θερμαινει μετριως : και δια τουτο τας πολλας των ὀδυνων πραϋνει το δε λεπτον ὑγρον το ἐν τοις ὠοις ἐκ | ||
μεν ἀποτραχυνει τε και πικραινει την ἀκοην , τα δε πραϋνει και λεαινει , και τα μεν εἰς παθος ἐκτρεπει |
, εἰ μη τις σβεσει τον φοβον , οὐδε αὐτος δυνησεται την νοσον , ἐλεεινον τε ἐφασκεν εἰναι θεαμα γυναικα | ||
μη ἐχων συνημμενου κρισιν ὡμολογημενην , δι ' ἡς κρινειν δυνησεται την ἀκολουθιαν του ὑπ ' αὐτου λεγομενου λογου , |
μητε το ἀλγεινον ὡς ἀμαχον δεδιοτας μητε το ἡδυ ἀνδραποδωδως προαιρουμενους και την εὐδαιμονιαν ζητουντας ἐν τῳ μελιτι και ταις | ||
τῳ μεταβαλλοντι τα πραγματα χρονῳ και το τους τα κρατιστα προαιρουμενους ἐπαινειν και το τα μελλοντα ἐκ των γεγονοτων εἰκαζειν |
φησι μεσον προβληματων και θεωρηματων : καθο μεν γαρ ζητησαι προτεινει , ποιησαι πως προβαλλει , καθο δε οὐκ εἰς | ||
. κεχηνε δε τῃ διαστασει των περικειμενων ὀστρακων , και προτεινει σαρκιον ἐξ ἑαυτης οἱονει δελεαρ τοις παρανηχομενοις των ἰχθυων |
και σεμνα ὀνοματα ταὐτον ἀν φαινοιτο ὡς εἰ τις τραγικον προσωπειον μεγα παιδι περιθειη νηπιῳ : πλην ἐν μεν ποιησει | ||
ἀν ἐπιτριψαι τῳ ῥοπαλῳ παιων τουτον αὐτον τε και το προσωπειον , οὑτως ἀτιμως κατατεθηλυμμενος προς αὐτου . Τοιαυτα και |
, δεομενης αὐτου της βουλης ἐν τοις ψηφισμασι μιμησασθαι τον προγονον και ὁμωνυμον και ποιειν ῥητορας πειθεται και καταστας εἰς | ||
ἀνεξῃ του ἀδελφου του σαυτου , ὁς ἐχει τον Δια προγονον , ὡσπερ υἱος ἐκ των αὐτων σπερματων γεγονεν και |
τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
ἀποτελουσι . τουτῳ δε τῳ λημματι και ταυτῃ τῃ ὑποθεσει προσλαμβανεται ἑτερον το ταδι δε ἐν τῳ τι ἐστι μονα | ||
δ ' ἀν λεγηται , πλοκης ἠξιωται τοιασδε : καιρια προσλαμβανεται , και ταυτης γινεται ἁπλουν ἁμμα , εἰθ ' |
δε πρωτον ἐν τοις πραγμασι θεωρουνται , και δια των πραγματων ἐχουσιν οἱ λογοι την ἀληθειαν και την ὑπαρξιν . | ||
ἐν ὑμιν ἐστι μερος ὡς πλειστους ἐπιθυμειν των παροντων νυνι πραγματων . και ταυτα ὁτι οὑτως ἐχει , οὐ χαλεπως |
ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
, ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | ||
φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν |
μαιομενων και ζητουντων ἐν θυμῳ μεγαλην ἀρετην : και γαρ κινουμενου του θυμικου ἐν τῃ καρδιᾳ , ὁθεν και εὐκαρδιος | ||
μετα δε * * * κατα τας των μερων του κινουμενου ἰδικας κινησεις : ἡ μεν γαρ ὁλη κινησις ἐν |
, και ὁ Ἰφιτου δισκος και τραπεζα ἐφ ' ἡς προτιθενται τοις νικωσιν οἱ στεφανοι . την μεν δη Ἱπποδαμειας | ||
δε ὁ ἀπο της στοας φησι : Κελτοι τας τροφας προτιθενται χορτον ὑποβαλλοντες και ἐπι των τραπεζων ξυλινων μικρον ἀπο |
ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
κατα το δυνατον ἀνθρωπῳ . ὁμοιωσις δε θεῳ ἐστι το ὁσιον και δικαιον γενεσθαι μετα φρονησεως . ὁ δε ἐκ | ||
Ἑλληνας , ἐπει δε οὑτως ἀποσπουδαζεις αὐτον , ὡς μηδε ὁσιον ἡγεισθαι το ὑπερ τοιουτων λεγειν , ἰωμεν ἐφ ' |
και των ἀδελφων [ του πατρος ] ἀποσταλεις εἰς ἀγρον προβατον ἀγαγειν εἰς την πολιν , καταλαβουσης αὐτον νυκτος παραλλαξαι | ||
. εἰς τα ἐρια παλιν τα μαλακα και ποσου το προβατον . μνας φησιν : ἐβοα πολυτελης γε ἡ πολις |
ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
. . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
και τοις ὠμοις [ και τῳ σωματι ] ἰσχυροτεραν την προσφυσιν παρεχεται . ῥαχις γε μην ἡ διπλη της ἁπλης | ||
προσφυης ὁ χιτων εἰναι τυχοι , σπαρακτεον ἀκμῃ σμιλιου την προσφυσιν και ἀπολυτεον : τα δ ' ἀλλα ὁμοιως ἐγχειρειν |
δε και μετα λογου και φυσει γεγενηται , των δημιουργικων λογων συμπαρομαρτουντων ἀει και δρωντων και παραγοντων ἐν τῃ ὑλῃ | ||
περι τα σωτηρια και τεχνη και βιωφελης , οὑτω και λογων των μεν συμφεροντων των δε βλαπτικων ὀντων , εἰ |
οὐν το του ἀνδρος σπερμα και κατασχεθεν ἐν τῃ μητρα προσφυεται ταις κοτυληδοσιν , εἰτε κατα τον δεξιον αὐτης κολπον | ||
ἀμοιρον ἡ σπογγια κυημα ἐστι θαλαττης , ἀλλα ταις πετραις προσφυεται , ὡσπερ οὐν και ἑτερα , ἐχει δε τινα |
μεγιστον διδακτηριον , ὁτι οὐ στερητεαι αἱ πρωται ἡμεραι του ῥοφηματος ἠ τοιου ἠ τοιου τοισι μελλουσιν ὀλιγον ὑστερον ῥοφημασιν | ||
μη αὐτοματα διεξιῃ καλως . Καιρον δε της δοσιος του ῥοφηματος τονδε μαλιστα φυλασσεσθαι , κατ ' ἀρχας και δια |
ὁτι οὐχ ὑπερ τουτων ἐλεγον , ἀλλα τοις νομοις τοις κειμενοις ἐβοηθουν . ἠρξαμην μεν οὐν τουτων ἑνεκα , δεδιως | ||
ἀποδεικτικη ἡ ὁριστικη : ἐδυνατο γαρ ὁσον ἐπι τοις πρωτοις κειμενοις ἑτερων μεν εἰναι , ἀποδεικτικη μεντοι και αὐτη εἰναι |
? [ ] [ ] αισι [ ] [ ] μει [ ] [ ] μησ ? ? [ ] | ||
, ἀβουλει , ἀμελει πλην του ἀσφαλη . Τα εἰς μει δια διφθογγου γραφονται , οἱον πανδημει , ἀτρεμει , |
Ῥωμαιοι γαρ ὁτιουν ὑβρισθεντες ἀμυνουνται σε παντως : ἀμυνεισθαι δε μελλοντας αὐτους προκαταβλαπτε . μειζον δ ' οὐκ ἀν εὑροις | ||
ἐκεινους ποιησοντας οὐδετερους , οὐτε τους δωσειν οὐτε τους ληψεσθαι μελλοντας . εἰ δε μη ἀργυριον μηδε χρυ - σιον |
. ὑπονοητεον δ ' ὁτι και ἑκαστου των ἀλλων ἁ δικαζουσιν αἰσθησεις τα πρεσβυτερα | εἰδη και μετρα , οἱς | ||
μοι της δικης προς τουτον πρωτον , ἐπεδειξα σαφως τοις δικαζουσιν , ὡσπερ ὑμιν ἐπιδειξω , πανθ ' ὁς ' |
θυσιων φησι : και προκωνια ἐστι καγχρυς κατηριγμεναι μετ ' ἀρωματων . Ἐστι δε τις προπαροιθε κλυτης Καλχηδονος ἀκρη Ἡραια | ||
. εἰτα διηνεχθησαν ἀργυρωματων ἁμαξαι τετρακοσιαι και χρυσωματων εἰκοσι , ἀρωματων δε ὀκτακοσιαι . ἐπι δε πασιν ἐπομπευσαν αἱ ἱππικαι |
αἱ δε πολυχρονιοι των ἀρρωστιων πλεοναζον ] ? ἐχουσι το ἡδομενον ἐν τῃ σαρκι ἠπερ το ἀλγουν ? [ ] | ||
τον ἐλαχιστον χρονον παρεστι , το δε μονον ὑπερτεινον το ἡδομενον κατα σαρκα οὐ πολλας ἡμερας συμμενει . αἱ δε |
' ἐρεμνη σιγ ' ἐπερχεται φατις . Ἐμοι δε σου πρασσοντος εὐτυχως , πατερ , οὐκ ἐστιν οὐδεν κτημα τιμιωτερον | ||
ἀντικατηγορησαι δε σου πολλα και μεγαλα και παλαια και νεα πρασσοντος δυναμενος οὐ βουλομαι : βουλομαι γαρ οὐ τοις σοις |
ἀλλ ' ἁλυσεως τροπον ἀλλη ἐξ ἀλλης ἠρτηται , δευτερον προσγενησεται κριτηριον ἡ πιθανη ἁμα και ἀπερισπαστος φαντασια . οἱον | ||
και ἀλλα ὁτι πλειστα ἐκ του καλου τε και δικαιου προσγενησεται . Και τι δη , ἐφη , ὁρᾳς , |
οὐχ ὑπολαμβανω ἐν τῳ καθολου το τοιουτον ἀληθες εἰναι , πιστουμενος οὐκ ἐκ ποιητικων παραθεσεων , εἰγε τῃ ποιητικῃ συνταξει | ||
, ἠ Δαρειος ἀλλος το γραφειν ἁ βουλει συγκεχωρησθαι σοι πιστουμενος : τουτων , ὠ Μικων , των πολεμουντων τῃ |
κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
ὑψηλοτατων δενδρων ποιουμενοι : και ταις μεν ἀγελαις αὐτων οὐκ ἐπιτιθενται δια το μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε | ||
μεν της ἡμερας ἐγενετο : εἰς δε την ἐπιουσαν νυκατα ἐπιτιθενται ἐλθοντες ἐκ του ὀρους οἱ Θυνοι . και ἡγεμων |
, και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
μετα της ποιμνης ἐλαυνειν , τα δ ' οἰκεια θρεμματα προσηγον ἐπι το εὐτρεπισθεν ποτον ἀλλοτριον καρπωσομενοι πονον . ἰδων | ||
ἀμφιβολῳ μαλλον γιγνεσθαι . ἁμα δε τῃ χωσει και μηχανας προσηγον οἱ Πελοποννησιοι τῃ πολει , μιαν μεν ἡ του |
ὀψομαι την ἐλευθεριαν ἐχοντας . ταυτα λεγων , την χλαμυδα περιελων και την μαχαιραν αὑτον ἰδιωτην ἀπεφηνε . των Συρακουσιων | ||
φαλαρα ἐχοντος περι τῳ ἱππῳ Ἰδαιου του γραφεως παγκαλα , περιελων ἀντεδωκεν αὐτῳ . τοτε μεν οὐν ὁ παις ἀναπηδησας |
οἱ πατερες της σης βασιλειας τους προγονους ταυτης της τεχνης προηγον , τον Ἀρειον ἐκεινον ὁ Σεβαστος , ὁ Τιβεριος | ||
οὐκ ἀν ποτ ' εὐνης οὑνεχ ' ἡδονης τε σης προηγον ἀν σε δευρο : νυν δ ' ἀγων μεγας |
δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
, ἐτι δε δεηθεντος ὁπως συγκρυψῃ , και δωρεας μεγαλας ὑπισχνουμενου , αὐτοι μεν διελυθησαν , οἱ δ ' ἐφοροι | ||
χρησμοι δε τινες διεδιδοντο ὡς δη του ἐπιχωριου θεου νικην ὑπισχνουμενου : Βελεν δε καλουσι τουτον , σεβουσι τε ὑπερφυως |
, του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
. Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
ὀργανον σαμβυκη : καλειται δε σαμβυκη , ἐπει ὁταν ἐξαρθῃ προσαγομενον τοις τειχεσι , γινεται σχημα νεως και κλιμακος ἑνοποιουμενων | ||
ἀνιωντες ἀτμοι : ῥοδινον δ ' ἀρκει μη πανυ ψυχρον προσαγομενον . συμφερει δε και ἡσυχια και ὑπνος τῃ τε |
και κατοικειν αὐτην ἐχοντας και νεμομενους τα ἑαυτων και τον εἰθισμενον ἐτησιως καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν | ||
: και ποτους ἑωθινους πινει δια σε νυν προτερον οὐκ εἰθισμενον . εἰ τι μεμαθηκε , δεσποτα , ζην , |
ΘΚΛ ἀρα τῃ ὑπο ΚΛΜ ἐστιν ἰση . ὁμοιως δη δειχθησεται και ἑκαστη των ὑπο ΚΘΗ , ΘΗΜ , ΗΜΛ | ||
, οὑ κεντρον το Μ . κατα τα αὐτα δη δειχθησεται ἡ ὑπο ΒΜΑ γωνια ὀρθη προς τον μεγιστον κυκλον |
συ δε της παρα τοις πολλοις δοξης ἀλογεις οὐδεν εὐφημιας ἐπιστρεφομενος . ” ἁπερ και λεγειν και ἐννοεισθαι ἀσεβεστατον : | ||
γυναιξιν ὡπλισμεναις και οἱδε ἐμαχοντο και προθυμως ἐθνησκον , οὐκ ἐπιστρεφομενος αὐτων οὐδεις οὐδε τα νωτα δεικνυς οὐδε φωνην ἀφιεντες |
και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
γενεσθαι . ταυτα δε εἰπων , ὡς εἰδε τους Ἀθηναιους προσεχοντας σφοδρα και ἡδομενους και ποθουντας τα ἑξης ἀκουσαι , | ||
, αἱ κατα χρονον δια γραφης ἐξεληλεγμεναι πανυ θεοφιλεις τους προσεχοντας αὐταις πεποιηκασιν . ὁμως δ ' οὐν και οἱ |
δημοτικοι δυσανασχετουντες ἐπι τοις ὀνειδισμοις βαρυν και πικρον και πολεμιων ἁπαντων ἐχθιστον αὐτον ἀπεκαλουν . προθυμιαν δε πολλην εἰχον τινες | ||
της ὀψεως και ἀτεγκτον ἠν : ὁς γε των ἀλλων ἁπαντων ὁσοι τῳ παθει παρεγενοντο κλαιοντων μονος οὐτ ' ἀνακλαυσαμενος |
καιρον μη ἐλαττον των ἐννεα μηνων , ἐπει ὡς ἐκτρωμα συμβησεται : το δε της ὀπτησεως κατα παντα [ κατα | ||
ἑστως στασει ἑστως και οὐ ταὐτον τῃ στασει : ὡστε συμβησεται αὐτῳ και οὐκετι ἁπλουν μενει . Ἐπει και το |
Λυδοι και Ἰωνες τα γραμματα ἀπο Φοινικος του Ἀγηνορος του εὑροντος ἐλαβον : τουτοις δε ἀντιλεγουσι Κρητες ὡς εὑρεθη ἀπο | ||
προς τε τας αἱμορραγιας αὐτῃ χρωνται και ὀνομαζουσιν ἀπο του εὑροντος Λυσιμαχειον . Λυχνιδος της εἰς τους στεφανους το σπερμα |
παχος σχιζομενον λεπτον ὡς ἀν φυλλον , το δε λοιπον προσμενειν τε δυναται και σωζει το δενδρον ὡσαυτως περιπεφυκος . | ||
Ταυτα μεν οὐν ὁ βασιλευς . Ὁ δ ' ἐπειρατο προσμενειν και ξυνεπεσθαι οἱ κατα βαρβαρων στρατευοντι , ἀλλα ταυτα |
στρατηγος ἠν ἀνηρ ὁ το ξιφος ποθων ὑπερ σου και προτεινων εἰς μαχην και μη δεδοικως την τομην των φασγανων | ||
: ψευδεσθαι θεος ἐθελοι ἀν ἠ λογῳ ἠ ἐργῳ φαντασμα προτεινων ; Οὐκ οἰδα , ἠ δ ' ὁς . |
ὁτι ᾠηθησαν ἀπο της προς τους Ἀθηναιους συνθηκης αὐτοις ἐπιθεσθαι προειρημενου : συμφωνου . την ἐπιχειρησιν : ἀντι του την | ||
τε ὑπο των τμηματων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ και τῳ ἀπο του προειρημενου τμηματος τετραγωνῳ . Εὐθεια γαρ ἡ ΑΒ τετμησθω , |
τον ὡν οὐκ ἀνευ λογον ἐχον , οὑτω συνηρτηται τοις προηγουμενοις αἰτιοις . Βελτιον οὐν φιλιαν και οἰκειωσιν αἰτιασθαι , | ||
μη πασιν ὡς προηγουμενοις χρηται , ἀλλα τοις μεν ὡς προηγουμενοις , τοις δε μη οὑτω . Κατα λεξιν δε |
ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | ||
γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ |
φωνῃ ] , φρασαι κελευσας ὡς κατα στομα μεν οὐ μαχειται αὐτοις παρακολουθων ? [ ] ? δε ? τη | ||
ὁτι βοηθησουσιν ἀλλοι αὐτῳ , προς ἐλαττους δε και φαυλοτερους μαχειται ἠ μεθ ' ὡν αὐτος ἐστιν , ἐτι δε |
οὐν . Οὐκουν εἰ μεν τι ἐστιν ἀγαθον και ἀλλο χωριζομενον ἐπιστημης , ταχ ' ἀν εἰη ἡ ἀρετη οὐκ | ||
ἐπει και το ἀμιγεστατον ἐσται αἰσθητικωτατον , ὡστε και το χωριζομενον του ζῳου ἐσται αἰσθητικον . ἐτι εἰ ὁ λογος |
εἰ δε δη και τα μαλιστα δια τας εὐεργεσιας των δεομενων το πολλα κεκτησθαι χρηματα μεγαλης ἠν σπουδης και φιλοτιμιας | ||
και κατα θαλατταν ὑπαρχουσαν . οὐδενος δε οὐδεν ἐπαιτιωμενου , δεομενων ἐμειναν ἑως ἀφικοντο οἱ ἀντ ' ἐκεινων στρατηγοι , |
ἀνα ⋖ ⊂ ὀξους σκιλλητικου . Ἀρχη των καταπλασματων και ἐπιθεματων . Καταπλασμα . καρδαμωμου ⋖ η λιβανου ⋖ ιδ | ||
ὀθονιου ἠτοι τοις φοινιξι παραμιγνυμενη , ἠ ἀλλῳ τινι των ἐπιθεματων ἐμπασσομενη , και σπογγος δε βραχεις ὑγρᾳ πισσῃ και |
ὑπακουσαι , ἀναγαγοντος δ ' αὐτους ἐς την δημοκρατιαν ἐκ προσταγματος Ἀλεξανδρου παλιν δουλευσαι τοις Ποντικοις . ἐφ ' οἱς | ||
τα τετρακοσια ταλαντα την δοσιν ἀπεφαινον εἰναι . Και του προσταγματος δε το ἀντιγραφον οὐκ ἀχρηστον οἰομαι κατακεχωρισθαι . Πολλῳ |
και λεγει ὁτι λεγεται ἑξις ἡ ἐνεργεια του ἐχοντος και ἐχομενου , τουτεστιν αὐτη ἡ σχεσις , ὡσπερ του ἀνδρος | ||
Σικελιας θεωροι πλεωσι , πρωτον θυουσιν . Συρακουσας δε του ἐχομενου ἐτους Ἀρχιας των Ἡρακλειδων ἐκ Κορινθου ᾠκισε , Σικελους |
και γαρ μυριους και δισμυριους και ἐτι πλειους δε παμπολλοι κεκτηνται , οὐκ ἐπι προσοδοις δε , ὡσπερ ὁ των | ||
καθολου ἡγεμονων πολλα μεν χρηματα κεκτημενων , ὁποθεν δε αὐτα κεκτηνται εἰπειν οὐ δυναμενων , ἀλλα μεγαλα και καλα ἐργα |
οὐκ ἀξεις , οὐ μα τους , κἀμοι μεν ἐφαινετο προσθησειν τους ἐν Μαραθωνι πεπτωκοτας . ὁ δε χαιρειν εἰπων | ||
τινι κιονι , ὁ δ ' ἐμελλε παρ ' αὑτου προσθησειν ἑν . αὐτος δε ἐν τῳ προναῳ γενομενος ὁρω |
. . ? . οὐ γαρ ἀτερ γε Ζηνος ἐριγδουπου προμος ἱσταται ὡδε μενοινων : ὁτι προμος σαφως ὁ προμαχος | ||
αὐ Πολυδευκεα τυψεν ὁμοκλη : αἰψα δ ' ἑων ἑταρων προμος ἱστατο , φωνησεν τε : “ Ἰσχεο νυν , |
δε αἰσθησεις οὐχ ὑλαι γινονται των αἰσθητων : οὐ γαρ λευκαινεται ἡ αἰσθησις οὐδε μελαινεται οὐδε βαρυνεται ἠ ὀξυνεται , | ||
βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , ὑπο εὐρωτος λευκαινεται . παλην γαρ ἐλεγον το λεπτοτατον του ἀλευρου , |
και νυν ἐκεινου τους ἐπιθαλαττιους ἀγαπω κωμους και τοιουτον ἑτερον ἐπιστηναι μοι ποθω δαπανηρον και πολυτελη νεανισκον . Εἰ μεν | ||
τῳ δε ἁμαξευειν τον Γορδιον . και ποτε ἀρουντος αὐτου ἐπιστηναι ἐπι τον ζυγον ἀετον και ἐπιμειναι ἐστε ἐπι βουλυτον |
χρονος διδαξει το στεναζειν . . . ὡστε κἀκεινος τουτο μαθησεται . . ὁ γηρασκων ] ὁ παλαιος , ὁ | ||
φυσιν , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι διδασκοντος αὐτου συνακολουθησει και μαθησεται τα διδασκομενα . ὁτι δε διδασκει τουτο αὐτο ἡμας |
δεσμοι , δει τους ναρθηκας ἀποσφιγγειν και μη λυειν . πλατος δε ἐχετωσαν ὡς δυο ἡμισυ δακτυλων . οὑτω περι | ||
γραφομενῳ μεσημβρινῳ . ἑνεκεν μεν οὐν του την γινομενην κατα πλατος πλειστην παροδον της σηληνης ἀκριβως ἐπιγιγνωσκειν συνεχρωμεθα τῃ διοπτευσει |
ἀληθους ἐλεγχου ὁρισμῳ τηρουμενων ἡ φαντασια της ἀπατης γινεται . διαιρουμενοις οὐν οὑτω τοις τοιουτοις σοφισμασι κοινον ἐπι πασι θετεον | ||
το θρεπτικον . οὐ γαρ ὡσπερ ἐν τοις ὡς γενος διαιρουμενοις εἰς εἰδη ὁ κατα το κοινον ἀποδιδομενος λογος και |
, ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
, το ἐν τῳ αἰσθητῳ στερεον διαιρεθειη , παντως ἐπιπεδῳ διαιρεθησεται , οὐκουν και το ἐπιπεδον γραμμῃ και ἡ γραμμη | ||
γαρ τοις κεφαλαιοις , ἀλλα τῳ σκοπῳ μονον της στασεως διαιρεθησεται . Το συμφερον διττον ἐστιν , ὁτι χρησιμον και |
τῃ δ ' ἀλλῃ δυναμει πασῃ περιεστρατοπεδευσε την πολιν , προσγενομενων ἀλλων παρα τε Σικελων και Σικανων δισμυριων στρατιωτων . | ||
Πελοποννησιων λεηλατων και καταφθειρων , τα δε φρουρια πολιορκων : προσγενομενων δε αὐτῳ πεντηκοντα τριηρων ἐκ της Κερκυρας , πολυ |
” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | ||
εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους |
κυκλον εἰναι ἑκκαιδεκαπλασιονα της γης . Ξενοφανης δε εἰναι νεφος πεπυρωμενον . οἱ Στωικοι μικτην εἰναι την σεληνην ἐκ πυρος | ||
γαρ ἰσως ἀνιατα , καταψυχων δε το ζεον αὐτου και πεπυρωμενον ἀγαν ἡμερωσον : τιθασον γαρ και χειροηθες εἰ γενοιτο |
αὐτῳ ” θαρσει , διαλυε . “ Αἰσωπος ἐπιγνους ἑαυτον ἐπαινουμενον , παρρησιας λαβων καιρον ἠρξατο λεγειν . [ ” | ||
του Νειλου , ὑπερ τον ἱππον τον ποταμιον εἰς ἀλκην ἐπαινουμενον : κροκοδειλος δε ὀνομα ἠν αὐτῳ . παρηλλακτο δε |
την γενεσιν συνειρειν . ἐνθαδε δε ὁσον μονον λυσαι το ἀπορουμενον λεγει φησι γαρ ὁτι οὐδε την ἀρχην ἐστι συνεχη | ||
παρακαταθηκην δουναι , ἐπειτα τον ἑτερον ἀπολαβειν : και οὑτως ἀπορουμενον διηλεγξεν . . . Ἑρμαγορας Ἀμφιπολιτης , φιλοσοφος , |
χρονος , και των στρατευομενων ἐπιπεμψας τινας , μηδενος καινοτερου προσπεσοντος , τους ἀριστους και εὐγενεστατους ἠδη ζωντας ὡς ἐν | ||
. ἐξαπιναιου δε του δεινου και παρα δοξαν τοις Οὐολουσκοις προσπεσοντος ὀλιγοι μεν τινες ὑποσταντες προς τῳ χαρακι μαχομενοι κατεκοπησαν |
προς τῳ ἀργυριῳ , ὡν οὐκ ἐγχωρει ἐξ ἰσου τον ἐλαττουμενον ἐπαυρισκεσθαι . ἀναγκη οὐν τῳ μειον ἐχοντι προς τους | ||
, ὁτι το κατασκευασμα ἀληθως εἰχε τον κεραυνον και ὀλιγῳ ἐλαττουμενον της ἀληθους λαμπηδονος : οὐ γαρ οἱον τε ἠν |
περιφραστικως την Προποντιδα , παροσον οἱ προσβαλλοντες τῳ τοπῳ κακως διατιθενται : τι δη τεθυμωσαι την ψυχην : προσπελαζει . | ||
το ποδαγρικον πινοντεϲ φαρμακον το δια του ἀγριου πηγανου πονηρωϲ διατιθενται την κυϲτιν , ὁϲοι δ ' ἀν ὑπενεγκωϲιν αὐτο |
. τον ἀγγελον . . τυραννου ] του Διος . διακονον ] ὑπηρετην . . παντως ] ὁμολογουμενως . καινον | ||
μετα δε των θεων Ἡρα πινετω , ἱνα ἐχῃ μειρακιον διακονον γυνη . ἐλεω δε αὐτου και την ἁρπαγην : |
μεσην μεν τον εἰρημενον κοινον των δυο δια πασων , προσλαμβανομενον δε τον βαρυτατον και νητην ὑπερβολαιων τον ὀξυτατον , | ||
' ἀκοης ἀναληπτεον . ὁρους τοινυν ποιησομεθα τουτο θεωρειν πειρωμενοι προσλαμβανομενον μεν θ͵σιϚ : μεση δε ἐσται δ͵χη : νητη |
τριτου τιμηματος ἐκαλει : και τεταρτους τους ἀπο του τεταρτου τιμηματος . και τουτ ' ἐποιει μεχρι του γενεσθαι λοχους | ||
των ψηφων την ἐπωβελιαν προσωφλισκανεν . ἠν δε ἑκτον του τιμηματος , ὡς Ἰσαιος ἐν τῳ προς Εὐκλειδην περι χωριου |
, ὑπο καυματος και κνησμου : και ἐστιν οἱσι φλυκταιναι ἀνιστανται ὡς ἀπο πυρος κατακεκαυμενοισι : και οὐ προτερον τουτο | ||
καθευδουσιν ἐκτειναντες αὑτους ὡσπερ ἀποθανοντες , ὁθεν μετα τινος ληθης ἀνιστανται και ἀλλοσε ποι μαλλον εἰσιν ἠ οὑπερ εἰναι δοκουσιν |
και βασιλευσιν ἐν αἰδοι το συνεδριον γραμματα τε εἰσπεμπον και διαλεγομενον προ των θρονων . ἐν δη τῳ χρηματιζειν της | ||
ἐργον προῃσαν . και ὡς εἰδον τινα των ξυνωμοτων σφισι διαλεγομενον οἰκειως τῳ Ἱππιᾳ , ἐδεισαν και ἐνομισαν μεμηνυσθαι τε |
μητε τον εὐ πεπονθοτα ὡς πλεον του προσηκοντος ἐδεδω - κει . εἰ δε μη συμβαινει κατ ' ἀξιαν εἰναι | ||
τροπον τινα και ἡμων αὐτων καταγιγνωσκομεν ὡς τα ἐ - κει οὐκ ὀρθως ἐπραξαμεν : ἐαν δ ' ἐπι του |
κρισεως λογον , τοσουτον μονον ὑπειποντας φροντιδι της προσηκουσης τοις προκειμενοις ἀρχης και ταξεως ὁτι δει τους ποιητην τον θεον | ||
προς το διατιθεναι γυναικας . ὁ μεντοι του Κρονου τοις προκειμενοις σχημασι συνοικειωθεις , ἐαν μεν και αὐτος ᾐ τεθηλυσμενος |
καθαιρετικον του ἀξιωματος : ὁ δε Δημοσθενης θειᾳ τινι μεθοδῳ κεχρημενος τουτῳ και το ἀξιωμα φυλαττει λαμπρον , και ὁσον | ||
και πολλακι δοσκον ἀλητῃ τοιῳ , ὁποιος ἐοι και ὁτευ κεχρημενος ἐλθοι : ἠσαν δε δμωες μαλα μυριοι ἀλλα τε |
ἀνεμοι την ἀχνην , τουτεστι τα λεπτα των ἀχυρων , ἐπιφεροντες λεληθοτως τοις ὀφθαλμοις των ἀνθρωπων , διακαιουσι τας κορας | ||
της εἰρηνης , τους αὐτους τουτους συκοφαντουσι και κρισεις ἀδικους ἐπιφεροντες δια τον φθονον τιμωριαις περιβαλλουσι . διο και των |
τι δοξειεν αὐτοις την του συνεδριου ταραχην , τῃ Κορνηλιου προστιθενται γνωμῃ . και παρελθων εἱς ἐξ αὐτων , Ἀππιος | ||
περιτιθησι , και παντες σχεδον οἱ τον ποιητην τουτον ἐξηγουμενοι προστιθενται τοις ὑπ ' αὐτου λεγομενοις . Ἐμπειροτερον δε Εὐδοξος |
μικραν ἐχον ὁμοιοτητα φαινεται ἐκεινο . ὁταν γαρ καθευδῃ , κατιοντος του πνευματος και του αἱματος ἐπι την ἀρχην συγκατερχονται | ||
οἰνῳ , μαινομενος κακ ' ἐρεξε δομοις ἐνι Πειριθοοιο . κατιοντος γουν του οἰνου ἐς το σωμα , ὡς φησιν |
ἠν οὐδ ' ὑβριστης . ἐφης ἀν αὐτον ἐπιστασθαι το μελλον : οὑτω μετριος ἠν . ᾡ και φιλον ἐποιησας | ||
μοιρᾳ , και το προτερον και το νυν και το μελλον . Ἀλλα και το ἐχειν οὐ σμικρον ἐστιν ἐν |
λεγομενου , ἐχει την γενεϲιν και ἐκ των ἀποφυϲεων των περικειμενων τῳ ὀφθαλμῳ ϲωματων . ὑγρα δε ἐϲτιν ἐν τῳ | ||
ἁμα κἀν ταις ὀφρυσιν ὑπτιον ἠ δια την ὑγροτητα των περικειμενων τῃ διαρθρωσει σωματων , δι ' ἡν χαλαρα τε |
ἐπισκοπουν ” , ἐναντιως της των πολλων χρησεως . ἀκωλυτοι διεμενον ὑπο των εἰωθοτων κατα το ἀνθρωπινον κωλυματων . , | ||
Ἀλλ ' οἱ μεν ἐπι του δεξιου ταχθεντες ἐξαρχης ἀκεραιοι διεμενον , ὡς αὐτος φησι : το δε λοιπον πληθος |
της γης σχισματα , κατω συρουσιν . Ἀει δε και διαπαντος τῳ χλιαρῳ ἀνεμῳ οἱ καρποι χαιροντες πυκνοι και συνεχεις | ||
, διηνεκης δε ταις εὐδαιμονιαις , εὐεργεσιαις δε ταις αὐταις διαπαντος κεχρημενος . εἰ δε μαλιστα τῳ Φειδιᾳ τῳ δημιουργῳ |
, πολλων ὀντων ὁμοιων ; Δια τι γαρ ἀλλο ; Ποτερον οὐν κεραμει μεν λυσιτελει μηδενα ἀλλον εἰναι κεραμεα ἐν | ||
μη ἐπιστασθαι μηπω ἐχειν ἐπιστημην ἐστιν ; Ὡμολογει αὐτῳ . Ποτερον οὐν εἰσιν οἱ λαμβανοντες ὁτιουν οἱ ἐχοντες ἠδη ἠ |
: ὁτι μαλλον δεξεται την τιμην ὡς μειζονα ἠ την προτεραν : ὁτι οὐτε Θηβαιων ἀνῃρημενων μεταβεβλησεσθε , ἀλλα και | ||
παν ἀχρειον ὠθεισθαι . Ἐπει γαρ το πεπονθος μη την προτεραν πεφυκε κεκτησθαι , δυναμιν ἀποκριτικην , τῃ της ὑλης |
ἀπο μεταφορας των νεων εἰληπται . ὡσπερ γαρ αἱ νηες τρεχουσιν , οὑτως και αἱ των ἀνθρωπων ἐλπιδες ἀνα πολλα | ||
του αἰθερος περιδινουμενοι τον ἐναντιον την του κοσμου στροφηι δρομον τρεχουσιν , ὡσπερ εἰ νεως εἰς βορεαν ἀνεμον φερομενης ἐπιβατης |
ὁλως τε πασαι αἱ ἀντιθετικαι ἀλληλαις ὡς ἐπι το πλειστον συμπλεκονται , και οὐ μονον ἀλληλαις ἀλλα και ταις ἀλλαις | ||
ἐν ταις ἀλλαις ἐγκλισεσιν οἰκειοτητα προς ἀλληλους ἐχοντες συναπτονται και συμπλεκονται και οἱ δυο ἑνα χρονον ἀποτελουσι . Ποιοι δε |
θαψιας δε μη παρουσης , τοσουτον σταθμον μιξεις ἠτοι καρδαμωμου σπερματος ἠ εὐζωμου . κἀν δαφνινον δε μη ᾐ , | ||
ἐμβαλλεσθω δε εἰς τας κεʹ λιτρας αὐτου μοδιος ἰταλικος του σπερματος . διηθησας οὐν το ἐλαιον ὡς εἰρηται και ἀποχωρισας |
τα σοφισματα . παρατηρησις ἐστι τῳ ἐρωτωντι το καταναγκαζειν τον προσδιαλεγομενον ὁμολογειν τα ὁμωνυμα και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα | ||
προς ἀληθειαν προς το πραγμα Σωκρατικως προς νικην προς τον προσδιαλεγομενον ῥητορικως◄ των ἡδεως μεν κτλ . ὁτι ἡ ἀγνοια |
δια ταυτα οὐν ὀρρωδουντος μου ὑπερ αὐτων και ἐν φυλακῃ ποιουμενου , ὁπως ἀν μη θυραζε ἐκφοιτησειαν , λανθανουσιν οἱ | ||
πρωτον ποιουν παν καθ ' αὑτο κρειττον εἰναι δει του ποιουμενου : οὐ γαρ ἡ ἀμουσια μουσικον , ἀλλ ' |