| [ χαρις ] , τελος τησδε της δελτου συν Θεῳ ἁγιῳ ; ; . . φιλουντα δικαζειν πατερα παις εἰρξας | ποσις , ἀλλα δικαιοσυνη και εἰρηνη και χαρα ἐν πνευματι ἁγιῳ : ὁ γαρ ἐν τουτῳ δουλευων τῳ Χριστῳ εὐαρεστος |
| αὐτου γεγηρακυιαι παρθενοι : και ἡ ἑτερα αὐτου θυγατηρ ἐν ἁγιῳ πνευματι πολιτευσαμενη , ἡ ἐν Ἐφεσῳ ἀναπαυεται : ἐτι | Δαυιδ ἐστιν ; αὐτος Δαυιδ εἰπεν ἐν τῳ πνευματι τῳ ἁγιῳ , Εἰπεν κυριος τῳ κυριῳ μου , Καθου ἐκ |
| ἀποβρεγμα κολοκυνθιδος . γινεσθω δε το ἀποβρεγμα οὑτω : λαβων κολοκυνθιδα πληρωσον ἑψηματος καθαρας αὐτην προτερον καλως , ὡς μηδεν | ὑμιν . ταυτα ἐντελλομαι ὑμιν , ἱνα ἀγαπατε ἀλληλους . Εἰ ὁ κοσμος ὑμας μισει , γινωσκετε ὁτι ἐμε πρωτον |
| και ἡ καθαρσις ἡ δια των κοκκων των ἐχοντων την κολοκυνθιδα και το εὐφορβιον , ὡν ἡ συνθεσις ἐχει οὑτως | οὑτος ὁ ἀνθρωπος ἁμαρτωλος ἐστιν . ἀπεκριθη οὐν ἐκεινος , Εἰ ἁμαρτωλος ἐστιν οὐκ οἰδα : ἑν οἰδα , ὁτι |
| φυλλα βλιτον βρυον θαλαττιον γλαυκιον δορυκνιον ἰξοϲ ἰτεαϲ τα φυλλα κολοκυνθη κοτυληδων κωνειον πευκη το δενδρον μαλαχη ἡμεροϲ μηκων μηλα | Χριστου και ἡ ἀγαπη του θεου και ἡ κοινωνια του ἁγιου πνευματος μετα παντων ὑμων . Παυλος ἀποστολος , οὐκ |
| τρις ὀλιγιστην . ῥοιαι δ ' ὀλιγοτροφοι , ἀπιοι , κολοκυνθη , σταφιδες αἱ αὐστηραι και ἀλιπεις . Φασιλοι , | ποιῳ ὀνοματι ἐποιησατε τουτο ὑμεις ; τοτε Πετρος πλησθεις πνευματος ἁγιου εἰπεν προς αὐτους , Ἀρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι |
| ἀλλα και προς ἀνομοιους , δεδεικται ἐν τῳ προ τουτου βιβλιῳ . φιλει γαρ ὁ φαυλος τον σπουδαιον ἀνομοιον ὀντα | κἀγω πνευμα θεου ἐχειν . Περι δε των εἰδωλοθυτων , οἰδαμεν ὁτι παντες γνωσιν ἐχομεν . ἡ γνωσις φυσιοι , |
| ὠν . δεησαν δ ' ἐπιμνησθηναι ἐν τῳ προς ἐκεινον βιβλιῳ και του προς σε τουτουϊ βιβλιου , γραφηναι εἰσ | ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις , ἐγω ἀνταποδωσω |
| δε Ῥωμαιοι χαριστηρια της συμμαχιας στεφανον τε ἀπο χρυσου και σφραγιδα χρυσην ἐπεμπον και ἐλεφαν - τινον διφρον και πορφυραν | τινι ἀνθρωπῳ ἑκατον προβατα και πλανηθῃ ἑν ἐξ αὐτων , οὐχι ἀφησει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐπι τα ὀρη και πορευθεις |
| εἰχες σαυτου ἐχειν ἐργον ὡς ἐπισταμενος δακτυλιους γλυφειν και ἀλλην σφραγιδα σον ἐργον , και στλεγγιδα και ληκυθον ἁ αὐτος | ἀσπασησθε τους ἀδελφους ὑμων μονον , τι περισσον ποιειτε ; οὐχι και οἱ ἐθνικοι το αὐτο ποιουσιν ; Ἐσεσθε οὐν |
| Βρομιοιο μορφην παντοιην ἐπιειμενον ἐσθλον ἀχατην . Πολλα μεν οὐν ῥεα γ ' ἐστιν ἀχατου χρωματ ' ἰδεσθαι : ἐν | ἐν τῳ ναῳ αὐτου , και ὁ καθημενος ἐπι του θρονου σκηνωσει ἐπ ' αὐτους . οὐ πεινασουσιν ἐτι οὐδε |
| κειτο μεγας παρ ' ἐπαλξιν ὑπερτατος : οὐδε κε μιν ῥεα χειρεσς ' ἀμφοτερῃς ἐχοι ἀνηρ οὐδε μαλ ' ἡβων | τας ἑπτα σφραγιδας αὐτου . Και εἰδον ἐν μεσῳ του θρονου και των τεσσαρων ζῳων και ἐν μεσῳ των πρεσβυτερων |
| παντες καταπονουσιν ἡμας . βελτιον ἐστιν ἡμας ῥιψαι ἐν τῃ λιμνῃ και πνιγηναι . ” ταυτ ' οὐν εἰποντες ἀπῃεσαν | ἐπετιθουν τας χειρας ἐπ ' αὐτους , και ἐλαμβανον πνευμα ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως |
| του λειμωνος του ἐν τῳ ἑλει . ἐτι ἐν τῃ λιμνῃ το μειρακιον , ἐτι ἐπι του σχηματος , ᾡ | οὐν [ και ] ἡ πρωτη δικαιωματα λατρειας το τε ἁγιον κοσμικον . σκηνη γαρ κατεσκευασθη ἡ πρωτη ἐν ᾑ |
| ἐϲτι γεννητικον . βλιτον δε και ἀτραφαξυϲ ὑγρα μεν και γαϲτροϲ ὑπακτικα , ὀλιγοτροφα δε . τα δε ἀκανθωδη παντα | ἡ σεληνη εἰς αἱμα πριν ἐλθειν ἡμεραν κυριου την μεγαλην [ και ἐπιφανη ] . και ἐσται πας ὁς ἐαν |
| ὑδατι γλυκει . ἁπαϲι δε τοιϲ ὀϲτρακοδερμοιϲ ὑπαρχει χυλοϲ ὑπακτικοϲ γαϲτροϲ : διο και τοιϲ χερϲαιοιϲ κοχλιοιϲ : και τουτων | . ἀποδοτε αὐτῃ ὡς και αὐτη ἀπεδωκεν , και διπλωσατε [ τα ] διπλα κατα τα ἐργα αὐτης : ἐν |
| λοιδοριας και ὀργης . προσετι και λογοι πολλοι ἐπι τῃ κυλικι , τοτε δη και μαλιστα , περι σωφροσυνης και | μαρτυρας ψευδεις λεγοντας , Ὁ ἀνθρωπος οὑτος οὐ παυεται λαλων ῥηματα κατα του τοπου του ἁγιου [ τουτου ] και |
| Δεκμον Βρουτον Ἀλβινον ἐς τον ποτον και λογον ἐπι τῃ κυλικι προυθηκε , τις ἀριστος ἀνθρωπῳ θανατος : αἱρουμενων δε | ἀποστολους ταυτα . και ἐφανησαν ἐνωπιον αὐτων ὡσει ληρος τα ῥηματα ταυτα , και ἠπιστουν αὐταις . Ὁ δε Πετρος |
| τοι ] ἀεικες ἐστ ' ἐχοντα προς πατραν μολειν . Εὐρυσθεα γαρ πως δοκεις ἀν ἀσμενον , ἐμ ' εἰ | εἰς τους γαμους , και οὐκ ἠθελον ἐλθειν . παλιν ἀπεστειλεν ἀλλους δουλους λεγων , Εἰπατε τοις κεκλημενοις , Ἰδου |
| δικαιον δε νομιζοντες εἰναι , οὐ προτερας ἐχθρας ὑπαρχουσης προς Εὐρυσθεα , οὐδε κερδους προκειμενου πλην δοξης ἀγαθης , τοσουτον | αὐτος το προσωπον ἐστηρισεν του πορευεσθαι εἰς Ἰερουσαλημ , και ἀπεστειλεν ἀγγελους προ προσωπου αὐτου . και πορευθεντες εἰσηλθον εἰς |
| του Τηλεφου τελευτησαι φησιν ὁ τα ἐπη ποιησας την μικραν Ἰλιαδα . διο και ταδε αὐτος οἰδα περι το Ἀσκληπιειον | ἐπι πασιν τοις ὑπαρχουσιν αὐτου καταστησει αὐτον . ἐαν δε εἰπῃ ὁ δουλος ἐκεινος ἐν τῃ καρδιᾳ αὐτου , Χρονιζει |
| . γεγραφε δε και Ζηνων ὁ φιλοσοφος εἰς τε την Ἰλιαδα και την Ὀδυσσειαν , και περι του Μαργιτου δε | : λυσατε αὐτον και φερετε . και ἐαν τις ὑμιν εἰπῃ , Τι ποιειτε τουτο ; εἰπατε , Ὁ κυριος |
| και τριτη συν εἰκαδι , Εἰκας συν αὐτῃ παλιν ἐστιν ἑβδομη , Ἡ δωδεκατη πεντε συν λοιποις δεκα , Εἰκας | . Και ὁ τεταρτος ἀγγελος ἐσαλπισεν : και ἐπληγη το τριτον του ἡλιου και το τριτον της σεληνης και το |
| και κατασκευαζομενου : ἑκαστου γαρ μηνος ἡ νουμηνια και ἡ ἑβδομη ἀφιερωτο τῳ Ἀπολλωνι : ἡ δε τεταρτη τῳ Ἑρμῃ | και θειον . ἀπο των τριων πληγων τουτων ἀπεκτανθησαν το τριτον των ἀνθρωπων , ἐκ του πυρος και του καπνου |
| και στενοχωριας βιωτικας ἀπεργαζεται . Και ἐαν μεν ἐν ἡλιακῳ ζῳδιῳ τυχῃ καλως κειμενος προκοπας παρεχει και πραξεις ἀφ ' | οἱ μαθηται αὐτου ἀπηλθον : ἀλλα ἠλθεν πλοια ἐκ Τιβεριαδος ἐγγυς του τοπου ὁπου ἐφαγον τον ἀρτον [ εὐχαριστησαντος του |
| ὑπαρχουσι την του ὡροσκοπου μοιραν ἀποδεδωκασιν , ἐν ᾡ ἀν ζῳδιῳ ἐκπεσῃ ὁ ὡροσκοπος και μαλιστα τῳ οἰκειοτερῳ αὐτων ἐπι | προβαλωσιν ἠδη , βλεποντες ἀφ ' ἑαυτων γινωσκετε ὁτι ἠδη ἐγγυς το θερος ἐστιν : οὑτως και ὑμεις , ὁταν |
| τις τἀλλοτριον , παραχωρει δε των ἰδιων . και το Φιλιππῳ δε μετα βαρυτητος εἰρηται . τινι γαρ , εἰπε | τελειωσαι . ὁ τε γαρ ἁγιαζων και οἱ ἁγιαζομενοι ἐξ ἑνος παντες : δι ' ἡν αἰτιαν οὐκ ἐπαισχυνεται ἀδελφους |
| τῃ ἰσῃ δη που και ὁμοιᾳ ποιησεσθε ὡσπερ ἀει : Φιλιππῳ δ ' ἀκολουθειν ἀναγκη . τουτο δε ὁσον διαφερει | , οὑτως και το χαρισμα : εἰ γαρ τῳ του ἑνος παραπτωματι οἱ πολλοι ἀπεθανον , πολλῳ μαλλον ἡ χαρις |
| βραχυκαταληκτον . . Ψαυμιδι : ὁ Ψαυμις ἐνικησε την πβʹ Ὀλυμπιαδα τεθριππῳ . ἠν δε Σικελος ἀπο Καμαρινης πολεως , | δια Ἠσαϊου του προφητου λεγοντος , Αὐτος τας ἀσθενειας ἡμων ἐλαβεν και τας νοσους ἐβαστασεν . Ἰδων δε ὁ Ἰησους |
| και εὐτυχης , προτερον ναυτης ὠν . ἐγραψεν Ἀπολογισμον προς Ὀλυμπιαδα της ἑαυτου δωδεκαετιας : Ἱστοριαν περι Δηλου και της | Ἐαν ᾐ μοιχος , ἰδε τον Δαυιδ τον προφητην ὁπου ἐλαβεν την του Οὐριαν γυναικαν , την Βηρσαβεε , και |
| , πιϲϲηϲ # δ , ἀμμωνιακου θυμιαματοϲ # δ , ϲτυπτηριαϲ ὑγραϲ # α ∠ ʹ : ποιει δε και | [ εἰναι ] νεκρους μεν τῃ ἁμαρτιᾳ ζωντας δε τῳ θεῳ ἐν Χριστῳ Ἰησου . Μη οὐν βασιλευετω ἡ ἁμαρτια |
| κανθουϲ δια καδμιαϲ και χαλκιτεωϲ ἠ τουτῳ καλλιϲτῳ ὀντι : ϲτυπτηριαϲ ϲχιϲτηϲ μιϲυοϲ ὀπτου χαλκανθου ἰϲα : ἱκανωϲ ἀποδαπανᾳ ταϲ | δε ἐννεα που ; οὐχ εὑρεθησαν ὑποστρεψαντες δουναι δοξαν τῳ θεῳ εἰ μη ὁ ἀλλογενης οὑτος ; και εἰπεν αὐτῳ |
| Ϛ , κομμεωϲ # δ , καδμιαϲ , ὀπιου , χαλκιτεωϲ κεκαυμενηϲ , κροκου , ἀλοηϲ ἡπατιτιδοϲ , καϲτοριου , | υἱος ἀνθρωπου ὁτι ἐπισκεπτῃ αὐτον ; ἠλαττωσας αὐτον βραχυ τι παρ ' ἀγγελους , δοξῃ και τιμῃ ἐστεφανωσας αὐτον , |
| δε ἐπι τουτοιϲ γενομενηϲ και πυου μη ὑποπιπτοντοϲ τῳ δια χαλκιτεωϲ ἐμπλαϲτρῳ φαρμακῳ θεραπευειν ἠ τινι των ὁμοιων των προϲ | εἰς ἐκεινην την ἡμεραν . ὑποτυπωσιν ἐχε ὑγιαινοντων λογων ὡν παρ ' ἐμου ἠκουσας ἐν πιστει και ἀγαπῃ τῃ ἐν |
| μεν ταυτα οὐκ εἰθισμενοι ποιειν οἱ ἱππεις εἰσιν οἰδα : γιγνωσκω δε ὁτι ἀγαθα και καλα και τοις θεαταις ἡδεα | και συνηχθησαν προς αὐτον ὀχλοι πολλοι , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα καθησθαι , και πας ὁ ὀχλος ἐπι τον |
| . ἐγω δε ἁμα τε αὐτον ὁρω εὐ πραττοντα και γιγνωσκω δη αὐτου την γνωμην . εἰποι δη τις ἀν | παιδιων . Και εὐθεως ἠναγκασεν τους μαθητας ἐμβηναι εἰς το πλοιον και προαγειν αὐτον εἰς το περαν , ἑως οὑ |
| κἠν μεν ἐπι τοιϲι ἰϲχηται μεν ὁ ἱδρωϲ και ἡ γαϲτηρ ὁ τε ϲτομαχοϲ δεχηται τα ϲιτια και μη ἐμεῃ | εἰς την παρεμβολην ὁ Παυλος λεγει τῳ χιλιαρχῳ , Εἰ ἐξεστιν μοι εἰπειν τι προς σε ; ὁ δε ἐφη |
| φαρμακου , εἰτα καθαραν χολην . πολλακιϲ δε και ἡ γαϲτηρ ὑπερχεται κατω : ὁτε δε και εὐφορωτερα ἡ καθαρϲιϲ | και ἐγερει ; ποσῳ οὐν διαφερει ἀνθρωπος προβατου . ὡστε ἐξεστιν τοις σαββασιν καλως ποιειν . τοτε λεγει τῳ ἀνθρωπῳ |
| Ῥωμαιοι πυθομενοι πρεσβεις ἑτερους ἐπεμπον , οἱ τον Προυσιαν ἐκελευον Ἀτταλῳ τας βλαβας ἀποτισαι . τοτε οὐν καταπλαγεις ὁ Προυσιας | : και εὐθυς ἀποστειλας ὁ βασιλευς σπεκουλατορα ἐπεταξεν ἐνεγκαι την κεφαλην αὐτου . και ἀπελθων ἀπεκεφαλισεν αὐτον ἐν τῃ φυλακῃ |
| φανεις κἀνταυθα γελοιος ἐτυχε συγγνωμης . χρονῳ δ ' ὑστερον Ἀτταλῳ τι χαλεπηνας , τῳ βασιλει της Ἀσιας της περι | πας ἀνηρ προσευχομενος ἠ προφητευων κατα κεφαλης ἐχων καταισχυνει την κεφαλην αὐτου : πασα δε γυνη προσευχομενη ἠ προφητευουσα ἀκατακαλυπτῳ |
| ἡσυχιαν ἀγουσα , ὡς μεχρι γε του ἐκει εἰναι ἐν ἡσυχιᾳ , οὐδεν ἐτι πολυπραγμονουσα εἰς ἑν γενομενη βλεπει , | Γεθσημανι , και λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Καθισατε ὡδε ἑως προσευξωμαι . και παραλαμβανει τον Πετρον και [ τον |
| ἀρχην διετελεσαν , εἰρηνην μεν ἀγοντες ἀπο των ἐξωθεν πολεμωνἐν ἡσυχιᾳ γαρ ἠν παντα τα διαφοραὑπο δε των ἐν τῃ | τον τιμιον καρπον της γης , μακροθυμων ἐπ ' αὐτῳ ἑως λαβῃ προϊμον και ὀψιμον . μακροθυμησατε και ὑμεις , |
| ἀπο συκαμινου , συκαμινα λευκα φερει . συκαμινα δε ἐν ὑελινῳ βικιῳ πλειστον διαμενει χρονον . Φυτευεται δε ἐν διτταις | , και ἡ φωνη ἡν ἠκουσα ὡς κιθαρῳδων κιθαριζοντων ἐν ταις κιθαραις αὐτων . και ᾀδουσιν [ ὡς ] ᾠδην |
| ὑγρον ἑως μελιτωδους συστασεως , και χρω ἐμμοτῳ ἀποθεις ἐν ὑελινῳ σκευει , και μελιτι προσπλεκε εἰς ἀνακαθαρσιν και γαλακτι | της ὁμολογιας : οὐ γαρ ἐχομεν ἀρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ἀσθενειαις ἡμων , πεπειρασμενον δε κατα παντα καθ ' |
| , ἀλλα πολλοις και σοφοις συγγεγονεναι , και Πυθοκλειδῃ και Ἀναξαγορᾳ : και νυν ἐτι τηλικουτος ὠν Δαμωνι συνεστιν αὐτου | και την θαλασσαν , ὁτι κατεβη ὁ διαβολος προς ὑμας ἐχων θυμον μεγαν , εἰδως ὁτι ὀλιγον καιρον ἐχει . |
| πλεον δια των ἐνυπαρχοντων αὐτῳ συμβεβηκοτων . τα μεν οὐν Ἀναξαγορᾳ περι των ὁμοιομερων εἰρημενα και τα Εὐδοξῳ περι τινων | εἰ τις ἐστιν ἀνεγκλητος , μιας γυναικος ἀνηρ , τεκνα ἐχων πιστα , μη ἐν κατηγοριᾳ ἀσωτιας ἠ ἀνυποτακτα . |
| , ἀλλα κακκαβην δια του η , ὡς Ἀριστοφανης ἐν Δαιδαλῳ . Κυνηγετης οἱ Ἀττικοι , ἀλλ ' οὐ κυναγος | πτωμα αὐτου και ἐθηκαν αὐτο ἐν μνημειῳ . Και συναγονται οἱ ἀποστολοι προς τον Ἰησουν , και ἀπηγγειλαν αὐτῳ παντα |
| τουτων ἰδεαι πλειονες , και κογχυλιας δε λιθος ἐν Ἀριστοφανους Δαιδαλῳ , και παρα Ξενοφωντι κογχυλιατης , λυχνιας δε παρα | συγκαθημενος μετα των ὑπηρετων και θερμαινομενος προς το φως . οἱ δε ἀρχιερεις και ὁλον το συνεδριον ἐζητουν κατα του |
| χρονου ἀφθαρτον οὐσαν διαγειν και τεταχθαι . αὑτη δε ἡ Λευκοθεα Νηρηις γενομενη . οὑτως γαρ , ἠγουν Λευκοθεα , | ὑπερβαλλοντως , ἐν θανατοις πολλακις : ὑπο Ἰουδαιων πεντακις τεσσαρακοντα παρα μιαν ἐλαβον , τρις ἐραβδισθην , ἁπαξ ἐλιθασθην , |
| , ἡς και ὁ ποιητης μεμνηται : ἐστι δε αὑτη Λευκοθεα : ὁ δε Μελικερτης μετεβληθη εἰς δαιμονα : ἐστι | λειπομενοι . Εἰ δε τις ὑμων λειπεται σοφιας , αἰτειτω παρα του διδοντος θεου πασιν ἁπλως και μη ὀνειδιζοντος , |
| ὡς ἱστορει Δουρις ὁ Σαμιος ἐν τῃ τριτῃ των Περι Ἀγαθοκλεα ἱστοριων . : Εὐρυβατος : πονηρος , ἀπο του | ταις θηλαζουσαις ἐν ἐκειναις ταις ἡμεραις : ἐσται γαρ ἀναγκη μεγαλη ἐπι της γης και ὀργη τῳ λαῳ τουτῳ , |
| αʹ Περι δικαιοσυνης . Δουρις δε ἐν δʹ των Περι Ἀγαθοκλεα ἀπο του Ὀδυσσεως ἑταιρου . . . . , | πενθουντες , λεγοντες , Οὐαι οὐαι , ἡ πολις ἡ μεγαλη , ἡ περιβεβλημενη βυσσινον και πορφυρουν και κοκκινον , |
| . ” ” οἱ δ ' Ἀργος τ ' εἰχον Τιρυνθα „ τε . „ και ἡ Πελοποννησος ” ἡμετερῳ | ἀπολεισθε . ἠ ἐκεινοι οἱ δεκα ὀκτω ἐφ ' οὑς ἐπεσεν ὁ πυργος ἐν τῳ Σιλωαμ και ἀπεκτεινεν αὐτους , |
| ἐπη ταδε : οἱ δ ' Ἀργος τ ' εἰχον Τιρυνθα τε τειχιοεσσαν Ἑρμιονην Ἀσινην τε , βαθυν κατα κολπον | τοπον τον ἰδιον . και ἐδωκαν κληρους αὐτοις , και ἐπεσεν ὁ κληρος ἐπι Μαθθιαν , και συγκατεψηφισθη μετα των |
| , δι ' ὁ και τα πολλα των ἀνθων ἐστι γλυκεα . Και τουτο κατα λογον ἐκλελυμενην τε και θηλυτεραν | τους μετ ' αὐτου , και εἰσπορευεται ὁπου ἠν το παιδιον : και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αὐτῃ |
| διδοσθω , πολεμιωτατον δε αὐτοις το ψυχρον : τα δε γλυκεα παντα των προποματων παραιτητεα . Τα μεν οὐν κατα | τριμηνον ὑπο των πατερων αὐτου , διοτι εἰδον ἀστειον το παιδιον , και οὐκ ἐφοβηθησαν το διαταγμα του βασιλεως . |
| Διος . ὁ γαρ Ζευς ὁμοιωθεις τῳ Ἀμφιτρυωνι συνεγενετο τῃ Ἀλκμηνῃ . και ἐγεννηθη ὁ Ἡρακλης , ὁς και τους | . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος την σοφιαν του |
| Ἐν αὐτῃ δε τῃ νυκτι ἐβουλευσατο , και συνεγινετο τῃ Ἀλκμηνῃ , ἱνα μη ἐλεγχθῃ μοιχευθεισα . . ΑΥΤΗι Δ | ἐκκλησιᾳ και ἐν Χριστῳ Ἰησου εἰς πασας τας γενεας του αἰωνος των αἰωνων : ἀμην . Παρακαλω οὐν ὑμας ἐγω |
| τους σκληροσαρκους , οἱον ὀρφον , γλαυκον , κηριδα , κοκκυγα και ὀκταποδα και σηπιας , και των ὀστρακοδερμων ἀστακους | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| , ὁπου νυν ἐστιν ἱερον Ἡρας τελειας . τον δε κοκκυγα ἰδοντα καταπετασθηναι και καθεσθηναι ἐπι τα γονατα αὐτης πεφρικοτα | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| ἀγει δειλοισι βροτοισιν , ἐξοχα δ ' εἰ γε συν Ἠελιῳ βεβαωτες ὁρῳντο : τημος γαρ πτωχοι πανδημιοι ἰνδαλλονται ὀθνειῃσι | , Δημας , Λουκας , οἱ συνεργοι μου . Ἡ χαρις του κυριου Ἰησου Χριστου μετα του πνευματος ὑμων . |
| ἠ ἐτι και πιναροισιν ἐφεζομεναις στεγεεσσιν . Ἑρμης δ ' Ἠελιῳ ξυνην βαινων κατ ' ἀταρπον ἠμερσεν σοφιης και παιδειης | σωτηρος ἡμων θεου κοσμωσιν ἐν πασιν . Ἐπεφανη γαρ ἡ χαρις του θεου σωτηριος πασιν ἀνθρωποις , παιδευουσα ἡμας ἱνα |
| ταϲ ἐπιϲημουϲ εὐωδιαϲ τε και ἀρτυϲειϲ και τα ἀλλα τα δριμεα . ἀπεχεϲθω δε ἡ τιτθη και λαγνειων και πονειτω | αἱ ἡμεραι ἐκειναι . τοτε ἐαν τις ὑμιν εἰπῃ , Ἰδου ὡδε ὁ Χριστος , ἠ , Ὡδε , μη |
| δ ' οἰνον ἐπι τουτων ἀνακουφιζειν δει και παντα τα δριμεα ἀποζεματα , τῳ δ ' εὐκρατῳ καταχρηστεον και ἀρτῳ | πληρωθῃ το ῥηθεν ὑπο κυριου δια του προφητου λεγοντος , Ἰδου ἡ παρθενος ἐν γαστρι ἑξει και τεξεται υἱον , |
| μου , και ἐν Ποτειδαιᾳ και ἐν Ἀμφιπολει και ἐπι Δηλιῳ , τοτε μεν οὑ ἐκεινοι ἐταττον ἐμενον ὡσπερ και | Ὁ οὐρανος μοι θρονος , ἡ δε γη ὑποποδιον των ποδων μου : ποιον οἰκον οἰκοδομησετε μοι , λεγει κυριος |
| : ὁ δε Διδυμος Βασιλεια και Ἀμφιαρεια και Δηλια ἐπι Δηλιῳ και Τροφωνεια ἐν Λεβαδειᾳ . ἀγωνες τ ' ἐννομοι | : μητε ἐν τῃ γῃ , ὁτι ὑποποδιον ἐστιν των ποδων αὐτου : μητε εἰς Ἱεροσολυμα , ὁτι πολις ἐστιν |
| ζ ∠ ʹ , χειμωνοϲ δε λι . θ , τηλεωϲ # ∠ ʹ , λινοϲπερμου # ∠ ʹ , | εὐθειας ποιειτε τας τριβους αὐτου . Αὐτος δε ὁ Ἰωαννης εἰχεν το ἐνδυμα αὐτου ἀπο τριχων καμηλου και ζωνην δερματινην |
| ἠ βουτυρῳ προϲφατῳ , μικρον δε διαλιπων λουεϲθω ϲυγχριομενοϲ χυλον τηλεωϲ ἠ πτιϲανηϲ ἠ ἀμμωνιακου βραχυ ὀξει διειμενου . μετα | εἰπεν ὑμιν . και ἐξελθουσαι ἐφυγον ἀπο του μνημειου , εἰχεν γαρ αὐτας τρομος και ἐκστασις : και οὐδενι οὐδεν |
| του ἐτους τικτουσι και μαλιστα τῳ μετοπωρῳ , ἡ δε ναρκη και αὐτη μεν δις * * τῳ φθινοπωρῳ . | ἐμην ἡν δεδωκας μοι , ὁτι ἠγαπησας με προ καταβολης κοσμου . πατερ δικαιε , και ὁ κοσμος σε οὐκ |
| γαρ και παρεϲιϲ και ναρκη νευρων , ὑπνοϲ πουλυϲ : ναρκη δε και ψυξιϲ ϲατυριηϲιν ἰηται . γιγνεται δε το | και ἀσπιλου Χριστου , προεγνωσμε - νου μεν προ καταβολης κοσμου , φανερωθεντος δε ἐπ ' ἐσχατου των χρονων δι |
| σκορπιον ἀνηκε κατ ' αὐτου και κρουσθεις οὑτος ἐν τῳ σφυρῳ τεθνηκεν . Οἱ οὐν θεοι ἐλεησαντες αὐτον δι ' | ὁτι ἀδικοι θεου βασιλειαν οὐ κληρονομησουσιν ; μη πλανασθε : οὐτε πορνοι οὐτε εἰδωλολατραι οὐτε μοιχοι οὐτε μαλακοι οὐτε ἀρσενοκοιται |
| τῃ ἀλοχῳ χαριν της ἡρακλεους σπερμογονιας : Ὀρθῳ ἐστασας ἐπι σφυρῳ . ἀντι του : ἀσφαλη αὐτοις ἀπειργασω την βασιν | μετενοησαν ἐκ των φονων αὐτων οὐτε ἐκ των φαρμακων αὐτων οὐτε ἐκ της πορνειας αὐτων οὐτε ἐκ των κλεμματων αὐτων |
| ΓΘ ἀπο του ὀνοματος το πραγμα λεγει : οὐκ ἐν Αἰτωλιᾳ , ἀλλ ' ἐν τῳ αἰτειν . παρα το | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| . Και Νικανδρος ἐν τριτῃ Αἰτωλικων , ἐκ της ἐν Αἰτωλιᾳ Ὀρτυγιας φησι την Δηλον ὀνομασθηναι , γραφων οὑτως Οἱ | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| μικρον και μειουρον . ἑρπει δε ἐπ ' εὐθειαν και βραδεωϲ , καθ ' ὁλον δε το ϲωμα διακεκοϲμηται ϲτιγμαιϲ | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
| κραϲιν οἱ ὀρχειϲ γενοιντο , ψιλα τα περιξ τριχων και βραδεωϲ ἀφροδιϲιαζειν ἀρχονται , και οὐδε ὁρμητικοι προϲ την ἐνεργειαν | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
| ὠ γεραιε συ τε ταλαινα ματερ , ἁ τον ἐν Ἀιδα δομοις ποσιν ἀναστεναζεις . † μη προκαμητε ποδα † | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| ποιειται , τουτεστιν ἀθανατα φρονει δια την παρεστωσαν εὐφροσυνην . Ἀιδα τοι λαθεται : πας γαρ ἀνηρ ἁρμοδια πραξας τῃ | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| πουλυποδος πλεκτη δ ' , ἠν πιλησῃς κατα καιρον , ἑφθη της ὀπτης , ἠν ᾐ μειζων , πολυ κρειττων | φυλασσεσθε ἀπο πασης πλεονεξιας , ὁτι οὐκ ἐν τῳ περισσευειν τινι ἡ ζωη αὐτου ἐστιν ἐκ των ὑπαρχοντων αὐτῳ . |
| ἐλαιῳ ἀχρι χυλωσεως το ἐλαιον ἐπιχριομενον , καλαμινθη ἐν οἰνῳ ἑφθη , λιθαργυρος πεπλυμενη συν ῥοδινῳ λευκῳ . τας δ | αὐτης . Και ἐγενετο ἐν τῳ εἰναι αὐτον ἐν τοπῳ τινι προσευχομενον , ὡς ἐπαυσατο , εἰπεν τις των μαθητων |
| οὐν ἀδελφηι ταυτ ' ἐμηι ; μη προς θεων . δακρυα γουν γενοιτ ' ἀν . οὐκουν οὑτος οἰωνος μεγας | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| τυμβον ἐπ ' εὐρωεντα : κυσεν δ ' ὁ γε δακρυα χευων στηλην εὐποιητον ἀποφθιμενοιο τοκηος , και ῥα περιστεναχων | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| εὑρισκονται ἐν τῳ τριτῳ δεκανῳ των Διδυμων , ἐν δε Καρκινῳ νωχελεις και δολεροι , ἐν δε Λεοντι γενναιοι και | λεγομενην Ὡραιαν του αἰτειν ἐλεημοσυνην παρα των εἰσπορευομενων εἰς το ἱερον : ὁς ἰδων Πετρον και Ἰωαννην μελλοντας εἰσιεναι εἰς |
| μενοντες , ἐν πλαναις και ξενιτειαις γινομενοι . Ἐστι τῳ Καρκινῳ ὑποτεταγμενα ταδε : ἐμπροσθια , Βακτριανη : ἀριστερα , | ἐν τοις ὑψιστοις . Και εἰσηλθεν εἰς Ἱεροσολυμα εἰς το ἱερον : και περιβλεψαμενος παντα , ὀψιας ἠδη οὐσης της |
| ἰϲχυροτεροιϲ τε τῃ τε ἀρτεμιϲιᾳ και κονυζῃ και καλαμινθῃ και γληχωνι και ἀνθεμιδι . προϲθετοιϲ δε χρηϲθαι τερμινθινῃ και νιτρῳ | και λαβων ἀρτον εὐχαριστησας ἐκλασεν και ἐδωκεν αὐτοις λεγων , Τουτο ἐστιν το σωμα μου 〚 το ὑπερ ὑμων διδομενον |
| συνεκλεανθεις : και μηλα κυδωνια ἐσθιομενα λεια : ἠ συν γληχωνι και ὑδατι πινομενα , ἀμωμον τε και βαλσαμου καρπος | αὐξησιν του σωματος ποιειται εἰς οἰκοδομην ἑαυτου ἐν ἀγαπῃ . Τουτο οὐν λεγω και μαρτυρομαι ἐν κυριῳ , μηκετι ὑμας |
| δε πλειϲτον θερμον ἐμβιβαϲθεντεϲ δυϲαποτριπτα ῥιγη ἀπετριψαντο , ὡϲ φηϲιν Ἀρχιγενηϲ : ὁ δε Γαληνοϲ προ τηϲ ἐπιϲημαϲιαϲ ἀνατριβειν φηϲι | του Ναζωραιου , ὁν ὑμεις ἐσταυρωσατε , ὁν ὁ θεος ἠγειρεν ἐκ νεκρων , ἐν τουτῳ οὑτος παρεστηκεν ἐνωπιον ὑμων |
| χοιραϲι , παρωτιϲι , δοθιηϲι , φυμαϲιν . ὁ δε Ἀρχιγενηϲ : προϲ μελικηριδαϲ , φηϲιν , ἀφονιτρον και ἐλλεβορου | ψευδομαρτυρες του θεου , ὁτι ἐμαρτυρησαμεν κατα του θεου ὁτι ἠγειρεν τον Χριστον , ὁν οὐκ ἠγειρεν εἰπερ ἀρα νεκροι |
| . δις δε ἡβησαι φησι τον Πελοπα , ἐπει πρωτον ἠκμασε την φυσικην ἡλικιαν , δευτερον δε κατακοπεις και τυθεις | τῳ κοσμῳ ὠ , φως εἰμι του κοσμου . ταυτα εἰπων ἐπτυσεν χαμαι και ἐποιησεν πηλον ἐκ του πτυσματος , |
| . ἐν δε τῳ Ἰωνικῳ λογῳ τῳ και κιναιδολογῳ καλουμενῳ ἠκμασε Σωταδης ὁ Μαρωνειτης και ὁ υἱος αὐτου Ἀπολλωνιος , | και Σαμαρειᾳ και ἑως ἐσχατου της γης . και ταυτα εἰπων βλεποντων αὐτων ἐπηρθη , και νεφελη ὑπελαβεν αὐτον ἀπο |
| τῳ τοτε βασιλει Κορινθου Πολυβῳ : ὁς λαβων αὐτον ἐπιμελειας ἠξιωσε και εἰς ἀνδρων ἡλικιαν ἠγαγεν . ἐπειτα δε ὁ | τινα ὑμων ἐκηρυξαμεν εἰς ὑμας το εὐαγγελιον του θεου . ὑμεις μαρτυρες και ὁ θεος , ὡς ὁσιως και δικαιως |
| ἀγαπησαντας τον ἀληθη θεον και ἀνταγαπηθεντας προς αὐτου , ὁς ἠξιωσε , καθαπερ δηλουσιν οἱ χρησμοι , δια τας ὑπερβολας | ὁτι κλειετε την βασιλειαν των οὐρανων ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων : ὑμεις γαρ οὐκ εἰσερχεσθε , οὐδε τους εἰσερχομενους ἀφιετε εἰσελθειν |
| και μαϲτιχηϲ . ἱκανηϲ δε και δια του ϲτοματοϲ γιγνομενηϲ κενωϲεωϲ τῃ δια του ἀγαρικου ἐμπλαϲτρῳ ἠ τῳ δια καχρυοϲ | ἡμερᾳ τον πηλον ἐποιησεν ὁ Ἰησους και ἀνεῳξεν αὐτου τους ὀφθαλμους . παλιν οὐν ἠρωτων αὐτον και οἱ Φαρισαιοι πως |
| των ἀλλων ἀπαλλαττοιτο ϲυμπτωματων εὐχρουϲτεροϲ τε γιγνοιτο προϲ λογον τηϲ κενωϲεωϲ εὐϲφυκτοτεροϲ τε εἰη και ἰϲχυροτεροϲ ἐν ταιϲ ἐπαναϲταϲεϲι , | οὐκ οἰδεν που ὑπαγει , ὁτι ἡ σκοτια ἐτυφλωσεν τους ὀφθαλμους αὐτου . Γραφω ὑμιν , τεκνια , ὁτι ἀφεωνται |
| ἀδιαλειπτως : συναπτε δε προς το ζωθαλμιος . * * κιθαρᾳ . * * πολυφθογγοις . ἠτοι αὐλοις ἐντεταμενως ἠχουσιν | , ἀδιαλειπτως προσευχεσθε , ἐν παντι εὐχαριστειτε : τουτο γαρ θελημα θεου ἐν Χριστῳ Ἰησου εἰς ὑμας . το πνευμα |
| ; οὐκ ἐπι τοις σκευεσιν ὁ αὐτος λογος ; ἀλλα κιθαρᾳ χρησαιτο ἀν ὁ ἀμουσος , ἠ ἐπιχειρων οὐκ ἀν | περι ἐμου , του ποιησαι , ὁ θεος , το θελημα σου . ἀνωτερον λεγων ὁτι Θυσιας και προσφορας και |
| δʹ νοτου γʹ Ϛʹ : ἀπο δε μεσημβριας τῃ ἐντος Αἰθιοπιᾳ , ἐν ᾑ Ἀγισυμβα χωρα κατα γραμμην την ἀπο | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| : ὁπου δ ' αὐ θερινος ὀμβρος πολυς ὡσπερ ἐν Αἰθιοπιᾳ και ἐν Ἰνδοις ἠ περι Αἰγυπτον ὁ Νειλος ἐνταυθα | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
| οἱ δανος ὠπασεν Ἑκτωρ . Κωκυτος τοι μουνος ἀφ ' ἑλκεα νιψεν Ἀδωνιν . Τον δ ' ἐκαλυψε θαλασσα λιλαιομενον | : ὁτι ἐκρινεν την πορνην την μεγαλην ἡτις ἐφθειρεν την γην ἐν τῃ πορνειᾳ αὐτης , και ἐξεδικησεν το αἱμα |
| , ἀγαθον και ἰσχναινειν εὐ , ὡς τα των ἁλιεων ἑλκεα : ταυτα γαρ οὐδ ' ἐκπυει , ἠν μη | , περισσοτερον αἰτησουσιν αὐτον . Πυρ ἠλθον βαλειν ἐπι την γην , και τι θελω εἰ ἠδη ἀνηφθη . βαπτισμα |
| κατορθωσιν των πραγματων και των φαυλων ἰασιν ἀποτελει . Σεληνη Ἡλιῳ ἐπιμερισασα κενωσιν βιου και ἐξοδιασμους πλειστους ἀποτελει και μαλιστα | ἐπιποθων σε ἰδειν , μεμνημενος σου των δακρυων , ἱνα χαρας πληρωθω , ὑπομνησιν λαβων της ἐν σοι ἀνυποκριτου πιστεως |
| τα πραττομενα . Βλαπτει δε και ἡ Σεληνη συνοδευουσα τῳ Ἡλιῳ ἠτοι ὑπο τας αὐγας αὐτου οὐσα ἠ διαμετρουσα αὐτον | . και ἀπελθουσαι ταχυ ἀπο του μνημειου μετα φοβου και χαρας μεγαλης ἐδραμον ἀπαγγειλαι τοις μαθηταις αὐτου . και ἰδου |
| και προλεγειν ὡς ἀσφαλεα , εἰ ἀλλως ἐθελοις , ὁτι βλαβη μεν οὐδεμιη , οὐτε σμικρη , οὐτε μεγαλη , | ἐκεινῃ τῃ ἡμερᾳ ἀπολουνται παντες οἱ διαλογισμοι αὐτου . Και παλιν εἰπον : κυριε , και ἀπο τοτε τι μελλεις |
| τον κληρον του πατρος , σωθησονται και ὑφεσιν δεξεται ἡ βλαβη . ὁτε δε ἐστιν ὁ Ζευς χρονοκρατωρ ἠ ἐπιμεριζων | κεκλημενους εἰς τους γαμους , και οὐκ ἠθελον ἐλθειν . παλιν ἀπεστειλεν ἀλλους δουλους λεγων , Εἰπατε τοις κεκλημενοις , |
| οἱ δε πεζοι ὡς ἑκαστοις προὐχωρει ἐσωζοντο . ἐνθα δη ὀργῃ οὐχ οὑτως τι οἱ Μακεδονες , ἀλλα Φωκεις τε | Ποιμαινε τα προβατα μου . λεγει αὐτῳ το τριτον , Σιμων Ἰωαννου , φιλεις με ; ἐλυπηθη ὁ Πετρος ὁτι |
| οὐδεν ἀρα οὑτως βεβαιως δεδησεται , οὐ νοσῳ , οὐκ ὀργῃ , οὐ τυχῃ οὐδεμιᾳ , ὁ μη οἱον τ | Βοσκε τα ἀρνια μου . λεγει αὐτῳ παλιν δευτερον , Σιμων Ἰωαννου , ἀγαπᾳς με ; λεγει αὐτῳ , Ναι |
| και γιγνεται μεν ἡ προϲθεϲιϲ αὐτων δυϲαφαιρετοϲ , ξηραινει δε ἱκανωϲ . προϲκειϲθαι δε δια παντοϲ αὐτοιϲ προϲηκεν , ἀχριϲ | των προφητων , Μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοι ἐτη τεσσαρακοντα ἐν τῃ ἐρημῳ , οἰκος Ἰσραηλ ; και ἀνελαβετε |
| μητε ὀξυτητα μητε πικροτητα και προϲ τουτοιϲ ἐτι μηθ ' ἱκανωϲ θερμου μηθ ' ὑπερβαλλοντωϲ ψυχρου . ἐντευθεν γαρ ὁρμωμενοϲ | τον θεον ἐπι τῳ γεγονοτι : ἐτων γαρ ἠν πλειονων τεσσαρακοντα ὁ ἀνθρωπος ἐφ ' ὁν γεγονει το σημειον τουτο |
| συ δε ἐπιτηρει και περιβλεπε μη τι ἐν τῃ ὁδῳ βλαβησῃ . . ζηλω ς ' ὁθουνεκ ' ἐκτος αἰτιας | τον πατερα ἐν τῳ ὀνοματι μου δωσει ὑμιν . ἑως ἀρτι οὐκ ᾐτησατε οὐδεν ἐν τῳ ὀνοματι μου : αἰτειτε |
| ἐπισκοπος ταχυ , μεταμεληθησῃ δε δ καταληφθησῃ μοιχος και οὐ βλαβησῃ ε ἀγορασεις το κτημα ὁ ἐνθυμῃ Ϛ παραμενεις πρεσβυτερος | μορφωθῃ Χριστος ἐν ὑμιν : ἠθελον δε παρειναι προς ὑμας ἀρτι , και ἀλλαξαι την φωνην μου , ὁτι ἀπορουμαι |
| δεχομενῳ τα κυματα ἐφιλοκαλουμεν τους ἱππους , κλαιοντες ἐπι τῃ φημῃ της ἐξοριας του Ἱππολυτου : ψηκτραισιν ἱππων : ἀπο | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| . χαιρεν δε κλεηδονι διος Ὀδυσσευς . ὁτι ἐπι τῃ φημῃ οἰωνισαμενος ἐχαιρεν : προειρηκε γαρ ” Ζευς τοι δοιη | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| εἰσιν αἱ πονηριαι ἀφ ' ὡν δει ἡμας ἐγκρατευεσθαι ; Ἀκουε , φησιν : ἀπο μοιχειας και πορνειας , ἀπο | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
| κτυπος οὐατα βαλλει και μαντευομαι τι ἀγαθον ἀκουσεσθαι μεγα . Ἀκουε , ξενε : παρελθοι δε με , ὠ Πρωτεσιλεω | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
| το σωμα κατα τον ἀγρον της γυναικος ἐν ταις καλουμεναις Ἐννεα τυρσεσιν , οὐσαις τῳ βαρει των ἐργων θαυμασταις . | τῃ ἀλωπεκι ταυτῃ , Ἰδου ἐκβαλλω δαιμονια και ἰασεις ἀποτελω σημερον και αὐριον , και τῃ τριτῃ τελειουμαι . πλην |
| Ἀθηναιων κτισμα ἐν τῳ τοπῳ ἱδρυμενον τουτῳ , ὁς καλειται Ἐννεα ὁδοι : εἰτα Γαληψος και Ἀπολλωνια , κατεσκαμμεναι ὑπο | μη βλεπειν και ὠτα του μη ἀκουειν , ἑως της σημερον ἡμερας . και Δαυιδ λεγει , Γενηθητω ἡ τραπεζα |
| ὁ Μινωταυρος . Μινωος δε ὀργιζομενου Ἀθηναιοις δια τον του Ἀνδρογεω φονον , ὁς ὑπο των ἐν Ἀθηνησι νεων δια | μυλικος περικειται περι τον τραχηλον αὐτου και ἐρριπται εἰς την θαλασσαν ἠ ἱνα σκανδαλισῃ των μικρων τουτων ἑνα . προσεχετε |
| ἐφ ' ἁπασαν πολιν . ἐνοσησαν μεν Ἀθηναιοι δια τον Ἀνδρογεω θανατον και τῳ πατρι του τετελευτηκοτος τον δασμον τους | συ ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα ἐν αὐτοις , ὁ του πατρος |
| δε και ἀγαθων , και οὐκ ἐστιν ἀνθρωπον ὀντα τουτων ἀμιγη γενεσθαι : ὁ θεος δε την εὐψυχιαν διδωσιν , | μερους , ὡς ἐπαναμιμνῃσκων ὑμας δια την χαριν την δοθεισαν μοι ὑπο του θεου εἰς το εἰναι με λειτουργον Χριστου |
| , ἐφεσιν ἐχων του καλου , συνηγαγε και ἐκερασε τα ἀμιγη , και οὑτως ἑν τι ἐποιησε τον κοσμον . | : οὐ περι του κοσμου ἐρωτω ἀλλα περι ὡν δεδωκας μοι , ὁτι σοι εἰσιν , και τα ἐμα παντα |
| και ποδας : και εἰ μεν εἰπῃς εἰς ὁμοιομερη , ψευσῃ : το γαρ ὁμοιομερες του αὐτου ὀνοματος μετεχει και | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
| τετελευτηκοτι : ἀλλα μη με , ἐφη , δεσποτα , ψευσῃ της ἑτερας ἐλπιδος , ἀλλα μοι την δικην ἀποδος | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |
| ἐγραφομεν . . . ταυτι μοι τα στιγματα σευτλου ἀφεψηματι νιτρῳ τε ὀπτῳ και ὀροβινῳ σμηγματι ἀπορρυπτεται : ἠν δε | ὁτι Ἠγγικεν ἡ βασιλεια των οὐρανων . ἀσθενουντας θεραπευετε , νεκρους ἐγειρετε , λεπρους καθαριζετε , δαιμονια ἐκβαλλετε : δωρεαν |
| τηϲ χρηϲεωϲ πυρια , ἀνατριβων τον τοπον ϲυκηϲ φυλλοιϲ και νιτρῳ ἀποϲμηχων , καταχριε τῳ φαρμακῳ καθ ' ἡμεραν . | θεῳ . οὑτως και ὑμεις λογιζεσθε ἑαυτους [ εἰναι ] νεκρους μεν τῃ ἁμαρτιᾳ ζωντας δε τῳ θεῳ ἐν Χριστῳ |
| γενεσθαι ἀδυνατον . τοτε ὁ βασιλευς Μανασσης προσεταξεν ἐν πριωνι ξυλινῳ πρισθηναι αὐτον . Και πριζομενου αὐτου ἐστη Μελχιας ὁ | γαμων , ἱνα ἐλθοντος και κρουσαντος εὐθεως ἀνοιξωσιν αὐτῳ . μακαριοι οἱ δουλοι ἐκεινοι , οὑς ἐλθων ὁ κυριος εὑρησει |
| τοσουτου κακου . Ὁ δε αὐτοις χρᾳ φραττεσθαι το ἀστυ ξυλινῳ τειχει . Θεμιστοκλης λεγει ὁτι οἱ δοκει το ξυλινον | θεου . μακαριοι οἱ πεινωντες νυν , ὁτι χορτασθησεσθε . μακαριοι οἱ κλαιοντες νυν , ὁτι γελασετε . μακαριοι ἐστε |
| και ἀπ ' ἀμφοτερων ἐς το ἡσσον . Γλυκυ οὐ γλυκυ , γλυκυ ἐς δυναμιν οἱον ὑδωρ , γλυκυ ἐς | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| ὡς κυαμου μεγεθος εἰς πεσσον ἐγχριστεον και καταβαπτεον εἰς ἐλαιον γλυκυ ἠ Σουσινον , ἱνα το πολυ της δηξεως ἀπαμβλυνθῃ | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| . . Ἐτι δ ' οὐν πολιορκουμενων των ἐν τῳ Καπιτωλιῳ καταφυγοντων νεος τις ἀπο της Οὐιεντανων πολεως ὑπο Ῥωμαιων | ποιειτε τας τριβους αὐτου . πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν ὀρος και βουνος ταπεινωθησεται , και ἐσται τα σκολια εἰς |
| τε μετα Τουσκων σπονδας ναον τε ᾠκοδομησεν ἐν τῳ καλουμενῳ Καπιτωλιῳ . Μετα ταυτα πολιορκων την Ἀρδεαν , πολιχνην δεκα | παρα την θαλασσαν της Γαλιλαιας , και ἀναβας εἰς το ὀρος ἐκαθητο ἐκει . και προσηλθον αὐτῳ ὀχλοι πολλοι ἐχοντες |
| ὀρχησομενος , ἡ Κροκαλη δε ἐκροτει , και παντα ἠν ἡδεα : ἐν τοσουτῳ δε κτυπος ἠκουετο και βοη και | , ἀλλ ' ἠν αὐτοις παντα κοινα . και δυναμει μεγαλῃ ἀπεδιδουν το μαρτυριον οἱ ἀποστολοι της ἀναστασεως του κυριου |
| , και τα μεν ὡς ἀναγκαια των πραγματων τα δε ἡδεα δι ' ὡν εὐδαιμονουμεν . οὐκουν την εὐδαιμονιαν τιθεμεθα | ἐποιει : πολλοι γαρ των ἐχοντων πνευματα ἀκαθαρτα βοωντα φωνῃ μεγαλῃ ἐξηρχοντο , πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι ἐθεραπευθησαν : |
| και τουτο λεγειν . Ἀλλ ' ὡσπερ ἁρπασθεις ἠ ἐνθουσιασας ἡσυχῃ ἐν ἐρημῳ και καταστασει γεγενηται ἀτρεμει , τῃ αὑτου | . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αἱμα ἐχει ζωην αἰωνιον , κἀγω ἀναστησω αὐτον τῃ ἐσχατῃ |
| ψιλωσιος . Χρη δε δια τριτης ἐρειδειν τοισι ναρθηξι πανυ ἡσυχῃ , οὑτω τῃ γνωμῃ ἐχοντα , ὡς οἱ ναρθηκες | τριακοντα ἀργυρια τοις ἀρχιερευσιν και πρεσβυτεροις λεγων , Ἡμαρτον παραδους αἱμα ἀθῳον . οἱ δε εἰπαν , Τι προς ἡμας |
| ὀρος το Κρονιον κατα τα ἠδη λελεγμενα μοι παρα την κρηπιδα και τους ἐπ ' αὐτῃ παρηκει θησαυρους . ἐπι | ὑπαρ - χοντα και πλεοναζοντα οὐκ ἀργους οὐδε ἀκαρπους καθιστησιν εἰς την του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου ἐπιγνωσιν : ᾡ |
| . το μεν σωμα γῃ κρυπτουσι , λιθου δε ἐποικοδομησαντες κρηπιδα κιονας ἐφιστασι και ἐπ ' αὐτοις ἐπιθημα ποιουσι κατα | ὁ Χριστος : και γαρ ἐν ἑνι πνευματι ἡμεις παντες εἰς ἑν σωμα ἐβαπτισθημεν , εἰτε Ἰουδαιοι εἰτε Ἑλληνες , |
| ἐπ ' αὐτῳ ] ὁμως δε ἐπ ' αὐτῳ τῳ Ἀμφιαραῳ ἀντιταξομεν και ἀντιστησομεν πυλωρον , ἠγουν φυλακα των πυλων | γενεσθαι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : τοτε τελευτησει πασα φυσις ἀνθρωπινη , και |
| , ἡτις ὡσπερ τις ὁρκος πιστοτατος δοθεισα τῳ Ὀϊκλεος παιδι Ἀμφιαραῳ και γυνη αὐτῳ γενομενη ἐσβεσε την μαχην , και | ἀγιας λητουργιας , και πω ἐκαστων διλη . Ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη . Το στομεν καλως ἐστιν ἀγαπον τον Θεον |
| . : . . . ἡ μυθοποιια κειται παρ ' Αἰσχυλωι ἐν Πενθει . . . . . . , | ἠ μητερα θανατῳ τελευτατω : ὑμεις δε λεγετε , Ὁς ἀν εἰπῃ τῳ πατρι ἠ τῃ μητρι , Δωρον ὁ |
| δε οἰει δειν ἁ φαμεν ποιειν , μη μελλε πειθομενος Αἰσχυλωι και ἐτι προτερον Ἡσιοδωι . . . . . | μου και οἱ ἀδελφοι μου . ὁς [ γαρ ] ἀν ποιησῃ το θελημα του θεου , οὑτος ἀδελφος μου |
| . ἐν νεμεϊ σκιερῳ : ἡ διπλη ὁτι Ζηνοδοτος γραφει γλαφυρῳ . τουτο δε σπηλαιῳ ἠ ἀντρῳ οἰκειον , νομας | παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της χειρος του πατρος . ἐγω και ὁ πατηρ ἑν ἐσμεν |
| ἐοικος θνητοις ἀνθρωποις οὐδ ' ἀθανατοισι θεοισι , σπηι ἐνι γλαφυρῳ , θειην κρατεροφρον ' Ἐχιδναν , ἡμισυ μεν νυμφην | αὐτῳ περι αὐτης . και προσελθων ἠγειρεν αὐτην κρατησας της χειρος : και ἀφηκεν αὐτην ὁ πυρετος , και διηκονει |
| : ποδων ὀδυνη παρεμεινεν : παρακοπη . Εἰκοστῃ ἑβδομῃ , ἱδρωσε πολλῳ : ἀπυρος : ἡ κωφωσις ἐξελιπεν : ἡ | ὑστερον δε παντων ἀπεθανεν ἡ γυνη . ἐν τῃ ἀναστασει οὐν τινος των ἑπτα ἐσται γυνη ; παντες γαρ ἐσχον |
| λευκη : ἀδιψος ἐγενετο : εὐπνοος . Τριακοστῃ τεταρτῃ , ἱδρωσε δι ' ὁλου : ἀπυρος : ἐκριθη παντα . | : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα ἐργα |
| ὠφελει ϲυν ὀξει πινομενη . Ἡπαρ το μεν του λυττωντοϲ κυνοϲ ὀπτηθεν , εἰ βρωθειη , τοιϲ ὑπ ' αὐτου | γεγονας : μηκετι ἁμαρτανε , ἱνα μη χειρον σοι τι γενηται . ἀπηλθεν ὁ ἀνθρωπος και ἀνηγγειλεν τοις Ἰουδαιοις ὁτι |
| κεκομμεναϲ και ϲεϲηϲμεναϲ . ὁποταν δε τιϲ δηχθῃ ὑπο λυϲϲωντοϲ κυνοϲ , εἰϲ οἰνου ἀκρατου κυαθουϲ τρειϲ ἠ τεϲϲαραϲ ἐμπαϲϲειν | οὐ μη παρελθῃ ἡ γενεα αὑτη μεχρις οὑ ταυτα παντα γενηται . ὁ οὐρανος και ἡ γη παρελευσονται , οἱ |
| ἀλλο φυτευσῃς προτερον δενδριον ἀμπελω . και που φησιν : ἐγχεε κιρνας ἑνα και δυο . πινωμεν : τι τον | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| γαρ Σεμελας και Διος υἱος λαθικαδεα ἀνθρωποισιν ἐδωκ ' . ἐγχεε κερναις ἑνα και δυο πλεαις κακ κεφαλας : ἁ | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| ἐκτισαντο ἀντι του ᾠκησαν , ὡς το ὀρεικτιτου συος παρα Πινδαρῳ [ . ] , ἀντι του ὀρειοικου . ἱεραν | σχισθησεται ἡ γη και ἀποκαλυφθησονται παντα τα κριτηρια ἐπι προσωπου πασης της γης . και ὁταν ἀνοιξῃ την ἑκτην σφραγιδα |
| ἀνειπουσα Δελφοις , ὁποσων ἀπηρχοντο τῳ Ἀπολλωνι , μοιραν και Πινδαρῳ την ἰσην ἁπαντων νεμειν . λεγεται δε και ὀνειρατος | ἐθνη ἐλπιουσιν . ὁ δε θεος της ἐλπιδος πληρωσαι ὑμας πασης χαρας και εἰρηνης ἐν τῳ πιστευειν , εἰς το |
| κυκλον . ἀλλ ' ὡς το Σ χωριον προς τον ΑΒΓΔ κυκλον , οὑτως ὁ ΕΖΗΘ κυκλος προς ἐλαττον τι | : ἐαν δε ἀξιον ᾐ του κἀμε πορευεσθαι , συν ἐμοι πορευσονται . Ἐλευσομαι δε προς ὑμας ὁταν Μακεδονιαν διελθω |
| , Μ κυκλοι οἱ ΟΠΡΣ , ΤΥΦΧ ἰσοι ὀντες τοις ΑΒΓΔ , και νενοησθωσαν κυλινδροι οἱ ΠΡ , ΡΒ , | ' ὁσον οὐκ ἐποιησατε ἑνι τουτων των ἐλαχιστων , οὐδε ἐμοι ἐποιησατε . και ἀπελευσονται οὑτοι εἰς κολασιν αἰωνιον , |
| Δημοσθενους ἐν τῳ λεγειν δυναμις ἐπ ' ἀπωλειᾳ της Ἑλλαδος ηὐξηθη ” . Ὁ αὐτος ἐφη , ὡσπερ ἀγωνιστου γινεσθαι | ἑαυτοις καθως και ὁ θεος ἐν Χριστῳ ἐχαρισατο ὑμιν . γινεσθε οὐν μιμηται του θεου , ὡς τεκνα ἀγαπητα , |
| Ἰοκαστην . . ἱν ' ἐτραφη ] ὁπου σπερμα καταβληθεις ηὐξηθη . . ῥιζαν ] γονην . αἱματοεσσαν ] συγγενικην | , ὁτι αἱ ἡμεραι πονηραι εἰσιν . δια τουτο μη γινεσθε ἀφρονες , ἀλλα συνιετε τι το θελημα του κυριου |
| προσαγειν το καθαρτηριον : βελτιον δε τῃ δια της ἀλοης πικρᾳ προσπλεκειν σκαμμωνιας γραμμαριον ἑν ἠ πλειον προς δυναμιν , | ἀποστολοι και οἱ ἀδελφοι του κυριου και Κηφας ; ἠ μονος ἐγω και Βαρναβας οὐκ ἐχομεν ἐξουσιαν μη ἐργαζεσθαι ; |
| νευρας τοξου . Δουλοτερος Μεσσηνης : ἐπι των ἐσχατῃ και πικρᾳ δουλειᾳ ἐνεχομενων . Λακεδαιμονιοι γαρ τοις Μεσσηνιοις ὡς δουλοις | των οὐρανων οὐδε ὁ υἱος , εἰ μη ὁ πατηρ μονος . ὡσπερ δε αἱ ἡμεραι του Νωε , οὑτως |
| δυναμιν ἀφαιρειν . ταϲ δε αὐτοματουϲ ἐν πυρετοιϲ δια ῥινων αἱμορραγιαϲ κριτικωϲ μεν γινομεναϲ δεχεϲθαι , ἀμετρωϲ δε φερομενον το | δια τι ; ὁτι οὐκ ἀγαπω ὑμας ; ὁ θεος οἰδεν . Ὁ δε ποιω και ποιησω , ἱνα ἐκκοψω |
| ἠγουν ἑξαϲκελεϲιν ἐπιδεϲμοιϲ χρηϲομεθα . εἰ δ ' ἐτι δεοϲ αἱμορραγιαϲ εἰη , πτυγμα ἐπιβλητεον ἀπο ὀξυκρατου ἠ ὑδροροδινου , | . ἐθαυμαζον οὐν οἱ Ἰουδαιοι λεγοντες , Πως οὑτος γραμματα οἰδεν μη μεμαθηκως ; ἀπεκριθη οὐν αὐτοις [ ὁ ] |
| δε ϲαρκοϲ ὑποτραφειϲηϲ , ἀλλοτε δε και αἱματοϲ ϲυναναδοθεντοϲ δια φλεβοϲ ἠ ἀρτηριαϲ ῥηξιν , ὡϲ ἐπι των ἀνευρυϲματων , | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| . τα ϲπερματικα δε ἀγγεια φλεβεϲ εἰϲιν ἀπο τηϲ κοιληϲ φλεβοϲ εἰϲ τουϲ ὀρχειϲ ἑλικοειδωϲ φερομεναι , δι ' ὡν | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| του ἀκορου και το λευκον και της λευκης ἀμπελου ἡ ῥιζα ἠ λαπαθου ἀγριου της ῥιζης μετα σκιλλης τριωβολον ἠ | ἐρωτω μονον , ἀλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αὐτων εἰς ἐμε , ἱνα παντες ἑν ὠσιν , |
| ὑποδασυς : ἀνθη λευκα , ὑποχλωρα : σπερμα μελαν : ῥιζα μακρα , στρυφνη , παχος ἐχουσα δακτυλου . φυεται | ταυτης : ἡμεις δε τῃ προσευχῃ και τῃ διακονιᾳ του λογου προσκαρτερησομεν . και ἠρεσεν ὁ λογος ἐνωπιον παντος του |
| ἐν τῳ δακτυλῳ ἀλγηματος , ἀλλα την μεν ἐφεξης τῳ δακτυλῳ , ὁτι ὁ ταρσος ἀλγει , την δε τριτην | ἁμαρτιας μεν , ὁτι οὐ πιστευουσιν εἰς ἐμε : περι δικαιοσυνης δε , ὁτι προς τον πατερα ὑπαγω και οὐκετι |
| ἐντοϲ : ἐπι δε των ἀϲυντρητων οὐκ ἀμεϲωϲ ὁμιλει τῳ δακτυλῳ το ὀργανον , ἀλλα δια μεϲου του μενοντοϲ ἀϲυντρητου | του θεου . ἠλθεν γαρ Ἰωαννης προς ὑμας ἐν ὁδῳ δικαιοσυνης , και οὐκ ἐπιστευσατε αὐτῳ : οἱ δε τελωναι |
| περαν θαλαττης ἐθνων μεταπεμπεσθαι συμμαχιαν . ὁ μεν οὐν Μαριος ἐξεπεμψε προς Νικομηδην τον της Βιθυνιας βασιλεα περι βοηθειας : | ἀπορφανισθεντες ἀφ ' ὑμων προς καιρον ὡρας , προσωπῳ οὐ καρδιᾳ , περισσοτερως ἐσπουδασαμεν το προσωπον ὑμων ἰδειν ἐν πολλῃ |
| αὐτου Δαδαν , μητερα των νεανισκων , εἰς το Πολιον ἐξεπεμψε δια κηρυκος , ὡς ἀν ἐκει συνοικησειεν ὁτῳ βουληται | αὐτον . ἐαν δε εἰπῃ ὁ δουλος ἐκεινος ἐν τῃ καρδιᾳ αὐτου , Χρονιζει ὁ κυριος μου ἐρχεσθαι , και |
| παλιν ἡν προσθεν εἰπον διαφοραν : οὐ γαρ ὑπομενων ὁ ἀηρ και ὑδωρ γινεται , ὡς ὑπομενων ὁ Καλλιας και | λεγει αὐτῃ ὁ Ἰησους , Δος μοι πειν : οἱ γαρ μαθηται αὐτου ἀπεληλυθεισαν εἰς την πολιν , ἱνα τροφας |
| οὑτως : οὐ γαρ εὐθυς του θερμαναντος οἰχομενου και ὁ ἀηρ ἀπεβαλε την θερμοτητα , ἀλλ ' ἐτι ἐχει . | ἀλυσιτελες γαρ ὑμιν τουτο . Προσευχεσθε περι ἡμων , πειθομεθα γαρ ὁτι καλην συνειδησιν ἐχομεν , ἐν πασιν καλως θελοντες |
| ἁρπαζειν δεδοκημενος ἐμπυρον ὁρμην ἐς μορον αὐτος ἑκων αὐταγρετον ἐδραμε Φοινιξ τεφρωσας πυρι γυια , και ἡδεϊ κεκλιτο ποτμωι . | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| Φοινιξ ἀλαλατος και ὁ Τυρσηνος ἀλα - λατος . Ὁ Φοινιξ ] Ἠγουν οἱ Φοινικες . Τυρσανων ] Τυρσηνων . | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| μεν ὁσον το παροιθεν , ὁμως δ ' ἀρα βαιον ἰανθη πολλης ἐκ κακοτητος , ἐχει δ ' ἐτι πηματος | δε της χειρος αὐτου ὁ χιλιαρχος και ἀναχωρησας κατ ' ἰδιαν ἐπυνθανετο , Τι ἐστιν ὁ ἐχεις ἀπαγγειλαι μοι ; |
| ' ἐγελασσε χειλεσιν , οὐδε μετωπον ἐπ ' ὀφρυσι κυανεῃσιν ἰανθη . σαυτην ἐπαινεις ὡσπερ Ἀστυδαμας , γυναι : Ἀστυδαμᾳ | υἱος ἀποκαλυψαι . Και στραφεις προς τους μαθητας κατ ' ἰδιαν εἰπεν , Μακαριοι οἱ ὀφθαλμοι οἱ βλεποντες ἁ βλεπετε |
| : θεων δ ' ἐξερρεε δακρυ , και νηοι δευοντο λυθρῳ : στοναχαι δ ' ἐφεροντο ἐκποθεν ἀπροφατοιο : περισσειοντο | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| βλημενου ἐν κονιῃσι , περι μελεεσσι δε θωρηξ δευετο φοινηεντι λυθρῳ . Ὁ δε λοιγιον ἐγχος ἐκ χροος ἐξειρυσσε και | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| τρισιν πληγαις ἀπηδεσθη το ῥαμφος . Ἐγω γαρ ὑμιν νυν φρασω . Εἰξασιν γαρ τοις παιδαριοις τουτοις , οἱ ἑκαστοτε | ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ὁσον ἐστιν το πληθος των ἀγγελων , τοσον ἐστιν το γενος των ἀνθρωπων , καθως |
| Μιλησιον ἀπικομενον ἐς Ἀθηνας χρηισαι σφεων βοηθεειν , ταυτα πρωτα φρασω . Ἀθηναι , ἐουσαι και πριν μεγαλαι , τοτε | και πολει θεου ζωντος , Ἰερουσαλημ ἐπουρανιῳ , και μυριασιν ἀγγελων , πανηγυρει και ἐκκλησιᾳ πρωτοτοκων ἀπογεγραμμενων ἐν οὐρανοις , |
| κυστει : ὁταν δε μηκετι αἱμοῤῥαγῃ , ὡς τα ἀλλα ἑλκη θεραπευε : τας δε ἐκ του καυλου αἱμοῤῥαγιας ἐπιθεματα | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| : τα δε προς τους ἐν τῃ κυστει λιθους και ἑλκη : τα δε προς ὑστεραν : τα μεν δη | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| ἐρᾳς του εἰτε μη : οἰδα γαρ ὁτι οὐ μονον ἐρᾳς , ἀλλα και πορρω ἠδη εἰ πορευομενος του ἐρωτος | , ἱνα λαβῃ ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα και ἐξαναστησῃ σπερμα τῳ ἀδελφῳ αὐτου . ἑπτα ἀδελφοι ἠσαν : και |
| αὐτος πολλακις . Γυναικος , ὠ Ἀλφειε , ἠ νυμφης ἐρᾳς ἠ και των Νηρεϊδων ἁλιας ; Οὐκ , ἀλλα | : και ὁ πρωτος γημας ἐτελευτησεν , και μη ἐχων σπερμα ἀφηκεν την γυναικα αὐτου τῳ ἀδελφῳ αὐτου : ὁμοιως |
| δεικνυσθαι το δεπας το δοθεν Ἀλκμηνῃ ὑπο Διος , ὁτε Ἀμφιτρυωνι εἰκασθη . . . . , Χαρων . . | σε ποιει . τοτε ἠρξατο καταθεματιζειν και ὀμνυειν ὁτι Οὐκ οἰδα τον ἀνθρωπον . και εὐθεως ἀλεκτωρ ἐφωνησεν . και |
| δια νυκτος ἐλθων και την μιαν τριπλασιασας νυκτα , ὁμοιος Ἀμφιτρυωνι γενομενος Ἀλκμηνῃ συνευ - νασθη και τα γενομενα περι | εἰπαν αὐτῳ , Που ἐστιν ἐκεινος ; λεγει , Οὐκ οἰδα . Ἀγουσιν αὐτον προς τους Φαρισαιους τον ποτε τυφλον |
| γαρ Κυπριδιη πανδημιος ἠλθεν ἑορτη , την ἀνα Σηστον ἀγουσιν Ἀδωνιδι και Κυθερειῃ . πασσυδιῃ δ ' ἐσπευδον ἐς ἱερον | τῳ κλινιδιῳ εἰς το μεσον ἐμπροσθεν του Ἰησου . και ἰδων την πιστιν αὐτων εἰπεν , Ἀνθρωπε , ἀφεωνται σοι |
| Κλειτῳ και Τιθωνῳ , Δημητηρ Ἰασιωνι , Ἀφροδιτη Ἀγχισῃ και Ἀδωνιδι . δια καλλος δε και ὁ μεγιστος των θεων | του ἱματιου αὐτου σωθησομαι . ὁ δε Ἰησους στραφεις και ἰδων αὐτην εἰπεν , Θαρσει , θυγατερ : ἡ πιστις |
| δ ' ἀρα κυμα κατεσσυτο καλα ῥεεθρα . Αὐταρ ἐπει Ξανθοιο δαμη μενος , οἱ μεν ἐπειτα παυσασθην , Ἡρη | : ὁς δ ' ἀν ποιησῃ και διδαξῃ , οὑτος μεγας κληθησεται ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων . λεγω γαρ |
| παντες δε θεους ὡς εἰσοροωσι , και τεμενος νεμομεσθα μεγα Ξανθοιο παρ ' ὀχθας καλον φυταλιης και ἀρουρης πυροφοροιο ; | ἐγενοντο ἀστραπαι και φωναι και βρονται , και σεισμος ἐγενετο μεγας οἱος οὐκ ἐγενετο ἀφ ' οὑ ἀνθρωπος ἐγενετο ἐπι |
| το σκιλλιτικον ὀξος ὠφελησει . Ταδε ἐνεστιν ἐν τῃδε τῃ βιβλῳ , ὠ φιλτατε παι Βασσε , ἐννατῃ μεν οὐσῃ | πεπολιτευμαι τῳ θεῳ ἀχρι ταυτης της ἡμερας . ὁ δε ἀρχιερευς Ἁνανιας ἐπεταξεν τοις παρεστωσιν αὐτῳ τυπτειν αὐτου το στομα |
| ἐκ Τροιας ἀνακομιζομενων Ἑλληνων , περι ὡν ἐν τῃ τριτῃ βιβλῳ προειρηκαμεν . . , . ] [ Φασι Θετταλον | αὐτους ἐστησαν ἐν τῳ συνεδριῳ . και ἐπηρωτησεν αὐτους ὁ ἀρχιερευς λεγων , Παραγγελιᾳ παρηγγειλαμεν ὑμιν μη διδασκειν ἐπι τῳ |
| και περι των ἑξης ἐπιτρεψαις [ ἀν ] ὑποκριτῃ και χορῳ διαλυεσθαι τα της ἀντιλογιας εἰς μυθον , ὡς οἱ | ὁ λυχνος τῃ ἀστραπῃ φωτιζῃ σε . Ἐν δε τῳ λαλησαι ἐρωτᾳ αὐτον Φαρισαιος ὁπως ἀριστησῃ παρ ' αὐτῳ : |
| γαμουντων διδομενα ταις γαμουμεναις . . παρθενιος , τον ἐτικτε χορῳ καλη Πολυμηλη : ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ | : ἀλλα ἐν ἐκκλησιᾳ θελω πεντε λογους τῳ νοϊ μου λαλησαι , ἱνα και ἀλλους κατηχησω , ἠ μυριους λογους |
| τῳ του Καλυδωνιου συος δερματι οὑ και Ὁμηρος μνημονευει ἐν Ἰλιαδι . των Ναυβολειων : Τεμεσσα πολις Ἰταλιας ἐνθα μετα | ἀφετε αὐτους : ὁτι ἐαν ᾐ ἐξ ἀνθρωπων ἡ βουλη αὑτη ἠ το ἐργον τουτο , καταλυθησεται : εἰ δε |
| ἐμμελως ὁτι πραϋνομαι . δοκει δε μοι και ὁ ἐν Ἰλιαδι Ἀχιλλευς , ὁ τῃ κιθαρᾳ προσᾳδων και τα κλεα | και ἀναστεναξας τῳ πνευματι αὐτου λεγει , Τι ἡ γενεα αὑτη ζητει σημειον ; ἀμην λεγω ὑμιν , εἰ δοθησεται |
| δαφνηϲ ὁ τηϲ ῥιζηϲ φλοιοϲ ϲυν οἰνῳ : ῥεον ποντικον γλυκυριζηϲ χυλοϲ ἀμυγδαλα τα πικρα μαλιϲτα πιϲτακια ἀψινθιου κομη ἀνιϲον | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| ὠον νεαρον καταρροφουμενον βουτυρον καθ ' αὑτο και μετα μελιτοϲ γλυκυριζηϲ ὁ χυλοϲ και αὐτη ἡ ῥιζα : τουτοιϲ χρηϲτεον | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| και ταυτα , ὁποια λεγεται , προτερον ἐτι ἐν τῃ Ἀτθιδι συγγραφῃ . Περσει δ ' ἐς Λιβυην και ἐπι | ἑαυτου ἐν ἀγαπῃ . Τουτο οὐν λεγω και μαρτυρομαι ἐν κυριῳ , μηκετι ὑμας περιπατειν καθως και τα ἐθνη περιπατει |
| ὑπο Νηλεως του Κοδρου κτισθεισων , ὡς φησιν Ἑλλανικος ἐν Ἀτθιδι . . . : οὐκετι Κολαινις ] φησι δε | : ἀμην . Παρακαλω οὐν ὑμας ἐγω ὁ δεσμιος ἐν κυριῳ ἀξιως περιπατησαι της κλησεως ἡς ἐκληθητε , μετα πασης |
| ἑρμηνειαν οἱονει Ἑλληνικην προφητειαν ἐνεργεισθαι , ἐπει κἀν τῃ ἐπι Ναβουχοδονοσορ αἰχμαλωσιᾳ διαφθαρεισων των γραφων κατα τους Ἀρταξερξου του Περσων | σκανδαλιζει ; ἐαν οὐν θεωρητε τον υἱον του ἀνθρωπου ἀναβαινοντα ὁπου ἠν το προτερον ; το πνευμα ἐστιν το ζῳοποιουν |
| συν ἀλλοις εὐγενεσι . μετα μικρον δ ' ὑπεραρθεις ὁ Ναβουχοδονοσορ και την της τυχης εὐνοιαν οὐ δυνηθεις βαστασαι , | ζητησετε με και οὐχ εὑρησετε [ με ] , και ὁπου εἰμι ἐγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . εἰπον οὐν |
| το ἀστυ και τινας ὀλιγους εὑρισκουσι των Ἀθηναιων ἐν τῳ ἱρῳ ἐοντας , ταμιας τε του ἱρου και πενητας ἀνθρωπους | Εἰ υἱος εἰ του θεου , εἰπε ἱνα οἱ λιθοι οὑτοι ἀρτοι γενωνται . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Γεγραπται |
| ὑδατος χρημα πολλον . τα δε ποιεοντες Δευκαλιωνα ἐν τῳ ἱρῳ τονδε νομον θεσθαι λεγουσι συμφορης τε και εὐεργεσιης μνημα | σε οὐκ ἐγνω , ἐγω δε σε ἐγνων , και οὑτοι ἐγνωσαν ὁτι συ με ἀπεστειλας , και ἐγνωρισα αὐτοις |
| σπιθαμη το μετρον . εἰ δε τον μεγαν δακτυλον τῳ λιχανῳ ἀντιτεινας , το μετρον λιχας . ἀπο δε ὀλεκρανου | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| ἑνος δ ' ἐτι του τον μεγαν προσαγοντος τῳ οἱον λιχανῳ , το συμπαν πληθος ἑπτα γινεται . τριτον δ | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |