| πάντως βαρύνεται : τέμνων , κάμνων , τοιοῦτον καὶ τὸ πέφνων . τετάνυσται : ἐξήπλωται . Ἵενται : πορεύονται . | ||
| δευτέρου ἀορίστου ὀξύνονται : λαβών τυπών φαγών , πλὴν τοῦ πέφνων βαρυνομένου . τὸ δὲ ἑκών ἠκολούθησε τοῖς προειρημένοις , |
| ἰσάς εἶναι : ἀλλ ' ἐπεὶ ἅπαξ αἱ εἰς σας λήγουσαι μετοχαὶ βαρύνονται , τῷ ι παραληγόμεναι , γεμίσας , | ||
| σημασίαν ἔχει τὸν τόνον . Αἱ μέντοι μονοσύλλαβοι εἰς ν λήγουσαι αἰτιατικαὶ περισπῶνται , κλεῖν λῖν μῦν σῦν ζῶν θεῦν |
| , ἐστάλθαι , ἠμφιέσθαι , ἐνδεδυκέναι . ἀλλὰ καὶ αἱ μετοχαὶ ἠσθημένος , ἀμπεχόμενος , ἐσταλμένος , ἠμφιεσμένος , ἐνδεδυμένος | ||
| τετυπώς : πεποιηκώς : νενοηκώς . Αἱ εἰς ως ἀπαθεῖς μετοχαὶ τὸ θηλυκὸν ἔχουσιν εἰς α καθαρὸν λῆγον τῇ υι |
| βαρυτόνως λέγειν : αἱ ὑπόλοιποι πᾶσαι τῇ γενικῇ τῶν δυϊκῶν ὁμοτονοῦσι : τὸ πόλεων λέξεων καὶ τὰ ὅμοια τοίνυν ὀφείλει | ||
| χρυσοῦς χρυσοῖ . Ἔτι αἱ εἰς ΑΙ εὐθεῖαι μονογενεῖς οὖσαι ὁμοτονοῦσι τῇ ἑνικῇ εὐθείᾳ : κοχλίας κοχλίαι , τοξότης τοξόται |
| ἢ ἐκ πλειόνων συλλαβῶν εἰς [ διπλασιασμὸν , ἤτοι ] δισυλλαβίαν μεταστῇ : πιστός ξυστός [ μαστός ] μεστός κεστός | ||
| πρῶτον ἰαμβικὸν ἑφθημιμερές , τὸ δὲ δεύτερον δακτυλικὸν τρίπουν εἰς δισυλλαβίαν , . . . . τὸ δὲ τέταρτον τροχαϊκὸν |
| : οἷον τοῦ ἔτυπτον ἡ μετοχὴ τύπτων οὐκ εἰς ς ὀξύτονος : τὸ τρίτον τοίνυν τῶν πληθυντικῶν ἐνδεήσει τε συλλαβῇ | ||
| τύψας : ἡ μετοχὴ εἰς ς μὲν ἀλλ ' οὐκ ὀξύτονος : ἔσται τοίνυν ἐτύψαμεν ἔτυψαν . Ἑνικά . Τέτυφα |
| δηλοῖ ἐάν τε καὶ παρέλκῃ , τοῦ αὐτοῦ τόνου ἐστὶ παραστατικά . εἴπερ οὖν παρέλκεται ὁ οὖν σύνδεσμος μετὰ τῆς | ||
| ἀντωνυμιῶν ᾠκείωται τοῖς κτητικοῖς ὀνόμασι , καθὸ ἀμφότερα δύο τρίτων παραστατικά , τοῦ τε κτήτορος καὶ τοῦ κτήματος , οὐδὲν |
| , ἐὰν εὑρεθῶσιν ὁμοφωνοῦσαι ἀπὸ τῶν εἰς ΕΣ πληθυντικῶν εὐθειῶν γενικαὶ . . . γενικαῖς ἀρσενικῶν περισπωμέναις , οὐκ ἀναγκάζονται | ||
| βαρύνεται . Ἐπὶ μέντοι μετοχῶν καὶ αἱ εἰς ος δισύλλαβοι γενικαὶ βαρύνονται , βάντος στάντος φθάντος . Πᾶσα δοτικὴ ἰσοσυλλαβοῦσα |
| χρόνους τὴν ὀξεῖαν . καὶ αἱ τοῦ τρίτου προσώπου πληθυντικαὶ ὀξυνόμεναι ἐγκλίνονται : καί σφων , καί σφιν , καί | ||
| τοῦ ἀριθμοῦ περισπώμενον ὑγιῶς : αἱ γὰρ εἰς εις λέξεις ὀξυνόμεναι , καὶ ἔχουσαι εἰς εν οὐδέτερον μετοχαί εἰσιν : |
| ! ! ταα ! ! [ ] ! ! αὖ βουλ [ ] ! ! ! [ ] ! ! | ||
| ? [ ί ! [ δ [ [ ] κακη βουλ ! [ ὰ̄ [ ἡ [ ! [ κλύη |
| ἄρχει τῇ πόλει . Ἑτεροσχημάτιστον δέ ἐστιν ἐναλλαγὴ ῥήματος εἰς μετοχήν , ἢ καθ ' ἑαυτὸ ἢ μετὰ συνδέσμου , | ||
| ἐπὶ μόνων τῶν ὑπ ' αὐτὸ ἀτόμων κατὰ τὴν αὐτοῦ μετοχήν , ἐπ ' ἄλλου δὲ οὐδενός , ὥσπερ καὶ |
| ἡ τῶν πραγμάτων ἔκβασις ἀκολουθεῖ . Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ὡς οὐδέτερόν γε ἀληθὲς ἐνδέχεται λέγειν , οἷον ὅτι οὔτε ἔσται | ||
| συμψεύδονται ἀλλήλαις , ὅπερ ἐσήμηνε διὰ τοῦ οὐδ ' ὡς οὐδέτερόν γε ἀληθές , ἐπεὶ πρῶτον μέν , φησίν , |
| οὐσίαν τοῦ πράγματος ὀρθῶς πλάγιοι λέγονται . Προτέτακται δὲ ἡ γενικὴ τῆς δοτικῆς καὶ αἰτιατικῆς , ἐπειδὴ δύο ἐπιδέχεται συντάξεις | ||
| ι προσγεγραμμένον , ἀπὸ γὰρ τῆς Ἀσίας εὐθείας Ἀσίου ἡ γενικὴ γίνεται , Ἰωνικῶς Ἀσίεω , ὡς Ἀτρείδεω , καὶ |
| τούτου στροφῇ ἡ κατάτασις γένηται . μετὰ δὲ τὴν αὐτάρκη τάσιν δοκιμάζονται αἱ μοχλεῖαι αἱ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὀργάνων δεδηλωμέναι | ||
| διπλάσιον αὔξεται , κατανοητέον . ὅταν γὰρ ἐπὶ τὴν αὐτὴν τάσιν ἀφίκωνται ἥ τε λιχανὸς ἀνιεμένη καὶ ἡ παρυπάτη ἐπιτεινομένη |
| σεσημειωμένων , ὅτι τὰ εἰς ΟΣ λήγοντα μονοσύλλαβα κατὰ τὴν γενικὴν , τὰ μὲν ὀξύτονα , ἐὰν διὰ συμφώνων κλίνοιντο | ||
| αἱ πτώσεις : ὀρθὴν γὰρ καὶ αἰτιατικὴν ὁμοῦ λέγομεν καὶ γενικὴν καὶ δοτικὴν πάλιν ὁμοῦ . Καὶ ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι |
| Ὃν τρόπον ἐπὶ τῶν ἀριθμῶν ἡ μετὰ τὸν δυϊκὸν αὔξησις πληθυντικὴ καλεῖται , Αἴας γὰρ καὶ Αἴαντε καὶ Αἴαντες , | ||
| ὦ βήματε . Πληθ . Τὰ βήματα : πᾶσα εὐθεῖα πληθυντικὴ τῶν οὐδετέρων εἰς α λήγει : εἰ δέ που |
| γενικὴ ἰσοσυλλαβοῦσα τῇ εὐθείᾳ τὴν δοτικὴν ἔχει εἰς ι ἀνεκφώνητον λήγουσαν μετὰ τοῦ φωνήεντος τῆς εὐθείας ἢ μείζονος ἀντιστοίχου . | ||
| τὴν παραλήγουσαν , οἷον Ἀτρείδεω Πριαμίδεω , ἢ συστέλλει τὴν λήγουσαν καὶ ἐκτείνει τὴν παραλήγουσαν , οἷον καλοῖο σοφοῖο Πριάμοιο |
| κλίσιν : τὰ μὲν γὰρ εἰς ους ὡς ἔφαμεν ἀσυναίρετα ἐξανάγκης διὰ τοῦ ος περιττοσυλλάβως κλίνεται : βοῦς γάρ ἐστιν | ||
| λέγουσι ψυχήν , ἀναλύειν . Ἐπεὶ γὰρ ζωὴ ψυχῇ πάρεστιν ἐξανάγκης , ἀνάγκη τοῦτο τὸ σῶμα , τὴν ψυχήν , |
| ὀδούς ὀδόντος ὄνομα μετοχικὸν λέγεται , ἐπειδὴ καὶ τόνον καὶ κλίσιν μετοχῆς ἔχει : ὥσπερ γὰρ διδούς διδόντος οὕτω καὶ | ||
| Συνῃρημένα εἶπε διὰ τὰ ἀσυναίρετα : ταῦτα ἰδικὴν οὐκ ἔχει κλίσιν , ἀλλὰ τὴν τῶν ἐντελῶν ἀφ ' ὧν συναιροῦνται |
| ἥλην . ἀφ ' οὗ τὸ ἐάλην , παράκειται , μετοχὴ ἀλεὶς , ὡς ἐνύγην νυγείς . τὸ δὲ ἀλῶ | ||
| τοῦ ῥήματος : μετέχει γὰρ καὶ ἀμφοτέρων , διὸ καὶ μετοχὴ ὀνομάζεται , καθόσον γὰρ ἐπιδέχεται ἡ μετοχὴ γένη καὶ |
| λέγεται , ὅτ ' ἂν μετὰ τοὺϲ τρεῖϲ πόδαϲ εὑρεθῇ ϲυλλαβὴ ἀπαρτίζουϲα εἰϲ μέροϲ λόγου : καὶ λέγεται ἑφθη - | ||
| εἰϲιν Γ . εἰϲ γὰρ μέροϲ λόγου ἀπήρτιϲται ἡ μοι ϲυλλαβὴ καὶ ἑξῆϲ ἄρχεται ἀπὸ τῆϲ † διφθόγγου . ἡ |
| χαρίεν . Λέγει ὁ τεχνικός , ὅτι διχῶς λέγεται ἡ κλητική , οἷον ὦ χαρίει καὶ ὦ χαρίεν : ἰστέον | ||
| : τῶν οὐδετέρων ἡ αὐτή ἐστιν ὀρθὴ καὶ αἰτιατικὴ καὶ κλητική . Δυϊκά . Τὼ βήματε , τοῖν βημάτοιν , |
| ἐτυπτόμην : διατί ὁ παθητικὸς παρακείμενος καὶ ὁ ὑπερσυντέλικος οὐ περιττοσυλλαβεῖ τοῖς ἐνεργητικοῖς αὐτῶν , οἷον τέτυφα , τέτυμμαι , | ||
| Αἴας Αἰάντεος : καὶ ἔστιν εἰπεῖν , ὅτι οὐδέποτε γενικὴ περιττοσυλλαβεῖ δύο συλλαβὰς τῆς ἰδίας εὐθείας ἀλλὰ μίαν , οἷον |
| μὲν τοὺς διαμηρισμοὺς ἔχε , μειράκιον . αἱ δ ' ἀνάλογοι φωναὶ τὰ ἀνάλογα οὐ πάντως σημαίνουσι πράγματα . „ | ||
| , κβ , λε , να , ο καὶ οἱ ἀνάλογοι . ἀλλ ' ἔστι τοῦ μὲν πρώτου κατ ' |
| δὲ ὀξύνονται : ἐμός σός ἑός . Πᾶσα πρόθεσις ὀξύνεται δισύλλαβος : ἀνά κατά διά μετά παρά ἀντί ἐπί περί | ||
| διὰ τί οὐ κλίνεται θριχός ; ἐπειδὴ οὐδέποτε εὑρίσκεται λέξις δισύλλαβος ἐν χρήσει ἀρχομένη ἀπὸ δύο δασέων : τοῦ γὰρ |
| παρ ' οὐδετέρου ἐστὶ συντεθειμένον καὶ ὅμως οὐκ ἔχει εἰς ους τὴν γενικήν , ἀλλ ' εἰς τὴν ου δίφθογγον | ||
| ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ τῶν κυρίων τῶν εἰς ης εἰς ους ἐχόντων τὴν γενικὴν εἰς ν ποιοῦσι τὴν αἰτιατικὴν καὶ |
| κἀγύναιξ κἀνέστιος παρὰ Σοφοκλεῖ ἐν Ἀθάμαντι . . Ὅτι δὲ γύναιξ ὤφειλεν εἶναι ἡ εὐθεῖα , δῆλον ἐκ τῆς γενικῆς | ||
| ἡ γενικὴ διὰ τοῦ κος , δηλονότι καὶ ἡ εὐθεῖα γύναιξ ἐστὶν εἰς ξ : ἐκ δὲ τῆς δοτικῆς τῶν |
| ἔστι μὲν καὶ αὐτὸς τῶν εἰς ηρ , ὑπάρχει δὲ βαρύτονος , κλίνεται δὲ Πίερος μὴ φυλάττων τὸ Η καὶ | ||
| μεγάλου γράφεται , καὶ διὰ τοῦ ντ κλίνεται : καὶ βαρύτονος μὲν οὖσα ἢ ὀξύτονος , τρέπει τὸ ω : |
| . Τὸν Μενέλεων . Εἴρηται ὅτι πᾶσα εὐθεῖα εἰς ς λήγουσα , ὅταν ἔχῃ τὴν αἰτιατικὴν ἰσοσύλλαβον μετὰ τῶν αὐτῶν | ||
| καὶ βέλεε : ἡ δὲ εἰς α καὶ εἰς ω λήγουσα , ἐφ ' ἧς ἂν ἔχῃ συλλαβῆς ἡ γενικὴ |
| ὅτι ἐλλείπουσι ταῦτα τὸ τ : καὶ τὸ τάλας δὲ τάλανος καὶ μέλας μέλανος ἐλλείπουσι τὸ τ , μέλαντος γὰρ | ||
| νυκτός ἄνακτος , ἐνδεῖ δέ , ὡς ἐν τῷ μέλανος τάλανος : τὸ δὲ κάρα λίπα ἄλειφα ἀποκοπὰς παθόντα τὴν |
| αὐτοῦ στοιχεῖον ἓν τῶν φωνηέντων τὸ ε καὶ παράκειται ἑτέρῳ φωνήεντι τῷ ι : εἰς τοῦτο γὰρ ἔληγε τὸ πρὸ | ||
| μακρὸν καὶ ἡ συναπτομένη ταύτῃ τρισὶ μηκυνομένη γράμμασιν ἀφώνῳ καὶ φωνήεντι μακρῶς λεγομένῳ καὶ ἡμιφώνῳ : διερεισμός τε οὖν γέγονε |
| καὶ ἡ ἠώς : ἰδοὺ γὰρ ἐπὶ τούτων αἱ ἑνικαὶ αἰτιατικαὶ εἰς α λήγουσιν , οἷον τὴν Λητόα καὶ Σαπφόα | ||
| αἰτιατικὴ εἰς ν λήγει : αἱ γὰρ εἰς α λήγουσαι αἰτιατικαὶ διαιροῦνται , Δημοσθένεα , Δημοσθένη γὰρ καὶ Διογένη . |
| δ ' ἐπὶ τούτοις προσθήσομεν εἰς συμπλήρωσιν τοῦ βιβλίου κατὰ συνωνυμίαν ἢ ὁμοιότητα . Εἴποις ἂν ἐπὶ τοῦ ὅμοιος ἐοικώς | ||
| , οὐκ ἔπεισα δὲ Θηβαίους . γίνεται δὲ καὶ κατὰ συνωνυμίαν κλῖμαξ , ὡς ἔχει τὸ Ὁμηρικόν , Ἥφαιστος μὲν |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ωσιν τοῦ ! ! ! ! ! ! ! ! | ||
| . ! ! ! ! ! ! ] ! ! ωσιν αἱ μετοι ? [ ! ! ] ! ! |
| τοῦ Ἰδομενεῦς : ἡ γὰρ ὀξεῖα καὶ ἡ βαρεῖα εἰς περισπωμένην συνέρχονται , οἷον ποιέω ποιῶ , νοέω νοῶ , | ||
| πλώ : τὸ γὰρ ω ἐν τοῖς δυϊκοῖς ἀπέστραπται τὴν περισπωμένην τάσιν , οἷον τὼ καλώ , τὼ σοφώ , |
| ὀξύτονα , εἴτε βαρύτονα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφει τὴν παραλήγουσαν : οἷον , σφαλερός : δολερός : χλοερός : | ||
| εἰς χω λήγοντα δισύλλαβα περισπώμενα διὰ τοῦ ι γράφει τὴν παραλήγουσαν , ἢ διὰ τοῦ υ : οἷον , τυχῶ |
| ὀμφαλωτοί . Εὔπολις : σὺν φθοῖσι προσπεπωκώς . ἔδει δὲ ὀξύνεσθαι ὡς Καρσί , παισί , φθειρσί . ΦΙΛΟΤΗΣΙΑ κύλιξ | ||
| παῖς γραῦς πᾶς : μὴ δυνάμενον οὖν τὸ εἷς μήτε ὀξύνεσθαι ὡς ἔχον οὐδετέρου παρασχηματισμόν , μήτε βαρύνεσθαι ὡς μονοσύλλαβον |
| ὡς ἅρπαγας . ] ὀξὺν ἱερακίσκον : Ἀντὶ τοῦ ἁρπαγὴν ὀξεῖαν . Δίδυμος , τάχος ὡς ἱέρακος , ἵνα ταχέως | ||
| ἀέρος ἐγκεφάλου καὶ αἵματος δι ' ὤτων μέχρι ψυχῆς : ὀξεῖαν δὲ καὶ βαρεῖαν τὴν ταχεῖαν καὶ βραδεῖαν : συμφωνεῖν |
| , εἰ δὲ ἐπίῤῥημα , παροξύνεται . Αἱ μέντοι τῶν ἀπτώτων ἐπεκτάσεις οὐ τρέπουσι τὴν ὀξεῖαν εἰς περισπωμένην , εἰ | ||
| καὶ ἀπτῶτες καὶ ἀγνῶτες προπερισπῶνται , τὸ δὲ ἱδρώτων καὶ ἀπτώτων καὶ ἀγνώτων παροξύνονται . Τῷ ἱδρῶτι , τὸν ἱδρῶτα |
| τάσιν , κατὰ τὰς ἑαυτῶν συζυγίας . Τὰ εἰς ΒΩ λήγοντα βαρύνεται . τότε περισπᾶται , ὅτε ἐν ταῖς δυσὶ | ||
| στρέφεται καί τ ' Ὠρίωνα δοκεύει . Τὰ εἰς ων λήγοντα ἀρσενικὰ δισύλλαβα βαρύτονα βραχείᾳ παραληγόμενα φυλάττει τὸ ω , |
| τὸν χρυσὸν , ὕστερον δὲ βεβαία ξάνθωσις , ἕως ὁ πνευματικὸς τέλειος ἀποτελεσθῇ καὶ συνυπακούσηται . Καὶ αὖθις ὀρθῶς ἔφη | ||
| ὀστᾶ , πότερον πνευματικὸς ὑπῆρχε ; φαμὲν ὅτι οὐκ ἦν πνευματικὸς , ἀλλ ' εἰώθαμεν τὸ ποιητικὸν ἐξ ἑνὸς ὀργάνου |
| περὶ τὰ βιωτικά . ΠΟΝΩΝ δὲ τὸ ΠΟ κοινή ἐστι συλλαβή . Ὑπὸ γὰρ τοῦ ν ἀμεταβόλου ἐκτείνεται . . | ||
| : ἐν μὲν γὰρ τῷ προτέρῳ μακρά ἐστιν ἡ τελευταία συλλαβή , ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ βραχεῖα . Πᾶν μέτρον |
| Αἴαντι Αἴαντα , Λάχητι Λάχητα . Καλῶς εἶπεν εἰς ι ἐκφωνούμενον λήγουσα , ἐπειδὴ ἐὰν εὑρεθῇ τὸ ι ἀνεκφώνητον , | ||
| , βοΐ βόε . Καλῶς προσέθηκεν ὁ τεχνικός εἰς ι ἐκφωνούμενον λήγουσα : ἐμάθομεν γὰρ ὅτι εὑρίσκεται τὸ ι ἀνεκφώνητον |
| παρεπομένου τοῖς διφθόγγοις : τούτου χάριν αὐταὶ μόνον ἐκ τῶν διφθόγγων τῷ τονικῷ παραγγέλματι ἀντὶ τῆς κοινῆς συλλαβῆς παραλαμβάνονται . | ||
| ἡ ἔχουσα μακρὸν φωνῆεν ἢ μηκυνόμενον ἢ μίαν τῶν καλουμένων διφθόγγων , οὕτως ὡς ἑξῆς εἶναι σύμφωνον ἤτοι τελικὸν αὐτῆς |
| Προτακτικὰ φωνήεντα πέντε : α ε η ο ω . προτακτικὰ δὲ λέγεται , ὅτι προταϲϲόμενα τοῦ ι καὶ υ | ||
| τὸ ἐπιμελεῖται . αὐτάρ : δέ . ὁ : τὰ προτακτικὰ ἄρθρα στερηθέντα τῶν ὑποκειμένων ὀνομάτων ταχύτερον ἐκφωνοῦνται καὶ ἀντὶ |
| . τύπτοις : πᾶν ῥῆμα εἰς μι λῆγον τροπῇ τῆς μι εἰς ς τὸ δεύτερον ποιεῖ , λέγοιμι λέγοις , | ||
| τὸ ω εἰς η ποιοῦσι ῥήματα εἰς μι πλεονασμῷ τῆς μι συλλαβῆς ἐπὶ τέλους : οὕτω φασὶ καὶ ἀπὸ τοῦ |
| αἶ αἶ αἶ ] Τὰ εἰς αι λήγοντα ἐπιρρήματα θρηνητικὰ περισπῶνται , πλὴν τοῦ βαβαί καὶ οὐαί . τὸ δὲ | ||
| ὅτι τὰ εἰς ους λήγοντα ὀνόματα εἰ μὲν ὦσιν ἁπλᾶ περισπῶνται , οἷον βοῦς νοῦς χροῦς χοῦς χνοῦς ῥοῦς χαλκοῦς |
| γὰρ τοῦ πρωτοτύπου τὸ ο . . . . . χαριέστερος , , : χαριέστερος : πᾶν ὄνομα εἰς εις | ||
| ἔχει τὴν γενικήν : τὸ χαριὴς , ἐξ οὗ καὶ χαριέστερος : καὶ ὑγιὴς , ἐξ οὗ τὸ ὑγιέστερος συγκριτικῶς |
| φαίνεται . διὸ τοῖς τε Λακεδαιμονίοις καὶ τοῖς ἐκείνων συμμάχοις ἐπαρώμενός τι φαῦλον , οἷον ἐπὶ μὲν τῶν Πρασιῶν ἰὼ | ||
| φαίνεται . διὸ τοῖς τε Λακεδαιμονίοις καὶ τοῖς ἐκείνων συμμάχοις ἐπαρώμενός τι φαῦλον , οἷον ἐπὶ μὲν τῶν Πρασιῶν ἰὼ |
| μὲν ἔχον πᾶν μέλος ὀρθῶς ἔχει , μὴ προσήκοντα δὲ ἡμαρτημένως . Ἀναγκαιότατα . Τί οὖν ὁ μηδ ' ὅτι | ||
| καὶ ἔσται θατέρου τῶν ἄλλων εἰδῶν . ὥστε καὶ ἐνθάδε ἡμαρτημένως πάλιν Εὐκλείδης ἀφορίζεται λέγων : ἀρτιάκις ἄρτιος ἀριθμός ἐστιν |
| πρὸς ὕπνον , καὶ λοιπὸν ἐφύλαξε κατὰ τὴν κλίσιν τὸ σύμφωνον τοῦ νένυχα παρακειμένου , λέγω δὴ τὸ χ . | ||
| σύριγγας καὶ μονόχορδα καὶ τρίγωνα καὶ τὰ παραπλήσια , καὶ σύμφωνον εὕρισκεν ἐν ἅπασι καὶ ἀπαράλλακτον τὴν δι ' ἀριθμοῦ |
| , εἰς , σύν , πρός ? [ ] , δισύλλαβοι δὲ δώδεκα ? [ ] ἀνά , κατά , | ||
| , βοῶ βοήσω , χρυσῶ χρυσώσω : ἰδοὺ γάρ , δισύλλαβοι μὲν οἱ ἐνεστῶτες , τρισύλλαβοι δὲ οἱ μέλλοντες : |
| τὸ ποτέ τῷ ἐν χρόνῳ εἶναι , τὸ δὲ εἶναι ἀπαρέμφατον ῥῆμα . Μηκύνας οὖν ὁ Ἀριστοτέλης τὸν περὶ τῶν | ||
| , εἰ μὴ ὁ ἐνεστὼς καὶ ὁ παρατατικός : τὸ ἀπαρέμφατον ζευγνύναι ἐνεργητικὸν καὶ ζεύγνυσθαι παθητικόν : καὶ ἐπὶ τῶν |
| . ἐκ δὲ τοῦ ὀΐω ὀϊστός καὶ ἀνώϊστος κατ ' ἔκτασιν . ἢ ἐκ τοῦ ὤϊσμαι ὤϊσαι ὠϊστί καὶ ἀνωϊστί | ||
| μὲν βραχύ , ἀποκοπή ἐστιν , ἐὰν δὲ κατ ' ἔκτασιν , ἀπὸ τοῦ ἱστῶ ἵστα , ὡς βόα . |
| νῦν πολλὴ χρεία . Ἡ δὲ δαϲεῖα τίθεται εἰϲ γράμμα φωνῆεν δαϲυνόμενον , οἷον ἡμέρα ὥρα καὶ εἰϲ τὰ ὅμοια | ||
| παραλῆγον φωνῆεν εἰς ε μεταβάλλειν : ἀλλὰ μὴν τὸ παραλῆγον φωνῆεν εἰς ε μεταβληθῆναι οὐ δύναται : τὰ γὰρ μεταβαλλόμενα |
| Χ οὔτε κατὰ τὴν ποσότητα τῶν συλλαβῶν οὔτε κατὰ τὴν κατάληξιν ἔχουσι συγγένειαν πρὸς τὸ Η . Μετὰ δὲ τὸ | ||
| κάρδοπος : οἷον τὸ αὐτὸ γένος . σημαίνει δὲ τὴν κατάληξιν . ταὐτὸν δύναταί σοι κάρδοπος : δοκεῖ σοι ὁμοιοκατάληκτον |
| τὰ τοιαῦτα ἐπιρρήματα εἰρήσεται , ᾧ λόγῳ καὶ αἱ μονογράμματοι συλλαβαί , οὐκ οὖσαι συλλήψεις στοιχείων . μή ποτε δὲ | ||
| ἑπτακαίδεκα συλλαβῶν οὐσῶν ἐν τῷ στίχῳ δέκα μέν εἰσι βραχεῖαι συλλαβαί , ἑπτὰ δὲ μακραὶ οὐδ ' αὗται τέλειοι : |
| κατασκευῇ ἓν αἴτημα καὶ πρῶτον καὶ τὸ τρίτον θεώ - ρημα , πρὸς δὲ τὴν ἀπόδειξιν τὸ ὄγδοον μόνον θεώρημα | ||
| λόγον ἀκριβῶς καταμαθόντες ἐπί τι μεῖζον ἕτερον χωρεῖν θεώ - ρημα , καταλιπόντες τὰς αἰσθήσεως ὀπάς , αἳ Χαρρὰν ὀνομάζονται |
| τί ἕτερον ; αὕτη γοῦν ἐστιν ἡ καὶ τὸ ῥῆμα πεποιηκυῖα τῷ πράγματι : αἱ γὰρ τῶν γραφέων εἰκόνες εἰκάζειν | ||
| λῆγον τῇ υι διφθόγγῳ παραληγόμενον : οἷον , τετυφυῖα : πεποιηκυῖα . Αἱ εἰς ως πεπονθυῖαι μετοχαὶ εἰς α ποιοῦσι |
| διανοεῖσθε καὶ ἅπαντα τὰ τοιαῦτα . καὶ ἐπεὶ πάλιν αἱ κλητικαὶ συνεμπίπτουσι ταῖς εὐθείαις , συγγίνεται δ ' εὐθείαις τὰ | ||
| Δημόσθενες , Ἀριστοφάνης Ἀριστοφάνους ὦ Ἀριστόφανες : καὶ ἰδοὺ εὑρίσκονται κλητικαὶ διάφοροι εἰς ς καταλήγουσαι ἐὰν δὲ διὰ τοῦ ντ |
| γενικὴ καὶ οὐ ποιεῖ τροπῇ τοῦ ος εἰς α τὴν αἰτιατικήν : οὐδὲ γὰρ λέγομεν ἅρματα καὶ βήματα τὴν αἰτιατικὴν | ||
| ὑπομένω , μετὰ γενικῆς : ἐνταῦθα δὲ ὁ Ἀριστοφάνης πρὸς αἰτιατικήν . σημείωσαι τὸ ἀνέχομαι καὶ μετὰ αἰτιατικῆς . κἀφ |
| πρέπουσι . ἡ δὲ εἰς Ἀπόλλωνα ᾠδὴ φιληλιάς , ὡς Τελέσιλλα παρίστησιν : οὔπιγγοι δὲ αἱ εἰς Ἄρτεμιν . ᾔδοντο | ||
| ἐπὶ τὸ Ἄργος ὡς κατὰ κράτος αἱρήσων τὴν πόλιν : Τελέσιλλα ἡ μουσικὴ τὰς Ἀργείας ὁπλίσασα προήγαγεν εἰς μάχην . |
| , ἀπόστρεψον τὸν Ἁβραὰμ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ , ὅτι ἰδοὺ ἤγγικεν τὸ τέλος αὐτοῦ καὶ τὸ μέτρον τῆς ζωῆς | ||
| ζῷον . Τὸ δὲ Β τῷ Γ ὑπαρχέτω μόνον . ἰδοὺ τῆς μείζονος ἀναγκαίας οὔσης τὴν ἐλάττονα οὐ καλεῖ μὴ |
| ἔστιν ἡ θερμασία τοσαύτη , οὐκ ἀνάγκη γενέσθαι τὴν ὅλην διαστολὴν ταχεῖαν , ὥστε , βραδυτέρας οὔσης καὶ ἐν χρόνῳ | ||
| ἀναγκαῖον παντὶ συλλογισμῷ : τὸ δὲ τῷ ταῦτα εἶναι πρὸς διαστολὴν τῶν ἐλλειπόντων συλλογισμῶν ἢ πλεοναζόντων . αὐτὸς δὲ ἐξηγούμενος |
| τι θαυμάσιον : οὗτοι γὰρ ἐπὶ μὲν τῶν βαρυτόνων συζυγιῶν ἰσοσυλλαβοῦσι τοῖς ἰδίοις ἐνεστῶσι , λείβω λείψω , γράφω γράψω | ||
| : καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν ἰσοσυλλάβως κλινομένων καὶ αἱ πλάγιοι ἰσοσυλλαβοῦσι τῇ ἰδίᾳ εὐθείᾳ , οἷον ὁ Χρύσης τοῦ Χρύσου |
| Πελασγῶν ἀνδραποδισθῆναι καὶ πάλιν ὑπὸ Ἐρυθραίων ἐλευθερωθῆναι . Πάντα κάλων σεῖε : παροιμία ἐπὶ τῶν πάσῃ προθυμίᾳ χρωμένων : παρῆκται | ||
| ὦ θεῖε Λακωνικόν , πλὴν ὅτι τὸ θ ἐνήλλακται : σεῖε γὰρ τὸ θεῖε παρ ' αὐτοῖς . πότερ ' |
| περ οἶος ἴτω Τελαμώνιος ἄλκιμος Αἴας . . Μετὰ μέντοι προσηγορικῶν καὶ τῶν προειρημένων ῥημάτων σύνταξις ἀρθρικὴ γίνεται , τίς | ||
| Ἡρωδιανὸς ἐν τῷ μονοβίβλῳ τῷ Περὶ κυρίων καὶ ἐπιθέτων καὶ προσηγορικῶν [ . ] λέγει εἶναι τὰς πρῶτον πορνευσάσας θυγατέρας |
| ὥστε διαφέρειν τὸ ἀνωτάτω τοῦ ἀνώτατα , ᾗ τὸ μὲν ὀνοματικόν ἐστιν ἐπίρρημα , τὸ δὲ ἐπιρρηματικόν . Καὶ τὸ | ||
| ἂν βεβήκοι , εἰ πρῶτον μὲν εἰς ὄνομα καταλήγοι ἢ ὀνοματικόν τι μὴ ἔλαττον ὂν τριῶν συλλαβῶν , οἷον εἰς |
| : εἰ ἀπεβλήθη οὖν τὸ ο καὶ ἐφυλάχθη ἡ υι δίφθογγος , εὑρίσκετο μετὰ τὴν υι δίφθογγον σύμφωνον ἐπιφερόμενον τὸ | ||
| , ἐπειδὴ καὶ τοῦτο ἥμισυ ἔχει χρόνου , ἀναπληροῦται ἡ δίφθογγος καὶ τελεία μακρὰ γίνεται καὶ καταβιβάζει τὸν τόνον , |
| ἀνθρώπεια ἴχνη , πότερον ἑνὸς ἢ πλειόνων : αἱ δὲ ἀντωνυμίαι οὔποτε . αἴτιον δὲ οὐκ ἄλλο ἐστὶ τῆς ἀμφιβολίας | ||
| τινα λόγον ἔχουσιν , ἀλλὰ τὸν περί τινος . Αἱ ἀντωνυμίαι οὔτε ἀντὶ τῶν προσηγορικῶν ὀνομάτων , οὔτε ἀντὶ ἐπιθετικῶν |
| δραχμῆς . ὅδε καὶ ὁδὶ διαφέρει . ὅδε μὲν γὰρ ἀναφορικῶς καὶ δεικτικῶς , ὁδὶ δὲ δεικτικῶς μόνον κατ ' | ||
| τὸ γὰρ ἀπλανὲς καὶ ἀναμφίλεκτον παρὰ θεοῖς μόνοις πέφυκεν : ἀναφορικῶς δὲ κέχρηνται τῷ προεγκλίματι πεπραγματευμένων κλιμάτων ιθʹ . Πρὸ |
| τὴν μετοχὴν εἰς σ ὀξύτονον ποιοῦσι τὸ τρίτον τῷ πρώτῳ ἰσοσύλλαβον , οἷον ἐμάθομεν ἐμάθοσαν , εἴδομεν εἴδοσαν , ἐπὶ | ||
| : ὤφειλον οὖν τὰ εἰς υς , ὡς δυνάμενα τὴν ἰσοσύλλαβον κλίσιν μιμήσασθαι , γενέσθαι ἐν τῇ γενικῆ καὶ κατὰ |
| Ἔλλειψις δέ ἐστιν ἀποβολὴ φωνήεντος κατὰ τὸ μέσον οὐ ποιοῦντος συλλαβήν , οἷον ἀμνίον ἀντὶ τοῦ αἱμνίον , ἑταῖρος ἕταρος | ||
| καὶ ἡ κλητική . Πρόσκειται καὶ συναιρουμένη κατὰ τὴν τελευταίαν συλλαβήν διὰ τὸ Ἡρακλῆες : ἰδοὺ γὰρ τοῦτο εἰς ς |
| ἄνδρες ἱκανοὶ γαμεῖν δῆλον · πόσοι γὰρ ἄχρι πεντεκαίδεκα ? ἐφυλάχθησαν ? ? ἐτῶν ἀδιάφθοροι ; νόμος δὲ βλάπτει με | ||
| φροῦδοι ἂν ἦσαν , τὸ δὲ ἐπὶ βασιλεῖ διεσώθησαν καὶ ἐφυλάχθησαν . δικαστοῦ μὲν γάρ , οἶμαι , ἔργον ἐστὶ |
| . ἀπολείψεσθ ' . “ ἀπολήψεσθαι ” γρ . καὶ δίφθογγον : καὶ εἰ οὕτως , νοεῖται ἀντὶ τοῦ “ | ||
| παρὰ δὲ τοῖς Δωριεῦσι καὶ τοῖς Ἴωσιν εἰς τὴν ευ δίφθογγον , οἷον Ἰδομενέος Ἰδομενεῦς , Ν Ἰδομενεῦς δ ' |
| ἐκ πλειόνων μέν εἰσιν ἁπλῶν λόγων ἡνωμένων δὲ ὑπὸ τοῦ συναπτικοῦ προσαγορευομένου συνδέσμου , οἷον εἰ ἡμέρα ἐστίν , ἥλιος | ||
| ἐν οἷς συμπλέκει λόγους , ἔχων δὲ καὶ τὴν τοῦ συναπτικοῦ , ἐν οἷς ἀκολουθίας ἐστὶ παραστατικός , οὐκ ἀπὸ |
| ἀρξάμενον δὲ ἀπὸ διμέτρου προχωρεῖ μέχρι τετραμέτρου καὶ βαίνεται κατὰ διποδίαν . ἐπιδέχεται δὲ καὶ τὰ τῶν καταλήξεων εἴδη πάντα | ||
| τοίνυν μέτρον καλοῦμεν τὴν συζυγίαν , τουτ - έστι τὴν διποδίαν , ὡς ὅταν τὸ ἰαμβικὸν τὸ ἀπὸ ἓξ ποδῶν |
| γρηὸς ὀδυρομένης . ἡ γὰρ εἰς ηυς εὐθεῖα δισύλλαβος γενικὴν τρισύλλαβον ἀποτελεῖ , καθάπερ ἡ γένυς τῆς γένυος . ἀποτελεῖ | ||
| καὶ τὰ λοιπά : τὸ ἰῶτα μόνον ἐκ πάντων καὶ τρισύλλαβον καὶ προπερισπώμενον : καὶ ἐχρὴν αὐτὸ προπαροξύνεσθαι , ἀλλ |
| τὸ ἄπορον εἰπών , ὅτι τὰ περισπώμενα ἀπὸ τῶν ἐντελεστέρων συναιρούμενα διαφόρως ποιεῖται τὴν γραφήν : ὁ δὲ τρόπος προείρηται | ||
| : ἔχουσιν οὖν τι μιμήσασθαι τὰ εἰς ης συναιρούμενα , συναιρούμενα γὰρ μιμοῦνται τὴν ἰσοσύλλαβον κλίσιν , Δημοσθένης γὰρ Δημοσθένους |
| γὰρ ὀξύνονται : εἰ δὲ ὦσι σύνθετα βαρύνονται , οἷον εὔπλους εὔχρους εὔνους σύννους Ἀλκίνους Οἰδίπους : πρόσκειται ὀνόματα διὰ | ||
| ταῦτα γὰρ ὀξύνονται : σύνθετα δὲ ὄντα βαρύνονται , οἷον εὔπλους εὔχρους Ἀλκίνους : εἰ ἄρα οὖν τὸ διπλοῦς καὶ |
| ἑσπέραν : ἢ ἀριθμόν , μειδιόων βλοσυροῖσι προσώπασιν : ἢ πτῶσιν , Πατροκλῆος δειλοῖο καὶ Σαρπήδοντος ἑταῖρον , ἀντὶ τοῦ | ||
| . γέ τοι ἔστι , μεταλαμβάνοντα ἐπὶ τρίτου προσώπου γενικὴν πτῶσιν , φάναι ὁ πατὴρ ὁ ἐκείνου , ὁ φίλος |
| γεῦσιν κρίνειν : τὸ γὰρ ὁμοίως θερμὸν καὶ ψυ - χρὸν οὔτε θερμαίνειν οὔτε ψύχειν πλησιάζον οὐδὲ δὴ τὸ γλυκὺ | ||
| γεῦσιν κρίνειν : τὸ γὰρ ὁμοίως θερμὸν καὶ ψυ - χρὸν οὔτε θερμαίνειν οὔτε ψύχειν πλησιάζον οὐδὲ δὴ τὸ γλυκὺ |
| εἰς ες λήγοντα φάναι ῥήματα , σχές , σπές , ἕς , οἷς συνενεχθήσεται καὶ τὸ χθές , εἰ ἦν | ||
| ἔχοντες εἰς ς ὀξυτόνους τὰς μετοχάς , ἀλλὰ θές δός ἕς . Ἑνικά . Θήσω , θήσεις , θήσει : |
| ! τιθ . εσ ! ! ! . ς τὸ ήρ . καὶ με . ʃ εἰ ἐπεξελεύσονται οἱ Ἀθηναῖοι | ||
| ! τιθ . εσ ! ! ! . ς τὸ ήρ . καὶ με . ʃ εἰ ἐπεξελεύσονται οἱ Ἀθηναῖοι |
| Μηριόνου , καὶ Ἀττικοὶ συναιροῦντες τὴν Δημοσθένεος γενικὴν Δημοσθένους φασὶν ἰσοσυλλάβως : ἐπειδὴ δὲ πᾶσα εὐθεῖα εἰς ς λήγουσα , | ||
| τὰ ἐντελῆ αὐτῶν ἰσοσυλλάβως κλίνονται , οὕτω καὶ τὰ συνῃρημένα ἰσοσυλλάβως κλίνονται . Καλῶς δὲ εἴρηται , ὅτι τὰ συνῃρημένα |
| καὶ πτώκας : τὰς αἰτιατικὰς οἱ Δωριεῖς τῶν εἰς ες ληγουσῶν εὐθειῶν τῶν πληθυντικῶν ὁμοίως ταῖς εὐθείαις παροξύνουσι καὶ μακρὸν | ||
| τῷ ο παρεδρευόμενα ἢ ἀπ ' εὐθειῶν τῶν εἰς ος ληγουσῶν παρῆχθαι ἢ γενικῶν τῶν εἰς ος , Λεσβόθεν , |
| ὅτι μὴ μόνον τὰ ἀναδεχόμενα εἴη τοπικά , ἅπερ ἀπὸ πρωτοτύπων πάλιν ἐπιρρημάτων ἐστί , ποιεῖται δὲ διττὴν τὴν ἐπίτασιν | ||
| κτητικῆς , τῇ δὲ ἐμεῦ καὶ ταῖς συζύγοις ἀντὶ τῶν πρωτοτύπων μόνων , πατρὸς ἐμοῦ κλέος εὐρὺ μετέρχομαι : ἐπὶ |
| ὡς προείρηται : εἰ οὖν ταῦτα εἰς φωνῆεν ἔχουσι τὴν κλητικὴν καταλήγουσαν , ὦ Ἐρετριεῦ γὰρ καὶ ὦ Πειραιεῦ καὶ | ||
| τρίτοις προσώποις σύνταξιν ποιουμένων , καὶ εἰ ἀπεμφαῖνον τὸ τὴν κλητικὴν ὄνομα μὴ παραδέχεσθαι , ἀπεμφαῖνον ἄρα καὶ τὸ τῆς |
| ἀκολουθίας , οὐσίαν τε μόνον δηλοῦσιν . Ὁριστέον οὖν τὴν ἀντωνυμίαν ὧδε : λέξιν ἀντ ' ὀνόματος προσώπων ὡρισμένων παραστατικήν | ||
| , καὶ τὸ ῥῆμα συνυπακουόμενον ἔχον τὸ ὄνομα ἢ τὴν ἀντωνυμίαν ἢ τὸ ἀπαρέμφατον λόγος ἐστίν . εἰ δὲ τοῦτο |
| ἐλθόντες . τὸ μὲν παραχρῆμα : ἀντὶ τοῦ κατὰ τὸ ἐνεστώς . ἐξέλεξαν : ἤγουν ἀπῄτησαν . ἀνελκύσαντες τὰς ναῦς | ||
| κατ ' αὐτὸν γινόμενος μέλλων ἔσται , ἀλλ ' οὐχὶ ἐνεστώς . ὅθεν οὐδὲ τοῖς ἄλλοις χρόνοις ἐνδέχεται καταμετρεῖν τὸν |
| εἴρηται ἐν τοῖς προδιειλεγμένοις . Ἀλλὰ μὴν καὶ αἱ γένους παραστατικαὶ κατὰ πᾶσαν πτῶσιν , ὑποστελλομένης τῆς αὐτός κατ ' | ||
| ἑνικαὶ κατὰ τὸ ἐντὸς πρόσωπον , διὰ τοῦ σφ πλήθους παραστατικαὶ γίνονται κατὰ τὸν κτήτορα παρὰ Δωριεῦσιν , ὅς σφός |
| πεποίημαι , νενόηκα νενόημαι : ὅτε μέντοι ἐστὶν ἀπὸ βαρυτόνων θεμάτων ὁ εἰς κα παρακείμενος , τὸ ς προσλαμβάνει ἐν | ||
| γράφεται διὰ τοῦ ι : ἀεὶ γὰρ οἱ ἀπὸ βαρυτόνων θεμάτων δεύτεροι ἀόριστοι βραχεῖαν θέλουσιν ἔχειν τὴν παραλήγουσαν . διὰ |
| , ὅθεν καὶ ἀφ ' ἑαυτοῦ ἄρχεται καὶ εἰς αὐτὸ λήγει . Καὶ ὅτι Φοινίκων ἐστὶν εὕρεμα : οἱ δὲ | ||
| ἀπὸ τῶν αὐτῶν ἄρχεται , οὕτως αὕτη εἰς τὸ αὐτὸ λήγει , διὸ καὶ ταύτην ἔχει τὴν προσηγορίαν ἀντιστρέφουσα τὴν |
| δ ' ὑποδεχόμενος παρ ' αὐτόν , ἐφεξῆς δ ' ἑκατέρωθε κατ ' ἀξίαν ἧς ἔχουσιν ὑπεροχῆς . καὶ οἱ | ||
| [ τρο ? ! [ ! ! ] δύ ' ἑκατέρωθε [ καὶ τοῦτο φοβερὸν ἐκπ ? [ φέρ ' |
| εἰς τὸν ἀριθμὸν τῶν ἀφώνων πάντων [ δὲ ] τῶν φωνηέντων προτάσσεται , οὐδενὶ ὑποτάσσεται εἰ μὴ συμφώνοις , ὡς | ||
| : καὶ ὥσπερ ἀπὸ τοῦ ἁρμοστός ὁρμαστός κατὰ μετάθεσιν τῶν φωνηέντων , ἐκ δὲ τοῦ ὁρμαστός γίνεται ὁρμαθός κατὰ ἀποβολὴν |
| : τὸ γὰρ τάλας καὶ μέλας καὶ Θόας οἱ Αἰολεῖς τάλαις καὶ μέλαις καὶ Θόαις λέγουσιν : καὶ ἰδοὺ εἰς | ||
| πλὴν τοῦ κατάγειν τὸ χελώνιον , περιάγοντα ταῖς σκυ - τάλαις τὸν ὀνίσκον ἐναλλάξ , ὥστε πάνυ σύντομον γίνεσθαι τὴν |
| τοῦ ν εἰσὶν ἐν τῷ οὐδετέρῳ . Τὰ εἰς ον οὐδέτερα συγκριτικὰ καὶ τόνον καὶ γραφὴν φυλάττει τὴν αὐτὴν τῇ | ||
| ἔχει τὸ ποδαρκές οὐδέτερον ὀξυνόμενον . Τὰ παρὰ τὸ ΑΝΤΗΣ οὐδέτερα προπαροξύνονται : κατάντης κάταντες , προσάντης πρόσαντες , ἀνάντης |
| σύνταξιν ὀνόματος ἣν προεκτεθείμεθα , ἐκ πάσης ἀνάγκης εἰς ἀντωνυμίαν μεταληφθήσεται , εἴγε οὐκ ἐγγινόμενον μετ ' ὀνόματος δυνάμει ἀντὶ | ||
| “ οὔλας ἧκε κόμας ” καὶ “ χλαῖναν πορφυρέην ” μεταληφθήσεται εἰς τὴν ὅλην , ὅ ἐστιν ὁλοπόρφυρον . οὖδας |
| χώρα καὶ ψυχή . τίνες μὲν οὖν εἰς ἑκάτερα τούτων ἀναλύουσι ψυχαί , ἐντεῦθέν σοι πάλιν , ὦ μεγαλόδοξε Ὧρε | ||
| ὑποτοπήσαντες : ἀντὶ τοῦ ὑποπτεύσαντες : οὕτω γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι ἀναλύουσι τὴν λέξιν ἐπέπλεον γὰρ μᾶλλον ἐκ τοῦ ἀφανοῦς : |
| καὶ γενέσθαι γαστρός , οὐ γὰρ ἔχει εὐθεῖαν , ἵνα μιμήσηται , ἔστιν εἰπεῖν ὅτι τὸ γαστήρ παραλόγως ὠξύνθη : | ||
| ἐκεῖνο δὲ ἄξιον δεῖσαι μὴ καὶ ἡ μετὰ ταύτην ταύτην μιμήσηται . καίτοι τί μαθὼν οὐκ ἐπιτελεῖς ἅ γε ὑπέσχου |
| τῷ συμπεράσματι , καὶ διὰ παραδείγματος δείκνυσι τὴν ἐν ἡμικυκλίῳ ἐγγεγραμμένην γωνίαν παραλαμβάνων . τίς μὲν οὖν ἡ ἐν ἡμικυκλίῳ | ||
| εἰσεκομίσθη γράμματα τρόπῳ τοιῷδε . Ἄνθρωπος ἐπέμφθη ἐπιστολὴν ἔχων φύλλοις ἐγγεγραμμένην , τὰ δὲ φύλλα ἐφ ' ἕλκει καταδεδεμένα ἦν |