ἀλλὰ μαρούλια ἀγοράσας καὶ ἐσθίων αὐτὰ πρὸς τὴν γωνίαν ἐπιστραφεὶς πρόσσχες , καὶ εὑρήσεις αὐτά . Σχολαστικῷ ἑταῖρος ἀποδημῶν ἔγραψεν | ||
τὸν ἐνεστῶτα , τὸν παρεληλυθότα καὶ τὸν μέλλοντα : καὶ πρόσσχες μοι τὸν νοῦν : ἔχει γὰρ διδασκαλίαν ὁ λόγος |
ὁ παθητικὸς βʹ ἀόριστος ἐκλίνην , καὶ ἡ μετοχὴ ὁ κλινείς , καὶ μετὰ τῆς κατά προθέσεως κατακλινείς . ἐκφρόντισόν | ||
ὁ παθητικὸς βʹ ἀόριστος ἐκλίνην , καὶ ἡ μετοχὴ ὁ κλινείς , καὶ μετὰ τῆς κατά προθέσεως κατακλινείς . ἐκφρόντισόν |
ἐνουράνιος δύναμις ἡ ἀγγέλων ἀρχαγγέλων . ὁρκίζω σε μέγαν θεὸν Σαβαώθ , δι ' ὃν ὁ Ἰορδάνης ποταμὸς ἀνεχώρησεν εἰς | ||
εἰς Δ , τὸ δὲ Ἐλιφάτζ εἰς Ζ καὶ τὸ Σαβαώθ εἰς Θ καὶ τὸ Ἰσαάκ εἰς Κ καὶ τὸ |
μουσικῆς λέγωμεν . ἀλλὰ τό γε διατονικὸν γένος τοῦτο τοὺς βαθμοὺς καὶ τὰς προόδους τοιαύτας τινὰς φυσικὰς ἔχειν φαίνεται , | ||
ἔλαβες , τὴν ὥραν τῆς ἡμέρας , ἐκράτησας τὸν Ἥλιον βαθμοὺς πενήντα δύο , ἔνθα κεῖνται τὰ γράμματα ἔξω πρὸς |
πληρωθέντος τοῦ χρόνου ὑπερβῆναι τὴν Σελήνην τὸν ἴδιον σκοπόν . ἀνάδραμε γὰρ τὰς ἡμέρας καὶ στήσας τὴν Σελήνην ἐπὶ τὴν | ||
μοι τὸ τέλος αὐτοῦ καὶ εἰ μὲν εἰς Σ λήγει ἀνάδραμε εἰς τοὺς εἰς Σ λήγοντας κανόνας καὶ οἵῳ ἂν |
βούλονται , ὄρεξις , καὶ μὴ ἐπιθυμία ὁ ἔρως . Διῃρήσθω δὲ τῇδε : ἐὰν μὲν ἐπὶ τὸ καλὸν φαινόμενον | ||
ΓΔ : λέγω , ὅτι ἡ ΓΔ μείζων ἐστίν . Διῃρήσθω ἡ ΑΒ κατὰ τὸ Ε : αἱ ΑΕ , |
τὰ μετοχικὰ ὅταν περιττοσυλλάβως κλίνωνται τὰς αὐτὰς ἔχουσιν ὀρθὰς καὶ κλητικάς , οἷον ὁ τύψας τοῦ τύψαντος ὦ τύψας , | ||
ὅτι οἱ ἔχοντες ἔθος Ἀττικοὶ ποιεῖν τὰς αὐτὰς ὀρθὰς καὶ κλητικάς , οἷον ὁ Αἴας ὦ Αἴας , ὁ Θόας |
ὂν κατὰ τὴν σύνθεσιν τῶν στοιχείων καὶ αὐτῇ τῇ προφορᾷ διογκοῖ τὸ στόμα . [ , ] ὁ γὰρ Θεόκριτος | ||
, καὶ μᾶλλον εἰς ἀραιοπόρους ἐμπίπτει τοὺς βουβῶνας , καὶ διογκοῖ τούτους . Ἔστι μὲν οὖν καὶ αὕτη πιθανὴ ἡ |
ἐντὸς τῆς ἀσπίδος πρόσθημα , δι ' οὗ τὴν χεῖρα διεῖρον . πούλυπον καὶ πουλύπουν : Ἀττικοί , πολύποδα Ἴωνες | ||
: μηχάνημα τροχῷ ἐμφερές , δι ' οὗ τὸν τράχηλον διεῖρον καὶ τῶν ὑποζυγίων ὥστε μὴ ἐσθίειν καὶ τῶν ἀνθρώπων |
, Ὀρέστα , δυστυχεῖς . ἥκω κλυὼν τὰ δεινὰ καὶ δραστήρια δισσοῖν λεόντοιν : οὐ γὰρ ἄνδρ ' αὐτὼ καλῶ | ||
μὲν ὑπερέχοντα τῶν αἰσθητῶν , γόνιμα δὲ καὶ τελεσιουργὰ καὶ δραστήρια καὶ πᾶσιν ἐξ ἴσου παρόντα καὶ τοῖς μὲν ψυχικοῖς |
ἐν τῷ φόβῳ . Ὁμαρτεῖν . συγκοπῇ ἐκ τοῦ ἅμα ἐπιῤῥήματος , καὶ τοῦ ἄργω βαρυτόνου ῥήματος . Ὁμηρεῦσαι . | ||
μὲν περὶ μετοχῆς καὶ ἄρθρου καὶ ἀντωνυμίας καὶ προθέσεως καὶ ἐπιῤῥήματος καὶ συνδέσμου ἐφθέγξατο καὶ ταῦτα κατ ' ἐπιτομὴν καὶ |
§ . εἰ τῷ μεθύοντι οὐκ ἄν τις εὐλόγως λόγον ἀπόῤῥητον παρακατάθοιτο , τῷ δὲ σοφῷ παρακατατίθενται , οὐκ ἄρα | ||
ὑποδείξομέν σοι σαφέστερον καὶ πλατυκώτερον μέθοδόν τινα θαυμαστὴν καὶ εὐταξίαν ἀπόῤῥητον , ἣν ἐν τοῖς ἑαυτοῦ κανόσιν ὁ τεχνικὸς κρυφίως |
καὶ τῶν οὐδετέρων τὰς πληθυντικὰς εὐθείας τὰς εἰς τὸ η ληγούσας , ὡς τὸ στήθεα , βέλεα , καὶ τὰς | ||
: πρόσκειται ἑνικῆς , ἐπειδὴ ἔχομεν εὐθείας πληθυντικὰς εἰς ες ληγούσας , οἷον οἱ Αἴαντες , οἱ Θόαντες , οἱ |
βαρυτόνως λέγειν : αἱ ὑπόλοιποι πᾶσαι τῇ γενικῇ τῶν δυϊκῶν ὁμοτονοῦσι : τὸ πόλεων λέξεων καὶ τὰ ὅμοια τοίνυν ὀφείλει | ||
χρυσοῦς χρυσοῖ . Ἔτι αἱ εἰς ΑΙ εὐθεῖαι μονογενεῖς οὖσαι ὁμοτονοῦσι τῇ ἑνικῇ εὐθείᾳ : κοχλίας κοχλίαι , τοξότης τοξόται |
ἐν τούτοις . Ἔλθωμεν οὖν καὶ σαφηνίσωμεν τὸν κανόνα . Εἰς ας εἶπε διὰ τὰ ἔχοντα ἄλλο φωνῆεν , οἷον | ||
' στ ' ἀποθανεῖν ; Εὖ ἴσθ ' ὅτι . Εἰς χοιρίδιόν μοί νυν δάνεισον τρεῖς δραχμάς : δεῖ γὰρ |
Ἄλλο : σιδίων κηκῖδος ὀμφακίτιδος πυρρᾶς ἴρεως ἴσα κόψας καὶ σείσας δίδου κοχʹ ἓν ἀπυρέτοις σὺν οἴνῳ , πυρέσσουσι δὲ | ||
σε παύσειν , ἧς ἔχεις × – ˘ – Πυθικὴν σείσας δάφνην ποθεῖς τὸν οὐ παρόντα καὶ μάτην καλεῖς οὐ |
! ! ! ! ! ! ] ! ευ ? τδε ? [ ! ! ! ] ! ? πάνθ | ||
! ] ἐλευθερ [ ! ! ! ] ἠδὲ μιαίνων τδε ! ! ? χαμαὶ ? τύπτησε [ ] ? |
ἄνδρες ἱκανοὶ γαμεῖν δῆλον · πόσοι γὰρ ἄχρι πεντεκαίδεκα ? ἐφυλάχθησαν ? ? ἐτῶν ἀδιάφθοροι ; νόμος δὲ βλάπτει με | ||
φροῦδοι ἂν ἦσαν , τὸ δὲ ἐπὶ βασιλεῖ διεσώθησαν καὶ ἐφυλάχθησαν . δικαστοῦ μὲν γάρ , οἶμαι , ἔργον ἐστὶ |
: τὸ ἄ ἄ ἐπίῤῥημα ἐκπλήξεως καὶ κελεύσεως : τὸ ἀβάλε ἐκπλήξεως : τὸ ἤ ἤ σιώπα συγκαταθετικόν : τὸ | ||
δή , βάλε κηρύλος εἴην . ὁ δὲ Ἀλκμὰν τὸ ἀβάλε , οἷον : ἀβάλε καὶ νοέοντα : τοῦτο δὲ |
τρίποδος περιδώμεθον ἠὲ λέβητος , ἴστορα δ ' Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα θείομεν ἄμφω , ὁππότεραι πρόσθ ' ἵπποι , ἵνα γνώῃς | ||
. καὶ τὰ μὲν ἐν χρυσέῃ φιάλῃ καὶ δίπλακι δημῷ θείομεν , εἰς ὅ κεν αὐτὸς ἐγὼν Ἄϊδι κεύθωμαι . |
κατασκευῇ ἓν αἴτημα καὶ πρῶτον καὶ τὸ τρίτον θεώ - ρημα , πρὸς δὲ τὴν ἀπόδειξιν τὸ ὄγδοον μόνον θεώρημα | ||
λόγον ἀκριβῶς καταμαθόντες ἐπί τι μεῖζον ἕτερον χωρεῖν θεώ - ρημα , καταλιπόντες τὰς αἰσθήσεως ὀπάς , αἳ Χαρρὰν ὀνομάζονται |
καὶ οὐχὶ διὰ τοῦ Τ : ἔαρ ἔαρος , κέαρ κέαρος : σημείωσαί μοι τὸ νέκταρ καὶ φρέαρ ἐναντίως τῷ | ||
, τείχεα τείχη , βέλεα βέλητὸ γὰρ ἔαρος ἦρος καὶ κέαρος κῆρος διὰ τὸ εἶναι φύσει μακρὰν πρὸ βραχείας μιᾶς |
ὅτε τὴν μὲν αʹ ἔχει ἀντισπαστικήν , τὰς δὲ λοιπὰς ἰαμβικάς . ἐνταῦθα δὲ ἀντιπαθής ἐστιν ἡ μῖξις αὐτοῦ . | ||
μὲν καὶ καθαρόν , συντίθεται δὲ καὶ ἐπίμικτον πρὸς τὰς ἰαμβικάς : ὡς ἐπίπαν δέ , ὅτε καταληκτικόν ἐστιν , |
κατὰ στέρησιν Ἀΐδης , ὁ ἀγνώστους ποιῶν , ἡ γενικὴ Ἀΐδου , ἡ δοτικὴ Ἀΐδῃ * * * ὥσπερ ἀπὸ | ||
πατρῴων πρὸ θυρῶν ἠχὼ πᾶσι προφωνεῖν : ὦ δῶμ ' Ἀΐδου καὶ Περσεφόνης , ὦ χθόνι ' Ἑρμῆ καὶ πότνι |
τὰς ὀφρῦς τοῦτον σκυθρωπάζοντά θ ' ἡμῖν προσλαλεῖν , ἐὰν σαπροὺς κομιδῇ δέ , παίζειν καὶ γελᾶν ; τοὐναντίον γὰρ | ||
λοπάδιον καὶ χύτρα χαλκῆ γέγονε : τοὺς δὲ πινακίσκους τοὺς σαπροὺς τοὺς ἰχθυηροὺς ἀργυροῦς πάρεσθ ' ὁρᾶν . Ὁ δ |
γὰρ τῷ τρόπῳ καὶ τὰ ὁμώνυμα ἔστιν ὁρίζεσθαι , οἷον κλείς ἐστιν ἤτοι ἡ τὰς θύρας ἀνοίγουσα ἢ ἡ περὶ | ||
δαίς ὀξύνεται . Τὰ εἰς ΕΙΣ μονογενῆ ὀξύνονται : μείς κλείς κτείς . τὸ μέντοι εἷς περισπᾶται ὡς τριγενές . |
ἀμαυρός . ἀβλῆτα . ἅπαξ εἴρηται ἡ λέξις : “ ἀβλῆτα , πτερόεντα , μελαινάων ἕρμ ' ὀδυνάων , ” | ||
ἡ γενικὴ , πλὴν τῶν εἰς Α δισυλλάβων : ἀβλῆτος ἀβλῆτα , λιμένος λιμένα , Διομήδεος Διομήδεα , καλοῦ καλόν |
τὸ Σ δυνάμει καὶ τελευταῖον . Εἰ τοίνυν πέφυκεν ὑπάρχειν ληκτικὸν ὀνόματος τὸ Σ , ἐνεργείᾳ μὲν ὡς Αἴας , | ||
δὲ Ψ ἐκ τοῦ ΠΣ : οὐδέν ἐστι τὸ κωλῦον ληκτικὸν εἶναι ὀνομάτων τό τε Ξ καὶ τὸ Ψ . |
[ ] ! σωπω [ ] κηος [ ] ! ηος [ ] ! υσσης [ ] ! ! ! | ||
. Τὰς εἰς ευς ληγούσας εὐθείας ἐπὶ γενικῆς διὰ τοῦ ηος ἐκφέρουσιν : Ἀχιλλεύς Ἀχιλλῆος , βασιλεύς βασιλῆος : κατὰ |
* περικυδέας . . . ἀρχάς : ἢ περὶ μακρὸν κρατούσας * ἀρχάς : βασιλείας * ἰδμοσύνῃ : σὺν ἐπιστήμῃ | ||
, περιστομίδας λήψεται οὐκ ἔξω τομῆς γινομένης ἀλλὰ χελωνίων προσηλώσει κρατούσας , αἳ βάσεις ἔσονται τῆς χελώνης . Καὶ ἡ |
ὥστε διαφέρειν τὸ ἀνωτάτω τοῦ ἀνώτατα , ᾗ τὸ μὲν ὀνοματικόν ἐστιν ἐπίρρημα , τὸ δὲ ἐπιρρηματικόν . Καὶ τὸ | ||
ἂν βεβήκοι , εἰ πρῶτον μὲν εἰς ὄνομα καταλήγοι ἢ ὀνοματικόν τι μὴ ἔλαττον ὂν τριῶν συλλαβῶν , οἷον εἰς |
' ὦ χρυσόκερως βαβάκτα κήλων , Πάν , Πελασγικὸν Ἄργος ἐμβατεύων : τὸ δὲ ἀκατάληκτον τὸ μόνην τὴν τελευταίαν ἔχον | ||
, πόλεις ἀναιρῶν , πολιτείας μετατιθεὶς , φυγὰς ἐναλλάττων , ἐμβατεύων εἰς τὰ τῶν Ἑλλήνων πράγματα , ὥσπερ εἰληφὼς ὑπερήμερον |
, βουγάϊε , ποῖον ἔειπες , Πολυδάμας ὦ Πολυδάμα Σ Πολυδάμα , σὺ μὲν οὐκ ἔτ ' ἐμοὶ φίλα ταῦτ | ||
ὅ τι δυναίμεθα ἀλλήλους . γιγνώσκω μὲν οὖν , ὦ Πολυδάμα , ὅτι ἡ σὴ πατρὶς εἰς σὲ ἀποβλέπει : |
τῷ Δημητρίῳ , καὶ ὅτι ἀπέκτεινε τὰς τῆς Δημοῦς θεραπαίνας στρεβλῶν . : Τοιοῦτος ἦν καὶ Ἀλέξαρχος , ὁ Κασάνδρου | ||
τὸν ἀέρα μὴ ὄντα κενὸν ἐπιδεικνύναι , ὥσπερ Ἀναξαγόρας ἐποίει στρεβλῶν τοὺς πεφυσημένους ἀσκοὺς καὶ δεικνύς , ὡς ἰσχυρὸς ὁ |
, μὴ ἀπαγορευόντων τῶν νόμων , τὴν παρὰ ταύτης ἀηδίαν μυσαχθεὶς καὶ ἥν φησι κεφάλαιον τῶν πόνων τὴν εὐδαιμονίαν παραγίγνεσθαι | ||
συμμίξαντες παρέθεντο τῆι τραπέζηι . τοῦτο δὲ Ζεὺς ἐγνωκὼς καὶ μυσαχθεὶς τὴν μὲν τράπεζαν ἀνέτρεψεν , ὅθεν ἐκεῖνος ὁ τόπος |
πτέρυγας καὶ κάτω νεύοντας , παρὰ δὲ τὰς βάσεις δράκοντας ἀφορῶντας τοὺς ἀετούς . κατὰ δὲ τὴν τρίτην περιφορὰν κατεσκεύαστο | ||
χρὴ τοὺς πλευριτικοὺς , θεραπεύειν δὲ αὐτοὺς πρὸς τὴν δύναμιν ἀφορῶντας καὶ τὴν φύσιν αὐτὴν τοῦ πάθους . εἰ μὲν |
ς ' ἐνθένδ ' αὖτις ̄̄ Ἰλλυρὶς γονή Καρχηδόνος δὲ κράσπεδ ' , ἣν ἀσπάζομαι σιλφίου λειμών καὶ Χαρναβῶντος , | ||
[ – ˘ × [ ] τερμα ? ? ⋮ κράσπεδ ? [ – × – ˘ × × – |
ἐκκλησίας οὔσης , ἀπεληλυθότος ἐμοῦ , οὐ γὰρ ἄν ποτε ἐπέτρεψα , καὶ τῶν πολλῶν διαφειμένων : οὗ τὸ κεφάλαιόν | ||
χρῆσθαι δικαστηρίῳ , γνοὺς δὲ ἐγὼ δικαστὰς ὑμῶν αὐτοῖς οὐκ ἐπέτρεψα ζητεῖν ἀμείνους εἰδὼς ὑμᾶς βουλεύσεσθαί τι τοιοῦτον , ᾧ |
τὸν πίονα μὴ παράλειπε , ὃν κεῖνοι καλέουσιν ἰωνίσκον : λαβὲ δ ' αὐτὸν θρέμμα Σελινοῦντος σεμνοῦ . πλῦνον δέ | ||
οὐκ ἔχειν τὸν ἰχθύν . Ἀρχέστρατος δέ φησιν : ἀλλὰ λαβὲ ξιφίου τέμαχος Βυζάντιον ἐλθὼν , οὐραίου τε αὐτὸν τὸν |
εἰς ες λήγοντα φάναι ῥήματα , σχές , σπές , ἕς , οἷς συνενεχθήσεται καὶ τὸ χθές , εἰ ἦν | ||
ἔχοντες εἰς ς ὀξυτόνους τὰς μετοχάς , ἀλλὰ θές δός ἕς . Ἑνικά . Θήσω , θήσεις , θήσει : |
ἢ ἐκ πλειόνων συλλαβῶν εἰς [ διπλασιασμὸν , ἤτοι ] δισυλλαβίαν μεταστῇ : πιστός ξυστός [ μαστός ] μεστός κεστός | ||
πρῶτον ἰαμβικὸν ἑφθημιμερές , τὸ δὲ δεύτερον δακτυλικὸν τρίπουν εἰς δισυλλαβίαν , . . . . τὸ δὲ τέταρτον τροχαϊκὸν |
τοὺς δὲ λεπτοὺς οἴνους ὑπὸ στέγην θετέον , τὰς δὲ θυρίδας ὑψηλοτέρας δεῖ ποιεῖν , πρὸς ἄρκτον καὶ ἀνατολὴν τετραμμένας | ||
. ” ῥυτῆρες οἱ τῶν ἡνίων ἱμάντες . ῥῶγας τὰς θυρίδας : “ ἀνὰ ῥῶγας μεγάροιο . ” ῥῶπας εἶδος |
σφι πρὸς ταῦτα χρᾷ τάδε : Αἰ τὺ ἐμεῦ Λιβύην μηλοτρόφον οἶδας ἄμεινον , μὴ ἐλθὼν ἐλθόντος , ἄγαν ἄγαμαι | ||
ἦλθες : ἄναξ δέ σε Φοῖβος Ἀπόλλων ἐς Λιβύην πέμπει μηλοτρόφον οἰκιστῆρα . τὸ δὲ σημεῖον , ὅτι ἑπτακαιδεκάτῃ γενεᾷ |
, γίνεται τροχαϊκὸν προκαταληκτικόν , ἔστι μοι καλὰ πάϊς χρυσέοισιν ἀνθέμοισιν ἐμφερῆ ἔχοισα μορφάν , Κλεηὶς ἀγαπατά , ἀντὶ τᾶς | ||
ἔστι μοι καλὰ πάϊς , καὶ διμέτρου ἀκαταλήκτου τοῦ χρυσέοισιν ἀνθέμοισιν : τὸ δὲ τρίτον ἐξ ὑπερκαταλήκτου , ἀντὶ τᾶς |
ή ἤϊσαν . Δύο ψιλὸν , δοιοὶ δὲ οἱ δύο δίφθογγα , τὰ δύο ό καὶ ί . . ΜΕΓΑΣ | ||
] καὶ τίνος δέει ] τὰ δεύτερα πρόσωπα τῶν παθητικῶν δίφθογγα ἀττικῶς ἦ που ] ὄντως ταχέως ἐπιλέλοιπε ] ἐπειδὴ |
! ] πριν ? ? ! [ [ ] ! οδε ? ! [ ! ! ] ! [ ] | ||
[ ] ιτροφους ? [ ] ραστην ? [ ] οδε [ ] βριαρε ? [ ] ! [ ! |
δὴ δεῦρό μοι ] ! ! τηϲον ὡϲ ἔχειϲ , Λίβυ , ] αλλον δὲ πληϲίον ϲχεδόν ] δ ' | ||
καταχρήσεθ ' αὑτὸν ἀνορωρυγμένην ταύτην ἰδών . οἱ Θρᾷκες , Λίβυ , Τρῶες καλοῦνται : πάντα νῦν ἤδη ' σθ |
ποτ ' ἄλλαλα , ὃν τὰ τετράγωνα τὰ ἀπὸ τᾶν ἐπιψαυουσᾶν : ὁμόλογον δὲ ἐσσεῖται τὸ περιεχόμενον ὑπὸ τῶν τᾶς | ||
ποτ ' ἄλλαλα , ὃν τὰ τετράγωνα τὰ ἀπὸ τᾶν ἐπιψαυουσᾶν : ὁμόλογον δὲ ἐσσεῖται τὸ περιεχόμενον ὑπὸ τῶν τᾶς |
τῶν εἰς ταῦτα μισθοῦ δοκίμων , μόνας ἐξέδωκε τὰς εὐφόρως γραφείσας διὰ τὸ ἀρκέσαι ταῖς ὀλίγαις μόλις τὴν διόρθωσιν . | ||
σύμμετροι . Ἀναπόδισαι εἰς τὸ ιαʹ θεώρημα καὶ τὰς ἐκεῖσε γραφείσας εὐθείας καὶ ἀριθμοὺς τῶν εὐθειῶν ἐν τούτῳ τῷ καʹ |
ὀκτὼ παρθένοισι πˈρὶν μέσον ἆμαρ , ἑλεῖν ὠκύτατον γάμον : ἔστασεν γὰρ ἅπαντα χορόν ἐν τέρμασιν αὐτίκ ' ἀγῶνος : | ||
μὲν γὰρ ὅτι τούτου ἱερὸς ὁ τόπος : Ὀλυμπιάδα δὲ ἔστασεν Ἡρακλέης : ὅτι τὰς . . . μέμνηται ὡς |
πρὸ τριῶν συλλαβῶν ; Διατί δὲ μακρᾶς οὔσης οὐ δύναται προπαροξυνθῆναι λέξις ; Καὶ λέγομεν , ὅτι ἡ μακρὰ φορτίου | ||
ὀνόματι τὸ ο εἰς ω τρέπουσιν αὐτό , κἂν φθάσῃ προπαροξυνθῆναι ἡ εὐθεῖα πᾶσα πτῶσις προπαροξύνεται . τῷ Μενέλεῳ : |
δὲ λοιδορησαμένων ἡμῖν Θετταλῶν καὶ Πύθωνος ἐν τοῖς λό - γοις , Θετταλοὺς μὲν ἐάσωμεν : ἱκανὴ γὰρ ἣν Φιλίππῳ | ||
ἀδελφόν . Τί δ ' ἂν αὖ Κλεινίαν λέ - γοις , μαινόμενον ἄνθρωπον ; Ἐπειδὴ τοίνυν Κλεινίας μὲν μαίνεται |
. Ὅδ ' ἐστὶν ἁνὴρ ὃν λέγεις . Τί οὖν ποιῶ ; Ἀπόδυσον αὐτόν : οὐδὲν ὑγιὲς γὰρ λέγει . | ||
δ : λαμβάνω μίαν πλευρὰν τοῦ κζ τὴν τριάδα καὶ ποιῶ τρὶς δ , γίνονται ιβ : ἰδοὺ ὁ ιβ |
τρεῖς , δεκήρεις δὲ δέκα , ἄφρακτοι δὲ τριάκοντα . διελόμενος δὲ τὸν στόλον πεντήκοντα μὲν ναῦς ἐξέπεμψεν εἰς Πελοπόννησον | ||
καὶ τοὺς σφενδονήτας καὶ τοὺς ἄλλους ψιλοὺς εἰς δύο μέρη διελόμενος τοὺς μὲν Νεάρχῳ παρέδωκε , προστάξας προάγειν καὶ τὰ |
ἀγωνίαν . . ΚΑΤΑΔΥΜΕΝΑΙ . Δύμεναι , καὶ εἰσελθεῖν : δῦμι , ὁ βʹ ἀόριστος ἔδυν , ἡ μετοχὴ ὁ | ||
οὐκ ἔξεστιν εἰσιέναι οὐδὲ εἰσδῦναι πᾶσιν . ἀπὸ τοῦ δύω δῦμι δύσω δέδυκα δέδυμαι δέδυται δυτός καὶ ἄδυτος , . |
δίδοτε ταῖς ὄψεσιν : διὰ βοστρύχων δὲ εἶπεν , ἐπειδὴ καθειμένον ἔχουσι τὸν πλόκαμον μέχρι τῶν παρειῶν ὡς ἂν παρθένοι | ||
γῇ . ἐσκευασμένος δὲ ἦν ὁ Πέρσης , δέρμα ἔχων καθειμένον εἰς τύπον τοῦ τε πώγωνος καὶ τοῦ στόματος ὡς |
δὲ στόματα , ἢ ἐννεάχειλον ἢ τριστοίχοις κεχρημένον ὀδοῦσιν ἢ ἑκατόγχειρον ἢ πλείονας δακτύλους ἐν ἑτέρᾳ τῶν χειρῶν ἔχον , | ||
” ἑκάτερθεν ἑκατέρωθεν . ἑκατηβόλου ἕκαθεν προϊεμένου καὶ βάλλοντος . ἑκατόγχειρον ὁ Ἀρίσταρχος κατὰ τὸ μυθικὸν ἑκατὸν χεῖρας ἔχοντα , |
Μηριόνου , καὶ Ἀττικοὶ συναιροῦντες τὴν Δημοσθένεος γενικὴν Δημοσθένους φασὶν ἰσοσυλλάβως : ἐπειδὴ δὲ πᾶσα εὐθεῖα εἰς ς λήγουσα , | ||
τὰ ἐντελῆ αὐτῶν ἰσοσυλλάβως κλίνονται , οὕτω καὶ τὰ συνῃρημένα ἰσοσυλλάβως κλίνονται . Καλῶς δὲ εἴρηται , ὅτι τὰ συνῃρημένα |
οἳ ἐπινήχονται , ποταμοῦ φερομένου ῥοίζῳ , τὰς οὐρὰς ἀλλήλων ἐνδακόντες , ἕρμα αὑτοῖς τοῦτο ποιοῦντες καὶ σύνδεσμον . ἐς | ||
ὄρος δεδοίκασι τοὺς ἀετούς , καὶ ἕκαστός τε αὐτῶν λίθον ἐνδακόντες , ἵνα μὴ κρώζωσιν , ὥσπερ οὖν ἐμβαλόντες σφίσι |
, εἰ ἤλπικε τὸν δικαστὴν αὐτῆς ἐπιλελῆσθαι : ιβʹ ἢ συνδραμόντα τὴν γνώμην διαβάλλειν τοῦ ἀντιδίκου : ιγʹ ἢ μὴ | ||
πρὸς αὐτὸν μῖσος : πάντα γὰρ ταῦτα πρὸς ἕνα καιρὸν συνδραμόντα παραδόξως τὰς ἀπιστουμένας πράξεις πρὸς τέλος ἤγαγεν . ἡμεῖς |
ἔδωκα ἧκα οὐκ ἐποίησαν μετοχάς , ἅπαξ δὲ μὴ ἔχοντες μετοχὰς οὔτε ἀπαρέμφατα , οὐ προστακτικά , οὐκ εὐκτικά , | ||
ἀντὶ τοῦ ἀπολογεῖται . τὰ γὰρ ὁριστικὰ τῶν ῥημάτων εἰς μετοχὰς ἀναλύει μετὰ τοῦ ἐστίν ἢ εἰμί . ὡς καὶ |
! ! ! ! ! ! ! ! ] λεον αων [ ! ! ] ἀεὶ | [ ! ! | ||
] ῶϲ [ ] ! λειϲ : ] ω ] αων ! ] φυγω βα ! [ ] ] α |
. Αὕτη ἡ λέξις ὅτι μὲν οὐκ ἔχει λείας οὐδὲ συνεζευγμένας ἀκριβῶς τὰς ἁρμονίας , οὐδὲ ἔστιν εὐεπὴς καὶ μαλακή | ||
ὁ πεμπταῖος ἀπὸ τῶν ἔμπροσθεν , τέσσαρας ῥίζας κατὰ δύο συνεζευγμένας ὡς πρὸς ἑκάτερον τῶν γειτόνων ὀδόντων , ἄκρας ἀποκεκαμμένας |
ἰσάς εἶναι : ἀλλ ' ἐπεὶ ἅπαξ αἱ εἰς σας λήγουσαι μετοχαὶ βαρύνονται , τῷ ι παραληγόμεναι , γεμίσας , | ||
σημασίαν ἔχει τὸν τόνον . Αἱ μέντοι μονοσύλλαβοι εἰς ν λήγουσαι αἰτιατικαὶ περισπῶνται , κλεῖν λῖν μῦν σῦν ζῶν θεῦν |
τῶν τὴν Ἑλλάδα ἐλευθερωσάντων καὶ τὸ βασίλειον στράτευμα δουλωσάντων . Κρεμμυών : κώμη Κορίνθου . Εὔδοξος ἕκτῳ Γῆς Περιόδου . | ||
καὶ Φαβωρῖνος . Βυζαντίων λιμὴν Βόσπορος καλεῖται . . . Κρεμμυών : κώμη Κορίνθου : . . . ἐν ᾗ |
ὅ τε χαρακτὴρ τοῦ στοιχείου καὶ τὸ ὄνομα , οἷον Ἄλφα : φωνήεντα δέ ἐστι τῶν στοιχείων ἑπτά , α | ||
δὲ τὸ φάγε : καὶ πάλιν : διάτι προτάσσει τὸ Ἄλφα τῶν ἑτέρων εἴκοσι τριῶν γραμμάτων ; διότι ἀφ ' |
, ὥσπερ καὶ Θεόπομπος ἐν Εἰρήνῃ χλαῖναν σοι λαβὼν παχεῖαν ἐπιβαλῶ Λακωνικήν : Ὅμηρος δὲ καὶ τὰ λεπτὰ χλαίνας καλεῖ | ||
, ἔσθιε καὶ σὺ μετ ' αὐτοῦ : ἐγὼ δὲ ἐπιβαλῶ τὸ πνεῦμά μου τὸ ἅγιον ἐπὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ |
ὧδε ἔχῃ , φάρμακον χρὴ πιπίσκειν ὑφ ' οὗ ἄνω καθαιρεῖται : καὶ ὁκόταν ἡ ὀδύνη ἔχῃ , τῶν χλιασμάτων | ||
ἐπ ' ἄπειρον ἐν τῇ τῶν σωμάτων τομῇ τὸ μὲν καθαιρεῖται , τὸ δὲ αὔξεται . τῶν δὲ φυσικῶν οἱ |
τοιοῦτον . ἔστι δὲ πυκνὸν καὶ τὸ τὴν δευτέραν μόνην ἀντισπαστικὴν ἔχον , ᾧ μέτρῳ ἔγραψεν ᾄσματα καὶ Σαπφὼ ἐπὶ | ||
Τῶν δὲ τριμέτρων τὸ μὲν καταληκτικὸν τὸ μόνην τὴν πρώτην ἀντισπαστικὴν ἔχον , τὰς δὲ ἑξῆς ἄλλας ἰαμβικὰς Φαλαίκειον καλεῖται |
εἴωθα , φησὶν , ἐπὶ τῶν ἰσχιαδικῶν παραλαμβάνειν τοιοῦτο : κολοκυνθίδας ὅσας βούλει λαβὼν καὶ περιγλύψας τὴν ἐντεριώνην καὶ ἀπορρίψας | ||
κένωσον τῆς ἐντεριώνης καὶ τοῦ σπέρματος , γεμίσας τε τὰς κολοκυνθίδας ἐλαίου γλυκέος καὶ πωμάσας τοῖς ἐξ αὐτῶν περιγλυφεῖσιν ἔασον |
Ἡ . γάρ φησι περὶ αὐτῶν : νύμφαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι Φαισύλη ἠδὲ Κορωνὶς ἐυστέφανός τε Κλέεια Φαιώ θ ' ἱμερόεσσα | ||
ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βαρυτονεῖται , οἷον κορδύλη , Δαμύλη , Φαισύλη δοκεῖ δὲ αὕτη μία τῶν τιθηνησαμένων τὸν Διόνυσον , |
κόρον οὐδ ' ἂν τοῦ βραχίστου τὸ λοιπὸν ἀπογεύσαιτο : παρατείνεται μὲν γὰρ ἡ γαστὴρ τῷδε , οἰδάνει δὲ ἡ | ||
γε μὲν ἶφι πεποιθώς , πάντα φέρων Ποταμόν , κέραος παρατείνεται ἄλλου . Ἐρχομένῳ δὲ Λέοντι τὰ μὲν κατὰ πάντα |
ἢ ὅτι τὸ ἅπαξ βαρύνεται καὶ πέριξ , τῶν ἄλλων ὀξυνομένων οὐκ ἐπιρρήματα . Πρὸς οἷς καὶ δεδείξεται , ὅτι | ||
καὶ Ξενοφῶν . εἴρηται ὡς ὀρθοτονουμένη περισπᾶται , τῶν συζύγων ὀξυνομένων . Αἰολεῖς σὺν τῷ ϝ : φαίνεταί ϝοι κῆνος |
, καὶ τῶν ἐμβαλλομένων αὐτοῖς τροφῶν προεσθίουσιν οὗτοί γε . φυλάττουσι δὲ καὶ τὴν πρὸς ἀλλήλους φιλίαν μάλιστα ἰχθύων , | ||
καὶ Ἀμυδών Ἀμυδῶνος , εἰσὶ δὲ ταῦτα ὀνόματα ἡρώων καὶ φυλάττουσι τὸ ω ἐν τῇ γενικῇ : ἔχουσι δὲ ἀπολογίαν |
δὲ κόσμος κινεῖται ἐν τῷ αἰῶνι , ὁ δὲ χρόνος περαιοῦται ἐν τῷ κόσμῳ , ἡ δὲ γένεσις γίνεται ἐν | ||
πολυτρόποις ἰδέαις πορισμῶν , ἐλπίδι δ ' ὁ ναύκληρος εὐπλοίας περαιοῦται τὰ μακρὰ πελάγη : ἐλπίδι δόξης καὶ ὁ φιλότιμος |
τὸ ταῦτα διορᾶν ἐστιν ἐμψύχου τέχνης , οὐ τὸ διανίζειν λοπάδας οὐδ ' ὄζειν καπνοῦ . ἐγὼ γὰρ εἰς τοὐπτάνιον | ||
ἐσφοιτῶν τ ' ἐς τοὐπτάνιον λήσει σε κυνηδὸν νύκτωρ τὰς λοπάδας καὶ τὰς νήσους διαλείχων . Νὴ τὸν Ποσειδῶ πολύ |
αἱ ἐπὶ τῶν ἱματίων . Ἀριστοφάνης Δαιταλεῦσιν : ὅτε τὰς ὄας * * ἴσας ἐποήσατο Ὅτι φύσει πρότερον τὸ εἰ | ||
, καὶ ὡς οὖδας οὖδος , γῆρας γῆρος , οὕτως ὄας ὄος , * * * ὡς γένος εὐγενής , |
, Τρόμης Τρόμητος . Εἰς ης εἶπε διὰ τὰς ἄλλας καταλήξεις , οἷον διὰ τὸ Θόας : ἰδοὺ γὰρ τοῦτο | ||
ἀφαιρῶν ἀπὸ τοῦ κβ , ὁσάκις δυνατόν , εἰς μονάδα καταλήξεις : διὰ τοῦτο πρῶτοι καὶ ἀσύνθετοι πρὸς ἀλλήλους εἰσὶ |
πλευρὰς καὶ κατὰ μίαν τῶν ἐλαττόνων εὔριπος εἰς ὑποδοχὴν ὕδατος ὀρώρυκται βάθος τε καὶ πλάτος δεκάπους . μετὰ δὲ τὸν | ||
πόδες : διὰ παντὸς δὲ αὐτοῦ ἄλλο ὄρυγμα εἰκοσίπηχυ βάθος ὀρώρυκται , τρίπουν δὲ τὸ εὖρος , δι ' οὗ |
αἰῶνος ἀμερθῇς . πρὸς δ ' ἐμὲ τὸν δύστηνον ἔτι φρονέοντ ' ἐλέησον δύσμορον , ὅν ῥα πατὴρ Κρονίδης ἐπὶ | ||
ἐν τῷ Χ πρὸς δ ' ἐμὲ τὸν δύστηνον ἔτι φρονέοντ ' ἐλέησον , λέγομεν , ὡς οὐ τῷ ἔχειν |
κυκᾷς : καί : Πρὶν ἐσφάχθαι δέρεις : ἐπὶ τῶν πρωθύστερόν τι ποιούντων . Προδίκου σοφώτερος : οὗτος ἦν καὶ | ||
κυκᾷς : καί : Πρὶν ἐσφάχθαι δέρεις : ἐπὶ τῶν πρωθύστερόν τι ποιούντων . Προδίκου σοφώτερος : οὗτος ἦν καὶ |
ἐπίπασσε τὸ ἀμμωνιακὸν σεσησμένον , καὶ διαλυθέντος αὐτοῦ ἐπίβαλλε τὰς ῥητίνας καὶ ἐπ ' ἀνθράκων ἕψε : καὶ ἄρας ἀπὸ | ||
καθάπερ ἡ πεύκη δᾳδουργουμένη , καὶ ἐξ ὧν δὴ τὰς ῥητίνας συλλέγουσιν , οἷον ἐλάτης τερμίνθου : καὶ γὰρ δὴ |
κεφαλῆς λίθον ἐπικείμενον . τοῦτον ἐὰν ἀγρεύσῃς σελήνης ληγούσης , κατάκλεισον εἰς βύσσαν ἕως ἡμερῶν μʹ καὶ μετὰ ταῦτα ἐκβαλὼν | ||
. λαβὼν ἀφόδευμα λύκου , εἰ δυνατὸν , ἔχον ὀστάρια κατάκλεισον εἰς σωληνάριον καὶ δὸς φορεῖν περὶ τὸν δεξιὸν βραχίονα |
ἣν ἐκεῖνος λέγει πῦρ καὶ γῆν . ἡ δὲ χθὼν ἐπίηρος ἐν εὐστέρνοις χοάνοισι τῶν δύο τῶν ὀκτὼ μερέων λάχε | ||
, καθάπερ φησὶν Ἐμπεδοκλῆς τὸ ὀστοῦν : ἡ δὲ χθὼν ἐπίηρος ἐν εὐστέρνοις χοάνοισι τῶν δύο τῶν ὀκτὼ μερέων λάχε |
' εἰπεῖν , ὅτι πιὼν ] κᾆτ ' ἔλαβον τὸ χρυϲίον ] είτω ? τιϲ ὅ τι ποτὲ βούλεται ] | ||
] ! ! ? ! ! ! ! [ τὸ χρυϲίον δὲ ? ? [ λάμβαν ] ' . οὐ |
ἐξαίσιον ἐχουσῶν , ἐν μὲν τῷ πρὸς ἕω μέρει τὴν γιγαντομαχίαν ἐποιήσαντο γλυφαῖς καὶ τῷ μεγέθει καὶ τῷ κάλλει διαφερούσαις | ||
ἐξαίσιον ἐχουσῶν , ἐν μὲν τῶι πρὸς ἕω μέρει τὴν γιγαντομαχίαν ἐποιήσαντο γλυφαῖς καὶ τῶι μεγέθει καὶ τῶι κάλλει διαφερούσαις |
. Λοιπὸν δὲ ἐροῦμεν τῶν καθ ' ἡμᾶς νήσων τὰς περιμέτρους , λαβόντες παρὰ Ἀρτεμιδώρου καὶ Μενίππου καὶ ἑτέρων ἀξιοπίστων | ||
: οἱ μὲν γὰρ πρὸ αὐτοῦ τετράγωνοι πλείονας ἔχουσι τὰς περιμέτρους τῶν ἐμβαδῶν , οἱ δὲ μετ ' αὐτὸν ἀντικειμένως |
ἀπὸ τῶν ἵππων ὀρθός , καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ θαυμαστὰ ἠργάζετο ἃ ἐκεῖνος αὐτὸν ἐπαιδεύσατο καὶ ἐποίησε σοφόν , ὅσα | ||
οὐκ ἐπαύετο , ἐλθὼν ἐπὶ τὸ γναφεῖον , ἐν ᾧ ἠργάζετο , προσεκαλεσάμην αὐτὸν πρὸς τὸν πολέμαρχον , νομίζων μέτοικον |
τούς τε περιττοὺς καὶ τοὺς ἀρτιάκις ἀρτίους καὶ ποιήσομεν στίχους περισσαρτίων καὶ εὑρίσκομεν τὸ ζητούμενον : γ , ε , | ||
παραδείγματος : εἰ δοκεῖ μέν , ἅμα τοὺς στίχους τῶν περισσαρτίων ἐκθώμεθα : εὑρήσεις τοίνυν ἐπὶ τῶν στίχων κοινωνίαν πρὸς |
υ , ὀξυτονεῖται , ἀλλὰ πάντα τὰ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βαρυτονεῖται κατὰ τὸ υ , οὐκ ὀξυτονεῖται , βραχὺ ὂν | ||
καὶ ἔτι τὰ παρὰ ῥήματα εἰς ω βαρύτονα καὶ αὐτὰ βαρυτονεῖται ἰσοσυλλαβοῦντα : οἷον πλέκω πλόκος , σπείρω σπόρος , |
διαϲτρέφειν ? οὖν πρῶτα μὲν χρὴ Καλλίαν τοὺϲ ἐν μακροῖν τειχοῖν δ ' ἅμ ' , ἀριϲτητικώτεροι ] γάρ εἰϲιν | ||
ἔστησαν αὐτῶν τρία . καὶ τὸ μὲν ἕτερον τοῖν δυοῖν τειχοῖν τοῖν ὕστερον ληφθέντοιν κατέβαλον , τὰ δὲ δύο ἐπισκευάσαντες |
ἀπὸ τοῦ γόος καὶ θοός γίνεται κατὰ κρᾶσιν τῶν δύο οο εἰς τὴν ου δίφθογγον γοῦς καὶ θοῦς . Καὶ | ||
ὥσπερ ἀπὸ τοῦ πλόος γίνεται πλοῦς κατὰ κρᾶσιν τῶν δύο οο εἰς τὴν ου δίφθογγον καὶ ἀπὸ τοῦ νόος νοῦς |
. τὸ δὲ ὀξύβαφον κυάθους γʹ . Ὁ κύαθος ἔχει μύστρα μικρὰ βʹ . Τὸ κοχλιάριον δὲ μύστρου τὸ ʂ | ||
πρότερον λαμβανέτω τῶν μὲν καρκίνων μύστρα τρία , γεντιανῆς δὲ μύστρα Ϛ , καὶ οἶνον ἄκρατον ἀναλόγως . πληρωθείσης δὲ |
, ἀπόστρεψον τὸν Ἁβραὰμ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ , ὅτι ἰδοὺ ἤγγικεν τὸ τέλος αὐτοῦ καὶ τὸ μέτρον τῆς ζωῆς | ||
ζῷον . Τὸ δὲ Β τῷ Γ ὑπαρχέτω μόνον . ἰδοὺ τῆς μείζονος ἀναγκαίας οὔσης τὴν ἐλάττονα οὐ καλεῖ μὴ |
οὗτοι γοῦν ὅταν αὑτοὺς λαθόντες ὑοσκυάμου φάγωσι , τὰ ἐξόπισθεν ἐφέλκουσι , παρειμένως ἔχοντες ἑαυτῶν , εἶτα σπώμενοι ὅμως ἐπὶ | ||
τὰ ἐπιῤῥήματα , καὶ οἱ παραπληρωματικοὶ , φωνήεντος ἐπιφερομένου , ἐφέλκουσι τὸ ν , συμφώνου δὲ οὐκέτι . . ΟΥΚ |
κάταντα κατὰ στίχας ἦλθ ' ὁ μάγειρος , σείων ὀψοφόρους πίνακας κατὰ δεξιὸν ὦμον . τῷ δ ' ἅμα τεσσαράκοντα | ||
δ ' αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα . δαιτρὸς δὲ κρειῶν πίνακας παρέθηκεν ἀείρας , καὶ τούτων ὀπτῶν καὶ ὡς ἐπὶ |
προσήκασθαι τὴν τοιαύτην πλάσιν οὐκ εὔλογον : υἱὲ , Καρπωνιανὲ τιμιώτατε : καὶ γὰρ εἰ τύχη σέ τις εὐδαίμων ὑπηρετεῖν | ||
δικαίαν σου ψυχὴν ἀπό σου . καὶ νῦν γίνωσκε , τιμιώτατε Ἁβραὰμ , ὅτι μέλλεις ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καταλιπεῖν |
Η περατούμενα , διὰ δὲ τῆς Σαπφοῦς τὰ εἰς Ω καταλήγοντα , ἀπὸ τοῦ Α εὐτάκτως ἀρξάμενος καὶ διὰ μέσου | ||
εἰσίν . τοῦτο μόνον τὸ τετράμετρον ἰαμβεῖον ἀνάπαιστον ἔχει τὸν καταλήγοντα . ἄξιον οὖν αὐτὸν τηρῆσαι . ξύστρας . κατεχρήσατο |
καλεομένου καὶ Κοινύρων , ἀντίον δὲ Σαμοθρηίκης , ὄρος μέγα ἀνεστραμμένον ἐν τῇ ζητήσι . Τοῦτο μέν νύν ἐστι τοιοῦτο | ||
τρίτη ὑπερβολαίων : υ κάτω νεῦον καὶ ἡμίαλφα ⋏ ἀριστερὸν ἀνεστραμμένον # ὑπερβολαίων διάτονος : μῦ καὶ πῖ καθειλκυ - |
πάντως βαρύνεται : τέμνων , κάμνων , τοιοῦτον καὶ τὸ πέφνων . τετάνυσται : ἐξήπλωται . Ἵενται : πορεύονται . | ||
δευτέρου ἀορίστου ὀξύνονται : λαβών τυπών φαγών , πλὴν τοῦ πέφνων βαρυνομένου . τὸ δὲ ἑκών ἠκολούθησε τοῖς προειρημένοις , |
ὡς ἀπεδείχθη , οὔτε Ἀττικοὶ τὸ ε καὶ τὸ α συναιροῦσιν , ὅτε μὴ καθαρεύοι τὸ ε , ὡς ἐπὶ | ||
. Ἰστέον ὅτι τὰς αἰτιατικὰς τούτων οἱ Ἀττικοὶ καθαρὰς μὲν συναιροῦσιν , ἁλιέα ἁλιᾶ , Πειραιέα Πειραιᾶ , μὴ καθαρὰς |