γενητην φυσιν τῃ ἀπερινοητῳ δυναμει προσβαλειν . ἀναγεγραπται και τουτο ἐν τοις προτρεπτικοις : ” ἐπιστραφησεσθε ” γαρ φησι „ | . Ἠσαν δε Ἑλληνες τινες ἐκ των ἀναβαινοντων ἱνα προσκυνησωσιν ἐν τῃ ἑορτῃ : οὑτοι οὐν προσηλθον Φιλιππῳ τῳ ἀπο |
καθαπερ ἐν τοις ἡμετεροις ἀγγειοις και παρα πυρος πεπνευματωμενου βομβον ἐν αὐτοις , και κατα ῥηξεις δε νεφων και διαστασεις | παραγγελλει τοις ἀνθρωποις παντας πανταχου μετανοειν , καθοτι ἐστησεν ἡμεραν ἐν ᾑ μελλει κρινειν την οἰκουμενην ἐν δικαιοσυνῃ ἐν ἀνδρι |
ᾐ : προσλαμβανομενος , εἰτα μετα ἀποστασιν ὁλου τονου ὑπατη ὑπατων , εἰτα μεθ ' ἡμιτονιον παρυπατη ὑπατων , εἰτα | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
γινεται μαχη περι την Σικελιαν προς Ἀφρους , ἑνος των ὑπατων Μετελλου στρατηγουντος . Ἐν ταυτῃ νικαται των Ἀφρων ὁ | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
τις ἡμων † ἀμεριμνον † ἐχῃ τον βιον , οὐκ ἐπικαλειται την τυχην εὐδαιμονων : ὁταν δε λυπαις περιπεσῃ και | δε ᾐδειν ὁτι παντοτε μου ἀκουεις : ἀλλα δια τον ὀχλον τον περιεστωτα εἰπον , ἱνα πιστευσωσιν ὁτι συ με |
: ἐκ μεταφορας της οἰωνοσκοπητικης . μα την Δημητραν : ἐπικαλειται την Δημητραν ὡς πενης και ὡς χρειαν ἐχων των | ὑπο τεσσαρων . και μη δυναμενοι προσενεγκαι αὐτῳ δια τον ὀχλον ἀπεστεγασαν την στεγην ὁπου ἠν , και ἐξορυξαντες χαλωσι |
ὁ τοπος ἀλιμενοςσταδιοι Ϙʹ . Ἀπο Πλινθινης ἐπι Ταποσιρινπολις ἐστιν ἀλιμενος : ἱερον του Ὀσιριδοςσταδιοι ζʹ . Ἀπο Ταποσιρεως ἐπι | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
πασα μεχρι Τυρρηνιας ἐκ Μονοικου λιμενος προσεχης τε ἐστι και ἀλιμενος πλην βραχεων ὁρμων και ἀγκυροβολιων . ὑπερκεινται δε οἱ | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
του ἐπιμερους γινεται πολλαπλασιεπιμερης . ἰστεον δε κἀκεινο ὁτι των ἐπιμερων τε και των ἐπιμοριων παντων οἱ πυθμενες πρωτοι προς | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
ἐπιμοριων παντοιων προς πολλαπλασιους παντοιους καθ ' ὁμογενειαν και ἐτι ἐπιμερων και εἰ τις ἐπισκεπτοιτο και μικτων , και ὁλοι | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
και διδασκων τους ἀρχομενους , ὁτι ὁστις ἀρετην διωκει , προτερος παρα σοι των ἐκεινην οὐκ ἀγαπων - των . | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
καθ ' ἑαυτον ἐμβαλλει . και τοινυν ὁταν μεν ὁ προτερος εἰρημενος ἐνεργῃ , καθελκει το συνεχες αὐτου μερος του | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
οἰκημα Δαιμονος τε ἀγαθου και Τυχης ἱερον ἐστιν ἀγαθης : διαιτωμενος δε ἐνταυθα τα τε ἀλλα καθαρευει και λουτρων εἰργεται | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
ἀνδρας , ἀστραγαλοις δε παιδας ἐξαπατωσιν . Ὀρεστης ἐν ὀρεσι διαιτωμενος : ἐπι των λωποδυτουντων . οὑτος ὁ Ὀρεστης προσποιουμενος | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
τα πρωτα και στοιχειωδη της γεωργικης κτησαμενος τεχνης ἀχρι των περατων αὐτης ἐλθειν ἠσθενησε : λεγεται γαρ ὁτι „ ἠρξατο | και διδαξῃ οὑτως τους ἀνθρωπους , ἐλαχιστος κληθησεται ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : ὁς δ ' ἀν ποιησῃ και |
δε τα πεπερατωμενα , ἐκτος ἐσται τα σωματα των οἰκειων περατων , ἐπει περας μεν ἐστιν ἡ ἐπιφανεια , πεπερασμενον | τῳ σταυρῳ : μνησθητι μου , Κυριε , ἐν τῃ βασιλειᾳ σου , τον παραδεισον ἐλαβεν . Ἐαν ᾐ μοιχος |
τειχη της πολεως παντα καλως ᾠκοδομημενα . ἀρεσθεις οὐν τοις γενομενοις και τους των ἐργων ἐπιστατας δωρησαμενος χρημασι τε και | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
ἀν ἀνθρωπον . το δε ἐντευθεν τοις ἐντος του ἀδυτου γενομενοις οὐχ εἱς οὐδε ὁ αὐτος τροπος ἐστιν ὁτῳ διδασκονται | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
και ἡ δοτικη των πληθυντικων ἐκ της αὐτης εὐθειας προερχεται περατουται δε εἰς ΑΙΣ ἠ εἰς ΟΙΣ : ἐτι δε | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
ἡπαρ , και ὁσον ὑπερ ἡπατος δια πνευμονος ἐπι καρδιαν περατουται και διεσφιγκται , οὑτω και τοτε συνεβαινεν , ὡς | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
μεν ἀηθεσσοντες ὁμαρτῃ αὐχεν ' ἀνακρουουσιν , ὁ δ ' ἀχθομενος στομα γαστρος πολλακι μεν δαιτην ἀπερευγεται αἱματοεσσαν , ἀλλοτε | Λεγετε μοι , οἱ ὑπο νομον θελοντες εἰναι , τον νομον οὐκ ἀκουετε ; γεγραπται γαρ ὁτι Ἀβρααμ δυο υἱους |
] ἀσυνηθεις ὁμαρτῃ ] ὁμου αὐχεν ' ] τον λαιμον ἀχθομενος ] ὁ βαρυνομενος , ὁ νοσων στομα ] τον | και πυρος ζηλος ἐσθιειν μελλοντος τους ὑπεναντιους . ἀθετησας τις νομον Μωϋσεως χωρις οἰκτιρμων ἐπι δυσιν ἠ τρισιν μαρτυσιν ἀποθνῃσκει |
ἐσθ ' ὡν δη κεχρονισμενων ἐρυσατο . κυστις δ ' ἐπωδυνος κακιστον μεν ἐν πυρετῳ , γενοιτο δ ' ἀν | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
. Μελεος , συνηθως μεν ὁ ταλαιπωρος και ἐπιπονος και ἐπωδυνος : παρ ' Ὁμηρῳ δε και ὁ ματαιος . | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
