ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος τεταγμένος καὶ τὴν μάχην ἐπὶ τοῦ κρατίστου θηρίου ποιούμενος ἐπήγαγε καταπληκτικῶς ἐπὶ τὴν βασίλισσαν κατ ' | ||
φράσον . Ἀκάνθιος . εἶτα πρὸς θεῶν οἴνου πολίτης ὢν κρατίστου στρυφνὸς εἶ , καὶ τοὔνομ ' αὐτὸ τῆς πατρίδος |
βασιλεύσετον ἀντὶ νόμου τε καὶ τοῦ κοινῇ ἀεὶ δόξαντος εἶναι βελτίστου λόγου . Ἀληθέστατα , ἔφη . Ταῦτα δή , | ||
. Τίνι γὰρ ἂν μᾶλλον ἁρμόττοι ταῦτα καρποῦσθαι ἀπὸ τοῦ βελτίστου καὶ σπουδαιοτάτου γιγνόμενα ἢ τῷ τοιούτῳ ; οὐ γὰρ |
ἐν ἁπάσαις ταῖς ἡλικίαις , εἰ φυλακικοί εἰσι τούτου τοῦ δόγματος καὶ μήτε γοητευόμενοι μήτε βιαζόμενοι ἐκβάλλουσιν ἐπιλανθανόμενοι δόξαν τὴν | ||
πρὸς ] ἐμὲ ἔμπροσθεν [ ] ἀνδρῶν τοῦ αὐτοῦ [ δόγματος ] . ἐν πᾶσι [ δὲ ἡττήθη ] ? |
καὶ τοῦτον γενέσθαι λεγόμενον . ὁμολογεῖ δέ μοι καὶ τοῦ Ῥοδίου ποιητοῦ τὰ ἔπη : Φλίας αὖτ ' ἐπὶ τοῖσιν | ||
. Ἀρμενία , χώρα πλησίον τῶν Περσῶν , ἀπὸ Ἀρμένου Ῥοδίου , ὡς Ἀντίπατρος ἐν τρίτῳ περὶ Ῥόδου . οἱ |
οὕτως αὐτοὺς διέκρινεν . Ὅτι πολλὰς ὁδοὺς Πυθαγόρας ἀνεῦρε τῆς ὠφελίμου παιδεύσεως τῶν ἀνθρώπων , ἐν ᾧ λέγεται καὶ ἡ | ||
φαίνηταί τις ἄλλου μὲν ἕνεκεν πράξας , οἷον ἀγαθοῦ καὶ ὠφελίμου , τοῖς τοιούτοις * * * διὸ καὶ οἱ |
ταῦτα ἕτεροί τινες τὰ ψηφίσματα ἐπιψηφίζουσιν , οὐκ ἐκ τοῦ δικαιοτάτου τρόπου λαχόντες προεδρεύειν , ἀλλ ' ἐκ παρασκευῆς καθεζόμενοι | ||
καὶ πόρων καὶ δυνάμεων , ὧν συνήγαγεν αὐτοῖς ἐκ τοῦ δικαιοτάτου , ἰδίᾳ που τοῦ λόγου λέγων ταῦτα καὶ πρὶν |
διά τε ἄλλα καὶ ἐπειδὴ συνέστηκεν ἐκ τοῦ στοιχειωδεστάτου καὶ πρεσβυτάτου τῶν ἐν οὐσίαις εἰδῶν παραλαμβανομένων , ὥς φασιν οἱ | ||
ἡ δὲ τὸν τῆς Ἐριφύλης περιθεμένη τῆς οἰκίας ὑπὸ τοῦ πρεσβυτάτου τῶν υἱῶν ὑπὸ μανίας ἐμπυρισθείσης μετὰ ταύτης ζῶσα κατεφλέχθη |
οὔ φασιν εἶναι αὐτοῦ , ἀλλὰ Πασικλέους , τοῦ υἱοῦ Βοήθου τοῦ ἀδελφοῦ Εὐδήμου τοῦ ἑταίρου αὐτοῦ . οὐκ ἔστι | ||
κατέλυσε τὴν καθεστῶσαν πολιτείαν κακῶς φερομένην ὑπό τε ἄλλων καὶ Βοήθου , κακοῦ μὲν ποιητοῦ κακοῦ δὲ πολίτου , δημοκοπίαις |
ἐπιδίδωσι δὲ καὶ ἀρετὴν τοῖς χρωμένοις , πόρρω ἂν οὗτος σοφιστοῦ ἀποκρίνοιτο . Ἀλλ ' ἐγὼ ὄναρ ὑμῖν ἀλλότριον ἀπαγγέλλω | ||
ποίει : λάγνης γυναικός ἐστιν οὐκ ἀνδρὸς τόδε . Ἔρως σοφιστοῦ γίγνεται διδάσκαλος σκαιοῦ πολὺ κρείττων πρὸς τὸν ἀνθρώπων βίον |
ἡμῶν ὁ χαρίεις Εὐθύδικος , ἀνὴρ ἐν τοῖς πρώτοις τοῦ συνεδρίου τῶν Ἀρεοπαγιτῶν , ἀνέῳξεν ἡμῖν τὸ δεσμωτήριον , τάχ | ||
, αἴτιον δὲ γεγονότα τῷ δήμῳ τοῦ μὴ μετὰ κοινοῦ συνεδρίου τῶν Ἑλλήνων ποιήσασθαι τὴν εἰρήνην , ἔκδοτον δὲ πεποιηκότα |
τοῦ αἰτίου , καὶ περὶ τοῦ ποιητικοῦ αἰτίου καὶ τοῦ τελικοῦ † ἑκάστου κατὰ τὴν ὑποβεβλημένην αὐτοῖς ὕλην : περὶ | ||
εἴρηται ἐν τῇ Φυσικῇ . λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ τελικοῦ αἰτίου : ἕκαστον γὰρ ἐπὶ τὸ οἰκεῖον τέλος ἐπείγεται |
ἐπιτρέπει ποιεῖν , ὃ ἄν τις βούλοιτο . Περὶ τοῦ νομισθέντος δικαίου ἢ τοῦ καλοῦ : ἡ σύνταξις οὕτως : | ||
συνιστάμενον παραδειγμάτων , ὡς τὸ τεττιγοφορεῖν Ἀθηναίοις . Περὶ τοῦ νομισθέντος δικαίου : τὰ τελικὰ τῶν τριῶν τῆς ῥητορικῆς περιεῖλε |
Παμφάης ὁ Πριηνεὺς Κροίσῳ τῷ Λυδῷ , τοῦ πατρὸς αὐτοῦ περιόντος , τριάκοντα μνᾶς ἐδωρήσατο . παραλαβὼν δὲ τὴν ἀρχὴν | ||
