τουτο δε γεγονε σημειον της Ἰλιου ἁλωσεως . ἐγω δε τλημων ἡ ἀρνησαμενη την Ἀπολλωνος συνουσιαν ὡς ποθουσα ἐχειν την | ||
' ἡ ταλαινα συγγονοι τε σαι ἐγω θ ' ὁ τλημων : βαρβαρους ἀφιξομαι γερων μετοικος , ἐτι δε μοὐστι |
και δευτερας τριαδας και δυαδας , εἰπερ ἐκ τοιουτων ἀρχων ἐπιτελουνται : ἀδυνατου δε ὀντος του ἑπομενου ἀναιρεισθαι βουλεται και | ||
και Ἐνορχης , ὁτι μετ ' ὀρχησεως αἱ θυσιαι αὐτῳ ἐπιτελουνται . ἐγω δε φημι ἀλληγορικωτερως τουτον Φαυστηριον παρα την |
των μεν σωματων σωματα και τα στοιχεια , των δε ἀσωματων ἀσωματα , ἐν οὐδενι δε τουτων ὁ τοπος οὐδε | ||
[ ὁ ] περι των ἀρχων κοινως πασων των τε ἀσωματων και σωματων λεγων . φησιν οὐν ὁτι οἱ καλουμενοι |
ἀνα ⋖ ⊂ ὀξους σκιλλητικου . Ἀρχη των καταπλασματων και ἐπιθεματων . Καταπλασμα . καρδαμωμου ⋖ η λιβανου ⋖ ιδ | ||
ὀθονιου ἠτοι τοις φοινιξι παραμιγνυμενη , ἠ ἀλλῳ τινι των ἐπιθεματων ἐμπασσομενη , και σπογγος δε βραχεις ὑγρᾳ πισσῃ και |
ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
. . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
ὑπαρχει : ἀπο του μελω το φροντιζω και μεμβλεται το ἐπιμελειται . αὐταρ : δε . ὁ : τα προτακτικα | ||
ὡς δει και ἐκκλινειν , ἐν τῳ αὐτῳ και εὐσεβειας ἐπιμελειται . σπενδειν δε και θυειν και ἀπαρχεσθαι κατα τα |
κακιστοι εἰσιν οἱ ἀνδρες οὑτοι . οἱ δε ξηροι ὀφθαλμοι κακιστους και ἀνομους ἀνδρας κατηγορουσιν . εἰ δε μικρο - | ||
ἐχοντες . λεγει δε φαυλους οὐ τους ἀνοσιουργους και πανταπασι κακιστους ἀλλα τους δια την των ὀντως ἀγαθων ἀγνοιαν προς |
εἰ μοι γενοιτο παρθενος καλη τε και τερεινα . Ἐστιν ἐπισημον ἐν τοις ἀκαταληκτοις και το χωλον καλουμενον , ὁπερ | ||
Ἰακωβ ἐστιν , ὁς ἐπιστατει της ἐπισημου ποικιλης ἀγελης : ἐπισημον δε παλιν και ποικιλον ἐν μεν τοις ὁλοις το |
ταφηναι μη ἐν ἐποψει ἀλληλοις : και νυν οἱ ταφοι δεικνυνται περι Μαγαρσα του Πυραμου πλησιον . ἐντευθεν δ ' | ||
γε ἀκριβως αἱ ὀγδοηκοντα και ἑκατον μοιραι ὑπερ γης ἀει δεικνυνται και τα ἑξ ζῳδια και το του ἰσημερινου ἡμισυ |
μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | ||
ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ |
και τοις οὐσιν ἀρχηγου και αὐ ἐκεινου του ἐν αἰσθητοις μεριστου παντη , προς μεν του αἰσθητου και ἐγγυς τι | ||
ἐστι του τε ἀμεριστου ταυτου και του περι τα σωματα μεριστου ταυτου : ὁμοιως δη και θατερον μεσον . Και |
θυσιων φησι : και προκωνια ἐστι καγχρυς κατηριγμεναι μετ ' ἀρωματων . Ἐστι δε τις προπαροιθε κλυτης Καλχηδονος ἀκρη Ἡραια | ||
. εἰτα διηνεχθησαν ἀργυρωματων ἁμαξαι τετρακοσιαι και χρυσωματων εἰκοσι , ἀρωματων δε ὀκτακοσιαι . ἐπι δε πασιν ἐπομπευσαν αἱ ἱππικαι |
. . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
ἡδοναις και τουτο φησιν εἰναι νουν ἐχοντος : το δε ἀντιτεινειν και καταδουλουσθαι τας ἐπιθυμιας οὐτ ' ἐμφρονος οὐτε εὐτυχους | ||
τουτον καθελων και διδαξας ὡς ἀρα οὐ χρη προς χαλινους ἀντιτεινειν , εὐ ποιεις : τους μεντοι Μεγαρεις εἰς ἰσον |
κατεισιν . ἀρα γε τα τοιαυτα ὑφ ' ὑμων καλως ἐπιτελειται ; το μεν γαρ στρατοπεδον των μιαιφονουντων ὁ προὐχων | ||
και προσηγορον και φιλιον : φιλια γαρ δι ' ὁμοιοτητος ἐπιτελειται . Παντα δε ἐκτραγῳδει τα ἐπεισελθοντα κακα ἐν τῳ |
τοιαυτα ποιειν . τινες δε των τοιουτων πραξεων και ἐπαινων ἀξιουνται , ἐνιαι δε και ψογων : ἐπαινων μεν , | ||
δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες , και οὐδεμιας ἀξιουνται φροντιδος . και περι μεν τουτου τοσαυτα . Ἀρατος |
δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ||
αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει |
συ δε της παρα τοις πολλοις δοξης ἀλογεις οὐδεν εὐφημιας ἐπιστρεφομενος . ” ἁπερ και λεγειν και ἐννοεισθαι ἀσεβεστατον : | ||
γυναιξιν ὡπλισμεναις και οἱδε ἐμαχοντο και προθυμως ἐθνησκον , οὐκ ἐπιστρεφομενος αὐτων οὐδεις οὐδε τα νωτα δεικνυς οὐδε φωνην ἀφιεντες |
οὐσων διηγωνιζοντο : πλειστοι δ ' ὑπο των λιθοφορων κεραιων ἐπιπτον , ὡς ἀν ἐξ ὑπερδεξιων τοπων βαλλοντων λιθους ὑπερμεγεθεις | ||
δε συμμισγοντες ἐξω των στεινων . . . . . ἐπιπτον πληθεϊ πολλοι των βαρβαρων : ὀπισθε γαρ οἱ ἡγεμονες |
κατανευσει [ ] , αἱ ἀρκτοι [ ] δυσονται και ἐπιτελουσιν [ ] : οὐ δυνουσιν δε . εἰ δε | ||
ὁ Νομας , ὑστερον δε δια πληθος των ἱερουργιων ἁς ἐπιτελουσιν ἑξ γενομεναι μεχρι του καθ ' ἡμας διαμενουσι χρονου |
φασιν . ἀλλ ' οὐδε μεριστος . ἑκαστον γαρ των μεριστων καταμετρειται ὑπο τινος ἑαυτου μερους , καθ ' ἑκαστον | ||
μεν ἐστι μεριστα , τα δε ἀμερη : των δε μεριστων τα μεν ὁμοιομερη , τα δε ἀνομοιομερη . Των |
μεν ὁμοιως ἐπι των ἀπηλιωτικων ὀντες κεντρων ἠ ἐπαναφορων , ἐπισινεις δε ἐπι των δυτικων . Ἀρης μεν γαρ βλεψας | ||
και φιλοστοργοτερους θανατῳ χωριζουσι , τους δε λοιπους ἐχθρους και ἐπισινεις ποιουσι : μαλιστα δε ἐξω των κεντρων γενομενοι . |
περιφραστικως την Προποντιδα , παροσον οἱ προσβαλλοντες τῳ τοπῳ κακως διατιθενται : τι δη τεθυμωσαι την ψυχην : προσπελαζει . | ||
το ποδαγρικον πινοντεϲ φαρμακον το δια του ἀγριου πηγανου πονηρωϲ διατιθενται την κυϲτιν , ὁϲοι δ ' ἀν ὑπενεγκωϲιν αὐτο |
φυσεις περι ἀλληλους εἰσι και ἐχθραι προς Ἀπολλοδωρον τον ἐμε ποιησαμενον ὑπηρχον αὐτοις τηλικαυται το μεγεθος , τι βελτιον ἀν | ||
παραγονται δε συντονως και μετα σπουδης διωκοντες τον Ἀμφιθεον σπονδας ποιησαμενον προς τους Λακεδαιμονιους . γεγραπται δε το μετρον τροχαϊκον |
ἐθει μεν αὐτος ὡς ἐξελων μετα των φυλαττειν τεταγμενων το πιεζομενον , οἱ δε αἰσθομενοι του δρομου φθασαντες αὐτοι τους | ||
δε αὐτου τῳ ἀνευ προφασεως φα - νερας συνιστασθαι και πιεζομενον κοιλαινεσθαι και ἀναπληρουσθαι : ἐστι δε ψυχροτερον του ἐμφυσηματος |
. . : του ἐπιεναι δηλονοτι : ἠγουν ἐκφοβουσι μελλοντες ἐπιεναι . ʃ οἱ δε Λυγκησται φοβεροι εἰσι μελλοντες , | ||
' εἰσω τειχους μενειν , αὐτους δε δια των πλοιων ἐπιεναι τῃ Λακωνικῃ . τον οὐν κατα γην πορον ἀποριαν |
και ἐπι των δυσηκοουντων τοις ὠσι κολλυριον ἐκ του ναπυος ἐντιθεται κροκυδι περιπλασθεν , εἰτα μετα το ποσην αἰσθησιν γενεσθαι | ||
το μεσον της περικεφαλαιας μικρα ἀσπιδισκια , ἁτινα κοσμου χαριν ἐντιθεται . . δε ἐβαλλετο . . ὁ δε : |
φυτοισιν . ἀϊσσουσιν : ὁρμωσιν , ἀνορμωσιν . Ἀναϊσσουσιν : ἐπιμελουνται , ἐξ οὑ και ἀναξ παρα το ἀνακως ἠτοι | ||
ἠ αὐτους ἠ τα χρηματα των ἀποθανοντων , νοσουντων τε ἐπιμελουνται και ἀποθανοντας θαπτουσι . τριτοι δ ' εἰσιν οἱ |
ψυχην δι ' ὁλου του κοσμου διηκειν , ἡς μερος μετεχοντας ἡμας ἐμψυχουσθαι . . . , . . . | ||
μετεβαλε τους τροπους , περι δ ' αὐ τους παιδειας μετεχοντας οὑτω προθυμος , ὡστε πολλα και των ἀδυνατων εἰναι |
προς το μη λυπεισθαι . παραμυθητικον γαρ ὁ φιλος και ὁρωμενος και λεγων , ἐαν ᾐ ἐπιδεξιος : γινωσκει γαρ | ||
τοις βασιλειοις τον ἁπαντα χρονον διετριβεν , ὑπ ' οὐδενος ὁρωμενος πλην των παλλακιδων και των περι αὐτον εὐνουχων : |
ἁ ζωντας [ ] ? ἀποκαλυπτει [ - ] , ἀποθανουσιν συμμενει [ - ] αὐτοις . θεων και ἀνθρωπων | ||
και ταφους κοσμουντες και ἐπι τοις ὑπερ πατριδος ἐν μαχαις ἀποθανουσιν ἐπιταφιους λεγοντες και ἐπιθαλαμιους και ἀλλα τινα εἰδη των |
το προχοος δε ἀπο προθεσεως . Ὁσα ἐν τῃ ἀρχῃ συντιθεται ἐκ του „ πολυ „ προπαροξυνεται : πολυστροφος πολυκαρπος | ||
γαρ το ἀφ ' ἑκαστης αἰσθησεως ἱκνουμενον προς την ἀρχην συντιθεται ἡ ἀρχη , ἐαν μη ἑτερα κυριωτερα ἀντιφῃ : |
φωνῃ ] , φρασαι κελευσας ὡς κατα στομα μεν οὐ μαχειται αὐτοις παρακολουθων ? [ ] ? δε ? τη | ||
ὁτι βοηθησουσιν ἀλλοι αὐτῳ , προς ἐλαττους δε και φαυλοτερους μαχειται ἠ μεθ ' ὡν αὐτος ἐστιν , ἐτι δε |
ἐπειδη δε ἐπαυσατο , τουτο δη το των Φαιακων παθος ἐπεπονθειν : πολυν γαρ δη χρονον ἐς αὐτον ἀπεβλεπον κεκηλημενος | ||
ἀν λεγῃ , εἰ μεν τοινυν μη χορηγος ὠν τοιαυτα ἐπεπονθειν ὑπο Μειδιου : και ἀπο του τοπου , ὁτι |
διαβρωτικου ἁλυκου τε ἠ δριμεος και λεπτου . σφοδρα οὐν ὠφελουνται οἱ τοιουτοι ὑπο των βαλανειων : διοπερ οὐ μονον | ||
δωσιν . ἁ δε παρ ' ἡμων λαμβανουσιν , τι ὠφελουνται ; ἠ τοσουτον αὐτων πλεονεκτουμεν κατα την ἐμποριαν , |
. προμηθειᾳ δε των ὀφεων τουτο δρωσιν , ἱνα μη ἀπολωνται : και δια ταυτα ἐς την νησον την προειρημενην | ||
πασης της δυναμεως ἐπι τους Ἑλληνας ἐλθουσης κυκλωθωσι και παντες ἀπολωνται . οἱ δε μετα του βασιλεως ταχθεντες ἐπειδη τα |
ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και ψοφων ἀηρ κυριως , ὀσμης δε ὁ και | ||
χρωματα και τελευταιον την τεχνην διακριναι , ποιον μεν των χρωματων δεον ἐν τῳδε τεθηναι τῳ τοπῳ και ποιον ἐν |
μελετην ποιοιτο , του δε γραφειν ἐν παιδιᾳ και παρεργῳ ἐπιμελομενος εὐ φρονειν κριθειη παρα τοις εὐ φρονουσιν ; πολλακις | ||
τις , ἐφη , δυνατος ὠν των της πολεως πραγματων ἐπιμελομενος την τε πολιν αὐξειν και αὐτος δια τουτο τιμασθαι |
ὀνομα , ἱερευς του Διονυσου , ὁσα μεν οὑτως ἰδειν πραος ἠν και ἐπιεικης , ἀνοσιωτατος δε ἀνθρωπων τα μαλιστα | ||
τον αὐτον χρονον χαιρει τε και λυπειται και θυμουται και πραος ἐστι . Το δε τους μεν αὐτων χαιρειν λεγειν |
των συμφωνων , οὑτως και των ἀνισων ἀριθμων δυο γινονται πρωται διαφοραι λογων , μια μεν ἡ των λεγομενων ἐπιμερων | ||
ἐπισινεις νωθραι ἐπιψογοι και ἀτυχεις . Της δε Παρθενου αἱ πρωται μοιραι ζʹ Ἑρμου ὑψηλοταται διοικητικαι πολυσοφοι ἐπιεικεις , ἐπι |
ὑψηλοτατων δενδρων ποιουμενοι : και ταις μεν ἀγελαις αὐτων οὐκ ἐπιτιθενται δια το μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε | ||
μεν της ἡμερας ἐγενετο : εἰς δε την ἐπιουσαν νυκατα ἐπιτιθενται ἐλθοντες ἐκ του ὀρους οἱ Θυνοι . και ἡγεμων |
ἐπει δε ἡκομεν ἐνθα ᾠκει Φιληβοςτουτο γαρ εἰχεν ὀνομα ὁ ὠνησαμενος μεμεγα εὐθυς προ της θυρας ἀνεκραγεν , Ὠ κορασια | ||
και πιπρασκει με πεντε και εἰκοσιν Ἀττικων : ὁ δε ὠνησαμενος θεραπων ἠν ἀνδρος σφοδρα πλουσιου πολεως των ἐν Μακεδονιᾳ |
ἐπιδημειν : ὑπανιστανται δε μοι ἠδη και θακων και ὁδων ἐξιστανται οἱ πλουσιοι . και εἰμι νυν μεν τυραννῳ ἐοικως | ||
συν ὁπλοις , ἐν ᾡ πολλοι και των παλαιων μαθηματων ἐξιστανται , ἐν τουτῳ δυνησεται τις ἀπορραψῳδησας παραχρημα ἀνδρας πολεμικους |
ἑαυτους παντα τροπον , οὐθεν αἰσχυνομενοι τους ὁρωντας οὐδε τους παριοντας . χρωνται δε τουτῳ τῳ νομῳ πολλοι και των | ||
ἐγενετο ἐν Νεμεᾳ , ἐνταυθα διετριβεν , ἐλπιζων τους Ἀθηναιους παριοντας ληψεσθαι και λογιζομενος μεγα ἀν τουτο γενεσθαι τοις μεν |
φοινικοεσσαν ὀρθος ἀναϊξας , ἀπο δε ξιφος ὀξυ θετ ' ὠμων . πρωτον μεν πελεκεας στησεν , δια ταφρον ὀρυξας | ||
και ὀβελιαφοροι οἱ ἐν ταις πομπαις παραφεροντες αὐτους ἐπι των ὠμων . Σωκρατης ἐν Ϛʹ Ἐπικλησεων τον ὀβελιαν φησιν ἀρτον |
δε τα τινων ὑφαιρουμενος , τῳ την μεν πλεονεξιαν ἐπι μηκιστον ἐκτεινεσθαι , το δ ' ἀσθενες ὑστεριζον εἰς βραχυ | ||
ἀλογου πραξεως και την πολιν ἐποθουν . ἐλθων οὐν μετα μηκιστον χρονον οὐκεθ ' ὁμοιως δεκτος οὐδε χαριεις ἐδοκουν , |
το μεν γαρ αἰσθητικον οὐκ ἀνευ σωματος , ὁ δε χωριστος . ταυτα γαρ ἀντικρυς περι του δυναμει νου διοριζεται | ||
οὐν τα νοητα , ἀλλ ' οὐκ ἐστιν ὡς ὁ χωριστος νους τα πραγματα , δια το κεχαλασμενον , ὡς |
παις δια πληθος των ἐπιρριπτουμενων ἀπεπνιγη . και αὐτην δημοσιᾳ θαπτουσιν ἐν τῳ πεδιῳ † παντα ἑκατον ἐναγισαντες αὐτῃ . | ||
: Λακεδαιμονιοι δε , ὡς ἐκομισθη σφισιν ὁ νεκρος , θαπτουσιν αὐτον βασιλεων τιμησαντες μαλιστα . Ἀρχιδαμου δε του Ἀγησιλαου |
, ὑπο καυματος και κνησμου : και ἐστιν οἱσι φλυκταιναι ἀνιστανται ὡς ἀπο πυρος κατακεκαυμενοισι : και οὐ προτερον τουτο | ||
καθευδουσιν ἐκτειναντες αὑτους ὡσπερ ἀποθανοντες , ὁθεν μετα τινος ληθης ἀνιστανται και ἀλλοσε ποι μαλλον εἰσιν ἠ οὑπερ εἰναι δοκουσιν |
μισθοφοροι ὁμοιως ἁπαντες . Εἰ μεν οὐν τουτον ἐτεθεικειν τον νομον μηδενα μηδεν πραττειν , ἐνοχος ἀν εἰκοτως ἐδοκουν τῃ | ||
πολιν : Πελασγιωτας δ ' ὠνομασμενους το πριν Δαναους καλεισθαι νομον ἐθηκ ' ἀν ' Ἑλλαδα . βασιλευ χωρας της |
γαρ αἰδως ὑποκλεπτεται δια του κερδους , ἀντι του οὐκ αἰδουνται δια κερδος τι πραξαι , ἡτις αἰδως εὐδοξιαν φερει | ||
βοηθησει σοι ἐν χρειᾳ πολεμου : ὁν γαρ οἱ ὑπηκοοι αἰδουνται και μη δεδιασιν , οὑτος βεβαιος ἐστιν ἀρχων . |
Ῥωμαιοι γαρ ὁτιουν ὑβρισθεντες ἀμυνουνται σε παντως : ἀμυνεισθαι δε μελλοντας αὐτους προκαταβλαπτε . μειζον δ ' οὐκ ἀν εὑροις | ||
ἐκεινους ποιησοντας οὐδετερους , οὐτε τους δωσειν οὐτε τους ληψεσθαι μελλοντας . εἰ δε μη ἀργυριον μηδε χρυ - σιον |
, και ὁ μεγιστος , χειροηθης , ἐνδειᾳ των ἀναγκαιων πιεζομενος τε και κακουχουμενος . Και γαρ και ὁν ἰδειν | ||
θαμα λογιζομενος και ἀνελιττων , ἁμα δε και τῃ πολιορκιᾳ πιεζομενος , ἀμεινον οἱ κατεφανη την τε πολιν και τα |
, το δε βαθος ὡστε μη βρεξαι τον μυκτηρα . νειν γαρ οὐ δυναται : οὐ γαρ ἐπι πολυ ἐσχισται | ||
ἐφ ' ἑκαστον τουτων ἀφ ' ὡν συγκειται καταβαι - νειν , ὀψει ὁτι μεγεθει και σμικροτητι διαλλαττομεν των ἀκροτατων |
ἐπιμιγνυμενου τῳ συμφυτῳ θερμῳ , ἀταρ και ἀπο πονων και τρωματων . Και ὁκοσοι μεν τον πλευμονα ἐμπυοι γινονται , | ||
μαλιστα των ἐν μηροισιν . Ἀποθνησκουσι δε μαλιστα ἐκ των τρωματων , ἠν τις ἐγκεφαλον τρωθῃ ἠ ῥαχιτην μυελον ἠ |
δ ' ἐν ἑκτηι Βυζαντιους οἰνοφλυγας ὀντας ἐν τοις καπηλειοις οἰκειν , ἐκμισθωσαντας τους ἑαυτων θαλαμους μετα των γυναικων τοις | ||
τους ἀριστους Ῥωμαιων και δειπνειν δειπνα πολυτελη και ἀσυμβολα και οἰκειν ἐν καλῳ και ἀποδημειν μετα πασης ῥᾳστωνης και ἡδονης |
της ὑπεροχης των ὀρθων , και του ἐμβαδου . και ἀπαγεται εἰς το εὑρειν τριγωνον ὀρθογωνιον ὁπως ὁ ὑπο των | ||
το ἑν των ὀρθογωνιον γ . δ . ε . ἀπαγεται οὐν εἰς το εὑρειν δυο τριγωνα ὀρθογωνια , ὁπως |
οἱ νομοι ζηλωτοι και περιμαχητοι πασιν ἰδιωταις τε και ἡγεμοσιν ἐπιδεικνυνται , και ταυτ ' ἐκ πολλων χρονων του ἐθνους | ||
: εἰθ ' ὁταν παραδυῃ το οἰναριον , πασαν ἀσχημοσυνην ἐπιδεικνυνται . ὁτι Χαιρημων ἐαρος τεκνα προσαγορευει τα ἀνθη , |
και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
χρησει της ὁμοιοτητος . μιμησις γαρ οὐ χρησις ἐστι των διανοηματων , ἀλλ ' ἡ ὁμοια των παλαιων ἐντεχνος μεταχειρισις | ||
νοϊδιων ] νοηματων λεπτων . νοϊδιων ] λεπτων και μεμεριμνημενων διανοηματων . ὁτ ' ] ἐπει . τι δρᾳ ] |
τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | ||
δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες |
Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
τροπον και ἀλλαι παραγωγαι λεξεως σημαινομενον ἀποτελουσιν εἰς ἡν και μεταλαμβανονται , τον αὐτον δη τροπον και το ἡμεδαπος ἐθνικως | ||
κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον ὀρθοτονουμεναι ἀντωνυμιαι εἰς συνθετον μεταλαμβανονται συνοντος του ῥηματος ἰσαριθμως κατα το αὐτο προσωπον , |
ἀνεμοι την ἀχνην , τουτεστι τα λεπτα των ἀχυρων , ἐπιφεροντες λεληθοτως τοις ὀφθαλμοις των ἀνθρωπων , διακαιουσι τας κορας | ||
της εἰρηνης , τους αὐτους τουτους συκοφαντουσι και κρισεις ἀδικους ἐπιφεροντες δια τον φθονον τιμωριαις περιβαλλουσι . διο και των |
δε και των ἀλλων ἁπαντων προτιμᾳ λαβων και ἀποθησαυριζει κακων ἀνιατων ἀντιπαλον τε και ἀμυντηριον , εἰ ἀναγκη καταλαβοι . | ||
ὁ καρκινοϲ οἱον ἐλεφαϲ τιϲ ὠν ἐν ἑνι μοριῳ των ἀνιατων και παρ ' αὐτῳ τῳ Ἱπποκρατει νενομιϲται , πωϲ |
γε : οὐ μην ἐτι ἐν τῳ καλως γε : ἐπιτεταται γαρ ἡ ἐκπληξις . ἀλλα μην και ἐν τῳ | ||
' αὐτου του ἡγεμονικου , ἀφ ' οὑ ταυτα παντα ἐπιτεταται δια των οἰκειων ὀργανων προσφερως ταις του πολυποδος πλεκταναις |
διισταμενα κατα συμφυσεις , ἀδυνατα ὁμοιωθηναι : διαπωρουται ταχεως τοισι πλειστοισιν : ἡ δε χρησις σωζεται . Ἐκβαντων , τα | ||
, ἀλλα πεπλανημενως και ἀκριτως ἐξελιπον : τουτεων δε τοισι πλειστοισιν οὐ πουλυν διαλειποντες χρονον , ὑπεστρεψαν οἱ πυρετοι παλιν |
ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
και ψυχρων και ὑγρων και ξηρων ἐναρμονιον κρασιν και συμφωνιαν βουλεται λεγειν . δηλον δε ὁτι και τουτων οἱ μεν | ||
τας δυο ταυτας μεριδας , ἐδωκα αἱρεσιν τουτῳι Ὀλυμπιοδωρῳ ὁποτεραν βουλεται των μεριδων λαβειν , και οὑτος εἱλετο τους φαρμακοτριβας |
. ἐπι τουτοις ὁ Οὐλπιανος ᾐτει πιειν μεγαλῃ κυλικι , ἐπιλεγων ἐκ των αὐτων ἐλεγειων και τοδε : ὑμνους οἰνοχοειν | ||
ἀγανακτησει , ἐνθα μεν το ψηφισμα εἰποι πατερα πατριδος , ἐπιλεγων : “ τουτο ἐπιεικειας ἐστι μαρτυρια , ” ἐνθα |
, του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
. Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
ὑπερ δε των κοινων και ἐπιπαν γραφονται ταυτην , και ἁλοντος του διωκομενου τιμᾳ το δικαστηριον ὁ τι χρη παθειν | ||
μη τιθεναι . ὁτι τοινυν οὐδ ' εἰ φανερως ἐμελλεν ἁλοντος τουτου μηδεις εἰσοισειν μηδ ' ἐθελησειν εἰσπραττειν , οὐδ |
ὁμοιως ἐχει , τουτεστι προς το μερος του ὁριστου , ἀπορειται ἀρα δει τον λογον των μερων ὑπαρχειν ἐν τῳ | ||
φεροντων ταὐτον τῃ εὐτυχιᾳ την εὐδαιμονιαν τιθενται . Διο και ἀπορειται ποτερον , φησιν , ἐστι μαθητον ἡ εὐδαιμονια και |
ἐν τῃ ποιοτητι εἰρηκαμεν , ὁτι μεταξυ ἀγωνων ἐστι και ἐπιλογων , οὑτω και ἐπι της γνωμης εὑρισκεται : τας | ||
τεχνης τους ἀντιλεγοντας εἰληφε ἐπι τῳ παρ - οξυσμῳ των ἐπιλογων και τους τε εὐπορους και τους νεους φαινεται ἐπ |
μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
ὑμνους και τα ἀλλα οἱς ἐπιστημη και εὐσεβεια συναυξονται και τελειουνται . ἀει μεν οὐν ἀληστον ἐχουσι την του θεου | ||
' ὁσα ὑπο των θεων διιθυνονται βουλευματα των ἀνθρωπων , τελειουνται , ὁσα δε οὐ , οὐ τελειουνται . τουτο |
παραπλησιον οἱ ζωγρηθεντες των Φοινικων ἐπαθον οἱς ἐπραξαν εἰς τους ἁλοντας . Οἱ δε περι τον Δεινοκρατην φυγαδες , ἐχοντες | ||
τα σφετερα ἠθεα . Ἀγοντες δε εἰς τας κωμας τους ἁλοντας του τε χλωρου καλαμου και της ποιης τα πρωτα |
: ὁ μεν γαρ ἐπι πολεμον , ὁ δε ἐπι δειπνον . Γ στεφανωσαμενῳ : τῳ Δικαιοπολιδι . λειπει δε | ||
Δια φειδωλον και τα ἑπομενα τῃ φειδωλιᾳ . Θ . δειπνον : Ἐξ ᾠων και τυρου τετηγανισμενου . Θ . |
: . ταυτην οὐν την σφαιραν κατορυξας , εἰς γην κατατιθεται ἐπι ἡμερας εἰκοσιοκτω , ἐν ὁσαις και ἡ σεληνη | ||
ἀνασκαφηναι θησαυρος εὑρισκεται , ὡσπερ οὐδε [ ὁ ] νεκρος κατατιθεται . [ κἀγω τουτο παρεφυλαξαμην . ποτε γουν ἐν |
οἰδα , τι εἰπω : ποτερον ἀγριοτητα ἀντιπαλον των φυσεως ἐπιταγματων ; ἠ φιλοσοφιαν ἀγροικιᾳ πεπυργωμενην ; ἠ αὐθαδη προς | ||
και τεως ὀντες ὀργην ὑπ ' ἐλευθεριας ἀκρατου και ἀηθειας ἐπιταγματων , τοτε και μαλλον ὑπο των συμφορων ἠγριωμενοι τε |
δε πρωτον ἐν τοις πραγμασι θεωρουνται , και δια των πραγματων ἐχουσιν οἱ λογοι την ἀληθειαν και την ὑπαρξιν . | ||
ἐν ὑμιν ἐστι μερος ὡς πλειστους ἐπιθυμειν των παροντων νυνι πραγματων . και ταυτα ὁτι οὑτως ἐχει , οὐ χαλεπως |
ὁτι οὐχ ὑπερ τουτων ἐλεγον , ἀλλα τοις νομοις τοις κειμενοις ἐβοηθουν . ἠρξαμην μεν οὐν τουτων ἑνεκα , δεδιως | ||
ἀποδεικτικη ἡ ὁριστικη : ἐδυνατο γαρ ὁσον ἐπι τοις πρωτοις κειμενοις ἑτερων μεν εἰναι , ἀποδεικτικη μεντοι και αὐτη εἰναι |
αἰτια ἐστι , μηδενος μεταξυ παρεμπιπτοντος του μετεχομενου και του μετεχοντος : παρουσα γαρ ἐν τῳ εἰναι εὐθυς εἰδοποιει το | ||
κακοηθους , αἱ δε προς τουτῳ νευρωδεις και ἀκολασιας πολλης μετεχοντος . ὁσαι δε των κνημων κατα το μεσον πληρεις |
εἰ γαρ τις ὑμιν ἀφηκεν τι των αὑτου , οὐδεν ἀδικειται οὐθ ' ὁ δους οὐθ ' ὁ πεισας : | ||
ξυνεβη . τιμωρια γαρ οὐκ εὐτυχει δικαιως , ὁτι και ἀδικειται : οὐδε ἰσχυς βεβαιον , διοτι και εὐελπι . |
οὐν το του ἀνδρος σπερμα και κατασχεθεν ἐν τῃ μητρα προσφυεται ταις κοτυληδοσιν , εἰτε κατα τον δεξιον αὐτης κολπον | ||
ἀμοιρον ἡ σπογγια κυημα ἐστι θαλαττης , ἀλλα ταις πετραις προσφυεται , ὡσπερ οὐν και ἑτερα , ἐχει δε τινα |
ἐχων προκλησιν , ἀξιων αὐτος βασανιζειν τον ἀνθρωπον , και ἐπιλαβομενος εἱλκεν , και ἐνελειπεν οὐδεν ἀσελγειας . και ἐγωγ | ||
ἐπειδαν τινος ἐφαψωνται ἀρχης , και παραδωσιν τῳ νῳ , ἐπιλαβομενος ταυτης , διορᾳ τα λοιπα , και διεξερχεται ἐπι |
' ὁλων κρασεσιν , ὡς οἰνος ὑδατι και τουτο ἐπιμενων μισγεται δι ' ὁλων . οὐ γαρ μονον της οὐσιας | ||
πατερα ἀπο της μητρος , και οὑτως αὐτῃ προς γαμον μισγεται . καθαρον δε τουτο το ζῳον ὑπαρχειν δοκει , |
ἀηρ και το πνευμα το περι αὐτο ταὐτον ποιει : συνεπεται γαρ αὐτῳ και ὁταν εἰς το ἐπ ' ἐκεινα | ||
θεων γνωσεως ἡ προς ἑαυτους ἐπιστροφη και ἡ γνωσις ἑαυτων συνεπεται . Ματην οὐν διαπορεις ὡς οὐ δει προς δοξας |
ἐξανθημαϲι τε και δοθιηϲι και τοιϲ ἀλλοιϲ τραχυϲμοιϲ τηϲ ἐπιφανειαϲ πινομενον ἁρμοδιωτατον . και προϲ τουϲ κανθαριδαϲ πιονταϲ ἠ βουπρηϲτιν | ||
, οἱ δε κανεα ξυλινα και πλεκτα . το δε πινομενον ἐστι παρα μεν τοις πλουτουσιν οἰνος ἐξ Ἰταλιας και |
μονον ἐστη , ἀλλ ' ἁτε φιλομαθης και φιλοκαλος , ἀγαμενος την θεαν , λογισμον εἰκοτα ἐλαμβανεν , ὁτι ταυτα | ||
. ἐνθα δη πληγεις εἰς τα στερνα παραχρημα πιπτει . ἀγαμενος δε της ἀλκης αὐτον Ἀχιλλευς ἐτι ἐμπνουν ἀνεκρινεν , |
, οὐ τι τοσος γε ὁσος Τελαμωνιος Αἰας ἀλλα πολυ μειων : ὀλιγος μεν ἐην λινοθωρηξ , ἐγχειῃ δ ' | ||
πυκτης δε ἀρα κἀκεινος ἠν , εὐχειρ την τεχνην και μειων οὐδεν του παππου , ἐπει δε ξυνηκαν της ἀπατης |
μεν , ὁτι μη νυν δυναται διαλυσαι το χρεος , εὐχομενος δε τοις θεοις ὡς ταχιστα δυνηθηναι , μικραν δε | ||
ἡ διπλη ὁτι οὐ προσυνεσταται περι της των Ἀχαιων κακωσεως εὐχομενος οὐδε κατ ' εὐχην τετιμηται , ἀλλα δια τας |
. Ὁτι το παλαιον οἱ Ῥωμαιοι νομοις τε και ἀγωγαις ἀριστοις χρωμενοι κατ ' ὀλιγον ηὐξηθησαν ἐπι τοσουτον ὡστε ἡγεμονιαν | ||
λιαν σοφοις δοκιμαζομενος παρα τουτοις θαυμαζηται : ὁ γαρ τοις ἀριστοις ἐπαινουμενος και κεκριμενην δοξαν λαβων ἀναγραπτον εἰς τον ἐπειτα |
. λοχοισι : ἐρωσιν Λυγων : βεργιων . Ἀργαλεων : κακιστων . ἐπισπερχουσι : καταλαμβανουσιν , ἐπισπευδουσιν . μυωπες : | ||
. δει δε εἰδεναι ὁτι ἐστιν ἐκ των ἑξ των κακιστων και τον καιρον του θανατου γνωναι . εἰ μεν |
, ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
Κορινθιοι ἠ το κοινον Θετταλων , μηδενα αὐτων φοβουμενον μηδε εὐχομενον ἀλλῳ λαχειν , ἀλλα προκαλουμενον ἐφεξης ἁπαντας , και | ||
τον δε αὐτον τροπον οὐτ ' ἀν φρονιμον τινα γενεσθαι εὐχομενον , εἰ μη τουτων την μαθησιν λαβοι . Ἐρωτηθεις |
νεκυς , τον Ἁιδην δεξιουμενον παλαι . λευσσω σε , τλημον , δευτερον πυρουμενην ταις τ ' Αἰακειοις χερσι τοις | ||
δυσδαιμον ' Ἁιδα μελαινα νυκτερος τ ' ἀναγκα . ὠ τλημον , οἱαι συμφοραι συνεζυγης : το δ ' εὐγενες |
ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | ||
γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ |
, και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | ||
ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν |