βαρυτόνως λέγειν : αἱ ὑπόλοιποι πᾶσαι τῇ γενικῇ τῶν δυϊκῶν ὁμοτονοῦσι : τὸ πόλεων λέξεων καὶ τὰ ὅμοια τοίνυν ὀφείλει | ||
χρυσοῦς χρυσοῖ . Ἔτι αἱ εἰς ΑΙ εὐθεῖαι μονογενεῖς οὖσαι ὁμοτονοῦσι τῇ ἑνικῇ εὐθείᾳ : κοχλίας κοχλίαι , τοξότης τοξόται |
ἰσάς εἶναι : ἀλλ ' ἐπεὶ ἅπαξ αἱ εἰς σας λήγουσαι μετοχαὶ βαρύνονται , τῷ ι παραληγόμεναι , γεμίσας , | ||
σημασίαν ἔχει τὸν τόνον . Αἱ μέντοι μονοσύλλαβοι εἰς ν λήγουσαι αἰτιατικαὶ περισπῶνται , κλεῖν λῖν μῦν σῦν ζῶν θεῦν |
οἱ Ἕλληνες τὰ πρός τί πως ἔχοντα , συντάσσοντες αἰτιατικαῖς πτώσεσιν : „ Τρῶας στίχας οὖλος Ἄρης ὤτρυνε μετελθών „ | ||
τὸ ἐπιπλέκεσθαι ἅπασιν τοῖς προκατειλεγμένοις , λέγω γένεσι διαφόροις , πτώσεσιν , ἀριθμοῖς , προσώποις , ἄλλοις τοῖς δυναμένοις τοιοῦτό |
εὐθείᾳ τῶν δυϊκῶν : Ἕκτορε Ἕκτορες , Αἴαντε Αἴαντες , γυναῖκε γυναῖκες , μητέρε μητέρες . Αἱ εἰς ΟΙ εὐθεῖαι | ||
. . τούτω στάσιν ] τούτω , φησὶ , τὼ γυναῖκε , τὴν Ἀσίαν καὶ τὴν Εὐρώπην , λίαν ἐγὼ |
, Μουσῶν ἀελλῶν , πλὴν τοῦ ἀφύων : εἰ δὲ παρεσχηματισμέναι ἀρσενικοῖς , ὁμοφωνοῦσαι μὲν αὐτοῖς τοῖς ἀρσενικοῖς κατὰ τὴν | ||
ἀφύαι ἀφύων , εἰς διαστολὴν τῶν ἀφυῶν . εἰ δὲ παρεσχηματισμέναι ἀρσενικοῖς , ἐὰν ὁμοφωνήσωσι τῇ γενικῇ τῶν ἰδίων ἀρσενικῶν |
συναιρούμενα κατὰ τὴν γενικὴν προσθέσει τοῦ ι τὴν δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν ποιεῖ . τοὺς ἅλας , ὦ ἅλες . Ἑνικά | ||
τὸ λελάμπρυνται τρίτον πρόσωπον τῶν ἑνικῶν ὁμόφωνον τῷ τρίτῳ τῶν πληθυντικῶν ὡς τὸ ἐξήρανται , καὶ κατῄσχυνται , καὶ ὅσα |
διὰ τοῦ ε καὶ ω . Πρόσκειται ἐν τῷ κανόνι παρασχηματιζόμενα ἀρσενικοῖς ἰσοχρονεῖν θέλουσι τῇ ληγούσῃ τῆς γενικῆς τοῦ ἀρσενικοῦ | ||
Ὄγκος Λύγκος Φόρκος . Τὰ εἰς ΚΟΣ δισύλλαβα προσηγορικὰ μὴ παρασχηματιζόμενα εἰς θηλυκὸν γένος , εἰ ἔχοι τὴν πρὸ τέλους |
Πηλεῦ , καὶ ὦ χαρίεν , ὅτι πᾶν οὐδέτερον ἀρσενικῷ παρεσχηματισμένον εἰ μὲν ἰσοσυλλάβως κλίνοιτο τῇ αἰτιατικῇ τοῦ ἀρσενικοῦ ὁμοφωνεῖ | ||
σανδαράκης , ἀρσενικοῦ , σχιστῆς ἀνὰ ⋖ η : ἐπίχριε παρεσχηματισμένον . ἀπονεκροῖ καὶ ἀποπίπτει ἐν ἡμιωρίῳ ἀποξηραινομένη καὶ ἀπὸ |
: τὰ γὰρ σύμφωνα οὔτε δασεῖαν ἐπιδέχονται οὔτε ψιλήν , ὑπεσταλμένου τοῦ ρ , τοῦτο γὰρ πέφυκε καὶ δασύνεσθαι , | ||
καὶ ἡ φυγάς , ὁ Ἀρκάς καὶ ἡ Ἀρκάς , ὑπεσταλμένου τοῦ ἀνδριάς ἀνδριάντος καὶ ἱμάς ἱμάντος , ἅτινα καὶ |
πάντως βαρύνεται : τέμνων , κάμνων , τοιοῦτον καὶ τὸ πέφνων . τετάνυσται : ἐξήπλωται . Ἵενται : πορεύονται . | ||
δευτέρου ἀορίστου ὀξύνονται : λαβών τυπών φαγών , πλὴν τοῦ πέφνων βαρυνομένου . τὸ δὲ ἑκών ἠκολούθησε τοῖς προειρημένοις , |
χρόνους τὴν ὀξεῖαν . καὶ αἱ τοῦ τρίτου προσώπου πληθυντικαὶ ὀξυνόμεναι ἐγκλίνονται : καί σφων , καί σφιν , καί | ||
τοῦ ἀριθμοῦ περισπώμενον ὑγιῶς : αἱ γὰρ εἰς εις λέξεις ὀξυνόμεναι , καὶ ἔχουσαι εἰς εν οὐδέτερον μετοχαί εἰσιν : |
φασίν , ἐκφερόμεναι ἀντωνυμίαι τρίτου καθεστᾶσιν , ὥσπερ ἅπασαι αἱ πληθυντικαὶ καὶ πᾶσαι αἱ δυϊκαί , δῆλον ὡς αἱ κατὰ | ||
ἀπὸ τοῦ κάνεον κάνεα , αἱ δὲ κατὰ κρᾶσιν εὐθεῖαι πληθυντικαὶ ἀπὸ τῆς κατὰ κρᾶσιν εὐθείας τῶν ἑνικῶν εἰσιν , |
Ὃν τρόπον ἐπὶ τῶν ἀριθμῶν ἡ μετὰ τὸν δυϊκὸν αὔξησις πληθυντικὴ καλεῖται , Αἴας γὰρ καὶ Αἴαντε καὶ Αἴαντες , | ||
ὦ βήματε . Πληθ . Τὰ βήματα : πᾶσα εὐθεῖα πληθυντικὴ τῶν οὐδετέρων εἰς α λήγει : εἰ δέ που |
, ἐκεῖνο φάναι , ὡς πρῶτον παρὰ Σικυωνίοις ἐν γενικῇ ἑνικῇ ἀπειράκις παραλαμβάνεται : καὶ ὡς τὸ ἀπὸ χαλκόφι τὴν | ||
ἐστι καὶ ἡ ἐμοί ἀντωνυμία συνεμπίπτουσα πληθυντικῇ συνάρθρῳ καὶ δοτικῇ ἑνικῇ κατὰ πρῶτον καὶ δεύτερον , οὐ μὴν κατὰ τρίτον |
, ἐὰν εὑρεθῶσιν ὁμοφωνοῦσαι ἀπὸ τῶν εἰς ΕΣ πληθυντικῶν εὐθειῶν γενικαὶ . . . γενικαῖς ἀρσενικῶν περισπωμέναις , οὐκ ἀναγκάζονται | ||
βαρύνεται . Ἐπὶ μέντοι μετοχῶν καὶ αἱ εἰς ος δισύλλαβοι γενικαὶ βαρύνονται , βάντος στάντος φθάντος . Πᾶσα δοτικὴ ἰσοσυλλαβοῦσα |
πεποίημαι , νενόηκα νενόημαι : ὅτε μέντοι ἐστὶν ἀπὸ βαρυτόνων θεμάτων ὁ εἰς κα παρακείμενος , τὸ ς προσλαμβάνει ἐν | ||
γράφεται διὰ τοῦ ι : ἀεὶ γὰρ οἱ ἀπὸ βαρυτόνων θεμάτων δεύτεροι ἀόριστοι βραχεῖαν θέλουσιν ἔχειν τὴν παραλήγουσαν . διὰ |
τοιοῦτο , διὰ τοῦτο τὰ μετὰ τὰ δυϊκὰ ἀοριστούμενα μιᾷ πληθυντικῇ περιλαμβάνεται ἐκφορᾷ : ἀοριστούμενα δὲ εἶπον διὰ τὸν πέντε | ||
νόσημα ἀνταγωνίσασθαι [ . . ] : θαυμασίως πάνυ τῇ πληθυντικῇ φωνῇ ἐχρήσατο εἰπὼν “ πρὸς ἕκαστον νόσημα ” : |
πρὸ τριῶν συλλαβῶν ; Διατί δὲ μακρᾶς οὔσης οὐ δύναται προπαροξυνθῆναι λέξις ; Καὶ λέγομεν , ὅτι ἡ μακρὰ φορτίου | ||
ὀνόματι τὸ ο εἰς ω τρέπουσιν αὐτό , κἂν φθάσῃ προπαροξυνθῆναι ἡ εὐθεῖα πᾶσα πτῶσις προπαροξύνεται . τῷ Μενέλεῳ : |
γίνεται περισπώμενον τρίτης συζυγίας τῶν περισπωμένων , ὡς χρυσῶ χρυσοῖς χρυσώσω ὁ μέλλων . εἴρηται δὲ κνυζοῦν δηλοῦν τὸ ξύειν | ||
: τὰ δὲ ἀπὸ ὀνομάτων διὰ τοῦ ω , χρυσῶ χρυσώσω παρὰ τὸ χρυσός , σαρῶ σαρώσω , ὑψῶ ὑψώσω |
οὐσίαν τοῦ πράγματος ὀρθῶς πλάγιοι λέγονται . Προτέτακται δὲ ἡ γενικὴ τῆς δοτικῆς καὶ αἰτιατικῆς , ἐπειδὴ δύο ἐπιδέχεται συντάξεις | ||
ι προσγεγραμμένον , ἀπὸ γὰρ τῆς Ἀσίας εὐθείας Ἀσίου ἡ γενικὴ γίνεται , Ἰωνικῶς Ἀσίεω , ὡς Ἀτρείδεω , καὶ |
φωνήεσι δασεῖα ἐν μέσαις ταῖς λέξεσιν , ἕνεκα τοῦ τοιούτου σεσημειωμένων ἐνίων ὡς ἀλόγων ὄντων ἢ ἀπὸ Λακωνικῆς διαλέκτου παρεισδεδυκότων | ||
καὶ πέλεκυς πελέκεος ἠκολούθησε , καὶ ἔστι τρίτον μετὰ τῶν σεσημειωμένων . Δεῖ δὲ γινώσκειν , ὅτι τὸ πρέσβυς ἐπὶ |
ἄνδρες ἱκανοὶ γαμεῖν δῆλον · πόσοι γὰρ ἄχρι πεντεκαίδεκα ? ἐφυλάχθησαν ? ? ἐτῶν ἀδιάφθοροι ; νόμος δὲ βλάπτει με | ||
φροῦδοι ἂν ἦσαν , τὸ δὲ ἐπὶ βασιλεῖ διεσώθησαν καὶ ἐφυλάχθησαν . δικαστοῦ μὲν γάρ , οἶμαι , ἔργον ἐστὶ |
, Ὀρέστα , δυστυχεῖς . ἥκω κλυὼν τὰ δεινὰ καὶ δραστήρια δισσοῖν λεόντοιν : οὐ γὰρ ἄνδρ ' αὐτὼ καλῶ | ||
μὲν ὑπερέχοντα τῶν αἰσθητῶν , γόνιμα δὲ καὶ τελεσιουργὰ καὶ δραστήρια καὶ πᾶσιν ἐξ ἴσου παρόντα καὶ τοῖς μὲν ψυχικοῖς |
. φασί . ταχυτάτῳ . ἀεὶ περιφερόμενον . Αὕτη ἡ αἰτιατικὴ τὸ εὐεργέταν πρὸς τὸ ἐποιχομένους συντάσσεται οὕτως . ἐπὶ | ||
φέρεται : ἐμαυτὸς τύπτω : διὰ τοῦ τύπτω ἡ ἐμέ αἰτιατικὴ δηλωθήσεται . ἀλλ ' ἐκεῖνο πάλιν ἀνακύψει , ὡς |
