τριτου τιμηματος ἐκαλει : και τεταρτους τους ἀπο του τεταρτου τιμηματος . και τουτ ' ἐποιει μεχρι του γενεσθαι λοχους | ||
των ψηφων την ἐπωβελιαν προσωφλισκανεν . ἠν δε ἑκτον του τιμηματος , ὡς Ἰσαιος ἐν τῳ προς Εὐκλειδην περι χωριου |
ὑπακουσαι , ἀναγαγοντος δ ' αὐτους ἐς την δημοκρατιαν ἐκ προσταγματος Ἀλεξανδρου παλιν δουλευσαι τοις Ποντικοις . ἐφ ' οἱς | ||
τα τετρακοσια ταλαντα την δοσιν ἀπεφαινον εἰναι . Και του προσταγματος δε το ἀντιγραφον οὐκ ἀχρηστον οἰομαι κατακεχωρισθαι . Πολλῳ |
το συνεχειν τον ποδα . ἡ δε ἐπτυσχλος εἰδος ἐστιν ὑποδηματος . και το ἀπηχια δια του π . σημαινει | ||
. Ἐλαφειος ἀνηρ : ὁ δειλος . Εὐμεταβολωτερος κοθορνου : ὑποδηματος εἰδος ὁ κοθορνος , ἐφαρμοζων τοις δυσι ποσιν . |
μεγιστον διδακτηριον , ὁτι οὐ στερητεαι αἱ πρωται ἡμεραι του ῥοφηματος ἠ τοιου ἠ τοιου τοισι μελλουσιν ὀλιγον ὑστερον ῥοφημασιν | ||
μη αὐτοματα διεξιῃ καλως . Καιρον δε της δοσιος του ῥοφηματος τονδε μαλιστα φυλασσεσθαι , κατ ' ἀρχας και δια |
ἀναμιχθῃ τῳ χρυσῳ , κοινον τι ἀπαστραπτουσι και διπλασιαν του ἐρυθηματος ἐκφαινουσι την αἰθριαν . Τα μεν δη ὑψηλα και | ||
χρονου , χαροπος οὐ λαμπρον , ὑγρον δε ὁρων , ἐρυθηματος ὑποπλεως ἐστιν . Σημεια εὐθυμου : μετωπον σαρκωδες λειον |
ὡς ἀποδωσων τε τοις γονευσι και περι Ἁβροκομου ἐκει τι πευσομενος : και δη ἐμβαλων παντα τα αὑτου εἰς ναυν | ||
ἐμου αὐτου του ταλαιπωρου σχεδον ἀντικρυς ἐκτετοξευσθαι και κεκενωσθαι , πευσομενος δε και ἐρωτησων , εἰ χρη μεταβαλοντα τους τροπους |
τε πυρετος ξυνεχης ᾐ , ἐν τῃσι πρωτῃσι περιοδοισι του νουσηματος ἐλπις τον ἀλγεοντα ἀπολεσθαι . Ὁ δε τροπος οὑτος | ||
προσγινομενου και ἐνσηπομενου φλεγματος . Οὑτος ἠν καταληφθῃ ἀρχομενου του νουσηματος πριν ἠ την φλεβα αἱμοῤῥοειν ἠ χαλᾳν ἰσχυρως , |
: εἰθε , φησιν , ὠ Παιαν , μεταξυ του κυματος της ἀτης ταυτης φανειης : ἀλλως : ὡσπερ λεγομεν | ||
χθονι καρπον φεροντα παντα μη πρασσειν καλως . κοιμα κελαινου κυματος πικρον μενος ὡς σεμνοτιμος και ξυνοικητωρ ἐμοι : πολλης |
στρατοπεδου μετα τωνδε : αὐτος δε ὑμιν Μαρδονιος και ὁ στρατος αὐτου οὑτος κατα ποδας ἐμεο ἐλαυνων προσδοκιμος ἐστι . | ||
' ὁ μεινας ] ἀλλ ' οὐδ ' ὁ καταλειφθεις στρατος τῳ Μαρδονι , αἱ τριακοντα μυριαδες , ὑποστρεψουσιν εἰς |
καταποσιν . παρατεταται δε τῃ τραχειᾳ ἀρτηριᾳ και διατεινει μεχρι διαφραγματος . κοινη δε προς πεψιν ἡ γαστηρ . ἀρχεται | ||
τα ἀγγεια κἀντευθεν διαλυεσθαι προς τα καλουμενα κερατα κατω του διαφραγματος . το δε πεμπτον ἀγγειον , ὁπερ οὐρητικον οὑτως |
τοιαυτη . νεμομενοι τα ἑαυτων ἑκαστοι ὁσον ἀποζην , και περιουσιαν χρηματων οὐκ ἐχοντες , οὐδε γην φυτευοντες , ἀλλα | ||
των Ἀρκαδων Μαντινεις οὐτε κατα την δυναμιν οὐτε κατα την περιουσιαν , ὡς αὐτος οὑτος φησιν , ἐκ πολιορκιας δε |
ἐπισκοπουν ” , ἐναντιως της των πολλων χρησεως . ἀκωλυτοι διεμενον ὑπο των εἰωθοτων κατα το ἀνθρωπινον κωλυματων . , | ||
Ἀλλ ' οἱ μεν ἐπι του δεξιου ταχθεντες ἐξαρχης ἀκεραιοι διεμενον , ὡς αὐτος φησι : το δε λοιπον πληθος |
κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
δεσμοι , δει τους ναρθηκας ἀποσφιγγειν και μη λυειν . πλατος δε ἐχετωσαν ὡς δυο ἡμισυ δακτυλων . οὑτω περι | ||
γραφομενῳ μεσημβρινῳ . ἑνεκεν μεν οὐν του την γινομενην κατα πλατος πλειστην παροδον της σηληνης ἀκριβως ἐπιγιγνωσκειν συνεχρωμεθα τῃ διοπτευσει |
. . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
εἰη ; και γαρ βασιλευς αἱρειται οὐχ ἱνα ἑαυτου καλως ἐπιμεληται , ἀλλ ' ἱνα και οἱ ἑλομενοι δι ' | ||
αἱ δικαι ἐκρινοντο . ὁ τε οὐν Πλουτων και οἱ ἐπιμεληται οἱ ἐκ μακαρων νησων ἰοντες ἐλεγον προς τον Δια |
” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
θαψιας δε μη παρουσης , τοσουτον σταθμον μιξεις ἠτοι καρδαμωμου σπερματος ἠ εὐζωμου . κἀν δαφνινον δε μη ᾐ , | ||
ἐμβαλλεσθω δε εἰς τας κεʹ λιτρας αὐτου μοδιος ἰταλικος του σπερματος . διηθησας οὐν το ἐλαιον ὡς εἰρηται και ἀποχωρισας |
ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
αἱ δε πολυχρονιοι των ἀρρωστιων πλεοναζον ] ? ἐχουσι το ἡδομενον ἐν τῃ σαρκι ἠπερ το ἀλγουν ? [ ] | ||
τον ἐλαχιστον χρονον παρεστι , το δε μονον ὑπερτεινον το ἡδομενον κατα σαρκα οὐ πολλας ἡμερας συμμενει . αἱ δε |
καιρον μη ἐλαττον των ἐννεα μηνων , ἐπει ὡς ἐκτρωμα συμβησεται : το δε της ὀπτησεως κατα παντα [ κατα | ||
ἑστως στασει ἑστως και οὐ ταὐτον τῃ στασει : ὡστε συμβησεται αὐτῳ και οὐκετι ἁπλουν μενει . Ἐπει και το |
ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
ἀξια . ‖ Περιεχει τα παντα , ὑπ ' οὐδενος περιεχομενος . Ὡς γαρ ὁ τοπος περιεκτικος σωματων ἐστι και | ||
Ἐπει γαρ τετραγωνος ἀριθμος ἐστιν ὁ ὑπο δυο ἰσων ἀριθμων περιεχομενος , εἰπε οὑτως : δωδεκακις δωδεκα , και γινονται |
δε ἱππον ὁ Ἀρτυβιος δεδιδαγμενον προς ὁπλιτην ἱστασθαι ὀρθον . Πυθομενος ὠν ταυτα ὁ Ὀνησιλος , ἠν γαρ οἱ ὑπασπιστης | ||
Φοινικες ἀναπλεουσι ἐκ της Μιλητου ἐπι την ἀλλην Ἰωνιην . Πυθομενος δε ταυτα Θασον μεν ἀπορθητον λειπει , αὐτος δε |
κατα τον βαρυτατον των τεσσαρων ἀπο του ὀξυτατου φθογγων ἀριθμου περιεχοντας μοιρας πϚʹ μζʹ τον ἡμιολιον ἐκλαμβανειν . παραυξηθησεται δ | ||
ἐπικρινουσι τους ὁρους , και φασι μοχθηρους ὁρους εἰναι τους περιεχοντας τι των μη προσοντων τοις ὁριστοις , ἠτοι πασιν |
οὐδε τι σε χρη ταυτης ἀφροσυνης : ἀνα δε σχεο κηδομενος περ , μηδ ' ἐθελ ' ἐξ ἐριδος σευ | ||
' ἐτυπτες ; ἐγωγε ς ' , εὐνοων τε και κηδομενος . εἰπε δη μοι , οὐ κἀμε σοι δικαιον |
κρισεως λογον , τοσουτον μονον ὑπειποντας φροντιδι της προσηκουσης τοις προκειμενοις ἀρχης και ταξεως ὁτι δει τους ποιητην τον θεον | ||
προς το διατιθεναι γυναικας . ὁ μεντοι του Κρονου τοις προκειμενοις σχημασι συνοικειωθεις , ἐαν μεν και αὐτος ᾐ τεθηλυσμενος |
της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
“ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
: περι γαρ την φυσιν και τα σωματα οὑτος ἀναστρεφεται ἐπιμελουμενος αὐτων και ἰωμενος . Ἐπειδη οὐν εἰς το περας | ||
σωζεσθαι βουλομενων . ἠν δε τις ἐν αὐτοις συοφορβιων βασιλικων ἐπιμελουμενος ἐπιεικης ἀνηρ Φαιστυλος ὀνομα , ὁς ἐν τῃ πολει |
ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
, και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
Μακεδονων τῳ δεξιῳ κερατι διαγωνιζομενων ὁ μεν Δαρειος του λαιου κερατος ἡγουμενος συναγωνιστας εἰχε τους συγγενεις ἱππεις , ἐπιλεκτους ταις | ||
εἰ τις ἐκτειναι φαλαγγα εὐπορως δυναιτο ἠ βαθυναι ἠ ἐκ κερατος εἰς φαλαγγα καταστησαι ἠ ἐκ δεξιας ἠ ἀριστερας ἠ |
' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
. Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
δεξαμενος αὐτικα μεν οὐδε εἰχον εἰκασαι ὁπερ ἐπεπονθειν , ἀλλα παντοιος ἐγιγνομην : και ἀρτι μεν ἐλυπουμην , ἐληλεγμενων μοι | ||
. παντοδαης : παντα εἰδως . παντοδαπα : παντοια . παντοιος : παντοδαπος , ποικιλος . παντοσε : πανταχου . |
μαχην σημεια , τους Περσας ἐταραττες . ὁ δε κακως ἀπολουμενος Δημαρατος ὁ τα παρ ' ἡμιν ἐπαινων προς ἐκεινους | ||
αὐτῳ θανατου ποτε ἀξιον ἐργασασθαι , προυφερε τε ὡς ἀπεστελλετο ἀπολουμενος . και της μεν των Ἑλληνων δουλωσεως ὀλιγον ἑαυτῳ |
τα μελλοντα ἀπεφοιβαζεν . εἰς γαρ καρυον ἠ τι τοιουτο τετρημενον ἐξ ἑκατερου μερους ἐνετιθει πυρ και την συνεχειν αὐτο | ||
ὠτος , το δ ' ἑτερον ἐν χυτρᾳ πωμα ἐχουσῃ τετρημενον και πανταχοθεν ἐστεγανωμενον , ὡστε τον ἀναφερομενον ἀτμον προσεμπιπτειν |
Ἱεροκλης δ ' οὐχ ὁ διδασκαλος , ἀλλ ' ὁ προβαλλομενος τα θαυμασια , ἀπιστον και τουτο προσεθηκεν : ὁτι | ||
φυσιν ἐχειν ταυτα τῃ ἀντιληψει : οὐδεις γαρ την ἐξουσιαν προβαλλομενος ἐφ ' οἱς ἐπραξε , συγγνωμην αἰτει : ὁ |
λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
την Αἰτωλου παρουσιαν . ἀλλ ' ἀφηιρηται και τουτου του νοηματος τον λογον , φησας ἐν τοις ἐφεξης το μεν | ||
, κυριον ἐσται ὀνομα τησδε της πολεως , ἑνος μονου νοηματος ἐκ του ὁλου σημαινομενου και δια τουτο των μερων |
μελετην ποιοιτο , του δε γραφειν ἐν παιδιᾳ και παρεργῳ ἐπιμελομενος εὐ φρονειν κριθειη παρα τοις εὐ φρονουσιν ; πολλακις | ||
τις , ἐφη , δυνατος ὠν των της πολεως πραγματων ἐπιμελομενος την τε πολιν αὐξειν και αὐτος δια τουτο τιμασθαι |
μητε το ἀλγεινον ὡς ἀμαχον δεδιοτας μητε το ἡδυ ἀνδραποδωδως προαιρουμενους και την εὐδαιμονιαν ζητουντας ἐν τῳ μελιτι και ταις | ||
τῳ μεταβαλλοντι τα πραγματα χρονῳ και το τους τα κρατιστα προαιρουμενους ἐπαινειν και το τα μελλοντα ἐκ των γεγονοτων εἰκαζειν |
πραγματων παραθεσιν ποιησηται , ἐχουσαν ἀνταποδοσιν την ἀπο του προκειμενου διηγηματος . και ἐστι παρ ' αὐτῳ ποικιλα τα εἰδη | ||
και μικτον ἐκ δυοιν ἠ πλειονων ποιειν , ὡς του διηγηματος τα μεν ἀπαγγειλαι κατα τον του ἀποφαινομενου τροπον , |
το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | ||
κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων |
και κατοικειν αὐτην ἐχοντας και νεμομενους τα ἑαυτων και τον εἰθισμενον ἐτησιως καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν | ||
: και ποτους ἑωθινους πινει δια σε νυν προτερον οὐκ εἰθισμενον . εἰ τι μεμαθηκε , δεσποτα , ζην , |
ἀνεμοι την ἀχνην , τουτεστι τα λεπτα των ἀχυρων , ἐπιφεροντες λεληθοτως τοις ὀφθαλμοις των ἀνθρωπων , διακαιουσι τας κορας | ||
της εἰρηνης , τους αὐτους τουτους συκοφαντουσι και κρισεις ἀδικους ἐπιφεροντες δια τον φθονον τιμωριαις περιβαλλουσι . διο και των |
και ἀβεβαιος ἐστι γνωσις , ἡ δε ἐπιστημη γνωσις ἐστιν ἀπταιστος . Οὐδεν γαρ ἀπεικος ὁ λεγομεν καλλιον κατα τυχην | ||
εἰτε ἐπιστημην , οὐδεν διαφερει , ἐπει ἐστι και δοξα ἀπταιστος οὐδεν ἡττον της ἐπιστημης . τινες γαρ των δοξαζοντων |
. και ὁ μεν ἐπιμελειας της προσηκουσης τυχων ταχεως του τραυματος ἀπαλλαττεται . βασιλευς δε ἡμερας ἑπτα προς ταις δεκα | ||
ἀ ἀ ἀ , οἱα μ ' ὀδυνη τειρει φονιου τραυματος εἰσω . πως ἀν ὀλοιμην ; χρην γαρ μ |
ὁ παις κατεστρεψεν , ἠκολουθησε και ὁ ἀετος μεχρι του μνηματος : καομενου δε ἑαυτον ἐς την πυραν ἐνεβαλεν . | ||
ὁ Παριανος φησιν ἐν Χαλκηδονι ἐπι του Θρασυμαχου του σοφιστου μνηματος ἐπιγεγραφθαι τοδε το ἐπιγραμμα : θητα ῥω ἀλφα σαν |
ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | ||
γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ |
διδοασι κατα των ἀμεινονων το θαρσος . ἐριφος ἐπι τινος δωματος ἑστως ἐπειδη λυκον εἰδεν παριοντα , ἐλοιδορει αὐτον . | ||
[ ] τι συ παρα προθυροις , φιλα ; ποτερα δωματος εἰσοδους σαιρεις , ἠ δροσον ἐπι πεδωι βαλλεις οἱα |
λεγομενου , ἐχει την γενεϲιν και ἐκ των ἀποφυϲεων των περικειμενων τῳ ὀφθαλμῳ ϲωματων . ὑγρα δε ἐϲτιν ἐν τῳ | ||
ἁμα κἀν ταις ὀφρυσιν ὑπτιον ἠ δια την ὑγροτητα των περικειμενων τῃ διαρθρωσει σωματων , δι ' ἡν χαλαρα τε |
, ἀφ ' οὑ την ἀρχην παρελαβε , και δικασταις χρησομενος ἐαν τις αὐτου κατηγορησῃ πασι Ῥωμαιοις . ἀπολογηθεις δε | ||
ἱστορικοις ὑπομνημασιν φησιν ὁτι Σοφοκλης εὐπρεπη παιδα ἐξω τειχους ἀπηγαγε χρησομενος αὐτῳ . ὁ μεν οὐν παις το ἰδιον ἱματιον |
! ! ! ! ! [ ! ! ! ] νος ἐσται [ ] γυμνασιαρχος [ ] , το δε | ||
κατελαλησα τινος , οὐδε ἐψεξα βιον ἀνθρωπου , πορευομε - νος ἐν ἁπλοτητι ὀφθαλμων . Δια τουτο τριακοντα ἐτων ἐλαβον |
ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
Σεληνης και των ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος , λαμπρον ἐπισημον εὐτυχη τον γεννωμενον ποιησει : ἐπι δε των λοιπων κεντρων ἠ των | ||
το γεννων τῳ γεννηθεντι ἠ τῳ ποιηθεντι , ἠ το γεννωμενον τῳ ποιησαντι και το γεννηθεν τῳ γεννησαντι : το |
ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
δει δε ἀει σκοπειν μη μειζον ἐστι του προσωπου το ἐπιφερομενον ἐγκλημα , ἱνα μη ἀπιθανος ὁ λογος γενηται : | ||
ἀποβληθηναι , ἐπειδη οὐδεποτε μετα την υι διφθογγον συμφωνον εὑρισκεται ἐπιφερομενον ἀλλα φωνηεν , οἱον μυια ἁρπυια υἱος : εἰ |
. ἀφικετο δε εἰς Ἰταλιαν οὐ μονοστολος οὐδε ἀγελην βοων ἐπαγομενος : ἀλλ ' ἐπι δουλωσει και ἀρχῃ των τῃδε | ||
ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς ταχιστα ᾐει . μοχθῳ δε ξυν πολλῳ και |
και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
καθαιρετικον του ἀξιωματος : ὁ δε Δημοσθενης θειᾳ τινι μεθοδῳ κεχρημενος τουτῳ και το ἀξιωμα φυλαττει λαμπρον , και ὁσον | ||
και πολλακι δοσκον ἀλητῃ τοιῳ , ὁποιος ἐοι και ὁτευ κεχρημενος ἐλθοι : ἠσαν δε δμωες μαλα μυριοι ἀλλα τε |
ἐχων προκλησιν , ἀξιων αὐτος βασανιζειν τον ἀνθρωπον , και ἐπιλαβομενος εἱλκεν , και ἐνελειπεν οὐδεν ἀσελγειας . και ἐγωγ | ||
ἐπειδαν τινος ἐφαψωνται ἀρχης , και παραδωσιν τῳ νῳ , ἐπιλαβομενος ταυτης , διορᾳ τα λοιπα , και διεξερχεται ἐπι |
κατα την ἀριστεραν πτερυγα την γυπινην . προσελασας οὐν και καθεζομενος ἐπ ' αὐτης διανεπαυομην ἐς την γην ἀνωθεν ἀποβλεπων | ||
στρατοπεδον , και ἐγνω την παρουσιαν αὐτων ὁ Μαρκιος , καθεζομενος ἁμα τοις ἐπιφανεστατοις Οὐολουσκων τε και των ἀλλων συμμαχων |
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος . Διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι | ||
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος : διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι |
δισωμον ἐν μετανοιᾳ ἐσται ὁ κατηγορων , ἐαν δε στερεον ἐπιμονος και ἀπαραιτητος ὁ ἐναγων . ἐπαν δε και ὑπο | ||
δακνωδης ἐρεθιζει , ἐκει που πλεονασας . Πριαπισμος δε ἐστιν ἐπιμονος του καυλου ἐντασις . εἰληφε δε τοὐνομα ἀπο τινος |
της κυνωδους ὀρεξεως , ὁταν ἀραιοτερον ὑπαρχῃ το σωμα και διαφορουμενον δια της ἀδηλου διαπνοης ἀμετρως ἐν χρειᾳ συνεχει καθιστηται | ||
παραπληϲιον τῳ κατ ' ἀρχαϲ , πλην ὁτι θαττον ἐκεινων διαφορουμενον ἁτε ἰχωρα λεπτον περιεχον , του κατ ' ἀρχαϲ |
μαιομενων και ζητουντων ἐν θυμῳ μεγαλην ἀρετην : και γαρ κινουμενου του θυμικου ἐν τῃ καρδιᾳ , ὁθεν και εὐκαρδιος | ||
μετα δε * * * κατα τας των μερων του κινουμενου ἰδικας κινησεις : ἡ μεν γαρ ὁλη κινησις ἐν |
την Λαϊδα , ὀρχεισθαι δε πολλακις ὑπο μεθης ἀνισταμενον και παροινειν . των δε Στωϊκων οὐδεις παρην : ἐτι γαρ | ||
, ὁ δ ' ὑπεκρινετο ἀρα τῳ δαιμονι και ἐδοκει παροινειν , ἁ ἐπαρῳνει τοτε , ὁρωντος τε ἐς αὐτο |
ὑποπτος . ἐπιβουλευσας δε τις τυχων ξυνετος και ὑπονοησας ἐτι δεινοτερος : προβουλευσας δε ὁπως μηδεν αὐτων δεησει , της | ||
Δημοσθενους δεινοτητι . εἰρηκως δε και περι των πραγματων ὁτι δεινοτερος ἐστιν οἰκονομησαι Λυσιου και ὁλους τους λογους και τα |
, ὠ καθηγητα , ἐπεθυμεις μεν αὐτος ἐξουδενωσαι ἡμας , αἰδουμενος δε , τον σαπρον ἐπι του πυλωνος ἐστησας Αἰσωπον | ||
του πεπονθοτος ταδε λογοισιν ἡσθην τοισδε : νυν δ ' αἰδουμενος θεους τ ' ἐκεινον θ ' , οὑνεκ ' |
φορητα , ἀλλα στασεις τε ἠσαν ἐν αὐτῃ πολλαι και δειναι και ἐμφυλια και διαρπαγαι και σφαγαι και φονοι των | ||
. κακαι δε ἀνακληθηναι αὑται και δυσπειθεις ὑπο λιμου , δειναι δε και καταφαγειν τον ἁλοντα παντελως , ὡστε μολις |
δεινων αὐτῳ προσβοηθουντων . ἐπι δε τειχους ἐμπεσων , ἐκ πολεμων το βαρος δεινως ἐπιβλαβησεται , ἐσχατον δ ' ἀστοχησουν | ||
ὁ στρατηγικωτατος οὑτος και των ἀφ ' οὑ γεγονασιν ἀνθρωποι πολεμων γεμων οὐ φορητον ἡγησαμενος , εἰ πλειους μεν χιλιων |
θεαμα ὀδυνηρον και ὀφθαλμοις οὐκ ἀνεκτον μεθειναι . το δε Κρατος φησιν , ὁρω τουτον τον Προμηθεα ἀπολαυοντα ὡν ἐστιν | ||
. ἡ δε ἐπιγραφη τουτου Προμηθευς δεσμωτη . . . Κρατος και Βια . . . Ὠκεανος . . . |
μεν και τελεον αὐτης φαινεται διαμαρτανων , ἐν δε τοις πλειστοις του μεν τοιουτου περικρατων , ἀπᾳδων δε σαφως των | ||
ποτε ὁραν και πλεοντας και βαδιζοντας , και τουτοις ἀει πλειστοις κατα τας ὁδους ἀπανταν , πονηρον και δυσχερη συμβολον |
ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | ||
οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν |
τα σωματα ὁλα συνεκεκοπτο , και βοη σφας ἐπελελοιπει , παρεμενον δ ' ὁμως τῃ προθυμιᾳ . ὡς δε και | ||
ὁμως προςηλθον ἀνεχειν ἐπιπολυ μη δυναμενος , και προςηδρευον , παρεμενον : ὡς δε οὐδεν ἠνυον , προςηλθον , εἰπον |
και μητε ταὐτον εἰδος ἑτερον ἡγησασθαι μητε ἑτερον ὀν ταὐτον μων οὐ της διαλεκτικης φησομεν ἐπιστημης εἰναι ; Ναι , | ||
ἐχομεν ? [ πατερ ? , τι σιγᾳς ? ; μων ἀληθες [ εἰπομεν ; οὐκ [ εἰσακουεις ] [ |
ὑψηλοτατων δενδρων ποιουμενοι : και ταις μεν ἀγελαις αὐτων οὐκ ἐπιτιθενται δια το μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε | ||
μεν της ἡμερας ἐγενετο : εἰς δε την ἐπιουσαν νυκατα ἐπιτιθενται ἐλθοντες ἐκ του ὀρους οἱ Θυνοι . και ἡγεμων |
ἀντιπερην Ὀρνιθος ἑλισσεται : ἡ δε μεσηγυ ὀρνιθεης κεφαλης και γουνατος ἐστηρικται . Ἠτοι γαρ και Ζηνι παρατρεχει αἰολος Ὀρνις | ||
γουνος : ἐφην δε ἐν δισταγμῳ , μη ἀρα του γουνατος και δουρατος εἰσι συγκοπαι . . Παρον δε κἀκ |
Ῥωμαιοι γαρ ὁτιουν ὑβρισθεντες ἀμυνουνται σε παντως : ἀμυνεισθαι δε μελλοντας αὐτους προκαταβλαπτε . μειζον δ ' οὐκ ἀν εὑροις | ||
ἐκεινους ποιησοντας οὐδετερους , οὐτε τους δωσειν οὐτε τους ληψεσθαι μελλοντας . εἰ δε μη ἀργυριον μηδε χρυ - σιον |
δι ' ἀερος λειου της φορας αὐτοις γιγνομενης ἀκωλυτου και ταχειας . ὁ δε φθινοπωρινος , ἐν ὡι φυλλοχοει τα | ||
πραξις αὐτοις μεμηνυται συσκευαζομενη κατα της πολεως πολλης πανυ και ταχειας φυλακης δεομενη δια το του κινδυνου μεγεθος : ταυτης |
τον σιμον , τον βραχυν , ὁς το κεραμεουν τρυβλιον ὑφελομενος ᾠχετο ὑπο μαλης ἐχων μετα το δειπνον , ὁ | ||
θυρας διαῤῥηξας και εἰσελθων εἰσω και ἐκ του ἱερου ἐνδοθεν ὑφελομενος , προς ἁ ὁ φευγων ὁριειται κλεπτην αὐτον εἰναι |
εἰς ψ ληγοντα γεγονοτα παρα τον παρακειμενον την παραληγουσαν του παρακειμενου φυλαττοντα ἐχοντα τε τουτον δια των δυο μμ λεγομενον | ||
κατ ' αὐτου : ἐαν οὐν θελῃ πιειν ἐκ του παρακειμενου ὑδατος , πιπτει ἡ πετρα ἐπανω αὐτου και τιμωρειται |
. Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
ὁλως τε πασαι αἱ ἀντιθετικαι ἀλληλαις ὡς ἐπι το πλειστον συμπλεκονται , και οὐ μονον ἀλληλαις ἀλλα και ταις ἀλλαις | ||
ἐν ταις ἀλλαις ἐγκλισεσιν οἰκειοτητα προς ἀλληλους ἐχοντες συναπτονται και συμπλεκονται και οἱ δυο ἑνα χρονον ἀποτελουσι . Ποιοι δε |
, ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | ||
φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν |
ἐσθιειν ἐπιφαινων μαργοτητα τινα και σπουδην και ταχυτητα . Εἰπων ἀνιατον εἰναι ἠτοι δυσιατον την ἀνελευθεριαν , αἰτιαν προστιθησιν , | ||
ἀν μη ὑπα - κουῃ κολαζομενος και διδασκομενος , ὡς ἀνιατον ὀντα τουτον ἐκβαλλειν ἐκ των πολεων ἠ ἀποκτεινεινεἰ οὑτω |
κατα τον της φωνης λογον ἑνικως λεγεται , το Ἀρισταρχος προπαροξυνεται , το τυπτω παροξυνεται : το τοινυν ἀπαρεμφατον αὐτου | ||
πυρετος τοκετος συρφετος ἀφυσγετος . το μεντοι ἀσχετος ἀσπετος γνυπετος προπαροξυνεται . Τα εἰς ΤΟΣ κυρια ἠ ἐπιθετα παραληγομενα τῳ |
, προς δε το ἑν ἐπειγεσθαι γνωναι τε , και γνοντα προς ἐκεινο συνταξασθαι παντα συνορωντα ; Ὀρθως . Ἀρ | ||
. , , : Οὐκουν οὐδε Ἀλεξανδρον ἐπιχειρησαι βιασασθαι , γνοντα ἐλευθερον ὀντα τον ἀνδρα : ἀλλα Καλανον γαρ ἀναπεισθηναι |
το μεν γαρ διαστηματικον το ἐνῳδον και ἐπι παντι φθογγῳ ἱσταμενον και δηλην ποιουν την ἐν ἁπασι τοις μερεσι παραλλαγην | ||
ἠρεμιζεσθαι , το δε στηναι τῳ ἠρεμησαι . το τοινυν ἱσταμενον και το ἠρεμιζομενον κινειται : παν γαρ κινειται ἠ |
τον γυμνικον και ἐτι μαλλον τον της μουσικης οὐκ εἰσαπαξ ὁριζομενον , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκαστῃ τελευτωντα ὡς εἰπειν | ||
ὁ λογος ὁ τουτο οἰομενος δεικνυναι τοιουτος : δει τον ὁριζομενον τι εἰδεναι την προς τα διαφεροντα αὐτου παντα διαφοραν |
. πριν γουν συλ - λεγεσθαι τι πανταχοθεν ἐφθανε πορρω γιγνομενος , δηλον ποιων ὁτι πολλαχου το ταχος μαλλον της | ||
ὡν ὁ γʹ κειμενος μεσος προς μεν τον δʹ ὑπολογος γιγνομενος ποιει τον ἡμιολιον λογον , ἐξ ὡν ἀμφοτερων ὁ |
ἀλεγιζε μελαθρων . ὡς γαρ [ χην ] καθ ' ἐτος τις [ ] ἐμον σπορον ἐρχεται ἀφνω δυσσεβεων νεος | ||
ξεʹ : ἐτελευτα τῳ ξεʹ ἐτει . Ἀλλη . Τιτου ἐτος βʹ Χοιακ αʹ ὡρα θʹ ἡμισυ . Ἡλιος Τοξοτῃ |
εἰ δε δη και τα μαλιστα δια τας εὐεργεσιας των δεομενων το πολλα κεκτησθαι χρηματα μεγαλης ἠν σπουδης και φιλοτιμιας | ||
και κατα θαλατταν ὑπαρχουσαν . οὐδενος δε οὐδεν ἐπαιτιωμενου , δεομενων ἐμειναν ἑως ἀφικοντο οἱ ἀντ ' ἐκεινων στρατηγοι , |
αἰαζοντων αὐδαν οἰκτρον τ ' ἐκβαλλοντων δακρυον . και νυν κεινων μεν μοι λαθα , τον δ ' Ἀργει δμαθεντ | ||
, εὐοι Βακχε λεγοντες : ὁ δε φρεσι φιλατο δαιμων κεινων ἀνθρωπων γενεην και ἠθεα γαιης . τοις ἐπι Κασπιη |