκον καὶ προσέταξαν ἅμα τηρεῖν ἐπιμελῶς τὴν παρακαταθήκην καὶ προστατεῖν |
αὐτόν τε τὸν ἄρρωϲτον πειθήνιον καὶ μηδὲν ἐν τῇ διαίτῃ ἁμαρτάνοντα περιγένοιτο ἂν τῆϲ νόϲου : ϲυνεργοὺϲ δὲ εἶναι χρὴ | ||
ἐν αὐτῇ καὶ τῆς ποσότητος ἀστοχοῦντα , εἰκότως ἂν ὡς ἁμαρτάνοντα διέβαλλεν . ὃ δὲ τούτων μὲν οὐδέτερον ἔχει δεικνύναι |
: εἰς τοῦτο γὰρ ἕκαστον σπεύδει . μεταφορικῶς γάρ φαμεν συκοφάντην τέλειον καὶ κλέπτην τέλειον καὶ κακὸν τὸν μὴ καταλελοιπότα | ||
τι βαλεῖν φοβούμενοι τὸ σαθρὸν αὐτῶν . ἀγγείῳ ] τὸν συκοφάντην . χρώμενος ] λέγει διὰ τὸ καὶ αὐτὸν κράζοντα |
οἱ ἀντίδικοι προβεβληκότες ὦσι τὰς διηγήσεις . προμαλαχθέντα γὰρ τὸν δικαστὴν ταῖς πίστεσι ῥαδίως παραδέχεσθαι τὴν διήγησιν . παρὰ μὲν | ||
οὔτε γελᾶν οὔτε μὴν πτάρνυσθαι δύνανται . Ἀρχὴν δὲ ἢ δικαστὴν ἐπὰν γράφωσι , προστιθέασι τῷ κυνὶ καὶ βασιλικὴν στολὴν |
Ἑλλὰς ἐπὶ τὸν Πέρσην ἐποιεῖτο , ἀπηξίου δὲ οὐδὲ τὸν Μιλτιάδην , οὐδὲ τὸν Κίμωνα , ὡς ἄνδρε ἀρίστω καὶ | ||
Ξάνθιππος ὁ Ἀρίφρονος , ὃς θανάτου ὑπαγαγὼν ὑπὸ τὸν δῆμον Μιλτιάδην ἐδίωκε τῆς Ἀθηναίων ἀπάτης εἵνεκεν . Μιλτιάδης δὲ αὐτὸς |
ᾆσαι , ἢ τὸν Ἀρχιλόχου Καλλίνικον , οὗ καὶ τὸν Πίνδαρον μνημονεύειν διὰ τούτων : τὸ μὲν Ἀρχιλόχου μέλος φωνᾶεν | ||
ὑψηλαί . . Τὸ δὲ φυᾷ φασί τινες λέγειν τὸν Πίνδαρον δι ' ἑαυτόν , ληροῦντες : ἔστι γὰρ πρὸς |
: λέγει δὲ Φανίας ἐν τῶ πρὸς Διόδωρον Πολύξενον τὸν σοφιστὴν τὸν τρίτον ἄνθρωπον εἰσάγειν λέγοντα : „ εἰ κατὰ | ||
καὶ αὐλητοῦ φασιν Ἀραβίου . ἀλλ ' εἰδὼς ὅτι καὶ σοφιστὴν οὐδὲν ἂν οὕτω λαμπρύνειεν ὡς εἰ πολλοῖς περιρρέοιτο φοιτηταῖς |
ἧς ἐβουλήθην κρατήσας οἰκουμένης , καὶ μηδὲν ὑπὸ τῆς ἐξουσίας ὑπερήφανον μηδὲ σκαιὸν εἰς τοὺς ἀρχομένους ἀναγκασθεὶς ἁμαρτεῖν , ἀλλ | ||
. : Βροῦτος ὑπὸ πάντων ὕπατος χειροτονηθεὶς , ἐφυγάδευσε τὸν ὑπερήφανον Ταρκύνιον τυραννικῶς ἀναστρεφόμενον . Ὁ δ ' ἐλθὼν εἰς |
' ἕκαστος αὑτῷ γίγνεται τῆς ἀτυχίας αἴτιος . τὸν οὖν ἐπιχειροῦντα τοῦτον [ ἂν ] σῴζειν ὡς ἂν οἷός τε | ||
οὕτω πράττειν , οὐκ ἐπιθυμίας ἐῶντα ἀκολάστους εἶναι καὶ ταῦτα ἐπιχειροῦντα πληροῦν , ἀνήνυτον κακόν , λῃστοῦ βίον ζῶντα . |
, καὶ ἡσυχίαν βίου , καὶ ζωὴν ἄμεμπτον , καὶ εὔελπιν θάνατον , τὰ θαυμαστὰ δῶρα , τὰ θεοῖς δοτά | ||
εὐϲφυξίη γένοιτο , ἢ ὅκωϲ τὸ πρόϲωπον εὔϲημον ᾖ , εὔελπιν χρὴ ἔμμεναι ἠδὲ ἀρήγειν εὐτολμότερον . κρατύναντα ὦν μεϲηγὺ |
ἡγεμόνα ἕτερον καὶ καμήλους δόντες προέπεμπον αὐτὸν εὐδαιμονίζοντες αὑτούς τε κἀκεῖνον . ἀσπασάμενοι δὲ τὸν Ἀπολλώνιον καὶ θεὸν τοῖς πολλοῖς | ||
βαρύτερος ὁ κεραυνὸς ἦν καὶ πολὺ τὸ πῦρ εἶχε , κἀκεῖνον ἂν ὑφείλετο . Ὑπέρδριμύν τινα τὸν παῖδα φῄς . |
δ ' ἐτίθεσαν τὰς ἰδίας σύριγγας . προσέτι δὲ τὸν κριτὴν ὁ Δάφνις εὖ μάλα ᾄσας προσηγάγετο μαθητεῦσαι ἑαυτῷ . | ||
δὲ πρὸς αὐτὸν , ἔστω νοσεῖν με , κατὰ σὲ κριτὴν , εἰ νόσημά ἐστι καὶ παραφροσύνη καὶ μανία τὸ |
χορείας καὶ δρόμου , τὸν ὡρῶν ταμίαν , τὸν πνευμάτων οἰκονόμον , τὸν ποιητὴν θαλάττης , τὸν δημιουργὸν γῆς , | ||
τε καμίνου τ ' ἔκγονον εὗρεν κλεινότατον κέραμον , χρήσιμον οἰκονόμον , ἡ τὸ καλὸν Μαραθῶνι καταστήσασα τρόπαιον . . |
' ὑμῶν εὔνοιαν καὶ μηδέποτε μηδὲν ἐναντίον μήτε εἰπόντα μήτε πράξαντα , καὶ ὑμεῖς εὐθὺς ἐμὲ ἀφικόμενον ἐτιμήσατε δημοσίᾳ ψηφίσματι | ||
, κἂν Διὶ μῆτιν ἀτάλαντον προσεῖπε τὸν ταῦτα συμβουλεύσαντα καὶ πράξαντα πολλῷ μᾶλλον ἐμοὶ δοκεῖν ἢ τὸν τῶν Κεφαλλήνων στρατηγὸν |
' ἐξορμεῖς ἐκ τῆς πόλεως . δεῖ δὲ τὸν δίκαιον δημαγωγὸν σωτῆρα ] τῆς [ ἑαυτοῦ ? ? [ πατρίδος | ||
μὲν κοινοῖς ἀνθρώπων ἔθεσιν ἁλίσκονται κατήγορον ἔχοντες τὴν πολιτευομένην καὶ δημαγωγὸν μητέρα συνήθειαν , τοῖς δὲ τῆς φύσεως διασῴζονται συμμάχῳ |
Ἰδών τι κρυπτὸν μηδὲν ἐκφάνῃς ὅλως . Ἱκέτην γέροντα καὶ πένητα μὴ προδῷς . Ἴσχυε σοφίᾳ κἀρετῇ , χρόνῳ δὲ | ||
γὰρ πέφευγας , προσδόκα καὶ μὴ φυγεῖν . ἐὰν ὁρῶν πένητα γυμνὸν ἐνδύσῃς , μᾶλλον ἀπέδυσας αὐτόν , ἂν ὀνειδίσῃς |
ἐφρόνουν , οὐκ ἂν προσεφώνουν σε καὶ διελεγόμην πρὸς σὲ ὑπηρέτην ὄντα καὶ οὐ θεόν . . . εἰκότα λέγει | ||
Κροτωνιᾶται , ἐκδύσαντες δὲ τὴν στολὴν τοῦ Πέρσου ἐνέδυσαν τὸν ὑπηρέτην τοῦ πρυτανεύοντος . ἐξ οὗ δὴ Περσικὴν ἔχων στολὴν |
γενέσθαι , σοί τε οὕτως ἀκοῦσαι ὡς μὴ λυπηθῆναι τὸν εἰπόντα . Ἄγε δή , καθάρας σαυτὸν ἀπὸ πάντων τῶν | ||
τῶν ὑμετέρων ἀνδρείᾳ ὅπλων τε καὶ σωμάτων . ” τοιαῦτα εἰπόντα τὸν Σεβῆρον εὐφημήσαντες οἱ στρατιῶται , καλοῦντες Σεβαστὸν καὶ |
τὸν Ποσειδῶνα λαβοῦσα παρὰ τῆς Ῥέας ἐκτρέφειν πρὸς τὸν Κρόνον ζητοῦντα ἀπηρνεῖτο . . . . Ἄρνη : πόλις Βοιωτίας | ||
δώσειν τι , πάνυ δὲ βούλεσθαι τὰ αὐτὰ τὸν αὐτὸν ζητοῦντα φανῆναι . ζητεῖ δὲ καὶ παντὸς ἡγεῖται πλούτου κάλλιόν |
Ἀντώνιος σὺν ὀργῇ πολλὰ ἔς τε τὴν βουλὴν καὶ τὸν Κικέρωνα ἀπερρίπτει , θαυμάζων , ὅτι Καίσαρα μὲν τὸν τὰ | ||
καὶ ἀπολογησάμενον ὑπὲρ αὑτοῦ κρίνεσθαι : καὶ τὸν δεινότατον εἰπεῖν Κικέρωνα ἐς ταῦτα προκαλοῦμαι . ἐπεὶ δὲ ὀκνεῖ μὲν παρόντος |
οὖν οὕτως , ὅπως ἕκαστον αὐτῶν χρὴ διαγινώσκειν τὸν ἄριστον ἰατρόν . Τοὺς διὰ θερμὴν δυσκρασίαν νοσοῦντας τὴν ἡπατικὴν διάθεσιν | ||
οὐ περιβάλλειν τὸ ἄρθρον , ἀλλὰ περισφάλλειν λεκτέον κατὰ τὸν ἰατρόν , καὶ διὰ τί τὸν τοιοῦτον τρόπον οἴεται παραίτιόν |
ἔνεστι . πανουργεῖν δὲ καὶ κακουργεῖν ὁ μὲν ἔχων τὸν λογισμὸν δύναται , ὁ δὲ μὴ ἔχων ἀδυνατεῖ . ὅμοιον | ||
καὶ ψέγοντες καὶ μεγαλαυχοῦντες παλίνδρομον τὴν διάνοιαν κτησάμενοι καὶ ἀμετανόητον λογισμὸν τοῖς αὐτοῖς πάθεσι περιπεσόντες ἐν ἱδρῶσι διάγουσι μὴ δυνάμενοι |
λόγον , ἀλλ ' ὅμως καὶ οὕτως λάθοι τις ἂν ἀποδοκιμάζων μᾶλλον , ὅσον εἰς τὴν παροῦσαν σκέψιν , ἢ | ||
, μήτ ' ἕνα ὑμέων ἐξαίρετον ἀποκρίνων μήτε τοὺς λοιποὺς ἀποδοκιμάζων . Ἀλλ ' , οὐ γὰρ οἷά τέ ἐστι |
οὐκ ἄλλοι τῶν ξυμμάχων . Καὶ τὰ μὲν ἐς τὸν μηδισμὸν τοσαῦτα ἀπολογούμεθα : ὡς δὲ ὑμεῖς μᾶλλόν τε ἠδικήκατε | ||
ἐχωρήσατε . Τὰ μὲν οὖν ἐς τὸν ἡμέτερόν τε ἀκούσιον μηδισμὸν καὶ τὸν ὑμέτερον ἑκούσιον ἀττικισμὸν τοιαῦτα ἀποφαίνομεν : ἃ |
ἀριθμὸς τυγχάνει ὤν . Οὕτως . Ὃ ἄρα ἐπίσταται , σκοπούμενος φαίνεται ὡς οὐκ εἰδώς , ὃν ὡμολογήκαμεν ἅπαντα ἀριθμὸν | ||
ὀστέον , ἐς τοῦτο αἰεὶ ἐνστηρίζειν τὸν πρίονα , θαμινὰ σκοπούμενος , καὶ πειρᾶσθαι ἀνακινέων τὸ ὀστέον ἀναβάλλειν , ἀφελὼν |
, ἐν δὲ τῇ λεπτοτέρᾳ ξύμμετρος γίνεται πρὸς ἄμφω καὶ κρατοῦντα τὰ δένδρα δύναται καρποτοκεῖν . Ἡ δὲ πίειρα πάμπαν | ||
Ἰωσὴρ καὶ τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων . Τὸν οὖν Ἰωσὴφ κρατοῦντα τῆς Αἰγύπτου τὸν τῶν ἐτῶν ἑπτὰ σῖτον , γενόμενον |
τε καὶ ἐμοῖς φίλοις . Ἐκ τούτου ὁρῶν ὁ Ἀβραδάτας σπουδάζοντα τὸν Κῦρον περὶ τὰ δρεπανηφόρα ἅρματα καὶ περὶ τοὺς | ||
οἱ εἰς τριάκοντα ἔτη γεγονότες : ἐπεὶ δὲ Κλέαρχον ἑώρων σπουδάζοντα , προσελάμβανον καὶ οἱ πρεσβύτεροι . πολὺ δὲ μᾶλλον |
. δοκεῖ δέ μοι καὶ τὸ τῆς ἱστορίας πρόσχημα τοιοῦτον ἄνδρα ζητεῖν . . . κἀγὼ δ ' ἂν εἴποιμι | ||
ὑπὲρ αὐτοῦ δεδεμένου καὶ λυμαινομένου , κίνδυνον δὲ τοσοῦτον ἀράμενος ἄνδρα ἀπέκτεινα δι ' ἐκεῖνον . Ὡς μὲν οὖν οὐκ |
Σώκρατες , ὡς λέγοντος ὅτι δεῖ ἑκάστην τῶν τεχνῶν τὸν φιλοσοφοῦντα ἐπίστασθαι ἀκριβῶς ὥσπερ αὐτὸν τὸν τὴν τέχνην ἔχοντα , | ||
μητρὶ ὅμοιος . Τὸν δὲ Κυνικὸν τὸν ἐν ἄρκτου δέρματι φιλοσοφοῦντα οὐχ Ὁνωρᾶτον , ὥσπερ ὠνομάζετο , ἀλλ ' Ἀρκεσίλαον |
φιλῆσαι Δάφνιν , ἀναπηδήσασα αὐτὸν ἐφίλησεν , ἀδίδακτον μὲν καὶ ἄτεχνον , πάνυ δὲ ψυχὴν θερμᾶναι δυνάμενον . Δόρκων μὲν | ||
πυρὸς τεχνικοῦ . δύο γὰρ γένη πυρός , τὸ μὲν ἄτεχνον καὶ μεταβάλλον εἰς ἑαυτὸ τὴν τροφήν , τὸ δὲ |
λαβόντα τὸν χιτῶνα καὶ τὸν ὅρμον Ἁρμονίας ἀναχωρῆσαι εἰς Ἄργος κρίναντα ἀντὶ τούτων τὴν βασιλείαν Ἐτεοκλεῖ παραχωρῆσαι , ὧν τὸν | ||
ἔλαττον ἢ τριάκοντ ' ἔτη γεγονότα , πρῶτον δὲ αὐτὸν κρίναντα ἐπάξιον εἶναι φύσει καὶ τροφῇ , τὸν νέον οὕτως |
ὡς αἰσχροποιοῦντος . Τιμαῖος δὲ ὁ Ταυρομενίτης καὶ Ἀριστοτέλη τὸν φιλόσοφον ὀψοφάγον φησὶ γεγονέναι . καὶ Μάτρων δ ' ὁ | ||
ἤδη περὶ τὰ βασίλεια , στολήν τε ἁβροτέραν ἢ κατὰ φιλόσοφον περιχεόμενος , καὶ πρὸς τὰς ἐντεύξεις ὢν χαλεπώτερος καὶ |
ὧδε λέγων : Τὰ δὲ πολλὰ κατὰ λόγον τοῖς ἀνθρώποις εὐτυχοῦντα ἀσφαλέστερα [ παρὰ δόξαν ] καὶ κακοπραγίαν : εἰώθασι | ||
πατρῴα γῆ θεοί τ ' ἐγχώριοι , δέξασθέ μ ' εὐτυχοῦντα ταῖσδε ταῖς ὁδοῖς , σύ τ ' , ὦ |
σοφὸν ἐν τῇ τοσαύτῃ διατριβῇ τοῦ χρόνου . ὃ δὲ δείξειν ἔφη , καὶ οὐκ ἐς μακρὰν ἔδρασε τοῦτο . | ||
ἑωυτῷ δοῦναι τὸν τρίποδα , φάμενόν σφι καὶ τὸν πόρον δείξειν καὶ ἀπήμονας ἀποστελέειν . Πειθομένου δὲ τοῦ Ἰήσονος οὕτω |
ἐστιν ἐργαζόμενον . : Ταπεινὸν καὶ εὐτελῆ καὶ ἄσημον , πτωχόν , χειροτέχνην . μήποτ ' ὦ Μοῖραι : Ὁ | ||
ὑπομονή , μάταια ἀγαπῶντες , διώκοντες ἀνταπόδομα , οὐκ ἐλεοῦντες πτωχόν , οὑ πονοῦντες ἐπὶ καταπονουμένῳ , οὑ γινώσκοντες τὸν |
τρισὶ τούτοις κηδεστὴς ἕτερος Ἀμμιανός . τοῦτόν τε οὖν τὸν κηδεστὴν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς Ἀμμιανοῦ τοὺς δύο παρακαταθήκην ἔχε . | ||
λαβεῖν . παρειστήκει δὲ αὐτῇ πλησίον ὁ υἱὸς πρὸς τὸν κηδεστὴν ἀποβλέπων . καὶ ὃς μειδιάσας εἶπεν , Οὗτος , |
ῥῖνα κεκλασμέναι στρυφνόν , αἱ δὲ πρὸς τοὺς κροτάφους κεκλασμέναι εἴρωνα , αἱ δὲ κατεσπασμέναι φοβερόν . κανθοὶ οἱ μὲν | ||
οὑτωσὶ φράζει : γενέσθαι μὲν αὐτὸν ῥητορικώτατον καὶ δεινόν , εἴρωνα δὲ καὶ ἐραστὴν φθόνου καὶ τὸ κακόηθες ἐπαινοῦντα κατηφῆ |
εἰδὼς Λαμπετίδης , ὃν Λάμπος ἐγείνατο φέρτατον υἱὸν Λαομεδοντιάδης εὖ εἰδότα θούριδος ἀλκῆς , ὃς τότε Φυλεΐδαο μέσον σάκος οὔτασε | ||
οὐ γράφει μὴ εἰδὼς πῶς δεῖ γράφειν ἢ παραλαβὼν τὸν εἰδότα οὐδ ' ἐγγύην ἄλλως σφραγίζεται ἢ ἀσφάλειαν γράφει , |
εἰ ταῦτ ' αἰσθόμενος ἐγὼ διεκώλυσα , τοῦτ ' ἐστὶ προδότην εἶναι τῶν φίλων ; ἀποκαλεῖ δὲ κόθορνόν με , | ||
προσέταξεν ὀπίσω τὼ χεῖρε δεδεμένον ἀποκομίσαι πρὸς τοὺς πατέρας ὡς προδότην . οἱ δὲ τοῦτον καταφθείραντες , Καμίλλου δὲ τὴν |
σοφίας ἐρῶντες . Ἐπεὶ δὲ Ἀθήνησιν ἐγένετο , ποιεῖται αὐτὸν ξένον ὁ Ἡρώδου τοῦ σοφιστοῦ πατὴρ Ἀττικὸς θαυμάζων ἐπὶ ῥητορικῇ | ||
ἡ περὶ πάσης τῆς ἀρχῆς βουλὴ καὶ τὸ μηδὲν ἐκκρίνειν ξένον εἰς μηδὲν ὧν ἂν δύνηταί τε καὶ δέῃ ποιεῖν |
παντός . Εὐφημήσας δὲ τοῦτον ἕτερον ἠρώτα πρὸς τίνα δεῖ φιλότιμον εἶναι ; Ἐκεῖνος δὲ ἔφη : Πρὸς τοὺς φιλικῶς | ||
καταγνῶναι οὔτε τοῦ πατρὸς τοῦ ἡμετέρου : πολὺ γὰρ αὐτὸν φιλότιμον ἴστε μᾶλλον ὄντα ἢ κακόν τι ἢ αἰσχρὸν ἐπιτηδεύοντα |
καὶ ᾧ μὴ χαριζόμενος αἰσχυνοίμην ἄν , Παγκράτιον τὸν ἄρχειν ἐπιστάμενον καὶ λέγειν καὶ ᾧ τὸ τιμᾶσθαι κατὰ τοὺς τρόπους | ||
ἢ τὸν ἄπειρον τοῦ κυβερνᾶν κυβερνήτην , ἢ τὸν οὐκ ἐπιστάμενον ἰᾶσθαι ἰατρόν ; οὐκ ἔστιν . καθάπερ οὖν οὐκ |
ὅν φησι Κτησιφῶν ἐν τῷδε τῷ ψηφίσματι διατελεῖν λέγοντα καὶ πράττοντα τὰ ἄριστα τῷ δήμῳ τῶν Ἀθηναίων . Οὐκοῦν τὰς | ||
ὃν σὺ παρακαλεῖς ἐμέ , τὰ τοῦ ἀνδρὸς δὴ ταῦτα πράττοντα , λέγοντά τε ἐν τῷ δήμῳ καὶ ῥητορικὴν ἀσκοῦντα |
δὲ τοὺς γραφέας ἱστορίαις παντοδαπαῖς , τὸν δὲ τῶν λόγων ἀγωνιστὴν σιωπῇ παρατρέχειν καὶ θέλγε - σθαι μὲν τοῖς ἔργοις | ||
αὐτὸν ἔτι εἰπεῖν οὔτε τυχεῖν ἀκουόντων , ὥσπερ μετ ' ἀγωνιστὴν εὐδοκιμηκότα εἰσιόντα ἕτερον . οὐ μὴν ψυχαγωγίας χάριν μᾶλλον |
τήν τε Παυσανίου προδοσίαν , ἥτις ὑμῖν , κἂν ἐπὶ Θεμιστοκλέα διαιρῆτε αὐτήν , ἀεὶ μόνου ἔσται Παυσανίου . καὶ | ||
μὲν ἀρχαίους ἐκείνους μακρὸν ἂν εἴη λέγειν , Ἀριστείδην καὶ Θεμιστοκλέα , τοὺς ὀρθώσαντας τὰ τείχη τῆς πόλεως καὶ τοὺς |
: καὶ δὴ πρὸς τὴν θυσίαν ταύτην καθιστᾶσιν ἄνδρα νέον Πριηνέα τὸν τῶν ἱερῶν ἐπιμελησόμενον . τεκμηριοῦνται δ ' ἔτι | ||
ἑτοίμων ἐς τὴν ναυπηγίην , οἱ μὲν Βίαντα λέγουσι τὸν Πριηνέα ἀπικόμενον ἐς Σάρδις , οἱ δὲ Πιττακὸν τὸν Μυτιληναῖον |
τὴν οὐσίαν θεῷ . γνώμην δὲ ἀποφαίνεται πάλιν ὁ ἱεροφάντης φιλάρετον λέγων : ” οὐ συντελέσετε τὸ λοιπὸν τοῦ θερισμοῦ | ||
τε καὶ πρᾴως , ἐλπὶς ἂν ἦν τὸν θεὸν ἅτε φιλάρετον καὶ φιλόκαλον καὶ προσέτι φιλάνθρωπον τἀγαθὰ αὐτόματα παρασχεῖν ἐξ |
. καὶ Ἀριστόνικος ὁ κιθαρῳδὸς αὐτοῦ ἀποθνήσκει , οὐ κατὰ κιθαρῳδὸν ἀνὴρ ἀγαθὸς γενόμενος . Πείθων δὲ τρωθεὶς ζῶν λαμβάνεται | ||
καὶ ᾤετο τὴν ἑαυτοῦ τραγῳδίαν ταῦτα εἶναι . Στρατόνικον τὸν κιθαρῳδὸν ὑπεδέξατό τις ἀμφιλαφῶς : ὃ δὲ ὑπερήσθη τῇ κλήσει |
Θεμιστοκλέα καὶ τὸν πόλεμον τὸν Πελοποννησίων , ἢ τὰ περὶ Ἀλκιβιάδην καὶ Θρασύβουλον ; Οὐ γὰρ πρόκειται ἡμῖν ὕλη πολυλογίας | ||
ἵνα ἐκ τρίτων κατακέηται . Πάνυ γε , εἰπεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην : ἀλλὰ τίς ἡμῖν ὅδε τρίτος συμπότης ; καὶ |
. τῶν γὰρ ὑμετέρων βίβλων μίαν ἐξελόμενος ἔχω τὸν μὲν ἀπελθόντα τῇ μνήμῃ τιμήσας , ὑμῶν δὲ τῇ φιλίᾳ θαρρήσας | ||
. Κόριννα δὲ εὐσεβέστατον λέγει αὐτὸν καὶ ἐκ τῆς Βοιωτίας ἀπελθόντα πολλοὺς τόπους ἡμερῶσαι καὶ καθαρίσαι ἀπὸ θηρίων . Ἡσίοδος |
, . καὶ μὴν οὐδ ' ὁ ἄφρων διδάξει τὸν φρόνιμον : οὐδὲ γὰρ ὁ τυφλὸς μηνυτικὸς γίνεται τῷ βλέποντι | ||
ὅτι ἄνευ οἰκονομίας ἢ ἄνευ πολιτείας οὐ δυνατὸν εἰδέναι τὸν φρόνιμον τὸ ἑαυτοῦ ἀγαθόν . Πιστοῦται τὸ λεγόμενον καὶ ἀπὸ |
εἰς τοῦτο παρανομίας ἀφῖχθε καὶ δυσμενείας ὥστε καὶ πρὸς τὸν Πέρσην πρέσβεις ἀπεστάλκατε πείσοντας αὐτὸν ἐμοὶ πολεμεῖν : ὃ μάλιστ | ||
ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι , τοῖς Πεισιστρατίδαις ἐπετίμων ὡς ἐπάγουσι τὸν Πέρσην ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας : ὑμεῖς δ ' οὐκ αἰσχύνεσθε |
τοῦτο δὲ οὐκ ἄν τις διαγνοίη μὴ τὸν τοῦ προσήκοντος ἀπολογισμὸν ἐπὶ πασῶν τῶν πράξεων ἐπεσκεμμένος , τὴν ἀξίαν τε | ||
ἐπίγνωσιν ἕξεις διὰ τῶν μελλόντων λέγεσθαι . ποιησόμεθα δὲ καὶ ἀπολογισμὸν κατὰ τὴν τῶν κεφαλαίων ἔκθεσιν περὶ τοῦ πρώτου πρῶτον |
τινὰ ψεύδους ἔκγονον καὶ γράμματα συμπλασάμενος ἐξ ἐκείνης πρὸς τὸν Διογένην κομίζει ταῦτα τῷ βασιλεῖ : τῷ δὲ μήθ ' | ||
οὐδὲν αὐτῷ προσεῖχον , τέλος ἀγανακτήσας οὐδένα προσίετο . καὶ Διογένην οὖν ἤλαυνεν ἀπὸ τῆς συνουσίας αὑτοῦ . ἐπεὶ δὲ |
, ἀλλὰ τὸ πλήρωμα αὐτῆς ἄξιον ἐζητήσατε , καὶ τὸ Ῥωμαῖον εἶναι ἐποιήσατε οὐ πόλεως , ἀλλὰ γένους ὄνομα κοινοῦ | ||
ἀρούρας ποιοῦντα δάκρυά ἐστι τῆς Ἴσιδος . τότε οὖν τὸν Ῥωμαῖον , ὃς ἐπετέτραπτο Αἴγυπτον , ἄνδρα ἔφη χρήμασιν ἀναπείσαντα |
ταῦτ ' εἰρηκότα , ἀλλ ' ὡς ἔοικεν εἰσέπειτ ' ἐροῦντα . φησὶ γοῦν ” Ἔστι δ ' οὐκ ἄδηλον | ||
ῥήτορος τέχνην . πάντως δὲ οὐδέν σε δεῖ μισθοῦσθαι τὸν ἐροῦντα πολλοὺς αὐτὸν ἤδη σεσωκότα τῇ φωνῇ . Εἰ τὸ |
σωφρόνως τραφῆναι : τὸ ἐπιεικῶς καὶ εὐγενῶς ἀνατραφῆναι . τὸν ἀλλαντοπώλην δὲ βουλόμενος διαβάλλειν , δείκνυσιν αὐτὸν πονηρῶν ἠθῶν . | ||
ῥημάτων αὐτὸς χαλκευτικὰ φθέγγεται . ΓΘ ὁ χορὸς ἐπαινεῖ τὸν ἀλλαντοπώλην , ὅτι ὥσπερ ἐκεῖνος τεκτονικά , οὕτω καὶ αὐτὸς |
τῶν τῇ Σελήνῃ καὶ τῷ ὡροσκόπῳ συμβεβηκότων , τὸν δὲ δεσπότην ἐκ τῶν τῷ Ἡλίῳ καὶ τῷ μεσουρανήματι . ἐὰν | ||
ἡ ἀλώπηξ γελῶσα εἶπεν : ” οὕτως οὐ χρὴ τὸν δεσπότην πρὸς δυσμένειαν παρακινεῖν ἀλλὰ πρὸς εὐμένειαν . ” ὁ |
πλειόνων . Τί ἀπαιτεῖν δεῖ παρὰ τοῦ μαθηματικοῦ τὸν ὄντως πεπαιδευμένον , καὶ πῶς δεῖ κρίνεσθαι αὐτοῦ τὴν θεωρίαν , | ||
ἀπεδείκνυμεν τὰς πολιτικὰς πράξεις ἀγαθὰς εἶναι , καὶ τὸν μὴ πεπαιδευμένον ἐν ταῖς τοιαύταις πράξεσιν ἐπείθομεν ἄν , λόγων ἀνάγκῃ |
παράγραφος . πιστεύω ἀπολεῖσθαι τὸν ἔχοντα ἐν τῷ σάκει τὸν ἐχθρὸν τοῦ Διὸς δαίμονα . πέποιθα ἀπολεῖσθαι τὸν ἔχοντα ἐν | ||
ὑμνοῦσι Χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ ' ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν . ἐχθρὸν δέ που λέγει τὸν ἀντίπαλον . καὶ σχεδὸν ἔν |
Λακωνισμὸς ἡ πρὸς τοὺς Λάκωνας . , . . † ἄτυφον : ἐν Φαίδρῳ τὸ ἀβλαβές , ἐπὶ τὸ τῦφον | ||
, ἔτι δὲ ὀλιγοδεΐαν , ἀφέλειαν , εὐκολίαν , τὸ ἄτυφον , τὸ νόμιμον , τὸ εὐσταθές , καὶ ὅσα |
Ἔστω : ἐκεῖνος ἀγροῖκος καὶ πονηρὸν ἀποπνεῖ . τί καὶ Ἀντιφῶντα τὸν Μενεκράτους μνᾶν ὑπισχνούμενον οὐδὲ τοῦτον ἐδέξω ; οὐ | ||
τετρακοσίων καταστάσεως . ὅτι δὲ μετὰ τὸν θάνατον τιμωρούμενοι τὸν Ἀντιφῶντα οἱ Ἀθηναῖοι ἔρριψαν ἔξω τῆς πόλεως τὸ σῶμα , |
δὲ οἱ τοῦτο ποιοῦντες , ἠναντιοῦτο λέγων οἷα εἰκὸς τὸν οἰόμενον αὑτῷ δίκην ὀφείλεσθαι παρ ' ἡμῶν . καὶ ἐκράτει | ||
δὲ ναύτας στασιάζοντας πρὸς ἀλλήλους περὶ τῆς κυβερνήσεως , ἕκαστον οἰόμενον δεῖν κυβερνᾶν , μήτε μαθόντα πώποτε τὴν τέχνην μέτε |
παρέτρεφεν τὸν βουλόμενον . ὁ Χαιρεφῶν μὲν παντελῶς οἴκαδε βαδίζειν ᾤετ ' , ὢ ταλάντατος . καὶ μὴν ἔτι τοῦτ | ||
δὲ ναυτικὸν εἰς τἀπὶ θάτερα τῆς πόλεως κατεστρατοπέδευσεν , ἔνθεν ᾤετ ' ἂν τὰ προσπλέοντα καὶ προαισθάνεσθαι καὶ διακωλύειν . |
' ὀλίγων τῶν μεταξὺ γενομένων ἀμοιβαίων καὶ τῶν Μηλίων εἰς ἐπιεικῆ συγκαταβαινόντων αἵρεσιν Ὥςτε δὲ ἡσυχίαν ἄγοντας ἡμᾶς φίλους μὲν | ||
ἀλλ ' οὐδὲ ἀκούειν λοιδορούμενος δύναμαι . Τὸ δὲ γέροντα ἐπιεικῆ ὑβρίζεσθαι , μηδεμίαν ἔτι ἐλπίδα ἔχοντα τοῦ δυνήσεσθαί ποτε |
τὴν ψυχὴν εὐθὺς μετενόησε καὶ κατεμέμψατο ἑαυτὸν ὡς τὰ μέγιστα ἡμαρτηκότα . ἀλλ ' οὐ γὰρ ἦν δυνατὸν τὸ γεγονὸς | ||
ἴσῳ παραβάλλωμεν , φήσομεν , ὅτι εἰ τὸν τὰ ἴσα ἡμαρτηκότα ἀθῷον οὐκ ἐῶμεν , οὐδὲ τοῦτον ἄξιον περιορᾶν . |
τὴν τῶν λόγων ἕξιν ὑπῆρξεν : ὥστε καὶ Μᾶρκον τὸν αὐτοκράτορα ἐπιφοιτᾶν αὐτοῦ τῇ διατριβῇ πολλάκις ἀκροασόμενον , πρὸς ὃν | ||
καὶ πονηροῦ πλήθους τὴν ἁρπαγὴν τῶν ἀλλοτρίων δεξαμένου λαβὼν τὴν αὐτοκράτορα ἀρχὴν αὐτὸς παρ ' ἑαυτοῦ ἕτερον ἐπιφέρει βούλευμα , |
νενικηκότα διὰ τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως , ἀλλ ' οὐ σοφιστὴν ὀψιμαθῆ καὶ μισητὸν ὑπάρχοντα καὶ τὸ πολυτίμητον ἰατρεῖον ἀρτίως ἀποκεκλει | ||
οὐ νέον ἀλλὰ γέροντα δεῖ τὸν ἀγαθὸν δικαστὴν εἶναι , ὀψιμαθῆ γεγονότα τῆς ἀδικίας οἷόν ἐστιν , οὐκ οἰκείαν ἐν |
μὲν λέγοντα , τὰ δὲ ἀκούοντα , καὶ τὰ μὲν ἐπαινοῦντα , τὰ δὲ ἐπαινούμενον . ἀλλ ' ἐκεῖνα μὲν | ||
μὲν παρακαλοῦντα τὸν Σευῆρον ἡμῖν εὖ ποιεῖν , τὰ δὲ ἐπαινοῦντα τὰς παρ ' αὐτῶν περὶ τὸν ἄνδρα καὶ τιμὰς |
, ὅτι εὐεργέτην τῆς πόλεως , καὶ ὅτι οὐκ ἔδει ἀριστέα ἄνδρα ἀποκτεῖναι : δεῖ γὰρ τὴν δημοσίαν χρείαν καὶ | ||
κεκώλυκεν . Ἡ ΛΥσις στοχαστική : δῆλον καὶ αὐτὸν τὸν ἀριστέα μόνον κακῶς διέθηκεν : εἴ γε διὰ τοῦτο ἠγανάκτει |
πόλις . ἀλλ ' ἡμεῖς ἀντὶ τῆς πόλεως λάβωμεν τὸν Περικλέα . Περικλῆς τοίνυν τὰ μὲν λέγων , ὡς ἔοικεν | ||
, ὡς δὴ ἱκετὴς τοῦ θεοῦ , οἱ περὶ τὸν Περικλέα οὐ κατασχόντες τὴν ὀργὴν ἀπέκτεινον αὐτὸν κατερχόμενον . τοῦτο |
. ἀκατάληπτα . . ἀπαράμυθον ] οὐ μύθῳ παραγόμενον καὶ πειθόμενον ἑτέρῳ τινὶ , ἀλλὰ πᾶν τὸ ἀρέσκον αὑτῷ δικαίως | ||
, ἀλλ ' εἰς εὐγενὲς ἦθος καὶ δεξιὸν προσάγοντα τὸν πειθόμενον . οὐ γὰρ δεῖ τὰ αὐτὰ φίλοις καὶ ἐχθροῖς |
γυναικῶν : καίτοι σὺ θνητὸς ὢν θεοῦ πῶς μεῖζον ἂν δύναιο ; τί δ ' ἢν ῥαφανιδωθῇ πιθόμενός σοι τέφρᾳ | ||
, εἰ καὶ μὴ ἔχοις θυσίας καὶ εἰ μὴ δεύτερον δύναιο : εὔχου μὴ ἅπαξ , ἀλλ ' ἐν παντὶ |
δὲ συμπεσόντα οὐδεπώποτε ἐνεώρων , ἀλλὰ παρήλλαξε τοσούτων ἐνιαυτῶν ἀριθμὸς ἐπαινέτην μὲν τῶν λεγομένων , ἀπείρατον δὲ ὧν ἐπῄνουν . | ||
διέλαθεν ἀκοάς . λέγεται Πλάτωνα τὸν Ἀρίστωνος τουτωνὶ τῶν συγγραμμάτων ἐπαινέτην γενόμενον ὑπερφυῶς ὡς ἐκ Σικελίας Ἀθήναζε ταῦτα κομίσαι μέγα |
, κόγχων δὲ τὸν σέσιλον . ἄπαγ ' ἐς τὸν φθόρον . διψῶντι γάρ τοι πάντα προσφέρων σοφὰ οὐκ ἂν | ||
νόσον ὑψοῦ διᾴττει . Κέρδων γαμεῖ . βάλλ ' ἐς φθόρον . δέκα τοὐβολοῦ Δᾶτον ἀγαθῶν βαρὺ τὸ σκάφιον ἡμεῖς |
, οἷον τὰς ὀνειρώξεις καὶ τὰ τοιαῦτα . κατὰ δὲ Θεαίτητον . ἕπεται γὰρ ταῖς ἐκείνων θέσεσιν ὁ τοῦ Θεαιτήτου | ||
τέταρτον τὸν Κρατύλον ὡς περὶ ὀνομάτων διδάσκοντα , εἶτα τὸν Θεαίτητον ὡς περὶ πραγμάτων . εἶτα ἐρχόμεθα μετὰ τούτους εἰς |
, κατὰ πολὺ βελτίονα . ὥστε με τρισόλβιον ἡγήσασθαι τὸν διδάξαντα , τρισολβίους δὲ καὶ τὰς παρὰ φύσιν εἰς τοσοῦτον | ||
, καὶ τροπὰς ἡλίου καὶ σελήνης καὶ τὰ ἄλλα πάντα διδάξαντα τοὺς Φοίνικας εὐαρεστῆσαι τῷ βασιλεῖ αὐτῶν . Ὕστερον δὲ |
Καὶ αὖθις προσελθὼν σὺν πλείοσιν ἔτι καὶ φίλοις , παρεκάλει Ἀντώνιον , συγχωρῆσαι τὸν δίφρον μετὰ τοῦ στεφάνου τίθεσθαι τῷ | ||
τῶν πάλαι στρατευσαμένων συνδραμόντας συνώμνυον ἑκόντες οὐκ ἐκλείψειν τὴν ἐς Ἀντώνιον εὔνοιάν τε καὶ πίστιν , ὡς ἀπορῆσαι , τίνες |
ἔτι ὄντος κρῖναι τὸν ὄντως εὔνουν καὶ μή , τὸν ἐρῶντα σωφρονίζει , καὶ τοὺς τῆς φιλίας λόγους εἰς τὴν | ||
Σωκράτους ἐνορᾶται : ἀνάλογον δὲ ταύταις ταῖς ζωαῖς εἰσι τὰ ἐρῶντα , καὶ κατὰ τὰ ἐρῶντα λάβοις ἂν καὶ τοὺς |
τὰς ἀρχάς , οὐκ ἄδηλον οἶμαι καὶ τοῖς τυχοῦσι . σοφὸν δὲ ἐνταῦθα τὸν θεολόγον φησί , τὸν περὶ τὰ | ||
ἀλεύρων ποίησις ἅμα καὶ τροφὴ καλὴ μὲν καὶ ἀγαθή , σοφὸν δὲ ἄνδρα τελέως οὐκ ἐθελήσει ποτὲ ἀπεργάσασθαι : τοῦτο |
πολλοὶ ποιοῦσι συγγράμματα καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν τὴν πρὸς τὸν διδάσκαλον τὸ ὄνομα τοῦ οἰκείου διδασκάλου ἐπιγράφουσιν , ὅπερ καὶ | ||
καὶ τὰς ἐν τούτοις διατριβάς , οὐ χαλεπὸν εὑρεῖν τὸν διδάσκαλον : πάντα ὑμῖν μεστὰ τοι - ούτων σοφιστῶν , |
τούτου τυχεῖν : † ἀκούσας Ὀδυσσεὺς τῆς Ἑκάβης εἰπούσης τῇ Πολυξένῃ : ὦ τέκνον , πρόσπιπτε Ὀδυσσεῖ λαβοῦσα τῆς δεξιᾶς | ||
ὥρᾳ λαμπρός . ἐγὼ μέν , εἰ μὴ πολλὴν εὐκοσμίαν Πολυξένῃ συνῄδειν , ᾤμην ἂν αὐτὴν ἐρᾶν τοῦ νεανίσκου : |
καὶ τῇ πόλει τῇ ὑμετέρᾳ χάριν καταθέσθαι , εἰ ἐπέδειξεν ἀδικοῦντα ἐκεῖνον , οὐκ ἠξίωσεν , ἀλλ ' οὐδ ' | ||
' οἱ χρηστοὶ τοὺς πονηροὺς μιμοῦνται , ἀλλ ' ἐὰν ἀδικοῦντα λάβωσί τιν ' αὑτῶν , τῇ βουλῇ καὶ τῷ |
δὲ οὐκ ἔχει ξυλλήβδην ὀνόματι ἑνί , ὅτου ἐρᾷ . Εὐδαιμονίας , φησί . Μακάριος τῆς εὐηθείας , εἰ οἴει | ||
Θεόμανδρον τὸν Κυρηναῖον , ὅν φησι Θεόφραστος ἐν τῷ περὶ Εὐδαιμονίας περιιόντα ἐπαγγέλλεσθαι διδάσκειν εὐτυχίαν , ἐρωτοδιδάσκαλε : οὐδὲν ἄρα |