τε καὶ τοὺς πώποτε νενικηκὼς , αἰσθόμενος , ἔτι Κωνσταντίου περιόντος , ἀναγκαίως αὐτῷ προςήκειν τῶν τε ἰταλικῶν καὶ ἀφρικῶν |
καὶ ἡμεῖς διανοούμεθα καὶ φαμὲν περὶ τοῦ θείου καὶ θεοφιλοῦς αὐτοκράτορος καὶ βασιλέως ] τρία γὰρ εἴδη , τὰ φανερώτατα | ||
οἴκοι τὸ τίμιον ἔχουσα . Ἐπὶ τῷ κομισθέντι παρὰ τοῦ αὐτοκράτορος λόγῳ , ὃν ἔγραψε περὶ αὐτοῦ πρὸς τὴν γερουσίαν |
καὶ καλὸς πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιόν σε τοῖς ἀρχομένοις γεγενῆσθαι : Νικοκλέους δὲ κακῶς ὑπὸ σοῦ πάσχοντος οὐκ ὀλίγοις ἀθυμεῖν συμβέβηκεν | ||
πρότερον πρᾶγμα διαβεβαιούμενος . καὶ γὰρ καὶ ὁ λόγος ὑπὸ Νικοκλέους λέγεται , καὶ πρὸς τοὺς ξυμμάχους καὶ ὑπηκόους . |
ἀντιστατικὴ , οἷον ὅτι ἔσωσα τὴν ναῦν , τοῦ δὲ ἐναντιουμένου ἀντεγκληματικὴ , οἷον ὅτι ἀποκηρύκτῳ ὄντι σοι οὐ δίκαιον | ||
μετίοι , μηδενὸς ἐπιτρέποντος μήτε νόμου κωλύοντος μήτ ' ἀνδρὸς ἐναντιουμένου χαρίζεσθαι . ταῦτα ὁρῶντες οἱ προεστηκότες τῆς ἀριστοκρατίας καὶ |
περιεχούσας Σικελικὰς πράξεις : ἀρξάμενος δὲ ἀπὸ τῆς Διονυσίου τοῦ πρεσβυτέρου τυραννίδος διῆλθε χρόνον ἐτῶν πεντήκοντα καὶ κατέστρεψεν εἰς τὴν | ||
μὲν πρὸς Αἰσχύλον νέου πρὸς γέροντα , καὶ πρὸς Εὐριπίδην πρεσβυτέρου πρὸς νεώτερον ἀγωνιζομένου μετέσχον τινές : Εὐριπίδης δ ' |
. Μέση δὲ τῶν εἰρημένων δύο πόλεων , τοῦ τε Ποσειδίου καὶ Δάφνης , ὑπάρχει ἡ Ἀπάμεια πόλις . Πρὸς | ||
τοῦ ποταμοῦ εἰς Σελεύκειαν στάδιοι μʹ . ἀπὸ δὲ τοῦ Ποσειδίου τὸν ἐπίτομον εἰς Σελεύκειαν πεσόντι * ζεφύρῳ στάδιοι ριʹ |
δὲ χαλεπόν , ὅταν γε φαίνηται παρῃνημένα μὲν ὑπὸ τοῦ ἀρίστου , δυσχέρειαν δὲ παρέχῃ χρωμένοις : καὶ γὰρ εἴ | ||
κατ ' ἔτος ἐθύετο βοῦς , διακελευσαμένου τοῦτο τοῦ πάντα ἀρίστου Ἀδριανοῦ βασιλέως , ὃς καὶ ἀνέστησεν ἐπὶ τοῦ μνήματος |
Ἰουλίδος , φιλόσοφος φυσικὸς καὶ σοφιστής , σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν | ||
σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν Ἀθήναις κώνειον πιὼν ἀπέθανεν ὡς διαφθείρων τοὺς |
ἀσθενείας αἰτίους λόγους ἀνελεῖν , ὑγιεινοὺς δὲ δι ' ἀγωγῆς νομίμου ἢ καὶ παιδεύσεως ὀρθῆς ἀντεισαγαγεῖν . τὸν Ἰωσὴφ οὖν | ||
; Εἰκὸς γοῦν . Ἐπειδὴ τοίνυν ἐνταῦθά ἐσμεν τούτου τοῦ νομίμου πέρι , διὰ κάκην δὲ τὴν τῶν πολλῶν εἰς |
τοῦτο ἀντίστροφον θαύμασον , ὡς ἄξιον ἀνθαμίλλου Ὁμήρου , καὶ νικητοῦ ποιητοῦ . . ΝΥΝ ΔΕ ΕΓΩ . Ἀρξάμενος ἀφ | ||
τοῦ Τυφῶνος . δαιμόνων ] τῶν θεῶν τούτων . τοῦ νικητοῦ Διὸς ἡμεῖς ἐσμέν , οἱ δὲ τῶν ἡσσωμένων , |
τῶν σίλλων Ἀρίστωνά φησι τὸν Χῖον , Ζήνωνος δὲ τοῦ Κιτιέως γνώριμον , κόλακα γενέσθαι Περσαίου τοῦ φιλοσόφου , ὅτι | ||
ἀσθένειαν ἐμφαίνει τῆς ἑαυτοῦ γνώμης : ᾗ τοῦ Ζήνωνος τοῦ Κιτιέως γνώριμος γενόμενος Ἀθήνησι τῶν μὲν ἐκεῖνον διαδεξαμένων οὐδενὸς μέμνηται |
, μήτ ' ἀπ ' ἐμοῦ ἄρξησθε μήτ ' ἀπὸ Κοιντίου τουδὶ μήτ ' ἀπ ' ἄλλου τῶν πρεσβυτέρων μηδενός | ||
τῶν ἄλλων τῶν συμπαραληφθέντων εἰς τὸ συν - έδριον τὴν Κοιντίου γνώμην παρελθόντες εἰς τὴν ἀγορὰν οἱ ὕπατοι λόγον ᾐτοῦντο |
μετάστασιν δίδου . Γνώμη γὰρ εἴ τις κἀπ ' ἐμοῦ νεωτέρου πρόσεστι , φήμ ' ἔγωγε πρεσβεύειν πολὺ φῦναι τὸν | ||
τοῦ χαμᾶθεν , τὸν ἀγένητον ἀπὸ τοῦ γενητοῦ , τοῦ νεωτέρου μὲν οὐρανοῦ καὶ γῆς , νεωτέρου δὲ Κρητῶν , |
