διά τε ἄλλα καὶ ἐπειδὴ συνέστηκεν ἐκ τοῦ στοιχειωδεστάτου καὶ πρεσβυτάτου τῶν ἐν οὐσίαις εἰδῶν παραλαμβανομένων , ὥς φασιν οἱ | ||
ἡ δὲ τὸν τῆς Ἐριφύλης περιθεμένη τῆς οἰκίας ὑπὸ τοῦ πρεσβυτάτου τῶν υἱῶν ὑπὸ μανίας ἐμπυρισθείσης μετὰ ταύτης ζῶσα κατεφλέχθη |
ἐκ τῶν παρὰ Σώφρονι Ἴσθμια Θεωμένων καὶ κεχωρισμένον ἐστὶ τοῦ ποιητικοῦ προσώπου . ἔθος δὲ εἶχον οἱ κατ ' Ἀλεξάνδρειαν | ||
ποιοῦν εἶναι τὸ μάλιστα αἴτιον , καὶ τὸ ποιοῦν τοῦ ποιητικοῦ αἰτίου ὀνόματι διαφέρει μόνον . ὅσα οὖν τὰ ποιοῦντα |
ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος τεταγμένος καὶ τὴν μάχην ἐπὶ τοῦ κρατίστου θηρίου ποιούμενος ἐπήγαγε καταπληκτικῶς ἐπὶ τὴν βασίλισσαν κατ ' | ||
φράσον . Ἀκάνθιος . εἶτα πρὸς θεῶν οἴνου πολίτης ὢν κρατίστου στρυφνὸς εἶ , καὶ τοὔνομ ' αὐτὸ τῆς πατρίδος |
ἀστρονομοῦντος ἔλαβε τὰς ἀρχάς , ὁ δὲ ἀστρονόμος παρὰ τοῦ φυσικοῦ , τὸν αὐτὸν τρόπον χρὴ καὶ τὸν γεωγράφον παρὰ | ||
ἐπιθέσεως δὲ καὶ ἀντεπιθέσεως πειρατικῆς Γάδ , Ἀσὴρ δὲ τοῦ φυσικοῦ πλούτουμακαρισμὸς γὰρ ἑρμηνεύεται , ἐπειδὴ μακάριον κτῆμα νενόμισται πλοῦτος |
σήμερον δύο παίδων βασιλικῶν καὶ ὡραίων καὶ νεανίδων δύο , γένους μὲν τοῦ πρώτου , εἴδους δὲ τοῦ ἀπαραμίλλου καὶ | ||
τῆς τε γὰρ ἀποδείξεως γένος ὁ συλλογισμός , τοῦ δὲ γένους μὴ ὄντος οὐδὲ τὸ εἶδός ἐστιν , ὥστε μὴ |
; τάχα μέντοι τάχα καὶ τῶν ἡλικιῶν ἑκάστη παραχωροῦσα τοῦ κράτους τῇ μεθ ' ἑαυτὴν προαποθνῄσκει , τῆς φύσεως ἡμᾶς | ||
παραταξαμένῳ καὶ προθύμως ἀνταγωνισαμένῳ μετὰ τὴν πρώτην ὁρμὴν ἀφίσταται τοῦ κράτους τοῦ αἵματος αὐτῷ πηγνυμένου , καὶ παρειμένος ὤκιστα εἶτα |
αὐταῖς λέξεσιν ὑποτάξω . πάντα δὲ ἀστέρα ἢ ἐπὶ τοῦ ἰδίου τόπου ἐπιπαρόντα ἢ καὶ ἐπὶ τῶν τετραγώνων ὄντα , | ||
Τρίτον δὲ ἴδιον τῆς ποιότητος τὸ ἀπογεννώμενον ἐκ τοῦ πρώτου ἰδίου , τοῦ ἐπιδέχεσθαι τὰ ἐναντία , τὸ ἐπιδέχεσθαι τὸ |
ἐπιδέχεται τὸ ἕβδομον : διὰ τοῦτο πολυπλασιάζω αὐτὸν τῇ τοῦ ἐσχάτου προσληφθέντος εἰς τὴν σωρείαν ποσότητι καὶ ἀποβαίνει μοι ὁ | ||
μυθικῶν τῆς ἱστορίας , κάτεισι δὲ μέχρι τῆς τελευτῆς τοῦ ἐσχάτου Νικομήδους , ὃς τελευτῶν τὴν βασιλείαν Ῥωμαίοις κατὰ διαθήκας |
νόμους ἔθετο διὰ Χαρώνδα τε τοῦ Καταναίου καὶ Ζαλεύκου τοῦ Λοκροῦ , δι ' ὧν ἀξιοζήλωτοι τοῖς περιοίκοις ἄχρι πολλοῦ | ||
γε προσφέρεσθαι . „ . . . . . Σθενίδα Λοκροῦ Πυθαγορείου Περὶ βασιλείας . Χρὴ τὸν βασιλέα σοφὸν ἦμεν |
εἶναι δὲ τὸν Ὄλυμπον τοῦτόν φασιν ἕνα τῶν ἀπὸ τοῦ πρώτου Ὀλύμπου τοῦ Μαρσύου μαθητοῦ , πεποιηκότος εἰς τοὺς θεοὺς | ||
συγκαταθέσεις . χαρίζομαί σοι ταῦτα πάντα . στῶμεν ἐπὶ τοῦ πρώτου καὶ σχεδὸν αἰσθητὴν παρέχοντος τὴν ἀπόδειξιν τοῦ μὴ ἐφαρμόζειν |
καὶ πάλιν ταυτὸν μέσον ὃ μέσον ἐστὶ τοῦ τε ἀμερίστου ταυτοῦ καὶ τοῦ περὶ τὰ σώματα μεριστοῦ ταυτοῦ : ὁμοίως | ||
λέγειν τὸ νοερὸν τῆς ψυχῆς , τουτέστι τὸν νοῦν , ταυτοῦ δὲ κύκλον καὶ ἀμείνονα ἵππον λέγειν τὴν διανοητικὴν ψυχὴν |
: τὰ μέντοι ἄλλα καὶ πιστεύεται γεγονέναι καὶ ἀπήλλακται τοῦ μυθικοῦ , διόπερ οὐδὲ ὁμοίως τοῖς φύσει μυθικοῖς μετέχει τῆς | ||
ἐκείνη ἀνεπιλήπτως . ἀνάγκη γὰρ ἀπὸ τοῦ παραδείγματος ἢ τοῦ μυθικοῦ ἢ τοῦ ἱστορικοῦ μεταβαίνοντα εἰς τὸ ἴδιον πρᾶγμα τὸ |
τε ἐξ Ἑλλήνων , Πολέμων , φημὶ , καὶ Ἀπίων Ποσειδωνίου καὶ Ἡρόδοτος τὴν ἐξ Αἰγύπτου πορείαν τοῦ Ἰσραὴλ κατὰ | ||
περὶ τὸν ὀδόντα . Τοῦτον τὸν λόγον Ἱπποκράτης μὲν ἐπὶ Ποσειδωνίου ἔγραψεν , ἔξεστι δὲ αὐτὸν λαβεῖν καθόλου , ὅτι |
ἱδρῶτα κομίσαιμι . μετ ' ἐκείνας τὰς ταφὰς καὶ τὴν Εὐσεβίου γε τοῦ πρὸ ἀμφοῖν ἀπελθόντος ἦν μὲν γὰρ καὶ | ||
μένει τοίνυν εἴσω θυρῶν . παρακλήσεις δὲ πρὸς ἡμᾶς ὑπὲρ Εὐσεβίου ποιούμενος καὶ παρ ' ἡμῶν ἴσως αὐτὸς ἀξιώσεις ὑπὲρ |
ταῦτα ἕτεροί τινες τὰ ψηφίσματα ἐπιψηφίζουσιν , οὐκ ἐκ τοῦ δικαιοτάτου τρόπου λαχόντες προεδρεύειν , ἀλλ ' ἐκ παρασκευῆς καθεζόμενοι | ||
καὶ πόρων καὶ δυνάμεων , ὧν συνήγαγεν αὐτοῖς ἐκ τοῦ δικαιοτάτου , ἰδίᾳ που τοῦ λόγου λέγων ταῦτα καὶ πρὶν |
τῶν σίλλων Ἀρίστωνά φησι τὸν Χῖον , Ζήνωνος δὲ τοῦ Κιτιέως γνώριμον , κόλακα γενέσθαι Περσαίου τοῦ φιλοσόφου , ὅτι | ||
ἀσθένειαν ἐμφαίνει τῆς ἑαυτοῦ γνώμης : ᾗ τοῦ Ζήνωνος τοῦ Κιτιέως γνώριμος γενόμενος Ἀθήνησι τῶν μὲν ἐκεῖνον διαδεξαμένων οὐδενὸς μέμνηται |
τοῦ αἰτίου , καὶ περὶ τοῦ ποιητικοῦ αἰτίου καὶ τοῦ τελικοῦ † ἑκάστου κατὰ τὴν ὑποβεβλημένην αὐτοῖς ὕλην : περὶ | ||
εἴρηται ἐν τῇ Φυσικῇ . λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ τελικοῦ αἰτίου : ἕκαστον γὰρ ἐπὶ τὸ οἰκεῖον τέλος ἐπείγεται |
δὲ τοῦ παρόντος βιβλίου τὸ ἐπάγγελμα : διαφέρει δὲ τοῦ εἴδους τῆς ῥητορικῆς τὸ ὁμώνυμον εἶδος , ὅ ἐστιν ἡ | ||
ἐνταῦθα οὐ τὴν τοῦ συμφέροντος φύσιν ὑπογράφομεν , ὥστε συμβουλευτικοῦ εἴδους τὸν μῦθον εἶναι , ἀλλὰ τὴν ἀλήθειαν . γυμνάζει |
τε ὄντων καὶ τῶν μελλόντων , τοῦ τε ἡγεμόνος καὶ αἰτίου πατέρα κύριον ἐπομνύντας , ὅν , ἂν ὄντως φιλοσοφῶμεν | ||
ὡς ἀποτέλεσμα καταλαμβάνωμεν . ἀλλ ' οὐδὲ τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ αἰτίου ὡς ἀποτέλεσμα αὐτοῦ καταλαβεῖν δυνάμεθα , ἐὰν μὴ καταλάβωμεν |
προοιμίου , τί τέ ἐστι προοίμιον , ὅτι ἀρχὴ τοῦ σύμπαντος λόγου , καὶ πόθεν λαμβάνεται προοίμιον , ὅτι ἢ | ||
πανούργοις , πλειστηριάζειν τε καὶ ὑπωνεῖσθαι , ἀποστερεῖν δὲ τοῦ σύμπαντος , καταδεῖν τε ἐν ἀφύκτοις ἄρκυσι τοὺς πρατῆρας , |
, τοῦ δὲ ἔρωτος αὐτοῦ τὸ παρηρεθισμένον εἰς τὴν τοῦ νοητοῦ κάλλους ἀπόλαυσιν ἄλλῃ δὲ οὐδαμοῦ ἀποπλανώμενον . , . | ||
. Ταῦτα δὲ πάντα τοῦ ἐγκρατοῦς ἐστι καὶ ἐφιεμένου τοῦ νοητοῦ , τὸ πάσας τὰς δυνάμεις ἑαυτοῦ εἰς ἑαυτὸν ἑλκύσαι |
ψυχῆς γένος ἕτερον εἶναι τοῦτο , καθάπερ τὸ ἀίδιον τοῦ φθαρτοῦ . ἐπεὶ καὶ ὅταν λέγῃ , τοῦτ ' ἐστὶ | ||
: πολλῷ ἄρα μειζόνως πρὸ τοῦ ἄλλως ἀϊδίου : τοῦ φθαρτοῦ ἄρα πορρωτάτω διέστηκεν : οὐκ ἄρα τὸ ἓν ἑκάστῳ |
παραδιδόναι . . καὶ μὴν περὶ τοῦ γε ἔτους τοῦ ἑβδόμου ῥᾴδιον ὡσαύτως λέγειν , οὐ μὴν ταὐτὸν ἴσως . | ||
. ἀπέθανε δὲ βασιλεύσας ἔτη τε ἓξ καὶ ἐκ τοῦ ἑβδόμου μῆνας ἐπιλαβὼν οὐ πολλούς . τοῖς δὲ Μεσσηνίοις ἀπεγνωκέναι |
μάχεται πρὸς αὐτούς . ἰστέον ὅτι πολλή ἐστι διαφορὰ τοῦ διαλελυμένου καὶ τοῦ συνθέτου : “ μέγας ” μὲν “ | ||
ψυχήν . ἰστέον δὲ ὅτι πολλή ἐστιν ἡ διαφορὰ τοῦ διαλελυμένου καὶ τοῦ συνθέτου . μέγας μὲν θυμὸς τὸ πολὺ |
φλεγμονῆϲ ἐν ὀφθαλμοῖϲ Γαληνοῦ . φλεγμονῆϲ δὲ ἐπιπολαίου γενομένηϲ τοῦ ἐπιπεφυκότοϲ ὑμένοϲ , ὀδύνηϲ ϲφοδρᾶϲ μὴ παρούϲηϲ , ἀποκρουϲτικὰ παραληπτέον | ||
