| γε : οὐ μην ἐτι ἐν τῳ καλως γε : ἐπιτεταται γαρ ἡ ἐκπληξις . ἀλλα μην και ἐν τῳ | ||
| ' αὐτου του ἡγεμονικου , ἀφ ' οὑ ταυτα παντα ἐπιτεταται δια των οἰκειων ὀργανων προσφερως ταις του πολυποδος πλεκταναις |
| κατεισιν . ἀρα γε τα τοιαυτα ὑφ ' ὑμων καλως ἐπιτελειται ; το μεν γαρ στρατοπεδον των μιαιφονουντων ὁ προὐχων | ||
| και προσηγορον και φιλιον : φιλια γαρ δι ' ὁμοιοτητος ἐπιτελειται . Παντα δε ἐκτραγῳδει τα ἐπεισελθοντα κακα ἐν τῳ |
| ! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
| σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| , ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
| σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
| δ ' αὐ νοτερον τε και διαπυρον και πασι τουτοις ἐπιτεταμενον τον αἰθερα τε και οὐρανον . οὑτως δη ὡσπερ | ||
| οὐχ ἑτερον ἐστι του προεπινοηθεντος , ἀλλ ' αὐτο ἐκεινο ἐπιτεταμενον . ἐπει οὐν ἀπο του ποσον ἐχοντος πλατος κατ |
| οὐκ εἰπεν αἱ φωναι εἰσιν συμβολα των ἐν τῃ ψυχῃ παθηματων , ἀλλα τα ἐν τῃ φωνῃ . και τα | ||
| προπαρασκευαζομενος ἀριστα θεραπευει . Προειδως τα ἐσομενα ἐκ των παρεοντων παθηματων [ . . ] : και παλιν δια τουτων |
| ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
| κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
| κἀπι της ὁδε . . Και ἐπει ἐφαμεν τας δεικτικας ἐπιτεινεσθαι εἰς πλειονα δειξιν , αἱ δε προκειμεναι φωναι οὐκ | ||
| τηλαυγεστερον ἐπιδιδωσιν , ὡς ἐτι μαλλον τον ἀνηνυτον και ἀδιεξιτητον ἐπιτεινεσθαι του καταλαβειν ἱμερον , Τανταλειον τιμωριαν ἐπιφερουσης της ἐπιθυμιας |
| κατανευσει [ ] , αἱ ἀρκτοι [ ] δυσονται και ἐπιτελουσιν [ ] : οὐ δυνουσιν δε . εἰ δε | ||
| ὁ Νομας , ὑστερον δε δια πληθος των ἱερουργιων ἁς ἐπιτελουσιν ἑξ γενομεναι μεχρι του καθ ' ἡμας διαμενουσι χρονου |
| ὑψηλοτατων δενδρων ποιουμενοι : και ταις μεν ἀγελαις αὐτων οὐκ ἐπιτιθενται δια το μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε | ||
| μεν της ἡμερας ἐγενετο : εἰς δε την ἐπιουσαν νυκατα ἐπιτιθενται ἐλθοντες ἐκ του ὀρους οἱ Θυνοι . και ἡγεμων |
| εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | ||
| πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ |
| . προμηθειᾳ δε των ὀφεων τουτο δρωσιν , ἱνα μη ἀπολωνται : και δια ταυτα ἐς την νησον την προειρημενην | ||
| πασης της δυναμεως ἐπι τους Ἑλληνας ἐλθουσης κυκλωθωσι και παντες ἀπολωνται . οἱ δε μετα του βασιλεως ταχθεντες ἐπειδη τα |
| δ ' ἐπιπτομενος αἰσιος , κατιδων τον λαγω φευγοντα , ἐπιφερομενος ἐπαισε τε αὐτον και συναρπασας ἐξηρε , κἀπενεγκων ἐπι | ||
| τινες σφενδονας καλουσιν , ὁ δε κριος ὑπο της ῥοπης ἐπιφερομενος τῳ τειχει , σχαστηριαν λαβων ἐπαφησει τοις τειχοφυλαξι τον |
| - νατο μεγιστον φορτιον και ἀλλος κρομμυων . ταυτα δε καταθεμενος ὡς ἐπι δασμευσιν ἐθυετο . Ξενοφων δε μεταπεμψαμενος Κλεανδρον | ||
| ἡσυχιαν , οὐ μην ἐδυνηθην , ἀλλ ' οὐκ ἐφθην καταθεμενος και ἀνειλομην . εἰτ ' ἐμεριζον ἐμαυτον εἰς τε |
| δει δε ἀει σκοπειν μη μειζον ἐστι του προσωπου το ἐπιφερομενον ἐγκλημα , ἱνα μη ἀπιθανος ὁ λογος γενηται : | ||
| ἀποβληθηναι , ἐπειδη οὐδεποτε μετα την υι διφθογγον συμφωνον εὑρισκεται ἐπιφερομενον ἀλλα φωνηεν , οἱον μυια ἁρπυια υἱος : εἰ |
| φθειρομενου αὐτου : ἀσθενουντος : πλαγιασμος ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται | ||
| γαρ φησιν ἀντι του ἀπολιμπανω ἐμαυτην ἐξ ἀθυμιας : και παραλυεται μου τα μελη ἐλαυνομαι ] διωκομαι κλυεις ] † |
| στασεις μεμαθηκοτες : ἀλλως τε και ὁτι οὐδεποτε ἐκτος στασεως μελεταται : ἀλλα ἀναγκη την παραγραφην την εὐθυδικιαν ἐχειν , | ||
| . ποποι ] φευ . μηδεται ] βουλευεται , ἠγουν μελεταται . νεον ] ἀντι μιας . ἰαμβος . μηδεται |
| : . ταυτην οὐν την σφαιραν κατορυξας , εἰς γην κατατιθεται ἐπι ἡμερας εἰκοσιοκτω , ἐν ὁσαις και ἡ σεληνη | ||
| ἀνασκαφηναι θησαυρος εὑρισκεται , ὡσπερ οὐδε [ ὁ ] νεκρος κατατιθεται . [ κἀγω τουτο παρεφυλαξαμην . ποτε γουν ἐν |
| και δευτερας τριαδας και δυαδας , εἰπερ ἐκ τοιουτων ἀρχων ἐπιτελουνται : ἀδυνατου δε ὀντος του ἑπομενου ἀναιρεισθαι βουλεται και | ||
| και Ἐνορχης , ὁτι μετ ' ὀρχησεως αἱ θυσιαι αὐτῳ ἐπιτελουνται . ἐγω δε φημι ἀλληγορικωτερως τουτον Φαυστηριον παρα την |
| ἱκετειαις , ἀνατελλοντος τε ἡλιου και σεληνης και προς δυσμας ἰοντων προκυλισεις ἁμα και προσκυνησεις ἀκουοντες τε και ὁρωντες . | ||
| ἑλισσομενων ἐνιαυτοι , μακρα δε σηματα κειται ἀποπροθεν εἰς ἑν ἰοντων , οὐδ ' ἐτι θαρσαλεος κεινων ἐγω ἀρκιος εἰην |
| , και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
| τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
| ἐστι το ἀλογον και αἰσθητικον , ἑκαστη δε αἰσθησις ἡδονῃ καταραται ὡς πολεμιωτατῃ και ἐχθιστῃ : και γαρ ἐστι τῳ | ||
| παρ ' ὁ προσεδοκων οἱ ἀκροαται το ῥητον ἐπηγαγε . καταραται ] ἱνα λεγῃ τοις προδοταις : τοις τοιουτοις δε |
| , του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
| . Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
| ὁδηγουσιν αἱ αἰσθησεις την διανοιαν προς καταληψιν , ἀλλα και ἐναντιουνται αὐτῃ . ἀμελει γουν ἐκ του το μελι τοισδε | ||
| δε τουτο και δικανικως : μελεταται το συμβουλευτικον , ὁτε ἐναντιουνται ἡμιν συμβουλευσουσιν ἠ νομος , ἠ ψηφισμα ἠ τι |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
| την γενεσιν συνειρειν . ἐνθαδε δε ὁσον μονον λυσαι το ἀπορουμενον λεγει φησι γαρ ὁτι οὐδε την ἀρχην ἐστι συνεχη | ||
| παρακαταθηκην δουναι , ἐπειτα τον ἑτερον ἀπολαβειν : και οὑτως ἀπορουμενον διηλεγξεν . . . Ἑρμαγορας Ἀμφιπολιτης , φιλοσοφος , |
| εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | ||
| , πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το |
| πειθειν τον Νεστορα ; ὀργη ὑπερ Ἀχιλλεως των Ἑλληνων . παραμυθειται την ὀργην αὐτων ὁ Ἀγαμεμνων ὁμολογων ἡμαρτηκεναι , και | ||
| σημαινομενον οὐν ἀπηντησεν : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει : παραμυθειται αὐτον ὁ χορος : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει |
| χρονος διδαξει το στεναζειν . . . ὡστε κἀκεινος τουτο μαθησεται . . ὁ γηρασκων ] ὁ παλαιος , ὁ | ||
| φυσιν , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι διδασκοντος αὐτου συνακολουθησει και μαθησεται τα διδασκομενα . ὁτι δε διδασκει τουτο αὐτο ἡμας |
| λιθοις και ἀποδημιαν προηγορευσε : δει γαρ ὡς εἰκος τον βαλλομενον φυγειν . ἐπειδαν δε πολλοι ὠσιν οἱ βαλλοντες , | ||
| ἑνεκεν : ταχυτατῳ : στηριγματα : βελος : παν το βαλλομενον . ταυτα δε φησιν ὡς βαλλων λιθους ἐν τοις |
| μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | ||
| ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ |
| : τα γαρ παραγοντα τι κατα την παραγωγον αὐτων δυναμιν παραγουσιν , οὐ κατα την ἀιδιοτητα . δειξατωσαν οὐν το | ||
| γαρ προακτικα των αἰτιων κατα τελειαν ἑστωτα ἐνεργειαν τα ὑφειμενα παραγουσιν , ἡ τε του παντος δημιουργια ἐκ του παντελως |
| ὠκυμορου της θυγατρος ἀποθανουσης ἐτι περιειπε τον Γαιον , εὐνοιαν προσφερομενος οὐ πενθερου μαλλον ἠ γνησιου πατρος , ἡς ἐνομιζεν | ||
| τροπον ἀλλα και τοις παισι των Ἀθηναιων ὑπερηφανως και χαλεπως προσφερομενος . . . . . . . ἐπει δε |
| γε προ ἐμου τουτο κατειδεν Εὐριπιδης ὁ ποιητης την Ἑκαβην ποιων . της γαρ δη Ἑκαβης δεομενης του Ἀγαμεμνονος συμπραξαι | ||
| τε και ἀπλανεις εἰναι και ἀσυγχυτοι . πρωτον οὐν ὁ ποιων ἐποιησεν οὐρανον ἀσωματον και γην ἀορατον και ἀερος ἰδεαν |
| ἀναρπασαι τον ἀκουοντα . . ἐπισυναπτει παιζων ταυτα . ” κρουσιν “ δε εἰπεν ὡς ἐπι μουσικης . μουσικως ταυτα | ||
| ποτερῳ χρηστεον , ὡς ἀν μη συγχωρουντος του κατα την κρουσιν συνεχους ὑπολογισμου τινα χρονον , ἀλλα προχειροτερας ἀν ἐσομενης |
| ὡς και εἰ ἰδωμεν ἰατρον κακως ἰατρευοντα ἠ ὑποκριτην κακως ὑποκρινομενον , οὐ λεγομεν τουτον ἁπλως κακον ἀλλα μετα προσθηκης | ||
| ὡν τους βιους ἀναγραφει Φιλοστρατος τον σοφιστην ] τον σοφιαν ὑποκρινομενον , ἠ ἀπατεωνα ὑπερπικρον ] † ἠγουν λιαν πικρον |
| ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
| εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
| δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
| εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
| μαχην σημεια , τους Περσας ἐταραττες . ὁ δε κακως ἀπολουμενος Δημαρατος ὁ τα παρ ' ἡμιν ἐπαινων προς ἐκεινους | ||
| αὐτῳ θανατου ποτε ἀξιον ἐργασασθαι , προυφερε τε ὡς ἀπεστελλετο ἀπολουμενος . και της μεν των Ἑλληνων δουλωσεως ὀλιγον ἑαυτῳ |
| και ἐστιν ἀνθρωπων οὐ σφοδρα εὐτυχων οὐδε ἀνδρειων δασμον ἑτεροις παρεχειν : ἐαν δε τινες , μητε ἐπιστρατευσαμενου μηδενος μητε | ||
| ἀναλογιαν κατα το περιεχειν και περιεχεσθαι και κατα το ἑδραν παρεχειν και ἐνιδρυεσθαι , και εἱς ἐπι τουτων παντων ὁ |
| οὐχ ὑπολαμβανω ἐν τῳ καθολου το τοιουτον ἀληθες εἰναι , πιστουμενος οὐκ ἐκ ποιητικων παραθεσεων , εἰγε τῃ ποιητικῃ συνταξει | ||
| , ἠ Δαρειος ἀλλος το γραφειν ἁ βουλει συγκεχωρησθαι σοι πιστουμενος : τουτων , ὠ Μικων , των πολεμουντων τῃ |
| θυσιων φησι : και προκωνια ἐστι καγχρυς κατηριγμεναι μετ ' ἀρωματων . Ἐστι δε τις προπαροιθε κλυτης Καλχηδονος ἀκρη Ἡραια | ||
| . εἰτα διηνεχθησαν ἀργυρωματων ἁμαξαι τετρακοσιαι και χρυσωματων εἰκοσι , ἀρωματων δε ὀκτακοσιαι . ἐπι δε πασιν ἐπομπευσαν αἱ ἱππικαι |
| ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
| . . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
| τα σωματα ὁλα συνεκεκοπτο , και βοη σφας ἐπελελοιπει , παρεμενον δ ' ὁμως τῃ προθυμιᾳ . ὡς δε και | ||
| ὁμως προςηλθον ἀνεχειν ἐπιπολυ μη δυναμενος , και προςηδρευον , παρεμενον : ὡς δε οὐδεν ἠνυον , προςηλθον , εἰπον |
| παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | ||
| ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν |
| , και ὁ μεγιστος , χειροηθης , ἐνδειᾳ των ἀναγκαιων πιεζομενος τε και κακουχουμενος . Και γαρ και ὁν ἰδειν | ||
| θαμα λογιζομενος και ἀνελιττων , ἁμα δε και τῃ πολιορκιᾳ πιεζομενος , ἀμεινον οἱ κατεφανη την τε πολιν και τα |
| ἐχρησατο , και τον ἐξελαθεντα χρυσον ἐκ του ἱερου ναυσιν ἐνθεμενος μετα των ἀλλων χρηματων ἀπεστειλεν εἰς Ταραντα πολλης μεστος | ||
| βοας ἀπαγοντα , συστησαμενος μαχην τοξευθεις ἀπεθανεν . Ἡρακλης δε ἐνθεμενος τας βοας εἰς το δεπας και διαπλευσας εἰς Ταρτησσον |
| ὁμοιως ἐχει , τουτεστι προς το μερος του ὁριστου , ἀπορειται ἀρα δει τον λογον των μερων ὑπαρχειν ἐν τῳ | ||
| φεροντων ταὐτον τῃ εὐτυχιᾳ την εὐδαιμονιαν τιθενται . Διο και ἀπορειται ποτερον , φησιν , ἐστι μαθητον ἡ εὐδαιμονια και |
| και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
| μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
| περιφραστικως την Προποντιδα , παροσον οἱ προσβαλλοντες τῳ τοπῳ κακως διατιθενται : τι δη τεθυμωσαι την ψυχην : προσπελαζει . | ||
| το ποδαγρικον πινοντεϲ φαρμακον το δια του ἀγριου πηγανου πονηρωϲ διατιθενται την κυϲτιν , ὁϲοι δ ' ἀν ὑπενεγκωϲιν αὐτο |
| γενεσιν , συμφυες το ἁμαρτανειν ἐστιν , ὑπερ οὑ το θειον εὐχαις και θυσιαις ἀναγκαιον ἐξευμενιζεσθαι , μη διακινηθεν ἐπιθειτο | ||
| και ἐπιστημης ἀπληστοι διατελουντες ἀνακεκλησθαι λεγονται : προς γαρ το θειον ἀνω καλεισθαι θεμις τους ὑπ ' αὐτου καταπνευσθεντας . |
| και τοις οὐσιν ἀρχηγου και αὐ ἐκεινου του ἐν αἰσθητοις μεριστου παντη , προς μεν του αἰσθητου και ἐγγυς τι | ||
| ἐστι του τε ἀμεριστου ταυτου και του περι τα σωματα μεριστου ταυτου : ὁμοιως δη και θατερον μεσον . Και |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| προς το μη λυπεισθαι . παραμυθητικον γαρ ὁ φιλος και ὁρωμενος και λεγων , ἐαν ᾐ ἐπιδεξιος : γινωσκει γαρ | ||
| τοις βασιλειοις τον ἁπαντα χρονον διετριβεν , ὑπ ' οὐδενος ὁρωμενος πλην των παλλακιδων και των περι αὐτον εὐνουχων : |
| ποτε Κεβρηνη . ὑπονοει δ ' ὁ Δημητριος μεχρι δευρο διατεινειν την περι το Ἰλιον χωραν την ὑπο τῳ Ἑκτορι | ||
| περι ταυτας , οὐκ ἀληθες ἀν εἰη το την ἐλευθεριοτητα διατεινειν περι πασας τας ἐν χρημασι πραξεις , εἰτε διατεινοι |
| συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
| Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
| συμφορας : συ και θαψον , εἰ θελεις , τον ἀνῃρημενον , και δος αὐτῳ φερειν ἀντι των ἐνταφιων τα | ||
| παρ ' ἡμιν τοις ἐκειθεν λαφυροις , τον δε ταυτην ἀνῃρημενον την νικην καθημενον ἐπι του βασιλειου θρονου δεχε - |
| φησι δε και Ἱπποκρατης : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον ἀει κουφοτερον . μοχθηρα δ ' ἐστι τα βραδεως | ||
| μετριη ὀδυνης λυτικη . Ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ταχεως ψυχομενον , κουφοτατον . Ὁκοσοισι πιειν ὀρεξιες νυκτωρ τοισι πανυ |
| Το λογιστικον ] οὐν αὐτης ἀνω προς το ἀνω ἀει πληρουμενον και ἐλλαμπομενον μενει ἐκει , το δε τῃ του | ||
| Παμφυλιᾳ : δευτερον δε τον Ὑρκανιον ἐκ του Κρονικου κολπου πληρουμενον . ἐστι δε και περι τουτου παλιν ἀμφιβολος ἡ |
| ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
| πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
| και σεμνα ὀνοματα ταὐτον ἀν φαινοιτο ὡς εἰ τις τραγικον προσωπειον μεγα παιδι περιθειη νηπιῳ : πλην ἐν μεν ποιησει | ||
| ἀν ἐπιτριψαι τῳ ῥοπαλῳ παιων τουτον αὐτον τε και το προσωπειον , οὑτως ἀτιμως κατατεθηλυμμενος προς αὐτου . Τοιαυτα και |
| δε και προϲ ταϲ ἐν δακτυλιῳ και ἐντεροιϲ φλεγμοναϲ : ἐνιεμενον δε λυει και τεινεϲμουϲ , ποιει και προϲ χειμεθλα | ||
| και καταμηνια κινει και ἐμβρυα φθειρει και δι ' ἑδρας ἐνιεμενον ἰσχιαδας ὀνινησιν , αἱματωδη κενουν . Θριδαξ ὑγρον και |
| ἐξανθημαϲι τε και δοθιηϲι και τοιϲ ἀλλοιϲ τραχυϲμοιϲ τηϲ ἐπιφανειαϲ πινομενον ἁρμοδιωτατον . και προϲ τουϲ κανθαριδαϲ πιονταϲ ἠ βουπρηϲτιν | ||
| , οἱ δε κανεα ξυλινα και πλεκτα . το δε πινομενον ἐστι παρα μεν τοις πλουτουσιν οἰνος ἐξ Ἰταλιας και |
| ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
| , εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
| ἀλυξαι : φυγειν , εἰς το ἐκφυγειν . Ἑρπων : συρομενος ὁ πολυπους . ἀσπετα : γραφεται ἀσχετα . ἀσχετα | ||
| . . . Ἐνθεν ἀποθρῳσκει γενεσις πολυποικιλου ὑλης : ἐνθεν συρομενος πρηστηρ ἀμυδροι πυρος ἀνθος κοσμων ἐνθρῳσκων κοιλωμασι : παντα |
| το κατεπτυσεν ἐν καταλληλοτητι , και οὐ μαλλον ἡ προθεσις μετατιθεται ἠπερ το ῥημα : Ἰθακην κατα κοιρανεουσιν , τα | ||
| του ἐστι τριτου προσκατηγορουμενου ἐπι τον κατηγορουμενον , ἠ ὁτι μετατιθεται αὐτων ἡ ταξις ἐν τῳ διαγραμματι : γινεται γαρ |
| τα σοφισματα . παρατηρησις ἐστι τῳ ἐρωτωντι το καταναγκαζειν τον προσδιαλεγομενον ὁμολογειν τα ὁμωνυμα και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα | ||
| προς ἀληθειαν προς το πραγμα Σωκρατικως προς νικην προς τον προσδιαλεγομενον ῥητορικως◄ των ἡδεως μεν κτλ . ὁτι ἡ ἀγνοια |
| δε αἰσθησεις οὐχ ὑλαι γινονται των αἰσθητων : οὐ γαρ λευκαινεται ἡ αἰσθησις οὐδε μελαινεται οὐδε βαρυνεται ἠ ὀξυνεται , | ||
| βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , ὑπο εὐρωτος λευκαινεται . παλην γαρ ἐλεγον το λεπτοτατον του ἀλευρου , |
| οὐ κολακευειν τυχην . Καλως ἠπισταμην ὁτι ταχεως οἱ μεν ἀποστησονται του τι πλεον ζητειν , συ δ ' ἐπι | ||
| ' εἰ ἐπινοιᾳ φησουσι , πρωτον μεν των πλειονων ὑποστασεων ἀποστησονται : ἐπειτα δει σκοπειν , εἰ και αἱ ἐπινοιαι |
| και του της ΕΘ προς την ΘΗ : ὁ ἀρα συνημμενος λογος ἐκ τε του , ὁν ἐχει ἡ ΑΒ | ||
| ΖΔ , τουτεστιν ἡ ΓΒ προς ΒΔ , ὁ δε συνημμενος λογος ἐκ τε του ὁν ἐχει ἡ ΓΕ προς |
| δε ψυχρος ἀπο πλεονος του κακου ἀποκρινομενος , του τε ὑπολειπομενου , και ἐτι ἰσχυοντος , και οὐπω συσσεσηποτος , | ||
| ἐπιτοπουλυ , ἐτι ἰσχυοντος του κακου του ἐν τῳ σωματι ὑπολειπομενου : οἱ δε θερμῳ ἱδρωτι ἱδρωντες ταχυτερον ἀπαλλασσονται των |
| : εἰ δε και πασιν ἀποσβεσθειη , οὐδεις ἐστιν ὁτῳ καταλειπεται ἡ νικη . ἐστι δε Μουσων τε βωμος και | ||
| ὀσχας ὁ τε ] ὁπερ πολλον ] πολυ καλλειπεται ] καταλειπεται κομμι δε το κομμιδιον : οὑτω γαρ ἐστιν ἡ |
| οἱ νομοι ζηλωτοι και περιμαχητοι πασιν ἰδιωταις τε και ἡγεμοσιν ἐπιδεικνυνται , και ταυτ ' ἐκ πολλων χρονων του ἐθνους | ||
| : εἰθ ' ὁταν παραδυῃ το οἰναριον , πασαν ἀσχημοσυνην ἐπιδεικνυνται . ὁτι Χαιρημων ἐαρος τεκνα προσαγορευει τα ἀνθη , |
| ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
| κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
| τεκνογονιαν , και αὑτου χαριν και της πατριδος , και ὑπομενειν περι ταυτης , ἐαν ᾐ μετρια , και πονους | ||
| τα οἰκοι και εἰσω της αὐλης , και ταυτα παντα ὑπομενειν τε και ἀνεχεσθαι ῥᾳδιως , ὁτι δει φιλοσοφιαν οὐ |
| παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | ||
| εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους |
| τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | ||
| δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες |
| κἀν εἰς ῥεοντα πλοια ἐμβηναι οὐκ ὀκνησαντων . Ὑης : ἐπιθετον Διονυσου , ὡς Κλειδημος , ἐπειδη φησιν ἐπιτελουμεν τας | ||
| παθων , . . . . Ἀργειφοντης : ἐστι δε ἐπιθετον του Ἑρμου . λεγεται δε Ἀργειφοντης ἠ ὁτι ἀργος |
| ἑαυτους παντα τροπον , οὐθεν αἰσχυνομενοι τους ὁρωντας οὐδε τους παριοντας . χρωνται δε τουτῳ τῳ νομῳ πολλοι και των | ||
| ἐγενετο ἐν Νεμεᾳ , ἐνταυθα διετριβεν , ἐλπιζων τους Ἀθηναιους παριοντας ληψεσθαι και λογιζομενος μεγα ἀν τουτο γενεσθαι τοις μεν |
| τους νυν ὀντας ἐν Τεῳ , ἠρετο ταυτην , τι ποιεις ; Ἡ δε εἰπε : Τεως συ ἐζητεις , | ||
| ἐαν δε τινος κακου ἐπιλαβῃ , και Ἰλιαδα ἐξ αὐτου ποιεις και Ὀδυσσειαν , πολλα δε οὐτ ' αὐτος ἀκουσας |
| δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ||
| αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει |
| οὐδεν γαρ κωλυει μη διψωντα τινα μηδε οἱῳ χαιρει ποματι προσφερομενον πινοντα χαιρειν , μη τῳ πινειν ἀλλα τῳ συμβαινειν | ||
| ' αὑτους τε γενομενοι και κατα τυχην ἰδοντες σιτηγον πλοιον προσφερομενον , πεντε ναυσιν ἐπεπλευσαν αὐτῳ , και κατακυριευσαντες κατηγον |
| συ δε της παρα τοις πολλοις δοξης ἀλογεις οὐδεν εὐφημιας ἐπιστρεφομενος . ” ἁπερ και λεγειν και ἐννοεισθαι ἀσεβεστατον : | ||
| γυναιξιν ὡπλισμεναις και οἱδε ἐμαχοντο και προθυμως ἐθνησκον , οὐκ ἐπιστρεφομενος αὐτων οὐδεις οὐδε τα νωτα δεικνυς οὐδε φωνην ἀφιεντες |
| και κατοικειν αὐτην ἐχοντας και νεμομενους τα ἑαυτων και τον εἰθισμενον ἐτησιως καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν | ||
| : και ποτους ἑωθινους πινει δια σε νυν προτερον οὐκ εἰθισμενον . εἰ τι μεμαθηκε , δεσποτα , ζην , |
| βοᾳ : μη μου τα ᾀσματα φυσεως ἀπαιτει κρα - τειν , κἀν ᾀδω προς λυραν . οὐτε γαρ αἰθων | ||
| οἰεσθε ἠ τοὐναντιον ὡς αἱ των σωφρονων εὐχαι πρατ - τειν , τιμαν μεν τους θεους , γνωριζειν δε ἀλληλους |
| εἰ γαρ τις ὑμιν ἀφηκεν τι των αὑτου , οὐδεν ἀδικειται οὐθ ' ὁ δους οὐθ ' ὁ πεισας : | ||
| ξυνεβη . τιμωρια γαρ οὐκ εὐτυχει δικαιως , ὁτι και ἀδικειται : οὐδε ἰσχυς βεβαιον , διοτι και εὐελπι . |
| γραφουσι μετα δαιτα : διο ἡ διπλη . και ὁτι μαχεται το μετα δαιμονος ἀλλους : διο ἀθετειται . . | ||
| ἀχρηστον ; εἰ οὐν οὑτως περι ἱματιου λυπειται τις και μαχεται , ὁτι οὐκ ἀπειληφεν ὑγιες το ἱματιον , τι |
| Σεληνης και των ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος , λαμπρον ἐπισημον εὐτυχη τον γεννωμενον ποιησει : ἐπι δε των λοιπων κεντρων ἠ των | ||
| το γεννων τῳ γεννηθεντι ἠ τῳ ποιηθεντι , ἠ το γεννωμενον τῳ ποιησαντι και το γεννηθεν τῳ γεννησαντι : το |
| μεν , ὁτι μη νυν δυναται διαλυσαι το χρεος , εὐχομενος δε τοις θεοις ὡς ταχιστα δυνηθηναι , μικραν δε | ||
| ἡ διπλη ὁτι οὐ προσυνεσταται περι της των Ἀχαιων κακωσεως εὐχομενος οὐδε κατ ' εὐχην τετιμηται , ἀλλα δια τας |
| . Ὡ | το συριγγιον , ἐπανεῤῥηγνυτο , βηχια ἐκωλυε διαμενειν . Ὡ | ὁ λοβος του ἡπατος ἐπεπτυχθη , | ||
| χρονιζειν εἰωθεν . Των πυρεσσοντων μη πανταπασιν ἐπιπολαιως , το διαμενειν , και μηδεν ἐνδιδοναι το σωμα , ἠ και |
| αὐτου , ἀποδιδωσι την αἰτιαν , των ἐξουσιαζοντων ἐν ταὐτῳ καθαπτομενος και νηφειν οἱον ἐγκελευομενος , ἱνα μη αὐτοι φαυλοι | ||
| ἀμφω ἱεσθην κοιλην ἐπι νηα νεεσθαι : Νεστωρ αὐ κατερυκε καθαπτομενος ἐπεεσσι : “ Ζευς το γ ' ἀλεξησειε και |
| δη το τοιουτον ἐνταυθα ὡς θρεμμα ἀγριον , τρεφειν δε συνημμενον ἀναγκαιον , εἰπερ τι μελλοι ποτε θνητον ἐσεσθαι γενος | ||
| ἐπαγειν τουτο τῳ λογῳ ἑπομενον τῳ ἀντικειμενῳ προς το δευτερον συνημμενον : το γαρ συνημμενον οὑτως εἰχεν . ὡν δε |
| καθαρωτατον ὑδωρ ἐκδιδουσα εἰς τον Ἀξιον , ὁς ἐκ πολλων πληρουμενος ποταμων θολερος ῥεει . φαυλη οὐν , φησιν , | ||
| Ῥοδανος μεγιστος τε ὠν και πλειστον ἀναπλουν ἐχων ἐκ πολλων πληρουμενος ῥευματων : λεκτεον οὐν ἐφεξης περι τουτων . ἀπο |
| μονον ἐστη , ἀλλ ' ἁτε φιλομαθης και φιλοκαλος , ἀγαμενος την θεαν , λογισμον εἰκοτα ἐλαμβανεν , ὁτι ταυτα | ||
| . ἐνθα δη πληγεις εἰς τα στερνα παραχρημα πιπτει . ἀγαμενος δε της ἀλκης αὐτον Ἀχιλλευς ἐτι ἐμπνουν ἀνεκρινεν , |
| συμβαλλομενας , ἀλλ ' οὐκ ἐξ ἐκεινων ὀνομαζομενας εἰς ἁς συμβαλλονται , ἀλλ ' ἐκ των καθ ' ἑαυτας προκειμενων | ||
| προς δε τας πρωτας των δακτυλων σκυταλιδας κατ ' ἀρθρον συμβαλλονται . δακτυλων δε σκυταλιδες μεν καθ ' ἑκαστον τρεις |
| ἐργου , ἠφανισεν ἠ ἐβλαψεν , ὡσπερ ὁσα αὐανθειη ἀν παριοντος πυρος , ἠ ζῳα ἐλαττω ὑπο μειζονων δρομου παρασυρειη | ||
| οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος μεν εἰσω του πνευματος εἰς την γαστερα : συν |
| ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και ψοφων ἀηρ κυριως , ὀσμης δε ὁ και | ||
| χρωματα και τελευταιον την τεχνην διακριναι , ποιον μεν των χρωματων δεον ἐν τῳδε τεθηναι τῳ τοπῳ και ποιον ἐν |
| : τουτῳ δη δειν τῳ τροπῳ συνεπομενον και παιζοντα ὁτι καλλιστας παιδιας παντ ' ἀνδρα και γυναικα οὑτω διαβιωναι , | ||
| , εἰπων ὡς ἐν τῃ των Ἀπατουριων ἑορτῃ Ἀθηναιων οἱ καλλιστας στολας ἐνδεδυκοτες , λαβοντες ἡμμενας λαμπαδας ἀπο της ἑστιας |
| ἀηρ και το πνευμα το περι αὐτο ταὐτον ποιει : συνεπεται γαρ αὐτῳ και ὁταν εἰς το ἐπ ' ἐκεινα | ||
| θεων γνωσεως ἡ προς ἑαυτους ἐπιστροφη και ἡ γνωσις ἑαυτων συνεπεται . Ματην οὐν διαπορεις ὡς οὐ δει προς δοξας |