| ὑπερ δε των κοινων και ἐπιπαν γραφονται ταυτην , και ἁλοντος του διωκομενου τιμᾳ το δικαστηριον ὁ τι χρη παθειν | ||
| μη τιθεναι . ὁτι τοινυν οὐδ ' εἰ φανερως ἐμελλεν ἁλοντος τουτου μηδεις εἰσοισειν μηδ ' ἐθελησειν εἰσπραττειν , οὐδ |
| ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | ||
| ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις |
| δυναμιν προεκαλειτο τους Κυμαιους εἰς μαχην : οὐδενος δ ' ἐξιοντος δῃωσας την χωραν ἀπεπλευσεν ἐπι Μιτυληνην . Κυμαιων δε | ||
| στροφων και ἀντιστροφων παραγραφος . ἐπι δε τωι τελει κορωνις ἐξιοντος του χορου . μεσωιδος κωλων ηʹ . ἀντιστροφη κωλων |
| ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | ||
| γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ |
| κωλυματος τινος ἠ παρ ' αὐτην την κυουσαν ἠ του περιεχοντος οὑτω διατεθεντος ὡς ἀσυμμετρως προς τηνδε την κυησιν ἐσχηκοτος | ||
| νωθρος , ὠ παι , δεκτικος ὠν των ἐκ του περιεχοντος συνισταμενων νεφων ὁπου δ ' ἀν ἐμπεσῃ νεφελη , |
| ἐργου , ἠφανισεν ἠ ἐβλαψεν , ὡσπερ ὁσα αὐανθειη ἀν παριοντος πυρος , ἠ ζῳα ἐλαττω ὑπο μειζονων δρομου παρασυρειη | ||
| οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος μεν εἰσω του πνευματος εἰς την γαστερα : συν |
| μικραν ἐχον ὁμοιοτητα φαινεται ἐκεινο . ὁταν γαρ καθευδῃ , κατιοντος του πνευματος και του αἱματος ἐπι την ἀρχην συγκατερχονται | ||
| οἰνῳ , μαινομενος κακ ' ἐρεξε δομοις ἐνι Πειριθοοιο . κατιοντος γουν του οἰνου ἐς το σωμα , ὡς φησιν |
| . τροφης δε ἀπορων θεασαμενος προβατον ἐδειτο ποτον ἐκ του παραρρεοντος αὐτῳ ποταμου κομισαι . ” εἰ γαρ συ μοι | ||
| ἀκραγαντες : * * * πολις Σικελιας , ἀπο ποταμου παραρρεοντος . φησι γαρ Δουρις , ὁτι αἱ πλεισται των |
| προς το μη λυπεισθαι . παραμυθητικον γαρ ὁ φιλος και ὁρωμενος και λεγων , ἐαν ᾐ ἐπιδεξιος : γινωσκει γαρ | ||
| τοις βασιλειοις τον ἁπαντα χρονον διετριβεν , ὑπ ' οὐδενος ὁρωμενος πλην των παλλακιδων και των περι αὐτον εὐνουχων : |
| φασιν . ἀλλ ' οὐδε μεριστος . ἑκαστον γαρ των μεριστων καταμετρειται ὑπο τινος ἑαυτου μερους , καθ ' ἑκαστον | ||
| μεν ἐστι μεριστα , τα δε ἀμερη : των δε μεριστων τα μεν ὁμοιομερη , τα δε ἀνομοιομερη . Των |
| αἰτια ἐστι , μηδενος μεταξυ παρεμπιπτοντος του μετεχομενου και του μετεχοντος : παρουσα γαρ ἐν τῳ εἰναι εὐθυς εἰδοποιει το | ||
| κακοηθους , αἱ δε προς τουτῳ νευρωδεις και ἀκολασιας πολλης μετεχοντος . ὁσαι δε των κνημων κατα το μεσον πληρεις |
| τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | ||
| δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες |
| δε του χρησμου ἀμελησαντες ἀπωλοντο . Ἠ ἐπι του πολλα ἰδοντος και πολλα ἀκουσαντος , ὡς Ἀριστοφανης φησιν . Ἀλλοι | ||
