| παρεπομένου τοῖς διφθόγγοις : τούτου χάριν αὐταὶ μόνον ἐκ τῶν διφθόγγων τῷ τονικῷ παραγγέλματι ἀντὶ τῆς κοινῆς συλλαβῆς παραλαμβάνονται . | ||
| ἡ ἔχουσα μακρὸν φωνῆεν ἢ μηκυνόμενον ἢ μίαν τῶν καλουμένων διφθόγγων , οὕτως ὡς ἑξῆς εἶναι σύμφωνον ἤτοι τελικὸν αὐτῆς |
| ' , ἢ τοῦ κ , ἢ ἑνὸς τῶν λοιπῶν ἀμεταβόλων , ἢ τοῦ ξ , διὰ τοῦ ι γράφεται | ||
| , εἴτε κατὰ τὸ μέσον , εἰς ἕν τι τῶν ἀμεταβόλων λήγουσα , συμφώνου ἢ συμφώνων ἐκ τῆς ἑξῆς συλλαβῆς |
| : καὶ τούτων αἱ μὲν ἐκ φωνηέντων , ὡς αἱ δίφθογγοι , ἃς ἤτοι κατὰ κρᾶσιν ἢ κατὰ συμπλοκὴν ἢ | ||
| εἶναι μακρά , ἀλλ ' ἐκ φύσεως : αἱ δὲ δίφθογγοι ἐκ συνθέσεως ἔχουσι τὸ εἶναι μακραί : τὰ δὲ |
| εἰς τὸν ἀριθμὸν τῶν ἀφώνων πάντων [ δὲ ] τῶν φωνηέντων προτάσσεται , οὐδενὶ ὑποτάσσεται εἰ μὴ συμφώνοις , ὡς | ||
| : καὶ ὥσπερ ἀπὸ τοῦ ἁρμοστός ὁρμαστός κατὰ μετάθεσιν τῶν φωνηέντων , ἐκ δὲ τοῦ ὁρμαστός γίνεται ὁρμαθός κατὰ ἀποβολὴν |
| βραχέσι συστελλόμενα : ἀπὸ δ ' αὐτῶν τῶν τριῶν τούτων διχρόνων οὐκ ἔδει προτάξαι τὸ Ι : ἀλλ ' οὐδὲ | ||
| ι δὲ λήγει τὸ οὐδέτερον , καθότι τὰ συστελλόμενα τῶν διχρόνων ἀποβολῇ τοῦ ς τὸ οὐδέτερον ποιοῦσι , ταχύς ταχύ |
| , οὐ μὴν τὴν προσγινομένην κλίσιν ἔξωθεν ἐπιδέχονται , καθὸ προθέσεις οὖσαι οὐκ ὀφείλουσι πρὸ ἑαυτῶν τι ἔχειν . . | ||
| . Ὡς μὲν οὖν καὶ κατά τινας ἄλλας παραθέσεις αἱ προθέσεις συνδεσμικῆς συντάξεως γίνονται παρεμφατικαί , λέλεκται ἡμῖν . ἐξ |
| ἰσάς εἶναι : ἀλλ ' ἐπεὶ ἅπαξ αἱ εἰς σας λήγουσαι μετοχαὶ βαρύνονται , τῷ ι παραληγόμεναι , γεμίσας , | ||
| σημασίαν ἔχει τὸν τόνον . Αἱ μέντοι μονοσύλλαβοι εἰς ν λήγουσαι αἰτιατικαὶ περισπῶνται , κλεῖν λῖν μῦν σῦν ζῶν θεῦν |
| ὅθεν κατὰ δύναμιν τὴν ἰδίαν πειρασόμεθα , τὸν περὶ τῶν ἀντωνυμιῶν λόγον διεξιόντες , τὰ μὲν παρέλκοντα παραπέμπεσθαι , τὰ | ||
| ἄνθρωποι ἢ ἡμεῖς ἐπὶ παντὸς ἀριθμοῦ τάσσομενἐπὶ . μέντοι τῶν ἀντωνυμιῶν κατὰ τρίτα καὶ πλείονες αἱ φωναὶ ἐσχηματίσθησαν , εἴγε |
| ταῖς δοτικαῖς ἰσοσυλλαβούσαις : πῶς οὖν αὗται ὀξύνονται , τῶν γενικῶν περισπωμένων ; ἀνάλογος ἄρα ἡ οἷαἱ . μονοσύλλαβοι δοτικαὶ | ||
| μὴ ἕτερος λόγος κωλύσῃ , ὑπεσταλμένων τῶν εἰς ΟΣ δισυλλάβων γενικῶν : Αἴαντος ἐκ τοῦ Αἴας , λέβης λέβητος ἐπὶ |
| καὶ πτώκας : τὰς αἰτιατικὰς οἱ Δωριεῖς τῶν εἰς ες ληγουσῶν εὐθειῶν τῶν πληθυντικῶν ὁμοίως ταῖς εὐθείαις παροξύνουσι καὶ μακρὸν | ||
| τῷ ο παρεδρευόμενα ἢ ἀπ ' εὐθειῶν τῶν εἰς ος ληγουσῶν παρῆχθαι ἢ γενικῶν τῶν εἰς ος , Λεσβόθεν , |
| περὶ τὰ βιωτικά . ΠΟΝΩΝ δὲ τὸ ΠΟ κοινή ἐστι συλλαβή . Ὑπὸ γὰρ τοῦ ν ἀμεταβόλου ἐκτείνεται . . | ||
| : ἐν μὲν γὰρ τῷ προτέρῳ μακρά ἐστιν ἡ τελευταία συλλαβή , ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ βραχεῖα . Πᾶν μέτρον |
| τούτου στροφῇ ἡ κατάτασις γένηται . μετὰ δὲ τὴν αὐτάρκη τάσιν δοκιμάζονται αἱ μοχλεῖαι αἱ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὀργάνων δεδηλωμέναι | ||
| διπλάσιον αὔξεται , κατανοητέον . ὅταν γὰρ ἐπὶ τὴν αὐτὴν τάσιν ἀφίκωνται ἥ τε λιχανὸς ἀνιεμένη καὶ ἡ παρυπάτη ἐπιτεινομένη |
| τοῦ τος τὰ δὲ διὰ τοῦ εος , ἃ καὶ συναίρεσιν ἐπιδέχονται , τρεῖς σοι τούτων κανόνας προτίθεται , τὸν | ||
| τειχέοιν καὶ κατὰ συναίρεσιν τειχοῖν . ὦ τείχεε καὶ κατὰ συναίρεσιν τείχη . Πληθ . Τὰ τείχεα καὶ κατὰ συναίρεσιν |
| , κατὰ ῥήματοϲ λεγόμενον ἢ ἐπιλεγόμενον ῥήματι . Τῶν δὲ ἐπιρρημάτων τὰ μέν ἐϲτιν ἁπλᾶ , τὰ δὲ ϲύνθετα : | ||
| τὴν ευ ἐβάρυναν τὸ ἐπίρρημα . [ Τὰ τοπικὰ τῶν ἐπιρρημάτων τρεῖς ἔχει διαστάσεις , τὴν ἐν τόπῳ , τὴν |
| : τὸ γὰρ ἐκεῖθεν οὐ τῇδε ἔχει . Τὰ εἰς θεν λήγοντα ἐπιρρήματα παραλήγεται φωνήεντι , ᾧ καὶ τὸ τέλος | ||
| ἀμφοτέρως , ἀμφοτέρωθεν : ἑκατέρως , ἑκατέρωθεν . Τὰ εἰς θεν ἐπιῤῥήματα , μὴ ὄντα ἀπὸ τῶν εἰς ω ληγόντων |
| Ἔλλειψις δέ ἐστιν ἀποβολὴ φωνήεντος κατὰ τὸ μέσον οὐ ποιοῦντος συλλαβήν , οἷον ἀμνίον ἀντὶ τοῦ αἱμνίον , ἑταῖρος ἕταρος | ||
| καὶ ἡ κλητική . Πρόσκειται καὶ συναιρουμένη κατὰ τὴν τελευταίαν συλλαβήν διὰ τὸ Ἡρακλῆες : ἰδοὺ γὰρ τοῦτο εἰς ς |
| εἰς ους συνῃρημένα καὶ ἑξῆς . Συνῃρημένα εἶπε διὰ τὰ ἀσυναίρετα : ταῦτα ἰδικὴν οὐκ ἔχει κλίσιν , ἀλλὰ τὴν | ||
| τοῦ δὲ ἑτέρου τὴν εἰς ους , μένουσι τὰ ἐπίθετα ἀσυναίρετα κατὰ τὴν εὐθεῖαν : τούτου οὖν χάριν τὰ παρὰ |
| φύσει μακρὰ ἔσται , περισπωμένῃ προσῳδίᾳ ἐκφωνηθήσεται . ἐπὶ τῶν δισυλλάβων , ἐὰν ἡ προτέρα φύσει μακρὰ εἴη τῆς ὑστέρας | ||
| πρός , ἡ πρό : ἔδει γὰρ αὐτὰς ἡμισευθείσας τῶν δισυλλάβων κατὰ μονοσύλλαβον ἡμισευθῆναι κατὰ τὸν ἀριθμόν : αἱ μὲν |
| , εἰς , σύν , πρός ? [ ] , δισύλλαβοι δὲ δώδεκα ? [ ] ἀνά , κατά , | ||
| , βοῶ βοήσω , χρυσῶ χρυσώσω : ἰδοὺ γάρ , δισύλλαβοι μὲν οἱ ἐνεστῶτες , τρισύλλαβοι δὲ οἱ μέλλοντες : |
| δοτικῆς φύσει μακρά ἐστιν , ἡ δὲ παραλήγουσα τῶν ἄλλων πτώσεων θέσει μακρά ἐστι , τὸ δὲ φύσει μακρὸν μεῖζόν | ||
| οὖν τῆς αἰτιατικῆς ἀναμφισβήτητόν ἐστιν , ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων πτώσεων φανερόν , ὅτι προσθέσει ἄρθρων οὐκέτι ἀμφίβολος γίνεται ἡ |
| τί μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἡ συλλαβὴ ἡ ἐκ φωνήεντος καὶ συμφώνου συνεστηκυῖα δίφθογγος καλεῖται . Καὶ λέγομεν , | ||
| Κρᾶσις δέ , οἷον τὰ ἐμά τἀμά , καὶ ὅταν φωνήεντος φθειρομένου βραχέος ὁ χρόνος αὐτοῦ τῷ γειτονοῦντι βραχεῖ φωνήεντι |
| καὶ Σαμαρείτης : ταῦτα γὰρ ἀπὸ τῶν εἰς α καθαρὸν ληγόντων παρῆκται . Ὤρικος , πόλις ἐν τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ | ||
| Ἡ αἰδώς : ἔστι μὲν καὶ αὐτὴ τῶν εἰς Σ ληγόντων : ἔχει δὲ πρὸ τοῦ Σ τὸ Ω μέγα |
| τοῦ κλυτάν , μακροτέρα δ ' ἐστὶ τῆς βραχείας ἐξ ἀφώνου τε καὶ ἡμιφώνου καὶ φωνήεντος συνεστῶσα . τὸ δὲ | ||
| τίς ἐγγυᾶσθαι τὰ μέλλοντ ' ἔσεσθαι ; σοῦ δ ' ἀφώνου κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους ἐν ταῖς ἐκκλησίαις καθημένου |
| εἰς ος πρωτοτύπων μὴ ἐπιδεχομένων τὰ ἄρθρασύγκρισίν . τε καὶ παραγωγὴν ἀνεδέξατο , ὡς ἐν Ἀλκυόνι Ἐπίχαρμος , αὐτότερος αὐτῶν | ||
| ταρασσόμενοι : ἀτύω , τὸ ταράσσω , ἀτύσω καὶ κατὰ παραγωγὴν ἀτύζω Αἰολικῶς , . , . . . Ἀτύζων |
| ” καὶ τὰ ἑξῆς . ὁ δὲ Σωκράτης νῦν , συμφωνῶν ἑαυτῷ ἐν τῇ Πολιτείᾳ , πραότερον ἐπιρραπίζει τὸν τοῦ | ||
| ἐπικρατήσεως πολυμερῶς λαμβανόμενος . ἔστι δ ' ὁ μάλιστά τε συμφωνῶν ἡμῖν καὶ ἄλλως ἐχόμενος φύσεως τρόπος τοιοῦτος . ἤρτηται |
