| Οὐκ ἄκαιρον δ ' ἐστὶ μνημονεῦσαι καὶ τοῦ εἰς ὑμᾶς ποιηθέντος ἐπιγράμματος , ὅπερ παρέθετο ὁ Δελφὸς Ἡγήσανδρος , ἐν | ||
| ἐξ Ἰταλίας ἥκειν ὑπὸ λόγου τινὸς τῇ ' κείνων γλώττῃ ποιηθέντος ἠπατημένοι . ὁ δὲ ἄρα τὸ μὲν εἶχε ποιεῖν |
| ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
| ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
| ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
| τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
| τῶν ἄλλων κοινολογίᾳ καὶ τὰς συμβολὰς ἀποδιδόντων , τοῦ δὲ Ζήνωνος ἡσυχίαν ἄγοντος , φιλοφρονησάμενοι καὶ προπιόντες οἱ ξένοι „ | ||
| . . , . . τάχα δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ Ζήνωνος σύμφωνος ἡ δόξα , διὰ πάσης οὐσίας πεφοιτηκέναι τὸν |
| τε τὸν Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους , βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους , ξυγκατοικίσαι δὲ | ||
| γὰρ καὶ ιδʹ ἔτη ἔγγιστα ἀπὸ τῶν Τρωικῶν ἱστορεῖται μέχρι Ξενοφάνους τοῦ φυσικοῦ καὶ τῶν Ἀνακρέοντός τε καὶ Πολυκράτους χρόνων |
| τήνδε τὴν συμφροσύνην συγγραφεύς , Οὐάρρων , ἑνὶ βιβλίῳ περιλαβὼν ἐπέγραψε Τρικάρανον . Ὑφορωμένη δ ' αὐτοὺς ἡ βουλὴ Λεύκιον | ||
| . . ἔτι καὶ Διονύσιος ὁ Μεταθέμενος γράψας τὸν Παρθενοπαῖον ἐπέγραψε Σοφοκλέους . ὁ δὲ πιστεύσας εἴς τι τῶν ἰδίων |
| . Δημόκριτος : . . . . μαθητὴς κατά τινας Ἀναξαγόρου καὶ Λευκίππου , ὡς δέ τινες καὶ μάγων καὶ | ||
| τῶν ἀμφὶ τὸν Μιλήσιον Θαλῆν καὶ ἔτι τῶν ὕστερον μέχρι Ἀναξαγόρου , ὡς ἢ πάντες ἢ οἱ πολλοὶ αὐτῶν φαίνονται |
| ἔκκλισιν εἰς μόνα τὰ παρὰ φύσιν τῶν ἐφ ' ἡμῖν μετατέθεικεν . ὁρμῇ πρὸς ἅπαντα ἀνειμένῃ χρῆται . ἂν ἠλίθιος | ||
| τῇ ψυχῇ , τὸ τῆς ζωῆς ξύλον : τοῦτον δὲ μετατέθεικεν ὁ πήξας ὅρον κακίαν , ξύλον θανάτου . ” |
| ἀπὸ τοῦ μεῖναι Μενέσται καλούμενοι ὕστερον Πενέσται μετωνομάσθησαν παραφθαρέντος τοῦ χαρακτῆρος . περὶ ὄνου σκιᾶς : παροιμία ἐπὶ τῶν ἐνδιατριβόντων | ||
| . οὐ γὰρ μόνον συνᾴδει τὸ καὶ τῷ σχήματι τοῦ χαρακτῆρος εἶναι τὸ εʹ τὸ ἥμισυ τοῦ θʹ , ἀλλὰ |
| ἡ ἔλλειψις . . . . , Εὔδημος δὲ ὁ Περιπατητικὸς [ . . ] εἰς τοὺς Πυθαγορείους ἀναπέμπει τὴν | ||
| ] † περιττῶν † . , : Κλέαρχος δὲ ὁ Περιπατητικὸς εἰδέναι φησί τινα Ἰουδαῖον , ὃς Ἀριστοτέλει συνεγένετο . |
| τῷ περὶ μετάλλων , εἴτε Ἀριστοτέλους ἐστὶ τὸ βιβλίον εἴτε Θεοφράστου . πολλὰ δ ' ἂν καὶ ἄλλα εἴη μέταλλα | ||
| τῆς Φιλίππου τελευτῆς . Ἐπ ' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Θεοφράστου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησαν Μάρκον Οὐαλέριον καὶ Αὖλον Κορνήλιον |
| , μιγάδας τὸ πρότερον ἥτις ἔσχε βαρβάρους , ἀπὸ τοῦ δυναστεύσαντος Ἰταλοῦ τοὔνομα λαβοῦσα , μεγάλη δ ' ὕστερον πρὸς | ||
| τῆς προσηγορίας : ὡς δέ τινες ἀναγεγράφασιν , ἀπὸ τοῦ δυναστεύσαντος τῶν τόπων ὄνομα Χερρονήσου προσηγόρευται . οὐ πολλῷ δ |
| , ὥσπερ καὶ ὁ ἕβδομος τῶν Φιλιππικῶν , ὃν ὑπὲρ Ἁλοννήσου τινὲς ἐπιγράφουσιν . ἀμφοτέρους γὰρ τούτους ἀναφέρουσιν εἰς Ἡγήσιππον | ||
| . . μὴ οὕτως ἔχοντα πλὴν ἑνὸς λόγου τοῦ περὶ Ἁλοννήσου , πολλὰ δὲ καὶ ἐν τοῖς δικανικοῖς ἀγῶσι τοῖς |
| . Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [ . . ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν | ||
| : πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένος ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει , ἀλλ ' οὐδ ' ἔνθα ἀντειπεῖν τι |
| ] καὶ παραγενόμενος Ἀθήναζε ? [ ] | πρῶτον μὲν Ξενοκράτους | ἤκουεν , ὕστερον δὲ μετὰ Πολέμωνος ἐσχόλαζεν | | ||
| κυλίηται . διὰ τοῦτο καὶ Πολέμωνος ἥψαντο οἱ λόγοι οἱ Ξενοκράτους ὡς φιλοκάλου νεανίσκου : εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα τῆς |
| γενικῇ , οἷον περικτιών περικτιόνος , ἀλεκτρυών ἀλεκτρυόνος , Ἀμφικτυών Ἀμφικτυόνος : τὸ Κνακιών ὀξύτονόν ἐστι καὶ εἰς ων καθαρὸν | ||
| . συνήγετο δὲ ἐν Θερμοπύλαις . ὠνομάσθη δὲ ἤτοι ἀπὸ Ἀμφικτυόνος τοῦ Δευκαλίωνος , ὅτι αὐτὸς συνήγαγε τὰ ἔθνη βασιλεύων |
| τὴν στοὰν οἰκοδομῆσαι τὴν πλησίον αὐτοῦ . ” ὁ δὲ Δίδυμός φησιν ἁμαρτάνειν τὸν ῥήτορα : ἐκλήθη γὰρ ἐλευθέριος διὰ | ||
| ἀλήθειαν γράφοντι τὸν ἐπίνικον καὶ ἀποδιδόντι Ἀγησιδάμῳ . ὁ δὲ Δίδυμός φησιν ἔχειν λόγον καὶ τὴν ἑτέραν γραφήν : νέμει |
| ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
| ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
| Τῆι μεταλήψει ? ? ? ? ? κέχρηται ? ἀναγκαιοτάτηι οὔσηι ? διὰ ? τοῦ σαφηνίζειν ? πρὸς τὸ ἐλέγξαι | ||
| ἐκάλουν ἐπὶ τὴν βασιλείαν Ῥωμαῖοι , τῆι μήπω τότ ' οὔσηι πόλει . . . . . . . εἰ |
| μάλιστα μὲν παρὰ τῶν σατραπῶν , εἶτα δὲ καὶ παρὰ Ἑρμίου τοῦ εὐνούχου , ὃν νῦν ἀνάσπαστον ἐποιήσατο , ἄρχοντα | ||
| ποιήσας , ὥς φησιν Ἀμβρύων ἐν τῷ Περὶ Θεοκρίτου : Ἑρμίου εὐνούχου ἠδ ' Εὐβούλου ἅμα δούλου σῆμα κενὸν κενόφρων |
| λόγου δεῖ καὶ ἴσως οὐδὲν ὄντος πρὸς τὰ νῦν . Ἀριστάρχου δὲ τοῦτο μὲν ἐπαινῶμεν , διότι τὴν Κρατήτειον ἀφεὶς | ||
| δὲ ἀκόλουθον εἶναι ἐκείνῃ τῇ γραφῇ τῇ κομιζομένῃ ὑπ ' Ἀριστάρχου „ ὣς ἔμεν ὡς ὅτε δῖον Ἐρευθαλίωνα κατέκταν „ |
| παρ ' ἐμοῦ λαβών , φίλτατε . Πύθωνος δὲ αὐτὴν ἀπολιπόντος , Εὔαρδιν δὲ τὴν παχεῖαν ἀναλαβόντος , εἶθ ' | ||
| διὰ τὴν ἔκθλιψιν , ἡ δ ' οὐκ ἂν συμμείνειεν ἀπολιπόντος πάντῃ καὶ πάντως τοῦ ὑγροῦ . διὸ ταῦτα μὲν |
| ἡγεμόνας ὡς εἴησαν Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Λεωνίδης , ἐὼν γένος Ἡρακλείδης . Ὡς δὲ προσήλασε ὁ ἱππεὺς πρὸς τὸ στρατόπεδον | ||
| τοῖς ζηλωτοῖς Σμυρναίων . τὸν δὲ ἄνδρα τοῦτον χρόνοις ὕστερον Ἡρακλείδης ὁ Λύκιος σοφιστὴς διορθούμενος ἐπέγραψε Νικήτην τὸν κεκαθαρμένον , |
| Πυθαγόραν μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασι τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ | ||
| τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ ἐς Ὀλυμπίαν ἐστὶ τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη . ἐνταῦθα καὶ Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών , |
| οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον ἐγένετο πείθειν , οὕτως ἀπίθανον ὄν , | ||
| διαιρῶ , παραιτούμενος τά τε τοῦ Μανέθωνος καὶ Δωροθέου τοῦ Σιδωνίου . Ἔτι δὲ Δωρόθεός τε καὶ Ἀννουβίων καὶ Κολόκυνθος |
| ' ἐσίγων . Κρατῖνος Χείρωσιν : τοιοῦτοι δὲ καὶ οἱ Σωκράτους ὅρκοι . ἴθι δή κτλ . . ὅτι καὶ | ||
| τὸ χωρίον ] τὸ διάστημα τὸ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Σωκράτους μέχρι τῆς ὀφρύος τοῦ Χαιρεφῶντος , τὸν τόπον τῆς |
| τὸ βλώσκειν ἐν τῷ αὔξεσθαι , ὅ ἐστι μολίσκειν . Βρέφος , παρὰ τὸ φέρβω φέρβος : καὶ μεταθέσει τῶν | ||
| μέλλοντος γράφεται , τὸ δὲ νυνὶ ἐπὶ ἐνεστῶτος μόνου . Βρέφος μὲν τὸ γεννηθὲν εὐθέως , παιδίον δὲ τὸ τρεφόμενον |
| ἐφετῶν . ἐναντίον τι συνέβη . κατ ' ἀντίφασιν ὁ Γοργίου λόγος ἀπέβη ? διότι ποτὲ μὲν ὡς ἀπὸ τῆς | ||
| ἀποδρὰς ᾠχόμην , εἴ πῃ εἶχον . καὶ γάρ με Γοργίου ὁ λόγος ἀνεμίμνῃσκεν , ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου |
| παρὰ τοῦ ἀντιδίκου λεγόμενον , ὡς ἐκεῖνο ἀλλὰ τὸ τοῦ Κεφάλου καλὸν καὶ νὴ Δία εὔδαιμόν γε , ἢ ὅταν | ||
| φόνον . δεκάτῃ δὲ ὕστερον γενεᾷ Χαλκῖνος καὶ Δαῖτος ἀπόγονοι Κεφάλου πλεύσαντες ἐς Δελφοὺς ᾔτουν τὸν θεὸν κάθοδον ἐς Ἀθήνας |
| φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
| ] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
| παλαιὸν ἐκεῖνον [ καὶ ] κνισοκόλαξ . Καλλίστρατος ἐν ζʹ Συμμίκτων φησὶν ὡς ἑστιώμενος παρά τισι Σιμωνίδης ὁ ποιητὴς κραταιοῦ | ||
| καὶ προβεβηκώς διαφέρει . Ἀλεξίων δηλοῖ ἐν ἐπιτομῇ τῶν Διδύμου Συμμίκτων , λέγων οὕτως : Ἐκ τῶν Ἀριστοφάνους περὶ ἀνθρώπου |
| τὸν δοκοῦντα ἔλεγχον , ὃν ἄρτι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κατὰ Πρωταγόρου , ὅτε τοῦ κυνοκεφάλου ἐμέμνητο , δημηγορίαν νῦν καλεῖ | ||
| Ἁλικαρνασεὺς ὠφέληται τούτου , νεώτερος ὤν . καὶ ἦν ἀκουστὴς Πρωταγόρου ὁ Ἑκαταῖος . πρῶτος δὲ ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , |
| . . : τοῖς Ἑλληνικοῖς ἐντυγχάνων αὐτοῦ τε καὶ τοῦ Ξενοφῶντος πολλὰ τοῦ Ξενοφῶντος αὐτὸν μετατιθέντα κατείληφα , καὶ τὸ | ||
| ἡδονὰς μὲν οὖν ἔχει ἑκάτερον , ἀνθρωπικώτερον δέ ἐστι τὸ Ξενοφῶντος : αὐλητρίδες τε καὶ ὀρχησταὶ καὶ θαυματοποιοὶ καὶ ποιηταὶ |
| δοκεῖς οὐδὲ ἠισθῆσθαι , ὅτι δὴ ταύτην τὴν σοφίαν παρὰ Δάμωνος τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου παρείληφεν , ὁ δὲ Δάμων τῶι | ||
| μοι δοκεῖς οὐδὲ ἠισθῆσθαι , ὅτι ταύτην τὴν σοφίαν παρὰ Δάμωνος τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου παρείληφεν , ὁ δὲ Δάμων τῶι |
| . Ἐπὶ μὲν τοίνυν Σπεύσιππον τὸν Πλάτωνος μὲν ἀδελφιδοῦν , Ξενοκράτην δὲ τὸν διάδοχον τοῦ Σπευσίππου . Πολέμωνα δὲ τὸν | ||
| παλαιοὺς ἀριθμὸς ἦν αὐτὸς ἑαυτὸν κινῶν . εἰ δὴ κατὰ Ξενοκράτην ψυχή ἐστιν ἀριθμὸς αὑτὸν κινῶν . κτλ . Οἷον |
| ! ! ! ! ! ! ! γεγονότα καὶ ἐν Ἀντιφῶντος τοίνυν ὁ Ζήνων ἔγγιστα τῶν ρ καὶ α ἐτῶν | ||
| ὁμοῦ καὶ οὖσα ἀναγκαίως ἐκ τῶν προειρημένων . Περὶ δὲ Ἀντιφῶντος λέγοντας ἀνάγκη προειπεῖν , ὅτι , καθάπερ ἄλλοι τέ |
| συνῆκται ἐν τριάκοντα καὶ τρισὶ βιβλίοις . . . . Ξενιάδης δὲ ὁ Κορίνθιος , οὗ καὶ Δημόκριτος [ ] | ||
| τὸ μηδὲν εἶναι καταληπτὸν ἐν τῇ φύσει τῶν ζητουμένων : Ξενιάδης δὲ ὁ Κορίνθιος , οὗ καὶ Δημόκριτος μέμνηται , |
| ὁδοποιῶν τὰ ἄβατα ἢ γεφυρῶν τὰ δύσπορα . περὶ δὲ Δημώνακτος ἤδη δίκαιον λέγειν ἀμφοῖν ἕνεκα , ὡς ἐκεῖνος τε | ||
| [ ! ! ! ] μέμνηται [ ] καὶ τοῦ Δημώνακτος ? [ ] [ ] καὶ Ἡρόδοτος ? [ |
| Καὶ οὗτοι μὲν οἱ σποράδην . Ξενοφάνους δὲ διήκουσε Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης τοῦτον Θεόφραστος ἐν τῇ Ἐπιτομῇ Ἀναξιμάνδρου φησὶν ἀκοῦσαι | ||
| . , , . ] . Ξενοφάνους δὲ διήκουσε Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης . ὅμως δ ' οὖν ἀκούσας καὶ Ξενοφάνους |
| τὰς τρεῖς ἁρμονίας , τήν τε Δωριστὶ καὶ Λυδιστὶ καὶ Φρυγιστί . Καὶ καθεζόμενος αὐτὸς ἐπί τινος δίφρου , περὶ | ||
| τοῦ Λυδῶν βασιλέως . τὸν γὰρ Ἕρμωνα Λυδοὶ Ἄδραμυν καλοῦσι Φρυγιστί . οὐ δύναται δέ , ὡς Ἡρωδιανός , διὰ |
| γέγονε Πυθαγόρας τε καὶ Ἐπίκουρος , Δ . δὲ καὶ Ἀριστοτέλης τῆς Ἑρμογένους . . . . , διὰ δὲ | ||
| κινούμενον περὶ τὸ μέσον ἐγκυκλίως . . . . . Ἀριστοτέλης ἐκ πέμπτης οὐσίας τὸν ἥλιον . πυροῦσθαι δὲ τὸν |
| πρὸς αὐτὸν Καίσαρα τὴν ἐντυχίαν ποιησόμενος : κἀκεῖ μὲν ὁ Δαμασκηνὸς ἀπῄει Νικόλαος . . , , : Τὰ γὰρ | ||
| Πελοπόννησος . τρεῖς ἔσχεν ἐπωνυμίας , [ ὡς Νικόλαος ὁ Δαμασκηνὸς γράφει ἐν τετάρτῃ ἱστορίᾳ „ μέγιστον οὖν τότε ἴσχυον |
| ἀπορουμένων δὲ τῶν ἄλλων ὁ Οἰδίπους ἀπεφήνατο ἄνθρωπον εἶναι τὸ προβληθέν : νήπιον μὲν γὰρ αὐτὸν ὑπάρχοντα τετράπουν εἶναι , | ||
| δὲ τοῦτο δίκην περιφερείας αἱ ἀποδείξεις ἀνελίττονται θηρᾶσαι βουλόμεναι τὸ προβληθέν . τῷ δὲ θεῷ τὸ ἀγαθόν . Καὶ οὕτως |
| , ἀπέπεμψαν ἐς τὰς Ἀθήνας : καὶ αὐτοῖς τὸ μὲν Πελοποννήσιον ὕστερον ἐν ταῖς γενομέναις σπονδαῖς ἀπῆλθε , τὸ δὲ | ||
| Ἀθηναίους διαφορᾶς τὴν ἀρχὴν λαβεῖν φασι , τόν γε μὴν Πελοποννήσιον διὰ τὸ κατὰ Μεγαρέων πινάκιον , τὸν δὲ ἱερὸν |
| λέγει ἢ οὔ . Δοκεῖ μοι . Ἦ οὖν ζωγραφικὸς Θεόδωρος ; Οὔχ , ὅσον γέ με εἰδέναι . Ἆρ | ||
| Μαρία : ἄρτια ιδʹ . ἡ γυνὴ προτελευτᾷ . πάλιν Θεόδωρος καὶ Εἰρήνη : ιγʹ , ὁ ἀνὴρ προτελευτᾷ . |
| ἐφορεύοντι πατρικὸς ἐς τὰ μάλιστα ξένος ὤν , ὅθεν καὶ τοὔνομα Λακωνικὸν ἡ οἰκία αὐτῶν κατὰ τὴν ξενίαν ἔσχεν : | ||
| . πρὸς ἣν Ἴκαρος παρέβαλεν , ἀφ ' οὗ καὶ τοὔνομα ἔσχεν . ὁ δὲ μῦθος πτεροῖς αὐτὸν ἀπὸ Κρήτης |
| κάλλιστα ἀνθρώπων λέγειν περὶ Ὁμήρου , ὡς οὔτε Μητρόδωρος ὁ Λαμψακηνὸς οὔτε Στησίμβροτος ὁ Θάσιος οὔτε Γλαύκων οὔτε ἄλλος οὐδεὶς | ||
| ὁ Ἀριστοτέλης τῶν λεγόντων εἶναι τὸ κενόν . ὁ δὲ Λαμψακηνὸς Στράτων ταῦτα μὲν εἰς δύο συνήγαγε τὰ τέτταρα εἴς |
| τε Μιλησίους πορευομένους ἐπὶ καταβοῇ τῇ αὑτοῦ μάλιστα καὶ τὸν Ἑρμοκράτη μετ ' αὐτῶν , ὃς ἔμελλε τὸν Τισσαφέρνην ἀποφαίνειν | ||
| τε πάντα ὡς ἐκέλευε καὶ στρατηγὸν αὐτόν τε εἵλοντο τὸν Ἑρμοκράτη καὶ Ἡρακλείδην τὸν Λυσιμάχου καὶ Σικανὸν τὸν Ἐξηκέστου , |
| , καὶ φόνου συντιθέντες ἔγκλημα ἀπειλαῖς ὁμοῦ καὶ λοιδορίαις ἐθορύβουν Ἀρίσταρχον , ἕλκοντες , δεδιττόμενοι : πολλάκις ἐκδειματοῦντες τοῖς σχήμασι | ||
| ' αὐτοῦ πρὸς τὴν βουλὴν εἰρηκέναι φαῦλον , καὶ ἀξιοῦντα Ἀρίσταρχον ὅπως ἂν διαλλάξῃ αὐτῷ Δημοσθένην . ] Τίς οὖν |
| καὶ ἐγὼ χρησμῳδῆσαί τι . συνεγενόμην γάρ ποτε βραχέα τῷ Ἀνύτου υἱῷ , καὶ ἔδοξέ μοι οὐκ ἄρρωστος τὴν ψυχὴν | ||
| ἂν οὖν , ὦ Ξενοφῶν , τὴν μιαρίαν τοῦ βυρσοδέψου Ἀνύτου γράφοιμι , τήν τε Μελήτου τόλμαν καὶ τὸ θράσος |
| καὶ τὸ περὶ τῶν ἀτόμων δόγμα παλαιόν ἐστιν ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου πρὸ τῶν Τρωικῶν χρόνων γεγονότος . . . . | ||
| καὶ τὸ περὶ τῶν ἀτόμων δόγμα παλαιόν ἐστιν ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου πρὸ τῶν Τρωικῶν χρόνων γεγονότος . τὰ μὲν οὖν |
| δὲ Ἰξίων ἀξιοῖ , ὥστε ἀντὶ τῆς ἕ τὴν μίν παρειλῆφθαι . ὅπερ βέλτιον ἐπὶ τῶν τοιούτων παρέλκεσθαι τὴν μίν | ||
| φιλόσοφος Πορφύριός φησιν , ἐροῦμεν ἐνταῦθα τὸ καθ ' ὑποκειμένου παρειλῆφθαι καὶ ἀντὶ τοῦ ἐν ὑποκειμένῳ : εἴωθε γὰρ ἔστιν |
| γάρ τι παθὼν οὔτε ἀκούσας μάταιον ἔπος πρὸς Πολυκράτεος τοῦ Σαμίου οὐδὲ ἰδὼν πρότερον ἐπεθύμησε λαβὼν αὐτὸν ἀπολέσαι , ὡς | ||
| , ὅπως ἡμῖν ἀντὶ μὲν ἀνθρώπου ὄρνις , ἀντὶ δὲ Σαμίου Ταναγραῖος ἀναπέφηνας : οὐ πιθανὰ γὰρ ταῦτα οὐδὲ πάνυ |
| τἀμὰ δὴ ξυνίετε ῥήματα . Γ ※ Φειδίας Γ : Φιλόχορος ἐπὶ Πυθοδώρου ἄρχοντος ταῦτά φησι : “ καὶ τὸ | ||
| ἥρπασεν Ὠρείθυιαν : ὁ δὲ μῦθος τὸν ἄνεμον , ὡς Φιλόχορος ἐν δευτέραι φησίν . . . νήφων ἀοίνοις ] |
| χὠ Λαρισαῖος τὸν ἐμὸν Λύκον ᾆδεν ἀπ ' ἀρχᾶς , Θεσσαλικόν τι μέλισμα , κακαὶ φρένες : ἁ δὲ Κυνίσκα | ||
| καὶ περὶ μέγα ἕδος Θεσσαλικόν , ἀντὶ τοῦ περὶ δίφρον Θεσσαλικόν . πᾶς γὰρ δίφρος ἀνακλισμὸν ἔχων Θεσσαλικὸς παρὰ τοῖς |
| Αἰλιανῷ τότε , ὁ δ ' ἀνὴρ οὗτος πάλαι τοῦ Ἀπολλωνίου ἤρα ξυγγεγονώς ποτε αὐτῷ κατ ' Αἴγυπτον καὶ φανερὸν | ||
| δ ' ὁ κύων ὑπὸ τοῦ Δάμιδος ὑπεκλίθη τοῖς τοῦ Ἀπολλωνίου ποσίν , ὥσπερ οἱ βώμιοι τῶν ἱκετῶν κλαίων , |
| οὐδὲ τὸν σύμπαντα κόσμον . Τοιαῦται μὲν αἱ διὰ τοῦ Μωυσέως ἀδελφοῦ τιμωρίαι : ἃς δὲ αὐτὸς Μωυσῆς ὑπηρέτησε καὶ | ||
| : Σολομὼν δὲ ὁ κατὰ Χείραμον πολὺ κατώτερός ἐστι τῆς Μωυσέως ἡλικίας . Αἰγυπτίων δέ εἰσιν ἀκριβεῖς χρόνων ἀναγραφαί , |
| μεταβαίνουσιν θεωρίαν . αὐτίκα ἐν ἀρχῇ τῷ Ἀθηναῖος προσηγορικῷ τὸ ξυνέγραψε ῥῆμα ἐφαρμοττόμενον διίστησιν ἀξιολόγως τὴν ἁρμονίαν : οὐ γὰρ | ||
| τὸ ναυτικὸν διατρίβειν ῥύαξ : περὶ τῆς ἐν Σικελίᾳ Αἴτνης ξυνέγραψε : τῶν εἰς ιγʹ τέλος τῆς εʹ καὶ ἀρχὴ |
| . . ̈ . . φησὶ δὲ περὶ τοῦ κενοῦ Χρύσιππος μὲν ἐν τῷ περὶ κενοῦ καὶ ἐν τῇ πρώτῃ | ||
| καλούμενοι τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς δόγμασιν . ὥστ ' ἐπεὶ Χρύσιππος αὐτοὺς εἴθισεν ἀμφισβητεῖν περὶ τῶν κατὰ τὴν φιλοσοφίαν ὀνομάτων |
| τοῖς Δηλιακοῖς ἱστόρηκεν . καὶ Νίκανδρος ἐν τῷ αʹ τῶν Αἰτωλικῶν ἐκ τῆς ἐν Αἰτωλίᾳ Ὀρτυγίας φησὶ τὴν Δῆλον ὀνομασθῆναι | ||
| καθά φησι Δίδυμος ἐπαγόμενος μαρτύριον ἐκ τῆς αʹ Νικάνδρου τῶν Αἰτωλικῶν . ἡμεῖς μέντοι ἐν τοῖς Ἀττικιανοῖς διὰ τοῦ τ |
| πατρίδος λέγων οὕτως : κεραυνοῦ δὲ σκήψαντος εἰς τὸν τάφον ἀνεβλάστησεν ἐκ τοῦ σήματος δενδρίον , ὃ ἐκεῖνοι κόνναρον ἐπονομάζουσιν | ||
| οὐκ ὄντων δέ : οἷον ἐλάα ποτ ' ἀποκαυθεῖσα τελέως ἀνεβλάστησεν ὅλη , καὶ αὐτὴ καὶ ἡ θαλία . ἐν |
| ? [ ] . Μανθάνεις [ ] που ? παρὰ Θεοδώρου [ ] γεωμετρίας ἄττα [ ; ] Οὐκ [ | ||
| ἀκηκοέναι , ἐν οἷς οὐδέποτ ' ἐγὼ περὶ σοῦ καὶ Θεοδώρου τὰ ψευδῆ δοξάσω , οὔτε γιγνώσκων οὔτε ἀγνοῶν ἄμφω |
| κἂν βραχὺ διαστῶμεν ἀπὸ τῶν ποτηρίων , οὐ κατὰ τὴν Καλλίου τοῦ Ἀθηναίου ἐπιγραφομένην γραμματικὴν τραγῳδίαν . ἀλλ ' ἡμεῖς | ||
| εἰς αὐχμηρὸν καὶ πένητα : Εὔπολις δ ' ἐν Κόλαξιν Καλλίου κόλακα λέγει , Ἀριστοφάνης δ ' ἐν † δυσὶ |
| ἔτη ἑκατὸν τέσσαρα , ἐν περιπάτῳ δὲ ἐτελεύτα , ὡς Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς Χρονικοῖς δεδήλωκεν . . , : , | ||
