| ὁ γαρ ποιητης δια το μετρον ἐξετεινεν αὐτο εἰπων Σ ἡτ ' αὐτου στρεφεται και τ ' Ὠριωνα δοκευει . | ||
| κτηματα και τους μεγαλους ἡμιν παρεδωκας κοσμους των Τρωων . ἡτ ' ] ἡτις . ἐβαλες ] ἐπεθηκας . στεγανον |
| πασιν ἀφθονωτατην . Μετα ταυτην αἱρει Φαλισκους , πολιν οὐχ ἡττω της προτερας : ἀλλ ' ἐπανεστη φθονος ἐκ ταυτης | ||
| ϲυν ἐλαιῳ , και ἠ οὐδ ' ὁλωϲ ἠ γουν ἡττω ῥιγωϲουϲιν . Ἱδρωταϲ τουϲ μεν κριτικουϲ δεχεϲθαι δει ἑωϲ |
| των ΓΔ ΔΖ ὑπεροχης . Ἐπει γαρ μειζων ἐστιν ἡ ΑΒ της ΓΔ , και ἡ των ΑΒ ΒΕ ὑπεροχη | ||
| βιβλιου . ὡς συναμφοτερος ἡ ΑΒΓ . , ] αἱ ΑΒ , ΒΓ μετα της ΑΓ δυο εἰσιν αἱ ΑΒ |
| ποσι . Και την μεν γνωμην τοιαυτην ἐχων ὁ συγγραφευς ἡκετω μοι , την δε φωνην και την της ἑρμηνειας | ||
| οἱ Θετταλοι : δευτε οἱ δι ' Αἰσχινην δεκαδαρχουμενοι : ἡκετω , δια τουτον δουλευων Μεσσηνιος : ἡκετε και ὑμεις |
| μετρον γης . . . . ἀπενιζοντο : ἐστι εἰς πτω ληγοντα ῥηματα ποτε μεν εἰς δυο σσ , ποτε | ||
| διπλασιασμῳ πιπτω : τα γαρ πετομενα τοις πιπτουσιν ἐοικε . πτω οὐν και πταιω . . . . . . |
| οὐδε ἐκεινα σημεια ἐσται , μηδεν σημαινοντα : τα τε ἀδηλα σημεια χρῃζοντα των ἐκκαλυψοντων αὐτα , ἐαν μεν ὑπο | ||
| καταληψιν οὐδε την δια σημειου ἐπιδεχεται . τα δε φυσει ἀδηλα και τα προς καιρον χρειαν ἐχει της ἐκ του |
| ὡς ἐφατ ' , αὐταρ ἐμοι γ ' ἐπεπειθετο θυμος ἀγηνωρ , βην δ ' ἰεναι ἐπι νηα θοην και | ||
| πειθημονι φωνῃ : νυμφα φιλη , καλεει σε ποσις Μενελαος ἀγηνωρ ἱππῳ δουρατεῳ κεκαλυμμενος , ἀμφι δ ' Ἀχαιων ἡγεμονες |
| . τοιον ἀνηϋτησεν : ὁ δ ' ἠπιον ὀμμα τανυσσας ἠκα διακρινειν πειρησατο καλλος ἑκαστης . δερκετο μεν γλαυκων βλεφαρων | ||
| αὐτων : χειρα δ ' ὑπερ κεφαλῃσι βαλων καθυπερθεν ἀκανθας ἠκα καταρρεξειεν ἐπικλινοι τε πιεζων : οἱ δ ' αὐτως |
| , ὡς πολλακις διειληπται . Ἡ κατα πτωσιν γινομενη εἰς φι ἐπεκτασις δια του ι γραφεται : οἱον , ἑτερηφι | ||
| ζητουνται , φευκτον δε ἐστι και φαυλον : του γαρ φι - λειν τους παιδας , φυσει ὀντος ἀγαθου , |
| το τηκομενον ὑπο του οὐρου , αὑτη δε συμπιπτει και πυκνη γινεται και στερεουται ὡσπερ σιδηρος . Ἐπην δε συμπεσῃ | ||
| ἐδοκει ἡμιν ἀναθεμενους την ναυν ἐπι την κομην των δενδρων πυκνη δε ἠνὑπερβιβασαι , εἰ δυναιμεθα , εἰς την θαλατταν |
| μητηρ ἀχνυθ ' ἑῳ περι παιδι , και ἠν ἐπι δαιτ ' ἀφικηται . Και ῥα οἱ ἱστια νηος ἀποπροθι | ||
| κατα στεγας κλαιω , τετηκα , κἀπικωκυω πατρος την δυσταλαιναν δαιτ ' ἐπωνομασμενην αὐτη προς αὑτην : οὐδε γαρ κλαυσαι |
| δε σοι εὐδαιμων εἰναι ἀνθρωπος δουλευων τε και ᾡ μηδεν ἐξειη ποιειν ὡν ἐπιθυμοι ; Μα Δι ' οὐκ ἐμοιγε | ||
| ἐφραζον , ἁμα δε βοηθειν ἐκελευον , λεγοντες ὡς νυν ἐξειη Λακεδαιμονιους παντων ὡν ἐπεποιηκεσαν αὐτους τιμωρησασθαι . των δε |
| της χειμερινης ὡρας ἐνισταμενης οὑτος μεν προς Λευκανους συμμαχιαν ποιησαμενος ἀπηγαγε τας δυναμεις εἰς Συρακουσας . μετα δε ταυτα Λευκανων | ||
| χαρισαμενης της Κορης , τον δε κυνα παραλαβων δεδεμενον παραδοξως ἀπηγαγε και φανερον κατεστησεν ἀνθρωποις . τελευταιον δ ' ἀθλον |
| σαφους , ψευδης ψευδους , ταυτα δια του - τος ἐκλιθη : ἐστι δε ἐθνικα . . . . . | ||
| πλην του ῥωξ ῥωγος : τουτο γαρ δια του γ ἐκλιθη : ῥωξ δε ἐστιν εἰδος φαλαγγιου , τουτεστιν εἰδος |
| εἰ δε ἀπεφυγεν , οἱ δημοται παλιν αὐτον ἀνεδεχοντο . Ἀνδρομεδᾳ : ” διδου δαφοινον μασθλητα διγονον ” . ἰδιως | ||
| και μη προσφατον πραγμα . εὑρισκετο δε Σοφοκλης ἐν τῃ Ἀνδρομεδᾳ τιθεις οὑτω : ” μηδεν φοβεισθαι προσφατους ἐπιστολας ” |
| ὡρας λουε . εἰ δε βουλῃ ὑφειμενῳ χρησθαι , κηρωτῃ ἰσῃ ἀναλαβων ἐμπλασσε και ἐα νυχθημερον . Τροχισκος ἡμικρανικος ὁ | ||
| ὡς ἐβουλετο , διαθεις μετα της αὐτης ἀνῃει σπουδης ἐν ἰσῃ ποιουμενος ταξει τα προσαντη χωρια τοις εὐηλατοις . μεσουντι |
| ⌈ ? , των ἐμων ὀσσων ⌉ χαραν ; [ ⌈ ! ! μηδ ' ἀναμνης ⌉ – ˘⚔ ! | ||
| κλεπτοντα ⌈ τινα . καταλαμβανω : ἐκ τουτου δε καταχρηστικως ⌈ ἐνταυθα φωραζω . το κλεπτω ⌈ , ὡς ἐνταυθα |
| χιασαντες οὑτως ἐκκοψομεν το ὀστεον : εἰ δε μη παν φθαρειη το ὀστουν , μονη δ ' ἡ ἐνδοθεν ἐπιφανεια | ||
| ἀλλα , ἡ γε τοιαυτη πως ἀν ὑφ ' ἑαυτης φθαρειη : τοιαυτη γαρ δειχθησεται ἡ ἀρχη της κινησεως : |
| οἱον και το πλεοναζον , το μεν ἐρυθρον , οἱον ἰχωρ αἱματοϲ , ἑτερον δε λευκον ἀπο φλεγματοϲ , ὠχρον | ||
| μεν οὐν την πρωτην και δευτεραν ἡμεραν ἐαν ἐκκρινηται τις ἰχωρ λεπτος ἐκ του κολπου , μη πανυ τι της |
| ἐπι μηρι ' ἐκηαν , οἱ δ ' ἰθυς καταγοντο ἰδ ' ἱστια νηος ἐϊσης στειλαν ἀειραντες , την δ | ||
| ἠτορ ἐχοντες ἐσσυμενως ἀνορουσαν ἐποτρυνοντος ἀεθλου , πρωτος μεν Μενελαος ἰδ ' Εὐρυπυλος θρασυχαρμης Εὐμηλος τε Θοας τε και ἰσοθεος |
| Τιρυνς , ἡ ἑλμινς ὠ ἑλμινς , ὁ μακαρς ὠ μακαρς , ἡ δαμαρς ὠ δαμαρς : οὑτως οὐν και | ||
| μονον ἀλλα μεθ ' ἑτερου τινος συμφωνου , οἱον ὁ μακαρς και ὁ τιρυνς και ὁ ἁλς , και ἑτε |
| θαλαμονδε Μελανθιος , αἰπολος αἰγων , οἰσων τευχεα καλα : νοησε δε διος ὑφορβος , αἰψα δ ' Ὀδυσσηα προσεφωνεεν | ||
| ! ? ποντον ? χθονα τ ' , ἠδε ? νοησε [ ως . ] ? ? οἰδμα πολυπλαγκτοιο θαλασσης |
| Σκυθεων μακρον ὁραν Ταναϊν μηδε πελας ναιειν Σκειρωνικον οἰδμα θαλασσης ἀγκεα νειφομενης ἀμφι Μεθουριαδος . νυν δ ' ὁ μεν | ||
| ἀνω κεισθαι : και Ὁμηρος : και ἀγκη ποιηεντα . ἀγκεα και ποταμοι : γλυκυτης το σχημα , ὁτε τοις |
| καλουμεν ἠ κυμβαλα χειρων , ἠ ποδων , ὀξυβαφα τε χαλκα και ὑελινα . Και το συνθεμα τον ἐκ πλειονων | ||
| κληρων ὑπο των κληρουμενων . ἐοικε δ ' εἰναι ταυτα χαλκα , ὡς ὑποσημαινει Δημοσθενης ἐν τῳ περι του ὀνοματος |
| ' ἁδυπαθημα φιλον τελος ἀνδρασιν ἀλλοις ἁ μια των Μνημης ἠνυσε θυγατερων . ἀνθρωποι , μοχθειτε τα χειρονα , και | ||
| μετρητον : ἀταρ περιφαινεται εὐρος ὁσσον τ ' αἰγανεης δορατοξοος ἠνυσε τεκτων εἰς ἐνοπην ταυρων τε βαρυφθογγων τε λεοντων . |
| κινδυνων και δαπανης , ἠ καλην και δικαιαν προφασιν εἰληφοτες ἐσεσθε του πολεμου . το γαρ μη των ἀλλοτριων ἐπιθυμειν | ||
