| μισθοφοροι ὁμοιως ἁπαντες . Εἰ μεν οὐν τουτον ἐτεθεικειν τον νομον μηδενα μηδεν πραττειν , ἐνοχος ἀν εἰκοτως ἐδοκουν τῃ | Λεγετε μοι , οἱ ὑπο νομον θελοντες εἰναι , τον νομον οὐκ ἀκουετε ; γεγραπται γαρ ὁτι Ἀβρααμ δυο υἱους |
| πολιν : Πελασγιωτας δ ' ὠνομασμενους το πριν Δαναους καλεισθαι νομον ἐθηκ ' ἀν ' Ἑλλαδα . βασιλευ χωρας της | και πυρος ζηλος ἐσθιειν μελλοντος τους ὑπεναντιους . ἀθετησας τις νομον Μωϋσεως χωρις οἰκτιρμων ἐπι δυσιν ἠ τρισιν μαρτυσιν ἀποθνῃσκει |
| κλυειν . Μη μ ' , ἱκετευω , προσιδητ ' ἀνομον . Ζευ Ἀλεξητορ , τις ποθ ' ὁ πρεσβυς | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| τουτο και μελανες εἰσι : και γαρ το γενος αὐτων ἀνομον ἐστιν . ἐκ δε του δευτερου ὀρους του ψιλου | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | μητε περι τινων διαβεβαιουνται . Οἰδαμεν δε ὁτι καλος ὁ νομος ἐαν τις αὐτῳ νομιμως χρηται , εἰδως τουτο , |
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και | βιασται ἁρπαζουσιν αὐτην . παντες γαρ οἱ προφηται και ὁ νομος ἑως Ἰωαννου ἐπροφητευσαν : και εἰ θελετε δεξασθαι , |
| ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και ψοφων ἀηρ κυριως , ὀσμης δε ὁ και | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| χρωματα και τελευταιον την τεχνην διακριναι , ποιον μεν των χρωματων δεον ἐν τῳδε τεθηναι τῳ τοπῳ και ποιον ἐν | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| μνημονευων . ἠ ἐν ταις μεγισταις των ἀρετων κορυφαις τον ἐμον ὁπλιζων και διεγειρων λογον . ὡς ἐπει σπλαγχνων ὑπο | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| γαρ δει ζην με σου τεθνηκοτος ; Ἰω σκοτος , ἐμον φαος , ἐρεβος ὠ φαεννοτατον , ὡς ἐμοι , | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| δ ' ὑπαρχον ῥυγχος ἐχει βραχυ παντελως και εἰς ὀξυ συνηγμενον . ἐπτερωται δε ταρσοις μαλακοις [ και ] τετριχωμενοις | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| τοπον . ἀλλ ' οὐ φοιταν ἐνταυθα ἀκρατον ἀλλα το συνηγμενον κεκραμενον : πολλην γαρ δεχεσθαι κρασιν : και το | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| : ἡ γαρ διαφορα διακρισις ἐστι και οἱον ἀναλυσις . ἀναγεται δε ὑπ ' οὐδεν μερος της φιλοσοφιας , ἀλλ | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| της μερικης καταφατικης ἀντιστραφεισης , της ἐλαττονος λεγω ἀναγκαιας , ἀναγεται εἰς τον τεταρτον τροπον του πρωτου σχηματος . ἐστω | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| ἱεροφαντων περιεχουσι γραφαι , ἱνα τοις μεν εὐλαβεστεροις περι το συνεχειν , ἁς παρα των προγονων δοξας ὑπερ του δαιμονιου | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| τουτῳ τα ὀθονια βρεχων ἀναξηρανον και διδου προστιθεσθαι και κελευε συνεχειν ὡραις δυσι ταμιευομενην προς την χρειαν : ὁταν δε | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |
| , ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| δοκουσης : ὁρωντες δε τον Μακρινον ἐν χλιδῃ και τρυφῃ διαιτωμενον , ἀφηνιαζοντες ἠδη προς ἀλληλους αὐτον κακως ἠγορευον , | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| ὁτι κρειττον συν πολλοις οἰκουντα ἀσφαλως τἀρκουντα ἐχειν ἠ μονον διαιτωμενον τα των πολιτων ἐπικινδυνως παντα κεκτησθαι , ἐπι δε | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| λυπηρα ἐχοντας , οὑς προς συγγενεις και φιλους ἀναγκαζομενοι τινες ἀναιρουνται , ἐπιεικεστερων μαλλον ἠ δικαιοτερων ᾠετο δειν αὐτοις διαλυσεων | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| φιλοσοφοι εἰσι και ὁτι μιας ὁποιασουν ἀναιρουμενης και αἱ λοιπαι ἀναιρουνται : γενους γαρ ἀναιρεθεντος εἰδος οὐκ ἐστιν οὐδε διαφορα | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| ἐπισκοπουν ” , ἐναντιως της των πολλων χρησεως . ἀκωλυτοι διεμενον ὑπο των εἰωθοτων κατα το ἀνθρωπινον κωλυματων . , | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| Ἀλλ ' οἱ μεν ἐπι του δεξιου ταχθεντες ἐξαρχης ἀκεραιοι διεμενον , ὡς αὐτος φησι : το δε λοιπον πληθος | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος . Διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος : διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| Ὀνητωρ ταυτην ἐχοντες διετελεσαν την διανοιαν . τεκμηριον δε παντων μεγιστον : οὑτος γαρ ἐβουληθη μεν Ἀφοβῳ δουναι την ἀδελφην | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| οὐκ ἀν δυναιμην προς ἀποντα ποιειν , παραινω δε σοι μεγιστον νομιζειν των ἀγαθων παιδειαν και μηδεν βαρυ των ἐπι | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| κελαινοις : θανατηφοροις , ματαιοις , σκοτεινοις . Αὐδωωνται : ὀνομαζονται , καλουνται . ἐπωνυμον : φερωνυμον . ὁμαρτη : | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| και το μεν εἰ ἐστι ζητημα , ἐπειδη πολλα μεν ὀνομαζονται , οὐχ ὑφεστηκασι δε , οἱον τραγελαφος , σκινδαψος | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| ἐχων προκλησιν , ἀξιων αὐτος βασανιζειν τον ἀνθρωπον , και ἐπιλαβομενος εἱλκεν , και ἐνελειπεν οὐδεν ἀσελγειας . και ἐγωγ | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| ἐπειδαν τινος ἐφαψωνται ἀρχης , και παραδωσιν τῳ νῳ , ἐπιλαβομενος ταυτης , διορᾳ τα λοιπα , και διεξερχεται ἐπι | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| κατα νουν κινουμενος και διαλογιζομενος . ἐκ δε του κινυω παραγεται το κινυσσω : ἀφ ' οὑ και κινυγμα , | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| εἰς η και ἀποβολην του ι γινεται ἠερω , ὁθεν παραγεται το ἠερεθω ὡς το φλεγω φλεγεθω , νεμω νεμεθω | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| κυκλον εἰναι ἑκκαιδεκαπλασιονα της γης . Ξενοφανης δε εἰναι νεφος πεπυρωμενον . οἱ Στωικοι μικτην εἰναι την σεληνην ἐκ πυρος | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| γαρ ἰσως ἀνιατα , καταψυχων δε το ζεον αὐτου και πεπυρωμενον ἀγαν ἡμερωσον : τιθασον γαρ και χειροηθες εἰ γενοιτο | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| Βραχμανες και αὐτοι Ἰνδοι Ἀλεξανδρωι τωι βασιλει ταυτα λεγουσιν : ὀρεγομενος σοφιας ἠλθες προς ἡμας Ἀλεξανδρε , ὁπερ προθυμοτερον ἀποδεχομεθα | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| των ὀχλων εὐνοιας . ἁ τις ἀν ἡγεμονιας ἀνηρ πραγματικος ὀρεγομενος οὐκ ἀν ζηλωσειεν , ἠ τις εὐ φρονων συγγραφευς | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| κατηγορεισθαι : μονον γαρ το συμβεβηκος δυναται καθολου εἰναι και μερικον , καθολου μεν ὡς το λευκον κατα πλειονων φερομενον | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| Πλατωνι , δοκει παρεπεσθαι το τοδε τι , ἠγουν το μερικον και ὡρισμενον και το ὀν το ὡς μερικον , | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| τε γαρ ἀπο των πεντε δυναμεων , ὁς ἐστιν ὁ συγκειμενος ἐκ των τριων ἀριθμων , ἀφελω τον ἀπο του | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| . Ἐστω ὁ μεν δοθεις Μο γ , ὁ δε συγκειμενος ἐκ δυο των αων ΔΥ α ʂ δ Μο | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| - νατο μεγιστον φορτιον και ἀλλος κρομμυων . ταυτα δε καταθεμενος ὡς ἐπι δασμευσιν ἐθυετο . Ξενοφων δε μεταπεμψαμενος Κλεανδρον | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| ἡσυχιαν , οὐ μην ἐδυνηθην , ἀλλ ' οὐκ ἐφθην καταθεμενος και ἀνειλομην . εἰτ ' ἐμεριζον ἐμαυτον εἰς τε | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| ἀξια . ‖ Περιεχει τα παντα , ὑπ ' οὐδενος περιεχομενος . Ὡς γαρ ὁ τοπος περιεκτικος σωματων ἐστι και | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| Ἐπει γαρ τετραγωνος ἀριθμος ἐστιν ὁ ὑπο δυο ἰσων ἀριθμων περιεχομενος , εἰπε οὑτως : δωδεκακις δωδεκα , και γινονται | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| φυτοισιν . ἀϊσσουσιν : ὁρμωσιν , ἀνορμωσιν . Ἀναϊσσουσιν : ἐπιμελουνται , ἐξ οὑ και ἀναξ παρα το ἀνακως ἠτοι | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| ἠ αὐτους ἠ τα χρηματα των ἀποθανοντων , νοσουντων τε ἐπιμελουνται και ἀποθανοντας θαπτουσι . τριτοι δ ' εἰσιν οἱ | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| κρισεως λογον , τοσουτον μονον ὑπειποντας φροντιδι της προσηκουσης τοις προκειμενοις ἀρχης και ταξεως ὁτι δει τους ποιητην τον θεον | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| προς το διατιθεναι γυναικας . ὁ μεντοι του Κρονου τοις προκειμενοις σχημασι συνοικειωθεις , ἐαν μεν και αὐτος ᾐ τεθηλυσμενος | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| οὐν το του ἀνδρος σπερμα και κατασχεθεν ἐν τῃ μητρα προσφυεται ταις κοτυληδοσιν , εἰτε κατα τον δεξιον αὐτης κολπον | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| ἀμοιρον ἡ σπογγια κυημα ἐστι θαλαττης , ἀλλα ταις πετραις προσφυεται , ὡσπερ οὐν και ἑτερα , ἐχει δε τινα | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| ὡς ἀποδωσων τε τοις γονευσι και περι Ἁβροκομου ἐκει τι πευσομενος : και δη ἐμβαλων παντα τα αὑτου εἰς ναυν | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| ἐμου αὐτου του ταλαιπωρου σχεδον ἀντικρυς ἐκτετοξευσθαι και κεκενωσθαι , πευσομενος δε και ἐρωτησων , εἰ χρη μεταβαλοντα τους τροπους | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
| νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| ἠν οὐδ ' ὑβριστης . ἐφης ἀν αὐτον ἐπιστασθαι το μελλον : οὑτω μετριος ἠν . ᾡ και φιλον ἐποιησας | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| μοιρᾳ , και το προτερον και το νυν και το μελλον . Ἀλλα και το ἐχειν οὐ σμικρον ἐστιν ἐν | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| . ἀφικετο δε εἰς Ἰταλιαν οὐ μονοστολος οὐδε ἀγελην βοων ἐπαγομενος : ἀλλ ' ἐπι δουλωσει και ἀρχῃ των τῃδε | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς ταχιστα ᾐει . μοχθῳ δε ξυν πολλῳ και | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| και κατοικειν αὐτην ἐχοντας και νεμομενους τα ἑαυτων και τον εἰθισμενον ἐτησιως καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| : και ποτους ἑωθινους πινει δια σε νυν προτερον οὐκ εἰθισμενον . εἰ τι μεμαθηκε , δεσποτα , ζην , | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| κατα την ἀριστεραν πτερυγα την γυπινην . προσελασας οὐν και καθεζομενος ἐπ ' αὐτης διανεπαυομην ἐς την γην ἀνωθεν ἀποβλεπων | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| στρατοπεδον , και ἐγνω την παρουσιαν αὐτων ὁ Μαρκιος , καθεζομενος ἁμα τοις ἐπιφανεστατοις Οὐολουσκων τε και των ἀλλων συμμαχων | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| . πριν γουν συλ - λεγεσθαι τι πανταχοθεν ἐφθανε πορρω γιγνομενος , δηλον ποιων ὁτι πολλαχου το ταχος μαλλον της | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| ὡν ὁ γʹ κειμενος μεσος προς μεν τον δʹ ὑπολογος γιγνομενος ποιει τον ἡμιολιον λογον , ἐξ ὡν ἀμφοτερων ὁ | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| μετ ' Ἀθηναιων ηὐδοκιμησε λαμπρως και Βοιας και Κυθηρα εἱλεν ἀρχοντος Ἀθηνησι Καλλιου . ἐνεπρησε δε ὁ Τολμιδης και τα | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| δε την αὐξησιν της ἰδιας πολεως ἠσχολουντο . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησιν Ἀκεστοριδου ἐν Ῥωμῃ την ὑπατον ἀρχην | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| την Λαϊδα , ὀρχεισθαι δε πολλακις ὑπο μεθης ἀνισταμενον και παροινειν . των δε Στωϊκων οὐδεις παρην : ἐτι γαρ | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| , ὁ δ ' ὑπεκρινετο ἀρα τῳ δαιμονι και ἐδοκει παροινειν , ἁ ἐπαρῳνει τοτε , ὁρωντος τε ἐς αὐτο | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| Ῥωμαιοι γαρ ὁτιουν ὑβρισθεντες ἀμυνουνται σε παντως : ἀμυνεισθαι δε μελλοντας αὐτους προκαταβλαπτε . μειζον δ ' οὐκ ἀν εὑροις | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| ἐκεινους ποιησοντας οὐδετερους , οὐτε τους δωσειν οὐτε τους ληψεσθαι μελλοντας . εἰ δε μη ἀργυριον μηδε χρυ - σιον | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| . δυνατον δε ἐστιν , εἰ γε χρεια φαινοιτο , προσπλεκειν των ἀποκρουστικων τι πολλακις ἠ παρηγορικων τοσουτον , ὁσον | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| γο . βʹ . παροντος δε και ἀψινθιου χυλου , προσπλεκειν και αὐτου γο . αʹ . ἠ οἰνανθην , | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| συ δε της παρα τοις πολλοις δοξης ἀλογεις οὐδεν εὐφημιας ἐπιστρεφομενος . ” ἁπερ και λεγειν και ἐννοεισθαι ἀσεβεστατον : | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| γυναιξιν ὡπλισμεναις και οἱδε ἐμαχοντο και προθυμως ἐθνησκον , οὐκ ἐπιστρεφομενος αὐτων οὐδεις οὐδε τα νωτα δεικνυς οὐδε φωνην ἀφιεντες | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| ἡ αἰτια ἐν τοις ἐκτος ᾐ , μηδεν συμβαλλομενου του πραττοντος : οἱα δ ' ἐφαμεν εἰναι τα μικτα , | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| και την Ἀθηναν ἀρωγον . συνεντες οὐν οἱ δορυφοροι κακως πραττοντος ἐσηλθον ἀθροοι και τον τυραννον ἀπεκτειναν λιποθυμουντα ἠδη . | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | δοκουντες οὐδεν προσανεθεντο , ἀλλα τοὐναντιον ἰδοντες ὁτι πεπιστευμαι το εὐαγγελιον της ἀκροβυστιας καθως Πετρος της περιτομης , ὁ γαρ |
| αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , | , ἠ πνευμα ἑτερον λαμβανετε ὁ οὐκ ἐλαβετε , ἠ εὐαγγελιον ἑτερον ὁ οὐκ ἐδεξασθε , καλως ἀνεχεσθε . λογιζομαι |
| λυγκουρια . ὁτι φιλοτεκνον πανυ αὐτων το γενος , και φιλουνται ὑπο του Ἀπολλωνος ὡς αἱ σφιγγες ὑπο του Διονυσου | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| φιλτρα , οἱς οἱ ἐπισταμενοι προς οὑς ἀν βουλωνται χρωμενοι φιλουνται ὑπ ' αὐτων . Ποθεν οὐν , ἐφη , | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| . ὡν το μεν ἀνευ ὑλης το ἀυλον δηλοι του νου : δυναμις δε ὁ νους των ἐνυλων ἠ ὡς | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| , ὡς φῃς , ἀλλοτριαι εἰσι προσφερεσθαι προς την του νου καθαροτητα . Οὐδαμως : δι ' αὐτο γαρ τοιουτο | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| προσεπισκεψασθαι τουτο δη το λειπον τῃ προκειμενῃ θεωριᾳ μερος εἰς παραστασιν του της τοιαυτης δυναμεως μεγεθους . Των ὀντων τοινυν | ἐν τῃ ἰδιᾳ πατριδι τιμην οὐκ ἐχει . ὁτε οὐν ἠλθεν εἰς την Γαλιλαιαν , ἐδεξαντο αὐτον οἱ Γαλιλαιοι , |
| τουτο τιθησιν ὡς σημειον και γνωρισμα εἰς την του εἰρημενου παραστασιν κοινως παραλαμβανομενον παρα παντων των ὁριζομενων την ἀρετην . | θειῳ , ὁ ἐστιν ὁ θανατος ὁ δευτερος . Και ἠλθεν εἱς ἐκ των ἑπτα ἀγγελων των ἐχοντων τας ἑπτα |
| δη τινι σεμνυνομενοι : γελοιον πεπονθοτες , εἰ γε μη λογιζονται , ὁτι τα βυβλια δια των γνωριμωτατων ἀγωνιζεται , | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| ⌈ οἱ γαρ ἀγρυπνουντες ὑπο φροντιδος τινος μεγαλας τας νυκτας λογιζονται . / κατασκευη . ἀλεκτρυονος ] τουτου γαρ ἡ | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| , το δε βαθος ὡστε μη βρεξαι τον μυκτηρα . νειν γαρ οὐ δυναται : οὐ γαρ ἐπι πολυ ἐσχισται | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| ἐφ ' ἑκαστον τουτων ἀφ ' ὡν συγκειται καταβαι - νειν , ὀψει ὁτι μεγεθει και σμικροτητι διαλλαττομεν των ἀκροτατων | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| Θρηϊκιαι , Λακεδαιμονιαι δε γυναικες , ἀνδρων δ ' οἱ πινουσιν ὑδωρ καλης Ἀρεθουσης , ἀλλ ' ἐτι και των | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| ἐφεωρων τα ἐν τοις δειπνοις , εἰ κατ ' ἰσον πινουσιν οἱ συνιοντες . ἠσαν δε τρεις οἰνοπται , οἱ | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| τουτων ὑπαρχοντων περι Μιλτιαδου τολμαν τα χειρω λεγειν και τοσουτον ἀπεχειν του τιμαν ὡστε και την ὑπαρχουσαν αὐτῳ δικαιως τιμην | νομου οὐ δικαιωθησεται πασα σαρξ ἐνωπιον αὐτου , δια γαρ νομου ἐπιγνωσις ἁμαρτιας . Νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου |
| και των ἐκ της ῥηθεισης προστεθεντων αἰτιας , ὡς τοσουτον ἀπεχειν βαπτισθηναι την ὁλκαδα ὁσον μιας παλαιστης το μετρον ἐστιν | της ἁμαρτιας και του θανατου . το γαρ ἀδυνατον του νομου , ἐν ᾡ ἠσθενει δια της σαρκος , ὁ |
| τα σωματα ὁλα συνεκεκοπτο , και βοη σφας ἐπελελοιπει , παρεμενον δ ' ὁμως τῃ προθυμιᾳ . ὡς δε και | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| ὁμως προςηλθον ἀνεχειν ἐπιπολυ μη δυναμενος , και προςηδρευον , παρεμενον : ὡς δε οὐδεν ἠνυον , προςηλθον , εἰπον | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| οὐδε τι σε χρη ταυτης ἀφροσυνης : ἀνα δε σχεο κηδομενος περ , μηδ ' ἐθελ ' ἐξ ἐριδος σευ | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| ' ἐτυπτες ; ἐγωγε ς ' , εὐνοων τε και κηδομενος . εἰπε δη μοι , οὐ κἀμε σοι δικαιον | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| ὁρων αὐτους πονηρα και οὐκ ἐπιτηδεια τῳ δημῳ τῳ ὑμετερῳ πραττοντας . οἰομαι δ ' οὐδ ' ἀν τουτο αὐτον | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| ἑτερα τοιαυτα ἀκουει και ὁρᾳ , τους μεν τα αὑτων πραττοντας ἐν τῃ πολει ἠλιθιους τε καλουμενους και ἐν σμικρῳ | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| αἱ δε πολυχρονιοι των ἀρρωστιων πλεοναζον ] ? ἐχουσι το ἡδομενον ἐν τῃ σαρκι ἠπερ το ἀλγουν ? [ ] | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| τον ἐλαχιστον χρονον παρεστι , το δε μονον ὑπερτεινον το ἡδομενον κατα σαρκα οὐ πολλας ἡμερας συμμενει . αἱ δε | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ἡμεις δε παντες ἀνακεκαλυμμενῳ προσωπῳ την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αὐτην εἰκονα μεταμορφουμεθα ἀπο δοξης εἰς δοξαν , καθαπερ ἀπο |
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της | Και οἱ ἐμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν ἐπ ' αὐτην , ὁτι τον γομον αὐτων οὐδεις ἀγοραζει οὐκετι , |
| ' ὁντινα τροπον ἐρωτικος . γεγραφε γαρ δη ὁ Λυσιας πειρωμενον τινα των καλων , οὐχ ὑπ ' ἐραστου δε | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| φαινομενον καλλος ἐρως οὐ κυριως ἐστιν ἐρως . Το δε πειρωμενον παθητικως ἀκουστεον ἀντι του πειραζομενον παρα τινος , τουτεστι | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| και δευτερας τριαδας και δυαδας , εἰπερ ἐκ τοιουτων ἀρχων ἐπιτελουνται : ἀδυνατου δε ὀντος του ἑπομενου ἀναιρεισθαι βουλεται και | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| και Ἐνορχης , ὁτι μετ ' ὀρχησεως αἱ θυσιαι αὐτῳ ἐπιτελουνται . ἐγω δε φημι ἀλληγορικωτερως τουτον Φαυστηριον παρα την | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| ψυχην δι ' ὁλου του κοσμου διηκειν , ἡς μερος μετεχοντας ἡμας ἐμψυχουσθαι . . . , . . . | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| μετεβαλε τους τροπους , περι δ ' αὐ τους παιδειας μετεχοντας οὑτω προθυμος , ὡστε πολλα και των ἀδυνατων εἰναι | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| τελευταιας ἐμνημονευσε Καλλιροης ἀξιοπιστῳ τῳ προσωπῳ , ὡς οὐδεν αὐτῳ μελον . “ κἀκεινο ” φησι “ το γυναιον το | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| παροτρυνεις με προς τον λογον , ὡσπερ οὐ πανυ σοι μελον εἰ ἀποτμηθειης την γλωτταν κρατηθεις ἐν τοις λογοις . | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| δεδεχθαι , ἐξον πολλῳ τινι μειζονι τετιμησθαι και ὁ τους μετασχοντας παραπλησιους εἰναι δοκειν ποιει τοις θεοις : τους τοινυν | . ὡς δε ἐβαπτισθη και ὁ οἰκος αὐτης , παρεκαλεσεν λεγουσα , Εἰ κεκρικατε με πιστην τῳ κυριῳ εἰναι , |
| ἐγω δε τουτους οὐτε των περι της εἰρηνης συνθηκων οἰδα μετασχοντας ὑμιν οὐτ ' ἐν ταις στηλαις ἀναγεγραμμενους οὐτ ' | ἐξω ἐν τῃ αὐλῃ : και προσηλθεν αὐτῳ μια παιδισκη λεγουσα , Και συ ἠσθα μετα Ἰησου του Γαλιλαιου . |
| δε ἱππον ὁ Ἀρτυβιος δεδιδαγμενον προς ὁπλιτην ἱστασθαι ὀρθον . Πυθομενος ὠν ταυτα ὁ Ὀνησιλος , ἠν γαρ οἱ ὑπασπιστης | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| Φοινικες ἀναπλεουσι ἐκ της Μιλητου ἐπι την ἀλλην Ἰωνιην . Πυθομενος δε ταυτα Θασον μεν ἀπορθητον λειπει , αὐτος δε | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| το Δαυνιον ἐθνος ἐν βαρβαροις ὡν ἐβασιλευσε Δαυνος , ὁστις πολιορκουμενος ἐδεηθη Διομηδους βοηθησαι αὐτῳ ὑποσχομενος αὐτῳ δωσειν της γης | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| της Ἀκιλισηνης κατα Δαστειρα εὐυδρον ὀρος καταλαβομενος διετριψε τεως ἑως πολιορκουμενος ἠναγκασθη φυγειν δια των ὀρων εἰς Κολχιδα κἀκειθεν εἰς | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| , πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| . „ ἐπι τουτοις ὀργῃ ληφθεις ὁ δεσποτης τῳ Ζηνᾳ φησιν : ” ἰδου σοι παραδεδοται Αἰσωπος : ἀποδου , | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| δυναμεις αὑται ἐπι των αὐτων λεγονται . διοτι γαρ , φησιν , αὑται πασαι των ἐσχατων εἰσι και των καθ | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| και βασιλευσιν ἐν αἰδοι το συνεδριον γραμματα τε εἰσπεμπον και διαλεγομενον προ των θρονων . ἐν δη τῳ χρηματιζειν της | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| ἐργον προῃσαν . και ὡς εἰδον τινα των ξυνωμοτων σφισι διαλεγομενον οἰκειως τῳ Ἱππιᾳ , ἐδεισαν και ἐνομισαν μεμηνυσθαι τε | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| βατην : βασιμον . βεβυσμενα : βεβυθισμενα . βορων : στοματων . βασει : στηριγματι . βροχων : ἀγχονων , | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| Ἰνδοσκυθια , ταυτης δε ἡ μεν παρα τον διαμερισμον των στοματων Παταληνη , και ἡ ὑπερκειμενη αὐτης Ἀβιρια , ἡ | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| καιρον μη ἐλαττον των ἐννεα μηνων , ἐπει ὡς ἐκτρωμα συμβησεται : το δε της ὀπτησεως κατα παντα [ κατα | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| ἑστως στασει ἑστως και οὐ ταὐτον τῃ στασει : ὡστε συμβησεται αὐτῳ και οὐκετι ἁπλουν μενει . Ἐπει και το | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| ἀλλους ἐωμεν χαιρειν αὐτοις βιοις , τον μεν ἐν ἡδονῃ τηκομενον , τον δ ' ἐν γῃ πονουμενον , τον | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| τῃ γλωσσῃ κρατειται κυαμου μεγεθος ὡστε καταπινειν ἐπι σχολης το τηκομενον , και σφοδρα την ἀρτηριαν λεαινει τε και ἀνδρειοι | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| δια του δ κλιθηναι , οὐ γαρ ἐστι παρωνυμον μακρᾳ παραληγομενον , ὡστε ἁμαρτημα το παρα τῃ Σαπφοι πολυϊδριδι και | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| διαφοραν τινα ποιοιη , ἠ ὑποστρεφει εἰς ῥημα τῳ Ε παραληγομενον , βαρυνεται : τροπος ὁ τρεπων τροπος ὁ τετραμμενος | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| ἐστιν ὁ ΑΒ προσλαμβανομενος : ὁ ἀρα ΓΒ ἐσται ὑπατων διατονος . παλιν ἐπει ὁ ΑΒ του ΒΔ ἐστι διπλους | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| : ε τετραγωνον και πι ἀνε - Εστραμμενον ∐ διεζευγμενων διατονος : ω τετραγωνον ὑπτιον ℧ και ζ Ζ νητη | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| ἐν τῳ διατονῳ και διαβιβαζοντα το μελος πολλακις ἐπι την διατονον παρυπατην , τοτε μεν ἀπο της παραμεσης , τοτε | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| τετακται κατα γραμμην ἁπλουν τυγχανον και ἀδιαφορον , το δε διατονον ὡς στερεον ὑπαρχον και βαθους μετειληφε , το δε | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| : περι γαρ την φυσιν και τα σωματα οὑτος ἀναστρεφεται ἐπιμελουμενος αὐτων και ἰωμενος . Ἐπειδη οὐν εἰς το περας | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| σωζεσθαι βουλομενων . ἠν δε τις ἐν αὐτοις συοφορβιων βασιλικων ἐπιμελουμενος ἐπιεικης ἀνηρ Φαιστυλος ὀνομα , ὁς ἐν τῃ πολει | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| μεταθεις τα κωλα τουτονι τον τροπον ἐξενεγκαι : ὁμολογων οὐν ἐννομον εἰναι το λαβειν τα διδομενα , παρανομων γραφῃ το | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| ἀλλας ἐθεμεν ἀναγκαιας , ἐν ταυταις δη το παρανομον και ἐννομον ἑκαστην διχοτομει τουτων . Ἐοικεν τουτου νυν ῥηθεντος του | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| εἰς ψ ληγοντα γεγονοτα παρα τον παρακειμενον την παραληγουσαν του παρακειμενου φυλαττοντα ἐχοντα τε τουτον δια των δυο μμ λεγομενον | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| κατ ' αὐτου : ἐαν οὐν θελῃ πιειν ἐκ του παρακειμενου ὑδατος , πιπτει ἡ πετρα ἐπανω αὐτου και τιμωρειται | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| , δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| ' ὠ θεοι . νεωστι γαρ το σπερμα τουτ ' ἀφιγμενον εἰς τας Ἀθηνας ἐστι παρα του βασιλεως . παρ | οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων . τις δε ἐξ ὑμων |
| ὁσον σπουδαιον ἐν αὐτοις , ἐθαυμαζον αὐτον ὡσπερ εἰς γηρας ἀφιγμενον . ΝΥΜΦΙΔΙΑΝΟΣ . Νυμφιδιανος δε ἠν μεν ἐκ Σμυρνης | ὁτι κριματα ἐχετε μεθ ' ἑαυτων : δια τι οὐχι μαλλον ἀδικεισθε ; δια τι οὐχι μαλλον ἀποστερεισθε ; ἀλλα |
| οἰκημα Δαιμονος τε ἀγαθου και Τυχης ἱερον ἐστιν ἀγαθης : διαιτωμενος δε ἐνταυθα τα τε ἀλλα καθαρευει και λουτρων εἰργεται | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| ἀνδρας , ἀστραγαλοις δε παιδας ἐξαπατωσιν . Ὀρεστης ἐν ὀρεσι διαιτωμενος : ἐπι των λωποδυτουντων . οὑτος ὁ Ὀρεστης προσποιουμενος | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| δε αἰσθησεις οὐχ ὑλαι γινονται των αἰσθητων : οὐ γαρ λευκαινεται ἡ αἰσθησις οὐδε μελαινεται οὐδε βαρυνεται ἠ ὀξυνεται , | αὐτοι ἡγιασμενοι ἐν ἀληθειᾳ . Οὐ περι τουτων δε ἐρωτω μονον , ἀλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου |
| βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , ὑπο εὐρωτος λευκαινεται . παλην γαρ ἐλεγον το λεπτοτατον του ἀλευρου , | δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει και οὐκ εἰς τον ἑτερον : |
| παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| και τοις οὐσιν ἀρχηγου και αὐ ἐκεινου του ἐν αἰσθητοις μεριστου παντη , προς μεν του αἰσθητου και ἐγγυς τι | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| ἐστι του τε ἀμεριστου ταυτου και του περι τα σωματα μεριστου ταυτου : ὁμοιως δη και θατερον μεσον . Και | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| ὁτι οὐχ ὑπερ τουτων ἐλεγον , ἀλλα τοις νομοις τοις κειμενοις ἐβοηθουν . ἠρξαμην μεν οὐν τουτων ἑνεκα , δεδιως | : ἀναγκη γαρ ἐλθειν τα σκανδαλα , πλην οὐαι τῳ ἀνθρωπῳ δι ' οὑ το σκανδαλον ἐρχεται . Εἰ δε |
| ἀποδεικτικη ἡ ὁριστικη : ἐδυνατο γαρ ὁσον ἐπι τοις πρωτοις κειμενοις ἑτερων μεν εἰναι , ἀποδεικτικη μεντοι και αὐτη εἰναι | του θεου . παντα μεν καθαρα , ἀλλα κακον τῳ ἀνθρωπῳ τῳ δια προσκομματος ἐσθιοντι . καλον το μη φαγειν |
| λεξας , τυπτων τυπτοντος ὠ τυπτων , ὁ ὀδους του ὀδοντος ὠ ὀδους . Προσκειται περιττοσυλλαβως κλινομενα , ἐπειδη ὁτε | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| ἀσυναιρετα περιττοσυλλαβως κλινεται βους βοος , πους ποδος , ὀδους ὀδοντος : τα δε ἀπο συναιρεσεως ἐχοντα την ου ἐκεινα | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| , τουτοις ἀρδην ἠτυχηκοσιν ἀνιας τε και βλαβης μεστος ὑπαρχων ἐλεγχεται και ὁπως αὐτον ἐσαυθις φυλαξωνται , χωραν οὐ διδωσιν | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| περιεστιγμενη ὁτι ] Ζηνοδοτος [ γραφει ] ὀφρα δαειῃ . ἐλεγχεται δε ἐκ του ἑπομενου . „ ἀλλα πατηρ οἱ | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
| δη ἑξ ἠ ἑπτακαιδεκα ἐτων ἀπο γενεας οἱ παιδες ταυτα πραττουσιν , ἐκ τουτου δε εἰς τους ἐφηβους ἐξερχονται . | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| , ἀλλα και πανταπασιν ἀσεβες : ἐπειδηπερ εὐνοιᾳ θεων εὐ πραττουσιν ἀνθρωποι , και μαλισθ ' ἡμεις , τα μεν | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| τοισδε ἠ τοισδε τοις κεφαλαιοις , ἡ δε εὑρεσις τα προσηκοντα εἰς ἑκαστον ἐνθυμηματα διερευναται , και ἡ μεν διαιρεσις | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| τα Ἀμφικτυονικα πραττουσιν , οἱ δε δεισαντες ἐψηφισαντο ἀναλαβειν τα προσηκοντα τῳ ταφῳ . και το Λεωνιδου σημα του Σπαρτιατου | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |