| τὸν μόγον . ἐπαύρεσθαι : ἐὰν μὲν παροξυτόνως , ἔσται συντελικὸς ἀντὶ τοῦ ἀπολαῦσαι : ἐὰν δὲ προπαροξυτόνως , παρατατικὸς | ||
| ἐὰν γὰρ ὁ νῦν τελειωθεὶς καὶ παρακειμένην ἔχων τὴν συμπλήρωσιν συντελικὸς ὀνομάζηται πάντως ὁ ποῤῥωτέρω τούτου καὶ ὑπὲρ τοῦτο κείμενος |
| , τετύπατε , τετύπασι . Ἑνικά . Ἐτετύφειν : πᾶς παρακείμενος τρέπων τὸ α εἰς ειν ὑπερσυντέλικον ποιεῖ : εἰ | ||
| ἐντεταλμένον : καὶ προστεταγμένον , ἀπὸ τοῦ ἐφίημι : ὁ παρακείμενος ἐφῆκα : ὁ παθητικὸς ἐφέεμαι : καὶ πλεονασμῶ τοῦ |
| χρόνου γίνεται , ὁ ἐνεστὼς ἀπὸ τοῦ ἐνεστῶτος , ὁ ἀόριστος ἀπὸ τοῦ ἀορίστου καὶ ὁ μέλλων ἀπὸ τοῦ μέλλοντος | ||
| ' . . . . ἀτυχθείς : τεύχω ὁ δεύτερος ἀόριστος ἔτυχον ἐτύχην , ἡ μετοχὴ τυχείς καὶ πλεονασμῷ τοῦ |
| παίδων δορὸς Φοίβωι μ ' ἔπεμψαν ἐνθάδ ' ἀκροθίνιον . μέλλων δὲ πέμπειν μ ' Οἰδίπου κλεινὸς γόνος μαντεῖα σεμνὰ | ||
| εἱρκτή : ἐκ τοῦ εἵργω , τὸ κωλύω , ὁ μέλλων εἵρξω καὶ εἱρκτή . . . , : ἐκάπυσσεν |
| ἐλθόντες . τὸ μὲν παραχρῆμα : ἀντὶ τοῦ κατὰ τὸ ἐνεστώς . ἐξέλεξαν : ἤγουν ἀπῄτησαν . ἀνελκύσαντες τὰς ναῦς | ||
| κατ ' αὐτὸν γινόμενος μέλλων ἔσται , ἀλλ ' οὐχὶ ἐνεστώς . ὅθεν οὐδὲ τοῖς ἄλλοις χρόνοις ἐνδέχεται καταμετρεῖν τὸν |
| Ἴσως τις ὑμῶν οἴεταί μοι τὴν δουλείαν ὑφ ' ᾗ τέθεικα πάντα ἄνθρωπον , ἐξελεγχθήσεσθαι τῇ τῶν ἀρχόντων μερίδι καὶ | ||
| Ἑνικά . Τεθείκοιμι , τεθείκοις , τεθείκοι : τὸ ῥῆμα τέθεικα , ἡ μετοχὴ τεθεικώς τεθεικότος , καὶ τὸ εὐκτικὸν |
| λέξις ἀλλὰ δύο : καὶ δεῖ γράφειν : πόδ ' ἄμειψαν , ἤγουν μετέβησαν : ἀμείβειν γὰρ τὸν πόδα ἐστὶ | ||
| λέξις ἀλλὰ δύο : καὶ δεῖ γράφειν : πόδ ' ἄμειψαν , ἤγουν μετέβησαν : ἀμείβειν γὰρ τὸν πόδα ἐστὶ |
| στῶτος : τὸ μὲν γὰρ τύπτω δισύλλαβον , τὸ δὲ τέτυφα τρισύλλαβον , ὁ δὲ ὑπερσυντέλικος ἐπεὶ κατὰ πολὺ παρῆλθε | ||
| ἀπὸ τοῦ ὁριστικοῦ ἐνεργητικοῦ παρακειμένου τοῦ τέτυφα : τὸ γὰρ τέτυφα τραπέντος τοῦ α εἰς ω καὶ καταβιβασθέντος τοῦ τόνου |
| βραχείας ἄρχηται ὁ παρατατικός , ἀναδιπλασιάζεται ὁ παρακείμενος , ἔλεγον λέλεχα : ὥστε καὶ ὁ ἔπλεον βραχεῖαν ἔχει τὴν ἄρχουσαν | ||
| ξ , ὁ παρακείμενος διὰ τοῦ χ , λέγω λέξω λέλεχα : ὅτε δὲ διὰ ἀμεταβόλου ὁ μέλλων , ὁ |
| καταμετρεῖ τὸν παρῳχημένον , ἔσται ὁ ἐνεστὼς χρόνος κατὰ τὸν παρῳχημένον , γινόμενος δὲ κατὰ τὸν παρῳχημένον οὐκέτι ἔσται ἐνεστώς | ||
| καὶ ἦσθα καὶ ἦ διαφέρει . τὸ μὲν γὰρ ἦσθα παρῳχημένον δηλοῖ χρόνον , τὸ δὲ ᾖς τὸ μέλλοντα . |
| τὸ ὅπου κατὰ τάσιντῇδε . ἔχει καὶ τὸ οὐδαμοῦ , παρακείμενον τῷ οὐδαμός . ] Ἔστι καὶ συνύπαρξις τῶν εἰς | ||
| μὲν γὰρ ά συζυγία διὰ τοῦ Φ προάγει τὸν ἐνεργητικὸν παρακείμενον τέτυφα λέλειφα , ἡ δὲ βʹ διὰ τοῦ Χ |
| κατὰ μόνον μουνὰξ ὀρχήσασθαι : ἢ τὴν σύνθεσιν τῆς λέξεως ἐναλλάττουσιν ὡς παρὰ Σοφοκλεῖ , οἱ γὰρ γύνανδροι καὶ λέγειν | ||
| - δὰν δὲ τὸ ζητούμενον ἐξετάζωσι , τότε τὴν τάξιν ἐναλλάττουσιν , ὥσπερ ἐν τῷ ἐμπίπτοντι στοχασμῷ , καὶ ὁ |
| τὸ ἔρχομαι , καὶ τὸ παθητικὸν ἵκομαι , καὶ ὁ παρατατικὸς ἱκόμην ἵκου ἵκετο , καὶ κατὰ συγκοπὴν , ἷκε | ||
| τὸ πληρῶ , καὶ τὸ παθητικὸν πλῆμαι , καὶ ὁ παρατατικὸς ἐπλήμην , ἔπλησο , ἔπλητο , καὶ ἀφαιρέσει τοῦ |
| εἰς η ἤϊα , ἀφ ' οὗ καὶ ὁ μέσος ὑπερσυντελικὸς ἠίειν , ἀφ ' οὗ τὸ ἀπηίειν , καὶ | ||
| ἦσαν : ἀπὸ τοῦ δέω τὸ δεσμεύω : ὁ παθητικὸς ὑπερσυντελικὸς , ἐδεδέμην : τὸ τρίτον τῶν πληθυντικῶν ἐδέδεντο : |
| αὐτοῖς ὅτε περὶ τούτου ἡ σκέψις ἦν , τὸν δὲ ἐνεστῶτα διὰ τὸ καὶ νῦν ἔτι δοκεῖν . θ δοκοῦντα | ||
| ἀλλὰ κατὰ πλάτος λέγεσθαι . μόνον δὲ ὑπάρχειν φησὶ τὸν ἐνεστῶτα , τὸν δὲ παρῳχημένον καὶ τὸν μέλλοντα ὑφεστάναι μέν |
| τῷ ἐνεστῶτι . Γνώτην . ῥήματος δεύτερος ἀόριστος . τὸ θέμα ἄδηλον : οὐ γὰρ εὑρέθη ἐπὶ τρίτης συζυγίας , | ||
| οὖν τοῦ δεῖνος ἔξωθεν ἡ κλίσις ; ἄμεινον οὖν ἦν θέμα καταλιπεῖν , ἢ ἀποκοπὴν τοῦ ὁδεῖνα , ἵνα καὶ |
| πεποίημαι , νενόηκα νενόημαι : ὅτε μέντοι ἐστὶν ἀπὸ βαρυτόνων θεμάτων ὁ εἰς κα παρακείμενος , τὸ ς προσλαμβάνει ἐν | ||
| γράφεται διὰ τοῦ ι : ἀεὶ γὰρ οἱ ἀπὸ βαρυτόνων θεμάτων δεύτεροι ἀόριστοι βραχεῖαν θέλουσιν ἔχειν τὴν παραλήγουσαν . διὰ |
| Χ ἀεὶ ἐκφέρεται λέλεχα , πέπλεχα : ἔτι καὶ ὁ παθητικὸς παρακείμενος τῆς τοιαύτης συζυγίας διὰ τοῦ Γ καὶ Μ | ||
| , ὁ μέλλων ἕσω , ὁ παρακείμενος εἷκα , ὁ παθητικὸς εἷμαι καὶ ἡ μετοχὴ εἱμένος , οἷον : εἱμένος |
| . Ἑνικά . Τιθείς , τιθεῖσα , τιθέν : πᾶν ῥῆμα εἰς ν λῆγον μετὰ φυσικῆς μακρᾶς μὴ ἔχον τὸ | ||
| παρὰ τὸ βάλλειν εἰς στόμα . Βλάπτω , βρῶ ἐστὶ ῥῆμα ὁμοίως δηλοῦν τὸ ἐσθίω : καὶ μεταθέσει τοῦ ρ |
| : ἦν δ ' οὐκ εὔροον . Ἐγνώσθη τὸ εἶναι ποῤῥωτέρω τὴν φύσιν τοῦ νοσήματος ἢ ὑπὸ τὸ δέρμα : | ||
| Θήρων εἰς τὸ ἀκρότατον τοῦ θαύματος ἰὼν οὐκ ἂν ἔχοι ποῤῥωτέρω ἐλθεῖν : πάντες γὰρ καὶ σοφοὶ καὶ ἄσοφοι μὴ |
| , παρακειμένου πρὸς ὑπερσυντέλικον ἄλλην , μέσου παρακειμένου πρὸς μέσον ὑπερσυντέλικον , ἑτέραν , καὶ ἄλλην ἀορίστου πρὸς μέλλοντα : | ||
| τὸν παρακείμενον , εἰ δὲ πρὸ πολλοῦ , ποιεῖ τὸν ὑπερσυντέλικον : παραφυλακτέον ἐν ταῖς συντάξεσι καὶ οὐ ῥητέον γέγραφά |
| τὸ ποτέ τῷ ἐν χρόνῳ εἶναι , τὸ δὲ εἶναι ἀπαρέμφατον ῥῆμα . Μηκύνας οὖν ὁ Ἀριστοτέλης τὸν περὶ τῶν | ||
| , εἰ μὴ ὁ ἐνεστὼς καὶ ὁ παρατατικός : τὸ ἀπαρέμφατον ζευγνύναι ἐνεργητικὸν καὶ ζεύγνυσθαι παθητικόν : καὶ ἐπὶ τῶν |
| οὐχ ὁ αὐτός : μέρος μὲν γὰρ ὁ κατὰ τὸ μετρηθὲν ὑγρόν , ὄργανον δὲ ὁ κατὰ τὸ μετρητικὸν ἀγγεῖον | ||
| δίπηχυ ἢ τρίπηχυ : ἐπεὶ καὶ τὸ σῶμα τὸ φυσικὸν μετρηθὲν γίγνεται ποσόν τι , καὶ ὁ τόπος κατὰ συμβεβηκός |
| παλαιὸν ἡμῖν μηδένα ξένον μυεῖσθαι , βουληθεὶς μυεῖσθαι , γίνεται Πυλίου θετὸς υἱός : τούτου δ ' ὄντος τοιούτου , | ||
| γήρᾳ , τὴν Ἀγαμέμνονος ἐποιούμην εὐχήν , ἣν ὑπὲρ τοῦ Πυλίου ἐκεῖνος πεποίηται τὴν Νέστορος μὲν πολιὰν ἕτερόν τινα νέον |
| ἀγωνίαν . . ΚΑΤΑΔΥΜΕΝΑΙ . Δύμεναι , καὶ εἰσελθεῖν : δῦμι , ὁ βʹ ἀόριστος ἔδυν , ἡ μετοχὴ ὁ | ||
| οὐκ ἔξεστιν εἰσιέναι οὐδὲ εἰσδῦναι πᾶσιν . ἀπὸ τοῦ δύω δῦμι δύσω δέδυκα δέδυμαι δέδυται δυτός καὶ ἄδυτος , . |
| ΑΝΩ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς συστέλλει τὸ Α : λιμπάνω ἁνδάνω λαμβάνω , πλὴν τοῦ ἱκάνω κιχάνω . Τὰ εἰς ΙΣ | ||
| Χίοις εἶπε διότι λήψομαι ὅ τι ἂν παρά τινος ὑμῶν λαμβάνω τούτοις τοῖς μέτροις καὶ σταθμοῖς καὶ λαβὼν τὰ ἱκανὰ |
| ? . } οὐκ ἀπήντων οὐδαμοῦ τῶι Φαιδίμωι : αὐτὸϲ μεμένηκεν , δεῦρ ' ἀναϲτρέψαϲ ? πάλιν . } πολὺ | ||
| μὴ λαμβανέτωσαν οὗτοι τὸ δικαστικόν : ἀδίκαστος γὰρ ἡ δίκη μεμένηκεν αὐτοῖς . Μάτην οὖν ἀνεληλυθότες ὦσι γέροντες ἄνδρες οὕτω |
| ὅ τε χαρακτὴρ τοῦ στοιχείου καὶ τὸ ὄνομα , οἷον Ἄλφα : φωνήεντα δέ ἐστι τῶν στοιχείων ἑπτά , α | ||
| δὲ τὸ φάγε : καὶ πάλιν : διάτι προτάσσει τὸ Ἄλφα τῶν ἑτέρων εἴκοσι τριῶν γραμμάτων ; διότι ἀφ ' |
| ἐπὶ ταὐτὰ ὑπὸ τῶν αὐτῶν ἐδόθη . Τὰ μὲν οὖν παρεληλυθότα τῶν εἰρημένων πλὴν βραχέων ἐπιδέδεικται τὰ διὰ νοῦ δεδημιουργημένα | ||
| τὸν μέλλοντα χρόνον ἐκληρώσατο , αἱ δ ' ἄλλαι τὸν παρεληλυθότα : καὶ ὅτι μόνη περὶ τὸ δικανικόν τε καὶ |
| διὰ τῆς αι διφθόγγου γράφονται : οἷον , χαίρω , χαρῶ : αἴρω , ἀρῶ : γεραίρω , γεραρῶ : | ||
| ἐπὶ τὸ πλεῖστον : φανῶ φαίνω : ξανῶ ξαίνω : χαρῶ χαίρω : εἶπον ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον διὰ τὸ |
| . οὐκοῦν ἐν τῷ μεταξὺ τῆς βολῆς χρόνῳ τὸ μὲν παρατατικὸν ἀξίωμα ” ἅπτεται ἡ σφαῖρα τῆς ὀροφῆς “ ψεῦδός | ||
| συνάγονται . Ἔχεις τοιγαροῦν τέτταρας χρόνων οἰκειότητας , ἐνεστῶτος πρὸς παρατατικὸν μίαν , παρακειμένου πρὸς ὑπερσυντέλικον ἄλλην , μέσου παρακειμένου |
| ἀποβάλῃς τὸ ε καὶ τρέψῃς τὸ α εἰς ω μέγα τύψω γίνεται . Τὸ ἐὰν τύπω χρόνου μέν ἐστιν ἀορίστου | ||
| ἔχουσιν : ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τοῦ τύπτω ὁ μέλλων ἐστὶ τύψω διὰ τοῦ Ψ , οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ λείβω |
| χρονικῶς ἢ συλλαβικῶς θέλουσι μεγεθύνεσθαι , συλλαβικῶς μέν , οἷον τύπτω ἔτυπτον , γράφω ἔγραφον , λέγω ἔλεγον , χρονικῶς | ||
| τῇ ληγούσῃ , οἷον ἔχει καὶ ὁ ἐνεστὼς αὐτοῦ : τύπτω τέτυπα , λείβω λέλειβα . Δι ' ἣν αἰτίαν |
| Ἀττικοῖς ὀξύνονται . Πᾶν ῥῆμα εἰς Ω μονοσύλλαβον περισπᾶται : ζῶ κλῶ κνῶ θλῶ δρῶ , ἐὰν δρῶ , ἐὰν | ||
| προσόδων εἰς ταῦτα ἐκποιουσῶν , οὐ καθάπερ ὑμῶν ἔνιοι δεκαζόμενος ζῶ καὶ μοιχεύων . καὶ κατέλεξέ τινας ἐπ ' ὀνόματος |
| , πειθαρχῶ , συμφωνῶ - , ἀποδημῶ , ὑπομένω , κολάζομαι μαστίζομαι , μετέρχομαι , προπέμπω , ἀπολαύω , μέμφομαι | ||
| εἰσι τοῖς ἐνεστῶσι καὶ παρατατικοῖς τῶν παθητικῶν : τὸ γὰρ κολάζομαι πρὸς τὴν σύνταξιν ἔχει τὴν διάθεσιν : ἐὰν γὰρ |
| τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου γίνεται καὶ αὐτός : ἐκ γὰρ τοῦ τέτυμμαι , ἐὰν ἀποβάλῃς τὸ κατ ' ἀρχὰς Τ καὶ | ||
| τοῦ φα εἰς μαι καὶ προσλαμβανομένου ἑτέρου μ , τέτυφα τέτυμμαι . Τοῦτο γάρ σοι κοινῶς περὶ τῶν παθητικῶν παρακειμένων |
| καὶ ἄγαμαι καὶ πλεονασμῷ τοῦ υ Αἰολικῶς ἀγαυνὸς ὡς ναὸς ναυός . Ἄρατος ἀγῶν ὁ Διόνυσος . ἀγανοῖς : προςηνέσιν | ||
| τόνος τοῦ ἀγαυός , οὐκ Αἰολικῶς , ὡς ναός , ναυός . Ἁβρός , ὁ κούφως βαίνων , κατὰ στέρησιν |
| τῷ χρώματι . εἰ δὲ τὴν κατὰ φύσιν χρόαν ἀκριβῶς φυλάττον ὑπόστασιν λευκὴν καὶ λείαν καὶ ὁμαλὴν καὶ πολλὴν ποιοῖτο | ||
| τῷ χρώματι . εἰ δὲ τὴν κατὰ φύϲιν χρόαν ἀκριβῶϲ φυλάττον ὑπόϲταϲιν λευκὴν καὶ λείαν καὶ ὁμαλὴν καὶ πολλὴν ποιεῖ |
| παρὰ τὸ λίαν μᾶν : ἢ παρὰ τὸ λάπτω τὸ σημαῖνον τὸ ἀπὸ δίψης φλέγομαι . Λαῖτμα : τὸ χάσμα | ||
| νῶ νήθω , κνῶ κνήθω : ἀλήθω τὸ αὐτὸ † σημαῖνον τῷ πρωτοτύπῳ . οὕτως Μεθόδιος , . , . |
| Ἔλλειψις δέ ἐστιν ἀποβολὴ φωνήεντος κατὰ τὸ μέσον οὐ ποιοῦντος συλλαβήν , οἷον ἀμνίον ἀντὶ τοῦ αἱμνίον , ἑταῖρος ἕταρος | ||
| καὶ ἡ κλητική . Πρόσκειται καὶ συναιρουμένη κατὰ τὴν τελευταίαν συλλαβήν διὰ τὸ Ἡρακλῆες : ἰδοὺ γὰρ τοῦτο εἰς ς |
| οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἐγγύτατα : καὶ ἔτι παρὰ τὸ ἀνώτερος ἐπίρρημά τι τὸ ἀνώτερον , οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἀνώτατα : | ||
| , πάνυ τιμίων . τὸ γὰρ “ ἐρι - ” ἐπίρρημά ἐστιν ἐπιτάσεως , ὡς τὸ “ ἐρίηρες ” καὶ |
| γράμμασιν ὃ μετενεγκὼν Χοιρίλος ἔμμετρον ἐποίησεν : ἐγὼ δ ' ἐβασίλευσα καὶ ἄχρι ἑώρων τοῦ ἡλίου φῶς , ἔπιον , | ||
| Χοιρίλον ἔμμετρον ποιήσαντα . εἶναι δὲ τοῦτο : ἐγὼ δὲ ἐβασίλευσα καὶ ἄχρι ἑώρων τοῦ ἡλίου τὸ φῶς , ἔπιον |
| δὲ ἀπὸ Λίγυος τοῦ Ἀλεβίωνος ἀδελφοῦ , ὃς Ἡρακλέα κωλύων ἀπερχόμενον ἐπὶ τὰς Γηρυόνου βοῦς ἀνῃρέθη . Εὐρώπης δὲ καὶ | ||
| καθήμενον ἢ κείμενον γυμνὸν ἀκίνητον ἕως ἑσπέρας , εἶτ ' ἀπερχόμενον εἰς τὴν πόλιν : χαλεπώτατον δ ' εἶναι τὸ |
| γὰρ ἔνερθεν γῆς ὀλέσας ψυχὴν κείσομαι ὥστε λίθος ἄφθογγος , λείψω δ ' ἐρατὸν φάος ἠελίοιο : ἔμπης δ ' | ||
| μὴ θανοῦμαί γ ' : εἰ δὲ μή , οὐ λείψω ποτέ . ὡς τοῦτ ' ἄραρε κοὐ μενῶ πόσιν |
| τριβόμενα : τὰ μὲν γὰρ ἐκφαίνει τὸ οἰκεῖον τὰ δὲ προσλαμβάνει τὸ ἀλλότριον . Ὁ δὲ λιβανωτὸς καὶ ἡ σμύρνα | ||
| ἱερογραμματέως τινὲς ἐπιγράφουσιν . Ἡ δὲ Ἐπιγόνου ἰδίως καλουμένη , προσλαμβάνει καὶ δρακοντίου ῥίζης ξηρᾶς δραχμὰς ὀκτώ : κἀγώ , |
| γίνονται δὲ κατὰ ἔνδειαν τοῦ ς καὶ κρᾶσιν ἔθου καὶ ἔδου , ἐπῄνες ' ἔργον καὶ πρόνοιαν ἣν ἔθου , | ||
| , ὁ βʹ ἀόριστος ἔδην , ὁ μέσος ἐδήμην , ἔδου , καὶ τὸ προστακτικὸν δοῦ , καὶ μετὰ τῆς |
| Ἀλλ ' οὖν ἐγὼ μὲν πᾶσι Πελοποννησίοις ἀεὶ πολεμήσω καὶ ταράξω πανταχῇ , καὶ ναυσὶ καὶ πεζοῖσι , κατὰ τὸ | ||
| ' : ἡ χάρις γὰρ οὐ μακρῶν λόγων δεῖται : ταράξω πέλαγος Αἰγαίας ἁλός . ἀκταὶ δὲ Μυκόνου Δήλιοί τε |
| . περιεγένοντο δὲ , οἷς ἐπέσκηψεν ἡ ὕλη παρὰ τὸν λάρυγγα . εἰ δέ ποτε παρὰ τὰ φωνητικὰ ὄργανα , | ||
| ' εἰ πληϲίον τοῦ λάρυγγοϲ ἢ κατ ' αὐτὸν τὸν λάρυγγα , ἔνεϲτι θεραπεῦϲαι , καὶ ἡμεῖϲ οὐκ ὀλίγουϲ ἰαϲάμεθα |
| λείπω τὸν αὐτὸν ἔχειν μέλλοντα : ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ ἐνεστῶτος ἀρχώμεθα , οὐδὲν ἀμφίβολον γίνεται : καὶ γὰρ τοῦ | ||
| τῶν ἀπαρεμφάτων . πάλιν γὰρ τὸ γράφειν , μεταληφθὲν ἐξ ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ κατὰ τὴν αὐτὴν φωνήν , ἐν τῇ |
| Φ , τύπτω , τύψω , τέτυφα , λείβω λείψω λέλειφα , γράφω , γράψω γέγραφα : καὶ τὰ τοιαῦτα | ||
| ὁ παρακείμενος ἔχει τὸ Φ , οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ λέλειφα , τέτερφα , γέγραφα , καὶ κέκλοφα , καὶ |
| μὴ ἀπὸ δύο συμφώνων ἄρχοιτο , ἢ ὄνομα προκατάρχοιτο : μίμνω κάμνω τέμνω . τὸ δὲ κρημνῶ περισπᾶται , ὅτι | ||
| , αὐτίκ ' ἀεικίσσουσιν ἐμὸν δέμας : εἰ δέ κε μίμνω , Τρῳαὶ καὶ Τρῶές με περισταδὸν ἄλλοθεν ἄλλαι αἶψα |
| ἐν ἱστορουμέναις λέξεσιν : ὡς ἔχει τὸ Αἴας , ὄνομα κύριον : τὸ αἶα ὃ δηλοῖ τὴν γῆν ἐκ τοῦ | ||
| ; Ὅτι , φησίν , πᾶσα ἡ κτίσις φοβεῖται τὸν κύριον , τὰς δὲ ἐντολὰς αὐτοῦ οὐ φυλάσσει . τῶν |
| . Δηὼ ὁ θεὸς παρὰ τὸ δαίω τὸ καίω , δηὼ δ ' ἡ γῆ παρὰ τὸ δαίω τὸ μερίζω | ||
| . Δηὼ ὁ θεὸς παρὰ τὸ δαίω τὸ καίω , δηὼ δ ' ἡ γῆ παρὰ τὸ δαίω τὸ μερίζω |
| ἐπεὶ πολὺς ὁ μεταξὺ γεγένηται χρόνος , καὶ τὸ ὑποχόνδριον καθεῖται : τότε γὰρ παρέχουσα τῷ βρέφει τὸν μαστὸν ἡ | ||
| ἐκ δὲ τούτου ὁ καλούμενος κεκρύφαλος ἤρτηται , ἐχόμενος δὲ καθεῖται ὁ προσαγορευόμενος ἐχῖνος , μετὰ δὲ τοῦτον τὸ πρός |
| αὐτοῖς , ὅτι τε ἀπὸ τελευτῆς ἤρξατο , εἰς ὃ καταλῆξαι ὤφειλεν ἐκεῖθεν ἀρξάμενος : ἀπὸ γὰρ τοῦ μετὰ τὸν | ||
| Διὰ τὸ τὸν κλῆρον τῆς στρατείας ἐν Ταύρου δ κγ καταλῆξαι , οἴκῳ Ἀφροδίτης καὶ Σελήνης ὑψώματι , καὶ ὑπὸ |
| , τοῦτο διόπτρα λέγεται καὶ κράτησις Ἡλίου . κρέμασον τὸν ἀστρόλαβον ἐπὶ τῷ σῷ δακτύλῳ ἱστάμενος κατέναντι τῆς ἀκτῖνος Ἡλίου | ||
| δ ὡρῶν ἰσημερινῶν τοῦ μεσονυκτίου , ἐπειδήπερ ἐμεσουράνει κατὰ τὸν ἀστρόλαβον ἡ τελευταία μοῖρα τοῦ Κριοῦ τοῦ μέσου ἡλίου ἐπέχοντος |
| τὸν μεταξὺ τοῦ τε Παλατίου καὶ τοῦ Καπιτωλίου τέτταρσι μάλιστα μηκυνόμενον σταδίοις αὐλῶνα , ὃς καὶ μέχρις ἐμοῦ Τυρρηνῶν οἴκησις | ||
| καὶ αἱ ὁμόκοιτοι αὐτῶν γυναῖκες τρομέουσι τὸν χρόνον τείνοντα καὶ μηκυνόμενον τῇ τῶν ἡμερῶν περιφορᾷ , τὸν ἡμερόλεγδον , ἤτοι |
| δ ' ἐπίθεσθε βέβηλοι , φεύγοντες δικαίων θεσμούς , θείοιο τιθέντος πάντες ὁμῶς : σὺ δ ' ἄκουε , φαεσφόρου | ||
| πρώτου ψηφίσματος ἢ νόμου τό τε ὄνομα τοῦ ψηφιζομένου ἢ τιθέντος τὸν νόμον , καὶ δὴ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ |
| βίβλῳ κατέταξεν , κατὰ μέρος ἐπισκοπήσωμεν ἀπὸ τοῦ τύπτω καὶ λείβω τὴν ἀρχὴν ποιησάμενοι , ἀφ ' ὧν καὶ αὐτὸς | ||
| παρακείμενος τὸ Φ , τύπτω , τύψω , τέτυφα , λείβω λείψω λέλειφα , γράφω , γράψω γέγραφα : καὶ |
| τοῦ κλυτάν , μακροτέρα δ ' ἐστὶ τῆς βραχείας ἐξ ἀφώνου τε καὶ ἡμιφώνου καὶ φωνήεντος συνεστῶσα . τὸ δὲ | ||
| τίς ἐγγυᾶσθαι τὰ μέλλοντ ' ἔσεσθαι ; σοῦ δ ' ἀφώνου κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους ἐν ταῖς ἐκκλησίαις καθημένου |
| Χρύσην , καὶ τὰ ὅμοια . Διπλασιασμός ἐστι τοῦ αὐτοῦ συμφώνου προσθήκη ἐντὸς τῆς πρώτης καὶ τελευταίας συλλαβῆς οὐ ποιοῦντος | ||
| , πεπών περιεκτικόν . Τὰ εἰς ΡΩΝ μετ ' ἐπιπλοκῆς συμφώνου , εἰ μὴ εἴη περιεκτικὰ , ἢ ἐπὶ πόλεων |
| οἱ δὲ οὕτως ὑφ ' ἕν : τί κομπῶ καὶ φλυαρῶ παρὰ τὸν δέοντα καιρὸν , ἵνα τὴν κατά ἀντὶ | ||
| ] , οἶμαι . καταλέλοιπεν οἰκίαν , οὐ ? ? φλυαρῶ ? ? ? [ , τόν τ ' ] |
| ἐσόμενον , καὶ ἑξῆς ὁμοίως . τοῦ δὲ γεγονότος χρόνου παρῳχηκότος ὄντος καὶ τοῦ ἔσται μέλλοντος πῶς ἔσται τι ἐν | ||
| διαπλάττειν δεῖ καὶ αὖθις δῆσαι . εἶτα μετὰ ταῦτα ἐνναημέρου παρῳχηκότος καιροῦ ταῖς νάρθηξι χρήσασθαι . ἐπεὶ οὖν τὰ εἰωθότα |
| μᾶλλον πᾶν τὸ κατὰ τὸ πέρας τῆς σανίδος τετραγώνοις ἐκκοπαῖς ἐκκεκομμένον πρὸς ἀσφαλῆ τὴν εἰς αὐτὸ τοῦ τονίου ἔνθεσιν . | ||
| ἡμῖν ὁ ἀγών , ὑπὲρ ἀρχῆς καὶ δυναστείας τὸν ὀφθαλμὸν ἐκκεκομμένον , τὴν κλεῖν κατεαγότα , τὴν χεῖρα , τὸ |
| , κατὰ τὸν ὀφθαλμὸν συνιστάμενον : γίνεται δὲ παρὰ τὸ λάω τὸ βλέπω καὶ τοῦ μὴ ἀπαγορευτικοῦ : καὶ γὰρ | ||
| γέγονε δὲ τοῦτον τὸν τρόπον κατὰ τὸν Ὦρον : ἔστι λάω τὸ σημαῖνον τὸ θεωρῶ , ἐξ οὗ καὶ ἀλαός |
| ταῖς τρισὶ ταύταις περισπωμέναις συζυγίαις ἐκφέρονται : οἵ τε γὰρ ἐνεργητικοὶ αὐτῶν παρακείμενοι διὰ τοῦ η προάγονται , πεποίηκα , | ||
| γίνεται εἰ μὴ μόνοι οἱ παρακείμενοι καὶ ὑπερσυντέλικοι , οἱ ἐνεργητικοὶ δηλονότι καὶ οἱ παθητικοὶ καὶ οἱ μέσοι : τὰ |
| μετοχὴ τοῦ μέσου παρακειμένου καὶ ὑπερσυντελίκου γίνεται ἀπὸ τοῦ μέσου παρακειμένου τοῦ τέτυπα τροπῇ τοῦ α εἰς ως , τὸ | ||
| καὶ τῆς Χαλκίτιδος νήσου . ἐκλήθη δὲ ἀπὸ Χάλκιδος τοῦ παρακειμένου ποταμοῦ , ὡς οἱ ἱστορικοὶ ἅπαντές φασι . Χαλκητόριον |
| τὸ Β ὑπάρχει , τούτῳ παντὶ τὸ Α ὑπάρχει , παραλογίζομαι : καὶ τὸ Β γὰρ εἰ ὑπάρχει τῷ Γ | ||
| σύνθεσιν ἀπαφῶ : ἔνθεν τὸ ἀπαφίσκω , τὸ ἀπατῶ καὶ παραλογίζομαι . ἢ ἡ ἀπὸ τὸ ἄπωθεν δηλοῖ : καὶ |
| μέλλων , καὶ τὴν παραλήγουσαν αὐτοῦ ἐκτείνει ὁ ἀόριστος , κερῶ ἔκειρα , τελῶ ἔτειλα . ἔτυψας , ἔτυψε . | ||
| ἀκέραιος , ὁ ἀόργητος καὶ ἀβλαβής . ἢ ἐκ τοῦ κερῶ , τὸ μιγνύω , κιρνῶ καὶ ὥσπερ παρὰ τὸ |
| ἐπὶ τὸ ὀξὺ κειμένου πυκνοῦ βαρύτατος . Οἱ δὲ τὸν τόνον περιέχοντες ἀμφότεροί εἰσι πυκνοῦ βαρύτατοι , τίθεται γὰρ ὁ | ||
| παρυπάτη ἐν διεσιαίῳ . λιχανὸς μὲν οὖν ἐστιν ὀξυτάτη ἡ τόνον ἀπὸ τοῦ ἑτέρου ἀπέχουσα τῶν τὸ τετράχορδον περιεχόντων , |
| οἱ Στωϊκοὶ τὸν μὲν ἀποφαντικὸν λόγον ἀξίωμα , τὸν δὲ εὐκτικὸν ἀρατικόν , τὸν δὲ κλητικὸν προσαγορευτικόν , προστιθέντες τούτοις | ||
| θεωρίαν . τοῦ δὲ λόγου πολλά εἰσι μέρη , ἀποφαντικὸν εὐκτικὸν κλητικὸν προστακτικὸν πυσματικόν , καὶ ἄλλα δέ ἐστιν , |
| ἀσυμμετρίας ἐξειπόντα τοῦτο παθεῖν ἔλεξαν . . . φασὶ γοῦν Ἵππαρχον τὸν Πυθαγόρειον αἰτίαν ἔχοντα γράψασθαι τὰ τοῦ Πυθαγόρου σαφῶς | ||
| οὐκ εὔδηλον ὅτι φύσει πᾶσι τοῖς τοιούτοις ἔργοις ἐπολέμουν ; Ἵππαρχον γὰρ τὸν Χάρμου , οὐχ ὑπομείναντα τὴν περὶ τῆς |
| , ἐξ ἀνάγκης χρονικῶς ἐμεγεθύνθη , καὶ τούτου χάριν φύσει μακρὸν ἔχει τὸ ι . Πρόσκειται ἀνωτέρω καὶ χωρὶς τῶν | ||
| τιθέντα , οὐδὲ τῆς κατὰ τὴν συντομίαν ἀρετῆς ἐκπεσεῖν : μακρὸν γὰρ οὐχ ἁπλῶς τὸ μακρὸν , ἀλλ ' ὅσον |
| δὴ πάντως ὀφείλει συντετάχθαι τοῦ αὐτοῦ προσώπου ῥῆμα , ἐμαυτοῦ ἔτυψα παῖδα . ἀλλ ' εἰ καὶ ἡ συντασσομένη αἰτιατικὴ | ||
| , ὡς εἰ καὶ ἔλεγεν οὕτως , ἐγὼ ἐμὲ αὐτὸν ἔτυψα . τοῦ οὖν ῥήματος συνόντος τῇ πλαγίᾳ πτώσει κατὰ |
| ἐκαλεῖτο , καὶ κύνες οἱ ἀπ ' Ἀντισθένους . καὶ κυνίζειν καὶ κυνισμὸς καὶ κυνικὸς καὶ κυνώδης καὶ κυνοῦχος , | ||
| , οὕτως μηδὲ νυνί , ὅτε καὶ τὸ φιλοσοφεῖν συντόμως κυνίζειν λέγεται καὶ ὁ ὧδε φιλοσοφῶν κύων καὶ ἡ φιλοσοφία |
| , ἔξω φρενῶν εἰμι . , ἄφρων εἰμί , μαινόμενος ὑπάρχω , παραφρονῶ . κύων ] σκύλος . . ἔπαιξε | ||
| [ ἀηθέσσω ] ἀήθεσσον , ἀηθέσσω δέ ἐστι τὸ ἀήθης ὑπάρχω : καὶ χωρὶς τοῦ ἐν τῇ συνηθείᾳ [ ] |
| ἀπὸ τοῦ δώσω ἔδωσα καὶ ἥσω ἧσα : ἀλλά φαμεν σεσημειῶσθαι τοὺς τρεῖς τούτους ἀορίστους ἐν τοῖς εἰς μι , | ||
| εἰ γένοιτο πλύνης διὰ τοῦ τος κλίνεται . Δοκεῖ δὲ σεσημειῶσθαι τὸ Σκύθης Σκύθου : ἔχει δὲ ἀπολογίαν , ὅτι |
| μοι πρᾶγμα πάλαι μὲν σπουδῆς ἠξιωμένον , τέλος δὲ οὔπω λαβὸν ἐπὶ πέρας ἄγειν . ἔστι δὲ κἀν τούτῳ τὸ | ||
| ἀγὼν αὐτοῖς χείρων γίγνηται : τῶν γὰρ κατηγορηθέντων τὸ μὴ λαβὸν ἀπολογίαν ὑπὸ τῆι ὀργῆι τῶν δικαστῶν καταλείπεται . καὶ |
| γυναικὸς γυνὴ τὴν αὐτὴν δέησιν , ἣν καὶ σύ μου χθὲς ἐδεήθης : δός μοί τι ἐπὶ τοῦτον τὸν ὑπερήφανον | ||
| ἐμαυτοῦ διανοίας ” , εἶπεν ” ὦ ἄνδρες , ἀπολελόγημαι χθὲς Ἀπολλωνίῳ τῷ γενναίῳ „ . „ ἠκούσαμεν ” ἦ |
| τοῦ συμποσίου κελεύσαντες τοὺς διακόνους καὶ πρὸ τῶν θυρῶν τοῦ ἀνδρῶνος ἀπελθεῖν διεφέροντό τε πρὸς ἀλλήλους ὑπὲρ τῆς καταγωγῆς τῶν | ||
| τῷ κόλπῳ . Οἱ κείμενοι κατ ' ἄλλος ἄλλο τοῦ ἀνδρῶνος καὶ τὸ ἀναμὶξ τῷ οἴνῳ αἷμα καὶ οἱ ἐκπνέοντες |
| δὲ γέγραφα πρὸ ὀλίγου : τοὐναντίον δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ ἐγεγράφειν σοι νῦν . Ὁ δὲ ἀόριστος ἐμπεριέχει τὸν παρακείμενον | ||
| δὲ οὐκ ἐλλέλειπται . μετὰ μὲν γὰρ τῶν ἄλλων ἣν ἐγεγράφειν πρὸς σὲ ἐπιστολήν , ἡτοίμαστο , πορευόμενος δὲ παρὰ |
| καὶ γάλα δοκέει ἐγγίνεσθαι : ὁκόταν δὲ οὗτος ὁ χρόνος ὑπερπέσῃ , οἵ τε τιτθοὶ ξυνισχναίνονται καὶ ἐλάσσονες γίνονται , | ||
| ἐπὶ τὰς ὥρας τὰς γεννητικὰς πολυπλασιάζειν : καὶ ἐὰν μὲν ὑπερπέσῃ ὁ ἀριθμὸς τὰς τξʹ μοίρας , ἀφελόντα κύκλον τὸν |
| τε καὶ Κλυταιμήστρας τόκος , ὄνομα δ ' Ὀρέστης : ἔρχομαι δὲ πρὸς Διὸς μαντεῖα Δωδωναῖ ' . ἐπεὶ δ | ||
| ἔργων τῶν ἐκ τῆς τέχνης , ἐπ ' αὐτὸ δὴ ἔρχομαι τὸ κεφάλαιον ὧν προὐθέμην . Ἆρα εἴ τις ὑψοῦ |
| Χαιρωνείας ὅσον τετταράκοντα σταδίους , διορίζειν δὲ τοὺς Ἀμβρυσέας καὶ Πανοπέας καὶ Δαυλιέας : κεῖσθαι δ ' ἐπὶ τῆς ἐμβολῆς | ||
| ᾗ νῦν Ἀθηναῖοι τὴν Πυθιάδα πέμπουσι : γενόμενον δὲ κατὰ Πανοπέας Τιτυὸν καταλῦσαι ἔχοντα τὸν τόπον , βίαιον ἄνδρα καὶ |
| μὴ ἔχων ἄνδρα ὃς ἔχοι ἂν λέγειν τὸ ” στύομαι τριέμβολον ” , ἀλλὰ μᾶλλον τὸ „ Ἀστυάναξ γέγονα . | ||
| Ἶριν αὐτήν , ὥστε θαυμάζειν ὅπως οὕτω γέρων ὢν στύομαι τριέμβολον . Διαρραγείης , ὦ μέλ ' , αὐτοῖς ῥήμασιν |
| ἐκφέρεται , οἷον ἄδω ᾄσω , πείθω πείσω , ἀνύτω ἀνύσω , ἀκούω ἀκούσω , τούτου χάριν καὶ ὅταν ἡ | ||
| καὶ νοουμένη . ἀνὴρ , παρὰ τὸ ἀνῶ ὅ ἐστιν ἀνύσω : ἀγασάμενοι , παρὰ τὸ ἀγάζω τὸ θαυμάζω : |
| : Ὕλλος ποταμὸς Λυδίας . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς λυ συλλαβῆς ἀρχομένη : διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται λύαιος : | ||
| εἰς ος δισύλλαβοι γενικαί : οἷον Αἴας ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὸν τόνον καὶ ἡ Αἴαντος , χάριτος ἔρωτος |
| ἀόριστος τὴν ον εἰς ω μεταβαλὼν καὶ τὴν ἐν ἀρχῇ κλιτικὴν ἔκτασιν ἀποβαλὼν δεύτερον μέλλοντα ποιεῖ πάντως περισπώμενον καὶ τὸ | ||
| τὸ ι δεχόμενον πρὸ τοῦ μ , τὴν ἐν ἀρχαῖς κλιτικὴν ἔκτασιν συστεῖλαν εὐκτικὸν γίνεται , τύπτομαι τυπτοίμην , ἐτυψάμην |
| τῆς τοιαύτης συζυγίας διὰ τοῦ Γ καὶ Μ ἐκφέρεται , λέλεγμαι , πέπλεγμαι : καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν : ἐπειδὴ ὁ | ||
| τὴν σύνταξιν τῶν στοιχείων τέτυμμαι , ὁμοίως λελέχαμαι λέλεχμαι εἶτα λέλεγμαι , ὡς ἐν τοῖς ἄλλοις τεχνικοῖς γράμμασι γινόμενοι σὺν |
| τί μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἡ συλλαβὴ ἡ ἐκ φωνήεντος καὶ συμφώνου συνεστηκυῖα δίφθογγος καλεῖται . Καὶ λέγομεν , | ||
| Κρᾶσις δέ , οἷον τὰ ἐμά τἀμά , καὶ ὅταν φωνήεντος φθειρομένου βραχέος ὁ χρόνος αὐτοῦ τῷ γειτονοῦντι βραχεῖ φωνήεντι |
| , τὸ διάλειμμα ποιεῖ , καὶ ἄνεσιν προσλαμβάνουσα κινεῖ ἕτερον παροξυσμόν , ἢ καὶ ἕτερον σκόπον ἔχουσα διὰ τὸ κατὰ | ||
| τετάρτης παροξύνοντες διπλασιασθέντες μέν , δυοῖν ἐφεξῆς ἡμέραις ἐπάγουσι τὸν παροξυσμόν , μία δ ' αὐτῶν ἡ διαλείπουσα . ὥσπερ |
| δὲ ὁ φεύγων ἀπὸ τοῦ διώκοντος , εἰ τὴν δίκην ἀπέφευγεν . Τοῦτ ' εἰς τὴν ἐπακτροκέλητα ἐμβιβάζει . Πλοῖον | ||
| , οὗτος ἐνίκα : ὅτε δὲ ἴσαι , ὁ φεύγων ἀπέφευγεν , ὡς καὶ Θεοδέκτης ἐν τῇ Σωκράτους ἀπολογίᾳ . |
| τὸ ο . Τὸ τυπτοίμην χρόνου μέν ἐστιν ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ παθητικοῦ : γίνεται δὲ ἀπὸ τοῦ ὁριστικοῦ παθητικοῦ ἐνεστῶτος | ||
| . πάλιν γὰρ τὸ γράφειν , μεταληφθὲν ἐξ ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ κατὰ τὴν αὐτὴν φωνήν , ἐν τῇ προκειμένῃ συντάξει |
| νῦν πολλὴ χρεία . Ἡ δὲ δαϲεῖα τίθεται εἰϲ γράμμα φωνῆεν δαϲυνόμενον , οἷον ἡμέρα ὥρα καὶ εἰϲ τὰ ὅμοια | ||
| παραλῆγον φωνῆεν εἰς ε μεταβάλλειν : ἀλλὰ μὴν τὸ παραλῆγον φωνῆεν εἰς ε μεταβληθῆναι οὐ δύναται : τὰ γὰρ μεταβαλλόμενα |
| ἐλάμβανον , ἐπεὶ ὁ ποιητὴς ἔφη σὺ δ ' ἔρχεο δειελιήσας , οὐ νοοῦντες ὅτι λέγει τὸν δειλινὸν διατρίψας χρόνον | ||
| δειελινήν . ἔσσεται οὕτως ἄττα : σὺ δ ' ἔρχεο δειελιήσας δείλην γὰρ καλοῦσιν [ οἱ Ἀττικοὶ ] τὸ περὶ |
| ἄλλους , ἐνταῦθα τὸ ἐναντίον προσλαβὼν οὕτως ἐπάγει τὸ ἀκόλουθον ἐχειροτονήσατε τοῦτον πρότερον τὸ τί μὴ ποιήσοντα , εἶτα τὸ | ||
| , καὶ τῆς ἀρχῆς ἠμφεσβήτει , ἣν ὑμεῖς ἔμ ' ἐχειροτονήσατε , καὶ πολλὰ καὶ δυσχερῆ διὰ τοὔνομα συμβέβηκεν ἡμῖν |
| ηὔδαες ηὔδας , τὸ τρίτον ηὔδαε ηὔδα , καὶ τὸ προστακτικὸν αὔδαε αὔδα . Ὅμηρος : ἐξαύδα , μὴ κεῦθε | ||
| πρόσωπον τοῦ δευτέρου ἀορίστου τὴν ἐν ἀρχαῖς κλιτικὴν ἔκτασιν ἀποβάλλον προστακτικὸν γίνεται , ἔνυγον ἔνυγες ἔνυγε νύγε . τυπέτω . |
| μὴ διαστολὴν ἔχοι σημαινομένου , ὡς τὸ Κρότων βαρύνεται : ὀξυνόμενον γὰρ δηλοῖ ζωύφιον : ἢ χαρακτῆρι ὑπάγοιτο , ὡς | ||
| ΑΙΟΣ ἐθνικὰ : Ἀθηναῖος Θηβαῖος Ῥωμαῖος . σεσημείωται τὸ Ἀχαιός ὀξυνόμενον καὶ τὸ ἐρυσίχαιος προπαροξυνόμενον . Ἔτι τὰ τρισύλλαβα ἀπὸ |
| Λέγεται δὲ κατὰ τὴν Ξέρξου διάβασιν εἴκοσιν ἐτῶν εἶναι , βεβιωκέναι δὲ ἑβδομήκοντα δύο . φησὶ δ ' Ἀπολλόδωρος ἐν | ||
| Τίμαιος , ἐπειδὰν αὐτοῖς ἀπογηράσωσιν οἱ γονεῖς καὶ νομίσωσιν ἱκανὸν βεβιωκέναι χρόνον , ἄγουσιν αὐτοὺς ἐπὶ τὸν τόπον ἐν ᾧ |
| ἢ προτακτικὸν ὂν ἢ ὑποτακτικόν , οἷον ἔχω ἴσχω , μένω μίμνω , τέκω τίκτω , ῥέπω ῥίπτω . Τὰ | ||
| αὐτὸν εἶπεν : Ἀλλ ' ἐγὼ τέως νῦν ἄδειπνος οὐ μένω διὰ τό σέ μου ἀφορμὴν πᾶσαν λύειν . Ὅτι |
| ΕΥ ΜΑΛΑ ΟΙΣΘΑ . Ὅτι τὸ οἶσθα οὕτω κανονίζεται , εἴδω τὸ γινώσκω , ὁ μέλλων εἴσω , ὁ μέσος | ||
| . Ἡσίοδος ἐκ τοῦ ἥσις ἡ εὐφροσύνη , καὶ τοῦ εἴδω τὸ λέγω γίνεται Ἡσίοδος , ἐκβολῇ τοῦ ι καὶ |