| τοῦ ὀρθοῦ καὶ καλοῦ σκοποῦτοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ τὰς ὑπερβασίας ἀλεείνειν . τοῦτο τέλος ἐπέθηκεν ὁ Ἡσίοδος τῷ ποιήματι τὸν | ||
| : τοὐμὸν δέ γε τὴν ἐναντίαν σπεύδει , τὰς ἁρματοτροχιὰς ἀλεείνειν , οὐ μάλα ῥᾴδιον ὄν , οἶμαι , καινουργεῖν |
| Ἑλληνικὸν δὲ ἡ σιωπή . διὸ καὶ τοὺς φρονιμωτάτους ἐγκρατεστάτους γλώσσης πεποίηκε καὶ τὸν Ὀδυσσέα τῷ υἱῷ διακελευόμενον εἰ ἐτεόν | ||
| γνάθων , εἰς ἃς ἐμπεπήγασιν οἱ ὀδόντες . τῆς δὲ γλώσσης ῥίζα μὲν ἡ ἔκφυσις , αὐχὴν δὲ τὸ ἐφεξῆς |
| ἀνὴρ εὐεργὲς ἀείρας κόλπον ἐπιπροέηκε καὶ ἄσπετον ἔσπασε θήρην , ῥηϊδίως ἁψῖσι περίσχετον ἀμφικαλύψας . Σηπίαι αὖ δυσέρωτες ἐπὶ πλέον | ||
| ' ἀναβάντες ἀπὸ Κρήτης εὐρείης ἐπλέομεν βορέῃ ἀνέμῳ ἀκραέϊ καλῷ ῥηϊδίως , ὡς εἴ τε κατὰ ῥόον : οὐδέ τις |
| εἰκότως ἄρα σοι εἶχεν αἰτίαν ὁ Ζεύς , ὡς τὰς φρένας μοι λυμαινόμενος : ἐν δὲ χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ ἀλλαγῇ | ||
| ἱκάνει κλήρου σημαντῆρα φυτοτρόφονὧς τότ ' ἄνακτος Αἰήταο βαρεῖαι ὑπὸ φρένας ἦλθον ἀνῖαι : ἤιε δ ' ἐς πτολίεθρον ὑπότροπος |
| ἐνέργειαν ἀίδιον θεῶ τε καὶ γενέσιος κατὰ συνακολουθίαν τᾶς μεταβλατικᾶς φύσιος . καὶ ὁ μὲν εἷς ἐς ἀεὶ διαμένει κατὰ | ||
| καὶ δύο λόγως εἶμεν , τὸν μὲν ἕνα τᾶς ἀγαθοποιῶ φύσιος , τὸν δ ' ἕνα τᾶς κακοποιῶ . διὰ |
| Ὅκου ἂν τροφὴ πλείων παρὰ φύσιν ἐσέλθῃ , τοῦτο νοῦσον ποιέει , δηλοῖ δὲ ἡ ἴησις . Τῶν τρεφόντων ἀθρόως | ||
| πήγνυσι τὰ ξύνεγγυς τοῦ αἵματος , καὶ ἀκίνητον καὶ στάσιμον ποιέει , φύσει ψυχρὸν ἐὸν καὶ ἐμφρακτικόν . Διὰ τοῦτο |
| φερόμεναιτὸ δὲ Δίωνος ἦθος ἠπιστάμην τῆς ψυχῆς πέρι φύσει τε ἐμβριθὲς ὂν ἡλικίας τε ἤδη μετρίως ἔχον . ὅθεν μοι | ||
| δὲ οὐκ ἐν ῥυθμῷ ὂν τὸ ζῷον , ἀλλ ' ἐμβριθὲς μὲν τὰ μέσα , μακρὸν δὲ κατὰ τὸν αὐχένα |
| δ ' ἀλεγεινὸν ἷξεν ἄχος , καὶ δριμὺ δι ' ἐγκεφάλοιο θεμέθλων ἐσσύμενον μήνιγγας ἄδην ἀμφήλυθεν ἄλγος , σὺν δ | ||
| , ὅτι καὶ ἐν ἀφαιρέσει ἐστὶ τὸ νέρθεν ὑπ ' ἐγκεφάλοιο . τροπικώτερον μέντοι ἡ λέξις τίθεται ἐπὶ παντὸς τοῦ |
| πουλὺ , μηδὲ ὑπέρπαχυ , ἀλλ ' ὁκόσον ἕνεκεν τοῦ ἔθεος ἐσιέναι τι , καὶ κενεαγγίην μὴ γίγνεσθαι πολλήν . | ||
| ἑκάστου , καὶ τῆς φύσιος τοῦ ἀνθρώπου , καὶ τοῦ ἔθεος τῆς διαίτης τοῦ κάμνοντος , οὐ μοῦνον σιτίων , |
| χρήσιμον ἐς ἀνθρωπίνην μοίρην ἐπιτελέσει , ἀλλὰ καὶ τὴν ψυχὴν ὀξυτέρην τε καὶ τηλαυγεστέρην κατὰ τὸ ἐν ἰητρικῇ ὀνῆσθαι πᾶν | ||
| βόσκονται ἀν ' ἄλσος διζόμενοι χλοεροῦ σπέρμα λαβεῖν μαράθου , ὀξυτέρην τὸ τίθησιν ἐφ ' ἑρπηστῆρσιν ὀπωπήν πιαῖνον δειλοῖς ἄλγεα |
| . . . . . . Μελέταν δὲ Διὸς ἕκατι πρόσβαλον σεβιζόμενοι : καὶ σοφίαν τὴν ποίησίν φησιν ὁ αὐτὸς | ||
| παμφώνοις ὁμοκˈλαῖς μυρίον χρόνον : μελέταν δὲ σοφισταῖς Διὸς ἕκατι πρόσβαλον σεβιζόμενοι : ἐν μὲν Αἰτωλῶν θυσίαισι φαενναῖς Οἰνεΐδαι κρατεροί |
| τῶν ἐμῶν χρημάτων ἅπτοιτο εἰς δύναμιν , μηδ ' αὖ κινήσειεν μηδὲ τὸ βραχύτατον ἐμὲ μηδαμῇ μηδαμῶς πείθων : κατὰ | ||
| τινὶ πρόσφορος , καὶ οὐκ ἂν ὁμοίως δι ' ἀνοικείου κινήσειεν . Ἐν τελείᾳ δὴ μουσικῆς ἐνεργείᾳ καὶ ἔννοια λαμβάνεται |
| ἀναπνοὴ παρὰ Πλάτωνι : ἡ γὰρ παρὰ Θουκυδίδῃ πνοὴ ἐπὶ φυσήματος εἴρηται ἢ ἀνέμου . παρὰ δὲ Ξενοφῶντι μυκτῆρες εὐπνοώτεροι | ||
| ᾐσθανόμην δὲ καὶ αὐτὸς ἑκάστοτε τῶν ἀμφ ' αὐτῷ κενοῦ φυσήματος ἄνευ νοῦ ἐμπιπλαμένων . , ; , ; , |
| ἐλέφαντα ἢ κορυφὴν ὄρεος παναπείριτον ἢ νέφος αἰνὸν χεῖμα φέρον δειλοῖσι βροτῶν ἐπὶ χέρσον ὁδεύειν . ἴφθιμον δὲ κάρηνον ἐπ | ||
| μὴ καθ ' ὥραν τοῖς ἀναγκαίοις χρωμένων . Ἔνεισιν ἐν δειλοῖσι κἄνανδροι λόγοι : ὅτι φησὶ καὶ οἱ λόγοι ταῖς |
| γυῖα ] τὰ μέλη ὡς ] καθά πάρος ] πρίν δονέει ] κινεῖ καμάτῳ δ ' ὑποδάμναται : τῷ καμάτῳ | ||
| καὶ κατὰ νύκτα ἐπιπαροξυνόμενα ἀγρυπνίην ποιέει , καὶ τὰς φλέβας δονέει καὶ ταράσσει , καὶ πυκνότερον καὶ σφοδρότερον τὸ κίνημα |
| , τουτέστι τὰς καμίνους καίειν . ἢ βάναυσος ἀπὸ τοῦ βαίνειν ἐν τῷ αὔσῳ , καὶ τῷ πυρί : ἀπὸ | ||
| , οὐ ταχὺς γινόμενος : ἥ τε ἀναβάδισις ἀναγκάζουσα στερεώτερον βαίνειν καὶ ἐπ ' ἄκρων τῶν ποδῶν ὑπὲρ τοῦ μὴ |
| μὴ καιροῦ λάβηται . . ὁ φθονέων ἑωυτὸν ὡς ἐχθρὸν λυπέει [ . . ] . . ἐχθρὸς οὐχ ὁ | ||
| ἐοῦσα ὀχλέει , ἐξ ἑτέρου συμπαθείης τινὲς ὀχλεῦνται . Καταύδησις λυπέει . Φιλοπονίης κρατερῆς ὕπο , παραίνεσις , ἀλέα , |
| οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα ὁ βραχίων ὑπεραιωρηθείη ὑπὲρ τῆς ἑωυτοῦ βαθμίδος : ἢν δὲ ὑπεραιωρηθῇ , ῥηϊδίη ἡ κατάστασις , | ||
| πήχει μετεωρίσαι τε καὶ ὑψηλότερον ἐργάσασθαι τῆς κατὰ τὸν πῆχυν βαθμίδος : ἐκ πλαγίων γὰρ αὐτῇ παρακείμενος οὐκ ἂν ἐμβαίη |
| : κεβληγόνου Ἀτρυτώνης . μήκων δὲ εἴρηται παρὰ τὸ μὴ κονεῖν , τουτέστι μὴ ἐνεργεῖν : κονεῖν γὰρ λέγεται τὸ | ||
| εἴρηται παρὰ τὸ μὴ κονεῖν , τουτέστι μὴ ἐνεργεῖν : κονεῖν γὰρ λέγεται τὸ ἐνεργεῖν , κωλυτικὸν δὲ τοῦτο τῶν |
| ἔξω τρέπεται πρὸς τὴν ἕδραν , τὰ δὲ ὅπῃ τετύχηκε ῥέψαντα . Δεινὰ μὲν οὖν καὶ ταῦτα καὶ θανατηφόρα τοὐπίπαν | ||
| , καὶ ἐσματτευόμενον ἐς τοὺς μυκτῆρας , καὶ τὰ εἴσω ῥέψαντα διορθοῦν ἀόκνως , ἔστ ' ἂν κατορ - θώσῃς |
| μινύθει ] ἐλαττοῦται . μινύθει ] σμικρύνεται . μινύθει ] σμικρύνεται , πάσχει . θ πάρεστιν εἰπεῖν : πάρεστιν ἐπ | ||
| τῆς φλεγμονῆς : καὶ γὰρ δι ' οὔρων ὑποκλέπτεται καὶ σμικρύνεται ὁ ὄγκος . ἐὰν οὖν φαίνηταί σοι καὶ τὰ |
| οἶδε γὰρ τὰς ψεκάδας δηλῶσαι , ψιάδας λέγων : ” αἱματοέσσας δὲ ψιάδας ” . ὀθόνη Γ . . . | ||
| , οὐδ ' ἀπίθησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε : αἱματοέσσας δὲ ψιάδας κατέχευεν ἔραζε παῖδα φίλον τιμῶν , τόν |
| ἐτώσια πίπτει ἔραζε . ἀλλ ' ἄγετ ' αὐτοί περ φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην , ἠμὲν ὅπως τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν , | ||
| τεῖος ἀπήγαγεν οἴκαδε δαίμων . ἡμεῖς δ ' ἐνθάδε οἱ φραζώμεθα λυγρὸν ὄλεθρον Τηλεμάχῳ , μηδ ' ἧμας ὑπεκφύγοι : |
| πλάτος τοῦ χύματος τοῦ παρυφισταμένου διαλύσεσι , τὰς κατὰ πλάτος ἀλγηδόνας τοῦ σώματος ὁρῶμεν πεπλανημένας γινομένας , καθὼς ἐν τοῖς | ||
| ἕψεται , φαίνοιντο δ ' ἂν ἀνυπόστατα καὶ δι ' ἀλγηδόνας τε καὶ ἀϋπνίας ἐπιταθείσας πάνυ : ἀξιόχρεος γὰρ τούτων |
| , ἢν μὴ ἡ κοιλίη ὑποχωρέῃ , ἐν πάσῃσι τῇσι νούσοισι , καὶ ψυχρολουτέειν ἐν ταύτῃ τῇ νούσῳ , καὶ | ||
| πληροῦσθαι ποτοῦ , ἢ σιτίου . Τὰ ἐγκαταλιμπανόμενα ἐν τῇσι νούσοισι μετὰ κρίσιν , ὑποστροφὰς ποιέειν εἴωθεν . Ὁκόσοισι κρίσις |
| : ὣς τοὺς ἀμφὶ λύκοι κρατερώνυχες ἠδὲ λέοντες σαῖνον : τοὶ δ ' ἔδδεισαν , ἐπεὶ ἴδον αἰνὰ πέλωρα . | ||
| . αἰθούσας δὲ τῆς αἰθομένης καὶ λαμπρᾶς καὶ καυστικῆς . τοὶ γὰρ αἰθούσας : τῆς καυστικῆς , παρὰ τὸ αἴθειν |
| τῆς ψυχῆς ὁρμάς τε καὶ ὀρέξεις , κατὰ δὲ τὴν πολύφημον ὁδὸν τοῦ δαίμονος πορεύεσθαι τὴν κατὰ τὸν φιλόσοφον λόγον | ||
| Χνοάοντες : δείξαντες . Ἰούλους : γένυας . Περιώσιον : πολύφημον . Τανύσκια : σκιόεντα . Ἴδριες : ἐπιστήμονες , |
| πάλιν προστιθέσθω . Ἕτερον πειρητήριον : νέτωπον ὀλίγον ἐν εἰρίῳ εἱλίξας προσθεῖναι , καὶ ὁρῇν ὅθεν ἂν τοῦ στόματος ὄζῃ | ||
| ἂν ἄλλων θηρίων ὀσμὴν λάβῃ , στρόβιλος ἀμφ ' ἄκανθαν εἱλίξας δέμας , κεῖται θιγεῖν τε καὶ δακεῖν ἀμήχανος . |
| , ὡς γίνεται καὶ παύεται , καὶ δι ' οἵας προφάσιας αὔξεταί τε καὶ φθίνει , δημότας ἐόντας , οὐ | ||
| μέντοι ἰσχυρῶς ξυγκάμπτειν κατὰ τοὺς βουβῶνας ὁδοιπορέων , διὰ δισσὰς προφάσιας , ἅμα μὲν ὅτι πολλῷ βραχύτερον τὸ σκέλος γίνεται |
| λεπτοῖσι πάσας καὶ ἐλαίῳ ἀλείψας : πληθώρην γὰρ ἔχει τῆς τέρψιος αὐτὸς ἐν αὑτῷ . καὶ θύννης οὐραῖον ἔχειν , | ||
| πάσας καὶ ἐλαίῳ ἀλείψας : τὴν ἀρετὴν γὰρ ἔχει τῆς τέρψιος αὐτὸς ἐν αὐτῷ . σάλπη . Ἐπίχαρμος λάβρακές τε |
| . διό φησιν οὐ γάρ πω σάφα ἴσμεν , οἷος νόος Ἀτρείδαο . ἐοίκασιν οὖν οἱ ἐμπειρικοὶ τοῖς ἀψύχοις : | ||
| Τρῶας καὶ Ἀχαιούς , ἀμφοτέροισι δ ' ἀρήγεθ ' ὅπῃ νόος ἐστὶν ἑκάστου . εἰ γὰρ Ἀχιλλεὺς οἶος ἐπὶ Τρώεσσι |
| γὰρ διὰ τοῦ γ μόγις , παρὰ τὸν μόγον . ἐπαύρεσθαι : ἐὰν μὲν παροξυτόνως , ἔσται συντελικὸς ἀντὶ τοῦ | ||
| γὰρ διὰ τοῦ γ μόγις , παρὰ τὸν μόγον . ἐπαύρεσθαι : ἐὰν μὲν παροξυτόνως , ἔσται συντελικὸς ἀντὶ τοῦ |
| : τήν τε γὰρ ἀρχὴν , ὁ ἥλιος ἀνάγει καὶ ἀναρπάζει τοῦ ὕδατος τό τε λεπτότατον καὶ κουφότατον : δῆλον | ||
| ἐπιξενοῦται Πέλοπι , καὶ τούτου παῖδα Χρύσιππον ἁρματοδρομεῖν διδάσκων ἐρασθεὶς ἀναρπάζει . γαμεῖ δὲ Ζῆθος μὲν Θήβην , ἀφ ' |
| δὲ διαμελεϊστὶ δαΐζειν ἐννέα μοίρας : τρεῖς μὲν ἐπὶ κλῆσιν πανδερκέος ἠελίοιο , τρεῖς δ ' ἑτέρας γαίης ἐριβώλου λαοβοτείρης | ||
| γὰρ ἔγωγε τοῖα παθὼν καὶ τόσσα λιλαίομαι εἰσοράασθαι ἠελίοιο φάος πανδερκέος , ἀλλά που ἤδη φθεῖσθαι ὁμῶς τεκέεσσι καὶ ἐκλελαθέσθαι |
| ἐν μεσημβρίᾳ καθεύδειν , διὰ τὸ τὸν ἥλιον τότε μᾶλλον ἐνεργεῖν . τἆλλα . οἷον πλοῦτος , δόξα , ξίφος | ||
| δεῖσθαι τοῦ μεταξὺ καὶ τῷ τὴν ὄψιν μὴ ἄνευ φωτὸς ἐνεργεῖν : οὐδὲ γὰρ ἐν σκότῳ τὰ ἐκτὸς παρακείμενα ὄψεται |
| τε , ἐπὶ δὲ τοῦ μεγάλου καὶ ἰσχυροῦ αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικε , προστιθείη δὲ καὶ τὰ περὶ | ||
| δ ' ἀνθρώπου θέμεν αὐδὴν καὶ σθένος , ἀθανάτῃς δὲ θεῇς εἰς ὦπα ἐίσκειν παρθενικῆς καλὸν εἶδος ἐπήρατον : αὐτὰρ |
| ἂν ὅστις καὶ φίλος τλαίη βλέπειν φυσῶντ ' ἄνω πρὸς ῥῖνας ἔκ τε φοινίας πληγῆς μελανθὲν αἷμ ' ἀπ ' | ||
| τοῦ πολλοῦ βρασμοῦ καὶ κινήσεως , εἰ εἰσέλθοι παρὰ τὰς ῥῖνας , ποιεῖ τὴν αἱμοῤῥαγίαν . εἰ δέ ποτε τὸ |
| εἰ ὅλως ἔχει ἔμφασιν πρὸς τὸ εἶναι , καὶ τοῖς πάντῃ μὴ οὖσιν ὡμοίωται τότε , τὰ δὲ ἁπλῶς ἀναγκαῖα | ||
