, οὐ τὸν περὶ ψυχῆς θέοντες , ἀλλὰ τὸν περὶ κρότου καὶ φωνῆς ἀγωνιζόμενοι . Πολλῶν δὲ σιωπωμένων , τοῦτο | ||
εἴπερ τις ἄλλος , γέμων , καὶ ἡ λέξις μετὰ κρότου πρὸς τὸν ἀρχαῖον ἐπέστρεφε τρόπον : συνανασχὼν δὲ Λιβανίῳ |
δήμιος ἐπέσχε τὴν ὁρμήν : Χαιρέας δὲ λυπούμενος κατέβαινε τοῦ σταυροῦ : χαίρων γὰρ ἀπηλλάσσετο βίου πονηροῦ καὶ ἔρωτος ἀτυχοῦς | ||
φωνὴν οἱ πρὸς τὸ τεῖχος ἑστῶτες τὸ σωτήριον ὅπλον τοῦ σταυροῦ πρὸς τὴν κατὰ τῶν ἐναντίων ἐπικαλούμενοι συμμαχίαν , καὶ |
πᾶσαν παριόντες κωμῳ - δίαν οὐδὲ ἔστιν εἰπεῖν ὁπόσον ἤνεγκαν γέλωτος . ἓν μόνον ἐδόκεις μοι ψεύδεσθαι τὸ φάσκειν οὐ | ||
τὸ κοινὸν τῶν δοκούντων εὐτακτοτάτων Σπαρτιατῶν , ἀλλ ' ὑπὸ γέλωτος κατεχόμενοι ἐμποδὼν ἦσαν τἀνδρί , μέχρις οὗ ἐκεῖνος ἐχαριεντίσατο |
συγκαταπράξαντος , πῶς ἀπεμνημόνευσαν τὴν χάριν ; διὰ Χειρισόφου καὶ Κλεάρχου Κῦρον ἐπῆγον αὐτῷ . καὶ οὐκ ἀπέχρη ταῦτα , | ||
ὁ Ἡρακλεώτης ἐν τῷ ιβʹ Περὶ Ἡρακλείας , Διονύσιος ὁ Κλεάρχου τοῦ πρώτου τυραννήσαντος ἐν Ἡρακλείᾳ υἱὸς , καὶ αὐτὸς |
. οὕτω δὲ ἀναστὰς ἐλθὼν ἐπὶ τὴν θύραν ἑστὼς ἑστῶτος ἠκροώμην . καὶ ἀνέγνωστό τε ἔπη πλείω ἢ διακόσια , | ||
ἤδη τοῖς παροῦσιν ἀγαπήσειν ἀνοίγει τις τὴν θύραν , καὶ ἠκροώμην τοῦ μὲν εὐθὺς ἐν τάξει μαθητοῦ , τοῖν δυοῖν |
ἔδειξε τὴν ἀρχὴν , καὶ δὴ καὶ τότε εὐθύς . ἐκπλαγέντος γὰρ τοῦ Εὐρυβιάδου πρὸς τὸ πλῆθος τῶν τριήρων τῶν | ||
, μέλλοντος ἐπιδείξεσθαι σαυτοῦ λόγους , καὶ οὐδ ' ὁπωστιοῦν ἐκπλαγέντος , νῦν οἰηθείην σε θορυβήσεσθαι ἕνεκα ἡμῶν ὀλίγων ἀνθρώπων |
καὶ τυπτομένους , ἀφαιροῦντας καὶ ἀφαιρουμένους : αὐτὸς δὲ βασιλέως ἀφόβου καὶ ἐλευθέρου δίαιταν διαιτώμενος , οὐκ ἐπιτρίβων ἐν χειμῶνι | ||
γέρας . ἄνδρας δὲ δαμάσας , ἤγουν καταβαλὼν διὰ μηχανῆς ἀφόβου , ὀξυῤῥεποῦς , ἤτοι ταχεῖαν ἐχούσης τὴν ὁρμήν , |
τὸ ἦθος . Ἡλικίαν σὴν οὐκ ἔχω : ἐπὶ τοῦ καταφρονοῦντός τινος ὡς ἀνοήτου . Ἢ λέγε τὶ σιγῆς κρεῖττον | ||
τὸ ἦθος . Ἡλικίαν σὴν οὐκ ἔχω : ἐπὶ τοῦ καταφρονοῦντός τινος ὡς ἀνοήτου . Ἢ λέγε τὶ σιγῆς κρεῖττον |
αὖ προκαθῆκεν ἐξαπατᾶν ὑμᾶς , ἵνα μὴ πάλιν , ὑμῶν αἰσθομένων ὅτι Θηβαίοις τὰ πράγματα πράττει , εἰς χρόνους καὶ | ||
Μιθριδάτην . Καὶ οὕτως ἡ πόλις , μηδὲ τὴν ἄφιξιν αἰσθομένων τῶν Ἡρακλεωτῶν , ὑπὸ χεῖρα Μιθριδάτῃ γίνεται . Τῇ |
κατέπεσον καὶ ἀπέθανον , ὁ δὲ εἷς δράκων εἰσῆλθε μετὰ συριγμοῦ καὶ βοῆς . δηλοῖ δὲ τὴν ἅλωσιν τὴν τότε | ||
ἐκ τῶν ὄφεων πρὸς μίμησιν τοῦ θρήνου καὶ τοῦ γινομένου συριγμοῦ ἐκ τῶν ὄφεων ἐπενόησε τὴν αὐλητικὴν , ἣν καὶ |
γὰρ πολὺς ἐκεῖ συνέβη . Ἀττικὸς μάρτυς : ἐπὶ τοῦ πιστοτάτου καὶ ἀληθεστάτου . Ἀττικὸς ὑπέχει τὴν χεῖρα ἀποθνήσκων : | ||
ὑπ ' οὐδενὸς ἄλλου . Ταῦτα δὲ οὕτω ἐνετέλλοντο ὡς πιστοτάτου δῆθεν ἐόντος αὐτοῦ ἐν Πέρσῃσι , καὶ πολλάκις τε |
: Κἂν χωρίς σε κεφαλῆς ἐλθόντα ἴδω , εὐφρανθήσομαι . Σχολαστικοῦ υἱὸς ὑπὸ τοῦ πατρὸς εἰς πόλεμον ἐκπεμπόμενος ὑπέσχετο ἑνὸς | ||
ἔλεγεν : Αἰδοῦμαι μικρὸν παιδίον εἰς τοσοῦτον ὄχλον ἐκφέρων . Σχολαστικοῦ παιδίον ἀπέθανεν . ἰδὼν οὖν πλῆθος λαοῦ συνελθὸν ἔλεγεν |
παντὸς γὰρ λόγου μακροῦ μεῖζον εἰς ἐγκώμιον τὸ δεῖσαι μὴ παράφρων τῇ λύπῃ γενοίμην . ἔδει μέντοι σε τὸν τοῦτον | ||
μεθυσκόμενον , τῆς Ἥρας αὐτῷ τὸ μεθύσκεσθαι εἰσηγησαμένης ἵνα γένηται παράφρων . ὠργίζετο γὰρ αὐτῷ ἡ Ἥρα ὡς υἱῷ τοῦ |
ὅτι πολὺ διαφέρει : ἃ γὰρ ἂν ἐπισυνέβη σωφρονοῦντός σου κτείναντος , ταῦτα οὐ γέγονε νῦν μαινομένου ἀποκτείναντος : οἷον | ||
μηδὲν ἀπὸ τῆς τέχνης ἀντιπράξαντι τετυραννοκτονηκέναι δοκεῖν , καὶ μὴ κτείναντος πᾶν τὸ δοθὲν ἑτοίμως ὡς ἐπὶ σωτηρίᾳ μου λαβόντος |
αὐτὸς ζῇ , μακάριοι δὲ οἱ συνήκοοι τῶν ἐκ τοῦ σωφρονοῦντος στόματος ἰόντων λόγων . ὡσαύτως δὲ καὶ συμπάσης δυνάμεως | ||
τε καὶ ἡ ποίησις ὑπὸ τῆς τῶν μαινομένων ἡ τοῦ σωφρονοῦντος ἠφανίσθη . τοσαῦτα μέν σοι καὶ ἔτι πλείω ἔχω |
συνάπτειν τὸ ἔργον , ὥρας δι ' ὀλίγου πλείονος χρόνου διαγενομένου . ἔστω δὲ καὶ ἔμφασις ὑπογινομένης ναυτίας . σπαρασσέσθωσαν | ||
, προσέμενον : ὡς δ ' οὐκ ἐξῄει πολλοῦ χρόνου διαγενομένου , εἰσελθόντες ὁρῶσι χαμαὶ νεκρὸν κείμενον , κεφαλὴν οὐκ |
ὑπηρέτην . ὡς δὲ παρεγένετο , ἐγενήθη συμποσίαρχος , τοῦ κεκληκότος δηλονότι καταστήσαντος , καὶ ὑπεγράφετο τυραννίδος ἀρχήν : ἐκέλευσε | ||
ὑπηρέτην . ὡς δὲ παρεγένετο , ἐγενήθη συμποσίαρχος , τοῦ κεκληκότος δηλονότι καταστήσαντος , ὃς ὑπεγράφετο τυραννίδος ἀρχήν : ἐκέλευσε |
τοῦ μὲν πατρὸς τοῦ ἐμοῦ ἀσθενοῦντος , ἐμοῦ δὲ οὐκ ἐπιδημοῦντος , ἀλλὰ στρατευομένου , εἰς τὸ χωρίον ἐνεβάτευσε , | ||
ἔχων πρότερον λαβεῖν αὐτόν , ὡς ἔφη , τοῖς μυστηρίοις ἐπιδημοῦντος ἐπελάβετο . κατεχειροτονήσατε μὲν διὰ ταῦτα , καὶ οὐδ |
μᾶλλον ἁρμόζει : καὶ λαβόμενος τῆς χειρὸς Γλαβρίωνος εἷλκεν αὐτὸν καθίζεσθαι κελεύων ἐπὶ τοῦ βασιλείου θρόνου . ἦν δὲ ἐκεῖνος | ||
ταχὺ ἐπείθοντο . ἐπεὶ δὲ παρεγένοντο , πρῶτον μὲν ἐκέλευε καθίζεσθαι αὐτῶν ὅσοις ἐστὶ πλέον ἢ δυοῖν μηνοῖν ἐν τῇ |
οὕτως γὰρ ἂν ἐκφεύξωνται τῶν τόπων τοὺς δυσχερεῖς καὶ μετὰ θάρσους τοῖς πολεμίοις διὰ τὸ γνωρίζειν τοὺς τόπους μαχήσονται . | ||
ἥττηται δὲ Καλλιμάχου τοσοῦτον ὅσον οἱ κείμενοι τῶν ἑστηκότων καὶ θάρσους ἀγαθοῦ νεκρὸς οὐχ ὁλόκληρος . ὥσπερ δὲ ἅπαν τυγχάνει |
καὶ συναγαγὼν ἀργυρίου πλείω τῶν πεντήκοντα ταλάντων ξένους ἐμισθοῦτο . Τελεσφόρος μὲν οὖν ζηλοτυπήσας τὴν προαγωγὴν Πτολεμαίου τοῦτον τὸν τρόπον | ||
τοιάδε , ἔμεινα δὲ καὶ πλείους κατέχοντος τοῦ θεοῦ . Τελεσφόρος ἦν ὀρεωκόμος : οὗτος ἐδόκει μοι ὁρμηθεὶς αὐτόθεν βαδίζειν |
δὲ προσκρούουσι πρὸς κύμασι στυγνῆς καὶ χαλεπῆς μανίας θολεροὶ καὶ συγκεχυμένοι , τουτέστιν ὑπὸ τοῦ χειμῶνος τῆς μανίας ἀναταραχθεῖσα τὸν | ||
οἱ συλλογισμοὶ ἀτελεῖς , ὡς αὐτῷ δοκεῖ , ἀλλὰ μόνον συγκεχυμένοι εἰσὶν ἐν αὐτοῖς οἱ ὅροι . Μετὰ δὲ τὸ |
τοὺς πρώτους μῆνας : πληροῦνται γὰρ ἐπὶ πλεῖον , ὀλίγον ἀναλίσκοντος τοῦ κυουμένου , τοῦτο δ ' αὐτὸ γίνεται διὰ | ||
ἐκωλυόμην συνθάπτειν , ἀλλὰ πάντα συνεποίουν : οὐχ ὅπως τοῦδε ἀναλίσκοντος οὐδὲ Διοκλέους , ἀλλ ' ἐξ ὧν ἐκεῖνος κατέλιπε |
οἷός τε ἦν καὶ τῆς ὁδοῦ καὶ τῆς ἄλλης σπουδῆς Εὐστοχίῳ κοινωνῆσαι , πάντως ἄν με εἶχες ἀντὶ τῶν ἐμῶν | ||
. σαυτὸν οὖν παρασχὼν εὔνουν ποίησόν με μὴ πάντα ὀφείλειν Εὐστοχίῳ τῷ καλῷ . Ἔγγραφε τῷ καταλόγῳ τῶν ἡμετέρων φίλων |
μὴ δυνάμενος δὲ συγγενέσθαι αὐτῇ τοῦ Περσέως ἤδη πρὸς ἥβην ἐλαύνοντος πλάττεται ὡς ἔδνων χρείαν ἔχει πρὸς γάμον Ἱπποδαμείας τῆς | ||
διὰ τὴν ἀλκήν . Ἡρακλῆς γάρ * τὰς Γηρυονείους βοῦς ἐλαύνοντος ὡς περὶ Ὄσσαν καὶ Κύμην ἐγένετο εὗρε δὲ πελαγίσαντα |
ἀφίκετο παρ ' αὐτὸν καὶ ἠλείψατο ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ Ἀναξάρχου . καὶ πυθόμενος τὴν προμήθειαν ὑπερεπῄνεσε , καὶ ὧν | ||
ὥς φησι Κλέαρχος ἐν πέμπτῳ βίων . : περὶ δὲ Ἀναξάρχου Κλέαρχος ὁ Σολεὺς ἐν πέμπτῳ βίων οὕτω γράφει : |
. υλεʹ . Ψωρίασίς ἐστι σκληρότης πολλὴ τοῦ ὀσχέου μετὰ ἐπιτεταμένου κνησμοῦ , ἔσθ ' ὅτε δὲ καὶ ἑλκώσεως . | ||
τὸ ζα ἐπιτατικὸν μόριον καὶ τοῦ χρεία . Ζαχρηέως τοῦ ἐπιτεταμένου , τοῦ πολλοῦ , τοῦ ἄγαν χρειώδους καὶ ἐπιτηδείου |
ὑπερβὰς τὸ χωρίον καὶ συμπεσὼν οὕτως , ὡς ὁρᾶτε , διετέθην τὸ σκέλος . καταλαμβάνω δὲ τὸ στρατόπεδον ὀξύτερον ἤπερ | ||
καὶ φεύγει τυραννίδος ἐπιθέσεως : ἐλεήσας γάρ φησι τυραννουμένους οὕτω διετέθην : εἰδέναι δὲ δεῖ , ὅτι ταῦτα πάντα ἐν |
, καὶ σὺν αὐτοῖς Λούκιος Κάσσιος , ὁ τῆς Ἀσίας ἀνθύπατος . ἐπιπλέοντος δὲ τοῦ Μιθριδάτου τὰ προάστεια καθῄρουν , | ||
δὲ αὐτῶν οὐδὲ κείμενοι τῶν ἐπαίνων ἠμέλουν . ὁ δὲ ἀνθύπατος καὶ δορυφορῶν μετὰ πάντων [ ἢ τῶν δυνάμεων ] |
εἰς Κούμας κατὰ τὸν καιρὸν ὃν καὶ πέρυσι , περιπατῶν ἀνεμνήσθην τῆς περυσινῆς ὁράσεως , καὶ πάλιν με αἴρει πνεῦμα | ||
καὶ ἐς τὴν Πελοπόννησον , εἶτα τὴν Κυνουρίαν γῆν ἰδὼν ἀνεμνήσθην περὶ ὅσου χωρίου , κατ ' οὐδὲν Αἰγυπτίου φακοῦ |
ἄλλους διέθηκε , τοῦτο καὶ αὐτούς ποτε πλείονι λήμματι δελεασθεὶς διαθήσει , μετὰ τοῦ διὰ παντὸς ἀγωνιᾶν καὶ πειρατοῦ τρόπον | ||
ἄκρον ἥξει καὶ ἀρετῆς , ὅτι φιλοτιμήσεται πόλεσιν , ἀγῶνας διαθήσει , κοσμήσει πανηγύρεις , καὶ τὰ τοιαῦτα . Παραμυθητικὸν |
. περὶ ταῦτα δὲ αὐτοῦ διατρίβοντος ἧκόν τινες ἀπαγγέλλοντες ὅτι Σατιβαρζάνης ἐκ τῆς Βακτριανῆς μετὰ δυνάμεως πολλῆς ἱππικῆς παραγενόμενος εἰς | ||
σατράπης Ἀραχωτούς τε ἦγε καὶ τοὺς ὀρείους Ἰνδοὺς καλουμένους . Σατιβαρζάνης δὲ ὁ Ἀρείων σατράπης Ἀρείους ἦγεν . Παρθυαίους δὲ |
ταῖς ὁμιλίαις τοσαύτην ὅσην Ἐμπεδοκλέους . Ὕστερον μέντοι τοῦ Ἀκράγαντος οἰκτιζομένου , ἀντέστησαν αὐτοῦ τῇ καθόδῳ οἱ τῶν ἐχθρῶν ἀπόγονοι | ||
. οἶκτος καὶ οἰκτισμὸς διαφέρει . οἶκτος μὲν γάρ ἐστιν οἰκτιζομένου ἔλεος , οἰκτισμὸς δὲ ὁ λόγος τοῦ οἰκτείροντος . |
οὐκ ἐλάσσω τῶν προτέρων ἐς πολὺ παρασχεῖν . Ὁ δὲ Γράκχος καὶ ὁδοὺς ἔτεμνεν ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν μακράς , πλῆθος | ||
, οἱ δὲ πολλοὶ τέλεον κατεφρόνουν , μέχρι Τιβέριος Σεμπρώνιος Γράκχος , ἀνὴρ ἐπιφανὴς καὶ λαμπρὸς ἐς φιλοτιμίαν εἰπεῖν τε |
, ἐγκαίρως . Κατὰ βοὸς εὔχου : ἐπὶ τῶν μέγα βοώντων . Καύνιος ἔρως : ἐπὶ τῶν μὴ κατορθουμένων ἐπιθυμιῶν | ||
περὶ τὸν νεὼν τοῦ Ποσειδῶνος ἀκούειν πολλῶν μὲν σοφιστῶν κακοδαιμόνων βοώντων καὶ λοιδορουμένων ἀλλήλοις , καὶ τῶν λεγομένων μαθητῶν ἄλλου |
οὖν ταῦτα ἐφιλοσοφοῦμεν περὶ τοῦ θεοῦ : ἐξαίφνης δὲ παῖς εἰστρέχει τῶν τοῦ Χαρικλέους οἰκετῶν , ἔχων ἐπὶ τοῦ προσώπου | ||
ὀφθαλμοί σου λέγουσιν . ” ἄρτι δὲ λέγοντος αὐτοῦ Χαρικλῆς εἰστρέχει τεθορυβημένος , “ Οἴχομαί σοι , ” λέγων , |
λιμοῦ μὲν τὴν πόλιν ἱκετεύων ἐξειλόμην , ὃ καὶ μηδενὸς ἱκετεύοντος ἴσως ἂν ὑπῆρξεν ἀπὸ τῆς ἐκείνου γνώμης : πεῖσαι | ||
, ἐπιφραξαμένη τὰ ὦτα , ὡς μηδὲ ἀκούσαιμι αὐτοῦ ὑβριστικὰ ἱκετεύοντος , ἀπῆλθον σοὶ φράσουσα : σὺ δὲ αὐτὸς ὅρα |
ὑμῶν ἀγανακτήσειεν ἀναμνησθεὶς ἑαυτοῦ , εἰ ὁ μὲν καὶ ἐλάττω τουτουῒ τοῦ ἀγῶνος ἀγῶνα ἀγωνιζόμενος ἐδεήθη τε καὶ ἱκέτευσε τοὺς | ||
ἀρετῇ . εἰ δὲ βούλει , Κλεινίαν , τὸν Ἀλκιβιάδου τουτουῒ νεώτερον ἀδελφόν , ἐπιτροπεύων ὁ αὐτὸς οὗτος ἀνὴρ Περικλῆς |
ὄχλον . Τί δέ ; ἦ δ ' ὃς ὁ Θρασύμαχος : χρυσοχοήσοντας οἴει τούσδε νῦν ἐνθάδε ἀφῖχθαι , ἀλλ | ||
τὰ ἑξῆς ὁ τῶν ἁρπακτικῶν λέγει νόμος , οἷον καὶ Θρασύμαχος ἐτίθει καὶ πᾶς ὁ τοιοῦτος , εἴτε Φάλαρις εἴτε |
τὴν ἀρχῆθεν ἀκολουθίαν . Μανουήλ , ὡς εἴρηται , ὁ κουροπαλάτης στρατηγὸς αὐτοκράτωρ τῶν ἑῴων ταγμάτων πρὸς τοῦ Διογένους ἀποδειχθείς | ||
Χρυσόσκουλον : γενομένου δὲ τούτου κατὰ τὴν Βιθυνίαν , ὁ κουροπαλάτης ὠταλγίᾳ συσχεθεὶς τετελεύτηκε , μέγα πένθος τῷ βασιλεῖ καταλιπών |
, ἵνα αὐτὸς κατηγορήσῃ . . . ἀπολογούμενος ] ὁ Λυκῖνος δηλονότι . . ἱκετηρίαν ] ἱκετηρία μέν ἐστιν ἡ | ||
Ἐγώ σοι , ὦ Σάμιππε , ἡγήσομαι τῶν ἱππέων , Λυκῖνος δὲ τὸ δεξιὸν κέρας ἐχέτω . δίκαιος δ ' |
πρὸς γοῦν τὸν Ἀλέξανδρον καὶ πρὸς ἡμᾶς γε λέγων οὐδὲν ἐπαύετο τοσούτων ὄντων τῶν αὐτῷ προσπεφοιτηκότων μηδένα οὕτως πώποτε θαυμάσαι | ||
. τηθὴν ἐλύπει δακρύον παιδίον . ὡς δὲ ἐνοχλούμενον οὐκ ἐπαύετο , ἠπείλει λύκῳ παραβαλεῖν , εἰ μὴ παύσαιτο . |
πειθόμενος μὴ ἄν ποτε τελέσειν αὐτὸν τόνδε τὸν ἆθλον . Ἀντιλέων δὲ κρύφα τὸ φρούριον ὑπελθὼν καὶ λοχήσας τὸν φύλακα | ||
οἷον ὅπλα . καὶ ἐν εἰσθέσει ἴαμβοι ιʹ . ΓΓΘ Ἀντιλέων : οὗτος πονηρὸς κωμῳδεῖται καὶ πολυπράγμων . προειρήκει δὲ |
ἐδυσχέραινε πρὸς τὸν Ἀρίστωνα τοῦτον οὐδὲ ἐκνίζετο ἐκ προσεδρίας μᾶλλον ἐπιδιδόντα , ἀλλὰ συνωμολόγει μετὰ παιδιᾶς καὶ χαρίτων ὅτι ὁ | ||
ἀλλ ' οἶμαι τὸν σοφιστὴν εὑρίσκομεν καθ ' ἑκάστην ἡμέραν ἐπιδιδόντα . Ἀλλ ' ἐγὼ ληρῶ καὶ παραφρονῶ καὶ γήρᾳ |
, οὐχ οὕτως ὑπὸ τοῦ δηγμοῦ δηλούμενοι , καίπερ ὄντος ἐπαχθοῦς , ὡς τὸν ὑπὸ τῆς φωνῆς ἦχον ἀλλόφυλον ἀδυνατοῦντες | ||
δὲ προνοητέον , ὅπως ἂν διατρίβων ἐπιτρέχειν δοκῇς ἕνεκα τοῦ ἐπαχθοῦς , καὶ μάλιστα ὅταν περὶ σεαυτοῦ λέγῃς . ἔσται |
εἰς τὸ ἱερὸν ἡ Λευκίππη παρῆν , ὥστε μικροῦ τινος ἀπελείφθη τοῦ μὴ τῷ πατρὶ συντυχεῖν . Ὡς δὲ ἀπηλλάγην | ||
. Σχολαστικῶν δύο ὁδευόντων ὁ ἕτερος τῆς γαστρὸς ἀναγκαζούσης μικρὸν ἀπελείφθη . εὑρὼν δὲ ἐν τῷ μιλίῳ ἐπιγεγραμμένον παρὰ τοῦ |
ἐγίνετο καὶ ἡ ἀσθένεια καὶ ἡ ἄση : καὶ τοῦ καθάρματος ἦσαν πέντε κοτύλαι . Ἔστη δὲ ἡ κοιλίη , | ||
ἀπώλετ ' ἂν παροινουμένη : καὶ γὰρ ἡ παροινία τοῦ καθάρματος τουτουὶ δεινή . καὶ περὶ ταύτης τῆς ἀνθρώπου καὶ |
ὁ Πρηξάσπης τάδε : Ὤνθρωπε , φὴς γὰρ ἥκειν παρὰ Σμέρδιος τοῦ Κύρου ἄγγελος , νῦν ὦν εἴπας τὴν ἀληθείην | ||
δὴ μάγος τελευτήσαντος Καμβύσεω ἀδέως ἐβασίλευσε , ἐπιβατεύων τοῦ ὁμωνύμου Σμέρδιος τοῦ Κύρου , μῆνας ἑπτὰ τοὺς ἐπιλοίπους Καμβύσῃ ἐς |
ἀθρήσω πρῶτον , ὅτι δρᾷ , τουτονί . οὗτος , καθεύδεις ; μὰ τὸν Ἀπόλλω ' γὼ μὲν οὔ . | ||
σου καὶ λανθάνειν βουλόμενον ἡ μέθη ποτέ . Τί οὐ καθεύδεις ; σύ μ ' ἀποκναίεις περιπατῶν . Εἴσελθε κἂν |
ἐφώνει . ἐπηλάλαξεν ] ἐβόησεν . ἐπηλάλαξεν ] ἐφώνει . ἐπηλάλαξεν ] + ἀνεβόησεν . ἐπηλάλαξεν ] ἐκινήθη μετὰ θάρσους | ||
ἤχει , ἐβόα , ἐφώνει . ἐπηλάλαξεν ] ἐβόησεν . ἐπηλάλαξεν ] ἐφώνει . ἐπηλάλαξεν ] + ἀνεβόησεν . ἐπηλάλαξεν |
τὸν Βόκχον , ἐὰν Μάριον πείσῃ . τοῦ δὲ Μαρίου σπεύδοντος αἰχμάλωτον λαβεῖν Ἰογόρθαν τὸν βασιλέα , ὑπακούσας ὁ Βόκχος | ||
δορυφορούμενος ὑπὸ τῶν εὐδοκιμεῖν παρὰ τῷ δήμῳ θελόντων , ἑκάστου σπεύδοντος καὶ προσάψασθαι τῆς ἐσθῆτος . ἀναβὰς οὖν ἐπὶ τὸ |
ἑαυτὸν ἐπισημαινόμενον ὡς διθυραμβώδη φθεγγόμενον : εἰρηκὼς γὰρ περὶ τοῦ ἀτόπου ἐραστοῦ ὡς λύκοι ἄρν ' ἀγαπῶς ' ὣς παῖδα | ||
κατὰ διαφορὰν λέγεσθαι , οἷον εἰκὸς ζήσεσθαί με αὔριον μηδενὸς ἀτόπου παρεμφαινομένου . τὸ δὲ αὐτό , φησί , λέγεται |
τι ἐκάλει . ὁ δὲ ἀποσταλεὶς ἄγγελος εὐνοίᾳ τε τοῦ κινδυνεύοντος καὶ ἐλέῳ τῆς τύχης ἐπιτρέψας κατήγορος γίνεται Νεμέτορι τῆς | ||
. Λέγουσι δὲ ὅτι Δημοσθένης ὁ ῥήτωρ ἀπολογούμενος ὑπέρ τινος κινδυνεύοντος , οὐκ ἀνεχομένων τῶν δικαστῶν , εἶπεν : Ἀκούσατε |
εἶδε . Λέγει δὲ αὐτοῖς Ἱερεμίας : Σιωπήσατε καὶ μὴ κλαίετε : οὐ μὴ γάρ με ἀποκτείνωσιν ἕως οὗ πάντα | ||
πλέειν χειμῶνος ὄντος σφοδροῦ καὶ τῶν οἰκετῶν κλαιόντων : Μὴ κλαίετε , ἔφη : πάντας γὰρ ὑμᾶς ἐν διαθήκαις ἐλευθέρους |
ὄψεις τῶν ἰδόντων , οὔτε θησαυρὸν εὑρών τις χρυσίου τοσοῦτον ἐξεβόησεν , ὡς τότε τὸ πλῆθος , ἀπροσδοκήτως ἰδὸν θέαμα | ||
διά τε τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τῆς φωνῆς ἔκδηλον παραστήσας βύθιον ἐξεβόησεν . „ ἐπειδήπερ „ φησὶν ” οὐκ ἔμαθεν ἐκ |
ἐφ ' οὓς ἀγριώτερον τῆς ξυνήθους ὁμιλίας ἐκφέρονται , καὶ φιλοχρηματίας , δι ' ἣν οὔπω πᾶν ἔχειν φασίν , | ||
ἐκτόςἀπὸ μὲν ψυχῆς εὐορκίας ἐπιορκίας πίστεως ἀπιστίας εὐνοίας φθόνου μεγαλοψυχίας φιλοχρηματίας ἐμπειρίας ἀπειρίας καὶ τῶν τοιούτων , ὁπόσα ψυχῆς ἐστι |
] δὲ φρενοπλήκτων ] τῶν τὰς φρένας πληγέντων , τῶν μανικῶν τ ' ] καὶ τί γὰρ ] ἤγουν οὐδέν | ||
θεῶν , οἷς ἂν καλλιεροῦντες ἕκαστοι θύωσι , κατηργάσατο ἀντὶ μανικῶν ἡμῖν διαθέσεων ἕξεις ἔμφρονας ἔχειν . καὶ ταῦτα , |
εἰδέναι τί σφίσιν ἔσται , ἐὰν κρατήσωσιν . ὁ δὲ ἐμπιμπλὰς ἁπάντων τὴν γνώμην ἀπέπεμπε . παρεκελεύοντο δὲ αὐτῷ πάντες | ||
ἐπεὶ ἐδεδειπνήκεσαν , τὰ ἐκπώματα αὐτῷ ἃ ἔλαβε παρὰ Κύρου ἐμπιμπλὰς προύπινε καὶ ἐδωρεῖτο . καὶ ὁ Σάκας ὁρῶν πολλὴν |
καὶ Εὔδοξός τε ὁ πολύς , Δημόκριτος πρῶτος αὐτῶν , Βάρρων τε ὁ Ῥωμαῖος κτλ . . . . . | ||
ἄνδρες ἄριστοι , Λούκιος Ἀφράνιος καὶ Μάρκος Πετρήιος καὶ Μάρκος Βάρρων . Εἶτ ' ἐκεῖθεν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα διαβὰς συνέμιξε |
Δημόκριτον θεήσασθαι . Οἱ δ ' ἐπῄνεον ἀκούσαντες , καὶ ἥσθησαν , ἦγόν τέ με ξυντόμως διὰ τῆς ἀγορῆς , | ||
ἐδίκαζε τοῖς γείτοσι καὶ τὸ ἴσον ἔχειν αὐτοὺς ἐδίδασκεν . ἥσθησαν τῷ δικαστῇ , καὶ αὐτίκα κλέος ἦν ἐν Μήδοις |
ἐστιν ὁ ἑκάστου νοῦς καὶ λόγος . Τῷ γράσωνι μήτι ὀργίζῃ , μήτι τῷ ὀζοστόμῳ ὀργίζῃ ; τί σοι ποιήσει | ||
νύξας ὁ λόγος ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐκθορεῖν ἐποίησεν : εἶτα ὀργίζῃ αὐτῷ ἔτι μόλις τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀνοίγων καὶ τὸν ὕπνον |
μὴ πίνειν ὕδωρ . Ὅτε τοῦ παρασιτεῖν πρῶτον ἠράσθην μετὰ Φιλοξένου τῆς Πτερνοκοπίδος νέος ἔτ ' ὤν , πληγὰς ὑπέμενον | ||
καταφρονῆσαι τῶν καλῶν ἐκείνων , ἐν οἷς ἀνετράφη , τὰ Φιλοξένου δὲ καὶ Τιμοθέου ἐκμανθάνειν , καὶ τούτων αὐτῶν τὰ |
Ὀνηγησίου οἰκήματα πλησίον τῶν Ἀττήλα κατεσκηνώσαμεν ἐπιτραπέντες , ὥστε καιροῦ καλοῦντος ἢ παρὰ τὸν Ἀττήλαν ἐσιέναι τὸν Μαξιμῖνον ἤγουν καὶ | ||
πάλιν , καὶ αὐτὸς δὲ οὐ περιιδεῖν , ἀλλὰ καιροῦ καλοῦντος καὶ χρείας ἀναγκαίας κατεπειγούσης βοηθήσειν τὰ δυνατὰ ἐγγὺς αὐτοῦ |
τῇ ποιήσει ἐντυγχάνοντες καὶ συνεφιλονίκουν ὑπὲρ τοῦ τέλους καὶ μηδεὶς ἠλέει τοὺς Τρῶας ἐφ ' οἷς ἔπασχον : [ οὕτω | ||
τὴν φθορὰν ἔσπευδε , τοσούτῳ μᾶλλον αὐτὴ τὸ κατὰ γαστρὸς ἠλέει καὶ “ δός μοι ” φησὶ “ καιρὸν εἰς |
, ἐπὴν Νότος ὑγρὸς ἄῃσιν : ἐς Νοτίην δὲ θάλασσαν ἐπειγομένου Βορέαο : Εὔρου δ ' ἱσταμένοιο ποτὶ Ζεφύροιο κέλευθα | ||
λόγους καὶ Βοιωτῶν , οὐχ ὥσπερ νῦν συντέμνοντος οὐδ ' ἐπειγομένου , ἀλλ ' ὡς ἐδυνάμην κατὰ ῥῆμα ἀκριβέστατα , |
, τὰ ῥήματα δὲ τοῖς ῥήμασι , τῷ δὲ μὴ δακρύσαι τὸν Σωκράτην μόνον τὸ μηδὲ τοῦτον . δεομένων δὲ | ||
βασιλέως αὐτῶν ἀποθανόντος , ἠναγκάσθησαν πάντες ὑπὸ τῆς αὐτοῦ γυναικὸς δακρύσαι . Μένε βοῦς ποτε βοτάνην : ἐπὶ τῶν βραδέων |
φιλόσοφος τῇ αὔριον μέλλει γυναικὶ συζευχθῆναι . “ ὁ δὲ δρομαίως ἀναβὰς ἀπήγγειλε ταῦτα τῇ τοῦ Ξάνθου γυναικί . ἡ | ||
μέσῳ κείμενον , εἰσελθοῦσα διὰ μέσου αὐτῶν καὶ ἀραμένη τοῦτο δρομαίως ᾤχετο . οἱ δὲ ἰδόντες αὐτὴν καὶ ἀναστῆναι μὴ |
καταῤῥήγνυται . Καρδίης ἄλγημα , πρεσβυτέρῳ πυκνὰ ἐπιφοιτέον , θάνατον ἐξαπίναιον σημαίνει . Οἷσιν ὑποχόνδρια μετεωρίζεται , κοιλίης ἐπιστάσης , | ||
ταὐτόν ἐστιν ἄφνω , ἐξαίφνης , ἐξαπίνης , αἰφνίδιον , ἐξαπίναιον , αἰφνιδίως ἐξαπιναίως . χρηστέον δ ' ἐπὶ τούτου |
. ἐκτάσσων δὲ συνεχῶς , οὐ κατιόντος ἐς μάχην τοῦ Λουκούλλου , περιιὼν ἀνάβασιν ἐπ ' αὐτὸν ἐζήτει . καί | ||
τῷ Ἀττιδίῳ συνεγνώκεσαν , ἀπαθεῖς ἀφῆκεν ὡς δεσπότῃ διακονησαμένους . Λουκούλλου δ ' ἤδη τῷ Μιθριδάτῃ παραστρατοπεδεύοντος ὁ τῆς Ἀσίας |
ἀφίκηται Γάιος εἰς Ἀλεξάνδρειαν . ὁ δὲ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ὀνειροπολῶν , ἐν ᾧ παρόντος τοῦ δεσπότου καὶ σὺν αὐτῷ | ||
τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη , τοιούτου κάλλους ὠδίνων ἔρωτα καὶ ὀνειροπολῶν μὲν καὶ ἐλπίζων , εὑρίσκων δὲ οὐδαμοῦ οὔτε ἐν |
τοῦ Σεβαστοῦ αὐτοκράτορος σφόδρα χαίροντος τῷ βρώματι , Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ ἑταίρου ὄντος αὐτῷ καὶ πέμποντος φοίνικας συνεχῶς . τῶν | ||
Προσθείη δ ' ἄν τις τούτοις καὶ τὰ παρὰ τοῦ Δαμασκηνοῦ Νικολάου . Φησὶ γὰρ οὗτος ἐν Ἀντιοχείᾳ τῇ ἐπὶ |
τῆς φθορᾶς . Ἐν ἅπασι δ ' ἐστὶν ἡ τοῦ σαπροῦ κακωδία καὶ ἐν φυτοῖς καὶ ἐν ζώοις καὶ ἐν | ||
' ὀλίγου , ὅτε τοῦ πλεύμονος διαπύου ἐόντος ὅλου καὶ σαπροῦ : ἢν δὲ ἔξω κατακεχυμένον ἔσω τράπηται καὶ λάβῃ |
ἡμέρας ιʹ . γίνεται οὖν ὁ χρόνος τῶν Καισάρων μέχρι Οὐήρου αὐτοκράτορος τελευτῆς ἔτη σκεʹ . ἀπὸ οὖν τῆς Κύρου | ||
ιʹ . ἀπὸ δὲ τῆς Κύρου ἀρχῆς μέχρι αὐτοκράτορος Αὐρηλίου Οὐήρου τελευτῆς ἔτη ψμαʹ . Ὁμοῦ ἀπὸ κτίσεως κόσμου συνάγονται |
εἰς τὸν οὐρανόν , ἕως ξυνετρίβη τῆς κεφαλῆς καταρρυείς . Ἐχθὲς δὲ μετὰ ταῦτ ' ἐκφθαρεὶς οὐκ οἶδ ' ὅποι | ||
οὕτω γὰρ ἔσῃ μιμούμενος τοὺς ἀγήρως θεούς . νθʹ . Ἐχθὲς συγκλείσας τὰ βλέφαρα ὅσον ἡσυχῆ σκαρδαμύξαι πολὺν ἡγούμην τὸν |
Φιλίππου στρατιᾶς ἦσαν , ἡνίκα ἐς τὴν Λακωνικὴν ἐσέβαλεν , ἀποτραπόμενοι δὲ ἀπὸ τῶν ἄλλων τὰ παραθαλάσσια ἐλεηλάτουν τῆς χώρας | ||
καὶ πρύμναν ἐκρούετο : καὶ γὰρ οἱ πειραταὶ τοῦ φεύγειν ἀποτραπόμενοι προεκαλοῦντο εἰς μάχην . ἐπεὶ δὲ ἀνεστρέψαμεν εἰς γῆν |
. . . ξη ∠ ʹ να γʹ . Ῥομβίτου Μικροῦ ποταμοῦ ἐκβολαί . . . . . . . | ||
ἀρετὴν ἱερέως καὶ τεμένους εὐπρέπειαν , ἑκατέρῳ δικαίως μερίζεται . Μικροῦ μὲν ἀπεῖπον πρὸς τὴν ὀξύτητά σου τῶν ἔργων ἀθρόως |
κλῶνας καμπτόμενος καὶ τῶν βοστρύχων τοὺς ἑλικτῆρας ἐκ μετώπου κεχυμένους ἀναστέλλων γέλωτος δὲ ἔμπλεως , ὃ δὴ καὶ παντὸς ἦν | ||
' ἐστὶ θεῖος , ἄγγελος ποδηγετῶν καὶ τὰ ἐν ποσὶν ἀναστέλλων , ἵνα ἄπταιστοι διὰ λεωφόρου βαίνωμεν τῆς ὁδοῦ ἀκρίτους |
Φερεκύδην ἐν Δήλῳ ἐπανελθεῖν εἰς Ἰταλίαν καὶ * πανδαισίαν εὑρόντα Κύλωνος τοῦ Κροτωνιάτου εἰς Μεταπόντιον ὑπεξελθεῖν κἀκεῖ τὸν βίον καταστρέψαι | ||
σφοδρά τις ἐγένετο καὶ ἄκρατος ἡ φιλοτιμία αὐτοῦ τε τοῦ Κύλωνος καὶ τῶν μετ ' ἐκείνου τεταγμένων , ὥστε διατεῖναι |
μέλι Ἀττικὸν ἔγχεε εἰς τὸν πυθμένα τοῦ κεραμίου , πρὶν βληθῆναι τὸν οἶνον : διαμένει γὰρ ἐπὶ πλεῖστον χρόνον . | ||
τοῦ κράνους Ἀλέξανδρον καὶ ἰλιγγιάσαντα πεσεῖν , αὖθις δὲ ἀναστάντα βληθῆναι βέλει διὰ τοῦ θώρακος ἐς τὸ στῆθος : Πτολεμαῖος |
πᾶν ἤδη στράτευμα ἡττᾶτο . τὰ μὲν ἐς Τολμίδην τοιαῦτα ἐπυνθανόμην ὄντα , ἔστι δὲ Ἀθηνᾶς ἀγάλματα ἀρχαῖα : καί | ||
μηδὲν προσδεῖσθαι εὐτυχίας : ἐπειδὴ δὲ τοῦτο συνωμολογησάμεθα , πάλιν ἐπυνθανόμην αὐτοῦ τὰ πρότερον ὡμολογημένα πῶς ἂν ἡμῖν ἔχοι . |
τὴν ἄλλην τῆς Ἡρακλείας ἣν ἐσφετερίσατο εὐδαιμονίαν . Τοιαῦτα τοῦ Θρασυμήδους μετ ' οἰμωγῆς καὶ δακρύων διεληλυθότος , καὶ τῶν | ||
Πελοποννήσῳ χωρίον τειχίζειν καὶ καταλαμβάνεσθαι . οὗτοι μὲν οὖν ἡγουμένου Θρασυμήδους πλησίον τῆς Πύλου κατεστρατοπέδευσαν . ἐμπεσούσης δὲ ὁρμῆς τῷ |
ἐν τοῖς δεινοῖς ἐπιδεικνυμένων . . θειασμός : Ἀρριανός : κρότος τε ἀθρόος καὶ ἐπιθειασμοὶ ὡρμήθησαν ὑπέρ τε αὐτοῦ τοῦ | ||
ὑπὸ γλωσσῶν κροτεῖσθαι : αἱ γὰρ παρὰ τῶν πολλῶν εὐφημίαι κρότος γλωσσῶν . ἀφῆκας οὖν καὶ τὸ δοξάριον : τί |
τύχω οὗ δέομαι ; Ἐγὼ δέ σοι λέγω ὅτι ὡς τευξόμενος ἀπέρχου ; οὐχὶ δὲ μόνον , ἵνα πράξῃς τὸ | ||
, χάριν τε ὧν παρεσχόμην αὐτῷ κομιούμενος καὶ προμηθείας δηλονότι τευξόμενος παρ ' αὐτοῦ ; Καὶ οὐκ ἔσθ ' ὅπως |
τε ἀποκτενεῖν ἠπείλει . ἅπερ οὐ φέρων ὁ Μακρῖνος πάνυ ἤσχαλλε . συνέβη δέ τι καὶ τοιοῦτον : ἔδει γὰρ | ||
θεῷ δῆθεν ὀργιάζων . ἡ δὲ Μαῖσα ταῦτα ὁρῶσα πάνυ ἤσχαλλε , πείθειν τε λιπαροῦσα ἐπειρᾶτο μεταμφιέσασθαι τὴν Ῥωμαίων στολὴν |
ὁμοῦ νεανίαι ὡπλισμένοι τοὺς φύλακας ἀποσφάξαντες τὴν ἄκραν κατέσχον . Καλλικρατίδας ἐν Μαγνησίᾳ πολιορκούμενος τῶν πολεμίων κριοὺς προσαγόντων τοῖς τείχεσιν | ||
διὰ τὸ βέλτιον πλεῖν . εἶχε δὲ τὸ δεξιὸν κέρας Καλλικρατίδας . Ἕρμων δὲ Μεγαρεὺς ὁ τῷ Καλλικρατίδᾳ κυβερνῶν εἶπε |
τοῖς φίλοις κοινῇ συνδοκῇ : ταῦτα δ ' εἶναι μὴ ἐπιβουλεύοντος ἐμοί , τούτων δὲ ἐγγυητὰς γίγνεσθαι σέ τε καὶ | ||
ἑκάστοις λαμβάνειν ἄνδρας Πελοποννησίους ὅτι πλείστους καὶ βελτίστους , ὡς ἐπιβουλεύοντος Τισσαφέρνους ταῖς πόλεσι . καὶ γὰρ ἦσαν αἱ Ἰωνικαὶ |
πολλοῦ αὐτομολησάντων ὑπὸ τὴν βασιλείαν Ῥωμαίων . Φθάσας οὖν ὁ δομέστικος τῶν Σχολῶν ἐγγὺς τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐστρατοπέδευε καὶ ἀπεπειρᾶτο ταύτης | ||
Δίφιλος φησὶν ὁ Ἀθηναῖος . ὀψονόμος μέντοι λέγεται ὁ κοινῶς δομέστικος τῆς τραπέζης . ὀψωνητικὴ δὲ ἡ τούτου τέχνη . |
Δᾶμις ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἐκ φαρμάκων ἀποθανών , ὁ δὲ Λάμπις δι ' ἔρωτα Μυρτίου τῆς ἑταίρας ἀποσφάξας ἑαυτόν , | ||
τὰ χρήματα αὐτὸν ἐνθέσθαι εἰς τὴν ναῦν , οὕτως ὁ Λάμπις κατὰ κράτος ἐξελεγχόμενος τὰ ψευδῆ μαρτυρῶν καὶ πονηρὸς ὤν |
μὲν ὁ κήρυξ ὁ Σπαρτιάτης , ὥσπερ ἐκ θεῶν του καταπεμφθεὶς , ὅτι ἐκείνη ἡ ἡμέρα μεγάλων τοῖς Ἕλλησι κακῶν | ||
τοῦ Φρυγός , καὶ πολλάκις δεῦρο ἦλθον ὑπ ' ἐκείνου καταπεμφθεὶς εἰς ἐπισκοπὴν τοῦ παιδός . καὶ ὁπότε γε ἤδη |
πρὸς ἕνα , τοῦ πάθους μὴ ἐπιμένοντος , ἀλλ ' ἐπιτηρῶν ἀνέσεις , ἐπιτάσεις , πληρώσεις , κενώσεις , αἰτίων | ||
δ ' ἐν ἱστορίᾳ διαμαρτάνουσι , τὰ τοιαῦτα ἂν εὕροις ἐπιτηρῶν , οἷα κἀμοὶ πολλάκις ἀκροωμένῳ ἔδοξεν , καὶ μάλιστα |
οὐδαμῶς . τοιοῦτο δέ τι δοκεῖ λέγειν , ὅτι , ἐλπίσαντός τινος μετὰ βραχύν τινα χρόνον γενέσθαι αὐτῷ ἀγαθόν τι | ||
οὐδαμῶς . τοιοῦτο δέ τι δοκεῖ λέγειν , ὅτι , ἐλπίσαντός τινος μετὰ βραχύν τινα χρόνον γενέσθαι αὐτῷ ἀγαθόν τι |
εὑρόντες παντελῶς ἐς μικρόν τι προήγαγον : οἱ δὲ νῦν εὐδοκιμοῦντες παραλαβόντες παρὰ πολλῶν οἷον ἐκ διαδοχῆς κατὰ μέρος προσαγόντων | ||
τῇ βουλῇ , κεχαρισμένας δὲ τοῖς δημοτικοῖς , καὶ σφόδρα εὐδοκιμοῦντες ἐπὶ ταύταις κατασπασθέντες ἀπὸ τοῦ βήματος ἀπήχθησαν ὑπὸ τῶν |
τὰ πρωτεῖα φέρεσθαι διαβεβαιούμενος καὶ ταύτῃ γε καὶ τοῦ Θερσίτου θρασύτερον ἑαυτὸν ἀποφαίνων . Ἐκεῖνος μὲν γὰρ μόνον ὡς ἀριστεὺς | ||
πόλιν παρῆλθεν τὴν ἐνέδραν . νεανίσκοι τινὲς ἐκ τῆς πόλεως θρασύτερον ἠπείλησαν νῦν γέ τοι δίκην δώσεις . Ἰφικράτης ὑπονοήσας |
Μάρσον οὐ δυνηθεὶς διαφθεῖραι διέφθειρε τοὺς ἡμεροφυλακοῦντας αὐτῷ λοχαγοὺς καὶ ἀναπαυομένου τοῦ Μάρσου μεθ ' ἡμέραν ἐσῆλθεν , ὑπανοιχθεισῶν αὐτῷ | ||
δοῦσα κατακρύπτει ὑπὸ τὴν αὐτὴν θύρην . Καὶ μετὰ ταῦτα ἀναπαυομένου Κανδαύλεω ὑπεκδύς τε καὶ ἀποκτείνας αὐτὸν ἔσχε καὶ τὴν |
οἰκονόμος τῆς πίστεως . Καὶ εἶπεν αὐτῷ Βαροὺχ ὅτι , Ἐκλεκτὸς εἶ σὺ ὁ λαλῶν ἐκ πάντων τῶν πετεινῶν τοῦ | ||
οἰκονόμος τῆς πίστεως . Καὶ εἶπεν αὐτῷ Βαροὺχ ὅτι , Ἐκλεκτὸς εἶ σὺ ὁ λαλῶν ἐκ πάντων τῶν πετεινῶν τοῦ |
ὀλίγους εἶναι τοὺς εἰδότας . ὁ δὲ Ἰσθμικὸς ἀγὼν οὐδὲ ἀναστάντων ὑπὸ Μομμίου Κορινθίων ἐξέλιπεν , ἀλλ ' ὅσον μὲν | ||
γίγνεται χαλεπόν , ἀλλ ' ὥσπερ τὰ τῷ ὄντι ὀνείρατα ἀναστάντων εὐθὺς οἴχεται καὶ οὐδὲν αὐτῶν , ὥς φασι , |
τῶν ἰατρικῶν : ἠκολούθησαν δ ' αὐτῷ καὶ οἱ μαθηταὶ Μήδιός τε καὶ Ἀριστογένης . ἔνδοξοι καὶ αὐτοὶ παρ ' | ||
τῶν ἰατρικῶν : ἠκολούθησαν δ ' αὐτῷ καὶ οἱ μαθηταὶ Μήδιός τε καὶ Ἀριστογένης . ἔνδοξοι καὶ αὐτοὶ παρ ' |
φησὶ τὴν ἀρχήν : Ἄνδρων δὲ μέχρι Ἐλευσῖνος καὶ τοῦ Θριασίου πεδίου . . . : Ἔνιοι δέ φασιν ἐπὶ | ||
φησι τὴν ἀρχήν , Ἄνδρων δὲ μέχρι Ἐλευσῖνος καὶ τοῦ Θριασίου πεδίου . . . . : τοὺς Παλλαντίδας ὑπὸ |
Ἀμισοῦ ἐπὶ τὸν Λύκαστον ποταμὸν στάδιοι κʹ . Ἀπὸ τοῦ Λυκάστου εἰς κώμην καὶ ποταμὸν Χαδίσιον στάδιοι ρνʹ . [ | ||
” Λύκτον Μίλητόν τε καὶ ἀργινόεντα Λύκαστον „ . ἀπὸ Λυκάστου αὐτόχθονος [ ἢ παιδὸς τοῦ Μίνωος . ] ὁ |
κινήσῃς οὐδεμίαν ἀσπίδα , ἀλλ ' ἀπὸ σκυτάλλης μόνον καὶ τρίβωνος : ἐπὶ τῶν πειθηνίων . Οὐ παντὸς ἀνδρὸς ἐς | ||
ἴσως μὲν ὀξύτερον ὁρῶν , ἴσως δὲ καὶ παρὰ τοῦ τρίβωνος τοῦτο λαβών , βοήσας ἀπέβη , κἀγὼ ταὐτὸ ποιῶ |
τος κλίνεται : ἔρως ἔρωτος , γέλως γέλωτος , Νέπως Νέπωτος : τὰ δὲ μακρὰν τὴν παραλήγουσαν ἔχοντα οὐκέτι διὰ | ||
τὰ μὲν διὰ τοῦ τος κλίνονται , ὡς τὸ Νέπως Νέπωτος , ἔρως ἔρωτος , τὰ δὲ διὰ καθαροῦ τοῦ |