ὁτὲ δὲ ἐξ ἐπιφορᾶϲ ὑγρῶν ἢ ἀναβρώϲεωϲ , εἴτε τοῦ ἐπιπεφυκότοϲ ὑμένοϲ εἴτε τοῦ κερατοειδοῦϲ ἢ τῶν βλεφάρων ἢ τῶν |
τὸ τοιοῦτον ἐπιτηδείων ἁπλῶν φθεγμάτων , οὕτως ἄρχεται ταῖς τοῦ ἐνδιαθέτου ἐπιβάλλειν διαρθρώσεσιν , καθὸ λογικὸν ἤδη ὑπάρχει ζῶον , | ||
βαρύτητος διὰ τὴν εἰρωνείαν εἰσαχθὲν ἔχει μὲν οὐκ ὀλίγον τοῦ ἐνδιαθέτου κατὰ τὸ τῆς λέξεως σχῆμα , τὸ δὲ ὅλον |
ἐμποδὼν οὐχ ὁρᾷ ὡς καὶ ἐν Θεαιτήτῳ εἶπε περὶ τοῦ κορυφαίου : οὗτοι οὖν οἱ ἄνθρωποι τῶν αἰσθητῶν καταφρονήσαντες ἀνήχθησαν | ||
ἕκαστος δὲ τόνος ἐκ πεντεκαίδεκα λίνων , ἀπὸ δὲ τοῦ κορυφαίου τὸ μέγεθος δεχάμματοι , τὸ δὲ βάθος τῶν βρόχων |
καὶ ἀναγκαῖα ἔχειν τὰ τοῖς τεθειμένοις ἑπόμενα , τοῦ δὲ λογιστικοῦ τὸ ἐξ ἐνδεχομένων καὶ ἐνδεχόμενα , δῆλον ὅτι διάφοροι | ||
δὲ ὑπὸ πόνων . ] Ἀφροσύνη δέ ἐστι κακία τοῦ λογιστικοῦ αἰτία τοῦ ζῆν κακῶς . ἔργα δὲ αὐτῆς : |
, ὅπως ἀπὸ τῶν διεζευγμένων ποιήσωσιν ἐφεξῆς τρία τετράχορδα , συστήματος ὀνόματι περιέλαβον τὸ συνημμένον , ἵν ' ἔχωσι πρόχειρον | ||
ἐπὶ τῷ τέλει τῆς μὲν στροφῆς κορωνίς . τοῦ δὲ συστήματος παράγραφος . 〛 τῶν μέχρι νῦν ὄντων ποιητῶν . |
μετάστασιν δίδου . Γνώμη γὰρ εἴ τις κἀπ ' ἐμοῦ νεωτέρου πρόσεστι , φήμ ' ἔγωγε πρεσβεύειν πολὺ φῦναι τὸν | ||
τοῦ χαμᾶθεν , τὸν ἀγένητον ἀπὸ τοῦ γενητοῦ , τοῦ νεωτέρου μὲν οὐρανοῦ καὶ γῆς , νεωτέρου δὲ Κρητῶν , |
οὔτε εἰς ἀνομοιομερῆ διὰ τὴν αἰτίαν τὴν εἰρημένην περὶ τοῦ φυσιολογικοῦ , μαθηματικοῦ , θεολογικοῦ : καὶ γὰρ ταῦτα , | ||
καὶ τοῦ φυσιολογικοῦ καὶ τοῦ θεολογικοῦ μετέχει , καὶ τοῦ φυσιολογικοῦ μὲν ὡς ἐπὶ ἐνύλων τοῦ θεολογικοῦ δὲ ὡς ἐπὶ |
πλασματικὰ πολλὰ συλλέξας καὶ διάφορα ἕτερα εἰς τὸ τέλος τοῦ ἕκτου λόγου καταντήσεις . . Δημοσθένου ] | κατὰ [ | ||
οὐ πολλοῦ χρόνου ἐπὶ μέγα ἐχώρησαν δυνάμεως . Τέλος τοῦ ἕκτου λόγου Νικολάου Δαμασκηνοῦ . . . : Ὅτι Κύψελος |
Καινοῖ τῆς Κρήτης ἐκ Διὸς καὶ Κάρμης τῆς Εὐβούλου τοῦ γεννηθέντος ἐκ Δήμητρος : ταύτην δ ' εὑρέτιν γενομένην δικτύων | ||
πρὸς τὴν δύσιν κειμένων : ὅπου καὶ τοῦ ἐν Θήβῃ γεννηθέντος Διονύσου αἱ στῆλαι περὶ τὰ ἔσχατα τοῦ ὠκεανοῦ ἵστανται |
, ἰδίᾳ λεγόμενον , πάλιν πρὸς ἀπαρτισμὸν τοῦ ῥήματος τοῦ λεγομένου παραλαμβάνεται : πρὸς γὰρ τὴν ἔγραψας ; φωνὴν φαμὲν | ||
περὶ τοῦ καλουμένου Ἀρχείου καὶ ὅθεν ὠνόμασται . περὶ τοῦ λεγομένου Γέροντος Ἁλίου . περὶ τοῦ ἐπονομαζομένου Παραβόλου . περὶ |
καὶ τοῦτον γενέσθαι λεγόμενον . ὁμολογεῖ δέ μοι καὶ τοῦ Ῥοδίου ποιητοῦ τὰ ἔπη : Φλίας αὖτ ' ἐπὶ τοῖσιν | ||
. Ἀρμενία , χώρα πλησίον τῶν Περσῶν , ἀπὸ Ἀρμένου Ῥοδίου , ὡς Ἀντίπατρος ἐν τρίτῳ περὶ Ῥόδου . οἱ |
τοὺς δήμους Ἀλεξανδρέων , ἀρξάμενος ἀπὸ Φιλοπάτορος τοῦ καὶ Πτολεμαίου προσαγορευθέντος , τούτου μηνύει Διόνυσον ἀρχηγέτην γεγονέναι . Διὸ καὶ | ||
, [ δέκα σταδίων ] φησὶν ὑπάρξαι βασιλέως μνῆμα τοῦ προσαγορευθέντος Ὀσυμανδέως . τούτου δὲ κατὰ μὲν τὴν εἴσοδον ὑπάρχειν |
ὕστερον γενέσθαι κόλακα δεινὸν Πτολεμαίου τοῦ ἑβδόμου βασιλέως τοῦ καὶ Εὐεργέτου ἐπικληθέντος καὶ τὰ μέγιστα δυνηθέντα παρ ' αὐτῷ , | ||
τὸ ὀστέον : ἐτελεύτησεν . Καὶ τῷ Φανίου καὶ τῷ Εὐεργέτου , πελιαινομένων τῶν ὀστέων , καὶ πυρεταινόντων , ἀφίσταται |
, φησὶν ὁ Χρύσιππος , εἰ μετελήφθη τὰ ἐπὶ τοῦ Σαρδαναπάλου οὕτως : εὖ εἰδὼς ὅτι θνητὸς ἔφυς σὸν θυμὸν | ||
μὲν ἡ Ἀσσυρίων , κατασχοῦσα ἀπὸ Νίνου τοῦ πρώτου μέχρι Σαρδαναπάλου τοῦ ὑστάτου βασιλεύσαντος αυν : δευτέρα δὲ ἡ τῶν |
ὥστ ' ἐπισκιάζειν ; ὅλως δὲ τοῦ διαφανοῦς καὶ τοῦ λαμπροῦ μᾶλλον ἔοικε τὴν φύσιν ἢ τοῦ λευκοῦ λέγειν . | ||
τῶν Χηλῶν ὁ προηγούμενος τοῦ ἐν ἄκρᾳ τῇ βορείᾳ χηλῇ λαμπροῦ [ καὶ τοῦ Ὕδρου ὁ ἐν ἄκρᾳ τῇ οὐρᾷ |
, ἀλλὰ οὗ καὶ ἡ σοφία ἐστὶν αὐτή , τοῦ δημιουργοῦ καὶ κτωμένου θεοῦ . „ τὸ δὲ χρυσίον τῆς | ||
τὸ ἐξ ἀιδίου πρὸ χρόνου παντὸς εἰληφέναι αὐτὰ παρὰ τοῦ δημιουργοῦ τὴν ψυχήν . Ἐπεὶ δὲ ἐν τοῖς ἑξῆς τὸ |
τὰ δ ' ἄλλα ἀκατάληκτα , πλὴν τοῦ θʹ καὶ τελευταίου βραχυκαταλήκτων ἰθυφαλλικῶν . ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς . 〛 | ||
ὥραν , προαποθνῄσκω πολλοὺς θανάτους ὑπομένων ἀνθ ' ἑνὸς τοῦ τελευταίου . ” πολλάκις δὲ ἐδειματοῦτο καὶ διεπτόητο καὶ φρίκῃ |
. Ἄξιον δέ ἐστι ζητῆσαι , διατί μὴ λέγομεν ὁ Δρῆς τοῦ Δροῦ καὶ ὁ Τρῆς τοῦ Τροῦ , ὥσπερ | ||
, ὁ ῥοῦς τοῦ ῥοῦ : οὕτως οὖν καὶ ὁ Δρῆς τοῦ Δρῆ καὶ ὁ Τρῆς τοῦ Τρῆ : μονοσύλλαβα |
, ἵνα μὴ ἐκ τῶν ἔν τινι βραχεῖ μέρει τοῦ διαλόγου εἰρημένων ποιησώμεθα τὸν σκοπόν , ἀλλ ' ἐκ τῶν | ||
ζητῆσαι κεφάλαιον , ἐκ πόσων κανόνων δεῖ θηρᾶν τὸν ἑκάστου διαλόγου σκοπόν . χρεία γάρ ἐστιν τοῦτον ζητεῖν , ἐπειδὴ |
χώρα αὕτη πᾶσα νῦν Χαλδαϊκὴ καλεῖται . ἐκλήθησαν δὲ ἀπὸ Χαλδαίου τινός , ὡς Δικαίαρχος ἐν πρώτῳ τοῦ τῆς Ἑλλάδος | ||
προήχθη δὲ πολὺ μᾶλλον ἀντέχεσθαι τῶν δοθεισῶν ἐλπίδων ὑπὸ τοῦ Χαλδαίου . τέλος δὲ συνωμοσίαν ἐποιήσατο πρὸς τὸν Βέλεσυν , |
φλεγμαίνωϲι . καὶ γὰρ καὶ τὸ γάλα ϲβέννυται πρὸϲ τοῦ καταπλάϲματοϲ , ὥϲπερ καὶ τὸ τῶν παίδων ἐφήβαιον ἐπιπλαττόμενον ἀλεύρῳ | ||
κατάπλαϲμα τὸν θώρακα καὶ τὰϲ πλευράϲ . ἀρθέντοϲ δὲ τοῦ καταπλάϲματοϲ , ϲκεπέϲθω ὁ θώραξ κηρωτῇ τῇ διὰ βουτύρου καὶ |
: ἐς τοῦτον γὰρ δὴ τὸν Βελεοῦν τῆς τοῦ Σεμιραμείου φύλου διαδοχῆς παυσαμένης , Βεληταράς τις ὄνομα , φυτουργὸς ἀνὴρ | ||
δ ' αὐτοὺς Κερ - ρητανοὶ τὸ πλέον τοῦ Ἰβηρικοῦ φύλου , παρ ' οἷς πέρναι διάφοροι συντίθενται ταῖς Κανταβρικαῖς |
γάρ τι παθὼν οὔτε ἀκούσας μάταιον ἔπος πρὸς Πολυκράτεος τοῦ Σαμίου οὐδὲ ἰδὼν πρότερον ἐπεθύμησε λαβὼν αὐτὸν ἀπολέσαι , ὡς | ||
, ὅπως ἡμῖν ἀντὶ μὲν ἀνθρώπου ὄρνις , ἀντὶ δὲ Σαμίου Ταναγραῖος ἀναπέφηνας : οὐ πιθανὰ γὰρ ταῦτα οὐδὲ πάνυ |
, κατὰ τὴν μʹ ἐν Ζυγῷ . Ὁ τοιοῦτος ἐκ μεγίστου γένους καὶ περιφανοῦς , λέγω δὴ πατρὸς καὶ μητρός | ||
ἐφαρμόσαι τινὰ τῶν ἰθυτενῶν ὁδῶν τῇ κατὰ τὸ περιέχον ὁμοίᾳ μεγίστου κύκλου περιφερείᾳ , καὶ λαβόντας τὸν μὲν ταύτης λόγον |
τυγχάνει . ἃ δὲ χρὴ προεπισκοπῆσαι . διαλεχθεὶς περὶ τοῦ ἀσχέτου ποσοῦ τοῦ παντὸς καὶ ἐλθὼν εἰς τὸ ἐν σχέσει | ||
. ἀλλ ' οὐδὲ σχέσις ὕλης τὸ δυνάμει τῆς πάντη ἀσχέτου , οὐδὲ πλεονασμὸς οὐδὲ ἔκτασις ἢ συστολὴ ἢ μάνωσις |
Λάρισσαν , καὶ καταλαβὼν τὴν ἀκρόπολιν φρουρουμένην ὑπὸ Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος , ταύτην μὲν παρέλαβεν , εἰς δὲ τὴν Μακεδονίαν | ||
, ὧν τὴν ἐπιγονὴν συνέβη διαμεῖναι μέχρι τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος βασιλείας . Τοῦτον δὲ τὸν ἆθλον ἐπιτελέσας μετ ' |
τῆς φύσεως ἐπισημαίνει . καὶ τοῦτο κοινὸν ἐπὶ παντὸς βηχὸς ἀναγομένου ὑγροῦ οἴου . Οὐ δεῖ δέ σε λανθάνειν , | ||
