| χρονος , και των στρατευομενων ἐπιπεμψας τινας , μηδενος καινοτερου προσπεσοντος , τους ἀριστους και εὐγενεστατους ἠδη ζωντας ὡς ἐν | ||
| . ἐξαπιναιου δε του δεινου και παρα δοξαν τοις Οὐολουσκοις προσπεσοντος ὀλιγοι μεν τινες ὑποσταντες προς τῳ χαρακι μαχομενοι κατεκοπησαν |
| οἱον ἐλαιας , ὁς ἀνοιχθεις λευκον προϊεται ἀνθος , οὑ πεσοντος εὑρισκεται τι οἱον βαλανος ἐπιμηκης , ὁπερ ἀνοιχθεν ἐχει | ||
| και μηδετεροις ἐν βεβαιῳ διαμενουσης : ὁμως ἀπειρου πληθους ἑκατερωθεν πεσοντος ὀψε και μολις Ῥωμαιοις ἐξενικησε βεβαιωθηναι το κρατος . |
| , ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | ||
| φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν |
| γαρ ἁλουργις ἀγαλματι περικειμενη , ταυτην ἐνδυς ἐργου εἰχετο . προσπεσοντες δε ἐν ταις [ φορων ] πορειαις τοις ἀγροις | ||
| ἡ Θηβαιων πολις , και μετα ἡσυχιας ἐξελθοντες , ἀφνω προσπεσοντες ἀμαχει Θηβας αἱρησομεν . τουτο δε ἐξαγγελθεν Θηβαιοι μαθοντες |
| . . ? . οὐ γαρ ἀτερ γε Ζηνος ἐριγδουπου προμος ἱσταται ὡδε μενοινων : ὁτι προμος σαφως ὁ προμαχος | ||
| αὐ Πολυδευκεα τυψεν ὁμοκλη : αἰψα δ ' ἑων ἑταρων προμος ἱστατο , φωνησεν τε : “ Ἰσχεο νυν , |
| ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
| δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
| λεγεται φωνη τις ἐκ της ναπης ἀφανους ὀντος του φθεγγομενου προσπεσειν κελευουσα μενειν τε αὐτοθι και πολιζεσθαι δια ταχεων και | ||
| το [ τηλικουτον ] ἠσεβηκοτων [ . ] εστι και προσπεσειν ? ? ? ? [ . ] αι ? |
| μητε το ἀλγεινον ὡς ἀμαχον δεδιοτας μητε το ἡδυ ἀνδραποδωδως προαιρουμενους και την εὐδαιμονιαν ζητουντας ἐν τῳ μελιτι και ταις | ||
| τῳ μεταβαλλοντι τα πραγματα χρονῳ και το τους τα κρατιστα προαιρουμενους ἐπαινειν και το τα μελλοντα ἐκ των γεγονοτων εἰκαζειν |
| ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | ||
| γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ |
| ἀτμος ἐπανιων , ἠν ἐχῃ στερεωμα προς ὁ τι χρη προσπιπτειν , παχυνεται και πυκνουται , και σταγονες ἀποπιπτουσιν ἀπο | ||
| ποιειν τα τοιαυτα , και μηδεν αὐτῳ των ἐναντιουμενων ἀπροληπτον προσπιπτειν . Εἰναι δε και πραον , της πραοτητος οὐσης |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| ἡκον , και τουτων οἱ πρεσβεις αὐτοι τε ἐστεφανωμενοι Ἀλεξανδρῳ προσηλθον και ἐστεφανουν αὐτον στεφανοις χρυσοις , ὡς θεωροι δηθεν | ||
| μη τι με τουτου ἑνεκα στυγνοτερον εἰδες ; μη οὐ προσηλθον σοι ποτε φαιδρῳ τῳ προσωπῳ , ἑτοιμος εἰ τι |
| τον ὡν οὐκ ἀνευ λογον ἐχον , οὑτω συνηρτηται τοις προηγουμενοις αἰτιοις . Βελτιον οὐν φιλιαν και οἰκειωσιν αἰτιασθαι , | ||
| μη πασιν ὡς προηγουμενοις χρηται , ἀλλα τοις μεν ὡς προηγουμενοις , τοις δε μη οὑτω . Κατα λεξιν δε |
| ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
| πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
| . δυνατον δε ἐστιν , εἰ γε χρεια φαινοιτο , προσπλεκειν των ἀποκρουστικων τι πολλακις ἠ παρηγορικων τοσουτον , ὁσον | ||
| γο . βʹ . παροντος δε και ἀψινθιου χυλου , προσπλεκειν και αὐτου γο . αʹ . ἠ οἰνανθην , |
| ἀλληλαις . Λεγω δη ὁτι και εἰς ἀπειρον αὐξομεναι ἐγγιον προσαγουσιν ἑαυταις και αἰει εἰς ἐλαττον ἀφικνουνται διαστημα . Ἠχθω | ||
| ἐνομιζετο δικαιος εἰναι και φρονιμος , και αὐτῳ νεμοντι βους προσαγουσιν Ἀπολλων και Ἀρτεμις και Ἡρακλης κριθησομενοι περι Ἀμβρακιας της |
| κατα νουν κινουμενος και διαλογιζομενος . ἐκ δε του κινυω παραγεται το κινυσσω : ἀφ ' οὑ και κινυγμα , | ||
| εἰς η και ἀποβολην του ι γινεται ἠερω , ὁθεν παραγεται το ἠερεθω ὡς το φλεγω φλεγεθω , νεμω νεμεθω |
| προτασεων . Λεγω δε ὁτι το ἐστι ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ . ἐνταυθα καλως εἰπεν ἐπι | ||
| ἐν ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ σχεδον τα της συνταξεως ἐγενετο . προσκεισεται γαρ και τῳ ἀλλοι μεν γαρ παντες , ὁσοι |
| ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
| κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
| δη τινι σεμνυνομενοι : γελοιον πεπονθοτες , εἰ γε μη λογιζονται , ὁτι τα βυβλια δια των γνωριμωτατων ἀγωνιζεται , | ||
| ⌈ οἱ γαρ ἀγρυπνουντες ὑπο φροντιδος τινος μεγαλας τας νυκτας λογιζονται . / κατασκευη . ἀλεκτρυονος ] τουτου γαρ ἡ |
| ἡ αἰτια ἐν τοις ἐκτος ᾐ , μηδεν συμβαλλομενου του πραττοντος : οἱα δ ' ἐφαμεν εἰναι τα μικτα , | ||
| και την Ἀθηναν ἀρωγον . συνεντες οὐν οἱ δορυφοροι κακως πραττοντος ἐσηλθον ἀθροοι και τον τυραννον ἀπεκτειναν λιποθυμουντα ἠδη . |
| φυλαττουσι το ω ἐν τῃ γενικῃ , ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται : το μεν γαρ Ἀτρειων πατρωνυμικον ἐστι , ὡσαυτως | ||
| ἀλλα ταις ὑσμιναις και ταις Δωδωναις : ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται ἡμιν ταυτα , ἐπειδη μεταπλασμον πεπονθεν ἡ δοτικη των |
| εἰναι : και τουτο μεν , ἠν τις ψαυσῃ αὐτων παριων ὑος , αὐτοισι τοισι ἱματιοισι ἀπ ' ὠν ἐβαψε | ||
| προσκυνητεον τοπαραπαν , οὐδ ' εἰ προς ταις θυραις αὐταις παριων γενοιο . γʹ . Ἀνυποδητος θυε και προσκυνει . |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| ἐδαφος . Το δε δεινον του συντελεσθεντος παρ ' ἐλπιδα προσπεσον και των Ἑλληνων πολλοις ἀγωνιαν περι των ὁλων μεγαλην | ||
| ἀναθεντων : ἀλλα και των οἰκειων , ὡσπερ ἐφην , προσπεσον τι και λαθον αὐτον ῥημα ἐπ ' ἀναθεσει , |
| παχος σχιζομενον λεπτον ὡς ἀν φυλλον , το δε λοιπον προσμενειν τε δυναται και σωζει το δενδρον ὡσαυτως περιπεφυκος . | ||
| Ταυτα μεν οὐν ὁ βασιλευς . Ὁ δ ' ἐπειρατο προσμενειν και ξυνεπεσθαι οἱ κατα βαρβαρων στρατευοντι , ἀλλα ταυτα |
| οὐν το του ἀνδρος σπερμα και κατασχεθεν ἐν τῃ μητρα προσφυεται ταις κοτυληδοσιν , εἰτε κατα τον δεξιον αὐτης κολπον | ||
| ἀμοιρον ἡ σπογγια κυημα ἐστι θαλαττης , ἀλλα ταις πετραις προσφυεται , ὡσπερ οὐν και ἑτερα , ἐχει δε τινα |
| Λυδοι και Ἰωνες τα γραμματα ἀπο Φοινικος του Ἀγηνορος του εὑροντος ἐλαβον : τουτοις δε ἀντιλεγουσι Κρητες ὡς εὑρεθη ἀπο | ||
| προς τε τας αἱμορραγιας αὐτῃ χρωνται και ὀνομαζουσιν ἀπο του εὑροντος Λυσιμαχειον . Λυχνιδος της εἰς τους στεφανους το σπερμα |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| ὑπαρχον : τον γαρ ἀναγκαιον τροπον , οὐ το ὑπαρχειν ἀναιρουσιν . εἰ γαρ μηδενι ἠ μη παντι ἐξ ἀναγκης | ||
| ἐς τας πολεις οὐκ ἀγουσιν , ἀλλα και ποθεν ἐπιπηδησαντες ἀναιρουσιν , ὡς μοιχους μεμισηκοτες . Ἰνδων δε ὁ μεγας |
| οὐδεν γαρ κωλυει μη διψωντα τινα μηδε οἱῳ χαιρει ποματι προσφερομενον πινοντα χαιρειν , μη τῳ πινειν ἀλλα τῳ συμβαινειν | ||
| ' αὑτους τε γενομενοι και κατα τυχην ἰδοντες σιτηγον πλοιον προσφερομενον , πεντε ναυσιν ἐπεπλευσαν αὐτῳ , και κατακυριευσαντες κατηγον |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
| μικραν ἐχον ὁμοιοτητα φαινεται ἐκεινο . ὁταν γαρ καθευδῃ , κατιοντος του πνευματος και του αἱματος ἐπι την ἀρχην συγκατερχονται | ||
| οἰνῳ , μαινομενος κακ ' ἐρεξε δομοις ἐνι Πειριθοοιο . κατιοντος γουν του οἰνου ἐς το σωμα , ὡς φησιν |
| ὀργανον σαμβυκη : καλειται δε σαμβυκη , ἐπει ὁταν ἐξαρθῃ προσαγομενον τοις τειχεσι , γινεται σχημα νεως και κλιμακος ἑνοποιουμενων | ||
| ἀνιωντες ἀτμοι : ῥοδινον δ ' ἀρκει μη πανυ ψυχρον προσαγομενον . συμφερει δε και ἡσυχια και ὑπνος τῃ τε |
| μεν ὁμοιως ἐπι των ἀπηλιωτικων ὀντες κεντρων ἠ ἐπαναφορων , ἐπισινεις δε ἐπι των δυτικων . Ἀρης μεν γαρ βλεψας | ||
| και φιλοστοργοτερους θανατῳ χωριζουσι , τους δε λοιπους ἐχθρους και ἐπισινεις ποιουσι : μαλιστα δε ἐξω των κεντρων γενομενοι . |
| δευτερα μηδ ' ἐστι το πρωτον γινομενον και αἰτιον τινος ἐσομενου , δια ποιαν αἰτιαν μετα τα πρωτα γινεται τινα | ||
| ὁλος μελλων ἐστιν , καθοσον δε προ της ἀρχης του ἐσομενου , ὁλοκληρος ἐσται γεγονως . ἐσται τοινυν του γεγονοτος |
| ὠκυμορου της θυγατρος ἀποθανουσης ἐτι περιειπε τον Γαιον , εὐνοιαν προσφερομενος οὐ πενθερου μαλλον ἠ γνησιου πατρος , ἡς ἐνομιζεν | ||
| τροπον ἀλλα και τοις παισι των Ἀθηναιων ὑπερηφανως και χαλεπως προσφερομενος . . . . . . . ἐπει δε |
| δια ταυτα οὐν ὀρρωδουντος μου ὑπερ αὐτων και ἐν φυλακῃ ποιουμενου , ὁπως ἀν μη θυραζε ἐκφοιτησειαν , λανθανουσιν οἱ | ||
| πρωτον ποιουν παν καθ ' αὑτο κρειττον εἰναι δει του ποιουμενου : οὐ γαρ ἡ ἀμουσια μουσικον , ἀλλ ' |
| εἰς ψ ληγοντα γεγονοτα παρα τον παρακειμενον την παραληγουσαν του παρακειμενου φυλαττοντα ἐχοντα τε τουτον δια των δυο μμ λεγομενον | ||
| κατ ' αὐτου : ἐαν οὐν θελῃ πιειν ἐκ του παρακειμενου ὑδατος , πιπτει ἡ πετρα ἐπανω αὐτου και τιμωρειται |
| ὁλως τε πασαι αἱ ἀντιθετικαι ἀλληλαις ὡς ἐπι το πλειστον συμπλεκονται , και οὐ μονον ἀλληλαις ἀλλα και ταις ἀλλαις | ||
| ἐν ταις ἀλλαις ἐγκλισεσιν οἰκειοτητα προς ἀλληλους ἐχοντες συναπτονται και συμπλεκονται και οἱ δυο ἑνα χρονον ἀποτελουσι . Ποιοι δε |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| τυχη και παιδεια και βουλησις : οὐ γαρ ἐπαναγκες εἰναι δεινους τους μικρα κεκτημενους : οὐδ ' ἐπιθυμειν χρηματων , | ||
| σοφος ἐσεσθαι ἠ τους πολιτικους τουτους , τους αὐτους τε δεινους ὀντας τα πολιτικα και χρωμενους ἑκαστοτε τῃ τε αὑτων |
| δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
| εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
| ὑπακουσαι , ἀναγαγοντος δ ' αὐτους ἐς την δημοκρατιαν ἐκ προσταγματος Ἀλεξανδρου παλιν δουλευσαι τοις Ποντικοις . ἐφ ' οἱς | ||
| τα τετρακοσια ταλαντα την δοσιν ἀπεφαινον εἰναι . Και του προσταγματος δε το ἀντιγραφον οὐκ ἀχρηστον οἰομαι κατακεχωρισθαι . Πολλῳ |
| ὡς ἀποδωσων τε τοις γονευσι και περι Ἁβροκομου ἐκει τι πευσομενος : και δη ἐμβαλων παντα τα αὑτου εἰς ναυν | ||
| ἐμου αὐτου του ταλαιπωρου σχεδον ἀντικρυς ἐκτετοξευσθαι και κεκενωσθαι , πευσομενος δε και ἐρωτησων , εἰ χρη μεταβαλοντα τους τροπους |
| των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
| προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
| της γε νυν διατριβης ἀξιον γιγνηται . Λεγε δη : προσφεροντες τῳ θαυματι τουτῳ την μεθην , ποιον τι ποτε | ||
| , και τας φιαλας ἐπι των δακτυλων ἀκρων ὀχειτωσαν , προσφεροντες τοις συμποταις εὐλαβως . τα δ ' ἐκπωματα και |
| ἐργου , ἠφανισεν ἠ ἐβλαψεν , ὡσπερ ὁσα αὐανθειη ἀν παριοντος πυρος , ἠ ζῳα ἐλαττω ὑπο μειζονων δρομου παρασυρειη | ||
| οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος μεν εἰσω του πνευματος εἰς την γαστερα : συν |
| την γενεσιν συνειρειν . ἐνθαδε δε ὁσον μονον λυσαι το ἀπορουμενον λεγει φησι γαρ ὁτι οὐδε την ἀρχην ἐστι συνεχη | ||
| παρακαταθηκην δουναι , ἐπειτα τον ἑτερον ἀπολαβειν : και οὑτως ἀπορουμενον διηλεγξεν . . . Ἑρμαγορας Ἀμφιπολιτης , φιλοσοφος , |
| κρισεως λογον , τοσουτον μονον ὑπειποντας φροντιδι της προσηκουσης τοις προκειμενοις ἀρχης και ταξεως ὁτι δει τους ποιητην τον θεον | ||
| προς το διατιθεναι γυναικας . ὁ μεντοι του Κρονου τοις προκειμενοις σχημασι συνοικειωθεις , ἐαν μεν και αὐτος ᾐ τεθηλυσμενος |
| . ἀφικετο δε εἰς Ἰταλιαν οὐ μονοστολος οὐδε ἀγελην βοων ἐπαγομενος : ἀλλ ' ἐπι δουλωσει και ἀρχῃ των τῃδε | ||
| ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς ταχιστα ᾐει . μοχθῳ δε ξυν πολλῳ και |
| και τοις ὠμοις [ και τῳ σωματι ] ἰσχυροτεραν την προσφυσιν παρεχεται . ῥαχις γε μην ἡ διπλη της ἁπλης | ||
| προσφυης ὁ χιτων εἰναι τυχοι , σπαρακτεον ἀκμῃ σμιλιου την προσφυσιν και ἀπολυτεον : τα δ ' ἀλλα ὁμοιως ἐγχειρειν |
| γενος οὐτε εἰδος οὐτε διαφορα οὐτε ἰδιον οὐτε συμβεβηκος : ἀναιρουμενου δε του εἰναι ἀπο τινος αὐτων ἀναιρειται ἡ οἰκεια | ||
| δε των μη οὑτως ὀντων ῥηματων παντα εἰσαγεται πλην του ἀναιρουμενου , οἱον ὁ Σωκρατης οὐ περιπατει ἑτερα μυρια εἰσαγεται |
| ἐκ της πολεως φυλαξαντες νυκτ ' ἀσεληνον . εὐθυς δε προσβαλοντες τῳ χαρακι των πολεμιων , ὁς ἐγγυτατω της πολεως | ||
| οὐν εὐθυς ἐν τῳ αὐτῳ χειμωνι ἐκ της Κνιδου και προσβαλοντες Καμειρῳ της Ῥοδιας πρωτον ναυσι τεσσαρσι και ἐνενηκοντα ἐξεφοβησαν |
| της δυναμεως της κατα την ἀρετην , και ἡγησαμενος αὐτῃ προσδειν των ἐκ της τυχης , ἱνα μετα τουτων ἑλῃ | ||
| ἐκφωνουμενα ἐξειπον , ἐδοκει δε μοι τῃ μεν ὁλῃ ὑποθεσει προσδειν τι , τοις δε ἐν ἀμφοτεροις τοις βιβλιοις γεγραμμενοις |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
| ἀποτελουσι . τουτῳ δε τῳ λημματι και ταυτῃ τῃ ὑποθεσει προσλαμβανεται ἑτερον το ταδι δε ἐν τῳ τι ἐστι μονα | ||
| δ ' ἀν λεγηται , πλοκης ἠξιωται τοιασδε : καιρια προσλαμβανεται , και ταυτης γινεται ἁπλουν ἁμμα , εἰθ ' |
| και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
| συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
| ἀκολουθα της ῥᾳθυμιας τἀπιχειρα κομιζῃ παρ ' αὐτων , οὐτε θυοντος ἐτι σοι τινος οὐτε στεφανουντος , εἰ μη τις | ||
| ἀνδρος κωλοις ἐοικεν . ἑτεροι δε φασιν : Ἰωνος ἐκει θυοντος κοραξ καταπτας ἀφηρπασε την κωλην και ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| των ἀξιωματων , καταφατικα τιθεις : και τουτων τα ἁπλα προσδεχομενος τα οὐχ ἁπλα ἀνῃρει , λεγω δε συνημμενα και | ||
| παρηλθον οὐδε ἀργυριου παρ ' ὑμων δεομενος οὐδ ' ἐπαινον προσδεχομενος . ἐπισταμαι γαρ οὐτε αὐτος ἱκανως παρεσκευασμενος , ὡστε |
| Σεληνης και των ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος , λαμπρον ἐπισημον εὐτυχη τον γεννωμενον ποιησει : ἐπι δε των λοιπων κεντρων ἠ των | ||
| το γεννων τῳ γεννηθεντι ἠ τῳ ποιηθεντι , ἠ το γεννωμενον τῳ ποιησαντι και το γεννηθεν τῳ γεννησαντι : το |
| και νυν ἐκεινου τους ἐπιθαλαττιους ἀγαπω κωμους και τοιουτον ἑτερον ἐπιστηναι μοι ποθω δαπανηρον και πολυτελη νεανισκον . Εἰ μεν | ||
| τῳ δε ἁμαξευειν τον Γορδιον . και ποτε ἀρουντος αὐτου ἐπιστηναι ἐπι τον ζυγον ἀετον και ἐπιμειναι ἐστε ἐπι βουλυτον |
| τελευταιας ἐμνημονευσε Καλλιροης ἀξιοπιστῳ τῳ προσωπῳ , ὡς οὐδεν αὐτῳ μελον . “ κἀκεινο ” φησι “ το γυναιον το | ||
| παροτρυνεις με προς τον λογον , ὡσπερ οὐ πανυ σοι μελον εἰ ἀποτμηθειης την γλωτταν κρατηθεις ἐν τοις λογοις . |
| οὐ κολακευειν τυχην . Καλως ἠπισταμην ὁτι ταχεως οἱ μεν ἀποστησονται του τι πλεον ζητειν , συ δ ' ἐπι | ||
| ' εἰ ἐπινοιᾳ φησουσι , πρωτον μεν των πλειονων ὑποστασεων ἀποστησονται : ἐπειτα δει σκοπειν , εἰ και αἱ ἐπινοιαι |
| ὁτι ᾠηθησαν ἀπο της προς τους Ἀθηναιους συνθηκης αὐτοις ἐπιθεσθαι προειρημενου : συμφωνου . την ἐπιχειρησιν : ἀντι του την | ||
| τε ὑπο των τμηματων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ και τῳ ἀπο του προειρημενου τμηματος τετραγωνῳ . Εὐθεια γαρ ἡ ΑΒ τετμησθω , |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
| αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
| κυκλον εἰναι ἑκκαιδεκαπλασιονα της γης . Ξενοφανης δε εἰναι νεφος πεπυρωμενον . οἱ Στωικοι μικτην εἰναι την σεληνην ἐκ πυρος | ||
| γαρ ἰσως ἀνιατα , καταψυχων δε το ζεον αὐτου και πεπυρωμενον ἀγαν ἡμερωσον : τιθασον γαρ και χειροηθες εἰ γενοιτο |
| ' εὐθυ μοιραν ζητω , τοις εὑρεθεισιν ἐτεσι και μησιν ποστος ἀριθμος παρακειται , και τουτον προσθεις ταις του ὡροσκοπου | ||
| και τοσουτον ; τοσουτοι και τοσαυται και τοσαυτα τοσουτων . ποστος ποστη ποστον ; ποστοι ποσται ποστα . Κτητικα . |
| ὁ δε την γνωμην οὐδαμως ἠλλοιωθη τῃ θεᾳ παν εἰρηκως ἀρεστον ὑπαρχειν αὑτῳ το δοκουν βασιλει . εἰ τοινυν ὁ | ||
| την ὑποσχεσιν ὁ νομος λεγων , ὁτι οἱ „ το ἀρεστον „ τῃ φυσει δρωντες και ” το καλον ” |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
| ὁτι το τις οὐκ ἐξεταζεται παντελως : ὁ δε στρατηγος προσκειμενου του πραγματος ὑπονοιαν τινα και ἐξετασιν ἐκ της τιμης | ||
| προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του δβ ὁ ἀπο του προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του γδ ὁ ἀπο του |
| μετ ' Ἀθηναιων ηὐδοκιμησε λαμπρως και Βοιας και Κυθηρα εἱλεν ἀρχοντος Ἀθηνησι Καλλιου . ἐνεπρησε δε ὁ Τολμιδης και τα | ||
| δε την αὐξησιν της ἰδιας πολεως ἠσχολουντο . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησιν Ἀκεστοριδου ἐν Ῥωμῃ την ὑπατον ἀρχην |
| παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | ||
| εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους |
| , ὑπο καυματος και κνησμου : και ἐστιν οἱσι φλυκταιναι ἀνιστανται ὡς ἀπο πυρος κατακεκαυμενοισι : και οὐ προτερον τουτο | ||
| καθευδουσιν ἐκτειναντες αὑτους ὡσπερ ἀποθανοντες , ὁθεν μετα τινος ληθης ἀνιστανται και ἀλλοσε ποι μαλλον εἰσιν ἠ οὑπερ εἰναι δοκουσιν |
| κατα τον της φωνης λογον ἑνικως λεγεται , το Ἀρισταρχος προπαροξυνεται , το τυπτω παροξυνεται : το τοινυν ἀπαρεμφατον αὐτου | ||
| πυρετος τοκετος συρφετος ἀφυσγετος . το μεντοι ἀσχετος ἀσπετος γνυπετος προπαροξυνεται . Τα εἰς ΤΟΣ κυρια ἠ ἐπιθετα παραληγομενα τῳ |
| πειθειν τον Νεστορα ; ὀργη ὑπερ Ἀχιλλεως των Ἑλληνων . παραμυθειται την ὀργην αὐτων ὁ Ἀγαμεμνων ὁμολογων ἡμαρτηκεναι , και | ||
| σημαινομενον οὐν ἀπηντησεν : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει : παραμυθειται αὐτον ὁ χορος : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει |
| , οὐδε ἡγειται τι αἰσχρον ποιειν , ὁ ἐν φωτι δρωμενον αἰσχυνει αὐτην . Φησιν δε ὁ μυθος και ἀνθρωπον | ||
| ἀνετεμνε τους φορμους , ὡστε ῥειν την ἀμμον . τουτο δρωμενον ἰδοντες Τορωναιοι προς ὁμολογιαν ἐτραποντο . Τιμοθεος μετα Κερκυραιων |
| και λεγει ὁτι λεγεται ἑξις ἡ ἐνεργεια του ἐχοντος και ἐχομενου , τουτεστιν αὐτη ἡ σχεσις , ὡσπερ του ἀνδρος | ||
| Σικελιας θεωροι πλεωσι , πρωτον θυουσιν . Συρακουσας δε του ἐχομενου ἐτους Ἀρχιας των Ἡρακλειδων ἐκ Κορινθου ᾠκισε , Σικελους |
| τοιαυτη . νεμομενοι τα ἑαυτων ἑκαστοι ὁσον ἀποζην , και περιουσιαν χρηματων οὐκ ἐχοντες , οὐδε γην φυτευοντες , ἀλλα | ||
| των Ἀρκαδων Μαντινεις οὐτε κατα την δυναμιν οὐτε κατα την περιουσιαν , ὡς αὐτος οὑτος φησιν , ἐκ πολιορκιας δε |
| και δευτερας τριαδας και δυαδας , εἰπερ ἐκ τοιουτων ἀρχων ἐπιτελουνται : ἀδυνατου δε ὀντος του ἑπομενου ἀναιρεισθαι βουλεται και | ||
| και Ἐνορχης , ὁτι μετ ' ὀρχησεως αἱ θυσιαι αὐτῳ ἐπιτελουνται . ἐγω δε φημι ἀλληγορικωτερως τουτον Φαυστηριον παρα την |
| κατεισιν . ἀρα γε τα τοιαυτα ὑφ ' ὑμων καλως ἐπιτελειται ; το μεν γαρ στρατοπεδον των μιαιφονουντων ὁ προὐχων | ||
| και προσηγορον και φιλιον : φιλια γαρ δι ' ὁμοιοτητος ἐπιτελειται . Παντα δε ἐκτραγῳδει τα ἐπεισελθοντα κακα ἐν τῳ |
| ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
| , εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
| ' ἐρεμνη σιγ ' ἐπερχεται φατις . Ἐμοι δε σου πρασσοντος εὐτυχως , πατερ , οὐκ ἐστιν οὐδεν κτημα τιμιωτερον | ||
| ἀντικατηγορησαι δε σου πολλα και μεγαλα και παλαια και νεα πρασσοντος δυναμενος οὐ βουλομαι : βουλομαι γαρ οὐ τοις σοις |
| ὑπαρχει : ἀπο του μελω το φροντιζω και μεμβλεται το ἐπιμελειται . αὐταρ : δε . ὁ : τα προτακτικα | ||
| ὡς δει και ἐκκλινειν , ἐν τῳ αὐτῳ και εὐσεβειας ἐπιμελειται . σπενδειν δε και θυειν και ἀπαρχεσθαι κατα τα |
| μιαν προσβολην ἑλοντος , σεμνυνοντες ἐφασαν τον Ἡρακλεα τρις μεν προσβαλειν τῃ πετρᾳ ταυτῃ τρις δ ' ἀποκρουσθηναι . των | ||
| οὐ δεομεθα προγνωσεως τινος : ἁμα γαρ τῳ την ὁρασιν προσβαλειν τῳ ὁρατῳ εὐθυς τουτο γινωσκει , εἰτε λευκον εἰτε |
| νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
| Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
| μαιομενων και ζητουντων ἐν θυμῳ μεγαλην ἀρετην : και γαρ κινουμενου του θυμικου ἐν τῃ καρδιᾳ , ὁθεν και εὐκαρδιος | ||
| μετα δε * * * κατα τας των μερων του κινουμενου ἰδικας κινησεις : ἡ μεν γαρ ὁλη κινησις ἐν |
| τῃ δ ' ἀλλῃ δυναμει πασῃ περιεστρατοπεδευσε την πολιν , προσγενομενων ἀλλων παρα τε Σικελων και Σικανων δισμυριων στρατιωτων . | ||
| Πελοποννησιων λεηλατων και καταφθειρων , τα δε φρουρια πολιορκων : προσγενομενων δε αὐτῳ πεντηκοντα τριηρων ἐκ της Κερκυρας , πολυ |
| και παραψυχην του παθους ζητων , βιου στερησιν εὑρατο , τοσουτον τῃ τελευτῃ ὀνηθεις , ὁσον εἰς ἀνθος τῃ ὁμωνυμῳ | ||
| παρ ' ἡμων δικαιως εἰληφασι , τουτων ἀδικως ἀποστερησονται . τοσουτον δ ' ἀδικια μειζων ἀγνωμοσυνης , ὡς μοριον ἀδικιας |
| χωρας της ἐμης οὐ τοις παρανομουσιν ἐπετιμησατε , ἀλλα τον ἀδικουμενον εἱρξατε δεκα μηνας : ἁς δ ' ἐφερε παρ | ||
| : ἑν ἐστι κερδος τῳ τεθνηκοτι , το ἑαυτον ἐκδικησαι ἀδικουμενον και χωρις αἰσχυνης και μετ ' εὐκλειας θανειν : |
| ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
| προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
| , ἀλλα και διοτι παχεις ὀντες οὐτε ἐπ ' οὐρα διεξερχονται ταχεως οὐτε συναπαγουσιν ἑαυτοις οὐτε συνεκκενουσι τους χολωδεις χυμους | ||
| σχεδον ἡμεραν τα τε ἀκροατηρια και τα θεατρα πληρουται , διεξερχονται δε ἀπνευστι συνειροντες τους περι ἀρετης λογους οἱ φιλοσοφουντες |
| ὀστα φερειν ἐγκεκαλυμμενα . προειπειν δε και τοις οἰνοχοοις μη περιμενειν , ἐστ ' ἀν ἑπτακις αἰτησῃ πιειν ἡμων ἑκαστος | ||
| . ἀκολαστοι δε ὀντες οὐχ ἡδονται ἀφροδισιοις δια το μη περιμενειν ὀρεγεσθαι αὐτων : ὁθεν ζητουσιν ἀχαριτους και ἀτερπεις ἡδονας |
| δεξαμενος αὐτικα μεν οὐδε εἰχον εἰκασαι ὁπερ ἐπεπονθειν , ἀλλα παντοιος ἐγιγνομην : και ἀρτι μεν ἐλυπουμην , ἐληλεγμενων μοι | ||
| . παντοδαης : παντα εἰδως . παντοδαπα : παντοια . παντοιος : παντοδαπος , ποικιλος . παντοσε : πανταχου . |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| , του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
| . Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
| δυναμιν προεκαλειτο τους Κυμαιους εἰς μαχην : οὐδενος δ ' ἐξιοντος δῃωσας την χωραν ἀπεπλευσεν ἐπι Μιτυληνην . Κυμαιων δε | ||
| στροφων και ἀντιστροφων παραγραφος . ἐπι δε τωι τελει κορωνις ἐξιοντος του χορου . μεσωιδος κωλων ηʹ . ἀντιστροφη κωλων |