| . νικησαντες μεν γαρ ἁπαντων τουτων ὑμεις ὡσπερ προσθεν κυριοι ἐσεσθε : εἰ δ ' ἡττηθησεσθε , εὐ ἰστε ὁτι |
| ἐστιν ἀδελφη της ἐν τῳ λεγειν ταμιευομενη μεχρι καιρου τα λεκτεα , ἀλλ ' ἡν οἱ ἐξησθενηκοτες και ἀπειρηκοτες δια | ||
| στελλησθε , ὑμας δεησει τους μαχομενους εἰναι . ὁμως δε λεκτεα ἁ γιγνωσκω : ἐμπειρος γαρ εἰμι και της χωρας |
| ἀρτι φρυασσομενων . Κυπρι φιλη , συ δε τῃδε ποροις νημερτεα νικης δοξαν , ἀειμνηστον τηνδε τιθεισα χαριν . Λυσιδικη | ||
| ἐνι φρεσι βαλλεο σῃσιν : αἰ κ ' αὐτον γνωω νημερτεα παντ ' ἐνεποντα , ἑσσω μιν χλαιναν τε χιτωνα |
| βουλη δηλησεται , οἱ ' ἀγορευεις . ταυτ ' οὐν ἐγιγνωσκε και ἐκεινος , ὁτι κακον ἐν θαλαττῃ τριηρεις ὁπλιταις | ||
| ἐρασταις . Εἰτε οὐν σπουδαιος ἠν ὁ Ἀγαμεμνων , ὀρθως ἐγιγνωσκε περι αὐτης , εἰτε τοις πολλοις ὁμοιος , οὐ |
| ἠϋτ ' ἐπεγγελοωσα παρισταται : ὡδε κε φαιης μυθεισθαι μυραιναν ἀπηνεα κερτομεουσαν : τι πτωσσεις δολομητα ; τιν ' ἐλπεαι | ||
| δη τοι , γαιηοχε κυανοχαιτα , τονδε φερω Διι μυθον ἀπηνεα τε κρατερον τε , ἠ τι μεταστρεψεις ; ταυτα |
| ἐξεισιν ὁ ὀμφαλος ἐκ των μητρεων : ἠν γαρ προτερος ἐξιῃ , δι ' αὐτου οὐκ ἀν διελθοι τῳ παιδιῳ | ||
| ψογον , των δε ἐχθρων την ἐπιβουλην . Ὁταν τις ἐξιῃ της οἰκιας , ζητειτω προτερον , τι μελλει πρασσειν |
| . τουτων οὑτως ἐχοντων τα της πρωτης και δευτερας συζυγιας ψιλα , δασεα , μεσα προηγουνται των της τριτης συζυγιας | ||
| θεου εἰσηγητριαν , θιασους ἀνδρων ἐκθεσμους και γυναικων συναγαγουσαν . ψιλα γαρ νυν τα πραγματα διηγειται . κατα στασιν δε |
| Σεληνης ἀνωμαλους δρομους των τε λοιπων ἀστερων δυναμεις και κυκλον δυοκαιδεκα ζῳδιων ἐν ἀποκρυφοις ταυτα ἐχειν και τοις ἀπαιδευτοις ἠ | ||
| ἐπανω της χειρος , ὁς Ῥοπαλον καλειται , τους παντας δυοκαιδεκα φερει τοδε το ζῳδιον . Τους δε Διδυμους διεισιν |
| οἱ τ ' εἰς ἁλαδε προρεουσι . ταων ἡ μεν ἐβαλλε θρονοις ' ἐνι ῥηγεα καλα πορφυρεα καθυπερθ ' , | ||
| τηβενναν φορων μονος ἐρεμβετο λιθους ὑπο μαλης ἐχων , οἱς ἐβαλλε των ἰδιων τους ἀκολουθουντας . ἐλουετο τε και εἰς |
| τα μεν δια στοματος λαμβανεται ποτιμα . τα δε τῃ βαλανῳ προσαγεται : χρωμεθα δε μαλιστα τουτοις , ἐπειδαν ὑπερπληθεισα | ||
| την γεγονυιαν ὑποδοραν ὑπερ του μη ϲυμφυηναι την ποϲθην τῃ βαλανῳ . τουτον μαλλον Ἀντυλλοϲ ἀποδεχεται τον τροπον πλατυκωτερον αὐτον |
| ὠ τεκνον , προσεσχε , τις προσηγαγεν χρεια ; τις ὁρμη ; τις ἀνεμων ὁ φιλτατος ; Γεγωνε μοι παν | ||
| . ὁ δε Ἐρως συν αὐτοις ἐρρηθη γεγονεναι , ἡ ὁρμη ἡ ἐπι το γεν - ναν : ἁμα γαρ |
| ' ἠρου με περι του ὀνοματος : καλειται τοινυν ἡ σοφη αὑτη Δαμοφυλη , και λεγεται τον Σαπφους τροπον παρθενους | ||
| . . ὡς τους νεους διαφθειροντος . Ἀσπασια μεντοι ἡ σοφη του Σωκρατους διδασκαλος των ῥητορικων λογων ἐν τοις φερομενοις |
| . Γειτων ἐστι τις καπηλος . οὑτος εὐθυς , ὁταν ἐλθω ποτε διψωσα , μονος οἰδ ' ὡς γ ' | ||
| μοι σωσον λαβων , ἑως ἀν ἱππους δευρο Θρηικιας ἀγων ἐλθω , τυραννον Βιστονων κατακτανων . πραξας δ ' ὁ |
| μοιχευω , πειθαρχω , παρελκω διατριβω , δανιζομαι ἐπικιχρημι , ἐλεω , χωρογραφω καταμετρω , θεραπευω , [ θεραπευω ] | ||
| αὐτων ἰδια σχηματιζεται : το μεν γαρ νηλεης ἀπο του ἐλεω γεγονε και του νη στερητικου ἐπιρρηματος , οἱον ὁ |
| και τουτων αἱ μεν ὀνομαζομεναι περσαιαι καρπον διαφορον ἐχουσι τηι γλυκυτητι , μετενεχθεντος ἐξ Αἰθιοπιας ὑπο Περσων του φυτου καθ | ||
| τε και ὀξυτητος ὡς προσηκουσων τῃ τε ἀφελειᾳ και τῃ γλυκυτητι . Ὁ δε περι ἡδονης οὑτος και γλυκυτητος ἡμιν |
| τουτου δε μαλλον ϲωρι τε και χρυϲοκολλα και χαλκιτιϲ και μιϲυ , καυθεντα δε ἀδηκτοτερα , και του χαλκου το | ||
| μιξαϲ ἐγχριε . Ἀλλο προϲ τουϲ ἐχονταϲ πολυ πυον . μιϲυ καυϲαϲ και λεαναϲ ἐμφυϲα . προ δε των ἐγχυτων |
| . ἀληθως . [ ὁδ ' ἐστιν ὁ γερων ; λαμ [ τι τουτο ; και συ , γραιδιον [ | ||
| δε ἐτρυγων ἀμπελους , κρατουντες μαχαιρας : ἀλλοι δε ἐφερον λαμ - βανοντες ἀπο των τρυγωντων ἐν καλαθισκοις βοτρυας λευκους |
| καθ ' αὑτο , ἀλλα δι ' ἀμφοτερων ὁ λογος κεχωρηκε . Καλλος δε το σχημα ἐργαζεται . Το δε | ||
| : το πυρ ὁπερ ἀνεκαυσας , ἑως οὐ πολλῃ προσω κεχωρηκε φλογι , κοιμησον : ἰσχε δε δρομου μαργωντας ἱππους |
| ὁτε τ ' ἐκρεμω ὑψοθεν , ἐκ δε ποδοιιν ἀκμονας ἡκα δυω , περι χερσι δε δεσμον ἰηλα χρυσεον ἀρρηκτον | ||
| εἰς α ληγοντι συνεπεσεν , εἰ μη οὑτος μονος : ἡκα γαρ παρακειμενος και οὐ χρην ἡμας λεγειν και ἀοριστος |
| . και τας καλουμενας τεχνας γραψαι τολμησαντες ] Τισιαν και Κορακα λεγει τους Συρακουσιους , και Γοργιαν και Θρασυμαχον , | ||
| δειξαι πρωτον το συμβουλευτικον των ἀλλων . λεγεται γαρ και Κορακα , ὁστις τα της ῥητορικης ἐργα εἰς φως προηγαγε |
| ἐχει ἠπερ το ΔΖ προς το ΖΕ . εʹ . Ἐχετω δη παλιν το ΑΒ προς το ΒΓ μειζονα λογον | ||
| μεγαν τε και σεμνον λογον . Οὐ γαρ οὐν . Ἐχετω δη ὡς νυν φαμεν , μια ἰδεα ἐξ ἑκαστων |
| λεγοι ἀν ὀρθως . οὐ γαρ μονον σκοπος ὁμοιωθηναι τῳ δημιουργῳ θεῳ , ἀλλα και προς κανονα , την ἀριστην | ||
| : ἡ γαρ γνωσις ἐν ἡμιν ἐστι και ἐν τῳ δημιουργῳ , ὁπερ προ πολλων ἐστι και ἐπι τοις πολλοις |
| τῳ Καπιτωλιῳ . Κρεμασαντες δε ἀπο της κομης και τῳ λαιμῳ ξιφος ὑποθεντες , εἱλκον δια της πολεως , το | ||
| βροχος : ἐπι του σχοινιου , το περιτιθεμενον ἐν τῳ λαιμῳ : Ὁμηρος : ἁψαμενη βροχου . κυριως δε και |
| συγκειμενου ἐκ των τριων κυβος προσλαβων ἑκαστον ποιῃ κυβον . Τεταχθω ὁ συγκειμενος ἐκ των τριων ʂ α , ἑκαστος | ||
| λειψῃ ἑκατερον , ἐαν τε συναμφοτερον , ποιῃ τετραγωνον . Τεταχθω ὁ μεν ʂ α Μο α , ὁ δε |
| συντελεσθεντα διεξιμεν . Δαρειος μεν γαρ ἡττηθεις ἐν τῃ περι Ἀρβηλα παραταξει την φυγην ἐπι τας ἀνω σατραπειας ἐποιησατο , | ||
| Σικελιας . το ἐθνικον Ἀρβελαιος , Φιλιστος Σικελικων ὀγδοῃ . Ἀρβηλα , πολις Περσικη , ἀπο Ἀρβηλου του Ἀθμονεως , |
| , ὠ Λαχης ; Ἐγωγε , και οὐ σφοδρα γε μανθανω ὁ λεγει . Ἀλλ ' ἐγω δοκω μανθανειν , | ||
| πραγματων τινων ; Ναι . Φερε δηἰσως γαρ ἐγω οὐ μανθανω ἁττα ποτ ' ἐστιν ἁ λεγεις , συ δε |
| ἐκτρεπεται εἰπειν . μηποτε δε και το παρα Καλλιμαχῳ : ἐκλυε , των μηδεν ἐμους δι ' ὀδοντας ὀλισθοι . | ||
| , οἱον ” ὡς φατο δακρυχεων , του δ ' ἐκλυε ποτνια μητηρ “ . λεγοιτο δ ' ἀν ἰσως |
| βασιλευοντος , ἀφικομενοις εἰς τον Λυκου κηπον ἡ μητηρ αὐτων Ἀντιοπη ὑδρευομενη διψωσι τον γαυλον προσσχουσα πιειν ἐδωκεν και μονωθεισα | ||
| , ὡς αὐτος λεγεις . μαλλον σεαυτον ἠσκησας σεβειν : Ἀντιοπη : οὐχ ἑλξετ ' αὐτον δμωες : οὐ διωκετε |
| ἀγαθους ἐνεποιησεν : ὁταν δε μελλῃ κακως πραξειν πολις , ἐξειλε τους ἀνδρας τους ἀγαθους ἐκ ταυτης της πολεως ὁ | ||
| Σπαρτην και Τεγεαν και Πατρας της Ἀχαϊας , και φρουρια ἐξειλε πλειστα και ἐρυμνοτατα και κατεστησε πασαν την Πελοπος φορου |
| ποιησαι , δια του “ χωρει κατω ” το μεγεθος ἐνεφηνε του δεσμουμενου θεου . Χωρω το δεχομαι , οἱον | ||
| την ὁρμην σκεδαννυμενον . ἀλλα και της ἀνοδου το σχολαιον ἐνεφηνε : μακροτερα γαρ οὐκ ἀπεικοτως ἡ ἀπο βαθους διεξοδος |
| δεδοικα μη μετα του σωματος μαρανθωσιν οἱ λογοι και σοι φανω δι ' ἀμφοτερων ἀμορφος . ἐκαλουν δ ' ἀν | ||
| γαρ με τον νικηφορον ἐπαινειν , εὐλαβουμαι δε μη προσκορης φανω . ἀλλως : εἰμι δ ' ἀσχολος : ἐν |
| χειρεων και των σκελεων . Ἡ | τινι ὀδυναι ἐν ἰσχιῳ ἠ ἐν κεφαλῃ ἠ ἐν χερσιν , ἠ ἀλλοθι | ||
| πασαν ἐμπεριειληφε , μονου σπληνος ἀτερ . Ἑξης νευρωδης κυστις ἰσχιῳ στομα ἐνιδρυσμενη , συμπεπλεγμενων ἀγγειων , οὐρων ἐκκρισιος αἰτιη |
| δηπου μανθανω . [ αὐτας ] τας φρενας δη μοι δοκω [ ] ! ὀνυμαζειν μεν ὠν εἰωθαμες [ φρενιτιν | ||
| ἑπεσθαι ἀλλα και τῳ Δ το Β , θησειν μοι δοκω και ἀπελεγξαι , ὡς δια παντων τον περι της |
| ! ντ [ . . . ἀργυρεαν τεπ ? [ χρυσωι ὑπερθε [ ἐκ Δαρδανιδ ! ! [ Πλεισθενιδας ! | ||
| τιμωσι τον ἐκ δικαιοσυνης βιον . τα δε κεκοσμημενα ἐν χρυσωι και κεκαλλωπισμενα ἐνδοξα και πλουσια δωματα συν πινωι και |
| εἰμι : οὐτε γαρ ἐκελευσα οὐτ ' ἠναγκασα οὐτ ' ἐδωκα : και ἐτι προστιθημι αὐτοις ὁτι οὐδε παρεγενομην πινοντι | ||
| ἐαν ἐνεγκω , μη ὀντων μελλοντων : ὁ γαρ ἐθηκα ἐδωκα ἡκα , ἐπειπερ εἰχον τους μελλοντας ἐλεγχοντας , οὐ |
| : ὡς δ ' ὁτ ' ἀεξηται σικυος δροσερῳ ἐνι χωρῳ . Ἀττικοι μεν οὐν ἀει τρισυλλαβως , Ἀλκαιος δε | ||
| μεν ὁμαλος διαδεχεται χωρος σταδιῳ προσεοικως , ὁ και τῳ χωρῳ γεγενηται κλησις , τῃ δε ἑτερος μεν διῃρημενος προς |
| και δυσδιαθετον . Δυναται το πλουτειν και φιλανθρωπους ποιειν . Χαιρ ' ὠ φιλη γη , δια χρονου πολλου ς | ||
| οὐ χοιρινων ὀζων , ἀλλα σπονδων , σμυρνῃ καταλειπτος . Χαιρ ' , ὠ βασιλευ των Ἑλληνων : και σοι |
| εἰναι . ὁταν οὐν πανηγυριζωσι τῃ σεληνῃ , θυουσιν αὐτῃ ἁπαξ του ἐτους ὑς , ἀλλοτε δε οὐτε ἐκεινῃ οὐτε | ||
| τουτο δε πιλου γενος εἰναι λεγουσιν . πολλα δε ἐστιν ἁπαξ λεγομενα παρα τῳ ποιητῃ . . ἀλλα μαλα Τρωες |
| ἐπει οὐκ ἀν ἐβιβρωσκετο ] : οἱς δε δια το ὀστωδες μικρας τας ἐργασιας παρεχει . ἀριστα δε πασι τα | ||
| : ἡ ῥις ὀστουν χονδρωδες ἐστι : το μεν ἐντος ὀστωδες ἐστι , το δε ἐμπροσθεν χονδρος : μονα δε |
| ἐπι την Ὑρκανιαν ὡς ἐπι βορραν ἀνεμον , και τα Σκυθικα γενη οὐ πορρω τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων | ||
| ποικιλωτεραν τε και ἁμα φοβερωτεραν γιγνεσθαι την ἐλασιν . τα Σκυθικα δε σημεια ἐστιν ἐπι κοντων ἐν μηκει ξυμμετρῳ δρακοντες |
| μεν Οἰνομαος ἐγημε , Σισυφος δε Μεροπην . δυσι δε ἐμιχθη Ποσειδων , πρωτῃ μεν Κελαινοι , ἐξ ἡς Λυκος | ||
| το : φθεγγομενου δ ' ἀρα του γε καρη κονιῃσιν ἐμιχθη ἀμφιβροτην ] ἰσως , την στρογγυλην κωδειαν ] ἠ |
| . Ταυτ ' οὐν ἱκεται νω προς σε δευρ ' ἀφιγμεθα , εἰ τινα πολιν φρασειας ἡμιν εὐερον ὡσπερ σισυραν | ||
| ἡμεις ἐληλυθαμεν ὑφ ' ἡμων ἀνηλωται : ὁποι δε μη ἀφιγμεθα , δια το ἡμας φοβεισθαι ἀνακεκομισμενοι εἰσιν εἰς ἐρυματα |
| , εἰθ ' οὑτως ἐμπασσομεν ἐπι μεν ὑδρωπικων ψαμμῳ , τρυγι οἰνου κεκαυμενῃ , κιμωλιᾳ , γυψῳ , νιτρῳ , | ||
| δε προς τῳ πυθμενι ταχεως τρεπεται , ὡς πλησιαζων τῃ τρυγι . οὑτω δε φησιν ὁ Ἡσιοδος Ἀρχομενου δε πιθου |
| λεγουσι την γναθον . Κἀγω τοτε πανταπασιν ἐρημος ὠν . Κἀγω : φασι μη δειν συναλοιφην ἐνταυθα γινεσθαι , ἀλλ | ||
| αὐτων : ἐοικα γουν οὐκ ὀλιγα γελασεσθαι οἰμωζοντων ἀκουων . Κἀγω ἠδη ἀπειμι , μη και τις ἡμας νεκρος λαθῃ |
| τυπτω δ ' ἐγω , τοὐψον κατεσθιουσαν ἡνικ ' ἀν λαβω . τους ἱερεας ἐνθαδε μεν ὁλοκληρους νομος εἰναι , | ||
| γιγνωσκω γαρ ἡττων ὠν πολυ ὑμων : ἐαν δε συζυγον λαβω τινα κἀν συκινον , τουτον τον ἰσχυρον θεον ἐγω |
| Αἰγυπτια μαστιχη , ῥοδινον ἐλαιον , σμυρνα , στυραξ , χαλβανη , χονδρος , βουτυρον , οἰσυπος , στεαρ ὑειον | ||
| . ὀσφραινομενα δε διεγειρει τας πνιγομενας ἀσφαλτον , καστοριον , χαλβανη , πισσα ὑγρα , κεδρια , ἐλλυχνια ἁπτομενα και |
| τωνδε δ ' αὐ πελας Ἠλιδος δυναστορες , οὑς Ἐπειους ὠνομαζε πας λεως : Εὐρυτος δ ' ἀνασσε τωνδε : | ||
| διαγωνιου πασσαλου εἰς τον του ὀργανου βατηρα , ὁν χορδοτονον ὠνομαζε , την δε ποσην ἐπιτασιν ἀναλογως τοις βαρεσιν εἰς |
| , και ἠλπιζον πασας τας ναυς ἀποληψεσθαι . των δε ἑνδεκα μεν τινες αἱπερ ἡγουντο ὑπεκφευγουσι το κερας των Πελοποννησιων | ||
| ἐπεπλει αὐτων Ἀντισθενης Σπαρτιατης . ξυνεπεμψαν δε οἱ Λακεδαιμονιοι και ἑνδεκα ἀνδρας Σπαρτιατων ξυμβουλους Ἀστυοχῳ , ὡν εἱς ἠν Λιχας |
| κινδυνος , ὁταν ταυτα τε γινηται , και ἐς ἰθυ τρωθῃ , και κατ ' ἀντιον γενηται το ὀστεον του | ||
| Ἀποθνησκουσι δε μαλιστα ἐκ των τρωματων , ἠν τις ἐγκεφαλον τρωθῃ ἠ ῥαχιτην μυελον ἠ ἡπαρ ἠ φρενας ἠ καρδιην |
| προς τον πρωτιστον γαμον . εἰ δε και παλιν ὑστερον λαβῃ κανεις γυναικα , οὐδ ' ὁλως οἱ παμφυρατοι βλεπουσι | ||
| ἐλαχιστον αἰσθητον μονον παραλλασσειν , ἱνα και το ἀποστημα αὐτου λαβῃ , μετα δε ταυτα και δια της ὑπ ' |
| ' ἐκεινων εἰρημενα . εἰϲι δε εὐβοηθητοι μαλιϲτα ὠφελουμενοι ὑπο ὑδρομελιτοϲ ϲυνεχωϲ αὐτο πινοντεϲ μιγνυμενων αὐτῳ πηγανου φυλλων . Γυψοϲ | ||
| ἀνιϲου ϲπερμα ἀριϲτολοχιαϲ ἀφεψημα βραθυοϲ λειοτατου ⋖ α μεθ ' ὑδρομελιτοϲ : ἐπι δε των ἀπυρετων μετ ' οἰνου βαλϲαμου |
| οἱ δε ὀλιγα δι ' ὀλιγων . οἱον ἐδοξε τις χρυσεα ὀμματα ἐχειν . ἐτυφλωθη δια το μη ἰδιον ὀμματων | ||
| . χρυσεα τοι κεινων μεν ἐπι χροϊ τευχεα φωτων , χρυσεα δ ' ἱππειοισιν ἐπι στοματεσσι χαλινα , χρυσῳ δ |
| της ἀλλης σαρκος : ἐπιπροσθειν οὐν ξυμβαινει την ἐντευθεν ἑλκομενην νοτιδα τῳ ξυναγομενῳ κατωθεν ἰχωρι , και τα μεν ἐνοχλευντα | ||
| νυν λεγομενον . τουτο δε δια την περι τον ἐγκεφαλον νοτιδα συνιον αὐτο προς αὑτο και βλαστανον κυκλῳ περιημφιεννυεν την |
| οἰμον ἐπι σκυλακων : τοσσοι δ ' ἐπι πασι κυνεσσιν ἐξοχ ' ἀριζηλοι , μαλα τ ' ἀγρευτηρσι μελονται , | ||
| , ἀλλ ' εὐκαιρως , δυσκολον ἐστι και δυσπαλες . ἐξοχ ' ἀνθρωπων : ὁπου γαρ ἀν ᾐ πολυ και |
| , στιβας γουν ἐκ λιθων λογαδων ἠ ξυλων εὐτελων πεποιημενη κλινη . ἀλλα γαρ ἐλεφαντοποδες τα ἐνηλατα και κλιντηρες ὀστρακοις | ||
| ζητουμεν το δια τι ἐστιν : οἱον δια τι ἐστι κλινη ; δια την των ἀνθρωπων ἀναπαυσιν . και παλιν |
| παντες οἱ πελας δομων : ἐν ἀγχοναις δεσποινα , Θησεως δαμαρ . φευ φευ , πεπρακται : βασιλις οὐκετ ' | ||
| ' ἐλευθεριος , δωροφοροις δε χερεσσιν ἐδεξατο Νειλος ἀνακτα και δαμαρ ἡ χρυσεοις ? ? πηχεσι λουομενη ἀπτολεμον και ἀδηριν |
| λεʹ ιβʹʹ Ἐρυθραιον ἀκρον νεʹ γʹʹ λεʹ ιβʹʹ Ἀμπελος ἀκρα νεʹ ∠ ʹʹ λεʹ Ϛʹʹ Ἰτανος πολις νεʹ γοʹʹ λεʹ | ||
| ἁπερ ἐστι μʹ : ταυτα συντιθε - μενα ποιει τον νεʹ . ὡν και Πλατων ἐν Τιμαιῳ μεμνηται της ψυχογονιας |
| ἐαν δε τουτο δρᾳς , κυλοιδιαν ἀναγκη . Ἐπει ' θελω ' γω σωφρονως ὡσπερ κορη καθησθαι , λυπουσα μηδεν | ||
| δωμα βεβαλοι , οὐδ ? ? ' ἐσιδην φαεεσσι [ θελω νεκυν ] , οὐδε γοασαι γυμναισιν χαιταισιν , [ |
| μηκει ἡ ΕΖ . . , ] δυναμεθα τῃ ἐκκειμενῃ ῥητῃ συμμετρον λαβειν , ὁταν ἠ ἰσην ἠ διπλασιαν ἠ | ||
| . και ἐστιν ἡ προσαρμοζουσα ἡ ΖΜ συμμετρος τῃ ἐκκειμενῃ ῥητῃ τῃ ΓΔ : ἡ ἀρα ΓΖ ἀποτομη ἐστι πεμπτη |
| παιδες Ἱεριου , σοι δε ὁμιληται ; ὁ μεν γαρ ἐφυτευσε δεινους δεξασθαι λογους , συ δε των λογων ἐνεθηκας | ||
| [ γονος ] , ἡς ἀπο λεκτρων Ἀρκαδιης [ ] ἐφυτευσε ? [ ] Λυκαονα ποιμενα γαιης . [ ! |
| το οἰκειον ἀσμενως δωρειται : και ἁπλως εἰπειν , ὁπερ ἐμαθε παρ ' αὐτης , τουτο παλιν αὐτῃ δωρειται ἀῤῥωστῳ | ||
| μοι τους στεφανους . Ὁρεων δε με κατομνυμενην ὁ Ἀριστων ἐμαθε ὡς θειον εἰη το πρηγμα . Και τουτο μεν |
| φησι , μεινας ἠς ἐν τῃ πατριδι , ἁτε ἐνδομαχης ἀλεκτωρ , οὑτως περιειδες ἀν φυλλοροουσαν σου την ἀρετην , | ||
| Λιβανιος : ” ἐθυσα και ἀλεκτρυονα των τικτουσων “ . ἀλεκτωρ ⌈ δε ἐπι μονου ⌈ του ἀρρενος , ⌈ |
| θνητων ὁστις ἐξαιρησεται . προς ταυτα την θρασειαν ὁστις ἀν θεληι και την φρονουσαν μειζον ἠ γυναικα χρη λεξει : | ||
| ἐκ κοπων ἀρειφατων , κατασκοπον δε πολεμιων , ὁς ἀν θεληι , πεμπειν δοκει μοι : κἀν μεν αἰρωνται φυγην |
| ἐφ ' ὡν μονων ὁ στρατιωτικος νομος την οὑτως ὠμην ὡρισε τιμωριαν , και ὁμως αὐτῃ και ἐπι τοισδε ὀλιγοι | ||
| εἰναι τουτον , ὁσον ὡρισεν ἡμιν πλειστον ὁ θεος , ὡρισε δε κατα πλατος , καθαπερ και το του σωματος |
| στρατευσας οὐν εἰς την Παιονιαν και παραταξει τους βαρβαρους νικησας ἠναγκασε το ἐθνος πειθαρχειν τοις Μακεδοσιν . ὑπολειπομενων δε πολεμιων | ||
| συγκλεισας , και την τροφην παρελομενος ἐπι τινας ἡμερας , ἠναγκασε το ζῳον δια την ἐνδειαν ἀναλωσαι το σωμα της |
| ἐγνωκως ποιειν ἐφενακιζεν ὑμας , ἀπο της διαβασεως ἡν ἐποιησατο γνωσεσθε : ἐκ γαρ Ἀβυδου της τον ἁπαντα χρονον ὑμιν | ||
| - τον ἐμοι τῃ συγγενειᾳ προσηκοντες ἐτυγχανον . Τῳ δε γνωσεσθε τουθ ' , ὁτι ἐμοι μεν ἀγχιστευειν , τοις |
| : συναποβαλλει δε και ἡ νηδυς μεμιασμενα ἀποπατηματα , ἠγουν ἀφρωδη νηδυς ] ἡ γαστηρ μεμιασμενα ] μεμολυσμενα λυματα ] | ||
| κεχρηται : † και αὐχμωδη κομην ἀφελε προσωπου : στοματος ἀφρωδη : τον πεπηγοτα ῥυπον ὑπο του ἀφρου : πελανον |
| , τον ῥ ' ἐβαλεν κεφαλην ὑπερ οὐατος ὀξεϊ χαλκῳ ἑσταοτ ' ἀγχ ' Αἰαντος : ὁ δ ' ὑπτιος | ||
| ἐχον εὐ ἀραρυιαι : την Ὀδυσευς φραζεσθαι ἀνωγει διον ὑφορβον ἑσταοτ ' ἀγχ ' αὐτης : μια δ ' οἰη |
| . . . τρις μεν ἐπ ' ἀγκωνος βη τειχεος ὑψηλοιο : ἡ διπλη ὁτι ἀγκωνος της γωνιας λεγει . | ||
| ? ὑπνον ? ἐωντες ? [ ἀφ ] ? ' ὑψηλοιο [ ] πετευρου [ ] νβασηισι ? ? ? |
| και Γορτυνα περι τας ἐσχατιας της Κρητης προβατα τετρακερατα , ξανθα την λαχνην και πορφυριζοντα δασυτριχα τε και οὐκ ἁπαλοτριχα | ||
| και ἰφια μηλα , κτητοι δε τριποδες τε και ἱππων ξανθα καρηνα , ἀνδρος δε ψυχη παλιν ἐλθειν οὐτε λεϊστη |
| μηνες και ἐτη . ἱνα δε τουτο μη εἰς ἀμφιβολον πιπτῃ , ὁταν εἰπῃ τις ἐτη , ἐαν μεν συμμετρα | ||
| μιᾳ των ἀντικειμενων εὐθεια συμπιπτουσα ἐκβληθεισα ἐφ ' ἑκατερα ἐκτος πιπτῃ της τομης , οὐ συμπεσειται τῃ ἑτερᾳ τομῃ , |
| και γεγυμναϲμενην ἐχοιϲ την γευϲτικην αἰϲθηϲιν , αὐτοϲ ἐϲῃ κριτηϲ ἀκριβηϲ ἡϲ τε δει πλυνειν γηϲ ἡϲ τε μη , | ||
| , τριταιου διαλειποντοϲ και ἀμφημερινου ϲυνεχουϲ . ὁ δε οὐκ ἀκριβηϲ ἠτοι τον χολωδη πλειονα κεκτηται ἠ τον φλεγματωδη : |
| ἀρετας , ἀλλα και τας ἀλλας τεχνας τας ἐν τῳ σπουδαιῳ ἀνδρι ἀλλοιωθεισας ὑπο της ἀρετης , και γενομενας ἀμεταπτωτους | ||
| κακιᾳ κακος : ἐναντιον δ ' ἀρετῃ μεν κακια , σπουδαιῳ δ ' ὁ κακος . εἰκοτως τοινυν ἐναντιοτης θεωρειται |
| πολεμωι . αἰψα δε δυσμενεων ἀνδρων ἐτρεψε φαλαγγας τρηχειας : σπουδηι δ ' ἐσχεθε κυμα μαχης , αὐτος δ ' | ||
| ἀναμενειν κουφισματα . εἰἑν , παρεσμεν : τι με καλεις σπουδηι , Κρεον ; οὐπω λελησμεθ ' : ἀλλα συλλεξαι |
| πλειους φαμεν εἰναι των τετταρων και ἡμιολιους , ἐαν δε δωδεκα , ἐλαττους και ἡμισεις , και οὐδε ἀνεκτον ἀλλως | ||
| ἀντωνυμιαν ἀναφορικην δηλουσαν το ταυτῃ , οἱον “ τῃ και δωδεκα παιδες ἐνι μεγαροισιν λιποντο , ” ῥημα δε προστακτικον |
| . μακαρων : παρα το Ὁμηρικον : ἀλλ ' αἰει Ζεφυροιο λιγυ πνειοντας ἀητας . ὁτι ἐν τῳ ὠκεανῳ αἱ | ||
| σφοδροι γινονται ἀνεμοι , ὁθεν ἡ Ἡρα φησιν αὐταρ ἐγω Ζεφυροιο και ἀργεσταο Νοτοιο εἰσομαι ἐξ ἁλοθεν χαλεπην ὀρσουσα θυελλαν |