τοῦτο γίνεται καὶ διατί ἀπὸ τῶν μετοχῶν ὑστέρων οὐσῶν τὰ εὐκτικὰ πρῶτα ὄντα κανονίζονται , μᾶλλον δέ , διατί ἡ | ||
μακρᾶς , ἐπεὶ τὰ εἰς μι πάντα ὁριστικά τε καὶ εὐκτικὰ κλιτικὸν μὲν ἔχουσι τὸ μ , οὐ ποιοῦσι δὲ |
συντάξεως τῆς κατ ' εὐθεῖαν τυγχάνει , αὐτὰρ ὁ αὖτε Θυέστ ' Ἀγαμέμνονι λεῖπε : καὶ εἰ εὐθείας εἴη , | ||
τόξον Ὀδυσσεύς . . Δ . . αὖταρ ὁ αὖτε Θυέστ ' Ἀγαμέμνονι λεῖπε φορῆναι : ἡ διπλῆ ὅτι οὐ |
ὀνόμασιν ὀνομάζονται : ἰδοὺ γὰρ ἡ τυφλότης καὶ κωφότης , στερητικὰ ὄντα , στερητικοῖς ὀνόμασιν οὐκ ὀνομάζονται , ὡς τὸ | ||
νο , καὶ νω , καὶ νε , καὶ νη στερητικὰ ἐπιῤῥήματα , καθ ' ἑαυτὰ εἶναι μὴ δυνάμενα , |
δοτικῆς φύσει μακρά ἐστιν , ἡ δὲ παραλήγουσα τῶν ἄλλων πτώσεων θέσει μακρά ἐστι , τὸ δὲ φύσει μακρὸν μεῖζόν | ||
οὖν τῆς αἰτιατικῆς ἀναμφισβήτητόν ἐστιν , ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων πτώσεων φανερόν , ὅτι προσθέσει ἄρθρων οὐκέτι ἀμφίβολος γίνεται ἡ |
Προτακτικὰ φωνήεντα πέντε : α ε η ο ω . προτακτικὰ δὲ λέγεται , ὅτι προταϲϲόμενα τοῦ ι καὶ υ | ||
τὸ ἐπιμελεῖται . αὐτάρ : δέ . ὁ : τὰ προτακτικὰ ἄρθρα στερηθέντα τῶν ὑποκειμένων ὀνομάτων ταχύτερον ἐκφωνοῦνται καὶ ἀντὶ |
: τὸ δὲ φρήν ἐπειδὴ μόνον ἐν τοῖς εἰς ην μονοσυλλάβοις μόνου θηλυκοῦ γένους ἐστίν , τούτου χάριν ἔτρεψε τὸ | ||
προσλαμβάνοντα τὸ ο , ὡς ἂν τῶν τόνων ἐν τοῖς μονοσυλλάβοις κατηναγκασμένων , γενόμενα δισύλλαβα δέχεται καὶ τὴν προοφειλομένην τάσιν |
, εἰς , σύν , πρός ? [ ] , δισύλλαβοι δὲ δώδεκα ? [ ] ἀνά , κατά , | ||
, βοῶ βοήσω , χρυσῶ χρυσώσω : ἰδοὺ γάρ , δισύλλαβοι μὲν οἱ ἐνεστῶτες , τρισύλλαβοι δὲ οἱ μέλλοντες : |
Δυϊκῶν δὲ τρία : α ε ω , οἷον Ἀτρείδα Ἕκτορε φίλω . Πληθυντικῶν δὲ τέϲϲαρα : ι ϲ α | ||
πληθυντικὴ εἰς ΕΣ λήγουσα ὁμοτονεῖ τῇ εὐθείᾳ τῶν δυϊκῶν : Ἕκτορε Ἕκτορες , Αἴαντε Αἴαντες , γυναῖκε γυναῖκες , μητέρε |
ξένος καὶ ξένη καὶ τὰ προκείμενα ἀπαράλλακτά ἐστιν , διὸ ὁμοτονεῖ , τὰ δὲ διαφέροντα οὐκέτι : καθάπερ γὰρ χόλος | ||
τῶν Ἀττικῶν : κόττος ῥύττος κάττος . τὰ δὲ Ἀττικὰ ὁμοτονεῖ τοῖς κοινοῖς , ἐξ ὧν γέγονε : κιττός ὅτι |
: ὅτι ἡ πτῶσις ἐνήλλακται : ἀντὶ γὰρ γενικῆς κέχρηται ὀνομαστικῇ : ἀντὶ τοῦ οὐχ ὑπονοῶ δέ σε ἐμοῦ ὄντος | ||
τὸ χρήσιμος οὐδέν : τινὰ δυσὶν ἢ τρισὶν πτώσεσιν μόνον ὀνομαστικῇ καὶ κλητικῇ πτώσει , καὶ τὸ : γὰρ καὶ |
ἐκ τῶν παρατιθεμένων ἄρθρων ἐνὸν πιστώσασθαι , ἐν οἷς πάλιν γενικῇ μὲν κτῆσιν σημαινούσῃ ἀδιάφορα τὰ ἄρθρα , κτητικῇ δὲ | ||
ὅμως οὐ τρέπουσι τὸ η εἰς τὸ ε ἐν τῇ γενικῇ , ἀλλ ' οὐκ ἔχουσιν ἐν τῇ παραληγούσῃ τὸ |
τῷ κανόνι : ὁ γὰρ κανὼν περὶ τῶν εἰς ας ἀρσενικῶν , ὡς εἴρηται , διαλαμβάνει καὶ περὶ τῶν ἐχόντων | ||
τὴν ει δίφθογγον κίρναται : τὸ γὰρ ι εὑρίσκεται τελικὸν ἀρσενικῶν ὀνομάτων : οἷον , ὅμηροι : ἄνθρωποι : εἰς |
οὐκ ἀναστρέφονται ] ? δὲ τῶν [ προθέσεων τούτων αἱ μονοσύλλαβοι . ] [ εἰσὶ δὲ αὗται ἕξ , ] | ||
οἱ μὲν ὀξύνουσι , οἱ δὲ περισπῶσι . Αἱ μονοπρόσωποι μονοσύλλαβοι μὲν οὖσαι ὀξύνονται : μίν καὶ νίν . ὑπὲρ |
. μονοσύλλαβοι δοτικαὶ περισπῶνται : ἀνάλογος ἄρα ἡ οἷ . ὁμοτονοῦσιν αἱ κτητικαὶ ταῖς πρωτοτύποις , ἐμός ἐγώ , ἐμόν | ||
εὔνους εὔνουν . Τὰ εἰς ΩΣ λήγοντα ἔχοντα οὐδετέρου παρασχηματισμὸν ὁμοτονοῦσιν : ἀξιόχρεως ἀξιόχρεων , ἀνάπλεως ἀνάπλεων . Τὰ εἰς |
βαρυτονήσεώς φησιν ὅτι τὰ μονοσύλλαβα , ὅταν μὲν ἔχῃ τὴν πληθυντικὴν ἐπὶ τῆς τελευταίας συλλαβῆς μετὰ συμφώνου λεγομένην , πάντως | ||
, ἐὰν διὰ συμφώνων κλίνοιντο , περισπῶνται κατὰ τὴν γενικὴν πληθυντικὴν : σής σητός σῆτες σητῶν , Κρής Κρητός Κρῆτες |
! ! ταα ! ! [ ] ! ! αὖ βουλ [ ] ! ! ! [ ] ! ! | ||
? [ ί ! [ δ [ [ ] κακη βουλ ! [ ὰ̄ [ ἡ [ ! [ κλύη |
χαρίεν . Λέγει ὁ τεχνικός , ὅτι διχῶς λέγεται ἡ κλητική , οἷον ὦ χαρίει καὶ ὦ χαρίεν : ἰστέον | ||
: τῶν οὐδετέρων ἡ αὐτή ἐστιν ὀρθὴ καὶ αἰτιατικὴ καὶ κλητική . Δυϊκά . Τὼ βήματε , τοῖν βημάτοιν , |
, Ῥόδιοι Ῥοδίων καὶ Ῥόδιαι Ῥοδίων , ἅγιοι ἁγίων καὶ ἅγιαι ἁγίων , δίκαιοι δικαίων καὶ δίκαιαι δικαίων : μία | ||
ἅμα τῇ ἕῳ ποιεῖσθαι : ἵνα πάσης ἀνθρωπίνης πράξεως αἱ ἅγιαι καὶ σπουδαῖαι προηγῶνται , χορηγὸν ἔχουσαι τὴν περὶ θεοῦ |
τὴν ΑΖ , τῇ δὲ Δ τὴν ΖΗ , καὶ ἐπιζεύξας τὴν ΒΗ ταύτῃ παράλληλον ἤγαγον τὴν ΖΘ . ἐπεὶ | ||
. εἰ δ ' ἀρεταί : ὅτι ἀρεταὶ κατάκειται εἴρηκεν ἐπιζεύξας πληθυντικῷ ἑνικὸν ῥῆμα τὸ κατάκειται . καὶ ὅτι ὀργὰν |
αἶ αἶ αἶ ] Τὰ εἰς αι λήγοντα ἐπιρρήματα θρηνητικὰ περισπῶνται , πλὴν τοῦ βαβαί καὶ οὐαί . τὸ δὲ | ||
ὅτι τὰ εἰς ους λήγοντα ὀνόματα εἰ μὲν ὦσιν ἁπλᾶ περισπῶνται , οἷον βοῦς νοῦς χροῦς χοῦς χνοῦς ῥοῦς χαλκοῦς |
, καὶ ἐν ὑπερθέσει τοῦ υ γίνεται γουνός , δόρυ δόρυος καὶ ὁμοίως δουρός : τὸ γόνυ καὶ τὸ δόρυ | ||
, καὶ οὕτως οὐδὲν ἀντίκειται : εἰ γὰρ ἀπὸ τοῦ δόρυος δουρός καὶ ἀπὸ τοῦ γόνυος γουνός καθ ' ὑπέρθεσιν |
κἀγύναιξ κἀνέστιος παρὰ Σοφοκλεῖ ἐν Ἀθάμαντι . . Ὅτι δὲ γύναιξ ὤφειλεν εἶναι ἡ εὐθεῖα , δῆλον ἐκ τῆς γενικῆς | ||
ἡ γενικὴ διὰ τοῦ κος , δηλονότι καὶ ἡ εὐθεῖα γύναιξ ἐστὶν εἰς ξ : ἐκ δὲ τῆς δοτικῆς τῶν |
δὲ κανονίζομεν τὴν δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν ἐκ τῆς εὐθείας τῶν ἑνικῶν , ἡνίκα μὴ δύναται κανονισθῆναι ἐκ τῆς δοτικῆς τῶν | ||
ἐπειδὴ ἐὰν ἀποβληθῇ τὸ σύμφωνον , συνεμπίπτει τῇ δοτικῇ τῶν ἑνικῶν , ὅπερ ἐστὶν ἄτοπον : ἄλλως τε δὲ πᾶσα |
βʹ γʹ . ὅτι τὴν ἑξάδα ὁλομέλειαν προσηγόρευον οἱ Πυθαγορικοὶ κατακολουθοῦντες Ὀρφεῖ , ἤτοι παρόσον ὅλη τοῖς μέρεσιν ἢ μέλεσιν | ||
ὑπάρχον οὐχ οἷοί τ ' ἦσαν κατασκευάζειν τῷ γεωμετρικῷ λόγῳ κατακολουθοῦντες , ἐπεὶ μηδὲ τὰς τοῦ κώνου τομὰς ῥᾴδιον ἐν |
δὲ προσθεῖναι ἐν τῷ κανόνι τῷ λέγοντι , ὅτι ἡ παραλήγουσα τῆς δοτικῆς τῶν πληθυντικῶν οὐ θέλει εἶναι ἐλάττων τῆς | ||
ἰδίου ἐνεργητικοῦ ὤφειλον γράφεσθαι τετύφομμαι καὶ ἐτετυφόμμην : ἡ γὰρ παραλήγουσα τῆς γενικῆς τῆς μετοχῆς τῶν ἑνικῶν τοῦ ἰδίου ἐνεργητικοῦ |
τι θαυμάσιον : οὗτοι γὰρ ἐπὶ μὲν τῶν βαρυτόνων συζυγιῶν ἰσοσυλλαβοῦσι τοῖς ἰδίοις ἐνεστῶσι , λείβω λείψω , γράφω γράψω | ||
: καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν ἰσοσυλλάβως κλινομένων καὶ αἱ πλάγιοι ἰσοσυλλαβοῦσι τῇ ἰδίᾳ εὐθείᾳ , οἷον ὁ Χρύσης τοῦ Χρύσου |
καταλήγειν εἰς η : ἐμάθομεν γάρ , ὅτι πᾶσα γενικὴ ἀρσενικὴ εἰς ους λήγουσα θέλει ἔχειν τὴν αἰτιατικὴν εἰς η | ||
λέγειν κατὰ τὸ πλεῖστον θηλυκὴν τὴν γένεσιν . ἐὰν δὲ ἀρσενικὴ τύχῃ , πρόσθεσιν καὶ ἀφαίρεσιν λογίζεσθαι τῆς ὥρας τοσαύτην |
Σφαιρικῶν . Ἐφάψονται αἱ ΒΛ , ΒΖ . , ] ἔσχαται οὖσαι αἱ ἀκτῖνες τῶν ὁρώντων τὴν σφαῖραν . Καὶ | ||
ὅτι νέαται ἀντὶ τοῦ ναίονται . ἔνιοι δὲ ἀντὶ τοῦ ἔσχαται , οὐκ εὖ . . καί οἱ ὑπὸ σκήπτρῳ |
οἷς παρηκολούθει καὶ τὸ ἐγκλίνεσθαιἀλλὰ . διὰ τί ἐπὶ τῆς ὀνομαστικῆς οὐκ ἐγκλίνεται ; σαφὲς ὅτι δι ' αὐτὴν τὴν | ||
Τηρήσαντες οὖν εὕρομεν παρὰ τοῖς ἀρχαίοις τὰς μεταβολὰς τῶν πτώσεων ὀνομαστικῆς καὶ γενικῆς καὶ δοτικῆς καὶ αἰτιατικῆς ποιούσας περιόδους οἷον |
καὶ † αἰγῶν : ὅτε δὲ τὸ διοικῶ καὶ λαμβάνω αἰτιατικῇ : ἐμὸν λέχος ἀντιόωσαν : ὅτε δὲ τὸ συναντῶ | ||
ὅτι πᾶν οὐδέτερον ἀρσενικῷ παρεσχηματισμένον εἰ μὲν ἰσοσυλλάβως κλίνοιτο τῇ αἰτιατικῇ τοῦ ἀρσενικοῦ ὁμοφωνεῖ , τὸ σοφόν καὶ τὸν σοφόν |
ἐνταυθοῖ Ἰσθμοῖ ποῖ . οἴκοι δὲ παροξύνεται . Τὰ εἰς ΟΙ καὶ εἰς ΑΙ σχετλιαστικὰ παραλόγως περισπῶνται : ὀττοτοῖ εὐοῖ | ||
, ὡς ἡ ΑʹϘ πρὸς ΑʹϚ , ἡ ΦΟ πρὸς ΟΙ καὶ ἡ ΨΣ πρὸς ΣΞ : καὶ συνθέντι , |
, εἰ δὲ ἐπίῤῥημα , παροξύνεται . Αἱ μέντοι τῶν ἀπτώτων ἐπεκτάσεις οὐ τρέπουσι τὴν ὀξεῖαν εἰς περισπωμένην , εἰ | ||
καὶ ἀπτῶτες καὶ ἀγνῶτες προπερισπῶνται , τὸ δὲ ἱδρώτων καὶ ἀπτώτων καὶ ἀγνώτων παροξύνονται . Τῷ ἱδρῶτι , τὸν ἱδρῶτα |
δηλοῖ ἐάν τε καὶ παρέλκῃ , τοῦ αὐτοῦ τόνου ἐστὶ παραστατικά . εἴπερ οὖν παρέλκεται ὁ οὖν σύνδεσμος μετὰ τῆς | ||
ἀντωνυμιῶν ᾠκείωται τοῖς κτητικοῖς ὀνόμασι , καθὸ ἀμφότερα δύο τρίτων παραστατικά , τοῦ τε κτήτορος καὶ τοῦ κτήματος , οὐδὲν |
Μηριόνου , καὶ Ἀττικοὶ συναιροῦντες τὴν Δημοσθένεος γενικὴν Δημοσθένους φασὶν ἰσοσυλλάβως : ἐπειδὴ δὲ πᾶσα εὐθεῖα εἰς ς λήγουσα , | ||
τὰ ἐντελῆ αὐτῶν ἰσοσυλλάβως κλίνονται , οὕτω καὶ τὰ συνῃρημένα ἰσοσυλλάβως κλίνονται . Καλῶς δὲ εἴρηται , ὅτι τὰ συνῃρημένα |
τὸν ὅμοιον ἦχον ἐπιφαίνειν , εἰ ἐκταθείη , τῇ αι διφθόγγῳ γραφομένῃ διὰ τοῦ α ἐπ ' ἐλάχιστον ἠρρένωται . | ||
γὰρ ἄρχεται . Τὰ εἰς ΟΝ ὑπερδισύλλαβα μονογενῆ τῇ ΟΙ διφθόγγῳ παραληγόμενα ἢ τῷ Ω ταύτην ἔχουσι τὴν διαίρεσιν : |
πῶς οὐχὶ καὶ κατὰ τὴν πληθυντικὴν προφορὰν αἱ εὐθεῖαι ταῖς κλητικαῖς ὁμοφωνοῦσιν , ὅπερ ἔστιν ἐπὶ παντὸς πτωτικοῦ παραδέξασθαι τοῦ | ||
μὲν οὖν ταῖς εὐθείαις τῶν πτωτικῶν καὶ ἔτι ταῖς συνυπαρχούσαις κλητικαῖς οὐκ ἔστι τὴν παράθεσιν τῶν προθέσεων ἐπινοῆσαι . πρόδηλον |
δοκεῖ νοσεῖν , ὅπερ οὐκ ἄλογον ἔχοντά τινα δριμύτητα : διατηροῦσι γὰρ αὗται . Τὸ γὰρ ὅλον ἐάν τις ἀλλοιώσας | ||
περὶ τὰ τούτου μέρη καὶ τὰ πάθη καὶ τὰ ἔργα διατηροῦσι τὸ συμβαῖνον . καὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰ αἴτια |
λέγε , Δίωνα τύπτε : αἱ δὲ ἀντωνυμίαι ἕνεκα τούτου παραλαμβάνονται , τῶν ὀνομάτων οὐ δυναμένων κατὰ τὸ πρῶτον καὶ | ||
ἂν ὦσιν οἱ τὸ πράσσειν παρέχοντες αἱ φύσεις καὶ ἰδιοτροπίαι παραλαμβάνονται πρὸς τὸ ποικίλον τῶν πράξεων . τὰ μὲν ἀνθρωποειδῆ |
. . . + . ἄνωγε : τὸ θέμα , περισπωμένων : γίνεται δὲ παρὰ τὸ ἀνωγή , τοῦτο παρὰ | ||
μικροῦ γράφονται , καὶ διὰ τοῦ ντ κλίνονται : τῶν περισπωμένων δὲ ἡ δεύτερα μόνη διὰ τοῦ ω μεγάλου : |
ὀμφαλωτοί . Εὔπολις : σὺν φθοῖσι προσπεπωκώς . ἔδει δὲ ὀξύνεσθαι ὡς Καρσί , παισί , φθειρσί . ΦΙΛΟΤΗΣΙΑ κύλιξ | ||
παῖς γραῦς πᾶς : μὴ δυνάμενον οὖν τὸ εἷς μήτε ὀξύνεσθαι ὡς ἔχον οὐδετέρου παρασχηματισμόν , μήτε βαρύνεσθαι ὡς μονοσύλλαβον |
. τύπτοις : πᾶν ῥῆμα εἰς μι λῆγον τροπῇ τῆς μι εἰς ς τὸ δεύτερον ποιεῖ , λέγοιμι λέγοις , | ||
τὸ ω εἰς η ποιοῦσι ῥήματα εἰς μι πλεονασμῷ τῆς μι συλλαβῆς ἐπὶ τέλους : οὕτω φασὶ καὶ ἀπὸ τοῦ |
ἢ ἐκ πλειόνων συλλαβῶν εἰς [ διπλασιασμὸν , ἤτοι ] δισυλλαβίαν μεταστῇ : πιστός ξυστός [ μαστός ] μεστός κεστός | ||
πρῶτον ἰαμβικὸν ἑφθημιμερές , τὸ δὲ δεύτερον δακτυλικὸν τρίπουν εἰς δισυλλαβίαν , . . . . τὸ δὲ τέταρτον τροχαϊκὸν |
πρόσωπα διέστειλεν , ὄντα λοιπὸν ἢ ἑνικὰ ἢ δυϊκὰ ἢ πληθυντικά . προῦπτον δὲ ὅτι οὐδὲ ψυχικὴν διάθεσιν , καθὼς | ||
, ὡς τὸ δῆμος ἐκκλησία : τινὰ τῇ μὲν θέσει πληθυντικά , τῷ δὲ νῷ ἑνικά , ὡς τὸ Κῦμαι |
συντονοῦνται , φίλων κούφων δούλων , μονογενῆ δὲ τῇ ἰδίᾳ εὐθείᾳ , πτερά πτερῶν , ξυρά ξυρῶν , ὀστᾶ ὀστῶν | ||
. Πρὸς ἄρα τῷ δοθέντι σημείῳ τῷ Α τῇ δοθείσῃ εὐθείᾳ τῇ ΒΓ ἴση εὐθεῖα κεῖται ἡ ΑΛ : ὅπερ |
σεσημειωμένων , ὅτι τὰ εἰς ΟΣ λήγοντα μονοσύλλαβα κατὰ τὴν γενικὴν , τὰ μὲν ὀξύτονα , ἐὰν διὰ συμφώνων κλίνοιντο | ||
αἱ πτώσεις : ὀρθὴν γὰρ καὶ αἰτιατικὴν ὁμοῦ λέγομεν καὶ γενικὴν καὶ δοτικὴν πάλιν ὁμοῦ . Καὶ ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι |
πρὸ τέλους ὡς ἰαμβικὰ κλίνεται : ἔτι σεσημείωται κούρης καὶ Ναίης , ἀπὸ πλεονασμοῦ εἶχον τὰ δίχρονα : τὸ δὲ | ||
, καὶ ἐπλεόνασε τὸ μὲν Νάης τὸ ι καὶ ἐγένετο Ναίης , τὸ δὲ κόρης τὸ υ καὶ ἐγένετο κούρης |
ἡ Λητόα καὶ Σαπφόα αἰτιατικαὶ ἐντελεῖς οὖσαι ἀπὸ τῶν ἐντελῶν δοτικῶν κανονίζονται τῇ Λητόϊ καὶ Σαπφόϊ : ἀπὸ γὰρ τῆς | ||
σοί οἵ ἐμέ σέ ἕ , ὑπεσταλμένων τῶν γενικῶν καὶ δοτικῶν τοῦ τρίτου προσώπου , αὗται γὰρ περισπῶνται . . |
Δῖος . τὸ ἐπίθετον κτητικῷ τύπῳ , ἀπὸ τῆς Διὸς γενικῆς δίϊος ἐστὶ , καὶ συναλοιφῇ δῖος . διὸ καὶ | ||
ὧδέ φησι ‚ τὰ εἰς εύς λήγοντα παρώνυμα οὐδέποτε τῆς γενικῆς τοῦ πρωτοτύπου μιᾷ πλεονάζει . ὁ γοῦν Φωκαεύς οὐ |
ὅτι ἐνταῦθα οὐ συναιρεῖται ὡς Λητόϊ Λητοῖ , ἐπειδὴ οὐδέποτε δοτικὴ ἑνικῶν μονοσύλλαβος ἐκφωνεῖ τὸ ι , οἷον τῷ νῷ | ||
: τοῖς σωλῆσι , τοῖς ποιμέσιν . Ἰστέον ὅτι ἡ δοτικὴ τῶν πληθυντικῶν ἀπὸ τῆς δοτικῆς τῶν ἑνικῶν γίνεται ἐνταῦθα |
ἐκφωνούμενον λήγουσα τροπῇ τοῦ ι εἰς ε τὴν εὐθεῖαν τῶν δυϊκῶν ποιεῖ , βοΐ βόε . τοῖν Αἰάντοιν : πᾶσα | ||
τρεῖς ἑνικῶν : ἐγώ , σύ , ἴ , τρεῖς δυϊκῶν , νῶϊ , σφῶϊ , σφῶε , τρεῖς πληθυντικῶν |
ζήτει τινὰ ἄλλην ὀνόματος ὀρθότητα , καὶ μὴ ὁμολόγει δήλωμα συλλαβαῖς καὶ γράμμασι πράγματος ὄνομα εἶναι . εἰ γὰρ ταῦτα | ||
γιγνόμενα , ποιήσῃ τῶν στοιχείων ἕκαστον πάντων ἐν πάσαις ταῖς συλλαβαῖς τὸ μὲν ἕτερον ὡς τῶν ἄλλων ἕτερον ὄν , |
καὶ τροπῇ τοῦ υ εἰς ι , ἐκ δὲ τῆς δοιὸς γίνεται δοιὴ καὶ δοιαὶ , καὶ λέγεται : ἐν | ||
τοῦ δέω τὸ δεσμεύω δοὸς , καὶ πλεονασμῷ τοῦ ι δοιὸς , ἡ γενικὴ δοιοῦ , ἡ εὐθεῖα τῶν δυϊκῶν |
τροπικοῖς καὶ ἀμφιβόλοις καὶ γλωσσηματικοῖς ὀνόμασί τις χρῷτο καὶ τῇ συνθέσει μὴ ἁπλῇ καὶ κατὰ φύσιν , ἀλλὰ δι ' | ||
παρὰ τὸ καίνω , ἐν συγκοπῇ κνῶ , καὶ ἐν συνθέσει δάκνω : τὸ σφόδρα καίνω . δύναται καὶ παρὰ |
Αἴαντι Αἴαντα , Λάχητι Λάχητα . Καλῶς εἶπεν εἰς ι ἐκφωνούμενον λήγουσα , ἐπειδὴ ἐὰν εὑρεθῇ τὸ ι ἀνεκφώνητον , | ||
, βοΐ βόε . Καλῶς προσέθηκεν ὁ τεχνικός εἰς ι ἐκφωνούμενον λήγουσα : ἐμάθομεν γὰρ ὅτι εὑρίσκεται τὸ ι ἀνεκφώνητον |
γενικὴ καὶ οὐ ποιεῖ τροπῇ τοῦ ος εἰς α τὴν αἰτιατικήν : οὐδὲ γὰρ λέγομεν ἅρματα καὶ βήματα τὴν αἰτιατικὴν | ||
ὑπομένω , μετὰ γενικῆς : ἐνταῦθα δὲ ὁ Ἀριστοφάνης πρὸς αἰτιατικήν . σημείωσαι τὸ ἀνέχομαι καὶ μετὰ αἰτιατικῆς . κἀφ |
νῦν πολλὴ χρεία . Ἡ δὲ δαϲεῖα τίθεται εἰϲ γράμμα φωνῆεν δαϲυνόμενον , οἷον ἡμέρα ὥρα καὶ εἰϲ τὰ ὅμοια | ||
παραλῆγον φωνῆεν εἰς ε μεταβάλλειν : ἀλλὰ μὴν τὸ παραλῆγον φωνῆεν εἰς ε μεταβληθῆναι οὐ δύναται : τὰ γὰρ μεταβαλλόμενα |
ἀπὸ ΝΞ . καὶ εἰσὶν ἀμφότεραι ἄκρον καὶ μέσον λόγον τετμημέναι : διὰ τὸ ἐν ἀρχῇ τοίνυν ἐστὶν ὡς ἡ | ||
μὲν ἰϲχυροτέροιϲι αἱ ῥίζαι ἐϲ μέγεθοϲ ἄμηϲ ἢ ὀλίγον ἁδρότερον τετμημέναι : ξὺν χόνδρῳ τε πλυτῷ ἢ φακῷ ἡ δόϲιϲ |
κύκλῳ πρὸς ὁμοφωνίαν τὴν ἀπὸ τοῦ τόνος καὶ κύκλος ἐν δοτικῇ πτώσει . ἦν οὖν καὶ ταῦτα ἐκ προκειμένου γεγονότα | ||
τὸ ι καὶ οὐ φυλάττουσι τὸ υ ἐκτεταμένον ἐν τῇ δοτικῇ τῶν πληθυντικῶν , ἀλλὰ συστέλλουσιν αὐτό , οἷον Φ |
ὀδούς , ταῦτα γὰρ ὀξύνονται : εἰ δὲ ὦσι σύνθετα βαρύνονται , οἷον εὔπλους εὔχρους εὔνους σύννους Ἀλκίνους Οἰδίπους : | ||
εἰς ΩΝ σύνθετα ἀπὸ ἁπλῶν , συντεθειμένα ῥητὰ ἀπὸ βαρυτόνων βαρύνονται : Ἀνακρέων Χα - μαιλέων . τὰ δὲ ἀπὸ |
ἀληθὴς ἢ ἡ ἀπόφασις αἱ ἀντιφατικῶς ἀντικείμεναι , ἀντιφατικῶς δὲ ἀντίκεινται τὸ Α τῷ Β καὶ ἔτι τὸ Γ τῷ | ||
ἐῴκει λέγειν ἀνωτέρω . διὰ τοῦτό φησιν ὅτι ὅταν οὕτως ἀντίκεινται αἱ τὸ γένος διαιροῦσαι διαφοραί , ὡς μὴ εἶναί |
τὸ δὲ δεύτερον βιβλίον λόγου ἀποτομῆς ἔχει τόπους ιδʹ , πτώσεις δὲ ξγʹ , διορισμοὺς δὲ τοὺς ἐκ τοῦ πρώτου | ||
τὸ παιδεῖον . κοινὸν δέ ἐστιν ὃ τὰς μὲν [ πτώσεις ] ? [ ] ἔχει ? ? ? [ |
. Ὁ Ἥλιος , ὁ ὡροσκόπος καὶ ἡ Σελήνη ἐν ἀρσενικοῖς ὄντες ζῳδίοις ἐν τῷ καιρῷ τοῦ τόκου εὐτοκίαν παρέχουσιν | ||
. Ὁ Ἥλιος , ὁ ὡροσκόπος καὶ ἡ Σελήνη ἐν ἀρσενικοῖς ὄντες ζῳδίοις ἐν τῷ καιρῷ τοῦ τόκου εὐτοκίαν παρέχουσιν |
τὰ μετοχικὰ ὅταν περιττοσυλλάβως κλίνωνται τὰς αὐτὰς ἔχουσιν ὀρθὰς καὶ κλητικάς , οἷον ὁ τύψας τοῦ τύψαντος ὦ τύψας , | ||
ὅτι οἱ ἔχοντες ἔθος Ἀττικοὶ ποιεῖν τὰς αὐτὰς ὀρθὰς καὶ κλητικάς , οἷον ὁ Αἴας ὦ Αἴας , ὁ Θόας |
τὸ καλῶς τῷ καλός παράκειταιΤοῖς ; δὴ τοιούτοις συμπαράκειται ἐπιρρήματα ὀξυνόμενα , εἰς α λήγοντα , πυκνός πυκνῶς πυκνά , | ||
] βαρύνεται : Ἕρμων Σάλμων Τίμων Σίμων . τὰ μέντοι ὀξυνόμενα τοπικά ἐστιν , ἢ ἐπὶ καιροῦ λαμβάνεται , ἢ |
ἢ ὅτι τὸ ἅπαξ βαρύνεται καὶ πέριξ , τῶν ἄλλων ὀξυνομένων οὐκ ἐπιρρήματα . Πρὸς οἷς καὶ δεδείξεται , ὅτι | ||
καὶ Ξενοφῶν . εἴρηται ὡς ὀρθοτονουμένη περισπᾶται , τῶν συζύγων ὀξυνομένων . Αἰολεῖς σὺν τῷ ϝ : φαίνεταί ϝοι κῆνος |
? εἴρηκανλ [ - ] [ ! ! ] ! νοσ [ ] ωνν ! ! ! α [ ] | ||
ἀγασθεῖσαι ] ? [ τὰς ] μούσας [ ] ! νοσ [ ! ! ] νούμεναι [ ] με [ |
διανοεῖσθε καὶ ἅπαντα τὰ τοιαῦτα . καὶ ἐπεὶ πάλιν αἱ κλητικαὶ συνεμπίπτουσι ταῖς εὐθείαις , συγγίνεται δ ' εὐθείαις τὰ | ||
Δημόσθενες , Ἀριστοφάνης Ἀριστοφάνους ὦ Ἀριστόφανες : καὶ ἰδοὺ εὑρίσκονται κλητικαὶ διάφοροι εἰς ς καταλήγουσαι ἐὰν δὲ διὰ τοῦ ντ |
Ἠβιόνος : ἔστι δὲ ὄνομα νήσου : σεσημείωται ἐν τοῖς ὀξυτόνοις , καὶ μὴ οὖσιν ἐπὶ πόλεων φυλάττοντα τὸ ω | ||
ἄλλα ὁμοτονεῖ τοῖς μὲν βαρυτόνοις τὰ βαρύτονα , τοῖς δὲ ὀξυτόνοις τὰ ὀξύτονα : ὅθεν οὐ παράδοξον καὶ ἀπὸ τοῦ |
ἐπὶ τὸ ὀξὺ κειμένου πυκνοῦ βαρύτατος . Οἱ δὲ τὸν τόνον περιέχοντες ἀμφότεροί εἰσι πυκνοῦ βαρύτατοι , τίθεται γὰρ ὁ | ||
παρυπάτη ἐν διεσιαίῳ . λιχανὸς μὲν οὖν ἐστιν ὀξυτάτη ἡ τόνον ἀπὸ τοῦ ἑτέρου ἀπέχουσα τῶν τὸ τετράχορδον περιεχόντων , |
κρέασι κρῆσι : τὸ μέντοι Σαπφόα καὶ Λητόα , καίτοι συναιρεθέντα εἰς τὴν Σαπφώ καὶ Λητώ , ὅμως οὐ περιεσπάσθη | ||
οὐκ ὀξύνονται ; ὤφειλον γὰρ ὡς ἀπὸ βαρείας καὶ ὀξείας συναιρεθέντα ὀξύνεσθαι καὶ μὴ περισπᾶσθαι . Ἔστιν οὖν εἰπεῖν , |
ἀλλὰ μαρούλια ἀγοράσας καὶ ἐσθίων αὐτὰ πρὸς τὴν γωνίαν ἐπιστραφεὶς πρόσσχες , καὶ εὑρήσεις αὐτά . Σχολαστικῷ ἑταῖρος ἀποδημῶν ἔγραψεν | ||
τὸν ἐνεστῶτα , τὸν παρεληλυθότα καὶ τὸν μέλλοντα : καὶ πρόσσχες μοι τὸν νοῦν : ἔχει γὰρ διδασκαλίαν ὁ λόγος |
. ἄλλως δὲ καὶ τῆσδε ἐμαυτὸν τῆς δεσποίνης λυτρώσομαι καὶ πλεύσομαι Ἀθήναζε φέρων σοι δωρεὰν ἀντὶ τῆς ἐλευθερίας , εἰς | ||
ἵξομαι μόνος καὶ πατράσιν ὀφθήσομαι τοῖς ἐμαυτοῦ χωρὶς Ἀνθίας καὶ πλεύσομαι πλοῦν ὁ δυστυχὴς κενὸν καὶ διηγήσομαι διηγήματα ἴσως ἄπιστα |
, ὅν φασι πρότερον Τρόμητα καλούμενον ὕστερον συλλαβῆς προσθέσει ἀντὶ Τρόμητος Ἀτρόμητον προσαγορευθῆναι , γεγονέναι δὲ τὸ κατ ' ἀρχὰς | ||
πένης πένητος , τάπης τάπητος , πλάνης πλάνητος , Τρόμης Τρόμητος . Εἰς ης εἶπε διὰ τὰς ἄλλας καταλήξεις , |
ἀμαιμάκετος , περιμήκετος . τὸ δὲ λαιλαπετός μὴ ὂν ἐπιθετικὸν ὠξύνθη καὶ τὸ Ἰαπετός ἐπὶ κυρίου . εἴπερ οὖν καὶ | ||
, κἂν τὸ ἐντελὲς ἔχωσι Λητόα καὶ Πυθόα , ἀναγκαίως ὠξύνθη . ἕνεκα γὰρ τούτου καὶ διστάσαι τὸν Ἀρίσταρχόν φασι |
διὰ τοῦ τος κλίνονται . Ὅσα δὲ σύνθετά εἰσιν ἀπὸ οὐδετέρων ὀνομάτων ληγόντων εἰς ος , ἐκεῖνα διὰ τοῦ εος | ||
ἡττῶνται , ἡμεῖς δὲ μεθ ' ἑκατέρων νικῶντες μετ ' οὐδετέρων ἡττώμεθα . τοσοῦτον γὰρ διέχομεν λιμένων , ὅσον ἡμᾶς |
ὡς προείρηται : εἰ οὖν ταῦτα εἰς φωνῆεν ἔχουσι τὴν κλητικὴν καταλήγουσαν , ὦ Ἐρετριεῦ γὰρ καὶ ὦ Πειραιεῦ καὶ | ||
τρίτοις προσώποις σύνταξιν ποιουμένων , καὶ εἰ ἀπεμφαῖνον τὸ τὴν κλητικὴν ὄνομα μὴ παραδέχεσθαι , ἀπεμφαῖνον ἄρα καὶ τὸ τῆς |
τάσιν , κατὰ τὰς ἑαυτῶν συζυγίας . Τὰ εἰς ΒΩ λήγοντα βαρύνεται . τότε περισπᾶται , ὅτε ἐν ταῖς δυσὶ | ||
στρέφεται καί τ ' Ὠρίωνα δοκεύει . Τὰ εἰς ων λήγοντα ἀρσενικὰ δισύλλαβα βαρύτονα βραχείᾳ παραληγόμενα φυλάττει τὸ ω , |