καὶ γινόμενος δι ' ἐμὲ καὶ τὴν ἐμὴν σωτηρίαν , πρόσδεξαι νῦν κἀμὲ τὸν ἁμαρτωλὸν καὶ ἀνάξιον δοῦλόν σου μετανοοῦντα | ||
“ ῥῶσόν σου τὴν δύναμιν καὶ κράτυνον τὴν φρένα καὶ πρόσδεξαι πάντα τὰ ἀποκαλυπτόμενά σοι . ” καὶ πάλιν ἔλεγεν |
, κίβδηλον γὰρ ὁ χρυσὸς καὶ μέλαν , ἢν ἐκ δακρύων ἥκῃ : πλούτῳ δ ' ἂν ἄριστα βασιλέων χρῷο | ||
καὶ ἅμα ταῦτα λέγων πολὺ ἔτι μᾶλλον ἐκρατεῖτο ὑπὸ τῶν δακρύων , ὥστε καὶ τὸν Κῦρον ἐπεσπάσατο ἐμπλησθῆναι δακρύων τὰ |
” ταῦτ ' εἰπόντος καὶ ὑποσχομένου , πληρωθέντες εὐθυμίας καὶ χαρᾶς τοὺς μὲν οἰκείους μετὰ τῶν θρεμμάτων ἀσφαλῶς ἐν ἐρύμασι | ||
εἰδότες ἀληθεύοντα μηδὲν ἐνδοιάσαντες ἐπινεύουσι . πληρωθεὶς δὲ τὴν ψυχὴν χαρᾶς πάντ ' ἐσπούδαζεν εἰς τὸ ἀνυπέρθετον τῆς ὑποδοχῆς καὶ |
εἰσιν αἱ τρεῖς ἰδέαι τῶν θυσιῶν , τῷ καὶ τὸν μετανοοῦντα σῴζεσθαι καὶ τὸν σῳζόμενον ἐκ τῶν ψυχικῶν ἀρρωστημάτων μετανοεῖν | ||
με , κύριε , ἐπιστρέφοντα μετὰ δακρύων καὶ στεναγμῶν καὶ μετανοοῦντα ἐφ ' οἷς ἐπλημμέλησα καὶ συγγνώμην αἰτοῦντα , κάμφθητι |
πτωχῶν καὶ ἔξω τῆς θύρας ἱσταμένων . Ἰάλεμος : εἶδος θρήνου , ἡ ἐπὶ τοῖς ἀπολωλόσιν ἀνία , καὶ ὁ | ||
. αἰακτὰ ] τὰ ἄξια θρήνου . αἰακτὰ ] τὰ θρήνου καὶ κλαυθμοῦ ἄξια . Ξ πήματ ' ] βλάβαι |
ἔπι : ὅθεν λαβόντες οἱ κακῶς πεπραγότες σωτηρίαν ἀπῆλθον ἐκ δυσπραξίας νῦν οὐκέτι μοι δίχα θυμός , ἀλλὰ † σαφὴς | ||
αὐτὴν πᾶσαν ἑλκύσει κάτω . } Πράττων καλῶς μέμνησο τῆς δυσπραξίας : ὡς γὰρ τὸ πράττειν καὶ τὸ δυσπράττειν σκόπει |
τὴν κεφαλήν , ὀσφραινόμενος αὐτὸ μόνον καλοκἀγαθίας καὶ σιτίων ἱερωτάτης κνίσσης : οὐ γὰρ ἀρνεῖται λίχνος ἐπιστήμης καὶ φρονήσεως εἶναι | ||
. Τῶν φθισικῶν οἷσιν ἐπὶ τοῦ πυρὸς ὄζει τὸ πτύαλον κνίσσης βαρὺ , καὶ αἱ τρίχες ἐκ τῆς κεφαλῆς ῥέουσιν |
ἐκπλήξεως πρὸς τὴν ὄρχησιν ἁλίσκεται . ὁ δὲ λέων ὀρχήσεως φοβερᾶς εἶδος . ἦν δέ τινα καὶ Λακωνικὰ ὀρχήματα , | ||
μέχρι μὲν τῶν καθ ' ἕνα εἰσὶν οὐ μεγάλης οὐδὲ φοβερᾶς προσηγορίας τυγχάνουσιν : ὅταν δὲ κοινὸν γένηται τὸ πρᾶγμα |
, ἐκποδὼν ἔλα . ὦναξ Παιάν , ἀπότροπος γένοιό μοι πημάτων . θαρσεῖτε Νυκτὸς τήνδ ' ὁρῶντες ἔκγονον Λύσσαν , | ||
συμφορῶν γὰρ αἱ θεαὶ αἴτιαι . μὲν ] δέ . πημάτων ] συμφορῶν . σεσαγμένων ] σεσωρευμένων . λέγειν ] |
ἄλγους τῶν κακῶν πάντα ἀμφὶ σώματι στημορραγοῦσι λακίδες , οἷον διαρρέουσιν . στημορραγοῦσιν ] διαρρέουσιν . ὦ πόποι ] θαυμαστικῶς | ||
ποικίλων ἐσθημάτων αὐτοῦ στημορραγοῦσι , καὶ μετὰ τῶν στημόνων αὐτῶν διαρρέουσιν ἐν τῷ σώματι αἱ λακίδες καὶ διασχίσεις , τουτέστιν |
σωφροσύνας ἀπάθειά τε καὶ καρτερία . Καὶ σύνεσις καὶ ἁ πρεσβίστα φιλοσοφία , ἀποκαθαράμεναι ψευδέας δόξας , ἐνέθηκαν τὰν ἐπιστάμαν | ||
νεμεσῶσα φέρεις κατὰ ταρτάρου . Ἀρχὰ καὶ πάντων γέννα , πρεσβίστα κόσμου μᾶτερ καὶ νὺξ καὶ φῶς καὶ σιγά , |
Βλέπε , Παλλάς , Ἀφροδίτης τὸ ῥόδον τὸ μικρὸν ἄνθος κραδίης τεῆς κρατῆσαν δροσερὸν βέλος κομίζον . Κραδίην θεῶν ἰαίνει | ||
Πραξιτέλης ὃν ἔπασχε διηκρίβωσεν Ἔρωτα , ἐξ ἰδίης ἕλκων ἀρχέτυπον κραδίης , Φρύνῃ μισθὸν ἐμεῖο διδοὺς ἐμέ . φίλτρα δὲ |
τὴν τέχνην ἐστὶ ληπτέα διὰ τὸν Ἀπόλλωνα . Κυπάρισσος δὲ μακροθυμίας καὶ παρολκῆς ἐστι σύμβολον διὰ τὸ μῆκος . Πίτυς | ||
ἐκ ῥᾳθυμίας καὶ ὄκνου ἀπόλλυνται : ἐκ δὲ σπουδῆς καὶ μακροθυμίας πολλοὶ περιεγένοντο τῆς φύσεως . Πέρδικά τις πριάμενος τρέχειν |
πᾶσαν παριόντες κωμῳ - δίαν οὐδὲ ἔστιν εἰπεῖν ὁπόσον ἤνεγκαν γέλωτος . ἓν μόνον ἐδόκεις μοι ψεύδεσθαι τὸ φάσκειν οὐ | ||
τὸ κοινὸν τῶν δοκούντων εὐτακτοτάτων Σπαρτιατῶν , ἀλλ ' ὑπὸ γέλωτος κατεχόμενοι ἐμποδὼν ἦσαν τἀνδρί , μέχρις οὗ ἐκεῖνος ἐχαριεντίσατο |
τῆς ὀφιώδους , τουτέστι τῆς ὁμοίωσίν τινα ὄφεως ἐχούσης , ποθῶν ζεῦξαι , ἀντὶ τοῦ ὑπαγαγεῖν , τῷ χαλινῷ ὑποτάξαι | ||
δ ' Ὀθρωνὸν οἰκήσει λύκος , τηλοῦ πατρῷα ῥεῖθρα Κοσκύνθου ποθῶν . ὃς ἐν θαλάσσῃ χοιράδων βεβὼς ἔπι ῥήτρας πολίταις |
ἀλωὰς ] ἀφαιρήσασθαι [ ] . μὴ φόρον εὐσεβίης [ βασιληίδος ] ὄφλω ἐκείνοις . ὀξέα τόνδ ' ἐδίδου κακογείτοσιν | ||
χρόνον ἄσπετον εἶναι . εἰ ὕπατον [ ] Κρονίδης ? βασιληίδος [ ] ? ἕζετο θῶκον , [ μᾶλλον ] |
οὐδετέρου μετέχον ἅπασιν ἡττᾶται τοῖς κριταῖς . ἀλλὰ τί ταῦτα θρηνῶν ἀπηχῶ ; βέλτιον ἡσυχάζειν , μὴ καὶ αὐτὸς παραπολαύσω | ||
συμφορᾶς , καὶ τὰ τοιαῦτα : εἶτα ὅτι δυςφορῶν , θρηνῶν , δακρύων , τὸν παῖδα θρηνῶν κατ ' ἐμαυτὸν |
] τὰς πολλῆς φθορᾶς καὶ δυστυχίας προξένους τύχας ] τὰς δυστυχίας ἄθλων ] τῶν αὐτῆς πόνων σοῦ ] παρὰ σοῦ | ||
δυστυχῶν ὑπὸ τῶν φίλων ἠμελεῖτο , γήμας δὲ καὶ τῆς δυστυχίας ἀπαλλαγεὶς , τότε πάλιν φίλους ἔσχε . πρὸ τοῦ |
ἕνα χρύσειον ἐς ὀστέα κρωσσὸν ἁπάντων λέξαντες κατέθαψαν ὅθι πρῶτον γενόμεσθα . νῦν δ ' οἳ μὲν Θήβην ἱπποτρόφον ἐνναίουσιν | ||
Πρίαμος , πολλὰς δὲ καὶ ἄλλας : τῆς δὲ δύω γενόμεσθα , σὺ δ ' ἄμφω δειροτομήσεις , ἤτοι τὸν |
εἶπε : Φεῦ , ὦ ἀγαθὴ καὶ πιστὴ ψυχή , οἴχῃ δὴ ἀπολιπὼν ἡμᾶς ; καὶ ἅμα ἐδεξιοῦτο αὐτὸν καὶ | ||
: λέγει δὲ τοῦ φόνου τοῦ κατὰ τῆς μητρός : οἴχῃ καὶ διέφθαρσαι ἀπὸ τοῦ τρίποδος δεξάμενος τὴν μαντείαν , |
ἀκάθαρτον καὶ δυσκόλως ἀπειργόμενον ἀπὸ τῶν καθαρείων καὶ τῶν ἀλλοτρίων μολυσμοῦ παντός . Ἀληθὲς δὲ καὶ τὸ Ἡροδότου καὶ ἔστιν | ||
οὐκ ἐμφανίζεται , ἐὰν μὴ πρῶτον ἑαυτοὺς καθαρίσωσιν ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ . Καὶ σοὶ οὖν ἅπαντα ἐπισκοτεῖ , καθάπερ ὕλης |
ἔδωκε Πότˈμος ἄναξ , εὖ οἶδ ' ὅτι χˈρόνος ἕρπων πεπρωμέναν τελέσει . ἐξύφαινε , γλυκεῖα , καὶ τόδ ' | ||
θεῶν Μοῖρα παγκρατὴς ἄμμι κατένευσε καὶ Δίκας ῥέπει τάλαντον , πεπρωμέναν [ ] αἶσαν [ ἐκπλήσομεν ] , ὅταν [ |
ἐπὶ τὴν μίξιν ἐλθεῖν , οἴστρους τινὰς ἐφύτευσεν καὶ ὁρμὰς ἐκίνησεν , ὁρμῶντος ἤδη τοῦ σώματος ἐπὶ τὴν τῶν ἀφροδισίων | ||
εἰ μὲν δὴ ἐχρῆτο , πρὸ τοῦ ὀργάνου ἂν ἑαυτὴν ἐκίνησεν , ἵνα κινήσῃ καὶ τὸ ὄργανον : νῦν δὲ |
ἐπτηχότων καθάπερ ἐν προσδοκίᾳ βροντῆς ἢ σεισμῷ πάντα κινοῦντι ἔρχεται Φήμη , ἡ θεὸς ἧς πόρρω τὸ ψεῦδος , τὸν | ||
γενεαῖς ὕμνησεν Ἡσίοδος ποιήσας τὰ ἔπη ταῦτα ἃ πάντες ᾄδουσι Φήμη δ ' οὔτις πάμπαν ἀπόλλυται ἥντινα πολλοὶ λαοὶ φημίξωσι |
ὀπίσω τῆς πονηρᾶς διανοίας μου πορευθεὶς καὶ γενόμενος ἐπίχαρμα τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς πονηροῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ , δαίμοσιν , ἐξ | ||
τῆς τοῦ θεοῦ λατρείας καὶ προσκυνήσεως . καὶ ἐλάτρευσαν τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ μετὰ καὶ τῶν βεβήλων καὶ |
ὄχλον , πολὺ δὲ τὸ θαῦμα , λαμπραὶ δὲ αἱ βοαί , καὶ οὐκ ἀπιστῶ . τίς γὰρ ἂν εἴης | ||
δὴ παιδίοις τὸ δήλωμα ὧν ἐρᾷ καὶ μισεῖ κλαυμοναὶ καὶ βοαί , σημεῖα οὐδαμῶς εὐτυχῆ : ἔστιν δὲ ὁ χρόνος |
. καὶ γὰρ ἐκεῖνος ὁ θεὸς τοξοφόρος τε ἅμα καὶ μουσηγέτης , καὶ διπλῆ αὐτῷ ἡ σκευή , πρὸς εἰρήνην | ||
αὐτὸ μειζόνως ηὔξησεν ἐν τοῖς ἐφεξῆς , ἅτ ' ὢν μουσηγέτης ὁ θεὸς καὶ λέγειν ἄριστος δή που . προσέθηκε |
, τοιοῦτό τι : φιλοτησίαν δὲ τήνδε σοι προπίομαι : δέξαι , πιοῦσα δ ' ὁπόσον ἄν σοι θυμὸς ᾖ | ||
ἄλλα τε παιδιᾶς καὶ γέλωτος ἐχόμενα καὶ εὐφημοῦντας ἐπιλέγειν : δέξαι τὰν ἀγαθὰν τύχαν , δέξαι τὰν ὑγίειαν , ἃν |
λυπεο - μένοισι παρεὼν ἐλαφρύνοιμι ἠπίῳ καὶ ἀκεσίμῳ λόγῳ τὰς ἀνίας . Εἰδείην ἐμεωυτὸν αἰδέεσθαι . Τῶν καλῶν φιλομαθείην ἀσκέοιμι | ||
ἥδιστον . τοιγάρτοι ὅ τι ἂν πάθωσι λύπης τε καὶ ἀνίας εἰσὶ σημαντικοί . Πρόβατα [ δὲ καὶ αἶγες ] |
κελάδωι ἐμὰν πόλιν , ἐμὰ τείχη , σπαρτῶν ἵνα γένος ἐφάνθη , χαλκασπίδων λόχος , ὃς γᾶν τέκνων τέκνοις μεταμείβει | ||
ὁ καθ ' ἡμᾶς . αἰὼν ] ὁ χρόνος . ἐφάνθη ] ἐφάνη . γεραιοῖς ] τοῖς . ἤγουν ἡμῖν |
δάκρυ βάλω . Ἀγρεύσας τὸν νεβρὸν ἀπώλεσα , χὠ μὲν ἀνατλὰς μυρία , καὶ στήσας δίκτυα καὶ στάλικας , σὺν | ||
: τὰ ἀπὸ μητρὸς αὐτῷ γινόμενα : ὁ πάντ ' ἀνατλὰς Οἰδίπους : τί ἥμαρτεν ὁ Οἰδίπους ὅτι καὶ αὐτὸς |
, ἡ δὲ νόσος οὐκ ἐκουφίζετο . ἅπαξ οὖν ποτε καθεύδουσα , ταύτην ἀφίησιν πυρπολουμένην τὴν φωνήν : “ Διὰ | ||
Λυκοῦργος ὧν ἐς Διόνυσον ὕβρισαν διδόντες δίκας , Ἀριάδνη δὲ καθεύδουσα καὶ Θησεὺς ἀναγόμενος καὶ Διόνυσος ἥκων ἐς τῆς Ἀριάδνης |
νοῦν αὐτῆς καὶ αὐτὴν ὥσπερ ἐκ κάρου τινὸς βαθέος ἢ ὕπνου , ὅπως ἀποβλέπουσα πρὸς τὰ νοητὰ αὐτοῦ δέχηται τὰ | ||
ταὐτόν : δυσκινήτως ἔχει καὶ δυσμαθῶς ὥσπερ ἀπονεναρκωμένα , καὶ ὕπνου τε καὶ χάσμης ἐμπίμπλανται , ὅταν τι δέῃ τοιοῦτον |
, δόκιμον δὲ τὸν υἱόν . . Υ : κόλπον ἐνέπλησεν : ἐνέπρησεν Φιλόξενος καὶ Ἀρίσταρχος . περὶ δὲ τῆς | ||
ὑπὸ χεῖρα λαβεῖν , καὶ βίαν καὶ ταραχήν , ὧν ἐνέπλησεν αὐτῷ καὶ ἀγροὺς καὶ οἰκίαν , ἐῶ . καὶ |
, οὕτως , τίνος πταίσματος ὀλέκῃ καὶ μετὰ φθορᾶς δίδως ποινάς ; . ὀλέκῃ ] πάσχεις . σήμηνον ὅπη ] | ||
, οὕτω : τίνος πταίσματος ὀλέκῃ καὶ μετὰ φθορᾶς δίδως ποινάς ἀμπλακίας ] ἁμαρτίας ποινὰς ὀλέκῃ ] τιμωρίας μετὰ φθορᾶς |
' ἄγεθ ' , ὑμῖν τεύχε ' ἐνείκω θωρηχθῆναι ἐκ θαλάμου : ἔνδον γάρ , ὀΐομαι , οὐδέ πῃ ἄλλῃ | ||
μεταπέμπεται . ἔθος δ ' εἶχεν αὐτῇ προσιέναι ἅτε τοῦ θαλάμου φύλαξ , ἔτι τε καὶ ἐπὶ συνουσίᾳ αὐτοῦ διεβάλλετο |
ὃς οὐκέτι ἐπεπήρωτο τὴν φωνὴν , ἐξ ὅτου τὸ πρῶτον ἐφθέγξατο : ἦν δὲ καὶ τἄλλα ἔμφρων . Καὶ ὁ | ||
οἰόμεναι περιστερὰν αὐτὸν εἶναι προσίεντο . ἐπεὶ δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο , τηνικαῦτα τὴν αὐτοῦ γνοῦσαι φύσιν ἐξήλασαν παίουσαι . |
ἐστιν ἐντεῦθεν ] ἐκ τούτου τοῦ τόπου οἰστρήσασα ] ὑπὸ οἴστρου ἐκβακχευθεῖσα τὴν ] εἰς παρακτίαν ] τὴν παραθαλασσίαν κέλευθον | ||
οἰστροπλήξ ὁ πλήσσων οἶστρος , οἰστρόπληξ δὲ ὁ ὑπὸ τοῦ οἴστρου πλησσόμενος . καὶ βουπλήξ ὁ τὸν βοῦν πλήσσων , |
, τὴν λύπην πρὸς καιρὸν ὑπερέθετο , καὶ προσποιητὴν χάριν σκηψαμένη , τὴν θεὸν ὑπεδέξατο φιλανθρώπως . Ἡ δὲ τὴν | ||
Ἔτυχεν οὖν ἡ μὲν ἐμὴ μήτηρ τότε μαλακῶς ἔχουσα : σκηψαμένη δὲ καὶ ἡ Λευκίππη νοσεῖν ἔνδον ὑπέμεινε , ὥστε |
τῶν χόνδρων ἕκαστος . κοινῇ δὲ κατά τε τούτων τῶν δεσμῶν καὶ τῶν ἄλλων τῶν κυκλοτερῶν , καὶ προσέτι τῶν | ||
μὴ εἰσελθὼν εἰς τὴν οἰκίαν πληγῶν πεῖραν λάβῃς , ἢ δεσμῶν ἢ δεινοτέρας ἀνάγκης κόλασιν ὑπομείνῃς , ἀλλὰ τὴν ἰδίαν |
μὲν ἀποδρᾶσα , οὐ φυγαδευθεῖσα , κατάγεται ὑπαντή - σαντος ἀγγέλου , ὅς ἐστι θεῖος λόγος , εἰς τὸν δεσποτικὸν | ||
ὁ μῦθος ] ὁ λόγος τούτου ὑπηρέτου ] δούλου , ἀγγέλου νέον νέοι ] νεωστί : οὐ γὰρ ἀρχαία ὑμῖν |
συμφορὰς οἰκτίρομεν , κόρη Κρέοντος , ἥτις εἰς Ἅιδου δόμους οἴχηι γάμων ἕκατι τῶν Ἰάσονος . ] φίλαι , δέδοκται | ||
. σὺ δ ' ἐν ἥβαι νέαι νέου προθανοῦσα φωτὸς οἴχηι . τοιαύτας εἴη μοι κῦρσαι συνδυάδος φιλίας ἀλόχου : |
οἰκίας ἀποθανὼν μέν , ἐὰν διὰ τῆς αὐλῆς ἐκπίπτῃ : πραθεὶς δέ , ἐὰν διὰ τοῦ πυλῶνος : ἐὰν δὲ | ||
τὸ ἐλάχιστον τίμημα , ὁ δὲ Αἴσωπος ἀνακέκραγεν ” ὁ πραθεὶς ἐγώ , ὁ πωλήσας οὗτος , καὶ οὗτος ὁ |
, ἢ τὸ θεοὺς ἀνθρώπων κήδεσθαι ποιεῖ καὶ δι ' ὀνειράτων ἀνθρώπους σώζεσθαι ; ἐγὼ μὲν οἶμαι τοῦτο . τί | ||
ἡ τοῦ Ξέρξου μήτηρ , ἡ καὶ προβιβασθεῖσα δι ' ὀνειράτων τὴν τούτου ἥτταν , ἄγγελος πάντα διασαφῶν , εἴδωλον |
καὶ τῶν ἐξ αὐτοῦ εὐφραινόντων καὶ τῶν ἐκ τῆς ἀρετῆς κοσμούντων δίδωσι καιρὸν καὶ ἡδονήν . πολλὴν καὶ συνετὴν διάνοιαν | ||
καὶ ὁ ταύτης εἰλάρχης . τὰς πλευρὰς δὲ τοῦ πεζικοῦ κοσμούντων μὲν καὶ ἑκατοντάρχαι καὶ οἱ ἐπὶ τῶιδε τεταγμένοι : |
, τοὺς δὲ ἐφορᾷ Θέμις . Καὶ μὴν καὶ τόδε δυστυχοῦς ἐν ἀσθενείᾳ τε καὶ ἀτιμίᾳ καὶ προπηλακισμῷ τῶν λόγων | ||
τρυφᾶι δ ' ὁ δαίμων : πρός τε γὰρ τοῦ δυστυχοῦς , ὡς εὐτυχήσηι , τίμιος γεραίρεται , ὅ τ |
, ἀκίχητα διώκων . ” ἀκάμαντα κατ ' ἀπόφασιν τοῦ καμάτου , ὥστε εἶναι ἀκοπίατον : “ ἠέλιον δ ' | ||
τατωμένῳ φωτί : παῦροι δ ' ἐν πόνῳ πιστοὶ βροτῶν καμάτου μεταλαμβάνειν . ὣς ἤνεπε : Ζεὺς δ ' ἀντίος |
ἀμηχανεῖν τοὺς Πέρσας ὅποι φύγοιεν . πολλὰ μὲν γὰρ ἐκ χερῶν : πολλὰ μὲν γὰρ ἐκ χερῶν ἠράσσαντο πέτροισιν ἤγουν | ||
ἐπωτίδων ἄγκυραν ἐξανῆπτον , οἱ δὲ κλίμακας σπεύδοντες ἦγον διὰ χερῶν πρύμνης τ ' ἄπο πόντωι διδόντες τῆι ξένηι καθίεσαν |
, ὡς ὅσων ἂν πόλεων μὴ θεὸς ἀλλά τις ἄρχῃ θνητός , οὐκ ἔστιν κακῶν αὐτοῖς οὐδὲ πόνων ἀνάφυξις : | ||
' , ἐγὼ δ ' ὔμμιν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητός καὶ ἤδη γάρ ποτ ' ἐγὼ γενόμην κόρη τε |
σπονδὰς ποιεῖσθαι ψηφιεῖ : Τοῦτο εἰρηκυῖα ἡ γυνὴ ἄπεισι . ἀπολώλεκέ με : Ὁ ἀνὴρ ἀπελθούσης τῆς γυναικὸς ὀδύρεται . | ||
κατάρατος Ἀττικός , ἐξαρμονίους καμπὰς ποιῶν ἐν ταῖς στροφαῖς , ἀπολώλεκέ μ ' οὕτως , ὥστε τῆς ποιήσεως τῶν διθυράμβων |
τῷ Βαρούχ , καὶ λύσας ἀνέγνω καὶ κατεφίλησεν αὐτὴν καὶ ἔκλαυσε ἀκούσας διὰ τὰς λύπας καὶ τὰς κακώσεις τοῦ λαοῦ | ||
ἓξ ἡμέρας ἐτελεύτησεν καὶ ἡ Εὔα . ζώσης δὲ αὐτῆς ἔκλαυσε περὶ τῆς κοιμήσεως αὐτῆς διὰ τὸ μὴ γινώσκειν ποῦ |
οὐδὲ κλῶνα μυρσίνης ἔλαβε , πυρὰ δὲ χέρσος ἀγλαϊσμάτων . μέθηι δὲ βρεχθεὶς τῆς ἐμῆς μητρὸς πόσις ὁ κλεινός , | ||
ἤμην λάθραι πειρῶν καὶ κλεπτομένην ἀπόλαυσιν ἁρπάζων καὶ νυκτὶ καὶ μέθηι καὶ θεράποντι ? καὶ τιθηνῶι κοινούμενος τὸ πάθος · |
σὺ δ ' οὔθ ' ὑπερβάλλοντα , τρόφιμ ' , ἀπώλεσας ἀγαθά , τὰ νυνί τ ' ἐστι μέτριά σοι | ||
” . Γ ὅτ ' ἀντέδωκα Γ : τότε με ἀπώλεσας , ὅτε καὶ ἀντὶ τούτων μνᾶν ἔδωκα . Γ |
. ἀνηκουστεῖν ] τὸ δὲ ἀνηκουστεῖν τῆς τοῦ πατρὸς Διὸς κελεύσεως δυνατόν ἐστι πῶς ; ἐρώτησις ἔχουσα τὸ ἄλυτον , | ||
ἀναφορὰν ἔπεμψαν , δεόμενοι ὥστε παρασχεθῆναι αὐτοῖς ἀπὸ θείας αὐτοῦ κελεύσεως ἀγορασθῆναι τὰ Ὀλύμπια ἀπὸ τῶν Πισαίων τῆς Ἑλλάδος χώρας |
ἀλλὰ κηλῇ , τὸ δὴ μετὰ τοῦτο ἤδη τήκει καὶ λείβει . τὸ γὰρ λείβει τοῦ τήκει ἐμφατικώτερον καὶ ἐγγύτερον | ||
. τιμῶσα δὲ ἡ γραφὴ τὴν ἀλήθειαν καὶ δρόσου τι λείβει ἀπὸ τῶν ἀνθέων , οἷς καὶ μέλιττα ἐφιζάνει τις |
τὸν Γανυμήδην παρέλαβεν ὡς θεὸν καὶ τὰ περὶ γλυκύτητα τῶν φιλημάτων εἰδότα . ἔστι δὲ ὁ νοῦς οὗτος : δοκεῖς | ||
πολλάκις γίνεσθαι ἀξιῶν , ὡς αὐτοῦ παρόντος ἄξιος εἴης τῶν φιλημάτων κριτής , καὶ τὸν μυθευόμενον Λύδιον λίθον τοῦ χρυσοῦ |
καὶ κλαυθμοῖσι φηλώσας πρόμον . ὃν Βομβυλείας κλιτὺς ἡ Τεμμικία ὕψιστον ἡμῖν πῆμ ' ἐτέκνωσέν ποτε , μόνος πρὸς οἴκους | ||
, τὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ παρατιθέμενος , οὐκ ὀκνεῖ καὶ ὕψιστον αὐτὸν προσαγορεύειν διὰ τούτων : . , § : |
, ἀφύην , ἑψητόν . Ναστὸς τὸ μέγεθος τηλικοῦτος , δέσποτα , λευκός : τὸ πάχος γὰρ ὑπερέκυπτε τοῦ κανοῦ | ||
. Ἡράκλεις καὶ κέντρ ' ἔχουσιν . οὐχ ὁρᾶις ὦ δέσποτα ; οἷς γ ' ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκηι τὸν |
μ ' ἐθρέψαθ ' ἡδέως . ὦ τῆς ἀώρου θύγατερ ἀθλία τύχης . χαῖρ ' , ὦ τεκοῦσα , χαῖρε | ||
δηλονότι : καὶ μὴ λαχοῦσα : καὶ λαχοῦσα τὸ ζῆν ἀθλία εἰμὶ διὰ τὸ μέλλειν τὸν παῖδά μου φονεύεσθαι καὶ |
καὶ αἱ ἡνίαι , καὶ μετὰ τὰς ἡνίας ὁ χαλινὸς ἠρτημένος μὲν ἀπὸ τῶν ἡνιῶν , συνδεδεμένος δὲ τοῖς ἵπποις | ||
οὐδ ' αὐτονοῦς οὐδέ γε ψυχῆς καθαρᾶς τὸ γένος , ἠρτημένος δὲ ἐκείνης καὶ οἷον ἔκλαμψις ἐξ ἀμφοῖν , νοῦ |
τέϲϲαρα , εἰ δὲ θηλυκὰ εἴη , τέϲϲαρα , δίχα πόνου , μηδὲν ἀποκρίνοντα , εἰ μὴ βιαίωϲ ἀποϲπᾶϲθαι τὸ | ||
ἀμφιδεξίοις χερσί οὔπω τις Ἀκταίων ' ἄθηρος ἡμέρα κενόν , πόνου πλουτοῦντ ' , ἔπεμψεν ἐς δόμους † άδων ταῖς |
γίνεται δὲ ἀδιανόητον : διὸ δεῖ σὺν τῷ ι γράφειν ᾐτιάασθε . καὶ ὅτι πάνθ ' ὑπὸ μηνιθμόν ἤτοι μετὰ | ||
τὸ μιμητικόν , καὶ ἐλλείπει τὸ τάδε λέγων ἕκαστος ἐμὲ ᾐτιάασθε . καὶ ὅτι χόλῳ ἀρσενικῶς ἀντὶ τοῦ χολῇ . |
τῶν ἄρθρων , ἐπάγει τῇ μητρὶ τὸν παῖδα καὶ ἐκεῖνος λάθριος ὑπὸ ὁρμῆς τῆς πρὸς μίξιν ἔδρασε τὸ ἔργον καὶ | ||
Ἀμφιτρίτης . ὡς δ ' ὅτε δυσμενέων βριαρὸς λόχος ἀντιβίοισι λάθριος ἐμπελάσῃ , μεσάτην ἐπὶ νύκτα δοκεύσας , εὕδοντας δ |
ἀποκρύψειεν ἂν ἄνθρωπον . τὸ δὲ ἐντεῦθεν τοῖς ἐντὸς τοῦ ἀδύτου γενομένοις οὐχ εἷς οὐδὲ ὁ αὐτὸς τρόπος ἐστὶν ὅτῳ | ||
ἐς θεὸν ἐλθών . τῷ μὲν ὁ χρυσοκόμας εὐώδεος ἐξ ἀδύτου ναῶν πλόον εἶπε Λερναίας ἀπ ' ἀκτᾶς εὐθὺν ἐς |
μὲν ἀμέμπτως τετελεύτηκεν , ἐγὼ δ ' ἡ παρακελευομένη ζῶσα παρακάθημαι . καὶ ὁ Κῦρος χρόνον μέν τινα σιωπῇ κατεδάκρυσεν | ||
ἐξάγομαι τοῖς ἐμοῖς χρήμασιν ὁμιλεῖν καὶ καθάπερ ἄλλοι τοῖς παιδικοῖς παρακάθημαι , πλὴν εἰ μὴ δεήσει χρέος εἰσπράξασθαι . κἂν |
[ Ε ] : δῶχ ' υἷος ποινὴν Γανυμήδεος . θρηνεῖ δὲ τὸν Δάρδανον καὶ αὐτὸν ἀπολόμενον ἐν τῷ πολέμῳ | ||
= . , . : ἀηδόνειος θρῆνος : Αἰσχύλος : θρηνεῖ δὲ γόον ˈ τὸν ἀηδόνειον . . . Α |
ἴστε τίς ποτ ' ἐν δόμοις βοὴ † ἠχὼ βαρεῖα προσπόλων † ἀφίκετο ; οὐ γάρ τί μ ' ὡς | ||
φέροντας . ἀλλ ' ὅσον τάχος χρεὼν κόσμον κομίζειν δεῦρο προσπόλων τινά . εὐδαιμονήσει δ ' οὐχ ἓν ἀλλὰ μυρία |
, ἀντὶ τοῦ τὸν ὕμνον , ὅς ἐστι δῶρα τοῦ Ψαύμιος νενικηκότος . τὸν ὕμνον δὲ ἄωτον τῶν στεφάνων καὶ | ||
δέξαι , ὦ Ζεῦ . ἢ οὕτως : ὁ τοῦ Ψαύμιος ὕμνος . . . . ὃς ἐλαίᾳ στεφανωθεὶς παραγίνεται |
παλεύσει δυσλύτοις οἴστρου βρόχοις ἔρωτας οὐκ ἔρωτας , ἀλλ ' Ἐρινύων πικρὰν ἀποψήλασα κηρουλκὸν πάγην . Ἅπασα δ ' ἄλγη | ||
μνημονεύοντες πρότερα τῷ Ὀρέστῃ τὰ ἐν Ἀρκαδίᾳ γενέσθαι φασὶν ὑπὸ Ἐρινύων τῶν Κλυταιμνήστρας ἢ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ τὴν κρίσιν , |
φανεὶς πῶς οὐκ ἂν ἠδίκει καὶ τὰ μείζω μὴ διασώζων ῥυόμενος σφαγῆς ἐπ ' αἰτίᾳ τοιαύτῃ , ἣ μικρόν τι | ||
. εἰ δέ τις δύο ὑπὲρ ἑκατέρου ἵστασθαί φησι , ῥυόμενος τὴν σύγχυσιν τοῦ δυικοῦ σχήματος , ἄλογον : πρὸς |
φυλάττειν τὸ ἱερὸν ἐν Κρήτῃ . τοῦτον Πανδάρεος ὁ Μέροπος κλέψας ᾤχετο φέρων εἰς Σίπυλον καὶ αὐτὸν παρεδέξατο φυλάττειν παρὰ | ||
διδοὺς πολλὴν χάριν ἐσαῦθις ἔβλαψ ' , εἶτα διαβολαῖς νέαις κλέψας τὰ πρόσθε σφάλματ ' ἐξέδυ δίκης . ἄλλως τε |
Γαβριήλ , ὁ εἷς τῶν ἁγίων ἀγγέλων ὁ ἐπὶ τοῦ παραδείσου καὶ τῶν δρακόντων καὶ χερουβείν . ἀρχαγγέλων ὀνόματα ἑπτά | ||
τοῖς δὲ Χερουβὶμ καὶ τῇ φλογίνῃ ῥομφαίᾳ τὴν ἀντικρὺ τοῦ παραδείσου πόλιν οἰκείως δίδωσιν , οὐχ ὡς ἐχθροῖς μέλλουσιν ἀντιστατεῖν |
μοῦνος ἀνδρῶν ἔπρηξας ; τὰ οὐ πάμπαν ἐπαινέω . ὦ σχέτλιε , ὃς τοιάδε ἔτλης , οἷα μήτε σὲ παθέειν | ||
μ ' ὁρῶν τὸν προστρόπαιον , τὸν ἱκέτην , ὦ σχέτλιε ; Ἀπεστέρηκας τὸν βίον τὰ τόξ ' ἑλών : |
ἠξίουν ἐπανελθεῖν καὶ συνεχῶς ἔλεγον , ὁ Διὸς Κόρινθος ὑμᾶς ποθεῖ , ὁ Διὸς Κόρινθος δι ' ὑμᾶς λυπεῖται , | ||
οὓς περὶ τῆς συνθέσεως τῶν ὀνομάτων πεπραγματεύμεθα , πάντα ὅσα ποθεῖ τῶν ἐνθάδε παραλειπομένων εἴσεται . ἐγὼ δὲ τῇδέ πῃ |
δίκην οὐδεμίαν , οὐδ ' ἕτερον δεδίωχα , ἱπποτροφῶν δὲ διατετέλεκα φιλοτίμως [ ? τὸν ἅπαντα χρόνον παρὰ δύναμιν καὶ | ||
, ἱκανὸς ὢν τὰ πλεῖστα λαβεῖν ἢ πάντα , καὶ διατετέλεκα προκαλούμενος ὑμᾶς εἰς κρίσιν ἐλθεῖν ὑπὲρ ὧν αἰτιώμεθ ' |
γὰρ πεπονθέναι ὠφελοῦς ' ὑμᾶς ἅπαντας οὐ λόγοις ἀλλ ' ἐμφανῶς : πρῶτα μὲν τοῦ μηνὸς εἰς δᾷδ ' οὐκ | ||
τῇ δὲ τρίτῃ λύσας , εὑ - ρήσεις τὰς χοιράδας ἐμφανῶς συνεστραμμένας καὶ τὸν πέριξ τόπον λελεπισμένον . ταύτας οὖν |
σώματος ἐγχειρέουσι , λογισάμενοι τά τε παρεόντα , τῶν τε παροιχομένων τὰ ὁμοίως διατεθέντα τοῖσι παρεοῦσιν , ὥστε ποτὲ θεραπευθέντα | ||
σφι ἀπαμύνειν τῶν ἐπιόντων κακῶν τὰ ἡμίσεα , τῶν τε παροιχομένων ἔχειν σφι μεγάλην χάριν , ὅτι βασιλεὺς Ξέρξης οὐ |
γυμνάσειε δὲ αὖ ἑτέρους Ἑρμῆς , ἀγασθείη τε αὐτὸν τοῦ εὑρήματος , καὶ παλαίστρα γένοιτο Ἑρμοῦ πρώτη , καὶ οἱ | ||
στοιχείων μοι φράσεις . τὸ γὰρ μαθεῖν τοῦτο πολὺ τοῦ εὑρήματος ἐμοὶ τιμιώτερον „ . καὶ ὁ Αἴσωπος : ” |
μεθύσας : ἐκ κακοῦ δαίμονος : γράφεται ἀρτιμαθῆ νόμον . ἀρτιμαθής δὲ ἀντὶ τοῦ ἀπηρτισμένως μαθοῦσα , ἢ ἀρτίως μαθοῦσα | ||
φρόνιμος . ἀρτίφρων ] ἐπιγνώμων , ὑστερόφρων . ἀρτίφρων ] ἀρτιμαθής . ἀρτίφρων ] ἐπιγνώμων , εἰδήμων . θ ἀρτίφρων |
παρὰ πόδ ' εἱλίσσουσα φίλας ματέρος ἡλίκων θιάσους ἐς ἁμίλλας χαρίτων ἁβροπλούτοιο χαίτας εἰς ἔριν ὀρνυμένα πολυποίκιλα φάρεα καὶ πλοκάμους | ||
παρ ' ὧν εὖ πεπόνθαμεν , τούτους καὶ ὧν ἠξιώκαμεν χαρίτων ἀποστερήσομεν : ἃς τῷ μὲν δοκεῖν παρ ' ἡμῶν |
τι ἄλλο τοιοῦτον : τῶν δ ' ἐν σαρκώδεσι περικαρπίοις χρονιώτατον τὸ τοῦ φοίνικος ἅτε ξηρότατον ὂν καὶ πυκνόν . | ||
τὰ τοιαῦτα . Τὸ γὰρ δεκτικώτατον οἷον τῆς βαλάνου καὶ χρονιώτατον , καὶ διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν : μάλιστα γὰρ |
' ἐκ τούτου πονηροὺς πέντε παῖδας γεγονότας . Ἐκ τῶν μαγειρείων βαδίζων ἐμβαλὼν εἰς τοὔψον . Ἥκω πολυτελῶς ἀγοράσας εἰς | ||
ἐξὸν ἀπὸ τῶν πόνων τὰς ἡδονὰς φέρειν , ἀπὸ τῶν μαγειρείων λαμβάνουσιν . ” . . . . , . |
διὰ τοῦ κύριος καὶ θεός , τοῦ δὲ νοητοῦ ἀγαθοῦ σωτὴρ καὶ εὐεργέτης αὐτὸ μόνον , οὐχὶ δεσπότης ἢ κύριος | ||
δὲ μηδὲ κλέπτης ὁ τοῦ μαινομένου κλέψας τὸ ξίφος , σωτὴρ δέ , οὐδὲ μοιχὸς ὁ τὴν πλουσίαν διαφθείρας ἀλλὰ |
. ὑποβρύχιος : βαθὺς , περάσιμος . πόρος : ὁ πορισμός . Μέμβλεται : μεμέληται , διὰ φροντίδος ὑπάρχει : | ||
ἀρχήν κλοπαίαν ] ποταπήν ; πέφυκε ] ὑπάρχει πόρος ] πορισμός Τοιῶνδε ἀμπλακημάτων ποινὰς ἔδει εἰπεῖν , νῦν δὲ πρὸς |
κόρη καθῆψεν ὤμοις τοῖς ἐμοῖς Ἐρινύων ὑφαντὸν ἀμφίβληστρον , ᾧ διόλλυμαι . Πλευραῖσι γὰρ προσμαχθὲν ἐκ μὲν ἐσχάτας βέβρωκε σάρκας | ||
δ ' ἐπίσταμαι : τοῦ παιδὸς ὄντος τοῦδ ' ἐγὼ διόλλυμαι † γόνοιον † μήλων κἀφροδισίαν ἄγραν ζῆ , πῖνε |
τῷ δὲ ἔρωτι εἴξας καὶ οὐ τῷ θυμῷ ἑαυτὸν ἀντὶ Καλλιρόης διεργάζεται . ὁ μὲν δὴ ἀπέδειξεν ἔργον ἀνθρώπων ὧν | ||
ὢ θανάτου καλοῦ , μεθ ' ὃν ἤκουσα τὸν δεύτερον Καλλιρόης γάμον . οἷον πάλιν καιρὸν ἀπώλεσάς μου τῆς ἀποκαρτερήσεως |
: καὶ ἤκουον φωνὴν ἐκ τῶν κλάδων αὐτοῦ ᾀδομένην : Ἅγιος ὅτι τὴν πρόφασιν ἤνεγκας περὶ ὧν ἀπεστάλης : καὶ | ||
τούτων . Τότε Ὕψιστος εἶπεν περὶ τούτων , ὁ μέγας Ἅγιος , καὶ ἐλάλησεν καὶ εἶπεν καὶ ἔπεμψεν Ἰστραὴλ πρὸς |
. . . ἐπιβαίνοντας . ἀντιστροφὴ κώλων ιβʹ † λεύσσω Προμηθεῦ : ἡ ἀντιστροφὴ αὕτη . τῆς ἄνω ἐστὶ στροφῆς | ||
οὐκ ἀκούσαις καὶ μὴ βουλομέναις ἡμῖν τοῦτο εἶπας , ὦ Προμηθεῦ , δηλονότι τὸ , ἔλθετε καὶ ἀκούσατε , ἵνα |
καὶ γυναιξὶ τοῖς ἀνδράσι χρωμένη : οὕτω γὰρ παιδεύεις τοὺς σεαυτῆς φίλους , τῆς μὲν νυκτὸς ὑβρίζουσα , τῆς δ | ||
ἀποκοπτέον οὖν , ὦ ψυχὴ πειθαρχοῦσα τῷ διδάσκοντι , τὴν σεαυτῆς χεῖρα καὶ δύναμιν , ἐπειδὰν ἄρξηται τῶν γεννητικῶν ἢ |
εἰπεῖν ἄνδρας καὶ γυναῖκας ἐν τῷ χρόνῳ : ὑπὸ τοῦ ἔρωτος : ἀντὶ τοῦ : διαστείλασα καὶ διεξελθοῦσα τὰς Συμπληγάδας | ||
πῦρ : ὄφελον εἶχον τὴν αὐτὴν φύσιν τῷ κοινῷ τοῦ ἔρωτος πυρί , ἵνα σοι περιχυθεῖσα κατέφλεξα : νῦν δὲ |
ἐναντίας ἐντολὰς διδάσκοντες τοῖς τοῦ Θεοῦ δικαιώμασι , τὰς προσφορὰς Κυρίου λῃστεύσητε , καὶ ἀπὸ τῶν μερίδων αὐτοῦ κλέψητε καὶ | ||
αἱ πληγαί : καὶ λοιπὸν τὸ σῶμά μου ἐνίσχυσεν διὰ Κυρίου ὡς οὐδὲν ὅλως πεπονθώς : ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν |
ἡμέραι γεννηθέντα τῶν ἐξ ἑαυτοῦ βασιλεύσειν . Ἥρα δὲ ζηλοτύπως διατεθεῖσα τὰς μὲν Ἀλκμήνης ὠδῖνας ἐπέσχεν , Ἀντιβίαν δέ , | ||
ἢ ὑγροῦ ἢ ψυχροῦ καὶ ξηροῦ ἅμα τε ἔπαθεν ὑλικῶς διατεθεῖσα , θερμανθεῖσα καὶ ψυχρανθεῖσα , καὶ τὸ εἶδος ἐγνώρισε |
εἰς ὅσον ἐξῆν ἐξαίφνης ἠφάνισται . καίτοι τοὺς τοιούτους τῶν θανάτων οὐδὲ ἰδίᾳ ἐπὶ τῶν ἀνδρῶν ἀδόξους εἶναι συμβέβηκεν . | ||
δὲ καὶ τὸν ἄλλον αὐτοῦ βίον ἐξετάσω καὶ δείξω πολλῶν θανάτων , οὐχ ἑνός , ὄντα ἄξιον . ιγʹ . |
ἐκλελυμένην καὶ ῥέουσαν ἐπὶ τὴν γῆν . ὡς δὲ τῶν ἀσπασμῶν τῆς μητρὸς ἅλις εἶχε , τὴν γυναῖκα προσελθοῦσαν δεξιωσάμενος | ||
ἀγαθούς : ἔπειτα περιλαβὼν ἕκαστον αὐτῶν καὶ τὰς ἡδίστας ἀποδοὺς ἀσπασμῶν τε καὶ φιλημάτων φιλοφροσύνας , Ἔχετ ' , ἔφη |
Ἀγαμέμνονος κόρην ὑποκρινόμενος , ὁ δὲ εἰσιὼν τὴν Πλαγ - γόνα . οὐκοῦν ὁ μὲν εἰ τύχοι τὴν Φαίδραν οὐ | ||
γύναικες μιαρώταται λέπτοι δ ' ἄνδρες , ἐπεὶ κεφάλαν καὶ γόνα Σείριος ἄσδει πτερύγων δ ' ὔπα κακχέει λιγύραν ἀοίδαν |
τε ὑμῖν ἐγὼ ἐν τοῖς βασιλείοις ἀπεκυήθην , καὶ μὴ πειραθέντα με ἰδιωτικῶν σπαργάνων ἅμα τῷ τῆς γαστρὸς προελθεῖν ἡ | ||
. πολλῶν δὲ ὄντων τούτων ἡμῖν δρᾶν πεφυκότων , τὰ πειραθέντα διὰ τῆς μακρᾶς πείρας γράφομεν . Λαβὼν ὀνάγρου νεῦρα |
πεζῶν . οἱ δὲ τὸ ἄριστον τῆς Μακεδονικῆς συντάξεως . ἀγήρατον ἀρρενικῶς εἶπε Σοφοκλῆς , θηλυκῶς δὲ Ξενοφῶν . καὶ | ||
γηροβοσκὸν εἴρηκε , καὶ Ἄλεξις γηροβοσκεῖα , Ξενοφῶν δὲ τὴν ἀγήρατον δόξαν , Ὑπερείδης δὲ τὸν ἀγήρατον χρόνον , Σοφοκλῆς |
. Εὖ : καθόρα πέλαγος : παρὰ γᾶν ἔκφευγε Νότου χαλεπὰν φοβερὰν [ διαποντοπλανῆ ] μανίαν . Χαίρετε συμπόται ἄνδρες | ||
? : καθόρα πέλαγος , παρὰ γᾶν | ἔκφευγε νότου χαλεπὰν φοβερὰν [ διαποντοπλανῆ ] μανίαν ? . [ ἐκ |
κεφαλῇ περιθεῖσα καθαπερεὶ κόσμον ὁμοῦ τε ᾄδει καὶ ἄπεισιν οἴκαδε χαίρουσα : οὐ μὴν δὲ ἀφιᾶσιν οἱ θηραταὶ , ἀλλὰ | ||
οἱ μὲν πάντες ἰῷ κίον ἤματι κείνῳ . ” καγχαλόωσα χαίρουσα , διὰ τὸ ἐν χαλάσματι εἶναι τὴν ψυχήν , |
] πρὸς Γέλωνα τὸν ἀδελφὸν ἐστασιακέναι τῆς ἀρχῆς ἕνεκα . καμάτων ἐπίλασιν : καμάτων φησὶ τῶν συνεχόντων τὸν Ἱέρωνα ἐκ | ||
? μνῆμα καὶ εὐτυχέων ? [ ] ? ? μαρτυρίη καμάτων , Αἰῶνος ? στόμασιν ? [ ] ? ? |
, ἃ κἀμὲ πρώην ἐκίνησε . σὺ δὲ τὸν νόμον μεταβάλλεις καὶ τὴν τάξιν ἐναλλάττεις , ἣν ἡ φύσις κατέδειξεν | ||
ἔσχεν . ὥστε οὐκ εἰς θάνατον ἀλλ ' εἰς ἀθανασίαν μεταβάλλεις , ὦ Ἀξίοχε , οὐδὲ ἀφαίρεσιν ἕξεις τῶν ἀγαθῶν |