| οἰμον ἐπι σκυλακων : τοσσοι δ ' ἐπι πασι κυνεσσιν ἐξοχ ' ἀριζηλοι , μαλα τ ' ἀγρευτηρσι μελονται , | ||
| , ἀλλ ' εὐκαιρως , δυσκολον ἐστι και δυσπαλες . ἐξοχ ' ἀνθρωπων : ὁπου γαρ ἀν ᾐ πολυ και |
| ληʹ γοʹʹ νθʹ ∠ ʹʹ ἡ μετα την ἐπιστροφην πρωτη ἐξοχη λθʹ γʹʹ νθʹ γʹʹ το ἀνατολικωτατον αὐτης μʹ δʹʹ | ||
| ὀρους τοπος ὡσπερ κρημνος . . μαστος ] ἀκρωρεια . ἐξοχη ὀρους . . ἀνειμων ] ἀνειλκον . . ἀντι |
| ἐχει ἠπερ το ΔΖ προς το ΖΕ . εʹ . Ἐχετω δη παλιν το ΑΒ προς το ΒΓ μειζονα λογον | ||
| μεγαν τε και σεμνον λογον . Οὐ γαρ οὐν . Ἐχετω δη ὡς νυν φαμεν , μια ἰδεα ἐξ ἑκαστων |
| , εὐϲτομαχοι , εὐπεπτοι : ἠ χυλοι ἠ οἱ δια γαλακτοϲ πολτοι , ἀμυλοϲ , ἰτρια ξυν γαλακτι . Θεραπεια | ||
| χωριϲ του ὑδατοϲ ὠφελιμωτερον τῳ οἰνομελιτι διακλυζειν . Περι ἑψηϲεωϲ γαλακτοϲ . Γαληνου . Εἰ δε προεψηϲαϲ τιϲ το γαλα |
| τις κακη : και οὐν και τουτο αἰτιον γενεσθαι ἀποσωθηναι Ἀλεξανδρῳ τον στρατον : οὐ γαρ ἀν σωθηναι πλευσαντας ὑπερ | ||
| των ἀει βασιλεων πραγματα , κατ ' οὐδεν ἀξιουν συμβαλλειν Ἀλεξανδρῳ τε και τοις Ἀλεξανδρου ἐργοις τον Πολυδευκην και τον |
| το δημοσιον : διο τους ἐπιδιδοντας ἠ ὑπηρετουντας τι τῳ δημοσιῳ λειτουργειν λεγουσιν . Λογισται και Συνηγοροι . Ἀριστοτελης ἐν | ||
| μισησαιτε , και δικαιως . φησι γαρ πολλους ὀφειλειν τῳ δημοσιῳ , τουτους δ ' ἁπαντας ὁμοιους ὑπαρχειν ἑαυτῳ . |
| ἐκδεδομενην ἀνδρι : σκηπτρον δε αὐτῃ μη ὀφειλεσθαι : οὐ γα θηλειων , ἀλλα ἀρρενων ἡ της Ῥωμαϊκης βασιλειας ἀρχη | ||
| Δι ' εὐ μεντοι λεγεις . Ναι τω σιω παντα γα . Φερε το ἐσθος ἀμβαλωμεθα . Ὠ χαιρεθ ' |
| , καταλειψας , αὐτο , ἐκεινο , τα ἀπορηθεντα . ἀπελθε ] μεταβηθι εἰς ἑτερον , ἠγουν εὑρε ἑτερον , | ||
| πατρος τον λογον αἰνιττεται , δεδηλωκαμεν . το δε ” ἀπελθε ἐκ τουτων ” οὐκ ἐσθ ' ὁμοιον τῳ διαζευχθητι |
| διδου δια παντοϲ ἀντι του μελικρατου : εἰ μεν δη θεροϲ εἰη και ψυχροποτηϲ ὁ καμνων , ψυχρον τουτῳ διδοναι | ||
| μεν ἐαρ ἐπιτηδειον . ἀθετον δε το φθινοπωρον και το θεροϲ . ἀλλ ' οὐδε ὁ χειμων ἐϲτιν ἀγαθοϲ τῳ |
| χωριζομεν , ἀλλα τουτο ἡμων το τιμιωτατον και τον ἀνθρωπον τιθεμεθα και οἱον εἰσδυομεθα εἰς αὐτο . Χρη γαρ τα | ||
| δε το ὀν ἐν αἰσθητῳ θεμενοι και το πανταχου ἐκει τιθεμεθα , και μεγα νομιζοντες το αἰσθητον ἀπορουμεν , πως |
| ' ἡμας τους Ἑλληνας παλιν ἐξ ἀρχης φιλιας χυλῳ και συγγνωμῃ τινι πρᾳοτερᾳ κερασον τον νουν : και την ἀγοραν | ||
| την αἰτιαν παρεσχετο : εὑροις δ ' ἀν και ἐν συγγνωμῃ ἀντιστατικον κεφαλαιον , οἱον μητηρ ἐξηλθε χοας ἐπισπεισουσα τῳ |
| ἐναντιων οὐκ ὀλιγους κατεβαλον . το δε τελευταιον των Λακεδαιμονιων ἀξιολογῳ μαχῃ νικησαντων , αἱ δυναμεις ἀμφοτερων εἰς τας οἰκειας | ||
| φυσικως τῳ Ἀραβιῳ κολπῳ , ὡς ἀν μεσημβρινου κυκλου τμηματι ἀξιολογῳ , ποταμου δικην ἐν μηκει σχεδον τι και πεντακισχιλιων |
| Σικελιαν ἁμα λογασιν ὀλιγοις θαττον ἠπερ τις ἠλπισε παντος αὐτην ἠλευθερωσε λῃστηριου . Ὁτι ὁ των ἀποστατων βασιλευς Εὐνους ἑαυτον | ||
| κολπον ἡ Ὀφιωδης καλουμενη νησος ἀπο του συμβεβηκοτος , ἡν ἠλευθερωσε των ἑρπετων ὁ βασιλευς , ἁμα και δια τας |
