τῳ ποταμῳ τῳ Γελᾳ , ὡς Καλλιμαχος : οἱ δε Γελα ποταμου κεφαλῃ ἐπικειμενον ἀστυ . οἱ δε την Ἀκραγαντα | ||
. γ Κρητης , ὡς Ἑλλανικος . . . . Γελα : πολις Σικελιας . . . καλειται δε ἀπο |
φευγω τοις ἐργοις , και οὐκ εἰμι μεν κολαξ , ἀγανακτω δε ἀκουων , ὁπερ οὐκ εἰμι , κατα τον | ||
ἀτακτος ἀτακτω , ὑλακη ὑλακτω . τουτοις ἠκολουθησε και το ἀγανακτω . Τα εἰς ΧΩ δισυλλαβα ἀρχομενα ἀπο συμφωνου , |
πολλακις ἐντυχοντες ἀλληλοις μαχονται και λοιδορηθεντες ἀπιασιν : οἱ δε μυρμηκες οὑτω πυκνοι βαδιζοντες οὐδεποτε ἠνωχλησαν ἀλληλους , ἀλλα πανυ | ||
ὀρθριον ἐῤῥιψεν , ἀντιψυχον νοσσιων προθεμενος τον λιθον . Προγινωσκοντες μυρμηκες ἐφοδον ὀμβρων τας ἰδιας ἀποκλειουσι μανδρας . Ἐγκεκλεισμενοι δε |
μεταξυ ὁ Ἀραιθος και το Δωτιον , ἐχουσι δε την Ἑλλαδα πασαν , καθο το μεν Δωτιον ἐν Μακεδονιᾳ , | ||
κατεστρεφετο και Χερρονησον ὠχυρου και Λυσιμαχειαν ἠγειρεν ἐς τε την Ἑλλαδα διελθων ἐδου - λουτο τους Ἑλληνας ὑπο Ῥωμαιων ἀρτι |
ὡς ἐς Σκυθας , ὁτι ἐς Σκυθας καταπεφευγεναι Σπιταμενης αὐτῳ ἐξηγγελλετο , αὐτος δε ξυν τῃ λοιπῃ στρατιᾳ ἐπιων της | ||
ὁτι και ταυτα ἐθνη των προσχωρων τῃ Περσιδι μαχιμωτατα εἰναι ἐξηγγελλετο . ἡκε δε αὐτῳ και Φιλοξενος στρατιαν ἀγων ἀπο |
ἐχθρον , ἀλλ ' αὐτος παρελθων τα βραβεια και τον φοινικα ἀναδος και στεφανωσον , εἰ θελει , και ταις | ||
Ὁτι ἀναθηλαι λογος ἐστι Δηλιος φυτα ἐν Δηλῳ ἐλαιαν και φοινικα , ὡν ἁψαμενην την Λητω εὐθυς ἀποκυησαι , τεως |
χρη , ἑλλεβορῳ μελανι ὑπαλειφοντα τον δακτυλιον : ἐπειτα τριταιον οἰνῳ κλυζειν αὐστηρῳ . Το δε αἱμα , ὁταν ἀφελῃς | ||
τῳ συνδειπνῳ ἐργασασθαι , δηχθεντα ὑπο κυνος λιθον ἐμβαλων τῳ οἰνῳ λυπει τους συμποτας ἐκμαινων . κανθαροις δε κακοσμοις θηριοις |
κνημαις και περι των μηρων λεγε . Οἱ τα γονατα ἐσω νευοντες ὡστε συγκρουειν , γυναικειοι και θηλυδριαι . Ἰσχια | ||
δηλοι δε ἡ θριξ των ζωων . Ἡσιν | οὐδεν ἐσω του τεταγμενου χρονου , ἑκαστῃσι τα τικτομενα ἀπογονα γινεται |
διαλυϲαι ϲκληρα και τμηξαι τα ἐντερα και δηγμουϲ παρηγορηϲαι . ἀλικοϲ δε χυλοϲ και δηξεωϲ μεν ἐϲτι παρηγορητικοϲ , μαλιϲτα | ||
ὑπονοειϲ ἐϲεϲθαι , προδιδοναι και ἀρτον ἐξ οἰνου ἠ χονδρῳ ἀλικοϲ ἑφθῳ οἰνον ἐπιχεων προϲφερειν : μετριαϲ δε τηϲ ϲυγκοπηϲ |
φιλοσοφειν και τοις σοις ἑταιροις ἐγενετο και πλειν ἐλευθερως ὁποι ἐβουλεσθε και ἐχειν ἡμων μνησθηναι , και ἐπειτα , εὐγνωμον | ||
δεησει δε μεγαλῃ καταλυσαμενοι τον πολεμον και τυχοντες εἰρηνης οἱας ἐβουλεσθε : τα δε τελευταια φιλοι γενεσθαι της πολεως ἡμων |
: ὁ δε Δαφνις και ἐκαλεσε τινας αὐτων ὀνομαστι και φυλλαδα χλωραν ἐδωκε και κρατησας ἐκ των κερατων κατεφιλησε . | ||
ἀλευρα ἐκ κριθων , ἠτοι ἀλφιτα νεοθηλεα ] νεωστι βλαστησαντα φυλλαδα ] εἰδος βοτανης φυλλαδα ] βοτανην τινα ἰσχνην ] |
ὁ ΑΛ ἀρα προσαναπληρουμενος ἡξει και δια του Κ : ἐρχεσθω και ἐστω ὡς ὁ ΑΛΚ . και ἐπει ἐν | ||
ἠτοι δια του ἑτερου αὐτων ἠ δι ' οὐδετερου . ἐρχεσθω προτερον δια του Κ και τεμνετω την ΖΗ κατα |
παρυγρον , δισωμον , πολυγονον , λιχηνωδες , λεπιδωτον , νευρωδες , κυρτωτον , ἀλφωδες , διμορφον , ἀφωνον , | ||