, Χαιρεα . οὐ ] γαρ τι βουλ [ ] πος ἠν ] ἐμοι καλως ] ἐχει κατα ] τροπον | και στραφεις προς την γυναικα τῳ Σιμωνι ἐφη , Βλεπεις ταυτην την γυναικα ; εἰσηλθον σου εἰς την οἰκιαν , |
τα εἰς ος ὀνοματα οὐκ εἰσι μονοσυλλαβα : το γαρ πος , οἱον ὡς πος ἐχει μαινομενοισιν , ἀπο του | ἠν . και παντες οἱ συμπαραγενομενοι ὀχλοι ἐπι την θεωριαν ταυτην , θεωρησαντες τα γενομενα , τυπτοντες τα στηθη ὑπεστρεφον |
ὀσμην . ὑπερεχειν της ἀντλιας : ἀντι του ἀντεχειν και περιγινεσθαι της ὀσμης . ἀπο μεταφορας των πλοιων , ἁπερ | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
, αὐταρκης ἡ τε φυσις και ἡ προστασια των ἰδιωτων περιγινεσθαι τουτων , ὁρμας ἐχοντων οἰκειας προς τα ἑκαστοτε αὐτοις | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
μεν ἐργον ἡ ἀναπτυξις των ἀσαφων ἐν τῃ λεξει , ἐπιστημονος δε ἡ κρισις του ἀληθους και του ψευδους , | πινακι την κεφαλην Ἰωαννου του βαπτιστου . και λυπηθεις ὁ βασιλευς δια τους ὁρκους και τους συνανακειμενους ἐκελευσεν δοθηναι , |
χρησασθαι τῃ ὁριστικῃ και διαιρετικῃ μεθοδῳ δεοντως : τουτο γαρ ἐπιστημονος ἐστιν . ρπβʹ Εἰς μιαν ἰδεαν Τουτεστιν ὁρισασθαι τα | Ἀβρααμ , πρωτον μεν ἑρμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης ἐπειτα δε και βασιλευς Σαλημ , ὁ ἐστιν βασιλευς εἰρηνης , ἀπατωρ , |
ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
ΔΕ τῃ ΑΒ , ἡ δε ΕΓ τῃ ΓΑ , συναμφοτερος ἀρα ἡ ΒΑΔ της ΑΓ μειζων ἐστιν ἠ διπλη | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
ΔΒ , ὡς δε ἡ ΑΓ προς ΓΕ , οὑτως συναμφοτερος ἡ ΒΑ , ΑΓ προς την ΒΓ : και | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
καυϲονι καθ ' ἑκαϲτον παροξυϲμον . ἐπι γαρ καυϲου ῥιγεοϲ ἐπιγενομενου λυει το νοϲημα . διενηνοχε δε ὁ καυϲοϲ του | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
και κεραμῳ βαλλοντων , και ὑετου ἁμα δια νυκτος πολλου ἐπιγενομενου , ἐφοβηθησαν και τραπομενοι ἐφευγον δια της πολεως , | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
ἐνετυχεν ἀπαγομενῳ τῳ παιδι . πληγεις δ ' ἐρωτι και πυθομενος καθ ' ἡντινα προφασιν ἐρχονται , δεινον ἐποιησατο μη | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
Περγαμον ἀνεβη , ἱμερον ἐχων θεησασθαι . Θεησαμενος δε και πυθομενος ἐκεινων ἑκαστα , τῃ Ἀθηναιῃ τῃ Ἰλιαδι ἐθυσε βους | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
μεταγραφεντα κεισθαι ἐν τῃ ἐμῃ βιβλιοθηκῃ . καλως οὐν ποιησεις ἐπιλεξαμενος ἀνδρας ἀγαθους ἑξ ἀφ ' ἑκαστης φυλης , ἠδη | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
, ἐχοντας ταλαντων ὀκτωκαιδεκα μυριαδας . ὁ δ ' Ἀλεξανδρος ἐπιλεξαμενος ἐκ των Μακεδονων τους ἀλλοτριας κατ ' αὐτου προϊεμενους | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
τα της ἱστοριας μενῃ βεβαια : εἱμαρτο γαρ αὐτους ἀλληλοκτονους γενομενους κατα τας ἀρας του πατρος ἀποθανειν . νυν δε | τοις ἀσθενεσιν ἀσθενης , ἱνα τους ἀσθενεις κερδησω : τοις πασιν γεγονα παντα , ἱνα παντως τινας σωσω . παντα |
εἰναι της ἑταιρας , ἡς φασι των νομαρχων τινας ἐραστας γενομενους δια φιλοστοργιαν ἐπιτελεσαι κοινῃ το κατασκευασμα . Μετα δε | ἀρχη , πρωτοτοκος ἐκ των νεκρων , ἱνα γενηται ἐν πασιν αὐτος πρωτευων , ὁτι ἐν αὐτῳ εὐδοκησεν παν το |
και ὁλον το σωμα φαινεται . ᾡ τιν ' ἁρμοττουσαν εἰκον ' ἐνεγκω σκοπων οὐχ ὁρω , ἀλλα παρισταται μοι | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
ἐπερειδομενου κατα τους τοπους των ῥαφων , ὑποπιπτει το ὑγρον εἰκον τῃ ἀφῃ : τοις δε πλειστοις και αἱ αἰσθησεις | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
παρανομιᾳ . θ δυσφορων ] βαρεως φερων . δυσφορων ] ἀνιωμενος . δυσφορων ] λυπουμενος . δυσφορων ] ἀγανακτων . | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
δη πεμπομενος ἐπορευετο ἐχων τους ἑαυτου ἱππεας ὡς ἑκατον , ἀνιωμενος ὁτι οὐ και αὐτος τοτε ἐπορευθη μετα του Κυρου | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
το εἰδωλον [ ] [ ἀδυνατον - ] ἐστιν ε θειν [ ] πολλας [ ] σωμα [ ] [ | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
? [ . . . . . . ] | θειν προς οὑς τε γαρ ευ ? [ ! ] | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
μερεσι , καθ ' οὑς ἀν τασσονται τοπους , ἐκ διαστηματων σκουλκευειν ὠφελον μεχρι της τελειας του πολεμου ἐκβασεως , | πιστις σου σεσωκεν σε . Ἐπερωτηθεις δε ὑπο των Φαρισαιων ποτε ἐρχεται ἡ βασιλεια του θεου ἀπεκριθη αὐτοις και εἰπεν |
ἀναγκαια : αὑτη δε ὀξυτητας τε και βαρυτητας προσλαβουσα μετα διαστηματων συγκε - χυμενη μεν ἐγεννησεν ἁρμονιαν , λογοις δε | ἀλλα θεῳ τῳ δοκιμαζοντι τας καρδιας ἡμων . οὐτε γαρ ποτε ἐν λογῳ κολακειας ἐγενηθημεν , καθως οἰδατε , οὐτε |
. προσεκτεον δε και ταις ἐπεμβασεσι ταις προς τους των χρονων τοπους γινομεναις ὡς οὐ τα τυχοντα και αὐταις συλλαμβανομεναις | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
δυναμαι πονων τηρω τε το φιλτρον , ὁ παρα των χρονων ἐκεινων ἐκτησαμην . ποιω τοινυν και νυν το του | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
διαμετρον στασιν θεωρηθῃ πλειονας αὐτου μοιρας ἐπεχων . Το δε ἐννατον ἀπο του ὡροσκοπου σημαινει τον περι θεων λογον και | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
, τον ἑβδομον Ὑδροχοῳ , τον ὀγδοον Ἰχθυσιν , τον ἐννατον Κριῳ , τον δεκατον Ταυρῳ , τον ἑνδεκατον Διδυμοις | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
θερμασιας πυρωδους αἰσθανεσθαι τον καμνοντα μαλλον ἠπερ διατασεως ἠ βαρους ἐγκειμενου τινος , ἐτι δε και το ἐρυθρον ὁρασθαι τῃ | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
Ἀρτεμιν θεοκλυτουσαι και του ἀγαλματος ἐκκρεμαμεναι , του βαρβαρου πικρως ἐγκειμενου . και των δορυφορων ἀποσπωντων , κἀκεινων ἀπριξ ἐχομενων | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
της κνημης ὀστουν λοξος πως μαλλον δια των ὀπισω μερων ἐποχουμενος τῃ διαρθρωσει , καμπτειν αὐτην ἐκπεφυκως . Τεσσαρεσκαιδεκα μυες | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
, και ὡς τον πολυν ἀνελιττων αἰωνα φερεται ταις ὡραις ἐποχουμενος , την δε ἐπανθουσαν ὡραν , ὁτι παν εὐκαιρον | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
προς ἑπομενον . εἰπε δε οὑτως : οἱ ἡγουμενοι τοις ἡγουμενοις και οἱ ἑπομενοι τοις ἑπομενοις , τουτεστιν ἱνα προταττωνται | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
και μαλιστα γε τα ψευδη , ζωσι μονον συμπαραμενει τοις ἡγουμενοις , τελευτησαντων δε ἀναιρειται , και παρεστι πολλους ἐπελθειν | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
βεβρεγμενης χωρας σωρους ἀναιρεισθαι των καρπων χωρις δαπανης πολλης και κακοπαθειας . ὁλως γαρ πασα γεωργια παρα μεν τοις ἀλλοις | παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , μη ἐρεθιζετε τα τεκνα ὑμων , ἱνα μη |
Λακεδαιμονιους , και δια της των νεανισκων εὐνοιας τε και κακοπαθειας κατηντησεν εἰς την Ἀσιαν : ἐνταυθα δ ' ἐχων | ἱνα ἰδωμεν και πιστευσωμεν σοι ; τι ἐργαζῃ ; οἱ πατερες ἡμων το μαννα ἐφαγον ἐν τῃ ἐρημῳ , καθως |
των ἐνδυματων , θειος ὠν φυσει , σωματος πυρινου λαβομενος περιπολει παντα τοπον , καταλιπων την ψυχην κρισει και τῃ | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
κατ ' οὐρανον ἁπαντων ἐν ἐλαττονι προθεσμιᾳ σεληνη τον ζῳοφορον περιπολει : μηνιαιῳ γαρ διαστηματι τον κυκλον ἀνυτει . διο | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
τε ταξεων και φυλακων ἑδρας ; Θεσσαλος ἠ παραλιαν Λοκρων νεμομενος πολιν ; ἠ νησιωτην σποραδα κεκτηται βιον ; τις | , μαλλον ἑλομενος συγκακουχεισθαι τῳ λαῳ του θεου ἠ προσκαιρον ἐχειν ἁμαρτιας ἀπολαυσιν , μειζονα πλουτον ἡγησαμενος των Αἰγυπτου θησαυρων |
ἠγουν σειεσαι περι τοτε . Κληρονομος : ὁ τον κληρον νεμομενος . Καλλος : δια το προς αὐτο καλειν . | κριμα ἐμπεσῃ του διαβολου . δει δε και μαρτυριαν καλην ἐχειν ἀπο των ἐξωθεν , ἱνα μη εἰς ὀνειδισμον ἐμπεσῃ |
' ἑκαστην μεν των ἀρετων , μετα δε τα ἐκ περιχαρειας . οὑτω δε διαιρησεις τον λογον : βασιλεως δι | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
τῃ πολει . οὐκουν ἐν τουτοις ἁπασι το προοιμιον ἐκ περιχαρειας εὐθυς : δει γαρ συνηδομενον φαινεσθαι ἠ ταις πολεσιν | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
ἀλληλα και ἐκ της ἐν τῃ γῃ των ἱππων ποδοκροτησεως γινομενος , χριμπτεται και προσπελαζει ἡμων τοις ὠσιν . ἀλλως | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
τους λογους θειναι . Ὁ δε γε περι τοιαυτης τεχνης γινομενος πας λογος συντομιας τε και σαφηνειας ἐπιδεισθαι μοι δοκει | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
ὁρκων και της πιστεως , ἡν δοντες οἱ πατερες ὑμων ὁμηρον τοις θεοις της κοινης εὐδαιμονιας της πολεως μετειχον , | κοσμον : παλιν ἀφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα . Λεγουσιν οἱ μαθηται αὐτου , Ἰδε νυν ἐν |
ἀφανως τα γιγνομενα ἐξεταζειν . και τις ἐκ τουτων μειρακιον ὁμηρον ἰδων ἐξ Ἀσκλου πολεως ἐς ἑτεραν ἀγομενον ἐμηνυσε τῳ | , ὁπως ἰδωσιν ὑμων τα καλα ἐργα και δοξασωσιν τον πατερα ὑμων τον ἐν τοις οὐρανοις . Μη νομισητε ὁτι |
ᾡ χρονῳ ταυτα ἐγινετο , ἐφλεξεν , ἠτοι ἀνελαμψε το ἐπεραστον φως της σεληνης της εὐο - φθαλμου . ἑσπερον | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
ἠπειρου , ἠγουν την λιβυην την εὐηρατον και ἐπιθυμητην και ἐπεραστον , θαλλουσαν , ἠτοι παντοιοις ἀγαθοις εὐθηνουμενην . λεγεται | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
. του παιδος δε αὐτοιν ταυτα τε οὐκ εἰδοτος και δεομενου γραψαι προς σε περι της των πραγματων φυλα - | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
εἰναι . αἰσχρον οὐν μοι δοκει εἰναι κελευοντος τουτου και δεομενου τα δικαια αὐτῳ βοηθησαι περιιδειν αὐτον , καθ ' | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