| ὁθεν φανερον , ὁτι ὡς κακον ἀγαθῳ ἡ λυπη τῃ ἡδονῃ ἀντικειται . ἑτεροι δε λεγουσι μη εἰναι την ἡδονην | ||
| ἀλυσιτελες , αἰσχρον , ἀτελες . παλιν τα μεν τῃ ἡδονῃ ἑπομενα ἡ λεια κινησις , ἐνεργεια της κατα φυσιν |
| ἑκουσαι θυματα γινονται , ἐπαταξαν ἑαυτας τῃ κερκιδι παρα την κλειδα και ἀνερρηξαν την σφαγην . και αὐται μεν ἀμφοτεραι | ||
| του ποντου κληιδα : λεγει δε το στενον ὁθεν και κλειδα το στενον - ἐκεινο ὠνομασε : ἀπο γαρ του |
| . τρις μεν ἐπειτ ' ἐπορουσε ποδαρκης διος Ἀχιλλευς ἐγχεϊ χαλκειῳ , τρις δ ' ἠερα τυψε βαθειαν . ἀλλ | ||
| αἰρομενης της δεξιας στεγαστεον ἐγγυς του θωρακος ἠ μοσχειῳ ἠ χαλκειῳ : εἰ δε μη , ἐν τῳ ἐπικαιροτατῳ ἀφυλακτον |
| μοιραις . το αὐτο δε και ἐπι των λοιπων ἀποκλιματων νοεισθω . Ἀπο δε ὑψωματος εἰς ὑψωμα παραδοσις γινομενη ἀγαθοποιων | ||
| ἀναιρειν : το δ ' ὁμοιον και ἐπι των ἀγαθων νοεισθω . Τουτων οὑτως ἐχοντων δει και τους ἀνεμους ὑποταξαι |
| τοτε . Μαρτυρει τον πατερα τον ἑαυτου Ἀρχιμαχον συγγενη εἰναι Πολεμωνι τῳ πατρι τῳ Ἁγνιου και Χαριδημῳ τῳ πατρι τῳ | ||
| παροντι τοτε καιρῳ τους δικαστας , οἱτινες κατεχρωντο ὡς τῳ Πολεμωνι τῳ πατρι τῳ Ἁγνιου το παραπαν οὐδεμια γενοιτο ἀδελφη |
| Παροιμια λεχθεισα ἐξ αἰτιας τοιαυτης : Ἀγκαιος παις Ποσειδωνος φυτευων ἀμπελωνα βαρεως ἐπεκειτο τοις οἰκεταις . εἱς δε των οἰκετων | ||
| δουλους πολλους , και εἰς μερος τι του ἀγρου ἐφυτευσεν ἀμπελωνα : ἐκλεξαμενος οὐν δουλον τινα πιστοτατον και εὐαρεστον αὐτῳ |
| λυκου πτερα σιτοβολια τροφιμον ἐγω μεν ἠδη μοι δοκω , νη τους θεους , ἐν τοις κυκλοις ἐμαυτον ἐκδεδυκοτα ὁραν | ||
| ; Πολυ γε . Ὁμηρος δε ἀμεινον ; Ἀμεινον μεντοι νη Δια . Οὐκουν , ὠ φιλη κεφαλη Ἰων , |
| γενεϲεωϲ αὐτου , ἠτοι ϲυνελθοντων δυο παροξυϲμων εἰϲ ἑνα , εὐθεωϲ ἐξ ἀρχηϲ κεραννυμενων ἀλληλοιϲ ἀμφοτερων ἠ κατ ' ἰδιαν | ||
| . χρυϲοκομα φιλομολπε . Ἀλκμανοϲ ἡ ἀρχη . ὡϲ δικαιον εὐθεωϲ / καταπαλαιειν [ ] ἐϲτι τουτουϲ ? ? [ |
| στομα ἐκπικραζοιτο , γλωσσα χλωρη , ὀμματα ἰκτερωδεα , ὀνυχες χολωδεες , οὐρον δριμυ , ἀλλως τε και εἰ πυρεταινοι | ||
| φρικωδεες , ἐμετωδεες , και μετα κρισιν ἀποσιτοι , και χολωδεες , και σπληνες μεγαλοι σκληροι , ὀδυνωδεες , και |
| δε παραπληϲιωϲ ὀγδοη τε και δεκατη , μεθ ' ἁϲ δωδεκατη και ἑξκαιδεκατη και ἐννεακαιδεκατη . μεταξυ δε τουτων ἐϲτιν | ||
| ἑκκαιδεκαταια : ἡ γαρ μεση οὐκ ἐστιν ιγʹ , ἀλλα δωδεκατη . ἡ λυσις οὐν ἡδε . δεκατῃ ἐν Ἁλιμουντι |
| ἐλαια παλιν ἐλαιαν ἠ κοτινον : και οὐ πλατανον ἠ πιτυν . τοιαυτα και τα Ἐμπεδοκλεους βουγενη και ἀνδροπρῳρα ἐπι | ||
| , κικαμα τορδειλον τε περιβρυες , ἐν δε χαμηλην ῥεια πιτυν , φηγου τε βαθυν περι φλοιον ἀραξας , συν |
| ἐτελεσεν την διακονιαν ὀρθως . παρα τοις οὐν ἀνθρωποις ἡ πτελεα δοκει καρπον μη φερειν , και οὐκ οἰδασιν οὐδε | ||
| και ἡ κρανεια , των δε ἀλλων οὐχ ἡκιστα ἡ πτελεα , δι ' ὁ και τους στροφεας , ὡσπερ |
| φυσα εὐτονως και , ὁταν διαπυροι γενωνται οἱ λιθοι , ἐξελε αὐτους τῃ πυραγρᾳ : και ψυξας , κοψας , | ||
| το ἀποσταχθεν στρεψον παλιν εἰς την αὐτην τεφραν : και ἐξελε και βαλε παντα ὁμου εἰς φιαλην ὑελινον : και |
| συμφαινομενος μεθ ' ἡμεραν και συναπτων ὑπερ της νεως την λαμπαδα τῳ πατρι . ἐφανης τοινυν οὑτος ἐκεινος ἀστερων παντων | ||
| ἀθροισθειεν και ἐνδειξαιμην το ὀν . κἀκ τουτου αὐτος τε λαμπαδα λαμβανω και παντες ἐλαμπαδηφορουν οἱ ἐν τῃ ἀγορᾳ , |
| περι των ἑξης διαλεξομαι , τις ὁ πραγματικος ἐστι Λυσιου χαρακτηρ , ἐπειδη τον ὑπερ της λεξεως λογον ἀποδεδωκα : | ||
| Ποθεν ὠνομασται ἡ των μαθηματων ἐπιστημη και τις αὐτης ὁ χαρακτηρ , τισι τε δει προσεχειν ἐν τῳ το εἰδος |
| ἑως οὑ ἀπολεπτυναν τα βλεφαρα ἐκπλυνῃ , και σμηξῃ τῃ δριμυτητι . Τον ὑπο νευρων ὀχλουμενον καταντλητεον αὐτα τε τα | ||
| ἐαν μεν ἀμικτος ἡ χολη συρρεουσα τυχῃ , τῃ σφοδρᾳ δριμυτητι τον ἐσθιομενον ἑρπητα συνιστησι μετ ' ἀναβρωσεως το συνεχες |
| ἐχθρον , ἀλλ ' αὐτος παρελθων τα βραβεια και τον φοινικα ἀναδος και στεφανωσον , εἰ θελει , και ταις | ||
| Ὁτι ἀναθηλαι λογος ἐστι Δηλιος φυτα ἐν Δηλῳ ἐλαιαν και φοινικα , ὡν ἁψαμενην την Λητω εὐθυς ἀποκυησαι , τεως |
| εἰσι της σκηνικης ποιησεως ὀρχησεις , τραγικη , κωμικη , σατυρικη . ὁμοιως δε και της λυρικης ποιησεως τρεις , | ||
| Ἡσυχιος ὁ Ἰλουστριος φησιν : ἐμμελεια μεν τραγικη , σικιννις σατυρικη , κορδαξ δε κωμικη , ἡτις αἰσχρως κινει την |
| ἐν θερει και θαλπει ϲφοδρῳ ϲυνθετοϲ ἡ διαθεϲιϲ ἐϲτιν ἐκ θερμοτητοϲ τε και ξηροτητοϲ , ὡϲτε εἰκοτωϲ αὐτοιϲ ϲυνθετον ἐϲτι | ||
| ἠ ὀμφακομελιτι ἐπι των ϲφοδρα κενωθεντων . εἰ δε και θερμοτητοϲ αἰϲθηϲιϲ περι τον ϲτομαχον μετα τροφην γενοιτο , θερμῳ |
| Ἀληθειας αʹ . Ἀπαγε : ἀντι του ἀπαγωγῃ χρω : ἀπαγωγη δε εἰδος ἐστι δικης : Δημοσθενης ἐν τῳ κατα | ||
| το ἀδυνατον ἀδυνατῳ ἑπεσθαι οὐδ ' ἀν ἡ εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγη ἰσχυν ἐχειν φαινοιτο τῳ μη παντως ἀναιρεθησεσθαι την ὑποθεσιν |
| ! ! ! ! ! ] ν ? ὑποσμος ἐν χρῳ ! [ . ] οὑτως ἐρευναν και π [ | ||
| ὡς ξυραμενοις μεν παχυτερον χρη προσφερειν το φαρμακον , ἐν χρῳ δε κειραμενοις ὑγροτερον . πολλης δ ' οὐσης της |
| ἐμαυτου οἰκου δεσποζω . φαινεται δε ὁτι παρηξεν αὐτον ἡ κτητικη συνταξις και ἡ προσθεσις του ἀρθρου , ἁπερ οὐκ | ||
| παραδεξασθαι την ἐμειο , καθο κυριωτερα λεξις , λεγω ἡ κτητικη ἀντωνυμια , δυναμενη και ἑνεκα μετρου και ἑνεκα λογου |
| και ἀλγησει τους ὀφθαλμους ἠ συμπτωμα περι τουτους γενησεται και κλιμακτηρα ὑποστησεται μεγαν ὁ πατηρ αὐτου ἠ φθαρησεται , και | ||
| Ἀρης ὡροσκοπος Παρθενῳ , κλιμα ζʹ . τῳ λεʹ ἐτει κλιμακτηρα ἐσχεν : ἐχρηματισε γαρ Ἀρεως ἡ περιοδος ἐτη ιεʹ |
| ἐκαλεσαν , δια το και αὐτην ὑπεναντιον τι πασχειν τῃ ἁρμονικῃ , ὡς δειχθησεται : τας δε λοιπας δυο ἁπλως | ||
| ἡ μεν οὐν τεταρτη μετα τας ἠδη εἰρημενας ἀντιπεπονθε τῃ ἁρμονικῃ : ἐπι γαρ της ἁρμονικης ὡς ὁ μεγιστος προς |
| ἀποβασεσιν ἀκολουθον ὀντα εὑρον αὐτον : εἰ δε τῳ μη πιθανα δοκω λεγειν , οἱς ἀρεσκεται χρησθω . σημαινειν γαρ | ||
| και τῳ ψευδει και τῃ ἀληθειᾳ και καταγινεται περι τα πιθανα , τουτεστι περι τα πειθοντα και μη πειθοντα . |
| πληθυντικος . Εἰρηται ὁτι παντα τα μετα τα δυϊκα ἑνι χαρακτηρι παραλαμβανεται τῳ πληθυντικῳ , ὡς μη τα του λογου | ||
| δε των Ἰλλυριων μοιρα . το ἐθνικον Βηγιτης τῳ κοινῳ χαρακτηρι . Βηθλεμα , πολις Παλαιστινης προς τοις Ἱεροσολυμοις , |
| σισυμβριου , την ὀσμην βρωμωδεστερος και ἡττον εἰς την ἐν ὑγιειᾳ χρησιν εὐθετος . Ἡδυσαρον το ὑπο των μυρεψων καλουμενον | ||
| ὁμοιαν δε αὐτην καθιστασι πλουτῳ και δοξῃ και γενει και ὑγιειᾳ και καλλει , και ὁσα ἀλλα κοινα της κακιας |
| πυκνον , νευοντες εἰς την γην , μολις ὡσπερ οἱ σκωληκες ἐν τοις κυτταροις κινουμενοι . ἐς τε την ἀλλην | ||
| ἀφιησιν , ὁσην και οἱ περι τα δερματα των ἱππων σκωληκες ἁφιασι τεμνομενοι . * οἱον : καθα , ὡσπερ |
| ζεουσαν εἰναι την φλεγμονην περι τον πνευμονα . εἰ δε χολωδες ἀναπτυοιτο , μη πανυ δε βαρους ἠ στενοχωριας συναισθησις | ||
| οἱον ὑπο ἰκτερου ἐχομενου φαινεται , και οὐρεει παχυ και χολωδες . Τουτον ἠν μεν ἑβδομαιον ὀντα ῥιγος λαβῃ και |
| περ διαμενῃ , σῳζει την αἰσθησιν . το δε λοιπον ἀθροισμα διαμενον και ὁλον και κατα μερος οὐκ ἐχει την | ||
| : ἀτομον ἐστιν το ἐξ ἰδιοτητων συσταν , ὡν το ἀθροισμα οὐκ ἀν ἐπ ' ἀλλου ποτε το αὐτο γενοιτο |
| ὀλιγον ᾐ , σφοδρα δε ἁτερος θατερου ὑπερεχῃ ἀρετῃ ἠ εὐποριᾳ ἠ τινι ἀλλῳ , οὐκ εἰσι φιλοι : οὐτε | ||
| ἐραν δι ' ὑγιειας ποιησας , ὑγιειαν δε ἡδιω συν εὐποριᾳ καταστησας , τῳ δε μεσῳ τα ἀκρα οἱον γομφῳ |
| προς τον κινδυνον , και ἐπειδη ἐν τῃ φυγῃ νοσησας ἀπηλλαγη του σωματος , εὐ τε περιστειλας και τα νομιζομενα | ||
| δε ἐς την πολιν το πρωτον καταφυγων ἐμπρησας την πολιν ἀπηλλαγη παρα Γλαυκιαν ἐς Ταυλαντιους . Ἐν τουτῳ δε των |
| παρελθων ἐς αὐτους ἐκκλησιαζοντας διελυσε την πρεσβευσιν ἀλλα τε διαλεχθεις ἀξιολογα και ἐπι πασιν εἰπων ” οὐχ αἱ μυριαι τον | ||
| πληρη τε . . . καθαιρεσθαι , σημεια δε αὐτης ἀξιολογα δυναται φραζειν ἀφ ' ὡν δυνασαι και συ και |
| τονοι . και ψυχρον δε ὑδωρ τους διακαιομενους τον στομαχον ὠνησε πολλακις ἐν καιρῳ δοθεν , μεγαλως δε βλαπτει παρα | ||
| ἐνθεν τε οὐκ ἀπεληλυθε κἀκειθι γενο - μενα τον μεν ὠνησε τον δ ' οὐκ ἐβλαψε και προσωνησε τῃ περι |
| , ἠν νοσημα ἐμπεσον διαφθειρῃ , ταυτης δ ' αὐ μακρῳ πραγματωδεστεραν νομιστεον , ᾑ τα των ἀνθρωπων ὁ ἀρχων | ||
| αὐτους κατα κρατος ἐνικησεν . Ὁτι Ταρκυνιος Γαβιους πολιορκων χρονῳ μακρῳ και μη δυναμενος ἑλειν τον ἑαυτου παιδα Σεξτον πληγαις |
| προ του χρονῳ μεχρι τεσσαρακοντα ἡμερεων και δυο ἐπι τῃ κουρῃ , ἐπι δε τῳ κουρῳ μεχρι τριηκοντα ἡμερεων ἐλαχιστον | ||
| γελοιον γαρ το οὐδεποθ ' Ἡρῃ οὐδε Ποσειδαωνι οὐδε γλαυκωπιδι κουρῃ : τινες μεν γαρ ἐτι ἐλειποντο των τριων σεμνοτεροι |
| τι πασχειν προσηκει τουτο πεισεται , ἀμφοτερα ἐθηκε και ὁτι ἐσωθη και ὁτι ἀπωλετο , δηλων ὁτι ἐαν μεν τῳ | ||
| . Χαλεπον ἐστιν ὁ εἰλεος το παθος , και σπανιως ἐσωθη περιπεσων τις αὐτῳ . μαλιστα δ ' ὁ δυσωδης |
| ἀπεσχισας ] ἀπεκοψας . μετειμι ] μετελευσομαι . ἐρησομαι ] ἐρωτησω . κηδομενος ] σου , ἱνα καλης ἀναγωγης τυχῃς | ||
| παρα τους νομους ζητων ; Ἀναβιβασαμενος οὐν αὐτον ἐναντιον ὑμων ἐρωτησω τα ἐν τοις νομοις ὑπαναγιγνωσκων : οὑτως γαρ εἰσεσθε |
| ἱνα του ὀντως ἀγαθου τελους ἐπιτευξωμεθα . ἡ γαρ κακια φθαρτικη του τελους , ἠτοι κρυπτικη τις , ποιουσα μηδε | ||
| γενος οὐκ ἀκαταληπτα εἰσιν : ὁτι μεν γαρ δυναμις ὑπαρχει φθαρτικη και των ὑποκειμενων ἀλλοιωτικη ὡστε ἀναιρειν [ και ] |
| χρη , ἑλλεβορῳ μελανι ὑπαλειφοντα τον δακτυλιον : ἐπειτα τριταιον οἰνῳ κλυζειν αὐστηρῳ . Το δε αἱμα , ὁταν ἀφελῃς | ||
| τῳ συνδειπνῳ ἐργασασθαι , δηχθεντα ὑπο κυνος λιθον ἐμβαλων τῳ οἰνῳ λυπει τους συμποτας ἐκμαινων . κανθαροις δε κακοσμοις θηριοις |
| θυμον ἑλοιμην ταων , αἱ δη ἐμῃ κεφαλῃ κατ ' ὀνειδεα χευαν μητερι θ ' ἡμετερῃ , παρα τε μνηστηρσιν | ||
| ἀνεθηκαν Ὁμηρος θ ' Ἡσιοδος τε ὁσσα παρ ' ἀνθρωποισιν ὀνειδεα και ψογος ἐστιν , κλεπτειν μοιχευειν τε και ἀλληλους |
| ἐπει οὐκ ἀν ἐβιβρωσκετο ] : οἱς δε δια το ὀστωδες μικρας τας ἐργασιας παρεχει . ἀριστα δε πασι τα | ||
| : ἡ ῥις ὀστουν χονδρωδες ἐστι : το μεν ἐντος ὀστωδες ἐστι , το δε ἐμπροσθεν χονδρος : μονα δε |
| . Σπανιως μεν δηγματι χρωμενος : ἀσθμα δε τουτου πεφυκεν ἰωδες ἐμποιουν σφοδρον , ὡστε κἀν μη θιγῃ , τῳ | ||
| και εἰς χαλκεον ἠ ἀργυρεον ἀγγος ἐγχεομενον οὐ ποιει το ἰωδες . φησι δε και Ἱπποκρατης : ὑδωρ το ταχεως |
| θεοις . Τρις γαρ ὡς ἀληθως μυριοι εἰσιν ἐπι χθονι πουλυβοτειρῃ οὐκ ἀθανατοι , ἀλλα λιθινοι και ξυλινοι δεσποται ἀνθρωπων | ||
| τουτων ποιητων : ἁρματα δ ' ἀλλοτε μεν χθονι πιλνατο πουλυβοτειρῃ , ἀλλοτε δ ' ἀϊξασκε μετηορα : τοι δε |
| ὀξυτερον , εἰ δε βουλει , μακροτερον , ποιαν πολιν Ἑλληνιδα ἠ βαρβαρον ἐν τῳ παντι χρονῳ κατελαβε τοιουτον ; | ||
| Θεοδοτος , Ὑψικρατης , Μωχος . Τουτων τας βιβλους εἰς Ἑλληνιδα κατεταξε φωνην Λαιτος , ὁ και τους βιους των |
| ὑγρον , ἐμφυομεναι δε τῳ κρυσταλλοειδει . τουτο δε το κρυσταλλοειδες ὑγρον το πρωτον ἐστι της ὀψεως ὀργανον , λευκον | ||
| και κυκλος εἱς ὁ προειρημενος ὁ μεγιστος των κατα το κρυσταλλοειδες , ὁρος τε κοινος ἀμφοτεροις ἐστι και συνδεσμος αὐτοις |
| : ὁ δε Δαφνις και ἐκαλεσε τινας αὐτων ὀνομαστι και φυλλαδα χλωραν ἐδωκε και κρατησας ἐκ των κερατων κατεφιλησε . | ||
| ἀλευρα ἐκ κριθων , ἠτοι ἀλφιτα νεοθηλεα ] νεωστι βλαστησαντα φυλλαδα ] εἰδος βοτανης φυλλαδα ] βοτανην τινα ἰσχνην ] |
| το των τεττιγων φυλον , και κιτταν λαλον και βομβουσαν ἀκριδα και παρνοπα ὑποκριζοντα και μη σιωπωσαν τρωξαλλιδα , ἁλκυονας | ||
| ; τις τους ἀθλιους ἀρνας ἀναθρεψει ; τις την λαλον ἀκριδα θεραπευσει , ἡν πολλα καμουσα ἐθηρασα , ἱνα με |
| ἀνελειν ταυρους . Ἀκουσας δε ταυτα ὁ Ἰασων λεγει τῳ Χειρωνι . Και αὐτῳ ὁ Χειρων συνεκπεμπει τους ἠιθεους . | ||
| , ἱνα μη ἐναντιωται Ὁμηρῳ πεπαιδευσθαι λεγοντι τον Ἀχιλλεα παρα Χειρωνι , οὐχι τετραφθαι . Τυραννευσασαν , οὐ μονον τυραννησασαν |
| σεαυτου ἀγχινοιας , εὑρειν τινα προφασιν , δι ' ἡς νικησω ἠ τας συνθηκας διαλυσομαι . ” Αἰσωπος : “ | ||
| προσπεμποντος , ἀν δε και ἁπτομενου και συνεγγιζοντος ἀποσχωμαι και νικησω , τουτο μεν ἠδη το σοφισμα ὑπερ τον Ψευδομενον |
| ἠ ὀντων ἠ και μελλοντων , ὡσαυτως δε και το θυμοειδες πραϋνας και μη τισιν εἰς ὀργας ἐλθων κεκινημενῳ τῳ | ||
| το δερμα λασιον , το σωμα ἰσχυρον , ἀλλως δε θυμοειδες και ῥωμαλεωτατον . Ἀλλα τουτο μεν , ὡς μοι |
| , ὁσον ἐμοιγε φαινεται . τρεχ ' εἰς τον οἰνον ἀμφορεα κενον λαβων των ἐνδοθεν και βυσμα και γευστηριον , | ||
| το μερος αὐτου ἐν τῳ μερει , ἐπει και τον ἀμφορεα του οἰνου φησαιμι ἀν εἰναι ἐν ἑαυτῳ , ὁτι |
| : και ποτερον κλεπτης οὑτος ἠ ἱεροσυλος ὁ ὑφελομενος τα ἰδιωτικα κτηματα ἐκ του ἱερου . Ἀξιον δε εἰπειν τον | ||
| ἐπαυλεις δε και οἰκιαι και τειχη και ὁσα ἐν οἰκοδομαις ἰδιωτικα και δημοσια παντα συγκατεπιμπραντο και ἡμερᾳ μιᾳ αἱ μεν |
| κνημαις και περι των μηρων λεγε . Οἱ τα γονατα ἐσω νευοντες ὡστε συγκρουειν , γυναικειοι και θηλυδριαι . Ἰσχια | ||
| δηλοι δε ἡ θριξ των ζωων . Ἡσιν | οὐδεν ἐσω του τεταγμενου χρονου , ἑκαστῃσι τα τικτομενα ἀπογονα γινεται |
| * οὐτε γαρ ὑγιεινα ταὐτα πασιν ὑπαρχει οὐτε θρεπτικα ἠ φθαρτικα οὐτε τα τουτοις ἐναντια , ἀλλα ταὐτα τους μεν | ||
| , κατα μερος δε τα μεν προηγουμενα αὐτου καυσωδη και φθαρτικα , τα δε μεσα εὐκρατα , τα δε ἑπομενα |
| Πεισιστρατος , ὁν και μετεπεμψατο παραχωρησαντα αὐτῳ το της νικης κηρυγμα . ξυστιδ ' ἐχων : ξυστιδα προπαροξυνουσιν : ἠγουν | ||
| κηρυγματι καθοδον εὑρησουσι , γραψαντος τε και βεβαιωσαντος θεου το κηρυγμα , ὡς δηλουσιν οἱ χρησμοι , ἐν οἱς διειρηται |
| ῥυποϲ παρωνυχιαϲ ἰαϲθαι λεγεται . Ϲαγαπηνον ὀποϲ ἐϲτιν οἱον ναρθηκοϲ θερμοϲ και λεπτομερηϲ , ἐχει δε τι και ῥυπτικον , | ||
| αὐτου λεπτομερεϲτεραϲ ἐϲτι δυναμεωϲ , οὐ μην εἰϲ τοϲουτον γε θερμοϲ , εἰϲ ὁϲον οἰονται τινεϲ , ὑπο τηϲ λεπτομερειαϲ |
| ὑγειαν οὐτε ἀνδριαν οὐτε ἀλλα μυρια φαιη τις ἀν ἐν τοπωι εἰναι : οὐδε δη ὁ τοπος τοιουτος ὠν οἱος | ||
| . : Φυλαρχος δε φησιν : οὐδεποτε προτερον ἐν οὐδενι τοπωι κυαμων Αἰγυπτιων οὐτε σπαρεντων οὐτ ' εἰ σπειρειε τις |
| φευγω τοις ἐργοις , και οὐκ εἰμι μεν κολαξ , ἀγανακτω δε ἀκουων , ὁπερ οὐκ εἰμι , κατα τον | ||
| ἀτακτος ἀτακτω , ὑλακη ὑλακτω . τουτοις ἠκολουθησε και το ἀγανακτω . Τα εἰς ΧΩ δισυλλαβα ἀρχομενα ἀπο συμφωνου , |
| , κωμῳδει αὐτον . εἰχε οὑτος ὁ Παμφιλος και τινα κολακα παρασιτον βελονοπωλην καλουμενον , ὁς ἐμελλε παραπολαυσειν τῳ Παμφιλῳ | ||
| συναπελαυσαν , και θανατῳ περιεπεσον . Τῳ οὐν διακρινουμεν τον κολακα του φιλου ; μητε τῳ τελει , μητε ἡδονῃ |
| , τον δε σοφι - στην ὁτι ποτ ' ἐστιν φαινῃ ἀγνοων , ᾡ μελλεις σαυτον ἐπιτρεπειν ; Και ὁς | ||
| κομιζοντων . ἐρρωσο . , . . . Αὐτοματως ἐμιν φαινῃ πλεονα των καλων ἐχεν : το γαρ ἐσπουδασμενως ἐθελεν |
| ὑπηρετων . ταυτα σοι παρ ' ἡμων , ὠ φιλε σωτηρ Αἰγαιε , ᾐσθω τῃ ἡμετερᾳ μουσικῃ . συ δε | ||
| συμβαντα παντα τοις ἐν τῃ πολει ἀπηγγειλαν και ὡς παντων σωτηρ γενοιτο ὁ χρυσους νεανιας Ἀλεξιος , και ἐπειδαν περιῃει |
| μεταξυ ὁ Ἀραιθος και το Δωτιον , ἐχουσι δε την Ἑλλαδα πασαν , καθο το μεν Δωτιον ἐν Μακεδονιᾳ , | ||
| κατεστρεφετο και Χερρονησον ὠχυρου και Λυσιμαχειαν ἠγειρεν ἐς τε την Ἑλλαδα διελθων ἐδου - λουτο τους Ἑλληνας ὑπο Ῥωμαιων ἀρτι |
| ὡς ἐς Σκυθας , ὁτι ἐς Σκυθας καταπεφευγεναι Σπιταμενης αὐτῳ ἐξηγγελλετο , αὐτος δε ξυν τῃ λοιπῃ στρατιᾳ ἐπιων της | ||
| ὁτι και ταυτα ἐθνη των προσχωρων τῃ Περσιδι μαχιμωτατα εἰναι ἐξηγγελλετο . ἡκε δε αὐτῳ και Φιλοξενος στρατιαν ἀγων ἀπο |
| ἐλθοντος * ποτε * εἰς Τροιαν συν Διομηδει ἐρασθεισα ἡ Λαοδικη ἡ Πριαμου θυγατηρ ἐμιγη και ἐγεννησε Μονιτον , ὁν | ||
| αὐτῳ φαμενος μιαν εἰναι των του βασιλεως παλλακιδων . και Λαοδικη μεν οὑτως ἐξεπλησε την ἐπιθυμιαν , χρονου δε προϊοντος |
| τα μεν δια στοματος λαμβανεται ποτιμα . τα δε τῃ βαλανῳ προσαγεται : χρωμεθα δε μαλιστα τουτοις , ἐπειδαν ὑπερπληθεισα | ||
| την γεγονυιαν ὑποδοραν ὑπερ του μη ϲυμφυηναι την ποϲθην τῃ βαλανῳ . τουτον μαλλον Ἀντυλλοϲ ἀποδεχεται τον τροπον πλατυκωτερον αὐτον |
| , πεμπει δε Αἰγυπτος παντοδαπας τεχνας , ἐλεφαντα Ἰνδοι , Ἀραβες εὐωδιαν : χορηγουσιν δε και οἱ ποταμοι ταις βασιλεως | ||
| συννομου σχιζεται , ὡσπερ οὐν αἱ αἰγες . λεγουσι δε Ἀραβες ὁτι ἀρα τα παρ ' αὐτοις ποιμνια ποιμαινεται ὑπο |
| ἀλλ ' οὐν δια το μη ἐν πολλῃ εἰναι χρησει ἀφεισθω ὁ περι τουτου λογος . δει γαρ το εὐχρηστον | ||
| και ἀλλοτε ἀν τυχῃς μαθων , ὡσθ ' οὑτος μεν ἀφεισθω , μη πανυ χρεων ὀν αὐτον εἰρησθαι : ἡμεις |
| κατα εὐφημιαν δε οὐκετι , ἀλλα κατα το ἐναντιον τῃ εὐφημιᾳ , δυσφημιαν . κατα δυσφημιαν ψογος γινεται , ὁταν | ||
| τειχισμον μεγαλα ὑποδειξαι βουλομενος των Θεμιστοκλεους αὐτα βελτιω φησιν . εὐφημιᾳ δε ὁταν τα δυσχερη μη παραλειποντες ἐπι το εὐφημοτερον |
| λιαν ἁβρος και πλουσιος . λαβρον : την διακαη και πυρωδη , πολυν . ὁτε λαυρον : ὁποταν σκοτουνται τον | ||
| ἀει βλαψει το ψυχρον , τας δε δια θερμασιαν τινα πυρωδη συμμετρον δοθεν ὠφελησει : κινδυνος γαρ ἐν τῃ του |
| ὑπηρχε τῳ Κυρῳ , φιλουσα αὐτον μαλλον ἠ τον βασιλευοντα Ἀρταξερξην . ὁστις δ ' ἀφικνειτο των παρα βασιλεως προς | ||
| την βασιλειαν ἐποιειτο . μετα δε ταυτα διαβληθεντος αὐτου προς Ἀρταξερξην και του βασιλεως βοηθουντος τῳ Πρωταγορᾳ ὁ μεν Εὐαγορας |
| και ὁ Ἑλλησποντος ἐσεισθη , και Ἰωνια και αἱ καλουμεναι Κυκλαδες νησοι , ὡς Κνιδου και της Κρητων νησου τα | ||
| Κρητῃ : λεγεται δε εἰναι ἑκατομπολις . ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΝΗΣΟΙ . Κυκλαδες δε αἱδε εἰσι κατα την Λακεδαιμονιαν χωραν οἰκουμεναι : |
| την δριμυτητα , λεπτυνει δ ' ὁμως ἐτι . το ὀρωδες του γαλακτος λεπτυνει παχος χυμων . συκα ῥυπτει : | ||
| φλεγμα προκαλειται , και καππαρεως της ῥιζης ὁ φλοιος . ὀρωδες μεν οὐν περιττωμα δια των τοιουτων κενουται : το |
| δια τε τον οἰνον και το ἀνθοϲ των κρινων ταυτηϲ τετυχηκε τηϲ ὀνομαϲιαϲ . ἡ δε χρηϲιϲ των οἰνανθαριων παρα | ||
| ἡμεραν γινομενα των ὀναρ δοκουντων γινεσθαι : της γαρ αὐτης τετυχηκε προρρησεως , ὡς πολλακις ἡμιν ἐδοξε δια πειρας . |
| οὐχ ἁπλως στοχαστικη , ἀλλα και ἀπο γνωμης : ἡ γνωμη γαρ ζητειται του ἐπιτροπου : ποτερον ἑκων καθυφηκεν , | ||
| ἠσαν Ἑλληνων τινες ναυτιλοι , ὡς ἐλπομαι τε και ἐμη γνωμη αἱρεει : ὡστε τουτων ἀν και μαλλον των θεων |
| ἡμεις διηλλαγμεθα . οὐ γαρ κακιᾳ ἀλληλων ἡψαντο οὐδ ' ἐχθρᾳ ἀλλα δυστυχιᾳ . μαρτυρες δε ἡμεις αὐτοι ἐσμεν τουτων | ||
| και μετ ' αὐτων Καρβων , ὁς περυσιν ἠρχεν , ἐχθρᾳ μεν ἐς τον Συλλαν ὁμοιᾳ χρωμενοι , δεει δε |
| την τεχνην συν ταις νοσοις . Φερε και ἐπι γεωργιας θεασωμεθα , εἰ τουτον αὐτοις ἐχει τον τροπον , ὁνπερ | ||
| Σωκρατη φησι κρινειν δικαιον . οὑτω τοινυν και Περικλεα δη θεασωμεθα , πως αὐτος εἰχε προς χρηματα και ποιον τινα |
| ἑπτα ἠ δεκατεσσαρας και πεζῃ μεν ἐν Πλαταιαις νικηθεις , ναυτικῃ δε ἐν Σαλαμινι , δια Θεσσαλιας φευγων διεπεραιωθη εἰς | ||
| ' ἱππεων ἁμα τῃ κατα τον ἡλιον ἀνατολῃ προσιππευσαντων τῃ ναυτικῃ των Καρχηδονιων στρατοπεδειᾳ , και προσδεχθεντων ὑπο των φυλακων |
| τοτηνικαυτα ἐπιβαλλειν δει το των πιτυρων ἀποζεμα : ἐστι γαρ γλοιωδες και χαλαστικον , ἐτι γε μην και συγγενειαν ἐχον | ||
| Λιθαργυρον , θειον ἀπυρον ἰσα μετ ' ὀξους και οἰνου γλοιωδες ἐπιχριε : ἐγω ἐλαιον οὐ μιγνυμι και ἀντ ' |
| της Λημνου Μυρρινα τε και Ἡφαιστια δηλοι και Διονυσιος ὁ Χαλκιδευς ἐν γʹ Κτισεων . . . : Χαλκιδεις οἱ | ||
| ὡς Ἀντηνωρ ἐν τοις Κρητικοις ἱστορηκε , και Διονυσιος ὁ Χαλκιδευς ἐν ταις Κτισεσιν . . . : Ξανθος δε |
| ψοφου γινομενου παρεχει ὑδωρ ἀφθονον , ὡς φησιν Ἀριστοτελης . Κρηνη ἐν Παλικοις , ἡτις εἰς ὑψος ἀναρριπτει το ὑδωρ | ||
| ἱστορει Ἰσιγονος ἐν δευτερῳ Ἀπιστων . . . . : Κρηνη ἐν Κλαζομεναις , ἀφ ' ἡς τα θρεμματα πινοντα |
| γενηται κτημαθ ' ἑλων εὐ παντα γυναικα τε οἰκαδ ' ἀγεσθω : οἱ δ ' ἀλλοι φιλοτητα και ὁρκια πιστα | ||
| Ἰφιανασσα : ταων ἡν κ ' ἐθελῃσι , φιλην ἀναεδνον ἀγεσθω . ἡ διπλη ὁτι οὐκ οἰδε την παρα τοις |
| οὐδεν των προς ἡμας καθορωσιν . ἀλλ ' εἰ νυν φοβουμεθα αὐτους ἀν μη ἀδικωμεν , πως οὐ πολυ μαλλον | ||
| ἀλλα τῃ θιξει , ἐπειδη νευρωδες ὀν το οὐς , φοβουμεθα μη πληγῃ ὑπο της ψυξεως . λαβων οὐν ἐριον |
| βασιλευ . ἀφιγμενον : ἐληλυθοτα . ἀχραντοιο : ἀχραντου . ἀχλυν : σκοτος . αὐθις : παλιν . αὐχενα : | ||
| Περι κωνειου . ] Κωνειον δε ποθεν ἐπιφερει σκοτωματα και ἀχλυν , ὡςτε μηδ ' ἐπ ' ὀλιγον βλεπειν , |
| οἰνου λι ιε και ἐκεινο το ἐλαιον ἐπανω . Ναρδου ϲκευαϲια . Ναρδοϲ ϲκευαζομενη ἐν τῃ ἐκκληϲιᾳ . ϲταχουϲ λι | ||
| νζ Μεθοδοϲ ϲυνθεϲεωϲ των καθαιροντων φαρμακων νη Οἰνου χοληϲ καθαρτικου ϲκευαϲια νθ Οἰνοϲ φλεγμα ἀγων ξ Οἰνοϲ μελαγχολικοιϲ ἐπιτηδειοϲ ξα |
| 〛 τουτο ὁ Ξανθιας φησι . . . μεταβεβληται ἡ σκηνη και γεγονεν ὑπογειος . μεταβεβληται δε και ὁ χορος | ||
| του τομη γινεται ῥημα τομω , ὡς φωνη φωνω , σκηνη σκηνω , τιμη τιμω . ἐκ δε του τομω |
| Πλατων κατα το συμποσιον και Ξενοφων . παρα δ ' Ἐπικουρῳ οὐκ ἀπαρχη θεοις , οὐ σπονδη , ἀλλ ' | ||
| ἡ δε του ἀλγουντος ὑπεξαιρεσις , ὡς εἰρηται παρ ' Ἐπικουρῳ , δοκει αὐτοις μη εἰναι ἡδονη : οὐδε ἡ |
| τετταρας και τον κοσμον τουτον ἀγασθηναι μαλλον ἠ τα ἐν Βαβυλωνι φλεγμαινοντα , και πολλῳ πλεον ἐσω παρελθοντες : και | ||
| : ἐτι δε και φοινιξ , πλην εἰ ἀρα ἐν Βαβυλωνι και ἀπο των ῥαβδων [ ὡς ] φασι τινες |