| κατὰ μόνον μουνὰξ ὀρχήσασθαι : ἢ τὴν σύνθεσιν τῆς λέξεως ἐναλλάττουσιν ὡς παρὰ Σοφοκλεῖ , οἱ γὰρ γύνανδροι καὶ λέγειν | ||
| - δὰν δὲ τὸ ζητούμενον ἐξετάζωσι , τότε τὴν τάξιν ἐναλλάττουσιν , ὥσπερ ἐν τῷ ἐμπίπτοντι στοχασμῷ , καὶ ὁ |
| τῷ ἐνεστῶτι . Γνώτην . ῥήματος δεύτερος ἀόριστος . τὸ θέμα ἄδηλον : οὐ γὰρ εὑρέθη ἐπὶ τρίτης συζυγίας , | ||
| οὖν τοῦ δεῖνος ἔξωθεν ἡ κλίσις ; ἄμεινον οὖν ἦν θέμα καταλιπεῖν , ἢ ἀποκοπὴν τοῦ ὁδεῖνα , ἵνα καὶ |
| χρόνου γίνεται , ὁ ἐνεστὼς ἀπὸ τοῦ ἐνεστῶτος , ὁ ἀόριστος ἀπὸ τοῦ ἀορίστου καὶ ὁ μέλλων ἀπὸ τοῦ μέλλοντος | ||
| ' . . . . ἀτυχθείς : τεύχω ὁ δεύτερος ἀόριστος ἔτυχον ἐτύχην , ἡ μετοχὴ τυχείς καὶ πλεονασμῷ τοῦ |
| τὸ ἔρχομαι , καὶ τὸ παθητικὸν ἵκομαι , καὶ ὁ παρατατικὸς ἱκόμην ἵκου ἵκετο , καὶ κατὰ συγκοπὴν , ἷκε | ||
| τὸ πληρῶ , καὶ τὸ παθητικὸν πλῆμαι , καὶ ὁ παρατατικὸς ἐπλήμην , ἔπλησο , ἔπλητο , καὶ ἀφαιρέσει τοῦ |
| Ἴσως τις ὑμῶν οἴεταί μοι τὴν δουλείαν ὑφ ' ᾗ τέθεικα πάντα ἄνθρωπον , ἐξελεγχθήσεσθαι τῇ τῶν ἀρχόντων μερίδι καὶ | ||
| Ἑνικά . Τεθείκοιμι , τεθείκοις , τεθείκοι : τὸ ῥῆμα τέθεικα , ἡ μετοχὴ τεθεικώς τεθεικότος , καὶ τὸ εὐκτικὸν |
| εἰς η ἤϊα , ἀφ ' οὗ καὶ ὁ μέσος ὑπερσυντελικὸς ἠίειν , ἀφ ' οὗ τὸ ἀπηίειν , καὶ | ||
| ἦσαν : ἀπὸ τοῦ δέω τὸ δεσμεύω : ὁ παθητικὸς ὑπερσυντελικὸς , ἐδεδέμην : τὸ τρίτον τῶν πληθυντικῶν ἐδέδεντο : |
| χρονικῶς ἢ συλλαβικῶς θέλουσι μεγεθύνεσθαι , συλλαβικῶς μέν , οἷον τύπτω ἔτυπτον , γράφω ἔγραφον , λέγω ἔλεγον , χρονικῶς | ||
| τῇ ληγούσῃ , οἷον ἔχει καὶ ὁ ἐνεστὼς αὐτοῦ : τύπτω τέτυπα , λείβω λέλειβα . Δι ' ἣν αἰτίαν |
| στῶτος : τὸ μὲν γὰρ τύπτω δισύλλαβον , τὸ δὲ τέτυφα τρισύλλαβον , ὁ δὲ ὑπερσυντέλικος ἐπεὶ κατὰ πολὺ παρῆλθε | ||
| ἀπὸ τοῦ ὁριστικοῦ ἐνεργητικοῦ παρακειμένου τοῦ τέτυφα : τὸ γὰρ τέτυφα τραπέντος τοῦ α εἰς ω καὶ καταβιβασθέντος τοῦ τόνου |
| ἐκ παραγραφῆς . Σωπάτρου . Τέσσαρας μὲν ἀπαριθμεῖται τοὺς τοῦ παραγραφικοῦ τρόπους ὁ τεχνικός : τρεῖς δέ εἰσι τῇ ἀληθείᾳ | ||
| μὲν ἄνευ κατασκευῆς ἁπλῶς κατ ' ἀρχὰς τίθεται καὶ ἐν παραγραφικοῦ μοίρᾳ , ἐκεῖ δὲ ὡς ἑτέρως , οἷον ζωγράφος |
| ἄν τε περὶ τὰ συναλλάγματα , ἰδίως δὲ δικαίωμα τὸ ἐπανορθωτικὸν τοῦ ἀδικήματος , τουτέστιν ἡ ἐπὶ τῷ ἀδικήματι τιμωρία | ||
| χαριέντως αὐτὸ ἀναγινώσκοντες ἐξηγοῦνται οὕτως , τὸ δεύτερον ἴσως ὡς ἐπανορθωτικὸν λαμβάνοντες τοῦ προτέρου , ὡς ἂν εἰ ἔλεγεν ἐπιτιμῶν |
| δισχίλιοι αἰχμάλω - τοι , πρὸς ἃ ὁ Δημοσθένης τὸ παραγραφικὸν εἰσήγαγεν οὕτως εἰπών : εἰ μὲν ἦν σοι πρόδηλα | ||
| : ἐκεῖ μὲν γὰρ καὶ ἀξιωμάτων καθαιρετικὸν μεθώδευται τῷ φύσει παραγραφικὸν εἶναι καὶ φαίνεσθαι τὸν φεύγοντα προφασιζόμενον καὶ ὑφορώμενον τὴν |
| τὸ ποτέ τῷ ἐν χρόνῳ εἶναι , τὸ δὲ εἶναι ἀπαρέμφατον ῥῆμα . Μηκύνας οὖν ὁ Ἀριστοτέλης τὸν περὶ τῶν | ||
| , εἰ μὴ ὁ ἐνεστὼς καὶ ὁ παρατατικός : τὸ ἀπαρέμφατον ζευγνύναι ἐνεργητικὸν καὶ ζεύγνυσθαι παθητικόν : καὶ ἐπὶ τῶν |
| Αἰγύπτιοι . οἱ δὲ Μεγαβάροι Αἰθίοπες τοῖς ῥοπάλοις καὶ τύλους προστιθέασι σιδηροῦς , χρῶνται δὲ καὶ λόγχαις καὶ ἀσπίσιν ὠμοβυρσίνοις | ||
| ! ! ! ἔνιοι δὲ καὶ τετάρτην [ . ] προστιθέασι τὴν περὶ Φίλωνα καὶ Χαρμίδαν , τινὲς δὲ καὶ |
| ἀνήνηται : ἀναίνω ἀνανῶ , ὁ ἀόριστος ἤνηνα , τὸ ὑποτακτικὸν ἐὰν ἀνήνω , τὸ ὑποτακτικὸν παθητικὸν ἐὰν ἀνήνωμαι , | ||
| εἴδην , ἡ μετοχὴ εἰδείς , εἰδέντος , καὶ τὸ ὑποτακτικὸν ἐὰν εἰδῶ , ἐὰν εἰδῇς . πλείονα ] περισσότερα |
| λείπω τὸν αὐτὸν ἔχειν μέλλοντα : ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ ἐνεστῶτος ἀρχώμεθα , οὐδὲν ἀμφίβολον γίνεται : καὶ γὰρ τοῦ | ||
| τῶν ἀπαρεμφάτων . πάλιν γὰρ τὸ γράφειν , μεταληφθὲν ἐξ ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ κατὰ τὴν αὐτὴν φωνήν , ἐν τῇ |
| Σταθεύειν φασὶν Ἀττικοὶ τὸ κατὰ μικρὸν κᾴεσθαι , ἀπὸ τοῦ ἵστημι στήσω καὶ τοῦ αἴθω . . . εὔω τὸ | ||
| μι τροπῇ τῆς μι εἰς ς τὸ δεύτερον ποιεῖ , ἵστημι ἵστης , δίδωμι δίδως , ζεύγνυμι ζεύγνυς . τίθησι |
| κἂν μὲν γὰρ εὐεργέτημα μεῖζον ἐπιδείξῃ , ποιεῖ ἀντίστασιν : ἀντίστασις γάρ ἐστιν ἐξ ἀδικήματος ὁμολογουμένου ἀναφυομένη εὐεργεσία , ὡς | ||
| μετὰ ταῦτα κρίνεται φόνου τοῦ πατρός : ἐνταῦθα γὰρ ἡ ἀντίστασις τελεία , ὅτι τὴν τυραννίδα καθεῖλον , καὶ τὸ |
| ἐλθόντες . τὸ μὲν παραχρῆμα : ἀντὶ τοῦ κατὰ τὸ ἐνεστώς . ἐξέλεξαν : ἤγουν ἀπῄτησαν . ἀνελκύσαντες τὰς ναῦς | ||
| κατ ' αὐτὸν γινόμενος μέλλων ἔσται , ἀλλ ' οὐχὶ ἐνεστώς . ὅθεν οὐδὲ τοῖς ἄλλοις χρόνοις ἐνδέχεται καταμετρεῖν τὸν |
| μάλιστα δὲ τῇ ἀνατάσει ἐχρήσαντο ἐφ ' ὧν οὐ μόνον ἐξάρθρημα , ἀλλὰ καὶ κάταγμα τοῦ βραχίονος ἐγένετο . ἴδωμεν | ||
| αὐτῷ ὑπὲρ τὸ κάταγμα βρόχον περιτιθέναι , καὶ πρῶτον τὸ ἐξάρθρημα καταρτίζειν , εἶτα μετὰ τοῦτο τὸ κάταγμα . Ἀριστίων |
| τόν τε τῆς εὐθυδικίας καὶ τὸν δι ' ὃν ἡ παραγραφή : οἷον ἐγράψατο Τίμαρχος Αἰσχίνην παραπρεσβείας : ὁ δὲ | ||
| με ἐπὶ τούτοις κρίνεσθαι καὶ οὐ δεῖ ἰδιώτην ὄντα , παραγραφή ἐστιν . Ἡ προβολὴ γίνεται , ὡς καὶ ἐν |
| μακρὸν τῷ λόγῳ τῆς ἀρχούσης τῶν παρῳχημένων : οἱ γὰρ παρῳχημένοι χρονικῶς ἢ συλλαβικῶς θέλουσι μεγεθύνεσθαι κατὰ τὴν ἄρχουσαν , | ||
| ἐπὶ ἐνεστῶτος καὶ μέλλοντος : δι ' ὅτι γὰρ οἱ παρῳχημένοι οὐ παραλαμβάνονται ἐν ὑποτακτικοῖς , ἐν τῷ ἰδίᾳ περὶ |
| τὴν ἐκ τοῦ κατὰ φύσιν εἱρμοῦ παντοίως πρὸς μυρίας τροπὰς ἐναλλάττουσι τάξιν , οὕτως παρὰ τοῖς ἀρίστοις συγγραφεῦσι διὰ τῶν | ||
| τῇ διαιρέσει : ἐπειδὰν δὲ εἰς τὸ πεπραγμένον μεταβῶσιν , ἐναλλάττουσι τὰ κεφάλαια καὶ τῷ μὲν ἀνθορισμῷ καὶ συλλογισμῷ ὁ |
| ἀποβάλῃς τὸ ε καὶ τρέψῃς τὸ α εἰς ω μέγα τύψω γίνεται . Τὸ ἐὰν τύπω χρόνου μέν ἐστιν ἀορίστου | ||
| ἔχουσιν : ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τοῦ τύπτω ὁ μέλλων ἐστὶ τύψω διὰ τοῦ Ψ , οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ λείβω |
| λοιπὸν κατασκευάζουσι τὸν ἑαυτῶν παρακείμενον , οἷον ἤδη ἐπὶ τοῦ ἐλεύθω γίνεται : ἐπεὶ γὰρ ἀπὸ τοῦ ε ἄρχεται τὸ | ||
| Ἡρακλείδην , ὡς πατῶ πάτος , στείβω στίβος , οὕτως ἐλεύθω ἔλευθος , καὶ πλεονασμῷ τοῦ κ κέλευθος , ᾧ |
| δὴ πάντως ὀφείλει συντετάχθαι τοῦ αὐτοῦ προσώπου ῥῆμα , ἐμαυτοῦ ἔτυψα παῖδα . ἀλλ ' εἰ καὶ ἡ συντασσομένη αἰτιατικὴ | ||
| , ὡς εἰ καὶ ἔλεγεν οὕτως , ἐγὼ ἐμὲ αὐτὸν ἔτυψα . τοῦ οὖν ῥήματος συνόντος τῇ πλαγίᾳ πτώσει κατὰ |
| ἐστὶ τροπῇ τοῦ γ εἰς δ , ὁ δαμαστικὸς καὶ ὑποτακτικὸς τῶν θηλειῶν . ὅθεν καὶ τὰς παρθένους ἀδαμάστους λέγουσιν | ||
| τοῦ ἀορίστου γέγονεν , οὐκ ἀπὸ τοῦ μέλλοντος , ὁ ὑποτακτικὸς ἀόριστος , ὡς ἤλεγξεν ἡ πέμπτη συζυγία : ἔστι |
| συνίστασθαι αὐτὴν εἰ μὴ ὑποταγείη τοῖς προκειμένοις συνδέσμοις , εἴρηται ὑποτακτική . . Ὅτι δὲ καὶ ἐπ ' ἄλλων μερῶν | ||
| ὅμως μέλλοντος ἔχουσιν . Διατί ἡ ἔγκλισις ἡ ὑποτακτικὴ καλεῖται ὑποτακτική ; Καὶ λέγομεν , ὅτι ἐπειδὴ προτάσσονται τοῦ ῥήματος |
| οἱ Στωϊκοὶ τὸν μὲν ἀποφαντικὸν λόγον ἀξίωμα , τὸν δὲ εὐκτικὸν ἀρατικόν , τὸν δὲ κλητικὸν προσαγορευτικόν , προστιθέντες τούτοις | ||
| θεωρίαν . τοῦ δὲ λόγου πολλά εἰσι μέρη , ἀποφαντικὸν εὐκτικὸν κλητικὸν προστακτικὸν πυσματικόν , καὶ ἄλλα δέ ἐστιν , |
| , τετύπατε , τετύπασι . Ἑνικά . Ἐτετύφειν : πᾶς παρακείμενος τρέπων τὸ α εἰς ειν ὑπερσυντέλικον ποιεῖ : εἰ | ||
| ἐντεταλμένον : καὶ προστεταγμένον , ἀπὸ τοῦ ἐφίημι : ὁ παρακείμενος ἐφῆκα : ὁ παθητικὸς ἐφέεμαι : καὶ πλεονασμῶ τοῦ |
| ' ἐγένοντο στρατός : ἡ φράσις κατὰ σχῆμα : ἀπὸ πληθυντικοῦ γὰρ ἑνικὸν ἐπήγαγε . καὶ ἔστι τὸ ἐναντίον παρ | ||
| οὐ γὰρ ἐν ὑποκορισμῷ εἴρηκεν . παρήγαγε δὲ ἀπὸ τοῦ πληθυντικοῦ τοῦ οἱ νοῖ τὸ νοΐδιον ὑποκοριστικόν : τινὲς δέ |
| μάτην οἱ διάλογοι γίγνωνται . Ἀλλ ' ᾤμην εἰδέναι . Τρίτον δ ' ἔτος καὶ τέταρτον καὶ πέμπτον οὐχ οὕτως | ||
| τὸ μὴ ἐξεῖναι τῆς Ἀττικῆς ἐπιβαίνειν τὸν ὅλως φονεύσαντα . Τρίτον δ ' ἕτερον πρὸς τούτοις δικαστήριον , ὃ πάντων |
| γὰρ ἀεὶ τοῦ φεύγοντος τὸ κεφάλαιον , κἂν μυριάκις ὁ Μινουκιανὸς τῷ κατηγόρῳ προσνέμοι : χρὴ γὰρ ἀεὶ τὸν μὲν | ||
| ἐστὶν ἡ βάσανος , τῷ εἶναι ἀνεύθυνον , ὁ μέντοι Μινουκιανὸς καὶ κατὰ τοῦτο ἐναντιοῦται . Καὶ ἴσως ταῦτα οὐ |
| ὁ μὲν γὰρ κοινὸς παρακείμενός ἐστιν ὤρυχα , ὁ δὲ ἀττικὸς ὀρώρυχα , τὰ ἀρκτικὰ τοῦ ἐνεστῶτος δύο γράμματα προσλαβὼν | ||
| , ἵνα ἡ τοιαύτη βραχυνθῇ συλλαβὴ καὶ οὕτως ἐλήλυκα ὁ ἀττικὸς παρακείμενος γέγονεν : ὁμοίως δὲ καὶ ὁ μέσος παρακείμενός |
| ὑπολαβόντα τὸ ἑαυτῆς νοεῖσθαι ἐκ τοῦ ἑῇ , δέον πάλιν ψιλῶς μεταλαμβάνειν . . α : αἰτιᾶται ἐκ τῶν ἐπῶν | ||
| ὧν οὐ προσδιώρισται τὰ ὁμολογούμενα : καὶ οὐ διὰ τοῦτο ψιλῶς τῷ ῥητῷ ἀξιοῦμεν προσέχειν . ζʹ . Αὐτό ἐστι |
| ἐπὶ τῇ γυναικὶ κρίνει μοιχείας , ” ἀναντιῤῥήτως ἦν τὸ ζήτημα ὅρος , εἰ οὗτος μοιχός : ἐπειδὴ δὲ φονευθέντος | ||
| . εἶθ ' ἡκόντων τουτωνὶ τῶν νῦν γραμμάτων ἕτερον ἀνέφυ ζήτημα τὸ τί ταύτην ἐποίησε τὴν ἐπιστολήν ; οὐ γὰρ |
| γὰρ νοῆσαι εἰ μὲν εἴη ἀπαρέμφατον περισπᾶται : ὁ δὲ εὐκτικὸς παροξύνεται : τὸ δὲ οἶκοι εἰ μὲν εἴη ὄνομα | ||
| παρήσω ” . ὁ δεύτερος ἀόριστος “ πάρην ” καὶ εὐκτικὸς “ παρείην ” ἡ μετοχὴ “ ὁ παρείς . |
| εἰς α . Ἡράκλεες Ἡράκλεις καὶ Ἥρακλες καὶ ἀττικῶς ὦ Ἡρακλέη : ἰστέον ὅτι τὸ μὲν Ἡράκλεες ὥσπερ τὸ ὦ | ||
| καὶ Ἡρακλῆα ποιητικῶς : ἰστέον ὅτι εὐλόγως ἐγένετο Ἡρακλέα καὶ Ἡρακλέη διχῶς , ἐπειδὴ τοῦ ε φωνῆεν προηγεῖται ἐν τῷ |
| ' ὁ αὐτὸς καὶ ἔρανος καὶ θίασος καὶ οἱ συνιόντες ἐρανισταὶ καὶ θιασῶται . καλεῖται δὲ καὶ ὁ τῷ Διονύσῳ | ||
| καταβολὴ διὰ τὸ ἐν ἀποδεδειγμένῳ προσιέναι χρόνῳ , καθάπερ οἱ ἐρανισταὶ τὰς καταβολὰς ποιοῦνται τῶν χρημάτων . Καταδεδέσθαι : ἀντὶ |
| τῆς τοιαύτης συζυγίας διὰ τοῦ Γ καὶ Μ ἐκφέρεται , λέλεγμαι , πέπλεγμαι : καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν : ἐπειδὴ ὁ | ||
| τὴν σύνταξιν τῶν στοιχείων τέτυμμαι , ὁμοίως λελέχαμαι λέλεχμαι εἶτα λέλεγμαι , ὡς ἐν τοῖς ἄλλοις τεχνικοῖς γράμμασι γινόμενοι σὺν |
| λαβεῖν , ὡς τὸ γεγράφηκα τεθέληκα μεμέληκα , κἂν οἱ ἐνεστῶτες αὐτῶν οὐχ εὑρίσκωνται . Φυλακτέον δὲ καὶ τοῦτο , | ||
| αὐτὴν καὶ ἐνταῦθα ἐπίλυσιν : οἱ γὰρ ἐν τοῖς εὐκτικοῖς ἐνεστῶτες καὶ παρεληλυθότες σχῆμα μὲν ἐνεστώτων καὶ παρεληλυθότων ἔχουσι , |
| γνωμολογῆσαί τι τῶν κατὰ τὸν βίον βουλόμενοι τὰς Ἐπιχάρμου διανοίας προφέρονται , καὶ σχεδὸν πάντες αὐτὰς οἱ φιλόσοφοι κατέχουσι . | ||
| ἔριον . ἀγνοία καὶ ἀναιδεία καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα ἐκτείνοντες προφέρονται τὴν τελευταίαν οἱ παλαιοὶ Ἀττικοὶ καὶ παροξύνοντες . * |
| τὸ ο . Τὸ τυπτοίμην χρόνου μέν ἐστιν ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ παθητικοῦ : γίνεται δὲ ἀπὸ τοῦ ὁριστικοῦ παθητικοῦ ἐνεστῶτος | ||
| . πάλιν γὰρ τὸ γράφειν , μεταληφθὲν ἐξ ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ κατὰ τὴν αὐτὴν φωνήν , ἐν τῇ προκειμένῃ συντάξει |
| πᾶσα εὐθεῖα δυϊκῶν εἰς ω λήγουσα εἰς οι ποιεῖ τὸ πληθυντικόν , Ὁμήρω Ὅμηροι , Σαπφώ Σαπφοί . τυπτόμεναι : | ||
| . βίωμι , ὁ δεύτερος ἀόριστος ἐβίων , ἐβίωμεν τὸ πληθυντικόν , καὶ τὸ ἀπαρέμφατον βιῶναι , . . . |
| οὐ τὴν τινὰ οὐσίαν . Τὴν μὲν γὰρ τινὰ οὐσίαν συμπληροῦσθαι καὶ ἐκ ποιότητος οὐδὲν ἴσως ἄτοπον , ἐχούσης ἤδη | ||
| , τρεῖς ἢ πέντε ἡμέρας ἐν τῷ ζωδίῳ ἔχοντος . συμπληροῦσθαι δὲ τὸ ἔαρ εἰς νόννας Μαΐας . θέρος δὲ |
| ἀορίστου βʹ , γίνεται δὲ καὶ αὐτὸ ἀπὸ τοῦ ἰδίου ὁριστικοῦ τοῦ ἔτυπον , ἐκβολῇ τοῦ ε καὶ τροπῇ τοῦ | ||
| ὤφειλε γίνεσθαι καὶ παθητικὸς παρακείμενος εὐκτικός , πάντως ἀπὸ τοῦ ὁριστικοῦ παθητικοῦ παρακειμένου ἔμελλε γενέσθαι : καὶ ἐπεὶ ὁ παθητικὸς |
| παρὰ τὸ λίαν μᾶν : ἢ παρὰ τὸ λάπτω τὸ σημαῖνον τὸ ἀπὸ δίψης φλέγομαι . Λαῖτμα : τὸ χάσμα | ||
| νῶ νήθω , κνῶ κνήθω : ἀλήθω τὸ αὐτὸ † σημαῖνον τῷ πρωτοτύπῳ . οὕτως Μεθόδιος , . , . |
| νομικάς , αἵπερ λοιπαὶ τῶν στάσεών εἰσιν . ὠνομάσθησαν οὖν νομικαί , διότι περὶ νόμους καὶ ῥητά τινα τὴν σύμπασαν | ||
| δὲ οὐκ ἔχει ὁ συλλογισμός , ὥσπερ οὐδὲ αἱ ἄλλαι νομικαί : ἃ γὰρ ἕτεροί φασιν εἴδη , ταῦτα τρόποι |
| αὐτὰ ὄντα μαχομένην πολλάκις ὀνομασίαν ἀνεδέξατο . φαμὲν τὸ μάχομαι παθητικόν , καὶ δῆλον ὅτι τῷ τύπῳ τῆς φωνῆς : | ||
| τοῦ λόγου , παθητικὸν καὶ ἀποδεικτικὸν , καὶ τὸ μὲν παθητικόν ἐστι τά τε προοίμια καὶ οἱ ἐπίλογοι : ἐν |
| . Ἐλευσῖνα ] Ἐλευσὶς πόλις πλησίον Ἀθηνῶν παρὰ τὸ ἐλεύθω ἐλεύσω ἐλευσίς : παρ ' αὐτῇ κατέλυσεν ἡ Δημήτηρ ἐπὶ | ||
| ἐχόντων τοῦ μέλλοντος , πλέξω ἔπλεξα , τύψω ἔτυψα , ἐλεύσω ἤλευσα : ἔδει οὖν καὶ τὸν ἀόριστον τὸν ἀπὸ |
| τὸν μόγον . ἐπαύρεσθαι : ἐὰν μὲν παροξυτόνως , ἔσται συντελικὸς ἀντὶ τοῦ ἀπολαῦσαι : ἐὰν δὲ προπαροξυτόνως , παρατατικὸς | ||
| ἐὰν γὰρ ὁ νῦν τελειωθεὶς καὶ παρακειμένην ἔχων τὴν συμπλήρωσιν συντελικὸς ὀνομάζηται πάντως ὁ ποῤῥωτέρω τούτου καὶ ὑπὲρ τοῦτο κείμενος |
| τύπτεσθαι γίνεται . Ὥσπερ καὶ τὸ τετύφθαι χρόνου παρακειμένου καὶ ὑπερσυντελίκου ἐστίν : γίνεται δὲ ἀπὸ τοῦ τρίτου προσώπου τῶν | ||
| τετυφώς μετοχή , ἔστι μὲν διαθέσεως ἐνεργητικῆς χρόνου παρακειμένου καὶ ὑπερσυντελίκου , γίνεται δὲ ἀπὸ τοῦ ὁριστικοῦ ἐνεργητικοῦ παρακειμένου τοῦ |
| οἱ γὰρ παρῳχημένοι ἢ χρονικῶς ἢ συλλαβικῶς θέλουσι μεγεθύνεσθαι , συλλαβικῶς μέν , οἷον τύπτω ἔτυπτον , γράφω ἔγραφον , | ||
| ἀποβάλλουσα τὴν ἐσχάτην συλλαβὴν καὶ τὴν ἄρχουσαν αὔξουσα χρονικῶς ἢ συλλαβικῶς τὸν παρατατικὸν ποιεῖ : ἀλλ ' εἰ μὲν ἀπὸ |
| αὖθις παραγράφεσθαι , ἢ ὅτι ἡ παραγραφὴ ἐκβολὴ οὖσα τῆς εὐθυδικίας ἀντιστρέφει τὸν ἀγῶνα καὶ τὸν φεύγοντα κατήγορον ποιεῖ καὶ | ||
| τῶν περιστατικῶν , καὶ τὴν ἔγγραφον τελείαν οὖσαν ἀπαγωγὴν τῆς εὐθυδικίας : πῶς δὲ αὕτη τῆς εὐθυδικίας ἐπάγει καὶ τί |
| : φῶ ἐστι ῥῆμα , τὸ λέγω , οὗ παράγωγον φάζω καὶ πλεονασμῷ τοῦ ρ φράζω , ὁ μέλλων φράσω | ||
| φῶ ἐστὶ ῥῆμα , δηλοῦν τὸ λέγω , οὗ παράγωγον φάζω , καὶ φάσκω : πλεονασμῷ τοῦ υ , φαύσκω |
| καταμετρεῖ τὸν παρῳχημένον , ἔσται ὁ ἐνεστὼς χρόνος κατὰ τὸν παρῳχημένον , γινόμενος δὲ κατὰ τὸν παρῳχημένον οὐκέτι ἔσται ἐνεστώς | ||
| καὶ ἦσθα καὶ ἦ διαφέρει . τὸ μὲν γὰρ ἦσθα παρῳχημένον δηλοῖ χρόνον , τὸ δὲ ᾖς τὸ μέλλοντα . |
| παντὸς εἶναι θερμὰ τὰ καταπλάσματα : τοιαῦτα δὲ ἔσται συνεχῶς ἀλλασσόμενα καὶ ἐρίοις ἔξωθεν σκεπόμενα . Παρηγορήσαντα δὲ τοῖς προειρημένοις | ||
| β : εἰ τοῦτον τοίνυν τὸν τρόπον ἀνάλογον ἔσται τὰ ἀλλασσόμενα καὶ οἱ ἀλλάσσοντες , δικαία ἔσται ἡ ἀλλαγή . |
| ὅ ἐστι τοῦ κτήτορος . πῶς γάρ φασι πληθυντικὸν καὶ ἑνικὸν ὑφ ' ἓν κεκλήσεται ; εἰ γοῦν ἰσάριθμα γένοιτο | ||
| σύλληψιν ἀναδέχεται τὴν εἰς τὸ πρῶτον , ἥτις κατὰ τὸ ἑνικὸν ἐδείχθη ὑποθετική . καὶ δῆλον ὅτι τῇ ἐπικρατείᾳ τῇ |
| χαραδριὸς δέ ἐστιν εἶδος ὀρνέου μεταβαλλομένου εἰς τὰ προκείμενα . διχῶς δέ : ἐπὶ μὲν τοῦ ὀρνέου , χαραδριὸν ὀξυτονητέον | ||
| , γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει . ? ἄλλως . διχῶς ταῦτα : ἢ οὕτως * οὐ γὰρ * ἥσυχος |
| μόνῳ τῷ τοῦ Διὸς συνῆψε μέχρι τῆς πρὸς τὸν Ἥλιον συνοδικῆς φάσεως . εἰ δὲ καὶ πλείοσι τὴν συναφὴν ἐπεποίητο | ||
| μετατροπήν , ὁ δὲ φθίσιν : καί : προκατοπτευόμενος τῆς συνοδικῆς τοπογραφίας ἢ πανσεληνιακῆς ἀποχωρήσεως , ἐξ ἧσπερ καὶ τὰ |
| ἄλλο γένος : ἀλλ ' ἐξ ἀμφοῖν οἷον στοιχείων τὸ τρίτον ἀπετελέσθη γέννημα τοῦ πρώτου γνήσιον , καὶ ὃ φέρει | ||
| τὸν δὲ τρίτον . τὸν δὲ λε : τοῦτον γὰρ τρίτον μετὰ τὸν κε μετρεῖ κατὰ τὸν γ ἀριθμὸν τῇ |
| Χ ἀεὶ ἐκφέρεται λέλεχα , πέπλεχα : ἔτι καὶ ὁ παθητικὸς παρακείμενος τῆς τοιαύτης συζυγίας διὰ τοῦ Γ καὶ Μ | ||
| , ὁ μέλλων ἕσω , ὁ παρακείμενος εἷκα , ὁ παθητικὸς εἷμαι καὶ ἡ μετοχὴ εἱμένος , οἷον : εἱμένος |
| ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους : ἐπειδὴ μὴ ἐμπέπτωκε τὸ ὁριστικόν : πρὸς ἃ ὁ φεύγων τῇ διανοίᾳ χρήσεται , | ||
| πατρίδα τοῖς πολεμίοις ὑποχείριον ποιῆσαι . Ἐπειδὴ μὴ ἐμπέπτωκε τὸ ὁριστικόν . Γνωστέον τοῦτο , ὅτι ὅταν μὴ ἐμπέσῃ τὸ |
| . ἄλλως τε εἰ τῷ διαιρετικῷ ἐναντιοῦται , οὗτινος ὁ ὁριστικὸς χωρὶς οὐ δύναται ὁρίσαι , δῆλον ὅτι καὶ τῷ | ||
| ἐπειδὴ [ δὲ ] ἐκ τῆς διαιρετικῆς μεθόδου λαμβάνων ὁ ὁριστικὸς οὕτως ὁρίζεται , φησὶν οὖν ὅτι οὐ καλῶς ἐποιοῦντο |
| πράξεως , εἶτά φησιν ὡς ἄλλοι δὲ τῶν μὲν κέντρων προτάττουσι τὸ μεσουράνημα , βʹ τὸ ὑπὸ γῆν , γʹ | ||
| Οἱ δὲ περὶ Ἀπολλώνιον καὶ Ἡρωδιανὸν καὶ Ῥωμανὸν τὰ εἴδη προτάττουσι τῶν γενῶν , οἷον εἴδη γένη , ἐπειδὴ ὅπου |
| τὸ ἠεράνεον . Χρὴ δὲ γινώσκειν , ὅτι τοῦ κυανοῦ ἐντελὲς τὸ κυάνεον : ἐτυμολογεῖται δὲ ἀπὸ τοῦ κῦμα κυμάνεον | ||
| εἴρηται ἡ βουθυσία δηλοῦσα τὸν ὄγκον τοῦ μεγέθους καὶ τὸ ἐντελὲς τῆς θυσίας , ἣν ἑκατόμβην καλοῦσιν . ἐντελὴς δὲ |
| ποιήσειεν εἰς τοὺς ἄλλους θεούς ; Εἰσὶ δὲ οἳ οὕτως ἐξηγοῦνται : Δία μὲν τὸν ἥλιον λαμβάνουσι , τὸν δὲ | ||
| ἀρχαίων φιλοσόφων ἀκολουθήσας , οἳ δύο εἶναι τῆς φιλοσοφίας ὁδοὺς ἐξηγοῦνται , τὴν μὲν θειοτέραν , τὴν δὲ τοῖς κοινοῖς |
| τὰ γὰρ Ἀττικὰ τὰ ἀπὸ βραχέως ἀρχόμενα ἐν τῷ παρακειμένῳ χρονικῶς μεγεθύνονται ἐν τῷ ὑπερσυντελικῷ . Ὥστε συστολὴν ἔχει τὸ | ||
| λόγῳ τῆς ἀρχούσης τῶν παρῳχημένων : οἱ γὰρ παρῳχημένοι ἢ χρονικῶς ἢ συλλαβικῶς θέλουσι μεγεθύνεσθαι , συλλαβικῶς μέν , οἷον |
| στοχασμοῖς : διαφέρει δὲ τούτῳ , ὅτι ἐν μὲν τῷ ἐμπίπτοντι πρῶτον ἔχει τὸ ἔγκλημα , ὅ ἐστιν προηγούμενον , | ||
| ' ἐν αὐτῷ κεῖται τῷ προβλήματι , ἐν δὲ τῷ ἐμπίπτοντι ὅρῳ τά τε ζητήματα ἄμφω κεχώρισται ἀλλήλωνμετὰ γὰρ τὰ |
| , πειθαρχῶ , συμφωνῶ - , ἀποδημῶ , ὑπομένω , κολάζομαι μαστίζομαι , μετέρχομαι , προπέμπω , ἀπολαύω , μέμφομαι | ||
| εἰσι τοῖς ἐνεστῶσι καὶ παρατατικοῖς τῶν παθητικῶν : τὸ γὰρ κολάζομαι πρὸς τὴν σύνταξιν ἔχει τὴν διάθεσιν : ἐὰν γὰρ |
| ὁ μέσος ἤνοθα , καὶ Ἀττικῶς ἐνήνοθα , ἐνήνοθας , ἐνήνοθεν , ἤγουν ἐπέτρεχεν . . Πλησίον δὲ ἐκείνων ἦν | ||
| - γότες , τὸ εἴξασιν ἀπὸ τοῦ εἴκασιν , τὸ ἐνήνοθεν ἀπὸ τοῦ θέω , κατὰ μετάθεσιν ἔθω ἐνέθω εἶτα |
| τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου γίνεται καὶ αὐτός : ἐκ γὰρ τοῦ τέτυμμαι , ἐὰν ἀποβάλῃς τὸ κατ ' ἀρχὰς Τ καὶ | ||
| τοῦ φα εἰς μαι καὶ προσλαμβανομένου ἑτέρου μ , τέτυφα τέτυμμαι . Τοῦτο γάρ σοι κοινῶς περὶ τῶν παθητικῶν παρακειμένων |
| λείβω καὶ τοῦ λείπω ὁ αὐτὸς μέλλων λείψω , λήγω λήχω λήξω : τὸ αὐτὸ καὶ ἐπὶ ἄλλων . Ὁ | ||
| ἐνεστῶτος διὰ τοῦ τος κλίνεται , λείβω λέβης λέβητος , λήχω Λάχης Λάχητος : οὕτω κρατῶ Κράτης Κράτητος . Εἰ |
| χεῖρον δὲ ἴσως οὐδὲ τοῦτο ἀγνοεῖν , ὡς ἔστι τι ὁρικὸν ζήτημα , δοκοῦν εἶναι ῥητὸν καὶ ἀντινομία : οἷον | ||
| αὐτῷ γὰρ τὰς τῶν φαντασιῶν διαφορὰς ἀπευθύνουσι . καὶ τὸ ὁρικὸν δὲ ὁμοίως πρὸς ἐπίγνωσιν τῆς ἀλήθειας : διὰ γὰρ |
| . τὸ γὰρ Ἡλίου ἅρμα νεώτερόν φασιν εἶναι πρὸς ἐκεῖνο κρινόμενον , φανερὸν δὲ τοῖς πολλοῖς , ἅτε προδήλου γιγνομένης | ||
| φησιν : ἤτοι γὰρ ἄμφω καὶ πρόσωπον ἔχοντα καὶ πρᾶγμα κρινόμενον . Τουτέστιν ὅτι τὰ συνεστῶτα ζητήματα ἢ καὶ πρόσωπον |
| , ] ὄγδοον τὸ ἀπερίστατον ἔγνωσται πολλάκις ἡμῖν καὶ ἐν προγυμνάσμασιν ὅτι ἕξ ἐστι τὰ περιστατικὰ μόρια , πρόσωπον πρᾶγμα | ||
| Τελικὰ δὲ κεφάλαια κυρίως μέν ἐστι τρία ὡς καὶ ἐν προγυμνάσμασιν εἴρηται , εἴγε καὶ τρία τῆς ῥητορικῆς ἔγνωμεν εἴδη |
| Ὕαντες δὲ λέγονται οἱ κατοικοῦντες τὴν Βοιωτίαν . Σεσημείωται τὸ Λάας : τοῦτο γὰρ ὅτε μέν ἐστι κύριον ἀντίκειται τῷ | ||
| ἀπὸ τοῦ Λᾶς τοῦ μονοσυλλάβου γέγονε κατὰ πλεονασμὸν τοῦ α Λάας καὶ λοιπὸν τὴν αὐτὴν ἐφύλαξε κλίσιν , φημὶ δὴ |
| . οὐκοῦν ἐν τῷ μεταξὺ τῆς βολῆς χρόνῳ τὸ μὲν παρατατικὸν ἀξίωμα ” ἅπτεται ἡ σφαῖρα τῆς ὀροφῆς “ ψεῦδός | ||
| συνάγονται . Ἔχεις τοιγαροῦν τέτταρας χρόνων οἰκειότητας , ἐνεστῶτος πρὸς παρατατικὸν μίαν , παρακειμένου πρὸς ὑπερσυντέλικον ἄλλην , μέσου παρακειμένου |
| καὶ αὐτὸ μέν τοι τελείως ἐξεταζόμενόν ἐστιν , ὅ τε προκατασκευαζόμενος καὶ ὁ συγκατασκευαζόμενος , καὶ ὁ ἐμπίπτων : τῶν | ||
| , αὐτὸ καλέσας τὸ πρόβλημα στοχασμόν : φησὶ γάρ : προκατασκευαζόμενος στοχασμός , οὐ προκατασκευα - ζομένου στοχασμοῦ . καὶ |
| ἐνεστῶτα τὸν σημαίνοντα τὸ καταπονῶ ὁ μέλλων τερῶ , ὡς κείρω κερῶ , γέγονε ῥηματικὸν ὄνομα κατὰ ἀποβολὴν τοῦ ω | ||
| , , . , . : κορμός : παρὰ τὸ κείρω . . . , : κορυθαίολος : αἰόλλω ῥῆμα |
| καὶ δεικανῶ . βαρύνεται δὲ ταῦτα : λείπω λιμπάνω , λήβω λαμβάνω , μήθω μανθάνω , δήκω δαγκάνω , φεύγω | ||
| τὴν αὐτὴν φυλάττει τῷ ἐνεστῶτι : τύπτω τέτυμμαι τύμμα : λήβω λέλημμαι λῆμμα : τοῦτο συστέλλουσι τινὲς , καὶ διὰ |
| μέλλων , καὶ τὴν παραλήγουσαν αὐτοῦ ἐκτείνει ὁ ἀόριστος , κερῶ ἔκειρα , τελῶ ἔτειλα . ἔτυψας , ἔτυψε . | ||
| ἀκέραιος , ὁ ἀόργητος καὶ ἀβλαβής . ἢ ἐκ τοῦ κερῶ , τὸ μιγνύω , κιρνῶ καὶ ὥσπερ παρὰ τὸ |
| τρίτα τῆς δευτέρας καὶ τρίτης συζυγίας τῶν δευτέρων καὶ τρίτων ὁριστικῶν τῶν αὐτῶν συζυγιῶν , καθάπερ διεφώνησαν τὰ ἄλλα ὑποτακτικά | ||
| τῇ παραληγούσῃ : γίνονται δὲ τὰ παθητικὰ εὐκτικὰ ἀπὸ τῶν ὁριστικῶν παθητικῶν τροπῇ τῆς μαι εἰς μην : ἐὰν οὖν |
| προσώπου ἔχει . ὅταν οὖν ἐν ὑποθέσει παραληφθῇ ἀνεξέταστον , καθολικὸν ἡ τέχνη παραδίδωσι θεώρημα : ὡς χρὴ τῇ τοῦ | ||
| τοῖς συστήμασιν ἀναλόγως . ἵνα δὲ ἐπὶ πάντων παρατηροῦντι τοῦτο καθολικὸν σύμφωνον ᾖ , ἑκάστου πολυγώνου τοὺς γνώμονας διαφέρειν ἀλλήλων |
| τοῦ εἰπεῖν “ καὶ τῶν ἄλλων σημείων ” , τὸ στοχαστικὸν τῆς πείρας ἐδήλωσε . δεῖ οὖν τὸν ἰατρὸν καὶ | ||
| ἰατρικὴν , οἷον τὸ αἰτιολογικὸν καὶ φυσιολογικὸν , τὸ δὲ στοχαστικὸν , οἷον τὸ θεραπευτικὸν καὶ τὸ σημειωτικόν . οἱ |
| ἀπὸ τῶν παθητικῶν ἀορίστων , οἱ δὲ μέσοι ἀπὸ τῶν ἐνεργητικῶν μελλόντων . Πᾶς παθητικὸς ἀόριστος κατὰ τὸ τρίτον πρόσωπον | ||
| μόνη ἐστὶν τῶν παθητικῶν ἡ σύνταξις : τῶν γε μὴν ἐνεργητικῶν ἐστιν καὶ γενική , οὐ συνούσης τῆς ὑπό προθέσεως |
| τρέψαν εἰς ψ λείψω γέγονεν , καὶ τὸ τέρπω ὁμοίως τέρψω καὶ διὰ τοῦτο ἰσοσυλλαβοῦσιν ἐν τοῖς τοιούτοις ῥήμασιν οἱ | ||
| νῦν μὲν ὡς δὴ ξένον ἄγων ς ' ἐφέστιον δείπνοισι τέρψω , τῆς δ ' Ἀθηναίων χθονὸς ἄξω θεατὴν δῆθεν |
| ἐντερόνεια δὲ τούτῳ τῷ λόγῳ ὤφειλε συστέλλειν τὸ α καὶ προπαροξύνειν . οὕτω γὰρ τὴν ἐντεριώνην Ἀριστοφάνης ἐν τοῖς Ἱππεῦσιν | ||
| τῆς προεδρίας . ἅθροοι καταρρέοντες : ἀντὶ τοῦ ὁμοῦ . προπαροξύνειν δὲ δεῖ τὸ ὄνομα καὶ δασύνειν τὴν πρώτην συλλαβὴν |
| , οὐ δυνάμενον ἐν ἀρχῇ παραλαμβάνεσθαι , τό γε μὴν προτακτικόν , ἠθισμένον κατ ' ἀρχὰς λόγων παραλαμβάνεσθαι , οὐκ | ||
| τοῦ ω μεγάλου γράφονται , εἴτε ὑποτακτικὸν εἴη , εἴτε προτακτικόν : καὶ ἐπὶ μὲν τῆς δοτικῆς τῶν ἑνικῶν ἔχουσι |
| ἢ χωρίον . ἐλέγετο δὲ ὁ μὲν δοὺς τὸ ἀποτίμημα ἐνεργητικῶς ἀποτιμᾶν , ὁ δὲ λαβὼν ἀποτιμᾶσθαι . ὁ δ | ||
| ὥς φησιν Ἐρατοσθένης . τὸ δὲ ἀντέλλειν τὸ φύειν ἐνταῦθα ἐνεργητικῶς σημαίνει . πῆλε δὲ χεῖρας : οἷον : προσεπάλλετο |
| τοῦ ὀρθοτονουμένου οὐκ ἔτυχεν , τουτέστιν ἡ ἐγκεκλιμένη ἀντωνυμία οὐδέποτε προτακτική , οὐδὲ ἐκείνη ὑποτακτικὴ δεόντως παραληφθήσεται , ὅπου γε | ||
| τοῦ ὀρθοτονουμένου οὐκ ἔτυχεν , τουτέστιν ἡ ἐγκεκλιμένη ἀντωνυμία οὐδέποτε προτακτική , οὐδὲ ἐκείνη ὑποτακτικὴ δεόντως παραληφθήσεται , ὅπου γε |
| πολλαί . τῷ ἀπηρτισμένῳ ⌈ δὲ ἀριθμῷ ἐχρήσατο ⌈ ἀντὶ ἀορίστου . Γ ἢ καὶ ἀπὸ ἱστορίας τὸ τοιοῦτον ἔλαβεν | ||
| : ἴδον ἔσχον . Τὰ εἰς ΟΝ προστακτικὰ τοῦ πρώτου ἀορίστου ὑπερδισύλλαβα προπαροξύνονται : ἄκουσον νόησον φίλησον : δισύλλαβα δὲ |
| οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἐγγύτατα : καὶ ἔτι παρὰ τὸ ἀνώτερος ἐπίρρημά τι τὸ ἀνώτερον , οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἀνώτατα : | ||
| , πάνυ τιμίων . τὸ γὰρ “ ἐρι - ” ἐπίρρημά ἐστιν ἐπιτάσεως , ὡς τὸ “ ἐρίηρες ” καὶ |
| ἕνεκα τίθεμεν . γράμμα σύμφωνον ἡμίφωνον ὑγρὸν καὶ προτάσσεται καὶ ὑποτάσσεται , ὡς τό . ὁμοίως συμφώνοις ὑποτάσσεται , ὡς | ||
| κέκληται ὑποτακτική , καθότι , ὡς εἶπον , ἀεὶ συνδέσμοις ὑποτάσσεται . Σημαίνει δὲ πράγματα ἢ γινόμενα , ἅ ἐστιν |
| τὸν τριάκοντα ἀριθμὸν ἐν τῷ πλησιασμῷ τῆς θηλείας ἀποδίδωσιν . Ἑτέρως δὲ τὸν Ἄρεα καὶ τὴν Ἀφροδίτην γράφοντες , δύο | ||
| τῆς φθορᾶς , * * * ὧδ ' ἔχει . Ἑτέρως δέ ἐστι τοιόνδε : | πάνθ ' ὅσα τῶν |
| τὸ εἶναι πεπιστευμένῳ ; τίς ἐρεῖ τὸν αὑτοῦ κύριον τὸν ἀμφισβητούμενον ; οὔπω Περικλῆς ἐγένετο ὁ Ὀλύμπιος καὶ πᾶσιν ἤδη | ||
| ἀργύριον μὲν δοὺς τοσοῦτον , ἔπειθ ' ἓν λαβὼν χωρίον ἀμφισβητούμενον εἰς ἀποτίμησιν , σὺν οἷς πρότερον ἐζημίωτο , τὸν |
| τοῦ πρός τι προτάττειν : οἱ δὲ τὸ πρός τι προτάττειν ἀξιοῦντές φασι : τὸ πρός τι πρὸς τὴν φωνὴν | ||
| οὖν ὡς βουλόμενος ὁ τεχνικὸς ἀεὶ τὰ πρόσωπα τῶν πραγμάτων προτάττειν καὶ ἐπὶ τῶν παρόντων τὴν ἰδίαν ἐφύλαξε πρόθεσιν : |
| ἔθησεν , ἀλλὰ ὁ κανών φησιν : Ὁ ἀόριστος πρῶτος ἐνεργητικός , εἴτε ἀπὸ βαρυτόνων ῥημάτων παράγεται , εἴτε ἀπὸ | ||
| γέγονε τοῦ βέλεα τείχεα . Ἑνικά . Τετυφώς : ὁ ἐνεργητικός τε καὶ μέσος παρακείμενος τρέπων τὸ α εἰς ως |
| / φόρος , οὕτω καὶ τρέχω / τρόχος . τρίετες βαρυτόνως καὶ τριετὲς ὀξυτόνως διαφέρει Πτολεμαῖος ὁ Ἀσκαλωνίτης . βαρυτονούμενον | ||
| καὶ μετὰ [ βίας ] ἀφαίρεσιν δηλώσει : ἐὰν δὲ βαρυτόνως ἁρπάγην ὡς ἀνάγκην , ἐν ᾗ ἐκ τῶν φρεάτων |
| ἐν τοῖς προειρημένοις τὸ δυνατὸν ἐπλεόναζε καὶ αὐτοῦ ἦν ὡς προηγούμενον , οὑτωσὶ καὶ ἐν τοῖς ἐφεξῆς τὸ μὲν συμφέρον | ||
| ἀλλ ' οὐ προηγούμενα οὐδὲ μέρη θεῶν . σὺ δὲ προηγούμενον εἶ , σὺ ἀπόσπασμα εἶ τοῦ θεοῦ : ἔχεις |
| : ἐὰν λέγωμεν , τὸν λειποτάκτην κολάζεσθαι νόμος . ἀριστεύσας λειποτάκτης ἀξιοῖ τιμᾶσθαι : ἀντιστατικὸν εὑρεθήσεται , ὥστε πάντως εὑρεθήσεται | ||
| , μὴ ἐξιὼν δὲ εἰς τὰς ἐπιβαλλούσας αὐτῷ στρατείας : λειποτάκτης δὲ ὁ παρὰ τὴν μάχην καὶ τὸ στρατόπεδον τὴν |
| τὰν ἐπιθυμίαν . ἀγωγὸν γὰρ τᾶς αἰτίας ἀπόδοσις ἅμα καὶ ἐφελκυστικὸν τᾶς ψυχᾶς , ἄλλως τε δὴ καὶ γιγνόμενον μετὰ | ||
| : πρῶτον τοῦτο σκόπει ὅτι καὶ τὰ ἐπιρρήματα τὸ ν ἐφελκυστικὸν ἔχουσι φωνήεντος ἐπιφερομένου , συμφώνου δὲ οὐκέτι , ὥσπερ |