καταφθινύθουσιν ἄρουραν : καὶ πάλιν , ἢν ἐθέλῃσθα , παλίντιτα πνεύματ ' ἐπάξεις θήσεις δ ' ἐξ ὄμβροιο κελαινοῦ καίριον | ||
: κάμνουσι γάρ τοι καὶ βροτοῖς αἱ συμφοραί , καὶ πνεύματ ' ἀνέμων οὐκ ἀεὶ ῥώμην ἔχει . ὄλβος δ |
, παλίντιτα πνεύματ ' ἐπάξεις θήσεις δ ' ἐξ ὄμβροιο κελαινοῦ καίριον αὐχμὸν ἀνθρώποις , θήσεις δὲ καὶ ἐξ αὐχμοῖο | ||
ἔπη χθονί καρπὸν φέροντα πάντα μὴ πράσσειν καλῶς . κοίμα κελαινοῦ κύματος πικρὸν μένος ὡς σεμνότιμος καὶ ξυνοικήτωρ ἐμοί : |
ἐθέληισθα , παλίντιτα πνεύματα ἐπάξεις : θήσεις δ ' ἐξ ὄμβροιο κελαινοῦ καίριον αὐχμόν ἀνθρώποις , θήσεις δὲ καὶ ἐξ | ||
δονούμενον ἔνθα καὶ ἔνθα , ἔλθοις σὺν νεφέλαις νοτίαις , ὄμβροιο γενάρχα : τοῦτο γὰρ ἐκ Διός ἐστι σέθεν γέρας |
πνοιαῖσι καταφθινύθουσιν ἄρουραν : καὶ πάλιν , ἢν ἐθέλῃσθα , παλίντιτα πνεύματ ' ἐπάξεις : θήσεις δ ' ἐξ ὄμβροιο | ||
πνοιαῖσι καταφθινύθουσιν ἄρουραν : καὶ πάλιν , ἢν ἐθέλῃσθα , παλίντιτα πνεύματ ' ἐπάξεις θήσεις δ ' ἐξ ὄμβροιο κελαινοῦ |
, ὅτ ' ἀλιθίην ὁδὸν ἦλθον , ὀκνηραὶ δὲ πάλιν κενεᾶς ἐν πυθμένι χηλοῦ ψυχροῖς ἐν γονάτεσσι κάρη μίμνοντι βαλοῖσαι | ||
ποκα τᾶς Ξενέας : ὄνομα κύριον . ἢ ὡς τὸ κενεᾶς : ἀπέδοσαν δὲ τῆς ἐκ Κρήτης ξένης . γράφεται |
' , ὡς ἐκκτεάνων τε καὶ ὄλβου Αἶσα κακὴ κρυερὴν πενίην ἐπὶ φῶτας ἀγινεῖ . κλήρων ἐξελάουσι βροτοὺς Φαίνων Πυρόεις | ||
γάρ , ὁ ποιήσας τὰς ὑποθήκας , φησί : χρὴ πενίην φεύγοντα καὶ ἐς μεγακήτεα πόντον ῥίπτειν καὶ πετρῶν , |
ἐν Αἰγιμιοῦ Δωριεῖς . ἔσχον δ ' Ἀμύκˈλας ὄλβιοι Πινδόθεν ὀρνύμενοι , λευκοπώλων Τυνδαριδᾶν βαθύδοξοι γείτονες , ὧν κλέος ἄνθησεν | ||
' ἀκαμάτων ἀνέμων μένος , οἵ τ ' ἐπὶ γαῖαν ὀρνύμενοι πνοιαῖσι καταφθινύθουσιν ἄρουραν : καὶ πάλιν , ἢν ἐθέλῃσθα |
ὄμβροιο κελαινοῦ καίριον αὐχμόν ἀνθρώποις , θήσεις δὲ καὶ ἐξ αὐχμοῖο θερείου ῥεύματα δενδρεόθρεπτα , τά τ ' αἰθέρι ναιήσονται | ||
ἐκεῖ εὑρέθη δάφνης ] ἢ δίδου πιεῖν ἔλαιον τῆς δάφνης αὐχμοῖο ] ξηρᾶς φέροις ] πρόσφερε κόψας ] λειώσας κατέστεφε |
δ ' ἄρ ' ἐν τροπικοῖς ζώοις θαμὰ τλήσετ ' ἀνίην . εἰ δ ' ἄρ ' ἀνερχομένου Ἄρεος Φαίνων | ||
ἐπιχείρει , μή ποτ ' ἀνήκεστον , Κύρνε , λάβηις ἀνίην . Πιστὸς ἀνὴρ χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου ἀντερύσασθαι ἄξιος |
καὶ ἢν φορέηθ ' ὑπ ' ἀέλλαις οἴμην ἀργαλέην , στερεῇ φρενὶ τλῆναι ὀιζύν . Ἀλλ ' ἐπεὶ ἀασάμεσθα καὶ | ||
' ἀνδράσιν ἀντιφέρονται , οὔτι τόσοι περ ἐόντες : ἐπὶ στερεῇ δὲ μάλιστα ῥινῷ καὶ πυκινοῖσι πεποιθότες ἔνδον ὀδοῦσι , |
μούνωι σοὶ ἐγὼ κρανέω τάδε πάντα . παύσεις δ ' ἀκαμάτων ἀνέμων μένος οἵ τ ' ἐπὶ γαῖαν ὀρνύμενοι πνοιαῖσι | ||
ἔστενε δὲ χθών [ ] [ στειβομένη ] πρυλέεσσι καὶ ἀκαμάτων [ ] ποσὶν ἵππων [ ] [ στεινομένων ἄμυδις |
τὴν δὲ μέτ ' ἀκτίνων κεχρημένος αὐτὸς ἀερθῇ , ἀμνηστεῖν ὑετοῖο . Πολὺς δ ' ὅτε οἱ πέρι κύκλος οἷον | ||
δ ' αὖ περὶ μέσσα φαείνῃ : ἀλλά που ἢ ὑετοῖο διέρχεται ἢ ἀνέμοιο . Σκέπτεο δ ' , εἴ |
ἀναστήσωσιν ἀειρομένῳ χρεμετισμῷ . οἱ δ ' ἕτεροι γλαφυρῆς ἀπὸ γαστέρος ἔρρεον ἵππου , τευχησταὶ βασιλῆες , ἀπὸ δρυὸς οἷα | ||
λίχνον ἐν θηρσὶν γένος , λύκοι , κόρον σπεύδοντες εὑρεῖν γαστέρος , βαίνουσιν ὀργῇ καὶ κενώσει κοιλίας πρὸ τοῦ φθάσαι |
' εἰδώλοιο φέρηται εὐδερκὴς κερόεσσα Σεληναίη κλυτόπωλος , ἔμπλην ἀργαλέων ὀδυνάων ὀξειάων , αἵτε κάρηνον ἔχουσιν ὀιζυροῖο βροτοῖο : αἵδε | ||
ἐπιμάσσεται ἠδ ' ἐπιθήσει φάρμαχ ' ἅ κεν παύσῃσι μελαινάων ὀδυνάων . Ἦ καὶ Ταλθύβιον θεῖον κήρυκα προσηύδα : Ταλθύβι |
ὡς ἔχω , τὸν ἄθλιον ; ὁρῶ : κατ ' ὄσσων δ ' οὐ θέμις βαλεῖν δάκρυ . οὐκ ἔστι | ||
Ἠρικεπαῖον , ἄρρητον , κρύφιον ῥοιζήτορα , παμφαὲς ἔρνος , ὄσσων ὃς σκοτόεσσαν ἀπημαύρωσας ὁμίχλην πάντη δινηθεὶς πτερύγων ῥιπαῖς κατὰ |
τότε δὲ Ζεὺς ὦρσε μάχεσθαι . οἳ δ ' ἴσαν ἀργαλέων ἀνέμων ἀτάλαντοι ἀέλλῃ , ἥ ῥά θ ' ὑπὸ | ||
ἄτερ τε κακῶν καὶ ἄτερ χαλεποῖο πόνοιο νούσων τ ' ἀργαλέων , αἵ τ ' ἀνδράσι κῆρας ἔδωκαν . [ |
δ ' ἔρος οὐδεμίαν κατακητος ὥραν , ἅθ ' ὑπὸ στεροπᾶς φλέγων Θρηίκιος βορέας , ἀίσσων παρὰ Κύπριδος ἀζαλέαις μανίαισιν | ||
' ἔρος οὐδεμίαν κατάκοιτος ὥραν . † τε † ὑπὸ στεροπᾶς φλέγων Θρηίκιος Βορέας ἀίσσων παρὰ Κύπριδος ἀζαλέαις μανίαισιν ἐρεμνὸς |
σάρκας τῶν ἐχιδνῶν ἑψεῖν προσήκει , μέχρις ἂν ἀκριβῶς γενηθῶσι μαλακαί . καὶ αὐτὸ δὲ τὸ δι ' αὐτῶν σκευαζόμενον | ||
τε ἀταλαίπωροι καὶ πίεραι , καὶ αἱ κοιλίαι ψυχραὶ καὶ μαλακαί . Καὶ ὑπὸ τουτέων τῶν ἀναγκέων οὐ πολύγονόν ἐστι |
? ! ! ! ! ! αἰπόλοι ] μιν ἐκ βίης [ ἐδαιτρεῦντο ] τὰ ] ? ἔνθεα τελεῦντες καὶ | ||
εἴκου ἕτεροι Ἡρακλεῖδαι ἢ Ἡρακλειδέων συγγενέες οἰκέουσι . Κρεῖσσον ἄτερ βίης τὰ δίκαια ποιέειν ἢ βιασθέντας : οὐκ εἶπον δ |
καὶ μέσον Ἄργος . νῦν αὖ παῖδ ' ἀγαπητὸν ἀνηρέψαντο θύελλαι ἀκλέα ἐκ μεγάρων , οὐδ ' ὁρμηθέντος ἄκουσα . | ||
. πῶς ; πορθμὸν οὐκ ἤιδησθα πατρώιας χθονός ; ἀνέμων θύελλαι δεῦρό μ ' ἥρπασαν βίαι . παπαῖ : τὸν |
θήρευσε , χωρὶς ἄρθρου ἐρεῖς κραιπνόν , συνάπτων πρὸς τὸ ὀρνύμενον : εἰ δὲ πρὸς τὸ κραιπνόν , μετὰ τοῦ | ||
μὰν Τιτυὸν βέλος Ἀρτέμιδος θήρευσε κραιπνόν , ἐξ ἀνικάτου φαρέτˈρας ὀρνύμενον , ὄφˈρα τις τᾶν ἐν δυνατῷ φιλοτάτων ἐπιψαύειν ἔραται |
θηλυκῶς : σημαίνει δὲ τὸν καρπόν . * τοῦ κε κορεσσάμενος : τούτου τοῦ βίου πλησθείς , φιλονείκει : τοῦτο | ||
Ὀδυσσέα παράγει λέγοντα : ὃς δέ κ ' ἀνὴρ οἴνοιο κορεσσάμενος καὶ ἐδωδῆς πανημέριος πολεμίζῃ , θαρσαλέον νύ οἱ ἦτορ |
δοκάζων πόντιον . ναὶ γὰρ ἤδη τοῖς ταλίκοις ἀρτέαι ταὶ ἄγκυραι : ὅσα τε ἐπὶ τῶν γυναικῶν ἀλληγορεῖ , οἷον | ||
: οὐ γὰρ πηδαλίῳ πείθεται ὡς ἄκατος , οὐδ ' ἄγκυραι ἔχουσιν : ἀπορρήξασα δὲ δεσμὰ πολλάκις ἐκ νυκτῶν ἄλλον |
λάβρως , ἤγουν ἀκρατῶς . ἐν πολυλογίᾳ . ὥσπερ . ἀτέλεστα . βοῶσι . ἤγουν τὸν ἀετὸν τὸν ἀνακείμενον τῷ | ||
ἄνθος ἔχηι πολυήρατον ἥβης , κοῦφον ἔχων θυμὸν πόλλ ' ἀτέλεστα νοεῖ : οὔτε γὰρ ἐλπίδ ' ἔχει γηρασέμεν οὔτε |
τοῦ ἄλγος ψιλουμένου καὶ αἱ λοιπαὶ πτώσεις ψιλοῦνται , τοῦ ἄλγους τῷ ἄλγει τὸ ἄλγος ὦ ἄλγος , καὶ πάλιν | ||
τὸ ἔξωθεν δέρμα τοῦ ὀφθαλμοῦ : ἀλλ ' ἐκ γὰρ ἄλγους : ἀλλὰ γὰρ ἐκ τῆς παλαιᾶς δυστυχίας τῆς κατεχούσης |
ἐρατὸν σθένος ἐν κονίῃσι : τοὔνεκά οἱ κραδίην ὀλοαὶ κατέδαπτον ἀνῖαι , ὁππόσον ἀμφ ' ἑτάροιο πάρος Πατρόκλοιο δαμέντος . | ||
καὶ εὐκομόωντα κάρηνα τύμματ ' ἀπαλθαίνοντο , κατηπιόωντο δ ' ἀνῖαι . Ἀμφὶ δὲ τοξοσύνης Τεῦκρος καὶ Ὀιλέος υἱὸς ἕστασαν |
εἴργω στέργω ἀμέλγω σφίγγω . τὸ δὲ ἀλγῶ ἔχει τὸ ἄλγος , καὶ τὸ ἀργῶ τὸ ἀργός , καὶ τὸ | ||
κώλωνϚʹ . + ἀναπαιστικὰ κῶλα Ϛʹ , εἶτα παράγραφος . ἄλγος ] τὸ κατὰ τὸν Ἀγαμέμνονα . στροφὴ ἑτέρα κώλων |
γὰρ τὰ μέχριϲ ὀϲτέων ὀνίνηϲι ἰήματα . ἢν δὲ ἐϲ ὠτειλὴν ἥκῃ τὰ τρώματα , τὰϲ ἀρτηρίαϲ ἐκτάμνειν . διπλαῖ | ||
ἕλκος τὸ δι ' ἐπιρροὴν πολλῶν ἢ δριμέων κωλυόμενον εἰς ὠτειλὴν ἰέναι διὰ τὸ καθυγραίνεσθαί τε καὶ προσαναβιβρώσκεσθαι ὑπὸ τοῦ |
μήτηρ , ἣ χθιζὸν σὺν ἐμοὶ θαλάμων κληῖδας ἑλοῦσα ἔδραθεν ὑπνώουσα καὶ ἐς μίαν ἤλυθεν εὐνήν ; ἔννεπε δακρυχέουσα , | ||
μνήσατ ' ὀιζυροῖο καὶ ἀλγινόεντος ὀνείρου τόν ῥ ' ἴδεν ὑπνώουσα παροιχομένῃ ἐνὶ νυκτί : ἦ γὰρ ὀίετο τύμβον ἐπ |
δὲ ῥακῶν λινῶν εὐμεγεθέων ἰϲχνῶν ἐξ ὑδρελαίου θερμοῦ κατὰ τοῦ ϲτήθουϲ καὶ τοῦ ϲτομάχου ἐπιρριπτόμενα τοὺϲ καυϲουμένουϲ παρηγορεῖν παραδόξωϲ καὶ | ||
ὀξύϲ τε καὶ καυϲώδηϲ , βάροϲ τε καὶ τάϲιϲ τοῦ ϲτήθουϲ , ῥωγμὸϲ καὶ πολλῆϲ τῆϲ ἐπὶ τὸ πρόϲωπον πληρώϲεωϲ |
, εὐμαθίην ᾐτεῖτο διδοὺς ἐμέ . οὕτως ἔχει καὶ τὸ ἀδρανίη τόδε πολλόν . παρὰ δὴ τὸ προκείμενον ὄνομα παρείπετό | ||
οὔρεα , τὴν δ ' ἀλεγεινῶς ἀχθομένην ἄνεμός τε καὶ ἀδρανίη ποτικλίνει ἔρνεσιν εὐθαλέεσσι , φέρουσι δέ μιν βαρέουσαν : |
τι ἐπεπόνθει καὶ ὁ Νουμηνίου υἱός . Ἐξ ὀσφύος ἀλγήματος ἀναδρομαὶ ἐς καρδίην , πυρετώδεες , φρικώδεες , ἀνεμέουσαι ὑδατώδεα | ||
ἔτι τε ληθάργους καὶ δυσαισθησίας , ποιαί τινες συστάσεις καὶ ἀναδρομαὶ τῆς φλεγματώδους οὐσίας . συνεπιμίγνυνταί γε μὴν τὸ πλέον |
ἀνὴρ εὐεργὲς ἀείρας κόλπον ἐπιπροέηκε καὶ ἄσπετον ἔσπασε θήρην , ῥηϊδίως ἁψῖσι περίσχετον ἀμφικαλύψας . Σηπίαι αὖ δυσέρωτες ἐπὶ πλέον | ||
' ἀναβάντες ἀπὸ Κρήτης εὐρείης ἐπλέομεν βορέῃ ἀνέμῳ ἀκραέϊ καλῷ ῥηϊδίως , ὡς εἴ τε κατὰ ῥόον : οὐδέ τις |
ἐειδόμενοι σκοπέλοισιν ἠλιβάτων ὀρέων : μέγα δ ' ἔβραχον ἀμφοτέρωθε θεινόμεναι μελίῃσι τότ ' ἀσπίδες . Ὀψὲ δὲ μακρὴ Πηλιὰς | ||
δὲ πάντῃ κρημνοὶ ὑπεκλονέοντο Καφηρέος : αἳ δ ' ἀλεγεινὸν θεινόμεναι ῥηγμῖνες ἐπέβραχον οἴδματι λάβρῳ χωομένοιο ἄνακτος . Ἀπέσχισε δ |
δρόμον ἐκτελέσωσιν ἄτρυτοι , καὶ μή τιν ' ἕλοι μεσσηγὺς ἀνίη . Αἰσχρίων δ ' ὁ Σάμιος ἔν τινι τῶν | ||
ἄρα στενάχων ἀπόρουσεν εἰσοπίσω , μάλα γάρ οἱ ἐδάμνατο θυμὸν ἀνίη . Τοῦ δ ' ἄρ ' ἀπεσσυμένοιο ποθὴ Φυλάκεσσιν |
' ἐπὶ τοῦ τετρωμένου Σαρπηδόνος ; οὐ ῥιπὴ βόρειος ζώγρει ἐπιπνείουσα κακῶς κεκαφηότα θυμόν , ἀναψύξεως δεομένου τοῦ σώματος ἐν | ||
αὖθις δ ' ἀμπνύνθη , περὶ δὲ πνοιὴ Βορέαο ζώγρει ἐπιπνείουσα κακῶς κεκαφηότα θυμόν : τοῦ γὰρ λειποθυμοῦντος τὸ πνεῦμα |
ὀξέσιν ἐφιδροῦντες , ὑποδύσφοροι , κακόν . Οἱ παραλόγως , κενεαγγείης μὴ ἐούσης , ἀδύνατοι , κακόν . Ἐν πυρετῷ | ||
, κενεαγγέουσιν : ἐν ᾗσί τε οὐ χρὴ μεταβάλλειν ἐκ κενεαγγείης ἐς ῥοφήματα , ἐν ταύτῃσι μεταβάλλουσι : καὶ ὡς |
ἀκοίταις , αἱ δὲ φίλοις ἐπὶ παισί , χελιδόνες οἷάτε κοῦφαι , μητέρες ὠδύροντο : νέη δέ τις ἀσπαίροντα ἠίθεον | ||
, ἤγουν τοῦ διδάξαι . κουφότεραι γάρ , ἀντὶ τοῦ κοῦφαι , ἤγουν ἐλαφραί , ἀμαθεῖς αἱ φρένες τῶν ἀπειράτων |
καὶ ἄρχεο , νύσσαν ἀοιδῆς ἰθύνων : βουλὰς δὲ περισσονόων ἁλιήων αὐτός , ἄναξ , πρώτιστος ἐμήσαο καὶ τέλος ἄγρης | ||
ἐπεφράσσαντο βαρεῖαν ἄτην ἡμερίων ἄμαχον γένος , ἐκ δ ' ἁλιήων ὄλλυνται , κήτειον ὅτ ' ἐς μόθον ὁρμήσωνται . |
καὶ ἀνακαθαίρει καὶ τὸ Χιακὸν Ἀπολλωνίου . Περὶ φλυκταινῶν . φλύκταιναι μὲν γίγνονται καὶ ἐπὶ τοῦ λευκοῦ καὶ ἐπὶ τῶν | ||
ἐπάγει ταχύν . κνησαμένων δ ' ἐνίοτε καὶ πλείους συνίστανται φλύκταιναι σμικραί , πυκναὶ καὶ συνεχεῖς ὅμοιαι κέγχροις , αἵτινες |
ἀπὸ στιβαρῶν θέσαν ὤμων . Λυσσαλέοις δἤπειτ ' ἴκελοι κυσὶν ἀίσσοντες πίδακα μαστεύεσκον , ἐπὶ ξηρὴ γὰρ ἔκειτο δίψα δυηπαθίῃ | ||
γενύεσσι μάτην ἀράβησαν ὀδόντας ὧς Ζήτης Κάλαΐς τε μάλα σχεδὸν ἀίσσοντες τάων ἀκροτάτῃσιν ἐπέχραον ἤλιθα χερσίν . καί νύ κε |
ὀξυτέροις δεδοκημένος ἔμπεσε θηρί : αὐτὰρ ὅ γ ' οὐκ ἀλέγει , κατὰ δ ' ἄσχετον ἰθὺς ὀρούει , ὀξέσι | ||
κεκορημένος : ἐμπεπλησμένος . Νύγματος : τρώσεως , τραύματος . ἀλέγει : φροντίζει . νέμεται : φθείρει , ἐσθίει , |
] δαψιλές , ἀρυόμενον δαψιλῶς δεπάεσσιν ] ποτηρίοις χεύοις ] χεῦε εἰς ἔμετον ] εἰς κένωσιν , εἰς ἐξέραμα χατέοντα | ||
α . β . δ . π . πολλὴν ἠέρα χεῦε φίλα φρονέους ' Ὀδυσῆι . * ) ὅτι τῷ |
βιότου τεύχουσι πρὸς οἴκους . ταῦτα δὲ καὶ δοιοῖς ἑτέροις τεύχουσιν ἐόντες ἀστέρες ἐν κέντροισιν , ὅς ' αὐτίκα δὴ | ||
ποθεῖσαι , δηγμὸν ἐμποιοῦσιν πλαδόωντι ] καθύγρῳ δηγμόν ] δῆξιν τεύχουσιν τότε ] ποιοῦσιν ποτέ περὶ στόμα νείατα ] παρὰ |
μετ ' ἐρυθήματος χωρὶς πυρετοῦ . ἢ φλεγμονή ἐστιν ὄγκος ὀδυνηρὸς , σκληρὸς , ἀντίτυπος , ἐξ αἱματικοῦ χυμοῦ ἔχων | ||
αἰσθήσεων οὐκ ἄνευ πόνου καὶ ἱδρῶτος ἐφίεται : σφόδρα γὰρ ὀδυνηρὸς καὶ ἐπαχθὴς ὁ τοῦ ἄφρονος βίος μετιόντος καὶ ἐπιλιχνεύοντος |
γνώμη παράφοροϲ , πάντων ἀγνωϲίη : διψώδεεϲ : ψαῦϲαι ψυχροῦ ἐπιθυμίη , τοίχου , ἐϲθῆτοϲ , ἐδάφεοϲ , ὑγροῦ : | ||
περὶ παντὸς τοῦ προτεθέντος ἀντιλέγοντας ἐθέλειν κρατέειν ἄπλετος καὶ ἄλογος ἐπιθυμίη : ὁκότε πολλοὶ οὐκ αἰδέονται καὶ κατὰ τῶν σπουδαιεστάτων |
, ἐν τοῖσι διεστηκόσι χρονίοισιν ὀλέθριον . Αἱ πυκναὶ ὑποκαρώδεες ἀφωνίαι ξύστασιν φθινώδεα προσημαίνουσιν . Πνεῦμα πυκνὸν μὲν καὶ σμικρὸν | ||
μετὰ λυγγὸς ἀφωνίαι , κάκιστον . Αἱ μετ ' ἐκλύσιος ἀφωνίαι , κάκιστον . Ἐν ἀφωνίῃ πνεῦμα , οἷον τοῖσι |
? ἐπαύλους [ Αὐτολυκ ? [ ] καὶκαρτο ? [ πολλάκι ? δ [ ] ! ! ! ! ανεγειρε | ||
ἀμελάθρους , καὶ λιτῆς πενίης χερνήτορας , ἀκτεάνους τε : πολλάκι καὶ θανάτῳ κακομήχανος ὤλεσε δεινῷ . Ἢν δέ τ |
λῆξιν ὀρινομένων ἀνέμων : συνέηκε δὲ Μόψος ἀκταίης ὄρνιθος ἐναίσιμον ὄσσαν ἀκούσας . καὶ τὴν μὲν θεὸς αὖτις ἀπέτραπεν , | ||
: Ὦτα . Ἀπολλόδωρος μὲν , ἀπὸ τοῦ δέχεσθαι τὴν ὄσσαν . : Μέλασμα : τὸ βάμμα τῆς κεφαλῆς . |
, τό θαῦμά μ ' ἔχει ὡς οὔτι πιὼν τάδε φάρμακ ' ἐθέλχθης , θελχθήσῃ γάρ , καὶ μὰ Δί | ||
, ἔπειτα δὲ χερσὶν ἑῇσι ῥάψεν ἐπισταμένως , καθύπερθε δὲ φάρμακ ' ἔθηκε κεῖνα τά οἱ τὸ πάροιθε πατὴρ ἑὸς |
, ἀκίχητα διώκων . ” ἀκάμαντα κατ ' ἀπόφασιν τοῦ καμάτου , ὥστε εἶναι ἀκοπίατον : “ ἠέλιον δ ' | ||
τατωμένῳ φωτί : παῦροι δ ' ἐν πόνῳ πιστοὶ βροτῶν καμάτου μεταλαμβάνειν . ὣς ἤνεπε : Ζεὺς δ ' ἀντίος |
διὰ τῶν ἀρτηριῶν ἐπὶ πᾶν τὸ σῶμα ἡπλωμένη , αἰσθητῶς βλάπτουσα τὴν ἐνέργειαν . Ἡ δὲ οὐσία τοῦ πυρετοῦ ἐστιν | ||
μὲν ἡ ὠφελοῦσα , χείρων δὲ κατὰ τὸ ἀναγκαῖον ἡ βλάπτουσα . παραδείγματα δὲ ἑκατέρας τοῖς δυναμένοις ὁρᾶν ἀνέθηκε Μωϋσῆς |
] σωρείας λίθων . Ξ ὀλοᾶς ] ὀλεθρίας . θ ὀλοᾶς ] φθαρτικῆς . νιφομένας ] βαλλομένας . νιφομένας ] | ||
ἀρ - χαῖα βρέτη , θεοῖς πίσυνος , ὅτ ' ὀλοᾶς νειφομένας βρόμος λιθάδος ἐν πύλαις : δὴ τότ ' |
φῦλον δ ' ὀλίγον τελέθει πολύμοχθον . κάμνει δ ' ἠεροφοῖτις ἀριστοπόνος τε μέλισσα ἠὲ πέτρης κοίλης κατὰ χηραμὸν ἢ | ||
τῶνδε καρτερωτέρα ; . . . . . Τ : ἠεροφοῖτις ] . . . ἔνιοι δὲ ἰροπῶτις παρὰ τὸ |
ὀξύνονται . Τὰ διὰ τοῦ ΩΛΗ ὑπερδισύλλαβα ὀξύνεται : παυσωλή τερπωλή εὐχωλή ἀδμωλή . τὸ δὲ ἐριώλη ἀπὸ τοῦ ἐρί | ||
κύνε βήτην αὐτομάτω : γλυκερὴ δὲ πέλει περὶ βωμὸν ἄνακτος τερπωλή , χλοερόν τε πέδον , μαλακαί τ ' ἔπι |
Ζεύς , μὴ τὸν αὐτὸν δυστυχῆ καθιστάναι . πολλάκι μοι πραπίδων διῆλθε φροντίς , εἴτε τύχα τις εἴτε δαίμων τὰ | ||
. . . πόροι ] πυκνοὶ γάρ εἰσιν οἱ τῶν πραπίδων αὐτοῦ τοῦ Διὸς πόροι . πανώλεις ] τοὺς τοῦ |
μοι τοῦ λόγου , εἰ μεταδώσεις μοι τοῦ λόγου : αἰαῖ κακῶν ἀρχηγόν : ἀντὶ τοῦ : κακοῦ λόγου ἀρχὴν | ||
. Οὐκ ἐκτός ; οὐκ ἄψορρον ἐκνεμῇ πόδα ; Αἰαῖ αἰαῖ . Ὦ πρὸς θεῶν , ὕπεικε καὶ φρόνησον εὖ |
: καὶ ἡ φλεγμονὴ , στάσιμον ἐὸν ὑγρὸν , χοιράδες ἐγγίνονται : αὗται χείρους αἱ νοῦσοι τραχήλου . Μασχάλῃσι δὲ | ||
Ἐν μακροῖσι πυρετοῖσιν ἢ φύματα , ἢ ἐς ἄρθρα πόνοι ἐγγίνονται , καὶ ἢν γένωνται , οὐκ ἄχρηστοι . Κεφαλαλγίη |
δέμας ἐς ἀνδρὸς εὐνάν . ἴδετε κακῶν πέλαγος , ὦ ματέρες τάλαιναι τέκνων . κατὰ μὲν ὄνυξιν ἠλοκίσμεθ ' , | ||
ἐγώ χαίρειν κελεύω θεῶν ἄτερ προθυμίας ὦ δύστηνοι καὶ πολύμοχθοι ματέρες Ἅιδῃ τέκνα τίκτουσαι × – ἕπου δὲ † μοῦνον |
ἔχιδναν Ὀρφεύς : ἂν δὲ Φάνης ἄλλην γενεὴν τεκνώσατο δεινήν νηδύος ἐξ ἱερῆς , προσιδεῖν φοβερωπὸν Ἔχιδναν , ἧς χαῖται | ||
οὐδ ' ἐνὶ νώτῳ , ἀλλά κεν ἢ στέρνων ἢ νηδύος ἀντιάσειε πρόσσω ἱεμένοιο μετὰ προμάχων ὀαριστύν . ἀλλ ' |
ἐμπύησιν πυρετοὶ διαλείποντες , ἐφιδροῦντες οἱ πολλοί εἰσιν . Τοῖσιν ἐμπύοισι κώφωσις γενομένη αἱματώδεα διαχώρησιν σημαίνει : τούτοισι πρὸς τὴν | ||
τούτοισι τὸ πῦον ἐκ τοῦ ἑνὸς μέρεός ἐστιν . Τοῖσιν ἐμπύοισι τὸν πλεύμονα , κατὰ κοιλίην πῦον ὑποχωρέειν , θανάσιμον |
κῦμα : γράφεται οἶδμα . [ τὴν δὲ παρηορίην ] διηερίην : μετέωρον : ἐβάσταζον γὰρ αὐτὴν αἱ Νηρεΐδες ἄνωθεν | ||
κίρκος καὶ δολιχαὶ θώμιγγες ὑγρός τε μελίχροος ἰξὸς οἵ τε διηερίην δόνακες πατέουσιν ἀταρπόν . τίς τάδε τολμήσειεν ἀείδειν ἰσοτάλαντα |
δὲ Θεοξένου ἀκτῖνας πρὸς ὄσσων μαρμαρυζοίσας δρακείς ὃς μὴ πόθῳ κυμαίνεται , ἐξ ἀδάμαντος ἢ σιδάρου κεχάλκευται μέλαιναν καρδίαν ψυχρᾷ | ||
γίνεται διὰ τὴν βίην τοῦ πνεύματος , τό τε πέλαγος κυμαίνεται , ὁλκάδες τε ἄπειροι τῷ μεγέθει ἐς ὕψος διαῤῥιπτεῦνται |
κοιλίαι σκληραὶ ἔωσιν : ἔμπυοί τε πολλοὶ γίγνονται ἀπὸ πάσης προφάσιος : τουτέου δὲ αἴτιόν ἐστι τοῦ σώματος ἡ ἔντασις | ||
ἔχουσαι ὑπὸ πυρετῶν λαμβάνονται , καὶ ἰσχυρῶς ἰσχναίνονται , ἄνευ προφάσιος φανερῆς τίκτουσι χαλεπῶς καὶ ἐπικινδύνως , ἢ ἐκτιτρώκουσαι κινδυνεύουσιν |
καί ῥ ' ὁτὲ μὲν τελέθειν δυσδερκέα νυμφευτῆρα , νωλεμὲς ἱμείροντα γάμων , ποτὲ δ ' αὖθις ὁρᾶσθαι θηλυτέρην νύμφην | ||
ἡδέα παππάζοντα τεοῖς ἐπὶ γούνασιν ὄντα εἰκόνα σὴν ποθέοντα καὶ ἱμείροντα τεκούσης : οὐ γλυκὺς ἵμερος ἄλλος ἐπάξιος ἀμφ ' |
] ὠς δύνοτον : Τίταν δ ' ὄττ ' ἐλάων λεύκοισι δι ' αἴθερος ἴπποις ἐν ] σκίαι ὠράων δεύτερον | ||
] ὠς δύνοτον : Τίταν δ ' ὄττ ' ἐλάων λεύκοισι δι ' αἴθερος ἴπποις ἐν ] σκίαι ὠράων δεύτερον |
! ! ! ! ! ! ! ! ! ! πνοιὴ ] Ζεφύροιο χιτῶνα ! ! ! ! ! ! | ||
τοῦ Σαρπηδόνος ποιεῖ αὖθις δ ' ἀμπνύνθη , περὶ δὲ πνοιὴ Βορέαο ζώγρει ἐπιπνείουσα κακῶς κεκαφηότα θυμόν , ψύξεως δὲ |
νεκρῷ ἵππων τ ' αἰζηῶν τε καὶ ἄλλ ' ὅσα δάκρυ χέοντες ὄβριμον ἀμφὶ νέκυν κειμήλια θῆκαν Ἀχαιοί , δὴ | ||
τοκὰς ἔσχε Νιόβη , ἀλλ ' ἔτι μυρομένη προχέει πολὺ δάκρυ Σιπύλῳ . Μαιονία δ ' Ἀράχνη Τριτωνίδος ἦλθεν ἐς |
, ἐν μέρει δὲ ἄλλου ἄλλοθεν δημαγωγοῦντος τὸν πόθον , σχίζονται τὴν θέαν τῷ θαύματι : οὕτω καὶ αἱ σαὶ | ||
ἄμφω καὶ ἐπὶ τὸν Ῥῆνον καὶ ἐπὶ τὸν ὠκεανὸν δίοδοι σχίζονται . Ἔτι φησὶ Πολύβιος ἐφ ' ἑαυτοῦ κατ ' |
ἀνόρουσε καὶ ἐκλάθετο φρεσὶν ᾗσιν ἄψορρον καταβῆναι ἰὼν ἐς κλίμακα μακρήν , ἀλλὰ καταντικρὺ τέγεος πέσεν : ἐκ δέ οἱ | ||
, βοόωσι δὲ πάντοθεν ἄκραι πόντου ἐρευγομένοιο ποτὶ χθονὸς ᾐόνα μακρήν . Ὣς ἥ γ ' ἑσπομένη Δαναῶν ἐδάιζε φάλαγγας |
] εὐφραίνει . κροκοβαφὴς ] ἀντὶ μιᾶς . κροκοβαφὴς ] αἱματηρά . ἅτε ] καθά . ξυνανυτεῖ ] συμπληροῦται . | ||
ἀναμεμιγμένον καὶ συγκεκραμένον τῷ χολώδει ἰῷ . * φοινίσσοντα : αἱματηρά αἵματι βεβαμμένα * κατέδραμον : καταρρέουσιν αἱ δ ' |
' ἔχω , τούσδ ' ἔμαρψα κλῶπας οἵτινες κατ ' ὄρφνην τόνδε κινοῦσι στρατόν . τίς ὁ λόχος ; πόθεν | ||
δ ' ὀράων κρυφίους ποθέοντες ἀέθλους πολλάκις ἠρήσαντο μολεῖν θαλαμηπόλον ὄρφνην . Ἤδη κυανόπεπλος ἀνέδραμε νυκτὸς ὀμίχλη ἀνδράσιν ὕπνον ἄγουσα |
Λιπάρας ἐκ Σικελίας πλέουσιν εὐώνυμός ἐστι . πολλάκις δὲ καὶ φλόγες εἰς τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ πελάγους τοῦ περὶ τὰς νήσους | ||
καρποῖο μελιχροτέρου πλήθουσαν . θρίων δ ' οἰχομένων ῥέα μὲν φλόγες , ἄλλοτε ῥιπαί πῆξαν σάρκα τυπῇσι : τὰ δ |
ἐκεῖσε . ἰφθίμοις : ἰσχυροτάτοις . Δούρασι : κοντοῖς . καταΐγδην : συντόμως . Πέφνουσι : βάλλουσιν . Κεφαλῇφιν : | ||
ἐξερύσωσιν ἐπ ' ᾐόνας : ἔνθα δὲ δούροις ἄνδρες ἐπασσυτέροισι καταΐγδην ἐλόωντες κρᾶτα συνηλοίησαν , ὁ δ ' ὄλλυται ἄφρονι |
θεοὶ . ἀγνοὶ ] καθαροὶ . βασιλεῦ ] Ἀϊδωνεῦ . ἐνέρων ] τῶν νεκρῶν . ἔνερθεν ] ὑπεράνω . ψυχὴν | ||
ὑπερκατηφὲς ἦν καὶ σκυθρωπόν . ἔδδεισεν δ ' ὑπένερθεν ἄναξ ἐνέρων Ἀϊδωνεύς κατεφαίνετο γὰρ ἤδη τὰ πλεῖστα , καὶ ἡ |
πρῷραν φυγὼν ] καθάπερ ὑμεῖς ἄνω καὶ κάτω τῆς πόλεως ἰοῦσαι . . πρύμνηθεν ] ἀπὸ τῆς πρύμνης . μηχανὴν | ||
κρίνειν ἀπορεῖν . Καὶ αἱ μὲν ἄλλαι τέχναι , πρόσω ἰοῦσαι , κατὰ τὴν εὕρεσιν εὐστοχώτεραι γίγνονται , ἑκάστη περὶ |
ἀγλαΐηφι πεποιθώς , ῥίμφα ἑ γοῦνα φέρει μετά τ ' ἤθεα καὶ νομὸν ἵππων : ὣς Ἕκτωρ λαιψηρὰ πόδας καὶ | ||
ὀμνύουσι δὲ λέγοντες . Ἀνδροφάγοι δὲ ἀγριώτατα πάντων ἀνθρώπων ἔχουσι ἤθεα , οὔτε δίκην νομίζοντες οὔτε νόμῳ οὐδενὶ χρεώμενοι . |
τι θέλοις . Τοῦτο δὲ , αἱ σικύαι προσβαλλόμεναι ἐξ εὐρέος ἐς στενώτερον ἐστενωμέναι πρὸς τοῦτο τετεχνέαται , πρὸς τὸ | ||
πυρσὸν ἀείρας , τοὺς δ ' ἄρ ' ἐποτρύνας ἐκβήμεναι εὐρέος ἵππου , ὁππότε Τρώιοι υἷες ἀκηδέες ὑπνώωσιν . Ὣς |
λαχόντας Τίρυνθα τὸν ὁπλότερον κτίζειν , πρὶν ἐς ἀργαλέαν πεσεῖν ἀνάγκαν : Ζεύς τ ' ἔθελεν Κρονίδας τιμῶν Δαναοῦ γενεὰν | ||
: τὰ δ ' ἑπόμενά τε καὶ συναίτια ὄντα ἐς ἀνάγκαν ἀνάγεσθαι . τὰ δὲ ξύμπαντα τρία : ἰδέαν , |
γὰρ ὑπάρχει ὡς ἐξοχή τις * τηλόεν : πορροτέρω * πελιδναί : μέλαιναι μέλαιναι , μολυβδόχρους φλύκταιναι : ἤτοι αἱ | ||
* ἐπρήσθη : ἐκαύθη φλεγμαίνεται * ἀπορραίουσιν : ἀποπίπτουσιν * πελιδναί : μέλαιναι * ζοφεραί : σκοτειναί οὐδέ τις οὐδ |
κέλεαι γάρ . Ζεὺς ἐμέ γ ' ἠνώγει δεῦρ ' ἐλθέμεν οὐκ ἐθέλοντα : τίς δ ' ἂν ἑκὼν τοσσόνδε | ||
ἄνσχεο σὸν κατὰ θυμόν . πῶς ἔτλης ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν ἐλθέμεν οἶος ἀνδρὸς ἐς ὀφθαλμοὺς ὅς τοι πολέας τε καὶ |
οὐδέ τι μῆχος ἔστ ' ὀπίσω , κενεαὶ γὰρ ὑποσμύχονται ὀπωπαί : ἀντὶ δὲ τοῦ θάνατόν μοι ἄφαρ θεὸς ἐγγυαλίξαι | ||
, δυσχείμερον οἶτον ἑλόντες . αὐτὰρ ἐπὴν ἔαρος πρῶται γελάσωσιν ὀπωπαί , ἄνθεά τ ' ἐν λειμῶσι νέον γε μὲν |
μήτηρ : ἀλλ ' ὅτε ταρβήσωσι τά τ ' ἄσπετα δείματ ' ἔασιν ἐν πόντῳ , τότε παῖδας ἔσω λαγόνεσσιν | ||
Φρυγῶν ; ζεύγνυτε κερόδετα τόξα νευραῖς . τὰ μὲν ἀγγέλλεις δείματ ' ἀκούειν , τὰ δὲ θαρσύνεις , κοὐδὲν καθαρῶς |
τόδε δὴ ταύτης : ὡς ἐπίπαν πονηρὸν στόματι γίγνεται , ἐμφράσσεται δὲ ὁ τῶν οὔρων πόρος : ἥ γε μὴν | ||
νείατα ] τὰ ἔσχατα παρίσθμια νείατα ] κατώτατα στεινὴν δὲ ἐμφράσσεται οἶμον : ἤτοι τὰ ἐσωτέρω καὶ κατωτέρω τοῦ στόματος |
γ ' ἄτην κύντερον : εἰ γάρ οἱ τις ἐπιψαύσειε πελάσσας , αὐτίκα οἱ κνῆστις μὲν ἐπὶ χροῒ θερμὸν ἔρευθος | ||
Καί μιν ἔπειτα πλησίον ὀφθαλμῶν , ὅτε κεν λήγῃσι , πελάσσας , δέρκεο : θεσπεσίως γὰρ ἀποψύχοντα νοήσεις . Τῷδε |
ἀποθανόντων δὲ χρησμὸς ἄλλος ἕτοιμος ἦν παλινῳδῶν : Μηκέτι δίζησθαι νούσοιο λυγρῆς ἐπαρωγήν : πότμος γὰρ προφανὴς οὐδ ' ἐκφυγέειν | ||
δι ' ἠέρος εὔδιον ἦμαρ , ἔκ τ ' ὀλοῆς νούσοιο πέλει σθένος , ἔκ τε μόθοιο εἰρήνη ; Τὰ |
σώματος ἀποσοβήσοι . τὸ δὲ ἀλαλκεῖν τὸ ἐκβάλλειν δηλοῖ . σπαίροντα διὰ φλογός : ἁλλόμενον καὶ σαλευόμενον ἐπὶ τοῦ πυρός | ||
βλαστάνουσι φυτευόμενοι καὶ τὰ διαιρεθέντα τῶν ἐντόμων ἐπί τινα χρόνον σπαίροντα ὡς ἐν ἑκάστοις τινὸς παραμεινάσης κινήσεως καὶ αἰσθήσεως . |
μεῖζον τᾶς συλλαβᾶς ἐπογδόωι . ἔστι γὰρ ἀπὸ ὑπάτας ἐπὶ μέσσαν συλλαβά , ἀπὸ δὲ μέσσας ἐπὶ νεάταν δι ' | ||
, θνατοῖς γαλανείας τιθεὶς ἐρετμοῖς . οὐρανοῦ θ ' ὑπὸ μέσσαν ἐλαύνει χέρας ἕδραν , Ἄτλαντος δόμον ἐλθών , ἀστρωπούς |
δ ' ἀλεγεινὸν ἷξεν ἄχος , καὶ δριμὺ δι ' ἐγκεφάλοιο θεμέθλων ἐσσύμενον μήνιγγας ἄδην ἀμφήλυθεν ἄλγος , σὺν δ | ||
, ὅτι καὶ ἐν ἀφαιρέσει ἐστὶ τὸ νέρθεν ὑπ ' ἐγκεφάλοιο . τροπικώτερον μέντοι ἡ λέξις τίθεται ἐπὶ παντὸς τοῦ |
δειλιάσει . σχεδόθεν : ἐκ τοῦ σύνεγγυς , πλησίον . ἀήταις : τοῖς ἀνέμοις . φροντίζοντες . Ἐπιτρέψας : ἀνατεθεικὼς | ||
ὑποζεύξαντες ἀπήνας , χώρην εἰς ἑτέρην , λείπουσι δὲ γαῖαν ἀήταις χειμερίοις , οἵτε σφι κακῇ θυΐοντες ἀέλλῃ γαῖάν τε |
. ἀδελφεῶν ] τῶν ἀδελφῶν . ἐφύμνιον . ἰὼ μοῖρα βαρυδότειρα μογερά : φεῦ , ὦ μοῖρα , βαρέα πάθη | ||
ἰθυφαλλικοί . διπλᾶ λέγειν ] ἰαμβικὰ δίμετρα γʹ . Μοῖρα βαρυδότειρα ] τροχαϊκὰ βʹ . ἠὲ ἠὲ δυσθέατα ] τροχαϊκὰ |
ἀέκατι μήλων σεύοντ ' ἀγέλας βίᾳ ; ἢ τί τοι κραδίαν ἀμύσσει ; Φθέγγευ : δοκέω γὰρ εἴ τινι βροτῶν | ||
ἥξει καιρὸς ἐκεῖνος ὁπανίκα καὶ τὺ φιλάσεις . ἁνίκα τὰν κραδίαν ὀπτεύμενος ἁλμυρὰ κλαύσεις . ἀλλὰ τύ , παῖ , |
ἀποιχομένου Ἀχέροντος δίνας ἀπροφάτους ψυχὴν ἐπιδέδρομε λήθη : ἀλλ ' ἥγ ' ἔμπεδον αἰὲν ἀμειβομένη μεμόρηται , ἄλλοθ ' ὑποχθονίοις | ||
ἐκ δίφροιο πόδες καὶ γούναθ ' ὕπερθεν , ἀλλ ' ἥγ ' ἐς κεφαλὴν ἴση δύετ ' ἀρνευτῆρι μειρομένη γονάτων |
κύματα μακρὰ βίῃ μεγάλου ἀνέμοιο ὀρνύμεν ' ἐκ πόντοιο πρὸς ἠιόνας φορέονται σμερδαλέον , πάντῃ δὲ προσαγνυμένης ἁλὸς αἰεὶ ἀκταὶ | ||
ὀλβιόδαιμον , εἶπεν ἄν τις ἀπιδὼν τηνικαῦτα εἰς ἄμφω τὰς ἠιόνας τοῦ ποταμοῦ , τὴν μὲν ἀστράπτουσαν τοῖς στρατιώταις ἐν |
. φαλήτων : Τῶν μορίων . τὰ δ ' ὑπέρτερα νέρτερα : Τὰ ἐπικρατέστερα εὐτελέστερα ποιήσει , τοὺς ἄνδρας δηλονότι | ||
ἐγκυκλία , παίκτειρα διώγμασιν ἠεροφοίτοις , ἣ φάος ἐκπέμπεις ὑπὸ νέρτερα καὶ πάλι φεύγεις εἰς Ἀίδην : δεινὴ γὰρ ἀνάγκη |
, πίον τ ' ἀκέοντό τε δίψαν . καὶ ὄνομα ἀκεστής . παρὰ τὸ ἄχος ἰῶμαι . ἢ παρὰ τὴν | ||
ἀκήματ ' ἔπασσε μελαινάων ὀδυνάων : παρὰ τὸ ἀκῶ ἐντεῦθεν ἀκεστής καὶ ἀκέστρια καὶ ἐπίθετον ἀνήκεστον , οἷον : ἀνήκεστον |
πάθος . αἴσθησις δὲ θέρμης περὶ τὸ σπλάγχνον , καὶ ἐρυγαὶ τὸ πλέον ἔνθερμοί τε καὶ κνισσώδει ἀναφέρονται , καὶ | ||
ἀπὸ λιπαρῶν ἢ γλυκέων ἢ ἐλαιωδῶν ἀνατραπεὶς τὸν στόμαχον καὶ ἐρυγαὶ κνισσώδεις ἐπιγίνονται , οὐ δεῖ τὸν ἄρτον αὐτοῖς εἰς |
δὲ κίνδυνος ἄναλκιν οὐ φῶτα λαμβάνει . θανεῖν δ ' οἷσιν ἀνάγκα , τά κέ τις ἀνώνυμον γῆρας ἐν σκότῳ | ||
τῶν τε χωρίων τοὺς τόπους μεταβάλλοντα ἐς δύναμιν , ἐν οἷσιν ἂν ἡ νοῦσος καθεστήκῃ , καὶ τὰ σώματα λεπτύνοντα |
, κοιλίαι σκληραὶ , δυσουρίαι φρικώδεες , ὀδύναι πλευρέων , στηθέων ὁκόταν οὗτος δυναστεύῃ , τοιαῦτα ἐν τῇσιν ἀῤῥωστίῃσι προσδέχεσθαι | ||
λάβεσκεν ἀίδηλα πάντα τίθεσκε , . . καὶ τότε δὴ στηθέων Ἀθάμα φρένας ἐξέλετο Ζεύς . . . , . |
ἐὰν τὸν Ἡρακλέα ἐγκωμιάζῃ ἐπὶ τῷ τοὺς θεοὺς νενικηκέναι . μανίαισιν ὑποκρέκει : συμφωνεῖ . οἷον ἐνδόσιμόν ἐστιν . ἄλλως | ||
† κεῖται , τὸ μητρὸς δ ' αἷμά νιν τροχηλατεῖ μανίαισιν : ὀνομάζειν γὰρ αἰδοῦμαι θεὰς Εὐμενίδας , αἳ τόνδ |
οὖρα δὲ ἀφίησιν ὕφαιμα ἡ κύστις . εἰ δὲ καὶ ὠτειλαί εἰσί τινες παλαιαὶ περὶ τὸ σῶμα , ῥήγνυνται καὶ | ||
τῶν πληγέντων ὑπὸ αἱμορροΐδος ῥήγνυσθαι καὶ τὰς οὐλάς . * ὠτειλαί : ἤτοι οἱ τύποι οἱ δηχθέντος αὐτόματα τραύματα . |