| ? [ ] [ ] αισι [ ] [ ] μει [ ] [ ] μησ ? ? [ ] | ||
| , ἀβουλει , ἀμελει πλην του ἀσφαλη . Τα εἰς μει δια διφθογγου γραφονται , οἱον πανδημει , ἀτρεμει , |
| γε : οὐ μην ἐτι ἐν τῳ καλως γε : ἐπιτεταται γαρ ἡ ἐκπληξις . ἀλλα μην και ἐν τῳ | ||
| ' αὐτου του ἡγεμονικου , ἀφ ' οὑ ταυτα παντα ἐπιτεταται δια των οἰκειων ὀργανων προσφερως ταις του πολυποδος πλεκταναις |
| τους ξενους εἰς Καριαν , βοηθησοντας τοις περι τον Κασανδρον πολεμουμενοις ὑπο Πτολεμαιου του στρατηγου , τους δε περι τον | ||
| καθ ' ἡν ἡμεραν Ἰων ὁ Ξουθου ἐβοηθησε σπουδηι πολληι πολεμουμενοις Ἀθηναιοις ὑπο Εὐμολπου του Ποσει - δωνος , Ἐρεχθεως |
| ἀληθους ἐλεγχου ὁρισμῳ τηρουμενων ἡ φαντασια της ἀπατης γινεται . διαιρουμενοις οὐν οὑτω τοις τοιουτοις σοφισμασι κοινον ἐπι πασι θετεον | ||
| το θρεπτικον . οὐ γαρ ὡσπερ ἐν τοις ὡς γενος διαιρουμενοις εἰς εἰδη ὁ κατα το κοινον ἀποδιδομενος λογος και |
| τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | ||
| δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες |
| χρονος , και των στρατευομενων ἐπιπεμψας τινας , μηδενος καινοτερου προσπεσοντος , τους ἀριστους και εὐγενεστατους ἠδη ζωντας ὡς ἐν | ||
| . ἐξαπιναιου δε του δεινου και παρα δοξαν τοις Οὐολουσκοις προσπεσοντος ὀλιγοι μεν τινες ὑποσταντες προς τῳ χαρακι μαχομενοι κατεκοπησαν |
| ἡ αἰτια ἐν τοις ἐκτος ᾐ , μηδεν συμβαλλομενου του πραττοντος : οἱα δ ' ἐφαμεν εἰναι τα μικτα , | ||
| και την Ἀθηναν ἀρωγον . συνεντες οὐν οἱ δορυφοροι κακως πραττοντος ἐσηλθον ἀθροοι και τον τυραννον ἀπεκτειναν λιποθυμουντα ἠδη . |
| μητε το ἀλγεινον ὡς ἀμαχον δεδιοτας μητε το ἡδυ ἀνδραποδωδως προαιρουμενους και την εὐδαιμονιαν ζητουντας ἐν τῳ μελιτι και ταις | ||
| τῳ μεταβαλλοντι τα πραγματα χρονῳ και το τους τα κρατιστα προαιρουμενους ἐπαινειν και το τα μελλοντα ἐκ των γεγονοτων εἰκαζειν |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
| , οὐ τι τοσος γε ὁσος Τελαμωνιος Αἰας ἀλλα πολυ μειων : ὀλιγος μεν ἐην λινοθωρηξ , ἐγχειῃ δ ' | ||
| πυκτης δε ἀρα κἀκεινος ἠν , εὐχειρ την τεχνην και μειων οὐδεν του παππου , ἐπει δε ξυνηκαν της ἀπατης |
| μετα ταυτα ἀνθρωποις καταλιπειν , ἰσχυος μεν , δια το μειναι ὑμιν την εὐτυχιαν και μη μεταβληθηναι , εὐβουλιας δε | ||
| , και μαλιστα της Κνωσσιων , † των πολεμικων : μειναι δε τινα των νομιμων παρα Λυττιοις και Γορτυνιοις και |
| μικραν ἐχον ὁμοιοτητα φαινεται ἐκεινο . ὁταν γαρ καθευδῃ , κατιοντος του πνευματος και του αἱματος ἐπι την ἀρχην συγκατερχονται | ||
| οἰνῳ , μαινομενος κακ ' ἐρεξε δομοις ἐνι Πειριθοοιο . κατιοντος γουν του οἰνου ἐς το σωμα , ὡς φησιν |
| , ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | ||
| φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν |
| ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
| κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
| προς το μη λυπεισθαι . παραμυθητικον γαρ ὁ φιλος και ὁρωμενος και λεγων , ἐαν ᾐ ἐπιδεξιος : γινωσκει γαρ | ||
| τοις βασιλειοις τον ἁπαντα χρονον διετριβεν , ὑπ ' οὐδενος ὁρωμενος πλην των παλλακιδων και των περι αὐτον εὐνουχων : |
| ὑψηλοτατων δενδρων ποιουμενοι : και ταις μεν ἀγελαις αὐτων οὐκ ἐπιτιθενται δια το μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε | ||
| μεν της ἡμερας ἐγενετο : εἰς δε την ἐπιουσαν νυκατα ἐπιτιθενται ἐλθοντες ἐκ του ὀρους οἱ Θυνοι . και ἡγεμων |
| ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
| πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
| γενος οὐτε εἰδος οὐτε διαφορα οὐτε ἰδιον οὐτε συμβεβηκος : ἀναιρουμενου δε του εἰναι ἀπο τινος αὐτων ἀναιρειται ἡ οἰκεια | ||
| δε των μη οὑτως ὀντων ῥηματων παντα εἰσαγεται πλην του ἀναιρουμενου , οἱον ὁ Σωκρατης οὐ περιπατει ἑτερα μυρια εἰσαγεται |
| ἠν οὐδ ' ὑβριστης . ἐφης ἀν αὐτον ἐπιστασθαι το μελλον : οὑτω μετριος ἠν . ᾡ και φιλον ἐποιησας | ||
| μοιρᾳ , και το προτερον και το νυν και το μελλον . Ἀλλα και το ἐχειν οὐ σμικρον ἐστιν ἐν |
| την γενεσιν συνειρειν . ἐνθαδε δε ὁσον μονον λυσαι το ἀπορουμενον λεγει φησι γαρ ὁτι οὐδε την ἀρχην ἐστι συνεχη | ||
| παρακαταθηκην δουναι , ἐπειτα τον ἑτερον ἀπολαβειν : και οὑτως ἀπορουμενον διηλεγξεν . . . Ἑρμαγορας Ἀμφιπολιτης , φιλοσοφος , |
| κωλυματος τινος ἠ παρ ' αὐτην την κυουσαν ἠ του περιεχοντος οὑτω διατεθεντος ὡς ἀσυμμετρως προς τηνδε την κυησιν ἐσχηκοτος | ||
| νωθρος , ὠ παι , δεκτικος ὠν των ἐκ του περιεχοντος συνισταμενων νεφων ὁπου δ ' ἀν ἐμπεσῃ νεφελη , |
| γενεσιν , συμφυες το ἁμαρτανειν ἐστιν , ὑπερ οὑ το θειον εὐχαις και θυσιαις ἀναγκαιον ἐξευμενιζεσθαι , μη διακινηθεν ἐπιθειτο | ||
| και ἐπιστημης ἀπληστοι διατελουντες ἀνακεκλησθαι λεγονται : προς γαρ το θειον ἀνω καλεισθαι θεμις τους ὑπ ' αὐτου καταπνευσθεντας . |
| Το λογιστικον ] οὐν αὐτης ἀνω προς το ἀνω ἀει πληρουμενον και ἐλλαμπομενον μενει ἐκει , το δε τῃ του | ||
| Παμφυλιᾳ : δευτερον δε τον Ὑρκανιον ἐκ του Κρονικου κολπου πληρουμενον . ἐστι δε και περι τουτου παλιν ἀμφιβολος ἡ |
| ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | ||
| γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ |
| ὁλως τε πασαι αἱ ἀντιθετικαι ἀλληλαις ὡς ἐπι το πλειστον συμπλεκονται , και οὐ μονον ἀλληλαις ἀλλα και ταις ἀλλαις | ||
| ἐν ταις ἀλλαις ἐγκλισεσιν οἰκειοτητα προς ἀλληλους ἐχοντες συναπτονται και συμπλεκονται και οἱ δυο ἑνα χρονον ἀποτελουσι . Ποιοι δε |
| παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | ||
| εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους |
| κατηγορεισθαι : μονον γαρ το συμβεβηκος δυναται καθολου εἰναι και μερικον , καθολου μεν ὡς το λευκον κατα πλειονων φερομενον | ||
| Πλατωνι , δοκει παρεπεσθαι το τοδε τι , ἠγουν το μερικον και ὡρισμενον και το ὀν το ὡς μερικον , |
| ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
| προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
| χωρας της ἐμης οὐ τοις παρανομουσιν ἐπετιμησατε , ἀλλα τον ἀδικουμενον εἱρξατε δεκα μηνας : ἁς δ ' ἐφερε παρ | ||
| : ἑν ἐστι κερδος τῳ τεθνηκοτι , το ἑαυτον ἐκδικησαι ἀδικουμενον και χωρις αἰσχυνης και μετ ' εὐκλειας θανειν : |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| φησι μεσον προβληματων και θεωρηματων : καθο μεν γαρ ζητησαι προτεινει , ποιησαι πως προβαλλει , καθο δε οὐκ εἰς | ||
| . κεχηνε δε τῃ διαστασει των περικειμενων ὀστρακων , και προτεινει σαρκιον ἐξ ἑαυτης οἱονει δελεαρ τοις παρανηχομενοις των ἰχθυων |
| μαιομενων και ζητουντων ἐν θυμῳ μεγαλην ἀρετην : και γαρ κινουμενου του θυμικου ἐν τῃ καρδιᾳ , ὁθεν και εὐκαρδιος | ||
| μετα δε * * * κατα τας των μερων του κινουμενου ἰδικας κινησεις : ἡ μεν γαρ ὁλη κινησις ἐν |
| δεδεχθαι , ἐξον πολλῳ τινι μειζονι τετιμησθαι και ὁ τους μετασχοντας παραπλησιους εἰναι δοκειν ποιει τοις θεοις : τους τοινυν | ||
| ἐγω δε τουτους οὐτε των περι της εἰρηνης συνθηκων οἰδα μετασχοντας ὑμιν οὐτ ' ἐν ταις στηλαις ἀναγεγραμμενους οὐτ ' |
| ἐργου , ἠφανισεν ἠ ἐβλαψεν , ὡσπερ ὁσα αὐανθειη ἀν παριοντος πυρος , ἠ ζῳα ἐλαττω ὑπο μειζονων δρομου παρασυρειη | ||
| οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος μεν εἰσω του πνευματος εἰς την γαστερα : συν |
| ὡς ἀποδωσων τε τοις γονευσι και περι Ἁβροκομου ἐκει τι πευσομενος : και δη ἐμβαλων παντα τα αὑτου εἰς ναυν | ||
| ἐμου αὐτου του ταλαιπωρου σχεδον ἀντικρυς ἐκτετοξευσθαι και κεκενωσθαι , πευσομενος δε και ἐρωτησων , εἰ χρη μεταβαλοντα τους τροπους |
| ὁτι οὐχ ὑπερ τουτων ἐλεγον , ἀλλα τοις νομοις τοις κειμενοις ἐβοηθουν . ἠρξαμην μεν οὐν τουτων ἑνεκα , δεδιως | ||
| ἀποδεικτικη ἡ ὁριστικη : ἐδυνατο γαρ ὁσον ἐπι τοις πρωτοις κειμενοις ἑτερων μεν εἰναι , ἀποδεικτικη μεντοι και αὐτη εἰναι |
| - νατο μεγιστον φορτιον και ἀλλος κρομμυων . ταυτα δε καταθεμενος ὡς ἐπι δασμευσιν ἐθυετο . Ξενοφων δε μεταπεμψαμενος Κλεανδρον | ||
| ἡσυχιαν , οὐ μην ἐδυνηθην , ἀλλ ' οὐκ ἐφθην καταθεμενος και ἀνειλομην . εἰτ ' ἐμεριζον ἐμαυτον εἰς τε |
| τελευταιας ἐμνημονευσε Καλλιροης ἀξιοπιστῳ τῳ προσωπῳ , ὡς οὐδεν αὐτῳ μελον . “ κἀκεινο ” φησι “ το γυναιον το | ||
| παροτρυνεις με προς τον λογον , ὡσπερ οὐ πανυ σοι μελον εἰ ἀποτμηθειης την γλωτταν κρατηθεις ἐν τοις λογοις . |
| , και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
| τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
| : τουτῳ δη δειν τῳ τροπῳ συνεπομενον και παιζοντα ὁτι καλλιστας παιδιας παντ ' ἀνδρα και γυναικα οὑτω διαβιωναι , | ||
| , εἰπων ὡς ἐν τῃ των Ἀπατουριων ἑορτῃ Ἀθηναιων οἱ καλλιστας στολας ἐνδεδυκοτες , λαβοντες ἡμμενας λαμπαδας ἀπο της ἑστιας |
| δεσμοι , δει τους ναρθηκας ἀποσφιγγειν και μη λυειν . πλατος δε ἐχετωσαν ὡς δυο ἡμισυ δακτυλων . οὑτω περι | ||
| γραφομενῳ μεσημβρινῳ . ἑνεκεν μεν οὐν του την γινομενην κατα πλατος πλειστην παροδον της σηληνης ἀκριβως ἐπιγιγνωσκειν συνεχρωμεθα τῃ διοπτευσει |
| . Δαταμης ἐπιβουλευων Σινωπευσι ναυτικον ἐχουσιν αὐτος ναυπηγων και τεκτονων ἀπορουμενος φιλιαν συνθεμενος προς αὐτους ἐπηγγειλατο Σησαμον αὐτοις ἐκπολιορκησας παραδωσειν | ||
| ταυτῃ τε και τῃ των Ἐγγυϊνων ἀπεδωκε την αὐτονομιαν . ἀπορουμενος δε χρηματων εἰς τας των ξενων μισθοδοσιας ἐξαπεστειλε στρατιωτας |
| Ὁτι Λακεδαιμονιοι Ἰσαδαν ἐτι παιδα ὀντα και μηπω του νομου καλουντος αὐτον ἐς ὁπλα , ὁτι ἐκ του γυμνασιου ἐκπηδησας | ||
| προτεινοντων και λογοποιων και συγγραφεων και ἁπαντων ὡς αὑτον ἑκαστου καλουντος και μεθ ' αὑτου σκηνουσθαι κελευοντος , ταινιουντων , |
| συ δε της παρα τοις πολλοις δοξης ἀλογεις οὐδεν εὐφημιας ἐπιστρεφομενος . ” ἁπερ και λεγειν και ἐννοεισθαι ἀσεβεστατον : | ||
| γυναιξιν ὡπλισμεναις και οἱδε ἐμαχοντο και προθυμως ἐθνησκον , οὐκ ἐπιστρεφομενος αὐτων οὐδεις οὐδε τα νωτα δεικνυς οὐδε φωνην ἀφιεντες |
| , ὑπο καυματος και κνησμου : και ἐστιν οἱσι φλυκταιναι ἀνιστανται ὡς ἀπο πυρος κατακεκαυμενοισι : και οὐ προτερον τουτο | ||
| καθευδουσιν ἐκτειναντες αὑτους ὡσπερ ἀποθανοντες , ὁθεν μετα τινος ληθης ἀνιστανται και ἀλλοσε ποι μαλλον εἰσιν ἠ οὑπερ εἰναι δοκουσιν |
| και δευτερας τριαδας και δυαδας , εἰπερ ἐκ τοιουτων ἀρχων ἐπιτελουνται : ἀδυνατου δε ὀντος του ἑπομενου ἀναιρεισθαι βουλεται και | ||
| και Ἐνορχης , ὁτι μετ ' ὀρχησεως αἱ θυσιαι αὐτῳ ἐπιτελουνται . ἐγω δε φημι ἀλληγορικωτερως τουτον Φαυστηριον παρα την |
| και αὐτη του ἐναντιου : οὐ γαρ ἐσται τι γιγνομενον ἐφθαρμενον . μηποτε προχειρως εἰληπται , ὡς εἰ ἀδεκτος θανατου | ||
| μοριον αἱματος : ἠ γαρ φλεβα τεμοντας κενωσαι δει το ἐφθαρμενον αἱμα , ὁταν περι αὐτο το μοριον φλεψ μεγαλη |
| μονον ἐστη , ἀλλ ' ἁτε φιλομαθης και φιλοκαλος , ἀγαμενος την θεαν , λογισμον εἰκοτα ἐλαμβανεν , ὁτι ταυτα | ||
| . ἐνθα δη πληγεις εἰς τα στερνα παραχρημα πιπτει . ἀγαμενος δε της ἀλκης αὐτον Ἀχιλλευς ἐτι ἐμπνουν ἀνεκρινεν , |
| εἰς ψ ληγοντα γεγονοτα παρα τον παρακειμενον την παραληγουσαν του παρακειμενου φυλαττοντα ἐχοντα τε τουτον δια των δυο μμ λεγομενον | ||
| κατ ' αὐτου : ἐαν οὐν θελῃ πιειν ἐκ του παρακειμενου ὑδατος , πιπτει ἡ πετρα ἐπανω αὐτου και τιμωρειται |
| χρονος διδαξει το στεναζειν . . . ὡστε κἀκεινος τουτο μαθησεται . . ὁ γηρασκων ] ὁ παλαιος , ὁ | ||
| φυσιν , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι διδασκοντος αὐτου συνακολουθησει και μαθησεται τα διδασκομενα . ὁτι δε διδασκει τουτο αὐτο ἡμας |
| ὡν εὐεργετουντο ἀπαιτουμενοι εὐεργεσιαν ᾐτουντο μη ἐπι Κερκυρᾳ την φυγην καταλυειν , ὡστε ἡμιν ὁ τι δρασωμεν ἠπορει ἡ γνωμη | ||
| οἱ της βουλης προεστωτες τους εἰσφεροντας καινα πολιτευματα δημαρχους και καταλυειν ἀξιουντας τον πατριον της πολιτειας κοσμον αἰτιους ἀπεφαινον της |
| καθαρωτατον ὑδωρ ἐκδιδουσα εἰς τον Ἀξιον , ὁς ἐκ πολλων πληρουμενος ποταμων θολερος ῥεει . φαυλη οὐν , φησιν , | ||
| Ῥοδανος μεγιστος τε ὠν και πλειστον ἀναπλουν ἐχων ἐκ πολλων πληρουμενος ῥευματων : λεκτεον οὐν ἐφεξης περι τουτων . ἀπο |
| ὑπαρχον : τον γαρ ἀναγκαιον τροπον , οὐ το ὑπαρχειν ἀναιρουσιν . εἰ γαρ μηδενι ἠ μη παντι ἐξ ἀναγκης | ||
| ἐς τας πολεις οὐκ ἀγουσιν , ἀλλα και ποθεν ἐπιπηδησαντες ἀναιρουσιν , ὡς μοιχους μεμισηκοτες . Ἰνδων δε ὁ μεγας |
| δε ἐκ του ἐχινου μετα ἑνος κοκκου σατυριου κεκλασμενος και διδομενος ἐν ποσει ἠ βρωσει μεγιστην ἐντασιν ποιειται , μαλιστα | ||
| στεφανους διδοντες . και βραβειον λεγεται ὁ παρα των βραβευτων διδομενος στεφανος τῳ νικωντι , . , . * . |
| ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | ||
| ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις |
| ζητητεον τῳ διορθωτῃ : ὡς ἀδικηθεις γαρ μονον και ὡς ἀδικουμενος ἑκατερος λαμβανεται : και ὁ ἐκερδανεν ὁ ἀδικησας ἠ | ||
| ἀνδρες . Ἐρανικος προς τους Πατροκλεους παιδας : ἁ μεν ἀδικουμενος , ὠ ἀνδρες . Προς Ἀμεινοκρατην διαδικασια περι καρπων |
| εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | ||
| πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ |
| φθειρομενου αὐτου : ἀσθενουντος : πλαγιασμος ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται | ||
| γαρ φησιν ἀντι του ἀπολιμπανω ἐμαυτην ἐξ ἀθυμιας : και παραλυεται μου τα μελη ἐλαυνομαι ] διωκομαι κλυεις ] † |
| ” ἀνιοντος ἀνερχομενου , ἀνατελλοντος : “ Ὑπεριονος δ ' ἀνιοντος . ” ἀντιβολησειν ἐπιτευξειεν , ἐν τῃ Φ της | ||
| ἀνδρων , οἱ μεν δυσομενου Ὑπεριονος , οἱ δ ' ἀνιοντος . Κρατης μεν οὐν παραδοξολογων τα ὑφ ' Ὁμηρου |
| και σεμνα ὀνοματα ταὐτον ἀν φαινοιτο ὡς εἰ τις τραγικον προσωπειον μεγα παιδι περιθειη νηπιῳ : πλην ἐν μεν ποιησει | ||
| ἀν ἐπιτριψαι τῳ ῥοπαλῳ παιων τουτον αὐτον τε και το προσωπειον , οὑτως ἀτιμως κατατεθηλυμμενος προς αὐτου . Τοιαυτα και |
| ' ἐπαν ληφθωσιν ὑπο των ἁλιεων , τεθνεωτες ἐπιτριβουσι τους ὠνουμενους . της οὐσιας γαρ εἰσιν ἡμων ὠνιοι , ὁ | ||
| ἠ ἐπι καταλυσει του δημου συνιοντας ἠ τους τα τελη ὠνουμενους και μη καταβαλλοντας δησαι . νυν δε ταυθ ' |
| ἀποτελουσι . τουτῳ δε τῳ λημματι και ταυτῃ τῃ ὑποθεσει προσλαμβανεται ἑτερον το ταδι δε ἐν τῳ τι ἐστι μονα | ||
| δ ' ἀν λεγηται , πλοκης ἠξιωται τοιασδε : καιρια προσλαμβανεται , και ταυτης γινεται ἁπλουν ἁμμα , εἰθ ' |
| δικαζοντες και αἱρουμενοι . ἀναβαλλεσθαι μεν ἐστιν το παριεναι και προϊεσθαι τον ἐπιτηδειον καιρον της πραξεως : ὑπερτιθεσθαι δε το | ||
| νεωτερους νομοθετας κολαζοντος , οὐδεις ἐτολμα περι νομων διορθωσεως φωνην προϊεσθαι : ἐν παντι δε τῳ μετα ταυτα χρονῳ παρα |
| , ὡστε τιμων μεν ὡν ἀν αὐτος κεκτηται μεταδιδωσι , τιμωρουμενος δε ὡν αὐτος οὐδαμως ἐχει . ἀλλ ' ὡσπερ | ||
| διο τας τε βακχειας και πασαν την μανικην ἐμβαλλει χορειαν τιμωρουμενος : ὁθεν και τον οἰνον ἐπι τουτ ' αὐτο |
| τε χρυσιου πειθω ῥᾳδιως και ἐμβας τυχων του Ποσειδωνος ἐκομιζομην τερπομενος , Περινθον τε παραπλεων Ῥοιτειον τε και Σιγειον και | ||
| τῳ ποιητῃ μηνιων Ἀχιλλευς καταλαμβανεται ὑπο των ἐξαποσταλεντων πρεσβευτων φρενα τερπομενος φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ : ἐπι δ ' ἀργυρεον |
| . Εὐριπιδης Πλεισθενει : οὐ τον σον ἐκταν πατερα , πολεμιον γε μην , Αἰσχυλος δε Παλαμηδει : τινος κατεκτας | ||
| τοτε γαρ αὐτον , ὡς ἐοικεν , ὁ δημαρχος ψηφιειται πολεμιον , ὁταν ἡμων γενηται δυνατωτερος . ” Ταυτ ' |
| εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | ||
| , πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το |
| , ὁ τι προς ἡμας ἀπολογησῃ μη τῳ σαυτου τροπῳ χρησαμενος . οὑτος δ ' ἐστι μηδαμου ῥᾳθυμειν . ἐξ | ||
| ἠδη γεγονοτων . τουτο οὐν ἐδηλωσεν ἐπι της ὑλης παραδειγματι χρησαμενος ὡστε ἐκ πυρος μεν ὑδωρ γινεται , ἐκ δε |
| ὁδηγουσιν αἱ αἰσθησεις την διανοιαν προς καταληψιν , ἀλλα και ἐναντιουνται αὐτῃ . ἀμελει γουν ἐκ του το μελι τοισδε | ||
| δε τουτο και δικανικως : μελεταται το συμβουλευτικον , ὁτε ἐναντιουνται ἡμιν συμβουλευσουσιν ἠ νομος , ἠ ψηφισμα ἠ τι |
| σε τουτουϊ βιβλιου , γραφηναι εἰσ - πραττομενοι , οὐκετι προχειρος ἐγεγονειν ἐκεινῳ , σοι την πρωτην χαριν ἀποταμιευομενος . | ||
| Ἀγησια , προς σε δε ἐστιν ἐπαινος ἑτοιμος , ἠγουν προχειρος , οὐ συν πονῳ εὑρισκομενος , ἁτε δηλονοτι ὑφ |
| της γης σχισματα , κατω συρουσιν . Ἀει δε και διαπαντος τῳ χλιαρῳ ἀνεμῳ οἱ καρποι χαιροντες πυκνοι και συνεχεις | ||
| , διηνεκης δε ταις εὐδαιμονιαις , εὐεργεσιαις δε ταις αὐταις διαπαντος κεχρημενος . εἰ δε μαλιστα τῳ Φειδιᾳ τῳ δημιουργῳ |
| κατα το δυνατον ἀνθρωπῳ . ὁμοιωσις δε θεῳ ἐστι το ὁσιον και δικαιον γενεσθαι μετα φρονησεως . ὁ δε ἐκ | ||
| Ἑλληνας , ἐπει δε οὑτως ἀποσπουδαζεις αὐτον , ὡς μηδε ὁσιον ἡγεισθαι το ὑπερ τοιουτων λεγειν , ἰωμεν ἐφ ' |
| μαχην σημεια , τους Περσας ἐταραττες . ὁ δε κακως ἀπολουμενος Δημαρατος ὁ τα παρ ' ἡμιν ἐπαινων προς ἐκεινους | ||
| αὐτῳ θανατου ποτε ἀξιον ἐργασασθαι , προυφερε τε ὡς ἀπεστελλετο ἀπολουμενος . και της μεν των Ἑλληνων δουλωσεως ὀλιγον ἑαυτῳ |
| αὐτῳ ” θαρσει , διαλυε . “ Αἰσωπος ἐπιγνους ἑαυτον ἐπαινουμενον , παρρησιας λαβων καιρον ἠρξατο λεγειν . [ ” | ||
| του Νειλου , ὑπερ τον ἱππον τον ποταμιον εἰς ἀλκην ἐπαινουμενον : κροκοδειλος δε ὀνομα ἠν αὐτῳ . παρηλλακτο δε |
| δια ταυτα οὐν ὀρρωδουντος μου ὑπερ αὐτων και ἐν φυλακῃ ποιουμενου , ὁπως ἀν μη θυραζε ἐκφοιτησειαν , λανθανουσιν οἱ | ||
| πρωτον ποιουν παν καθ ' αὑτο κρειττον εἰναι δει του ποιουμενου : οὐ γαρ ἡ ἀμουσια μουσικον , ἀλλ ' |
| , το ἐν τῳ αἰσθητῳ στερεον διαιρεθειη , παντως ἐπιπεδῳ διαιρεθησεται , οὐκουν και το ἐπιπεδον γραμμῃ και ἡ γραμμη | ||
| γαρ τοις κεφαλαιοις , ἀλλα τῳ σκοπῳ μονον της στασεως διαιρεθησεται . Το συμφερον διττον ἐστιν , ὁτι χρησιμον και |
| ὁτι το τις οὐκ ἐξεταζεται παντελως : ὁ δε στρατηγος προσκειμενου του πραγματος ὑπονοιαν τινα και ἐξετασιν ἐκ της τιμης | ||
| προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του δβ ὁ ἀπο του προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του γδ ὁ ἀπο του |
| τον ὡν οὐκ ἀνευ λογον ἐχον , οὑτω συνηρτηται τοις προηγουμενοις αἰτιοις . Βελτιον οὐν φιλιαν και οἰκειωσιν αἰτιασθαι , | ||
| μη πασιν ὡς προηγουμενοις χρηται , ἀλλα τοις μεν ὡς προηγουμενοις , τοις δε μη οὑτω . Κατα λεξιν δε |
| ἀλυξαι : φυγειν , εἰς το ἐκφυγειν . Ἑρπων : συρομενος ὁ πολυπους . ἀσπετα : γραφεται ἀσχετα . ἀσχετα | ||
| . . . Ἐνθεν ἀποθρῳσκει γενεσις πολυποικιλου ὑλης : ἐνθεν συρομενος πρηστηρ ἀμυδροι πυρος ἀνθος κοσμων ἐνθρῳσκων κοιλωμασι : παντα |
| ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
| . . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
| ἀντι του ἐπετρεπον και ἐμαρτυραντο ἀπαγειν : ἐκβαλλειν ὡς οὐ μετον : ἀντι του οὐδεν κοινον εἰ δ ' ἐτι | ||
| οὐ παυσομεθα , ἑως ἀν τι μνημης και του φρονειν μετον ἡμιν τυγχανῃ . φαιην δ ' ἀν ἐγωγε και |
| μεν ὁμοιως ἐπι των ἀπηλιωτικων ὀντες κεντρων ἠ ἐπαναφορων , ἐπισινεις δε ἐπι των δυτικων . Ἀρης μεν γαρ βλεψας | ||
| και φιλοστοργοτερους θανατῳ χωριζουσι , τους δε λοιπους ἐχθρους και ἐπισινεις ποιουσι : μαλιστα δε ἐξω των κεντρων γενομενοι . |
| τως γαρ ἀμεινον : ὁ γαρ και προσθεν ἀκουει ἀνδρος ἐπερχομενου και ἐς ἑρκεα θηρος ἰοντος . ταυτα ἀκουσας ὁ | ||
| ἀπεργαζεται νομον : κατα δε ψηφισματος εἰσαγωγην , οἱον βασιλεως ἐπερχομενου πολλῳ στρατῳ γραφει Θεμιστοκλης , ἐκλιποντας την πολιν εἰς |
| συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
| Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
| θαψιας δε μη παρουσης , τοσουτον σταθμον μιξεις ἠτοι καρδαμωμου σπερματος ἠ εὐζωμου . κἀν δαφνινον δε μη ᾐ , | ||
| ἐμβαλλεσθω δε εἰς τας κεʹ λιτρας αὐτου μοδιος ἰταλικος του σπερματος . διηθησας οὐν το ἐλαιον ὡς εἰρηται και ἀποχωρισας |
| δε αἰσθησεις οὐχ ὑλαι γινονται των αἰσθητων : οὐ γαρ λευκαινεται ἡ αἰσθησις οὐδε μελαινεται οὐδε βαρυνεται ἠ ὀξυνεται , | ||
| βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , ὑπο εὐρωτος λευκαινεται . παλην γαρ ἐλεγον το λεπτοτατον του ἀλευρου , |
| γινομενος . ἀκολουθος δε ἐστιν ἑτερος λιθος περι τον τραχηλον φορουμενος , ὁς ἐστι σεληνιτης , ἐν ᾡ φαινεται ἡ | ||
| κεφαλῃ λοφος του ἀλεκτορος μετα χονδρολιβανου και ὀλιγου κερατος ἐλαφειου φορουμενος , ἀποστρεφει παντα φοβον νυκτερινον , και παν συναντημα |
| και ἀδιατμητον , ἀχρις ἀν ἠ ἐν χρησει ὀν και φορουμενον κατατριβῃ ἠ και ἀνευ χρησεως κειμενον ὑπο του χρονου | ||
| την ἡμεραν ὁ ἀν εἰπῃ πιστευθησεται . εἰς κοιτην δε φορουμενον ὁραματα ἀληθη δεικνυσιν . Δρακοντιων δυο εἰδη εἰσιν : |
| νεωτερισμων . Πιττακος δ ' εἰς μεν την των δυναστειων καταλυσιν ἐχρησατο τῃ μοναρχιᾳ και αὐτος , καταλυσας δε ἀπεδωκε | ||
| αὐτων πεπραγμενων κατασκευασει σεμνυνομενος : και φησει τουτο εἰναι τυραννιδος καταλυσιν το παυσαι την πολιν δουλευουσαν : ἠ ἀπο του |
| καθαιρετικον του ἀξιωματος : ὁ δε Δημοσθενης θειᾳ τινι μεθοδῳ κεχρημενος τουτῳ και το ἀξιωμα φυλαττει λαμπρον , και ὁσον | ||
| και πολλακι δοσκον ἀλητῃ τοιῳ , ὁποιος ἐοι και ὁτευ κεχρημενος ἐλθοι : ἠσαν δε δμωες μαλα μυριοι ἀλλα τε |
| αἰτιωμαι , οὐδ ' ἀναγκασθεντ ' αὐτων οὐδενα δει δοκειν χρηστον εἰναι τημερον , ἀλλα δι ' αὑτον και το | ||
| χρονος δε δειξει ς ' , ὡι τεκμηριωι μαθων ἠ χρηστον ὀντα γνωσομαι σε γ ' ἠ κακον . περισσομυθος |
| δε πρωτον ἐν τοις πραγμασι θεωρουνται , και δια των πραγματων ἐχουσιν οἱ λογοι την ἀληθειαν και την ὑπαρξιν . | ||
| ἐν ὑμιν ἐστι μερος ὡς πλειστους ἐπιθυμειν των παροντων νυνι πραγματων . και ταυτα ὁτι οὑτως ἐχει , οὐ χαλεπως |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
| λεγομενου , ἐχει την γενεϲιν και ἐκ των ἀποφυϲεων των περικειμενων τῳ ὀφθαλμῳ ϲωματων . ὑγρα δε ἐϲτιν ἐν τῳ | ||
| ἁμα κἀν ταις ὀφρυσιν ὑπτιον ἠ δια την ὑγροτητα των περικειμενων τῃ διαρθρωσει σωματων , δι ' ἡν χαλαρα τε |
| και νυν ἐκεινου τους ἐπιθαλαττιους ἀγαπω κωμους και τοιουτον ἑτερον ἐπιστηναι μοι ποθω δαπανηρον και πολυτελη νεανισκον . Εἰ μεν | ||
| τῳ δε ἁμαξευειν τον Γορδιον . και ποτε ἀρουντος αὐτου ἐπιστηναι ἐπι τον ζυγον ἀετον και ἐπιμειναι ἐστε ἐπι βουλυτον |
| δεικνυσιν . ἐπι τε των παιδιων σφοδρα λεπτον ὀν το περιτοναιον οὐκ αἰσθητην παραλλαγην τῃ συγκρισει προς τα κατα φυσιν | ||
| προϲ ἀλληλαϲ ζυγωϲομεν , ἐπειτα τον πυρηνα ἐξελκυϲομεν οὐτε τον περιτοναιον ἀποκοπτοντεϲ οὐτε τον διδυμον ἀναβαλλοντεϲ οὐτε ἀλλο οὐδεν , |
| δ ' αὐ νοτερον τε και διαπυρον και πασι τουτοις ἐπιτεταμενον τον αἰθερα τε και οὐρανον . οὑτως δη ὡσπερ | ||
| οὐχ ἑτερον ἐστι του προεπινοηθεντος , ἀλλ ' αὐτο ἐκεινο ἐπιτεταμενον . ἐπει οὐν ἀπο του ποσον ἐχοντος πλατος κατ |
| αὐτου , ἀποδιδωσι την αἰτιαν , των ἐξουσιαζοντων ἐν ταὐτῳ καθαπτομενος και νηφειν οἱον ἐγκελευομενος , ἱνα μη αὐτοι φαυλοι | ||
| ἀμφω ἱεσθην κοιλην ἐπι νηα νεεσθαι : Νεστωρ αὐ κατερυκε καθαπτομενος ἐπεεσσι : “ Ζευς το γ ' ἀλεξησειε και |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| ἐκ των φερομενων ὡς αὐτου διαλογων θαυμαζομεν ὡς ἐπιεικη και μετριον , πλην εἰ μη ὡς ἀληθως του σοφου Σωκρατους | ||
| πατερ : την φιλτατην μεν πρωτον ἀνθρωποις σχολην ὀχλον τε μετριον , οὐδε μ ' ἐξεπληξ ' ὁδου πονηρος οὐδεις |
| ἱκετειαις , ἀνατελλοντος τε ἡλιου και σεληνης και προς δυσμας ἰοντων προκυλισεις ἁμα και προσκυνησεις ἀκουοντες τε και ὁρωντες . | ||
| ἑλισσομενων ἐνιαυτοι , μακρα δε σηματα κειται ἀποπροθεν εἰς ἑν ἰοντων , οὐδ ' ἐτι θαρσαλεος κεινων ἐγω ἀρκιος εἰην |