| τὰ μὲν γὰρ καλὰ πάντῃ ἐνύπαρκτα , τὰ δὲ κακὰ πάντῃ ἀνύπαρκτα . Ἐπάγουσι τούτοις κἀκεῖνο , ὡς δύο ταῦτα |
| ζῶσμα , ζεῦγμα , ἄσκημα , βλέμμα , ὄμμα , ἆσθμα , πνεῦμα , νεωτέρισμα , νεανίευμα , στηλίτευμα , | ||
| τῶν στομάτων καὶ τὸ ἀποφώλιον ἆσθμα , ὅ ἐστι χαλεπὸν ἆσθμα , τουτέστι τὴν χαλεπὴν πνοὴν τῆς ἐχίδνης τῶν στομίων |
| δὲ Θεοξένου ἀκτῖνας πρὸς ὄσσων μαρμαρυζοίσας δρακείς ὃς μὴ πόθῳ κυμαίνεται , ἐξ ἀδάμαντος ἢ σιδάρου κεχάλκευται μέλαιναν καρδίαν ψυχρᾷ | ||
| γίνεται διὰ τὴν βίην τοῦ πνεύματος , τό τε πέλαγος κυμαίνεται , ὁλκάδες τε ἄπειροι τῷ μεγέθει ἐς ὕψος διαῤῥιπτεῦνται |
| . Εἰ δὲ πυριφλεγέθων ἑτερήμερος ἄνδρα θαμίζων , ἢ κρυερὸς μάρπτων πυρετὸς παραδηθύνῃσιν , ἠὲ τεταρταίης πῆμα βραδὺ μήποτε λήγειν | ||
| σαώσει στέρνα δεδρυφαγμένον καὶ χεῖρας ἄκρας , αἷς κρεαγρεύτους πέτρας μάρπτων ἁλιβρώτοισιν αἱμαχθήσεται στόρθυγξι . νῆσον δ ' εἰς Κρόνῳ |
| λεύσσων κλυτὸς Ἄρης ἄνδρας μὲν μάχλους καὶ ὀπιπευτῆρας ἔτευξεν , θηλυτέρας δὲ λέχος μισθοῦ δήμοις παρεχούσας . ὁππότε δ ' | ||
| ' ἐς πλάτος διαιροῦντα καὶ τὰς ἐκφωνήσεις ἥττους τε καὶ θηλυτέρας ἔχει . πάλιν δὲ εἰδικῶς ἐν μὲν τοῖς μακροῖς |
| δ ' ἂν ἀτρεμήσῃ ὁ ἐγκέφαλος χρόνον , τοσοῦτον καὶ φρονέει ὁ ἄνθρωπος . Γίνεται δὲ ἡ διαφθορὴ τοῦ ἐγκεφάλου | ||
| οἷος δ ' ἐν βήσσῃς ὄρεος χαλεπὸς προϊδέσθαι κάπρος χαυλιόδων φρονέει [ δὲ ] θυμῷ μαχέσασθαι ἀνδράσι θηρευτῇς , θήγει |
| ἀεικείῃ μιν ἐρύξει . εὖτε δὲ βρυχητῆρος ὑπερφορέοιτο Λέοντος ἀνδρὸς ἐρισθενέος καὶ μείζονος ἄλγε ' ἕκητι ἕψεται οὐδὲ μίνυνθα συνέσσεται | ||
| εὐχόμενος ἔπος ηὔδα : κεῖς ' οὕτως : χαλεπόν τοι ἐρισθενέος Κρονίωνος παισὶν ἐριζέμεναι ποταμοῖό περ ἐκγεγαῶτι . φῆσθα σὺ |
| χάριν ἠγερέθεσθε , φραζόμενος τὰ ἕκαστα . σὺ δ ' εὐμαρέως ἀγορεύεις , οἶον ἑῆς ψυχῆς ἀλέγων ὕπερ : αὐτὰρ | ||
| ὡς σοφὸς εἶπεν , ἤγουν ὡς ὁ παροιμιαστὴς ἐφθέγξατο . εὐμαρέως κεν ἀπ ' αὐτᾶς καὶ λύχνον ἇψας : ὡς |
| , ] ἀγλαὰν ἥβαν προλείπων . Φασὶν ἀδεισιβόαν Ἀμφιτρύωνος παῖδα μοῦνον δὴ τότε τέγξαι βλέφαρον , ταλαπενθέος πότμον οἰκτίροντα φωτός | ||
| ὅς κεν ἐν ἠοῖ ἄρξηται κείνῃ μογέειν εὐήρεα γυῖα . μοῦνον μὴ στομάχοιο κακηπελίῃ βαρύθοιτο ἢ πλευρῆς : οὐ γάρ |
| θεραπεύει , καθὼς μετὰ βραχὺ εἰρήσεται , τάχιστα τὴν κακοχυμίαν ἐκκαθαίρουσα : τῶν δὲ δι ' ἀτονίαν τοῦ στομάχου γιγνομένων | ||
| ἑτέρας δεῖται τέχνης , ἣ τὸ ληφθὲν δοκιμάζουσα , καὶ ἐκκαθαίρουσα λόγῳ , οὐ πυρί , χρῆσθαι ἤδη δύναται ἀκηράτῳ |
| γ ' ἂν καὶ κωκύοι . σὺ δέ γ ' ὄζοις ἂν καλαμίνθης . ἀλλ ' οὗτος μὲν πρότερον γέγονεν | ||
| τῷ οἰνώδει , λεπτὸν δὲ τοῖς ῥαβδίοις καὶ λεῖον , ὄζοις συνεχέσι κεχρημένον , σφόδρα εὐῶδες : σχεδὸν γὰρ ἡ |
| τὸν Παυσανίαν καὶ τὸν τραγῳδὸν τὸν εἰπόντα : δισσὰ πνεύματα πνεῖς , Ἔρως . Ἀριστοτέλης δὲ ὅλης μὲν τῆς ψυχῆς | ||
| – ˘ ᾔδη ταῦτ ' ἐγὼ φράσαι καλῶς δισσὰ πνεύματα πνεῖς , Ἔρως × – ὅμως τἀληθὲς οὐ προδώσομεν εἴξαντες |
| ἐκλειπτικὸν τόπον σχέσεις : ἑσπέριοι μὲν γὰρ σχηματιζόμενοι πρὸς τὰς ἡλιακὰς ἐκλείψεις , ἑῷοι δὲ πρὸς τὰς σεληνιακὰς ἐπὶ τὸ | ||
| ἦν ἰδεῖν ἐπὶ τοῖς πραττομένοις καί τι καινότερον , τὰς ἡλιακὰς ἀκτῖνας τοῦ κατὰ φύσιν παρατραπείσας καὶ τῷ καύσωνι τῶν |
| . . ὀτοτοτοτοῖ , μᾶ Γᾶ μᾶ Γᾶ βοὰν φοβερὸν ἀπότρεπε , ὦ βᾶ Γᾶς παῖ Ζεῦ . εἰ μή | ||
| κευθμῶσιν ἐλαυνομένας ἀποκλείηις : ἀλλά , μάκαρ , σεισμοὺς μὲν ἀπότρεπε , πέμπε δὲ μύσταις ὄλβον τ ' εἰρήνην τε |
| ἐνεχθῇ , νῦν δὲ ἡ ὀξεῖα , γενήσεται [ ] διαλλάσσοντα τὰ πάθη . * ἀλλὰ γὰρ ? καὶ παρ | ||
| ἀθάνατ ' εἶναι , ζωρά τε τὰ πρὶν ἄκρητα , διαλλάσσοντα κελεύθους . ὅτι παρὰ πολλοῖς κεῖται κύαθος ὁ ἀντλητήρ |
| ὁ Φαῖδρος περὶ τὸ φαινόμενον κάλλος τὸ ἐν τοῖς λόγοις ἐπτόηται , καὶ ὁ Ἀκουμενὸς ἰατρός ἐστι τοῦ φαινομένου , | ||
| τὰς λέξεις φιλόκαλον καὶ ταῖς νεαραῖς πέφυκε συνανθεῖν ἡλικίαις . ἐπτόηται γὰρ ἅπασα νέου ψυχὴ περὶ τὸν τῆς ἑρμηνείας ὡραϊσμόν |
| πρὶν ξυμπεσεῖν τὸ στόμα , προσκείσεται θάτερον δαίδιον ἔτι ὀρθοῦ ἐόντος καὶ ἀνεῳγμένου : οὕτω δὲ τοῦτο ἔσται , ἢν | ||
| : εἰ δέ κε τεθνηῶτος ἀκούσω μηδ ' ἔτ ' ἐόντος , νοστήσας δὴ ἔπειτα φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν σῆμά |
| κατιδὼν λύσῃ κακοεργέα λώβην . καὶ δὲ δίκας τετράγωνος ἐὼν κρίσιάς τ ' ἐπιπέμπει , καὶ πιναρὴν λασίην τε βροτοῖς | ||
| τροχάῃ , μάλα λυγρὸς ἐτύχθη : νείκεα γὰρ γραπτῶν ἕνεκεν κρίσιάς τ ' ἐπιπέμπει , καὶ δόμον ἐξαπίνης κενεὸν βιότου |
| : ἐπὶ τούτων οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν καμνόντων κοῖλοι γίνονται , λήμας ἔχοντες , βλέφαρα παραπλησίως τῶν νυσταζόντων , δέρμα λεῖον | ||
| τικτόμεναι : οὐδὲν γὰρ οὕτως ἀπολεπτύνει καὶ κωλύει τὸ τίκτεσθαι λήμας , ὡς τὸ μελίκρατον καὶ τῶν κολλουρίων , ὅσα |
| ἢν τῶν μητρέων τὸ στόμα μεμύκῃ ἢ ἰδνωθῇ , ἢ ξυστραφῇ τι τοῦ αἰδοίου : ἢν γὰρ τουτέων τι ᾖ | ||
| ἢ φλέγμα ἁλμυρὸν μὴ ἀφῇ πάλιν , ἀλλ ' αὐτοῦ ξυστραφῇ καὶ ξυμπαγῇ , ὑπὸ τουτέων φύματα φιλέει γίνεσθαι ἐν |
| πίονα σάρκα ἁλσὶ μόνον λεπτοῖσι πάσας καὶ ἐλαίῳ ἀλείψας : πληθώρην γὰρ ἔχει τῆς τέρψιος αὐτὸς ἐν αὑτῷ . καὶ | ||
| ὁ ἄρτος θερμὸς βρωθεὶς οἵην δίψαν παρέχει , καὶ ἐξαπιναίην πληθώρην διὰ τὸ ξηραντικόν τε καὶ βραδύπορον : καὶ οἱ |
| πρώτας ἡμέρας σφόδρα , ἔπειτα μέντοι βληχρότερος ἔχει , καὶ ψαυόμενος ἀλγέει τὸ ἧπαρ , καὶ ἡ χροιὴ ὑποπέλιδνος αὐτέου | ||
| ἦν δῆλος ἔγκοιλον ἔχων ὁ τράχηλος : καὶ ἤλγεε ταύτῃ ψαυόμενος : ἦν δὲ καὶ κατωτέρω τινὶ τοῦ ὀδόντος καλεομένου |
| ὁμολογήσει ὁ λόγος τῷ ἤθει , ἀλλοτρίᾳ τῇ γλώττῃ δόξομεν φθέγγεσθαι , ὥσπερ οἱ αὐλοί . Τὴν δὲ ἰδέαν τοῦ | ||
| στόμ ' ᾄδειν : ἀντὶ τοῦ “ διὰ τοῦ στόματος φθέγγεσθαι καὶ βομβεῖν ἢ διὰ τοῦ ὀρροπυγίου ” . τὰ |
| τὸ ἄλγος ἀλγαλέον καὶ κατὰ τροπὴν τοῦ λ εἰς ρ ἀργαλέον : ὡς ἀργαλέον : Ἀργαλέον τὸ βαρὺ καὶ δύσκολον | ||
| περὶ σήματι : σὺν δέ οἱ ἄλλο πῆμα μάλ ' ἀργαλέον πόσιος πέλεν ἀμφ ' ἀλαοῖο . Καί ῥ ' |
| ἀνθρώπῳ πλεῖστον ξυμβάλλεται : ὁκόταν οὖν χολὴ κινηθεῖσα εἰς τὰς φλέβας καὶ τὸ αἷμα εἰσέλθῃ , διεκίνησέν τε καὶ συνετάραξεν | ||
| λόγῳ θεωρητῆς . τί ποτ ' οὖν κἀνταῦθα ἐπιτεχνᾶται ; φλέβας ἔχειν ἐν ἑαυτῷ καὶ ἀρτηρίας τὸ νεῦρον ὥσπερ τινὰ |
| μῆλα τὰ κυδώνια καὶ ὅσα τῶν στεφανωματικῶν δριμείας ἔχει τὰς ὀσμὰς οἷον τὸ ἀβρότονον μάλιστα καὶ τὸ ἀμάρακον καὶ ὁ | ||
| ξηροῦ φύσιν ἐν ταῖς ὀσμαῖς . Τοῦτο γὰρ τὸ τὰς ὀσμὰς ποιοῦν ἢ πάντων ἤ τινων : ὅπερ φανερὸν εὐθὺ |
| κεφαλὴν ἀλγοῦσαν , ἕως ἐβόησεν ἀλέκτωρ . ἀλλ ' ἄγε παυσώμεσθα θεοὶ τούτοισιν ἀρήγειν , μή κέ τις ὑμείων τρωθῇ | ||
| περὶ δ ' ἔγχει Ἀχαιῶν φέρτατός ἐσσι , νῦν μὲν παυσώμεσθα μάχης καὶ δηϊοτῆτος σήμερον : ὕστερον αὖτε μαχησόμεθ ' |
| μετάβαϲιϲ ἐϲ νώτου μύαϲ καὶ θώρηκοϲ . ἄπιϲτον ἐϲ ὅϲον ἕρπει τὸ κακόν . ϲπόνδυλοι ἀλγέουϲι ῥάχιόϲ τε καὶ αὐχένοϲ | ||
| * οἴμῳ : τῇ πορείᾳ ὑποψοφέων : μεταφορικῶς . ἠρέμα ἕρπει προσπταίων , τουτέστι τραχύνεται τῇ φολίδι ἡ γαστήρ , |
| αὐτὸν πάλιν βλέπειν . καὶ ὁ Ὀππιανὸς δὲ τὰ τέκνα φάεος φίλτερα καὶ βιότοιο λέγει . ὅτι δὲ συμβολικῶς χρὴ | ||
| Ἅιδου ἐς φάος αὐξηθὲν γενέσθαι , τὸ δὲ ἐκ τοῦ φάεος ἐς Ἅιδην μειωθὲν ἀπολέσθαι : ὀφθαλμοῖσι γὰρ πιστεύουσι μᾶλλον |
| . ὅθεν Εὐριπίδης εἶπεν : ἀστέρες δ ' ἐν οὐρανῷ ποίκιλμα τέκτονος σοφοῦ . ἐλάβομεν δὲ ἔννοιαν ἐκ τοῦ τὸν | ||
| ἐν τοῖς ἱεροφαντηθεῖσι χρησμοῖς ἀνείρηται καὶ τὸ τοῦ θεοῦ καλὸν ποίκιλμα , ὅδε ὁ κόσμος , ἐπιστήμῃ πανσόφῳ τετελεσιούργηται , |
| ταῖς μορίαις ἀντιτιθείς , ἴσως τὰς κατὰ στοῖχον πεφυτευμένας . γενναῖαι κύνες Λάκαιναι , Ἀρκάδες , Ἀργολίδες , Λοκρίδες , | ||
| καὶ τοῦτον πρὸς τὸν πατέρα διεξιέναι , ὅτι ἄρα αἱ γενναῖαι τῶν κυνῶν ἐν τῷ μέλλειν θηρᾶν σκυλακεύονται , συμπεῖσαί |
| δοκεῖ οὖν ἡ ὅρασις ἐν τῷ ὁρῶντι εἶναι καὶ ἡ ἄκουσις ἐν τῷ ἀκούοντι : ὁμοίως καὶ αἱ γεύσεις καὶ | ||
| , ἀπὸ δὲ τῆς αἰσθήσεως ἐπὶ τὸ αἰσθητὸν ὅρασις καὶ ἄκουσις καὶ τὰ τοιαῦτα . εἰ δὲ ἔστιν ἡ κίνησις |
| πρὸς ἀλλήλους καὶ πηδῶντες μακρὰν καὶ διαλλόμενοι καὶ διαπορριπτοῦντες ἀποφήνωσι ταραχώδη τὰ ἴχνη . ἰδέα δὲ λαγὼ καὶ φύσις , | ||
| ὅλως διασκέδασιν ] [ πράττειν καὶ ἀποποιεῖσθαι ] ? [ ταραχώδη ] πάθη ? [ καὶ φόβους ] κεραυνὸς γείνεται |
| ὅτι πονηρὸν βρῶμα τυρός : πόνον γὰρ φέρει τῷ πληρωθέντι αὐτέου , ἀλλὰ τίνα τε πόνον καὶ διὰ τί καὶ | ||
| λίθος ἐστίν . Οὗτος τῶν πρόσθεν θανατωδέστερος , καὶ ἐξ αὐτέου παῦροι διαφυγγάνουσι . Τοῦτον , ὁκόταν ὧδε ἔχῃ , |
| μένου δὲ τοῦ ἦρος προϊόντα ἐπὶ τὰς νομὰς τῆς χολῆς ὑποπίμπλαται . τοῦτο δὲ ἄρα ἔτι καὶ μᾶλλον φιλεῖ παρακολουθεῖν | ||
| ἐνακμάζοντος καὶ τῆς γῆς ἐξανθούσης οἴστρου τε ἀφροδισίου τὰ ζῷα ὑποπίμπλαται καὶ μνημονεύει γάμων , καὶ ἀλλήλοις συμπλέκεσθαι ὀργᾷ τά |
| τεὸς ἵκετο φεύγων , δῆμον ὑποδδείσας ; δὴ γὰρ κεχολώατο λίην , οὕνεκα ληϊστῆρσιν ἐπισπόμενος Ταφίοισιν ἤκαχε Θεσπρωτούς : οἱ | ||
| τε ἐκτείνηται ἐάν τε συστέλληται : ⌊ ὡς παρὰ Ἀνακρέοντι λίην δὲ δὴ λιάζεις ⌋ . λῆμα καὶ λῆμμα διαφέρει |
| ἢ μέρους αὐτοῦ . ἀλλ ' ὅλου μὲν οὐδαμῶς : ἀμήχανον γάρ ἐστιν ἕν τι ὑπάρχον ἐν ἄλλῳ καὶ ἄλλῳ | ||
| οὐδαμοῦ † ἐριτίμου : μεγαλοτίμου ἔπελες : ἐγένου ἄπορον : ἀμήχανον , ἀδύνατον αὐδάσομεν : λέξομεν ἀλᾶται : πλανᾶται ἔλπεται |
| δεησόμεθα καὶ τῶν ἄλλων ποιητῶν μὴ ποιεῖν Ἀχιλλέα θεᾶς παῖδα ἄλλοτ ' ἐπὶ πλευρᾶς κατακείμενον , ἄλλοτε δ ' αὖτε | ||
| μνησθέντα . ἄλλοτε δ ' ἄλλον : τὸ ἑξῆς : ἄλλοτ ' ἄλλον ἡ Χάρις ἐποπτεύει . [ τὸν ] |
| καὶ παραδόξου ταύτης ἀποδημίας ; Νεότης μ ' ἐπῆρε καὶ θράσος τοῦ νοῦ πλέον . Παῦσαι , μακάριε , τραγῳδῶν | ||
| ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται . Ποῖ γάρ ποτ ' ἐμβλέψασα τοιοῦτον θράσος αὐτή θ ' ὁπλίζῃ κἄμ ' ὑπηρετεῖν καλεῖς ; |
| Ἀλαὸς δὲ πέλει βίος ἀνθρώποισι : τοὔνεκ ' ἄρ ' ἀσφαλέως οὐ νίσεται , ἀλλὰ πόδεσσι πυκνὰ ποτιπταίει : τρέπεται | ||
| ἐφέλκεται καὶ πάντες εἰς αὐτὸν ὁρῶσιν : Ὁ δ ' ἀσφαλέως ἀγορεύει , αἰδοῖ μειλιχίῃ , μετὰ δὲ πρέπει ἀγρομένοισιν |
| καταφθινύθουσιν ἄρουραν : καὶ πάλιν , ἢν ἐθέλῃσθα , παλίντιτα πνεύματ ' ἐπάξεις θήσεις δ ' ἐξ ὄμβροιο κελαινοῦ καίριον | ||
| : κάμνουσι γάρ τοι καὶ βροτοῖς αἱ συμφοραί , καὶ πνεύματ ' ἀνέμων οὐκ ἀεὶ ῥώμην ἔχει . ὄλβος δ |
| ἔνδοθι γυίων ῥωμαλέαι στέλλονται : ὁ δ ' ἠέρα παῦρον ἀτύζει οἷα κατηβολέων , ψυχὴ δ ' Ἀιδωνέα λεύσσει . | ||
| καὶ ἀλύζει , οἷον : ἠέρα παῦρον ἀλύζει ἠέρα παῦρον ἀτύζει ] βραχέως ἀναπνοὴν συγχεῖ ἀλέξει ] ἀέξει κατηβολέων : |
| ὣς ὑπὲρ ἕρκος ἅλμας . ἀδύνατα δ ' ἔπος ἐκβαλεῖν κραταιὸν ἐν ἀγαθοῖς δόλιον ἀστόν : ὅμως μὰν σαίνων ποτὶ | ||
| βαστάζει ἐν τοῖς νώτοις ὑπείροχον καὶ μέγα βάρος , τὸν κραταιὸν οὐράνιόν τε κύκλον . βοᾷ δὲ καὶ στενάζει διὰ |
| μαλακῷ . ὀξύϊ : ὀσφύϊ . ὀχλώδεα : ὀχληρά . οἶδος : οἴδημα . ὀνεύεσθαι : τείνειν . | ὄπωπα | ||
| ὁπλίζεται κορυφοῦται ὑψοῦται * κορθύεται οἶδος : ἀνεγείρεται οἴδημα * οἶδος : οἴδημα * ἐν δὲ νόον . . . |
| ἢ τὸ ἑξῆς οὕτως : τῶν μοῖραν καίπερ κατὰ θυμὸν ἀνιάζουσα ὅμως τλῆθι φέρειν . συνημοσύνῃσιν : συνθήκαις , συμβουλαῖς | ||
| . Ναὶ μὴν καὶ νάρκη σφέτερον νόον οὐκ ἀπολείπει πληγῇ ἀνιάζουσα : τιταινομένη δ ' ὀδύνῃσιν ὁρμιῇ λαγόνας προσπτύσσεται : |
| καὶ συνεξετάζεσθαί σοι ἕτοιμος ἐπὶ τῆς δίκης . Ἀλλὰ ἐκεῖνο ἀνιαρόν , ὦ Πολύστρατε , ὅτι μὴ ἐκείνης παρούσης ποιήσομαι | ||
| αἰσχυνόμενοι θυλήμασι κρύπτετε πολλοῖς ; Νὴ τὴν Δήμητρ ' , ἀνιαρόν γ ' ἦν τὸ κακῶς ᾄδοντος ἀκούειν : βουλοίμην |
| κέκληκεν ὁ ῥήτωρ τὰς κύκλωι περὶ τὸ χωρίον ἐν στοίχωι πεφυκυίας . . . . πομπείας καὶ πομπεύειν : . | ||
| τὴν βοήθειαν τῆς ῥᾳδίως πρὸς τὴν ὑγεῖαν [ νάρδους ] πεφυκυίας κελεύειν νάρδου τοῖς ῥιζίοις σταθμῷ , φέρει δὲ ταῦτα |
| ζήσας πρὸς τοὺς θεοὺς καὶ τὸν βίον εὖ διάξας οὐκ ὀνομασθήσῃ φαῦλος , οὐδὲ ἡ τὴν φοβερὰν καὶ μέλαιναν ἔχουσα | ||
| κακὸς ] φαῦλος . κεκλήσῃ ] κληθήσῃ . κεκλήσῃ ] ὀνομασθήσῃ . κεκλήσῃ ] κληθῇς . βίον εὖ κυρήσας ] |
| λεπίζω , λέπανον καὶ λέπαδνον . τινὲς δὲ λέπαδνα τοὺς μασχαλιστῆράς φασι . . . . . . χἢ μὲν | ||
| λεπίζω , λέπανον καὶ λέπαδνον . τινὲς δὲ λέπαδνα τοὺς μασχαλιστῆράς φασι . . . . . . χἢ μὲν |
| * ὕδρωψ : ὑδρωποὶ γίνονται οἱ δηχθέντες * θερειτάτη : καυστική θερμοτάτη ἤτοι ὅγ ' ἠελίοιο : καὶ μὴν ἀλλὰ | ||
| πῦρ : κεραυνός . Ἀμειβομένην : ἐρχομένην . αἰθαλόεσσα : καυστική . Κορύσσει : ὑψοῖ , ἀνάπτει , ἀνυψοῖ . |
| χρόνον βιοτεύσει . Ἅλιε καὶ φάος ἁμέρας οὐράνιαί τε δῖναι νεφέλας δρομαίου . ὁρᾶι σε κἀμέ , δύο κακῶς πεπραγότας | ||
| ἀργοὺς μὲν ὄντας πάντων τῶν ἄλλων , περὶ δὲ τὰς νεφέλας ἐπτοημένας . γνώμην ] συλλογιστικήν , νόησιν . διάλεξιν |
| Τυφῶ ] ἤγουν ἀνέμῳ . . πρημαινούσας ] ὁρμητικάς , ἰσχυρῶς πνεούσας . τὰς μανικῶς φυσώσας : ἀπὸ τοῦ πρῆσαι | ||
| ἁπλῷ δὲ λόγῳ ὥσπερ εἰ λίθον τις ἢ ξύλον μοχλεύοι ἰσχυρῶς : ἔστω δὲ σθεναρὰ τὰ σιδήρια ὡς οἷόν τε |
| , ἤως αὐτὸν τὸν δόλον . Ἐσέδρακεν : ἐδράξατο . ὀρινθείς : ὁρμισθείς . Ὡρμήθη : ἐπήδησεν . Ἀνάρσιον : | ||
| πλατυτάτῳ . Γλωχῖσιν : ὀξύτησιν . ἕλκεϊ : πληγῇ . ὀρινθείς : διαταραχθείς . Ἀσχαλόων : ταρασσόμενος . ἀντία : |
| κινοῦντα , νοῦς καὶ ὄρεξις , ὄρεξις μὲν ἐπὶ τῶν ἐμπαθῶν , νοῦς δὲ ὁ μὲν λογικὸς καὶ πρακτικὸς ἐπὶ | ||
| , ἀλλὰ πρὸς τοὐναντίον ὁρμᾷ . πολλάκις γὰρ ἐπὶ τῶν ἐμπαθῶν τοῦτο γίνεται , οἷον δὴ καὶ ἡ Μήδεια , |
| τέλειον ἐστὶν ἠλεός . Ἠλίβατος . ἐφ ' ἣν πρώτην βαίνει ὁ ἥλιος : ἢ ἡ παραθαλασσία , ἡ ἐφ | ||
| πρὸς ἄλληλά τε οὕτως . ὑπείκει δὲ ὅσον ἐπὶ σμικροῦ βαίνει : τὸ δὲ ἐκ τετραγώνων ὂν βάσεων , ἅτε |
| ἔστι δὲ καὶ νοητή , καθ ' ἥν φαμεν νοῦς ὁρῇ καὶ νοῦς ἀκούει : ἄνευ γὰρ νοῦ οὐδὲ τῶν | ||
| ἀνταυγέει τὸ φῶς καὶ τὰ λαμπρὰ πάντα : τουτέῳ οὖν ὁρῇ τῷ ἀνταυγέοντι : ὅ τι δὲ μὴ λαμπρόν ἐστι |
| τὸ ὁρατόν , εἴπερ τὸ φῶς αἴτιον χρῶμα ὂν τοῦ διαφανοῦς καὶ ὁρατοῦ . καὶ οὐκ ἄτοπον , φησίν , | ||
| ' αὐτοῦ προϊόντος , ὃ δὴ ἐνέργεια εἶναι λέγεται τοῦ διαφανοῦς τοῦ ἐν ἀέρι καὶ ὕδατι καὶ ἐν τοῖς παρὰ |
| γυῖα ] τὰ μέλη , τὰ κρέατα καταθρύπτῃσι ] ἑψηθῶσι αὐγῆς ] φλογός καί τε βοὸς νέα γέντα : καὶ | ||
| ἀγανακτεῖν ἑλκόμενον ; καὶ ἐπειδὴ πρὸς τὸ φῶς ἔλθοι , αὐγῆς ἂν ἔχοντα τὰ ὄμματα μεστὰ ὁρᾶν οὐδ ' ἂν |
| τὴν ἐξάπλωσιν τὴν εἰς μονάδα σχηματογραφούμενος ἐπιπέδως εἰς πενταγωνικὸν σχῆμα πάντη ἰσόπλευρον , οἷον α , ε , ιβ , | ||
| τοῖς δευτέροις ἄληπτον καὶ ἀπόρρητον : οὕτω γὰρ καὶ τὸ πάντη ἐκβεβηκὸς ἀπόρρητον ἦν ἁπλῶς πρὸς πάντα , τῶν δὲ |
| ἐπιτροπευτικὸς ἀνήρ , τοῦτον πειρᾷ ὠνεῖσθαι , ὥσπερ , ὅταν τέκτονος δεηθῇς , καταμαθὼν εὖ οἶδ ' ὅτι ἄν που | ||
| ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων λεʹ , ὧν τελευταῖος : ἔργον δικαίας τέκτονος τάδ ' ὧδ ' ἔχει . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι |
| ἐαρινὴν ὥραν ἀνθεῖ , τὸ δὲ ἐμὸν σῶμα καὶ χειμῶνι ἀντιτάσσεται . ” ὁ λόγος δηλοῖ , ὅτι ἡ τοῦ | ||
| αὐτοῦ ἐκρινομένῳ ῥύπῳ πινόμενος θηριοδήκτοις βοηθεῖ , καὶ πάσῃ φαρμακείᾳ ἀντιτάσσεται . ἐπὶ δὲ δέρματος ἐλάφου ἐάν τις καθεύδῃ , |
| τὸ ἆθλον , ἐνομματωθῆναι πρὸς τὴν τοῦ μόνου θέας ἀξίου τηλαυγῆ κατανόησιν . ἄξιον δὲ ἀπορῆσαι , διὰ τί ὁ | ||
| λαμπροῦ δηλονότι , χρὴ ποιῆσαι πρόσωπον , ἤγουν ἀρχήν , τηλαυγῆ , τουτέστι λαμπράν . * τις . ἐν Ὀλυμπίᾳ |
| μὲν σκοπὸν ἔχοντα ἀνύειν τὰ ἔργα , ἀπόνως δὲ ῥηϊδίως δρῇν , εὐπόρως δὲ ἐς πᾶν ἑτοίμως , εὐρύθμως δὲ | ||
| ζʹ . Αἱ τοῖσι κάμνουσι χάριτες , οἷον τὸ καθαρσίως δρῇν , ἢ ποτὰ ἢ βρωτὰ ἢ ἃ ἂν ὁρῇ |
| χοίρου , ὅταν φοβηθεὶς ὀρθὰς ἑαυτοῦ τὰς τρίχας στήσῃ . σκολόπεσσι : ἀκάνθαις , κέντροις : ἐπαινεῖται τὴν εὐπορίαν τοῦ | ||
| ἑλκέμεναι μέμονεν : κεφαλὴν δέ ἑ θυμὸς ἄνωγε πῆξαι ἀνὰ σκολόπεσσι ταμόνθ ' ἁπαλῆς ἀπὸ δειρῆς . ἀλλ ' ἄνα |