| ἐστι των ζωντων . ἐπειδαν δε περι το σωμα του ἰδοντος ἀναστρεφωνται , ὀλεθρον προαγορευουσιν , ὁτι γης εἰσι παιδες |
| , ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | ||
| φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν |
| ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
| . . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
| ἀλλοι τα πολυτελεστατα των σιτιων , ἡδιον δε ἐπινε του ῥεοντος ὑδατος ἠ οἱ ἀλλοι τον Θασιον οἰνον . κατεγελα | ||
| ἀξιωσει γιγνεσθαι ὡς της βουλησεως τουτο δυναμενης ἀει ὑπεκφευγοντος και ῥεοντος του σωματος ἐπιτιθεναι το εἰδος το αὐτο ἀλλοτε ἀλλῳ |
| και ποτους ἑωθινους πινει δια σε νυν , προτερον οὐκ εἰθισμενος . εἰτ ' εἰ μεμαθηκε , δεσποτα , ζην | ||
| γεγονοτων και φθαρησομενων οὐχι φυρομενος . ἀλλ ' ἀνω φοιταν εἰθισμενος ἀει και ἑνι ὀπαδος εἰναι μονῳ μεμελετηκως . ἀτμητοι |
| ἱκετειαις , ἀνατελλοντος τε ἡλιου και σεληνης και προς δυσμας ἰοντων προκυλισεις ἁμα και προσκυνησεις ἀκουοντες τε και ὁρωντες . | ||
| ἑλισσομενων ἐνιαυτοι , μακρα δε σηματα κειται ἀποπροθεν εἰς ἑν ἰοντων , οὐδ ' ἐτι θαρσαλεος κεινων ἐγω ἀρκιος εἰην |
| , και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
| τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
| νο νδ ∠ ʹ βʹ ὁ ἐπι της ἀποτομης του καταστρωματος . . . . . . . . . | ||
| προωθει την ἐπιτιθεμενην ἐν αὐτῃ κεραιαν . Και ἐπι του καταστρωματος δε του ἐν τῳ συριγγιῳ πυκνους τιθησι κυλινδρους ἱνα |
| παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | ||
| ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν |
| μαχην σημεια , τους Περσας ἐταραττες . ὁ δε κακως ἀπολουμενος Δημαρατος ὁ τα παρ ' ἡμιν ἐπαινων προς ἐκεινους | ||
| αὐτῳ θανατου ποτε ἀξιον ἐργασασθαι , προυφερε τε ὡς ἀπεστελλετο ἀπολουμενος . και της μεν των Ἑλληνων δουλωσεως ὀλιγον ἑαυτῳ |
| , ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
| τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
| Ὁτι Λακεδαιμονιοι Ἰσαδαν ἐτι παιδα ὀντα και μηπω του νομου καλουντος αὐτον ἐς ὁπλα , ὁτι ἐκ του γυμνασιου ἐκπηδησας | ||
| προτεινοντων και λογοποιων και συγγραφεων και ἁπαντων ὡς αὑτον ἑκαστου καλουντος και μεθ ' αὑτου σκηνουσθαι κελευοντος , ταινιουντων , |
| ” ἀνιοντος ἀνερχομενου , ἀνατελλοντος : “ Ὑπεριονος δ ' ἀνιοντος . ” ἀντιβολησειν ἐπιτευξειεν , ἐν τῃ Φ της | ||
| ἀνδρων , οἱ μεν δυσομενου Ὑπεριονος , οἱ δ ' ἀνιοντος . Κρατης μεν οὐν παραδοξολογων τα ὑφ ' Ὁμηρου |
| συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
| Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
| , ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
| σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
| εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | ||
| πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ |
| σφωιτεροιο τοκηος : ἀκαιρως τῳ δυϊκῳ ἐχρησατο ἀντι ἑνικου . Ἀχεροντος : ποταμος Ἁιδου . ἀπροφατους : ἀπροσφωνητους , ἀπροφασιστους | ||
| μετα τον θανατον Τιφυος . Ἀχεροντα διεξεπερησαν : δια του Ἀχεροντος ἐξηλασαν ποταμου . ἐτυχον γαρ μεχρι εʹ σταδιων ἀναπλευσαντες |
| ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
| , εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
| και αὐτη του ἐναντιου : οὐ γαρ ἐσται τι γιγνομενον ἐφθαρμενον . μηποτε προχειρως εἰληπται , ὡς εἰ ἀδεκτος θανατου | ||
| μοριον αἱματος : ἠ γαρ φλεβα τεμοντας κενωσαι δει το ἐφθαρμενον αἱμα , ὁταν περι αὐτο το μοριον φλεψ μεγαλη |
| καθαπερ ὁμοιως και παρ ' ἡμιν ἐπι πλειονων τοιαυτα τινα συντελειται . Παχνη δε συντελειται των δροσων τουτων πηξιν τινα | ||
| σανισι το παχος τετραδακτυλοις σκεπεσθω κατα τους ὀρθοστατας . Και συντελειται το σχημα . Και ἀπο του ἐδαφους των ἐσω |
| ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
| κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
| μ ' αὐτικ ' ἀμειβετο νηλεϊ θυμῳ : Οὐτιν ἐγω πυματον ἐδομαι μετα οἱς ' ἑταροισι , τους δ ' | ||
| κεντρον Σκορπιου : ἐν και τοξον ἐλαφρου Τοξευτηρος . Τον πυματον καθαροιο παρερχομενος βορεαο ἐς νοτον ἠελιος φερεται , τρεπεται |
| ἀλλ ' ἁλυσεως τροπον ἀλλη ἐξ ἀλλης ἠρτηται , δευτερον προσγενησεται κριτηριον ἡ πιθανη ἁμα και ἀπερισπαστος φαντασια . οἱον | ||
| και ἀλλα ὁτι πλειστα ἐκ του καλου τε και δικαιου προσγενησεται . Και τι δη , ἐφη , ὁρᾳς , |
| και νυν ἐκεινου τους ἐπιθαλαττιους ἀγαπω κωμους και τοιουτον ἑτερον ἐπιστηναι μοι ποθω δαπανηρον και πολυτελη νεανισκον . Εἰ μεν | ||
| τῳ δε ἁμαξευειν τον Γορδιον . και ποτε ἀρουντος αὐτου ἐπιστηναι ἐπι τον ζυγον ἀετον και ἐπιμειναι ἐστε ἐπι βουλυτον |
| - νατο μεγιστον φορτιον και ἀλλος κρομμυων . ταυτα δε καταθεμενος ὡς ἐπι δασμευσιν ἐθυετο . Ξενοφων δε μεταπεμψαμενος Κλεανδρον | ||
| ἡσυχιαν , οὐ μην ἐδυνηθην , ἀλλ ' οὐκ ἐφθην καταθεμενος και ἀνειλομην . εἰτ ' ἐμεριζον ἐμαυτον εἰς τε |
| . ἐγραψε δ ' εἰς αὐτον ὁ Πλατων διαλογον . πλεοντος δ ' αὐτου εἰς Σικελιαν ἐτελευτησεν ναυαγησας ἐτων Ϛʹ | ||
| ] . ἐγραψε δε εἰς αὐτον ὁ Πλατων διαλογον . πλεοντος δε αὐτου εἰς Σικελιαν ἐτελευτησε ναυαγησας ἐτων ὠν ἐνενηκοντα |
| δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ||
| αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει |
| , δια τουτων κατασκευαζει . και φησιν ὁτι ἡ ἀριθμητικη πολιτευεται παρα τῳ δημιουργῳ , εἰ γε ἐκει εἰσιν οἱ | ||
| μεν τουτον τον τροπον , αὐτος δε οὐ τον αὐτον πολιτευεται . ταυτα δε ἀν εἰη συστασις ποιοτητος , ἡ |
| . Δηλοι δε γραμμα το γ πληϲιον ἐχον το ρ τεμνομενον μετ ' εὐθειαϲ γραμμηϲ , # . Αἱ δε | ||
| τοινυν μετασκευασαντας ἡμας την σκηνην ἐμε μεν σιωπαν και ἀνεχεσθαι τεμνομενον και καιομενον , εἰ δεοι , ἐπι σωτηριᾳ , |
| , του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
| . Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
| ἐχων τας Ἀρκτους και τον Δρακοντα , και ὁ τουτωι ἀντικειμενος νοτιος ἀνταρκτικος και θερινος τροπικος μετα τον ἀρκτικον και | ||
| ἐλαττον του δεοντος τα τοιαυτα ζητων , ὁ ἐκ διαμετρου ἀντικειμενος , ὁς ἐστιν ἀναισθητος : ὁ δε μεσος ὁ |
| τεκνογονιαν , και αὑτου χαριν και της πατριδος , και ὑπομενειν περι ταυτης , ἐαν ᾐ μετρια , και πονους | ||
| τα οἰκοι και εἰσω της αὐλης , και ταυτα παντα ὑπομενειν τε και ἀνεχεσθαι ῥᾳδιως , ὁτι δει φιλοσοφιαν οὐ |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
| κενον νοουμεν , εἰγε ἐστιν οὐδεν ἀλλο ἠ τοπος σωματος ἐστερημενος : ἱκανα μεν οὐν και ταυτα δειξαι , ὁτι | ||
| των ε δακτυλους κεκτημενος εἰη ἠ ἀγλωσσος ἠ τοιουτου τινος ἐστερημενος , ἐλλιπης ἀν ὁ τοιουτος λεγοιτο και οἱονει πηρος |
| μετ ' Ἀθηναιων ηὐδοκιμησε λαμπρως και Βοιας και Κυθηρα εἱλεν ἀρχοντος Ἀθηνησι Καλλιου . ἐνεπρησε δε ὁ Τολμιδης και τα | ||
| δε την αὐξησιν της ἰδιας πολεως ἠσχολουντο . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησιν Ἀκεστοριδου ἐν Ῥωμῃ την ὑπατον ἀρχην |
| δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
| εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
| ὁ παις κατεστρεψεν , ἠκολουθησε και ὁ ἀετος μεχρι του μνηματος : καομενου δε ἑαυτον ἐς την πυραν ἐνεβαλεν . | ||
| ὁ Παριανος φησιν ἐν Χαλκηδονι ἐπι του Θρασυμαχου του σοφιστου μνηματος ἐπιγεγραφθαι τοδε το ἐπιγραμμα : θητα ῥω ἀλφα σαν |
| Κα - λως εἰπεν ἐπι της ἐνστασεως το βιασεται : προφανους γαρ οὐσης της ἐξουσιας ἀνατρεπειν δια της ἐνστασεως ἐπιχειρουμεν | ||
| εἰπειν . ἐνιοτε δε και ἰσχυραι ἀντιθεσεις ἁπλως και ἐκ προφανους εἰσαγονται , ὁταν πανυ θαρρωμεν τῃ λυσει , και |
| , εἰ μη τις σβεσει τον φοβον , οὐδε αὐτος δυνησεται την νοσον , ἐλεεινον τε ἐφασκεν εἰναι θεαμα γυναικα | ||
| μη ἐχων συνημμενου κρισιν ὡμολογημενην , δι ' ἡς κρινειν δυνησεται την ἀκολουθιαν του ὑπ ' αὐτου λεγομενου λογου , |
| : ἠν μεν γαρ πειρωνται καμπυλλεσθαι , ὀδυνωνται , περιτενεος γινομενου ταυτῃ του δερματος , ᾑ τετρωνται : και ἁμα | ||
| ὑγρανθη , ἐξ οὑ αἱ παρακειμεναι σαρκες , και τουτου γινομενου κατα το συνεχες , ἐφθασεν ἡ ὑγροτης παρα τους |
| εἰς ψ ληγοντα γεγονοτα παρα τον παρακειμενον την παραληγουσαν του παρακειμενου φυλαττοντα ἐχοντα τε τουτον δια των δυο μμ λεγομενον | ||
| κατ ' αὐτου : ἐαν οὐν θελῃ πιειν ἐκ του παρακειμενου ὑδατος , πιπτει ἡ πετρα ἐπανω αὐτου και τιμωρειται |
| ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
| κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
| συ δε της παρα τοις πολλοις δοξης ἀλογεις οὐδεν εὐφημιας ἐπιστρεφομενος . ” ἁπερ και λεγειν και ἐννοεισθαι ἀσεβεστατον : | ||
| γυναιξιν ὡπλισμεναις και οἱδε ἐμαχοντο και προθυμως ἐθνησκον , οὐκ ἐπιστρεφομενος αὐτων οὐδεις οὐδε τα νωτα δεικνυς οὐδε φωνην ἀφιεντες |
| ἐρωντα δ ' ἐραν . Το ἐν τῃ καρδιᾳ του νηφοντος ἐπι της γλωττης ἐστι του μεθυοντος . Το καλον | ||
| και ἐπι βεβαιου ψηφου . Το ἐν τῃ καρδιᾳ του νηφοντος ἐν τῃ γλωσσῃ του μεθυοντος . Τον καπνον φευγων |
| κατεισιν . ἀρα γε τα τοιαυτα ὑφ ' ὑμων καλως ἐπιτελειται ; το μεν γαρ στρατοπεδον των μιαιφονουντων ὁ προὐχων | ||
| και προσηγορον και φιλιον : φιλια γαρ δι ' ὁμοιοτητος ἐπιτελειται . Παντα δε ἐκτραγῳδει τα ἐπεισελθοντα κακα ἐν τῳ |
| και κατοικειν αὐτην ἐχοντας και νεμομενους τα ἑαυτων και τον εἰθισμενον ἐτησιως καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν | ||
| : και ποτους ἑωθινους πινει δια σε νυν προτερον οὐκ εἰθισμενον . εἰ τι μεμαθηκε , δεσποτα , ζην , |
| παραπλησιον οἱ ζωγρηθεντες των Φοινικων ἐπαθον οἱς ἐπραξαν εἰς τους ἁλοντας . Οἱ δε περι τον Δεινοκρατην φυγαδες , ἐχοντες | ||
| τα σφετερα ἠθεα . Ἀγοντες δε εἰς τας κωμας τους ἁλοντας του τε χλωρου καλαμου και της ποιης τα πρωτα |
| τῳ εὑρηματι : Αἰας δε ὁ ἑτερος ἐς αὐτους ὁρᾳ παιζοντας . τουτῳ τῳ Αἰαντι το χρωμα ἐστιν οἱον ἀν | ||
| οὐν και πολλους ἐνδον ἰδειν μυας και τουτους ἱλαρους και παιζοντας : πολλην γαρ εὐφροσυνην προσημαινουσι και οἰκετων ἐπικτησιν . |
| ὀργανον σαμβυκη : καλειται δε σαμβυκη , ἐπει ὁταν ἐξαρθῃ προσαγομενον τοις τειχεσι , γινεται σχημα νεως και κλιμακος ἑνοποιουμενων | ||
| ἀνιωντες ἀτμοι : ῥοδινον δ ' ἀρκει μη πανυ ψυχρον προσαγομενον . συμφερει δε και ἡσυχια και ὑπνος τῃ τε |
| και οὐκ ἐπισταμενος , τωι δε μανθανοντι προσεχειν τηι του ἐπισταμενου τε και διδαξαι δυναμενου ὑποληψει τε και δοξηι , | ||
| μετα την μαχην και του ἀπο των Ἀθηναιων κηρυκος οὐδεν ἐπισταμενου των γεγενημενων ἐλθοντος οὐ πολυ ὑστερον αὐθις περι των |
| προσφατον . τις δη οὐν προσφατως και ἐν ἀρχῃ νικησαι δεδυνηται , ἠτοι δια χειρων ἠ δρομῳ ἠ ἁρματι , | ||
| της ἀσεβειας τροποις ἀδυνατον , οὑτως εἰ μη παντα δρασαι δεδυνηται τῳ παρασχειν την τιμωριαν ὑπερ ὡν ἠδικησεν ἀποστερειτω την |
| τῳ ἀριθμῳ , το δε ἰδιον , καθο ἑνος εἰδους κατηγορειται , οὑ ἐστιν ἰδιον , και των ἀτομων του | ||
| , οὐκ ἀδηλον . ὁτι δε οὐδ ' ὡς γενος κατηγορειται ἡ φιλια των μερικωτερων , ἀλλ ' ἐστι των |
| καθευδει , ἀλλ ' ἁμα τε ᾐσθετο του ζῳου του προσιοντος και της εὐνης ἐξεπηδησε και θει : και ὁ | ||
| ἐπι σκηνης κατηρασατο τῳ Ἡρακλει , εἰτα γ ' ἐκυψε προσιοντος κατω . εἰκοτως δε μοι δοκουσι κακως ἁπαντας λεγειν |