τῶν πραγμάτων συγκλεισθέντων , τὸν Κομνηνὸν Ἰσαάκιον , ὃν διὰ κήδους ἑαυτῷ ᾠκειώσατο , δομέστικον τῶν Σχολῶν τῆς ἀνατολῆς καταστήσας | ||
ἐβούλετο , τελευταῖον καὶ αὐτὸν τῆς αἰχμαλωσίας ἐλευθεροῖ καὶ σύμβολα κήδους πεποιηκὼς καὶ ὑποσχέσεις παρ ' ἐκείνου λαβὼν ἐνωμότους οὐκ |
εἰργάζετο καὶ τὰ πρὸς πόλεμον παρεσκευάζετο . μελλόντων δὲ τῶν Ἰουλιανοῦ στρατιωτῶν ἔτι καὶ τὰ πρὸς πόλεμον ἕτοιμα ποιούντων , | ||
. . . . , . ] Ὅτι μετὰ τὴν Ἰουλιανοῦ τῆς βασιλείας ἀναγόρευσιν πρεσβεῖαι πανταχόθεν συνέβαινον καὶ στέφανοι πολλοὶ |
δὲ ἀπὸ τοῦ τήν τε διάνοιαν καὶ τὴν δύναμιν τοῦ δεδρακότος πανταχόθεν ἐπισκοποῦντας , τὸ βουλεύεσθαί τε καὶ τὸ δύνασθαι | ||
τοῦ Κλεωνύμου ῥιψάσπιδος γενομένου τῷ καιρῷ χρώμενος εἰς αἰσχύνην τοῦ δεδρακότος : πλείονα γὰρ τὴν συμφορὰν τὰ ὑπόγυα ἔχει πταίσματα |
λέγει ὑπὲρ Τληπολέμου πρῶτον μὲν εὐτυχοῦντος , ὕστερον δὲ φόνον πεποιηκότος , εἰ καὶ μετὰ ταῦτα πάλιν εὐδαιμονέστατος γέγονε , | ||
ἐμνήσθη καὶ διαθήκης πενίαν ἐνεγκούσης καὶ κύματος ἑτέρου μείζω ταύτην πεποιηκότος : ἐμοὶ δὲ ταυτὶ μὲν ἐν οὐ πολλῷ λόγῳ |
παρ ' Ἀθηναίοις οἱ ἀποδέκται , ἧς πολλάκις μνημονεύουσιν οἱ ῥήτορος καὶ οἱ κωμικοί . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τῇ | ||
. . . : Περὶ Ἀλεξάνδρου η . | Περὶ ῥήτορος ἢ πολιτικοῦ . | Τέχνην ἐγκωμιαστικήν . . . |
τοῖς Ταρκυνίου ἐγγόνοις , τὸν δ ' ἀξιοῦντα τῶν τοῦ πάππου δωρεῶν κληρονομεῖν ἁπάντων ἀνθρώπων παρανομώτατον ἀποφαίνων καὶ πονηρότατον καὶ | ||
τριβὴν λαμβάνων τῶν κατὰ πόλεμον ἔργων οὐχ ἥττων ἐγένετο τοῦ πάππου . οὐ μὴν ἀλλὰ τούτου εὑρεθέντος . . . |
, οὕτως εἶπεν . . . . συμμαχίας ] οἱονεὶ συλλόγου καὶ κοινοῦ συνεδρίου . . . εἰ μὲν πρὸς | ||
πέρας , ἐκείμην ὑπὸ τοῦ σκέλους ἐν τῷ στρατοπέδῳ , συλλόγου δὲ περὶ ἐμὲ γεγονότος καὶ πάντων εἰς γῆν ἀμηχανίᾳ |
καὶ οἷον τὸ τῇ Ἑλλάδι : συγχαίρω σοι . Τῆς αὐταρκείας καρπὸς μέγιστος ἐλευθερία . Ὁ γενναῖος περὶ σοφίαν καὶ | ||
οὐκ ὂν οὐσία , ἀλλ ' ἐπέκεινα ταύτης καὶ ἐπέκεινα αὐταρκείας . Ἀρκεῖ οὖν ταῦτα λέγοντας ἀπαλλαχθῆναι ; Ἢ ἔτι |
πιστοὺς ποιήσομεν : ἀντιλέγοντας δὲ μαρτυρίᾳ δεῖ τὸν τρόπον τοῦ μάρτυρος διαβάλλειν , ἂν ᾖ πονηρός , ἢ τὸ μαρτυρούμενον | ||
' ἀληθείας : Ἀντὶ τοῦ σωζομένης τῆς ἀληθείας . . μάρτυρος : Ὅτι τινὰ τῶν δημοσίων ὑπηρετῶν ἧκεν ἄγων , |
σήμερον δύο παίδων βασιλικῶν καὶ ὡραίων καὶ νεανίδων δύο , γένους μὲν τοῦ πρώτου , εἴδους δὲ τοῦ ἀπαραμίλλου καὶ | ||
τῆς τε γὰρ ἀποδείξεως γένος ὁ συλλογισμός , τοῦ δὲ γένους μὴ ὄντος οὐδὲ τὸ εἶδός ἐστιν , ὥστε μὴ |
ἂν οἶμαι λόγοις ἀληθινοῖς ἁρμόσειεν . ταύτῃ καὶ τὰ τοῦ Λεοντίνου Γοργίου γελᾶται γράφοντος “ Ξέρξης ὁ τῶν Περσῶν Ζεύς | ||
, μετὰ δὲ ταῦτα Ἡροδίκου τοῦ Σηλυβριανοῦ καὶ Γοργίου τοῦ Λεοντίνου ῥήτορος καὶ φιλοσόφου , ὡς δέ τινες , Δημοκρίτου |
ἐπισκευὴν ναῶν τε καὶ ἀναθημάτων καὶ ἱερείων : πολλοῦ δὲ χρήματος συναχθέντος , εἰς παροιμίαν ἐλθεῖν . . : Φοινίκων | ||
καὶ προκαλεῖταί με ἡμέρας . εἶπεν ] καλεῖσθαι . τοῦ χρήματος ] ὑπὲρ τίνος χρήματος : ἢ βαβαὶ ἕνεκα τοῦ |
Ἀριστάρχῳ : καὶ μετὰ τοῦτον Μητρόδωρος , ἀνὴρ ἐκ τοῦ φιλοσόφου μεταβεβληκὼς ἐπὶ τὸν πολιτικὸν βίον καὶ ῥητορεύων τὸ πλέον | ||
ἐστιν . παραθήσω δὲ πρώτου Ἀριστοβούλου , τοῦ ἐξ Ἑβραίων φιλοσόφου , τὰς οὕτως ἐχούσας φωνάς : Φανερὸν ὅτι κατηκολούθησεν |
τε καὶ ἔλυσε τῶν δεσμῶν , οἷς ἦν ὑπὸ τοῦ Σωσθένους δεδεμένη , καὶ εἰς τὴν οἰκίαν τε εἰσεδέξατο καὶ | ||
μεγάλη θεὸς ἀμφοτέρους ἔσωσε , τὴν μὲν ἐκ τῶν τοῦ Σωσθένους χειρῶν ἐξαρπάσασα , τὸν δὲ τῶν σῶν . καὶ |
ἀρίστους : διόπερ οὐ ῥᾳθυμητέον . Ὀρχήστρα . τὸ τοῦ θεάτρου μέσον χωρίον , καὶ τόπος ἐπιφανὴς εἰς πανήγυριν , | ||
καὶ συντοξεύοντος , ὅς γε τὴν ἄκραν τὴν ὑπερκειμένην τοῦ θεάτρου καταλαβὼν ἀδοκήτως καὶ ἐξαπιναίως , τὸ πολὺ πλῆθος τῶν |
Κρίσᾳ δ ' εὐρυσθενής : τοῦτό φησιν ὡς τὰ Πύθια νενικηκότος αὐτοῦ : ἡ γὰρ Κρίσα τῆς Φωκίδος ἐστὶ χωρίον | ||
Ψωφιδίων ἀνάθημα Ἀρκάδων , Ἀσάμωνός τε εἰκὼν ἐν ἀνδράσι πυγμῇ νενικηκότος , ἡ δὲ Νικάνδρου , διαύλου μὲν δύο ἐν |
εἴρηται γὰρ τοῦτο τὸ ὄνομα καὶ ἐπὶ τοῦ μετρίου καὶ ἐπιεικοῦς , καὶ ἐπὶ τοῦ πανούργου . ἐπὶ δὲ τοῦ | ||
ἐγὼ βουλοίμην ἄν , ἡνίκα ἂν φαίνηται , τυγχάνειν τινὸς ἐπιεικοῦς ῥήματος , ὃ τῇ μὲν σῇ πρέπει φύσει , |
ἀγῶνος ὄντος τῷ ῥήτορι διπλοῦ , τοῦ πράγματος καὶ τοῦ ἤθους , καὶ τούτου κρατοῦντος , ἡ περὶ τῶν ἠθῶν | ||
, ναυάγιον , θηρίον ἄμικτον , καὶ ὅσα ἐν ταῖς ἤθους λοιδορίαις ἔχεις : φιλοτιμουμένῳ δὲ ἔξεστιν εἰπεῖν Σαλμυδησσός , |
οἷον δικαιέστερος καὶ ἀρχέστερος λέγοντες . ὤφειλεν γὰρ τὰ προειρημένα δικαιότερος εἶναι καὶ αἰδοιότερος καὶ ἀφθονώτερος . οὕτως Φιλόξενος εἰς | ||
οἶμαι προσήκειν ἐκ τοῦ τόκου τὴν μητέρα σεμνῦναι . καὶ δικαιότερος ἐπαινέτης ὁ τὴν εὐκοσμίαν τῶν παίδων εἰς τοὺς τεκόντας |
τεθῆναι . [ καὶ Νέστωρ μὲν οὐκ ἠξίωσε μετ ' Ἀντιλόχου ταφῆναι δι ' αὐτὸν ἀποθανόντος , οἴκαδε τὰ ὀστᾶ | ||
μάλιστα ἐς ἔννοιαν ἑαυτοῦ ἀφικέσθαι λέγει , ξυμβαίνοντος ἑαυτῷ τοῦ Ἀντιλόχου τὴν ἡλικίαν τε καὶ τὸ μέγεθος , πολλοῖς δὲ |
ἐξενέγκωμεν , φίλαι , στέψω τ ' ἀδελφοῦ κρᾶτα τοῦ νικηφόρου . σὺ μέν νυν ἀγάλματ ' ἄειρε κρατί : | ||
αὐτὸν συγγενῆ Λακεδαιμονίων καὶ Κυρηναίων , οὕτω δὲ καὶ τοῦ νικηφόρου . Αἰγεῖδαι ἐμοὶ πατέρες : θέλει δεῖξαι τὸν Ἀρκεσίλαον |
δὲ [ γὰρ ] αὐτόν φησι Δημήτριος ⌈ ἐπὶ ἄρχοντος Εὐκλέους πρὸ τριῶν ἐτῶν εἰς Σικελίαν πεμφθέντα μετὰ νεῶν Λεοντίνοις | ||
διαμαρτυρήσαντα ὁ ἀγών ἐστι . Λυσίας ἐν τῷ κατ ' Εὐκλέους χωρίου ἐξούλης . Αὐτόχθονες : οἱ Ἀθηναῖοι . Δημοσθένης |
ἐμαστιγοῦτο ἐφ ' ἡλικίας , ἢ ἐκπρόθεσμος ὢν ἤδη τοῦ ἀγῶνος ἀσφαλῶς τὰ τοιαῦτα ἐνεανιεύσατο ; Πρεσβύτης ἤδη ὢν ἔγραψε | ||
, Δου . τεκνοτροφίη σφαλερόν : τὴν μὲν γὰρ ἐπιτυχίην ἀγῶνος μεστὴν καὶ φροντίδος κέκτηται , τὴν δὲ ἀποτυχίην ἀνυπέρθετον |
γενομένης ὁ Γναῖος αὐτοῖς ὑπήντα , χαλεπαίνων ὡς ὑπάτου παρανόμως ἀνῃρημένου : δυσχεράνας δ ' ὅμως εὐθὺς ἦρχεν αὐτῶν . | ||
τοῦτο , οὐ τοῦτο . τέθειται γὰρ τὸ πλουτεῖν βούλομαι ἀνῃρημένου τοῦ πένεσθαι . καί μοι δοκεῖ ἕνεκα τούτου σύνδεσμον |
ἥμερον καὶ φιλάνθρωπον , καλοκἀγαθίας | ἐραστὴν ἰσότητός τε καὶ ἀτυφίας , ἐν βελτίονι τεταγμένον τάξει , λογισμοῦ προαγωνιστήν , | ||
τὸν πλαστὸν καὶ φένακα τῦφον ἀντὶ τῆς ἀπλάστου καὶ ἀψευδοῦς ἀτυφίας ἐπαινεῖσθαί τε καὶ θαυμάζεσθαι ; παγκάλως δὲ προσδιέσταλται τὸ |
καὶ αὐτὸς τὰ ὅμοια πέπονθεν , ἐνταῦθα οὐ τὴν τοῦ συμφέροντος φύσιν ὑπογράφομεν , ὥστε συμβουλευτικοῦ εἴδους τὸν μῦθον εἶναι | ||
δὲ ἰσχυρῶν γενέσθαι τῶν Λακεδαιμονίων . οὕτω τὰς κατασκευὰς τοῦ συμφέροντος ἀπὸ τοῦ δυνατοῦ κεκόμικεν . ἀλλὰ τὸ μὲν περὶ |
τελεῖν ἢ πρόσθεν , καὶ ποιοῦντες τοῦτο τὸν διπλάσιον τοῦ εἰκότος χρόνον πολιορκούμενοι διήρκεσαν . καὶ τόλμα δὲ ἀτολμίας ἔσθ | ||
: Ἀρτέμιδι δὲ οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν μετά γε τοῦ εἰκότος λόγου μετείη τοιούτου σχήματος . περιέχεται δὲ ἡ Φιγαλία |
ἅς ποθ ' ἵπποι κτησάμεναι : ἅστινας φιάλας αἱ τοῦ Χρομίου ἵπποι προσεκόμισαν διὰ τῆς νίκης τῷ δεσπότῃ ἅμα τοῖς | ||
. ἔστι δὲ ὁ λόγος τῶι Πινδάρωι οὐ περὶ τοῦ Χρομίου μόνου ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ παντὸς λαοῦ , οἳ |
ἐπὶ ἄρχοντος Εὐκλείδου . . . . περὶ δὲ τοῦ πείσαντος ἱστορεῖ Θεόπομπος . . . ̈ : καλεῖται δὲ | ||
πάλιν εἰρήνην πρὸς Φίλιππον . . τὰς πρεσβείας ] Αἰσχίνου πείσαντος πρέσβεις ἐπὶ τὰς πόλεις Ἀθηναῖοι πεπόμφασι παρακαλοῦντας ἐπὶ Φίλιππον |
φησίν . Εὐθύφρονα δὲ τῷ πατρὶ γραψάμενον ξενοκτονίας δίκην περὶ ὁσίου τινὰ διαλεχθεὶς ἀπήγαγε . καὶ τὸν Λύσιν δὲ ἠθικώτατον | ||
Γραφὴ ἡ δημοσία . Πλάτων ἐν τῷ Εὐθύφρων ἢ περὶ ὁσίου : ” οὔτοι δὴ Ἀθηναῖοί γε , ὦ Εὐθύφρον |
ἱδρῶτα κομίσαιμι . μετ ' ἐκείνας τὰς ταφὰς καὶ τὴν Εὐσεβίου γε τοῦ πρὸ ἀμφοῖν ἀπελθόντος ἦν μὲν γὰρ καὶ | ||
μένει τοίνυν εἴσω θυρῶν . παρακλήσεις δὲ πρὸς ἡμᾶς ὑπὲρ Εὐσεβίου ποιούμενος καὶ παρ ' ἡμῶν ἴσως αὐτὸς ἀξιώσεις ὑπὲρ |
ὅπως ἂν ἴσον ἕκαστος ἐνταυθοῖ παρὼν ἡμῖν μετάσχῃ τοῦδε τοῦ Πλούτου μέρος . Καὶ δὴ βαδίζω . Τουτοδὲ τὸ κρεᾴδιον | ||
, ἄχρις ἂν ἐξέλθοι τις ἀπαγγέλλων , ὅπως εἰσιόντος τοῦ Πλούτου πάντα τὰ τούτων πρὸς τὸ βέλτιον μεταβέβληται . 〛 |
ὁντινοῦν , πλὴν ἐν τῷ παρόντι διὰ τὸν ἑαυτοῦ καὶ Χαβρίου παῖδα Κτήσιππον τουτονί . ἄνευ δὲ τούτων εἰ κατ | ||
Τιμοκλῆς δ ' ἐν Δημοσατύροις φησίν : οὐδ ' ὁ Χαβρίου Κτήσιππος ἔτι τρὶς κείρεται , ἐν ταῖς γυναιξὶ λαμπρός |
συμφέρειν σφίσιν ᾠήθησαν περιποιῆσαι Λακεδαιμονίους . Περὶ μὲν οὖν τοῦ δικαίου καὶ τοῦ νομίμου καὶ τοῦ συμφέροντος οὕτω μετιὼν εὐπορήσεις | ||
. Βίος κέκληται δ ' ὃς βίᾳ πορίζεται . Βίου δικαίου γίγνεται τέλος καλόν . Βουλῆς γὰρ ὀρθῆς οὐδὲν ἀσφαλέστερον |
; τάχα μέντοι τάχα καὶ τῶν ἡλικιῶν ἑκάστη παραχωροῦσα τοῦ κράτους τῇ μεθ ' ἑαυτὴν προαποθνῄσκει , τῆς φύσεως ἡμᾶς | ||
παραταξαμένῳ καὶ προθύμως ἀνταγωνισαμένῳ μετὰ τὴν πρώτην ὁρμὴν ἀφίσταται τοῦ κράτους τοῦ αἵματος αὐτῷ πηγνυμένου , καὶ παρειμένος ὤκιστα εἶτα |
καὶ ῥώμην ἔσχεν : ἔδει μὲν θρασυγυίου εἰπεῖν πρὸς τὸ Κλειτομάχου , τουτέστι ῥωμαλέου καὶ ἰσχυροῦ , ὁ δὲ πρὸς | ||
Ἀριστοτέλους τοῦ Σταγειρίτου , ἢ Χρυσίππου τοῦ Κίλικος , ἢ Κλειτομάχου τοῦ Λίβυος , ἢ τῶν τὰ πολλὰ καὶ σοφὰ |
εἰπόντος Ἀριστοφάνους ἐν Σκηνὰς καταλαμβανούσαις τὴν κακκάβην γὰρ κᾶε τοῦ διδασκάλου . ἐν δ ' Εὐβούλου Ἴωνι εἴρηται τρύβλια δὲ | ||
δὲ ἀνδριάντα ἐποίησε Σικυώνιος Κάνθαρος , Ἀλέξιδος μὲν πατρός , διδασκάλου δὲ ὢν Εὐτυχίδου . Εὐπολέμου δὲ Ἠλείου τὴν μὲν |
οὐδὲν προσηκόντων ὀνομάτων καὶ πραγμάτων ; Καὶ νῦν ἐγὼ μὲν παιδευτής εἰμι ὑμέτερος , ὑμεῖς δὲ παρ ' ἐμοὶ παιδεύεσθε | ||
πρεσβύταις ἀναμεῖναι ταλαιπωρίαν . ἄνευ δὲ τούτων , ὅσων γέγονε παιδευτής , τοσούτων ὑπῆρχε πατὴρ ἴσα καὶ τέκνα τοὺς φοιτητὰς |
, σοὶ τόνδ ' ἱδρύσατο βωμὸν Χάρμος ἐπὶ σκιεροῖς τέρμασι γυμνασίου . . : Προοικίαι . Παρὰ Κλειτοδήμῳ , ἐν | ||
μετὰ ταῦτα ἀναλαβὼν ἐλλεβορίσαι . Εἶτα γυμναζέσθω καὶ ἀφιδρούτω : γυμνασίου δὲ τρίψις , πάλη ἀπὸ ὄρθρου : δρόμου δὲ |
ὃ μὴ συνελογίσατο , συνεπέρανε . Σοφιστικὸν καὶ τὸ κειμένου παραδόξου τὸ φαινόμενον ἀξιοῦν ἀποκρίνεσθαι προσκειμένου τοῦ δόξαντος ἐξ ἀρχῆς | ||
τὸν ἄριστον τῶν ἰατρῶν συντεταχέναι , τῆς ὑγιείας στοχαζόμενον . παραδόξου δ ' εἶναι δοκοῦντος τοῦ μὴ πᾶσαν ἔχειν ἐξουσίαν |
ἐν οἷς ἂν ᾗ . Ἐκ τῆς Ἑξαημέρου τοῦ θείου Βασιλείου . Νωθρὰ ἡ φύσις τῆς ἄρκτου , ἰδιότροπον καὶ | ||
, τερεβινθίνης , χαλβάνης ἀνὰ ⋖ ηʹ . Ἄλλο τὸ Βασιλείου πρὸς τὰ αὐτὰ δόκιμον . Ἀλθαίας , χαμαιμήλου , |
ἦσαν ἄνδρες , ἐξ ὧν ὁ χορὸς συνεστὼς προκαταρχομένου τοῦ αὐλητοῦ τὸ μέλος προεφέρετο . οἱ δὲ κεφαλὰς ἀκούουσι τὰ | ||
κήρυκι τὸν πόδ ' ἀναπαρῶ . αὐλεῖν ἐπὶ τοῖς ἱεροῖσιν αὐλητοῦ κακοῦ μέλλοντος ὁ Στρατόνικος εὐφήμει , μέχρι σπείσαντες εὐξώμεσθα |
θεοῦ τῶν λόγων προϊσταμένου , ἐργάσασθαι καὶ ἀρκτέον ἤδη τοῦ ἔργου , τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου πρὸ πάντων τάξαντας . | ||
πρόσω βεβιωκὼς ἑβδομήκοντα ἐτῶν , ὅμως ἠπείγετο μετασχεῖν Λυκόρτᾳ τοῦ ἔργου : ἱππέας δὲ καὶ πελταστὰς ἦγεν ὅσον ἑξήκοντα . |
ἐν Θήβαις , Ἀστακοῦ τὴν κλῆσιν , ἀνδρὸς γενναίου καὶ μεγαλόφρονος . Αὕτη πολλὰς ἐπιθέσεις παρά τε τῶν ὁμορούντων ὑποστᾶσα | ||
ἡ ἄφρων : ὁ μεγαλόφρων καὶ ἡ μεγαλόφρων , τοῦ μεγαλόφρονος : ὁ οἰκτίρμων καὶ ἡ οἰκτίρμων , τοῦ οἰκτίρμονος |
μὲν Ἀρχελάου υἱὸς τοῦ πρὸς Σύλλαν διαπολεμήσαντος καὶ μετὰ ταῦτα τιμηθέντος ὑπὸ Ῥωμαίων , πάππος δὲ τοῦ βασιλεύσαντος Καππαδόκων ὑστάτου | ||
ἥδεσθαι παρῆν , ἔκ τε τοῦ δεδρακότος ἔκ τε τοῦ τιμηθέντος : φίλω γὰρ ἄμφω , σύ τε ὁ δι |
δαίμονος καὶ τῆς κακῆς τύχης ἀργοῦ τε καὶ κατασκίου . ἐνδόξου δὲ τῆς γενέσεως οὔσης καὶ τυραννικῆς * * * | ||
τοὺς θεοὺς προσημαίνειν τι , ἁρμόσει τὸ θεώρημα τὸ ἐξ ἐνδόξου κρίσεως , οἷον , ἱκανῶς μὲν καὶ πρὸ ἡμῶν |
ἐχθροὺς ποιοῦνται . καὶ τηνικαῦτα αὐτοῖς οὐ μόνον ὁ ἀγρὸς τιμιώτερος τοῦ υἱέως , οὐδὲ τὸ ἀργύριον οὐδὲ τὸ χρυσίον | ||
ἐπειδὴ τιμιώτερος μὲν στρατηγοῦ ἔπαινος ἐπὶ στρατιώτῃ ἀγαθῷ τελευτήσαντι , τιμιώτερος δὲ παντὸς ἄρχοντος ἢ ἰδιώτου , κἀμοὶ λεκτέον τῆς |
, φιλοσοφίας ἐπεθύμησε . γενόμενος δὲ ἀκουστὴς Προδίκου τε τοῦ Κείου καὶ Γοργίου τοῦ Λεοντίνου καὶ Τισίου τοῦ Συρακουσίου , | ||
καιροῦ παρὰ τοῖς Ἕλλησι , καὶ μέντοι καὶ Προδίκου τοῦ Κείου τὴν ἐπὶ τοῖς ὀνόμασιν ἀκριβολογίαν . μάλιστα δὲ πάντων |
ἄλλα χείρω . ὧν τὰ ἐναντία μεγαλόφρων , μεγαλόψυχος , μεγαλογνώμων , ἐλεύθερος , ὑπεράνω λημμάτων , κρείττων χρημάτων , | ||
ἐπιμελὴς ἀνθρώπων κηδεμών , στάσιμος , βέβαιος , ἀνεξαπάτητος , μεγαλογνώμων , ἰσχυρογνώμων , ἐνεργός , τελεσιουργός , φροντιστὴς τῶν |
' ἐπὶ Ἄμηστριν ἧξεν τὴν τοῦ παιδὸς γαμετήν . Ὢ κακίστου ἔρωτος , ὃς παραλιπὼν τὰ ἐδώδιμα , ἐπὶ τὰ | ||
. αὐτὸν δὲ ἐκεῖνον τοσοῦτον ὑπερέχοντα ἀποθανεῖν ὑπὸ τοῦ πάντων κακίστου τὴν ψυχήν , ὡς αὐτοί φασιν , ἄλλου τε |
πολλαὶ καὶ δυσάρεστοι διέκναισαν . οὐκ ἄγαμαι ταῦτ ' ἀνδρὸς ἀριστέως . οὐκ ἐπὶ πᾶσίν ς ' ἐφύτευς ' ἀγαθοῖς | ||
οὖν ἀκόλουθον τὸ ὄνομα τῷ ἐγκλήματι : ἐπὶ δὲ τοῦ ἀριστέως τοῦ τὸν υἱὸν πορνεύοντα ἀποσφάξαντος καὶ κρινομένου φόνου οὐκ |
, ἵνα μὴ ἐκ τῶν ἔν τινι βραχεῖ μέρει τοῦ διαλόγου εἰρημένων ποιησώμεθα τὸν σκοπόν , ἀλλ ' ἐκ τῶν | ||
ζητῆσαι κεφάλαιον , ἐκ πόσων κανόνων δεῖ θηρᾶν τὸν ἑκάστου διαλόγου σκοπόν . χρεία γάρ ἐστιν τοῦτον ζητεῖν , ἐπειδὴ |
ἑκάτερον αὐτῶν ἐπειρᾶτο μυρίοις ὅσοις σχήμασι καὶ τρόποις καὶ τοῦ πρέποντος ὅσην οὐδεὶς τῶν περὶ λόγους σπουδαζόντων ἐποιεῖτο δόσιν . | ||
ἁρμάτων ἑξακόσια τοῖς ἐν τέλει δούς , ἵνα μετὰ τοῦ πρέποντος ἀξιώματος ἐπακολουθήσωσι καὶ τῆς στρατείας μετάσχωσιν , οὐδὲν τάχους |
ὑπὸ ματρὶ νέον φυτὸν ὣς ἐν ἀλωᾷ ἐτρέφετ ' , Ἀργείου κεκλημένος Ἀμφιτρύωνος . γράμματα μὲν τὸν παῖδα γέρων Λίνος | ||
βασιλείας νεμηθέντας . ἐπὶ γὰρ τῆς ἀρχῆς τῆς Ἀναξαγόρου τοῦ Ἀργείου τοῦ Μεγαπένθους μανία ταῖς γυναιξὶν ἐνέπεσεν , ἐκφοιτῶσαι δὲ |
μιάσματος ] τοῦ ἀδελφοκτονῆσαι . μιάσματος ] τοῦ φόνου . μιάσματος ] τῆς παρανομίας . εἰ ὅλως τις ἀτυχεῖ , | ||
πάθους τῷ εἰργασμένῳ ἐπιθέντες , ἅπασαν τὴν πόλιν καθαρὰν τοῦ μιάσματος καταστήσετε . Εἰ μὲν γὰρ ἄκων ἀπέκτεινε τὸν ἄνδρα |
δὲ τῇ Πειρήνῃ τὸ Σισύφειόν ἐστιν , ἱεροῦ τινος ἢ βασιλείου λευκῶν λί - θων πεποιημένου διασῶζον ἐρείπια οὐκ ὀλίγα | ||
δὲ καὶ τῶν βασιλίδων γενέσθαι , καὶ παντὸς δὴ τοῦ βασιλείου χοροῦ . Ὀδυσσεῖ δὲ ὑπῆρξε παρ ' Ἀθηνᾶς ἐν |
ὑμῶν ἀγανακτήσειεν ἀναμνησθεὶς ἑαυτοῦ , εἰ ὁ μὲν καὶ ἐλάττω τουτουῒ τοῦ ἀγῶνος ἀγῶνα ἀγωνιζόμενος ἐδεήθη τε καὶ ἱκέτευσε τοὺς | ||
ἀρετῇ . εἰ δὲ βούλει , Κλεινίαν , τὸν Ἀλκιβιάδου τουτουῒ νεώτερον ἀδελφόν , ἐπιτροπεύων ὁ αὐτὸς οὗτος ἀνὴρ Περικλῆς |
φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
δὲ θερμανθέντος τοῦ χιτῶνος ὁ τῆς ὕδρας ἰὸς τοῦ χρωτὸς καθήπτετο , τὸν χιτῶνα ἀπέσπα προσπεφυκότα τῷ σώματι . συναπεσπῶντο | ||
' εἰ ἐπιτιμᾶν τῳ δέοι , ἀλλὰ τῶν μὲν ἁμαρτημάτων καθήπτετο , τοῖς δὲ ἁμαρτάνουσι συνεγίνωσκεν , καὶ τὸ παράδειγμα |
ἀμφότεροι τῶν ἑαυτοῖς προσηκόντων ὑπομιμνήσκονται , καὶ διὰ τούτου τοῦ τρόπου ἡ μεγίστη καὶ συμφορωτάτη διόρθωσις γίνεται τῶν ἠθῶν . | ||
λῆρος πάντα δοκεῖ εἶναι πρὸς τὸ ἀργύριον ἔχειν ἐκ παντὸς τρόπου : ἐγὼ δέ , ὦ Σεύθη , οὐδὲν νομίζω |
κατὰ τὴν οὐσίαν τυγχάνεις ὢν διαγνῶναι ποθῶν οὐδένα τούτου τοῦ μαθήματος ὑφηγητὴν ἐν οὐδενὶ τῶν τοῦ παντὸς μερῶν ἀνευρίσκω . | ||
πρὸς καιρὸν μανθάνεται , πρὶν ἐντὸς τῆς ψυχῆς ἑκάστῳ που μαθήματος ἐπιστήμην γεγονέναι . οὕτω δὴ πάντα τὰ περὶ ταῦτα |
τοῦτο γὰρ αὐτῆς μάλιστα ἴδιον ὑπάρχει : καὶ τούτου μὴ προσόντος αὐτῇ , ὅσῳ ἂν μᾶλλον σαφὴς καὶ σύντομος ᾖ | ||
καὶ τοῦ ἀφωτίστου πρὸς ἡμᾶς γεγονότος , ἢ ἀπόσβεσις τοῦ προσόντος αὐτῇ φωτός . τοῦτο δ ' ὅπερ ἄν τις |
πεσεῖται , ἀναιρεθῆναι δ ' ἅπαντας , τοῦ δ ' ἔθνους ἡγεμόνα ἐξανδραποδιζόμενον δεσμευθῆναι ταχέως . ταῦτα δὲ χώραις ἔσονται | ||
ἐμάχετο . Ἰόβας δέ , ὃς ἦρξέ ποτε τοῦ Λιβυκοῦ ἔθνους , φησὶ μὲν ξυμπεσεῖν ἀλλήλοις ἐπ ' ἐλεφάντων πάλαι |
αἰτίαμα . Ἀλλὰ καὶ ἡ πατρὶς αὐτῶν τοὺς μὲν ἐπὶ Νομᾶ καὶ τοὺς ὀλίγῳ μετ ' αὐτὸν ἔτι τυγχάνοντας ἀγριωτέρους | ||
αὐτοὶ ὑπὲρ ἅπαντος τοῦ ἔτους εὐχάς τινας καὶ θύουσι , Νομᾶ τοῦ βασιλέως καταστησαμένου τὰς ἱερουργίας αὐτοῖς , καὶ πεπιστεύκασιν |
ἐποίησεν . τὴν Περσίδα τὴν ἔχουσαν αὐτῶν τὴν ἑστίαν . πεφονευμένου . οὐκ ἀληθῶς . αὐτά : ἀντὶ τοῦ τὰ | ||
. ἐπήδησας . φεῦ . ἕνεκα πεφονευμένου . μετὰ μόχθων πεφονευμένου . τοῦ . φανερὰ . τῶν . λίαν . |
ἄμφω καὶ οὐ τοῦτο μόνον , ἀλλὰ καὶ τοῦ Πυθαγορικοῦ διδασκαλείου μεταλαβόντε , καθάπερ που καὶ Νικόμαχος ἱστόρησεν . . | ||
ἐπιπόλαια καὶ ἐλαφρὰ καὶ ὅσα πρὸς διασκευὴν καὶ χλευασμὸν τοῦ διδασκαλείου ὑπὸ τῶν βασκάνως ὕστερον συκοφαντούντων προβάλλεται συναγαγεῖν καὶ ὡς |
εἴρηται . Παραδοὺς τοὺς ἐπιδέσμους ἔτι βούλομαι ἐπὶ τέλει τοῦ ὑπομνήματος περὶ τῶν ἁμμάτων διαστείλασθαι : ἀκολουθήσω δ ' Ἱπποκράτους | ||
ὁ μὲν ἐτεθνήκει , τὴν Γῆν δὲ οὐκ ἦν ἔρημον ὑπομνήματος ἀφεῖναι τὴν συμφοράν , ἀλλὰ τὸ ἄνθος ἀντὶ τοῦ |
παραπληϲίαϲ δυνάμεώϲ ἐϲτι : καὶ γὰρ ῥύπτει καὶ μαλάττει : ξηραντικώτεροϲ δὲ αὐτῆϲ ὁ φλοιόϲ . Ϲιλφίου . Θερμότατοϲ μέν | ||
: ὁ δὲ τῶν ταύρων καὶ τράγων δριμύτερόϲ ἐϲτι καὶ ξηραντικώτεροϲ καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναται διαλύειν ϲκληρότηταϲ ϲκιρρώδειϲ : |
καὶ πόρρω τῆς εἰωθυίας σοι εὐλαβείας , καὶ ἐγγύς τι Προδίκου τοῦ Κείου καὶ Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου τοῦ | ||
τε καὶ πράξεις τὰς τοιαύτας ποιήσεις . . καὶ γὰρ Προδίκου μυρία τινὰ ἀκήκοα περὶ ὀνομάτων διαιροῦντος . . . |
καὶ μείζονα ἐπινοῶν οὐκ ἄν τις εὕροι τῆς ἀπὸ τοῦ πανηγεμόνος ἐξόδου καὶ φυγῆς . | τὸν μὲν οὖν Ἀδὰμ | ||
ἀνθρώπου , μόνου δέ , ὥς φησι Μωυσῆς , τοῦ πανηγεμόνος : εἰπὼν γὰρ ” τὰ γεννήματα αὐτοῦ ” ἐπιφέρει |
δι ' ἑαυτοῦ γενέσθαι τὴν παράδοσιν τὴν μὲν ἐπιγραφὴν τοῦ προτερήματος αὐτὸς ἀπηνέγκατο , τῷ δὲ Βαγώᾳ τῆς σωτηρίας αἴτιος | ||
δ ' αἰχμαλώτους ἔλαβεν . γενόμενος δ ' ἐπὶ τοῦ προτερήματος , καὶ πάσας τὰς τῶν πολεμίων ναῦς φυγεῖν ἀναγκάσας |
: ὅθεν καὶ θρῃσκεία τὸ μυστήριον καλεῖται , ἀπὸ τοῦ Θρᾳκὸς Ὀρφέως : οὐδ ' ὅσα Φοῖβος : ἀναγνοὺς δὲ | ||
τῷ τῆς πόλεως τείχει καθεζομένου , διήρχετο ἡ γυνὴ τοῦ Θρᾳκὸς , ἐπὶ μὲν τῆς κεφαλῆς βαστάζουσα στάμνον , ἐπὶ |
δὲ εἰς τὸ ἄστυ ἐλθόντες τοὺς μὲν τριάκοντα ἐξέβαλον πλὴν Φείδωνος καὶ Ἐρατοσθένους , ἄρχοντας δὲ τοὺς ἐκείνοις ἐχθίστους εἵλοντο | ||
Ἔφορος δ ' ἐν Αἰγίνῃ ἄργυρον πρῶτον κοπῆναί φησιν ὑπὸ Φείδωνος : ἐμπόριον γὰρ γενέσθαι , διὰ τὴν λυπρότητα τῆς |
. κδʹ . Ἀντιπάτρῳ δὲ τῷ σοφιστῇ πατρὶς μὲν ἦν Ἱεράπολις , ἐγκαταλεκτέα δὲ αὕτη ταῖς κατὰ τὴν Ἀσίαν εὖ | ||
. . . . . ο ∠ ʹγ λϚ Ϛʹ Ἱεράπολις . . . . . . . . . |
καθὰ καὶ Μνασέας ἐν τῷ περὶ χρησμῶν γράφει : Λάιε Λαβδακίδη , ἀνδρῶν περιώνυμε πάντων . ἐξ οὗπερ : ἀφ | ||
χρηστηριαζομένῳ περὶ γενέσεως ἀῤῥένων παίδων ἀνεῖλεν ὁ θεός : Λάϊε Λαβδακίδη μὴ σπεῖρε τέκνων ἄλοκα δαιμόνων βίῃ : κτενεῖ γάρ |
τοῖς γνωριμωτάτοις καὶ τῶν ἔξωθεν τοῖς ἐνδοξοτάτοις λοιδορουμένους ἐπὶ τοῦ βήματος περιποιεῖσθαι παρὰ τοῦ πλήθους δόξαν ὡς εἰσὶ δημοτικοί . | ||
συστρατεύεσθαι . ἀποστρεφομένου τε τοῦ Καίσαρος καὶ ἀπιόντος ἀπὸ τοῦ βήματος , οἱ δὲ σὺν ἐπείξει πλέονι βοῶντες ἐνέκειντο παραμεῖναί |