την σαρκωδη φυσιν : ἐπικρατει δ ' ἐν αὐτοις το νευρωδες και το δερματωδες , οἱον το καθ ' ὁλον |
γενεϲεωϲ αὐτου , ἠτοι ϲυνελθοντων δυο παροξυϲμων εἰϲ ἑνα , εὐθεωϲ ἐξ ἀρχηϲ κεραννυμενων ἀλληλοιϲ ἀμφοτερων ἠ κατ ' ἰδιαν | ||
. χρυϲοκομα φιλομολπε . Ἀλκμανοϲ ἡ ἀρχη . ὡϲ δικαιον εὐθεωϲ / καταπαλαιειν [ ] ἐϲτι τουτουϲ ? ? [ |
εἰσενεγκοντος Δημαδου . : ἐγεγονει γαρ εἰς οὐδεν μετριωτερος τηι γνωμηι , διοτι μηδε ἐστι φυσεως μεταβολη κακιαι συνελθουσης , | ||
μη σφαλερως ἐπι γαιαν , ἀγανως δε χεροιν , μαλακηι γνωμηι , μη ταρβησηι νεωστι μοι μολον κλεινον τεκνον Ἀγαμεμνονος |
ἐπει οὐκ ἀν ἐβιβρωσκετο ] : οἱς δε δια το ὀστωδες μικρας τας ἐργασιας παρεχει . ἀριστα δε πασι τα | ||
: ἡ ῥις ὀστουν χονδρωδες ἐστι : το μεν ἐντος ὀστωδες ἐστι , το δε ἐμπροσθεν χονδρος : μονα δε |
ἐμαυτου οἰκου δεσποζω . φαινεται δε ὁτι παρηξεν αὐτον ἡ κτητικη συνταξις και ἡ προσθεσις του ἀρθρου , ἁπερ οὐκ | ||
παραδεξασθαι την ἐμειο , καθο κυριωτερα λεξις , λεγω ἡ κτητικη ἀντωνυμια , δυναμενη και ἑνεκα μετρου και ἑνεκα λογου |
ἑως οὑ ἀπολεπτυναν τα βλεφαρα ἐκπλυνῃ , και σμηξῃ τῃ δριμυτητι . Τον ὑπο νευρων ὀχλουμενον καταντλητεον αὐτα τε τα | ||
ἐαν μεν ἀμικτος ἡ χολη συρρεουσα τυχῃ , τῃ σφοδρᾳ δριμυτητι τον ἐσθιομενον ἑρπητα συνιστησι μετ ' ἀναβρωσεως το συνεχες |
ἱνα του ὀντως ἀγαθου τελους ἐπιτευξωμεθα . ἡ γαρ κακια φθαρτικη του τελους , ἠτοι κρυπτικη τις , ποιουσα μηδε | ||
γενος οὐκ ἀκαταληπτα εἰσιν : ὁτι μεν γαρ δυναμις ὑπαρχει φθαρτικη και των ὑποκειμενων ἀλλοιωτικη ὡστε ἀναιρειν [ και ] |
πληθυντικος . Εἰρηται ὁτι παντα τα μετα τα δυϊκα ἑνι χαρακτηρι παραλαμβανεται τῳ πληθυντικῳ , ὡς μη τα του λογου | ||
δε των Ἰλλυριων μοιρα . το ἐθνικον Βηγιτης τῳ κοινῳ χαρακτηρι . Βηθλεμα , πολις Παλαιστινης προς τοις Ἱεροσολυμοις , |
ἀνελειν ταυρους . Ἀκουσας δε ταυτα ὁ Ἰασων λεγει τῳ Χειρωνι . Και αὐτῳ ὁ Χειρων συνεκπεμπει τους ἠιθεους . | ||
, ἱνα μη ἐναντιωται Ὁμηρῳ πεπαιδευσθαι λεγοντι τον Ἀχιλλεα παρα Χειρωνι , οὐχι τετραφθαι . Τυραννευσασαν , οὐ μονον τυραννησασαν |
ἐν καιρῳ ὠφεληϲεν . ” μεγιϲτον οὐν , εἰ τιϲ ἀκριβωϲ τηϲ ὠφελειαϲ ἐπιϲταται τον καιρον : παν γαρ ὁτι | ||
ἰρινον ἠ ἀνηθινον . και διαδεϲμοϲ εὐτονοϲ ἐπι μακρον δεθειϲ ἀκριβωϲ ἐπεχει ταϲ βηχαϲ , λεγω δε των μεϲων και |
τις κακη : και οὐν και τουτο αἰτιον γενεσθαι ἀποσωθηναι Ἀλεξανδρῳ τον στρατον : οὐ γαρ ἀν σωθηναι πλευσαντας ὑπερ | ||
των ἀει βασιλεων πραγματα , κατ ' οὐδεν ἀξιουν συμβαλλειν Ἀλεξανδρῳ τε και τοις Ἀλεξανδρου ἐργοις τον Πολυδευκην και τον |
λυκου πτερα σιτοβολια τροφιμον ἐγω μεν ἠδη μοι δοκω , νη τους θεους , ἐν τοις κυκλοις ἐμαυτον ἐκδεδυκοτα ὁραν | ||
; Πολυ γε . Ὁμηρος δε ἀμεινον ; Ἀμεινον μεντοι νη Δια . Οὐκουν , ὠ φιλη κεφαλη Ἰων , |
ὀξυτερον , εἰ δε βουλει , μακροτερον , ποιαν πολιν Ἑλληνιδα ἠ βαρβαρον ἐν τῳ παντι χρονῳ κατελαβε τοιουτον ; | ||
Θεοδοτος , Ὑψικρατης , Μωχος . Τουτων τας βιβλους εἰς Ἑλληνιδα κατεταξε φωνην Λαιτος , ὁ και τους βιους των |
ἀφελκυσαι το ἐμβρυον : εἰ δε τα σκελη μαλλον ἐν ἑτοιμῳ ᾐ , ἀρθρον του μηρου ἀποκοψαι και οὑτως τους | ||
. παντων οὐν ἡμων ἐπαινεσαντων τον μαγειρον ἐπι τε τῳ ἑτοιμῳ των λεγομενων και τῃ της τεχνης περιεργιᾳ ὁ καλος |
περ διαμενῃ , σῳζει την αἰσθησιν . το δε λοιπον ἀθροισμα διαμενον και ὁλον και κατα μερος οὐκ ἐχει την | ||
: ἀτομον ἐστιν το ἐξ ἰδιοτητων συσταν , ὡν το ἀθροισμα οὐκ ἀν ἐπ ' ἀλλου ποτε το αὐτο γενοιτο |
την δυναμιν , και περιελθων ἐπι το της Κυανης ἱερον ἐλαθε τους πολεμιους ἁμ ' ἡμερᾳ προσιων τῃ παρεμβολῃ . | ||
γαρ τις το δορυ ἐπι τον πλησιον ὡς ἐσφαιρωμενον , ἐλαθε δ ' αὐτον λελογχωμενον : και ἐβαλε μεν τις |
λεγομενα σμηγματα ἐπιτηδεια , οἱον ἁλες συν γληχωνι ἠ κερατι ἐλαφειῳ ἠ σηπιας ὀστρακον ἠ ὠων κελυφα λελεασμενα . Αἱ | ||
γῃ , ἀλλα τελευτᾳ . Τουτου οὐν ἡ καρδια ἐν ἐλαφειῳ δερματι περιαπτομενη σεληνιαζομενους ἰαται . ἐν δερματι δε ἐποπος |
, ἡν ὑμεις ἐμ ' ἐχειροτονησατε , και πολλα και δυσχερη δια τοὐνομα συμβεβηκεν ἡμιν , ὡν , ἱν ' | ||
οὐ δι ' αὐτας , ἀλλα δια τα ἐξακολουθουντα αὐταις δυσχερη . , , . . κρεισσον δε σοι θαρρειν |
πως διωκει Προδικος την ὑπ ' Ἀρετης Ἡρακλεους παιδευσιν : ἐκοσμησε μεντοι τας γνωμας ἐτι μεγαλειοτεροις ῥημασιν ἠ ἐγω νυν | ||
ἱερα παντα τα κατ ' Αἰγυπτον ἀναθημασιν ἀξιολογοις και σκυλοις ἐκοσμησε , των δε στρατιωτων τους ἀνδραγαθησαντας δωρεαις κατα την |
οὑ ἐχει ὁ μειζων των δοθεντων προς τον ἐλασσονα . Ἐπιτεταχθω δη ἀπο του κ και του ρ ἀφελειν τον | ||
ὁ ὑπο δυο ὁποιωνουν προς συναμφοτερον λογον ἐχη δεδομενον . Ἐπιτεταχθω δη τον ὑπο αου και βου συναμφοτερους εἰναι γος |
τοτε . Μαρτυρει τον πατερα τον ἑαυτου Ἀρχιμαχον συγγενη εἰναι Πολεμωνι τῳ πατρι τῳ Ἁγνιου και Χαριδημῳ τῳ πατρι τῳ | ||
παροντι τοτε καιρῳ τους δικαστας , οἱτινες κατεχρωντο ὡς τῳ Πολεμωνι τῳ πατρι τῳ Ἁγνιου το παραπαν οὐδεμια γενοιτο ἀδελφη |
των ἀρχοντων τα μεν κοσμικα ἐναργη , τα δ ' ὑλικα ἀμυδρα , ἐξουσιαστικα δ ' ἀμφοτερα ὁραται : τα | ||
, κατα μετοχην αὐτων οὑτως καλουμενα , σωματικα εἰδη και ὑλικα , γεννητα τε και φθαρτα και ὀντως οὐδεποτε ὀντα |
δε παραπληϲιωϲ ὀγδοη τε και δεκατη , μεθ ' ἁϲ δωδεκατη και ἑξκαιδεκατη και ἐννεακαιδεκατη . μεταξυ δε τουτων ἐϲτιν | ||
ἑκκαιδεκαταια : ἡ γαρ μεση οὐκ ἐστιν ιγʹ , ἀλλα δωδεκατη . ἡ λυσις οὐν ἡδε . δεκατῃ ἐν Ἁλιμουντι |
και ἀλγησει τους ὀφθαλμους ἠ συμπτωμα περι τουτους γενησεται και κλιμακτηρα ὑποστησεται μεγαν ὁ πατηρ αὐτου ἠ φθαρησεται , και | ||
Ἀρης ὡροσκοπος Παρθενῳ , κλιμα ζʹ . τῳ λεʹ ἐτει κλιμακτηρα ἐσχεν : ἐχρηματισε γαρ Ἀρεως ἡ περιοδος ἐτη ιεʹ |
τονοι . και ψυχρον δε ὑδωρ τους διακαιομενους τον στομαχον ὠνησε πολλακις ἐν καιρῳ δοθεν , μεγαλως δε βλαπτει παρα | ||
ἐνθεν τε οὐκ ἀπεληλυθε κἀκειθι γενο - μενα τον μεν ὠνησε τον δ ' οὐκ ἐβλαψε και προσωνησε τῃ περι |
ἐτελεσεν την διακονιαν ὀρθως . παρα τοις οὐν ἀνθρωποις ἡ πτελεα δοκει καρπον μη φερειν , και οὐκ οἰδασιν οὐδε | ||
και ἡ κρανεια , των δε ἀλλων οὐχ ἡκιστα ἡ πτελεα , δι ' ὁ και τους στροφεας , ὡσπερ |
ζεουσαν εἰναι την φλεγμονην περι τον πνευμονα . εἰ δε χολωδες ἀναπτυοιτο , μη πανυ δε βαρους ἠ στενοχωριας συναισθησις | ||
οἱον ὑπο ἰκτερου ἐχομενου φαινεται , και οὐρεει παχυ και χολωδες . Τουτον ἠν μεν ἑβδομαιον ὀντα ῥιγος λαβῃ και |
ἐμους : οἰομενοι γαρ σατυρικα και γελοια τινα και κομιδῃ κωμικα παρ ' ἡμων ἀκουσεσθαιτοιαυτα γαρ πεπιστευκασιν , οὐκ οἰδ | ||
και τυμπανα , και μιτραι , προσωπα τε σατυρικα και κωμικα και τραγικα . Τῃ δε τετρακυκλῳ ἱερεις και ἱερειαι |
, ὁθεν και οὑτωϲ προϲηγορευθη . ϲυμβαινει δε τοιϲ πεπληγμενοιϲ ἐμετοϲ και ἰχωροϲ ἐκκριϲιϲ ἀπο τηϲ τρωϲεωϲ , και οἰδημα | ||
, ἐκλυϲιϲ , φρικωδηϲ διαδρομη , ποτε δε και χοληϲ ἐμετοϲ , ϲτροφοϲ , βαροϲ κεφαληϲ και ὀϲφυοϲ , ϲκοτοδινια |
ἀντιτυπον : ἐπι δε των σχηματισμων , ἐν οἱς μαλιστα ἐβουληθη διενεγκαι των προ αὐτου , πλειστην εἰσενεγκαμενος σπουδην . | ||
μαλιστα ἐπιτυγχανηται , λυπει την ἀκοην τῳ κορῳ , ποικιλην ἐβουληθη ποιησαι την γραφην Ὁμηρου ζηλωτης γενομενος : και γαρ |
αὐτα ψυχρα και ὑγρα την κρασιν τυγχανοντα , λεπτον και ὑδατωδες αἱμα ἀπογεννωσι καλως πεφθεντα . πεφυκασι δε και ταυτα | ||
τοιουτου καιρου των οὐρων ἡ χροα : το μεν οὐν ὑδατωδες ἀπεπτον ἐτι σημαινει τον ἐκ της γαστρος ἀναδοθεντα χυμον |
διεφθειρε , νυν μεν ἀθροον ἐπιων , νυν δε ἀντωπος ἠρεμα ἐς τα ὀπισω ὑποχαζομενος . ἐξον δε αὐτῳ και | ||
; Ἀλλα τι οἰει , ὠ Σωκρατες ; Ἐχε δη ἠρεμα , ὠ φιλε ἑταιρε : ὡς φοβουμαι τι ποτ |
πασι . Αὑτη ληφθεισα εἰς ὀνομα του πασχοντος και συμμαλαχθεισα ἐμπλαστρῳ μετα ἐλαιου και ἐπιτεθεισα μετωπῳ και κροταφοις τριταιον ῥιγοπυρετον | ||
δ ' ἑψομενον το φαρμακον ἀμολυντον γενηται , αὐτῳ μεν ἐμπλαστρῳ χρησῃ κατα τε των ἐναιμων τραυματων και των δυσεπουλωτων |
μουνος ἐδαισατο νιν . Ἀστυαναξ δ ' ὁ Μιλησιος τρις Ὀλυμπια νικησας κατα το ἑξης παγκρατιον , κληθεις ποτε ἐπι | ||
[ ] αλδτρεχειν ? ? ! ! ! ! ! Ὀλυμπια : ἐαν διαφυγηιϲ [ ] , εὐτυχηϲ ἀνθρωποϲ εἰ |
ἑκουσαι θυματα γινονται , ἐπαταξαν ἑαυτας τῃ κερκιδι παρα την κλειδα και ἀνερρηξαν την σφαγην . και αὐται μεν ἀμφοτεραι | ||
του ποντου κληιδα : λεγει δε το στενον ὁθεν και κλειδα το στενον - ἐκεινο ὠνομασε : ἀπο γαρ του |
προς τον κινδυνον , και ἐπειδη ἐν τῃ φυγῃ νοσησας ἀπηλλαγη του σωματος , εὐ τε περιστειλας και τα νομιζομενα | ||
δε ἐς την πολιν το πρωτον καταφυγων ἐμπρησας την πολιν ἀπηλλαγη παρα Γλαυκιαν ἐς Ταυλαντιους . Ἐν τουτῳ δε των |
παραδοξοποιου δυναμεως , λεξων ἐρχομαι . Ἀνηλθομεν ἐν τῳ τειχει σπουδῃ θεοντες κατα τινα προβολον ἀντικρυ του ἐκεισε σεβασμιου σηκου | ||
πατριων Ἰουδαιοις . οὑτοι παρα των ἐπιφοιτωντων ἀκουοντες , ὁσῃ σπουδῃ κεχρηται Γαιος περι την ἰδιαν ἐκθεωσιν και ὡς ἀλλοτριωτατα |
ἐξ ἑτερων προσωπων . ἐτι των διηγηματων τα μεν ἐστι μυθικα , τα δε ἱστορικα , τα δε πραγματικα , | ||
' ἱμεροεσσα και Εὐδωρη τανυπεπλος . ἀλλα ταυτα μεν τα μυθικα . ἀλληγορικως δε Ἀτλαντα νοησον τον ὁριζοντα και Πλειονην |
: και ποτερον κλεπτης οὑτος ἠ ἱεροσυλος ὁ ὑφελομενος τα ἰδιωτικα κτηματα ἐκ του ἱερου . Ἀξιον δε εἰπειν τον | ||
ἐπαυλεις δε και οἰκιαι και τειχη και ὁσα ἐν οἰκοδομαις ἰδιωτικα και δημοσια παντα συγκατεπιμπραντο και ἡμερᾳ μιᾳ αἱ μεν |
γυναικος θηλυ , το δε ἀπο του ἀνδρος ἀρσεν , κρατησῃ δε το θηλυ , αὐξεται τον αὐτον τροπον , | ||
τῳ χειρονι : τουτο δε συμβαινει , ὁταν ὁ ψυχης κρατησῃ πολεμος : ἀναγκη γαρ δορυαλωτον γινεσθαι τον μη μαχιμον |
και ὁ Ἑλλησποντος ἐσεισθη , και Ἰωνια και αἱ καλουμεναι Κυκλαδες νησοι , ὡς Κνιδου και της Κρητων νησου τα | ||
Κρητῃ : λεγεται δε εἰναι ἑκατομπολις . ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΝΗΣΟΙ . Κυκλαδες δε αἱδε εἰσι κατα την Λακεδαιμονιαν χωραν οἰκουμεναι : |
παντες οἱ πελας δομων : ἐν ἀγχοναις δεσποινα , Θησεως δαμαρ . φευ φευ , πεπρακται : βασιλις οὐκετ ' | ||
' ἐλευθεριος , δωροφοροις δε χερεσσιν ἐδεξατο Νειλος ἀνακτα και δαμαρ ἡ χρυσεοις ? ? πηχεσι λουομενη ἀπτολεμον και ἀδηριν |
υἱος Φαραω , ὡς ἠκουσε των ῥηματων τουτων , και ἐξαπεστειλε μετ ' αὐτους δυο χιλιαδας πολεμιστων . Και ἠλθον | ||
Ἑλληνας αἰτειν ὑδωρ και γην . την δε στρατιαν διελομενος ἐξαπεστειλε τους ἱκανους ζευξαι μεν τον Ἑλλησποντον , διασκαψαι δε |
. τρις μεν ἐπειτ ' ἐπορουσε ποδαρκης διος Ἀχιλλευς ἐγχεϊ χαλκειῳ , τρις δ ' ἠερα τυψε βαθειαν . ἀλλ | ||
αἰρομενης της δεξιας στεγαστεον ἐγγυς του θωρακος ἠ μοσχειῳ ἠ χαλκειῳ : εἰ δε μη , ἐν τῳ ἐπικαιροτατῳ ἀφυλακτον |
χυμου καταλαβοντοϲ τον ἐγκεφαλον , ὁθεν ὑπο ϲμικραϲ οὑτοι προφαϲεωϲ ἑτοιμωϲ και καταπιπτουϲιν , ποτε μεν ϲτρεφομενα τινα βλεποντεϲ ἐξωθεν | ||
τοινυν ὁ ἀρρωϲτοϲ ἐπι τηϲ κλινηϲ εἰϲ το βαλανειον , ἑτοιμωϲ δε αὐτῳ παρεϲκευαϲμενηϲ ϲινδονοϲ θερμηϲ , ἐπ ' ἐκεινηϲ |
ἐγγυτατω : ταυτα δ ' ἐστι Μηδια και Ἀρμενια και Καππαδοκια και τα μεταξυ . τεταρτον δ ' ἡ ἐντος | ||
Ἀριαραθου πεσοντος τε ἐν τῃ μαχῃ , αὐτη τε ἡ Καππαδοκια και τα πλησιοχωρα αὐτης ἐπεσεν ὑπο Μακεδονας . Ἀριαραθης |
καταπλασματα δια τηλεως , λινοσπερμου , κριθινου ἀλευρου , μελι δαψιλες και ἐλαιον ἐχοντα : περιλαμβανετω δε και αὐχενας και | ||
μελιτι και προσλαμβανει βραχυ κυμινου και νιτρου , και χριεται δαψιλες καθ ' ἑκατερων των τοπων . και εἰς αὐτην |
τος ἐχει την γενικην : οὐ γαρ ἁπλως τυγχανοντα : ἰαμβικα δε λεγονται , ὁσα την μεν ληγουσαν μακραν , | ||
δʹ , το εʹ , το Ϙʹ και το ζʹ ἰαμβικα διμετρα ἀκαταληκτα : το ηʹ ἰαμβικον τριμετρον ἀκαταληκτον : |
τα μεν δια στοματος λαμβανεται ποτιμα . τα δε τῃ βαλανῳ προσαγεται : χρωμεθα δε μαλιστα τουτοις , ἐπειδαν ὑπερπληθεισα | ||
την γεγονυιαν ὑποδοραν ὑπερ του μη ϲυμφυηναι την ποϲθην τῃ βαλανῳ . τουτον μαλλον Ἀντυλλοϲ ἀποδεχεται τον τροπον πλατυκωτερον αὐτον |
ἑπτα ἠ δεκατεσσαρας και πεζῃ μεν ἐν Πλαταιαις νικηθεις , ναυτικῃ δε ἐν Σαλαμινι , δια Θεσσαλιας φευγων διεπεραιωθη εἰς | ||
' ἱππεων ἁμα τῃ κατα τον ἡλιον ἀνατολῃ προσιππευσαντων τῃ ναυτικῃ των Καρχηδονιων στρατοπεδειᾳ , και προσδεχθεντων ὑπο των φυλακων |
λαβουσης την ΓΒ της ΑΒ , και ποιειτω την ΒΗΑ ἑλικα . ἐστιν ἀρα ὡς ἡ ΑΒ προς ΒΗ , | ||
ἐστι μεν γαρ φοινιξ το ἐλυτρον , ἐχει δε και ἑλικα διηνθισμενην και πεποικιλμενην ὑπο της φυσεως . στεφανον ἀν |
πεζεταιροι Περσαι [ και ἀσθετεροι ἀλλοι ] και ἀργυρασπιδων ταξις Περσικη και ἡ των ἑταιρων ἱππος και ταυτης ἀλλο ἀγημα | ||
Καρδιανος , Ὀλβια Ὀλβιανος , Ἀδρια Ἀδριανος . Ἀρταια , Περσικη χωρα , ἡν ἐπολισε Περσης ὁ Περσεως και Ἀνδρομεδας |
πυκνον , νευοντες εἰς την γην , μολις ὡσπερ οἱ σκωληκες ἐν τοις κυτταροις κινουμενοι . ἐς τε την ἀλλην | ||
ἀφιησιν , ὁσην και οἱ περι τα δερματα των ἱππων σκωληκες ἁφιασι τεμνομενοι . * οἱον : καθα , ὡσπερ |
τοτηνικαυτα ἐπιβαλλειν δει το των πιτυρων ἀποζεμα : ἐστι γαρ γλοιωδες και χαλαστικον , ἐτι γε μην και συγγενειαν ἐχον | ||
Λιθαργυρον , θειον ἀπυρον ἰσα μετ ' ὀξους και οἰνου γλοιωδες ἐπιχριε : ἐγω ἐλαιον οὐ μιγνυμι και ἀντ ' |
τῳ μετα την ἀντιστροφην συστηματι οὑ ἡ ἀρχη πυργον στεγειν εὐχεσθε , στιχων τριμετρων ἀκαταληκτων ἰαμβικων τριων . ἐπι τῳ | ||
τοις πολλοις ἡδιστον γινεται : ὁσῳ γαρ ὑμεις ἐκεινους ἀποθανειν εὐχεσθε , τοσουτῳ ἁπασιν ἡδυ προαποθανειν ὑμας αὐτων . καινην |
τα φυλλα ὁμοια μαραθῳ , μειζονα δε και δασυτερα , δυσωδη , και ἐπανω σκιαδειον , ἐφ ' οὑ τα | ||
ταυτας ἀναγομεν προσηγοριας τα πλειστα των ὀσφρητων , εὐωδη και δυσωδη προσαγορευοντες , εὐωδη μεν ἀναλογον τοις προς γλωτταν γλυκεσι |
ἡλιον . Δια μεν των σφοδρως ἑλκοντων φαρμακων ἡ τε μυρμηκια και ἀκροχορδων ἀποσπασθησεται , δια δε των σηποντων νεκρωθησεται | ||
, περιφερηϲ κατα το πλειϲτον : ἀλλ ' ἡ μεν μυρμηκια πλατειαν ἐχει την βαϲιν και προϲ ταϲ ἀποϲφιγξειϲ ὁμοιαν |
, καταλειψας , αὐτο , ἐκεινο , τα ἀπορηθεντα . ἀπελθε ] μεταβηθι εἰς ἑτερον , ἠγουν εὑρε ἑτερον , | ||
πατρος τον λογον αἰνιττεται , δεδηλωκαμεν . το δε ” ἀπελθε ἐκ τουτων ” οὐκ ἐσθ ' ὁμοιον τῳ διαζευχθητι |
μηδ ' αἰσιμα πινῃ . οἰνος και Κενταυρον , ἀγακλυτον Εὐρυτιωνα , ἀας ' ἐνι μεγαρῳ μεγαθυμου Πειριθοοιο , ἐς | ||
τηλικουτον Κυκλωπα ὑπο μικρου σωματος δια ταυτην ἀπολλυμενον παριστησι και Εὐρυτιωνα τον Κενταυρον : τους τε παρα Κιρκῃ λεοντας ποιει |
' ἡμας τους Ἑλληνας παλιν ἐξ ἀρχης φιλιας χυλῳ και συγγνωμῃ τινι πρᾳοτερᾳ κερασον τον νουν : και την ἀγοραν | ||
την αἰτιαν παρεσχετο : εὑροις δ ' ἀν και ἐν συγγνωμῃ ἀντιστατικον κεφαλαιον , οἱον μητηρ ἐξηλθε χοας ἐπισπεισουσα τῳ |
πολυν αὐτῃ καταμεμιχθαι καπνον . κατα τουτο δη και την ἐξωτατω και μειζονα περιφερειαν της ἰριδος ἐμφαινειν το φοινικουν : | ||
οὐρανου . και γαρ ἐν τουτῳ λογος ἐχει την μεν ἐξωτατω και ἀπλανη σφαιραν ἀτμητον φυλαχθηναι , την δ ' |
κατα θωρακα ϲυμπεττει τε και παρηγορει και ταϲ τραχυτηταϲ τηϲ ἀρτηριαϲ καταλεαινει . προκριτεον δε το νεον του παλαιου και | ||
τοιϲι κανθοιϲι : ϲικυην τῃ κορυφῃ προϲβαλλειν , ἐκκοπτειν ταϲ ἀρτηριαϲ , ξυρειν την κεφαλην , φοινιϲϲειν , φλεγμα ἀγειν |
ὑγρον , ἐμφυομεναι δε τῳ κρυσταλλοειδει . τουτο δε το κρυσταλλοειδες ὑγρον το πρωτον ἐστι της ὀψεως ὀργανον , λευκον | ||
και κυκλος εἱς ὁ προειρημενος ὁ μεγιστος των κατα το κρυσταλλοειδες , ὁρος τε κοινος ἀμφοτεροις ἐστι και συνδεσμος αὐτοις |
ἡμας βουλεσθε οὑς ᾐτησατο δεκα ῥητορας ; εἰ συμφερει , λογισασθε . τουτο μεντοιγε ὑμιν προμηνυω , ἀνδρες Ἀθηναιοι , | ||
' αὐτος μη ἐπιορκησειεν . ἐξ αὐτου δη του πραγματος λογισασθε , ὠ ἀνδρες δικασται , παρ ' ὑμιν αὐτοις |
ὑστερον παρα Ῥωμαιων ἐκ της Κιλικιας τοις προ Ἀρχελαου και ἑνδεκατη στρατηγια , ἡ περι Κασταβαλα τε και Κυβιστρα μεχρι | ||
' ἀγε νυν ἐπιμεινον ἐνι μεγαροισιν ἐμοισιν , ὀφρα κεν ἑνδεκατη τε δυωδεκατη τε γενηται : και τοτε ς ' |
εἰ τι και περι ἐκεινων χρη λεγειν , τα μεν δυϊκα δηλην ἐχουσι την προς το πας διαφοραν , ἐπει | ||
ἐγω και συ και ἐκεινος , εὐθειας το συΤα . δυϊκα και τα πληθυντικα συλληψιν ἐχει ὁμοιοπτωτων προσωπων , το |
καλην οὐκ εἰπον αὐτος ἐμαυτῳ ὁτι ὠφελον τις μετα ταυτης ἐκοιμηθη και μακαριος ὁ ἀνηρ αὐτης : ὁ γαρ τουτ | ||
παραθεσει του ἀρθρου , εἰγε ἀοριστωδες μεν το παις δειπνησας ἐκοιμηθη , οὐ μην το ὁ παις δειπνησας ἐκοιμηθη . |
περι των ἑξης διαλεξομαι , τις ὁ πραγματικος ἐστι Λυσιου χαρακτηρ , ἐπειδη τον ὑπερ της λεξεως λογον ἀποδεδωκα : | ||
Ποθεν ὠνομασται ἡ των μαθηματων ἐπιστημη και τις αὐτης ὁ χαρακτηρ , τισι τε δει προσεχειν ἐν τῳ το εἰδος |
ἐκαλεσαν , δια το και αὐτην ὑπεναντιον τι πασχειν τῃ ἁρμονικῃ , ὡς δειχθησεται : τας δε λοιπας δυο ἁπλως | ||
ἡ μεν οὐν τεταρτη μετα τας ἠδη εἰρημενας ἀντιπεπονθε τῃ ἁρμονικῃ : ἐπι γαρ της ἁρμονικης ὡς ὁ μεγιστος προς |
ἀκουσασαν ῥιψαι το ὀρος ὁπου νυν ἐστιν , τῃ δε κορωνῃ δια την κακαγγελιαν εἰπειν ὡς εἰς ἀκροπολιν οὐ θεμις | ||
ἐϋξεστῃς σανιδεσσιν , αὐτου δ ' ὠκυ βελος καλῃ προσεκλινε κορωνῃ , ἀψ δ ' αὐτις κατ ' ἀρ ' |
και ταλαιπωρεειν : ἠν δε μη , τῃ αὐτῃ διαιτῃ χρεεσθω , λουεσθω δε πολλῳ και θερμῳ , ὁκοταν μελλῃ | ||
ἑφθον , και οἰνῳ αὐστηρῳ ὡς παλαιοτατῳ και ἡδιστῳ μελανι χρεεσθω , περιπατοισι δε μετριοισι , πλην ταυτα πυρετου μη |
το των τεττιγων φυλον , και κιτταν λαλον και βομβουσαν ἀκριδα και παρνοπα ὑποκριζοντα και μη σιωπωσαν τρωξαλλιδα , ἁλκυονας | ||
; τις τους ἀθλιους ἀρνας ἀναθρεψει ; τις την λαλον ἀκριδα θεραπευσει , ἡν πολλα καμουσα ἐθηρασα , ἱνα με |
οὐχ ἁπλως στοχαστικη , ἀλλα και ἀπο γνωμης : ἡ γνωμη γαρ ζητειται του ἐπιτροπου : ποτερον ἑκων καθυφηκεν , | ||
ἠσαν Ἑλληνων τινες ναυτιλοι , ὡς ἐλπομαι τε και ἐμη γνωμη αἱρεει : ὡστε τουτων ἀν και μαλλον των θεων |
μειζον ἀρα και το Χ στερεον των ἐν τῃ ΔΕΖΘ πυραμιδι πρισματων . ἀλλα και ἐλαττον : ὁπερ ἐστιν ἀδυνατον | ||
προς την ΣΤΥ βασιν , οὑτως τα ἐν τῃ ΜΝΟΗ πυραμιδι δυο πρισματα προς τα ἐν τῃ ΣΤΥΘ πυραμιδι δυο |
τετραδος θεωρεισθαι . ἡ μεν γαρ μονας ἀρχη παντων και κυριωτατη πα - σων . . . . . . | ||
, του νομου εἰποντος ἀναιρειν , φρουρειν : ἡ δε κυριωτατη λυσις ἐστι συγγνωμονικη : ὁτι ὠργισθη , παρωξυνθη , |
στομα ἐκπικραζοιτο , γλωσσα χλωρη , ὀμματα ἰκτερωδεα , ὀνυχες χολωδεες , οὐρον δριμυ , ἀλλως τε και εἰ πυρεταινοι | ||
φρικωδεες , ἐμετωδεες , και μετα κρισιν ἀποσιτοι , και χολωδεες , και σπληνες μεγαλοι σκληροι , ὀδυνωδεες , και |
του οὐρανου ἐστι το Αα , τῃ μεν ηΔ ἰσῃ γραμμῃ κατα την γην πρωτη ἀπαρχεται εἰναι ὡρα , ὡς | ||
εἰ δε μη , ἐνεργειᾳ πως : ἐν γαρ τῃ γραμμῃ τα σημεια πως δυναμει ὑπαρχουσιν , ἐν ἡμιν δε |
ποτιμων ἡμιν ὁ λογος γενεσθω , ἁ πεφυκε τα μεν τραχεα ὁμαλυνειν , τα δε περιττωματα διαφορειν , τας δε | ||
δε τῃ κατα τα ἀγκη πορειᾳ , ὁτι δυσπορα και τραχεα και λασια ὀντα ἰσχει του ἰεναι . ἐντευθεν οὐν |
εἰκοσι ἑν της βασιλειας , γινεται κγʹ : ἐξ ὡν ἀφαιρω ἐννεακαιδεκαετηριδα : λοιπαι δʹ Ἀντωνινου . ὁμοιως προστιθω ἁ | ||
δε και ἡ τριτη συζυγια ϘϚʹ ἐστι μοναδων , παλιν ἀφαιρω τα ογʹ , και τα λοιπα κγʹ προσνεμω τῳ |
τας ψυχας ἡμων ἐπεισιοντα μη παραδεχεσθαι . ἀκολουθει γαρ τῳ ἀμετρῳ πλουτῳ και ἀκολαστῳ συνημμενη και ἰσα , φασι , | ||
πεποιημενων , οἱς ἡδυνεται ποιησις , εἰς κορον ἐγκαταμιγεντων τῃ ἀμετρῳ λεξει , ὁ ποιουσιν ἀλλοι τε πολλοι και οὐχ |
τα της εἰρηνης ἀγαθα παρασχομενον ἀχρι της του βιου τελευτης ἀφθονῳ και πλουσιᾳ χειρι και γνωμῃ , της ὁμοιας τιμης | ||
μητε Ἑλληνων προτερον μεν οὐ πανυ , τα νυν δε ἀφθονῳ τε και πολλῃ δουλειᾳ κεχρημενων , ἐπι την τοιαυτην |
ὑπηρχε τῳ Κυρῳ , φιλουσα αὐτον μαλλον ἠ τον βασιλευοντα Ἀρταξερξην . ὁστις δ ' ἀφικνειτο των παρα βασιλεως προς | ||
την βασιλειαν ἐποιειτο . μετα δε ταυτα διαβληθεντος αὐτου προς Ἀρταξερξην και του βασιλεως βοηθουντος τῳ Πρωταγορᾳ ὁ μεν Εὐαγορας |
προ του χρονῳ μεχρι τεσσαρακοντα ἡμερεων και δυο ἐπι τῃ κουρῃ , ἐπι δε τῳ κουρῳ μεχρι τριηκοντα ἡμερεων ἐλαχιστον | ||
γελοιον γαρ το οὐδεποθ ' Ἡρῃ οὐδε Ποσειδαωνι οὐδε γλαυκωπιδι κουρῃ : τινες μεν γαρ ἐτι ἐλειποντο των τριων σεμνοτεροι |
λζʹ Ὡς τα δεοντα Τα μεν δεοντα λεγει ἀντι του τἀγαθα : δεον γαρ το ἀγαθον : παρο δεσμει ἐκεινο | ||
, πρωτον μεν ὁτι οὐκ ἐστιν ἰσον ἀπειρα τῳ πληθει τἀγαθα διωκοντα και περιισταμενον τα κακα ὡς ὑπο Ἐρινυων ἐλαυνεσθαι |
φυσα εὐτονως και , ὁταν διαπυροι γενωνται οἱ λιθοι , ἐξελε αὐτους τῃ πυραγρᾳ : και ψυξας , κοψας , | ||
το ἀποσταχθεν στρεψον παλιν εἰς την αὐτην τεφραν : και ἐξελε και βαλε παντα ὁμου εἰς φιαλην ὑελινον : και |
πριν γ ' ἀπο τῳ δωωσι κακην ὀπιν , ὁστις ἁμαρτῃ . τικτε δε και Νεμεσιν πημα θνητοισι βροτοισι Νυξ | ||
παρατρωπως ' ἀνθρωποι λισσομενοι , ὁτε κεν τις ὑπερβηῃ και ἁμαρτῃ . και γαρ τε λιται εἰσι Διος κουραι μεγαλοιο |
ποιησας , ἐτι δε τας χειρας διατεταμενας ποιων , εἰκοτως ἐθαυμαζετο παρα τοις ἀνθρωποις : οἱ γαρ προ τουτου τεχνιται | ||
. . Κ ἡ παλαι μουσικη και μεχρι των Πυθαγορειων ἐθαυμαζετο καλουμενη καθαρσις . . . . βουλομαι δε ἀνωθεν |
οὐν ἀν , εἰ και την ἐμην ἠλθεν ὁδον , ἰσχυσε δ ' ἀν , εἰ την του πατρος : | ||
σχετλιαζων εἰ μοιχον τινα λαβοντες ἐδησαμεν , ὑπερτεθαυμακα τι τοσουτον ἰσχυσε πριασθαι προς την τοσαυτην σπουδην . ὑπονοειν γαρ τἀληθες |
ἠ ὀντων ἠ και μελλοντων , ὡσαυτως δε και το θυμοειδες πραϋνας και μη τισιν εἰς ὀργας ἐλθων κεκινημενῳ τῳ | ||
το δερμα λασιον , το σωμα ἰσχυρον , ἀλλως δε θυμοειδες και ῥωμαλεωτατον . Ἀλλα τουτο μεν , ὡς μοι |