την ὑλην συμπεριειληφεναι , ἀλλα περι ὑλην λογον εἰναι και ἐγγενομενον ἀποτελειν το σωμα , και εἰναι μεν το σωμα | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
, εἰς δε τἀλλα οὐδεν ἀνεπιεικες ἐργον ἀποδειξαμενῳ ἠ οὐδε ἐγγενομενον αὐτῳ ἀποδειξασθαι , ὁτι ὁμου μεν ἐς την βασιλειαν | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
θεων ἐπᾳδει βαρβαρα και οὐδαμως συνετα Ἑλλησιν : ἐπᾳδει δε ἐπιλεγομενος ἐκ βιβλιου : ἀνευ τε δη πυρος ἀναγκη πασα | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
την τροπην ἀποβεβληκοτας τας πανοπλιας καθωπλιζεν , ἀλλους δ ' ἐπιλεγομενος εἰς στρατιωτικας ταξεις κατεγραφε : τας δ ' ἐκ | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
, ἐνθεν βεβυσμενος : οὑ παραγωγον βυζω , ὁ παθητικος παρακειμενος βεβυκται , ὡς βαζω βεβακται , οἱον : ἐπος | , Δημας , Λουκας , οἱ συνεργοι μου . Ἡ χαρις του κυριου Ἰησου Χριστου μετα του πνευματος ὑμων . |
: τετυπα γαρ ἐστιν : κοινῳ δε λογῳ ἁπας μεσος παρακειμενος τοιουτον συμφωνον ἐχει ἐν τῃ ληγουσῃ , οἱον ἐχει | σωτηρος ἡμων θεου κοσμωσιν ἐν πασιν . Ἐπεφανη γαρ ἡ χαρις του θεου σωτηριος πασιν ἀνθρωποις , παιδευουσα ἡμας ἱνα |
ἀπο γενους μοι ἠν οὐτε ἐγυμναζον αὐτον , ἀλλα των παιδων τινα των παγκρατιαστων . ὁ δε ἀνθρωπος τοιουτος ἠν | δε σωθησεται , οὑτως δε ὡς δια πυρος . οὐκ οἰδατε ὁτι ναος θεου ἐστε και το πνευμα του θεου |
ταυτ ' ἀϊων ὁ ξεινος ἐφεισατο μειζονος οἰκου δραξασθαι , παιδων κληδονα συνθεμενος . την δ ' ὀλιγην ὡς κεινος | . ὑποκριται , το προσωπον της γης και του οὐρανου οἰδατε δοκιμαζειν , τον καιρον δε τουτον πως οὐκ οἰδατε |
του σωματος ἐμβρωματιου λημφθεντος ὀλιγου και κατα παν εὐαρεστου του καταστηματος ὑπαρχοντος . παυομενης της καθαρσεως και παρακμαζουσης : ὁ | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
τινος ἐνδειξις φυσικου λογου . Το δε σεμνον κἀκ του καταστηματος ἑωρατο . Πορεια τε γαρ ἠν εὐτακτος και βλεμμα | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
' οὐχι της κατα την ἀρκαδιαν τριφυλιας . ὁ μεντοι ὁμηρος οἰδεν ὑποτεταγμενην την λακωνικην τῃ μεσηνῃ . φησι γαρ | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
, ὁταν ἀμοιβη γενηται μεγαλης κακοπαθειας εἰς ἀγαθον . και ὁμηρος : και μεν τις τε κασιγνητοιο φονηος ποινην ἠ | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
Ἡλιου τε και των λοιπων ἀστερων . Ἐμπρακτοι δε ἡμεραι νοουνται ὁταν γενηται ἡ Σεληνη ἐν τῳ κατα γεννησιν ζῳδιῳ | μου . ἐκεινοι δε οἱ γεωργοι προς ἑαυτους εἰπαν ὁτι Οὑτος ἐστιν ὁ κληρονομος : δευτε ἀποκτεινωμεν αὐτον , και |
κοινως ἐπι παντα διατεινουσαν ὑποθετεον . εἰ τε τινες ὑποδοχαι νοουνται των μαθηματικων εἰδων , κοινας ταυτας ἀπολιπειν ἀξιον πασης | ἐπροφητευσεν Ἠσαϊας περι ὑμων των ὑποκριτων , ὡς γεγραπται ὁτι Οὑτος ὁ λαος τοις χειλεσιν με τιμᾳ , ἡ δε |
ἐδει την θεραπειαν ἀναιρεσει γενεσθαι του δοκιμωτατου παιδος . ἀλλα θηρωμενος | ἐπαινον των πολλων ἐπι την πραξιν ὡρμησε ; | ὁς λαλησει ῥηματα προς σε ἐν οἱς σωθησῃ συ και πας ὁ οἰκος σου . ἐν δε τῳ ἀρξασθαι με |
τουτο μεμηνυκει το φαρμακον , ἁμα μεν ἀφορμην οἰκειοτητος ἑαυτῳ θηρωμενος , ἁμα δε και ἑαυτῳ σωζων την κορην . | ἀληθινης , ἡν ἐπηξεν ὁ κυριος , οὐκ ἀνθρωπος . πας γαρ ἀρχιερευς εἰς το προσφερειν δωρα τε και θυσιας |
τα μεν ὁπως ἐπιτηδευσῃ μαθων , τα δε προς ἐλεγχον ἐπισταμενος , ἀμφω καλως ἐπαιδευθη . οὐ μην ἐπεπολαζε των | λυχνοι καιομενοι , και ὑμεις ὁμοιοι ἀνθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον ἑαυτων ποτε ἀναλυσῃ ἐκ των γαμων , ἱνα ἐλθοντος και |
, πολυ προτερον ἐμαυτῳ παραινεσας και χαριν ἐμαυτῳ οὐ μικραν ἐπισταμενος . “ Εἰεν : ὁ μεν γενναδας εἰπων ταυτα | . εἰπεν δε αὐτῳ , Ἀφες τους νεκρους θαψαι τους ἑαυτων νεκρους , συ δε ἀπελθων διαγγελλε την βασιλειαν του |
Ἀγαθοκλης ἀποβιβασας την δυναμιν προς τας καλουμενας Λατομιας και χαρακα βαλομενος ἐκ θαλαττης εἰς θαλατταν ἐνεωλκησε τας ναυς . Οὑτω | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
ἐδῃωσε και ἐνεπρησε παντα , ἐπειτα χαρακα προ του ἀστεος βαλομενος και κυκλῳ περιλαβων τῳ στρατῳ και μηχανας ἐπιστησας ἐπολιορκει | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
εἰς το παρῳχημενον και συντελες του χρονου . την γαρ παρατασιν ἀπευκταιαν ἑξει : πορθουντι γαρ αὐτῳ την Ἰλιον ἐννεα | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
κατα το αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
και ὑπερτιθεσθαι , μεχρις οὑ και τοπου και ὡρας της ἐπιτηδειας τυχοι και μη ἀκουσιως συμβαλλειν . τουτο γαρ ποιων | πατρος και κυριου Ἰησου Χριστου . Εὐχαριστειν ὀφειλομεν τῳ θεῳ παντοτε περι ὑμων , ἀδελφοι , καθως ἀξιον ἐστιν , |
ἐς τε τα Φυσκου : ὡς του Φυσκου ὀρους νομας ἐπιτηδειας τοις βουσιν ἐχοντος . [ τᾳ Ἡρᾳ τοιονδε : | ἡμεραν του ἐνταφιασμου μου τηρησῃ αὐτο : τους πτωχους γαρ παντοτε ἐχετε μεθ ' ἑαυτων , ἐμε δε οὐ παντοτε |