ἀναπλεύσας ὁ νεανίσκος εἰς Αἴγυπτον ἄχρι τοῦ Κλύσματος , πλοίου ἀναγομένου ἐπείσθη καὶ αὐτὸς εἰς Ἰνδίαν πλεῦσαι , κἀπειδήπερ ἐβράδυνεν |
θυμικὸν καὶ τὸ ἐπιθυμητικόν , ἡνιοχῶνται καθάπερ ἵπποι ὑπὸ τοῦ λογικοῦ , τότε γίνεται δικαιοσύνη : δίκαιον γὰρ τὸ μὲν | ||
τὴν πρώτην ἑβδομάδα . ἔστι δ ' ἐννόημα φάντασμα διανοίας λογικοῦ ζῴου : τὸ γὰρ φάντασμα , ἐπειδὰν λογικῇ προσπίπτῃ |
τοὺς κεκλημένους ὑπ ' αὐτοῦ καὶ τὸ ὄνομα φοροῦντας τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ καὶ πορευομένους ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ ; βλέπεις | ||
Ἄργου τοῦ κατασκευάσαντος , Φερεκύδης δὲ ἀπὸ Ἄργου τοῦ Φρίξου υἱοῦ . ταύτην δὲ λέγουσι πρώτην ναῦν γεγενῆσθαι . ἄλλοι |
Θρᾴσσης Λίνος , τοῦ δὲ Πίερος , τοῦ δ ' Οἴαγρος , τοῦ δ ' Ὀρφεύς , τοῦ δὲ Δρής | ||
ἐν Θράικηι , υἱὸς Οἰάγρου καὶ Καλλιόπης : ὁ δὲ Οἴαγρος πέμπτος ἦν ἀπὸ Ἄτλαντος , κατὰ Ἀλκυόνην μίαν τῶν |
εἴρητο ὑπὸ Ῥωμαίων , τῆς τε ἐκ τοῦ χρόνου τοῦ προτέρου σφίσιν ἀπειθείας οὐδεμίαν παρὰ Ῥωμαίων ὑπισχνεῖτο ὀργὴν γενήσεσθαι . | ||
ἀπέδρασεν . εἶτα τοῦτον τὸν τρόπον χλευάσας ἡμᾶς ἀγῶνος τοῦ προτέρου , καὶ διασύρας τὰ κοινὰ τῆς Ὀλυμπίας μυστήρια , |
. ἐντεῦθεν ἑπτὰ τῶν Περσῶν ἐπίσημοι συνέθεντο ἀλλήλοις κατὰ τοῦ μάγου : Ὀνόφας , Ἰδέρνης , Νορονδαβάτης , Μαρδόνιος , | ||
μὲν δὴ ὑπεδέξατο ταῦτα τῷ πατρὶ κατεργάσεσθαι , τοῦ δὲ μάγου τούτου τοῦ Σμέρδιος Κῦρος ὁ Καμβύσεω ἄρχων τὰ ὦτα |
ἐστὶ τοῦ τε ἀμερίστου ταυτοῦ καὶ τοῦ περὶ τὰ σώματα μεριστοῦ ταυτοῦ : ὁμοίως δὴ καὶ θάτερον μέσον . Καὶ | ||
τὸ συγκεκρᾶσθαι : οὐ γὰρ δήπου συμφθαρέντος τῷ ἀμερίστῳ τοῦ μεριστοῦ καὶ τὴν μὲν οἰκείαν δύναμιν ἀπολεσάντων , συστησάντων δὲ |
. Μέση δὲ τῶν εἰρημένων δύο πόλεων , τοῦ τε Ποσειδίου καὶ Δάφνης , ὑπάρχει ἡ Ἀπάμεια πόλις . Πρὸς | ||
τοῦ ποταμοῦ εἰς Σελεύκειαν στάδιοι μʹ . ἀπὸ δὲ τοῦ Ποσειδίου τὸν ἐπίτομον εἰς Σελεύκειαν πεσόντι * ζεφύρῳ στάδιοι ριʹ |
ξύμβουλον γενέσθαι Αἴαντα τὸν Τελαμῶνος λέγει . Μενεσθέως γὰρ τοῦ Ἀθηναίου τακτικωτάτου τῶν βασιλέων ἐς Τροίαν ἐλθόντος καὶ διδάσκοντος ἐν | ||
ἔσχεν τὸ ἔκπωμα προείρηται , ἱστοροῦντος τοῦτο καὶ Ἀπολλοδώρου τοῦ Ἀθηναίου . Πολέμων δ ' ἐν πρώτῳ τῶν πρὸς Ἀδαῖον |
ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
ἐπιτρίτου γίνεσθαι . πάλιν δὲ τὸ γεννηθὲν πρῶτον εἶδος τοῦ πολλαπλασίου , ὅ ἐστι τὸ διπλάσιον , μετὰ τοῦ ἡμιολίου | ||
: ἐξ ἡμιολίου ἄρα καὶ διπλασίου πρώτων εἰδῶν ἐπιμορίου καὶ πολλαπλασίου συνίσταται μιγέντων τὸ δεύτερον εἶδος τοῦ πολλαπλασίου τὸ τριπλάσιον |
ἐπειδὴ συνέστηκεν ἐκ τοῦ στοιχειωδεστάτου καὶ πρεσβυτάτου τῶν ἐν οὐσίαις περιλαμβανομένων , ὥς φασιν οἱ ἀπὸ τῶν μαθημάτων , ὀρθογωνίου | ||
ἐπειδὴ συνέστηκεν ἐκ τοῦ στοιχειωδεστάτου καὶ πρεσβυτάτου τῶν ἐν οὐσίαις περιλαμβανομένων , ὥς φασιν οἱ ἀπὸ τῶν μαθημάτων , ὀρθογωνίου |
γὰρ αἴτιον τὸ πῦρ ὂν εἰκόνα φέρει τοῦ νοῦ τοῦ τεχνικοῦ , καθ ' ὃν οἱ ἄνθρωποι ζῶσι πρῶτον νοερῶς | ||
δὲ πολλὰ τῶν τοιούτων ἐλλιπῆ εὑρίσκεται πρὸς τοὺς παρὰ τοῦ τεχνικοῦ παραδεδομένους κανόνας , ἔστω καὶ τοῦτο ἐγκωμιολογικόν . Τὸ |
ἀπαθῆ δὲ εἶπε καὶ οὐκ ἀσυναίρετα , τῷ κοινῷ ἀντὶ εἰδικοῦ χρησάμενος : γένος γὰρ τῆς συναιρέσεως τὸ πάθος . | ||
καὶ τοῦτο ἐπ ' ἄπειρον : ὁμοίως καὶ ἐπὶ τοῦ εἰδικοῦ αἰτίου . Ἐντεῦθεν δείκνυσιν ὅτι οὐ δυνατόν ἐστιν ἐπ |
δύο μέσους ὑπερβαίνοντα κατὰ τὴν τοῦ πρωτίστου ἐν τῷ στίχῳ κειμένου ποσότητα μετρήσει , τουτέστι κατὰ τὴν ἑαυτοῦ : τρὶς | ||
ξυναναβῆναί τε Ἀλεξάνδρῳ κατὰ τὴν κλίμακα ὁμοῦ Πευκέστᾳ καὶ ὑπερασπίσαι κειμένου , καὶ ἐπὶ τῷδε Σωτῆρα ἐπικληθῆναι τὸν Πτολεμαῖον : |
γενώμεθα τὰς φύσεις , ἀλλ ' ἵνα ἑπόμενοι τῇ τοῦ τελειοτάτου διοικήσει τὴν κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ ὡσαύτως ἔχουσαν αὐτοῦ | ||
ἡ περὶ ἀγαθῶν κυρίως καὶ μάλιστά ἐστιν ἡ περὶ τοῦ τελειοτάτου τῶν ἀγαθῶν . καὶ περὶ τοῦ ὄντος δὴ παντός |
ἀφεστηκυίας , καὶ ἐπεὶ διάφοροι πρὸς τὰ αὐτὰ σημεῖα τοῦ αἰσθητοῦ αἱ γωνίαι γίνονται , εἰκότως καὶ δύο αἱ κρίσεις | ||
, ἀλλὰ διὰ τὸ ἐνυλότερον καὶ τοῦ αἰσθητηρίου καὶ τοῦ αἰσθητοῦ ἐν τούτοις εἴδους σφοδρότερον καὶ διὰ τοῦτο ἐναργέστερόν τε |
ὑμῶν ἀγανακτήσειεν ἀναμνησθεὶς ἑαυτοῦ , εἰ ὁ μὲν καὶ ἐλάττω τουτουῒ τοῦ ἀγῶνος ἀγῶνα ἀγωνιζόμενος ἐδεήθη τε καὶ ἱκέτευσε τοὺς | ||
ἀρετῇ . εἰ δὲ βούλει , Κλεινίαν , τὸν Ἀλκιβιάδου τουτουῒ νεώτερον ἀδελφόν , ἐπιτροπεύων ὁ αὐτὸς οὗτος ἀνὴρ Περικλῆς |
ἐν ἁπάσαις ταῖς ἡλικίαις , εἰ φυλακικοί εἰσι τούτου τοῦ δόγματος καὶ μήτε γοητευόμενοι μήτε βιαζόμενοι ἐκβάλλουσιν ἐπιλανθανόμενοι δόξαν τὴν | ||
πρὸς ] ἐμὲ ἔμπροσθεν [ ] ἀνδρῶν τοῦ αὐτοῦ [ δόγματος ] . ἐν πᾶσι [ δὲ ἡττήθη ] ? |
χρεία γένηται καὶ τοῦ πρὸς Σαλομῶντα τὸν ἀρχίητρον γεγραμμένου ἡμῖν συντάγματος , δηλώσας ἑτοίμως λήψῃ , θαυμάσεις δὲ πάνυ δεξάμενος | ||
οὖν ἡμῖν δυνατὸν ἦν περὶ τὴν νόησιν τοῦ περὶ σφυγμῶν συντάγματος , ταῦτα συνεισηνέγκαμεν . τὸ δὲ ἐν πολλοῖς ἰδιοτροπώτερον |
ἀσθενείας αἰτίους λόγους ἀνελεῖν , ὑγιεινοὺς δὲ δι ' ἀγωγῆς νομίμου ἢ καὶ παιδεύσεως ὀρθῆς ἀντεισαγαγεῖν . τὸν Ἰωσὴφ οὖν | ||
; Εἰκὸς γοῦν . Ἐπειδὴ τοίνυν ἐνταῦθά ἐσμεν τούτου τοῦ νομίμου πέρι , διὰ κάκην δὲ τὴν τῶν πολλῶν εἰς |
κεκλιμένος ἐπὶ τὸ κατὰ φύσιν ἔχον μέρος , τοῦ πριαπίσκου ἐξῃρημένου , καὶ τὸ μὲν ὑγιὲς σκέλος τάσσεται ὑπὸ τὴν | ||
' ἀντίοι ἔσταν ἅπαντες : περὶ δὲ τοῦ ἑνὸς καὶ ἐξῃρημένου λέγει Διὸς ἔνθα ποιεῖ τὸν Ποσειδῶνα λέγοντα : τρεῖς |
ἀρχὴν τῆς Αἰγυπτιακῆς βασιλείας ἐκ τοῦ πρώτου βασιλεύσαντος τῆς Αἰγύπτου Μεστραῒμ , τοῦ καὶ Μήνεος λεγομένου παρὰ τῷ Μανεθῶ , | ||
ἔτεσι ιεʹ ἐγγύς . . : Ἐπειδὴ δὲ τῶν ἀπὸ Μεστραῒμ Αἰγυπτιακῶν δυναστειῶν οἱ χρόνοι ἕως Νεκταναβῶ χρειώδεις τυγχάνουσιν ἐν |
ἐγένετο : τὸ δὲ σία - λον , ὁκόσον τοῦ κολλώδεος ὑγρότατον ἦν , τόδε θερμαινόμενον παχύτερον ἐγένετο ὑγρὸν ἐόν | ||
τοῦτο ἐγκέφαλος ὅτι ὀλίγιστον ἔχει τοῦ λιπαροῦ , τοῦ δὲ κολλώδεος πλεῖστον , οὐ δύναται ἐκκαυθῆναι ὑπὸ τοῦ θερμοῦ , |
ἐν αὐτῇ ἀσαφές , ἐξηγήσεως ἀξιούσθω . ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ πρωτίστου . τουτέστιν ἀπὸ τοῦ γ , τοὺς δύο μέσους | ||
ἐπιμορίου δύο πρώτιστα εἴδη συντεθέντα ποιητικὰ εἶναι τοῦ τῶν πολλαπλασίων πρωτίστου εἴδους . πάλιν δὲ ἐξ ἄλλης ἀρχῆς τὸ γεννηθὲν |
δ τῆς δυάδος διπλάσιος : μεῖζον δὲ τὸ τριπλάσιον τοῦ διπλασίου . ὡσαύτως καὶ ἐπὶ πλειόνων , οἷον ἀπὸ β | ||
ἀδιαιρέτου γοῦν τῆς μονάδος ὑποκειμένης . ἐπὶ μὲν γὰρ τοῦ διπλασίου λόγου τῆς ΑΒ πρὸς τὴν Γ [ ἐν διπλασίῳ |
ἐπισκέψεως , τῶν δὲ κατὰ μέρος ἐπιβολῶν τῆς ποιότητος τοῦ ἀποτελέσματος ἑκάστου ἀφῆκεν ἡμᾶς καταστοχάζεσθαι ἐκ τῶν καθολικῶν . ἐφεξῆς | ||
ἐστι ποιητικός , ἰδίως δὲ περὶ μὲν ἀνθρώπους γινομένου τοῦ ἀποτελέσματος δόξας ἀποτελεῖ καὶ εὐετηρίας καὶ εὐθηνίας καὶ καταστάσεις εἰρηνικὰς |
ἡ τῆς σελήνης διάμετρος ἀπολαμβάνει . τῷ τοίνυν ζʹ ἔτει Φιλομήτορος , ὅ ἐστιν φοδʹ ἀπὸ Ναβονασσάρου , κατ ' | ||
δόξῃ πολὺ προέχων τῶν ὁμοεθνῶν , ἐγένετο φίλος Πτολεμαίου τοῦ Φιλομήτορος : ἐν δὲ τῇ πρὸς Δημήτριον μάχῃ τῶν δυνάμεων |
αἰτία τῆς ἐκφύσεως τῶν τριχῶν . νῦν δὲ περὶ τοῦ θυμοειδοῦς μέρους τῆς ψυχῆς φησιν . ἀφ ' ὧν λέγει | ||
[ : ἀμνημοσύνη ] . Ὀργιλότης δέ ἐστι κακία τοῦ θυμοειδοῦς καθ ' ἣν εὐκίνητοι γίνονται πρὸς ὀργήν . εἴδη |
συνεχείᾳ τῆς φορᾶς , ὡς ἑνὸς ὄντος ποταμοῦ διηνεκοῦς καὶ ἡνωμένου : οὕτω καὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ὥσπερ ἐκ πηγῆς | ||
. Λάβοις δ ' αὐτὴν καὶ ἀπὸ τῆς φύσεως τοῦ ἡνωμένου αὐτοφυέστερον : τὸ γὰρ ἡνωμένον οὐκ ἔστι μόνον ἕν |
γὰρ Ἀριστοτέλης περὶ τῆς μείζονος λέγει ἀναγκαίας , ὡς αὐτῇ ἑπομένου τοῦ συμπεράσματος , κἂν ᾖ ἡ ἐλάττων ὑπάρχουσα , | ||
, μεμνῆσθαι δεῖ , ὅτι τῶν δύο τῶν ὑπὸ τοῦ ἑπομένου τμήματος τοῦ διὰ μέσων τῶν ζῳδίων κύκλου περιεχομένων γωνιῶν |
ἐουσέων , φθοραὶ οὐκ ἐγγίγνονται οὐδὲ κακώσιες ἐν τῇ τοῦ γόνου ξυμπήξει , ἢν μή τινος ἀνάγκης βιαίου τύχῃ ἢ | ||
ἀριθμοίη καὶ γενεαλογοίη ὁ ἐρευνῶν ἀπὸ τοῦ Ἐπάφου τοῦ πρώτου γόνου , τοῦ γεννηθέντος ἐκ τῆς Ἰοῦς , ποιούμενος τὴν |
τὸν μὲν αὐτόθεν καθαρὸν κυάμου μέγεθος ἢ θέρμου , τοῦ ὀγδόου μέρους μόνον ἀφεψηθέντος , τὸν δὲ δεῖσθαι μὲν χωνείας | ||
, ἑβδόμου τοῦ δʹ , τεσσαρακαιδεκάτου τοῦ βʹ , εἰκοστοῦ ὀγδόου τοῦ αʹ . ὑπερτέλειοι δέ εἰσιν ὧν τὰ μέρη |
ἑαυτῆς , ἀρτίου τε καὶ περισσοῦ , κινουμένου τε καὶ ἀκινήτου , ἀγαθοῦ τε καὶ κακοῦ . ἔτι γέγονεν ἐκ | ||
, ἔφθαρται . ὥστε , φησί , τὰ μὲν ὑπὸ ἀκινήτου οὐσίας καὶ ἀιδίου γινόμενα ἄφθαρτα ὑπάρχουσι , τὰ δὲ |
: εἰ δὲ τὸ μαθηματικὸν καὶ τοῦ φυσιολογικοῦ καὶ τοῦ θεολογικοῦ μετέχει , καὶ τοῦ φυσιολογικοῦ μὲν ὡς ἐπὶ ἐνύλων | ||
ἔλθωμεν δὲ καὶ ἀπολογησώμεθα περὶ τοῦ μαθηματικοῦ καὶ φυσιολογικοῦ καὶ θεολογικοῦ . καὶ περὶ μὲν τοῦ μαθηματικοῦ ἔστιν εἰπεῖν ὅτι |
τυράννων βίον φασὶ χρήσασθαι Διονύσιον . καλέσας γὰρ αὐτὸν ἐπὶ λαμπροτάτου καὶ πολυτελεστάτου δείπνου παρασκευήν , ἐκ μηρίνθου πάνυ λεπτῆς | ||
σιτεῖσθαι . Τὸ γὰρ βρῶμα πολυτελὲς ἀποφαίνουσιν . Αὕτη τοῦ λαμπροτάτου βασιλέως φωνὴ , ὃς οὐδὲ φασιανικοῦ ὄρνιθός ποτε γεύσασθαι |
μητρὸς ὑμῶν : ἐγὼ γάρ εἰμι ἐκ τῶν υἱῶν Ησαυ ἀδελφοῦ Ιακωβ , οὗ ἡ μήτηρ ὑμῶν ἐστιν Δινα , | ||
Ἡφαιστίωνος παῖδας : Κρατερῷ δὲ Ἀμαστρίνην τὴν Ὀξυάτρου τοῦ Δαρείου ἀδελφοῦ παῖδα : Περδίκκᾳ δὲ τὴν Ἀτροπάτου τοῦ Μηδίας σατράπου |
ὁ υἱὸς οἰκειότατός ἐστιν καὶ ἡ θυγάτηρ , πάλιν ὁ ὑϊδοῦς καὶ ὁ ἐκ τῆς θυγατρὸς υἱός , οὗτοι οἰκειότεροί | ||
. ὑδαρές βραχέως τὸ α Ἀττικοί , μακρῶς Ἕλληνες . ὑϊδοῦς ὑϊδῆ Ἀττικοί , υἱωνός υἱωνή Ἕλληνες . ὑγίεια Ἀττικοί |
τοῦ συλλογισμοῦ λόγος προτάττεται τοῦ τε ἀποδεικτικοῦ καὶ διαλεκτικοῦ καὶ σοφιστικοῦ καὶ αἱ πρῶται δὲ ἡμῖν φαντασίαι γίνονται ἀδιάρθρωτοι καὶ | ||
. : καὶ μὴν ὁ Δημήτριος [ ] μετὰ τοῦ σοφιστικοῦ [ ] γένους τῶν λόγων [ προστιθεὶς ] [ |
Ε σημεῖα . ἐπεὶ μεῖζον τὸ ΑΓΒ τμῆμα τοῦ ΒΓ τμήματος , μείζων ἡ Ζ γωνία τῆς Θ γωνίας . | ||
ὁ αὐτὸς δὲ γίνεται καὶ τοῦ περὶ τὴν γῆν ὁμοίου τμήματος πρὸς τὸν ἐν αὐτῇ μέγιστον κύκλον . Οἱ μὲν |
ἄμφω καὶ οὐ τοῦτο μόνον , ἀλλὰ καὶ τοῦ Πυθαγορικοῦ διδασκαλείου μεταλαβόντε , καθάπερ που καὶ Νικόμαχος ἱστόρησεν . . | ||
ἐπιπόλαια καὶ ἐλαφρὰ καὶ ὅσα πρὸς διασκευὴν καὶ χλευασμὸν τοῦ διδασκαλείου ὑπὸ τῶν βασκάνως ὕστερον συκοφαντούντων προβάλλεται συναγαγεῖν καὶ ὡς |
βασιλεύσετον ἀντὶ νόμου τε καὶ τοῦ κοινῇ ἀεὶ δόξαντος εἶναι βελτίστου λόγου . Ἀληθέστατα , ἔφη . Ταῦτα δή , | ||
. Τίνι γὰρ ἂν μᾶλλον ἁρμόττοι ταῦτα καρποῦσθαι ἀπὸ τοῦ βελτίστου καὶ σπουδαιοτάτου γιγνόμενα ἢ τῷ τοιούτῳ ; οὐ γὰρ |
δὲ Ζήνωνος τοῦ Ἐλεάτου , τὸ διαλεκτικόν . τοῦ δὲ ἠθικοῦ γεγόνασιν αἱρέσεις δέκα : Ἀκαδημαϊκή , Κυρηναϊκή , Ἠλιακή | ||
διὰ τῶν τριῶν αὐτῆς μερῶν , τοῦ λογικοῦ , τοῦ ἠθικοῦ , τοῦ φυσικοῦ , καὶ πράξεις : ὅλου γὰρ |
τέλος δὲ ἔχον τὸ ἀληθές , καὶ τὸ πρακτικὸν τοῦ θεωρητικοῦ , ὅτι εἰ καὶ μὴ ὑπόκεινται αὐτῷ πάντα τὰ | ||
κατὰ Ἀριστοτέλη ἢ ἡ ἀπάθεια κατὰ Πλάτωνα , τοῦ δὲ θεωρητικοῦ ὕλη μὲν τὰ ὄντα πάντα , τέλος δὲ ἡ |
τῆς Ἄρεως διακονίας ἐκβάλλομεν τὸν ἀδίκοις ἐπιχειροῦντα σφαγαῖς καὶ προπέτειαν ἀθλητοῦ τὸν Δία μισεῖν ὑπειλήφαμεν καὶ ταῦτα Μουσῶν μὲν καὶ | ||
, ἀλλ ' ἀναχωρεῖ , τουτέστιν ἀνακωχὴν ποιεῖται τοῦ πολέμου ἀθλητοῦ τρόπον διαπνέοντος καὶ συλλεγομένου τὸ πνεῦμα , μέχρις ἂν |
εἴ γε τοῦ μὲν ἀτίμου Σαννίωνος χοροδιδασκάλου παρὰ τὸν νόμον καταστάντος οὐδὲ τῶν ἐχθρῶν οὐδὲ εἷς ἥψατο , Μειδίας δὲ | ||
Κεκρυφαλείᾳ Πελοποννησίων ναυσί , καὶ ἐνίκων Ἀθηναῖοι . πολέμου δὲ καταστάντος πρὸς Αἰγινήτας Ἀθηναίοις μετὰ ταῦτα ναυμαχία γίγνεται ἐπ ' |
. ἔστι δὲ καὶ Δαφνουσὶς λίμνη πλησίον τοῦ Ὀλύμπου τοῦ Βιθυνοῦ . ἔστι καὶ δῆμος πλησίον τῆς Κῶ ὁ Δαφνοῦς | ||
παρῃτεῖτο διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας . οὗτός ποτε Μέντορος τοῦ Βιθυνοῦ μαθητοῦ ὄντος καὶ παρ ' αὐτὸν ἐλθόντος εἰς τὴν |
ἀποθάνοι ; ποῖος δ ' ἂν γένοιτο θάνατος εὐδαιμονέστερος τοῦ καλλίστου ; ἢ ποῖος θεοφιλέστερος τοῦ εὐδαιμονεστάτου ; λέξω δὲ | ||
, παντοδαποῖς ἀρώμασι σωρεύων , οἴνου τε τοῦ παλαιοτάτου καὶ καλλίστου πολλοὺς ἀμφορέας τῶν βωμῶν προχέων , ὡς ῥεῖθρα φέρεσθαι |
δὲ χαλεπόν , ὅταν γε φαίνηται παρῃνημένα μὲν ὑπὸ τοῦ ἀρίστου , δυσχέρειαν δὲ παρέχῃ χρωμένοις : καὶ γὰρ εἴ | ||
κατ ' ἔτος ἐθύετο βοῦς , διακελευσαμένου τοῦτο τοῦ πάντα ἀρίστου Ἀδριανοῦ βασιλέως , ὃς καὶ ἀνέστησεν ἐπὶ τοῦ μνήματος |
. πάλιν δὲ λέγεται ἐξ οὗ καὶ τὸ ἐκ τοῦ συνθέτου , οἷον ἐκ τῆς ὕλης καὶ τῆς μορφῆς , | ||
τε τῆς λύπης καὶ τῆς ἡδονῆς κακίζεται . σώματος γὰρ συνθέτου ὥσπερ χυμοὶ ζέουσιν ἥ τε λύπη καὶ ἡ ἡδονή |
ἁπλοῦν ἐστι παρόσον οὔτε ἐκ τοῦ αὐτοῦ ἔστιν ἀξιώματος δὶς λαμβανομένου οὔτε ἐκ διαφερόντων συνέστηκεν , ἐξ ἄλλων δὲ τινῶν | ||
: καὶ πλύνεται δὲ χωριζομένου τοῦ ψαμμώδους ὡς ἀχρήστου , λαμβανομένου δὲ τοῦ λιπαρωτέρου καὶ λείου . Ἀλσίνη ἔχει παρόμοια |