| ' ἠσθα ἐξηγησασθαι , και περι των διαφορως λεγομενων ἠπιστω ἀν ἐξηγεισθαι ; Δηλον ὁτι . Τι οὐν ποτε περι | ἠ μητερα θανατῳ τελευτατω : ὑμεις δε λεγετε , Ὁς ἀν εἰπῃ τῳ πατρι ἠ τῃ μητρι , Δωρον ὁ |
| ἐγωγ ' ἡγουμαι . εἰθ ' οἱς δι ' ἐκεινον ἀν τοτ ' ἐδωκατε δωρειαν , δια τουτους νυν αὐτον | μου και οἱ ἀδελφοι μου . ὁς [ γαρ ] ἀν ποιησῃ το θελημα του θεου , οὑτος ἀδελφος μου |
| δε μη πλαγιον το σχημα της συριγγος , ἀλλ ' ἀντιον , τουτεστιν εἰς βαθος τεινοι , περιελουμεν κατα κυκλον | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| δειπνοποιουμενοι ἐν ταις Ἀργινουσαις : αὑται δ ' εἰσιν [ ἀντιον της Λεσβου ἐπι τῃ Μαλεᾳ ἀκρᾳ ] ἀντιον της | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| Γενειολα Φιληταδου παιδος εὐπρεπους ἐραστης ἰδων Ἑρμου ἀγαλμα ἐν παλαιστριδιῳ ἐντεταμενον , πυνθανεται μη δια τον Φιληταδαν . ὁ δε | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| ἰδῃ προσβλεψαντα μιᾳ των παλλακιδων , ἐπει ἀλλος γε εὐνουχος ἐντεταμενον παλαι το τοξον ἐχων ἁ μη θεμις ὁρωντα ἑτοιμος | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| προς ἀλληλα τοπου ; ἡ προς Αἰσχινην ὑπερ Κτησιφωντος του παρασχοντος Δημοσθενει το περι του στεφανου ψηφισμα και την των | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| ἡμερας και του ἡλιου καθαρως τοις ἀνθρωποις μηπω το φως παρασχοντος , ὁρωμεν κατα την ἀγγελιαν και το πληθος ἁπαν | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| γαρ τουτων στερηθεισῃ δουλεια περιεστηκε , τῳ δ ' ἀλλων ἀρξαντων ζηλος ἐγγιγνεται της των προγονων διανοιας . Ἀλλα ταυτα | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| και Ἐπιδαυριας ὁδον . „ Εὐθυναι . δικαι κατα των ἀρξαντων κακως . Εὐθυναι , οἱ ἀπολογισμοι των ἀρξαντων : | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| . ἐργα νεων , βουλαι δε μεσων , εὐχαι δε γεροντων , . ὡς κε πολις ῥεζηισι , νομος δ | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| των εἰς μηδεν χρησιμευοντων . Παν γαρ το σωμα των γεροντων ἀσθενες . Ἀνδρος γεροντος μηποτ ' ἐς πυγην ὁραν | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| παν ἑψημα γαλακτος . το δε ποπανον , ὁ τινες ἰτριον καλουσιν , ἀλυποτερον ἐσται , εἰ κοψας λεπτον ποιησαις | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| ἀρχην προ του Τ συστελλεται : ἰτυς ἰτεα , [ ἰτριον ] . Ἰτωνα τε και ἰτεαι ποιητικα . Τα | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| . . . ἀνειται ] ἀνεφυσεν , ἀνεβλαστησεν , ἠ καταλελειπται . . ἐργον δ ' ἐν κυβοις ] λιαν | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| γαρ της σεληνιακης γεγονεν αἱρεσεως , ὁ δε του Διος καταλελειπται της ἡλιακης κατα ταυτα . ἐπει και των φθοροποιων | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| ἐν μεσῳ χωρας πολλης και ἀγαθης οὐσης και των ἐργασομενων ἐνοντων : εἰτα δε και ἀποστροφη γενοιτο εἰ τις βουλοιτο | : ἀναγκη γαρ ἐλθειν τα σκανδαλα , πλην οὐαι τῳ ἀνθρωπῳ δι ' οὑ το σκανδαλον ἐρχεται . Εἰ δε |
| ἐξ ἐπιταγματος ἀρχειν της πατριδος , ὁπλισαμενους δε ἐκ των ἐνοντων τους νομους τοις ἐπιουσι προτεινειν : προσδοκαν γαρ οὐδε | του θεου . παντα μεν καθαρα , ἀλλα κακον τῳ ἀνθρωπῳ τῳ δια προσκομματος ἐσθιοντι . καλον το μη φαγειν |
| ἡ μελετη . θορυβου δε πολλου και γελωτος την ἀκροασιν κατασχοντος βοων ὁ Φιλαγρος και κεκραγως , ὡς δεινα πασχοι | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| δεκα παντες ἀναπηδησαντες ἐκωλυον αὐτον λεγειν . θορυβου δε πολλου κατασχοντος το συνεδριον και των μεν πλειστων ἀγανακτουντων , των | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| , τας δε ἀναστατους γιγνομενας , δεινον ἡγειται εἰναι και ἀναξιον της των προγονων δοξης το περιοραν τους Ἑλληνας καταδουλουμενους | κυριε : πρωτον δε ἐπιτρεψον μοι ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων |
| ] ? ἑταιρους ? [ ἐπιστελλειν ] , ὡς οὐδεν ἀναξιον [ ] ? εἰη ? [ ] ? φιλοσοφιας | και οἱ ἑξ ἀδελφοι οὑτοι , και εἰσηλθομεν εἰς τον οἰκον του ἀνδρος . ἀπηγγειλεν δε ἡμιν πως εἰδεν τον |
| και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| ἐδειξεν ἀνθρωποις την τε της πολεως καλοκαγαθιαν και την Φιλιππου κακιαν . ὁ μεν γαρ συμμαχος ὠν τοις Βυζαντιοις πολιορκων | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| ὑπισχνειται δωσειν , ὁτι πατριον ἐστι τοις Ἑλλησι μη δια κακιαν , ἀλλα δι ' ἀρετην κτασθαι χωραν . Ὁ | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| παραπεσῃ τα φωτα , ὁ μετα τον ὡροσκοπον εὑρισκομενος ἀστηρ πρωτος μεριει τους χρονους και δευτερος ὁ μετ ' αὐτον | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| α και β , γινονται γ : ὁ γ τοινυν πρωτος και ἀσυνθετος ἐστι , ποιησει ἀρα τελειον : πολλαπλασιασον | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| των Ἀμαζονων συντεθεισα . Ἀρκαδας μιμησομαι : ἐπι των ἑτεροις πονουντων . Ἀρκαδες γαρ ἰδιᾳ οὐδενα ἐνικησαν , ἑτεροις δε | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| τοξοτης ἀνηρ βελος προπεμπων και λεγειν βιαζεται : Το των πονουντων ἐσχατον στοιχει χρονῳ . Ἐπαιρε σαυτον , ὠ τεκνον | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| αἱ τους αἰχμαλωτους ἠγον , ἐφορμησαντες αὐταις οὐδ ' ἀνθισταμεναις κατηγον ἐπι την πολιν . Και παραυτικα τα προς την | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| δε την ναυμαχιην την ὑπερ Μιλητου γενομενην Φοινικες κελευσαντων Περσεων κατηγον ἐς Σαμον Αἰακεα τον Συλοσωντος ὡς πολλου τε ἀξιον | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| . οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | αὐτοι ἡγιασμενοι ἐν ἀληθειᾳ . Οὐ περι τουτων δε ἐρωτω μονον , ἀλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου |
| πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . | δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει και οὐκ εἰς τον ἑτερον : |
| ὀσφυος , ἐφηβαιου , ποτε δε κεφαλης τε και τραχηλου τενοντων τε ὀμματων και ἰσχιων και μηρων , και μαστων | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| βουβωνων και πυρετων ἐφ ' ἡς και βρεγματος πονος και τενοντων συνολκη και ὀφθαλμων ὀδυνη . σϞθʹ . Ἀποστημα ἐν | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| τηλικαυτα ἐχων ἀθλα διεξιεναι , μηλα και σελινα διηγου και θαλλον ἐλαιας ἀγριας και πιτυν ; Και μην , ὠ | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| χρηματα διδοντων πολλα και τιμας μεγαλας των Ἀθηναιων οὐδεν ἠ θαλλον ἀπο της ἱερας ἐλαιας αἰτησαμενος και λαβων ἀπηλθεν . | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| ἐν ταις χερσιν ἐπηιει τας πολεις , δοξαν περι αὑτου κατασχειν ὡς περι θεου βουλομενος . ἐπει δε γηραιος ἐγενετο | τους ποδας αὐτου και ἐξεψυξεν : εἰσελθοντες δε οἱ νεανισκοι εὑρον αὐτην νεκραν , και ἐξενεγκαντες ἐθαψαν προς τον ἀνδρα |
| ἠ δι ' ἀσθενειαν της καθεκτικης δυναμεως , μη ἰσχυσασης κατασχειν , ἀλλ ' ἐξεωσαι : και το τηνικαυτα και | Ὁ κυριος αὐτου χρειαν ἐχει . ἀπελθοντες δε οἱ ἀπεσταλμενοι εὑρον καθως εἰπεν αὐτοις . λυοντων δε αὐτων τον πωλον |
| αὐτο των πολεμιων ἀμφοτερων . τοιουτων δη κινδυνων την πολιν περισταντων και οὐδε των ἐντος τειχους ὁμονοουντων τινα βοηθειαν εὑρασθε | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| γαρ του περι την Λακωνικην σεισμου και Λακεδαιμονιους των περιοικων περισταντων και παντων ὡς ἀληθως ὡσπερ ἐν σεισμῳ ταραχθεντων των | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| , Νεφθαλειμ ἐτων μαʹ μηνων ζʹ , Γαδ ἐτων μαʹ μηνων γʹ , Ζαβουλων ἐτων μʹ , Δειναν ἐτων λθʹ | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| τοινυν παρεστιν ἡ κυρια προθεσμια | , οὐ “ πεντηκοντα μηνων ” κατα τον | Πινδαρον “ ἁμερα ἑκκαιδεκατα ” | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| Ἀβρααμ μονον το σπηλαιον αἰτουντος , ὁ Ἐφρων και τον ἀγρον ἐπιδιδωσιν . ‖ [ ἐπειδη ] ἀγαμενος τον ἀνδρα | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| οὐν τις ποιμην ἠ αἰπολος ἠ βουκολος ἠ συνολως ἀγελαρχης ἀγρον ἑτερου βοσκῃ και κατανεμῃ φειδω μηδεμιαν ποιουμενος μητε καρπων | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| φλεβοϲ φλεγμαϲιην και παχειηϲ ἀρτηριηϲ , αἱ παρα την ῥαχιν τετανται , καυϲου ἰδεην ἐκαλεον οἱ προϲθεν . και γαρ | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| σωμα και ὑποσκληρον , και αἱ φλεβες δια του σωματος τετανται ὠχραι : μεζονες δε και παχυτεραι ἠ προσθεν εἰσι | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| πρωτος και μονος παραστας ἀντειπειν . ἐν τουτῳ τῳ λογῳ ἐναντιουται μεν τῃ Ἀθηναιων γνωμῃ , ὡρμηκοτων αὐτων πολεμειν βασιλει | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| ἐναντιουται ὡσπερ ἐπι του προειρημενου : ὁ γαρ Ὑπεριδης ἀμφοτεροις ἐναντιουται : ἐν ἐνιοις δε συγκατατιθεται φασκων δειν ἀμφοτερα πραχθηναι | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| τον γαρ αὐτον νυν μεν εἰναι Ἑλληνα , νυν δε Ῥωμαιον , παλιν δ ' , ἀν οὑτω τυχῃ , | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| ἠδη Ῥωμαιων φιλους , ἐκελευσε δε και αὑτον , ὀντα Ῥωμαιον , εἰσω δεχεσθαι , κατειρωνευσαμενος τι και της συγγενειας | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| ἑαυτου γυναικι τον οἰκετην ἐδησε : και δησας ἀπεδημησεν . ἐπισταντων των θεσμοφοριων , ἐλυσε τον οἰκετην ἡ γυνη : | νομου οὐ δικαιωθησεται πασα σαρξ ἐνωπιον αὐτου , δια γαρ νομου ἐπιγνωσις ἁμαρτιας . Νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου |
| το ὀπισθεναρ , ἠ εἰ μη παντα ἐπισταιη , των ἐπισταντων ἐπικειμενων ἀναιρεισθαι τα λοιπα τοις δακτυλοις . το δε | της ἁμαρτιας και του θανατου . το γαρ ἀδυνατον του νομου , ἐν ᾡ ἠσθενει δια της σαρκος , ὁ |
| Ἀρχοντος ἀγαθου κερδος μουνον τουτο οἰκηϊον και μυριων κερδεων ἀλλων ἀνταξιον , παντα μιν πρησσειν ὡστε και παρα τον καιρον | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| τον φερεγγυον ] τον ἀξιοχρεων . τον φερεγγυον ] τον ἀνταξιον . φερεγγυον ] ἱκανωτατον . θ φερεγγυον ] τον | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| διαφανες και τινα κινησιν . φαινεται δη δια μεσου του διαφανους ὁρωμενα τα χρωματα , ἐαν δε ἐπ ' αὐτην | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
| . το αὐτο δε και ἐπι του κατ ' ἐνεργειαν διαφανους ὁραται γινομενον . το μεν γαρ ὁραν , ὡς | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
| γυνη δεινως ἐπιεζετο ; οὐκ ἐστιν , ἀλλα προσηγεν ἐπι φονον ἡ μητηρ την παιδα κεκοσμημενην ὡσπερ ἐπι θαλαμον ἀγουσα | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| ' οὐν οὐ πολυ μαλλον ἀν και ἐλεγχομενος ἠρνησατο τον φονον , ἱνα και σωσῃ την ἐρωμενην και ὑπερ της | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| καθαπερ ἐπι της κυπαριττου . Το γαρ ἀρρεν γενος ὁλως ἀγονον πολλα δε και των θηλειων . Ἐπει το γε | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| ἠ παρα το ἐλαττον του δεοντος : ἠ παρα το ἀγονον εἰναι το σπερμα ἠ κατα παραλυσιν των μοριων ἠ | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| ἀπολωλεναι . ὁλως δε , τινα οἰεσθε οὑτως ἀγριον ἠ ἀνημερον ἀνθρωπον εἰναι ὡς ἡδεσθαι μαστιγουντα και οἰμωγων ἀκουοντα και | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| , καλειται δε ἡδονη : την δε ἑτεραν ἐχθαιρομεν ἀτιθασον ἀνημερον ἐξηγριωμενην πολεμιωτατην ἡγουμενοι , ὀνομα δε [ και ] | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| την ἐπ ' εὐθειας , ἐγκαρσιον ἀτραπον εὑρων και νομισας κατατεινειν ἀχρι της ἐρυθρας θαλαττης ὁδοιπορειν ἠρχετο . τεραστιον δε | ἐπετιθουν τας χειρας ἐπ ' αὐτους , και ἐλαμβανον πνευμα ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως |
| φαινεται ἐλευθεριωτερον τε και μεγαλοπρεπεστερον ἠ στρεβλουν τε αὐτους και κατατεινειν και ἀγχειν ἀναγκαζοντα ἀποτιννυναι μη οἱους τε ὀντας . | οὐν [ και ] ἡ πρωτη δικαιωματα λατρειας το τε ἁγιον κοσμικον . σκηνη γαρ κατεσκευασθη ἡ πρωτη ἐν ᾑ |
| , οὐ καλη . παρετηρηθη δε πολλακις ἐπι των πολυχρονιως καμνοντων ἠ και αἱρουμενων το ἀποθανειν του ζην δια τινας | το ἐργον ὁ ἐπληρωσαν . παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την ἐκκλησιαν ἀνηγγελλον ὁσα ἐποιησεν ὁ θεος μετ ' αὐτων και |
| δε ἀλλας ὡρας συνεχως φερεται : ὡσπερ οὐν ἐπι ἀνθρωπων καμνοντων , κατα δε τον ὁρισμον ἀπολειποντων . Μεθοδιος , | Λαοδικειᾳ ἀδελφους και Νυμφαν και την κατ ' οἰκον αὐτης ἐκκλησιαν . και ὁταν ἀναγνωσθῃ παρ ' ὑμιν ἡ ἐπιστολη |
| , ἐμε και σε προσ - ομιλειν ἀλληλοις τοις λογοις χρωμενους τῃ ψυχῃ προς την ψυχην ; Πανυ μεν οὐν | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| τοις Θηβαιοις λεγουσα και πολλους αὐτων ἀπωλλυεν ἐναντιως τοις χρησμοις χρωμενους : . της μιαιφονου κρατη : δι ' ὡν | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| . λοχοισι : ἐρωσιν Λυγων : βεργιων . Ἀργαλεων : κακιστων . ἐπισπερχουσι : καταλαμβανουσιν , ἐπισπευδουσιν . μυωπες : | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| . δει δε εἰδεναι ὁτι ἐστιν ἐκ των ἑξ των κακιστων και τον καιρον του θανατου γνωναι . εἰ μεν | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| . ἐγω δε δι ' ὁλου του Ἰουλιου φυτευσας συκα ἐπετυχον σφοδρα , και μεταφυτευσας και ἀρδευσας εἰχον ἐξ αὐτων | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| ἐτι δι ' ὁλου του περιφανους ἐχομεν βλεπειν κοσμου . ἐπετυχον , τεκνον Ὡρε , αἱ ψυχαι ταδε εἰπουσαι . | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| προκατειλημμενων δε τῃ πληγῃ , ἀλλων , ὁπῃ τυχοι , θεοντων ἀγνοιᾳ του τολμωμενου κακου . τι ἀν τερπνοτερον εἰκονος | . Και ὁ τεταρτος ἀγγελος ἐσαλπισεν : και ἐπληγη το τριτον του ἡλιου και το τριτον της σεληνης και το |
| ἡμων . ἱεραν ] τιμιαν . . ζαθεων ] λιαν θεοντων , ἀγαν θεοντων , ἀγαν τρεχοντων . , ἠγουν | και θειον . ἀπο των τριων πληγων τουτων ἀπεκτανθησαν το τριτον των ἀνθρωπων , ἐκ του πυρος και του καπνου |
| ἀλλ ' ἐχον ὡστε γυνη χερνητις ταλαντ ' ἀληθης ἡτις εἰριον ἀμφις και σταθμον ἐχους ' ἀνελκει ἰσαζους ' ἱνα | τῳ κοσμῳ ὠ , φως εἰμι του κοσμου . ταυτα εἰπων ἐπτυσεν χαμαι και ἐποιησεν πηλον ἐκ του πτυσματος , |
| βοηθητεον ὡς το κενον πληρωθηναι . Ἠν οὐς ἀλγεῃ , εἰριον περι τον δακτυλον ἐλιξας , ἐγχεειν ἀλειφα θερμον , | και Σαμαρειᾳ και ἑως ἐσχατου της γης . και ταυτα εἰπων βλεποντων αὐτων ἐπηρθη , και νεφελη ὑπελαβεν αὐτον ἀπο |
| . και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| Περσου βιαιως ἐκπεπτωκοτα την ἀρχην ἀνακτησασθαι , Μηδου του Μηδειας ἀνελοντος τον Περσην : μετα δε ταυτα δυναμεως ἐγκρατη γενομενον | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| πραττουσι . Μειζω δ ' ἐστιν ἐπιτιμια κατα του ξενον ἀνελοντος ἠ πολιτην : ὑπερ του μεν γαρ θανατος ἡ | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| βιον τεχνη . Ὁτι μεν ἐστι δυνατον κατα τροπον βιουν αἱρουμενους την περι παντων ἐποχην , ἀποχρωντως ἡμιν δεδεικται : | των ἐθνων , ὁ λαος ὁ καθημενος ἐν σκοτει φως εἰδεν μεγα , και τοις καθημενοις ἐν χωρᾳ και σκιᾳ |
| Εὐπολις τε ἐν Βαπταις δηλοι και Ἀρχιππος ἐν Ἰχθυσι λεγων αἱρουμενους τε πραγματων ἐπιστατας ἀποδοκιμαζειν , εἰτα δοκιμαζειν παλιν . | εἰναι ; λεγει αὐτῳ Φιλιππος , Ἐρχου και ἰδε . εἰδεν ὁ Ἰησους τον Ναθαναηλ ἐρχομενον προς αὐτον και λεγει |
| Πολυκαονος οὐδεις ἐτι ἀπογονων , ἐς γενεας πεντε ἐμοι δοκειν προελθοντων και οὐ πλεονας , Περιηρην τον Αἰολου βασιλεα ἐπαγονται | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| τους ἱππους λαβοντα συνδησαι σφισι τους ὑπο τοις ἁρμασι . προελθοντων δε το ὀρος ἐστιν ὁθεν την Σφιγγα λεγουσιν ὁρμασθαι | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| οὐ βριθοντες τῃ γενεσιουργῳ φυσει . Το δε των τριων παλαισματων δυναται μεν τις και ὡς ἐπι των ἀγωνων ἐκλαμβανειν | εἰ ἁγιων ποδας ἐνιψεν , εἰ θλιβομενοις ἐπηρκεσεν , εἰ παντι ἐργῳ ἀγαθῳ ἐπηκολουθησεν . νεωτερας δε χηρας παραιτου : |
| τἀλλα βελτιστω τε και χρηστω και οὐδε των ἡμετερων ἀπειρω παλαισματων . ἀνθ ' ὡν αὐτος τε αὐτω φιλω και | ἱνα κατα χαριν , εἰς το εἰναι βεβαιαν την ἐπαγγελιαν παντι τῳ σπερματι , οὐ τῳ ἐκ του νομου μονον |
| εἰς τουτο τολμης Φιλωνα ἀφικεσθαι , ὡστε ἐθελησαι ὡς ὑμας ἐλθειν δοκιμασθησομενον : ἐπειδη δε οὐχ ἑν τι μονον ἀλλα | οἰκῳ Δαυιδ παιδος αὐτου , καθως ἐλαλησεν δια στοματος των ἁγιων ἀπ ' αἰωνος προφητων αὐτου , σωτηριαν ἐξ ἐχθρων |
| . νγʹ Εἰεν ὠ φεριστε Βουλεται ἐντευθεν ἐπι τας ἀποδειξεις ἐλθειν των καθ ' αὑτο ὑπαρχοντων τῳ τοιουτῳ ἐραστῃ , | ὁ και ἐποιησα ἐν Ἱεροσολυμοις , και πολλους τε των ἁγιων ἐγω ἐν φυλακαις κατεκλεισα την παρα των ἀρχιερεων ἐξουσιαν |
| εἰποντος Ἱπποκρατους , οἱ ἐξηγηται εἰς μεν τα ἀλλα παντα συντιθενται , ὁτι σπερματα μιγνυνται , και ὁτι σφαιρα γινεται | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| ἀναψυχην ἡ καρδια , ὡς ἐπι των ἀναφωνιστων ὁταν μελη συντιθενται και οὐ βουλονται ἀναπνειν δια το μη ἐκπεσειν της | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| ' εὐθυς διαφθαρεντων κατα τας τριοδους θημωνες ἠσαν , σωρηδον ἐπιφεροντων και τους οἰκοθεν δια τας ἀνυποιστους ὀσμας , αἱ | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| . και των μεν πλειονων ἐπαγγελιας ὁμοιας τῃ προπετειᾳ μου ἐπιφεροντων κατεγνων : ἑνος δε τινος δια το οὐ σοβαρον | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| τας μεν τριακαδας νηνεμιαν , τας δ ' ἀλλας ἡμερας ἀνεμον . . : ὁτι [ ὁ ] Θεοπομπος ὁ | φιλοσοφιας και κενης ἀπατης κατα την παραδοσιν των ἀνθρωπων , κατα τα στοιχεια του κοσμου και οὐ κατα Χριστον : |
| οἱ Θουριοι τῳ βορρᾳ ἐθυσαν , και ἐψηφισαντο εἰναι τον ἀνεμον πολιτην , και οἰκιαν αὐτῳ και κληρον ἀπεκληρωσαν , | ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα το πλουτος της δοξης αὐτου δυναμει κραταιωθηναι δια του |
| δε ἀνα πασαν ἡμεραν ἐπεφερεν ἠ τυρον ἁπαλον ἠ στεφανον ἀνθηρον ἠ μηλον ὡραιον : ἐκομισε δε ποτε αὐτῃ και | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
| τον μαστον : γραφεται αἰρομενα : βοτανοτροφον : κατα τον ἀνθηρον λειμωνα : συνοικους . ἠ ἐν ἐπαυλει μαχομενους : | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
| και προς Εὐρυσθεα διακομισας ἐδειξε , και το λοιπον εἰασεν ἀνετον : ὁ δε πλανηθεις εἰς Σπαρτην τε και Ἀρκαδιαν | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| τε και γης δωρα ὀθονη : και αὐτο δε το ἀνετον της κομης ἐκ Πυθαγορου ἐπησκησα , και το καθαρευειν | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| των Καρων δεεσθε τα αὐτα ὑμιν ποιεειν : εἰ δε μηδετερον τουτων οἱον τε γινεσθαι , ἀλλ ' ὑπ ' | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| μαλλον ἠ ἡττον ὁτιουν ἀν ποιοι ἠ πασχοι , ᾡ μηδετερον τουτων προσειη ; Ἀδυνατον . Ἐπειδη τοινυν κερδη μεν | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | εἰσελθοντα κατοικει ἐκει , και γινεται τα ἐσχατα του ἀνθρωπου ἐκεινου χειρονα των πρωτων . Ἐγενετο δε ἐν τῳ λεγειν |
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα | ἐγω ὁ Χριστος , ἀλλ ' ὁτι Ἀπεσταλμενος εἰμι ἐμπροσθεν ἐκεινου . ὁ ἐχων την νυμφην νυμφιος ἐστιν : ὁ |
| και ἀναμφιϲβητητον γνωριϲμα τηϲ φυϲεωϲ αὐτου : τροφηϲ γαρ προϲενεχθειϲηϲ ἀναπτεται ἡ θερμαϲια και ὁ ϲφυγμοϲ ἐπιδιδωϲιν εἰϲ μεγεθοϲ και | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| ξενιας ἁλωναι , και γαρ καλλος αὐτων ὁμοιως και πυρ ἀναπτεται . οὐ μην ὁ Βραγχος ἐφευγε τον Ἀπολλωνα ὡς | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| γενεσθαι της αὐτου βασιλειας ἀρχηγους . οὐδενος δ ' αὐτῳ προσεχοντος ὁ μεν ἀνεκαμπτεν εἰς την Μεθωνην , ὁ δε | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| εἰς το συμποσιον Γλυκερας και του ἐραστου αὐτης ταυτῃ μαλλον προσεχοντος , καταστυγνος ἠν . ὡς δ ' ἐπιστρεψας ὁ | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| ὡροσκοπος , ἀποτελει αὐτοκρατορας ὑποτασσοντας πλειστους και φορους ἀπελαυνοντας ἐκ δυναστων προσωπων και πολεις ἐπικτιζοντας εὑρετας τε χρυσιου , φρονιμους | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| ἐλεγχειν μεν βουλεται ῥητορικην , κατηγορει δε των τυραννων και δυναστων , τα ἀμικτα μιγνυς , ὡσπερ ἀν εἰ ὁ | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| ἐναιωρημα λευκον οὐ λειον ὁμαλον , δʹ ἐναιωρημα λευκον οὐ λειον ἀνωμαλον . Τριτον δ ' ἐστιν ἡ νεφελη , | δει οὐν των συνελθοντων ἡμιν ἀνδρων ἐν παντι χρονῳ ᾡ εἰσηλθεν και ἐξηλθεν ἐφ ' ἡμας ὁ κυριος Ἰησους , |
| λ ἐπιτατικου μοριου , λακερυζα . Λεχην . παρα το λειον , κατ ' ἀντιφρασιν . τραχυνει γαρ το σωμα | δε ἐγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αὐτου και εἰσηλθεν εἰς γην Ἰσραηλ . ἀκουσας δε ὁτι Ἀρχελαος βασιλευει |
| Πολλων οὐν ὀντων , ἐξ ὡν ἀν τις ἀσκησας ἐπιτηδευοι προγνωσιν , οὐχ ἡττον των ἀλλων και ἡ ἀπο των | συν τῳ πιστῳ Ἀβρααμ . ὁσοι γαρ ἐξ ἐργων νομου εἰσιν ὑπο καταραν εἰσιν : γεγραπται γαρ ὁτι Ἐπικαταρατος πας |
| δε γραφοντες , ἠ βλεψιν , ἠ ὁριον , ἠ προγνωσιν , ἠ ἐνιαυτον , ἠ οὐρανιαν , ἠ ἐλεημονα | και ἐν τῳ στοματι αὐτων οὐχ εὑρεθη ψευδος : ἀμωμοι εἰσιν . Και εἰδον ἀλλον ἀγγελον πετομενον ἐν μεσουρανηματι , |
| ἀνθρωπους και τα ἀλλα ζῳα συγγενειαν κατα το του σωματος ἐπικηρον , ἀθανατου δε δια την του γενναν προς θεον | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| χρονον , εἰ δε μη γε , τον πλειστον , ἐπικηρον τ ' ἐστι και ἀσθενες και μυριων δεομενον βοηθηματων | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| ὁρα δε ὁπως ἐλεγχεται σοφιζομενος : οὐ γαρ φημι το πεπερασμενον ἐξ ἀναγκης προς τι περαινειν : το γαρ προς | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| οὐχ ἑξις , ἀλλα στερησις , και περατος οὐ το πεπερασμενον οὐδε το περας , ἀλλα το ἀπειρον και καθ | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| τι τουτο ; Σκυθρωπην ἐπι τουτοις την γερουσιαν ὁρω . Ἀμεινον οὐν κοσμον ἀλλον ἀεισαι και ἠδη ἀειδομεν . Ἰδετε | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| ἀπογιγνομενου ; ὡσπερ ἀν εἰ συ με ἐροιο : ” Ἀμεινον διοικειται σωμα και σῳζεται τινος παραγιγνομενου ἠ ἀπογιγνομενου ; | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | παντα καθαριζεται κατα τον νομον , και χωρις αἱματεκχυσιας οὐ γινεται ἀφεσις . Ἀναγκη οὐν τα μεν ὑποδειγματα των ἐν |
| την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε | μαθηταις αὐτου , Οἰδατε ὁτι μετα δυο ἡμερας το πασχα γινεται , και ὁ υἱος του ἀνθρωπου παραδιδοται εἰς το |
| ἀπο δε εἰδων εἰς ἀτομα , ὡς ὁταν τον καθολου ἀνθρωπον διελωμεν εἰς Σωκρατην Πλατωνα Ἀλκιβιαδην και τους λοιπους , | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| ψογοι και τα καλα και κακα παντα τα περι τον ἀνθρωπον γινεται ἐν τουτοις τοις μερεσι τας ψυχας . και | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| των στενωπων οἰκουσιν ἐσχατα , τουτους οἱ καθ ' ἑκατερον τοιχον προβεβλημενοι δρυφρακτοι των ὀμβρων ῥυομενοι προς τας στοας ἀβροχως | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| καθεδρα , ἡ ἐν τῳ πλοιῳ ἀπο του τοιχου ἐπι τοιχον διαβασις : “ θρηνυν ὑφ ' ἑπταποδην , λιπε | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| μεν Σοφοκλης , ὡς φησιν Ἑ . ὁ τας ἱστοριας συνταξαμενος ἐν τωι κατ ' Ἀβραμον και τους Αἰγυπτιους . | , και δι ' αὐτην ὀφειλει καθως περι του λαου οὑτως και περι αὑτου προσφερειν περι ἁμαρτιων . και οὐχ |
| δ ' ἐν τοις τραυματιαις αἰχμαλωτος και ὁ τας ἱστοριας συνταξαμενος Ἱερωνυμος ὁ Καρδιανος , ὁς τον μεν ἐμπροσθεν χρονον | παρων δε τῳ πνευματι , ἠδη κεκρικα ὡς παρων τον οὑτως τουτο κατεργασαμενον ἐν τῳ ὀνοματι του κυριου [ ἡμων |