| τε Εὔβοιαν καὶ Ὄλυνθον , ἔγραψε ψήφισμα ἐν τῇ βουλῇ Ἀπολλόδωρος βουλεύων καὶ ἐξήνεγκε προβούλευμα εἰς τὸν δῆμον , λέγον |
| Εὔπολις Ἀστρατεύτοις ὡς ἦρξε περὶ Μίνῳαν αὐτὸς οὑτοσί καὶ Ἀλκαῖος Πασιφάῃ Μίνῳαν ἀλλ ' οἴμωζε σαυτὸν περιθέμενος . τῇ γὰρ | ||
| οὔτ ' ἀντὶ τῶν τῇ Μηδείᾳ πρεπόντων λόγων ὀφείλομεν τοὺς Πασιφάῃ πρέποντας λέγειν , ἀλλὰ μόνους τοὺς τῇ Μηδεία : |
| καλῶν καὶ κακῶν , καὶ οὐκ ἔστιν ἐπίμονα , ὥστε δείκνυσθαι ἐκ τοῦ κατὰ Θήρωνα γένους . τούτου μὲν γὰρ | ||
| λήψεως αἰτίας γεγενημένης τοῦ δοκεῖν δείκνυσθαί τι συναγόμενον ἢ μὴ δείκνυσθαι , ὡς πολλάκις δείκνυσθαί τινα παρὰ τὴν ὕλην συνάγοντά |
| , καθὰ οἶστρος μεταλαμβανόμενος , ἥτις θολοῖ τὸν λογισμὸν , καθὰ ὁ οἶνος πλεῖστος μεταλαμβανόμενος σκοτοῖ τὸν λογισμόν . Μῶμός | ||
| Μακεδόσι : πελιγόνας γοῦν καλοῦσιν ἐκεῖνοι τοὺς ἐν τιμαῖς , καθὰ παρὰ Λάκωσι καὶ Μασσαλιώταις τοὺς γέροντας : ὅθεν καὶ |
| . Προίτου δὲ λέγει τοῦ Βελλεροφόντου ἐχθροῦ , ἀνδρὸς δὲ Ἀντείας : καὶ Ὅμηρος οἶδεν . Ἴδμων δ ' ὑστάτιος | ||
| εὑρίσκομεν παρ ' οὐδενὶ Ἄνθειαν ἀναγεγραμμένην ἑταίραν , ἀπὸ δὲ Ἀντείας καὶ ὅλον δρᾶμα ἐπιγραφόμενον , ὡς προεῖπον , Εὐνίκου |
| ξύμβουλον γενέσθαι Αἴαντα τὸν Τελαμῶνος λέγει . Μενεσθέως γὰρ τοῦ Ἀθηναίου τακτικωτάτου τῶν βασιλέων ἐς Τροίαν ἐλθόντος καὶ διδάσκοντος ἐν | ||
| ἔσχεν τὸ ἔκπωμα προείρηται , ἱστοροῦντος τοῦτο καὶ Ἀπολλοδώρου τοῦ Ἀθηναίου . Πολέμων δ ' ἐν πρώτῳ τῶν πρὸς Ἀδαῖον |
| τ ' ἐκτετιλμένος . μέμνηται δ ' αὐτοῦ Χαμαιλέων ὁ Ποντικός : ξανθῇ δ ' Εὐρυπύλῃ μέλει ὁ περιφόρητος Ἀρτέμων | ||
| ὡς τὸ πολὺ καὶ τιμῶν , ἔτι δὲ Ἡρακλείδης ὁ Ποντικός . τούτων δὲ πρότερος Πλάτων πανταχοῦ μέμνηται , τὴν |
| ἦρχον δ ' Ἀθήνησι | Πυθόδηλος [ ] Εὐαίνετος | Κτησικλῆς [ ] ? [ ] Νικοκράτης | . τούτων | ||
| Θεοκρίνης ὀφείλει νυνὶ κατὰ τὸν νόμον . οὐ γὰρ ἐὰν Κτησικλῆς ὁ μέτοικος συγχωρήσῃ τούτῳ , πονηρὸς πονηρῷ , μὴ |
| συνεχώρησε . Τὸ γὰρ σαφῆ καὶ στρογγύλα καὶ ἀποτετορνευμένα αὐτὸν εἰρηκέναι συνεχώρησε , τὸ δὲ τὰ δέοντα εἰρηκέναι ἐξ ἀρχῆς | ||
| τοῦτο καὶ τοῖς ἄρχουσιν εὐτελέστεροι φαίνεσθε ; καὶ πρότερόν τινα εἰρηκέναι φασί : τὸ δὲ Ἀλεξανδρέων πλῆθος τί ἂν εἴποι |
| δὲ παρεκβαῖνον τὸ μέτρον τῆς δικαιοσύνης . ὅ τε γὰρ Ἀμμώνιος καὶ Ἐρύθριος ὁ Αἰγύπτιος διεμάχοντο πρὸς ἀλλήλους ἐν Βυζαντίῳ | ||
| δὲ βαστάσας αὐτὸ οἷον λικνοφορήσας τούτων γεύεται , ὡς ἱστορεῖ Ἀμμώνιος ἐν γʹ περὶ Βωμῶν καὶ Θυσιῶν . ΚΙΣΣΥΒΙΟΝ τὸ |
| Κρητῶν λόγοι . Ἐγένετο καὶ Ἀθήνησιν ἀνὴρ Ἐλευσίνιος , ὄνομα Μελησαγόρας : οὗτος οὐ τέχνην μαθών , ἀλλ ' ἐκ | ||
| Μελησαγόρας λέγει . . [ ἐπ ' Εὐρυγύῃ ἀγών ] Μελησαγόρας τὸν Ἀνδρόγεων Εὐρυγύην εἰρῆσθαί φησι τὸν Μίνωος , ἐφ |
| δὲ τὰς τῶν πολλῶν διέλαθεν ἀκοάς . λέγεται Πλάτωνα τὸν Ἀρίστωνος τουτωνὶ τῶν συγγραμμάτων ἐπαινέτην γενόμενον ὑπερφυῶς ὡς ἐκ Σικελίας | ||
| τὰς ἐπιστολάς φασι , τὰ δ ' ἄλλα τοῦ περιπατητικοῦ Ἀρίστωνος . Τοῦτον λόγος φαλακρὸν ὄντα ἐγκαυθῆναι ὑπὸ ἡλίου καὶ |
| τοὺς δὲ Βαβυλωνίους ἐδίδαξε διὰ Καλλιστράτου Ἀριστοφάνης ἔτεσι πρὸ τοῦ Εὐκλείδου κεʹ ἐπὶ Εὐκλέους . περὶ δὲ τοῦ πείσαντος ἱστορεῖ | ||
| Φυλὴν κατέλαβες : ὅθεν καὶ ψήφισμα ἔθεντο ἀλλήλους μὴ μνησικακεῖν Εὐκλείδου δημαγωγήσαντος . φησὶ δὲ Ἑρμῆς , ὦ Καρίων , |
| καὶ τὸν Κρίτωνα καὶ τὸν Φαίδωνα : τὸν μὲν οὖν Εὐθύφρονα , ἐπεὶ καὶ ἐπαγγέλλεται τῷ Σωκράτει ἐν αὐτῷ ἡ | ||
| περὶ ] τῶν θεῶν [ ἐν τῶι ] Πρὸς τὸν Εὐθύφρονα [ ] λέγων [ ὁσίους ] ἡμᾶς προσήκειν [ |
| μέλιτος ἑψόμενα : καὶ μετὰ τὴν ἕψησιν σφαιρηδὸν συντεθέντα περιδεῖται βύβλῳ λεπτῇ ἕνεκα τοῦ συμμένειν . ΠΟΛΤΟΥ δὲ μνημονεύει Ἀλκμὰν | ||
| ἐπὶ Καλλιμάχου γέγονεν ἄρχοντος , ὡς δηλοῖ Φιλόχορος ἐν ἕκτῃ βύβλῳ τῆς Ἀτθίδος κατὰ λέξιν οὕτω γράφων : Καλλίμαχος Περγασῆθεν |
| καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
| καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
| , εἰ τὸ τέρμα τοῦ ἀνθρώπου ἐλέγχοιεν , ἀγαθοῦ οἶμαι ζωγράφου . καὶ τὸ ἥμερον δὲ φαίνεσθαι τὸ τοῦ Χείρωνος | ||
| , εὐδαίμων δὲ τοῦ θάρσους . ὅρα γὰρ τὰ τοῦ ζωγράφου . γράφει μειράκιον οὐ λευκὸν οὐδ ' ἐκ τρυφῆς |
| βουλόμενος γὰρ ἐκεῖνος δεῖξαι τοῖς Ἀθηναίοις τὰ ἐν Δήλῳ ἐξ ἀρχαίου ἱερὰ προσήκοντα πολλῷ κέχρηται τῷ μύθῳ λέγων οὕτως λέγεται | ||
| δὲ ἐφ ' ἡμῶν πόλιν ὑπὸ τὸν περίβολον οἰκοῦσι τοῦ ἀρχαίου τείχους . θέας δὲ αὐτόθι ἄξια πηγή τε , |
| καὶ ἀπὸ τῆς τῶν ὀνομάτων ἀναπτύξεως Ἐπικράτους καὶ Μορύχου καὶ Φαίδρου λέγειν τι , ὡς κρατουμένου τοῦ σκοτεινοῦ καὶ τοῦ | ||
| κάλλος ὀξυτάτας παθῶν ὁρμὰς ἐγείρει ; πάνυ γοῦν ἐρᾶν ἔδει Φαίδρου διὰ Λυσίαν , ὦ Πλάτων , ὃν προὔδωκεν . |
| ; ἀδύνατον ἀντειπεῖν . Λέγε δὴ πάλιν ὃ Δημοσθένης κατὰ Δημοσθένους ἔγραψε . προσέχετ ' ὦ ἄνδρες . Ἡ βουλὴ | ||
| δὲ ταῦτα πρεσβύτερα τῆς Δεινάρχου ἀκμῆς . ὁ μὲν γὰρ Δημοσθένους περὶ τοῦ ὀνόματος λόγος , ἐν ᾧ τούτων μέμνηται |
| δευτέρῳ , Ἀντίμαχον , Κλύμενον , Γλῆνον , Θηρίμαχον , Κρεοντιάδην : λέγων αὐτοὺς εἰς τὸ πῦρ ὑπὸ τοῦ πατρὸς | ||
| αὐτοῖς καὶ Ἀριστόδημον : Δεινίας δὲ ὁ Ἀργεῖος Θηρίμαχον , Κρεοντιάδην , Δηϊκόωντα , Δηΐονα : Φερεκύδης δὲ ἐν δευτέρῳ |
| Κηφισσόδωρος ἐν τῇ ιβʹ τῶν Περὶ τοῦ ἱεροῦ πολέμου καὶ Ἀναξιμένης ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν Περὶ Φίλιππον καὶ Ἔφορος ἐν | ||
| τούτου γενόμενοι μαθηταὶ καὶ Ἀριστοτέλης ὁ φιλόσοφος , ἔτι δὲ Ἀναξιμένης ὁ Λαμψακηνὸς καὶ Πλάτων ὁ Ἀθηναῖος , ἔτι δὲ |
| καὶ ὅτι μὲν οὐχ ὡς τὰ πολλὰ ἀναιροῦντος τοῦ Ζήνωνος Εὔδημος μέμνηται νῦν , δῆλον ἐκ τῆς αὐτοῦ λέξεως : | ||
| πρὸς τοὺς δύο συνταχθῆναι τοὺς ἄκρους . Θεόφραστος δὲ καὶ Εὔδημος καί τινας ἑτέρας συζυγίας παρὰ τὰς ἐκτεθείσας τῷ Ἀριστοτέλει |
| ἐγκάθηνται τοῦ τῆς ψυχῆς ἰδιώματος : ὀφθαλμοὶ γάρ φησιν ὁ Πολέμων “ ὑγροὶ λάμποντες ὡς λιβάδες , ἤθη χρηστὰ ἐκφαίνουσιν | ||
| εἴκοσι : . . . δωδέκατος ζωγράφος , οὗ μέμνηται Πολέμων . , : Γεγόνασι δὲ Βίωνες δέκα . . |
| δὲ ἀνωτέρω τούτων σὺν ἀρετῇ τὸ πρᾶγμα μεταδιώξαντας ἡ τοῦ κατακλυσμοῦ σὺν τοῖς ἄλλοις ἠφάνισε λήθη : εἰ γὰρ αἰώνιος | ||
| ἐπιστάντα φάναι μηνὸς Δαισίου πέμπτῃ καὶ δεκάτῃ τοὺς ἀνθρώπους ὑπὸ κατακλυσμοῦ διαφθαρήσεσθαι . Κελεῦσαι οὖν διὰ γραμμάτων πάντων ἀρχὰς καὶ |
| φιλοσοφίαν . συμβάλλεται δέ , ὡς εἴρηται , τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ εἰς τὰς διαλεκτικὰς μεθόδους . ἀλλὰ πρῶτον εἴπωμεν | ||
| τοῦτο αἰσχυνόμεθα οἱ φιλοῦντες ἐκεῖνον ; Παρμενίδης τοίνυν ἔστιν αὐτῷ σύγγραμμα θεῖον . τί οὖν πρὸς τὸ ἓν καὶ πολλὰ |
| χαλκόν καὶ ὀφείλω χαλκόν . εἴρηται δὲ καὶ τοῦτο ἐν Ἐπιχάρμου Πέρσαις , χρυσὸν καὶ χαλκὸν ὀφείλων : ἴσως δὲ | ||
| τὸ σκολιὸν τοῦτο οἱ μὲν Σιμωνίδου φασίν , οἱ δὲ Ἐπιχάρμου . ἔστι δὲ τοιοῦτον : ὑγιαίνειν μὲν ἄριστον ἀνδρὶ |
| ἥψατο , σῇ χειρὶ τὸ μέγα τοῦτο κατορθῶν ἐπιτήδευμα . Φολόη τίς ἐστιν ὄρος ὑψηλὸν καὶ ἀνέμοις καταπνεόμενον : περὶ | ||
| ἀπῆραν οἱ πλείους εἰς Ἐπίδαμνον καὶ Ἀπολλωνίαν : καὶ ἡ Φολόη δ ' ὑπέρκειται τῆς Ὀλυμπίας ἐγγυτάτω , ὄρος Ἀρκαδικόν |
| τοὺς ἐπιλόγους παθητικοὺς ὄντας , καὶ καταδρομὴν πολλὴν ἔχοντας τοῦ φονεύσαντος ἐπιτρόπου . καὶ ἠθοποιΐας πρὸς τὸν ἐπίτροπον : ὅτι | ||
| ' ἐμοῦ : ἄλλως : τοῦ Ὀρέστου , φησὶ , φονεύσαντος ἢ κρύψαντος , ἵνα μὴ ταράξῃ , ὑπέθετο αὐτὴν |
| ἀσυμμετρίας ἐξειπόντα τοῦτο παθεῖν ἔλεξαν . . . φασὶ γοῦν Ἵππαρχον τὸν Πυθαγόρειον αἰτίαν ἔχοντα γράψασθαι τὰ τοῦ Πυθαγόρου σαφῶς | ||
| οὐκ εὔδηλον ὅτι φύσει πᾶσι τοῖς τοιούτοις ἔργοις ἐπολέμουν ; Ἵππαρχον γὰρ τὸν Χάρμου , οὐχ ὑπομείναντα τὴν περὶ τῆς |
| ' ἐν τοῖς Δημιοπράτοις , ἐν δὲ τῷ τοῦ Γελῴου Ἀπολλοδώρου Γραμματειδιοποιῷ κυμινοδόκη : μεταξὺ τῶν λόγων δέ , τουτί | ||
| Εὐβουλίδην ἐφέσει . Ἰσαῖος δ ' ἐν τῷ περὶ τοῦ Ἀπολλοδώρου κλήρου τοὺς γεννήτας συγγενεῖς ὠνόμασεν : οὐχ οἱ συγγενεῖς |
| Εὐβούλου ⌊ τόδε ⌋ δούλου σῆμα ? κενὸν ⌊ ⌋ κενόφρων ⌊ θῆκεν Ἀριστοτέλης - ⌋ : ὃς ⌊ γαστρὸς | ||
| : Ἑρμίου εὐνούχου ἠδ ' Εὐβούλου ἅμα δούλου σῆμα κενὸν κενόφρων τεῦξεν Ἀριστοτέλης , ὃς διὰ τὴν ἀκρατῆ γαστρὸς φύσιν |
| καλεῖσθαι τὸν ἐκ τῆς συγκομιδῆς πρῶτον γινόμενον ἄρτον . : Κράτης δ ' ἐν δευτέρᾳ Ἀττικῆς διαλέκτου γράφει οὕτως : | ||
| αἰδήμων δὲ ὡς πρὸς τὴν Κυνικὴν ἀναισχυντίαν . ὅθεν ὁ Κράτης βουλόμενος αὐτὸν καὶ τούτου θεραπεῦσαι δίδωσι χύτραν φακῆς διὰ |
| Θεόπομπος δὲ Μελίτειαν αὐτήν φησιν . ὁ πολίτης Μελιταιεύς . Ἔφορος λ : οἱ δὲ τύραννοι τῶν Φερῶν καὶ Μελιταιεῖς | ||
| ἀπὸ ἀνατολῶν χειμερινῶν μέχρι δυσμῶν τῶν βραχυτάτων . οὗτος ὁ Ἔφορος παλαιός ἐστι συγγραφεύς , φιλόσοφος καὶ ἱστοριογράφος . ►ΝΟΤΟΣ |
| καὶ πόρρω τῆς εἰωθυίας σοι εὐλαβείας , καὶ ἐγγύς τι Προδίκου τοῦ Κείου καὶ Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου τοῦ | ||
| τε καὶ πράξεις τὰς τοιαύτας ποιήσεις . . καὶ γὰρ Προδίκου μυρία τινὰ ἀκήκοα περὶ ὀνομάτων διαιροῦντος . . . |
| Γεωμετρικῆς ἱστορίας [ . . ] : καὶ οἱ τῶν μηνίσκων δὲ τετραγωνισμοὶ δόξαντες εἶναι τῶν οὐκ ἐπιπολαίων διαγραμμάτων διὰ | ||
| ἄπειρα εἶναι διαιρετόν . ὁ μέντοι Ἀντιφῶν ἐπεχείρει διὰ τῶν μηνίσκων ἑτέρως : ἐπεὶ δὲ πραγματειωδεστάτη ἡ τοιαύτη ἀπόδειξις τοῖς |
| : εἰ δὲ ἐρωτήσουσιν ἡμᾶς τὸ πῶς πάλιν περὶ πάντων διαλαμβάνει , ἄρα οὐκ ἀγνοεῖ ἀλλ ' ἐπίσταται , πρὸς | ||
| , ἐν δὲ τοῖς ὁμαλέσιν ἡ ὁμοιότης τοῦ σχήματος οὐ διαλαμβάνει ἀλλὰ συνεργάζεται πρὸς τὸ συνεχῆ τὴν κίνησιν εἶναι . |
| τὸ ζῷον πρὸς τὸν ἄνθρωπον . Μετὰ τὸ διαστείλασθαι τὴν ὁμωνυμίαν καὶ δηλῶσαι περὶ ποίου σημαινομένου διαλαβεῖν βουλόμεθα , εὐλόγως | ||
| δὲ ὁ γέλως ἀπὸ τῆς λέξεως ἀπὸ τῶν πραγμάτων κατὰ ὁμωνυμίαν κατὰ συνωνυμίαν κατὰ ἀδολεσχίαν κατὰ παρωνυμίαν , παρὰ πρόσθεσιν |