| αὐτῷ παράλογον : ἐδείχθησαν γὰρ ὡς παρὰ τόπον τεθεῖσαι αἱ ἐγκλιτικαί , τουτέστιν ἀρκτικαὶ γινόμεναι , ὀρθοτονοῦνται , ὡς ἐπὶ | ||
| διάκρισιν προσώπου ἐπινοηθεῖσαι ἐν μὲν ταῖς πλαγίαις πτώσεσιν ἦσαν καὶ ἐγκλιτικαί , αἵπερ εἰσὶν ἀπολύτων προσώπων παραστατικαί , παραλαμβάνονται δὲ |
| τοῦ Ἰδομενεῦς : ἡ γὰρ ὀξεῖα καὶ ἡ βαρεῖα εἰς περισπωμένην συνέρχονται , οἷον ποιέω ποιῶ , νοέω νοῶ , | ||
| πλώ : τὸ γὰρ ω ἐν τοῖς δυϊκοῖς ἀπέστραπται τὴν περισπωμένην τάσιν , οἷον τὼ καλώ , τὼ σοφώ , |
| τὰ τοιαῦτα ἐπιρρήματα εἰρήσεται , ᾧ λόγῳ καὶ αἱ μονογράμματοι συλλαβαί , οὐκ οὖσαι συλλήψεις στοιχείων . μή ποτε δὲ | ||
| ἑπτακαίδεκα συλλαβῶν οὐσῶν ἐν τῷ στίχῳ δέκα μέν εἰσι βραχεῖαι συλλαβαί , ἑπτὰ δὲ μακραὶ οὐδ ' αὗται τέλειοι : |
| , εἰ δὲ ἐπίῤῥημα , παροξύνεται . Αἱ μέντοι τῶν ἀπτώτων ἐπεκτάσεις οὐ τρέπουσι τὴν ὀξεῖαν εἰς περισπωμένην , εἰ | ||
| καὶ ἀπτῶτες καὶ ἀγνῶτες προπερισπῶνται , τὸ δὲ ἱδρώτων καὶ ἀπτώτων καὶ ἀγνώτων παροξύνονται . Τῷ ἱδρῶτι , τὸν ἱδρῶτα |
| λαβόν , ὁ φαγών τὸ φαγόν . Τῶν εἰς ΩΝ βαρυτόνων τὰ οὐδέτερα ὁμοτονοῦσι ταῖς κλητικαῖς τῶν ἀρσενικῶν : ὁ | ||
| Τὰ εἰς ΩΝ σύνθετα ἀπὸ ἁπλῶν , συντεθειμένα ῥητὰ ἀπὸ βαρυτόνων βαρύνονται : Ἀνακρέων Χα - μαιλέων . τὰ δὲ |
| δὲ κανονίζομεν τὴν δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν ἐκ τῆς εὐθείας τῶν ἑνικῶν , ἡνίκα μὴ δύναται κανονισθῆναι ἐκ τῆς δοτικῆς τῶν | ||
| ἐπειδὴ ἐὰν ἀποβληθῇ τὸ σύμφωνον , συνεμπίπτει τῇ δοτικῇ τῶν ἑνικῶν , ὅπερ ἐστὶν ἄτοπον : ἄλλως τε δὲ πᾶσα |
| . ἐκ δὲ τοῦ ὀΐω ὀϊστός καὶ ἀνώϊστος κατ ' ἔκτασιν . ἢ ἐκ τοῦ ὤϊσμαι ὤϊσαι ὠϊστί καὶ ἀνωϊστί | ||
| μὲν βραχύ , ἀποκοπή ἐστιν , ἐὰν δὲ κατ ' ἔκτασιν , ἀπὸ τοῦ ἱστῶ ἵστα , ὡς βόα . |
| ' οὐδ ' ὅτε ἄρθρα εἰς σύνταξιν ἀντωνυμίας παραλαμβάνεται , ἔγκλισιν ἀναδέχεται , οὐ καθὸ γένους ἐστὶ παρεμφατικά , ἀλλὰ | ||
| τὴν αὐτὴν πανταχῇ , συμμεταβάλλειν δὲ τῇ καθ ' ἑκάστην ἔγκλισιν τῆς σφαίρας ὑπεροχῇ τῶν μεγίστων ἢ ἐλαχίστων ἡμερῶν , |
| Χρύσην , καὶ τὰ ὅμοια . Διπλασιασμός ἐστι τοῦ αὐτοῦ συμφώνου προσθήκη ἐντὸς τῆς πρώτης καὶ τελευταίας συλλαβῆς οὐ ποιοῦντος | ||
| , πεπών περιεκτικόν . Τὰ εἰς ΡΩΝ μετ ' ἐπιπλοκῆς συμφώνου , εἰ μὴ εἴη περιεκτικὰ , ἢ ἐπὶ πόλεων |
| : Ὕλλος ποταμὸς Λυδίας . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς λυ συλλαβῆς ἀρχομένη : διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται λύαιος : | ||
| εἰς ος δισύλλαβοι γενικαί : οἷον Αἴας ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὸν τόνον καὶ ἡ Αἴαντος , χάριτος ἔρωτος |
| πρὸς ἐκείνην εὐνοίας καὶ τὴν μὲν ἐκ τῆς ἰδέας σιωπῶσα παράθεσιν , ὅτῳ δὲ κρείττων ἐστί , τοῦτο λογιζομένη καὶ | ||
| κλίνεται τὸ μετὰ τοῦ δέ ; Ὅτι ἑκάστῃ πτώσει κατὰ παράθεσιν προσιοῦσα ἡ πρόθεσις ἴδιον ἔχει σημαινόμενον . διαφέρει γοῦν |
| . Τὸν Μενέλεων . Εἴρηται ὅτι πᾶσα εὐθεῖα εἰς ς λήγουσα , ὅταν ἔχῃ τὴν αἰτιατικὴν ἰσοσύλλαβον μετὰ τῶν αὐτῶν | ||
| καὶ βέλεε : ἡ δὲ εἰς α καὶ εἰς ω λήγουσα , ἐφ ' ἧς ἂν ἔχῃ συλλαβῆς ἡ γενικὴ |
| φωνήεσι δασεῖα ἐν μέσαις ταῖς λέξεσιν , ἕνεκα τοῦ τοιούτου σεσημειωμένων ἐνίων ὡς ἀλόγων ὄντων ἢ ἀπὸ Λακωνικῆς διαλέκτου παρεισδεδυκότων | ||
| καὶ πέλεκυς πελέκεος ἠκολούθησε , καὶ ἔστι τρίτον μετὰ τῶν σεσημειωμένων . Δεῖ δὲ γινώσκειν , ὅτι τὸ πρέσβυς ἐπὶ |
| ποτὲ μὲν κατὰ μείωσιν ἢ ἀφαίρεσιν , ποτὲ δὲ κατὰ πρόσθεσιν ἢ αὔξησιν . οἱ οὖν τοιοῦτοι οἰκείως καλοῦνται μυουρίζοντες | ||
| , ταῖς τε προτάσεσι λέγω καὶ συμπεράσματι , τήν τε πρόσθεσιν καὶ τὴν ὑφαίρεσιν γίνεσθαι . οὐδὲν δὲ διαφέρει , |
| λέγε , Δίωνα τύπτε : αἱ δὲ ἀντωνυμίαι ἕνεκα τούτου παραλαμβάνονται , τῶν ὀνομάτων οὐ δυναμένων κατὰ τὸ πρῶτον καὶ | ||
| ἂν ὦσιν οἱ τὸ πράσσειν παρέχοντες αἱ φύσεις καὶ ἰδιοτροπίαι παραλαμβάνονται πρὸς τὸ ποικίλον τῶν πράξεων . τὰ μὲν ἀνθρωποειδῆ |
| τάσιν , κατὰ τὰς ἑαυτῶν συζυγίας . Τὰ εἰς ΒΩ λήγοντα βαρύνεται . τότε περισπᾶται , ὅτε ἐν ταῖς δυσὶ | ||
| στρέφεται καί τ ' Ὠρίωνα δοκεύει . Τὰ εἰς ων λήγοντα ἀρσενικὰ δισύλλαβα βαρύτονα βραχείᾳ παραληγόμενα φυλάττει τὸ ω , |
| δάκτυλος . καί εἰσιν ἀλλήλοις ἰσόχρονοι : αἱ γὰρ δύο βραχεῖαι μιᾶς μακρᾶς χρόνον ἐπέχουσιν . οὗτοι δὲ παραλλήλως συντιθέμενοι | ||
| , οὐδὲ μακρηγορίαν πω τοῦ ἀνδρὸς ἐν ἐπιστολῇ εὗρον , βραχεῖαι γὰρ καὶ ἀπὸ σκυτάλης πᾶσαι . καὶ μὴν καὶ |
| γὰρ τὰ εἰς α καὶ εἰς η λήγοντα θηλυκὰ οὐ λήγουσιν εἰς ς , καὶ ὅμως εἰς ν ἔχουσι τὴν | ||
| : ἰδοὺ γὰρ ἐπὶ τούτων αἱ ἑνικαὶ αἰτιατικαὶ εἰς α λήγουσιν , οἷον τὴν Λητόα καὶ Σαπφόα καὶ αἰδόα καὶ |
| ὡς ἅρπαγας . ] ὀξὺν ἱερακίσκον : Ἀντὶ τοῦ ἁρπαγὴν ὀξεῖαν . Δίδυμος , τάχος ὡς ἱέρακος , ἵνα ταχέως | ||
| ἀέρος ἐγκεφάλου καὶ αἵματος δι ' ὤτων μέχρι ψυχῆς : ὀξεῖαν δὲ καὶ βαρεῖαν τὴν ταχεῖαν καὶ βραδεῖαν : συμφωνεῖν |
| ἐπιῤῥήμασι μόνοις καὶ ἐν εὐκτικοῖς ἡ ΑΙ καὶ ἡ ΟΙ μακραί εἰσιν : ἐν δὲ τοῖς λοιποῖς οὐκ ἔτι μακραί | ||
| πεντασυλλάβοις . διαλύονται γὰρ καὶ τῶν παιώνων εἰς βραχείας αἱ μακραί . τὸ μὲν οὖν πρῶτον καὶ τρίτον ἀναπαιστικὰ δίμετρα |
| : τὸ τρισκαιδέκατον ἐκ χοριάμβου καὶ σπονδείου : τὸ ιδʹ σπονδειακὴ ταυτοποδία : τὸ ιεʹ ἐκ παίωνος τετάρτου καὶ ἰάμβου | ||
| βραχείας διὰ τῶν τριῶν μακρῶν πλεκομένης . εἰ δὲ ἡ σπονδειακὴ συνθήκη μᾶλλον ἐπιπρέπει τῇ σεμνότητι διὰ τὸ πλῆθος τῶν |
| ὀδούς ὀδόντος ὄνομα μετοχικὸν λέγεται , ἐπειδὴ καὶ τόνον καὶ κλίσιν μετοχῆς ἔχει : ὥσπερ γὰρ διδούς διδόντος οὕτω καὶ | ||
| Συνῃρημένα εἶπε διὰ τὰ ἀσυναίρετα : ταῦτα ἰδικὴν οὐκ ἔχει κλίσιν , ἀλλὰ τὴν τῶν ἐντελῶν ἀφ ' ὧν συναιροῦνται |
| λήγοντα ἀρσενικὰ ὀξύτονα πρὸ τοῦ ω ἔχοντα ἕν τι τῶν δασέων μὴ ὄντα ἐθνικὰ διὰ τοῦ ω κλίνονται , πιθών | ||
| καὶ ἐκ τοῦ φθείρω δὲ ἀπελθόντων τῶν ἐν ἀρχῇ κειμένων δασέων τὸ ἔρρω φησὶ γίνεσθαι καθ ' ὁμοιότητα τοῦ κείρω |
| : συντόμως ἀνάγει . Τὴν παρωνυχίδα μικρὰν ἔτι οὖσαν καὶ ἀρχομένην κηκὶς μετὰ μέλιτος καταστέλλει καὶ κωλύει συστῆναι : γενομένην | ||
| μείζονος δίμετρον παρατετηρημένον : τὴν γὰρ πρώτην συζυγίαν ἀπὸ βραχείας ἀρχομένην ἐποίησεν . [ ἤγουν παίωνα δεύτερον . ] τὸ |
| ὀξύτονα , εἴτε βαρύτονα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφει τὴν παραλήγουσαν : οἷον , σφαλερός : δολερός : χλοερός : | ||
| εἰς χω λήγοντα δισύλλαβα περισπώμενα διὰ τοῦ ι γράφει τὴν παραλήγουσαν , ἢ διὰ τοῦ υ : οἷον , τυχῶ |
| ἐπὶ τὸ ὀξὺ κειμένου πυκνοῦ βαρύτατος . Οἱ δὲ τὸν τόνον περιέχοντες ἀμφότεροί εἰσι πυκνοῦ βαρύτατοι , τίθεται γὰρ ὁ | ||
| παρυπάτη ἐν διεσιαίῳ . λιχανὸς μὲν οὖν ἐστιν ὀξυτάτη ἡ τόνον ἀπὸ τοῦ ἑτέρου ἀπέχουσα τῶν τὸ τετράχορδον περιεχόντων , |
| τὸ ἄπορον εἰπών , ὅτι τὰ περισπώμενα ἀπὸ τῶν ἐντελεστέρων συναιρούμενα διαφόρως ποιεῖται τὴν γραφήν : ὁ δὲ τρόπος προείρηται | ||
| : ἔχουσιν οὖν τι μιμήσασθαι τὰ εἰς ης συναιρούμενα , συναιρούμενα γὰρ μιμοῦνται τὴν ἰσοσύλλαβον κλίσιν , Δημοσθένης γὰρ Δημοσθένους |
| ε μεταβάλλειν , ὅπερ ἐστὶν ἄτοπον : τὰ γὰρ εἰς υς μονογενῆ , ὡς εἴρηται , τὸ υ θέλουσι φυλάττειν | ||
| τοῦ ἄνθρωπος ἢ μῦς : καὶ γὰρ ἐπὶ τούτου τὸ υς μέρος οὐχ ὡς συντεθὲν ἑτέρῳ τινὶ ἀπετέλεσε τὸ μῦς |
| ἐμίσουν , οὗτος δὲ οὐχ οὕτως , ἀλλὰ διακόψας τὴν συμπλοκὴν τῶν νοημάτων καὶ ἀποστήσας ἀπὸ τοῦ συνῆφθαι αὐτὸν αὐτῷ | ||
| δύο : φησὶ γὰρ ὅτι τῶν λεγομένων τὰ μὲν κατὰ συμπλοκὴν λέγεται τὰ δὲ ἄνευ συμπλοκῆς , καὶ τὰ μὲν |
| Ὃν τρόπον ἐπὶ τῶν ἀριθμῶν ἡ μετὰ τὸν δυϊκὸν αὔξησις πληθυντικὴ καλεῖται , Αἴας γὰρ καὶ Αἴαντε καὶ Αἴαντες , | ||
| ὦ βήματε . Πληθ . Τὰ βήματα : πᾶσα εὐθεῖα πληθυντικὴ τῶν οὐδετέρων εἰς α λήγει : εἰ δέ που |
| . . . + . ἄνωγε : τὸ θέμα , περισπωμένων : γίνεται δὲ παρὰ τὸ ἀνωγή , τοῦτο παρὰ | ||
| μικροῦ γράφονται , καὶ διὰ τοῦ ντ κλίνονται : τῶν περισπωμένων δὲ ἡ δεύτερα μόνη διὰ τοῦ ω μεγάλου : |
| τὰ γένη καὶ αἱ κτήσεις σημαίνονται : προτέτακται δὲ τῆς δοτικῆς , ὅτι πρὸς ὄνομα καὶ ῥῆμα κυρίως συντάσσεται , | ||
| ταύτης ἔχεσθαι τῆς συντάξεως . ὡς μὲν οὖν οὐ δύναται δοτικῆς εἶναι πτώσεως , προφανὲς ἐκ τοῦ σημαινομένου , καθὼς |
| τοῦ ἴσου γένηται ἡ μάχη . ἔστι δὲ καὶ ἀλλαγὴν πτώσεως νοῆσαι , ἀντὶ τοῦ αὐχένος ὄπισθεν . . , | ||
| ἐπακολουθοῦν αὐταῖς ἰδίωμα . . καὶ καθόλου πᾶσα ἀντωνυμία ὀρθῆς πτώσεως ἐγκλιτικῆς συντάξεως ἀπαράδεκτός ἐστιν , οὐ μόνον τῆς χρήσεως |
| ἢ ὅτι τὸ ἅπαξ βαρύνεται καὶ πέριξ , τῶν ἄλλων ὀξυνομένων οὐκ ἐπιρρήματα . Πρὸς οἷς καὶ δεδείξεται , ὅτι | ||
| καὶ Ξενοφῶν . εἴρηται ὡς ὀρθοτονουμένη περισπᾶται , τῶν συζύγων ὀξυνομένων . Αἰολεῖς σὺν τῷ ϝ : φαίνεταί ϝοι κῆνος |
| δεξιὸν κατ ' ὦμον : δύο γάρ εἰσιν ἐνταῦθα ἰωνικαὶ συζυγίαι καὶ μετὰ ταῦτα τὸ ἰθυφαλλικὸν καλούμενον μέτρον ἐκ τριῶν | ||
| διάλεκτον ἀναγκαίοις , γλώττῃ καὶ φάρυγγι καὶ λάρυγγι , καὶ συζυγίαι τρεῖς εἰσιν ἀδενωδῶν σωμάτων ἐπιτήδειον ὑγρότητα παρασκευάζουσαι , ἀλλ |
| : εἰ ἀπεβλήθη οὖν τὸ ο καὶ ἐφυλάχθη ἡ υι δίφθογγος , εὑρίσκετο μετὰ τὴν υι δίφθογγον σύμφωνον ἐπιφερόμενον τὸ | ||
| , ἐπειδὴ καὶ τοῦτο ἥμισυ ἔχει χρόνου , ἀναπληροῦται ἡ δίφθογγος καὶ τελεία μακρὰ γίνεται καὶ καταβιβάζει τὸν τόνον , |
| σεσημειωμένων , ὅτι τὰ εἰς ΟΣ λήγοντα μονοσύλλαβα κατὰ τὴν γενικὴν , τὰ μὲν ὀξύτονα , ἐὰν διὰ συμφώνων κλίνοιντο | ||
| αἱ πτώσεις : ὀρθὴν γὰρ καὶ αἰτιατικὴν ὁμοῦ λέγομεν καὶ γενικὴν καὶ δοτικὴν πάλιν ὁμοῦ . Καὶ ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι |
| συνέχειαν τῆς φωνῆς ὡς ἄχρηστον περιεφρόνησε , τὴν δὲ μείζω διέχειαν ὡς ἄπειρον ἀποδοκιμάσασα συμμέτρῳ διαστάσει τὴν μελῳδίαν ὑπεστήσατο . | ||
| ὃς πρὸς ἀμφοτέρους τὸν ἡμιόλιον σώζει λόγον , καὶ μεταξὺ διέχειαν τοῦ ιϚ καὶ τοῦ δ ἐστιν ὁ η , |
| αἶ αἶ αἶ ] Τὰ εἰς αι λήγοντα ἐπιρρήματα θρηνητικὰ περισπῶνται , πλὴν τοῦ βαβαί καὶ οὐαί . τὸ δὲ | ||
| ὅτι τὰ εἰς ους λήγοντα ὀνόματα εἰ μὲν ὦσιν ἁπλᾶ περισπῶνται , οἷον βοῦς νοῦς χροῦς χοῦς χνοῦς ῥοῦς χαλκοῦς |
| παρ ' οὐδετέρου ἐστὶ συντεθειμένον καὶ ὅμως οὐκ ἔχει εἰς ους τὴν γενικήν , ἀλλ ' εἰς τὴν ου δίφθογγον | ||
| ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ τῶν κυρίων τῶν εἰς ης εἰς ους ἐχόντων τὴν γενικὴν εἰς ν ποιοῦσι τὴν αἰτιατικὴν καὶ |
| αὶ οὐδ ' ὅτι σύνθετόν ἐστιν ἀναπέμπει [ ] τὴν προσῳδίαν κατεχομένην ὑπὸ [ τῆς ] γραφῆς : ὅτε γοῦν | ||
| ἕστηκεν ἄρα τὸ ζῷον λογικὸν ἐπιστήμης δεκτικόν . παρὰ τὴν προσῳδίαν τοῦτοἆρ . ' οὐχὶ † ὁ ἀβρααμ ' † |
| καὶ φιλίαν ἐν τῷ κόσμῳ , κατὰ δέ τινα ἀσυμπαθῆ κρᾶσιν ἐπὶ τῶν μερῶν τὰ τοιαῦτα συμβαίνει , ἢ εἰ | ||
| τὸ γὰρ ἀδελφιδοῦς καὶ θυγατριδοῦς περισπῶνται : τὸ ἱερεύς ἱρεύς κρᾶσιν ἀναδεξάμενον τοῦ ι καὶ ε εἰς ι μακρὸν καὶ |
| καὶ ἡ ἠώς : ἰδοὺ γὰρ ἐπὶ τούτων αἱ ἑνικαὶ αἰτιατικαὶ εἰς α λήγουσιν , οἷον τὴν Λητόα καὶ Σαπφόα | ||
| αἰτιατικὴ εἰς ν λήγει : αἱ γὰρ εἰς α λήγουσαι αἰτιατικαὶ διαιροῦνται , Δημοσθένεα , Δημοσθένη γὰρ καὶ Διογένη . |
| δὲ ὀξύνονται : ἐμός σός ἑός . Πᾶσα πρόθεσις ὀξύνεται δισύλλαβος : ἀνά κατά διά μετά παρά ἀντί ἐπί περί | ||
| διὰ τί οὐ κλίνεται θριχός ; ἐπειδὴ οὐδέποτε εὑρίσκεται λέξις δισύλλαβος ἐν χρήσει ἀρχομένη ἀπὸ δύο δασέων : τοῦ γὰρ |
| τὸ καλῶς τῷ καλός παράκειταιΤοῖς ; δὴ τοιούτοις συμπαράκειται ἐπιρρήματα ὀξυνόμενα , εἰς α λήγοντα , πυκνός πυκνῶς πυκνά , | ||
| ] βαρύνεται : Ἕρμων Σάλμων Τίμων Σίμων . τὰ μέντοι ὀξυνόμενα τοπικά ἐστιν , ἢ ἐπὶ καιροῦ λαμβάνεται , ἢ |
| αὐτοῦ στοιχεῖον ἓν τῶν φωνηέντων τὸ ε καὶ παράκειται ἑτέρῳ φωνήεντι τῷ ι : εἰς τοῦτο γὰρ ἔληγε τὸ πρὸ | ||
| μακρὸν καὶ ἡ συναπτομένη ταύτῃ τρισὶ μηκυνομένη γράμμασιν ἀφώνῳ καὶ φωνήεντι μακρῶς λεγομένῳ καὶ ἡμιφώνῳ : διερεισμός τε οὖν γέγονε |
| συγγενῆ τῶν θνητῶν πλάνην , ἀπατῷτο ἂν ἴσως περὶ τὴν ποσότητα τῆς ὕλης , ὅποτε τεχνιτεύοι : τότε μὲν ὡς | ||
| περιεχούσης . ἓξ δὲ σημαινόμενα τοῦ ἔχειν : λεγόμεθα γὰρ ποσότητα ἔχειν , ὡς δίπηχυ ἢ τρίπηχυ μέγεθος , λεγόμεθα |
| . Τὰ διὰ τοῦ ωλη ὀξύτονα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς ἀπὸ ῥημάτων γινόμενα διὰ τοῦ ω μεγάλου γράφονται : οἷον , | ||
| ἁγίῳ ἀνδρὶ ἐν λόγοις ἐκολάκευσέ με , μετὰ δόλου διὰ ῥημάτων ἐπαινοῦσα τὴν σωφροσύνην μου ἐνώπιον τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς , |
| . τύπτοις : πᾶν ῥῆμα εἰς μι λῆγον τροπῇ τῆς μι εἰς ς τὸ δεύτερον ποιεῖ , λέγοιμι λέγοις , | ||
| τὸ ω εἰς η ποιοῦσι ῥήματα εἰς μι πλεονασμῷ τῆς μι συλλαβῆς ἐπὶ τέλους : οὕτω φασὶ καὶ ἀπὸ τοῦ |
| ἐκφωνούμενον λήγουσα τροπῇ τοῦ ι εἰς ε τὴν εὐθεῖαν τῶν δυϊκῶν ποιεῖ , βοΐ βόε . τοῖν Αἰάντοιν : πᾶσα | ||
| τρεῖς ἑνικῶν : ἐγώ , σύ , ἴ , τρεῖς δυϊκῶν , νῶϊ , σφῶϊ , σφῶε , τρεῖς πληθυντικῶν |
| τρίτα τῆς δευτέρας καὶ τρίτης συζυγίας τῶν δευτέρων καὶ τρίτων ὁριστικῶν τῶν αὐτῶν συζυγιῶν , καθάπερ διεφώνησαν τὰ ἄλλα ὑποτακτικά | ||
| τῇ παραληγούσῃ : γίνονται δὲ τὰ παθητικὰ εὐκτικὰ ἀπὸ τῶν ὁριστικῶν παθητικῶν τροπῇ τῆς μαι εἰς μην : ἐὰν οὖν |
| ιβʹ : τὸ ιηʹ ὅμοιον τῷ ιϘʹ : τὸ γὰρ θι κοινή ἐστι συλλαβὴ ὡς λῆγον εἰς μέρος λόγου . | ||
| στοιχεῖα τέμνεται εἰς τὸ Ζ καὶ Η , ἡ δὲ θι εἰς τὸ Θ καὶ Ι . Ὁ μὲν οὖν |
| εἴρηται ἐν τοῖς προδιειλεγμένοις . Ἀλλὰ μὴν καὶ αἱ γένους παραστατικαὶ κατὰ πᾶσαν πτῶσιν , ὑποστελλομένης τῆς αὐτός κατ ' | ||
| ἑνικαὶ κατὰ τὸ ἐντὸς πρόσωπον , διὰ τοῦ σφ πλήθους παραστατικαὶ γίνονται κατὰ τὸν κτήτορα παρὰ Δωριεῦσιν , ὅς σφός |
| ὅτι μὴ μόνον τὰ ἀναδεχόμενα εἴη τοπικά , ἅπερ ἀπὸ πρωτοτύπων πάλιν ἐπιρρημάτων ἐστί , ποιεῖται δὲ διττὴν τὴν ἐπίτασιν | ||
| κτητικῆς , τῇ δὲ ἐμεῦ καὶ ταῖς συζύγοις ἀντὶ τῶν πρωτοτύπων μόνων , πατρὸς ἐμοῦ κλέος εὐρὺ μετέρχομαι : ἐπὶ |
| νῦν πολλὴ χρεία . Ἡ δὲ δαϲεῖα τίθεται εἰϲ γράμμα φωνῆεν δαϲυνόμενον , οἷον ἡμέρα ὥρα καὶ εἰϲ τὰ ὅμοια | ||
| παραλῆγον φωνῆεν εἰς ε μεταβάλλειν : ἀλλὰ μὴν τὸ παραλῆγον φωνῆεν εἰς ε μεταβληθῆναι οὐ δύναται : τὰ γὰρ μεταβαλλόμενα |
| Δῖος . τὸ ἐπίθετον κτητικῷ τύπῳ , ἀπὸ τῆς Διὸς γενικῆς δίϊος ἐστὶ , καὶ συναλοιφῇ δῖος . διὸ καὶ | ||
| ὧδέ φησι ‚ τὰ εἰς εύς λήγοντα παρώνυμα οὐδέποτε τῆς γενικῆς τοῦ πρωτοτύπου μιᾷ πλεονάζει . ὁ γοῦν Φωκαεύς οὐ |
| μετάληψις διπλῆ ἐμπεσεῖται . καὶ ὁ μὲν ἀποκήρυκτος πρὸς τὴν τοπικὴν καταδρομὴν παραγραφικῶς χρήσεται αὐτῇ . ἐρεῖ γὰρ ὡς εἰ | ||
| τοῦ τρόπου καὶ τοῦ χαρακτῆρος ἀρχαϊκὸς ὢν καὶ περιτρέχων τὴν τοπικὴν Δήλου καὶ † Λέρου ἱστορίαν . . . . |
| Χ οὔτε κατὰ τὴν ποσότητα τῶν συλλαβῶν οὔτε κατὰ τὴν κατάληξιν ἔχουσι συγγένειαν πρὸς τὸ Η . Μετὰ δὲ τὸ | ||
| κάρδοπος : οἷον τὸ αὐτὸ γένος . σημαίνει δὲ τὴν κατάληξιν . ταὐτὸν δύναταί σοι κάρδοπος : δοκεῖ σοι ὁμοιοκατάληκτον |
| συναιρούμενα κατὰ τὴν γενικὴν προσθέσει τοῦ ι τὴν δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν ποιεῖ . τοὺς ἅλας , ὦ ἅλες . Ἑνικά | ||
| τὸ λελάμπρυνται τρίτον πρόσωπον τῶν ἑνικῶν ὁμόφωνον τῷ τρίτῳ τῶν πληθυντικῶν ὡς τὸ ἐξήρανται , καὶ κατῄσχυνται , καὶ ὅσα |
| τῷ κανόνι : ὁ γὰρ κανὼν περὶ τῶν εἰς ας ἀρσενικῶν , ὡς εἴρηται , διαλαμβάνει καὶ περὶ τῶν ἐχόντων | ||
| τὴν ει δίφθογγον κίρναται : τὸ γὰρ ι εὑρίσκεται τελικὸν ἀρσενικῶν ὀνομάτων : οἷον , ὅμηροι : ἄνθρωποι : εἰς |
| ἀληθὴς ἢ ἡ ἀπόφασις αἱ ἀντιφατικῶς ἀντικείμεναι , ἀντιφατικῶς δὲ ἀντίκεινται τὸ Α τῷ Β καὶ ἔτι τὸ Γ τῷ | ||
| ἐῴκει λέγειν ἀνωτέρω . διὰ τοῦτό φησιν ὅτι ὅταν οὕτως ἀντίκεινται αἱ τὸ γένος διαιροῦσαι διαφοραί , ὡς μὴ εἶναί |
| φασίν , ἐκφερόμεναι ἀντωνυμίαι τρίτου καθεστᾶσιν , ὥσπερ ἅπασαι αἱ πληθυντικαὶ καὶ πᾶσαι αἱ δυϊκαί , δῆλον ὡς αἱ κατὰ | ||
| ἀπὸ τοῦ κάνεον κάνεα , αἱ δὲ κατὰ κρᾶσιν εὐθεῖαι πληθυντικαὶ ἀπὸ τῆς κατὰ κρᾶσιν εὐθείας τῶν ἑνικῶν εἰσιν , |
| . Ἢν δὲ ὁ γόνος ἀποῤῥέῃ διιπετὴς , καὶ μὴ λήγῃ , οὐ μίσγεται ἀσπασίως τῷ ἀνδρὶ , οὐδὲ κυΐσκεται | ||
| τοῖς ἀνοιδοῦσιν αἰφνιδίως ἐκ τῆς θαλάττης ὄγκοις : ἐπὰν δὲ λήγῃ τὰ τῆς τροφῆς , μυρία μὲν ἀναδέχονται πάθη , |
| . ἀπολείψεσθ ' . “ ἀπολήψεσθαι ” γρ . καὶ δίφθογγον : καὶ εἰ οὕτως , νοεῖται ἀντὶ τοῦ “ | ||
| παρὰ δὲ τοῖς Δωριεῦσι καὶ τοῖς Ἴωσιν εἰς τὴν ευ δίφθογγον , οἷον Ἰδομενέος Ἰδομενεῦς , Ν Ἰδομενεῦς δ ' |
| , ἐὰν λέγωσιν . . ὁμοφωνεῖ δὲ ἁπάντοτε κατὰ δευτέραν συζυγίαν τῶν περισπωμένων , ἐπί τε πρώτων προσώπων τῶν κατ | ||
| διποδίαν ἰαμβικὴν καθαρὰν καὶ τὴν ἑπτάσημον , σπανίως δὲ καὶ συζυγίαν [ καὶ ] τὴν ἰσόχρονον αὐτῷ : ἄρχεται δ |
| ἡ τύψις . Διὰ τοῦτο καὶ ἐκ τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου κανονίζεται ὁ τοιοῦτος χρόνος , διότι ὥσπερ ἐκεῖνος παρακειμένην ἔχει | ||
| πρώτης τῶν περισπωμένων εὑρίσκεται . Ἡ δὲ δευτέρα τὸ ἵστημι κανονίζεται μὲν ὁμοίως τῇ πρώτῃ , γεννᾶται δὲ ἀπὸ τῆς |
| ἀνθρώπεια ἴχνη , πότερον ἑνὸς ἢ πλειόνων : αἱ δὲ ἀντωνυμίαι οὔποτε . αἴτιον δὲ οὐκ ἄλλο ἐστὶ τῆς ἀμφιβολίας | ||
| τινα λόγον ἔχουσιν , ἀλλὰ τὸν περί τινος . Αἱ ἀντωνυμίαι οὔτε ἀντὶ τῶν προσηγορικῶν ὀνομάτων , οὔτε ἀντὶ ἐπιθετικῶν |
| διὰ τοῦ τος κλίνονται . Ὅσα δὲ σύνθετά εἰσιν ἀπὸ οὐδετέρων ὀνομάτων ληγόντων εἰς ος , ἐκεῖνα διὰ τοῦ εος | ||
| ἡττῶνται , ἡμεῖς δὲ μεθ ' ἑκατέρων νικῶντες μετ ' οὐδετέρων ἡττώμεθα . τοσοῦτον γὰρ διέχομεν λιμένων , ὅσον ἡμᾶς |
| , τῶν μὲν ὡρισμένων εἰς τὸ ἔστι , τῶν δὲ ἀορίστων εἰς τὸ οὐκ ἔστιν , οἷον τρέχειτρέχων ἐστίν , | ||
| παντελῶς ἀκατάσκευα καταλέλοιπεν ἡ τέχνη , ἀλλὰ τῆς μὲν τῶν ἀορίστων ἐξετάσεως τρεῖς ἡμῖν παραδέδωκε μεθόδους : ἢ γὰρ κατασκευαστικοὺς |
| διδείσκω : καὶ ἐπεὶ πρὸ τοῦ σκ ἐν ἁπλῇ καὶ ἀκινήτῳ λέξει ἡ ει δίφθογγος οὐκ ἔστιν , ὑπέρθεσις γίνεται | ||
| ' ἐνέργειαν ἡ ἐπιστήμη , ἀλλ ' οὖν ἐν τῷ ἀκινήτῳ αἰτίῳ ἦν ἡ τῶν πραγμάτων ἐπιστήμη καὶ πρὸ τοῦ |
| οἰκείοις μέρεσι κατὰ καιροὺς γινομένων ἐπισημασιῶν , κατὰ μὲν τὰς συζυγίας ἡλίου καὶ σελήνης τῶν ἐκλειπτικῶν , κατὰ δὲ τὰς | ||
| συζυγίας προηγοῦνται τοῦ β καὶ τοῦ π τῆς πρώτης ὄντα συζυγίας , ὅπερ ἄτοπον . ὡς γὰρ προείρηται τὰ τῆς |
| τὰ εἰς ων σύνθετα διὰ τοῦ ο ἔχοντα τὴν κλητικὴν ἀναβιβάζουσι τὸν τόνον καὶ προπαροξύνονται , οἷον Ἀγαμέμνων Ἀγάμεμνον , | ||
| κατὰ συνήθειαν : προκοιτών προπυλών προθυρών . τὰ δὲ ἄλλα ἀναβιβάζουσι τὸν τόνον , οἷον : βαθυλείμων ἀχίτων αὐτόχθων . |
| καὶ αἱ ἄλλαι ἐγκλίσεις : ἀλλ ' ἀπὸ τῶν ἰδίων μετοχῶν : τὸ γὰρ τύπτοιμι ὁ εὐκτικὸς ἐνεστὼς οὐκ ἀπὸ | ||
| σύνταξις , καθ ' ὃν ἐπεδείξαμεν λόγον ἐν τῷ περὶ μετοχῶν . μετὰ μὲν οὖν κυρίων , ἡνίκα οὕτω φαμέν |
| , ἐξ οὗ καὶ τὸ διαιρῶ συντάσσεται μετὰ γενικῆς καὶ αἰτιατικῆς . αἱρῶ , τὸ καταλαμβάνω . ἔστι καὶ αἴρω | ||
| ὅτι παραλέλειπται πρόθεσις ἡ ἐπί καὶ ἡ γενικὴ ἀντὶ τῆς αἰτιατικῆς κεῖται : τὸ γὰρ ὅλον ἀντὶ τοῦ ἐπ ' |
| ὅτι ἐνταῦθα οὐ συναιρεῖται ὡς Λητόϊ Λητοῖ , ἐπειδὴ οὐδέποτε δοτικὴ ἑνικῶν μονοσύλλαβος ἐκφωνεῖ τὸ ι , οἷον τῷ νῷ | ||
| : τοῖς σωλῆσι , τοῖς ποιμέσιν . Ἰστέον ὅτι ἡ δοτικὴ τῶν πληθυντικῶν ἀπὸ τῆς δοτικῆς τῶν ἑνικῶν γίνεται ἐνταῦθα |
| λέγειν . εἰ δέ τί ποτε καὶ κατὰ τὰς ἄλλας ἐγκλίσεις ὑποκείμενον γίνεται , καθάπερ τὸ ὑγιαίνω ἐν τῷ τὸ | ||
| γράφει κατηγόρημα ἢ σύμβαμα , καὶ ἔτι τὰς ἀπὸ τούτων ἐγκλίσεις . . Διὰ τοῦτο καὶ ὡς ἐπὶ γενικὸν ὄνομα |