| Ἀθηνη . „ ἐχει δ ' ἀρχαιον ἱερον Ἀθηνας σφοδρα τιμωμενον , και φασι γε την θεον γεγενησθαι ἐνθαδε , | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| και οἱ ἀγαθοι . Δηλον . Ἀσκειται δη το ἀει τιμωμενον , ἀμελειται δε το ἀτιμαζομενον . Οὑτω . Ἀντι | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| ἐργων εἰναι και τι ὠφελεν ἐρωταν β Ὁτι ἀνευ του προγνωναι την νοϲον οὐχ οἱον τε θεραπευϲαι γ Τινα ἐϲτιν | παραδοξα σημερον . Και μετα ταυτα ἐξηλθεν και ἐθεασατο τελωνην ὀνοματι Λευιν καθημενον ἐπι το τελωνιον , και εἰπεν αὐτῳ |
| νωσις , ὡς και ἀνωτερω ἐλεγετο . οὐδε γαρ δυναμεθα προγνωναι ἠ μεμνηκεναι των φθασαντων , εἰ μη διαγνωμεν τα | ἐλαλουμεν ταις συν - ελθουσαις γυναιξιν . και τις γυνη ὀνοματι Λυδια , πορφυροπωλις πολεως Θυατιρων σεβομενη τον θεον , |
| ἀντικρυς οἱ κυριοι νομοι λεγουσι , καθ ' οὑς οὑτοι δικασειν ὀμωμοκασιν . εἰ δε του πασι συμφεροντος εἱνεκα ταυτα | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| περι ἀρετης κρινειν ἐπετρεψαν ἀλλοις , οἱ τε οὐδεν εἰδοτες δικασειν ὑπισχνεισθε περι ὡν οὐκ ἰστε . ἐγω δε ἐπισταμαι | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| Μηνοφανης Μιθριδατου στρατηγος εἰτε αὐτος ὑπερφρονησας εἰτε και ὑπο Μιθριδατου προστεταγμενον ἀνθρωπῳ γαρ ἀφορωντι ἐς κερδος τα θεια ὑστερα λημματων | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| . και Θηραμενην μεν ἀπο των βωμων ἀποσπασαντες οἱς ἠν προστεταγμενον , δια μεσης της ἀγορας εἱλκυσαν ἐπι τον θανατον | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| θαυμαζε ὡς και μεγαλοφωνως βοαν . ἀνα δ ' ἱστια τεινον προς ζυγον καρχασιου : καρχησιον το ἀνωτατον της κεραιας | τῃ ἀλωπεκι ταυτῃ , Ἰδου ἐκβαλλω δαιμονια και ἰασεις ἀποτελω σημερον και αὐριον , και τῃ τριτῃ τελειουμαι . πλην |
| ἀναψας ' . . . παντοθεν ἀπλαστῳ ψυχῃ πυρος ἡνια τεινον . . . . ἐκτεινας πυριον νουν ἐργον ἐπ | μη βλεπειν και ὠτα του μη ἀκουειν , ἑως της σημερον ἡμερας . και Δαυιδ λεγει , Γενηθητω ἡ τραπεζα |
| ' αὐτους συνεταττεν . της δε οὐραγιας ἐγγυς γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| , ἐφ ' ὁν ηὐδοκησα . και τοτε ὁ Ἰωαννης προσπεσων αὐτῳ ἐλεγε : Δεομαι σου , κυριε , συ | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| ὁ δε Κυρος ἐπεστελλεν Ἀδουσιῳ συμμειξαντα προς Ὑστασπαν τους μεν ἑλομενους Φρυγων τα σφετερα συν τοις ὁπλοις ἀγειν , τους | ἐστιν ἡ φιλαργυρια , ἡς τινες ὀρεγομενοι ἀπεπλανηθησαν ἀπο της πιστεως και ἑαυτους περιεπειραν ὀδυναις πολλαις . Συ δε , |
| σπουδῃ περι το ἐργον κεχρημενους ὡς παν ὁτιουν ἀν μαλλον ἑλομενους παθειν ἠ ἀπρακτους των ὡδε ἀναχωρησαι , τους δε | ἡξει και οὐ χρονισει : ὁ δε δικαιος μου ἐκ πιστεως ζησεται , και ἐαν ὑποστειληται , οὐκ εὐδοκει ἡ |
| λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| λιμνης , τα μεν προς αὐτῃ τῃ λιμνῃ βοσκημασιν ὑδωρ ἐπιτηδειον παρεχομενος , κατα δε την ἐκβολην την ἐς το | τῳ κλινιδιῳ εἰς το μεσον ἐμπροσθεν του Ἰησου . και ἰδων την πιστιν αὐτων εἰπεν , Ἀνθρωπε , ἀφεωνται σοι |
| ὁ μεν εὐθυς ἐπιβας νεως ἐπανηχθη , ἡ δε καιρον ἐπιτηδειον ἐζητει προς την ποσιν του φαρμακου . Και ἠδη | του ἱματιου αὐτου σωθησομαι . ὁ δε Ἰησους στραφεις και ἰδων αὐτην εἰπεν , Θαρσει , θυγατερ : ἡ πιστις |
| δε αἰτιας καλειται , διοτι το ἐπιφερομενον ἐγκλημα ἐπι τι ἀνευθυνον ἠ ἐπαινου ἀξιον μεταγειν πειραται ὁ φευγων δια του | . διδαχαις ποικιλαις και ξεναις μη παραφερεσθε : καλον γαρ χαριτι βεβαιουσθαι την καρδιαν , οὐ βρωμασιν , ἐν οἱς |
| τι δυναμενον γενεσθαι πραγμα ἠ προσωπον μεθιστησιν , ἠ εἰς ἀνευθυνον : ἐαν μεν οὐν εἰς ὑπευθυνον μεταστησῃ , ποιει | Θαυμαζω ὁτι οὑτως ταχεως μετατιθεσθε ἀπο του καλεσαντος ὑμας ἐν χαριτι [ Χριστου ] εἰς ἑτερον εὐαγγελιον , ὁ οὐκ |
| μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ἐντυγχανει ὑπερ ἁγιων . οἰδαμεν δε ὁτι τοις ἀγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εἰς ἀγαθον , τοις κατα προθεσιν κλητοις |
| πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι | Ἰησου υἱε του θεου του ὑψιστου ; ὁρκιζω σε τον θεον , μη με βασανισῃς . ἐλεγεν γαρ αὐτῳ , |
| ἀμφοτεροι μολις . Την ὀψιν εἰπω του ποτηριου γε σοι πρωτιστον ; ἠν γαρ στρογγυλον , μικρον πανυ , παλαιον | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| και ὁση προστασια της βασιλειας Κρατερος ἐπετραπη , ὁ δη πρωτιστον τιμης τελος παρα Μακεδοσι : Περδικκας δε την Ἡφαιστιωνος | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| χονδρον και ῥοφημα και οἰνον γλυκυν , ὁς πραϋνει το ἐντερον ἐν τῃ καθαρσει διεξασμενον . ἁρμοζει δε και τῃ | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| παλιν αὐτον ἡ φυσα : συμπιεζει γαρ ἐξωθεν σφιγγουσα το ἐντερον . ἀπο δε των ἰατρων ἁμαρτηματα γινεται ταις ἐμβαλλομεναις | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| ἀηρ , ἀλλ ' οὐδε χρωμα : του γαρ χαριν ἀντιληψεται των χρωματων ; ἀλλ ' ἑτερον εἰδος ζωου το | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| οὐκ ἐχει , και εἰ μεν οὐκ ἐχει , πως ἀντιληψεται του ζητουμενου πραγματος , και τουτο ζητησει οὑ μηδε | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| οἱον κισθος μηλωθρον ἐρευθεδανον σπειραια κνεωρον ὀριγανος θυμβρα σφακος ἐλελισφακος πρασιον κονυζα μελισσοφυλλον ἑτερα τοιαυτα : προς τουτοις ἐτι τα | εἰχετε ἁμαρτιαν : νυν δε λεγετε ὁτι Βλεπομεν : ἡ ἁμαρτια ὑμων μενει . Ἀμην ἀμην λεγω ὑμιν , ὁ |
| , πηγανον ἡμερον , πολιον το μικροτερον , μελισσοφυλλον , πρασιον , πταρμικη το θαμνιον ξηρον , ῥους , σαμψυχον | νομος ἐλεγεν , Οὐκ ἐπιθυμησεις . ἀφορμην δε λαβουσα ἡ ἁμαρτια δια της ἐντολης κατειργασατο ἐν ἐμοι πασαν ἐπιθυμιαν : |
| Ἑλλησι πλαττομεναις και σκευας και συμβολα και δωρεας , ὡν εὑρεται και δοτηρες ἀνθρωποις ἑκαστοι παραδιδονται , οὐ μονον Διος | Ἱεροσολυμων ὡς ἀπο σταδιων δεκαπεντε . πολλοι δε ἐκ των Ἰουδαιων ἐληλυθεισαν προς την Μαρθαν και Μαριαμ ἱνα παραμυθησωνται αὐτας |
| ἱερα εἰσιεναι ἀπο γυναικος ἀλουστους ἐνομοθετησαν , γεωμετριας τε αὐ εὑρεται γεγονασιν . Εἰσιν δε οἱ Καρας την δι ' | δακρυων και πειρασμων των συμβαντων μοι ἐν ταις ἐπιβουλαις των Ἰουδαιων : ὡς οὐδεν ὑπεστειλαμην των συμφεροντων του μη ἀναγγειλαι |
| Ἐρενειᾳ τῃ Μεγαρεων κωμῃ , Αὐτονοην την Καδμου τῳ τε Ἀκταιωνος θανατῳ , συμβαντι ὡς λεγεται , και τῃ πασῃ | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| το γενος ἐχοντες , οἱτινες ἐξεβληθησαν ἐκ Κορινθου δια τον Ἀκταιωνος θανατον . ἡ δε αἰτια ἐστιν ἡδε . Μελισσος | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| μεν γαρ τεχνιται θνησκουσιν , αἱ δε τεχναι ὡς ἀθανατοι διαμενουσι . και παρθενοι , ὁτι ἀει νεαζουσι , και | μετα δυναμεως πολλης και δοξης . και τοτε ἀποστελει τους ἀγγελους και ἐπισυναξει τους ἐκλεκτους [ αὐτου ] ἐκ των |
| ἐστιν : οἱ δε του Σωκρατους οὐκ οἰδ ' ὁπως διαμενουσι και διαμενουσι τον ἁπαντα χρονον , * τουτου δε | οὐρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης : και ἀποστελει τους ἀγγελους αὐτου μετα σαλπιγγος μεγαλης , και ἐπισυναξουσιν τους ἐκλεκτους |
| ' ἀν τουτο της μεν σκληροτητος μαλαττομενης , του δε παχους καθαιρουμενου : γενησεται δ ' ἀμφω ταυτα καταντλουντων ἐλαιον | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| , ὀνομαζεσθαι δε και σκυταλειας , κατ ' ἐμφερειαν του παχους . χρησθαι δ ' αὐτοις και Κυπριους φησι Κρατινος | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| σπουδῃ πολλῃ πολεμουμενοις Ἀθηναιοις ὑπο Εὐμολπου του Ποσειδωνος , Ἐρεχθεως βασιλευοντος . βοηδρομειν γαρ το βοηθειν ὠνομαζετο , τουτεστιν ἐπι | ἁμαρτιας μεν , ὁτι οὐ πιστευουσιν εἰς ἐμε : περι δικαιοσυνης δε , ὁτι προς τον πατερα ὑπαγω και οὐκετι |
| ἐπι Ἀθηνας Πελοποννησιοι , τοτε Κοδρου τοις Ἀθηναιοις του Μελανθου βασιλευοντος . ὁ μεν δη ἀλλος στρατος των Πελοποννησιων ἀπεχωρησεν | του θεου . ἠλθεν γαρ Ἰωαννης προς ὑμας ἐν ὁδῳ δικαιοσυνης , και οὐκ ἐπιστευσατε αὐτῳ : οἱ δε τελωναι |
| Ἑλληνων . το δε ἑξης οὑτως : ὁ δε Πριαμος ἀναιρεθησεται , ὁταν χελυδρος και τα ἐξης . ὁ δε | πασῃ παρρησιᾳ ὡς παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται Χριστος ἐν τῳ σωματι μου , εἰτε δια ζωης εἰτε δια θανατου . |
| ἐαν δε και κακοποιοι την ☾ ἐπιθεωρησωσι τῃ ζʹ ἡμερᾳ ἀναιρεθησεται . ἐαν δε ἀγαθοποιοι την ☾ ἐπιθεωρησωσι , μετα | ἐργον τουτο ποιησας ; ἐγω μεν γαρ , ἀπων τῳ σωματι παρων δε τῳ πνευματι , ἠδη κεκρικα ὡς παρων |
| . οὐ μεντοι τοιουτον συνεβη : ἀνεμοι γαρ ἐπι πολυ ἀντεσχον τωι πελαγει , ἑως Ἀλεξανδρος και οἱ συν αὐτωι | της θλιψεως δια την χαραν ὁτι ἐγεννηθη ἀνθρωπος εἰς τον κοσμον . και ὑμεις οὐν νυν μεν λυπην ἐχετε : |
| του λιμενος των Ἐρετριων ὀλιγον μεν τινα χρονον ὁμως και ἀντεσχον , ἐπειτα ἐς φυγην τραπομενοι καταδιωκονται ἐς την γην | του θεου ἐστιν , ὁτι πολλοι ψευδοπροφηται ἐξεληλυθασιν εἰς τον κοσμον . ἐν τουτῳ γινωσκετε το πνευμα του θεου : |
| δ ' ᾐονα πασαν ὑπ ' ἀπλατοις μελεεσσι κεκλιμενοις , τεταται δε νεκυς ῥιγιστος ἰδεσθαι . του μεν τις φθιμενοιο | διερρηξεν τα ἱματια αὐτου λεγων , Ἐβλασφημησεν : τι ἐτι χρειαν ἐχομεν μαρτυρων ; ἰδε νυν ἠκουσατε την βλασφημιαν : |
| διαστρεφονται , ἀλλα ἐπ ' εὐθειας παντες κεινται , οὐδε τεταται το μοριον , ἱνα καμφθῃ , ἀλλα μεσην ἐχει | Δια τι λυετε ; οὑτως ἐρειτε ὁτι Ὁ κυριος αὐτου χρειαν ἐχει . ἀπελθοντες δε οἱ ἀπεσταλμενοι εὑρον καθως εἰπεν |
| και δημοτικους μαλλον : ἐκεινους μεν γαρ δεσποτικως ἀρχοντας των πολιτων καταφρονειν των πολλων , και τας της πατριδος συμφορας | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| ' ἡμιν ἐδοξεν ἡ πολις πεπονθεναι ταὐτον εἰς τε των πολιτων τους καλους τε κἀγαθους εἰς τε τἀρχαιον νομισμα και | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| γαρ αὐτο μαλλον : χρη γαρ ὡς ἁπλως εἰπειν μητε καταξηρον εἰναι το δεξομενον ὡσπερ τεφραν ἠ ἀμμον μητε καθυγρον | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| κολλικοφαγε . τινες δε τα ἰτρια ἐνομισαν . καρφαλεον : καταξηρον . κενεβρεια : τα νεκριμαια κρεα οὑτω καλουνται , | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| και εἰς τἀλλα παντα προβληματα μετα πολλης ῥᾳστωνης και ἀληθειας ἀναστρεφονται . ἀλλα μην και το μεσον παρ ' αὐτῳ | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| μεν ἐν στρατιαις διαπρεπουσιν , οἱ δε ἐν βασιλικαις αὐλαις ἀναστρεφονται ἠ ἐν δημοσιαις πραξεσι , πλην τα μητρικα ἠ | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| σαφως καταπεπολεμημενου και δεδιοτος μη τα κρατιστα της αὐτου γης κατασχοντες ἐπιχειμασωσι , και πρεσβεις ἑλομενου και δωρα ἀριθμουντος , | ἀποκριθητε μοι , και ἐρω ὑμιν ἐν ποιᾳ ἐξουσιᾳ ταυτα ποιω : το βαπτισμα το Ἰωαννου ἐξ οὐρανου ἠν ἠ |
| ὡς ὑμεις τε ἠκουσατε κἀγω φημι , παρεσπονδησαν την Καδμειαν κατασχοντες , και πλεονεξιας ἐπιδειγμα ἐποιησαντο οὐχ ἡττον ἠ Θηβαιοι | αὐτοις , Οὐδε ἐγω λεγω ὑμιν ἐν ποιᾳ ἐξουσιᾳ ταυτα ποιω . Ἠρξατο δε προς τον λαον λεγειν την παραβολην |
| οἰαξ σωμα πνευμα : βʹ βιος , Ἁιδου πυλη , κατασκιον δοσις ληψις κοινωνια , γυναικος ἐπιπλοκη , συναλλαγη πραξις | μητε περι τινων διαβεβαιουνται . Οἰδαμεν δε ὁτι καλος ὁ νομος ἐαν τις αὐτῳ νομιμως χρηται , εἰδως τουτο , |
| παιδας τε φιλους ὁ δ ' ἐς ἀλσος ἐβα δαφναισι κατασκιον ποσι παις Διος . πολλα μεν Κυδωνια μαλα ποτερριπτουν | βιασται ἁρπαζουσιν αὐτην . παντες γαρ οἱ προφηται και ὁ νομος ἑως Ἰωαννου ἐπροφητευσαν : και εἰ θελετε δεξασθαι , |
| συνθηκας αὐτοις ἐθεντο ἐπι ἰσῃ και ὁμοιᾳ , οὐδεσι ταυτα συνθεσθαι Ῥωμαιων ὑποσταντων , οἱον δε ὀντα τον τελευταιον στρατηγον | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| ὁτε και τουτ ' αὐτο προσηδικηκασι , το τοιαυτην εἰρηνην συνθεσθαι ; εἰ δε δη και μη συντεθεινται μονον , | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| δε ἐν δυο ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την | . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ δε Πιλατος παλιν ἐπηρωτα αὐτον λεγων , Οὐκ ἀποκρινῃ οὐδεν ; |
| προσηκται , εἰ μη ὁτι ταιν θεοιν ἱεροφαντης ἀπεδεδεικτο : Δεινομενους γαρ υἱεις εἰσιν οἱ περι τον Ἱερωνα του τα | ἡ ἐσχατη πλανη χειρων της πρωτης . ἐφη αὐτοις ὁ Πιλατος , Ἐχετε κουστωδιαν : ὑπαγετε ἀσφαλισασθε ὡς οἰδατε . |
| το τυφλωττειν . τας μεν θεσφατον ἐστιν : τας Ἁρπυιας πεπρωται ὑπο των Βορεαδων ἀναιρεθηναι . τῳ δε θεσφατον ὡς | ὁδον ἐδιωξα ἀχρι θανατου , δεσμευων και παραδιδους εἰς φυλακας ἀνδρας τε και γυναικας , ὡς και ὁ ἀρχιερευς μαρτυρει |
| ἐγω περιμενων ταυτην του βιου την προσποιησιν ἐφυλαττον ; ἀρα πεπρωται Ῥωμαιοις ὑπ ' ἐμου και δι ' ἐμε της | : διαγρηγορησαντες δε εἰδον την δοξαν αὐτου και τους δυο ἀνδρας τους συνεστωτας αὐτῳ . και ἐγενετο ἐν τῳ διαχωριζεσθαι |
| , ταυτην δικην πεπονθως . 〛 τινες δε τον Βελονοπωλην παρασιτον φασι του Παμφιλου : δυστυχουντος οὐν του Παμφιλου ἀναγκη | Πορευθεντες ἑτοιμασατε ἡμιν το πασχα ἱνα φαγωμεν . οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Που θελεις ἑτοιμασωμεν ; ὁ δε εἰπεν |
| ἐτρεφεν ἐνδυκεως και σον θεραποντ ' ὀνομηνε . “ τουτεστι παρασιτον εἰχεν . εἰ μεν τοινυν φιλον ἐβουλετο τον Πατροκλον | παντες γαρ αὐτῳ ζωσιν . ἀποκριθεντες δε τινες των γραμματεων εἰπαν , Διδασκαλε , καλως εἰπας : οὐκετι γαρ ἐτολμων |
| πολεμον μετα των Λακεδαιμονιων συμβηναι . ὁρα , πως δαιμονιως καθαπτεται των Ἀθηναιων Ἀριστοφανης , ὡς την ἐχθραν και τον | εὐλογησας ἡμας ἐν πασῃ εὐλογιᾳ πνευματικῃ ἐν τοις ἐπουρανιοις ἐν Χριστῳ , καθως ἐξελεξατο ἡμας ἐν αὐτῳ προ καταβολης κοσμου |
| Λακεδαιμονιων εὐνοιαν , προτερον τελουσα ὑπο την των Ἀθηναιων . καθαπτεται οὐν Περικλεους και Ἀθηναιων ἐνταυθα ὁ Ἀριστοφανης κακως χρησαμενων | κατα ἰδιαν προθεσιν και χαριν , την δοθεισαν ἡμιν ἐν Χριστῳ Ἰησου προ χρονων αἰωνιων , φανερωθεισαν δε νυν δια |
| ἑφθου : σιτῳ δε χρησθω τῳ αὐτῳ . Ὑποθυμια δε πολιον , ὀνου τριχας , λυκου κοπρον , ἐπιβαλλε δε | , ἀλλα και δι ' ἡμας οἱς μελλει λογιζεσθαι , τοις πιστευουσιν ἐπι τον ἐγειραντα Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἐκ |
| στοιχας , παιονιη τε πολυκνημον τε κατερνες : μανδραγορης , πολιον τ ' , ἐπι δε ψαφαρον δικταμνον εὐοδμος τε | λεγω ὑμιν ὁτι χαιρει ἐπ ' αὐτῳ μαλλον ἠ ἐπι τοις ἐνενηκοντα ἐννεα τοις μη πεπλανημενοις . οὑτως οὐκ ἐστιν |