Πολυδωρον . τροπος δε ἐστι λογος κατα παρατροπην του κυριου λεγομενος κατα τινα δηλωσιν κοσμιωτεραν ἠ κατα το ἀναγκαιον . | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
. δευτερος ὁ ἐπι πονηριᾳ κωμῳδουμενος . τριτος ὁ Ψακαδος λεγομενος . τεταρτος ὁ τραπεζιτης , οὑ μεμνηται Εὐπολις ἐν | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
γνωμην μεταβαλοντες ἐκ των προτερων ἀγαθων , δια των δευτερων καματων ἐστησαν ὀρθην την καρδιαν , τουτεστι δια τας ὑπερβαλλουσας | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
και γενναιων ἐργων ὡν ἐδρασε , φιλτρων τε και εὐνοιας καματων τε κοινωνιας της προς ὑμας . νυν δε καιρος | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
δεοιτο δισχιλιων και πεντακοσιων μυριαδων , ἱνα ἐχοι μηδεν : διαθεμενος δε τους ἐνοχλουντας , ὡς ἐδυνατο , και της | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
κατα δυναμιν . Ὁς δ ' ἀν μηδεν το παραπαν διαθεμενος ἀποθανῃ , παιδας μεν καταλιπων δεομενους ἐπιτροπης , των | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
, και γονευσι περι ἐχθρων και δουλων , και γυναικος ἐνατος περι δοξης και πραξεως και τεκνωσεως : ἐστι δε | δε οἱ βοσκοντες το γεγονος ἐφυγον και ἀπηγγειλαν εἰς την πολιν και εἰς τους ἀγρους . ἐξηλθον δε ἰδειν το |
γʹ , ἡ δε χειμερινη οδ Ϛʹ . θʹ . ἐνατος ἐστι παραλληλος , καθ ' ὁν ἀν γενοιτο ἡ | ἐξηλθεν συν τῳ Βαρναβᾳ εἰς Δερβην . Εὐαγγελισαμενοι τε την πολιν ἐκεινην και μαθητευσαντες ἱκανους ὑπεστρεψαν εἰς την Λυστραν και |
ἀπορος ἠν της αἰσχυνης αὐτῳ την γλωτταν ἀγχουσης : τοσουτον ἐπιεικειας αὐτῳ και σεμνοτητος περιην . οὐκουν ὠφθη τις οὑτως | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
λογους . ὁποτε δε και τοις λογογραφοις τουτο περας της ἐπιεικειας ἐστιν , ὁταν τους αὐτοσχεδιαζοντας μιμησωνται , πως οὐ | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
εἰναι , την δε ἐκ των εἰδει διαφερουσων κινησεων συγκειμενην ἀδυνατον ὁμαλην εἰναι , οὐκ ἀν ποτε γενοιτο ἡ τοιαυτη | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
προσηκειν δε μαλλον ἑτεραν κτησασθαι γην : εἰναι γαρ οὐκ ἀδυνατον πασης κρατησαι της Εὐρωπης : τουτων δε οὑτως γενομενων | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
: Βαδιζων . . σωμα : Το ἐμον . . ἀλιμενον αἰθερος : Την τελος οὐκ ἐχουσαν , οὐδε ὁρμον | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
ἀγκυρουχιαις θαρσουσι ναων ποιμενες παραυτικα , ἀλλως τε και μολοντες ἀλιμενον χθονα ἐς νυκτ ' ἀποστειχοντος ἡλιου . φιλει ὠδινα | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
ὑδατι ψυχρῳ ἐναποβαπτειν . Θερμαινομενος γαρ ὑπο της περιοδου ὁ πριων , και το ὀστεον ἐκθερμαινων και ἀναξηραινων , κατακαιει | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
χλωρα ὡς κραμβης : το δε περιφερες αὐτων ἐντετμηται ὡσπερ πριων : καυλον δ ' ἐχει ὡς λαπαθον , διπηχυν | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |
το βλαπτομενον οὐχ ὑπο του τυχοντος , οὑτως οὐδε το τρεπομενον και πασχον ὑφ ' ὁτουουν ἀν παθοι , ἀλλα | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
: δηλον γαρ ὁτι τῳ σωματικον και σωμα τοιονδε εἰναι τρεπομενον παντοιας τροπας παντοδαπας και τας ἐπιθυμιας ἰσχει . Και | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
ἐπ ' αἰσχροις εἰδον ἐκπεπληγμενους , δαιτος δε πληρωθεις τις ἀσμενος παλιν φαυληι διαιτηι προσβαλων ἡσθη στομα . κηδος καθ | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
φω , τεκνον . ἐα : ὡς οὐ βλεπεις εὐκηλον ἀσμενος μ ' ἰδων . πολλ ' ἀνδρι βασιλει και | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
ἀρειονες εἰσιν ἀκουης , και βλεφαρων ἀκτινες ἐς αἰθερα και πολον ἀστρων ῥηϊδιως ὁροωσι , και ἐς μηκιστα κελευθων ἐξαπινης | ἐν τῃ ἰδιᾳ πατριδι τιμην οὐκ ἐχει . ὁτε οὐν ἠλθεν εἰς την Γαλιλαιαν , ἐδεξαντο αὐτον οἱ Γαλιλαιοι , |
ἡλιος ὑπερ τον ὁριζοντα φερεται ἠπερ τοις ὑπο τον βορειον πολον , και ἡ ἡμερα αὐτοις ἐλασσων ἐστιν . Οἱς | θειῳ , ὁ ἐστιν ὁ θανατος ὁ δευτερος . Και ἠλθεν εἱς ἐκ των ἑπτα ἀγγελων των ἐχοντων τας ἑπτα |
οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
ὁ δε τεκτων και γλυπτης λιθοξοου μαλλον , των προτερων λειπομενος εἰς ἀκριβειαν , ὁ δε λιθοξοος των λοιπων ἐχει | τον της πιστεως ἀρχηγον και τελειωτην Ἰησουν , ὁς ἀντι της προκειμενης αὐτῳ χαρας ὑπεμεινεν σταυρον αἰσχυνης καταφρονησας , ἐν |
και τἀλλα , ὁσα δει γενεσθαι , ἐπειδη βραχυς ὁ λειπομενος ἐστι της ἀρχης τοις ὑπατοις χρονος , τους εἰσιοντας | οἱ δε λογοι μου οὐ μη παρελευσονται . Περι δε της ἡμερας ἐκεινης ἠ της ὡρας οὐδεις οἰδεν , οὐδε |
πεπεισμενος δε πειρωμαι και τους ἀλλους πειθειν ὁτι τουτου του κτηματος τῃ ἀνθρωπειᾳ φυσει συνεργον ἀμεινω Ἐρωτος οὐκ ἀν τις | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
παρα γε τοις μη πανταπασιν ἀδικοις τον ἀποστερουμενον [ τινος κτηματος ] ὁ γουν κατατεθεικε κομιζεσθαι παρα των εἰληφοτων ; | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
ὑπο γης τοπον . θεασωμεθα δη νυν ἐν ἡμιν αὐτοις ποτερος αὐτων την ἀρχην φιλανθρωποτεραν ἐποιησατο την αὑτου και κοινοτεραν | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
ἀν μου κατηγορησῃς , και ἀποδωσω παλιν αὐτῳ διαγνωναι , ποτερος ἡμων ἐπιτηδειοτερος ἐστιν ἐχειν την ἀρχην : και ὁ | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
πραγματων και ταν μορφω και το ἐξ αὑτω κινατικον και πρατον τᾳ δυναμει . το δε τοιουτον οὐ νοον μονον | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
ῥιζουται τοις ἀνθρωποις . ἀναγκα γαρ τως πολλα ἐχοντας τετυφωσθαι πρατον , τετυφωμε - νους δε ἀλαζονας γινεσθαι , ἀλαζονας | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
μεσουρανουσι της τε Ἀρκτου ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , ὑπολειπομενος μικρον του μεσημβρινου , και του Βοωτου ὁ βορειοτερος | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
ἀρχῃ της δυσεως των τε Διδυμων ὁ Προπους , μικρον ὑπολειπομενος του μεσημβρινου , και του Λαγωου οἱ ἐν μεσῳ | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | Πιστεικαι αὐτη Σαρρα στειραδυναμιν εἰς καταβολην σπερματος ἐλαβεν και παρα καιρον ἡλικιας , ἐπει πιστον ἡγησατο τον ἐπαγγειλαμενον : διο |
και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . | μη ὡς ἀσοφοι ἀλλ ' ὡς σοφοι , ἐξαγοραζομενοι τον καιρον , ὁτι αἱ ἡμεραι πονηραι εἰσιν . δια τουτο |
ἐγγυς Νερωνος , και παρετεινεν εἰς μακρον : ὑπατον γουν Σεβηρον τον Ἐρεννιον χρηματισαντα αὐτος εἰναι φησιν , ὁταν ἠγεν | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
προ τε της πολεως ταφρους διορυττειν . και την προς Σεβηρον μαχην ὡς ἐν τῃ πολει ποιησομενος παρεσκευαζε : τους | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
και κοινοτερου και περιεχοντος τουτο , ὁ βουλεται λαβειν . προθεμενος γαρ δειξαι τον ἀνθρωπον λογικον , ἀν οὑτω τυχῃ | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
] ἐλεους ἀξιαις ἰδειν ] τινα αὐτας οἰκτῳ ] ἐλεῳ προθεμενος ] ποιησας ἠγουν ἐλεησας αὐτους τυχειν ] του ἐλεου | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
προς ὀρθας ἀπ ' ἀκρας ἀγομενη ἐφαπτεται του κυκλου , διαμετρος δε ἡ ΑΓ του ΓΗΔΘ κυκλου . Ὀρθαι ἀρα | κυριε : πρωτον δε ἐπιτρεψον μοι ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων |
ἡ δε δια του πρωτου ἀπογειου και του τριτου περιγειου διαμετρος αὐτου ἡ ΑΕΓ , ἐφ ' ἡς το του | και οἱ ἑξ ἀδελφοι οὑτοι , και εἰσηλθομεν εἰς τον οἰκον του ἀνδρος . ἀπηγγειλεν δε ἡμιν πως εἰδεν τον |
αὐξει , εἰτα τοτε ἀποδεικνυσιν , ἱνα ἐπιστρεψῃ και ἀναγκασῃ προσεχειν τους δικαστας και μητε τιμῃ του προσωπου μητε καταφρονησει | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
: ᾡ συνεισερχεται το μη δειν ἡμας τῃ αἰσθησει μονῃ προσεχειν ἐν τῃ κρισει των πραγματων , περι ἡς οὐκ | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
συνθημα ἐδωκεν , ὁταν ἀποβαντες ἐς την ἀκροπολιν παρελθωσιν , ἀραι πυρσον και τοις πολεμιοις ἐπιθεσθαι . τουτων πραχθεντων ἡ | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
ἀλλων εἰς ἀλλα εἰσκρινομεναι , αἱς ἡ δυναμις οὐκ ἠρκεσεν ἀραι ἐντευθεν δια βαρυνσιν και ληθην πολυ ἐφελκομεναις , ὁ | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
αὑτα δ ' ἀκροτας ἐντι τας ὀφθαλμων φυσιος . και οὐατων ἀρετα ὀξυακοϊα : αὑτα δ ' ἀκροτας ἐντι τας | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
ἀκροτας και τελῃοτας , ἁ δε των οὐατων τας των οὐατων . οὑτω δε και τω ἀνθρωπω ἁ ἀρετα ἀκροτας | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
παραγενομενος εἰς Λακεδαιμονα και κληθεις εἰς φειδιτιον , ἐπι ξυλου κατακειμενος και δειπνων , προτερον μεν ἐφη καταπεπληχθαι την των | Ὁ οὐρανος μοι θρονος , ἡ δε γη ὑποποδιον των ποδων μου : ποιον οἰκον οἰκοδομησετε μοι , λεγει κυριος |
ἐναιωρημα ἐχοντα : γευεσθαι οὐκ ἠδυνατο . ϠΕΔΚΖΘ . Ὁ κατακειμενος ἐν τῳ Δεαλκεος κηπῳ , κεφαλης βαρος , και | : μητε ἐν τῃ γῃ , ὁτι ὑποποδιον ἐστιν των ποδων αὐτου : μητε εἰς Ἱεροσολυμα , ὁτι πολις ἐστιν |
νοεις , ἀντι του πως νοησεις : εἰ δε κατα ἀποφασιν , ἀντι του ὁτι δηπουθεν : Ἀπο τινος πορου | θησαυριζων ὁ τι ἐαν εὐοδωται , ἱνα μη ὁταν ἐλθω τοτε λογειαι γινωνται . ὁταν δε παραγενωμαι , οὑς ἐαν |
, και παλιν ὡσπερ ἡ στερητικη καταφασις ὑπο την ἁπλην ἀποφασιν οὑτως ἡ ἐκ μεταθεσεως καταφασις ὑπο την ἁπλην ἀποφασιν | καμψει παν γονυ ἐπουρανιων και ἐπιγειων και καταχθονιων : και τοτε μεινῃ ὁ οὐρανος κενος και κατελθω ἐπι της γης |
και ἀχρειον οὑτω δι ' οὐρων ἀπωθειται μη χρεων ὀν ἐπεχεσθαι νομισθεν . Ἐπι γε μην του διαβητου μητε χρωννυμενον | αὐτων ἀκολουθει μετ ' αὐτων . Και εἰδον , και ἰδου νεφελη λευκη , και ἐπι την νεφελην καθημενον ὁμοιον |
. καλλιον οὐν ἐστι τα πνευματα διεξερχεσθαι και ἐκκρινεσθαι ἠπερ ἐπεχεσθαι : ἐπεχομενα γαρ τα πνευματα μεγαλας ὀδυνας ἐμποιουσι και | ἐτι αὐτου λαλουντος ἰδου νεφελη φωτεινη ἐπεσκιασεν αὐτους , και ἰδου φωνη ἐκ της νεφελης λεγουσα , Οὑτος ἐστιν ὁ |
το γνωθι σαυτον . ἐτελευτησε δε μονηρης γηραιος γυμνικον ἀγωνα θεωμενος ὑπο καυματος ἐκλυθεις . . . [ . . | ὑποταξαντος αὐτῳ τα παντα . ὁταν δε ὑποταγῃ αὐτῳ τα παντα , τοτε [ και ] αὐτος ὁ υἱος ὑποταγησεται |
ἐφη , ὠ Κυρε : οὐδ ' ἐαν μηδεποτε παυσωμαι θεωμενος , οὐ μη κρατηθω ὡστε ποιειν τι ὡν μη | , ἱνα δι ' ἐμου το κηρυγμα πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . |
ἐπαν γαρ ἐκνεφιας καταιγισας τυχῃ ἐς την ἀγοραν , τοὐψον πριαμενος οἰχεται φερων ἁπαν το ληφθεν , ὡστε γιγνεται ἐν | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
πριασθαι , μενει το ἐωνημενος δοκιμον . παλιν δει λεγειν πριαμενος , το γαρ ὠνησαμενος ἀδοκιμον . οὑτως οὐν κἀπι | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
εἰεν ἀοιδης . Τινες δε το κυμαινοντος ἐπι του Καυκασου νοουσιν ὡς ἐπιδεχομενου πολλην χιονα , ἠτοι ὁτι του Καυκασου | κλινην και ὑπαγε εἰς τον οἰκον σου . και ἐγερθεις ἀπηλθεν εἰς τον οἰκον αὐτου . ἰδοντες δε οἱ ὀχλοι |
ἠ και πλειους το αὐτο , ὁ δηποτε ἐστιν ὁ νοουσιν , εἰτε ἀρχη ἐστιν ὁ νοουσιν ἠ κτημα ἠ | μνημειον , και παρακυψας βλεπει τα ὀθονια μονα : και ἀπηλθεν προς ἑαυτον θαυμαζων το γεγονος . Και ἰδου δυο |
δε μηδενος δεομενῳ το παραπαν οὐδεν των ὑπ ' αὐτου γενομενων συντελεσειεν ἀν εἰς χρειαν ἰδιαν . ἀλλ ' οὐδε | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
βραχυ μετασταθεισα εἰς ἑτερον τοπον προσηγοριας ἑτερας ἐτυχε , κτιστων γενομενων Λαμπωνος και Ξενοκριτου τουτον τον τροπον . οἱ γαρ | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
τας οὐσιας των πραγματων και τα ἀξιωματα . αἱ γαρ ἐπιστημαι κατα την ἀποδειξιν οὐ διαφερουσιν ἀλληλων : ὡσπερ γαρ | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
, οὐχ ὁτι χρωνται και αὑται τοις ἀξιωμασι καθαπερ αἱ ἐπιστημαι , ἀλλ ' ὁτι πειρωνται ταυτα συνισταν : ἀλλ | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
ὁ δε ἐπανελθων ἐλυσεν αὐτῳ την ἀποκηρυξιν , και διαθηκην θεμενος ἐξ ἰσου κληρονομους ἐταξε τους παιδας : και γραφεται | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
διοτι εἰσομεθα , ὡς και αὐτος φησιν ἐφεξης . Παραδειγματα θεμενος της ἀκριβους των ἀποδεικτων γνωσεως , δι ' ἡς | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
ἐστιν : ὡστε ἐαν μεσου ἡμερας ὁ ἡλιος την τροπην ποιησηται , μεσου ἡμερας ἐσται ἐπι του μεσημβρινου . Λημμα | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
ἡμερας ἡ τροπη τῳ ἡλιῳ , ἐν ᾑ δε ἀν ποιησηται ἡμερᾳ προς τῳ θερινῳ τροπικῳ την τροπην , μακροτατη | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
δυσμων τῃ ἀνω Μυσιᾳ και Μακεδονιας μερει τῳ ἀπο του εἰρημενου Ὀρβηλου ὀρους μεχρι περατος , οὑ ἡ θεσις ἐπεχει | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
' ἀνατολων Περσιδι κατα την ἐπιζευγνυμενην γραμμην , ἀπο του εἰρημενου προς τῃ Ἀσσυριᾳ και τῃ Μηδιᾳ περατος μεχρι των | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
Τα ἐν ὀσφυϊ ἀλγηματα , αἱμοῤῥοϊκα . Αἱ ἐξ ὀσφυος ἀλγηματος αἱμοῤῥοιαι , λαυραι . Οἱσιν ἐξ ὀσφυος ἀλγηματος ἀναδρομη | ἐσομαι αὐτῳ εἰς πατερα , και αὐτος ἐσται μοι εἰς υἱον ; ὁταν δε παλιν εἰσαγαγῃ τον πρωτοτοκον εἰς την |
της κυστιος ἑλκωσιν σημαινει . ὁκοσοισιν ὑποχονδρια μετεωρα διαβορβορυζοντα ὀσφυος ἀλγηματος ἐπιγενομενου , τουτεοισι κοιλιαι καθυγραινονται ἠ μη φυσαι καταῤῥαγωσιν | φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα πρεσβυτερους ἐφονευσε |
το τε ἀστατον της τυχης και το ἀβεβαιον των πραγματων ἐννοουμενος . ἀλλως τε : εἰπερ μιαν και ὡρισμενην εἰχε | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
πυθομενος δε ἐπιεναι τους ὁπλιτας ἀνεπηδησε και περιθεων ἐτι και ἐννοουμενος , ὁποι διαλαθοι , την ἐσθητα ἐνηλλασσεν ἐς τι | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
εἰδον μηδε ἰδοιμι . ὁμιλιας ] συνηθειας , συνουσιας , συστηματος . γενος ] το της ἀνατροφης . μελεσθω ] | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
στροφης και ἀντιστροφης παραγραφος , ἐπι δε τωι τελει του συστηματος κορωνις μονη . ποτ ' ] ἀρα . ὠνομαζεν | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
: ἐμοι δε ἐνεβαλον ἀλγηδονες , αἱ της κλινης ἐξανιστασαι περιτρεχειν ἠναγκαζον . ταυτι μεν , ὁποτε οἰκοι μενοι Κληματιος | νομου οὐ δικαιωθησεται πασα σαρξ ἐνωπιον αὐτου , δια γαρ νομου ἐπιγνωσις ἁμαρτιας . Νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου |
. ἀνδρα δε θηρατην οὐκ ἀν λαθοι , καθως ἐχει περιτρεχειν φυσεως : εἰ μεν γαρ ἐπ ' ἀριστερα διωκοιτο | της ἁμαρτιας και του θανατου . το γαρ ἀδυνατον του νομου , ἐν ᾡ ἠσθενει δια της σαρκος , ὁ |
δικαιοσυνης ὁ λογος οὑτως ἀγῃ . ἐαν μεντοι βιᾳ τις προσχρωμενος ἐνιστηται , μεταβαινε ἐπι το εὐαρεστον και ἀλυπον και | και ἐν τρισιν ἡμεραις οἰκοδομων , σωσον σεαυτον , εἰ υἱος εἰ του θεου , [ και ] καταβηθι ἀπο |
. ὁταν μεντοι περι αὐτων των εἰδων σκοπῃ , μη προσχρωμενος αἰσθησει ἀλλα τους ἐν αὐτῳ μονον λογους κινων , | : ὡς υἱοις ὑμιν προσφερεται ὁ θεος : τις γαρ υἱος ὁν οὐ παιδευει πατηρ ; εἰ δε χωρις ἐστε |
ἐσται και ἑκατερα των ΔΒ και ΖΔ , του δε λειμματος ἡ των ΑΖ . κἀν λαβωμεν δε τινα τῳ | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
των νομισματων ἐξ ὀλιγου τινος χρυσιου ἀποκεκομμενου κομματος : ἠ λειμματος των ἀδικων . ἀλλως . κομμα : εἰδος φαυλου | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
. το δε οἰμοι των κακων πολλακις , και ὁ μηρος πατασσεσθω , και λαρυγγιζε και ἐπιχρεμπτου τοις λεγομενοις και | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
βαρους αὐτης ἐκκρεμαμενου του παντος σκελους , ἑτοιμως αὐθις ὁ μηρος ἐκστησεται της οἰκειας χωρας , εἰ τις ἐν τῳ | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
ἑπεσθαι ᾑ ἀν τις ἡγηται : ἀγειν δ ' οἰμαι ἐπιχειρουσιν οἱ μεν καλοι κἀγαθοι ἐπι τα καλα κἀγαθα , | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
ταυτα φησι , και παντες , ὁσοι τοπων ἰδιοτητας λεγειν ἐπιχειρουσιν , οἰκειως προσαπτονται και των οὐρανιων και γεωμετριας , | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
ἐναλλαγην ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει αὐθεντικος εἰδημων των πρακτεων και προσκειμενος τοις ἐργοις , τευξεται δε τιμης και ἀξιας ὑψηλης | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
και μενων , προσμενων , ἐγκειμενος , φροντιδα ἐχων , προσκειμενος . Μεμηλως παρα το μελω το φροντιζω , ὁ | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . ἀθροισει και . ε ἀνειμενος . της ʃ ὁτε ἀπετρεπε πολεμειν ἡ τε . | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
ἀγαλμα θειον και θεῳ προσεμφερες τις ὡδε μωρος και λιαν ἀνειμενος εὐπιστος ἀνδρων ὁστις ἐλπιζει θεους ὀστων ἀσαρκων και χολης | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
μεν γαρ τιν ' ἀναιρησεσθαι ὀϊω , ἐλθοντ ' ἐς μεγαρον Λαερτιαδεω Ὀδυσηος . ἀλλ ' ἀγετ ' , οἰνοχοος | , και το ἀνθος αὐτου ἐξεπεσεν και ἡ εὐπρεπεια του προσωπου αὐτου ἀπωλετο : οὑτως και ὁ πλουσιος ἐν ταις |
δε πολυτελη ⌊ ⌋ ἑστιαι ⌊ ⌋ : το δε μεγαρον περιοικοδομημενη ἑστια , ἐνθα τα μυστικα της Δημητρος . | οἰνου : και του ἐπερχομενου ἐτους οὐ μη εὑρεθῃ ἐπι προσωπου πασης της γης ἡμιχοινικον σιτου οὐδε ἡμισταμνος οἰνου . |
, πλειους δε Αἰγυπτιοι . και βαλλει Μεγαβυζος εἰς τον μηρον Ἰναρον , και τρεπεται , και νικωσι Περσαι κατα | και ἀπολωλως και εὑρεθη . Ἐλεγεν δε και προς τους μαθητας , Ἀνθρωπος τις ἠν πλουσιος ὁς εἰχεν οἰκονομον , |
τοις γονασι . ταυτα ἀκουσας ὁ Κυρος ἐπαισατο ἀρα τον μηρον και εὐθυς ἀναπηδησας ἐπι τον ἱππον λαβων χιλιους ἱππεας | διελθοντα τα ἀνωτερικα μερη ἐλθειν εἰς Ἐφεσον και εὑρειν τινας μαθητας , εἰπεν τε προς αὐτους , Εἰ πνευμα ἁγιον |
οὐκ ἀν θαυμασαιμι εἰ τινα εὑροιτε και ὑμιν και ἐμοι ἀχθομενον . Ἐπει ταυτα εἰπε , πολυ πλειονες ἀνισταντο λεγοντες | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
θεσμον του ἀχθομενου πυρος : οὐ καθολου δε το πυρ ἀχθομενον λεγει , ἀλλα τῃ ὑλῃ ἀχθομενον δια το ἀφανιζεσθαι | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
παρα τα ἐν ἐπιπεδοις δυο προσειληφως , δηλονοτι τεταρτου ὁρου προσγενομενου : ἐν γαρ τεσσαρσιν ὁροις το τριχῃ διαστατον , | εἰ ἁγιων ποδας ἐνιψεν , εἰ θλιβομενοις ἐπηρκεσεν , εἰ παντι ἐργῳ ἀγαθῳ ἐπηκολουθησεν . νεωτερας δε χηρας παραιτου : |
ἀλλα ἐγκαταλαμβανομενον , ἀραμενον φερειν . φορτιου δ ' οἰμαι προσγενομενου και αὐτος ἐγκατεληφθη . ὁθεν δη και ἀξιον θεωρησαι | ἱνα κατα χαριν , εἰς το εἰναι βεβαιαν την ἐπαγγελιαν παντι τῳ σπερματι , οὐ τῳ ἐκ του νομου μονον |
αὐτου μερους καταμετρεισθαι : οἱον ὁ μεν πηχυς ὑπο παλαιστου καταμετρειται , και ἐστι του πηχεως μερος ὁ παλαιστης , | παρεδοθη ἀνεχωρησεν εἰς την Γαλιλαιαν . και καταλιπων την Ναζαρα ἐλθων κατῳκησεν εἰς Καφαρναουμ την παραθαλασσιαν ἐν ὁριοις Ζαβουλων και |
κυριως φησι ταυτα συμμετρα . τα γαρ συμμετρα κοινῳ μοριῳ καταμετρειται , το δε νομισμα οὐδεν των ἐν ταις ἀλλαγαις | ' ὀναρ ἀνεχωρησεν εἰς τα μερη της Γαλιλαιας , και ἐλθων κατῳκησεν εἰς πολιν λεγομενην Ναζαρετ , ὁπως πληρωθῃ το |
του δε βασιλεως εἰποντος ὁτι δικας παρ ' αὐτων ἡκει ληψομενος ὡν διηρπασαν τε και κατεβλαψαν αὐτου την γην , | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
και γραψω τι του πεμπειν ἀξιον , ὁ προ ὑμων ληψομενος οὐκ ἐσται . Ἀλλ ' ὁ γε Κελσος , | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |