| Ἀβρααμ μονον το σπηλαιον αἰτουντος , ὁ Ἐφρων και τον ἀγρον ἐπιδιδωσιν . ‖ [ ἐπειδη ] ἀγαμενος τον ἀνδρα | ||
| οὐν τις ποιμην ἠ αἰπολος ἠ βουκολος ἠ συνολως ἀγελαρχης ἀγρον ἑτερου βοσκῃ και κατανεμῃ φειδω μηδεμιαν ποιουμενος μητε καρπων |
| και του ἐφετου , οὐκ ἀποτυχησεις , οὐκ ἀποτυχῃς , ἐπιτυχειν οὐδαμως ἀποτυχειν . μελλεις . , οὐκ ἀστοχησεις , | ||
| δικην δορατος πληττει , δια τουτο δορατι εἰπεν . 〛 ἐπιτυχειν . . . Θ . και τουτο ἐξ Ἀγαμεμνονος |
| , ἁπτεσθαι αὐτου , τον δε φωρα ἐν τῳ σκοτεϊ προτειναι αὐτῃ του νεκρου την χειρα : την δε ἐπιλαβομενην | ||
| , βιαζηι μ ' οὐ θελοντα δραν ταδε . τολμα προτειναι χειρα και θιγειν ξενης . και δη προτεινω , |
| μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
| πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
| χαριζομενος . και εἰ μεν θερους , ἰσος ἀν ἠν ἐκεινοις , εἰ δε και χειμωνος , ἀδικωτερος πηλου του | ||
| τοις τοτε πραττοντες ἀγανακτουμεν , εἰ μη την αὐτην τιμην ἐκεινοις ἑξομεν . οἱ τοσουτον ἀπολελειμμεθα και τοις ἐργοις και |
| δε μη πλαγιον το σχημα της συριγγος , ἀλλ ' ἀντιον , τουτεστιν εἰς βαθος τεινοι , περιελουμεν κατα κυκλον | ||
| δειπνοποιουμενοι ἐν ταις Ἀργινουσαις : αὑται δ ' εἰσιν [ ἀντιον της Λεσβου ἐπι τῃ Μαλεᾳ ἀκρᾳ ] ἀντιον της |
| . Χρυσαμπελος ὁ λυριστης δικην ἐχων περι παιδος εἰς δουλειαν ἀγομενου ἐδοξε τον Πανα βλεπειν ἐν τῃ ἀγορᾳ καθεζομενον ἐχοντα | ||
| το μετα την θυσιαν , ὡς τῃ ἐπιφωσκουσῃ του ἀγωνος ἀγομενου , τῃ ὑστεραιᾳ . ἐνθα λευκωθεις καρα μυρτοις : |
| εἰων , ἀπολαβειν δε συνεβουλευον , ὁπως ὑπομεινας μεν το προσταττομενον την ἀλλοτριαν ἐχειν ὁμολογω , μη προεμενος δε το | ||
| , συνεστρατευκοτες τοις Αἰγυπτιοις , ἀπεστειλαν δωρα , και το προσταττομενον ποιησειν ἐπηγγειλαντο . [ . . . . , |
| κεραυνου κρεισσον ' εὑρησει φλογα , βροντης θ ' ὑπερβαλλοντα καρτερον κτυπον , θαλασσιαν τε γης τινακτειραν νοσον , τριαιναν | ||
| γλωσσῃ ματαιους ἐξακοντισῃ λογους . Οὐτ ' ἐκ χερος μεθεντα καρτερον λιθον ῥᾳον κατασχειν , οὐτ ' ἀπο γλωσσης λογον |
| ἐλεημονα , φιλοξενον , δικαιον , ἀληθινον , θεοσεβη , ἀπεχομενον ἀπο παντος πονηρου πραγματος : και νυν γινωσκε , | ||
| λαμπρον και ἐξησκημενον , εἰτα καθισαντα διατιθεσθαι τον λογον οὐδεμιας ἀπεχομενον κινησεως οὐδε σχηματος ἑνος . και ποτε ὀψοφαγον μιμουμενον |
| τους ῥητορας φησιν ἐπιχειρειν παρακρουεσθαι τους δικαστας δια των ὁμοιων ποιουμενους της ἀπατης την ἐπιχειρησιν ἀλλ ' οὐ των πολυ | ||
| σωτηριας εὐκολον ἠν ἐξευρειν , την ἐκεινων καταστροφην οἰκειαν ἀσφαλειαν ποιουμενους . ὁμως ἐπειδη τον νουν ἡμων εἰδεν ὁ τας |
| , ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
| γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
| ἀμυγδαλων ὑποτριψας εἰς τα ῥοφηματα : τοις δε κατα κοιλιαν ἐνοχλουμενοις ἀντι του ἐλαιου ὑποτριβειν την λευκην μηκωνα , ἡσυχῃ | ||
| ἀναγωγαις και ἐμετικῳ στομαχῳ και τοις ἀμετρως ὑφ ' αἱμορροϊδων ἐνοχλουμενοις και γυναιξιν ἀτακτως καθαιρομεναις και συνεχως ἐκτιτρωσκουσαις . τα |
| γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
| , “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
| : ἐκ γαρ τουτων αἱ τε αἰτιαι και οἱ θανατοι καταλαμβανονται κατα τας φυσικας αὐτων ἐνεργειας . χρη οὐν σκοπειν | ||
| ψυχικων ποιοτητων αἱ μεν περι το λογικον και νοερον μερος καταλαμβανονται δια της κατα τον του Ἑρμου ἀστερα θεωρουμενης ἑκαστοτε |
| των Ἀμαζονων συντεθεισα . Ἀρκαδας μιμησομαι : ἐπι των ἑτεροις πονουντων . Ἀρκαδες γαρ ἰδιᾳ οὐδενα ἐνικησαν , ἑτεροις δε | ||
| τοξοτης ἀνηρ βελος προπεμπων και λεγειν βιαζεται : Το των πονουντων ἐσχατον στοιχει χρονῳ . Ἐπαιρε σαυτον , ὠ τεκνον |
| ἐν ὁμοιῳ μενουσα , τας κατα χρονον ἡλικιας ἀφαιρεσιν ἠ προσθεσιν οὐκ ἐπιδεχομενη , σωμα ὀργανικον ᾡ λαβειν , ᾡ | ||
| εἰναι , πρωτον μεν ἐκ του ποιητικου σχηματισμου του κατα προσθεσιν γραμματος : ἐπειτα δ ' ὁτι και το τρηρωνες |
| ἀμεινον : ἐπειγουσης δε τινος ἀναγκης ἐμειν ἐπεσθιετω τοις προειρημενοις πεπονος ἠ σικυου σπερματος μετα μελιτος ἠ ῥιζαν ξηραν κοψας | ||
| μειζων εἰη ἡ ὀδυνη , προσμισγε ὑοσκυαμου φυλλα , ἠ πεπονος , ἠ σικυου την σαρκα μετ ' ὠου ὀπτου |
| τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | ||
| τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην |
| οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
| τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
| ἀπολωλεναι . ὁλως δε , τινα οἰεσθε οὑτως ἀγριον ἠ ἀνημερον ἀνθρωπον εἰναι ὡς ἡδεσθαι μαστιγουντα και οἰμωγων ἀκουοντα και | ||
| , καλειται δε ἡδονη : την δε ἑτεραν ἐχθαιρομεν ἀτιθασον ἀνημερον ἐξηγριωμενην πολεμιωτατην ἡγουμενοι , ὀνομα δε [ και ] |
| Κριτοβουλος δε ἡμερας τεσσαρας ἐν τῳ Κοτζινου ἀστει διαγαγων και καταστησαμενος τα αὐτου τῃ ὑστεραιᾳ ἀναλαβων τετρακοσιους ἱππεις ὡπλισμενους καλως | ||
| θυρας . ὡς δ ' ἐν τῳ λογῳ δεδηλωται Κυρος καταστησαμενος εἰς το διαφυλαττειν αὑτῳ τε και Περσαις την ἀρχην |
| τον μεν ἀτοπα ἐρωτωντα , τον δε οὐδεν προς λογον ἀποκρινομενον , Οὐ δοκει ὑμιν , ἐφη , ὠ φιλοι | ||
| ὁ τριτος ἀνθρωπος , ἀλλ ' ἀπο του συγχωρειν τον ἀποκρινομενον σημαινειν τον ἀνθρωπον ὁπερ τοδε τι και οὐσιαν αὐτην |
| ἀνθρωπους και τα ἀλλα ζῳα συγγενειαν κατα το του σωματος ἐπικηρον , ἀθανατου δε δια την του γενναν προς θεον | ||
| χρονον , εἰ δε μη γε , τον πλειστον , ἐπικηρον τ ' ἐστι και ἀσθενες και μυριων δεομενον βοηθηματων |
| Μηνοφανης Μιθριδατου στρατηγος εἰτε αὐτος ὑπερφρονησας εἰτε και ὑπο Μιθριδατου προστεταγμενον ἀνθρωπῳ γαρ ἀφορωντι ἐς κερδος τα θεια ὑστερα λημματων | ||
| . και Θηραμενην μεν ἀπο των βωμων ἀποσπασαντες οἱς ἠν προστεταγμενον , δια μεσης της ἀγορας εἱλκυσαν ἐπι τον θανατον |
| φθονον και παν δυσκολον παθος ὡς πολεμια ἐκδιωκοντες παντι σθενει διατελουσιν . Ἐμοι μεν περιβλημα χλαινα σκυθικη , ὑποδημα δερμα | ||
| δε οἰνον ὁποσον βουλονται , δια τουτο ἀπειροι μεν ἡλιου διατελουσιν , ἀπειροι δε του διψην κατα φυσιν , οἰκοτροφοι |
| νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | ||
| εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' |
| ἐν ἀκρᾳ τῃ βορειῳ χηλῃ Τιμοχαρις μεν ἀναγραφει βορειο - τερον του ἰσημερινου μοιρᾳ α και πεμπτῳ , Ἱππαρχος δε | ||
| ἀρθρον . μετα δε την ζʹ ἠ και βραδυ - τερον ἐπιλυϲαντα δει μετριᾳ κεχρηϲθαι τριψει δια το ϲτερεμνιωτερου γινομενου |
| και πελια των ὑπωπιων σπογγος ἐν ἁλμῃ ἀποβαπτομενος και συνεχως προστιθεμενος . μετα τουτο δε πυρια συνεχης δια ὑδατος θερμου | ||
| / , ὁ δε τετραγωνος μθ͵βτδ / , ὁ δε προστιθεμενος αὐτοις τετραγωνος μθ͵δϘϚ / . ζ . Κυβῳ και |
| δε ἐν Λυκιᾳ κατα την προς θαλασσαν εἰσβολην ποταμου του λεγομενου Γαγαν . Λιθος ὁμωνυμος τῳ ἑρπετῳ σκορπιος , ὁστις | ||
| πλην ὁσον περι λογισμους και συμβολαια , τυφλου δικαιως και λεγομενου και γραφομενου του πλουτου τυφλοτερος ἐραστης , περι παντα |
| δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ||
| . Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως |
| , ὁσον ᾐδεσαν ἁ πασχουσιν , ἐπει ἀμυνεσθαι γε τους ἐπικειμενους οὐδε τουτοις ἠν . οἱα δε ἐν νυκτι και | ||
| δευτερα δ ' ὡς διαφραγματος αὐτων τουτων προς τους ἐξωθεν ἐπικειμενους μυς : τριτη δ ' ὡς προς το θαττον |
| μιν ἀνηρ ὑπεροπλισσαιτο . και ὁ μεν ποιητης προς το σημαινομενον ἀπεδωκεν ἀντι του αὐτο το οἰκημα , οἱ δε | ||
| μεγαλειον τι διασαφων . ἀρξομαι δε λαμβανειν καθ ' ἑκαστον σημαινομενον , καθ ' ὁσον ἀν ὠ δυνατος . εἰ |
| : ἠν μεν γαρ πειρωνται καμπυλλεσθαι , ὀδυνωνται , περιτενεος γινομενου ταυτῃ του δερματος , ᾑ τετρωνται : και ἁμα | ||
| ὑγρανθη , ἐξ οὑ αἱ παρακειμεναι σαρκες , και τουτου γινομενου κατα το συνεχες , ἐφθασεν ἡ ὑγροτης παρα τους |
| ἐδειξεν ἀνθρωποις την τε της πολεως καλοκαγαθιαν και την Φιλιππου κακιαν . ὁ μεν γαρ συμμαχος ὠν τοις Βυζαντιοις πολιορκων | ||
| ὑπισχνειται δωσειν , ὁτι πατριον ἐστι τοις Ἑλλησι μη δια κακιαν , ἀλλα δι ' ἀρετην κτασθαι χωραν . Ὁ |
| „ καλυβη πονηρα ” ἐφην ” περι την νησον την Φαρον , οὑ παλαι ποτε ὁ Πρωτευς ᾠκει . „ | ||
| Δελτα την κατω χωραν προσαγορευομενην . ἱστορησε δε και την Φαρον πελαγιαν οὐσαν το παλαιον : προσεψευσατο δη και το |
| , ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
| τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
| . το δʹ ὁμοιον τῳ αὐτῳ . το εʹ τροχαϊκον μονομετρον ὑπερκαταληκτον . το Ϛʹ παιωνικον διμετρον ἀκαταληκτον . το | ||
| ιαʹ και τα της ἀντιστροφης τοσαυτα . το αʹ προκελευσματικον μονομετρον : ἐχρησατο δε τουτῳ ἐνταυθα δια το ταχεως γεγονεναι |
| , ταυτην δικην πεπονθως . 〛 τινες δε τον Βελονοπωλην παρασιτον φασι του Παμφιλου : δυστυχουντος οὐν του Παμφιλου ἀναγκη | ||
| ἐτρεφεν ἐνδυκεως και σον θεραποντ ' ὀνομηνε . “ τουτεστι παρασιτον εἰχεν . εἰ μεν τοινυν φιλον ἐβουλετο τον Πατροκλον |
| φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ||
| Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι |
| αὐτων ἐμβαλων ἠλαυνεν . βοειοις δησας : τοις ἐκ βοειων δερματων λωροις . ἠτοι ἀναγκας ἐντεσιν , ἱν ' ᾐ | ||
| . κναφευς μεν ἐπι ἱματιων λεγεται : γναφευς δε ἐπι δερματων . . κναφευει : Δια του κναφου τα ἱματια |
| ὑστερον εἰς τοσουτον με κατεστησεν ἀγωνα , και μαρτυρα οὐδενα παρασχομενος ἐκ των λογων ζητει πιστος γενεσθαι , ἐξον αὐτοις | ||
| προς ὑμας εἰπων καταβηναι , και το ψηφισμα του δημου παρασχομενος , ὁ περι εὐσεβειας ἐποιησατο : χρησιμον γαρ ὑμιν |
| ὠν ὀξυς χρηστος ἐστι τον τροπον . μικρα δε μοι συγγενομενος εἰς τους φιλους ἐγγεγραπται : τοσουτον ἰσχυσε τοις μικροις | ||
| ἐχομεν εἰπειν τους διδασκαλους των ἐνδοξων ἀνδρων , ὁτῳ ἑκαστος συγγενομενος λογου ἀξιος ἐγενετο διχα γε Ἡρακλειτου του Ἐφεσιου και |
| παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
| μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
| παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
| τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
| . εἰρηται δη ἡ παροιμια ἐπι των κακως ἠ ἀδικως πασχοντων : ἀμφοτερα γαρ ὑφ ' Ἑλληνων ἐπαθον τοτε Μυσοι | ||
| . / οὐ μονον το ” πασχει “ ἐπι των πασχοντων τι λεγεται , ἀλλα και ἐπι των ποιουντων . |
| , ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | ||
| ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . |
| τᾳ μεσᾳ καταστασει οὐκ εὐδαιμων : φανερον οὐν ὁτι οὐδεν ἁτερον ἐστιν εὐδαιμοσυνα ἀλλ ' ἠ χρασις ἀρετας ἐν εὐτυχιᾳ | ||
| Ποσου πριωμαι σοι τα χοιριδια ; λεγε . Το μεν ἁτερον τουτο σκοροδων τροπαλιδος , το δ ' ἁτερον , |
| σου θιγοντος ὡς , ἐρω . ποι δητα ; ποντου νοτερον εἰ παρ ' ἐκβολον ; οὐ ναυς χαλινοις λινοδετοις | ||
| καθαρας και ἁγνης ἐχον οὐσιας και παν εἰ τι συμμιγνυται νοτερον ἠ γεωδες αὐτωι της περι την κινησιν ὀξυτητος ἀποσειομενης |
| περιτυχειν ἀνδρι και γνωναι το φερτατον . ἀντι του το ἀποβησομενον ἀφ ' οὑ τις γεννηθῃ μεχρι τελους . τουτο | ||
| ἀγωνισμα , ἀφανες ἐστι και ἀπροορατον το ἐκ της τυχης ἀποβησομενον , πριν ἠ τελος γενεσθαι , ποτερον νικησουσιν ἠ |
| ἐπιδεχεται και εἰς α ληγει : τουτο δε μονον ἐχει καινοτερον , ὁτι δια του Κ ἐκφερεται , καιτοι των | ||
| περι τινος ἐφη . Ἀρι - στοφανης μεταβαλων ἐπι το καινοτερον οὐδε πατταλον , εἰπε , διδωσι . πατταλον γαρ |
| γαρ αὐτο μαλλον : χρη γαρ ὡς ἁπλως εἰπειν μητε καταξηρον εἰναι το δεξομενον ὡσπερ τεφραν ἠ ἀμμον μητε καθυγρον | ||
| κολλικοφαγε . τινες δε τα ἰτρια ἐνομισαν . καρφαλεον : καταξηρον . κενεβρεια : τα νεκριμαια κρεα οὑτω καλουνται , |
| μετα ὀλιγον α εὐτυχησεις ἱλαρως β μη συναλλαξῃς ἀρτι . περιμεινον γ οὐκ ἀποδημησεις ταχεως : ἐπεχει γαρ δ προκοψεις | ||
| σοι α κοινωνησεις και βλαβησῃ β οὐ στρατευσῃ νυν . περιμεινον γ οὐκ ἐστιν ὡρα του ἐπιβαλεσθαι δ οὐ πλευσεις |
| ποιησει , ἠν κομισας τους οἰκετας οἰκεῃ ἐκεινῃ : ὡστε ὑποδεξαμενον ἀσμενον τους λογους τον Πανιωνιον κομισαι τα τεκνα και | ||
| ὁτι πιστιν σῳζοντες προς τον προγονον , φησι , τον ὑποδεξαμενον αὐτους , νικην τουτῳ νυν ἐδωρησαντο . ἠ οὑτοι |
| την ἀρχην του τελαμωνος κατα του ἀκροχειριου τιθετω και την ἐπειλησιν ἐγκυκλιον ἀγετω κατα των δακτυλων ἐκτεταμενων , εἰτα κατα | ||
| κρηπις . Θεντες την ἀρχην ὑπο το σφυρον ἀγομεν την ἐπειλησιν λοξην κατα σφυρου ὑπο το κοιλον του ποδος λοξην |
| ἠ μεμψιν θεων . παντα ταυτα γαρ τυχη διδωσι και παραιρειται παλιν . ἐπι γην καταβαλων ὡσπερει τους θυλακους τους | ||
| πρεσβυτερα γιγνομενα καρπιμωτερα καθαπερ ἐλεχθη : παραιρουμενης γαρ της ἰσχυος παραιρειται το πληθος της τροφης ὡστε ῥᾳδιον καταπεττειν την λοιπην |
| . . . ἀνειται ] ἀνεφυσεν , ἀνεβλαστησεν , ἠ καταλελειπται . . ἐργον δ ' ἐν κυβοις ] λιαν | ||
| γαρ της σεληνιακης γεγονεν αἱρεσεως , ὁ δε του Διος καταλελειπται της ἡλιακης κατα ταυτα . ἐπει και των φθοροποιων |
| το δε ἑβδομον ἡ τε νητη των ὑπερβολαιων ἠ ὁ προσλαμβανομενος και ἡ μεση : ὡς ἐχουσι του προχειρου της | ||
| Εἰσι δε οἱ μεν ἐν τῳ διατονῳ φθογγοι οἱδε : προσλαμβανομενος ὑπατη ὑπατων παρυπατη ὑπατων λιχανος ὑπατων διατονος ὑπατη μεσων |
| πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | ||
| ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και |
| μεν οὐ μετριως ἠγωνιασαν , και προς την γην ἐπεχειρησαν καταπλειν : μετα δε ταυτα λογισαμενοι , διοτι κινδυνευσουσιν ἀπολεσθαι | ||
| , παλιν μετα των Μασσαλιωτων των του Ἡγεστρατου πολιτων μη καταπλειν Ἀθηναζε το πλοιον ἐπραττε , λεγων ὡς αὐτος τε |
| παραδωσειν : νυν δε προς τουτῳ και Ἀθηναιους ἀν τυχειν πολεμησειν μη βουληθεντας . οὐκ ἀν ἐν τυχῃ γιγνεσθαι σφισιν | ||
| . το δε αἰτιον , ὁ του δουναι κυριος ὀμωμοκε πολεμησειν ταις Μουσαις . Συκοφαντην σε το ἐραν πεποιηκε και |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
| ἐνουσαν ἐν τῳ στοματι , ἑαυτον ἀποσφαξαι περιβοητου της πραξεως γενομενης . . . : Περι Ἀσσαονος . Ἱστορει Ξανθος | ||
| ἀπαντησαι τοις ἐκ της πολεως ἐκχεομενοις μετα του βασιλεως : γενομενης δε μαχης ἰσχυρας , και των ἀριστεων δια τας |
| του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
| Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
| . ἀνακλαυϲομαι τε μεγαλα κἀνοιμωξομαι . ἀμφορη ἀνθρωπ ' , ἀπολεις με : των γαρ ἐκ της ποικιλης στοας λογαριων | ||
| . , καιει . θοιματιον ] το ῥουχον . . ἀπολεις ] ἡμας δηλονοτι δηλον . , ἐμε ἠ ἡμας |
| μεσην μεν τον εἰρημενον κοινον των δυο δια πασων , προσλαμβανομενον δε τον βαρυτατον και νητην ὑπερβολαιων τον ὀξυτατον , | ||
| ' ἀκοης ἀναληπτεον . ὁρους τοινυν ποιησομεθα τουτο θεωρειν πειρωμενοι προσλαμβανομενον μεν θ͵σιϚ : μεση δε ἐσται δ͵χη : νητη |
| . Περσαι δε ὑπο Πευκεστῃ ἐταχθησαν . Την δε Σογδιανων βασιλειαν Ὀρωπιος εἰχεν , οὐ πατριον ἐχων ἀρχην , ἀλλα | ||
| ἐαν παρα τοις ποσιν σου ἀποθανω , καταισχυνω σου την βασιλειαν : ἀει γαρ ἑξεις τους φιλους σου ἐναντιας σοι |
| τε των φωτων και του ὡροσκοπου , των τε λογον ἐχοντων προς αὐτους ἀστερων ἠ τοπων . δισωμων γαρ ὀντων | ||
| ἐστι τα οὑτως ἐχοντα προστιθησιν , ὁτι τινα των μη ἐχοντων λογικην οὐσιαν , οἱον τα ἀψυχα κατα τας ποιητικας |
| ὑμνους και τα ἀλλα οἱς ἐπιστημη και εὐσεβεια συναυξονται και τελειουνται . ἀει μεν οὐν ἀληστον ἐχουσι την του θεου | ||
| ' ὁσα ὑπο των θεων διιθυνονται βουλευματα των ἀνθρωπων , τελειουνται , ὁσα δε οὐ , οὐ τελειουνται . τουτο |
| εἰωθως ζην : ” σωματεμπορον με ὀντα ἐρωτᾳς εἰ βουλομαι σωματιον εὐωνον ἀγορασαι ; “ ὁ δε : ” ἐλθε | ||
| μονον της γωνιας , εἰς ἡν ἐρριφη γεννηθεν σου το σωματιον ; ἠ δηλον ὁτι ἀπο του κυριωτερου και περιεχοντος |
| δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | ||
| την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε |
| ἀλλ ' ἀναποδιζει , μεμνημενον τροπον τινα της προς ἀλληλα ἀντιπαθειας . ὁμοιως δε ἀν τις ἑψομενῃ τῃ κραμβῃ ἐπιψεκασειεν | ||
| των αὐτων μενωμεν ὑποδειγματων , μεγιστε αὐτοκρατορ , τον της ἀντιπαθειας ἐρευνησωμεν λογον . Κρανειας ἀκρεμων παρδαλιν ἐς φυγην τρεπει |
| Ἀριστοτελης ἐν τῳ περι ζῳων και Σπευσιππος παραπλησια φησιν εἰναι φαγρον , ἐρυθρινον , ἡπατον . τα παραπλησια εἰρηκε και | ||
| Μακηδονιῃ τε και Ἀμβρακιῃ μαλα πολλαι . Σειριου ἀντελλοντος ἐδειν φαγρον , ἐστι δε κεδνος ] Δηλῳ τ ' Εἰρετριῃ |
| σεσημειωται το ὀνειρον : κυπειρον , δια της ει διφθογγου γραφομενον : λεγεται δε και κυπειρον Δωρικως , τραπεισης της | ||
| λαυρεωνος : το ἐλαιων ἐλαιωνος σεσημειωται δια της αι διφθογγου γραφομενον κατα την παραληγουσαν , και φυλαττοντα το ω κατα |
| και το θερμον τοιουτοτροπως . το γαρ ψυχρον θερμῳ νοσηματι προστιθεμενον ἐπικουρει μεν το νοσημα , κτεινει δε το σωμα | ||
| δε αὐτος λογος ἐπι παντων , ἐφ ' ὡν το προστιθεμενον τῳ κατηγορουμενῳ οὐχ ὡς ὑπαρχον λεγεται τῳ ὑποκειμενῳ , |
| ἡ μελετη . θορυβου δε πολλου και γελωτος την ἀκροασιν κατασχοντος βοων ὁ Φιλαγρος και κεκραγως , ὡς δεινα πασχοι | ||
| δεκα παντες ἀναπηδησαντες ἐκωλυον αὐτον λεγειν . θορυβου δε πολλου κατασχοντος το συνεδριον και των μεν πλειστων ἀγανακτουντων , των |
| γαρ μαχαναι ] Ἠγουν οἱ θεοι παντα τα ἀγαθα ἀνθρωποις παρεχουσιν . Μαχαναι ] Βοηθειαι , χορηγιαι . Χερσι βιαται | ||
| διεγειρει . Ἀρης ἐπι Δια και Ἀφροδιτην και Ἑρμην ἁ παρεχουσιν οὑτοι εἰς το χειρον μετατρεπει . ὁ Ἀρης ἐπι |
| θαυμαζε ὡς και μεγαλοφωνως βοαν . ἀνα δ ' ἱστια τεινον προς ζυγον καρχασιου : καρχησιον το ἀνωτατον της κεραιας | ||
| ἀναψας ' . . . παντοθεν ἀπλαστῳ ψυχῃ πυρος ἡνια τεινον . . . . ἐκτεινας πυριον νουν ἐργον ἐπ |
| , καθιδρυθηναι δ ' ἐν τῳ κοσμῳ τῃ των εὐ παθοντων τιμῃ , παντων προθυμως ἀναγορευοντων θεον και κυριον εἰς | ||
| εἰναι των κατοιχομενων ἐπαινος , ἀλλα ὀλοφυρμος ὡς τα δεινοτατα παθοντων . πειρασθαι δε ἐν τῳ παραμυθεισθαι και ἐνδιδοναι του |
| ὁ μεντοι λογος και αὐτος ὁ συνων τῃ πραξει και ἐπιστατων οὐκ ἀν εἰη πραξις . Εἰ οὐν μη πραξις | ||
| την ἐκ δεξιων ἠ ἐξ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των ἐπιστατων και παραστατων , ὁπερ πως γινεται δηλωσομεν , ὁταν |
| ὁπως δοξω κρατειν ἐν λογοις . ὁρων δε τον ἀδελφον ἐλαυνομενον την μονην μεν οὐκ ἠγνοησεν ἐλπιδα , την σην | ||
| Οἱον δε νεφος εἰσι δι ' ἠερος ἀπλητοιο πνοιῃσιν μεγαλῃσιν ἐλαυνομενον Βορεαο , ἠμος δη νιφετος τε πελει και χειματος |
| ὁμοιως μεν Ἑλληνων , ὁμοιως δε βαρβαρων , ἀναγκαια και ἐμφυτος ἐν παντι τῳ λογικῳ γιγνομενη κατα φυσιν ἀνευ θνητου | ||
| . Ψυχρων γαρ ἠδη πνευματων ἐπιπνευσαντων , τονον μεν ἡ ἐμφυτος ἀπολαμβανει θερμοτης , την ἐν πασι δε συμμετριας ταις |
| ἐκρατησαν , ὡστε , εἰ χρη τι και παιξαι , δευτερον ἑαλω το Ἰλιον παλιν ἱππῳ καταστρατηγουμενον . Δημητριος Φαληρευς | ||
| , κἀν δοκωσι προς το βραχυ και παρον ἐπιτυγχανειν : δευτερον δε ὁτι προς Ῥωμαιους ὑμιν ὁ λογος ἐσται κἀμε |
| διαφανες και τινα κινησιν . φαινεται δη δια μεσου του διαφανους ὁρωμενα τα χρωματα , ἐαν δε ἐπ ' αὐτην | ||
| . το αὐτο δε και ἐπι του κατ ' ἐνεργειαν διαφανους ὁραται γινομενον . το μεν γαρ ὁραν , ὡς |
| Κροισῳ , ἠν στρατευηται ἐπι Περσας , μεγαλην ἀρχην μιν καταλυσειν : τους δε Ἑλληνων δυνατωτατους συνεβουλευον οἱ ἐξευροντα φιλους | ||
| ὑπαιθρου [ ἀρχης ] , και ἐν ἐλπιδι ἠσαν του καταλυσειν ἡμων την ἀρχην ἐν ταχει . λιμος δε πολυς |
| και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
| τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
| γινεσθαι , και μαλιστα το ἀνωθεν , και την κοιλιαν διατεινεσθαι και την βροχην ἁμα συμβαινειν των σιτιων και την | ||
| γενομενης , τινα μεν πυκνουσθαι και συστρεφεσθαι , τινα δε διατεινεσθαι . ὁσῳ γαρ συστρεφεται προς ἑαυτα πυκνουμενα τα μερη |
| λαβοντες παραβαλλομεν , ἡμερας μεν παρα τους ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ του Ἡλιου μοιρᾳ του γενεθλιου , νυκτος δε | ||
| τῃ ὡροσκοπουσῃ . ἐρχομαι εἰς το αὐτο κλιμα και εὑρισκω παρακειμενους τῃ ιʹ μοιρᾳ του Κριου ὡριαιους χρονους ιε και |
| ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
| βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
| προτροπη δεοντως γεγονεν . Ἐπει τοινυν μαλλον το κοινον και διατεινον ἐπι παντα της σοφιας ἀγαθον διαφαινεται , και ἡ | ||
| ἐν τῳ χωριῳ , το μεν πολυ βαρυνον τε και διατεινον αὐτο , το δε δριμυ διαβιβρωσκον τε και δακνον |
| μεν φλεγμηνῃ , πυκνοτερον λυειν , ἠν δε μη , ἀραιοτερον : κατα παντων δε των ἀρθρων ταυτα λεγω . | ||
| ἀκολαϲτα δε πολλακιϲ ἀναγινωϲκετωϲαν . Ἐπει δε ἐξ ἀφροδιϲιων πλειονων ἀραιοτερον και ψυχροτερον και ξηροτερον και ἀϲθενεϲτερον γινεται το ϲωμα |
| γαρ ἐτι ζεον και ὠγκωμενον το ἐνθεμα παραχρημα εἰς το ὑποδεχομενον ἐμβληθῃ , πασα ἀναγκη προ του την ἑνωσιν γενεσθαι | ||
| ἀλλα το των ἑρμηνεων γενος τας παρ ' ἑκατερων φωνας ὑποδεχομενον και διαπορθμευον προς ἑκατερους , συνηψεν αὐτων και συνεκερασεν |
| ἐπι ποσον τε διατεινουσιν ἐν τοις μαθημασι , και πως ὑπαρχουσιν ἐν αὐτοις , κατα τι τε διεστηκασι των ἐν | ||
| κατηγορων ἐκεινους τους λογους εἰπεν οἱ κατ ' αὐτου νυν ὑπαρχουσιν : ἁ γαρ ὡρισω συ δικαια , ὁτε Τιμαρχον |
| ἐκαθεζετο ἐπι του θρονου αὐτου ἐν εὐφροσυνῃ πολλῃ χαιρων και ἀγαλλομενος . ἠρωτησεν δε ὁ Ἁβρααμ τον ἀρχιστρατηγον : Κυριε | ||
| τιον δ ' ἀρα κηροθι μαλλον . ζωε δ ' ἀγαλλομενος συν ἐυσφυρῳ Ἠλεκτρυωνῃ , ᾑ ἀλοχῳ : ταχα δ |
| ὑπο ΘΕΚ . ὁμοιως δειξομεν ὁτι και πασων των ὁμοιως διαγομενων : ἡ ἀρα ΑΒ μεγιστη ὁραται . Παλιν ἐπει | ||
| τε της ΑΒ και ἑκαστης των ἀπο του Β σημειου διαγομενων εὐθειων ἐν τῳ ὑποκειμενῳ ἐπιπεδῳ , ἐτι δε ὁτι |
| μεν τοισι και ἁπαντες χρεωνται Φοινικες : μετα δε χρονου προβαινοντος ἁμα τῃ φωνῃ μετεβαλον και τον ῥυθμον των γραμματων | ||
| τε τιθεντων αὐτην παλιν ἱκανη τις ἐστι διαφωνια , καθως προβαινοντος του λογου διδαξομεν . τοινυν ἀδηλον τι ἐστιν ἡ |
| ἀνεχεσθαι ὑβριζομενοι . ὁ μεν γαρ Ἀλκιβιαδης ὑβρισθεις και μη ἀνασχομενος ἐπολεμησε τοις ὑβρισασιν , ὁ δε Ἀχιλλευς το αὐτο | ||
| στρατιας φυγειν παρακαλουντων και τον ἱππον αὐτῳ προσαγαγοντων , οὐκ ἀνασχομενος οὐδε ὑπαναστηναι την σφαγην περιεμενεν . ὁ δε Κηνσωρινος |
| Ἐξαγων ὁ στρατηγος τους στρατιωτας εἰς πολεμον , ἱλαρος ἐστω παραιτουμενος το στυγνον , ὡστε τα πολλα γαρ ἐκ της | ||
| . ἠ οὑτως : εὐπαιδευτως δε ποιεις ὀνομαζειν αὐτας Ἐρινυας παραιτουμενος : ἀλλως : ἀπαιδευτως φυλαττου ὀνομαζειν αὐτας . πως |
| , ἀναμνησθεντι του ποτε μοι συμβαντος ἐν Ἀλεξανδρειᾳ . εὐθεως παραγενομενου ἐκεισε γυναιον μοι προσηλθε μελλον ἀποθνησκειν , ἐχον διαθεσιν | ||
| Κυζικηνος , ὁτι Ἑλενου ἐκ της πατριδος εἰς την Ἠπειρον παραγενομενου θυοντος τε ἐπιβατηρια , ἡ βους οὐ καιριαν λαβουσα |
| κἀγω τε και συ συμποται γενοιμεθα . σοφαισι παλαμαις τεκτονων εἰργασμενον και πολλ ' ἐν αὑτῳ λεπτ ' ἐχον καδισκια | ||
| ἐσται το κλαπεν εὐμορφον , ἐρασμιον , ποικιλως και εὐτεχνως εἰργασμενον , ἐαν δε και ἀνευ του Ἀρεως ὁ Ἑρμης |
| λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
| Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |