| , καὶ οὐ παύονται καὶ πρὸς τοῦτόν με ἀδελφὸν ὄντα συγκροῦσαι καὶ στασιάσαι προαιρούμενοι : οὐ γὰρ ἱκανὰ ἦν αὐτοῖς | ||
| διώκουσα καὶ τὴν εὐρυθμίαν δι ' εὐλαβείας μὲν λαμβάνει τὸ συγκροῦσαι τὰ φωνήεντα τῶν γραμμάτων δι ' εὐλαβείας δὲ ποιεῖται |
| παρούσῃ ὑποθέσει : οἷόν ἐστιν ἡμῖν Μηδείας ἠθοποιΐα , Γλαύκην γαμοῦντος Ἰάσονος : οὔτ ' ἀντὶ τῶν τῆς ἠθοποιΐας χρόνων | ||
| : ἔθος γὰρ ἦν τὴν νύμφην ὑπὸ τῆς μητρὸς τοῦ γαμοῦντος μετὰ λαμπάδων εἰσάγεσθαι : ὡς ἁρμόζει : ἀνυμέναια δ |
| Πραξιφάνης φησίν , ἀντὶ μυγμῶν παρελαμβάνοντο οἱ τοιοῦτοι σύνδεσμοι καὶ στεναγμῶν , † ὥσπερ τὸ αἲ αἲ καὶ τὸ φεῦ | ||
| . ἢ δειξάτωσαν ἐν τῇ βουλῇ τοῦ βασιλέως πίθον καὶ στεναγμῶν καὶ δακρύων , ὥσπερ ἐγὼ ἂν ἐπιδείξαιμι ζωῆς καὶ |
| ἀνεχόμενος , καὶ ἤμην οἷά τις Σπαρτιάτης ἀνὴρ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τῆς Ὀρθίας τυπτόμενος . ἀλλ ' οὐκ ἦν Λακεδαίμων | ||
| τοῦ Κελτικοῦ θρέμμα εἶναι . φέρε δή , ἐποιησάμεθα γὰρ βωμοῦ τοῦ μεγίστου μνήμην , ἐπέλθωμεν καὶ τὰ ἐς ἅπαντας |
| τοὺς δεσπότας τοῦ τε ὡροσκόπου καὶ τοῦ δύνοντος ἔσται πατὴρ τέκνῳ δικαζόμενος ἢ πάππος ἐγγόνῳ ἢ τοιαῦτα πρόσωπα , ἐὰν | ||
| πᾶσί με ἐφορκίσας παραγγέλλειν ἐπεχείρησε μηδενὶ μεταδιδόναι εἰ μὴ μόνον τέκνῳ καὶ φίλῳ γνησίῳ . Σὺ δὲ αὐτὸς , ὦ |
| οὕστινας δεῖ καὶ ὁπότε ἕκαστα τούτων ποιεῖν , καὶ μέχρι ὁπόσου ; Εἰ οὖν εἴποι ὅτι ” Οὐδαμῶς : ἀλλ | ||
| γε , ὁπόσον τι Πλάτων ἀεὶ τῶν σοφιστῶν καταγελᾷ καὶ ὁπόσου τινὸς ἀξίους αὐτοὺς ἡγεῖται . ὅτε τοίνυν κρείττων μὲν |
| , ἦν ἡ Ἀθηνᾶ διὰ τὸν Ἕκτορα , καὶ χάριν Ἀδμήτου Φοῖβος ὁ ἀκερσεκόμης τὰς εἰλίποδας βοῦς ἐποίμαινε , καὶ | ||
| οὐ χεῖρον δὲ καὶ αὐτὸ εἰπεῖν , Γαῖα λάβ ' Ἀδμήτου ἔλυτρον , βῆ δ ' εἰς θεὸν αὐτός , |
| μέλονται : πρὸς δ ' ἅλα κεκλιμένοι Λύκιοι χθόνα ναιετάουσι Ξάνθου ἐπὶ προχοῇσιν , ἐϋρρείτου ποταμοῖο : ἔνθα βαθυκρήμνοιο φαείνεται | ||
| ἀνδρὸς νεωνήτου θυμόν , ἱπποπόρνη . “ ἡ γυνὴ τοῦ Ξάνθου εἶπεν ” πόθεν μοι τοῦτο τὸ κακόν ; “ |
| οὐδὲ ἐς φόνον τοιοῦτον ὑπηρετήσω . Πολλῶν δὲ εἵνεκα οὐ φονεύσω μιν , καὶ ὅτι αὐτῷ μοι συγγενής ἐστι ὁ | ||
| Ὅμηρος [ . Α , ] νῦν ὕστατα λωβήσαιο . φονεύσω γάρ σε . σὸν ἔργον ὦ ' χελῶε : |
| περὶ Δωδώνην μαντεῖον συλήσας , ἐνέπρησε τὸ ἱερὸν πλὴν τοῦ σηκοῦ . , . . ) Ῥόδου γὰρ ὑπὸ σεισμοῦ | ||
| εἰς τὸν σηκὸν σφάξας ἐμαυτὸν ἀπὸ τειχέων , ὡς τοῦ σηκοῦ πλησίον τοῦ τείχους ὄντος : σπήλαιον : μέλανα σκοτεινόν |
| οὖν ἐν ἄντρῳ τινὶ νομίζοντες ἱερὸν Ἰνδοὶ μετὰ πολλοῦ τοῦ θειασμοῦ προσετρέποντο . οὐκοῦν παντοῖοι ἐγένοντο οἱ Ἰνδοὶ δεόμενοι τοῦ | ||
| εὖ ἂν εὖ οἷ Βακχικὰ ἐπιφθέγματα : εἰσὶ δὲ ἐπιρρήματα θειασμοῦ . διόρισον [ τὰ ] δὲ [ θειασμοῦ ] |
| Σωτῆρας ὑμᾶς ἐπιφανεῖς μετὰ τῶν θαλασσίων δαιμόνων ἐν τῇ πατρίδι ἱδρυσόμεθα ὡς αἰσίως ἡμῖν ἐπιφανέντας . ἐντεῦθεν ἡ οἰκία τριήρης | ||
| χύτρας παρ ' αἷς ὁ βωμὸς οὗτος ἱδρύθη ποτέ . ἱδρυσόμεθα : Τάξομεν , κατασκευάσομεν . . στήσομεν . . |
| ἐδωρήσατο , ὃν κτησάμενος Πολυνείκης κατὰ διαδοχὴν τοῦ γένους παρέσχεν Ἐριφύλῃ , ἵνα πείσῃ Ἀμφιάραον ἵν ' ἐξέλθῃ ἐπὶ τὸν | ||
| αὐτοῦ , Καπανέα καὶ Λυκοῦργον , ὡς Στησίχορός φησιν ἐν Ἐριφύλῃ , Ἱππόλυτον , ὡς ὁ τὰ Ναυπακτικὰ συγγράψας λέγει |
| κατὰ παιδίων προυνικῶν ἕτοιμον ὠνήσω μορμολύκιον . “ ὁ δὲ γελάσας λέγει ” Αἴσωπε , εἴσελθε εἰς τὸν ἐνδότερον τρίκλινον | ||
| λαβὼν καὶ τοὺς τῶν ἀδικησάντων σε ὁμήρους προσλαβὼν ἄπιθι . γελάσας ὁ Ξενοφῶν εἶπεν : Ἢν οὖν μὴ ἐξικνῆται ταῦτ |
| ἀσπίδι : πολλὰ μὲν ἄλλα σοφοῦ ποιήματα καὶ τόδ ' Ὀνάτα [ ἔργον ] Αἰγινήτεω , τὸν γείνατο παῖδα Μίκων | ||
| θεῷ Δεινομένης ἐστὶν ὁ Ἱέρωνος , ἔργα δὲ τὸ μὲν Ὀνάτα τοῦ Αἰγινήτου τὸ ἅρμα , Καλάμιδος δὲ οἱ ἵπποι |
| καὶ παῦσαι φαρμακοπωλῶν . Καὶ νὴ Δί ' ἐκ τοῦ δωματίου γε νῷν φέρε κνέφαλλον ἅμα καὶ προσκεφάλαιον τῶν λινῶν | ||
| μετέωρον κομισθῆναι ἔξω τῆς οἰκίας , καὶ ἐξωσθεὶς πρὸ τοῦ δωματίου ἔξω γυμνὸς καλῶς ἐστεφανωμένος καὶ μεμυρισμένος τὴν γῆν γυμνὴν |
| ὁ οἰνοχόος ἦν , εἶπεν ἰδὼν τὸν Ξενοφῶντα οὐκ ἔτι δειπνοῦντα : ἐκείνῳ , ἔφη , δός : σχολάζει γὰρ | ||
| γ ' ἐγώ ποτ ' εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶς δειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρου : πεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν . ἀλλὰ |
| οὐδ ' ἐγγὺς ὑπολάβοι , ὅστις μὴ παρίησι τοὺς Ἁλωάδας ἀποπληξίᾳ . ἡ δὲ εἰς ἀνθρώπους ἀρετὴ καὶ πρᾳότης καὶ | ||
| πάντων πρὸς ἑαυτόν , σὺν δὲ τούτοις καὶ λελυμένος τῇ ἀποπληξίᾳ καὶ πᾶν ὃ ἂν οἰηθῇ λέγων : νοεῖ δ |
| δὲ οἱ κήρυκες σάλπιγγας βαστάζοντες καὶ ἐσήμαινον . Γ τοῦ κήρυκος ] εἰς τὴν τῶν Χοῶν ἑορτὴν ἐκάλουν οἱ κήρυκες | ||
| συνθήκας ἢ πρεςβείας ποιεῖται : γίνεται δὲ παρὰ τῆς κήρυξ κήρυκος γενικῆς : τό δε κήρυξ , παρὰ τὸ κηρύσσω |
| τὴν πορείαν , εἶπέ μοι ὅτι ὑπάγω τηρῆσαι τὸν ἀδελφὸν Λὼτ ἀπὸ Σοδόμων : καὶ τότε ἐγνώρισα τὸ μυστήριον . | ||
| ἐπιεικῶς ὠφέλιμον . Τὸ δὲ ” ᾤχετο μετ ' αὐτοῦ Λὼτ ” τίνα ἔχει λόγον σκεπτέον . ἔστι μὲν οὖν |
| καὶ Ἑστίας , ἀνδριάντες δὲ ἄλλοι τε καὶ Αὐτόλυκος ὁ παγκρατιαστής : τὰς γὰρ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέους εἰκόνας ἐς Ῥωμαῖόν | ||
| γενόμενος τῷ βασιλεῖ λέοντας ἀνεῖλεν καὶ ὡπλισμένους γυμνὸς κατηγωνίσατο . παγκρατιαστής . ὁ παγκράτιον ἀγωνιζόμενος . ἔστι δὲ τοῦτο ἀγών |
| στρώματα αὐτὴν κέλευε , φησί , καὶ παρ ' Ὤκιμον χαλκώματα . ὁ κάπηλος γὰρ οὑκ τῶν γειτόνων , ἄν | ||
| ὑπὸ χεῖρα δαπανωμένους : ἡμεῖς δὲ σχιστὰς καὶ στρώματα καὶ χαλκώματα βαστάζομεν , τὰ μὴ δυνάμενα δαπανηθῆναι . “ ἄλλος |
| τ ' ἕνεκεν πένθος ἀπωμόσατο , ἰωνίζοντος πολλάκις τοῦ Καλλιμάχου ὑπολαβόντος αὐτοῦ καὶ τ . . . καὶ τὸ τοὔνεκα | ||
| ἄχρις ἂν ἐπικλίνῃ πρὸς τὸν θεραπεύοντα . ” Χρυσανθίου δὲ ὑπολαβόντος , “ ἴσως σὺ ταῦτα πράττειν εἶ δεινὸς καὶ |
| ἐκ τοῦ ὅρκου ποιησάμενος . Καταβὰς δὲ εἰς Κρίσαν αὑτὸν διεργάζεται . Λακεδαιμόνιοι δὲ αἰσθόμενοι , διά τε τὴν προτέραν | ||
| ἐς τοσοῦτο προήγαγε θυμοῦ τὸν ἄνθρωπον ὥστε σύνθημα διδόντα αὐτὸν διεργάζεται , Νέρωνι δὲ παρὲξ ἢ τὰ ἐς τὴν μητέρα |
| ὥρας εἶναι : βιαιοτέρας δὲ τῆς παρακλήσεως γιγνομένης ἐνεθυμήθην τοῦ ἐνυπνίου , καὶ ὅτι ταῦτ ' ἄρα καὶ ὁ θεὸς | ||
| ἔσεσθαι συμφορὰν μαντευόμενος ἤδη γὰρ αὐτῷ καὶ πρότερον τοιαύτην ὄψιν ἐνυπνίου θεασαμένῳ δεινή τις συνέβη δυσποτμίαἐβούλετο μὲν ἐπισχεῖν τὴν ἡμέραν |
| περὶ τὸν Αἷμον , οὗ εἰσι καὶ Ὀρφέως ἐν σανίσιν ἀναγραφαί , περὶ ὧν φησιν ἐν Ἀλκήστιδι [ ] : | ||
| καὶ ἥκειν κελεύσας μετὰ τῶν βιβλίων , ἐν οἷς αἱ ἀναγραφαί εἰσι τῶν τὰς συντάξεις λαμβανόντων , λαβὼν ταύτας εἰς |
| εἶεν ἂν τὰ μυστήρια τετελεσμένοι . πάντες γὰρ δὴ οὗτοι συνήνεγκάν τε καὶ συνετέλεσαν εἰς τὰς ὠδῖνας τῷ βασιλεῖ , | ||
| εἶεν ἂν τὰ μυστήρια τετελεσμένοι . πάντες γὰρ δὴ οὗτοι συνήνεγκάν τε καὶ συνετέλεσαν εἰς τὰς ὠδῖνας τῷ βασιλεῖ , |
| , οὐ τὸν περὶ ψυχῆς θέοντες , ἀλλὰ τὸν περὶ κρότου καὶ φωνῆς ἀγωνιζόμενοι . Πολλῶν δὲ σιωπωμένων , τοῦτο | ||
| εἴπερ τις ἄλλος , γέμων , καὶ ἡ λέξις μετὰ κρότου πρὸς τὸν ἀρχαῖον ἐπέστρεφε τρόπον : συνανασχὼν δὲ Λιβανίῳ |
| Ἰτέα , καὶ Ἄρκευθος . Δάφνη Λάδωνος ποταμοῦ ὑπῆρχε θυγάτηρ εὐπρεπεστάτη . ἐρασθεὶς οὖν ταύτης Ἀπόλλων ὡς ἐρωμένην ἐδίωκε . | ||
| αὕτη πρώτη ἐκπλεύσασα μιᾶς πόλεως δυνάμει Ἑλληνικῇ πολυτελεστάτη δὴ καὶ εὐπρεπεστάτη τῶν ἐς ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐγένετο . ἀριθμῷ δὲ |
| ἄρτων . Ἔδωκαν δὲ καὶ τὰς φάττας καὶ τὰς κίχλας Λάμωνι καὶ Μυρτάλῃ κομίζειν , ὡς αὐτοὶ θηράσοντες ἄλλας , | ||
| ἐμπαροίνημα γενήσεται τοιοῦτον κάλλος , αὐτίκα καταλέγει πάντα κἀκείνῳ καὶ Λάμωνι . Ὁ μὲν οὖν Δάφνις ἐκπλαγεὶς ἐγίνωσκεν ἅμα τῇ |
| καλεῖ . Ἀμφαναί , πόλις Δωρική . Ἑκαταῖος ἐν πρώτῃ γενεαλογιῶν . Θεόπομπος Ἀμφαναίαν αὐτὴν καλεῖ ἐν πέμπτῳ Φιλιππικῶν . | ||
| τῶν κατηγοριῶν ἐχρησάμην ταῖς γενεαλογίαις , ὅτι ὥσπερ ἐπὶ τῶν γενεαλογιῶν εἰς ἓν γένος τὸ ἀνωτάτω ἀνάγονται , εἰς τὸν |
| Ῥόδῳ γενομένη εὐτυχῶς τέ σε προσεκύνουν καὶ θυσίας ἔθυον μετὰ Ἁβροκόμου καὶ εὐδαίμων τότε ἐνομιζόμην : νυνὶ δὲ δούλη μὲν | ||
| αὐτῇ παρόντος ἐμβάλλει τὸ φάρμακον καὶ δακρύσασα ὦ φιλτάτου φησὶν Ἁβροκόμου ψυχή , ἰδού σοι τὰς ὑποσχέσεις ἀποδίδωμι καὶ ὁδὸν |
| . αἵδ ' ἐπιστολαί , τάδ ' ἐστὶ τἀν δέλτοισιν ἐγγεγραμμένα . ὦ ῥαιδίοις ὅρκοισι περιβαλοῦσά με , κάλλιστα δ | ||
| καρτεροῦσα γράφει γραμμάτιον πρὸς τὸν Ἁβροκόμην : ἦν δὲ τὰ ἐγγεγραμμένα τοιάδε : Ἁβροκόμηι τῶι καλῶι δέσποινα ἡ σὴ χαίρειν |
| . . . . . . . . . Ἔκλαγξε βροντὰν ] Ἀντὶ τοῦ ἐβρόντησε βροντήν . Ἡ δὲ φράσις | ||
| . . . . . . . . . Ἔκλαγξε βροντὰν ] Ἀντὶ τοῦ ἐβρόντησε βροντήν . Ἡ δὲ φράσις |
| γενόμενος ἐν Ἐφέσῳ τοσοῦτον ἐπιβίωσον χρόνον : τάφον ἔγειρον τῇ Ἀνθίᾳ καὶ θρήνησον αὐτὴν καὶ χοὰς ἐπένεγκαι καὶ σαυτὸν ἤδη | ||
| ταῦτα ὠδύρετο καὶ τοὺς πόνους ἔφερεν ἀλγεινῶς , τῇ δὲ Ἀνθίᾳ ὄναρ ἐπέστη ἐν Τάραντι κοιμωμένῃ . Ἐδόκει μὲν αὑτὴν |
| πρὸ τῆς ὀργῆς . τούτων οὐκ εἶχον μακρότερα περὶ τοῦ διηλλάχθαι γράφειν . σοὶ μὲν γὰρ ἦν ἀνάγκη μηκύνειν ἐγκλήματα | ||
| καταβεβλῆσθαι σημαίνουσι καὶ τὴν ἐν τῷ σώματι τῶν χυμῶν οὐσίαν διηλλάχθαι τοῦ κατὰ φύσιν , κατά τε ποσότητα καὶ ποιότητα |
| ἐϋξέστῃς σανίδεσσιν , αὐτοῦ δ ' ὠκὺ βέλος καλῇ προσέκλινε κορώνῃ , ἂψ δ ' αὖτις κατ ' ἄρ ' | ||
| Φοίνικα τὸν Κολοφώνιον ἰαμβοποιὸν μνημονεύοντά τινων ἀνδρῶν ὡς ἀγειρόντων τῇ κορώνῃ , καὶ λέγοντα ταῦτα : ἐσθλοί , κορώνῃ χεῖρα |
| τὸν Ἀγαθοκλέα διεκαρτέρουν πάντοθεν ἐκθλιβόμενοι , μετὰ δὲ ταῦτ ' ἐνδόντων τῶν μισθοφόρων καὶ τῶν ἄλλων ἠναγκάσθησαν ἀναχωρῆσαι πρὸς τὴν | ||
| τὸ δὲ τελευταῖον οἱ Νομαντῖνοι πολιορκούμενοι ἀπεκαρτέρησαν πλὴν ὀλίγων τῶν ἐνδόντων τὸ τεῖχος . καὶ οἱ Λούσωνες δὲ ἑῷοί εἰσι |
| θεησάμενος ἀπήγγελλε τῷ Πολυκράτεϊ . Ὁ δὲ πολλὰ μὲν τῶν μαντίων ἀπαγορευόντων πολλὰ δὲ τῶν φίλων ἐστέλλετο αὐτόσε , πρὸς | ||
| ' ἐτίμασε Λοξίας , Ἰσμήνιον δ ' ὀνύμαξεν , ἀλαθέα μαντίων θῶκον , ὦ παῖδες Ἁρμονίας , ἔνθα καί νυν |
| καὶ λαμβάνεται ἀντὶ τοῦ . . . . . . Λυδοῦ ] * Λυδοῦ Πέλοπος ἀποικίαν περιφραστικῶς τὴν Πελοπόννησον . | ||
| ἰδών τε ἐκεῖνα ὁ κῆρυξ καὶ εἴπας πρὸς Θρασύβουλον τοῦ Λυδοῦ τὰς ἐντολὰς ἀπῆλθε ἐς τὰς Σάρδις , ὡς ἐγὼ |
| παραδείσου περὶ ὥραν ὅταν ἀνῆλθον οἱ ἄγγελοι τοῦ θεοῦ τοῦ προσκυνῆσαι . τότε ὁ σατανᾶς ἐγένετο ἐν εἴδει ἀγγέλου καὶ | ||
| Μακεδονίας εἶδεν ἔκ τινος ἱεροῦ πολλοὺς ἐξιόντας . θέλων δὲ προσκυνῆσαι ἀνέκρινε , τίνος εἴη . μαθὼν δὲ Ἀδώνιδος εἶναι |
| γῇ , ἰχνεύματα , ἰχνία , ἴχνευσις : καὶ τῆς ἰχνεύσεως φησὶν ὁ Ξενοφῶν . ἴχνη ὀρθά , εὐθέα συμπεπλεγμένα | ||
| δὲ καὶ νέον ὡρικὸν ὑποπειρᾷ παρόντα τις καὶ αὐτὸν τῆς ἰχνεύσεως κοινωνόν , οὐκ ἂν θαυμάσαιμι : εἰσὶ γὰρ Μαυρούσιοι |
| ἔδειξε τὴν ἀρχὴν , καὶ δὴ καὶ τότε εὐθύς . ἐκπλαγέντος γὰρ τοῦ Εὐρυβιάδου πρὸς τὸ πλῆθος τῶν τριήρων τῶν | ||
| , μέλλοντος ἐπιδείξεσθαι σαυτοῦ λόγους , καὶ οὐδ ' ὁπωστιοῦν ἐκπλαγέντος , νῦν οἰηθείην σε θορυβήσεσθαι ἕνεκα ἡμῶν ὀλίγων ἀνθρώπων |
| μεγέθεσιν εἶναι τὰ ὄντα , καὶ διὰ τοῦτο ἀτόμους γραμμὰς ὑποθεμένων , ἵνα καὶ πολλὰ εἴη τὰ ὄντα καὶ μὴ | ||
| ἔσχον , χωρίζει νῦν τοὺς φυσικοὺς ἀπὸ τῶν καὶ ἀσωμάτους ὑποθεμένων οὐσίας , καὶ παραιτησάμενος ἐκείνους ὡς οὐ περὶ πάσης |
| : οἷον , πολλῶν γὰρ πολλάκις γενομένων παρὰ τῶν θεῶν εὐεργετημάτων τῇ πόλει , ταύτην μόνην ἐγὼ μαθὼν γενομένην τὴν | ||
| εἴργασται τῶν ὑποτεταγμένων οὐθενί , πάντες δὲ ἀγωνιοῦνται περὶ τῶν εὐεργετημάτων , εἰδότες , κἂν ἐκ τοῦ ζῆν ἀποτρέχωσιν , |
| ὁ βασιλεὺς παραστὰς , Ἆρά γε , εἶπεν , ὦ Ἀνταγόρα , τὸν Ὅμηρον οἴει τὰς τοῦ Ἀγαμέμνονος πράξεις ἀναγράψαι | ||
| Ἀντίγονος ὁ βασιλεὺς παραστὰς ἆρά γε , εἶπεν , ὦ Ἀνταγόρα , τὸν Ὅμηρον οἴει τὰς τοῦ Ἀγαμέμνονος πράξεις ἀναγράψαι |
| πῃ μάλιστα δεκέτης : ἡ δὲ Κουρεῶτις ἡμῖν οὖσα ἐτύγχανεν Ἀπατουρίων . τὸ δὴ τῆς ἑορτῆς σύνηθες ἑκάστοτε καὶ τότε | ||
| ἱπποδρομίας ἦγον ἐν τοῖς ἀγῶσιν . Γ τῇ τρίτῃ τῶν Ἀπατουρίων ἱπποδρομία ἤγετο . Γ κέλης κέλητα : παρὰ τὴν |
| νίκας ἐκ τῶν Ὀλυμπίων ἔσχον , ἔσχον δὲ καὶ ἐκ Πυθίων . . . . δὲ ἔφη ὅτι παῖδες τούτου | ||
| Ἀπόλλωνα τῆς δάφνης ἁψάμενος . ἐπεὶ δὲ διῆλθεν ὁ τῶν Πυθίων χρόνος , Ἀλκιδάμας ἐκλαθόμενος τὸν ὅρκον , ὃν ὤμοσεν |
| εἶναι τὴν ἐπιστήμην , αὕτη τοιοῦτον αὐτῷ μεμηχάνηται τρόπον . ἀποθαυμάζων δὴ περιέρχεται καὶ πάντων , οἷς ἂν συναντήσῃ , | ||
| αὐτῷ τῶν γνωρίμων τινός , ὡς οὐ διαλείποι πρὸς ἅπαντας ἀποθαυμάζων τὸν ποιητήν : ἀπείληφας , ἔφη , τὴν χάριν |
| περὶ τούτων , ὦ Γοργία : ἀλλ ' ἵνα μὴ θαυμάζῃς ἐὰν καὶ ὀλίγον ὕστερον τοιοῦτόν τί σε ἀνέρωμαι , | ||
| ἦθος χρηστότητι κοινωνίας λαμπρύνειν φιλοκάλου ἅμα καὶ φιλανθρώπου . Ἐὰν θαυμάζῃς τὰ μικρὰ πρὸ τῶν μεγάλων , καταφρονήσῃ : ἐὰν |
| ἀεὶ τῆς ἐπιορκίας : νῦν δ ' ὅρκια πιστὰ ψευσάμενοι μαχόμεσθα : τῷ οὔ νύ τι κάλλιόν ἐστι : καὶ | ||
| . , . . Ἀΐδηλον ἀφανιστικόν : : σοὶ πάντες μαχόμεσθα , ἀντὶ τοῦ διὰ σέ . καὶ μετ ' |
| Ἔφεσον ἡμῶν ἄφιξις : ἐνταῦθα γάρ , ὡς ἔφην , Λευκίππῃ παραχωρήσεις . ” δεῖπνον οὖν ἡμῖν ηὐτρεπίζετο πολυτελές : | ||
| γῆς ἀνδρῶν γεγονότων Εὐήνωρ μὲν ὄνομα , γυναικὶ δὲ συνοικῶν Λευκίππῃ : Κλειτὼ δὲ μονογενῆ θυγατέρα ἐγεννησάσθην . ἤδη δ |
| δεδάνεισται . Ἄμασις , ὁ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεύς , φίλῳ ἀποβαλόντι υἱὸν γράφων παραμυθητικῶς εἶπεν : ” ὅτε οὐδέπω ἦν | ||
| ἄξιόν τι τοῦ θείου φοιτητηρίου : ἢ Ἀντιόχῳ τῷ Παρίῳ ἀποβαλόντι τὴν οὐσίαν ἐν πολιτικῇ φλυαρίᾳ , καὶ ὑπὸ λύπης |
| „ κύριος τῷ Ἀαρὼν λέγων : οἶνον καὶ σίκερα οὐ πίεσθε σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σέ , ἡνίκα | ||
| μὴ πίνετε , τῷ δὲ γνώμην ἀποφαινομένῳ τὸ „ οὐ πίεσθε „ . καὶ γάρ ἐστιν ἀμήχανον τὸ μέθης καὶ |
| * οἵην : ὁποίην οἵην τε πολύστονος : ἐπεὶ μετὰ στόνου καὶ ἤχου ῥέει ὁ Νεῖλος . στένειν γὰρ τὸ | ||
| ἕτερος δ ' ἐν τοῖς στενωποῖς κατὰ τοὺς ἀπαντῶντας . στόνου δὲ καὶ οἰμωγῆς καὶ βοῆς πάντα καὶ ποικίλων παθῶν |
| ' αὐτοῦ τοῦ θεμένου τοὔνομα : εἰ γὰρ ἦν ἐν καταχρήσει , πάντως ἂν οὐ λέγω ἀλλὰ λέγεται εἶπεν , | ||
| ἡμέας ἢ οὐ καὶ ἐπ ' ὑμέας , οὐδέ οἱ καταχρήσει ἡμέας καταστρεψαμένῳ ὑμέων ἀπέχεσθαι . Μέγα δὲ ὑμῖν λόγων |
| τεκμήριον ἔτι καὶ γυμνὴν κατανοῆσαι τὴν ἀλήθειαν ἐξειργάσαντο . καὶ καθίζουσι τὸν ἄνθρωπον ὡς ἱκέτην ἄγοντες παρὰ Ταίναρον , ἄνδρας | ||
| συμβαινόντων , αἴτιον δείκνυσθαι . Οὐ γὰρ ἐπὶ θρόνον αὐτὸν καθίζουσι τυραννικόν , ἀλλ ' ἐπὶ θρόνον ἱερατικὸν καὶ δεσπότου |
| . ὅτε καί τινος εἰπόντος μακάριοί ἐστε ὑμεῖς , ὦ βασιλεῦ , τοιούτοις χρώμενοι καὶ ὀδωδότες ἡδύ , μηδὲν τὸν | ||
| βασιλέως τούτους εὑρεῖν , ἐνταῦθα ὁ μουσικὸς εἶπεν : ὦ βασιλεῦ , τρεῖς μόνους ἀλύπους μὴ δυνάμενος ἐξευρεῖν αὐτὸς ἄχθῃ |
| σοὶ κείμενον ὑπὲρ τῶν νέων τὸν νόμον . Ἴσθι νίκην ἀνῃρημένος λαμπρὰν καὶ ἐστεφανωμένος οὐ φύλλοις δάφνης , ἀλλ ' | ||
| τὰς ἀποκρίσεις μεμάθηκας ; νῦν σε τὴν ἐξουσίαν ὁ πένης ἀνῃρημένος ἐδίδαξε ; νῦν οὕτω θρασύνεσθαι κατὰ τοῦ δήμου μεμάθηκας |
| χρόνον , εἶτα ἀπελθὼν ἐν Περγάμῳ , ὡς δὴ τοῦ Ἀσκληπιοῦ πολὺ ἐκεῖσε φοιτῶντος , καὶ παραμείνας χρόνον ἔτυχεν ἰάσεως | ||
| Μίδου πλουσιώτεροι εἶεν . Πάνυ κομψούς , ἔφη , λέγεις Ἀσκληπιοῦ παῖδας . Πρέπει , ἦν δ ' ἐγώ , |
| εἶτα ἠράσθη αὐτῆς ὁ Θῶνις , βίαν αὐτοῦ προσφέροντος τῇ Ἑλένῃ ἐς ὁμιλίαν ἀφροδίσιόν φησιν ὁ λόγος τὴν Διὸς αὐτὰ | ||
| ἀγάλματός ἐστιν εἰργασμένα , τοσόνδε ἐς τὸ σαφὲς προδηλώσας . Ἑλένῃ Νέμεσιν μητέρα εἶναι λέγουσιν Ἕλληνες , Λήδαν δὲ μαστὸν |
| Θηβαίοις ὡμήρευε : καὶ διατρίβων ἐπὶ μέσης τῆς Ἑλλάδος οὐ μετετίθει τῇ συνουσίᾳ τὸν τρόπον , ἀλλ ' ἀκρασίαν βαρβαρικὴν | ||
| ὁρῶν τὸν ὄνον ἔτι μᾶλλον ἀποκάμνοντα πάλιν ἀπὸ τοῦ γόμου μετετίθει , μέχρις οὗ τὰ πάντα λαβὼν καὶ ἀφελόμενος ἀπ |
| ὁ μέλλων χρόνος . κάλλιστον δὲ κόσμον ἀμφοτέρῳ τῷ γένει περιθεῖσα οὐ μόνον τῷ πλήθει καὶ ἅμα καιρίῳ τῆς χώρας | ||
| λύσασα δὲ τὴν γεγηρακυῖαν τρίχα , προσδραμοῦσα τῷ στήθει καὶ περιθεῖσα τούτῳ μετὰ τῶν χειρῶν τοὺς τοιούτους πλοκάμους ᾔτει μὲν |
| καὶ πάλιν δείπνου καιρὸς ἦν . ἦν γὰρ ἑορτὴ προτρυγαίου Διονύσου τότε . τὸν γὰρ Διόνυσον Τύριοι νομίζουσιν ἑαυτῶν , | ||
| καὶ ἀπὸ τοῦ τόπου , ὅτι ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Διονύσου : καὶ ἀπὸ τοῦ χρόνου , ὅτι ἐν ἱερομηνίᾳ |
| Ἀλέξανδρος τῆς Τροίας τόπων ἀπέπλει καὶ παραυτίκα , φησὶν ἡ Κασάνδρα ἤρξατο λέγειν * . ἐνταῦθα ἀπάρχεται τῆς διηγήσεως καί | ||
| , κἂν ἔχωσι προπύργιον τὸν Ἕκτορα . εἶτα ἑαυτὴν ἡ Κασάνδρα παρηγορεῖ καί φησιν : ἀλλ ' ἔστιν ἡμῖν βοηθὸς |
| τῆς πρὸς ἡμᾶς κοινωνίαςποτὲ δ ' ἔμπληκτοι καὶ ἀλλόκοτοι καὶ κωκυτοῦ τινος καὶ Ἐρινύων θρέμματα καὶ γεννήματα ἐπὶ λύμῃ καὶ | ||
| ἐν τῇ ψυχῇ βύθιον , τῷ δὲ νῷ κλέψας τοῦ κωκυτοῦ τὸν ψόφον , “ Ὦ θεοὶ καὶ δαίμονες , |
| ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ . εἶπεν δὲ Ἀδὰμ τῇ Εὔᾳ : ἀναστάντες πορευθῶμεν καὶ ἴδωμεν τί ἐστιν τὸ γεγονὸς | ||
| ἐν καμάτοις τυγχάνεις καὶ πόνοις . εἶπεν δὲ Ἀδὰμ τῇ Εὔᾳ : ἀνάστα καὶ πορεύου μετὰ τοῦ υἱοῦ ἡμῶν Σὴθ |
| . Ἡ ψυχή σου , Διόφαντε , εἴη μετὰ τοῦ Σατανᾶ ἕνεκα τῆς δυσκολίας τῶν τε ἄλλων σου θεωρημάτων καὶ | ||
| Κύριον , τέκνα μου , καὶ προσέχετε ἑαυτοῖς ἀπὸ τοῦ Σατανᾶ καὶ τῶν πνευμάτων αὐτοῦ . Ἐγγίζετε δὲ τῷ Θεῷ |
| γαμεῖν , ἀλλὰ γήμαντες ὃν δεῖ τρόπον γαμεῖν ταῖς γυναιξὶ συνεβίουν . ταῦτα ἦν , φησίν , ἔργα ἀνδρῶν καὶ | ||
| δηλοῦσιν οἱ χρησμοί , διὰ τὰς ὑπερβολὰς τῶν ἀρετῶν αἷς συνεβίουν κοινωνῆσαι τῆς προσρήσεως αὐτοῦ . τὸ γὰρ ἴδιον ὄνομα |
| βοῆσαι θέλων αὐτὴν ὡς πρὸς πολέμιον , μήτε δακρῦσαι ὡς ἀλγοῦσαν , μήτε αἱμαχθῆναι καθάπερ πεφονευμένην : ἀρτιμαθὴς γὰρ ὢν | ||
| , καὶ τῇ πάσῃ τοῦ οἴκου τοῦ πατρῴου τύχῃ περισσότερον ἀλγοῦσαν ἐνταῦθα ἐκ Θηβῶν μετοικῆσαι : καὶ Αὐτονόης μνῆμά ἐστιν |
| , καὶ παραλογισμῷ διαφοροῦντ ' ἐρρωμένως ἀλλαντοπώλην , εὐθέως τε σκατοφάγον , πεισθέντ ' ἐπιτίθεσθαι σὺν ἱππεῦσίν τισιν , ἐν | ||
| τὸ δένδρον , λιβανωτὸς δὲ ὁ καρπὸς τοῦ λιβάνου . σκατοφάγον : ἀναίσθητον . εἴρηται δὲ ἀπὸ τῶν παρὰ Βοιωτοῖς |
| συγγνώμῃ , ὅτι θεασάμενος ὥρμησα , κατασχεῖν τῆς ἐπιθυμίας οὐκ ἴσχυσα , βουλεύσασθαί τι τῶν χρησίμων οὐ δεδύνημαι : εἰ | ||
| τὸ ἀπατηλὸν καὶ εὐπαράγωγον φύσει τῶν αἰσθήσεων , αἷς μόλις ἴσχυσα ἐπιβῆναι . Μῖσος μὲν δὴ τοῦ λεχθέντος δρασμοῦ γέγονεν |
| Εὐβοίας , φασὶν αὐτοὺς ἀγωνίσασθαι , καὶ νενικηκέναι Ἡσίοδον , ἀγωνοθετοῦντος καὶ κρίνοντος τὰ μέτρα Πανίδου τοῦ βασιλέως , τοῦ | ||
| βασιλέως Εὐβοίας φασὶν αὐτοὺς ἀγωνίσασθαι , καὶ νενικηκότα Ἡσίοδον , ἀγωνοθετοῦντος καὶ κρίνοντος Πανίδου τοῦ βασιλέως , τοῦ ἀδελφοῦ Ἀμφιδάμαντος |
| κλῆθρα ἵστασο : σοὶ γὰρ μέλει ἡ ἐκ τῶν οἴκων πεμπομένη βοή : ἐπειδὴ γὰρ καὶ σόν ἐστι τὸ πάθος | ||
| διέβαινε : κυθηροδίκης , ἀρχή τις παρὰ Λακεδαιμονίοις εἰς Κύθηρα πεμπομένη . προσβολή : ἀντὶ τοῦ προσόρμισις καὶ καταγωγή ʃ |
| , ἀνθρώπεια σώματα , οἷς ἦν πρὸ τοῦδε τρυφηλὴ καὶ διαρρέουσα δίαιτα καὶ πειρατικαῖς ἀνάγκαις οὐδαμῶς ἐνεθισθεῖσα , πῶς δὲ | ||
| δι ' αὐτῶν ἐκπνεῖται ἡ τοῦ κρέως τοῦ προειρημένου ὀσμὴ διαρρέουσα . αἴσθονται δὲ οἱ θῆρες : καὶ γὰρ ἐπὶ |
| ταύτης ἐν τῇ πόλει τυχεῖν : Αἰσχρὸν μέντοι , ὦ νεανία , τὸν βουλόμενον ἐν τῇ πόλει στρατηγεῖν , ἐξὸν | ||
| νοῦν ὑπάρχει ; Ἐγὼ τοίνυν καὶ αὐτός , ὦ χρηστὲ νεανία , ἐν πολὺ τοῦδε ἀφανεστέρῳ χωρίῳ τοὺς ῥητορικοὺς λόγους |
| σαυτόν . ἐτελεύτησεν δὲ μονήρης , γηραιός , γυμνικὸν ἀγῶνα θεώμενος , ὑπὸ καύματος ἐκλυθείς . Ἀναχάρσιος Ἀνάχαρσις Γνούρου υἱὸς | ||
| τόπος : ἐπ ' ἐρημίας , ἔνθα παρῆν οὐδεὶς ὁ θεώμενος , ὁ καταμαρτυρήσων , ὁ κρίνων : ὅθεν ἐπὶ |
| , μετὰ τὴν εὐχὴν μέλλοντα τοῦ παρεσκευασμένου πρὸς τὴν θυσίαν ἱερείου κατάρχεσθαι , τῶν Ἀχαιῶν ἰδεῖν τινα πρόσωθεν ἐρχόμενον , | ||
| τε μηρία ἐκτεμόντες καίουσι καὶ δὴ καὶ ἀναλίσκουσιν αὐτόθι τοῦ ἱερείου τὰ κρέα . ταῦτα μὲν οὕτω ποιεῖν νομίζουσι , |
| ἔπειτα ἐσόμενον , καθάπερ οὖν καὶ σὺ αὐτὸς Ἀλεξάνδρειάν τε ἔκτισας τὴν πρὸς Καυκάσῳ ὄρει καὶ ἄλλην Ἀλεξάνδρειαν ἐν τῇ | ||
| τοὺς αἰῶνας . Ἀμήν . Σύ , δέσποτα παντοκράτορ , ἔκτισας τὰ πάντα ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου , τροφήν τε |
| καὶ γινόμενος δι ' ἐμὲ καὶ τὴν ἐμὴν σωτηρίαν , πρόσδεξαι νῦν κἀμὲ τὸν ἁμαρτωλὸν καὶ ἀνάξιον δοῦλόν σου μετανοοῦντα | ||
| “ ῥῶσόν σου τὴν δύναμιν καὶ κράτυνον τὴν φρένα καὶ πρόσδεξαι πάντα τὰ ἀποκαλυπτόμενά σοι . ” καὶ πάλιν ἔλεγεν |
| , ὑποτάσσονται : τὸ ἀνάπαλιν ἐπὶ θηλυκῶν . Τὸν δὲ γαμικὸν κλῆρον οὕτως ψήφιζε : ἐφ ' ἡμερινῆς γενέσεως ἀπὸ | ||
| τι καὶ μύρον ἐκδίδοται τῶν δένδρων , ὃ ποιοῦνται Ἰνδοὶ γαμικὸν χρίσμα , καὶ εἰ μὴ τῷ μύρῳ τούτῳ ῥάνωσι |
| ὕδωρ ἐστὶ τὸ διακόπτον πάντα τὰ ἀγγεῖα , πλὴν τῶν κερατίνων . . . : Καί μοι δοκεῖ τὰ ὄργια | ||
| ξύλοις δεδεμένοις λαμβάνειν διακόπτειν δὲ πάντα τὰ ἀγγεῖα πλὴν τῶν κερατίνων . τὸν δὲ ἀπογευσάμενον τελευτᾶν . Ἐν δὲ τῇ |
| , καθαρὰς φήμας χρησμούς τ ' ἀναφαίνων : κλῦθί μου εὐχομένου λαῶν ὕπερ εὔφρονι θυμῶι : τόνδε σὺ γὰρ λεύσσεις | ||
| ἑταίρας . ἱκετεύων οὖν τὴν Ἀφροδίτην φησίν : κλῦθί μευ εὐχομένου , Κουροτρόφε : δὸς δὲ γυναῖκα τήνδε νέων μὲν |
| Τύριος : Κύπριος : νύχιος : Στύγιος : Μύσιος : Πύθιος : βύθιος : δύϊος : κύκλιος : μύριος , | ||
| καὶ τὸ κακόρρημον ἀφέλοι καὶ οἱονεὶ κηλῖδα ἀπορρύψειεν , ὁ Πύθιος ἠλέει , τεθνεῶτα καὶ ταῦτα ἐν τῷ πολέμῳ , |
| ναυμαχίᾳ νικήσας Λακεδαιμονίους καὶ τειχίσας τὸν Πειραιᾶ ἑκατόμβην τῷ ὄντι θύσας καὶ οὐ ψευδωνύμως πάντας Ἀθηναίους εἱστίασεν . Ἀλκιβιάδης δὲ | ||
| τῇ Ἀρτέμιδι , ἔνθαπερ ὅτε Ἀγαμέμνων εἰς τὴν Ἀσίαν ἐξέπλει θύσας εἷλε Τροίαν . μέγα δὲ συνεβάλλετο τῷ Πελοπίδᾳ εἰς |
| δή σφι , ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι , Κλεομένεος μὲν θυγάτηρ Λεωνίδεω δὲ γυνὴ Γοργὼ ὑπέθετο , ἐπιφρασθεῖσα αὐτή , τὸν | ||
| χρηστήριον ἐληλύθεε ἐκ Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι , Ξέρξην αἰτέειν δίκας τοῦ Λεωνίδεω φόνου καὶ τὸ διδόμενον ἐξ ἐκείνου δέκεσθαι . Πέμπουσι |
| βλάπτοντα τὰς φρένας . Κτῆνος : διὰ τὸ κτένεσθαι ἤγουν σφάζεσθαι . Κύων : εἰς τὸ κράζειν ὤν . Κάμηλος | ||
| τοῦ δὲ ἑνὸς λέγοντος , ὅτι οὐκ ἦν δίκαιον πρόβατα σφάζεσθαι διὰ τὸ φέρειν γάλα καὶ ἔριον , καὶ τοῦ |
| προφῆτις , Ἀπόλλων , Ὀρέστης , Κλυταιμήστρας εἴδωλον , χορὸς Εὐμενίδων , Ἀθηνᾶ , προπομποί . φαίνεται ἐπὶ σκηνῆς τὸ | ||
| περὶ τὸ ἱερὸν Μανίας : δοκεῖν δέ μοι θεῶν τῶν Εὐμενίδων ἐστὶν ἐπίκλησις , καὶ Ὀρέστην ἐπὶ τῷ φόνῳ τῆς |
| φησὶ δ ' Ἕρμιππος ὅτι προείλετο ἐν τῇ τῶν Ἰσθμίων πανηγύρει ψέξαι τε καὶ ἐπαινέσαι Ἀθηναίους , Θηβαίους , Λακεδαιμονίους | ||
| πρότερον τοῦτο τολμήσας , ὥστε καὶ ἔδοξα θέαμα καινὸν ἐν πανηγύρει φανείς , καὶ πολλοὶ τὰς χορείας ἀφέντες ὀψόμενοί με |
| , χοροῖσι Κηΐων φρένα ἰανθεὶς ὄπαζε θεόπομπον ἐσθλῶν τύχαν . Βασιλεῦ τᾶν ἱερᾶν Ἀθανᾶν , τῶν ἁβροβιών ἄναξ Ἰώνων , | ||
| ' ὑστεραίᾳ προσαγαγόντος αὐτοῦ τῇ πέτρᾳ τῶν βαρβάρων τις ἀνεβόησεν Βασιλεῦ Δημήτριε , τί βουλόμενος ἢ τίνος ἀναγκάζοντος πολεμεῖς ἡμᾶς |
| καλεῖ , πρῶτον εἰποῦσα βαρυδότειρα μοῖρα , ἔπειτα ὦ μέλαινα Ἐριννύς ; δι ' οὐδὲν ἄλλο ἢ ὡς τῶν παρόντων | ||
| , καὶ μηδενὸς καταβεβλημένου . Αἰσχίνης κατὰ Κτησιφῶντος . Ἴσως Ἐριννύς ἐστιν ἐκ τραγῳδίας : τὰ γὰρ ἀποτρόπαια τῶν φαντασμάτων |
| ἐκάλουν δὲ οὕτω καὶ τὴν Ἀττικὴν οἱ μὲν ἀπό τινος Ἀκταίωνος βασιλέως , οἱ δὲ διὰ τὸ τὴν πλείω τῆς | ||
| μὲν θαλάσσης παῖδάς φασι , Παρμενίδης δ ' ἐκ τῶν Ἀκταίωνος κυνῶν γενέσθαι μεταμορφωθέντων ὑπὸ Διὸς εἰς ἀνθρώπους . . |
| τὸν εὐμορφότατον ἄνδρα . “ Καλλιρόης δὲ φανείσης οὐδεὶς ἔτι Χαιρέαν ἐπῄνεσεν , ἀλλ ' εἰς ἐκείνην πάντες ἀφεώρων , | ||
| ἀγωνίας εὐθὺς ἀσπασαμένην τὴν πατρίδα ἀπήγαγον ἐκ τοῦ θεάτρου , Χαιρέαν δὲ κατεῖχε τὸ πλῆθος , ἀκοῦσαι βουλόμενον πάντα τὰ |
| ὁ δὲ οὐ πόρρω τῆς κόρης ἐν ἡδείᾳ καὶ λιβανώδει πόᾳ κεῖται στάζων ἐς τὴν γῆν ἱδρῶτα καὶ τὸ δεῖγμα | ||
| αὐτῆϲ καὶ τὸ ϲπέρμα τὰ μὲν ἄλλα ὁμοίωϲ ἐνεργεῖ τῇ πόᾳ χλωρᾷ , λεπτομερεϲτέραν δὲ καὶ ξηραντικωτέραν ἐκείνηϲ καὶ ἔτι |
| τὸν παραλογισμὸν πεποίηκεν , ὥσπερ ἂν εἰ καὶ λεγόντων ἡμῶν ὄτι ὁ δεῖνα τεθνεὼς [ τεθνηὼς ] ἄνθρωπός ἐστιν , | ||
| ἴσου τοῦ χυλοῦ πιών , ἀμέθυστος ἔσται ὡς μὴ γινώσκων ὄτι πίνει . ἐὰν δὲ καὶ τὸν λίθον τὸν ἐν |
| τίμιον . . . τεκμήριον δὲ τούτου : γονῆς γὰρ Ἔρωτος οὔτ ' εἰσὶν οὔτε λέγονται ὑπ ' οὐδενὸς οὔτε | ||
| . δορυφοροῦσαι . δικαίων δοξῶν αἱ κακαὶ φαντασίαι . ὑπὸ Ἔρωτος . κακοῦ ἔρωτος . ὀλιγάκις . ὅτε εἴδωλα κακὰ |
| δεῖ ὡς πᾶσι μὲν παρεπομένῃ θεοῖς , μάλιστα δὲ τῇ Ἀρτέμιδι : δῆλον δὲ ἐκ τοῦ καὶ αὐτὴν Ἑκάτην ὀνομάζεσθαι | ||
| πέμμα γάρ ἐστι κέρατα ἔχον μεμιμημένα , προσφερόμενον Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι καὶ Ἑκάτῃ καὶ Σελήνῃ . μελιτοῦττα μὲν Τροφωνίῳ ὡς |
| ἀποκρύψειεν ἂν ἄνθρωπον . τὸ δὲ ἐντεῦθεν τοῖς ἐντὸς τοῦ ἀδύτου γενομένοις οὐχ εἷς οὐδὲ ὁ αὐτὸς τρόπος ἐστὶν ὅτῳ | ||
| ἐς θεὸν ἐλθών . τῷ μὲν ὁ χρυσοκόμας εὐώδεος ἐξ ἀδύτου ναῶν πλόον εἶπε Λερναίας ἀπ ' ἀκτᾶς εὐθὺν ἐς |
| γὰρ κατὰ τὴν Μακεδονίαν βασιλέων πλείστην πεποιημένων σπουδὴν περὶ τὰς κυνηγεσίας πάντας ὑπερέβαλε . , . . ) Ὅτι γνωσθείσης | ||
| καὶ ἀρχὰς στρατείας καὶ πολεμάρχας , ὁπλιστάς , ἡγεμονείας , κυνηγεσίας , θήρας , πτώσεις ἀπὸ ὕψους ἢ τετραπόδων , |
| καρποῦ αὐταῖς προσερίζουσα . Τοσαῦτα ἥμερα . Ἦσαν δὲ καὶ κυπάριττοι καὶ δάφναι καὶ πλάτανοι καὶ πίτυς . Ταύταις πάσαις | ||
| οἷον οὐ πέντε μὲν οἰκίαι , κῆποι δὲ ἑπτά , κυπάριττοι δὲ τριακόσιαι , λουτρὰ δὲ τρία , ἀλλὰ καλὰ |
| Ἀπολλώνιε , σοφοῖς γὰρ πρὸς σοφοὺς ἐπιτήδεια , τοῦ τε τάφου ἐπιμελήθητι καὶ τὸ ἄγαλμα τοῦ Παλαμήδους ἀνάλαβε φαύλως ἐρριμμένον | ||
| . πέποιθ ' : ἀρωγὰς [ δ ' ] ἐκ τάφου πέμπει πατήρ . νεκροῖσί νυν πέπισθι μητέρα κτανών . |