| εἰ γαρ τις ὑμιν ἀφηκεν τι των αὑτου , οὐδεν ἀδικειται οὐθ ' ὁ δους οὐθ ' ὁ πεισας : | ||
| ξυνεβη . τιμωρια γαρ οὐκ εὐτυχει δικαιως , ὁτι και ἀδικειται : οὐδε ἰσχυς βεβαιον , διοτι και εὐελπι . |
| φυσεις περι ἀλληλους εἰσι και ἐχθραι προς Ἀπολλοδωρον τον ἐμε ποιησαμενον ὑπηρχον αὐτοις τηλικαυται το μεγεθος , τι βελτιον ἀν | ||
| παραγονται δε συντονως και μετα σπουδης διωκοντες τον Ἀμφιθεον σπονδας ποιησαμενον προς τους Λακεδαιμονιους . γεγραπται δε το μετρον τροχαϊκον |
| μητε το ἀλγεινον ὡς ἀμαχον δεδιοτας μητε το ἡδυ ἀνδραποδωδως προαιρουμενους και την εὐδαιμονιαν ζητουντας ἐν τῳ μελιτι και ταις | ||
| τῳ μεταβαλλοντι τα πραγματα χρονῳ και το τους τα κρατιστα προαιρουμενους ἐπαινειν και το τα μελλοντα ἐκ των γεγονοτων εἰκαζειν |
| προς του Δαρειου ἱππου τους μυκτηρας προσενεικαι , τον δε αἰσθομενον φριμαξασθαι τε και χρεμετισαι . Δαρειος τε δη ὁ | ||
| πολλα κακα δραν τους ἐγχωριους . Ποσειδωνα δε το γεγονος αἰσθομενον τους υἱους κρυψαι κατα γης δια την πεπραγμενην αἰσχυνην |
| τυχη και παιδεια και βουλησις : οὐ γαρ ἐπαναγκες εἰναι δεινους τους μικρα κεκτημενους : οὐδ ' ἐπιθυμειν χρηματων , | ||
| σοφος ἐσεσθαι ἠ τους πολιτικους τουτους , τους αὐτους τε δεινους ὀντας τα πολιτικα και χρωμενους ἑκαστοτε τῃ τε αὑτων |
| ἐστι το ἀλογον και αἰσθητικον , ἑκαστη δε αἰσθησις ἡδονῃ καταραται ὡς πολεμιωτατῃ και ἐχθιστῃ : και γαρ ἐστι τῳ | ||
| παρ ' ὁ προσεδοκων οἱ ἀκροαται το ῥητον ἐπηγαγε . καταραται ] ἱνα λεγῃ τοις προδοταις : τοις τοιουτοις δε |
| μαλλον ἀγηνοριῃσιν ἐνηκας . ” ὁταν δ ' ἐπι του λεοντος λεγῃ “ ἀγηνοριη δε μιν ἐκτα , ταρφεα τε | ||
| ὀδοντων ὁ χαμαιλεων οὐδε ἑν . Ὁ αὐχην ὁ του λεοντος ἐξ ὀστεου συνεστηκεν , οὐ μην ἐκ σφονδυλων πολλων |
| κατα θαλατταν ἡττημενος ὁ Λικινιος και οὐδε ὑπο των ὁρκων ὠφελουμενος προς την Θεσσαλονικην κατεφυγεν , εἱλε τε αὐτον , | ||
| ἐφη τοιουτου χωρου ὁπως ἐχοι ὁ τι ποιοιη ἁμα και ὠφελουμενος ἡδοιτο . ἠν γαρ τοι , ἐφη , ὠ |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
| εἰς ἑντο : και το προστατικον ἑς . μαινολης ὁ μαινομενος : ἠ μανιοπος γινεται : μαινολης : παρα το | ||
| ὑμιν τοις Ἀλεξανδρευσι κατελεξε Μενδησιους , ὡν οὐδ ' ἀν μαινομενος κυων γευσαιτο ἀν ποτε , ἠ των καλων σου |
| δε τα τινων ὑφαιρουμενος , τῳ την μεν πλεονεξιαν ἐπι μηκιστον ἐκτεινεσθαι , το δ ' ἀσθενες ὑστεριζον εἰς βραχυ | ||
| ἀλογου πραξεως και την πολιν ἐποθουν . ἐλθων οὐν μετα μηκιστον χρονον οὐκεθ ' ὁμοιως δεκτος οὐδε χαριεις ἐδοκουν , |
| οὐσων διηγωνιζοντο : πλειστοι δ ' ὑπο των λιθοφορων κεραιων ἐπιπτον , ὡς ἀν ἐξ ὑπερδεξιων τοπων βαλλοντων λιθους ὑπερμεγεθεις | ||
| δε συμμισγοντες ἐξω των στεινων . . . . . ἐπιπτον πληθεϊ πολλοι των βαρβαρων : ὀπισθε γαρ οἱ ἡγεμονες |
| δη το τοιουτον ἐνταυθα ὡς θρεμμα ἀγριον , τρεφειν δε συνημμενον ἀναγκαιον , εἰπερ τι μελλοι ποτε θνητον ἐσεσθαι γενος | ||
| ἐπαγειν τουτο τῳ λογῳ ἑπομενον τῳ ἀντικειμενῳ προς το δευτερον συνημμενον : το γαρ συνημμενον οὑτως εἰχεν . ὡν δε |
| εἰρησθαι αὐτην ἀπο της Ἀντινοου μνηστευσαμενου την Πηνελοπην συμφορας : προσαγομενος γαρ το ἐκπωμα ἐτελευτησε τοξευθεις παρα του Ὀδυσσεως . | ||
| ! ! ! ! ] ! ριˈ [ ] κεισθαι προσαγομενος [ ! ! ] ! δοˈ [ μαρτυν ] |
| ὡς ἀποδωσων τε τοις γονευσι και περι Ἁβροκομου ἐκει τι πευσομενος : και δη ἐμβαλων παντα τα αὑτου εἰς ναυν | ||
| ἐμου αὐτου του ταλαιπωρου σχεδον ἀντικρυς ἐκτετοξευσθαι και κεκενωσθαι , πευσομενος δε και ἐρωτησων , εἰ χρη μεταβαλοντα τους τροπους |
| ἀληθους ἐλεγχου ὁρισμῳ τηρουμενων ἡ φαντασια της ἀπατης γινεται . διαιρουμενοις οὐν οὑτω τοις τοιουτοις σοφισμασι κοινον ἐπι πασι θετεον | ||
| το θρεπτικον . οὐ γαρ ὡσπερ ἐν τοις ὡς γενος διαιρουμενοις εἰς εἰδη ὁ κατα το κοινον ἀποδιδομενος λογος και |
| και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
| μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
| εἰς το μειζονος ἀξιας εἰναι το νυν ὑπ ' αὐτου διωκομενον . οὐκουν εἰ ἑτερον ἀνθ ' ἑτερου ὁ φιλοσοφος | ||
| δακρυα : παιδας οἰκτειρεις οὑς ἀπωθησω του βηματος : ἐλεεις διωκομενον , ὁν οὐκ ἀφηκας πολιτευομενον . ἀλλ ' ὡς |
| ὁτι οὐχ ὑπερ τουτων ἐλεγον , ἀλλα τοις νομοις τοις κειμενοις ἐβοηθουν . ἠρξαμην μεν οὐν τουτων ἑνεκα , δεδιως | ||
| ἀποδεικτικη ἡ ὁριστικη : ἐδυνατο γαρ ὁσον ἐπι τοις πρωτοις κειμενοις ἑτερων μεν εἰναι , ἀποδεικτικη μεντοι και αὐτη εἰναι |
| δ ' αὐ νοτερον τε και διαπυρον και πασι τουτοις ἐπιτεταμενον τον αἰθερα τε και οὐρανον . οὑτως δη ὡσπερ | ||
| οὐχ ἑτερον ἐστι του προεπινοηθεντος , ἀλλ ' αὐτο ἐκεινο ἐπιτεταμενον . ἐπει οὐν ἀπο του ποσον ἐχοντος πλατος κατ |
| βαθος συρρηξει : χειρουργειν μεν ἐν τοις προχειροις τοποις του ἀποστηματος ὀντος , πλησιαζοντος τῳ σφιγκτηρι , ἁφῃ ὑποπιπτοντος : | ||
| , ποθεν ὀφειλομεν γνωναι εἰ ταχεως ἡ ῥηξις γινεται του ἀποστηματος ἠ βραδεως . και φησιν ἐκ τεσσαρων τινων σημειων |
| ταις ἀνατολαις προς ἀρκτους μεθιστηται , ταις δυσεσι προς μεσημβριαν μεθισταμενος φαινεται . ἀνατειλαντος γαρ του ΔΕΒ ἡμικυκλιου ὁ των | ||
| των τροπικων ἀνατελλει τε και δυνει και τροπας ποιειται ἐναντιως μεθισταμενος . ὁταν μεν γαρ ταις ἀνατολαις προς μεσημβριαν μεθιστηται |
| ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
| πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
| . ἀφικετο δε εἰς Ἰταλιαν οὐ μονοστολος οὐδε ἀγελην βοων ἐπαγομενος : ἀλλ ' ἐπι δουλωσει και ἀρχῃ των τῃδε | ||
| ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς ταχιστα ᾐει . μοχθῳ δε ξυν πολλῳ και |
| μεντοι δραχμη εἰχεν ὀβολους ἑξ : ὁθεν και ἐπωβελια το ἑκτον του τιμηματος . και το δραχμης ἀξιον δραχμιαιον , | ||
| και δυναμει διαφανες : τῃ γαρ ὀψει κρινομεν ἀποφατικως . ἑκτον ἐπι τουτοις γενος των ὁρατων ὁ ἡλιος το μαλιστα |
| αὐτῳ ” θαρσει , διαλυε . “ Αἰσωπος ἐπιγνους ἑαυτον ἐπαινουμενον , παρρησιας λαβων καιρον ἠρξατο λεγειν . [ ” | ||
| του Νειλου , ὑπερ τον ἱππον τον ποταμιον εἰς ἀλκην ἐπαινουμενον : κροκοδειλος δε ὀνομα ἠν αὐτῳ . παρηλλακτο δε |
| παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | ||
| εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους |
| ἀν προσειχομεν , τι λεγει περι ἡμων ὁ κολοιος ὁ πετομενος ἠ τι φησιν ἡ κιττα και τινα ἐχει δοξαν | ||
| ταχιστα . Ποτερον οὐν τρεχων τις αἱροι ἀν θαττον ἠ πετομενος ; Μη οὐν αὐτος γε αἱρει ; Τις μην |
| Σεληνης και των ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος , λαμπρον ἐπισημον εὐτυχη τον γεννωμενον ποιησει : ἐπι δε των λοιπων κεντρων ἠ των | ||
| το γεννων τῳ γεννηθεντι ἠ τῳ ποιηθεντι , ἠ το γεννωμενον τῳ ποιησαντι και το γεννηθεν τῳ γεννησαντι : το |
| ἀληθευων τις ἐσται , και μηδενος πλανωμενου οὐδ ' ἀπλανης καταστησεται τις . ὡσαυτως δε μη ὀντος ἀτεχνου συναναιρειται και | ||
| , εἰς στενον κομιδῃ τα της τροφης τοις ξενοις αὐτῳ καταστησεται . ἀλλα μην τον γε Παιονα και τον Ἰλλυριον |
| ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
| βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
| ἀφικετο ναυαρχος διαδοχος τωι Πολλιδι , συμπληρωσας εἰκοσι των τριηρων ἀναγομενος ἐκ της Ῥοδου κατεπλευσεν εἰς Καυνον . βουλομενος δε | ||
| το πραγμα . ἑκτος τοινυν ὁρισμος της φιλοσοφιας εἰς Πυθαγοραν ἀναγομενος ὁ λεγων αὐτην φιλιαν σοφιας . και εὐγε ὁτι |
| . Θ δειλαιος Θ : ἀθλιος , κακοδαιμων . Θ δακνομενος Θ ὑπο της δαπανης : ἐνοχλουμενος ὑπο των της | ||
| συνελασειεν με ταις ἱπποις ὁ νομευς , παιομενος τε και δακνομενος ὑπο των ἀρσενων ἀπωλλυμην : ἀει γαρ με μοιχον |
| ἀτμος ἐπανιων , ἠν ἐχῃ στερεωμα προς ὁ τι χρη προσπιπτειν , παχυνεται και πυκνουται , και σταγονες ἀποπιπτουσιν ἀπο | ||
| ποιειν τα τοιαυτα , και μηδεν αὐτῳ των ἐναντιουμενων ἀπροληπτον προσπιπτειν . Εἰναι δε και πραον , της πραοτητος οὐσης |
| αὐτοκρατορ , την πολιν , ᾑ τον καιρον ἐξευρε του ἀναθηματος . οὐ γαρ Ὀλυμπιασιν ἠ Δελφοις ἀνακηρυττει τον στεφανον | ||
| των ἐν Σικελιᾳ βαρβαρων προσκεισθαι . πλησιον δε του Ὑβλαιων ἀναθηματος βαθρον τε πεποιηται χαλ - κουν και ἐπ ' |
| ἑαυτους παντα τροπον , οὐθεν αἰσχυνομενοι τους ὁρωντας οὐδε τους παριοντας . χρωνται δε τουτῳ τῳ νομῳ πολλοι και των | ||
| ἐγενετο ἐν Νεμεᾳ , ἐνταυθα διετριβεν , ἐλπιζων τους Ἀθηναιους παριοντας ληψεσθαι και λογιζομενος μεγα ἀν τουτο γενεσθαι τοις μεν |