μιαν προσβολην ἑλοντος , σεμνυνοντες ἐφασαν τον Ἡρακλεα τρις μεν προσβαλειν τῃ πετρᾳ ταυτῃ τρις δ ' ἀποκρουσθηναι . των | ||
οὐ δεομεθα προγνωσεως τινος : ἁμα γαρ τῳ την ὁρασιν προσβαλειν τῳ ὁρατῳ εὐθυς τουτο γινωσκει , εἰτε λευκον εἰτε |
ὁμοιων κοινου το καθολου το ὑστερογενες , και ἀπο τουτων προβαλειν τα κατ ' οὐσιαν ἐνυπαρχοντα τῃ ψυχῃ καθολου , | ||
προβυσειν ] εἰς το ἐμπροσθεν ⌈ βαλειν το ἐλλυχνιον [ προβαλειν το φωτελιον ] το ἐν τῳ λυχνῳ . ἁμα |
μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | ||
ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ |
ἐκ της πολεως φυλαξαντες νυκτ ' ἀσεληνον . εὐθυς δε προσβαλοντες τῳ χαρακι των πολεμιων , ὁς ἐγγυτατω της πολεως | ||
οὐν εὐθυς ἐν τῳ αὐτῳ χειμωνι ἐκ της Κνιδου και προσβαλοντες Καμειρῳ της Ῥοδιας πρωτον ναυσι τεσσαρσι και ἐνενηκοντα ἐξεφοβησαν |
, ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
. δυνατον δε ἐστιν , εἰ γε χρεια φαινοιτο , προσπλεκειν των ἀποκρουστικων τι πολλακις ἠ παρηγορικων τοσουτον , ὁσον | ||
γο . βʹ . παροντος δε και ἀψινθιου χυλου , προσπλεκειν και αὐτου γο . αʹ . ἠ οἰνανθην , |
τα σοφισματα . παρατηρησις ἐστι τῳ ἐρωτωντι το καταναγκαζειν τον προσδιαλεγομενον ὁμολογειν τα ὁμωνυμα και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα | ||
προς ἀληθειαν προς το πραγμα Σωκρατικως προς νικην προς τον προσδιαλεγομενον ῥητορικως◄ των ἡδεως μεν κτλ . ὁτι ἡ ἀγνοια |
φησι δε και Ἱπποκρατης : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον ἀει κουφοτερον . μοχθηρα δ ' ἐστι τα βραδεως | ||
μετριη ὀδυνης λυτικη . Ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ταχεως ψυχομενον , κουφοτατον . Ὁκοσοισι πιειν ὀρεξιες νυκτωρ τοισι πανυ |
! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
ἐστι το ἀλογον και αἰσθητικον , ἑκαστη δε αἰσθησις ἡδονῃ καταραται ὡς πολεμιωτατῃ και ἐχθιστῃ : και γαρ ἐστι τῳ | ||
παρ ' ὁ προσεδοκων οἱ ἀκροαται το ῥητον ἐπηγαγε . καταραται ] ἱνα λεγῃ τοις προδοταις : τοις τοιουτοις δε |
και ἐστιν ἀνθρωπων οὐ σφοδρα εὐτυχων οὐδε ἀνδρειων δασμον ἑτεροις παρεχειν : ἐαν δε τινες , μητε ἐπιστρατευσαμενου μηδενος μητε | ||
ἀναλογιαν κατα το περιεχειν και περιεχεσθαι και κατα το ἑδραν παρεχειν και ἐνιδρυεσθαι , και εἱς ἐπι τουτων παντων ὁ |
των ἐγκωμιων των λαληθεντων μοι : και ἐγενομην ὡς θελων εἰσβαλειν εἰς πολιν τινα ἰδειν τον αὐτης πλουτον και κληρονομειν | ||
ἐφοδων . Γʹ . Πως δει τῃ των πολεμιων χωρᾳ εἰσβαλειν και πως ὁδοιπορειν ἀσφαλως ἐπ ' αὐτῃ και πραιδευειν |
εἰς συμμαχιαν ἀναγκαιας ἐρημωθεις : τῃ δ ' ὁτι τον διαδεξαμενον ἀνδρα την των γονεων ἐπιμελειαν και προστασιαν ἀφῃρηται : | ||
Προμηθεως τῳ Ἡρακλει αὐτον ἐπι τα μηλα μη πορευεσθαι , διαδεξαμενον δε Ἀτλαντος τον πολον ἀποστελλειν ἐκεινον , πεισθεις διεδεξατο |
ἀμηχανει καταπιειν αὐτον αὐτῳ καλαμῳ : οὐ γαρ οἱ ἐγχωρει περιβαλειν τοσουτον το στομα , ὁσον ὁ καλαμος διειργει . | ||
το περι την ἀκροπολιν , το Πελασγικον καλουμενον , τουτους περιβαλειν . . . : Τας δε Μουσας , ἁς |
και σεμνα ὀνοματα ταὐτον ἀν φαινοιτο ὡς εἰ τις τραγικον προσωπειον μεγα παιδι περιθειη νηπιῳ : πλην ἐν μεν ποιησει | ||
ἀν ἐπιτριψαι τῳ ῥοπαλῳ παιων τουτον αὐτον τε και το προσωπειον , οὑτως ἀτιμως κατατεθηλυμμενος προς αὐτου . Τοιαυτα και |
καθαπερ ὁμοιως και παρ ' ἡμιν ἐπι πλειονων τοιαυτα τινα συντελειται . Παχνη δε συντελειται των δροσων τουτων πηξιν τινα | ||
σανισι το παχος τετραδακτυλοις σκεπεσθω κατα τους ὀρθοστατας . Και συντελειται το σχημα . Και ἀπο του ἐδαφους των ἐσω |
οὐδεν γαρ κωλυει μη διψωντα τινα μηδε οἱῳ χαιρει ποματι προσφερομενον πινοντα χαιρειν , μη τῳ πινειν ἀλλα τῳ συμβαινειν | ||
' αὑτους τε γενομενοι και κατα τυχην ἰδοντες σιτηγον πλοιον προσφερομενον , πεντε ναυσιν ἐπεπλευσαν αὐτῳ , και κατακυριευσαντες κατηγον |
ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
, εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
- νατο μεγιστον φορτιον και ἀλλος κρομμυων . ταυτα δε καταθεμενος ὡς ἐπι δασμευσιν ἐθυετο . Ξενοφων δε μεταπεμψαμενος Κλεανδρον | ||
ἡσυχιαν , οὐ μην ἐδυνηθην , ἀλλ ' οὐκ ἐφθην καταθεμενος και ἀνειλομην . εἰτ ' ἐμεριζον ἐμαυτον εἰς τε |
κατεισιν . ἀρα γε τα τοιαυτα ὑφ ' ὑμων καλως ἐπιτελειται ; το μεν γαρ στρατοπεδον των μιαιφονουντων ὁ προὐχων | ||
και προσηγορον και φιλιον : φιλια γαρ δι ' ὁμοιοτητος ἐπιτελειται . Παντα δε ἐκτραγῳδει τα ἐπεισελθοντα κακα ἐν τῳ |
ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
. . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
ἡδοναις και τουτο φησιν εἰναι νουν ἐχοντος : το δε ἀντιτεινειν και καταδουλουσθαι τας ἐπιθυμιας οὐτ ' ἐμφρονος οὐτε εὐτυχους | ||
τουτον καθελων και διδαξας ὡς ἀρα οὐ χρη προς χαλινους ἀντιτεινειν , εὐ ποιεις : τους μεντοι Μεγαρεις εἰς ἰσον |
ὠκυμορου της θυγατρος ἀποθανουσης ἐτι περιειπε τον Γαιον , εὐνοιαν προσφερομενος οὐ πενθερου μαλλον ἠ γνησιου πατρος , ἡς ἐνομιζεν | ||
τροπον ἀλλα και τοις παισι των Ἀθηναιων ὑπερηφανως και χαλεπως προσφερομενος . . . . . . . ἐπει δε |
βοᾳ : μη μου τα ᾀσματα φυσεως ἀπαιτει κρα - τειν , κἀν ᾀδω προς λυραν . οὐτε γαρ αἰθων | ||
οἰεσθε ἠ τοὐναντιον ὡς αἱ των σωφρονων εὐχαι πρατ - τειν , τιμαν μεν τους θεους , γνωριζειν δε ἀλληλους |
προς του Δαρειου ἱππου τους μυκτηρας προσενεικαι , τον δε αἰσθομενον φριμαξασθαι τε και χρεμετισαι . Δαρειος τε δη ὁ | ||
πολλα κακα δραν τους ἐγχωριους . Ποσειδωνα δε το γεγονος αἰσθομενον τους υἱους κρυψαι κατα γης δια την πεπραγμενην αἰσχυνην |
μουσικην ἀπεδεξαντο , ῥητεον [ οὐ ] προς εὐδαιμονιαν αὐτην συντεινειν , ἐπει και ἀλ - λοι μη λειπομενοι της | ||
διαφερει σκοπος οἰκονομιας , ὁτι προς μεν τον σκοπον παντα συντεινειν ὀφειλει τα λεγομενα , ἡ δε οἰκονομια μερων τινων |
τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | ||
δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες |
τα σωματα ὁλα συνεκεκοπτο , και βοη σφας ἐπελελοιπει , παρεμενον δ ' ὁμως τῃ προθυμιᾳ . ὡς δε και | ||
ὁμως προςηλθον ἀνεχειν ἐπιπολυ μη δυναμενος , και προςηδρευον , παρεμενον : ὡς δε οὐδεν ἠνυον , προςηλθον , εἰπον |
: τινα γαρ και διχως ἀποδιδοται , οἱον το ὑπερεχον ὑπερεχομενον ὑπερεχει και το ὑπερεχον ὑπεροχῃ ὑπερεχει . τεταρτον ἱνα | ||
ἐνομισθη ὑπο των περι Πυθαγοραν , διοτι ἐκεινη τον μεσον ὑπερεχομενον τε και ὑπερεχοντα εἰχεν ἰδιῳ αὑτου μερει οὐκετι των |
την Λαϊδα , ὀρχεισθαι δε πολλακις ὑπο μεθης ἀνισταμενον και παροινειν . των δε Στωϊκων οὐδεις παρην : ἐτι γαρ | ||
, ὁ δ ' ὑπεκρινετο ἀρα τῳ δαιμονι και ἐδοκει παροινειν , ἁ ἐπαρῳνει τοτε , ὁρωντος τε ἐς αὐτο |
ἐξανθημαϲι τε και δοθιηϲι και τοιϲ ἀλλοιϲ τραχυϲμοιϲ τηϲ ἐπιφανειαϲ πινομενον ἁρμοδιωτατον . και προϲ τουϲ κανθαριδαϲ πιονταϲ ἠ βουπρηϲτιν | ||
, οἱ δε κανεα ξυλινα και πλεκτα . το δε πινομενον ἐστι παρα μεν τοις πλουτουσιν οἰνος ἐξ Ἰταλιας και |
, του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
. Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
ἀληθευων τις ἐσται , και μηδενος πλανωμενου οὐδ ' ἀπλανης καταστησεται τις . ὡσαυτως δε μη ὀντος ἀτεχνου συναναιρειται και | ||
, εἰς στενον κομιδῃ τα της τροφης τοις ξενοις αὐτῳ καταστησεται . ἀλλα μην τον γε Παιονα και τον Ἰλλυριον |
παχος σχιζομενον λεπτον ὡς ἀν φυλλον , το δε λοιπον προσμενειν τε δυναται και σωζει το δενδρον ὡσαυτως περιπεφυκος . | ||
Ταυτα μεν οὐν ὁ βασιλευς . Ὁ δ ' ἐπειρατο προσμενειν και ξυνεπεσθαι οἱ κατα βαρβαρων στρατευοντι , ἀλλα ταυτα |
δ ' ἐν ἑκτηι Βυζαντιους οἰνοφλυγας ὀντας ἐν τοις καπηλειοις οἰκειν , ἐκμισθωσαντας τους ἑαυτων θαλαμους μετα των γυναικων τοις | ||
τους ἀριστους Ῥωμαιων και δειπνειν δειπνα πολυτελη και ἀσυμβολα και οἰκειν ἐν καλῳ και ἀποδημειν μετα πασης ῥᾳστωνης και ἡδονης |
χρωνται ἑν προς ἑν ἀλειφοντες . γινεται δε το μεν ὑφισταμενον κατω κινναβαρι , το δ ' ἐπανω και πλειον | ||
ἐκεινη ἡ πτωσις το ἐκχωρουν , ἡ δε δη και ὑφισταμενον : ἀλλ ' ὁμως λεγεται το ἐκ τουδε και |
τεκνογονιαν , και αὑτου χαριν και της πατριδος , και ὑπομενειν περι ταυτης , ἐαν ᾐ μετρια , και πονους | ||
τα οἰκοι και εἰσω της αὐλης , και ταυτα παντα ὑπομενειν τε και ἀνεχεσθαι ῥᾳδιως , ὁτι δει φιλοσοφιαν οὐ |
ὡν εὐεργετουντο ἀπαιτουμενοι εὐεργεσιαν ᾐτουντο μη ἐπι Κερκυρᾳ την φυγην καταλυειν , ὡστε ἡμιν ὁ τι δρασωμεν ἠπορει ἡ γνωμη | ||
οἱ της βουλης προεστωτες τους εἰσφεροντας καινα πολιτευματα δημαρχους και καταλυειν ἀξιουντας τον πατριον της πολιτειας κοσμον αἰτιους ἀπεφαινον της |
. Δηλοι δε γραμμα το γ πληϲιον ἐχον το ρ τεμνομενον μετ ' εὐθειαϲ γραμμηϲ , # . Αἱ δε | ||
τοινυν μετασκευασαντας ἡμας την σκηνην ἐμε μεν σιωπαν και ἀνεχεσθαι τεμνομενον και καιομενον , εἰ δεοι , ἐπι σωτηριᾳ , |
ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
λεγεται φωνη τις ἐκ της ναπης ἀφανους ὀντος του φθεγγομενου προσπεσειν κελευουσα μενειν τε αὐτοθι και πολιζεσθαι δια ταχεων και | ||
το [ τηλικουτον ] ἠσεβηκοτων [ . ] εστι και προσπεσειν ? ? ? ? [ . ] αι ? |
οὐκ ἀξεις , οὐ μα τους , κἀμοι μεν ἐφαινετο προσθησειν τους ἐν Μαραθωνι πεπτωκοτας . ὁ δε χαιρειν εἰπων | ||
τινι κιονι , ὁ δ ' ἐμελλε παρ ' αὑτου προσθησειν ἑν . αὐτος δε ἐν τῳ προναῳ γενομενος ὁρω |
ὀστα φερειν ἐγκεκαλυμμενα . προειπειν δε και τοις οἰνοχοοις μη περιμενειν , ἐστ ' ἀν ἑπτακις αἰτησῃ πιειν ἡμων ἑκαστος | ||
. ἀκολαστοι δε ὀντες οὐχ ἡδονται ἀφροδισιοις δια το μη περιμενειν ὀρεγεσθαι αὐτων : ὁθεν ζητουσιν ἀχαριτους και ἀτερπεις ἡδονας |
ὀργανον σαμβυκη : καλειται δε σαμβυκη , ἐπει ὁταν ἐξαρθῃ προσαγομενον τοις τειχεσι , γινεται σχημα νεως και κλιμακος ἑνοποιουμενων | ||
ἀνιωντες ἀτμοι : ῥοδινον δ ' ἀρκει μη πανυ ψυχρον προσαγομενον . συμφερει δε και ἡσυχια και ὑπνος τῃ τε |
. ἡδυ τι θαρσαλεαις ] εὐφραντον ἐλπισι θαρραλεαις τον μακρον τεινειν βιον , ἐν εὐφροσυναις φανεραις τρεφουσαν την ψυχην ἐμε | ||
διοδευοντες λαμπρως , ἐαν μη παρεκβαινωμεν . δοκει δε ταυτα τεινειν εἰς Σιμωνιδην , ἐπει ἐκεινος παρεκβασεσι χρησθαι εἰωθε . |
ἀτμος ἐπανιων , ἠν ἐχῃ στερεωμα προς ὁ τι χρη προσπιπτειν , παχυνεται και πυκνουται , και σταγονες ἀποπιπτουσιν ἀπο | ||
ποιειν τα τοιαυτα , και μηδεν αὐτῳ των ἐναντιουμενων ἀπροληπτον προσπιπτειν . Εἰναι δε και πραον , της πραοτητος οὐσης |
εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | ||
, πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το |
συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
λεγομενον , ὁτι ἐπαν μεν τις μουσικῃ παρεχῃ καταυλειν και καταχειν δια των ὠτων : πολυ γαρ το δευτερον ἐναργεστερον | ||
. Λεχοι δε πυ - ρεταινουσῃ και ἀλγεουσῃ , ὑδωρ καταχειν , και πτισσανην παχειην διδοναι τρις της ἡμερης , |
εἰκοσιν ἡμερας ὁ τε πυρετος ἐχων και το οἰδημα μη καθισταμενον , ἐς διαπυησιν τρεπεται . Γιγνεται δε τουτεοισιν ἐν | ||
, το εἰς ἐλαχιστον και μικρον ἐκ τινος οὐσιας μερος καθισταμενον . Ψηνος ὁ φαλακρος εἰρηται . Σιμωνιδης . παρα |
ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
δη το τοιουτον ἐνταυθα ὡς θρεμμα ἀγριον , τρεφειν δε συνημμενον ἀναγκαιον , εἰπερ τι μελλοι ποτε θνητον ἐσεσθαι γενος | ||
ἐπαγειν τουτο τῳ λογῳ ἑπομενον τῳ ἀντικειμενῳ προς το δευτερον συνημμενον : το γαρ συνημμενον οὑτως εἰχεν . ὡν δε |
φυλαττουσι το ω ἐν τῃ γενικῃ , ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται : το μεν γαρ Ἀτρειων πατρωνυμικον ἐστι , ὡσαυτως | ||
ἀλλα ταις ὑσμιναις και ταις Δωδωναις : ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται ἡμιν ταυτα , ἐπειδη μεταπλασμον πεπονθεν ἡ δοτικη των |
θʹ ἡμερας αὐτῳ συνεστιωμενος ἠν την δεκατην δε το γραμμα διαδεξαμενος ἐπει μηδε αὐτος εἰχεν αὐτον ἀνελειν δια το συμφαγειν | ||
δε τοις κατα τον θειοτατον Ἰουλιανον ἀκριβεστερον ταυτα εἰρηται . διαδεξαμενος δε ὁ Κωνσταντιος την βασιλειαν και κληρωθεις ὁσα γε |
και βασιλευσιν ἐν αἰδοι το συνεδριον γραμματα τε εἰσπεμπον και διαλεγομενον προ των θρονων . ἐν δη τῳ χρηματιζειν της | ||
ἐργον προῃσαν . και ὡς εἰδον τινα των ξυνωμοτων σφισι διαλεγομενον οἰκειως τῳ Ἱππιᾳ , ἐδεισαν και ἐνομισαν μεμηνυσθαι τε |
θεραπευετω ἡσυχιην ἐχων τῳ σωματι ὡς μαλιστα και τα ξυμφορα προσφερων ἑωυτῳ . Ἠν δε ῥαγῃ τα πυα ἐς τα | ||
αὐτος δε κατα ταξιν προεισι τον ὁρισμον του πολιτικου ζητηματος προσφερων . Μαρκελλινου . Ἐζητησαν τινες , τι δηποτε περι |
, ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | ||
φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν |
και αὐτη του ἐναντιου : οὐ γαρ ἐσται τι γιγνομενον ἐφθαρμενον . μηποτε προχειρως εἰληπται , ὡς εἰ ἀδεκτος θανατου | ||
μοριον αἱματος : ἠ γαρ φλεβα τεμοντας κενωσαι δει το ἐφθαρμενον αἱμα , ὁταν περι αὐτο το μοριον φλεψ μεγαλη |
τῳ ἐγεγραπτο : Βασιλευς Δαρειος Περσῃσι τοισι ἐν Σαρδισι ἐντελλεται κτεινειν Ὀροιτην . Οἱ δε δορυφοροι ὡς ἠκουσαν ταυτα , | ||
και οὑτω ἐγνωσαν ἐουσας γυναικας . Βουλευομενοισι ὠν αὐτοισι ἐδοξε κτεινειν μεν οὐδενι τροπῳ ἐτι αὐτας , ἑωυτων δε τους |
, ἐξον αὐτῳ και χωρις του μνησθηναι των ἀνω ῥητορων περαινειν τα της ὑποθεσεως , ὡσπερ ἐπεισοδιον χρηστον ἐπεισηγαγε , | ||
μονον τα λυσιτελη και συναυξοντ ' αὐτην ἐκ παντος τροπου περαινειν , ἀλλα και ὁ τι ἀν ἐσθ ' ὁτε |
κωλυματος τινος ἠ παρ ' αὐτην την κυουσαν ἠ του περιεχοντος οὑτω διατεθεντος ὡς ἀσυμμετρως προς τηνδε την κυησιν ἐσχηκοτος | ||
νωθρος , ὠ παι , δεκτικος ὠν των ἐκ του περιεχοντος συνισταμενων νεφων ὁπου δ ' ἀν ἐμπεσῃ νεφελη , |
Κορινθιοι ἠ το κοινον Θετταλων , μηδενα αὐτων φοβουμενον μηδε εὐχομενον ἀλλῳ λαχειν , ἀλλα προκαλουμενον ἐφεξης ἁπαντας , και | ||
τον δε αὐτον τροπον οὐτ ' ἀν φρονιμον τινα γενεσθαι εὐχομενον , εἰ μη τουτων την μαθησιν λαβοι . Ἐρωτηθεις |
δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
μεν τους μη ἐνοχλουντας μηδε ἀρχοντας ἀδικων μηδε τῳ σμηνει προσιοντας κακουργως και συν ἐπιβουλῃ εἰρηναια αὐταις και ἐνσπονδα ἐστι | ||
Ἑλληνας , ἐπεστησαν φυλακην τῳ τοπῳ τουτῳ κελευσαντες ἀπειργειν τους προσιοντας : κατοικιαν δ ' αὐτοις ἐδοσαν την προσαγορευομενην Ῥακωτιν |
δ ' ἀν και κατ ' ἀγρον μηδενος εὐπορων προπολιν προσφατον και λιπαραν ἐπιτιθεναι κατα του τραυματος , ἠ ζυμην | ||
ταυτα , το ἐγγυς , ἀπο του ἱκνεισθαι , το προσφατον , το ἀρτι , το ταχεως , το πυκνως |
και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
Το λογιστικον ] οὐν αὐτης ἀνω προς το ἀνω ἀει πληρουμενον και ἐλλαμπομενον μενει ἐκει , το δε τῃ του | ||
Παμφυλιᾳ : δευτερον δε τον Ὑρκανιον ἐκ του Κρονικου κολπου πληρουμενον . ἐστι δε και περι τουτου παλιν ἀμφιβολος ἡ |
των ἀξιωματων , καταφατικα τιθεις : και τουτων τα ἁπλα προσδεχομενος τα οὐχ ἁπλα ἀνῃρει , λεγω δε συνημμενα και | ||
παρηλθον οὐδε ἀργυριου παρ ' ὑμων δεομενος οὐδ ' ἐπαινον προσδεχομενος . ἐπισταμαι γαρ οὐτε αὐτος ἱκανως παρεσκευασμενος , ὡστε |
. . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
μαχην σημεια , τους Περσας ἐταραττες . ὁ δε κακως ἀπολουμενος Δημαρατος ὁ τα παρ ' ἡμιν ἐπαινων προς ἐκεινους | ||
αὐτῳ θανατου ποτε ἀξιον ἐργασασθαι , προυφερε τε ὡς ἀπεστελλετο ἀπολουμενος . και της μεν των Ἑλληνων δουλωσεως ὀλιγον ἑαυτῳ |
διο και κελευουσι κοτινους φυτευσαντας ἐνοφθαλμιζειν ἠ ἐμφυτευειν ὑστερον . ἀντιλαμβανονται γαρ μαλλον ἰσχυροτερου και τροφην ἐπισπωμενα πλειω καλλικαρπον το | ||
του παθους του εἰς αὐτας ἐξ αὐτων των αἰσθητων γινομενου ἀντιλαμβανονται , οὐκ ἰσασι δε την οὐσιαν αὐτην καθ ' |
ὀδοντων δακνει τους δακτυλους και τιτρωσκει , καλως ἀν ἐχοι κατεχειν ἰρεως ῥιζαν ἐζεσμενην μη πανυ ξηραν . τουτο και | ||
των ἀγγειων ἐκρεον : ὁταν γαρ τα μεν ἀγγεια μηκετι κατεχειν ἐν ἑαυτοις δυνηται τους ἀλλους χυμους δια την ἀσθενειαν |
ταις ἀνατολαις προς ἀρκτους μεθιστηται , ταις δυσεσι προς μεσημβριαν μεθισταμενος φαινεται . ἀνατειλαντος γαρ του ΔΕΒ ἡμικυκλιου ὁ των | ||
των τροπικων ἀνατελλει τε και δυνει και τροπας ποιειται ἐναντιως μεθισταμενος . ὁταν μεν γαρ ταις ἀνατολαις προς μεσημβριαν μεθιστηται |
, ἠ καιρον ἑτερον τινα [ του παροντος ] ἐπιτηδειοτερον περιμενων ἀναβαλλεται τον παροντα , μη κατοκνειτω φερειν εἰς μεσον | ||
εἰ και μεχρι νυν οὐκ ἐγραψα , τουτ ' αὐτο περιμενων οὐκ ἐγραψα . ἀλλ ' εἰ δοκει , λυσον |
εἰς το μειζονος ἀξιας εἰναι το νυν ὑπ ' αὐτου διωκομενον . οὐκουν εἰ ἑτερον ἀνθ ' ἑτερου ὁ φιλοσοφος | ||
δακρυα : παιδας οἰκτειρεις οὑς ἀπωθησω του βηματος : ἐλεεις διωκομενον , ὁν οὐκ ἀφηκας πολιτευομενον . ἀλλ ' ὡς |
ποτε Κεβρηνη . ὑπονοει δ ' ὁ Δημητριος μεχρι δευρο διατεινειν την περι το Ἰλιον χωραν την ὑπο τῳ Ἑκτορι | ||
περι ταυτας , οὐκ ἀληθες ἀν εἰη το την ἐλευθεριοτητα διατεινειν περι πασας τας ἐν χρημασι πραξεις , εἰτε διατεινοι |
Σεληνης και των ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος , λαμπρον ἐπισημον εὐτυχη τον γεννωμενον ποιησει : ἐπι δε των λοιπων κεντρων ἠ των | ||
το γεννων τῳ γεννηθεντι ἠ τῳ ποιηθεντι , ἠ το γεννωμενον τῳ ποιησαντι και το γεννηθεν τῳ γεννησαντι : το |
ἀλλ ' ἁλυσεως τροπον ἀλλη ἐξ ἀλλης ἠρτηται , δευτερον προσγενησεται κριτηριον ἡ πιθανη ἁμα και ἀπερισπαστος φαντασια . οἱον | ||
και ἀλλα ὁτι πλειστα ἐκ του καλου τε και δικαιου προσγενησεται . Και τι δη , ἐφη , ὁρᾳς , |
δ ' αὐ νοτερον τε και διαπυρον και πασι τουτοις ἐπιτεταμενον τον αἰθερα τε και οὐρανον . οὑτως δη ὡσπερ | ||
οὐχ ἑτερον ἐστι του προεπινοηθεντος , ἀλλ ' αὐτο ἐκεινο ἐπιτεταμενον . ἐπει οὐν ἀπο του ποσον ἐχοντος πλατος κατ |
τα μελλοντα ἀπεφοιβαζεν . εἰς γαρ καρυον ἠ τι τοιουτο τετρημενον ἐξ ἑκατερου μερους ἐνετιθει πυρ και την συνεχειν αὐτο | ||
ὠτος , το δ ' ἑτερον ἐν χυτρᾳ πωμα ἐχουσῃ τετρημενον και πανταχοθεν ἐστεγανωμενον , ὡστε τον ἀναφερομενον ἀτμον προσεμπιπτειν |
αἱ δε πολυχρονιοι των ἀρρωστιων πλεοναζον ] ? ἐχουσι το ἡδομενον ἐν τῃ σαρκι ἠπερ το ἀλγουν ? [ ] | ||
τον ἐλαχιστον χρονον παρεστι , το δε μονον ὑπερτεινον το ἡδομενον κατα σαρκα οὐ πολλας ἡμερας συμμενει . αἱ δε |
καθαρωτατον ὑδωρ ἐκδιδουσα εἰς τον Ἀξιον , ὁς ἐκ πολλων πληρουμενος ποταμων θολερος ῥεει . φαυλη οὐν , φησιν , | ||
Ῥοδανος μεγιστος τε ὠν και πλειστον ἀναπλουν ἐχων ἐκ πολλων πληρουμενος ῥευματων : λεκτεον οὐν ἐφεξης περι τουτων . ἀπο |
παιδευμα δ ' Ἐρως σοφιας ἀρετης πλειστον ὑπαρχει , και προσομιλειν οὑτος ὁ δαιμων παντων ἡδιστος ἐφυ θνητοις : και | ||
το πνευμα , λεπτοτερον ἐστιν , ἠ δια το μη προσομιλειν ἐκεισε θερμοτης πανυ , ἠ ὁτι το πνευμα συνεχως |
παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | ||
ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν |
ὁπωσουν προσεχοντα πασα ἀναγκη ταρασσεσθαι , κακελπιστειν , φοβεισθαι , πενθειν , ἀτελεις ἐχειν τας ὀρεξεις , περιπτωτικας ἐχειν τας | ||
ψυχας , ἐθιγες δε φρενων . χρη των ἀγαθων διακναιομενων πενθειν ὁστις χρηστος ἀπ ' ἀρχης νενομισται . ἀλλ ' |
και τοις οὐσιν ἀρχηγου και αὐ ἐκεινου του ἐν αἰσθητοις μεριστου παντη , προς μεν του αἰσθητου και ἐγγυς τι | ||
ἐστι του τε ἀμεριστου ταυτου και του περι τα σωματα μεριστου ταυτου : ὁμοιως δη και θατερον μεσον . Και |
της γης σχισματα , κατω συρουσιν . Ἀει δε και διαπαντος τῳ χλιαρῳ ἀνεμῳ οἱ καρποι χαιροντες πυκνοι και συνεχεις | ||
, διηνεκης δε ταις εὐδαιμονιαις , εὐεργεσιαις δε ταις αὐταις διαπαντος κεχρημενος . εἰ δε μαλιστα τῳ Φειδιᾳ τῳ δημιουργῳ |
ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | ||
ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις |
μητε το ἀλγεινον ὡς ἀμαχον δεδιοτας μητε το ἡδυ ἀνδραποδωδως προαιρουμενους και την εὐδαιμονιαν ζητουντας ἐν τῳ μελιτι και ταις | ||
τῳ μεταβαλλοντι τα πραγματα χρονῳ και το τους τα κρατιστα προαιρουμενους ἐπαινειν και το τα μελλοντα ἐκ των γεγονοτων εἰκαζειν |
ἐπιστημονικη παρατηρησις , πλην ἐφ ' ὁσον ἡ μεν καθολικη περιστασις μειζων τε και αὐτοτελης , ἡ δε ἐπι μερους | ||
προσθεσιν οὐσῃ τοις ἀριθμοις και τῳ φωτι σχηματισθειεν , καρδιακη περιστασις ἀπαραβατως ἐσται μεχρι της δια πεμπτου . ἐπι δε |
θυσιας γαρ ἀπαιτουντας τους θεους κινδυνον μεν ἀλλα και νικην προσημαινειν . παντα μεν τα εἰωθοτα συμβαινειν και ὁσα εἰκος | ||
Εἰ δε τις , ὁτι φασκοντος αὐτου το δαιμονιον ἑαυτῳ προσημαινειν ἁ τε δεοι και ἁ μη δεοι ποιειν ὑπο |
, περιεχονται ὑπο της οὐκ ἐνδεχεται οὐδενι , το δε ἀντικειμενον τῃ ἑτερᾳ τουτων μονον συναγεται , δηλον ἀρα , | ||
πεπονθος ἁμα τῳ πιλειν . ἐπειδαν δ ' εἰς το ἀντικειμενον μερος ὁ ἐπιδεσμος ἑλιττομενος γενηται , μηκετι ἐκει σφιγγοντων |
ἀποτελουσι . τουτῳ δε τῳ λημματι και ταυτῃ τῃ ὑποθεσει προσλαμβανεται ἑτερον το ταδι δε ἐν τῳ τι ἐστι μονα | ||
δ ' ἀν λεγηται , πλοκης ἠξιωται τοιασδε : καιρια προσλαμβανεται , και ταυτης γινεται ἁπλουν ἁμμα , εἰθ ' |
οὐ κολακευειν τυχην . Καλως ἠπισταμην ὁτι ταχεως οἱ μεν ἀποστησονται του τι πλεον ζητειν , συ δ ' ἐπι | ||
' εἰ ἐπινοιᾳ φησουσι , πρωτον μεν των πλειονων ὑποστασεων ἀποστησονται : ἐπειτα δει σκοπειν , εἰ και αἱ ἐπινοιαι |
χρονος , και των στρατευομενων ἐπιπεμψας τινας , μηδενος καινοτερου προσπεσοντος , τους ἀριστους και εὐγενεστατους ἠδη ζωντας ὡς ἐν | ||
. ἐξαπιναιου δε του δεινου και παρα δοξαν τοις Οὐολουσκοις προσπεσοντος ὀλιγοι μεν τινες ὑποσταντες προς τῳ χαρακι μαχομενοι κατεκοπησαν |
τον γυμνικον και ἐτι μαλλον τον της μουσικης οὐκ εἰσαπαξ ὁριζομενον , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκαστῃ τελευτωντα ὡς εἰπειν | ||
ὁ λογος ὁ τουτο οἰομενος δεικνυναι τοιουτος : δει τον ὁριζομενον τι εἰδεναι την προς τα διαφεροντα αὐτου παντα διαφοραν |
εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | ||
πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ |
λεγουσι δε τους γενναιοτερους των Ἰνδικων ἀλλο μεν θηριον ἀπαξιουν μεταθειν , λεοντι δ ' ὡς ἀξιομαχῳ προσαγωνιζεσθαι μονῳ , | ||
δρομαια , ἑως ἀν ἑλωσι [ τῳ ἰχνει ] , μεταθειν ἐαν : ἁλισκομενου δε του λαγω διδοναι αὐταις ἀναρρηγνυναι |
χρησει της ὁμοιοτητος . μιμησις γαρ οὐ χρησις ἐστι των διανοηματων , ἀλλ ' ἡ ὁμοια των παλαιων ἐντεχνος μεταχειρισις | ||
νοϊδιων ] νοηματων λεπτων . νοϊδιων ] λεπτων και μεμεριμνημενων διανοηματων . ὁτ ' ] ἐπει . τι δρᾳ ] |
συστασεσι ταυτα συμπλακησονται και ταις ὑποστασεσιν : και γαρ παχυ παρυφισταμενον ὑπερυθρον μετα παχειας συστασεως συνισταται και δηλοι κατα μεν | ||
και τῳ χρωματι και τῃ συστασει του χρωματος και το παρυφισταμενον ἁπτεται . Το δε λεπτον οὐρουμενον και μετα ταυτα |